#jamie vlassakis

[wenitsiyoh]

[missmcspooks]

THE CHILLING CASE OF THE SNOWTOWN MURDERS

In 1999, Snowtown in South Australia became labeled as the location of where the remains of eight bodies were found. All the remains were found inside barrels of acid, located inside an abandoned bank vault. Even though most of the bodies were all found in Snowtown, only one murder happened there. All other victims were killed around the outer northern suburbs of Adelaide, and none of the four perpetrators were locals from Snowtown either. There were twelve victims in total.

The motives for the murders remain unclear, but it seems as though the group's ringleader, John Justin Bunting, made them believe that the victims they were targeting were either pedophiles, homosexuals, or anyone who appeared to seem “weak.” He also chose his victims due to things he hated, such as drug users, or people who were obese. Some victims were killed quickly, while others were tortured and degraded. The killers also made an effort to take the victims' identities to have access to their bank accounts and social security payments. The murders took place between August of 1992, up until they were apprehended in May of 1999. 

THE PERPETRATORS

John Justin Bunting: (born September 4th, 1966). The ring leader. When he was eight, he was beaten and sexually assaulted by a friend's older brother. This led to his hatred towards homosexuals and why he felt to take matters into his own hands regarding anyone who he suspected as being a pedophile. He also enjoyed weaponry, photography and anatomy. At age 22, Bunting worked at an abattoir, and reportedly bragged about slaughtering the animals, and how much he enjoyed it. In 1991, Bunting then moved to a house in Salisbury North, South Australia, and befriended his neighbors, Mark Haydon and Robert Wagner. 

A forensic psychiatrist, Professor Kevin Howellsat, believed that his behavior suggested he lacked emotion and the capacity to empathize with his victims. It showed that he was a psychopath who felt great satisfaction from controlling his victims. His victims were forced to call him ‘God’, 'Master', 'Chief Inspector' and 'Lord Sir'. During the murders, he had fashioned a "rock spider wall" on a wall of a spare room in his house. He created a chart by using paper notes and wool, and on that chart was an interconnected web of names of people that he suspected to be homosexuals or pedophiles. He would select a name from the wall then call and threaten the person, insinuating they were pedophiles, and claimed that they "would get what's coming to them".

Bunting was convicted of committing 11 murders, and was sentenced to 11 life sentences without the possibility of parole.

Robert Joe Wagner: (born November 28th, 1971). There’s not a lot to report on Wagner, besides the fact that he was befriended by Bunting in 1991, and was convinced to assist in the murders. He only confessed to killing three people, but was convicted of killing 10, and was sentenced to 10 life sentences without the possibility of parole.

James “Jamie” Spyridon Vlassakis: (born December 24th, 1979). James, along with his mother and half-brother, Troy Youde, lived with Bunting, and overtime was convinced to assist in the murders. Yes, Vlassakis helped torture and murder his own half-brother, along with his stepbrother, David Johnson. He confessed to four murders, including the murder of his half-brother and stepbrother, and became a key witness for the Crown (public prosecutors to the legal system of Australia). Evidence, along with the details he provided, helped convict Bunting and Wagner. He was sentenced to a minimum of 26, and was held in isolation in an unidentified South Australia prison. Vlassakkis mother, Elizabeth Harvey, also knew about the murders, and with encouragement from Bunting, she even assisted in one of them. However, once everyone was taken into custody, she passed away from cancer.

Mark Ray Haydon: (born December 4th, 1958). Haydon was an associate of Bunting, and was initially the subject of "suppression orders or statutory provisions prohibiting publication” and thus could not be identified as anything other than an alleged perpetrator. In January of 1999, he reportedly rented the abandoned state bank building in Snowtown. The jury deadlocked on the murders of Haydon's wife, Elizabeth Haydon, along with Troy Youde. The murder charges were not retried when Haydon pleaded guilty to helping the serial killers dispose of the bodies of Elizabeth and Youde.

Haydon only confessed to assisting with disposing of two bodies, but was convicted of five, and was sentenced to 25 years with a minimum of 18 years before being eligible for parole. 

THE VICTIMS

Clinton Douglas Trezise (20): His body was found buried in a shallow grave at Lower Light, north of Adelaide, in 1994. He was bashed in the head with a hammer by Bunting, after being invited inside for a social event. Once inside, he accused him of being a pedophile. 

Ray Allan Peter Davies (26): He was an intellectually disabled man, who in 1993 had an intimate relationship with Bunting's ex-girlfriend, Suzanne Allen. Suzanne’s grandsons alleged that Davies had made sexual advances towards them, which ended his relationship with Suzanne. Bunting later admitted to Vlassakis that he had killed Davies on December 25th, 1995. He explained how Vlassakis's own mother and Bunting's wife, Elizabeth Harvey, had stabbed Davies in the leg, right before Wagner strangled him to unconsciousness with a jumper cable. In court testimony, Vlassakis stated that, according to Bunting's story, Bunting and Wagner loaded Davies’ unconscious body into the trunk of a car, and had driven 90 minutes to a home in the town of Bakara. Then they threw his body into a bathtub, and proceeded to bash him in the genitals with the end of a pole which resulted in his death. On May 26, 1999, the body of Davies was found in a grave filled in by Bunting and Wagner with bricks, soil and concrete on property previously occupied by Bunting in Salisbury. 

Suzanne Allen (47): Was found buried at Bunting's house, and wrapped in eleven different plastic bags. Her death was concealed by Bunting and he continued to collect her pension, claiming a total of $17,000. Bunting claimed she had died of a heart attack although law enforcement suspect that she was murdered when her relationship with Bunting deteriorated. Murder charges regarding the death of Allen were eventually dropped by the prosecution due to lack of evidence and the perpetrators were tried but not found guilty as a result of a hung jury. Her case was never tried again.

Michelle Gardiner (19): She was a transexual, who was also the cousin of Wagner’s wife. She was very open about who she was, and Bunting hated this behavior and labeled her as “the biggest homo.” Right before her disappearance in 1977, she was outside playing with Wagner's children in their front yard, where he witnessed her grabbing one of his children and placing her hand over their mouth. Seeing this, Wagner became filled with rage, and he and Bunting took her to the Murray Bridge, where they strangled her to death, inside of a shed. There they forced her to stand up every time she collapsed. After her death, they staged her home to make it look like she was robbed. They kept her body in a barrel inside the shed, until they moved it to the Snowtown bank vault. Her right ear was covered by a slipknot in a rope that was wrapped around her neck, and her left foot was cut off in order to be able to close the barrel. 

Vanessa Lane (42): She was Wagner’s ex-partner, and was a “pre-op” transgender woman who was in a relationship with Wagner during the time Bunting moved in nextdoor. Bunting was okay with being her friend, simply because she kept him updated about the pedophiles around the area. However, when she was accused of sexually assaulting a local boy, he became enraged. The couple then broke up. She was tortured to death for information regarding her bank accounts, and then was strangled to death after having her toes crushed by a pair of pliers. Bunting took control of her vehicle and collected her welfare payments. Her body was found dismembered and put into a barrel in the Snowtown bank vault. 

Thomas Eugenio Trevilyan (18): Vanessa Lane’s last partner who suffered from paranoid schizophrenia and hallucinations, which led him to believe that he was a soldier, so he always wore army clothes. From April to October 1997, Trevilyan lived with Vanessa for five months, and helped Bunting and Wagner kill her. On November 4th, 1997, Wagner's girlfriend's son was playing with a dog when Trevilyan began chasing it in an attempt to kill the animal with his knife. He was stopped but that afternoon Bunting told others that Trevilyan had started to "go mental" and that he would be a liability to them. On November 5th, Trevilyan was then driven to Kersbrook in the Adelaide Hills, by Bunting and Wagner. He was forced to lean against a box and had a noose put over his neck. He was discovered hanging from a tree in Humbug Scrub the next day. Due to his history of prior suicide attempts, the coroner determined that he had killed himself

Gavin Allan Porter (29): Was a diagnosed schizophrenic who spent many years in mental institutions, and who was also Vlassakis friend. Both Porter and Vlassaki were heroin addicts, and Bunting referred to Porter as “a waste,” and after accidentally being pricked by a syringe that was left on the couch, he decided Porter would be their next victim. Porter was sleeping in his parked car on Bunting's property when Bunting and Wagner attacked him. When Porter woke up, he managed to stab Bunting in the hand with a screwdriver before being overpowered and strangled. Porter's body was displayed to Vlassakis before disposing of it into a barrel.

Troy Youde (21): He was the half-brother of Vlassakis. Vlassakis had earlier confided in Bunting that Youde exually abused him when he was 13. Bunting and Wagner woke up Vlassakis while he was sleeping in his bed and told him they were going to murder Youde. They beat Youde while he was asleep in bed and then Vlassakis handcuffed him while the others tied him up. They then dragged him out of bed and forced him into the bathroom, where they beat him once more and demanded his financial information. Bunting used pliers to crush Youde's toes as he coaxed him to repeat a string of numbers, words, and sentences that he had recorded. He was then strangled to death. Bunting created messages from Youde and afterwards from subsequent victims to inform friends that they would be going away using the recordings.

Frederick “Fred” Robert Brooks (18): Was the son of Jodie Elliott who was the sister of Haydon's wife. Bunting became obsessed with the idea that Brooks was "touching up" young girls and repeatedly told others that something had to "happen" to him. In September 1998, Brooks was notified that he had been accepted into the Australian Air Force Cadets, and was invited to join Bunting, Wagner and Vlassakis at a party. The three of them tortured him in a bathtub and was handcuffed and thumb cuffed. They inserted lit cigarettes into his ears and his nostrils, and a lit sparkler was shoved up into his urethra. He was then forced to speak into a recording device, giving up his banking information. A syringe was used to inject bleach into his testicles, which were wired to a Variac, sending electrical surges through his body. His toes were also crushed by pliers before he choked to death on his gag.

Gary O’Dwyer (29): He was Buntings neighbor and was both physically and mentally disabled, and was repeatedly called a “fag” by Bunting. Vlassaki informed Bunting of O’Dwyers financial situation and whether he had family or not. He was informed of O’dwyers disability benefits, which made him a financial target. The two, along with Wagner, invited him over for a social gathering to have drinks. They got O’Dwyer drunk, and Wagner grabbed him around his throat and proceeded to torture him for several hours. His remains, like many others, were placed inside of a barrel. 

Elizabeth Haydon (37): She was Mark Haydon's wife and Frederick Brooks's aunt. Bunting was informed by Haydon that he had informed his wife about the murders. Bunting detested Elizabeth and warned Vlassakis that she was an issue due to being aware of the murders. Wagner had similar feelings about Elizabeth, considering Haydon's wife to be “a whore” and “a low-life.” On November 21, 1998, Bunting and Wagner arrived at her home, and her husband and children had gone out for the night. She was dragged to her bathroom, tortured, and then killed. A rope was left around her neck, and a gag had been taped into her mouth. Allegedly, later that day, when her husband was shown her remains, he laughed. Elizabeth's body was then placed in a barrel.

David Johnson (24): He was Vlassakis stepbrother. . Bunting didn’t like Johnson because he was fastidious with his cleanliness and appearance and Bunting consistently referred to him as a "yuppie,” and a "faggot". Bunting began talking about "getting" Johnson and suggested that Vlassakis find a way to get him to the bank vault in Snowtown. On May 9, 1999, Vlassakis told Johnson that there was a computer for sale in Snowtown, and he agreed to go with him to buy it. He was overpowered as soon as he entered the building. Johnson was the only victim who died in Snowtown. Additionally, a piece of flesh from Johnson was fried and eaten by Bunting and Wagner.

[filmes-online-facil]

Assistir Filme Os Crimes de Snowtown Online fácil

Assistir Filme Os Crimes de Snowtown Online Fácil é só aqui: https://filmesonlinefacil.com/filme/os-crimes-de-snowtown/

Os Crimes de Snowtown - Filmes Online Fácil

Jamie Vlassakis (Lucas Pittaway) é um jovem de 16 anos que vive com sua mãe Elizabeth Harvey (Louise Harris) e seus dois irmãos em um bairro suburbano violento da Austrália. Certo dia, John Bunting (Daniel Henshall) muda para a casa do outro lado da rua. Carismático, Bunting envolve-se com a mãe de Jamie e passa a fazer parte da família. O novo vizinho também promove reuniões, nas quais mobiliza um pequeno grupo com suas crenças na autojustiça e na manutenção da ordem. Jamie torna-se seu protegido e vê nele a figura do pai que nunca teve. Até que, aos poucos, a outra face do mentor começa a se relevar. Baseado na história real de um famoso serial killer da Austrália.

[ponapisach]

Po takich filmach recenzenci zwykli pisać, że "trzeba wziąć prysznic". Jednak po pełnometrażowym debiucie Justina Kurzela zwykły prysznic nie wystarczy. Nie pomoże nawet tygodniowa kąpiel, bo film opisujący morderstwa w Snowtown (które miały miejsce między sierpniem 1992 a majem 1999 roku w okolicach Adelaide w Południowej Australii) zostanie z widzem na zawsze. Przylepi się do nas brud z tego zbrukanego śmiercią miejsca, dłonie będą się lepić, a w ustach będziemy czuć nieprzyjemny posmak zgnilizny. "Snowtown" tak właśnie działa. To nie tylko filmowe obrazki, patologiczne porno, ale też rodzaj gęstej atmosfery, która otacza widza, sposób filmowania i pewne towarzyszące w trakcie przeświadczenie, że nie macie siły wstać i wyjść. I nie chodzi tu bynajmniej o to, że "Snowtown" jest tak pociągający. O, nie. To obraz wręcz odpychający, a jednak tkwimy w nim dokładnie tak, jak tkwił w tym życiu Jamie Vlassakis (wcielił się w niego debiutujący na ekranie Lucas Pittaway).

Żeby postarać się przedstawić przerażający ogrom społecznego zwyrodnienia, trzeba nakreślić tło towarzyszące tej opowieści. Akcja rozgrywa się na peryferiach Adelaide w biednej dzielnicy, którą z ochotą by sfilmował Harmony Korine. Pomimo że estetyka Korine'a, a w szczególności ta z jego debiutu "Skrawki" ("Gummo"), rzeczywiście pasuje do "Snowtown", to jednak w "Skrawkach" można było się pokusić o znalezienie jakiegoś pierwiastka dobra. Tutaj, u Justina Kurzela wszystko jest przepełnione złem. Głównym bohaterem jest Jamie, który wychowuje się z trójką braci i samotną matką, która częściej przebywa na orbicie okołoziemskiej niż w domowych pieleszach. I wcale nie było mi spieszno do wyrokowania, że incydent z molestowaniem chłopców przez sąsiada stał się przyczynkiem kolejnych dramatycznych wydarzeń. Od początku bowiem czuć, że to nie pojedynczy epizod. Wszechogarniająca nieprawość tkwi w tym miejscu i ludziach od dawna.

Po tym jak chłopcy (z wkraczającym w dorosły wiek Jamiem) zostali wykorzystani, do rodziny "przyczepił się", jak się okazało na stałe, John. Charyzmatyczny, pewny siebie, sadysta, psychopata, morderca. To on wypełnił świat Jamiego. Chłopak wielbił, a nawet czcił mężczyznę (prawdziwy John Bunting nie górował posturą, był nawet skromnej budowy ciała, ale cechowała go duża sprawność przy manipulowaniu ludźmi). To podatny grunt dla wytworzenia się zażyłości o charakterze uczeń, mistrz. Sam Bunting miał, według biegłych, kompleks Boga. Kazał ofiarom w ostatnich sekundach życia zwracać się do niego: "Mój panie". W jednej scenie reżyser ujął to zachowanie w momencie, gdy Bunting przedłuża cierpienie i agonię ofiary, każąc zluzować pętle na szyi (kilkukrotnie), po czym ponownie ją zaciskać.

John Bunting "zajął" się więc sąsiadem i innymi mieszkańcami z okolic, choćby podejrzewanymi o czyny niegodne. Wystarczyły również inne seksualne preferencje. Ginęli najbliżsi, którzy tknęli Jamiego, sąsiedzi, wytypowani przez Johna i jego prawą rękę, Roberta Wagnera. Seryjni mordercy chowali ciała w beczkach w opuszczonym banku w Snowtown. Dość osobliwym w przypadku morderstw ze Snowtown, było to, że ofiary i mordercy pochodzili z jednej, odizolowanej społecznie, grupy. W Stanach Zjednoczonych Ameryki używa się do określenia tej grupy nazwy white trash. Słabo wykształceni (albo w ogóle) o najniższych dochodach (często żadnych) prezentujący najczęściej zachowania dysfunkcyjne i aspołeczne. Tutaj dochodzi wytarcie do cna empatii przeze ciąg zaburzeń emocjonalnych, psychicznych i rzecz jasna szereg wynaturzeń.

Jednak nie same morderstwa są tu ważne dla istoty utworu, a destrukcyjny wpływ jednostki na będącego pod jego wpływem zalęknionego, zranionego młodego człowieka. Jamie jest otoczony przemocą, brutalnością, ale też swojego rodzaju zasłoną dymną, przed światem zewnętrznym. I to jest chyba jeden z ważniejszych elementów tej historii. Jamie nie mógł zobaczyć innego rodzaju ludzi, ciepłych, opiekuńczych, nie rozmawiał ze specjalistami po molestowaniu (przynajmniej tak to przedstawia Kurzel). Otacza go, od początku, ludzkie zezwierzęcenie.

Justin Kurzel nakręcił film niewygodny, dojmująco realistyczny (Kurzel wychował się w tej okolicy, do filmu zaangażował w większości naturszczyków, również dorastających w pobliżu Snowtown), gdzie jako widz możesz się wręcz zakrztusić wspomnianą patologią. Gęsty, mroczny, z zatartą granicą między sprawcą, a ofiarą. Świdruje umysł jak jazgot muzyki, której nie lubisz i nie akceptujesz. Jednocześnie jest niezwykle beznamiętny i zimny. Przy takich samych emocjach twórca pokazuje pedofilie, akty kazirodcze, morderstwa, ćwiartowanie kangurów, chłodny wzrok mordercy, który ogląda telewizję, a minutę później prezentuje zwłoki w szopie. Tu wszystko co najgorsze dzieje się bez wciągania wydarzeń w mocniejszą tonację przez dodatkowe środki formalne. Zbrodnia rozgrywa się w środku dnia, brat gwałci brata na podłodze w poniedziałek przed południem, rodzina je obiad przy stole z mordercami.

Pamiętajmy, że "Snowtown" to tylko kawałek kryminalnej historii, raptem kilka z kilkunastu morderstw, bez momentu zatrzymania i osądzenia. Sprawców ujęto, odnaleziono 12 zwłok, w tym najbliższych Jamiego. Biseksualny Robert Wagner powiedział, siedząc na ławie oskarżonych, że zajął się pedofilami, bo władze nic z tym nie robiły. Jednocześnie wypada wspomnieć, choć film jasno tego nie wskazuje, że herszt grupy John Justin Bunting został zgwałcony w wieku 8 lat...

[maxmaggreece]

Αγαπημένες ταινίες του αυστραλιανού κινηματογράφου

Οι ταινίες αυτές μας έρχονται από την άλλη άκρη του Ειρηνικού. Είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με τη βία που πηγάζει από την αποξένωση της αυστραλιανής ηπείρου, τους μύθους- θρύλους και το περιβάλλον. Τα φιλμ του αυστραλιανού κινηματογράφου παρουσιάζουν κάποια χαρακτηριστικά που δύσκολα συναντάς στους κινηματογράφους άλλων χωρών. Για αυτόν ακριβώς το λόγο, οφείλουν να εκτιμηθούν στο ακέραιο και να βρουν τη θέση που τις αξίζει στις μεγάλες κινηματογραφικές σχολές. Πάμε να γνωρίσουμε λοιπόν τον αυστραλιανό κινηματογράφο μέσα από 13 αγαπημένα φιλμ. Wolf Creek (2005)

Πηγή εικόνας: themoviedb.org Μια ταινία τρόμου/ θρίλερ του αυστραλιανού κινηματογράφου σε σκηνοθεσία του GregMcLean. Το sequel της ταινίας (Wolf Creek 2) κυκλοφόρησε το 2013 ενώ η ταινία «μεταφέρθηκε» και στη μικρή οθόνη, 3 χρόνια αργότερα (2016). Ένα φιλμ που βασίστηκε –εν μέρει- σε πραγματικά γεγονότα της αυστραλιανής υπαίθρου. Τρεις νεαροί εκδρομείς ξεκινούν για ένα ταξίδι προς το απομονωμένο εσωτερικό της δυτικής Αυστραλίας (www.cinemanews.com). Μια εκδρομή που θα καταλήξει σε έναν αγώνα επιβίωσης, από έναν ψυχοπαθή κάτοικο της περιοχής. Ένα φιλμ με αρκετή ένταση και σασπένς. The Proposition (2005)

Πηγή εικόνας: imdb.com Ένα δραματικό western του αυστραλιανού κινηματογράφου σε σενάριο του μουσικού Nick Cave. Ένα φιλμ που απέσπασε 5 βραβεία AACTA στις κατηγορίες: Best Cinematography, Best Costume Design, Best Production Desing και Best Original Music Score. Βρισκόμαστε στην ανεξερεύνητη ακόμη Αυστραλία του 1880. Κατά την διάρκεια συμπλοκής, οι αστυνομικές αρχές θα συλλάβουν τα αδέλφια Τσάρλι και Μάικι Μπερνς, που μαζί με τον αδελφό τους καταζητούνται για ληστείες και βιασμούς (www.cine.gr). Ένα φιλμ διαφορετικό από τα συνηθισμένα western. Jindabyne (2006)

Πηγή εικόνας: laweekly.com Ένα δραματικό φιλμ του αυστραλιανού κινηματογράφου που βασίστηκε στο διήγημα «So Much Water So Close to Home» του συγγραφέα και ποιητή Raymont Craver (1993). Μετά από ένα αλιευτικό  ταξίδι, 4 άντρες ανακαλύπτουν ένα πτώμα στο νερό. Αντί να ειδοποιήσουν την αστυνομία συνεχίζουν το ταξίδι τους (www.imdb.com). Μια παραγωγή που έθεσε υποψηφιότητα για 9 βραβεία της Αυστραλιανής Ακαδημίας του Κινηματογράφου. Σε ένα φιλμ που ξεχωρίζει η ερμηνεία της Lora  Linney. Happy Feet (2006)

Πηγή εικόνας: microsoft.com Μια ταινία computer- animated του αυστραλιανού κινηματογράφου με συμπαραγωγή των ΗΠΑ. Ένα μιούζικαλ με τις φωνές των Robin Williams, Hugh Jackman, Nicole Kidman και Hugo Weaving.  Ο νεογέννητος Μαμπλ είναι διαφορετικός. Δεν μπορεί να τραγουδήσει όπως οι άλλοι πιγκουίνοι αλλά μπορεί να χορέψει. Όσο επαναστατικό κι αν φαίνεται αυτό στους γηραιότερους πιγκουίνους, η μητέρα του δέχεται την εκκεντρικότητα του (www.cine.gr). Μια από τις καλύτερες ταινίες anime που «πέρασαν» ποτέ από τους κινηματογράφους. Ένα φιλμ που απέσπασε το Όσκαρ Καλύτερης ταινίας κινουμένων σχεδίων (2007). To sequel της ταινίας (Happy Feet 2) κυκλοφόρησε το 2011. Rogue (2007)

Πηγή εικόνας: imdb.com Μια ταινία τρόμου του αυστραλιανού κινηματογράφου σε σκηνοθεσία του Greg McLean (Wolf Creek). Μια παραγωγή που απέσπασε 4 βραβεία AACTA στην κατηγορία Best Visual Effects. Ένας αμερικάνος δημοσιογράφος «στέλνεται» στην Αυστραλία για να ερευνήσει έναν ανθρωποφάγο κροκόδειλο. Κατά τη διάρκεια της έρευνας του παγιδεύεται σε ένα νησί (www.imdb.com). Ένα φιλμ που δεν πήγε καλά σε εισπράξεις αλλά έλαβε θετικές κριτικές. Black Water (2007)

Πηγή εικόνας: justwatch.com Μια παραπλήσια ταινία με το «Rogue» κυκλοφόρησε την ίδια χρονιά από τις κινηματογραφικές αίθουσες της Αυστραλίας. Μια ταινία συμπαραγωγής Αυστραλίας και Ηνωμένου Βασιλείου που έθεσε υποψηφιότητα για 2 βραβεία της Αυστραλιανής Ακαδημίας του Κινηματογράφου (2008). Κατά την διάρκεια των διακοπών τους στην Αυστραλία, η Γκρέις ο άντρας της Άνταμ και η μικρότερη αδελφή της Λη, κανονίζουν να πάνε για ψάρεμα στην περιοχή Blackwater Barry, φημισμένη βέβαια και για τους επικίνδυνους κροκόδειλους (www.dvd-trailers.com).  Μια ταινία που έλαβε καλές κριτικές. Storm Boy (2019)

Πηγή εικόνας: hollywoodreporter.com Μια δραματική- οικογενειακή ταινία του αυστραλιανού κινηματογράφου που βασίστηκε στο ομώνυμο βιβλίο του Colin Thiele (1964). Το βιβλίο «μεταφέρθηκε» ξανά στη μεγάλη οθόνη το 1976 με τον ομώνυμο τίτλο. Η ιστορία ακολουθεί ένα νεαρό αγόρι που ζει στην ακατοίκητη Νότια Αυστραλία μαζί με τον πατέρα του. Διασώζει τρεις ορφανούς πελεκάνους και σχηματίζει μαζί τους έναν στενό δεσμό (www.imdb.com). Πρωταγωνιστούν οι Geoffrey Rush (Pirates of Caribbean I- V) και Jai Courtney (Spartacus: Blood and Sand). Μια «ευαίσθητη» παραγωγή και μια υπέροχη ιστορία από τον Shawn Seet. Mystery Road (2013)

Πηγή εικόνας: variety.com Ένα western εγκλήματος του αυστραλιανού κινηματογράφου σε σκηνοθεσία του Ivan Sen. Ένα sequel της ταινίας κυκλοφόρησε 3 χρόνια αργότερα με τον τίτλο «Goldstone». Το φιλμ «μεταφέρθηκε» και στην αυστραλιανή τηλεόραση το 2018. Ένας ντόπιος ντετέκτιβ επιστρέφει στην περιοχή του, με σκοπό να διερευνήσει τη δολοφονία μιας νεαρής κοπέλας. Μια ταινία με τους Aaron Pedersen, Hugo Weaving, Jack Thompson και Tasma Walton, η οποία βραβεύτηκε 6 φορές από τα Australian Film Critics Association Awards και 3 φορές στα Film Critics  of Australia Awards. The Legend of Ben Hall (2017)

Πηγή εικόνας: abc.net.au Μια δραματική βιογραφία του αυστραλιανού κινηματογράφου με πρωταγωνιστή τον Jack Martin και σκηνοθέτη τον Matthew Holmes. To φιλμ αποτελεί το πρώτο μέρος της τριλογίας «The Legends». Οι δυο επόμενες ταινίες θα «συνοδέψουν» τον θρύλο του Bell Hall και θα αφορούν την δράση των πρώην συνεργατών του. Οι τίτλοι των ταινιών έχουν ανακοινωθεί και θα είναι: The Legend of  Frank Gardiner» και «The Legend of John Vane». Μια παραγωγή που απέσπασε 5 βραβεία στα Australian Screen Industry Network Awards. Snowtown (2011)

Πηγή εικόνας: imdb.com Το «Snowtown ή αλλιώς The Snowtown Murders» είναι μία δραματική βιογραφία σε σκηνοθεσία Justin Kurzel που βασίστηκε σε μια σειρά δολοφονιών κατά τη χρονική περίοδο 1992- 1999. Η ταινία επικεντρώνεται στον 16χρονο Jamie Vlassakis (Lucas Pittaway), ο οποίος ζει με τη μητέρα του, Elizabeth (Louise Harris) και τους δυο μικρότερους αδερφούς του, τον Alex και τον Nicholas (Matthew και Marcus Howard), σε ένα σπίτι εργατικών κατοικιών στα βόρεια προάστια της πρωτεύουσας Adelaide (www.filmboy.gr). Ένα έντονο θρίλερ που σκιαγραφεί τον πιο παραγωγικό serial killer της Αυστραλίας μέχρι σήμερα. Bait (2012)

Πηγή εικόνας: plugged.ca Μια ταινία τρόμου του αυστραλιανού κινηματογράφου σε σκηνοθεσία του Kimble Rendall. Το 2014 σχεδιαζόταν να γυριστεί το sequel της ταινίας (Deep  Water) αλλά τελικά ακυρώθηκε. Το σενάριο της ταινίας αφορούσε την συντριβή ενός αεροσκάφους στον Ειρηνικό ωκεανό. Ένα τσουνάμι παγιδεύει κόσμο μέσα σε ένα παραθαλάσσιο supermarket. Ο τρόμος ξεκινά όταν μαζί με τα νερά έρχεται κι ένας επικίνδυνος λευκός καρχαρίας. Μια ταινία που συγκεντρώνει μικρή βαθμολογία στο IMDb. The Reef (2011)

Πηγή εικόνας: screendaily.com Μια ταινία τρόμου του αυστραλιανού κινηματογράφου που πρωταγωνιστούν οι Zoe Naylor, Damian Walshe- Howling και Gyton Grandley. Η ταινία βασίστηκε στην πραγματική ιστορία του Ray Boundy, ο οποίος επέζησε από ένα παρόμοιο ατύχημα το 1983. Ένας μεγάλος λευκός καρχαρίας κυνηγά το πλήρωμα ενός ιστιοφόρου κατά μήκος ενός μεγάλου κοραλλιογενή ύφαλου. Το φιλμ έκανε πρεμιέρα στο φεστιβάλ των Καννών, τον Μάιο του 2010 αλλά δεν φαίνεται να «συγκίνησε» κοινό και κριτικούς. Angel Of Mine (2019)

Πηγή εικόνας: rogerebert.com Ένα δραματικό θρίλερ συμπαραγωγής Αυστραλίας και ΗΠΑ. Μια ταινία του Kim Farrant και πρωταγωνιστές τους Noomi Rapace, Luke Evans και Rebecca Bower. Ένα φιλμ που γυρίστηκε στην πολιτεία της Βικτώρια και συγκεκριμένα στη Μελβούρνη. Μια γυναίκα που θρηνεί για τον θάνατο της κόρης της, χάνει το έδαφος κάτω από τα πόδια της όταν υποπτεύεται ότι το παιδί της μπορεί να είναι ζωντανό (www.imdb.com).  Η ταινία αποτελεί remake του Γαλλικού φιλμ «L’ Empreinte de l’ ange (2008)». Μία ενδιαφέρουσα πλοκή με εξαιρετικές ερμηνείες από τους πρωταγωνιστές. Read the full article

[maxmaggr]

Αγαπημένες ταινίες του αυστραλιανού κινηματογράφου

Οι ταινίες αυτές μας έρχονται από την άλλη άκρη του Ειρηνικού. Είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με τη βία που πηγάζει από την αποξένωση της αυστραλιανής ηπείρου, τους μύθους- θρύλους και το περιβάλλον. Τα φιλμ του αυστραλιανού κινηματογράφου παρουσιάζουν κάποια χαρακτηριστικά που δύσκολα συναντάς στους κινηματογράφους άλλων χωρών. Για αυτόν ακριβώς το λόγο, οφείλουν να εκτιμηθούν στο ακέραιο και να βρουν τη θέση που τις αξίζει στις μεγάλες κινηματογραφικές σχολές. Πάμε να γνωρίσουμε λοιπόν τον αυστραλιανό κινηματογράφο μέσα από 13 αγαπημένα φιλμ. Wolf Creek (2005)

Πηγή εικόνας: themoviedb.org Μια ταινία τρόμου/ θρίλερ του αυστραλιανού κινηματογράφου σε σκηνοθεσία του GregMcLean. Το sequel της ταινίας (Wolf Creek 2) κυκλοφόρησε το 2013 ενώ η ταινία «μεταφέρθηκε» και στη μικρή οθόνη, 3 χρόνια αργότερα (2016). Ένα φιλμ που βασίστηκε –εν μέρει- σε πραγματικά γεγονότα της αυστραλιανής υπαίθρου. Τρεις νεαροί εκδρομείς ξεκινούν για ένα ταξίδι προς το απομονωμένο εσωτερικό της δυτικής Αυστραλίας (www.cinemanews.com). Μια εκδρομή που θα καταλήξει σε έναν αγώνα επιβίωσης, από έναν ψυχοπαθή κάτοικο της περιοχής. Ένα φιλμ με αρκετή ένταση και σασπένς. The Proposition (2005)

Πηγή εικόνας: imdb.com Ένα δραματικό western του αυστραλιανού κινηματογράφου σε σενάριο του μουσικού Nick Cave. Ένα φιλμ που απέσπασε 5 βραβεία AACTA στις κατηγορίες: Best Cinematography, Best Costume Design, Best Production Desing και Best Original Music Score. Βρισκόμαστε στην ανεξερεύνητη ακόμη Αυστραλία του 1880. Κατά την διάρκεια συμπλοκής, οι αστυνομικές αρχές θα συλλάβουν τα αδέλφια Τσάρλι και Μάικι Μπερνς, που μαζί με τον αδελφό τους καταζητούνται για ληστείες και βιασμούς (www.cine.gr). Ένα φιλμ διαφορετικό από τα συνηθισμένα western. Jindabyne (2006)

Πηγή εικόνας: laweekly.com Ένα δραματικό φιλμ του αυστραλιανού κινηματογράφου που βασίστηκε στο διήγημα «So Much Water So Close to Home» του συγγραφέα και ποιητή Raymont Craver (1993). Μετά από ένα αλιευτικό  ταξίδι, 4 άντρες ανακαλύπτουν ένα πτώμα στο νερό. Αντί να ειδοποιήσουν την αστυνομία συνεχίζουν το ταξίδι τους (www.imdb.com). Μια παραγωγή που έθεσε υποψηφιότητα για 9 βραβεία της Αυστραλιανής Ακαδημίας του Κινηματογράφου. Σε ένα φιλμ που ξεχωρίζει η ερμηνεία της Lora  Linney. Happy Feet (2006)

Πηγή εικόνας: microsoft.com Μια ταινία computer- animated του αυστραλιανού κινηματογράφου με συμπαραγωγή των ΗΠΑ. Ένα μιούζικαλ με τις φωνές των Robin Williams, Hugh Jackman, Nicole Kidman και Hugo Weaving.  Ο νεογέννητος Μαμπλ είναι διαφορετικός. Δεν μπορεί να τραγουδήσει όπως οι άλλοι πιγκουίνοι αλλά μπορεί να χορέψει. Όσο επαναστατικό κι αν φαίνεται αυτό στους γηραιότερους πιγκουίνους, η μητέρα του δέχεται την εκκεντρικότητα του (www.cine.gr). Μια από τις καλύτερες ταινίες anime που «πέρασαν» ποτέ από τους κινηματογράφους. Ένα φιλμ που απέσπασε το Όσκαρ Καλύτερης ταινίας κινουμένων σχεδίων (2007). To sequel της ταινίας (Happy Feet 2) κυκλοφόρησε το 2011. Rogue (2007)

Πηγή εικόνας: imdb.com Μια ταινία τρόμου του αυστραλιανού κινηματογράφου σε σκηνοθεσία του Greg McLean (Wolf Creek). Μια παραγωγή που απέσπασε 4 βραβεία AACTA στην κατηγορία Best Visual Effects. Ένας αμερικάνος δημοσιογράφος «στέλνεται» στην Αυστραλία για να ερευνήσει έναν ανθρωποφάγο κροκόδειλο. Κατά τη διάρκεια της έρευνας του παγιδεύεται σε ένα νησί (www.imdb.com). Ένα φιλμ που δεν πήγε καλά σε εισπράξεις αλλά έλαβε θετικές κριτικές. Black Water (2007)

Πηγή εικόνας: justwatch.com Μια παραπλήσια ταινία με το «Rogue» κυκλοφόρησε την ίδια χρονιά από τις κινηματογραφικές αίθουσες της Αυστραλίας. Μια ταινία συμπαραγωγής Αυστραλίας και Ηνωμένου Βασιλείου που έθεσε υποψηφιότητα για 2 βραβεία της Αυστραλιανής Ακαδημίας του Κινηματογράφου (2008). Κατά την διάρκεια των διακοπών τους στην Αυστραλία, η Γκρέις ο άντρας της Άνταμ και η μικρότερη αδελφή της Λη, κανονίζουν να πάνε για ψάρεμα στην περιοχή Blackwater Barry, φημισμένη βέβαια και για τους επικίνδυνους κροκόδειλους (www.dvd-trailers.com).  Μια ταινία που έλαβε καλές κριτικές. Storm Boy (2019)

Πηγή εικόνας: hollywoodreporter.com Μια δραματική- οικογενειακή ταινία του αυστραλιανού κινηματογράφου που βασίστηκε στο ομώνυμο βιβλίο του Colin Thiele (1964). Το βιβλίο «μεταφέρθηκε» ξανά στη μεγάλη οθόνη το 1976 με τον ομώνυμο τίτλο. Η ιστορία ακολουθεί ένα νεαρό αγόρι που ζει στην ακατοίκητη Νότια Αυστραλία μαζί με τον πατέρα του. Διασώζει τρεις ορφανούς πελεκάνους και σχηματίζει μαζί τους έναν στενό δεσμό (www.imdb.com). Πρωταγωνιστούν οι Geoffrey Rush (Pirates of Caribbean I- V) και Jai Courtney (Spartacus: Blood and Sand). Μια «ευαίσθητη» παραγωγή και μια υπέροχη ιστορία από τον Shawn Seet. Mystery Road (2013)

Πηγή εικόνας: variety.com Ένα western εγκλήματος του αυστραλιανού κινηματογράφου σε σκηνοθεσία του Ivan Sen. Ένα sequel της ταινίας κυκλοφόρησε 3 χρόνια αργότερα με τον τίτλο «Goldstone». Το φιλμ «μεταφέρθηκε» και στην αυστραλιανή τηλεόραση το 2018. Ένας ντόπιος ντετέκτιβ επιστρέφει στην περιοχή του, με σκοπό να διερευνήσει τη δολοφονία μιας νεαρής κοπέλας. Μια ταινία με τους Aaron Pedersen, Hugo Weaving, Jack Thompson και Tasma Walton, η οποία βραβεύτηκε 6 φορές από τα Australian Film Critics Association Awards και 3 φορές στα Film Critics  of Australia Awards. The Legend of Ben Hall (2017)

Πηγή εικόνας: abc.net.au Μια δραματική βιογραφία του αυστραλιανού κινηματογράφου με πρωταγωνιστή τον Jack Martin και σκηνοθέτη τον Matthew Holmes. To φιλμ αποτελεί το πρώτο μέρος της τριλογίας «The Legends». Οι δυο επόμενες ταινίες θα «συνοδέψουν» τον θρύλο του Bell Hall και θα αφορούν την δράση των πρώην συνεργατών του. Οι τίτλοι των ταινιών έχουν ανακοινωθεί και θα είναι: The Legend of  Frank Gardiner» και «The Legend of John Vane». Μια παραγωγή που απέσπασε 5 βραβεία στα Australian Screen Industry Network Awards. Snowtown (2011)

Πηγή εικόνας: imdb.com Το «Snowtown ή αλλιώς The Snowtown Murders» είναι μία δραματική βιογραφία σε σκηνοθεσία Justin Kurzel που βασίστηκε σε μια σειρά δολοφονιών κατά τη χρονική περίοδο 1992- 1999. Η ταινία επικεντρώνεται στον 16χρονο Jamie Vlassakis (Lucas Pittaway), ο οποίος ζει με τη μητέρα του, Elizabeth (Louise Harris) και τους δυο μικρότερους αδερφούς του, τον Alex και τον Nicholas (Matthew και Marcus Howard), σε ένα σπίτι εργατικών κατοικιών στα βόρεια προάστια της πρωτεύουσας Adelaide (www.filmboy.gr). Ένα έντονο θρίλερ που σκιαγραφεί τον πιο παραγωγικό serial killer της Αυστραλίας μέχρι σήμερα. Bait (2012)

Πηγή εικόνας: plugged.ca Μια ταινία τρόμου του αυστραλιανού κινηματογράφου σε σκηνοθεσία του Kimble Rendall. Το 2014 σχεδιαζόταν να γυριστεί το sequel της ταινίας (Deep  Water) αλλά τελικά ακυρώθηκε. Το σενάριο της ταινίας αφορούσε την συντριβή ενός αεροσκάφους στον Ειρηνικό ωκεανό. Ένα τσουνάμι παγιδεύει κόσμο μέσα σε ένα παραθαλάσσιο supermarket. Ο τρόμος ξεκινά όταν μαζί με τα νερά έρχεται κι ένας επικίνδυνος λευκός καρχαρίας. Μια ταινία που συγκεντρώνει μικρή βαθμολογία στο IMDb. The Reef (2011)

Πηγή εικόνας: screendaily.com Μια ταινία τρόμου του αυστραλιανού κινηματογράφου που πρωταγωνιστούν οι Zoe Naylor, Damian Walshe- Howling και Gyton Grandley. Η ταινία βασίστηκε στην πραγματική ιστορία του Ray Boundy, ο οποίος επέζησε από ένα παρόμοιο ατύχημα το 1983. Ένας μεγάλος λευκός καρχαρίας κυνηγά το πλήρωμα ενός ιστιοφόρου κατά μήκος ενός μεγάλου κοραλλιογενή ύφαλου. Το φιλμ έκανε πρεμιέρα στο φεστιβάλ των Καννών, τον Μάιο του 2010 αλλά δεν φαίνεται να «συγκίνησε» κοινό και κριτικούς. Angel Of Mine (2019)

Πηγή εικόνας: rogerebert.com Ένα δραματικό θρίλερ συμπαραγωγής Αυστραλίας και ΗΠΑ. Μια ταινία του Kim Farrant και πρωταγωνιστές τους Noomi Rapace, Luke Evans και Rebecca Bower. Ένα φιλμ που γυρίστηκε στην πολιτεία της Βικτώρια και συγκεκριμένα στη Μελβούρνη. Μια γυναίκα που θρηνεί για τον θάνατο της κόρης της, χάνει το έδαφος κάτω από τα πόδια της όταν υποπτεύεται ότι το παιδί της μπορεί να είναι ζωντανό (www.imdb.com).  Η ταινία αποτελεί remake του Γαλλικού φιλμ «L’ Empreinte de l’ ange (2008)». Μία ενδιαφέρουσα πλοκή με εξαιρετικές ερμηνείες από τους πρωταγωνιστές. Read the full article

[thatsnotcanonpodcasts]

Snowtown, Part Two

Listener warning: this episode will discuss paedophilia, sexual abuse, murder, torture, dismemberment, and other gross things we’ve managed to repress from our psyches. If you want your psyche to remain intact, consider not listening to this episode. It’s fine, we understand.

This week, we look back on how the Snowtown murders all began, what made John Bunting and Robert Wagner the people they would become, and the evidence that Jamie Vlassakis gave at trial that put them behind bards for good. The facts of the case that came out at trial would cement the Snowtown murders as one of the most twisted and brutal serial killing cases in all of Australian history.

EPISODE NOTES:

The small country town of Snowtown, north of Adelaide, will forever be entwined with the bodies that were found there in 1999. But all the murders bar one actually occurred in Adelaide’s poverty-stricken northern suburbs. Drug addiction, violence, and abuse were rife within the area.

John Bunting, Robert Wagner, Mark Haydon, and Jamie Vlassakis were aided in their crimes by the fact that many of their victims were isolated, suffering from mental health or substance abuse issues, and reliant on government support.

Clinton Trezise was one of these vulnerable people. Missing since 1992, it was only when his cold case file landed on the desk of Major Crimes Unit Detective Craig Patterson in 1997 that a connection was made between him and several people who were missing from the area. Slowly but surely, Detective Patterson would make connections between these cases, and the two names that kept cropping up in each – John Bunting and Robert Wagner.

Eventually it would be uncovered that these people weren’t missing, but tortured, murdered, and dismembered, their bodies stored in barrels full of acid. John Bunting spoke openly of his desire to kill “dirties” - his term for homosexuals and paedophiles – but it became apparent that a ‘dirty’ was simply anyone John Bunting didn’t want to live any more. The victims ranged from actual paedophiles, to harmless mentally ill neighbours. He murdered his wife Elizabeth’s oldest son, as well as the wife of one of his best mates. He liked to look in the eyes of his victims as they were strangled to death, so he could see the moment the life left their eyes.

Our main source this week was Jeremy Pudney’s Snowtown: The Bodies in the Barrels Murders. It can be purchased here https://www.dymocks.com.au/book/snowtown-the-bodies-in-barrels-murders-by-jeremy-pudney-and-merriman-and-jeremy-pudney-9780732267162 or on other fine internet book dealers.

A thorough though somewhat editorialised version of the events can be found at Crime Library, accessed via the Wayback Machine here https://web.archive.org/web/20070527222342/http://www.crimelibrary.com/serial_killers/weird/snowtown/index_1.html?sect=3

An article from the time of the discovery of the murders can be found here https://www.smh.com.au/national/from-the-archives-1999-up-to-six-bodies-found-in-barrels-in-snowtown-20190517-p51ojx.html

Rulings from various trials can be found here https://murderpedia.org/male.B/b/bunting-john-justin-dec.htm and here https://jade.io/article/178045

If you like what we do please consider supporting us on PATREON

Subscribe to the podcast on ITUNES, STITCHER, SPOTIFY or your podcatcher of choice.

Find us on FACEBOOK, TWITTER, INSTAGRAM or EMAIL us on murderinthelandofoz@gmail.com

www.thatsnotcanonproductions.com

[bestrafeuns]

[mazeofcorridors]

He's got this cut across his neck, it looks like a big fucking mouth

[thatsnotcanonpodcasts]

Snowtown, Part One

Be warned, this episode covers some seriously fucked up shit. This episode will discuss paedophila, sexual abuse, assault, torture, murder, dismemberment, and many other horrific things. Listener discretion isn’t just advised, it’s mandatory.

We explicitly stated at the start of this season that we weren’t gonna cover Snowtown… and yet here we are.

The Snowtown murders, or the Bodies in the Barrels murders, is the name given to a series of killings committed in the nineties in Adelaide, South Australia. Only one of the murders occurred in Snowtown itself.

In a state known for its weird murders, Snowtown was something else. The bodies of eight people were found in barrels full of acid in a disused bank in the small country town, and four other murders would later be linked to the crime. The investigation would reveal that the crimes were the work of a man named John Bunting and his group of friends, motivated by Bunting’s twisted obsession with killing paedophiles. Only two of the twelve were paedophiles, though. The others were killed because they had knowledge of the murders, or to access their Centrelink payments, or simply because John Bunting didn’t like them.

In this episode, we’ll discuss the police investigation that led to the discovery of the bodies in the barrels. In part two, we’ll go into detail about the murders and the subsequent trial.

EPISODE NOTES:

The small country town of Snowtown, north of Adelaide, will forever be entwined with the bodies that were found there in 1999. But all the murders bar one actually occurred in Adelaide’s poverty-stricken northern suburbs. Drug addiction, violence, and abuse were rife within the area.

John Bunting, Robert Wagner, Mark Haydon, and Jamie Vlassakis were aided in their crimes by the fact that many of their victims were isolated, suffering from mental health or substance abuse issues, and reliant on government support.

Clinton Trezise was one of these vulnerable people. Missing since 1992, it was only when his cold case file landed on the desk of Major Crimes Unit Detective Craig Patterson in 1997 that a connection was made between him and several people who were missing from the area. Slowly but surely, Detective Patterson would make connections between these cases, and the two names that kept cropping up in each – John Bunting and Robert Wagner.

Eventually it would be uncovered that these people weren’t missing, but tortured, murdered, and dismembered, their bodies stored in barrels full of acid. John Bunting spoke openly of his desire to kill “dirties” - his term for homosexuals and paedophiles – but it became apparent that a ‘dirty’ was simply anyone John Bunting didn’t want to live any more. The victims ranged from actual paedophiles, to harmless mentally ill neighbours. He murdered his wife Elizabeth’s oldest son, as well as the wife of one of his best mates. He liked to look in the eyes of his victims as they were strangled to death, so he could see the moment the life left their eyes.

The Snowtown murders are considered Australia’s most horrific crimes, and for good reason. The torture the victims were subjected to is literally too horrible to mention. We glossed over it as much as we could in the episode, but be warned – other sources aren’t so gentle.

Our main source this week was Jeremy Pudney’s Snowtown: The Bodies in the Barrels Murders. It can be purchased here https://www.dymocks.com.au/book/snowtown-the-bodies-in-barrels-murders-by-jeremy-pudney-and-merriman-and-jeremy-pudney-9780732267162 or on other fine internet book dealers.

A thorough though somewhat editorialised version of the events can be found at Crime Library, accessed via the Wayback Machine here https://web.archive.org/web/20070527222342/http://www.crimelibrary.com/serial_killers/weird/snowtown/index_1.html?sect=3

An article from the time of the discovery of the murders can be found here https://www.smh.com.au/national/from-the-archives-1999-up-to-six-bodies-found-in-barrels-in-snowtown-20190517-p51ojx.html

Rulings from various trials can be found here https://murderpedia.org/male.B/b/bunting-john-justin-dec.htm and here https://jade.io/article/178045

If you like what we do please consider supporting us on PATREON

Subscribe to the podcast on ITUNES, STITCHER, SPOTIFY or your podcatcher of choice.

Find us on FACEBOOK, TWITTER, INSTAGRAM or EMAIL us on murderinthelandofoz@gmail.com

www.thatsnotcanonproductions.com