#goddelijke liefde

[divine-nonchalance]

Let Source speak.

[maximvandaele]

Het 'probleem van het goede' en goddelijke almacht

Het meest overtuigende argument tegen het bestaan van God, is volgens mij 'het probleem van het kwaad'. De eenvoudigste manier waarop ik dit probleem kan verwoorden is de volgende:

Als er een god is, waarom is er dan zoveel lijden en kwaad?

Om deze kritisch vraag kracht bij te zetten, verwijst men soms naar extreem leed, zoals genocide, baby's die sterven, wilde dieren die elkaar op gruwelijke wijze verscheuren, verkrachting, ... Voor veel atheïsten is het duidelijk: in een wereld met zoveel zinloos leed, kan er simpelweg geen god zijn. Die god zou immers moeten ingrijpen om het (zinloze) leed weg te nemen.

Volgens mij is de meest geloofwaardige theïstische reactie hierop de stelling dat God wel oneindig liefhebbend is, maar niet oneindig machtig in de letterlijke zin van dat woord. God is dan in de eerste plaats oneindig liefhebbend, de oorzaak van alles wat goed en liefdevol is. Hij is als het ware almachtig in Zijn oneindige liefde. Dit is de theologie die door Thomas Jay Oord verkend wordt in zijn boek The Death of Omnipotence and the Birth of Amipotence.

Nu we dit besproken hebben, kan het probleem van het lijden omgekeerd worden naar het 'probleem van het goede'. Dit is dan de volgende vraag:

Als er geen god is, waarom is er dan toch zoveel liefde, goedheid en plezier?

Deze vraag werd ook al gesteld in de masterthesis van Bruce Leroy Davis. Een atheïst zou kunnen stellen dat er natuurlijke, niet-goddelijke oorzaken zijn van het goede. Het bestaat zonder reden. Wie in God gelooft, kan dan weer stellen dat God het goede en liefdevolle in de wereld veroorzaakt, want God is liefde.

Wat is er dan meer overtuigend: dat het goede bestaat zonder reden, of dat we het goede aan God te danken hebben? Welk antwoord iemand kiest, zal wellicht gelijkaardig zijn aan iemands keuze van antwoord op de vraag waarom het universum ontstaan is: zonder reden, of door God?

Het antwoord dat iemand kiest, hangt af van verschillende zaken, waaronder temperament. Maar de uitleg dat er Iemand (God) de oorzaak is van alles, lijkt mij toch geloofwaardiger dan de stelling dat alles uit niets kwam zonder reden.

[naturalswimmingspirit]

evelien.dewit

Het is een zegen om je vrij in je lichaam te voelen. Om jezelf te aanvaarden en te tonen voorbij alle maskers, identiteiten en lagen van schaamte. Ibiza is daar een goeie plek voor :-) Om je natuurlijke staat van onschuld terug te herinneren en te belichamen. In Devotion into Pleasure begeleid ik je graag in deze reis. Vanuit toewijding naar je diepste kern en innerlijke waarheid kan je je openen naar meer pleasure. Pleasure naar je eigen lichaam. Pleasure naar je eigenliefde en eigenwaarde. Pleasure naar het Leven. Pleasure naar Liefde. Welkom om geïnitieerd te worden in je draken- en slangenenergie. En om een dieper niveau van bewustzijn te activeren door je over te geven aan seksuele energieën. Mijn zielenmissie is om Zuiverheid en Heiligheid terug te brengen. In seksualiteit, in de verbinding met het Goddelijke, de aarde, onszelf en elkaar.

[christelijke-sieraden]

Betekenis van christelijke sieraden

1) Christelijke en religieuze sieraden

A. VERSCHILLENDE KRUIZEN

Sieraden met religieuze iconen, waaronder christelijke kruizen, zijn belangrijk voor degenen die een van deze heilige symbolen dragen. Veel christenen kiezen ervoor om het kruis te dragen als teken van hun geloof en als herinnering aan het offer van Jezus. Het is niet aan ons om te beoordelen of het dragen van kruissieraden of religieuze sieraden gepast is of niet. Elke christen moet bij alles wat hij doet Gods goedkeuring zoeken.

Alle vormen van religieuze sieraden worden onder christenen gebruikt als symbool van geloof, hoop en liefde. Het is een populair cadeau dat geschikt is voor veel religieuze evenementen en vieringen. Het kruis staat voor Jezus en zijn liefde voor mensen, want Jezus is de enige die geboren is met de intentie om te sterven. Daarom is een kruis de perfecte herinnering aan zijn offer voor religieuze vieringen. Er zijn veel gebeurtenissen en vieringen die zich lenen voor het cadeau van een kruis. Kerstmis, Pasen, doopsel, eerste communie en nog veel meer!

Voor wereldlijke mijlpalen zoals afstuderen is het cadeau van een kruis of een heilige in een sieraad een krachtig symbool. In deze tijden symboliseert het de innerlijke kracht die we krijgen van ons geloof wanneer we nieuwe fases van ons leven ingaan. Het herinnert ons eraan dat we alles kunnen bereiken als we ons vertrouwen stellen in een goddelijke kracht.

[vestiduras]

APOKALYPS VAN JESUS 2

Opmerkingen: De kerk in Efeze vertegenwoordigt de kracht van het denken en zijn gedachten.

Ware intelligentie wordt geleid door goddelijke wijsheid, die in de Bijbel wordt onderwezen. 

We worden dus niet gemanipuleerd en we manipuleren niet ten opzichte van het kwaad.

"Een onbezet brein (of bezig met kwaad) is de werkplaats van de duivel."

Onze eerste houding moet zijn: denken, maar denken zoals God en Jezus denken!

Jezus wil dat wij onze intelligentie, gebaseerd op goddelijke wijsheid, gebruiken om onszelf te corrigeren, omdat we op deze manier beter leven. 

Dit is de eerste liefdadigheid: jezelf liefhebben en anderen liefhebben zoals Jezus ons liefheeft.

De kerk in Smyrna vertegenwoordigt de kracht van zien en horen. 

Goddelijke wijsheid wordt door hen gewaarschuwd en onderwezen.

Zijn leringen komen tot stand door het lezen van de Bijbel en andere goddelijke boeken of goddelijke preken.

We moeten ook aandacht besteden aan de intuïties die we van onze beschermengelen horen

Ze helpen ook slechte informatie te elimineren!

De kerk in Pergamum vertegenwoordigt ons vermogen om te spreken.

Daarom moeten we, voor ons eigen bestwil en dat van anderen, goede dingen spreken, in overeenstemming met de leringen van 

Jezus, want dan zullen we er allemaal van profiteren.

Het tweesnijdend zwaard is de tong van onze mond. Jouw 

woorden snijden slechte dingen in het geestelijke en 

materiaal.

Je acties moeten op de juiste momenten plaatsvinden.

De kerk in Thyatira vertegenwoordigt ons hart.

Het gevoel van ware liefde wordt in hem weerspiegeld.

Hoe meer wij liefhebben zoals Jezus liefheeft, hoe meer ons hart wordt actiever en krachtiger.

[orgonitepyramids]

Angel aura kwarts piramide

Angel aura kwarts, een krachtige boodschapper van vrede, liefde en verbinding met het goddelijke en de engelen. #orgonite #angelaurakwarts #angelpyramid

[stervelozegoden]

O sterveloze Goden

Ik heb nu geen kaarsen om voor U te branden of offers te plengen

Laat het vocht van de tranen op mijn wangen genoeg zijn, hestia van de haard, hermes van de ongebaande paden

En als u ooit mijn smeekbedes heeft aangehoord, en offers van wierook en was heeft geroken, en fruit en olie heeft geproefd op mijn altaar voor U,

Hoor mij dan nu in dit gebed.

Goddelijke Hermes, wachter, gids,

Waak over mijn vrienden op donkere wegen,

Waak over hen die geen pad meer voor zich zien,

Leid mijn vrienden die zich tussen leven en dood wanen,

En ga hen nog niet voor naar het land van de zielen en de rivier der vergetelheid,

Maar herd hen terug naar het licht en de liefde van hun naasten.

[thedreamlifeofbalsosnell]

‘Wildevrouw’ van Jeroen Olyslaegers: Dionysos aan de Schelde

Met zijn terecht meermaals bekroonde succesroman Wil (2016) demonstreerde Jeroen Olyslaegers dat hij een uitgehold genre als de historische roman volledig naar zijn hand kon zetten. Na meer dan vier jaar intense arbeid slingert hij met Wildevrouw zijn lezers nog verder terug in de tijd, meer bepaald naar het Antwerpen van voor, tijdens en na het bewogen onheilsjaar 1566. En hoe, want in zijn onnavolgbaar lyrisch en volks idioom weet hij als geen ander die woelige tijden tot leven te roepen in deze ongemeen rijke en overvloedige roman over vriendschap, verbondenheid, geloof en verraad.    

Het is 1577 wanneer de innemende herbergier Beer, dan een vijftiger, vanuit Amsterdam terugblikt op de gebeurtenissen die hem tien jaar eerder Antwerpen deden ontvluchten. In die tijd was de Scheldestad niet alleen een bruisende handelsdraaischijf en een explosieve smeltkroes van religies, maar ook het kloppende hart van de schilderkunst, de rederijkerskamers, de cartografie en de boekdrukkunst. Beer verloor drie vrouwen in het kraambed. Zijn derde echtgenote baart hem, alvorens te sterven, een zoon, Ward, die vanaf zijn geboorte abnormaal behaard is en eruitziet alsof zijn vrouw niet met Beer heeft ‘gepaard’ maar met ‘een wild dier’. In de harigheid van zijn zoon ziet Beer ‘een vingerwijzing van U daarboven’.

Beer is een ooggetuige, die vanop de eerste rij de onrust in Antwerpen ziet toenemen, met zijn drukbezochte herberg als uitkijkpost. Geregelde en graag geziene klanten zijn de cartograaf Abraham Ortelius, de drukker Willem Silvius en in hun kielzog, zelfs de schilder Pieter Bruegel, bijgenaamd ‘Pierre den Drol’, die in een handomdraai een indrukwekkende muurschildering maakt met een slapende Beer omringd door apen. Een mislukte handelsexpeditie langs de Noordpool om sneller naar ‘de Indiën’ te kunnen varen, keert terug met een wonderlijke buit: twee ‘skraelingen’, een Eskimovrouw met haar dochter, of ‘mensdieren’ zoals Beer ze noemt. Ortelius krijgt de ‘wildevrouw’ als geschenk, maar vertrouwt haar toe aan Beers goede zorgen. Hoewel ze niet met elkaar kunnen communiceren, raakt Beer meer en meer in de ban van de vierde vrouw in zijn leven.

Beer zit in een wildemansbond, samen met drie vrienden: de boekhandelaar Hugo, de blinde reiziger (én kok) Jeroom en de Schrale, een narrige mafketel die — dat doet de ronde — model stond voor Bruegels ‘Dulle Griet. Op Lichtmis gaat dit bonte kwartet de straat op; Beer in ‘berenpak’ gestoken, met een grote ‘valse baard van koord’ en ‘een kroon van klimop’, de andere drie verkleed als koning, jager en vrouw, die doen alsof ze de wildeman de stad uit jagen, ‘om zo de nakende lente en dooi te verwelkomen’. In het toenmalige Antwerpen, waar handel en de vooruitgangsidee de plak zwaaien, kijkt men neer op de verklede vrienden: ‘want in de ogen van de handelaars was zo’n dierlijke vent een lachwekkende herinnering aan lang vervlogen tijden.’ Voor Beer is het wildeman spelen ‘heilig’ en ‘de ware gedaante van ons allemaal, ons oeroude verleden dat ons met elkander verbond.’ De uitheemse vrouw die hem in de schoot wordt geworpen ziet hij dan ook als een goddelijk antwoord op zijn roep naar liefde: verenigd vormen ze onmiskenbaar een reflectie van het wilde koppel dat het Antwerps wapenschild flankeert.

Beers getuigenis is een biecht, net zoals die van Wilfried Wils in Wil, met dat verschil dat de herbergier niet terugblikt in dagboeknotities, maar met openhartige confessies rechtstreeks gericht aan God en de lezer. Achtervolgd door de dood voelt hij zich vervloekt en vergelijkt zichzelf meermaals met de Bijbelse Job. Vanuit Amsterdam wil hij in het reine komen met zijn verleden en die vloek tenietdoen. Zijn stem is een bezwerende voice-over, die de aandacht weet vast te houden, mede dankzij de plastische en energieke beschrijvingen. Olyslaegers is een ware meester in sfeerschepping en weet historische gebeurtenissen met enkele borstelstreken bijzonder geloofwaardig en levendig in beeld te brengen. Zijn beschrijvingen van de Beeldenstorm, het landjuweel van 1561 en de eerste hagenpreken bijvoorbeeld zijn grandioos, net als die van de toespraak van de Grote Geus Hendrik van Brederode of van Hugo die met zijn boekenstand op de bevroren Schelde staat tijdens de horrorwinter van 1564. 

In zijn herberg laat Beer oogluikend samenkomsten toe van de Familie der Liefde, een geheim genootschap dat voornamelijk bestaat uit ‘welgesteld volk’. Beer wordt echter nooit een volwaardig lid van deze maçonnieke bende, terwijl ze hem wel dwingen tot hand- en spandiensten voor belangrijke spelers zoals de magister John Dee, die als Beers gast een duivels boek schrijft, en de louche Hongaar Sambucus, die een bibliotheek met verboden boeken uitbouwt in Beers kelder. Onduidelijke afspraken met deze olijkerds komen de onfortuinlijke kroegbaas uiteindelijk duur te staan. Zijn vrienden zien hem als een verrader en in augustus 1567 ziet hij zich genoodzaakt, samen met de wildevrouw en haar dochter, te vluchten naar Amsterdam.

Door opnieuw te kiezen voor de historische roman schikt Olyslaegers zich uitdrukkelijk in een afgemeten traditie, maar niet zonder de beperkingen van het genre op scherp te stellen. Een gigantisch onderzoek ging vooraf aan het schrijfproces, grotendeels uitgevoerd door Olyslaegers’ ‘broeder van een andere moeder’ Stef Franck, en samengebracht op het soort website waarvoor het woord surfen is bedacht.  Bruegels ‘Dulle Griet’, — die overigens een paar keer door Wils hoofd spookt in Wil — was hoe dan ook een eerste katalysator, maar wanneer Franck op de proppen komt met een op Bruegel gebaseerde afbeelding van een wildeman en later met een anonieme gravure van een vrouwelijke versie mét kind, is dat uiteraard koren op Olyslaegers’ schrijversmolen.

Vakkundig laat Olyslaegers feit en fictie in elkaar overvloeien, zonder het documentaire te laten overheersen en met een mooie balans tussen historische en fictieve personages. Nooit trapt hij in de val van het belerende, maar blijft — net als de wildemannen die ‘berserkerbloed’ drinken voor hun rondgang — een fervente volgeling van Dionysos en laat de verbeelding hoogtij vieren. Een grote natuurlijkheid, in zowel de dialogen als de vele personages van vlees en bloed, geeft Wildevrouw de grandeur van een hoofse kroniek. Het geregeld gebruik van obsolete woorden als ‘moosmeier’, ‘vliegmare’ of ‘zinkroer’ valt nergens uit de toon, en wanneer een stamgast — zoals het blijkbaar de gewoonte was — pist in de brandende open haard van Beers herberg, dan is dat vermakelijk én instructief.

Maar, geen Olyslaegers zonder een geëngageerd standpunt. Beer heeft wel degelijk een flink pak boter op het hoofd. Hij is medeplichtig en vlucht niet alleen voor de stormen die Antwerpen nog te wachten staan, maar ook uit schaamte voor zijn verraad, zowel aan zijn vrienden als aan de wildevrouw. Hij praat zijn schuld tijdens zijn biechten voortdurend goed, wat hem verlaagt tot een meester in zelfbedrog, een onversneden ‘tweezak’, om nog maar eens met Wils te spreken. Wanneer Ward aan Beer vraagt waarom de leden van de Familie hun geheimen niet willen delen, antwoordt hij dat verbondenheid ‘een schoon ding’ is, maar dat in de kern van de mens ‘een grote behoefte’ heerst om bedrogen te worden. Een van de motto’s, ‘Mundus vult decipi’ of ‘de wereld wil bedrogen worden’, een zinssnede toegeschreven aan de Duitse humanist Sebastian Franck, is in dat licht dan ook treffend gekozen. Later voegt Beer toe dat bedrog altijd zelfbedrog is en dat hij Antwerpen ontvluchtte omdat ‘de eenheid al was uitgekleed door de Antwerpenaren zelf, nog voor de Spanjaarden haar als wraakengelen hadden verkracht’, een niet mis te verstane verwijzing naar de huidige polarisering in onze maatschappij.

Had Olyslaegers met Wil zijn ‘Grote Vlaamse Roman’ reeds te pakken, dan is hij er nu met Wildevrouw meer dan glansrijk in geslaagd zichzelf te overtreffen én opnieuw uit te vinden.

Verschenen op: De Lage Landen (volledige tekst achter betaalmuur) 15 december 2020 en op papier in Ons Erfdeel, januari 2021

Wildevrouw van Jeroen Olyslaegers, De Bezige Bij 2020, ISBN 9789403113012, 416 pp.

www.wildevrouw.be

[jurgenameen]

194, 23, perfectie

Het is goed zo of juist in de perfectie

Menselijk of goddelijk

Verpakt in liefde is vrijheid

Zolang er de juiste toon op ligt

Fijne afstemming

-copyrights Ameen 2024-

[aandruetan]

Varia : The Song of Achilles - Madeline Miller

Oorspronkelijk taal : Engels

Gelezen in Engels

384 pagina's

Herschreven verhaal over de mythe van Achilles en Patroclus, en het verkent hun relatie en de gebeurtenissen rond de Trojaanse Oorlog op een diepgaande en meeslepende manier

Samenvatting (vertaald uit Sparknotes)

Patroclus, een jonge Griekse prins, groeit op met een vader die teleurgesteld is in Patroclus' middelmatigheid. Als Patroklos negen jaar oud is, neemt zijn vader hem mee naar Sparta, waar Patroclus zich opwerpt als huwelijkskandidaat voor Helena. Helena kiest uit de huwelijkskandidaten haar man, Menelaus, en de rest van de mannen zweert dat ze haar keuze zullen verdedigen.

Nadat Patroclus per ongeluk een jongen van adellijke afkomst heeft gedood, verbant Patroclus' vader hem naar Phthia waar hij bevriend raakt met Achilles, de zoon van koning Peleus. In het begin verzet Patroclus zich tegen vriendschap met Achilles, maar uiteindelijk ontwikkelen de twee een band. Patroclus wordt Achilles' wapenbroeder die hem door bloed en liefde is toegezegd. Patroclus volgt Achilles naar de berg Pelion waar ze worden getraind door de centaur Chiron. Achilles' moeder, de zeenimf Thetis, heeft een hekel aan de relatie tussen Achilles en Patroclus en vindt het vreselijk dat Patroclus Achilles is gevolgd naar de Pelionberg. Op een nacht, als ze alleen zijn, bedrijven Patroclus en Achilles de liefde.

Patroclus en Achilles worden uiteindelijk teruggeroepen naar Phthia, waar ze te horen krijgen dat Paris van Troje Helena van Sparta heeft ontvoerd. Patroklos herinnert zich de belofte die hij als kind had afgelegd om Menelaus en Helena te verdedigen, en Patroclus maakt zich zorgen dat hij in de oorlog betrokken zal raken. Er is een profetie die zegt dat de oorlog tegen Troje de plek is waar Achilles zijn naam beroemd zal maken en goddelijk zal worden, maar hij zal ook sterven in de oorlog nadat de Trojaan Hector is gestorven. Aanvankelijk verzet Achilles zich tegen deelname aan de strijd en Thetis verbergt hem zelfs op het eiland Scyros bij koning Lycomedes. Op Scyros vermomt Achilles zich als meisje om de oorlog te ontlopen. De dochter van Lycomedes, Deidameia, ontdekt de vermomming van Achilles en trouwt stiekem met hem, waarbij ze een kind krijgt met de naam Pyrrhus. Wanneer Odysseus en Diomedes op Scyros aankomen en Achilles' ware identiteit onthullen, overtuigen ze hem om naar Troje te gaan. Patroklos volgt hem, omdat hij weet dat Achilles zijn ware liefde is en hij liever sterft dan gescheiden te worden.

Achilles en Patroclus sluiten zich aan bij de Grieken onder leiding van Agamemnon en trekken ten strijde tegen de Trojanen bij Troje. Achilles wint meerdere gevechten met gemak en bewijst daarmee zijn superieure krijgskracht. Wanneer de Grieken de Trojanen overvallen, eist Achilles een jong meisje genaamd Briseïs op uit de plunderingen, in een poging haar te redden van Agamemnons gewelddadige lusten. Patroclus en Briseïs worden al snel hechte vrienden.

Wanneer Agamemnon de goden beledigt door te weigeren de dochter van een priester terug te geven, zenden de goden een plaag uit over de Grieken. Achilles probeert de Grieken wijs te maken dat de reden van de plaag Agamemnons weigering is om het meisje terug te geven, maar Agamemnon reageert door Briseïs van Achilles af te pakken en hem te onteren ten overstaan van de rest van de mannen. Als gevolg hiervan weigert Achilles in Agamemnons gelederen te vechten, omdat hij zichzelf superieur acht. Als de Grieken vervolgens gevechten verliezen en er veel soldaten sterven, tooit Patroclus zich met Achilles' harnas en neemt zijn plaats in de oorlog in. Patroclus doodt een van de sterkste Trojaanse krijgers, maar wordt kort daarna gedood door Hector. Achilles, gek van verdriet, keert terug naar de oorlog na de dood van Patrolcus en doodt uiteindelijk Hector, waarbij hij het gevallen lijk van Hector rondparadeert. Koning Priam van Troje bezoekt Achilles op een nacht en smeekt hem het lichaam van Hector vrij te geven zodat hij een fatsoenlijke begrafenis kan houden. Achilles stemt toe.

Terwijl de oorlog voortduurt, doodt Achilles steeds meer opmerkelijke Trojanen. Uiteindelijk wordt hij gedood door Paris, de zoon van koning Priam die Helena had meegenomen, wanneer Paris Achilles neerschiet met een pijl. Daarna komt Achilles' zoon Pyrrhus in de oorlog. Pyrrhus verwerpt het idee om Achilles' as samen met die van Patroclus te begraven, maar Thetis regelt een gezamenlijke begrafenis. In het slot van de roman beschrijft Patroclus hoe hij naar zijn en Achilles' graf kijkt en hoe hij zich met Achilles herenigt in de onderwereld.

Mijn mening

7/10 De kracht van dit boek ligt in het verkennen van de emoties en motivaties van de personages, vooral de complexe band tussen de twee hoofdpersonen. Miller slaagt erin om van Patroclus een sympathieke en genuanceerde verteller te maken, waardoor lezers zich kunnen inleven in zijn groei van een onzekere prins tot een dappere en loyale partner van Achilles. Er zijn echter momenten waarop het tempo wat inzakt, en de complexe namen van de personages begon moeilijk te onthouden, waardoor het lezen soms verwarrend wordt. Toch bied dit boek een frisse kijk op een eeuwenoud verhaal, en het is zeker de moeite waard voor liefhebbers van mythologie en tragische liefdesverhalen.

[charleshaddonspurgeon]

Nabij De Zon | Ontdek uw bestemming Hij is een Heere der heren, en een Koning der koningen, en die met Hem zijn, de geroepenen, en uitverkorenen en gelovigen. Openbaring 17:14 Er is geen spin in het paleis van de koning die zijn taak niet heeft (Spr. 30:28) en er is geen distel die in een hoek van het kerkhof groeit, die zijn bedoeling niet heeft; er is geen insect dat in de bries vliegt, dat niet een goddelijk bevel vol voert, en ik kan mij niet voorstellen dat God ooit een mens, en in het bijzonder een christen, geschapen heeft die geen bedoeling zou hebben. Hij heeft u met een bedoeling gemaakt. Ga voor uzelf na wat dat doel is; ontdek uw bestemming en voldoe daar aan. Al is dat nog zo’n geringe taak, al zou het slechts de taak van een houthakker en een waterputter zijn, doe iets in deze grote strijd voor God en de waarheid. Onze wereld wordt door twee krachten beheerst; hij heeft de neiging om uit zijn omloopkoers te raken, maar hij wordt door de zon aangetrokken en in zijn omloopbaan gehouden. O, christen, u zult nooit de juiste weg bewandelen en in de omloopbaan van de waarheid blijven, als u niet onder invloed stond van de voortdurende aantrekkingskracht van Christus als het middelpunt. Christus trekt u tot Zichzelf, naar Zijn evenbeeld, naar Zijn karakter, naar Zijn liefde, naar Zijn boezem en op die manier wordt u bewaard voor uw natuurlijke neiging om weg te vliegen en in het wijde veld van de zonde verloren te gaan. Prijs God dat de verhoogde Christus al Zijn volk tot Zich trekt.

[diakenrob]

De verlokking van het kwaad

In het Bijbelse paradijsverhaal kan je afleiden dat zonder de verlokking van het kwaad de mens onschuldig was. 𝘖𝘷𝘦𝘳 𝘸𝘦𝘭𝘬𝘦 𝘰𝘯𝘴𝘤𝘩𝘶𝘭𝘥 𝘨𝘢𝘢𝘵 𝘩𝘦𝘵? Merk op dat de schrijver die zich van mythologische taal moet bedienen, correct aanvoelt dat onze soort 'homo' een bestaan heeft bekend vóór het bezit van kennis met enkel instinct waardoor deze onbeschaamd naakt kon rondlopen. Er was geen verleiding of verlokking. Wie enkel het instinct navolgt, is per definitie onschuldig. Maar ook onvrij. Door 'het eten van de vrucht', of na het verkrijgen van kennis, of intellect, of de ontwikkeling van de neo-cortex, verandert alles. Er komt nieuwsgierigheid, experiment, vrijheid, autonomie, maar ook de kans om in te gaan op verlokkingen die nadelig kunnen uitdraaien. 𝘞𝘢𝘢𝘳 𝘬𝘰��𝘵 𝘥𝘪𝘦 𝘢𝘢𝘯𝘭𝘰𝘬𝘬𝘪𝘯𝘨 𝘷𝘢𝘯𝘥𝘢𝘢𝘯? Het doorgroeien van onze soort is een goddelijk wonder en is als dusdanig helemaal niet te veroordelen. Merk op dat de schrijver de origine van het kwaad niet rechtstreeks toeschrijft aan de mens, maar aan een lelijk reptiel. Zo probeert die God en de mens uit de wind te zetten. De zondeval, of de start van de mensengeschiedenis, is dus de moeilijke opdracht voor de mens om met kennis en dus met vrijheid verantwoordelijk te leren omgaan. In het zogenaamde instinctieve paradijs was geen zonde, maar ook geen vrijheid. Het echte paradijs waar de mens naar verlangt, is een bewust paradijs waar de vrijheid in liefde wordt beleefd.

[preachingdrummer]

Houden van jezelf

‘Want de hele wet van Mozes wordt samengevat met deze woorden: “Houd net zoveel van je medemens als van jezelf.”’ Galaten‬ ‭5‬:‭14‬ ‭BB‬‬ Hier zie je dat Gods wet er niet is om je te knechten, maar je juist te leiden op de weg van de liefde. Want als we dat vasthouden is het allemaal niet zo moeilijk meer. Als de liefde, de Agapè, de goddelijk liefde onze drijfveer is, dan gaan we op Jezus…

[chatgptverhaaltjes]

De Drakendrinkers: Een Musical vol Vuur en Bier

Titel: "De Drakendrinkers: Een Musical vol Vuur en Bier"

Act 1: We openen met een majestueus berglandschap, waar een groep draken vrolijk aan het feesten is. Ze zijn omringd door vaten vol bier en ze zingen luidkeels over hun liefde voor het goddelijke drankje. De hoofddraak, Smaug (gespeeld door een grote handpop), begroet het publiek en vertelt hen hoeveel hij van bier houdt. Hij zingt het nummer "Bier is het beste" terwijl zijn drakenvrienden dansen en drinken.

Act 2: Smaug en zijn drakenvrienden zijn zo dronken dat ze niet merken dat een groep dappere ridders het gebied binnendringt. De ridders zijn vastbesloten om de draken te verslaan en hun bier te stelen. Er volgt een epische strijd tussen de draken en de ridders. De draken schreeuwen en blazen vuur terwijl ze vechten voor hun bier. Het publiek wordt getrakteerd op het nummer "Drakengevecht" terwijl de acteurs op het podium rondrennen en schreeuwen.

Act 3: De ridders worden uiteindelijk verslagen en de draken vieren hun overwinning met nog meer bier. Maar dan ontdekken ze dat het bier bijna op is. Smaug begint te huilen, maar dan herinnert hij zich een legende over een mysterieuze brouwer die het beste bier ter wereld maakt. Smaug en zijn vrienden besluiten op zoek te gaan naar de brouwer en zingen het nummer "Op zoek naar de brouwer".

Act 4: De draken reizen door bergen en valleien, op zoek naar de brouwer. Onderweg komen ze allerlei obstakels tegen, zoals een rivier van lava en een trollenleger. Maar uiteindelijk vinden ze de brouwer, een oude man genaamd Brouwerijus (gespeeld door een oudere acteur in een hilarische bier-geïnspireerde outfit). Brouwerijus vertelt hen dat het geheim van het beste bier ter wereld liefde is. De draken zijn diep ontroerd en zingen het nummer "Liefdesbier" terwijl ze het beste bier ooit drinken.

Epiloog: De draken keren terug naar huis, waar ze verder feesten en drinken. Maar deze keer drinken ze niet zomaar bier, ze drinken liefdesbier. Het publiek wordt getrakteerd op het vrolijke nummer "Liefdesbier is het beste" terwijl de draken dansen en drinken. De show eindigt met Smaug die het publiek bedankt voor hun komst en belooft dat ze altijd zullen blijven genieten van hun liefdesbier.

[christelijke-sieraden]

KRUIS HANGER HEREN

Elke kruishanger is meer dan alleen een sieraad, het is een heilig voorwerp dat van groot belang is in het christendom. Het kruis symboliseert de liefde van Christus voor iedereen op aarde. Het is een heilig religieus symbool dat veel mensen dragen als teken van goddelijke bescherming. Ooit werden kruishangers gedragen door middeleeuwse ridders en mannen met grote autoriteit, zoals Constantijn I en de oude pausen.

Vandaag de dag is de kruis hanger voor mannen, naast de oude christelijke iconen en priesters van alle generaties, erg populair geworden bij alle mannen die absoluut een heilig symbool van God willen houden. Hoe komt het dat zo’n heilig voorwerp van het christendom nu een sieraad is geworden dat door zoveel mannen wordt gebruikt? Zou het een verlangen kunnen zijn om zich tot het geloof te bekeren? Of is een hanger met een kruis misschien het perfecte symbool om het geloof in je leven te bewaren?

In dit artikel lees je waarom zoveel mannen een kruis om hun nek dragen, of ze nu een p

[saibhaktabrasill]

#Dutch 19.mar.23 Gedachte van 19 maart 2023 Breng een miljoen bloemen als offer; ze zullen afgewezen worden, niet één uitgezonderd. Breng een enkele lotusbloem, je hart zo vers; Sathya Sai aanvaardt deze en schenkt liefde en vrede. Offer je deugden als bloemen; deugden die schoonheid en zoete geurigheid verspreiden. Offer de lotus van je hart, vrij van ongedierte als begeerte, boosheid en haat. Het zaad van goddelijkheid moet door de mens met trouwe zorg gekoesterd worden, opdat het zich zal ontwikkelen en vruchten draagt. Maak je hart vrij van elk spoortje verlangen om anderen door gedachte, woord en daad te kwetsen. De reactie die je kunt verwachten door dergelijk gedrag, dat slechts even genoegen schenkt, zal rampzalig zijn. Zo’n handeling is een zaadje geplant in je eigen hart, een onkruid dat gaat woekeren en je vrede en vreugde vernietigt. Hoed je dus voor zulke neigingen. Zuiver je gedachten, woorden en daden en handel als een mens in opmars naar zijn goddelijke bestemming. Mogen jullie met mijn zegen erin slagen en het doel bereiken. - Sathya Sai Baba, 21 april 1983 © Vertaling Sathya Sai International Organisation – Nederland Sai woont niet in gebouwen van steen of metselwerk. Hij woont in zachte harten, warm van medeleven en geurend van universele liefde. - Baba #sathyasai #saibhakta #sathyasaibaba #saibaba https://www.instagram.com/p/Cp_Rybhs_0d/?igshid=NGJjMDIxMWI=