#Tagalog poem

[lihimlihamtinta]

Hihintayin kita dito sa kabilang dako

Hanggang sa maisipan mong lumingon

Hanggang sa ang pagitan ay tawirin mo

Hihintayin kita dito sa kabilang dako

Kapag muli mong naalala ang ating sakripisyo

Kapag ninais mo nang lagyan ng kaduktong

Hihintayin kita dito sa kabilang dako

Dahil ikaw pa rin ang natatanaw na destinasyon

Dahil tayo pa rin hiling sa huling bersikulo

Hihintayin kita dito sa kabilang dako

[wmab]

Alam ko namang hindi ko kailangan. Pero minsan, naiisip kong makakahanap rin ako. Ng mabuti at marunong makinig. Ng may pakialam at di takot humibik. Yung hindi masyadong duwag sa pûla ng aking malakas na pagkababae. Hindi napahihina sa tapang ng nakakalalaki kong kalikasan at prinsipyo. Kung hahanap man ay dapat kaya n'ya ang aking mga bagyo, mapa delubyo man ng aking mga suhestyon sa buhay at makatotohanang payo. Saan ka pa kaya sa mundo makakakita ng taong kayang lumuhod sa hindi n'ya kapanalig ng pagkatao?

Hindi ako naghahanap. Ni hindi ako nangangailangan. Pero numanais rin ako ng marunong sumakay at may alam kung kailan tamang maglumanay at lumaban.

-WMAB

[thelakeswhereidie]

[sulatgino]

Bata, bata paano ka ginawa?

070723

Bata, bata paano ka ginawa? Hinubog ka kaya ng nakapalibot na madla Nilang mga nakatanga't nakatulala O kaya nama'y nilang mga nag aalala

Maaaring hindi, maaring nakilala mo ang ikaw Sa kabila ng mga turo at panuto Sa dulo ng mga pagbabago Sa likod ng salaming nakaulayaw

Nakita mo kaya ang mga liko O patuloy ka bang sumunod sa daan habang nakapikit Sinusundan ang halimuyak ng mga nagdaan, nakakasalamuha ang mga bumabalik O di kaya'y patuloy lang na nakikiramdam

Ang mahalaga'y patuloy kang naghahanap Hindi ka mawawala kung hindi ka magpapanggap Hindi mawawalang saysay ang nawala sa pagkakamali Hindi masamang manatili sandali

Kilalanin mo ang iyong sarili Hindi mo kailangang magmadali Hindi naiiwan ang nagpapahinga Nasa isip lang natin ang konsepto na may nauuna

Kaya't paulit ulit mo lamang tanungin ang iyong sarili kung paano ka nga bang ginawa Sa pamamagitan nito ay mananatili kang naghahanap Ngunit kailan ma'y di mawawala.

[ano-po]

At sinabi ko sa Bathalang Maykapal,

Hindi ako sasayang muli,

Kung hindi mo siya ibabalik sa akin.

[monopanstatic]

Labada

Umaga t'wing Sabado, sa tirik ng adlaw

Ang aking araw ay gastos

Pagkusot at pagbabad ng labada

Sa mabulang sabon kunot ang kamay

Sa pgsampay at ginaw ng tubig gripo

Ganito rin 'nong nakilala kita

Lukot ang aking mga daliri

Nang hinawakan kinis ng iyo

Pink ang 'yong tsinelas

Maliwanag sa init ng Pinas

Ang umaga ko 'non ay maganda

Anyos lima pa tayo 'nong dalawa

Ngiti mo pa'y sing bango ng Surf

Puso'y sing puti ng Calla

Kilala kita.

Umaga ko'y maganda

'Pagkat ang tumutulong luha ng sampay

Ang busilak at masamyong sayaw ng hangin

Parang mga mata mong noo'y nakatingin sa'kin

Nang nagsitakbuhang walang humpay

Tayong mga musmos

Dala ng panalangin ang detergent na natutuyo

Sa'yo, naalala kita.

Sa bawat pagkamot ko sa ulo

At naaamoy ko ang sabon

'Di alintana ang pagdulas na matalim

Ng aking nagkakamutang mga kamay, yaon

Pinapaawit mo'ko nang taimtim

T'wing naaalala kita

Kilala kita sa bawat panginip

Na parang araw sa sampayang

Sinasadya ng mga bulaklakin mong

gamit na detergent—

Parehas sa lagi kong gamit ngayon

Hindi ko mabago kung ang bango no'y

Tulad ng iyo

Noong una kitang nakilala

Kilala kita sa pagpikit

Lagi kong nakikita ang 'yong mukha

sa dilim kung san'

Ika'y aking iniwan

Mukha ng Isang litratong nasunog

at 'di makilala

Na parang bula sa aking pag mithi

Sa bawat pag-uwi mula

Eskuwela kung saan na'ron karin

Naaalala ko ang matamis mong ngiti

Kahit nakatalikod ka sa'kin

Kilala kita

Simula nang unang dumilat

ang mapupungay mong mga mata

At lumingon ka sakin

Nakangiti't nanatatiling akin

Sa mga kamay kong sing musmos

Nang una kitang nalukot

Sa paglalaba nang lubos

Naaalala pa kita

Noong kilala pa kita

Lalabhan ko na lamang ang mga ala-alang

Naroon ka ngayong tayo'y di na pwede pang magkita

Kasi hindi na kita kilala

Hindi mo na ako kilala

Parang mga bula sa labadang

Nabanlawan na.

[flordelaraw]

Bakit mo nilisan

ang puso ko na nagmamahal ng tapat sayo,

Bakit ikaw parin

kahit na ikaw ang unang lumayo,

Sana tinuruan mo ang puso

kung paano limutin ang tulad mo,

Dahil pagod na akong

gumising sa umaga na nangungilila sa'yo.

[dzeyzi]

Palagi

Lumipas na ang mahigit isang taon Ngunit pag-ibig kong alay sa ‘yo ay nandito pa ring nakabaon Minahal kita sa mga nagdaang kahapon At pag-ibig ko’y patuloy pa ring umaahon hanggang ngayon

Isang taon na rin ang lumipas noong nakilala kita nang walang kamalay-malay Hindi inaasahang pati puso ko’y kasama mong tangay Batid kong malayo ka man at hindi mahahawakan ang iyong kamay Ngunit asahan mong ang pag-ibig ko sa ‘yo ay mananatiling pantay

Hanggang ngayon ay sariwa pa rin sa aking kaisipan Noong una kitang nakilala mula sa kapaligiran kong puno ng ingay at kalungkutan Hindi ko inasahan na ikaw pala ang siyang magbibigay kulay Sa mundo kong walang buhay

Hindi ko namalayan na ikaw na pala ang dahilan Sa aking mga dinadasal At tuwing ikaw na ang pinag-uusapan Tila ba parang ako’y nauutal

Ngunit ngayon na nandito ka na Kahit may natitira pang pangamba Alam kong si kupido na ang dahilan sa pagpana na aking nadama At panatag na ang aking loob na ako’y sayo itinadhana

Sa Diyos ay ikaw lamang ang tangining hinihingi At ika’y hindi na ibabahagi at itatanggi Dahil alam mo namang hanggang sa huli Ako’y sayo palagi - jc a poetry i made inspired by tj monterde’s palagi :)) dedicated to my beloved, doc tricia <3

[yahjustplainboring]

#62

sabay sa pag agos ng ulan papunta kung saan

ay siya ring pag sabay ng luha kong kanina pang pinipigilan

malungkot at umiiyak ang kalangitan

para bang ito’y nakikidalamhati sa sakit na aking nararamdaman

[tugmataludtodtalata]

napagtanto ko lang,

ikaw ang paborito kong paksa.

kahit anong pigil at tigil kong lumikha,

ang espasyo, puwang, at patlang, napupunô ng parirala.

kahit maraming dahilan at hadlang,

ikaw ang paborito kong pag-usapan.

napagtanto ko lang.

[churrostic]

Sa may balay

matapos ang lahat

nakita na ang balat

 .

napalalim

dumilim

makulimlim

nakalimlim

 .

umaraw

aalis na raw

ngunit walang kalabaw

bukas na lang daw

 .

sumapit ang bukang liwayway

iyong kamay

hihiwalay

sa aking kamay

[impostoryy]

bata, dahan-dahan

Oo, ang pagtatanim ay 'di biro

na kapag inapakan ni delubyo

parang buhay na maglalaho

oo, ang panaho'y mapaglaro

sa lansangan— h'wag kang tatago

bata, h'wag sayangin bawat sigundo

mahalaga ang oras— yan ay ginto

pulutin mo upang magbunga ng talino

makipag patentiro ka kay kamalasan

takasan mo nang may katatagan

sa hamon ng buhay— ibuhos ang kalakasan

gamiting sandata ang 'yong kaalaman

bata, dahan-dahan, daan-daan na ang

may pasan-pasan at pasa-pasang

dulot nang saktan sila ng kasa-kasamang

walang ginawa kundi pagsawaan ka lang

malabong umalingawgaw ang batingaw

'di mo mararanasang sa saya ay sumigaw

[ O ] ang puti mang kasuotan 'di masisilayan

pagka't isa ka lang parausan sa oras ng kalibugan

-impostor

[wmab]

TAO KA LANG

Tao ka lang. Hindi lahat dapat mong kayanin. Ano ba naman ang saglit na pahinga? Humugot na ng di mapitas na buntong hininga. Pasukuin ang bigat ng buhay at palayain sila sa mga mata.

Kung balak buhatin ang mga bagay, kahit paano ay bumitaw sa sakit ng loob. Tao ka lang. Iinog ang walang pakialam na mundo kahit hindi ka magtuloy. Kaya magpahinga ka. Tao ka lang. Kahit hindi nila maintindihan. Kahit na parang ang pagtigil ay mortal na kasalanan. Kung wala nang matitira sa'yo ay paano ka pa magbibigay? Tao ka lang.

Saglit lang. Baka magalit pa sa'yo ang ningning ng pag-asang dala ng ulan. Ikulong mo muna ang mga pumapalahaw na bulong sa pusod ng mapanira nilang bahay-bahayan. Sa sulok ng isipan. Hanggang sa di na sila matagpuan. Nagyon na, huminto ka. Ang ingay sa ulo at mga tanong na makalaslas-pulso. Magpahinga ka para malaman mo. Kung hinahanap man, ang payapa ay dapat magsimula sa'yo. Tao ka lang.

Magpahinga ka. Tao ka lang.

-Wag Mo Akong Bitawan (WMAB)

[poeticpwet]

Tatlong araw na ang nakalipas mula nang iniwan kita, para piliin naman ang sarili ko. Bawat piraso ng pagkatao ko ay nananabik sa iyong yakap, tawa, ngiti, tingin, boses, hawak, at halik na kinabisado ko sa loob ng tatlong taon, na ngayo'y pinipilit kong bitawan at kalimutan.

Paano ko magagawa 'yon? Kung sa loob ng isang libong araw, ikaw ang tinatanaw, iniisip, kinakausap, at kinakasama. Paano ko magagawang kalimutan ang kalahati ng pagkatao ko?

[sulatgino]

Sinulatan kita

020923

Bakit sa twing magsusulat ng tula ay naaalala ka? Tila laman ka ng aking mga tinta na sa t`wing ititipa sa papel ay sumasabog ang mga alaala nating dalawa Hindi ko na nga masulatan ang iba Kahit magsimula ako sa kanila ikaw at ikaw pa rin ang maipipinta

Siguro nga'y mali ang manatili sa nakaraan Ituro man palayo ng ilang nagdaan Patuloy kong idinadahilan ang hindi kahandaan Sa mga dumarating at namamaalam

Nakakapagtakang laman ka pa rin ng mga kanta sa gabi Gayong walang tono ang mga tulang naialay sa iyo Nangangamba pa ring isulat ang mga tugma sa gabi Takot na pangalan mo ang mabuo sa dulo

Sinanay mo akong nagkukwento ng araw ko Kaya nakakapanibago sa t'wing ako ang nagiging tagapakinig Nakakagulat pa rin minsan malaman ang halaga ko sa mata ng ibang tao Lalo't mas nauna ko pang makalimutan ang aking sarili kaysa sa iyong ngiti at mga titig

Sinusulatan pa rin kita, hindi sa pag-asang magbabalik ka Sinusulatan pa rin kita sa pag-aakalang mapapagod ang aking mga kamay Sinusulatan pa rin kita upang tuluyan kang pakawalan tulad ng mga luhang bumubura sa tintang bumubuo sa iyong pangalan At patuloy akong magsusulat kahit hindi na tungkol sa iyo

Isusulat ko kung paanong nabuo ako sa mga pagkakamaling naitama ko Isusulat ko kung paanong nahanap ko ang aking sarili sa dulo ng mga tugma Isusulat pa rin kita, sila, at kung may mga susunod pa sapagkat doon ay makilala nila kung sino ako Kung paano ako magsulat at magpahalaga sa mga salitang binibitawan ko.

[ano-po]

Takot tumuloy kase takot masaktan

Takot masaktan kase takot magtangahan

Takot matangahan sa sarili kase ano... ano...

Takot magsisi na ika'y nagmahal

Na naibigay ang puso sa magkakasala

Na naibigay ang kapayapaan sa delubyo

Na naibigay ang kapangyarihan sa mahina

Na naibigay ang lahat sa wala

"eh, ano naman?"

Huwag magsisi na ika'y nagmahal

Para saan ba ang pagsasama?

Para sa sumpaan at kasalukuyan

- ano-po 01|29|24