#Tagalog poem

[lihimlihamtinta]

Hihintayin kita dito sa kabilang dako

Hanggang sa maisipan mong lumingon

Hanggang sa ang pagitan ay tawirin mo

Hihintayin kita dito sa kabilang dako

Kapag muli mong naalala ang ating sakripisyo

Kapag ninais mo nang lagyan ng kaduktong

Hihintayin kita dito sa kabilang dako

Dahil ikaw pa rin ang natatanaw na destinasyon

Dahil tayo pa rin hiling sa huling bersikulo

Hihintayin kita dito sa kabilang dako

[wmab]

Alam ko namang hindi ko kailangan. Pero minsan, naiisip kong makakahanap rin ako. Ng mabuti at marunong makinig. Ng may pakialam at di takot humibik. Yung hindi masyadong duwag sa pûla ng aking malakas na pagkababae. Hindi napahihina sa tapang ng nakakalalaki kong kalikasan at prinsipyo. Kung hahanap man ay dapat kaya n'ya ang aking mga bagyo, mapa delubyo man ng aking mga suhestyon sa buhay at makatotohanang payo. Saan ka pa kaya sa mundo makakakita ng taong kayang lumuhod sa hindi n'ya kapanalig ng pagkatao?

Hindi ako naghahanap. Ni hindi ako nangangailangan. Pero numanais rin ako ng marunong sumakay at may alam kung kailan tamang maglumanay at lumaban.

-WMAB

[thelakeswhereidie]

[sulatgino]

Bata, bata paano ka ginawa?

070723

Bata, bata paano ka ginawa? Hinubog ka kaya ng nakapalibot na madla Nilang mga nakatanga't nakatulala O kaya nama'y nilang mga nag aalala

Maaaring hindi, maaring nakilala mo ang ikaw Sa kabila ng mga turo at panuto Sa dulo ng mga pagbabago Sa likod ng salaming nakaulayaw

Nakita mo kaya ang mga liko O patuloy ka bang sumunod sa daan habang nakapikit Sinusundan ang halimuyak ng mga nagdaan, nakakasalamuha ang mga bumabalik O di kaya'y patuloy lang na nakikiramdam

Ang mahalaga'y patuloy kang naghahanap Hindi ka mawawala kung hindi ka magpapanggap Hindi mawawalang saysay ang nawala sa pagkakamali Hindi masamang manatili sandali

Kilalanin mo ang iyong sarili Hindi mo kailangang magmadali Hindi naiiwan ang nagpapahinga Nasa isip lang natin ang konsepto na may nauuna

Kaya't paulit ulit mo lamang tanungin ang iyong sarili kung paano ka nga bang ginawa Sa pamamagitan nito ay mananatili kang naghahanap Ngunit kailan ma'y di mawawala.

[ano-po]

At sinabi ko sa Bathalang Maykapal,

Hindi ako sasayang muli,

Kung hindi mo siya ibabalik sa akin.

[flordelaraw]

Bakit mo nilisan

ang puso ko na nagmamahal ng tapat sayo,

Bakit ikaw parin

kahit na ikaw ang unang lumayo,

Sana tinuruan mo ang puso

kung paano limutin ang tulad mo,

Dahil pagod na akong

gumising sa umaga na nangungilila sa'yo.

[dzeyzi]

Palagi

Lumipas na ang mahigit isang taon Ngunit pag-ibig kong alay sa ‘yo ay nandito pa ring nakabaon Minahal kita sa mga nagdaang kahapon At pag-ibig ko’y patuloy pa ring umaahon hanggang ngayon

Isang taon na rin ang lumipas noong nakilala kita nang walang kamalay-malay Hindi inaasahang pati puso ko’y kasama mong tangay Batid kong malayo ka man at hindi mahahawakan ang iyong kamay Ngunit asahan mong ang pag-ibig ko sa ‘yo ay mananatiling pantay

Hanggang ngayon ay sariwa pa rin sa aking kaisipan Noong una kitang nakilala mula sa kapaligiran kong puno ng ingay at kalungkutan Hindi ko inasahan na ikaw pala ang siyang magbibigay kulay Sa mundo kong walang buhay

Hindi ko namalayan na ikaw na pala ang dahilan Sa aking mga dinadasal At tuwing ikaw na ang pinag-uusapan Tila ba parang ako’y nauutal

Ngunit ngayon na nandito ka na Kahit may natitira pang pangamba Alam kong si kupido na ang dahilan sa pagpana na aking nadama At panatag na ang aking loob na ako’y sayo itinadhana

Sa Diyos ay ikaw lamang ang tangining hinihingi At ika’y hindi na ibabahagi at itatanggi Dahil alam mo namang hanggang sa huli Ako’y sayo palagi - jc a poetry i made inspired by tj monterde’s palagi :)) dedicated to my beloved, doc tricia <3

[yahjustplainboring]

#62

sabay sa pag agos ng ulan papunta kung saan

ay siya ring pag sabay ng luha kong kanina pang pinipigilan

malungkot at umiiyak ang kalangitan

para bang ito’y nakikidalamhati sa sakit na aking nararamdaman

[tugmataludtodtalata]

napagtanto ko lang,

ikaw ang paborito kong paksa.

kahit anong pigil at tigil kong lumikha,

ang espasyo, puwang, at patlang, napupunô ng parirala.

kahit maraming dahilan at hadlang,

ikaw ang paborito kong pag-usapan.

napagtanto ko lang.

[impostoryy]

bata, dahan-dahan

Oo, ang pagtatanim ay 'di biro

na kapag inapakan ni delubyo

parang buhay na maglalaho

oo, ang panaho'y mapaglaro

sa lansangan— h'wag kang tatago

bata, h'wag sayangin bawat sigundo

mahalaga ang oras— yan ay ginto

pulutin mo upang magbunga ng talino

makipag patentiro ka kay kamalasan

takasan mo nang may katatagan

sa hamon ng buhay— ibuhos ang kalakasan

gamiting sandata ang 'yong kaalaman

bata, dahan-dahan, daan-daan na ang

may pasan-pasan at pasa-pasang

dulot nang saktan sila ng kasa-kasamang

walang ginawa kundi pagsawaan ka lang

malabong umalingawgaw ang batingaw

'di mo mararanasang sa saya ay sumigaw

[ O ] ang puti mang kasuotan 'di masisilayan

pagka't isa ka lang parausan sa oras ng kalibugan

-impostor

[poeticpwet]

Tatlong araw na ang nakalipas mula nang iniwan kita, para piliin naman ang sarili ko. Bawat piraso ng pagkatao ko ay nananabik sa iyong yakap, tawa, ngiti, tingin, boses, hawak, at halik na kinabisado ko sa loob ng tatlong taon, na ngayo'y pinipilit kong bitawan at kalimutan.

Paano ko magagawa 'yon? Kung sa loob ng isang libong araw, ikaw ang tinatanaw, iniisip, kinakausap, at kinakasama. Paano ko magagawang kalimutan ang kalahati ng pagkatao ko?

[yellowhippo]

My Interlude

created a poem from the POV of my current character from my ongoing story on wattpad, ❝𝐭𝐨 𝐭𝐰𝐞𝐧𝐟𝐢𝐧𝐢𝐭𝐲 𝐚𝐧𝐝 𝐧𝐢𝐧𝐞.❞

will be deleting this post in a few months as I will be re-posting this on my YELLOWHIPPO’s 2023 compilation here on tumblr.

This is my interlude. A short prose as time goes into a pause and life temporarily conclude.

This is my interlude, where I come to a stand still. But my emotions pass through a mill, not letting me close and conclude.

This is my interlude. Looking at one intersection point, choosing where my steps anoint. Will I be able to conclude?

This is my interlude, allowed to be timeless but also clueless as to how to conclude.

This is my interlude.

[wmab]

TAO KA LANG

Tao ka lang. Hindi lahat dapat mong kayanin. Ano ba naman ang saglit na pahinga? Humugot na ng di mapitas na buntong hininga. Pasukuin ang bigat ng buhay at palayain sila sa mga mata.

Kung balak buhatin ang mga bagay, kahit paano ay bumitaw sa sakit ng loob. Tao ka lang. Iinog ang walang pakialam na mundo kahit hindi ka magtuloy. Kaya magpahinga ka. Tao ka lang. Kahit hindi nila maintindihan. Kahit na parang ang pagtigil ay mortal na kasalanan. Kung wala nang matitira sa'yo ay paano ka pa magbibigay? Tao ka lang.

Saglit lang. Baka magalit pa sa'yo ang ningning ng pag-asang dala ng ulan. Ikulong mo muna ang mga pumapalahaw na bulong sa pusod ng mapanira nilang bahay-bahayan. Sa sulok ng isipan. Hanggang sa di na sila matagpuan. Nagyon na, huminto ka. Ang ingay sa ulo at mga tanong na makalaslas-pulso. Magpahinga ka para malaman mo. Kung hinahanap man, ang payapa ay dapat magsimula sa'yo. Tao ka lang.

Magpahinga ka. Tao ka lang.

-Wag Mo Akong Bitawan (WMAB)

[mayoayonnaise]

                                                  halika rito

          sumugal ka ng sampung minuto

   sabay tayong maglalayag sa kawalan

                                 sakay ng ating isipan

kumusta ka na? ayos ka pa ba? inaapi ka na naman ba ng mundo? halika, samahan mo 'ko. huwag kang mag-alala, hindi natin sila bati. halika ka't maglakbay tayo, itatakas kita sa mundong kay pait. lilisanin natin itong mundong umaapi sa'yo, lalakbayin natin ang kawalan hanggang sa malimutan mo ang sakit na ibinibigay ng mundo. kahit gaano pa katagal, sasamahan kita hanggang sa maging okay ka na. sasamahan kitang kumuha ng lakas para magpatuloy na lumaban sa mundong kay gulo. huwag kang mag-alala, po-protektahan kita sa kung sino man ang aaway sa'yo, hindi natin sila bati. kakampi mo 'ko.

                                        iwan natin silang lahat

                     tayo muna hanggang sa pagdilat

              buburahin lahat ng alaala kasama sila

iwanan na natin silang lahat, sinta. huwag mo na muna silang alalahanin, tayo munang dalawa. iiwan natin silang lahat, lalo na ang mga taong walang ibinigay sa'yo kundi sugat sa iyong puso. hindi natin sila bati. ako muna ang kasama mo, at gagawin ko ang lahat para kahit panandalian lamang ay makalimutan mo ang mga problema mo. isipin muna natin sarili natin. huwag kang mag-alala, hindi ka maglalakbay sa kawalan ng mag-isa, kasama mo ako. sasamahan kita sa kung saan mo man gustuhing pumunta, tatakas tayo sa mundong kay gulo. gagabayan kita, narito ako para samahan ka.

isipin mo na muna ang sarili, huwag mong alalahanin ang mga problema mo, at mga taong walang ginawa sa buhay mo kundi ang saktan ka. tayo munang dalawa. panandalian man o hindi, sasamahan kita, at ipararamdam ko sa'yong ligtas ka. handa akong samahan ka kahit gaano pa katagal, at iparamdam sa'yo ang tunay na pahinga. huwag mong problemahin ang mga bagay-bagay, sarili mo muna. kasama mo ako, kakampi mo ako. hindi natin sila bati. tahan na, itatakas kita sa magulong mundong ito. hayaan mong yakapin ka ng katahimikan, at pakinggan mo ang bulong ng hangin.

[sulatgino]

Sinulatan kita

020923

Bakit sa twing magsusulat ng tula ay naaalala ka? Tila laman ka ng aking mga tinta na sa t`wing ititipa sa papel ay sumasabog ang mga alaala nating dalawa Hindi ko na nga masulatan ang iba Kahit magsimula ako sa kanila ikaw at ikaw pa rin ang maipipinta

Siguro nga'y mali ang manatili sa nakaraan Ituro man palayo ng ilang nagdaan Patuloy kong idinadahilan ang hindi kahandaan Sa mga dumarating at namamaalam

Nakakapagtakang laman ka pa rin ng mga kanta sa gabi Gayong walang tono ang mga tulang naialay sa iyo Nangangamba pa ring isulat ang mga tugma sa gabi Takot na pangalan mo ang mabuo sa dulo

Sinanay mo akong nagkukwento ng araw ko Kaya nakakapanibago sa t'wing ako ang nagiging tagapakinig Nakakagulat pa rin minsan malaman ang halaga ko sa mata ng ibang tao Lalo't mas nauna ko pang makalimutan ang aking sarili kaysa sa iyong ngiti at mga titig

Sinusulatan pa rin kita, hindi sa pag-asang magbabalik ka Sinusulatan pa rin kita sa pag-aakalang mapapagod ang aking mga kamay Sinusulatan pa rin kita upang tuluyan kang pakawalan tulad ng mga luhang bumubura sa tintang bumubuo sa iyong pangalan At patuloy akong magsusulat kahit hindi na tungkol sa iyo

Isusulat ko kung paanong nabuo ako sa mga pagkakamaling naitama ko Isusulat ko kung paanong nahanap ko ang aking sarili sa dulo ng mga tugma Isusulat pa rin kita, sila, at kung may mga susunod pa sapagkat doon ay makilala nila kung sino ako Kung paano ako magsulat at magpahalaga sa mga salitang binibitawan ko.

[ano-po]

Takot tumuloy kase takot masaktan

Takot masaktan kase takot magtangahan

Takot matangahan sa sarili kase ano... ano...

Takot magsisi na ika'y nagmahal

Na naibigay ang puso sa magkakasala

Na naibigay ang kapayapaan sa delubyo

Na naibigay ang kapangyarihan sa mahina

Na naibigay ang lahat sa wala

"eh, ano naman?"

Huwag magsisi na ika'y nagmahal

Para saan ba ang pagsasama?

Para sa sumpaan at kasalukuyan

- ano-po 01|29|24