#hayahay buhay

[walakangkatulad]

Yung ganito ang salary mo + bonusly + unli leave, san ka pa! Tapos pinaka-gusto ko sa lahat is WFH. Hayahay ang buhay! Hahahaha. 🤑

Sabi ni Daddy, mag-resign na raw siya sa work niya, siya na lang daw mag-alaga kay Thena. Hahahahaha.

SKL 😅

[mestisang-cavitena]

Kung pwede ko lang isama aso ko hanggang sa classroom, mababawasan siguro stress.

[yellowhippo]

September 8

Nagpapahinga sa pahinga. Nakakapagod din pala na parating hayahay ang buhay.

Ngunit hindi ko masasabi Na nanaisin ko muli ang kaguluhan Na lagi nalang saakin ay nagpapakaba.

Nais ko nalamang Na ganito ang aking mga araw. Nakakahinga ng tama at sapat.

8:45 - 8:46pm

[diamona]

.

Feeling overwhelmed na naman ako. Para akong lobo na hinihipan at unti-unti ay napupuno at sa huli ay bigla na lang puputok. Napakarami kong dapat ginagawa pero hindi ko pa rin ginagawa. Sipag-sipagan ako kapag nasa trabaho pero kapag naman nasa bahay na ay buhay hayahay naman. Hindi pwede yung ganun dahil maraming gawain at lahat ay importante. Sa totoo lang ay nakakasakal na. I’m trying my best to do my work properly pero kasi parang wala akong nakikitang magandang rason para maging masaya habang ginagawa ito.

Palagi ko na lang naiisip na baka mag-fail ako at madisappoint ko sila. Ayoko ng ganito. Bakit ba napaka-people pleaser ko? Ayoko ng ganito.

I act like I don’t care kapag nasa bahay ako. Ayokong bumangon at gawin ang mga bagay na dapat ay sinisimulan at ginagawa ko na dahil importanteng mga gawain ito at nauubusan na ako ng oras para gawin ito. Kailangan ko nang maghabol ng oras. Pero isa pa kasing nakikita kong dahilan kung bakit ako nagkakaganito ay dahil sa parang walang nangyayari sa buhay ko. Walang bagong nangyayari, paulit-ulit na lang. Gusto ko naman umalis at huminga, magliwaliw at ipasyal ang sarili ko pero hindi pwede. 

Hindi pwede dahil una wala akong pera, hindi na ako nakakapag-ipon o hindi na ako nakakapagtira para sa sarili ko. Wala naman akong sinisisi tungkol dito dahil responsibilidad ko ang dahilan din kung bakit hindi ko na natitirhan ang sarili ko. Pangalawa ay hindi pwede kasi mag-isa lang ako at Muslim ako. Hindi ako pwedeng basta-basta na lang out of nowhere ay mamamasyal ako mag-isa tapos mag-isa lang ako. Pangatlo at huling pinakarason kung bakit hindi pwede ay dahil takot ako. Hindi ko alam kung kailan ako magiging handang harapin ang takot ko. Alam kong kailangan ko ng pahinga kaya dapat lang na ibigay ko ito sa sarili ko pero wala akong magawa dahil nakatali na ako sa takot ko.

Hanggang kailan ko pa ba tititigan ang sarili kong nakagapos sa posas na ginawa ko?

Palayain na natin ang sarili natin.

Maawa ka.

Payakap naman.

[lexa-08]

Wednesday (4-6-22)

Completion of all activities this 3rd quarter😂 napaenglish na din Ako halos lahat Ng blog Ng Mga classmate ko puro English 😂😅pumunta pa Ako sa bakurang Ng may Ari Ng bahay para ipicture Yung cactus plant collection nila as my subject to my photography😂😂😂hinabol pa kame Ng aso Ng Kapatid ko haha nakakatuwa Ang ingay Kase 😂😂😂Sana makompleto ko na lahat sa Performance task ko para oks na lahat hayahay na Ang buhay...

[walakangkatulad]

Hayahay ang buhay! 😅

[adylmarie]

Hayahay ang buhay. 🐩 #shihtzu #Luna #2021 #furryfriend (at Tubtubon, Sibulan, Neg Or) https://www.instagram.com/p/CYA9FHOJSpU/?utm_medium=tumblr

[katrinorseno]

Hayahay ang buhay. Malapit na ang pasukan ko.

[lovehate31-blog]

Hay nakakainis!!! Bwisit!!! Ayusin daw ang trabaho. Tang ina ka!! Inaayos nga eh!!! Hanggang anong oras ko yan ginawa dahil sabi no gawin na. Kahit hilaw pa sabi mo gawin na kasi gabnto ganyan. Nagsabi ka if you dont know 2 days na yang specimen bago pumunta dito. So kasalanan ko? Dahil 2 days na yun dun? At sir kahit 2 days na yan kung hindi nabuksan hilaw pa din yan. Gago ka. Minamadali mo ko para mabasa ng monday tapon ngayong thursday mi lang babasahin? Sabi ka pa ng sabi ng walang mass eh meron naman. Eh kubg benign yung mass? Hanash ka kaagad. Sumbong kaya kita!! D naman dapat namin yan ginagawa dapat ikaw yan ah. D nga pwede yang pinapagawa mo samin eh. Sumbong kaya kita? Makasabi ng ayusin niyo naman. Eh sa yun ang lumabas eh. Wala talaga eh. Ikaw kaya gumawa!!! Bwisit ka!! Hayahay na nga buhay mo dami mo pa reklamo. Tapos sabi niya pangit na angbyung tissue. So kasalanan ko na oangit yung tissue? Eh hilaw nga yan pinilit mo lang at gross ko naman yan agad d ko naman pinatagal yan. Bwisit ka!!

[tobywannabe]

Minsan naiisip ko kung di ako nag engineering e hayahay sana buhay ko.

[throwawayy2526]

Started writing this kanina and uhh tapos na ko sa avp and all but,,, grabe nagrerender na ko ng video kaya finally, pwede na ko magdrama!!!! di na ko naiiyak unlike nung isa araw? or kahapon? dont remember days kase nga nagbblend lang lahat ng days sakin. Anyway, omg hahahhaha nagpost lang aq sa ig tapos naging emotional na ko. I really was on a downward spiral since oct 2019. this time last year kase ako nagstart maglaho. kase I wasnt happy with who I was becoming. I knew then I could do better. So sabi ko aayusin ko muna sarili ko. and so I tried my hardest to be better. pero dun pumasok na kahit anong gawin ko, never naging enough. and so I kept bringing myself down but I kept going. sobrang hiyang hiya ako sa mga grades ko, at kung sino ako. I remember feeling like I was the dumbell sa mga groupings kase I felt like I wasn't fast enough. May una akong singko rin noon kaya grabe panghihinayang ko. Lahat kinuquestion ko kung valid ba ko. Academic Org Officer pero walang ambag/bobo. Scholar ni gov pero babagsakin. My friends started going out without me dahil sa sched ko/lagi ko tinatanggihan kase yung pressure ko sa sarili ko grabe. It was my choice back then but eventually, i felt like i was an outsider. kapag nandun naman ako nakakahiya rin na they would help me, and I still manage to constantly fail. Hirap lalong tingin ng mga tao sakin super duper chill kase nga dinadownplay ko lahat. By Nov, halata ko na may nagbago sakin. Wala akong allergy pero nung time na yun dumadami pantay ko. Nagstart na rin ako mag-anxiety attacks. I remember spending ber months, including my christmas break doing my plates naalala ko december 24 tas dumating mga pinsan ko at nagvivideoke sila sa bahay and all I could think about was my plates. constantly kong pinapagalitan sarili ko for being a dumbass and lied to everyone na di pa ako gumagawa kase nakakahiya sabihin na ginagawa ko constantly without having any noticeable progress. but I continued to work my ass off. i went to school at 7am and uuwi ako 8pm and bcs traffic at malayo, makakauwi ako ng 10pm and minsan first meal ko 8:30pm or minsan isang buong more than 24 hours akong di kumakain kase sobrang daming gagawin kase nasa isip ko kapag kumain ako baka antukin ako and di ko afford yung time. and punong puno na ko ng pantal noon kase sa stress omg. oHH pero feb breaking point ko na, I remember 1 week na overnight sa bahay ng kaklase ko tapos ang naging “break” lang talaga eh yung nag-cr ako ng 10 mins para magbreakdown tapos go na ulit. i remember sir telling me na isa dapat kami sa finalists if only naexecute nang maayos. If only I had done the scale model. I wasnt able to kase sa time constraint. Kase ako sa rendering ng lahat. Di ko na alam pa ko pa mabibigay yung quality na gusto ko. That's always been  my struggle. Either mabilisan pero mema or mabagal pero quality. Pero yun nga, at the end of the day, di namin tapos. Tapos bumagsak rin ako sa BT na ilang buwan ko ginawa. Yung HOA naman I wasnt giving it the quality I used to before. Nung HOA 1&2 ako yung laging 100 grade sa plates pero nung mga time na yon, kung sino-sino na gumagawa ng plate ko. Buti na lang talaga nililigtas ako ng mga higher year/mga kaibigan ko. I hate asking for help kase nakakahiya and di naman tama yon kaso minsan sila na nagiinsist. Lalo lang ako nainis sa sarili ko nun. Pero anong magagawa ko eh halos wala na nga kong time kahit sa basic human needs. I compare myself to others kase buti pa sila kinakaya nila. Di ko alam pano nila nakakaya. I tried to reach out kaso unang reply pa lang, iniiba ko na yung topic. Parang nakakahiya eh etong pagtatanungan ko, she's been through worst. Ano naman pinagdaanan ko na hindi ko kasalanan? Kaya sige, balik na lang sa kung anong ginagawa ko. Kaya nung natapos yung feb, parang ayoko na maulit yung pagod na yon. I was so burnt out. Tried multiple times to go back to that kind of grind kaso lagi lang ako nagfafail. Smol steps raw pero I felt like I wasnt moving. Naiinis rin ako kase napakapriveleged ko, may mga means ako para mag-aral ng maayos, may means ako para maggrow, may mga kaibigan ako na susuporta, may mga willing akong turuan. Sadyang ako na lang mismo ang problema. For the longest time, ayun na lang paulit-ulit sa utak ko. Ako yung problema. I deserved to fail. I deserved everything I was going through cause I wasnt strong enough, wasnt fast enough, wasnt smart enough, and I wasnt good enough. Iniisip ko dapat talaga di na lang ako pinanganak, dumating pa sa time na sinigaw ko yun dito sa bahay kase pakiramdam ko wala naman talagang relevance yung existence ko. Kung di ako pinanganak edi sana 2007 pa sila hayahay ang buhay, instead, eto ako, ginagapang nila pang-aral ko pero babagsakin pa rin ako. Wala akong karapatan mag-inarte kase ako pinakamaluwag ang buhay dito sa bahay. Everyone's been through worst. Why cant I just do my part. Puro ako dahilan, puro ako kapalpakan, puro ako reklamo. Paka hirap iaccept na I wasnt who I thought I was. Thought I was better than that. Felt like I actually didnt know who I was. I went through my contacts kase I just needed someone to talk to. Found myself scrolling for minutes kase wala. I wasnt comfortable with sharing anything to anyone. Buried myself instead with temporary dopamine shots. online shopping, halaman, yosi, o kung ano man. Whenever I try to write or draw or play music, may kasamang pressure mula sa sarili ko pa rin. I tried to fix my room kase that's the only thing I can work on. I still couldnt bring myself to do anything else. It's been a long year. and kapag naaalala ko lang kung gano na katagal, lalo lang akong naiinis kase anong ginawa ko sa loob ng ilang buwan? napakawalang kwenta ko. Oct 5 pasahan ng mga IP. and I couldnt bring myself to pass anything. Ayoko na talaga. September 29 I 've decided na sukuan ko na lang lahat. Lagi na lang ako nagpapagod for nothing. And it all keeps racking up. Kaya tama na. Pinalipas ko yung Oct 5 and para akong nabunutan ng tinik sa dibdib. Finally, I can start fresh. I gave myself a week to move on kase di pa rin madali tanggapin. Only nung nag-random na chat sakin si aj nung bigla akong nareassure at navalidate. Sobrang nagstick sakin yung words nya. :< Di ako nagkamali noon nung sinabi kong everyone needs an aj sa buhay nila. Sobrang hnggg validating and since then, i felt better than ever. then yun nga, binigyan ako ng task and for the first time in a whole ass year, nagkasense of accomplishment na rin ako. Napakabig deal sakin na may nagawa akong tama, for once. Iyak aq ih,,, this time, happy tirs naman.

[closer-stars]

oh may night pala sayo....jk

right,,,,masarap maging hayahay lang pag weekend, sabay magrurush kapag weekdays hmmm 🤩

HALA SIYA AT GISING LANG TALAGA AKO SA GABI GANUN

Ganun naman talaga buhay. Pahinga sa weekend, tapos grind nanaman sa weekdays. 🥴🥴🥴 basta lang nagagawa ang kailangan edi gora

[lexa-08]

3/16/22

Wednesday

Hanggang ngayon gumagawa pa Rin ako Ng Kanta for my activity in esp haha Ang hirap Kase Siya itono sa Mga kanta..sana matapos ko nato pra tapos na😁😁While waiting Kay sir for my next subject search Muna ko Ng Mga pede Kong Gayahin for my poster😘😘😁

Gagwin ko na din Yung Mga dapat kung gawin dto sa bahy para makapagpahinga at makapag aral Ng hayahay😆😁😘😘

#buhay anak

#buhaystudyante

[akonaman]

Sunday 7:31

Bagong umaga, di ko talaga kaya ng walang kape sa umaga susko. Pero happy naman ako na 3rd day ko na sa work. Sobrang lungkot ko naman kanina kase namatay na si Emman, sobrang nakakalungkot kase lodi ko yun eh, nung mga time na wala kong gana sa course ko naging inspirasyon siya sakin para magpatuloy. Ang bata niya pa para mawala hays ang sakit din para sa gf niya yon. Pero ayun di mo talaga alam hanggang kailan ang buhay ng tao. Pero keep on fighting lang, medyo nababawasan na yung anxiety ko, di ko alam kung dahil ba normal na yung tulog ko, o baka dahil sobrang therapeutic ng Lazada. Siguro ganitong ganito nararamdaman ng mga customers pag nag oorder sila sa Amazon. Well aayusin ko pa lalo yung trabaho ko sywmpre.

Kahapon we had some pizzas kase birthday ni Kuya JV tapos halos lahat kami hayahay lang parang di kami nagwork kahapon. Nag MOA lang kami ni Ysh at LA tapos nagtingin tingin ako sa Miniso pero pinigilan ko bumili kase alam kong gagastos na naman ako susko. Akala ko ba spend wisely na tayo. Natabi ko naman na yung pang savings ko pero feeling ko ang damot damot ko na sa sarili ko uwu. Pero sana dumating na yung orders ko sa Lazada excited na talaga ko hehe. Lalo na dun sa table, yey breakfast in bed na ituuu.

[rig0]

nakakatuwa lang dahil lately medyo improving tong feels ko. magaan lang at walang pinoproblema. hindi katulad noon na halos araw araw ata mabigat nararamdaman ko. maraming iniisip, malungkot, empty ganon. hindi ko naman sinasabi na sobrang saya ko ngayon pero masarap sa pakiramdam kasi na kahit papano, nagiging okay ka. sana tuloy tuloy na to para hayahay ang buhay.

[mestisang-cavitena]

Tagal mag 5pm nakakaiyak yung gantong eksena. Akala ko pa naman hayahay ang buhay ko. Ang daming ganap bulbol!!! 😭😭😭😭😭