#kolommen

[medewerkers]

Wijzigingen

🌟Nieuw

Je kunt vanaf nu community’s aan kolommen in Patio toevoegen. Voorlopig zijn alleen community’s waarvan je al lid bent beschikbaar om toe te voegen.

De nieuwe zoek-vervolgkeuzelijst waarmee je door community's kunt bladeren die aan je zoekterm gerelateerd zijn, is nu voor iedereen beschikbaar.

De nieuwe sectie ’Bekijk deze community's’ van aanbevolen community's in het dashboard is ook voor iedereen beschikbaar.

🛠️ Fixes

We hebben momenteel niets te melden.

🚧 Nog mee bezig

We zijn ons ervan bewust dat advertenties in de laatste versie van de iOS-app de achtergrondaudio verstoren en volgende week komt er een oplossing in versie 36.7 van de iOS-app.

In de iOS-app wordt door het toevoegen van tags aan een reblog in de wachtrij/concepten de status wachtrij/concepten verwijderd, wat betekent dat de actieknop overschakelt naar ‘Rebloggen’, waardoor de reblog wordt geplaatst als je erop tikt. De oplossing komt in versie 36.8 van de iOS-app. Tot die tijd kun je tags op het web aan reblogs toevoegen of de actieknop extra goed controleren voordat je erop tikt.

We zijn ervan op de hoogte dat het verwijderen van reblogs op het web onder een ouder niet-NPF bericht bij het rebloggen ook de oorspronkelijke tekst uit het bericht verwijdert.

🌱 Binnenkort

We hebben momenteel niets nieuws te melden.

Heb je een probleem? Dien een supportverzoek in (bij voorkeur in het Engels), dan nemen we zo snel mogelijk contact met je op!

Wil je feedback over iets geven? Ga dan naar onze Work in Progress-blog en ga in gesprek met de community.

Wil je Tumblr rechtstreeks met een bijdrage steunen? Bekijk dan de nieuwe Abonneebadge in TumblrMart!

[jurjenkvanderhoek]

HET TOEVAL GEEFT DE DOORSLAG IN KUNSTLOKAAL No.8

Eigenlijk berust de kunst op toeval. Maar toeval bestaat niet. Toeval is een gestuurde samenloop van omstandigheden. Een gevolg van een oorzaak die we niet zien. Een gebeurtenis die we als mens schijnbaar niet in de hand hebben. Toeval is een illusie. Dat is natuurkundig gezien. Natuurkunstig evenwel is het kunstwerk een illusie. Het is een beeld van wat we zien of voelen. Een replica van de werkelijkheid. Bij toeval gelijkend aan het kijken en het tasten, het begrijpen. Toevallig spreekt het aan, heeft het een verhaal. Zoals de realiteit kan worden overgebracht in woorden, echter beter aanspreekt in beelden. Maar ojee, onvoorzien dwaal ik af van het toeval. Dat had ik eerstens niet voorzien, toevallig.

Niet bij toeval is het tweetal, nu te zien bij Kunstlokaal No.8, samengebracht in een duo-tentoonstelling. Maar het lot verbindt hen wel. Want zowel bij Marco Arwert als bij René Korten bestaan hun kunststukken uit toevalligheden. Zit bij de één het avontuur in blinddruk op papier, de ander laat het gebeuren met verf op doek. Maar beide kunstenaars sturen de samenloop van omstandigheden, zetten het toeval naar hun hand omdat zij de oorzaak weten en daarom het gevolg kunnen overzien. Die bijzonderheid brengt hen samen in deze omgeving en laat hen gelijktijdig het werk presenteren. Dat maakt ook dat zij in de ogen van galeriehouder Marcel Prins een twee-eenheid kunnen zijn om de 71e tentoonstelling op rij alhier te kunnen bemensen.

Het toeval wil dat het blinddrukken zoals Marco Arwert dat hanteert gemaakt lijkt te zijn voor slechtziende mensen. Door de traditionele techniek, en één van de oudste manieren van drukken, ontstaat reliëf in het papier. Op de plekken waar gedrukt is kun je met de ogen dicht de figuratie voelen. Niet daar zit bij Arwert de ongedwongen belevenis, deze komt voor bij het drukken van de nul of de punt van de schrijfmachine. Bij een analoge typemachine, dus niet elektrisch aangedreven, kan de gebruiker bepalen welke mate van druk wordt uitgeoefend op de toetsen. Is er (te) hard aangeslagen dan kan het karakter aan de typearm door het papier slaan. In geval van de nul en de punt ontstaat er dan een gaatje in het papier. Het toeval geeft de doorslag. Een welgemikt schot kan die gebeurtenis op dat moment in die tel sturen, touché.

De bladspiegels, met punten in een raamwerk of rijen nullen in kolommen, lijken zo uit een boekwerk gescheurd. De taal als beeld. Een onleesbaar letterschrift om te zien, maar leesbaar door te voelen. Als kunstwerk is dat ongepast, niet doen, dan zal het papier beduimeld raken. Dus zal ik met de ogen de ritmisch geordende reliëfs betasten. En zien dat de stemming wel een landkaart vormt, een stramien waarbij de doorslag de figuratie maakt. En houdt Arwert de schrijfmachine dan voor gezien en links liggen, drukt hij een lijnenspel als beeldverhoging. Een landschap in stijl. En perst hij dan een cirkel op papier, lijkt het alsof een druppel in water valt. Toeval?

Het zal voor René Korten een verrassing zijn dat uit zijn verfstreken bij toeval een begrijpbare vorm ontstaat. Ofwel een beeld dat houvast biedt aan de ogenblik er iets, een tastbaar begrip, van te maken, in te zien. Niet met een plan, maar intuïtief smeert en strijkt Korten eerder opgebrachte plakken verf uit met een spatel. Door te variëren in druk, duur en positie van het strijkmes ontstaan vlakken die ruimte laten voor bestaande onderschildering. Hij werkt nat in nat en schuift kleuren over elkaar in een transparant spel. De getrokken vlakken krijgen het karakter van een landschap. Naast het trekken van de verf, laat Korten de met water aangelengde materie zich ook wel driftig een eigen weg zoeken op de drager. Maar telkens blijft het effect van smeren aanwezig. De compositie lijkt telkens onderweg. In de stilstand van het gekaderde linnen of het vel papier is voortdurend beweging op te merken, een spanning aangebracht.

De composities laten zich niet eenvoudig omschrijven. Deze schilderijen spreken in hun veelkleurigheid en vormentaal voor zich. Behoeven geen uitleg. Het zijn zelfstandige afbeeldingen, autonome vormen, die buiten de werkelijkheid staan en daardoor zo wonderlijk echt lijken. Voor René Korten is het toeval een vreemdeling en een compagnon. In zijn werk balanceert hij op het snijvlak van de realiteit en een abstracte weerslag daarvan. Het is deze smalle rand waar vanaf de kunstenaar makkelijk kan vallen. Geestdriftig houdt hij zich staande, maar niet onbesuisd of ondoordacht. René Korten beeldt niet af, maar hij beeldt uit.

De kunstenaar kan een realistisch effect in het abstracte beeld manipuleren door over en langs de vlekken zorgvuldig geplaatste lijnen en vlakken aan te brengen, zelfs plantaardige figuraties. Want in onze simpele opvatting verlangen wij ons een voorstelling te kunnen vormen. Proberen wij een vinger te krijgen achter het ondoorgrondelijke, trachten het geheimenis begrijpelijk te maken. Voor onszelf. Het bedrieglijke, de leugen tot waarheid te laten worden. Uit de verf laat Korten een valse realiteit ontstaan. Het is er niet, want het is natuurlijk alleen maar modder op een doek. Maar het lijkt toch te bestaan, als afbeelding van een onderbewustzijn dat verbanden legt met onbestaanbare elementen en realistische details. Toevallig wel.

Punctueel – Vloeiend. Werken van Marco Arwert en René Korten bij Kunstlokaal No.8, Schoterlandseweg 55 in Jubbega-Schurega. Te zien van 7 tot en met 30 juni 2024.

[actuma]

Spuitbeton voor renovatie & versterken van beton

Spuitbeton is een zeer goede manier om grote betonschades te repareren. In deze blog vertellen we je meer over wat spuitbeton precies is, waar spuitbeton gebruikt voor kan worden en hoe het aanbrengen van spuitbeton in zijn werk gaat. Tot slot tonen we bij welke specialist jouw onderneming terecht kan voor spuitbeton werkzaamheden. Wat is spuitbeton? Spuitbeton wordt ook wel ‘shotcrete’ genoemd. Hierbij wordt beton met (verneveld) water en lucht gecombineerd. Vervolgens wordt het, onder hoge druk, met een slang (spuitbetonpomp) tegen beton gespoten. Het kan tegen oppervlakken zoals gevels, dragende lagen, bekistingsplaten, kolommen, zuilen en meer worden opgespoten. Spuitbeton wordt in dunne lagen op een betonoppervlak aangebracht. Is een grotere dikte vereist, dan kan het spuitbeton in meerdere lagen worden toegepast. Hiermee kunnen betonnen constructies versterkt of gerenoveerd worden. Spuitbeton herstelt (grote) betonschades, vergroot de benodigde dekking en zorgt voor een ideale hechting en verdichting. Waarvoor wordt spuitbeton gebruikt? Spuitbeton kan ter versterking ingezet worden, maar spuitbeton voor een renovatie inzetten behoort ook tot de mogelijkheden. Spuitbeton ter versterking kan toegepast worden om vloeren, wanden en kolommen te versterken. Daarnaast kan spuitbeton worden toegepast om de betondekking op de wapening te vergroten zodat het behandelde oppervlak een langere levensduur krijgt. Vormwerk is ook een optie. Dit kan gedaan worden voor gevels, maar ook bijvoorbeeld voor de attracties van pretparken. In deze gevallen heeft de spuitbeton een decoratieve functie. Hoe kun je spuitbeton aanbrengen? Spuitbeton heeft zijn naam te danken aan het feit dat het tegen oppervlakken van beton wordt opgespoten. Hierbij wordt gebruikgemaakt van spuitunits. Er zijn spuitunits in allerlei formaten, van klein naar groot. Het zal van de exacte klus afhangen welke spuitunit wordt ingezet. Met een spuitbetonpomp wordt het spuitbeton onder druk tegen het oppervlak gespoten. Spuitbeton kan droog en nat worden aangebracht. Bij droog spuitbeton wordt het water pas bij de spuitmond toegevoegd. Bij nat spuitbeton worden beton, lucht en water al voor het verpompen gemengd. Spuitbeton renovatie of versterking door een specialist Als bedrijf heb je de hulp van een specialist nodig, of je nu kiest voor een spuitbeton renovatie of als spuitbeton ter versterking ingezet moet worden. Op dit moment is er geen betere specialist dan Kreeft Betonrenovatie & Injectietechnieken. Zij hebben meerdere jaren aan ervaring met het aanbrengen van spuitbeton. In het verleden heeft deze specialist meerdere bedrijven met succes geholpen, waaronder Walibi Flevoland. Neem gerust eens een kijkje op hun website om te zien hoe ze jouw bedrijf of onderneming kunnen helpen. Read the full article

[rotterdamvanalles]

Gezicht in de Rochussenstraat bij het Unilevergebouw, 1946.

Het voormalig kantoor van Unilever (ook Unilevergebouw) is thans de hoofdvestiging van Hogeschool Rotterdam aan het Museumpark in Rotterdam. Het is tussen 1930 en 1931 gebouwd als hoofdkantoor van Unilever in zakelijk-expressionistische trant naar een ontwerp van architect H.F. Mertens.

Het gebouw ligt precies in de zichtas van het Eendrachtsplein en neemt door zijn architectonische autoriteit een cruciale positie in binnen het stedenbouwkundige plan dat Willem Gerrit Witteveen in 1926 voor dit gebied, het voormalige Land van Hoboken, maakte.

Het wigvormig pand is samengesteld uit twee scharnierende lange kantoorvleugels van vier bouwlagen op een kelderverdieping met een terugliggende derde verdieping langs de Rochussenstraat en de Wytemaweg en een representatieve ingangspartij in de kop van het gebouw aan de Mathenesserlaan. Een dwarsliggend bouwvolume verbindt de verdiepingen van de beide vleugels waardoor de wigvormige binnentuin ontstaat. De vleugels zijn voorzien van een betonskelet met een rationele indeling: over de hele lengte één doorlopende vrije plattegrond slechts doorbroken door een dubbele rij kolommen in het midden van het bouwvolume.

De fotograaf is Gerard Roos en de foto komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt van Wikipedia.

[positioneren-23-24-dhondtmira]

OPSTELLING EXPO

verschillende A4's: textuur aan brengen in het beeld (vorig beeld textuur toegevoegd door er op te tekenen). + creëert nog meer verwarring waardoor het beeld nog moeilijker te bevatten is.

achter glas: een zekere afstand creëren, niet de bedoeling dat je samen valt met het beeld, maar dat het iets is waarnaar je kijkt (door de grote van het beeld bestond de kans wel dat de grens tussen beeld en ruimte verdween -> wouden we vermijden -> er moet nog altijd een zekere aftsand bewaard blijven, het moet gezien worden als iet WAARNAAR JE KIJKT EN NIET WAAR JE MEE SAMEN VALT/ IN ZIT.

raamkozijn: liep doorheen onze tekening -> is één van de balken/ kolommen -> bovenaan is er een juiste proportie, onderaan niet waardoor het niet klopt (= doel: optische illusie, niets klopt, hoe langer je ernaar kijkt, hoe minder er lijkt te kloppen).

DOEL: ALS JE NAAR HET BEELD VAN VER KIJKT/ SNEL KIJKT, LIJKT HET TE KLOPPEN -> HOE LANGER/ PRECIEZER JE KIJKT, HOE MINDER ER LIJKT TE KLOPPEN. ZELFS ALS JE DENKT ER EEN LOGICA, JUISTHEID,... IN GEVONDEN TE HEBBEN, WORDT DIT TEGENSGESPROKEN DOOR DE REST VAN HET BEELD. HET KAN NIET BEGREPEN WORDEN, HET BLIJFT VERWARREN, HET IS NIET JUIST, NIETS KLOPT! -> HIERDOOR VLUCHT JE UIT DE REALITEIT EN KOM JE IN DEZE VLUCHT TOT EEN MOMENT VAN VOLLEDIGE STILSTAND.

[unsignedbooks]

Kom Niet Praten Over Geld (2)

Vorige volgende Zijn financiën op orde krijgen! Laat mij niet lachen. U weet niets over zijn financiën. Hoogstwaarschijnlijk heeft hij u een keurig kloppend huishoudboekje laten zien. “Een Excel-bestand dit keer”, zegt u? Mooie kleurtjes, diagrammen, kolommen? Uiteraard. U kunt niet anders dan accepteren wat de heer P. Klinknagel u voorschotelt aan informatie. Er is geen reden voor u om te…

[peterpijls1965]

Terugschrijven Martin van Amerongen Vogelaar

Jacq Vogelaar ontmoette ik voor het eerst in 1984, op de kerstborrel van De Groene Amsterdammer, het weekblad waarbij ik een paar dagen later in dienst zou treden. Hij leunde tegen een deurpost en sprak de woorden: ‘Nou, en wij gaan er zeker allemaal uit?’

Hij doelde op Anthony Mertens, Cyrille Offermans en hemzelf, de literaire troika die in die dagen in de kolommen van De Groene de literatuur beheerde. Gelukkig voor hen was ik helemaal niet van plan wie dan ook De Groene uit te gooien, uit principe en uit gemakzucht. Dus zei ik Vogelaar dat het liquideren van de zittende literatuurredactie het laatste was waaraan ik dacht in een land waarin iedereen, behalve hij en zijn geestverwanten, dezelfde recensies schreef, zodat ik juist blij was dat De Groene op dit terrein een eigen geluid liet horen.

Ik voegde daaraan waarschuwend toe: ‘Maar als ik morgen de aandrift voel een stuk te maken waarin ik beweer dat Remco Campert de beste schrijver van Nederland is, zal er geen mens zijn die me tegenhoudt.’

‘Campert? Dat is verdedigbaar,’ zei Vogelaar.

Toen dacht ik nog dat hij probeerde tactvol om te springen met de man die straks de declaraties ging tekenen.

Inmiddels weet ik dat hij het meende.

Een paar maanden later bracht dezelfde Campert het boekenweekgeschenk Sombermans Actie op de markt, bij welke gelegenheid ik hem toch maar zelf portretteerde, in de vrees dat 's mans breekbare proza en poëzie ondanks alles niet tegen een historisch-materialistische tekstanalyse opgewassen zou zijn.

Er was iets in die drie mannen, Vogelaar, Offermans en Mertens, dat ik niet prettig vond. Dat was het feit dat zij bij elkaar over de vloer kwamen, elkanders boeken bespraken en op elkaar promoveerden. Ik hou daar niet van. Ik ben allergisch voor alleen al de schijn van inteelt en nepotisme, zodat ik nu al tien jaar bezig ben uit te leggen dat Arthur van Amerongen, de Groenecorrespondent in het nabije Oosten, níet mijn zoontje is, zelfs niet mijn neef, maar een keurige christenjongen uit Ede (Geld.), zonder enige band des bloeds. Tegelijkertijd heb ik begrip voor ‘zij die in Raster schrijven’. Vriendschap en geestverwantschap laten zich niet beteugelen. Verder was er gelukkig veel dat mij in die mannen wél beviel. Zij zijn echte intellectuelen, die niet alleen boeken lezen, maar daarover ook zinnig kunnen oordelen. Oók in de tijd dat zij nog met de Hegelianen, marxisten en Frankfurters de

Over dit hoofdstuk/artikel

AUTEURS

Martin van Amerongen

over Jacq Firmin Vogelaar

[p. 51]

zwijnen hoedden en via - mij enigszins te ingewikkelde - theorieën probeerden de arbeidersklasse aan het leesplankje te krijgen, een streven waarvan ik reeds toen vermoedde dat het op een idealistisch misverstand berustte. Ik zat in een eigenaardige positie. Tenslotte kwam ik uit de school van Vrij Nederland, waarvoor door de Raster-school bekritiseerde mannen als Maarten 't Hart en Gerrit Komrij werkten, die op hun beurt niets zagen in ‘de akkumulatie van het autobiografies materiaal die het bedrijfskapitaal vormen waarmee deze schrijvers de schijn van nonkonformisme weten op te houden’. Ik parafraseer Komrij die natuurlijk nooit veel in Vogelaar c.s. heeft gezien. Zelf nam ik de tussenpositie in van een lezer die een hersenen-krakend auteur niet uit de weg gaat en ondertussen zelf uit wil maken of ik de betreffende avond met Thomas Mann hetzij met Suske én Wiske en desnoods met tante Sidonia naar bed wens te gaan.

Zij, Vogelaar, Offermans en Mertens, waren de exponenten van het experiment en tegenstanders van de onverplichte lectuur die men voor zijn genoegen leest en waarover slechts ‘in kulinaire termen’ te spreken valt, ‘kortom, een restauratie van de literatuur, gelijk opgaand met de restauratie van politieke rust en orde.’

Ik sta al een leven lang op de vooruitstrevende vleugel van het maatschappelijk spectrum en verdedig de creatieve vrijheid van Sybren Polet en Marc Insingel met het ware Voltaireiaans vuur. Maar met hetzelfde vuur verdedig ik de rechten van de schrijvers die hun boodschap met de traditionele middelen van de optimale verstaanbaarheid wensen uit te dragen, zonder daarbij het serieuze karakter van het gebodene geweld aan te doen. Het blijft een positief gegeven dat er schrijvers als Jacq Vogelaar zijn die de literatuur bepleiten van schrijvers die verder gaan dan de boeken waarin de held op pagina één wordt geboren om uiteindelijk tweehonderdvijftig pagina's verder dood te gaan. De gelaagdheid van schrijvers als Kafka en Nabokov is een geaccepteerd en gerespecteerd gegeven. Maar het experiment, in de terminologie van de jaren zestig, is mislukt. Met alle sympathie voor de experimentelen kunnen wij tot geen andere conclusie komen. Ik heb geen zin om de jonge Vogelaar tegen de wat minder jonge Vogelaar uit te spelen. Niettemin, de romans waarmee hij op het ogenblik zoveel furore maakt, zijn klassiek van opzet, met een kop en een staart, met een filosofie en een moraal, al zal zijn percentage lezers onder de stratenmakers en betonvlechters nog steeds bescheiden zijn.

En plotseling moet ik denken aan Lidy van Marissing, een werkelijk ongelofelijk aardige vrouw, behalve op donderdag als zij de weekbladen voor de Volkskrant besprak. Ook zij was een van diegenen die voor Raster schreven.

[p. 52]

Dus werd de geestverwante Groene Amsterdammer alinea's lang de hemel in geprezen, terwijl van Vrij Nederland, tot ergernis van ons, VN-redacteuren, in twee schampere bijzinnen gehakt werd gemaakt. Toen ik in 1985 de overstap van de ene krant naar de andere krant maakte, had zij de verantwoordelijkheid voor die weekbladrubriek inmiddels, tot mijn spijt, aan een ander overgedragen. In literaire zin ken ik haar voornamelijk van een ‘antiroman’, waarin bewust van hoofdletters en dynamische tekens is afgezien, want dat zijn immers de demagogische instrumenten van het mensenverachtende kapitalisme. Zo stond het zo ongeveer in het voorwoord, waarbij mijnerzijds moge worden opgemerkt dat in dit inleidende hoofdstuk wél die kapitalistische hoofdletters en mensenverachtende dynamische tekens werden gehanteerd, omdat de schrijfster er prijs op stelde zo goed mogelijk te worden begrepen.

Het was in de jaren dat het woord profetisch als profeties, het woord polemisch als polemies en het woord proletarisch als proletaries werd geschreven. Met vertedering herlees ik een van Jacq Vogelaars eerste bijdragen aan De Groene Amsterdammer, een stuk over de positie van de ‘proletariese literatuur’ in het domein der schone letteren. Daarin was sprake van een in Nijmegen (waar anders?) belegd congres over de politieke implicaties van de materialistische literatuurtheorie (wat anders?). Er werd gedebatteerd, begrijp ik, over de functie van de literatuur als medium voor de burgerlijke macht versus de literatuur die het wapen voor de arbeidende massa moest worden en verder werden er nog wat meningen verkondigd over het drukwerk dat ‘ter wille van de sociale vrede een massaal vals bewustzijn van alle loonafhankelijken levensnoodzakelijk is geworden voor het kapitalisme’. Jong waren zij, maar aardige jongens. Het is het aangename van een rijke en liberale natie als het Koninkrijk der Nederlanden dat je er pakweg vijftien jaar lang kunt jeugdorakelen, om vervolgens, iets ouder en iets wijzer geworden, te bewijzen dat je wel degelijk iets in je mars hebt.

Anthony Mertens is inmiddels uitgever en heeft, na zijn proefschrift over Jacq Vogelaar te hebben voltooid, het schrijven voorlopig gestaakt. Cyrille Offermans is inmiddels een der beste essayisten des lands, zij het tot mijn spijt niet meer in de kolommen van De Groene Amsterdammer. Jacq Vogelaar tref ik daarentegen nog met regelmaat in het front van de redactionele boekenkast waar de recensie-exemplaren staan. Daarvan stopt hij er dan een aantal in zijn tas en schrijft daar thuis, temidden van al die andere boeken, in alle rust en kalmte een geleerde en gewaardeerde beschouwing over.

Martin van Amerongen is hoofdredacteur van De Groene Amsterdammer.

[mediqlasers]

Welke laser is voor mij het meest geschikt?

Introductie: Laserbehandelingen winnen snel aan populariteit als effectieve en veelzijdige oplossingen voor diverse huidproblemen. Of je nu ongewenste haargroei wilt verminderen, huidveroudering wilt aanpakken of van pigmentvlekken af wilt komen, er zijn verschillende soorten lasers die specifiek ontworpen zijn voor verschillende doeleinden. In deze blog gaan we dieper in op de verschillende lasers en helpen we je ontdekken welke laserbehandeling het meest geschikt is voor jouw specifieke behoeften.

Laser voor ontharing: Een van de meest populaire laserbehandelingen is ontharing. Als je permanent afscheid wilt nemen van ongewenste haargroei, zijn lasers zoals de Alexandrite-laser, diode-laser en Nd:YAG-laser geschikte keuzes. Deze lasers richten zich op het pigment in de haarfollikels, waardoor de haarzakjes worden vernietigd en de haargroei vermindert.

Fractionele lasers voor huidvernieuwing: Voor huidverjonging en het verminderen van fijne lijntjes, rimpels, littekens en pigmentatie zijn fractionele lasers zoals de CO2-laser en de erbium-laser effectieve opties. Deze lasers werken door kleine microscopische kolommen van huid te behandelen, waardoor de aanmaak van nieuw collageen wordt gestimuleerd en de huid strakker en egaler wordt.

Pigmentatie behandeling: Als je last hebt van pigmentvlekken, zonnevlekken of ouderdomsvlekken, kan een laser zoals de Q-switched Nd:YAG-laser uitkomst bieden. Deze laser zendt korte pulsen uit om pigmentatie af te breken en de huidtint te egaliseren zonder de omliggende huid te beschadigen.

Vaatlaser voor bloedvataandoeningen: Voor de behandeling van bloedvataandoeningen zoals couperose, rosacea of spataderen kan een vaatlaser zoals de pulsed dye laser (PDL) effectief zijn. Deze laser richt zich op de bloedvaten en minimaliseert roodheid en zichtbare adertjes.

Veiligheid en huidtype: Het is essentieel om rekening te houden met je huidtype en eventuele medische geschiedenis bij het kiezen van de juiste laserbehandeling. Mensen met een donkere huid moeten bijvoorbeeld voorzichtig zijn bij het gebruik van bepaalde lasers, omdat sommige lasers pigmentatieproblemen kunnen veroorzaken.

[kobeverbeeck]

Les 9 & 10

PROCES >> ONTWERPPROCES

Waar we bij les 9 nog geen goed verhaal hadden zijn we bij les 10 aan de haal gegaan met een lineaire rol kalk die symbool staat voor de open architectuurbeelden die we uitrollen. Met zoom-ins en een opbouw van verschillende elementen zoals balkenroosters, open muren, kolommen, buizen...

Naar de tentoonstelling toe willen dit nog aanscherpen en de beelden een betere volgorde doen aannemen zodat het beter leesbaarder wordt. De rol gaan we er aan laten omdat die wel echt het proces blootlegt. Ook op de vloer omdat dit een overzichtelijke blik biedt op de gehele rol en op het gehele proces er achter

[hoogenhoff72]

Verbeter de schoonheid van uw huis met eiken balken: een tijdloze elegantie

Op het gebied van woningontwerp speelt de materiaalkeuze een cruciale rol bij het vormgeven van de algehele esthetiek. Onder de talloze beschikbare opties vallen eiken balken op als een tijdloze en veelzijdige keuze die de schoonheid van uw huis aanzienlijk kan verbeteren. Bij Hoogenhoff begrijpen we de transformerende kracht van eiken balken, en we zijn hier om u te begeleiden hoe het integreren ervan in uw huis de charme ervan kan verhogen.

Een van de opmerkelijke kenmerken van eiken balken is hun aangeboren vermogen om warmte en karakter uit te stralen. De natuurlijke nerven en tinten van eikenhout brengen een gevoel van rustieke elegantie in elke ruimte en creëren een gezellige en uitnodigende sfeer. Of u nu streeft naar een klassieke, traditionele uitstraling of een meer eigentijdse uitstraling, eiken balken passen naadloos in verschillende ontwerpstijlen, waardoor ze een veelzijdige keuze zijn voor elke huiseigenaar.

Naast hun esthetische aantrekkingskracht beschikken eiken balken ook over een uitzonderlijke duurzaamheid. Eiken staat bekend om zijn robuustheid en weerstand tegen verval, waardoor uw investering de tand des tijds doorstaat. Deze lange levensduur voegt niet alleen waarde toe aan uw eigendom, maar vermindert ook de noodzaak van frequent onderhoud, waardoor eiken balken op de lange termijn een praktische en kosteneffectieve keuze worden.

Bovendien dragen eiken balken bij aan een duurzame en milieuvriendelijke leefomgeving. Eik is een hernieuwbare hulpbron en het gebruik ervan in de bouw bevordert verantwoorde bosbouwpraktijken. Door te kiezen voor eiken balken investeert u niet alleen in de schoonheid van uw woning, maar maakt u ook een bewuste keuze om milieuvriendelijke bouwmaterialen te ondersteunen.

Of ze nu worden gebruikt in zichtbare structurele elementen zoals balken en kolommen of worden verwerkt in decoratieve elementen zoals schoorsteenmantels en planken, eiken balken hebben de kracht om uw huis te transformeren in een oase van tijdloze schoonheid. Bij Hoogenhoff zijn we er trots op dat we hoogwaardige eiken balken kunnen aanbieden die niet alleen de esthetiek van uw huis verbeteren, maar ook onze toewijding aan uitmuntendheid en duurzaamheid weerspiegelen.

Kortom, de keuze voor eiken balken gaat verder dan louter constructie; het is een statement van stijl, duurzaamheid en verantwoordelijkheid voor het milieu. Omarm de tijdloze elegantie van eikenhout en zie hoe uw huis een meesterwerk wordt dat nog generaties lang opvalt.

Bekijk meer: eiken balken

[abumelle]

Zwart-Wit

Begin juli schreef ik een ingezonden briefje aan NRC, nadat iemand met een verder goede opinie weer ns clichees over Jemen en Saoedi-Arabie door de kolommen weefde. Het briefje kwam erin, zie onder. Zwartwit Vanochtend las ik het interview met Ruud Koopmans, waarin die enigszins out of the box denkt over asielstelsels. Dat valt te prijzen. Laten we dan ook wat outer of the box gaan praten over de…

[medewerkers]

Wijzigingen

🌟 Nieuw

Op het web is de link 'Blog weergeven' aan de rechterkant van het scherm boven aan het menu met bloginstellingen toegevoegd. Gebruik deze link om te zien hoe de blog aan andere gebruikers wordt weergegeven.

Sneltoetsen kunnen vanaf nu ook in Patio worden gebruikt. Gebruik de pijltjestoetsen om tussen kolommen te navigeren.

Naar aanleiding van jullie feedback over de Patio-functie hebben we de standaardsorteervolgorde van de Tag- en Zoek-kolommen gewijzigd. De meest recente resultaten worden nu weergegeven in plaats van de populairste. Je kunt deze instelling nog steeds wijzigen door naar het ●●●-menu in de rechterbovenhoek van een Tag/Zoekkolom te gaan en vervolgens de optie Instellingen te selecteren.

🛠️ Fixes

Op het web heeft het ●●●-menu voor het bekijken van het ‘bovenliggende’ bericht van een reblog nu een meer voor zich sprekende naam. Als het bovenliggende bericht een ander reblogbericht is, heet de optie ‘Vorig reblogbericht weergeven’. Als het bovenliggende bericht het originele bericht is, heet het nu ‘Oorspronkelijk bericht weergeven’.

In de Android-app wordt bij berichten in de wachtrij nu de volledige tijdstempel weergegeven.

In de iOS-app hebben we een bug verholpen waardoor je bij het openen van een melding over de ontvangst van een cadeau een foutief scherm te zien kreeg.

Tumblr was korte tijd niet op het web beschikbaar, maar dat is ondertussen opgelost.

Op vrijdag 2 februari konden sommige gebruikers hun video's niet uploaden. Het probleem is op dezelfde dag opgelost.

Op het web is de informatie die in het gedeelte ‘Actieve sessies’ van de Accountinstellingen wordt weergegeven nu nauwkeuriger.

Het aantal ongelezen vragen/bijdragen dat in de Inbox wordt weergegeven is nu voor de meeste gebruikers gecorrigeerd.

🚧 Nog mee bezig

We hebben niks nieuws te melden.

🌱 Binnenkort

Tumblr TV is vernieuwd voor Android. De navigatiebalk staat nu onder in het scherm en de tekst van de leescursor is niet langer aan de positie van het zoekvak gekoppeld. Daarnaast zijn er nieuwe verschijn-/verdwijn-animaties aan bepaalde elementen van de interface toegevoegd. Het nieuwe ontwerp zal met de volgende versie-update worden uitgerold.

1 april is alweer in aantocht.

Heb je een probleem? Dien een supportverzoek in (bij voorkeur in het Engels), dan nemen we zo snel mogelijk contact met je op!

Wil je feedback over iets geven? Ga dan naar onze Work in Progress-blog en ga in gesprek met de community.

Wil je Tumblr rechtstreeks met een bijdrage steunen? Bekijk dan de nieuwe Abonneebadge in TumblrMart!

[jurjenkvanderhoek]

NIET BIJ TOEVAL IS SHAPE STOEIEND ONTSTAAN

"Toeval is een gebeurtenis zonder oorzakelijkheid of zonder bekende oorzaken. Voor natuurkundigen geldt dat gebeurtenissen voor ons ogenschijnlijk toevallig zijn als wij de begincondities niet precies kennen en ook niet goed genoeg kunnen rekenen en voorspellen. Volgens de klassieke natuurkunde is het bestaan van toeval dus eigenlijk een puur menselijke illusie!"

Bestaat toeval? Werkelijk niet. Het is een abstracte hoedanigheid. Wij kennen de oorzaak niet, dus zullen wij de ons overkomende of de vanwege ons ontstane gebeurtenis als toevallige omstandigheid aanmerken. Om toeval uit te sluiten kun je de formule van Laplace daarvoor ter hand nemen. Deze berekent de kans wanneer een gunstige uitslag mogelijk voorhanden is, zodat van een onvoorzien voorval geen sprake kan zijn. Met deze formule bereken je oorzaak en gevolg. De omstandigheid is dan geen lotsbeschikking. Het is geen toeval dat mijn staatslot nooit een prijs krijgt toegedeeld. Het zou toevallig zijn wanneer ik weleens deel heb in de prijzenpot. Maar toeval bestaat niet en Laplace berekent het mij anders voor. Dus nee, dat gaat niet gebeuren.

Voor een eigenaardige uitgave van Ankie van Dijk heeft Harry van Doveren een tekst geschreven en het ontwerp gemaakt daarbij. Bij toeval blijkt die tekst een gedicht te vormen, dat toevalligerwijs vierkante vormen en kromme lijnen beschrijft. Dus niet, want toeval bestaat immers niet heb ik zojuist wetenschappelijk vastgesteld. Iedere strofe van het gedicht begint met toeval, het woord toeval. Dat woord wordt daarna meervoudig omschreven, gesynonimiseerd in deugden. Maar ook enkelvoudig geantonimiseerd als ondeugden. Het toeval reflecteert het bestaansrecht. Kijkt in de spiegel en ziet zichzelf niet, want het bestaat immers niet. Is niet onzichtbaar of zonder figuratie, het is normaalgesproken niet aanwezig. Toch kent het veel omschrijvingen en toedichtingen. Het toeval wordt een zijn toegeschreven door mensen die dus kop noch staart kennen. Het enige wat zij weten is dat ze niets weten. Die denken dat het ei er eerder was dan de kip, dat het toeval is dat het ovum ooit uit de lucht is komen vallen.

Wat voorzien is en willekeurig dat kunstenaar en dichter elkaar in deze vorm hebben ontmoet en samen optrekken in dit eerste kunstenaarsboek van Ankie van Dijk. Het presenteert zich als een pop-up boekje met een harmonica-effect. Voordat het beeld zich toont is er het woord. Dan valt het drukwerk verticaal te lezen in drie kolommen door de facetten om te slaan. Aldus kunnen afwisselend diverse werken naast elkaar gezien en in relatie worden gebracht. Voortdurend in een gewijzigde volgorde, terwijl de toonzetting van het woord hetzelfde blijft.

De bundel is tweetalig, terwijl de beelden geen grenzen hebben. De dichter dicht dan in de taal van de lage landen, het Nederlands. Een en ander betekent niet dat de bundeling enkel op het Hollandse veld terecht is. Ervan uitgaande dat de poëzie enkel op de manier waarop het is geprint is gedicht, betreft het klanken zonder betekenis te geven aan de uitdrukking. Deze toonzetting is als muziek, een taal die iedereen spreekt. Op die manier wordt het gebied voor deze vorm van kunst welhaast grenzeloos. Ankie van Dijk verwoordt dat zelf zo: "a visual poem demonstrating shapes liberated from perfectness. a combinatoric play of forms made for playful readers".

Beider zicht op de werkelijkheid is geen lot, maar heeft kans van slagen. Het gedicht is geen onderschrift van de vorm en de vorm is geen illustratie van het gedicht. Beiderlei kunne als homo ludens sluiten nauw op elkaar aan. De woorden zijn het logo van het inzicht, het embleem van de spelende mens. Want al dollend en dartelend, frutselend en friemelend, lijkt mij deze woordenschat en die beeldentaal ontstaan. De vormen werden daarbij beeldmerk van de gedachte. Het schept eenvoud in meervoud. De woorden zijn opzettelijk trefzekere vooruitzichten, niet ongedwongen lukraak en onvoorzien. Van Doveren heeft verwoord wat hem inviel bij de drukwerken en de collages van Van Dijk. Zij speelt met de vorm zoals hij stoeit met de taal. Het geeft in beider geval een meer dan speelse uitkomst, een zichtbaar prettig resultaat.

Ankie van Dijk drukt zich uit in lettervormen, een beeldende taal. Eenvoudige figuraties met meervoudige zeggingskracht. Verbeeldingen die mij doen denken aan de grafische vormen van Hendrik Werkman. Deze boekdrukker liet onder meer loden letters het werk doen in zijn expressionistische kunst. Op die manier wist hij sterke uitdrukkingen te componeren. Het is niet toevallig dat Ankie van Dijk in zijn voetsporen treedt, of is het dat nu juist net wel? Of zij zijn werk kent is mij niet duidelijk. Dat het op elkaar aansluit berust dan misschien toch op toeval. Maar volgens natuurkundige wetten en regels zal hiervan geen sprake kunnen zijn.

De krachtige symbolen zijn het handelsmerk van Ankie van Dijk, zoals de axiomatische poëzie de vlag is waaronder het schip Van Doveren koers zet. Deze bewering is niet bewezen maar als grondslag aanvaard. Van Doveren is een bèta, dus voor hem is er geen toeval. Daarom kan hij er wel met alle stelligheid over schrijven. Met minimale middelen geeft de retro-avangardist Van Dijk commentaar op de omgeving. Ze laat zich in haar werk leiden door Bauhaus en Dada. Dat moderne constructivisme vind ik inderdaad terug in "shape".

Dat beeldende kunst en poëzie samengaan blijkt uit haar uitgave, een kunstenaarsgeschrift in eigen beheer uitgebracht. In woord en beeld, het design waarin het is uitgevoerd, is het opzettelijk irrationeel en ondergraaft het de algemeen geaccepteerde standaard. Toeval? Welnee, dat is de stijl van de dadaïst. De regels van Van Doveren kun je benaderen als klankuitingen zonder betekenis en bedoeling, enkel met een herkenbaar geluid en tongval. Zo zijn de assemblages van Van Dijk beelduitingen zonder betekenis en bedoeling, enkel met een herkenbare vorm en gestalte.

Dichtte Kurt Schwitters in 1923 al treffend poëtisch: "Wij w88888888 / Wij w88888888 / W88888888 / Wij tr88888888 / Wij tr88888888 / Te blijven w88888888 !!! / Stelt men ons opnieuw teleur / Dan hebben wij nog een 8erdeur / Wij w88888888 / W88888888 / Tot? ". Diezelfde typografie en geestigheid vind ik terug bij dit duo Doveren en Dijk. Dat kan geen toeval zijn.

shape. Ankie van Dijk, graphics. Harry van Doveren, word & design. Uitgave in eigen beheer, 2023. Presentatie 28 april 2024.

https://avandijk.exto.nl/

[arun-pratap-singh]

LC Achter de Kolommen | Onze taak als krant is verslag doen maar ook mensen samen brengen voor een goed doel

LC Achter de Kolommen | Onze taak als krant is verslag doen maar ook mensen samen brengen voor een goed doel

Eind november stapte verslaggever Patrick van ‘t Haar mijn kantoor binnen. Hij zei: „de winter komt eraan in Oekraïne. Ik wil iets doen.” Hij vervolgde: „Het idee is heel simpel: in de kerstkrant plaatsen we een artikel over de noodzaak van warme winterkleding, dekens, voedsel, hygiëneartikelen et cetera en daarbij de mededeling dat mensen bijvoorbeeld donderdag en vrijdag na kerst spullen…

[rotterdamvanalles]

Het pand Sint Job aan de Sint-Jobsweg is in gebruik als militair depot van de Nederlandse strijdkrachten tijdens de Eerste Wereldoorlog, 1914-1918. Op de foto worden schepen beladen.

Inleiding PAKHUIS 'St. Job', gebouwd in 1912-14 in Rationalistische stijl aan de westzijde van de toen net aangelegde St. Jobshaven (1908) in opdracht van de N.V. Blaauwhoedenveem (Amsterdam Rotterdam Antwerpen), naar ontwerp van de architecten J.J. Kanters en Fr. Eriksson.

Zowel de grootte (een veeminrichting met een totale oppervlakte van 19.000 m2 en een inhoud van 80.000 m3) als de constructie in gewapend beton met stalen kolommen was voor die tijd in Europa revolutionair. Het zestig meter lange betonnen silogedeelte, dat zich oorspronkelijk aan de noordzijde in het verlengde van het pakhuis bevond, is in 1987 gesloopt ten behoeve van de bouw van een schakel- en transformatorstation van het N.V. Elektriciteitsbedrijf Zuid-Holland. De drie mobiele elektrische kranen op het dak van het pakhuis zijn niet meer aanwezig, de walkranen zijn vervangen door mobiele kranen en vorkheftrucks en het aantal (mobiele) elevatoren is teruggebracht van drie naar één.

In 1952 werd op het noordelijke pakhuisdeel (St.Job II) een dakopbouw gerealiseerd naar ontwerp van architectenbureau Ph. Kanters. Omschrijving Pakhuis St. Job, op een rechthoekige plattegrond (130 meter lang en 25 meter diep) opgetrokken met een inwendige constructie van ijzeren kolommen met fundamenten, wanden en balkons van gewapend beton, gefabriceerd door de Rotterdamse Cementsteenfabriek Van Waning & Co. De vloeren zijn van hout en rusten op houten binten. Het in totaal twaalf vemen tellende pakhuis, door een brandmuur verdeeld in St. Job I en St. Job II, bestaat uit zes bouwlagen onder een plat dak.

De foto komt uit de fotocollectie van het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt van rijksmonumenten.nl

[achsasx]

#axemajeurcergy - - - #axemajeur #axemajeur_cergypontoise #cergypontoise #cergy #france #travelfrance #traveleurope #travelling #travelphotography #säulen #pillars #columnas #colonnes #kolonner #kolommen #bnw_europe #bnw #mystical #bnw_traveling #bw #bwlovers #bw_photooftheday #pictureofday #picturetokeep_bnw #blackandwhite #blancnoir #swfotografie #schwarzweissfotografie #achsasx (hier: Cergy-Pontoise) https://www.instagram.com/p/CjHiXhqoPbA/?igshid=NGJjMDIxMWI=