#i lub heem

[cosmicwhoreo]

caption the captain

[liu-anhuaming]

Guess who got a tattoo?

It's based on this drawing by Kathy Lam aka Dawning Crow

[doodl3]

heheh.. noodle

Shakly your dragon tango leggos murdered me :( /laughing positive

So this is tango noodle dragon design by @shaklyart and I loved it so much I had to explore so next one is this fire ferret playing with redstone i lub heem thamk you shakly :)

[iratusmagus]

I lub heem

my cats name is шарик (SHA-reek, roll the r) but his legal name is soap just to make it easier on americans and also its a cute name. anyways the vet called him "mr. soap" which i really appreciated

[hhawks]

Blue sour patch kid

get off my page this is a pisces hate group

[iratusmagus]

Well Barroth is MY favorite. I lub heem.

Barroth please

Its not a favorite but I really think it would look good in your style

Muddy dude!

[spicedrobot]

[dreaminterlude]

[hellsingmongrel]

Honestly, those two panels of Wolfwood spit-taking and then subsequently losing his fucking shit over the guy pretending to be Vash is so funny, it gives me gigglefits every time I see it!  XD  He’s such a doofus when he’s not being broody, I lub heem!

Started reading TriMax volume 1, Very excited!! Here's some of my reactions so far for the first two chapters

I love how Wolfwood is absolutely laughing his ass off because of the fake Vash

Also interesting that Vash has healing properties

Love this panel of Eriks so much

He has a black undershave now, thats pretty interesting. I wonder if it had to do with what happened at Jenora Rock

Something happened with Wolfwood and Knives apparently. Its been two years so I wonder what the Gung ho guns have been doing in that time

WTFFF Vash kicks a cannonball????? How the hell lol

I agree with Wolfwood lol, absolutely insane behavior

Ah theres the Trimax look, I've seen some images before of trimax but its cool to finally read and understand the context

Well thats my reactions to the first two chapters of volume 1, man this is really good so far! A lot of a lighter tone than the last volume but I'm sure thats going to change lol

That black hair is very interesting though, I'm sure its not just a new character design for trimax, I'm sure it has some other meaning considering this series. I suppose we'll see as we go along. I saw for the next chapter it shows Meryl and Milly!! Excited to see them again, but Ill stop the post here since its gotten pretty long already lol

[akascow]

guysguysguys i lub heem

[fireladyarts]

Some fandom stuff. I drew DreamXD (DSMP) as a sphinx. I lub heem. He fuzzy. He feathered. He a scaly boi too. He on fiyah. His mask face opens up into a black hole with a glowing smile of death.

Precious.

[superrealizm]

JAN DAVIDSZ. DE HEEM – VASE OF FLOWERS (1645)

Wazon z kwiatami autorstwa Jana Davidszoona de Heema jest wspaniałym przykładem martwej natury, i to w jej pierwotnym, dziś już nie do końca zrozumiałym, znaczeniu. Wbrew pozorom ukazywanie intrygującego piękna zdobionych przedmiotów, soczystych barw kwiatów czy owoców nie było głównym zadaniem barokowych martwych natur. Namalowany w 1645 roku Wazon z kwiatami miał być obrazem, który korzystając z alegorii i metafor, dotyka tematu ulotności życia, jego kruchości i przemijania. Myślenie symboliczne pozwalało na tworzenie kompozycji składających się z codziennych przedmiotów, a jednocześnie na poruszanie tematów egzystencjalnych.

Pierwszą martwą naturę, potraktowaną jako samodzielny temat malarski, datuje się na 1504 rok – był nią obraz włoskiego malarza i rysownika Jacopo de’ Barbari Martwa natura z kuropatwą i żelaznymi rękawiczkami. Jednak dopiero w XVII wieku tego rodzaju obrazy usankcjonowały się jako odrębny gatunek. W baroku był to zatem temat stosunkowo nowy, choć elementy martwej natury o tak symbolicznym znaczeniu pojawiały się już wcześniej, np. w malarstwie renesansowym i średniowiecznym, jako uzupełnienie dla portretów czy scen rodzajowych. Niewinnie dziś kojarzony gatunek malarski służył, poprzez wykorzystanie motywów wanitatywnych (vanitas – łac. marność), zwróceniu uwagi odbiorcy na marność życia ludzkiego.

Niezwykłe, że kruchość życia i kondycja człowieka została przedstawiona za pośrednictwem zwykłych przedmiotów czy, jak w przypadku obrazu Jana de Heema, polnych roślin. Człowiek jest w tych obrazach jakby „podmiotem domyślnym”. Obrazy te mówią o człowieku, lecz bez jego udziału. Zasadnicze znaczenie tego rodzaju malowideł doskonale wpisuje się w ogólny charakter epoki, dla której jednym z elementów charakterystycznych były symboliczne przedstawienia marności. Obraz Jana de Heema również jest przepełniony takimi treściami, lecz są one dla współczesnego odbiorcy zdecydowanie mniej czytelne.

Barokowi artyści wykorzystywali w swoich pracach pewnego rodzaju kod, którego odczytanie nie było dla człowieka tamtych czasów żadnym problemem. Znaki te były ściśle związane z ówczesnym życiem i duchowością, funkcjonowały w świadomości społecznej. Jednak po upływie kilkuset lat pierwotne treści, metafory i wykorzystane w kompozycji symbole przestały być już tak oczywiste. Wynika to z naturalnych przemian społecznych i historycznych. Zmiany te i zacieranie się pierwotnych znaczeń spowodowały, że sam gatunek, także zmieniał swój charakter. Zaczął funkcjonować głównie w swojej wierzchniej warstwie znaczeniowej.

Aby zrozumieć i zinterpretować ślady zgodnie z zamysłem artysty, potrzebna jest dziś wiedza dotycząca zwyczajów i tradycji kulturowych ówczesnego świata. Nie jest niczym zaskakującym, że dzisiejszy sposób myślenia człowieka różni się od tego z XVII wieku. To, co kiedyś przychodziło naturalnie, z biegiem czasu zaczęło nastręczać więcej trudności. Symboliczne znaczenie części przedmiotów zamieszczanych w tego rodzaju kompozycjach w dalszym ciągu pozostało zrozumiałe dla współczesnego odbiorcy, inna część już nie. Niektórych ukrytych treści można się domyślać lub podskórnie je wyczuć. Pewne przedmioty zyskały nowe pola interpretacyjne, a oczywiste jeszcze w baroku rozumienie innych znikło zupełnie z ogólnej świadomości.

Wazon z kwiatami nie zaskakuje swoją kompozycją. Na blacie, po środku stoi wazon z bogatym bukietem kwiatów. Barwna wiązanka wyłania się z mroku. Ciemne, można powiedzieć, mroczne tło podkreśla istotę tematu – kwiaty. Tym, co zwraca uwagę są fantazyjne kształty i kolory roślin. Sam obraz jest dość ciemny. Dzięki intensywnemu oświetleniu kwiatów artysta wzmacnia kontrast pomiędzy nimi a tłem, co wzmaga zagadkowość drugiego planu. Ta dychotomia budzi w odbiorcy pewien niepokój. Postrzępione, wyraźne i jasne krawędzie płatków kwiatów oraz ich liście mocno odcinają się od otaczającego mroku, stają się drapieżne i „ostre”.

Jeżeli przyjrzymy się dokładniej bukietowi, zauważymy, że płatki kwiatów są mocno rozwinięte. Artysta uchwycił szczególny moment „życia” roślin tuż przed obumarciem, kiedy kwiat wciąż wygląda pięknie, lecz lada chwila przekwitnie. Liście są pozwijane i delikatnie skłaniają się ku dołowi, podobnie jak połamane źdźbła zbóż. W języku symboli kwiaty i liście oznaczają życie i witalność, lecz więdnące, opadające są interpretowane jako śmierć i przemijanie. Dodatkowo poszczególne gatunki kwiatów mają swoje znaczenia, np. róża może oznaczać śmierć, przemijanie, ale też zmartwychwstanie i wieczność.

Przepiękny bukiet kwiatów można więc interpretować także jako przestrogę. Jan de Heem ostrzega przed przywiązywaniem zbyt dużej wagi do świata doczesnego, rzeczy materialnych i ich powierzchownego piękna, które przemija. Kwiaty, w szczególności tulipany, były w XVII wieku w Holandii przedmiotem handlu, przynosiły ogromne zyski. Na sprzedaży cebulek ogromnych majątków dorobiło się wielu siedemnastowiecznych handlowców. Część z nich jednak, na skutek niekorzystnych transakcji i spekulacji towarem, równie szybko je utraciła. Dlatego też tulipany były utożsamiane z bogactwem i wysokim statusem oraz jego nietrwałością. Na pewno nie bez znaczenia jest także to, że artysta przedstawia rośliny ścięte, takie, które nie odrodzą się w naturalnym cyklu przyrody.

Interesującym, a bardzo łatwym do zignorowania elementem jest blat stołu, na którym stoją kwiaty. Jej istotę podkreślać ma umieszczony na jego brzegu ślimak. Ustawianie na krawędzi stołu przedmiotów było bardzo popularnym motywem w malarstwie XVII-wiecznym. Można powiedzieć, że stanowi jeden z charakterystycznych elementów gatunku, można zaobserwować je również na takich obrazach, jak np. Śniadanie z homarem Willema Claesza Heda, czy Martwa natura z ostrygami Cornelisa de Heema (syna Jana de Heema). Zaznaczenie krawędzi stołu i ustawienie przedmiotów, które mogą za chwilę z niego spaść, jest symbolicznym przedstawieniem granicy życia i śmierci.

Ślimak namalowany przez Jana de Heem’a stał się nośnikiem wielu symbolicznych znaczeń. Namalowany na krawędzi stołu znajduje się symbolicznie u kresu życia – za chwilę spadnie. Sam przedstawia kruchość, delikatność i krótkotrwałość, a jednocześnie śmiertelny grzech i lenistwo. Dodatkowo symbolicznie nacechowana jest muszla, którą nosi na grzbiecie – oznacza śmierć i przemijanie. Oprócz ślimaka na obrazie zauważyć można jaszczurkę, której znaczenie jest dwoiste i trudne do jednoznacznego zinterpretowania. W chrześcijaństwie odczytywana jest jako dążenie do dobra i zmartwychwstania. Jednocześnie jednak, przez swoje podobieństwo do węża, bywa utożsamiana z towarzystwem diabła oraz grzechami ludzkości.

Na obrazie zauważyć można wiele drobnych owadów symbolizujących krótkość życia. Wśród owadów dostrzec można też motyle, którym przypisuje się dodatkowe znaczenie – symbolizują duszę ludzką. Przemiana poczwarki w motyla, który wzlatuje i może dążyć do światła, była porównywana z egzystencją człowieka, którego dusza po śmierci, tak jak motyl, leci do światła. W ten sposób, obraz Jana Davidszoona de Heema, przedstawiający bogatą i kolorową martwą naturę, a jednocześnie będący przestrogą przed przywiązywaniem zbyt dużej wagi do spraw doczesnych i zwróceniem uwagi na kwestię życia wiecznego, dziś samodzielnie stanowi odbicie epoki, w której powstał.

źródło: nazdrowie.pl

[doodl3]

but he is noodle so I lub heem 🥺

Fr I got heavy noodle vibes im obsessed XD

raaaa more noodle!

More of the noodle design of tangomango the dragon from @shaklyart

Close ups under cut

If you couldnt tell, I love noodles

[shinkiies]

amajiki-kun i sketched between classes

i lub heem

[peachytitsblog]

Look at this cute giraffe. I lub heem. A smol happy bean.

[dreaminterlude]

so cute he’ll give me cavities