#gothict architecture

[photo-snap-stories]

PL:

Cerkiew obronna, Supraśl (część 2 z 3)

We wrześniu 1947 r. Naczelna Dyrekcja Muzeów i Ochrony Zbiorów poleciła przystąpienie do pełnej odbudowy całego założenia klasztornego. Po wojnie w obiektach klasztornych działała szkoła rolnicza, od lat 80. XX wieku zabudowania były stopniowo przekazywane Polskiemu Autokefalicznemu Kościołowi Prawosławnemu, który prowadził prace konserwatorskie i remontowe.

W 2021 r. zakończono trwającą 37 lat odbudowę głównej cerkwi monasteru. Jest ona obiektem łączącym funkcje obronne i sakralne. Zawiera cechy stylu bizantyńskiego i gotyckiego.

EN:

Defensive Orthodox church, Supraśl, Poland (part 2 of 3)

In September 1947, the Chief Directorate of Museums and Protection of Collections ordered the full reconstruction of the entire monastic complex.

After the war, an agricultural school operated in the monastery buildings, and from the 1980s, the buildings were gradually handed over to the Polish Autocephalous Orthodox Church, which carried out conservation and renovation work.

In 2021, the 37-year-long reconstruction of the main church of the monastery was completed. It is a structure that combines defensive and sacred functions, featuring elements of Byzantine and Gothic styles.

[photo-snap-stories]

PL:

Cerkiew obronna, Supraśl (część 1 z 3)

Monaster w Supraślu to jeden z pięciu prawosławnych klasztorów męskich w Polsce. Prace nad główną cerkwią, obronną świątynią pod wezwaniem Zwiastowania, rozpoczęto tu w 1510 r.

Monaster w 1635 roku przeszedł w ręce unitów i niemal przez 200 lat był administrowany przez bazylianów. Zakon ten w znaczący sposób rozbudował kompleks budynków, wstawiając do cerkwi monasterskiej nowe, barokowe wyposażenie oraz trzyrzędowy ikonostas ze zwieńczeniem.

W 1824 r., po znalezieniu się Supraśla pod zaborem rosyjskim, klasztor został przejęty przez Rosyjski Kościół Prawosławny. Męski monaster funkcjonował do 1915 r., gdy mnisi udali się na bieżeństwo, czyli uchodźstwo. W okresie międzywojennym zabudowania klasztoru należały do salezjanów.

W latach 1939–1941 monaster został zdewastowany przez kwaterujące w nim wojska radzieckie. W cerkwi św. Jana Teologa została urządzona kuchnia, zaś w głównej świątyni – kuźnia. Żołnierze wynieśli z budynku ikony i zniszczyli barokowy ikonostas.

W 1944 r. wycofujący się Niemcy wysadzili w powietrze główną cerkiew, zaś mnichów zmusili do opuszczenia monasteru. Pozostałości świątyni zostały po II wojnie zabezpieczone jako trwała ruina.

EN:

Defensive Orthodox church, Supraśl, Poland (part 1 of 3)

The monastery in Supraśl is one of five male Orthodox monasteries in Poland. Work on the main church, a defensive temple dedicated to the Annunciation, began here in 1510.

In 1635, the monastery came under the control of the Uniates and was administered by the Basilian order for nearly 200 years. This order significantly expanded the complex, adding new Baroque furnishings to the monastery church and a three-tiered iconostasis with a crowning element.

In 1824, after Supraśl fell under Russian rule, the monastery was taken over by the Russian Orthodox Church. The male monastery functioned until 1915, when the monks went into exile. During the interwar period, the monastery buildings belonged to the Salesians.

From 1939 to 1941, the monastery was devastated by the Soviet troops stationed there. A kitchen was set up in the Church of St. John the Theologian, and a forge was established in the main temple. Soldiers removed icons from the building and destroyed the Baroque iconostasis.

In 1944, retreating Germans blew up the main church and forced the monks to leave the monastery. The remains of the temple were secured as a permanent ruin after World War II.