#divanedebiyatı

[yazmayolculugu]

İnkar

Kaptan kamarasından çıktığında denizin alışkın olmadığı sakinliğinden olsa gerek sendeliyordu. Kalibre olamıyordu, kütle çekim yönünü unutmuş konyak dolu bir cayroskop gibi görüyordu kendini kısık gözlerinin gerisinde. Migreni acımasız ama sadık bir yarendi.

Ardından kapıyı çarpıp güverteye doğru ilerledi. Puslu hava, görmeyi umduğu ufuk çizgisinin üzerini örtmüştü ancak kaptan hayal kırıklığına uğrayacak kadar üstünde durmadı. O gün kötü bir gündü ve kaptanın içinden bir ses, eğer bir sebebi olmasaydı da o günün kötü bir gün olacağını söylüyordu.

Mürettebata seslendi ancak sessizliğin verdiği yanıt ağır oldu. Kaptan bu yanıtı kulakları ile duymamış olacak ki tekrar seslendi. Cevap beklemeden, çıplak ayaklarına değen yapış yapış bir şeyin yarattığı tiksintiyi de yüzünde taşıyarak, serdümenin yanına doğru yol aldı. Genç adamdan geriye kalanlar yerde yatıyordu. Kaptan gözlerinde sebebini çözemediği bir ıslaklık hissetti. Ani bir öfkeyle parladı.

Güverte bu kadar pisken aylaklık yapmanın sırası mıydı şimdi? Biricik aşkı Kuzgun ’un güvertesini, yer yer kaplayan kırmızı su birikintisi niye temizlenmiyordu? Nefret ederdi kaptan kirden, pislikten. Bundan çok daha azı için vakti zamanında ne büyük fırtınalar koparmıştı. Özellikle de, dediğini yapmasıyla bilinen kaptan, çocuk yaştaki miçoyu çapaya bağlamakla tehtid ettiği gün, zavallı oğlanın gözlerindeki korku, mürettebatın uzun süre dilinden düşmemişti. O gün, güverte kaşla göz arasında pırıl pırıl oluvermişti. Peki ya şimdi neredeydi genç miço? Artık kaptanını ciddiye almıyor olabilir miydi? Etrafına bakındı. Çocuktan herhangi bir iz yoktu. Oğlanın korku dolu saf gözleri geldi gözü önüne ve kalbi özlemle doldu, gözlerindeki ıslaklık artıyor olabilir miydi?

Kaptan eğer eğitim görmüş olsaydı yüzey alanına etkiyen kuvvete basınç dendiğini bilebilirdi. Bulundukları kabın çeperine çarpan taneciklerin, bu kuvveti oluşturduğunu da bilebilirdi. Sahip olduğunu inkar ettiği, içinde bulunan tüm hislerin de bu tanecikler gibi yüreğinin çeperine çarpıp zamanla kaçınılmaz bir patlamaya yol açacağını da öngörebilirdi belki. Ancak kaptan neredeyse hiç okula gitmemişti. Bu yüzden gaz kaçırmaya başlamış bir oksijen tüpü gibi duygularını kaçırırken gözlerinden, bu metafor aklının ucundan bile geçmiyordu. Akan yaşlar, içindekileri azaltmıyordu. Nitekim maşrapayla okyanus boşaltılamazdı. Bir şey yapmalıydı. Kaptan aptal bir adam değildi, zeki de değildi ama pratikti ve hep bir çözümü vardı. Şimdi ise içindeki okyanusu boşaltmak için bulduğu çözümünün mantıksızlığını sorgulamaya pek de tahammülü yoktu. Ocağın altı açıktı ve basınç sürekli artıyordu. Her şey düzeltilmeliydi. Tayfa onarılmalı, gemi temizlenmeli, yelkenler dikilmeli, seyre devam edilmeliydi. Yerdeki vücut parçalarını birleştirirse eğer ilk adım tamamlayabilirdi. Neden olmasındı ki? Küçükken kırdığı vazoları da bir araya getirip onarır ve annesinden dayak yemekten kurtulurdu. Şimdi de Tanrı’nın tokadından aynı şekilde kurtulabilirdi. Ama hangi kol hangi gövdenindi? Küçük parçaların yerini bulmaksa daha bile zordu. Birçoğunu yerleştirmek için gerekli anatomik bilgiye de sahip değildi kaptan. Yine de durmuyordu. Bir sancağa bir iskeleye koşuyor, bir zamanlar tayfam dediği kararmış, çürük parçaları taşıyordu. Nasırlı elleri yapış yapış olmuş, üzerindeki kıyafetten arta kalan iki gıdım kumaş parçası tamamen kırmızıya boyanmıştı. Nefes nefeseydi. Bütün bu süreçte çıkardığı hırıltılı sesleri ve tuhaf kahkahaları duysaydı kaptan, korkuyla kendi insanlığını sorgulardı. Ama kendini duyabilmesi için zaman gerekiyordu. Başka türlü ses nasıl iletilsindi ki? Onu 20lerinden 60larına tek nefeste taşıyan zamansa şimdi tek bir noktada, tam da o anda kilitlenmişti. Suyun doksan dokuz derece olduğu, ufuğun puslu, denizinse çarşaf gibi olduğu, klişe bir tabirle fırtına öncesi o anda. Basınç en yüksek değerine ulaşmışken hem de. Sonra bir anda nedendir bilinmez kaptan aniden pes edip elindeki bütün parçaları olduğu yere bırakarak kamarasına girdi. Boş konyak şişesine önce sarıldı sonra ondan lıkır lıkır içti. Kapı kapandı ve sopasını hazırlayan Tanrı başlat tuşuna bastı. Su kaynadı, ufuk göründü ve denizler dalgalandı. Bir yerlerde o günkü ikinci bir patlama oldu. Kaptansa bunları ne gördü ne de duydu.

-Pomokolu Mintenberry, 04/05/2023

Konu: Ve denizler dalgalandı.

Yazma yolculuğumuz için bizi takip etmeyi unutma!

[uzunburakefendi]

. "Gazel, öyle değildir. Ey Saki, diye başladığında herkese önce destur dedirtir. Şairin gözündeyse saki, bizzat sevgili mertebesindedir. Âşık, ancak sakinin güzelliğinden sarhoş olmalıdır. Şair âşıksa ya da üzgünse, ilk beyitte anlar okuyan, onun ne halde olduğunu. Çünkü gazel şairi korkusuzdur. İsterse sonunu getirmez, bırakıverir. Günün şartlarına göre olanı gösterir. Padişah olsa dahi, gazel yazıyorsa, doğruyu yazmaya zorlar. Caize uğruna yazılmadığından, gazel yazanın menfaati de yoktur. Zevk ve sanat değeri ondan üstündür. Gerekirse gazeliyle elestirir düzeni. Yerecekse gazelle yapar yergisini. Sevgili de bundan nasibini alır. Konu hiç dağılmaz. Derli topludur. Kızgınsa kızgındır. Aynı kuvvette söyler şair. Sözü manaya uygun seçer. Âşıkane gazelle bulur derdine derman arayan. İçli duyguların yeri orasıdır. Dünyaya aldırış etmeyişini, yaşamaktan zevk aldığını rindane gazelle söyler. Hayat dersi verecekse hâkimane, övecekse sühanedir, söyleyişi. Usta şairlerin gazelleridir bunlar. Bazen hakikatle, bazen de mecaz, teşbih, istiareyle. Çok kızmışsa kinayeyi de ekler gazeline. Yani gazel, âdem evladına yazma melekesini en iyi veren söyleyiştir. Fuzûlî der ki: Gazel bildirir şairin kudretin / Gazel arttırır nazımın (şiirin) şöhretin / Ki her mahfilin ziynetidir gazel / Hıredmendler (akıllılar) sanatıdır gazel." Kitabın adını, kapağını ve tanıtım yazısını görünce mutlaka okumalıyım dediğim romanlardandı Remil. Yazar 16. yüzyıla götürüyor bizi. Orada, çoğunlukla edebiyat derslerinde mahlaslarına ve bazı dizelerine aşina olduğumuz divan şairlerinin arasına bırakıyor ve karşımızda yazdıklarıyla usta şair Zati'yi şaşırtıp bunu başkası yazmıştır dedirden genç Baki ile karşılaşıyoruz. Ve onun gönlünü düşürdüğü, hanesi viran ama gönlü şiirlerle dolu Nesime'ye olan aşkını seyrediyoruz. Romanın aralarında bolca beyit de okuyoruz elbet. O dönemin şairlerini kurgulamak güzel bir fikir. Tavsiye ederim. #melihayıldırım #remil #alakarga #alakargayayınları #kitap #neokuyorum #okumakiptiladır #okumahalleri #roman #baki #divanedebiyatı #gazel #divan #saki https://www.instagram.com/p/Clwl5DQNGWc/?igshid=NGJjMDIxMWI=

[hattatismailtuluce]

Nâzenîn-i Hazreti Hak'tir Cenâb-ı Mustafâ Mürsel-i Feyyâz-ı Mutlaktır Cenâb-ı Mustafâ ‏نازنین حضرت حقدر جناب مصطفی مرسل ‏فیاض مطلقدر جناب مصطفى Yozgatlı Mehmed Said Fenni divanı. #hat #hattat #hatsanatı #art #artwork #sanat #sanatetkinligi #islamiccalligraphy #arabiccalligraphy #geleneklisanatlar #osmanlı #istanbul #yozgat #fenni #divan #divanedebiyatı #beyit #hattatismailtuluce #talik #nastaliq #tezhip #tezhipsanatı #türkiye (Kütahya) https://www.instagram.com/p/CjQb5CIsVGr/?igshid=NGJjMDIxMWI=

[zeynepkurtulusz]

Dünya kötülere bırakılmayacak kadar güzel.

-Kemal Sayar

#kozahan #bursa

[zarifbirsiir2]

Aşk....⠀ ⠀ ⠀ ⠀ •⠀ •⠀ •⠀ •⠀ #serdartuncer #aşk #divanedebiyatı #tasavvuf #mevlana #yunusemre #edebiyat #edebiyatkulübü #iyigeceler #iyigeceler🌙 (İzmir Province) https://www.instagram.com/p/B81rx21nKpz/?igshid=bz50sq6jai66

[agdkadinistuni]

Sabahattin Zaim Üniversitesi | @izumgkhanimlar Divan Edebiyatında Yusuf ile Züleyha . . . . . . . . . #divanedebiyatı #HzYusuf #yusufilezüleyha #sabahattinzaimuniversitesi #agd https://www.instagram.com/p/CMzfIHlHw4C/?igshid=q6umn45bo11s

[hikmetname23]

• • • • #sairinsesi #cahitzarifoglu #osmanlı #divanedebiyatı #şiir #hayatiinanc #hayatiinanç #kitap #nuripakdil #mevlana #canverenpervaneler #şiirsokakta #edebiyat #divanyolu #edebisözler #yedigüzeladam #abdurrahimkarakoç #sezaikarakoç #necipfazılkısakürek #beyit #serdartuncer #fesleğen #kitap #güzelsözler https://www.instagram.com/p/CIRQGCQDqcS/?igshid=5qwk0h1nfiuc

[bhdrgrft]

#kelimelik #word #türkiye #şiirsokakta #şiir #edebiyat #divanedebiyatı https://www.instagram.com/p/CCPC6WGnUQ4/?igshid=ywmj4o8uyxfj

[akisosman]

Yarim fistan giymiş kumaşı halepten, Güzelliği üç çeşit mürekkepten. Zülüfleri siyahtır leyl-i saye'den Kokusu miski amberden. #aliosmanakış #şiir #divanedebiyatı #poem #karalamalar #minimalism #instaşiir #aşk #hasret https://www.instagram.com/p/B6tG_irh37P/?igshid=1newclchnyj6z

[yazmayolculugu]

Işık

günde saymayı bıraktı. Sayıların, günlerin bir önemi kalmamıştı.

Çocukluğunda günün farklı saatlerinde gözlerini dikip dakikalarda izlediği ev. Geceleri oradan gelen kahkahaları deniz yutup boğarak kulaklarına uğultusunu bırakırdı, o da neye gülmüş olabileceklerini düşünür dururdu evin yıldızları andıran ışıklarına bakarak. Gündüzleri ise gecelerin zıddı, uykunun ölü ağırlığı yükselirdi evden göğe. Hava henüz kararmazken de ellerinde poşetler, takalarla bir bir karşıya geçerdi ziyaretçileri.

Hiç bıkmadığı bu seyri, merağını giderir, karamsarlığını körüklerdi. Hiç davet edilmeyeceği, kapısından geçemeyeceği bir ev.

Denizin çarşaf gibi olduğu günlerde yüzerek adaya geçmeyi aklından geçirse de buna hiç cesaret edemedi.

Yıllarca tüm kasaba halkı bu ev hakkında konuştu,yazın yakıcı sıcağında, kışın ıssızlığında en büyük eğlenceleriydi bu evin efsaneleri hakkında konuşmak. O ise konuşmayı sevmezdi, duyar ve daldığı hayallerinin baharatını eklerdi kulağına çalınanlarla.

Evin ışıkları uzun zamandır yanmıyordu.

Ilık bir yaz akşamı kumsaldaki iskemlede otururken kahveci yanına yanaştı. Eliyle karanlığı işaret etti, sahip çıkacak birilerini arıyorlar seni düşündük, ne dersin dedi. Kasabada sessizliğe en fazla katlanabilen oydu. O an kalbi yerinden çıkacakmış gibi hızla attı, tamam yarın sabah diye yanıt verebildi, kahveci anahtarı verdi. Gece boyunca uyuyamadı, sabahın ilk ışıklarında sahildeydi, sabırsızlıkla takacıyı bekledi.

Adaya ulaştığında canlı ışıkların hayallerini ölü bir ev altüst etti, yutkunarak takadan indi.

Günlerce dikkatle incelediği evdeki her eşya, fotoğraf merağını dindirmişti.

günde artık incelemekten de saymaktan da vazgeçmişti.

Bu kez kasabanın ışıklarına dikmişti gözlerini. Saatlerce uzaktan bakıyordu.

Cılız ışığının dikkat çekip çekmediğini düşünüyordu.

Gözlerini kırpmadan ulaştığı sabahta çarşaf gibi deniz onu çağırdı, kasabaya ulaşacaktı; kasaba ve adanın tam ortasındaydı ve deniz dalgalandı.

Arafta kalakaldı.

Sunconscious, 04/05/2023

Konu: Ve denizler dalgalandı.

Yaratıcı yazarlık yolculuğumuz için bizi takip etmeyi unutma!

[uzunburakefendi]

. "Gazel, öyle değildir. Ey Saki, diye başladığında herkese önce destur dedirtir. Şairin gözündeyse saki, bizzat sevgili mertebesindedir. Âşık, ancak sakinin güzelliğinden sarhoş olmalıdır. Şair âşıksa ya da üzgünse, ilk beyitte anlar okuyan, onun ne halde olduğunu. Çünkü gazel şairi korkusuzdur. İsterse sonunu getirmez, bırakıverir. Günün şartlarına göre olanı gösterir. Padişah olsa dahi, gazel yazıyorsa, doğruyu yazmaya zorlar. Caize uğruna yazılmadığından, gazel yazanın menfaati de yoktur. Zevk ve sanat değeri ondan üstündür. Gerekirse gazeliyle elestirir düzeni. Yerecekse gazelle yapar yergisini. Sevgili de bundan nasibini alır. Konu hiç dağılmaz. Derli topludur. Kızgınsa kızgındır. Aynı kuvvette söyler şair. Sözü manaya uygun seçer. Âşıkane gazelle bulur derdine derman arayan. İçli duyguların yeri orasıdır. Dünyaya aldırış etmeyişini, yaşamaktan zevk aldığını rindane gazelle söyler. Hayat dersi verecekse hâkimane, övecekse sühanedir, söyleyişi. Usta şairlerin gazelleridir bunlar. Bazen hakikatle, bazen de mecaz, teşbih, istiareyle. Çok kızmışsa kinayeyi de ekler gazeline. Yani gazel, âdem evladına yazma melekesini en iyi veren söyleyiştir. Fuzûlî der ki: Gazel bildirir şairin kudretin / Gazel arttırır nazımın (şiirin) şöhretin / Ki her mahfilin ziynetidir gazel / Hıredmendler (akıllılar) sanatıdır gazel." Kitabın adını, kapağını ve tanıtım yazısını görünce mutlaka okumalıyım dediğim romanlardandı Remil. Yazar 16. yüzyıla götürüyor bizi. Orada, çoğunlukla edebiyat derslerinde mahlaslarına ve bazı kasidelerine aşina olduğumuz divan şairlerinin arasına bırakıyor ve karşımızda yazdıklarıyla usta şair Zati'yi şaşırtıp bunu başkası yazmıştır dedirden genç Baki ile karşılaşıyoruz. Ve onun gönlünü düşürdüğü, hanesi viran ama gönlü şiirlerle dolu Nesime'ye olan aşkını seyrediyoruz. Arada bolca kaside de okuyoruz elbet. O dönemin şairlerini kurgulamak güzel bir fikir. Tavsiye ederim. #melihayıldırım #remil #alakarga #alakargayayınları #kitap #neokuyorum #okumakiptiladır #okumahalleri #roman #baki #divanedebiyatı #gazel #divan #saki https://www.instagram.com/p/Clwl5DQNGWc/?igshid=NGJjMDIxMWI=

[hattatismailtuluce]

Doğan Bekir Dökücü hocamın masasını süsleyen çalışmam. “#Hak tecelli eyleyince her işi âsân eder Halk eder esbâbını, bir lahzada ihsân eder” Ketencizâde Mehmet Rüştü Efendi (Allah kudretini tecellî ettirirse her işi kolay kılar. Bir işin olmasını murâd ederse, sebepleri yaratır, bir anda o işi ihsân eder.) Merhum Hamid Aytaç’ tan takliden… #hat #hattat #hamidaytaç #hattathamidaytaç #talik #nastaliq #arabiccalligraphy #arabiccalligraphyart #osmanlıhatsanatı #türkhatsanatı #klasiksanatlar #art #sanat #hattatismailtuluce #divanedebiyatı #beyit #islam #muslim #allah #muhammed #الله #محمد #türkiye #istanbul https://www.instagram.com/p/CfEyJO5MDrY/?igshid=NGJjMDIxMWI=

[yvzyzc]

büsbütün deryada yangın var Yetiş ey keştibânım büsbütün deryada yangın var Değil derya yalınız cümle hep sahrada yangın var Açıldı bağ-ı vahdet gülleri mest oldu bülbüller Zemîn ü âsumân dünyâ ve mâfîhâda yangın var Erişti nev-bahâr vakti figâna başladı bülbül Değil bülbül yalınız ol gül-i ranâda yangın var Kaşınla kirpiğin zülfün beni mest etti ey dilber Değil mestane gözler kâmet-i zîbâda yangın var Muhabbetden yarattı Ol Habîb´i Hazret-i Mennân Değil kim Ol Muhammed Hazret-i Mevlâ´da yangın var Hitab-ı "kün fekân" erdi zuhura geldi akl-ı küll Felekler gulgule düştü kamu esmada yangın var Zemîne indi me´vâdan nice yıllar döküp kan yaş Yalınız ağlayan Âdem değil Havva´da yangın var Nice yıl hasret-i hicran oduyla yaktı Kenan´ı Yanan Yakûb değil gör Yûsuf u Zelha´da yangın var Cihan halk olalı göster bana âsûde ahvâlin Ki yok bir istirahat esfel ü âlâda yangın var Erişti Sâmî-yi Sultân beraber dilber-i rûhân Değil yalınız Erzincan Yemen San'a'da yangın var Bilinmez Salih'in rengi çalınır tablı gülbangı Kurulmuş Kerbelâ cengi yaman gavgâda yangın var . . . #salihbaba #şebiarus #divanedebiyatı #şair #dünya #şiirsokakta #hak #adalet #iman #amel #hayatiinanç #yaziciyavuz #yavuzyazici https://www.instagram.com/p/B6NnQepHb-B/?igshid=usby8qe1l8yt

[zarifbirsiir2]

Can dahil verirsiniz, vermelisiniz...⠀ ⠀ ⠀ • ⠀ • ⠀ • ⠀ ⠀ #hayatiinanc #aşk #canverenpervaneler #divanedebiyatı #hayatiinanç #elif #elifdedim https://www.instagram.com/p/B8Meps_nyrQ/?igshid=fg6we42qlw48

[agustosca]

Cihanı hiçe satmakdur adı ‘ışk  Döküp varlığı gitmekdür adı ‘ışk Elinde sükkeri ayruga sunup Aguyı kendü yutmakdur adı ‘ışk Bela yagmur gibi gökden yagarsa Başını ana dutmakdur adı ‘ışk Bu ‘alem sanki oddan bir denizdür  Ana kendüyi atmakdur adı ‘ışk Var Eşrefoğlı Rûmî bil hakikat Vücudı fani itmekdür adı ‘ışk (GÜNÜMÜZ TÜRKÇESİ) Dünyayı hiçe satmaktır adı aşk Bütün varığı döküp gitmektir adı aşk, Elindeki şekeri başkasına sunup Zehiri kendi yutmaktır adı aşk Bela gökten yağmur gibi yağsa Başını altına tutmaktır adı aşk Bu dünya sanki ateşten bir denizdir Ona kendini atmaktır adı aşk Ey Eşrefoğlu Rumi gerçek olarak şunu bil ki Var olan herşeyi yok etmektir adı aşk Eşrefoğlu Rumi Dünyayı hiçe satmaktır adı aşk  #Repost @payitahtdizi (@get_repost) ・・・ “Hakikat vücudu fani etmektir!” #Payitaht #abdülhamidhan #dizi #divanedebiyatı #şiir