#Tagalog poem

[wmab]

Palagay ko ay hindi naman talaga mahirap mahalin ang Pilipinas. Marahil ay mahirap lang talagang tanggapin ang kayang gawin ng mga Pilipino.

.

.

.

.

-WMAB

[lihimlihamtinta]

Hihintayin kita dito sa kabilang dako

Hanggang sa maisipan mong lumingon

Hanggang sa ang pagitan ay tawirin mo

Hihintayin kita dito sa kabilang dako

Kapag muli mong naalala ang ating sakripisyo

Kapag ninais mo nang lagyan ng kaduktong

Hihintayin kita dito sa kabilang dako

Dahil ikaw pa rin ang natatanaw na destinasyon

Dahil tayo pa rin hiling sa huling bersikulo

Hihintayin kita dito sa kabilang dako

[thelakeswhereidie]

[sulatgino]

Bata, bata paano ka ginawa?

070723

Bata, bata paano ka ginawa? Hinubog ka kaya ng nakapalibot na madla Nilang mga nakatanga't nakatulala O kaya nama'y nilang mga nag aalala

Maaaring hindi, maaring nakilala mo ang ikaw Sa kabila ng mga turo at panuto Sa dulo ng mga pagbabago Sa likod ng salaming nakaulayaw

Nakita mo kaya ang mga liko O patuloy ka bang sumunod sa daan habang nakapikit Sinusundan ang halimuyak ng mga nagdaan, nakakasalamuha ang mga bumabalik O di kaya'y patuloy lang na nakikiramdam

Ang mahalaga'y patuloy kang naghahanap Hindi ka mawawala kung hindi ka magpapanggap Hindi mawawalang saysay ang nawala sa pagkakamali Hindi masamang manatili sandali

Kilalanin mo ang iyong sarili Hindi mo kailangang magmadali Hindi naiiwan ang nagpapahinga Nasa isip lang natin ang konsepto na may nauuna

Kaya't paulit ulit mo lamang tanungin ang iyong sarili kung paano ka nga bang ginawa Sa pamamagitan nito ay mananatili kang naghahanap Ngunit kailan ma'y di mawawala.

[ano-po]

At sinabi ko sa Bathalang Maykapal,

Hindi ako sasayang muli,

Kung hindi mo siya ibabalik sa akin.

[dzeyzi]

Palagi

Lumipas na ang mahigit isang taon Ngunit pag-ibig kong alay sa ‘yo ay nandito pa ring nakabaon Minahal kita sa mga nagdaang kahapon At pag-ibig ko’y patuloy pa ring umaahon hanggang ngayon

Isang taon na rin ang lumipas noong nakilala kita nang walang kamalay-malay Hindi inaasahang pati puso ko’y kasama mong tangay Batid kong malayo ka man at hindi mahahawakan ang iyong kamay Ngunit asahan mong ang pag-ibig ko sa ‘yo ay mananatiling pantay

Hanggang ngayon ay sariwa pa rin sa aking kaisipan Noong una kitang nakilala mula sa kapaligiran kong puno ng ingay at kalungkutan Hindi ko inasahan na ikaw pala ang siyang magbibigay kulay Sa mundo kong walang buhay

Hindi ko namalayan na ikaw na pala ang dahilan Sa aking mga dinadasal At tuwing ikaw na ang pinag-uusapan Tila ba parang ako’y nauutal

Ngunit ngayon na nandito ka na Kahit may natitira pang pangamba Alam kong si kupido na ang dahilan sa pagpana na aking nadama At panatag na ang aking loob na ako’y sayo itinadhana

Sa Diyos ay ikaw lamang ang tangining hinihingi At ika’y hindi na ibabahagi at itatanggi Dahil alam mo namang hanggang sa huli Ako’y sayo palagi - jc a poetry i made inspired by tj monterde’s palagi :)) dedicated to my beloved, doc tricia <3

[yahjustplainboring]

#62

sabay sa pag agos ng ulan papunta kung saan

ay siya ring pag sabay ng luha kong kanina pang pinipigilan

malungkot at umiiyak ang kalangitan

para bang ito’y nakikidalamhati sa sakit na aking nararamdaman

[tugmataludtodtalata]

napagtanto ko lang,

ikaw ang paborito kong paksa.

kahit anong pigil at tigil kong lumikha,

ang espasyo, puwang, at patlang, napupunô ng parirala.

kahit maraming dahilan at hadlang,

ikaw ang paborito kong pag-usapan.

napagtanto ko lang.

[impostoryy]

bata, dahan-dahan

Oo, ang pagtatanim ay 'di biro

na kapag inapakan ni delubyo

parang buhay na maglalaho

oo, ang panaho'y mapaglaro

sa lansangan— h'wag kang tatago

bata, h'wag sayangin bawat sigundo

mahalaga ang oras— yan ay ginto

pulutin mo upang magbunga ng talino

makipag patentiro ka kay kamalasan

takasan mo nang may katatagan

sa hamon ng buhay— ibuhos ang kalakasan

gamiting sandata ang 'yong kaalaman

bata, dahan-dahan, daan-daan na ang

may pasan-pasan at pasa-pasang

dulot nang saktan sila ng kasa-kasamang

walang ginawa kundi pagsawaan ka lang

malabong umalingawgaw ang batingaw

'di mo mararanasang sa saya ay sumigaw

[ O ] ang puti mang kasuotan 'di masisilayan

pagka't isa ka lang parausan sa oras ng kalibugan

-impostor

[kalien-calma]

Mahirap lakaran ang mga daang taliwas sa iminapa ng iyong mga bituin

Mahirap akyatin ang mga hagdang iba ang tarik sa iginuhit mong mga bundok

Mahirap mahalin ang mga pangarap na malayo sa hugis na inaasahan mong mabuo

Subalit pasasaan ba't makararating din

itong mga paang lahat babagtasin

marating lang ang hiraya't mithiin

[definitelynuwonhere]

After months of not writing but wishing I did, I finally pressured my brain to doing it. It’s short cuz the dry spell is just wearing off, and I absolutely had nothing prepped for it

I wrote this cuz I’m currently having trouble sleeping, school just finished (moving onto 12th grade woOh-) and I know I’m supposed to feel relieved but for some reason I still feel tensed ASF, like how are most of my friends bored already while I’m stressed about not being bored? Idk how to explain man I’m tired, my brain won’t shut off, so I needed to exude that remaining brain power somewhere. Oh also it’s in my native tongue and I refuse to translate it

LONGASS PREABLE LATER:

TulogLikaNa

Gusto ko ng tulog, sa’king kama’y lumubog,

Pero bakit, tuwing pipikit, tila nabubulabog?

“Gusto ko magsulat”, “Tapusin mo na yung painting”, “Magaral na mag gitara”, “Ano kayang masarap ipamiryenda?”, “Nalalamobanungtatangatangaka—“

Gusto ko lang ng tulog o, yung tulog sana na makakapagpahinga ako,

Kung dati habol ko takasan ang mulat kong mundo, ngayon kapayapaan ang ninanais ng oat na ito,

Kaya pls, patulugin mo ako.

[wmab]

Saan ako huhugot sa'yo ng tula? Wala naman tayong ginawa kundi maglaro ng taguan, hanapan, at kung sino ang taya. Ilang beses ko nang inisip kung ilang beses ka na ring nadulas. Malay ko ba kung totoo ang mga laro ng dila mong di malaman kung sadya ba o sumabog na lang at naging pahimakas. Sa'n mo ko pupulutin kung palaging nakabitin ako sa kawalan? Anong aasahan mo sa aking tula? Saan ako kukupit ng mga bagay na salita para sa atin? Inaakala mo bang maglulumuhod ako sa'yo para umamin? Hindi. Sabay tayong manigas hanggang dulo, nang malaman natin kung sino ba talaga sa ating dalawa ang mas pakipot at s'yang dapat na sisihin.

.

.

.

.

–WMAB

[cursedp3n]

yosi kaba? kasi kahit isang araw lang ang lumipas na hindi kita maramdaman sa mga labi ko nalulumbay ako.

yosi kaba? kasi kahit ilang beses ko ipilit ang sarili ko na huwag ka nang balikan kasi nga hindi ka nakakabuti sa 'kin—wala, babalik at babalik parin sa 'yo.

wala kang pinagkaiba sa yosi, kasi ikaw lang talaga kailangan ko para maayos 'tong magulo kong utak.

ikaw lang kailangan ko para huminahon ako.

wala kang pinagkaiba sa yosi kasi sa tuwing kasama kita, lumulutang ako.

wala kang pinagkaiba sa yosi kasi sa bawat pag lubog ng araw ikaw lang ang gusto kong mahawakan.

wala kang pinagkaiba sa yosi kasi naguguluhan ako kung nakakasama kaba talaga sa 'kin—sa buong pagkatao ko.

-a.

[sa-talaarawan]

taon na ang lumipas pero iyong mga ngiti'y hinding hindi kumupas

[sulatgino]

Sinulatan kita

020923

Bakit sa twing magsusulat ng tula ay naaalala ka? Tila laman ka ng aking mga tinta na sa t`wing ititipa sa papel ay sumasabog ang mga alaala nating dalawa Hindi ko na nga masulatan ang iba Kahit magsimula ako sa kanila ikaw at ikaw pa rin ang maipipinta

Siguro nga'y mali ang manatili sa nakaraan Ituro man palayo ng ilang nagdaan Patuloy kong idinadahilan ang hindi kahandaan Sa mga dumarating at namamaalam

Nakakapagtakang laman ka pa rin ng mga kanta sa gabi Gayong walang tono ang mga tulang naialay sa iyo Nangangamba pa ring isulat ang mga tugma sa gabi Takot na pangalan mo ang mabuo sa dulo

Sinanay mo akong nagkukwento ng araw ko Kaya nakakapanibago sa t'wing ako ang nagiging tagapakinig Nakakagulat pa rin minsan malaman ang halaga ko sa mata ng ibang tao Lalo't mas nauna ko pang makalimutan ang aking sarili kaysa sa iyong ngiti at mga titig

Sinusulatan pa rin kita, hindi sa pag-asang magbabalik ka Sinusulatan pa rin kita sa pag-aakalang mapapagod ang aking mga kamay Sinusulatan pa rin kita upang tuluyan kang pakawalan tulad ng mga luhang bumubura sa tintang bumubuo sa iyong pangalan At patuloy akong magsusulat kahit hindi na tungkol sa iyo

Isusulat ko kung paanong nabuo ako sa mga pagkakamaling naitama ko Isusulat ko kung paanong nahanap ko ang aking sarili sa dulo ng mga tugma Isusulat pa rin kita, sila, at kung may mga susunod pa sapagkat doon ay makilala nila kung sino ako Kung paano ako magsulat at magpahalaga sa mga salitang binibitawan ko.

[ano-po]

Takot tumuloy kase takot masaktan

Takot masaktan kase takot magtangahan

Takot matangahan sa sarili kase ano... ano...

Takot magsisi na ika'y nagmahal

Na naibigay ang puso sa magkakasala

Na naibigay ang kapayapaan sa delubyo

Na naibigay ang kapangyarihan sa mahina

Na naibigay ang lahat sa wala

"eh, ano naman?"

Huwag magsisi na ika'y nagmahal

Para saan ba ang pagsasama?

Para sa sumpaan at kasalukuyan

- ano-po 01|29|24