Desagradable el argenticulado
Dan vergüenza en ilustrado pantalla
DIOS A QUIEN CARAJO LE IMPORTA
Ponete a ilustrarte los botines que te presto yo para cada partido dale
Dale que mi camiseta 10 te la presto de mi clasificatoria ya clasificada en mi campeonato piriñaca del no sirven para mierda estos patrióticos renacuajados si no me tienen a mí como estampita para el triunfo
0 notes
El Sindrome Del Aniversario.mp4 from Dr. Roberto A Bonomi on Vimeo.
El Sindrome del Aniversario
A veces las enfermedades y los accidentes que sufrimos son transgeneracionalmente heredadas de nuestros padres, abuelos tíos y bisabuelos, pero existen ciertas ocasiones en las que no es necesario remontarse a las generaciones anteriores para conocer el motivo de esos problemas, y esas son las ocasiones en las cuales entran en funcionamiento las repeticiones familiares inconscientes
Creo que la mejor forma de ilustrarte acerca de este tema es contándote una anécdota de la vida real...
Pide los videos gratis sobre el Análisis Transgeneracional aquí: transgeneraciconal.net
Este video se encuentra aquí: youtu.be/mwgmM9teO8g
Y aqui:
0 notes
KUNST BORD
Prachtig porseleinen bord met een mooie sprookjesachtige illustratie. Zwemmend in een wereld vol met vissen. Rond bord van illustrator Marion Barraudi. Wandbord met bekroonde illustratie op de biennale van Ilustrarte.
Prachtig als kunstwerk aan je muur te hangen in je huis.
Check voor prijs & meer info onze webshop --> https://www.studiodewinkel.nl/wonen/WCLC021.html
ART WALL-PLATE
Beautiful porcelain plate with a beautiful fairytale illustration. Swimming in a world full of fish. Round plate by illustrator Marion Barraudi. Wall plate with award-winning illustration at the Ilustrarte biennale.
Beautiful to hang as a work of art on your wall in your home.
Check our webshop for price & more info --> https://www.studiodewinkel.com/wonen/ENWCLC021.html
#illustration #illustratie #illustrationartists #illustrationart #illustratorsofinstagram #wallplate #wandbord #wallart #handmade #porselein #porcelain #wallstyling #styling
0 notes
from the vault, o no, nunca ha estado allí...
desde todo lo de mi que tuve:
Vivirte, Vivirnos.
Verte desata un torbellino de emociones que arrasa con mi estabilidad y me deja a tu mercéd, convirtiéndote en mi cielo y mi infierno, a medidas exactamente iguales, permíteme ilustrarte como se siente:
Hermosa musa, inspiradora como siempre, etérea como ningúna otra, digna de mi devoción, dueña de mis fantasías y personificación de una conexión divina de los astros... asi te veo cuando eres mi cielo.
Cuando estamos juntas, mientras narro todas esa cosas que solo puedo verbalizar a tu lado.
Cuando me siento en casa, en una nube, flotando sobre tus carcajadas por mis malos chistes, presenciando tu devoción mientras alardeó de mis conocimientos (he de confesar que lo hago solo porque me gusta el brillo que emanan tus ojos cuando me creo un mar de conocimiento con más de un centímetro de profundidad).
Cuando te abrazo y me abrazas, y se siente paz, no duele, no quema, y solo quiero vivir ahí el segundo que dura una eternidad.
Cuando me besas y sonrió, porque solo asi mi pecho logra sacar lo que mi corazón siente al tenerte tan cerca.
Cuando lloras y me buscas como si en mi estuviera la pieza que le falta a tu dolor para ser completamente e irse, y tus ojos se ven como pequeños lirios florecientes, brillando más que cualquier astro, llenos de lo que te quiero salvar pero te dejo ser.
Cuando veo los retratos que he trazado de tu rostro adornando mi cuarto, tan delicados, pulcros, radiantes, tan llenos de tu esencia que me recuerdan a la felicidad.
Cuando creamos un futuro lleno de promesas, que aunque nunca he aspirado a el, sabe a felicidad porque sale de tu boca.
Cuando me amas, y te amo, y somos nosotras juntas, abrazadas, viendo las estrellas ( yo viendo mi estrella) y le damos envidia a este mundo lleno de mortales.
Karma, frialdad, dueña del dolor, mar de inseguridades, réplica de mis miedos, batallas contra mis demonios... asi te veo cuando eres mi infierno;
Cuando mi hogar esta en la lejanía, frío por la ausencia de amor y el exceso de fastidio.
Cuando me hieres jugando con mis miedos, dandole poder a mis demonios con tu boca, creando realidades en las que no soy digna de habitarte y quedo exiliada a vivir en la calle de esta ciudad de miedo.
Cuando tu mirada no me ve y tus brazos me muestran que me falta, que soy insignificantes, diminuta, casi invisible para todo lo que tu representas.
Cuando besarte sabe a desamor y tus palabras, cual hierro ardiente, llenan mi piel con cicatrices que estarán en mi de por vida (porque aunque sanen, siempre serán visibles en mi memoria).
Cuando no te veo, ni te siento, ni brillas y me apagas.
Cuando te amo, y no me amas, y me quedo a esperar que tu amor vuelva a mi, a sacarme de este lodo, como siempre lo hace.
Pero eres tu, en ambas versiones y mi corazón solo sabe verte a ti, llevándome de la mano aun paseo en esta montaña rusa que va del cielo al infierno, una y otra y otra y otra vez, pero voy de tu mano, solo eso importa, porque duele menos, porque te siento aqui, porque sigues en mi, porque harás que siga viva en este viaje.
Me has enseñado que la vida tiene dos caras, que el amor es una moneda, que no todo es malo, que no todo es bueno y eso, hermosa musa, para un alma que solo ha experimentado dolor, es más de lo que ha aspirado toda su vida.
Y te amo, aunque sea cara, aunque cambie a sello, aunque arda el cielo, aunque se congele el infierno, aunque sea dia, aunque sea noche, porque eres tú y sé que me amas, aun cuando mis miedos crean que no, aun cuando llega la oscuridad a aterrorizarme, el brillo de tus ojos me salva, me hace saber que me amas, y yo te amo.
Este torbellino de emociones cambiantes ha destruido mi casa, obligandome a vivir en la acera, y te pertenece como mi amor lo hace, como este escrito lo hace, como mi brillo lo hace
A ti, solo a ti.
porque se trata de ti y yo, yo estoy a tu merced.
4 notes
·
View notes