#geef nooit op

[polldermodel]

Gaat het goed met je op het moment dat je deze poll leest?

Ja, het gaat top!

Ja, het gaat wel oké op zich!

Mwah, maar het komt wel goed

Mwah, niet zo lekker nee

Nee, niet echt top nu

Nee, echt mega kut

Ik geef een knuffel aan ieder die er een wenst. Ook als het goed met je gaat. Ook als het kut met je gaat. Ook als je niet zo goed weet hoe het met je gaat. Je bent niet alleen, je bent onmisbaar en maakt de wereld zoveel mooier door gewoon jezelf te zijn en simpelweg te bestaan. Ik ken je niet maar ik houd van je. Je bent geliefd. Het is nog niet te laat, het is nooit te laat. Mijn hart is met jullie allemaal, wij zijn verbonden door ons mens-zijn. Ik houd je hand vast als je dat wil, voor zolang als jij dat wil. Ik beloof dat ik niet loslaat. Ik ben er voor je en samen maken we er wat moois van.

[zielsvlucht]

November

Mijn eigen huis. Een plek onder de zon. Het klinkt heel mooi. Het is heel mooi. Ik kan van veel geluk spreken. Maar momenteel spreek ik van angst. Ik ben nerveus. Ik lees door lange contracten, geschreven in een cryptische taal. Opzettelijk zo geschreven. Een complot tegen gewone mensen zoals wij. Ik hoop dat ik het allemaal correct begrepen heb. Er is geen tweede opinie. Er is niemand naast me die meeleest. Dit is niet ons huis. Er is geen ons. Het is voor mij. Voor mij alleen.

Toen ik me als kind dit scenario inbeelde, dacht ik niet dat het makkelijker zou zijn. Maar ik dacht wel dat ik niet alleen zou zijn. Ik dacht dat ik samen met iemand ons huis zou kopen, in plaats van dat ik alleen mijn huis zou kopen. Dat knaagt aan me. 's nachts denk ik aan weinig andere dingen. Enkel dit en de kou. Ik lig onder veel dekens en trek alle kussens naar me toe, maar het blijft koud. Het valt me te binnen dat het misschien de eenzaamheid zelf is, die de kou maakt.

Ik heb me laten vangen, door die blinde vlek. Ik probeer altijd vooruit te plannen. Maar om één of andere reden blijf ik toch plannen maken, waarin ik niet alleen ben. Hoewel ik dat in de praktijk wel ben, en altijd al was. Het is de grote fout in al mijn plannen. Een asterisk die ik had moeten zien staan in de contracten van mijn leven.

Soms denk ik dat ik al mijn plannen zou moeten laten vallen. En een nieuw plan maken; die eenzaamheid aanvechten, en op niets anders nog focussen. Maar er komt altijd wel iets tussen. Bovendien zijn mijn plannen voor de liefde gebrekkig. Ze zijn niet zo goed als mijn andere plannen. Ik ben er te radeloos voor en ik zet het uiteindelijk nooit op de eerste plaats. Zo star, zo koppig dat ik ben. Ik krijg er altijd een afkeer van en geef vroeg op.

Ik probeerde overlaatst iets te schrijven voor een online dating profiel. In theorie, want ik heb nog nooit zo'n app durven installeren. Ik ben het ook niet van plan. Nog niet. Ik probeer gewoon een deel van mezelf het zwijgen op te leggen. Dat deel van mezelf dat maar blijft klagen. Dat ik opzettelijk mezelf laat vereenzamen zonder reden. "Goed," zeg ik dan tegen mezelf. "Laten we dan eens even een bio schrijven als gedachtenexperiment. Eens zien hoe dat gaat."

Dan begin ik te typen en te typen. Al snel schrijf ik veel te veel. Paragrafen. Veel te open. Veel te kwetsbaar. Ik vertelde mijn broer er over. Hij zei: "Waar zijt ge mee bezig?! Het is maar een dating app bio. Maak er gewoon een mopje van. Iets origineel waarmee je jezelf toont. Dat kan je toch?"

Daar sta ik dan. Kijk daar! Een schrijver! Een échte schrijver! 118 duizend woorden is zijn huidige manuscript. Maar een bio voor een dating app? Onmogelijk. Wat elke aap kan schrijven, kan meneer de schrijver niet. Wat een nietsnut.

Ik kan het niet. En nog erger; ik wil het niet. Mijn ego is gekrenkt. Ik begin meteen te mokken. "Kort? Een mopje? Iets origineel?" Wat ik ook schrijf, het komt terecht in een zee van losers. En dan word ik beoordeeld door nog een zee van losers van het vrouwelijke variant. Hoe gaan zij weten dat mijn gevatte bio origineel is? En dat het niet ergens van een sociale media feed gerukt is zoals de rest dat doet op dating apps? En wat maakt het hen uit? Ze kijken naar mijn foto. En aan die foto kunnen ze niet zien dat ik me in een onophoudelijke existentiele crisis bevind. Ze kunnen niets zien. Ze zien niet wat er goed is aan mij, of wat er slecht is aan mij. Als ze met mij afspreken, dan willen ze afspreken met de man in die foto. Om dan teleurgesteld te zijn wanneer de mooie jongen, lelijke dingen begint te zeggen.

Teleurgesteld zijn wanneer ik afkaats op elke kleine uitspraak die ze maken, omdat ik elke opmerking zo onnodig moet overanalyseren als een maniak. Teleurgesteld zijn wanneer ze geen normaal gesprek met mij kunnen hebben. Teleurgesteld zijn wanneer ik niet ben wie ze verwachten. Of wanneer zij niet zijn wie ik verwacht. Ik wou dat ik mezelf kon uitdrukken in een mooie foto. Ik wou dat mensen aan mij konden zien wat voor iemand ik was. Maar dat gaat niet. Als we foto's konden trekken van de mensen die we binnenin waren, dan zag geen enkele mens er nog aantrekkelijk uit op tinder. Ik toch zeker niet.

Hoe komt het ook dat mensen zichzelf oppervlakkiger moeten maken om elkaar aan te trekken? Is het niet juist de verrassende diepgang die we in elkaar vinden, die ons doet fantaseren over elkaar? Als we verlangen naar elkaar, verlangen we dan niet naar de eindeloze gesprekken die nergens heen gaan?

Mijn broer heeft sowieso gelijk. Iedereen heeft gelijk, behalve ik. Ik ratel maar door. Al dat ik moet doen, is verdomme eens een knoop doorhakken. Stop met te doen alsof je een dating app gaat installeren, of alsof je gaat speed daten. En doe het nu toch gewoon. Maar ik werk me altijd al vast in de aanloop. Het is gewoon niet hoe ik het mij voorstelde. Ik wil - zoals elke domme tiener - dat iemand mij ontdekt zoals ik ben. En dan van me houdt zoals ik ben. Ik wil me niet moeten verstoppen in een trojaans paard van makkelijk te slikken nep-affectie. Mopjes en quotes die ik van instagram kopieer in de hoop dat de vrouwen deze nog niet op hun eigen feed gezien hebben, want meer moeite is liefde niet waard. Zodat mijn partner na een relatie van twee jaar kan beseffen dat ik niet de persoon ben die ze over me heen projecteerde. Veel gedoe voor niets. Dat wil ik niet.

Ik schrijf elke dag. Ik schrijf lelijke dingen. Dingen die niet ver zouden geraken op instagram. Soms gruwelijke dingen. Vaak banaal gezaag zoals dit. Maar het is ten minste echt. En dat is wat ik wil: Een echte, diepe connectie met een andere ziel. Ik wil niet iemands volgende dopamine hit zijn. Ik wil geen sociale media post zijn die voorbij scrollt in iemands leven. Ik hoef geen like. Je kan al je vuile likes thuishouden. Ik wil geen mooie jongen zijn in een lange lijst van mooie jongens op de GSM van een meisje. Een van vele smoelen waar ze even naar kijkt tussen de soep en de patatten en dan nooit meer aan denkt.

Is echte liefde dan niet makkelijk genoeg? Niet handig genoeg? Niet lui genoeg ? Moet ik besteld worden op bol punt com en aan huis geleverd worden, met zo min mogelijk zever? Moeten vrouwen mij zo min mogelijk leren kennen? Zo min mogelijk stappen tussen mijn gezicht zien op een schermpje en mij in hun bed leggen. Altijd makkelijk om een refund te krijgen. En moet ik dan blij zijn? Zelfs dankbaar zijn? Dat iemand me nog wilt?

Wat een zever. In zo'n wereld wilt niemand me echt. In zo'n wereld maken we elkaar wijs dat we verliefd zijn. Ik denk dan dat iemand mij wilt, omdat een app me een melding stuurde. Want ergens op aarde zag een vrouw mijn domme smoel voorbij scrollen in een waterval van domme smoelen en ze dacht "kon erger". Maar ze zou me nooit aanspreken als ze me ergens ontmoette in de onhandige chaos van het echte leven. Wilt ze me dan wel? Welke richting je ook swipet, het is evenveel commitment.

"Hij stuurt mij wel." Dat denkt ze vast. Gewoon omdat je swipet wilt niet zeggen dat je daarna tegen hem moet praten. Geen commitment nodig. Want dat is de taak van mannen en als een man dom genoeg is om niet te sturen, dan hebben de vrouwen toch al hun handen vol met de andere matches. Het is moeilijk om in die mentaliteit te kruipen, als man. Vrouwen krijgen honderden eikels die hen lastig vallen op eender welk digitaal platform dat de mens ooit heeft uitgevonden. Bij ons mannen, zijn dat allemaal bots. Bij hen niet. Een vrouw van mijn generatie krijgt waarschijnlijk al seksuele opmerkingen haar richting uitgeslingerd sinds ze 13 jaar was, op haar NeoPets account of wat dan ook. Zo iemand is niet op zoek naar nog meer aandacht. Als één van haar matches wijselijk beslist om haar niet lastig te vallen zonder reden dan is dat geen verlies. Het zal waarschijnlijk niet eens opvallen. En dat kan ik geen enkele vrouw kwalijk nemen. Zij worden het ook beu en ik zou niet in hun schoenen willen staan. Nee, ik word zot van er nog maar aan te denken.

Ik verwijder het tekstje voor mijn nep dating app bio. Einde van dat gedachtenexperiment. Ik stop met de contracten te lezen en ik laat de notaris weten dat het wel in orde zal zijn. Ik koop een huis. Mijn eigen huis. Een plek onder de zon, maar ik weet ook; vaak een plek in de nacht. Een groot gebouw met lege kamers. Vol stille hoeken waarin niemand me kan zien huilen. Waar in de vroege avond de schaduwen heersen en ik na de werkdag alleen rondslof door de schemer. Als een vampier die leeft van microgolfmaaltijden. Ik weet niet wat ik moet doen wanneer ik ziek wordt. Ik weet niet wat ik moet doen wanneer ik me gevangen voel tussen de muren. Ik weet niet hoe ik ooit nog een andere ziel zal leren kennen, vanuit mijn nieuwe grot. Ik zal altijd de enigste vampier blijven, als ik niet durf om een andere vampier te verwelkomen in mijn huis.

Maar dan schrijf ik dit ding, en lees ik het. En eindelijk besef ik dan hoe weinig dankbaarheid er in mijn klaagzang zit. Ik heb een huis nu. Mijn eigen huis! (Een plek onder de zon!) Iets dat de meeste mensen van mijn leeftijd nog niet kunnen hebben. Het feit dat ik alleen ben, maakt het mirakel nog groter. En ik ben niet echt alleen. Terwijl ik zit weg te draaien in mijn gedachten over het eeuwenoude vraagstuk van hoe ik ooit aan een lief zal geraken, rolt mijn broer met zijn ogen. Alles dat ik tegen hem zeg vindt hij absurd, want hij gelooft in mij. Hij verzekert me dat het wel gaat lukken wanneer ik zit te piekeren over het geld. Hij volgt mijn pessimistische "Het is best dat ik nooit kinderen heb" op met een optimistische "Waarom niet? Zou ge peter willen zijn?". Mijn zus rijdt me naar waar ik moet zijn met haar wagen. Onderweg praten we over de schrijfkunst en lego. Mijn ouders zijn twee satelieten die ik niet van me los kan slaan. Ze hebben zo veel geld bijeengeschraapt om deze droom waar te maken, dat ik me er voor schaam. En dat met maar minimale manipulatie van mijn kant. Mijn vrienden geven me meubels, gratis en voor niets. We duwen stuntelig een kruiwagen met een zetel op door het dorp, en lachen tot we plat vallen (in de zetel). Tegen mijn pessimistische verwachtingen in gaat mijn baas akkoord met een vier vijfde contract. Mijn collega's luisteren respectvol naar mijn geratel, zolang het over software gaat. En tussen alle stress door, schrijf ik verder. De tweede versie van mijn boek is bijna af. Mijn test lezers zijn positief.

's nachts blijft het kou. Maar ik besef dat ik niet alleen ben. Nooit alleen ben. Nooit alleen was. De koude is niet de eenzaamheid. Het is gewoon november.

[bl0ss0sm]

Tweede Kans (Deel 2)

Original comic artist: Tulipsempai -> English version! Vorige deel - Volgende deel

"HAH!"

"Mijn hoofd..." "Ik kan niet geloven dat dat kind mij heeft gepakt..."

"..Huh?" "Ik vraag me af waar hij nu heen is gegaan" "GAH! FUCK!"

"OH!" "Kijk wie er eindelijk eens voor koos om op te dagen nadat een kind het leuke deel deed" "HÈ CHOSEN??"

"Ben je gekomen om me af te maken?" "HAH!" "Je kan niet eens opstaan!" "Je was altijd al een zielige stick Cho-"

"-sen..." "Huh?" "Wat ben je aan het doen-"

"H-HUH!?????" "Maar dat is..." "DAT BEN IK!!???"

"DE HEL" "WAAROM-"

"WAAROM ZIJN ER TWEE VAN MIJ!!???" "...Dark..?"

"CHOSEN!!" "Is dit nog een van je krachten?" "fiks het onmiddellijk of anders-" "Hey..." "HEY!! DARK!"

"Geef en minste één reactie!" "Wat denk denk je dat ik aan het doen ben-" "...Wacht, hij kan niet-" "Dark!!" "DARK LORD!!!"

"Alsjeblieft..." "Doe me dit niet aan, Dark..." "Dit is te wreed, zelfs als het van jou komt" "Dark... alsjeblieft!" "Ga niet dood..."

"Ik... het spijt me zo..." "Ik had nooit de eerste klap moeten geven" "Ik was gewoon.... ik was gewoon zo boos op je..." "Nooit...snif..." "...Hey..." "Ik dacht nooit dat dingen zo ver zouden gaan..." "Cho... ik ben hier..." "Nooit ik-ik..."

"HET IS ALLEMAAL MIJN SCHULD!" *snif...* "Het spijt me zo Dark! Oh zo'n spijt..." "Alsjeblieft..." "Waarom kunnen dingen niet zo zijn als vroeger?" "Voor al je verovering gedoe" "Niet huilen..." *snif...*

"Je kan me echt niet horen..."

"Het spijt me zo Dark..." *snif...* "Maar alsjeblieft... alsjeblieft..." *snik* "Ga niet..."

[eastwindmlk]

Would you be the one to end James and Lily’s life on Halloween

OR!

Provide me with the title of your Mystery Microfic May fic?

👀

There’s only one answer

👀

vertel me wat je gaat doen? hun leven sparen

—geef nooit op

[fransopdefiets]

11-6 Viborg

Gisterenavond dacht ik nee, niet alweer pizza. Maar wat was het alternatief? Juist, kebab met patat en knoflooksaus. Ik had ook zelf kunnen koken, dat geef ik toe, maar het was koud, ik had nog geen boodschappen gedaan en ik geloofde het wel.

Ik ben altijd een keer wakker als de vogels beginnen, dat is hier rond vier uur. Dan draai ik me nog maar eens om, maar om kwart over zes riep de kebab, ik ben verteerd! Dat werd nog een sprintje op de fiets naar het verderop gelegen toiletgebouw. Op deze camping staan er drie toiletgebouwen naast de receptie en het trekkersveldje is daar zo’n 300 meter vandaan.

Terwijl ik onder dreigende grijze luchten zit te ontbijten met het brood dat ik 3 juni in Geeste kocht en maar niet wil beschimmelen, stuurt Mayke zonnige foto’s uit Cagliari met de subtiele verzuchting dat ze zomaar ineens jarig geworden is. O ja, dat is waar ook en ik zing een verjaardagslied voor haar.

Ik ben nauwelijks vertrokken of het eerste buitje valt, een heel licht miezerig buitje met een hoop wind. Dat zal de hele dag zo doorgaan, dus uiteindelijk hou ik mijn rainlegs maar gewoon aan.

Wat ik me niet meer herinner van de vorige keer, is die krankzinnige helling die je direct vanaf de camping moet beklimmen om op de route te komen. Met koude spieren en knieën is dat geen pretje. Maar als ik dan boven ben, is de beloning een 20 kilometer lang fietspad over een oude spoorlijn naar Silkeborg. Het is een hele lange gestage klim door de bossen en het is er doodstil. In Silkeborg drink ik koffie in een koffiebar waar je je bonen uit mag kiezen, doe mij maar de Italian roast, zeg ik, bij gebrek aan kennis op dit vlak.

Eerder schreef ik dat ik dit keer niet langs Kragelund zou komen, maar hoe ik daar nu op gekomen ben? Vanaf Silkeborg is het alweer een steile klim langs de provinciale weg daar naar toe. Onderweg koop ik nieuwe kaas (de oude uit Zaandijk was te erg beschimmeld), yoghurt, sinaasappels en pruimen. Geen bananen, hoewel veel afstandsfietsers daarbij zweren, vind ik ze onderweg nooit zo lekker. Natuurlijk bezoek ik het kerkje nog een keer, maar dit keer oefent er niemand op het orgel.

Er blijven maar buitjes overkomen met koude windvlagen, volgens mij is het niet meer dan een graad of tien. De wind blijft meer van opIj dan van achter, maar omdat ik veel door het bos fiets, meek ik er niet zoveel van. Maar dan gebeurt er toch een wonder, als ik in de buurt van Viborg kom, waaien de wolken langzaam uiteen en komt er steeds meer zon tevoorschijn.

Eerlijk gezegd, vond ik vandaag de zwaarste dag tot nu toe. Niet vanwege de afstand, maar vanwege de vele steile klimmen. Maar als ik het mij goed herinner, kom ik nu langzaamaan in vlakker gebied.

Afstand: 76,8 km

Tijd: 6 uur

Afstand tot de Noordkaap langs een rechte lijn: 1.813 km

[autimind]

Autismeweek dag 1, 30 maart

Het beeld van autisme en wat er niet aan klopt

Het beeld dat mensen hebben van ‘een autist’ lijkt vooral op Sheldon Cooper (The Big Bang Theory) en, als ze mijn leeftijd hebben, op Rain Man uit de gelijknamige film. Dit beeld klopt niet.

De echte man op wie Rain Man is gebaseerd heette Kim Peekl en had helemaal geen autisme maar FG-Syndroom. Hij werd 58 jaar. Daar doel ik niet op. Autisme is een spectrum-stoornis. Dat betekent dat we allemaal van elkaar verschillen, een stuk meer dan mensen zonder autisme. Het betekent dus niet dat ‘we allemaal een beetje autistisch zijn’.

Sheldon is vrij duidelijk ‘autistisch gecodeerd’ maar in de serie wordt het nooit duidelijk. Goed, binnen het spectrum komen wel dergelijke jongens voor. Natuurlijk. Vergeet echter de meiden niet. En al die vele anderen die er heel anders uit zien en zich heel anders gedragen. En niet geïnteresseerd zijn in natuurkunde of computers.

Wat is dan het juiste beeld? In de autisme-wereld wordt vaak gezegd dat ‘als je één autist hebt ontmoet dan heb je één autist ontmoet’. Toch zijn er wel algemene kenmerken aan te wijzen. Helaas is dat tot nu toe altijd gedaan door de psychiatrie en daar hebben we de gebruikelijke lijstjes met tekortkomingen aan te danken. Star, overgevoelig, geen wederkerigheid, dingen letterlijk nemen en ga zo maar door. Ik kan zonder probleem elk van die punten ‘omdenken’. Star..? Dat kan ook vasthoudend zijn.

Mensen binnen het autistisch spectrum willen nogal eens weinig oog hebben voor de hiërarchie die wel degelijk bestaat bij Nederlandse bedrijven. “Zou je mee willen gaan naar het spoedoverleg?” Als je dit aan een collega met autisme vraagt, heb je goed kans dat zij ‘nee’ zegt. Dit kun je een gebrek aan sociale vaardigheden noemen maar je had ook duidelijk kunnen zijn.

Mensen hebben de neiging om elkaar letterlijk te nemen als ze elkaar niet begrijpen, bijvoorbeeld als er een stevig cultuurverschil is. Wat dan over blijft is niks anders dan de woorden zelf.. en dan doe je het daarmee. Letterlijk nemen is geen autistisch kenmerk! Het ontstaat omdat mensen een verschillende manier hebben van naar de wereld kijken.

Autisme is in de praktijk vooral een andere manier van met informatie omgaan. Informatie vanuit de zintuigen maar ook gesproken of geschreven informatie en zelfs die uit de eigen gedachten en gevoelens. Dit kan zich op allerlei verschillende manieren uit.

Zonder uitzondering is het zo dat die manier van kijken niet fout is of gehandicapt. Natuurlijk levert het in de praktijk regelmatig ruis op. Dat is niet erg. We hebben allemaal stijlflexibel leren communiceren op het werk. (Anders ben je waarschijnlijk net begonnen. Het komt wel.) Laten we dat dan ook doen. Het is zomaar mogelijk dat een autistische manier van begrijpen beter is of handiger op een bepaald moment.

Ben ik autistisch of heb ik autisme? Ik krijg serieus op m’n vingers getikt door sommige mensen. De meningen hierover kunnen soms best scherp zijn. Ik geef trainingen en workshops aan sociale werkers en beleidsmakers en dan ga ik hier wat dieper op in. Voor nu zou ik zeggen: als je respectloos over mij spreekt dan heb ik niks aan de ‘juiste’ terminologie.

Heb je een collega die open is over autisme? Wil je belangstelling tonen? Vraag dan eens wat autisme betekent voor hem/haar/hen. Luister. Vraag door. Is er iets concreets waarmee jij je collega zou kunnen steunen?

Deze bijdrage schrijf ik in het kader van de Autismeweek 2024. Ik haal geld op voor het Autisme Fonds. Met een gift steun je het prachtige werk dat nog te doen is: informatie en advies geven, onderzoek doen, gespreksgroepen voor autistische mensen én hun naasten, werken aan een inclusieve maatschappij en heel wat meer.

Geloof jij dat insluiten beter is dan uitsluiten?

Geef wat je wil én kan missen.

[devosopmaandag]

Gevangen levens

Ik zag een documentaire* over het leven van fotografe Gisèle Freund (1908–2000). Veel meer nog dan de fotografe zelf kennen we de portretten die ze maakte van beroemde schrijvers. Die van James Joyce en van Virginia Woolf bijvoorbeeld behoren tot het collectieve culturele geheugen. De documentaire vertelt haar levensverhaal en het verhaal van haar werk. Filmmaker Teri Wehn-Damish zoekt na jaren Freund, met wie zij zeer bevriend was, weer op. Freund is door Alzheimer dan al niet meer bereikbaar. De scène van het afscheid is ontluisterend. Dat woord is afgeleid van het Franse 'lustre' (glans) en heeft dus niets te maken met 'luisteren', maar voor Teri viel niets meer te zeggen, voor Gisèle niets meer te luisteren. Van een stralend tot een verzonken wezen – het is in de kern de weg van een mensenleven.

In biografieën en documentaires over leven en werk van een persoon wordt eigenlijk gezegd: 'hier, ik geef u dit ene mensenleven, zo zag dat leven eruit'. Hoe zorgvuldig ook, hoezeer de biograaf recht doet aan dat ene leven, op een of andere manier is hij of zij ook de cipier van een voorbij leven. Connie Palmen vindt het prachtig hoe Philip Roth zijn twee biografieën naar zijn hand wist te zetten. “Als je een beetje pech hebt”, zegt Palmen, “wordt die geschreven door iemand die eigenlijk een hekel aan je heeft. Dat heet dan een judasbiografie”.

Mijn kast staat vol met biografieën die schrijvers over zichzelf schreven, in de onvolprezen Privé Domeinreeks van uitgeverij De Arbeiderspers. Dat kunnen memoires zijn, dagboeken, kronieken en brieven. Achtentachtig bezit ik er, eigenlijk 89, maar onlangs deed ik er eentje impulsief in de doos van boeken die weg kunnen. De ijdele mannelijkheid van de schrijver in zijn dagboek stond me ongelooflijk tegen. Maar misschien mag het terug, omwille van de verzameling. Het is niet ondenkbaar dat er ook judas-autobiografieën bestaan.

Hillary Mantel gebruikt haar leven, met name haar kinderjaren, voor verhalen. In het onlangs verschenen 'Goed leren praten' geeft ze zelfs aan welke van de zeven verhalen als autobiografisch bestempeld kan worden. Over dat gebruik van haar eigen leven schrijft ze zo meesterlijk: “Vanaf een verafgelegen, hoog gezichtspunt ziet mijn schrijvende ik neer op een lichaam dat is gereduceerd tot een geraamte dat erop wacht door volzinnen vlees te krijgen.” Dat is niet gevangenneming maar bevrijding van een levend wezen, dat hoe dan ook opgesloten raakt in wat voorbij is en nooit terug keert. Dat levend wezen is elk van ons.

* Gisèle Freund, portrait intime d'une photographe visionnaire, Teri Wehn-Damish, 2021, 53 minuten

[lelieblad]

ik was nooit degene die als eerste tegen mensen zei dat ik verliefd op ze was of van ze hield. ik koos degenen van wie ik dacht dat ze meer van mij hielden, dan ik van hen. ik koos degenen die ik in de steek kon laten, niet andersom. want dat voelde veilig.

tot ik voor het eerst ervaarde dat ik nooit in gevaar kan zijn als ik prioriteit geef aan de liefde die ik voor mezelf voel. tot ik ervaarde dat liefde uiten ervoor zorgt dat je liefde voelt. tot ik ervaarde dat het verklaren van mijn liefde voor iemand me zo krachtig deed voelen dat ik achteraf moest janken om hoe dankbaar ik was dat ik mezelf gunde die liefde te voelen.

hoe dan ook. tweeëneenhalf jaar geleden dat ik voor het eerst mijn liefde voor iemand verklaarde. de wereld begon met draaien. twee jaar geleden dat ik tegen mijn toekomstige vriend zei dat ik verliefd op hem was en hij met zijn mond vol tanden op mijn bank zat.

[josephinesleesblog]

wat ga ik lezen?

Het volgend boek die ik ga lezen heet "Ik Geef Je De Zon".

Uitgeverij: Blossom Books

Dit boek zit al heel lang op mijn kast en ik had nooit echt tijd gehad om het te lezen, maar voor Nederlands moet ik een boek lezen van mijn keuze dus het is de perfecte gelegenheid om het te lezen:)

Dit boek werd ook aangeraden door mijn zus die het vorig jaar heeft gelezen. Ze vond het een super mooi verhaal en overtuigde me om het te lezen!

Ik weet niet echt wat ik verwacht van dit boek want de cover geeft mij niet zo veel informatie. Ik kan wel aannemen dat liefde een onderwerp word die veel gaat voorkomen door wat er op de cover staat maar meer weet ik niet.

"Ik Geef Je De Zon" is geschreven door Jandy Nelson, een Amerikaanse schrijfster. Het werd gepubliceerd in September 2014 en is haar tweede roman. Dit boek heeft 367 pagina's dus het is perfect want ik hou niet van boeken die te lang zijn en maar blijven doorgaan.

Het heeft de prijs gewonnen- Goodreads Choice Awards Best Young Adult Fiction, dus ik ben zeer benieuwd!

[mitsi-be]

Verdieping 3: Ann Veronica Janssens en de fountainhead.

Ann Veronica Janssens legt spiegels om wat er al is langs andere kanten te beschijnen. Van de (kerk)toren maakt ze een kunstwerk door langs een andere kant te tonen wat er al is. Maar kan je licht vangen zonder te vervormen? Kan je belichten en toch de fundamenten van dingen veranderen die er al zijn? De vorm die nooit juist zal zijn, of de zoektocht in woorden die het doel niet kunnen weerspiegelen, of in de weerspiegeling weer iets anders zijn. 

In de  ‘fountainhead’ bouwt m’n torens alsof het mogelijk is vormen te bouwen die niet geconstrueerd zijn met bouwstenen die er al zijn en reeds bestonden. Beeldverbragende kunst is zoals het eindeloos doorverwijzen van het deconstructivisme van Heidegger en Blanchot. En gaat het mij uiteindelijk over het ethische van de vorm of over het ontkennen van de ander/ de zoektocht/de mening. De vorm die nooit juist zal zijn, of de zoektocht naar woorden die het doel niet kunnen vertalen, of in de vertaling weer iets anders zijn. Kan enkel oneindig insinueren nieuwe dingen brengen (film) en conservatief verslaan? Of kan je zonder totale destructie nooit de fundamenten verliezen en laat je anders toch de fundamenten die alles vormen bestaan. Enkel contextualiseren of historisch plaatsen zal niet genoeg ontleden. En de geschiedenis van de toren wijst ons ook op de leegheid ervan. Een lege vorm die zijn betekenis oneindig kan veranderen in functie van machtige mannen. Architectuur is een vaste vorm die niet makkelijk in vervorming kan zijn, of in vraag kan worden gesteld. Geef me tafels op wielen en constructies die enkel door hun eeuwig veranderen bestaan. 

Mevrouw Janssens bouwt weinig en belicht veel. Iets dat van haar ook een eeuwig naar achter leunende persoon maakt. Er is iemand die tegenover de machtige mannen moet staan en volgzaamheid is uiteraard heel makkelijk. Dan ben je niet egocentrisch en kan je je verwachten aan weinig kritiek. Word je een boos, tegendraads en woke meisje of ga ik voor een makkelijker pad waar ik me neerleg bij een voorafbepaalde macht. 

Voor totale verandering van voorgaande structuren zal het spiegelen echter weinig nieuws brengen, en veel dat zijn functie al lang verloren heeft toch nog laten bestaan. 

De contemplatie in een kerk kan ook zonder de paus bestaan. 

[walhella]

Als ik eraan denk wat jij nu moet voelen, krijg ik geen lucht. M’n hart breekt. Ik wou dat ik je hand kon vasthouden. Ik wil het zo graag goedmaken. Denk alsjeblieft nooit dat ik niet om je geef. Ik ben gewoon gebroken, eenzaam en verdrietig en ik ga er op een compleet verkeerde manier mee om. En ik gebruik veel te veel het woordje ‘ik’, terwijl het om jou gaat. Allemaal om jou.

[dejufuniverse]

Vaccinatie. Iedereen die niet gevaccineerd is ontvangt een beperking in zijn DBDC- app. Voor ongevaccineerden is het uitgeven van digitaal geld alleen toegestaan op bepaalde vastgestelde momenten binnen een straal van één kilometer van het woonadres. Bepaalde produkten zoals alcohol, reistickets en restaurant uitgaven zullen niet beschikbaar zijn voor hen die niet gevaccineerd zijn en hun DBDC- app is niet bruikbaar buiten Nederland.

Iedereen die zelf voedsel verbouwt buiten de door de overheid goedgekeurde bedrijven. De overheid verbiedt het kopen van zaden en produkten voor het verbouwen van voedsel voor iedereen die niet officieel staat geregistreerd als boer.

De overheid wil de consumptie van vlees tegengaan om mentale en gezondheidsredenen. De CBDC- app staat de aankoop van 8 ons vlees per week toe.

Om het klimaat te beschermen introduceert de overheid beperkingen via de CBDC- app op het gebruik van spuitbussen, eenmalig plastic verbruik, vlees, vis, chocolade en koffie.

Om goed gedrag te bevorderen zal de overheid iedereen met extra digitaal geld, direkt op de CBDC- app, belonen wanneer je iemand rapporteert die zich niet aan de lock-down regels houdt of aangeeft dat hij een excuus heeft om zich niet aan de lock-down regels te houden. Iedereen die gerapporteerd wordt zal een vermindering van digitaal geld op zijn CBDC- app krijgen.

‼️ALS JE CASH GELD OPGEEFT GEEF JE JE VRIJHEID OP EN DE VRIJHEID VAN DE GENERATIES DIE NOG MOETEN KOMEN‼️

De introductie van centraal geadministreerd smart (slim) geld kan worden gebruikt voor ieder aspect in je leven.

ZEG JA TEGEN CASH EN ZEG NEE TEGEN CENTRAAL GECONTROLEERD SMART GELD!!!

Wat ze voorstellen gaat niet over geld het is een totaal sociaal gecontroleerd systeem. Het Sociale Krediet Systeem.

⚠️ Deel dit bericht met zoveel mogelijk mensen zodat iedereen zal begrijpen waarom we de app nooit moeten downloaden en cash moeten blijven betalen!!!

[geertjerrr]

Ik wil jullie niet verbeteren hoor alsof ik het allemaal weet, verre van. Mijn filosofisch schrijven en denken en dromen is een zware utopie. Als God bestaat of niet da weet ik niet. Want > moesten we elkaar niet doden of we stoppen morgen als wereldwijde belofte allemaal met roken, jawadde dan lopen we hier met 20 miljard mensen en moeten we massa's WZC's bijbouwen. Sommige logische simpele wetenschappelijke redeneringen lukt het mij niet een hand te geven aan het Goddelijke.

Is ongeloof/geloof zuiver gelijk. Even juist dan mijn hoop. Dus kan je het wegblazen die 2 en in volste recht te leven zonder die 2. Dan bots je op ook een mooi gegeven dat we allemaal mensen zijn en gelijken in spirit.

Maar niet in maatschappelijke functie. Daarom vond ik het zo mooi wat BDW zei in debat over de Europese waarden van vrijheid in denken en religie en die dinges allemaal. Doe wat ge moet doen en hou uw manieren zei de boer tegen oma's kleinkind en zijn eerste job begon. De vitale lading soms van vergevorderde mensen, meestal oudjes maar ook bvb een stielman die z'n job met uiterste kalmte en sereniteit + jarenlange ervaring piekfijn uitvoert is soms buitengewoon. Zinnen met een lading die gans m'n leven steun en waarde geven op het moment dat je ze nodig hebt.

Het collectief gevormd (Europees) idee dat in al die jaren/decennia gevormd is zijn fucking knappe koppen hoor die daarachter zitten. Ik bewonder dat buitengewoon. Ik kijk en volg heel graag de politiek en zijn progressie (in mijn levensspanne dan) en structuren zo breed mogelijk steeds voor de bevolking ook in mijn naïviteit.

Maar waar wetenschap stopt, echter misschien begint het na die stop weleens te dromen, net daar start de hoop van de religie. Religieus in al zijn omvang is antwoorden geven eigenlijk op wereldwijde vragen van het waarom van al dat onrecht essentieel.

Maar vakjes gewijs religie BWUUUUUUUUUUK not done voor mij zo mij al aangemaand is DAT IK ELKE WEEK MOET NAAR DE KERK GAAN. Wel beste gelovige, dan ga ik nooit. Moet ik daar dan ook maatpak en plastron dragen of is gewone kledij ook cava?

Ook een opmerking voor de sterren en geef het aub aan het Vaticaan dat we allemaal in jullie kerken het licht van Jezus over ons moeten laten schijnen WANT wij doen zoveel verkeerd hé. Misschien als God in een goede bui is mag je de hemel binnen. Die zwarte zware zonden-last en ik chronisch depressief met gebukt hoofd een ganse week lang, door die ellenlange lasten-lijst, door het leven wandel. Ook over het kwade spreken jullie niet of weinig, toch zeker niet in diens origine. Bied je andere kaak aan als je geslagen wordt, ik begrijp die stelling hoor maar in de realiteit uhum.

Net daarom ben ik gekant tegen elke vorm van fanatisme. Kitesurfen is leuk maar het mag geen obsessie worden. In mijn leven veel snel beu te worden duren obsessies bvb niet zo lang terwijl het in gewoon leuk en af en toe eens veel langer duurt. Alles met mate zei Jezus, daar ben ik weer maar toch een klein zinnetje met een tijdloze waarde en ongelooflijk moeilijk uit te voeren.

Ik denk heel veel heeeeel veel na over het leven al meer dan 25 jaar met mijn beperkte ma toch cava hé, intellect. Ik leef ontzettend graag in alle miserie soms, er is altijd een weg vooruit, tenzij het hamertje 30 jaar steeds in mijn gedachten klopt op de nagel en hij zit er van eerste keer in hoor, ook al over geblogd toen op FB.. Dan is er nog weinig vooruit, pff echt tergend schrijnend (CANVAS duiding, Faroek ook). Ik ben heel veel Geertje Blij Blij maar ook Geertje sad sad pff en verdrietig en vandaag al wetenschappelijk cijfermatig 3-4 keer waterogen. Zware ogen, nog geen wenen. Ik ben enorm blij dat ik in Europa, België geboren ben. Maar ik mag nadenken en me dingen afvragen. Steeds onder invloed van mijn altijd naïeve blinde vlek en ik ze niet wil kennen of zien en dat is een mooi geschenkje. Want rede stemt veel somber maar ook nederig en dan zie ik mijn regeltjes priester in gedachten, maar hij is ook mens en een fantastische kerel zo ik heb gezien, gezien zei Yoga. Prachtig episch verhaal STAR WARS. Star Trek ook indertijd ook ver ver ver vooruit in toen ons denken. Nu nog zelfs. En niet te vergeten Homer Simpson die de toekomst voorspelt steeds, een waar mysterie.

Geschenkje naïviteit van God?

In Noord Korea kennen ze al die figuren en films niet, laat staan dit schrijven. En dat door enen omgekeerde vetzak mee een psychose denk ik steeds, hij moet zelfs niet kakken. Zot mens hé. Ik denk wel dat BDW moet gaan kakken, ik heb hem da nog niet horen zeggen en geschiedenis zou ik zeer graag gestudeerd hebben.

Mooi hè de wereld.

Z3Ro (url) WoW

[witchof-mind]

Gebroken Belofte

-

Hoe vaak moet ik geloven, in liefdes die glanzen maar doven, in woorden die zachtjes beloven, dat deze keer echt zal zijn?

“Ik hou van je,” klinkt zoet, zo vertrouwd, maar de smaak blijft bitter, grauw en koud.

Ze zien mijn lichaam, raken verward, maar mijn ziel blijft onzichtbaar, gebroken, verward.

Ze vergissen lust voor liefde, een vluchtig verlangen, een valse vrede, en ik geef, ik geloof, ik hoop en ik wacht, tot ik weer alleen ben, midden in de nacht.

Hoe kan ik liefde vinden in een tijd, waar harten breken zonder spijt? Een generatie verloren in haast, waar niemand meer echt voelt of naast je staat.

Zo vaak ben ik gebroken, versplinterd en stil, dat mijn hart nauwelijks nog voelen wil.

En toch wil ik niet worden zoals zij, kil en onverschillig, gebonden, maar niet vrij.

Waar is de liefde die blijft en verstaat, die ziet wie ik ben en naast me staat?

Of blijf ik dwalen, keer op keer, in dromen van liefde die ik nooit meer leer?

[nutraexperts]

HERSOLUTION: VERHOOG JE VERLANGEN EN GENIET MEER! 💖

Ben je het zat om je zorgen te maken over haarverlies?

Iedereen ervaart het wel eens, maar wat als ik je vertel dat er een oplossing is die echt werkt?

Hersolution belooft niet alleen resultaat, maar ook een boost voor je zelfvertrouwen.

Stel je voor dat je weer vol trots in de spiegel kunt kijken, zonder die twijfels.

In deze review duiken we dieper in hersolution, zodat jij alles weet om die haarproblemen aan te pakken!

👉 KOOP HERSOLUTION OP DE OFFICIËLE WEBSITE

Hersolution: De Sleutel Tot Vrouwen Gezondheid

Als je je ooit hebt afgevraagd waarom je libido niet meer is wat het ooit was, ben je zeker niet alleen.

Veel vrouwen ervaren dit op een bepaald moment in hun leven.

Het kan frustrerend zijn en soms zelfs ontmoedigend.

Gelukkig is er Hersolution – een product dat speciaal ontworpen is om de seksuele gezondheid van vrouwen te ondersteunen.

Wat Is Hersolution?

Hersolution is een supplement dat zich richt op het verbeteren van de seksuele functie bij vrouwen.

Het bevat natuurlijke ingrediënten die samenwerken om libido, energie en algehele seksuele gezondheid te bevorderen.

Hier zijn enkele voordelen:

Verhoogd libido

Verbeterde bloedcirculatie

Verhoogde energie

Het idee achter Hersolution is simpel: het biedt ondersteuning waar veel vrouwen behoefte aan hebben, zonder onnodige chemicaliën of bijwerkingen.

Hoe Werkt Hersolution?

De formule van Hersolution werkt door het lichaam te voorzien van essentiële voedingsstoffen.

Deze voedingsstoffen helpen bij:

Het verhogen van de bloedstroom naar de geslachtsorganen.

Het verbeteren van hormonale balans.

Het stimuleren van de zin in seks.

Een vriendin van mij, Lisa (34), had altijd problemen met haar libido.

Ze vertelde me:

"Na een paar weken met Hersolution voelde ik me weer als mijn oude zelf. Mijn energie was terug en ik voelde me weer sexy."

Dat zegt genoeg, toch?

Waarom Kiezen Voor Hersolution?

Er zijn talloze producten op de markt die beweren je seksuele gezondheid te verbeteren.

Wat maakt Hersolution anders?

Natuurlijke Ingrediënten: Geen kunstmatige toevoegingen.

Ondersteund Door Onderzoek: De ingrediënten zijn wetenschappelijk onderzocht.

Positieve Klantbeoordelingen: Vele vrouwen hebben positieve ervaringen gedeeld.

Neem bijvoorbeeld Sophie (29):

"Ik had nooit gedacht dat een supplement zo'n verschil zou maken! Ik voel me weer vol vertrouwen."

Dit soort verhalen maken duidelijk dat Hersolution echt werkt voor veel vrouwen.

De Voordelen Van Regelmatig Gebruik

Regelmatig gebruik van Hersolution kan leiden tot langdurige voordelen zoals:

Een gezonder seksleven.

Verbeterde relaties door verhoogde intimiteit.

Meer zelfvertrouwen in jouw lichaam en seksualiteit.

Je hoeft jezelf geen zorgen meer te maken over vermoeidheid of gebrek aan interesse.

Met Hersolution kun je genieten van elke ervaring opnieuw!

Hoe Te Gebruiken?

Het gebruik van Hersolution is eenvoudig:

Neem dagelijks de aanbevolen dosis.

Combineer het met een gezonde levensstijl voor optimale resultaten.

Veel gebruikers merken al na enkele weken verbetering in hun welzijn en seksuele activiteit.

Klantverhalen Over Hersolution

Vrouwen delen hun succesverhalen over hoe dit product hun leven heeft veranderd:

"Na mijn zwangerschap merkte ik dat mijn verlangen verdwenen was. Dankzij Hersolution voel ik me weer levendig!" - Anna (31)

Of deze ervaring:

"Ik dacht dat dit nooit meer zou veranderen, maar nu heb ik weer plezier in mijn relatie." - Marieke (42)

Deze testimonials tonen duidelijk aan hoe effectief dit product kan zijn voor jou ook!

Conclusie

Als je op zoek bent naar een manier om jouw seksuele gezondheid te verbeteren, dan is Hersolution absoluut het overwegen waard.

Met natuurlijke ingrediënten die bewezen effectief zijn, kunnen vele vrouwen profiteren van deze formule.

Waarom wachten? Begin vandaag nog met het verbeteren van jouw welzijn en geniet opnieuw ten volle!

Kies voor hersolution en geef jezelf de kans om weer vol vertrouwen te stralen!

👉 BESTEL HERSOLUTION NU OP DE OFFICIËLE PAGINA

FAQ

Wat is HerSolution?

HerSolution is een supplement dat speciaal ontwikkeld is voor vrouwen die hun seksuele gezondheid willen verbeteren. Het bevat natuurlijke ingrediënten die kunnen helpen bij het verhogen van de libido en het verbeteren van de algehele seksuele ervaring.

Hoe werkt HerSolution?

Het product werkt door de bloedsomloop te stimuleren en de hormonale balans te ondersteunen. Dit kan leiden tot een verhoogd verlangen en meer plezier tijdens seksuele activiteiten.

Is HerSolution veilig om te gebruiken?

Ja, HerSolution is gemaakt van natuurlijke ingrediënten en wordt als veilig beschouwd voor de meeste vrouwen. Het is altijd verstandig om met je arts te overleggen voordat je nieuwe supplementen gaat gebruiken, vooral als je bestaande gezondheidsproblemen hebt.

Hoe lang duurt het voordat ik resultaten zie?

De meeste gebruikers beginnen binnen enkele weken veranderingen op te merken. Het hangt echter af van individuele factoren zoals je lichaamstype en levensstijl.

Kan ik HerSolution combineren met andere supplementen?

In veel gevallen kun je HerSolution samen met andere supplementen gebruiken. Maar het is slim om dit eerst met een professional te bespreken, zodat je zeker weet dat alles goed samenwerkt.

Zijn er bijwerkingen verbonden aan HerSolution?

De meeste gebruikers ervaren geen bijwerkingen, maar sommige kunnen mild ongemak ervaren zoals hoofdpijn of maagklachten. Als je iets ongewoons voelt, stop dan met gebruik en raadpleeg een arts.

Hoe moet ik HerSolution innemen?

Neem meestal twee capsules per dag in met water, bij voorkeur tijdens een maaltijd. Volg altijd de instructies op de verpakking voor de beste resultaten.

Waar kan ik HerSolution kopen?

Je kunt HerSolution online kopen via verschillende webshops of rechtstreeks op hun officiële website. Zorg ervoor dat je koopt bij betrouwbare bronnen om vervalsingen te vermijden.

Is er een geld-terug-garantie?

Ja, veel verkopers bieden een geld-terug-garantie aan als je niet tevreden bent met het product binnen een bepaalde periode na aankoop. Check altijd de voorwaarden voordat je koopt.

Voor wie is HerSolution geschikt?

HerSolution is ontworpen voor vrouwen die hun seksuele gezondheid willen verbeteren, ongeacht leeftijd of achtergrond. Het kan nuttig zijn voor iedereen die zich onzeker voelt over haar libido of seksuele ervaringen.

👉 ONTDEK HERSOLUTION VIA DE OFFICIËLE SITE

[devosopmaandag]

De Voor Even Volmaakt Gelukkige Vrouw

Sinds we elk voorjaar twee maanden in Frankrijk doorbrengen, en steeds op andere plekken, horen 'vide-greniers' tot mijn vaste vormen van plezier. 'Lege zolders' betekent het woord letterlijk. Ooit was 'zolderopruiming' een gewoon Nederlands woord. Daar is nu 'koningsdagmarkt' voor in de plaats gekomen. Op zulke momenten lijkt de Hollandse koopmansgeest als volksaard naadloos samen te vallen met de onstuitbare consumeerhonger van de Westerse mens. Die massa aan overtollige hebbedingen die dan boven komt drijven is niets anders dan de 'plastic soup' in de oceanen, waar we ons ernstige zorgen om maken. Wie niet gevoelig is voor de vrolijke opwinding op die dag zal er verre van blijven, en zelfs haar neus ervoor ophalen. En dan wel van vide-greniers houden.

Gekrioel van auto's kondigt aan dat de vide-grenier dichterbij komt. Soms vinden deze plaats in het kleinste gehucht, gewoon in een weiland. Er is de vaste grote tent waar je vieze koffie kunt krijgen, gebraden worsten en dure wijn in plastic bekers. Bijna altijd vinden ze plaats onder een stralende zon. Regen verandert alles: een vrolijk wapperende vlag getransformeerd in een stukgetrapte krant in de modder. En toch....

Twee soorten, soms half-professionele, verkopers zijn er altijd. Er zijn de morsige oude mannetjes die hun schuren hebben leeggehaald en die de oudste en smerigste dingen verkopen als zuiver goud. Andere, niet per se morsige mannen, buigen zich over een stuk regenpijp, een roestige bijl, een jampot met met schroeven. Aan weerszijden van de spullen maken ze altijd een tevreden indruk.

Ik ga natuurlijk voor die zeldzame verkopers die op tafels en kleden in het gras hun specifieke waren tonen. Het zijn bijna zonder uitzondering oudere vrouwen, zoals ik er zelf ook een ben. Hun koopwaar bestaat uit vergeeld linnen beddengoed van grootmoeders. Behalve lakens, geborduurde tafelkleden en servetten zijn er ook altijd oude knopen, restanten breiwol, kantklosgarens en coupons. Coupons zijn overigens de krasloten van de vrouw: op een dag zal ik er echt iets moois van maken! Laat ik eerlijk zijn, al die verrrukkelijke stoffen en fournituren zijn natuurlijk niets anders dan de roestige zagen en olieblikken van de mannen.

In een weiland aan de rand van het gehucht Chaptuzat staat dan zo'n oudere vrouw. De zon schijnt stralend, de seringen bloeien, er wordt al luidruchtig wijn gedronken in de grote tent. Ik vóel dat ik iets ga vinden. Ik laat de lakens en tafelkleden voor wat ze zijn, buig me over dozen en koffers, doorzoek stapels met servetten en lappen zonder te veel overhoop te halen . Misschien dat ergens helemaal onderop iets van mijn gading ligt. En dan vind ik een prachtige ouderwetse zakdoek in een patroon dat ik nooit eerder zag, en dan nog een en nog een! Mijn hartslag versnelt. Wát, ze komen uit het Musée de l'Impression sur Étoffes de Mulhouse!! Zo lang al wil ik daar naar toe. Ik geef haar drie euro en ben voor even volmaakt gelukkig.