#hayatımın baharı

[kur-an-ve-risalei-nur]

⭐⭐⭐⭐⭐

İnsan gün olur içinin çölleştiğini, kuraklaştığını hisseder, taşıyamayacağı kadar bir uyku sarar benliğini; ne tercihi ne isteği ne de kaçacak bir şeyi vardır artık.

Gece olur gecenin sesini işitir ve kendi gecesiyle yüzleşir.

Bunu hiçbir şeyin geçiremeyeceğine inanır. Deniz kenarına gider içini açmaz, kitap okur geçmez, birine derdini anlatır, anlattığı kişinin derdi kendisinden çoktur sarmaz, eline telefonunu alır bakınır ama gördüğü her şey sahte ve yapmacıktır rûhu sıkılır.

Düşünceleri kucağına yorgun düşeceği esnada keşke başını kaldırsa insan, ah bi kaldırsa!

Göğe uzun uzun baksa elini uzatsa, dokunsa! Bizi var edip anlamlı kılacak şeyleri Rabbimizin gönderdiğini görecektir.

Kur'an ve Efendimiz...

Böylesi hallerde ben Efendimiz Muhammed aleyhisselâtü vesselâmı düşünürüm. Etrafındakilerini birer birer kaybetmiş, Ana yok baba yok, Hatice’si ahirette, Amca yitirilmiş. Bütün bütün destek çekilmiş, ilgiye muhtaç.

Sadece Kehf sûresi iniyor kendisine: ‘Yürü’ deniliyor. Yaralarını sarıp yola revân oluyor. Vakit can sıkılacak kadar geniş değildir zira. Gönlünü Kur'ana verince Rabbi de ona sekinet verdi ve göğsüne tahammül ve dayanma gücü yerleşti.

Avucunuzda biriken her olumsuzluğu Kur’an ile eritin o zaman manevî bir çatıdan olanları izleyecek ve Allah’a hamd edeceksiniz.

Onu okurken, onda kendinizi arayın mutlaka bulacaksınız...

“Bunun üzerine yürüdüler/ فانطلقا"

📚Kehf sûresi, 71

Hayırlı günler Türkiyem.

Her sıkıntıya rağmen yürüyelim inşaallah.

____________°🌺💞🌸°______________

🎀

[klavyemkavalyemolsa]

19.04.2024 / Cuma akşamı, bir beyefendi lacivert takımlarını çekmiş bir halde, bir elinde baklavası diğer elinde içinde orçik ve tulum peyniri olan poşetle evimize geldi. Elazığ’lı bir beyefendi demem gerekirdi. Girişte bizimkilerle selamlaştı. Her iki taraf da biraz gergin. Bana baş selamı ve güzel bir gülümseme düştü. Poşetleer elime bırakıldı. Misafir odasına aldık kendisini. Gece yarısına kadar oturdu, gerginlik zamanla yerini gülüşmelere kahkahalara ve hoş sohbete bıraktı. Beyefendi orada bir hayalin gerçekleştiğinden habersiz saatlerce oturdu. Babamla, abimle, annem ve yengemle sohbet etti. Ceketini çıkartabilirsin dedim. Alnı terlemiş. İyiymiş öyle, çıkartmadı. Beyefendi orada öylece otururken orada öyle oturmasının neye karşılık geldiğini bilmiyordu. Ben onu oraya öylece neyin oturttuğunu biliyordum. Heyecanlı mıydım, hayır. Emindim. İlginç bir şekilde. Orada öylece oturmaya en yakışacak kişinin o olduğuna emindim. Onu tanıdığımdan beri gönlüm baharı karşılıyor gibi. Bir kış atlattık birlikte, hiç hissetmedim. Bir beyefendi; evimize geldi, oturdu, gitti. Ben hayatımın en güzel misafirini uğurluyordum. Bana baş selamı ve gamzeli bir gülümseme düştü :)

[ehilal]

Ve sonunda bayram için yollardayız. Evden çıkış yine aynı heyecan, aynı keyifli stres. Çiçekler sulandı mı, valizler hazır mı, çöpler atıldı mı? Derken yollar. Ankara'dan adım adım uzaklaşmanın en keyifli yanı gelen baharı canlı canlı yollarda izleyebilmek. Bolu'ya doğru ilerledikçe yeşilin binbir tonu kucaklıyor beni.

Bir yandan da içim kıpır kıpır aileme kavuşmaya sayılı gün kaldı. Bu bayram biraz farklı. İlk kez bir bayramın birinci günü kahvaltısında kendi ailemle olmayacağım. Oldum olası bu ritüeli çok sever asla taviz vermemek için elimden geleni yaparım. Arife günlerini küçük memleketimde keyifli bir koşturma telaşa ile geçirmek, bayram sabahına birlikte uyanacağımızı bilerek tertemiz nevresimlerde uykuya yatmak hayatımın en mutlu anlarını hatırlatır bana. Ve sabah annemin kahvaltı seslerine, bugün bayram erken kalkın çocuklar diyen Barış Manço'nun sesi karışırken neşeyle uyanmak.. Bir gün evlensem dahi bu ritüellerimden taviz vermem derdim. Sağolsun kocam bey de memleketimi memleketi, ailemi ailesi sayıp bu sürece uyum gösterecek biri oldu. Ama gel gelelim bu defa işler başka gelişti. Tarihler bizi İstanbul'a yönlendirdi. Kendi annemin yoğun uyarılarıyla bayramım birinci günü sabahını istanbul'da Gökhan'ın ailesiyle geçirmek düştü payıma. Mantıklı ve doğru olsa da içim yarım. Bu durumdan şımarıkça iki şikayetçi var biri ben ve diğeri bu konuyu konuşmamamıza rağmen eminim ki babam. Ama neyse sağlık olsun bu defa da bayram yemeğinde kavuşmak kısmetmiş. Neyse ki gökhan bu konuda benim gibi düşünen biri değil. Aksi olsa çatışma yaşardık sanıyorum.

Bayrama sayılı gün kaldı. Eksilmeyip çoğaldığımız nice bayramlarımız olsun.

[gecenaz]

Baharı da seveceğim sonbaharı da, kışı da seveceğim yazı da, çünkü hepsi dünyanın bir parçası. Hüznümü de seveceğim mutluluğumu da, korkularımı da seveceğim dinginliğimi de, çünkü hepsi hayatımın bir parçası…

[hakan6171]

Hayatımın baharı ve kışı senin kollarında Bütün yollarım sadece sana çıkıyor💕

[dusunmekaybolursn]

kuzenimle yaklaşık 6 7 aydır görüşmüyorduk, bugün bize iftara geldiler. mutfakta konuşurken bir anda hayattan bıkmış gibi duruyorsun dedi. hayat yoruyor dedim. güldü, kız bu yaşta ne yaşıyorsun da yoruyor hayat, daha gençsin, üniversiteye gideceksin, hayatının baharı dedi. doğru, ne yaşıyorum da yoruyor hayat değil mi? evet gencim ama bedenen, belki üniversiteye gideceğim ama muamma. evet hayatımın baharı ama sanki bana sonbaharı ve bir kez daha anladım ki herkesin hayatı dışarıdakine mükemmel. içini bilen,soran yok.

[kadirtclk16]

Nurullah Genç - Söylenmemesi Gerekenin Şiiri

Söylenmemesi Gerekenin Şiiri

Nurullah Genç

reddini doldurursa avucuma kan gibi

kırmızı bir çığlıkla yırtılır dudaklarım:

‘ söylememeliydim biliyorum! ...’

kırılsa da baharı bekleyen pencereler

akrebin gözlerinden geçse de dehlizlerim

eski bir mezarlığa gömülmeden izlerim

‘söylememeliydim biliyorum! ...’

simsiyah bulutların arasından ansızın

çatlayan yüreğime koydu susuzluğunu

ver Allah’ım bana ver O’nun sonsuzluğunu

hüzünlü bakışları şafağımda tebessüm

gündüzümde ışığı, gecemde hilali var

evimin tenhasında büyüyen melali var

kum fırtınasında mı, selde mi yürüyorum

‘ söylememeliydim biliyorum! ...’

gemilerde aradım yüzünün görkemini

martılarla yoruldum, tayfalarla vuruldum

kalbimi morga koydum bir liman köşesindenefesini aradım dalgaların sesinde

tutundum hayatımın çürüyen yıllarına

bakıp bakıp ağladım boş kalan yollarına

beni anlamaz diye kabuslar görüyorum

‘ söylememeliydim biliyorum! ...’

ciğerimde bir köz gibi taşıdım yokluğunu

ver Allah’ım, bana ver suya küskün kuğunu

mor lekeler bıraktı solgun yanaklarıma

kartal kanı bulaştı rüyalarıma bile

fırtınalar diner mi ulaşmadan sahile

hayalin bozkırında kurtkapanıydı ömrüm

nasıl da bir başıma kopardım dikenleri

nasıl da acımasız köprülerde yürüdüm

uzaktan gülümseyip deniz fenerlerine

sonunda mahkum gibi kapandım ellerine

kirpiklerimden sızan hicranı siliyorum

‘ söylememeliydim biliyorum! ...’

ısrarlı denizlerin dibinde volkandır aşk

kesif bir muammayı öğretir balıklara

balıklar derde düşen aşığı avuturlar

aşık ölünce kuşlar uçmayı unuturlar

güneşle buluşmayı göze alan, derinde

yağmur yüklü bir ömür paylaşır göklerinde

eleğimsağma renkler düşürünce şehrayin

başlamalı yeniden içimizde bir ayin

belki de döndü talih, çözüldü bilmeceler

tükenecek siyaha baş koyduğum geceler

umarım, kaybettiğim devranı buluyorum

‘ söylememeliydim biliyorum! ...’

ah, Allah’ım gösterme bana soğukluğunu

nicedir bekliyorum dağlar ardında O’nu

nefesimde rüzgarın gölgesidir dağılan

kanımda gözlerinin hasretidir boğulan

bir zamanlar benzerdik muhabbet kuşlarına

dalardım o gizemli, mahmur bakışlarına

gittiği gün sokaklar içinde kaldım, sefil

öldü kafeste bülbül; soldu nergis karanfil

bedevi kahramanlar yurdundan geliyorum

‘ söylememeliydim biliyorum! ...’

melekler en çaresiz anımda buldu beni

gaflet şarabı içtim, aşikar kıldı beni

baykuşlar dahi mutlu bu habersiz dönüşten

hangi yokuş daha yar olabilir inişten doruktaki saraydan koyar mı beni mahrum

‘ söylememeliydim biliyorum! ...’

bu son yürüyüşümdür yarına kalmaz umut

Allah’ım, bir gül gibi O’nu baharımda tut

esrarlı bir evimiz olsaydı fildişinden

beyaz bir gölge gibi yürüseydim peşinden

desturun var mı diye dururken eşiğinde

bizim olan bir kalbi bulsaydım beşiğinde

bu nehir yine sarhoş akar mıydı ülkemden

bir deprem ortasında sarsılır mıydı beden

korkarım ki, dergahtan yine kovuluyorum

‘ söylememeliydim biliyorum! ...’

biliyorum, yalnızlık ekecekler bahçeme

biliyorum,yağmurda yürüyecek kötürüm

biliyorum, mülteci türküler duyacağım

biliyorum, gülerse, O’nunla ben de hürüm

acı hatırasından bile kam alıyorum

‘ söylememeliydim biliyorum! ...’

unutulan kalplerin tahtında rüyadır aşk

gözlerime bakarsa, görür ki, deryadır aşk

ah, ölüm habercisi beyaz parıltılarım

ah, Azrail çağıran çizgileri yüzümün

ah, paslanan kılıcın dudağında sönen mum

ah, yolcuyu hüsranla buluşturan uçurum

kim bilir kelebeğin kanadından bakanı

kim bilir baldıranda misk ü amber kokanı

sanki aynı hüzzamla yüz yüze kalıyorum

‘ söylememeliydim biliyorum! ...’

haddim değil güneşi götürmek kainata

gökle buluşmamızı çok görür haramiler

anlamazlar ki, bin kez gelsem bile hayata

bu can gökte yaşayıp, gökte ölmeyi diler

ah, gönül toprağıma yaprak döken serviler

efkarıyla bir garip derbeder oluyorum

‘ söylememeliydim biliyorum! ...’

ben Raymalı Ağa’yım, sözümle kırılır yay

o, bir anda ruhumu altüst eden Begimay

lacivert bir macera değildir aradığım

şahmaranın kolları sarınca çiçekleri

kiralık duygulardan kefen biçer cüceler

baharda yağmur olur yüreğim, güzün sarı

yakamozlar içinde, kışın kar tanesidir

derinden baktığında eritir aynaları

sanmayın perdelerin ardından gülüyorum

‘ söylememeliydim biliyorum! ...’

bana misket oynamak yakışır hüzünlerle

bana binlerce yılın ıstırabıdır gelen

bana dönmez yüzünü efsaneler güzeli

hayal kırıklığıdır avucuma dökülen

sabahın sitemiyle büyürken kaygılarım

akşamın dayanılmaz yükünü çekiyorum

‘ söylememeliydim biliyorum! ...’

reddiyle, çaresizlik yıkılırsa başıma

nasıl mihman olurum o gün mezar taşıma

sırlıdır her kapının arkasında inkisar

boynu bükük kükremez, mahkum olsa da arslan

her iklimde farklıdır yılanın tutkuları

uçan bir ecza gibi olmamalı intizar

kızıla boyanırsa yaprakları kaktüsün

yanılgıya dönüşür parlaklığı her süsün

duy sesimi ey yitik hazinem, ağlıyorum

‘ söylememeliydim biliyorum! ...’

ah, bir tutunabilsem burçlarına güneşin

sessiz yürüyebilsem zifiri gecelerde

ah, küçük bir vatanım olsa kalbinde senin

kundağında vuslatı yudumlasak evrenin

bitmeyen bir şarkıya kenetlense gönlümüz

birbirine karışsa ölümümüz, ömrümüz

ipek avuçlarında uyanmak diliyorum

‘ söylememeliydim biliyorum! ...’

kırabilsek sevdayı çalan oyuncakları

sırtımda hamal gibi taşırım çocukları

neden mahrum edelim karanlığı ışıktan

neden solsun bir çölün kumlarında şakayık

al bu zalim kuşkuyu efsanevi aşıktan

sana tahtım da layık, bil ki, bahtım da layık

titrek bir suskunluğun nidasıydı tarihim

senin olsun otağım, varım yoğum, talihim

giderken götürdüğün kalbimi arıyorum

‘ söylememeliydim biliyorum! ...’

susmalı ayrılığın uğursuz puhuları yıkılmalı hayatı küçümseyen köprüler

dönmeli, sahralara sürdüğümüz tebessüm

ah, idam fermanıyla yargılanan tanyeri

ah, bir gülün içimde kımıldayan elleri

yarama merhem diye hüznünü sarıyorum

‘ söylememeliydim biliyorum! ...’

kader umudumuzu taşımadan ırağa

yürümeliyiz artık bizim olan durağa

Günlük Bir Şiir tarafından paylaşıldı.

Hemen edinmek için: https://play.google.com/store/apps/details?id=com.bitlink.poetry

[mutsuzveumutlu]

Hayatımın amacını bulamıyorum her çıktığım basamakta kendime yeni bir zorluk buluyorum . Ben neden varım ? Neden geldim ? Ne yapıyorum ? Ne yapacağım ? Ve daha sonsuz sayıda kendime sorduğum ama cevabını alamadığım sorular .

Ne yapmak lazım ne düşünmek lazım her anımız bir sonraki an için basamak olmaktan ne zaman kurtulur ? Ne zaman anı yaşamaya başlarız ? Bunu siz yaptınız ben nasıl başaracağım ?

Yine girdim soru trafiğine böyle devem edecek durdurmam lazım yoksa baharı hiçbir zaman getiremeyeceğim içim hep kışta tıpkı bir ayı gibi kış uykusunda kalacak şunu da söylemek isterim ki bir çok hayvan kış uykusunda öldü sanılıp gömülür , siz bu kadar uzun süre kış uykusunda kalmayın dikkat edin sizede toprak atmasınlar .

[muzehher1hanim]

. Kalbime girmiş olanı, hayatımın baharı et Allâh'ım..

[kadir-tr2569]

Sen gönlümün baharı sın

Sen kardelen çiçeğim sin

Sen en değerli varlığımsın

Sen hayatımın anlamısın..

[fiemanillah]

"Kalbime girmiş olanı, hayatımın baharı et Allah'ım.."

Şöyle birşey okudum henüz gelmemiş bir bahara sesleniş gibi

[gelecegielindenalinanadam]

“Hayatımın baharı denilen yaşta en sert kışını yaşıyorum, belki de bu son kışım..”

[mesutbahtiyarolacak]

Baharın gelmesini bekliyordum.

Hergün farkında olmadan geçiyordu zaten. Duraksadığım anda hangi mevsimde olduğumu merak etmiştim. Zira içimdeki soğukluk yaz-kış ayrımı yapmama izin vermiyordu. Bir çırpıda kış mevsiminin sonuna yaklaştığımı farkettiğimde, hayatımın mevsimini gözardı ederek, bu kışı bitirerek baharın gelmesi gibi bir hedef belirlemiştim kendime.

Baharın gelmesi birşey değiştirmeyecekti biliyordum. İnsanlar yeni maskelerini takacaktı o kadar. Ancak doğa, yeniden canlanacak, yeni renkler, bazılarının dalga geçtiği gibi çiçekler, böceklerle donanacak, şairlere malzeme çıkacaktı.

Herşeyi bir kenara bırakıp, içimdeki hisleri tasnif etmenin rahatlığı ile baharı beklemeye koyulmuştum.

İlk gelincikler çıktığı zaman bayram edecektim.

İlk gelincikler çıktığı zaman hüznüme kavuşacak, yapabilirsem ağlayacaktım.

[layezalll]

8 mart cuma

Kadınım

sadece bir gün değil seni anmak istediğim

ömrümün her günü senin olsun

sadece bir gül değil sana vermek istediğim

Hayatımın baharı senin olsun

sadece ellerini tutmak, bedenini sarmak

Kara gözlerine bakmak değil istediğim

ruhunun en derinine bıraktığım kalbim senin olsun

ben seni önce insan sonra kadın diye sevdim

ben sende tüm kadınlardaki kadını gördüm

ben sende bir ana, bir sevgili bir dostu buldum

sadece acı günler değil vermek istediğim

papatya yapraklarında dans eden tüm mutluluklar senin olsun

senin olsun yağmur damlasındaki serinlik

senin olsun ana kucağındaki sıcaklık

senin olsun kapıların açıldığı, zincirlerin kırıldığı gün

senin olsun ağıtların, göz yaşlarının bittiği gün

senin olsun

senin olsun

bir yıl on iki ay üç yüz altmış beş gün

benden sana armağan olsun.

[caysadigimdemlerdesen]

Küçücük bir umut kırıntısı arıyor insan zaman zaman, geleceğe dair hayaller kurabilmek için. Her şey daha güzel olacak demek her zaman yeterli gelmiyor. Bir ışık arıyor, bazen bir bakış bir gülüş, “canım annem” ile başlayan kocaman sarılmalar, bezense sadece sessizlik sürüklüyor güzel düşlere. Ben hayatımın ışık arama devrini geçtim zannediyordum ama yine de bir tökezleme halinde elimden ne tutsa iyi gelir bilmiyorum. Sarılmalar gülüşmeler şu dünyadaki en güzel şifa kaynağı şüphesiz ama yine de uzun vadede bir yarayı iyileştirmeye yetecek güçte değiller henüz, ya da gerçekten derin izleri var yaralarımın ve sarmak yetmiyor iyileşmesi için.

Eskiden bahar gelince her şey geçecek ve kırılan tüm dallarım yeniden çiçekler açacak sanırdım. Şimdilerde bahar yorgunluklarla geliyor, daha büy��k sorumluluklarla, arada kalmışlıklarla ve büyük yalnızlıklarla… Bunca yorgunluğumun sebebi tüm kalabalıklığıma rağmen yalnız hissetmem olabilir. Çünkü artık kimseye kendimi anlatmak istemiyorum, ya da anlasınlar da istemiyorum. Kapıyı açıp dışarıya çıktığımda, bir çift göz görmek istiyorum incitmekten korktuğum kadar incinmekten korkmadığımı bilen, bir derdi olsa kapılarımın sonuna kadar açık olacağını, kolay kolay kırılmayıp hiç düşünmeden affettiğimi, karşımdakine kendimi anlatmaktan çok onu anlamaya çabaladığımı bilen bir çift göz olsa ve bana da hatırlatsa bunları ve tüm bunların eskide kalmadığını belki bu kadar yalnız hissetmezdim. O kadar dönemiyorum ki kendime, hangi şehirde hangi semtte nefes aldığımı unutuyorum, yokuş aşağı bıraksam kendimi bir boğaz havası alacağımı unutuyorum, yolların benim en büyük limanım olduğunu unutuyorum.

Sarılınca geçecek derdim hep, artık geçmiyor biliyor musunuz? İki çift minik el okşuyor yanaklarımı, yaslanıyor göğsüme masumlukları. Yine de içimde bir uğultu var aylardır susturamadığım, ve yokmuş gibi yapamadığım bir huzursuzluk, kocaman bir boşluk doldurmaya gücümün yetmediği. Rabbim, ancak sen varsın içimi bilen, sen doldur sen tamamla ruhumun boş kalmış kenarlarını ve dahi kolaylaştır baharı beklerkenki nefes alışlarımı.

[alimdsblog]

Kalbine düşse aşk cemresi..

Başlasa hayatımın baharı..