#iannis xenakis

[lascitasdelashoras]

Iannis Xenakis - Formalized Music. Thought and mathematics in composition

[sivavakkiyar]

DJ Spooky & Iannis Xenakis (article here)

[garadinervi]

Iannis Xenakis, Synaphai / Aroura / Antikhthon, (LP/Vinyl), 591171, Headline, Decca Records, (1976-)1981

Recorded on November 28-29, 1975 in Kingsway Hall, London

Design: Bill Picknell, Decca

[slack-wise]

Iannis Xenakis lighting a cigarette for Morton Feldman

[grrl-gxm]

Iannis Xenakis - Pithoprakta (w/ graphical score)

[rastronomicals]

Iannis Xenakis

[spaceintruderdetector]

The formalization that I attempted in trying to reconstruct part of the musical edifice ex nihilo has not used, for want ol time or of capacity, the most advanced aspects of philosophical and scientific thought. But the escalade is started and others will certainly enlarge and extend the new thesis. This book is addressed to a hybrid public, but interdisciplinary hybridiza¬ tion frequently produces superb specimens. 1971

Formalized Music Thought And Mathematics In Composition : Iannis Xenakis : Free Download, Borrow, and Streaming : Internet Archive

[spyskrapbook]

«Ιάννης Ξενάκης: Ηχητικές Οδύσσειες», Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης [ΕΜΣΤ] & Musée de la Musique-Philharmonie de Paris, Λεωφόρος Καλλιρρόης και Αμβροσίου Φραντζή [πρώην εργοστάσιο «Φιξ»], 117 43, Αθήνα _ 29.06.2023-07.01.2024 _ Φωτογραφίες: Σπύρος Καπρίνης [02.07.2023].

«Το ΕΜΣΤ ανοίγει τις πόρτες του στον Ιάννη Ξενάκη [1922-2001], από τους σημαντικότερους δημιουργούς του 20ού αιώνα, που με το πολυσχιδές και ρηξικέλευθο έργο του χάραξε νέους δρόμους για τον πολιτισμό του 21ου αιώνα. Σε συνεργασία με κορυφαίους μουσικούς θεσμούς από τις δύο πατρίδες του Ξενάκη, του Musée de la Musique-Philharmonie de Paris από την Γαλλία και το Ωδείο Αθηνών και το ΚΣΥΜΕ από την Ελλάδα, το ΕΜΣΤ διοργανώνει τη μεγαλύτερη εκθεσιακή παρουσίαση του Ιάννη Ξενάκη στην Ελλάδα αλλά και διεθνώς. Η πρωτοβουλία για την έκθεση του Ξενάκη εντάσσεται στο πλαίσιο της αποστολής του Μουσείου, η οποία, μεταξύ άλλων, αποσκοπεί στην ανάδειξη του έργου διακεκριμένων ή και λιγότερο γνωστών αλλά σημαντικών πολιτιστικών δημιουργών της ελληνικής διασποράς. 

Στο ισόγειο του Μουσείου θα παρουσιαστεί η έκθεση Ιάννης Ξενάκης: Ηχητικές Οδύσσειες, η πρώτη ολοκληρωμένη μεγάλη έκθεση στην Ελλάδα για τον πρωτοπόρο συνθέτη, θεωρητικό της μουσικής, αρχιτέκτονα, μηχανικό, μαθηματικό και έναν από τους πιο προοδευτικούς και δημιουργικούς στοχαστές του δεύτερου μισού του 20ού αιώνα. Κατά τη δεκαετία του 1950, ο Ξενάκης έσπασε τους κώδικες της σύγχρονης μουσικής και δημιούργησε ένα μουσικό είδος απολύτως δικό του. Άμεσα αναγνωρισμένος από τους ομότεχνούς του και από το κοινό, αλλά και σε διαρκή κατάσταση επανεφεύρεσης και επανάστασης, ο Ξενάκης συνέθεσε ριζοσπαστική μουσική που είναι ταυτόχρονα μια αναφορά στην Αρχαιότητα, μια ωδή στη φύση και τα στοιχεία της, ένας φόρος τιμής στον μοντερνισμό στο ακρότατο σημείο του, και ένα όραμα για τη χρήση της τεχνολογίας. Το έργο του, ευρύτατα αναγνωρισμένο διεθνώς, δεν έχει μέχρι σήμερα παρουσιαστεί σε βάθος στην Ελλάδα. 

Ο Ξενάκης πρωτοστάτησε στη χρήση μαθηματικών μοντέλων στη μουσική, παραδείγματος χάρη της θεωρίας των παιγνίων. Υπήρξε –και είναι ακόμη σήμερα– μία από τις κορυφαίες επιρροές διεθνώς στην ανάπτυξη της ηλεκτρονικής μουσικής και της μουσικής σύνθεσης από υπολογιστή. Η έκθεση, που είναι μια συμπαραγωγή της Musée de la Musique-Philharmonie de Paris και του ΕΜΣΤ, παρουσιάζει πρωτότυπο και ανέκδοτο υλικό από τα πολλαπλά στρώματα της ακατάβλητης δημιουργικότητας του Ιάννη Ξενάκη: φωτογραφίες, αρχιτεκτονικά σχέδια, απεικονιστικές παρτιτούρες, μακέτες και ανέκδοτο ακουστικό υλικό. 

Χωρισμένη σε έξι ενότητες, η έκθεση Ηχητικές Οδύσσειες επικεντρώνεται στο πιο σημαντικό και αντισυμβατικό κομμάτι του έργου του και ρίχνει φως στην προσωπική του ιστορία, όπως επίσης και στην εικαστική, λογοτεχνική και μουσική παραγωγή του. Ενσωματώνει τον συνθέτη στον καιρό του και στα πολιτικά και πολιτιστικά κινήματα που τον καθόρισαν ως καλλιτέχνη. Σε έναν ειδικά διαμορφωμένο χώρο, σχεδιασμένο από την Εύα Μανιδάκη και τον Θανάση Δεμίρη [Flux Office], o επισκέπτης καλείται να βυθιστεί στην πολυτάραχη προσωπική ιστορία του Ιάννη Ξενάκη, να ανακαλύψει το εύρος του έργου του και των ενδιαφερόντων του και να ταξιδέψει στο μοναδικό και πολυδιάστατο σύμπαν του.»

[unaturalhistory]

[jack-fabulous]

Oh sure. You can infodump about everything to me. Lord of the rings, Harry Potter, Star Wars, I'll eat that shit right up.

But the moment I infodump to YOU about La Légende de DEer

[loeilareaction]

Iannis Xenakis, Polytope de Montréal, 1967 © collection Françoise Xenakis

[himedanshicult]

"The title Epicycles for Cello and Ensemble refers to the geocentric cosmology of the Greek astronomer Ptolemy, in which the sun and all celestial bodies move in epicycles along the surfaces of crystal spheres of varying size. Epicycles are small auxiliary circular orbits, whose centre rotates around the circumference of larger circles. Based on this image, Xenakis permutated (modal) tone rows around centres of tonal gravity, and composed concentric, divergent melodic structures with an ostinato motoric rhythm. Surprising monodies oppose large dynamic sound surfaces, in polyphony as well as in rhythmic unison. Epicycles is typical of Xenakis' late style, which is characterized by the austerity of material. Neither glissandi nor quartertones, neither noises nor special effects, no complex metric or rhythmic structures but pure sounds in clear, limpid, chanted rhythms. Here Xenakis explored sound in its phenomenological purity, 'the tension of sound itself', and imposed flat, vibrato-less sounds of a tension exacerbated by the dynamic fortissimo - absolute, vigorous and stable in timbre and dynamic, hard as granite. The planes between solos, trios and tutti are reminiscent of the old concerto grosso. The music seems not to unfold but rather 'runs' like the complex cogwheels of a musical machine. The art of playing is to become a production machine, making couplings of sound points, sound lines and sound blocks."

[sivavakkiyar]

"The musical scale is a convention which circumscribes the area of potentiality and permits construction within those limits in its own particular symmetry."

Iannis Xenakis

[garadinervi]

Xenakis, Le diatope, Geste de lumière et de son, Centre Georges Pompidou, 1978 [Les Amis de Xenakis]

Texts: Jean Millier, Maurice Fleuret, Xenakis, Le Corbusier; program: Platon, Hermès Trismégiste, Blaise Pascal, Jean-Paul Richter, Robert P. Kirschner

Exhibition: Centre Georges Pompidou, Paris, May 31, 1978 – January 15, 1979

Cover Art: Iannis Xenakis, Diatope (Polytope de Beaubourg), 1978 [Les Amis de Xenakis. © Famille Xenakis]

[opalid]

Iannis Xenakis - Concrete PH (1958)

Electroacoustic Works