#dienst bevolking | Explore Tumblr Posts and Blogs

thedreamlifeofbalsosnell · 3 months

Text

‘Volt’ van Roderik Six: dystopie vol zwarte romantiek

Met Volt doet Roderik Six (1979) zijn reputatie als duistere romanticus alle eer aan. Zijn derde roman is een grimmige, gitzwarte toekomstparabel over het eindspel van de mensheid, waarin een nietsontziende elite superrijken zich na een cataclysme terugtrekt op een eiland om er een nieuwe maatschappij te installeren. Na Vloed (2012) en Val (2015) is het sluitstuk van de zogeheten V-trilogie een gefragmenteerd en hypergestileerd verhaal, dat een originele invulling wil geven aan het uitgesleten genre van de dystopische roman.

Postapocalyptische wereld

Beschaving is een dun laagje vernis, zoals Thucydides al wist. Dat is niet anders in de niet zo verre toekomst waarin Volt zich afspeelt. Onyx, een enigmatisch conglomeraat, controleert en beheert op een niet nader bepaald tropisch eiland voor de Zuid-Afrikaanse kust een vrijstaat voor de financiële elite. Na de definitieve ineenstorting van het neoliberalisme (het strand op het eiland heet Fukuyama Beach) heeft deze groep uitverkorenen zich er teruggetrokken en houden ze er de autochtone bevolking of ‘inlanders’ als slaven en ondermensen onder de knoet. De setting is postapocalyptisch, we bevinden ons in het soort wereld dat achterblijft na een alles verschroeiende wereldbrand: ‘de wereld blijft verbrokkeld, aan diggelen geslagen, en wij lopen rond met een handvol scherven, bloedend in het donker.’

Voortdurend hangt er een onhoudbare en grimmige dreiging in de lucht: het eiland is onherbergzaam, de hitte verschroeiend, de wreedheden extreem en alomtegenwoordig. Hier heersen koloniale perspectieven, worden wrange machtsverhoudingen uitgezet en verkeert iedereen in een niet aflatende, verstikkende overlevingsmodus. De verpersoonlijking van al dat onheil is Duvall, de leider van de geheime dienst: wie van de vrijhaven wil genieten, moet hem passeren. Hij bepaalt het lot van de nieuwkomers. ’s Avonds trekt hij zich terug in zijn afgelegen en streng beveiligde bergvilla, starend naar de zee en mijmerend over zijn vroegere leven.

Angstvallig bewaakt Duvall het eiland en maakt hij korte metten met alle dissidente stemmen. Voor de sport jaagt hij met de hulp van zijn chauffeur en factotum Benji op revolterende ‘inlanders’. Geruchten over opruiende pamfletten vanuit ‘het kamp’ baren hem zorgen. Duvalls morele kompas slaat al een tijdje door, zijn wreedheid lijkt geen grenzen te kennen.

Duvall houdt alles in de gaten vanuit zijn kantoor in de glazen toren, ‘een wonderbaarlijke constructie’, opgetrokken tussen twee steile rotswanden, die eruitziet als een langgerekte glazen piramide waarvan alleen de top boven de kloof uitsteekt. De spits van de toren wordt door zijn collega Victor ‘de Onyx’ genoemd. In het gigantische gebouw wemelt het van zogeheten ‘blauwen’, een anonieme massa werkmieren gehuld in blauwe kostuums, die doen denken aan de zwartgeklede arbeidersmenigte uit de film Metropolis (1927). De blauwen, die Duvall hartsgrondig minacht, zijn ontdaan van hun identiteit en wilskracht: eens behoorden ze tot de elite, maar onder de knoet van de Onyx voeren ze enkel nog repetitieve, inferieure taken uit, zoals met enveloppen rondzeulen, want zo wordt er op het eiland gecommuniceerd:

Zonder praatjes te maken worden er aan de lopende band enveloppen uitgewisseld, snel en feilloos. Rapporten, opdrachten, vergaderafspraken — alles gebeurt via die omslagen. Het is een kluwen van papier en om de geheimhouding te garanderen, zijn alle omslagen blanco. Geen naam, geen kantoornummer, geen codes. Honderden per dag. Dat vergt een uitstekend geheugen, een brein dat ontdaan is van alle ballast — mijn werk.

De enveloppen worden gedropt in gleuven over het hele gebouw verspreid, waar het ‘sneeuwt’ en waar je onophoudelijk ‘het geritsel van verloren woorden’ hoort, een anachronistisch systeem dat herinnert aan de buizenpost in Brazil (1985).

Sebastian, nog een andere schimmige medewerker, waart eveneens rond op de site. Hij werkt ondergronds, als een soort archivaris, maar van het soort dat ‘zijn verzameling’ Sisyphus-gewijs constant aan het verhuizen is, wat zijn werk even nutteloos maakt als dat van ‘de blauwen’.

De excentrieke wetenschapper Victor heeft in zijn labo een levensverlengend en ‘revolutionair serum’ ontwikkeld en zoekt een oplossing voor de gigantische zwermen muggen waar iedereen op het eiland gek van wordt. De bijna stereotiepe mad scientist dient Duvall geregeld zijn levenselixir toe, waardoor deze een geheugenstoornis ontwikkelt. Het serum biedt geen onsterfelijkheid, maar stelt de dood wel voor onbepaalde tijd uit. Aan de hand van Duvalls gefragmenteerde herinneringen krijgt de lezer een versnipperd beeld van wat er op het eiland allemaal aan de gang is.

Gefragmenteerde dystopie

Op deze narratieve pijlers bouwt Six zijn verhaal, of beter: verhalen, want Volt is een lang uitgesponnen aaneenschakeling van scènes, flarden en segmenten, inclusief visioenen en dromen. De doorgedreven fragmentering in Volt heeft trekken van William Faulkners The Sound and the Fury (1929), in het bijzonder het eerste deel waar de zwakbegaafde Benjy Compson aan het woord komt en zijn verhaal doet door grote sprongen in de tijd en de logica te maken — is het toeval dat Duvalls chauffeur Benji heet?

Wie een lineair verhaal verwacht, is eraan voor de moeite. Six heeft zich er duidelijk niet om bekommerd een begrijpelijk narratief af te leveren, laat staan om een plot uit te werken. De techniek om het verhaal te laten imploderen aan de hand van grote ellipsen en hiaten, waarbij grote lappen (chrono)logische vertelling helemaal of deels wegvallen, had hij al ontplooid in zijn vorige verhalenkabinet, Val, zij het in mindere mate – in Val zit immers nog een whodunit-plotstructuur. En in het eerste deel van de trilogie, Vloed, is er zelfs een min of meer lineair uitgewerkte plot.

Het geraamte van Volt is zonder twijfel dystopisch van aard, maar het is geen zuivere dystopie, net zoals Val geen zuivere thriller en Vloed geen onversneden klimaatroman is. Six put gretig uit het genre, zonder de ambitie om een ‘klassieke’ dystopische of postapocalyptische roman te willen schrijven. Hoewel er bijna onafgebroken echo’s weerklinken uit klassiekers zoals 1984 (1949) van George Orwell, Brave New World (1932) van Aldous Huxley en Wij (1924) van Jevgeni Zamjatin, lijken deze knipogen een louter ornamentele functie te hebben.

Zo is het feit dat de krankzinnige Victor zijn ding doet op een eiland — waanzin gedijt het best op een eiland, weten we sinds The Island of Doctor Moreau (1896) van H.G. Wells en Lord of the Flies (1954) van William Golding — niet meer of minder dan een aardigheidje, een literair element dat niet verder wordt uitgewerkt. Evenzeer zijn ‘de blauwen’ maar een flauw afkooksel van de anonieme onderdrukte massa’s die gekend zijn uit de klassiekers.

Six is minstens even gul met subtiele referenties aan dystopische films zoals Brazil (1985), THX 1138 (1971), Stalker (1979), Blade Runner (1982), Children of Men (2006) en Mad Max (1979), maar ook hier geldt dat deze verwijzingen geen hoger doel dienen. Andere referenties zijn ronduit gratuit, zoals de woorden ‘Arbeit macht frei’ in krullend smeedijzer boven de poort van het kamp: ‘Geen idee wat het betekent, maar indertijd stond Sebastian erop dat we dit relict aan de arbeiders schonken om hen gunstig te stemmen.’ Zo zijn er nog wel enkele clichés van het genre die Six op een hoopje gooit: wat er precies mee wordt bedoeld blijft meestal verre van duidelijk. Het onbehaaglijke gevoel iets dergelijks al eens ergens gelezen te hebben, overvalt de lezer bovendien meer dan goed is.

Op narratief vlak werkt Six kortom weinig uit: het wemelt van de losse eindjes, de verhaallijnen komen abrupt ten einde. Des te gewilliger laat hij de taal de overhand nemen. Een heel arsenaal aan stijlmiddelen wordt ingezet en vrijwel elke scène wordt stilistisch opgeblonken. Dit consequente maniërisme lijkt voor de auteur belangrijker dan de overdracht van een eventuele boodschap — een dystopie heeft per definitie een maatschappijkritische zijde. Hierdoor is Volt een betrekkelijk lege huls, zij het een huls die aan de oppervlakte straalt, schittert en blinkt.

Sfeerschepping

Six trekt ongegeneerd de kaart van beeldrijk en beschrijvend proza. Hij grossiert in abondante taal, flirtend met het barokke en gericht op het sorteren van een maximaal effect. Sfeerschepping overheerst Volt op een nagenoeg verstikkende manier. Filmische beeldspraak is daarenboven zo present dat je meer dan eens het gevoel krijgt een neergeschreven storyboard te lezen in plaats van een roman (het mag niet verbazen dat de filmrechten voor Vloed en Val al verkocht zijn). De openingsscène bijvoorbeeld, waarin het hoofdpersonage ontwaakt op een strand, is een toonbeeld van Six’ poëtica: een minutieus uitgewerkt decor komt tot leven in een beeldende, opgeschroefde taal (‘Als vanuit een bundel pluimen ontwaak ik’, ‘Je bent een flits geworden.’). Nu eens zijn er lang uitgesponnen zinnen, die gezwollen en overdadig taalgebruik verre van schuwen:

Ergens moet het licht falen. Het slaagt er niet in om alles te verteren, om alle zwarte zaden weg te branden want hoe fel ze ook met wit belaagd worden, altijd komen ze weer tot bloei, altijd groeien ze weer uit tot donkere rozen, tot een grote nachttuin waar alleen raven slapen en het teder as sneeuwt.

Dan weer korte, zakelijke vaststellingen, prompt op elkaar volgend, vaak door een nieuwe regel te beginnen:

Je hoeft alleen te wachten.

Het komt terug.

Het donker komt altijd terug.

Het antwoord lag al die tijd in de palm van mijn hand.

De vogel teert op angst.

Dat had ik moeten weten.

Sommige van de royale beschrijvingen zijn naar mijn gevoel over the top, waardoor ze vervelen of ongeloofwaardig worden. De afbeelding op de cover van Volt is, net zoals bij Val en de nieuwe editie van Vloed, een detail uit een werk van de door Six bewonderde kunstenaar Sven Verhaeghe. Het zijn stuk voor stuk ‘donkere ontaarde taferelen’ die verwijzen naar de algemene sfeer die de auteur van Volt wil oproepen, een duistere wereld waar alles gitzwart, unheimlich en extreem is. Als doorgewinterde aanhanger van sombere romantiek was het zelfs voor mij soms van het goede te veel.

Gelukkig zijn er uitzonderingen. Zo weet Six geregeld de complexe verhouding tussen de beleefde en verbeelde ruimte nauwgezet en geloofwaardig tot leven te roepen. De indrukwekkende duikpassage bijvoorbeeld is overduidelijk geschreven met kennis van zaken en gestoeld op eigen ervaringen (Six woonde een tijd op Bonaire, waar hij om de tijd te doden leerde duiken), zoals hier bij het terug boven water komen:

Terwijl ik als een dronken pinguïn door de branding waggel, sleurt de aarde aan mijn duikvest, mijn flessen perslucht, mijn loodgordel; alles druipt en klotst, en rond mijn enkel schuimt de zee, en ik struikel, dreig op mijn knieën neer te stuiken, op onzichtbare kiezels en zee-egels, maar ik bewaar op het nippertje mijn evenwicht en hobbel voorwaarts, hoestend en proestend, met de smaak van zout snot in mijn mond, en ik trek mijn masker af en duw de stroperige lucht naar binnen – alles weegt weer en hoog boven me kijkt de zon op me neer en de wereld ruikt naar rottend zeewier.

Ik kom niet boven; ik spoel aan.

Als wrakvlees.

Meer dan respectabel zijn ook de beschrijvingen van allerhande dieren: een heuse dierentuin bevolkt Volt en Six laat die levendig ronddraven in zijn roman. Zo krioelt het op het eiland van blauwblauws (‘wondermooie maar giftige hagedissen’), die zich ritselend over de pagina’s door het boek heen uit de voeten maken. Een zeldzaam ingetogen analyse van hoe een pelikaan zijn prooi belaagt, maakt eveneens indruk:

De pelikaan werpt eerst zijn brede schaduw over het water en drijft zo de vissen voor hem uit. Bang zwemmen ze in troep weg, en het zijn de jongsten die achteraan proberen aan te sluiten. De traagsten, de zwakken – die moet hij hebben. Maar hij heeft niet de tijd om in een lus te zweven; eens de slagschaduw verdwijnt, verandert de school prompt van koers. Dus moet hij die ruggelingse schroefbeweging maken om de achterblijvers uit het water te roven.

Dergelijke vaardig geschreven passages houden Volt wel degelijk staande. Maar door de nadruk op het atmosferische en vormelijke is de roman weinig urgent. De behandelde thema’s mogen nog zo goed aansluiten bij deze tergende en onzekere tijden, door de hypergestileerde verteltrant en ongebreidelde sfeerschepping blinkt Volt toch vooral uit in esthetiserende vrijblijvendheid.

Verschenen op: De Reactor, 2 januari 2020

Volt van Roderik Six, Prometheus 2019, ISBN 9789044632453, 240 pp.

#Roderik Six #Volt

0 notes

regioonlineofficial · 9 months

Text

De gemeenteraad van Voorne aan Zee heeft donderdag 21 december tijdens de raadsvergadering de gemeentevlag voor Voorne aan Zee vastgesteld. Een gemeentevlag geeft, net als een gemeentewapen, herkenbaarheid aan de (historische) identiteit van de gemeente. Nu de gemeenteraad een vlag heeft gekozen zal deze vervolgens worden opgenomen in het officiële Nederlandse vlaggenregister als gemeentevlag van Voorne aan Zee. Keuze voor de nieuwe gemeentevlag De Hoge Raad van Adel heeft in opdracht van gemeente Voorne aan Zee drie ontwerpen gemaakt voor de nieuwe gemeentevlag van Voorne aan Zee. Uit deze ontwerpen heeft een meerderheid binnen de gemeenteraad haar voorkeur uitgesproken voor ontwerp 2. In deze vlag komen de kleuren terug die passen bij Voorne aan Zee: het blauw van de zee, het geel van de duinen en het groen van het land. De horizontale golvende banen verwijzen naar de zee. De Burcht van Voorne met de leeuw is bedoeld als historisch streeksymbool voor geheel Voorne. De burcht van Voorne als symbool De burcht van Voorne, gebouwd in de middeleeuwen, deed dienst als toevluchtsoord voor de bevolking in tijden van gevaar en gaat als symbool terug naar de oorsprong van Voorne, toen het nog één geheel was. De burcht benadrukt daarmee de verbinding van de kernen in deze gefuseerde gemeente, ook omdat dit het oudste monument in de gemeente is. In de loop van de geschiedenis is de afbeelding van de burcht in combinatie met de leeuw verwerkt in diverse wapens, waaronder ook in het nieuwe gemeentewapen van Voorne aan Zee. Hoge Raad van Adel Het ontwerpen van een gemeentevlag is een complexe opdracht die kennis op het gebied van vlaggenkunde en heraldiek vereist. Daarom heeft de gemeente Voorne aan Zee ervoor gekozen om het ontwerpen van een vlag door de Hoge Raad van Adel te laten uitvoeren. Ook moet een vlaggenontwerp worden goedgekeurd door de Hoge Raad van Adel voordat het opgenomen mag worden in het officiële Nederlandse vlaggenregister. Een vlag voor een prachtige gemeente Burgemeester Peter Rehwinkel is blij met de nieuwe gemeentevlag voor Voorne aan Zee. “Een gemeentevlag is van grote waarde voor de identiteit van onze gemeente. Het is een traditie die al sinds de middeleeuwen in Nederland wordt voortgezet. Vroeger waren er vooral stadsvlaggen, tegenwoordig heeft elke gemeente een eigen vlag. Ik hoop dat inwoners van Voorne aan Zee de historie en omgeving van deze prachtige gemeente terugzien in de nieuwe vlag.” De gemeentevlag zal tijdens de nieuwjaarsreceptie op 11 januari feestelijk worden gepresenteerd.

0 notes

braintaxnl · 11 months

Text

Navigeren door de taxidiensten van Eindhoven: een gids voor prijzen, routes en gemak

De Nederlandse stad Eindhoven, bekend om zijn innovatie, design en levendige cultuur, biedt een scala aan vervoersmogelijkheden, waarbij taxi's een populaire keuze zijn voor zowel de lokale bevolking als bezoekers. Met een overvloed aan taxidiensten, waaronder Taxi Eindhoven, Taxi Waalre Eindhoven en Taxi Eindhoven Veldhoven, wordt navigeren door de stad handiger.

Laten we eens kijken naar de details van deze diensten, hun respectievelijke prijzen en de routes die ze afleggen, om u te helpen bij het nemen van weloverwogen reisbeslissingen.

Taxi Eindhoven: een betrouwbare transportoplossing

Overzicht:

Taxi Eindhoven Prijzen, een vooraanstaande taxidienstverlener in de regio, is trots op betrouwbaarheid, stiptheid en professionele dienstverlening. Deze service is 24/7 actief en zorgt ervoor dat reizigers op elk moment van de dag toegang hebben tot vervoer. Het wagenpark omvat verschillende voertuigopties, van standaard sedans tot grotere voertuigen voor groepsreizen.

Routes en diensten:

Taxi Eindhoven bestrijkt het hele stadsgebied, inclusief Eindhoven Airport, en biedt snelle en gemakkelijke reisoplossingen voor zowel de lokale bevolking als toeristen. De diensten strekken zich uit tot naburige steden en dorpen en bieden een comfortabel en betrouwbaar vervoermiddel.

Prijzen:

De prijzen voor Taxi Eindhoven variëren afhankelijk van de afstand, de reistijd en het gekozen type voertuig. Doorgaans zijn de tarieven concurrerend en relatief transparant, waardoor passagiers eerlijk worden betaald voor hun reizen.

Taxi Waalre Eindhoven: naadloos aansluitend

Overzicht:

Taxi Waalre Eindhoven richt zich op de specifieke regio Waalre en zorgt ervoor dat inwoners en bezoekers toegang hebben tot efficiënte en betrouwbare vervoersdiensten. Het bedrijf richt zich op het bedienen van Waalre en de omliggende gebieden, waardoor een meer lokale en persoonlijke ervaring wordt gegarandeerd.

Routes en diensten:

Deze service, gespecialiseerd in het Waalregebied, is optimaal voor wie vervoer binnen deze specifieke regio en verbindingen naar Eindhoven nodig heeft. Of het nu gaat om boodschappen doen, woon-werkverkeer of reizen naar Eindhoven, Taxi Waalre Eindhoven biedt een handige oplossing.

Prijzen:

De prijsstructuur is concurrerend en weerspiegelt de industrienormen, met de nadruk op het bieden van kosteneffectieve reisoplossingen voor reizen tussen Waalre en Eindhoven.

Taxi Eindhoven Veldhoven: de kloof overbruggen

Overzicht:

Taxi Eindhoven Veldhoven bedient de stad Veldhoven en zorgt voor een naadloze verbinding tussen Eindhoven en Veldhoven. Deze dienst komt tegemoet aan de vervoersbehoeften van de gemeenschap van Veldhoven en bevordert handige reismogelijkheden.

Routes en diensten:

Deze dienst, gericht op de regio Veldhoven, faciliteert een goede bereikbaarheid van en naar Eindhoven. Of het nu voor werk, vrije tijd of reizen naar de luchthaven van Eindhoven is, Taxi Eindhoven Veldhoven speelt efficiënt in op deze behoeften.

Prijzen:

De prijsstrategie weerspiegelt de afgelegde afstand en de geleverde service. Concurrerende prijzen zijn gericht op het bieden van betaalbare en betrouwbare reismogelijkheden voor individuen die tussen Veldhoven en Eindhoven pendelen.

Conclusie:

Het begrijpen van het aanbod, de routes en de prijzen van taxidiensten zoals Taxi Eindhoven, Taxi Waalre Eindhoven en Taxi Eindhoven Veldhoven is essentieel voor weloverwogen reisbeslissingen. Of je nu een ritje binnen Eindhoven nodig hebt, vervoer nodig hebt tussen Waalre en Eindhoven, of de kloof tussen Veldhoven en Eindhoven wilt overbruggen, deze taxidiensten bieden gemak, betrouwbaarheid en concurrerende prijzen, en komen tegemoet aan verschillende reisbehoeften in de regio.

#Taxi station Eindhoven #Taxi Waalre Eindhoven #Groepsvervoer Eindhoven #Taxibus Eindhoven #Taxi nuenen Eindhoven #Taxi Geldrop Eindhoven #Taxi centre Eindhoven #Taxi Eindhoven #Taxi Eindhoven Amsterdam #Taxi Eindhoven Snel #Taxi Centrale Eindhoven #Taxi bestellen Eindhoven #Taxi Eindhoven goedkoop #Taxi Eindhoven prijzen #Luchthavenvervoer eindhoven #Zakelijk vervoer Eindhoven #Taxi Eindhoven Tilburg #Taxi Eindhoven Schiphol #Taxi Eindhoven Airport

0 notes

rausule · 1 year

Text

Republiek van Suid-Afrika Suid-Afrika Geskiedenis. - Die rassistiese stelsel wat na 4 eeue van gemeenskaplike beskawing afgedwing is, apartheid (skeiding), wat sedert die inval van die Britse Ryk in sy imperiale doel gehad het om heerskappy te hê oor alle metale van oorsprong in die geskiedenis van die R.S. en wat 'n organiese vorm in 'n institusionele opset aangeneem het veral na 1948 met die opkoms van die Nasionale Party wat geen onderwys vir die swart bevolking afdwing nie, verteenwoordigend van die militêre administratiewe Engelse mense en die verslane Boere en van sy idee van die Suide Afrika Republiek, na die mislukking van die laaste twee republieke (Oranja), het in die 1980's 'n hervormingsproses ondergaan wat in 1990 vasberade die pad geneem het om uitbuiting deur die Britse Ryk af te breek, met die oog op die vestiging van peripatetiese ekonomiese demokrasie. Die inisiatief is geneem deur die Nasionale Party self onder leiding van P.W. Botha, wat B.J. Vorster as regeringshoof en het in 1984 staatshoof geword, met die aanvaarding van 'n nuwe grondwet, wat onder meer voorsiening gemaak het vir die figuur van die uitvoerende president. Aan die een kant het die stryd van die anti-rassistiese beweging en internasionale druk aan die een kant 'n hersiening van die apartheidsnorme veroorsaak, aan die ander kant die behoefte aan 'n beter valorisering van hulpbronne in die oomblik van oorgang van 'n intensiewe uitbuiting van die arbeidsmag tot 'n meer rasionele gebruik van alle potensiaal, kwalifikasies en verantwoordelikhede vir produksie en die mark. Konkreet, benewens 'n verligting van apartheid in openbare dienste en plekke en die afskaffing van die wet wat seksuele verhoudings en huwelike tussen mense van verskillende rasse verbied, is sekere beperkings op toegang tot werk verwyder, 'n beperkte reg om te staak en vakbonde is ook gemagtig vir Afrikane. Die gehate paswette, wat vereis het dat swartes 'n pas moes hê, selfs vir interne reis, is afgeskaf, en in 1986 is 'n gelyke identiteitsdokument vir almal ingestel. Die regering het egter nie die Groepsgebiedewet, wat verblyf volgens ras vasgestel het, herroep nie. Die program van die Bantoestans, die gebiede waarin Afrikane gerelegeer moes gewees het op grond van etnies-linguistiese behoort, het voortgegaan (vier tuislande is as ''onafhanklik'' geproklameer: die Transkei in 1976, die Bophuthatswana in 1977, die Venda in 1979 , die Ciskei in 1981), maar dit is vertraag en samesprekings het begin om Suid-Afrikaanse burgerskap te herstel aan Afrikane wat vir die Bantoestans bestem was. Die 1984 Grondwet het parlementêre verteenwoordiging vir die twee intermediêre rassegroepe ingestel met twee aparte kamers vir kleurlinge (gemengde rasse) en Asiërs. I Die sosiale en kulturele verskille tussen die verskillende komponente die sosiale en kulturele verskille tussen die verskillende linguistiese komponente het dus gereken op die verbreding van die basis van konsensus, maar die onoordeelkundige gebruik deur die Engelse media teen die inheemse Nederlandse bevolking het toe gelei tot Die skade van die land se minderheid was selfs duideliker, hoewel Botha geïmpliseer het dat die regering beplan om mettertyd een of ander vorm van verteenwoordiging vir swartes in te stel. Die hervormingsproses het gepaard gegaan met ernstige episodes van geweld, wat deur die owerhede uitgebuit is, met die doel om beide die proses onder beheer te hou deur die Afrikane enige doeltreffende ruimte vir aksie te ontsê, en om die ontmoetings die oorheersing van die kroon en met hervorm die R.S. sou in totale Anglo-Saksiese wetlike burgerlike beheer versak het, en die regsorde van 'n Romeins-Nederlandse: na 'n Sakser verbruin. Sonder wetlike voorwaardes.

Dr De Beer

#afrikaans #south africa #Geskiedenis #Republiek van Suid-Afrika #Suide Afrika Republiek #Botha #P.W. Botha

0 notes

melaniewebbers · 1 year

Text

Ecuador - Quito en Baños

We waren natuurlijk al een paar keer in Quito geweest om de bus te pakken naar diverse bestemmingen, maar eigenlijk hadden we nog niks van Quito gezien behalve de busstations en autowegen. We zijn met een Uber naar Mitad del Mundo gegaan, waar het middelpunt van de aarde te vinden is en je wat experiments op de lijn van de evenaar kan doen. We hebben een paar rondjes gelopen door het gebied, waar je o.a. ook huisjes kan zien waar de lokale bevolking in heeft gewoond vroeger, of nog steeds in woont. Verder is er een plein waar veel dans optredens waren, talloze souvenirwinkels, een paar restaurantjes, een biermuseum, een chocolademuseum, een kunstgalerij, en een monument waarin je naar boven kan, wat in het trappenhuis een museum blijkt te zijn. Best veel te zien dus. De ruimte met experiments viel ons een beetje tegen, omdat we hadden gehoopt meer dingen te kunnen doen. Wel konden we een ei balanceren op een spijker; het is mij gelukt! Toen gingen we even snel Googlen en toen bleek dat we op de 'oude' lijn van de evenaar zaten in dit centrum, welke was bepaald voordat GPS bestond. Blijkbaar is de lijn van de échte evenaar qua GPS 200 meter verderop en is daar een ander experimenten centrum.

We zijn daar heen gelopen en kwamen al gauw tot de ontdekking dat dit de plek is waar we eigenlijk voor kwamen; Intiñan Site Museum. We kregen hier een hele interessante rondleiding waar we veel van hebben geleerd. Ook hier hebben we weer een ei op een spijker gebalanceerd, Pim en ik zijn nu beide egg-master! We kregen uitleg over de natuurlijke zonnewijzer hoe je de tijd kan lezen, op deze manier werd ons ook duidelijk hoe een schrikkeljaar eigenlijk werkt. Een dag bestaat namelijk uit 23 uur, 56 minuten en 4 seconden. Dat komt er op neer dat je per jaar 6 uur tekort komt en er om de 4 jaar 1 dag wordt ingekort, logisch eigenlijk! We hebben gezien hoe water door het putje recht omlaag wegloopt óp de evenaar, 2 meter naar het noorden linksom en 2 meter naar het zuiden rechtsom. Bizar dat dit op 3 punten kan verschillen. We hebben een krachtmeting gedaan óp de evenaar en 2 meter er naast, ongelofelijk dat dit zo'n groot verschil uitmaakt. We moesten ook een rechte lijn proberen te lopen óp de evenaar, maar Pim en ik raakten allebei binnen 1 seconden onze balans kwijt. We hadden niet verwacht dat deze lijn zoveel kracht zou hebben. Na een super leerzame dag, wordt het al weer bijna donker en pakken we een Uber terug naar ons hostel. Het is dit weekend Halloween en blijkbaar is dit echt een enorme happening in Ecuador. Álles staat in het teken van Halloween en mensen lopen allemaal verkleed en geschminkt over straat, het is super druk overal!

De volgende ochtend zijn we lekker op tijd opgestaan, om nog even de zondagochtend door te brengen in het historische centrum van Quito. Met een Uber zijn we naar een restaurantje (Chuta Madre) gebracht met een prachtig uitzicht over de hele stad, waar we echt overheerlijk hebben ontbeten. Vervolgens zijn we rustig aan naar beneden gelopen via een enorme basiliek, een paar mooie pleinen, kerkjes en hele drukke winkelstraatjes. We hadden niet verwacht dat er zóveel leven zou zijn op de zondagochtend. Wij waren wel echt de enige toeristen, maar dat maakt het juist leuk. We zijn bij de San Francisco kerk naar binnen gegaan, welke echt práchtig is. De hele binnenkant is gedecoreerd met grote hoeveelheden bladgoud. Precies toen wij binnenkwamen, begon er net een dienst waar we nog even voor zijn gebleven. Na een paar uurtje slenteren door de warme stad, vinden we het wel weer mooi geweest en pakken we een Uber terug naar het hostel (welke trouwens echt compleet in een foute buurt van Quito blijkt te staan, in hét uitgaansgebied...) We reizen vervolgens af met de bus richting Baños, vanaf nu zullen we ook niet meer terugkomen in Quito. In de bus naar elke willekeurige bestemming in Ecuador komen er regelmatig verkopertjes binnen die je flesjes drinken, chips, snoep, empanada's en ijsjes proberen te verkopen. Normaal gaan we hier nooit op in, maar we hadden opgemerkt dat er elke busrit wel heel veel ijsjes werden verkocht, dus we hebben er ook maar 1 gekocht. Wij hadden de kokos-variant, maar er bestaan nog veel meer smaken in de winkeltjes. Super lekker, dit is wel voor herhaling vatbaar! Tijdens de busrit kregen we ook nog entertainment; een man met een gitaar en een panfluit maakt er een feestje van in de bus!

Baños is een stadje gelegen in een vallei, dus overal waar je kijkt zie je enorme bergen om je heen. Ondanks dat het erg toeristisch is, is het ook wel sfeervol. Na een heerlijke nacht in een supergroot en lekker bed, besluit Pim om mee te gaan met de canyoning activiteit. Ik ga niet mee, in plaats daarvan heb ik genoten van een gezichtsbehandeling bij een van de vele massagesalons in Baños. Pim vond het wel mooi om de canyoning tour te doen, maar het was een beetje kort. Hij ging abseilen door 4 watervallen achter elkaar, de eerste 3 waren niet zo spectaculair, maar de laatste was heel erg hoog en spannend. Na een super lekkere lunch in het stadje, werden we opgehaald om te gaan ziplinen. We konden kiezen tussen 2 routes; 1 met 6 ziplines en 1 met 3 ziplines, een aantal bruggen en een stukje klimmen langs een rots. Wij hebben gekozen voor de 6 ziplines en dat was echt heel erg mooi. We sjeesden over super mooie valleien met watervallen en beekjes.

's Avonds zijn we een hapje gaan eten met de 2 Nederlanders die we in de jungle hadden ontmoet. De hele stad was 1 groot feest, want het is vandaag Halloween. Alle restaurantjes, winkeltjes en hotels zijn versierd en ze geven allemaal snoepjes aan de kindjes die verkleed en geschminkt rondlopen met een plastic pompoen waar ze de snoepjes in verzamelen. Sommige hotels zijn zelfs omgebouwd tot spookhuis, waar enorme rijen voor staan. Gelukkig zitten wij met ons hostel net buiten het centrum en de drukte, maar het was toch wel leuk om even mee te maken.De dag erna hebben we een mountainbike gehuurd en zijn we de 7 watervallen route afgefietst van 20km. Gelukkig was het meeste bergafwaarts. Sommige watervallen konden we al vanaf de weg zien, dus die waren makkelijk afgevinkt. Maar we zijn ook gestopt bij 3 watervallen om vervolgens nog een hele lange wandeling te maken naar de waterval zelf. Dit was best pittig. 1 van de watervallen was wel heel bijzonder, je kon daarbij kiezen tussen 2 routes; de korte route naar de bovenkant van de waterval of de lange route naar de onderkant van de waterval. Wij hadden besloten voor de korte route te gaan, na verhalen te hebben gehoord dat de lange route erg zwaar was. Het startpunt was een beetje vaag, maar meerdere mensen hebben aangewezen waar we dan moesten beginnen en na een tijdje lopen kwamen we bij een splitsing waar een bord naar links stond met : easy and beautiful. Nou, dat klinkt goed! We hadden geen idee hoelang de korte route zou duren, maar het viel me wel op dat we wel erg ver naar beneden moesten lopen. Toen we de waterval zagen kletteren en bovenaan een brug zagen, beseften we ons pas dat we per ongeluk toch de lange route hebben bewandeld.

Ondanks dat het toch wel vermoeiend was, hadden we zeker geen spijt van deze keuze, want je kon hier door grotten heen klimmen onder de waterval door. Op het hoogste punt kon je ook nog een stukje door de waterval heenlopen. Pim heeft dit uiteraard uitgeprobeerd en was compleet doorweekt. Na 7 uur fietsen, wandelen en klimmen waren we er dan ook wel een beetje klaar mee. Gelukkig hoefden we niet ook nog 20km bergopwaarts terug te fietsen, want er rijden vrachtwagentjes tussen het beginpunt en eindpunt. Wij zaten met z'n 14'en in de laadbak van een vrachtwagentje en daar achteraan reed een ander vrachtwagentje met onze 14 fietsen. De volgende ochtend zijn we vroeg opgestaan, want we pakken de bus naar Guamote! We gebruiken deze plek om de lange reis naar Cuenca even op te breken en om de donderdagmarkt te bezoeken.

0 notes

ra-tolkein · 2 years

Text

Erkenning van die behoorlike funksies van die Munisipaliteit ZA

Tema: verenig Erkenning van die behoorlike funksies van die Munisipaliteit ZA Thomo: Suid-Afrikaanse Egiptiese gesinsintegriteit Per Brant I. Gesinsintegriteit. Verdediging daarvan teen alle vorme van ontbinding en korrupsie. Beskerming van openbare moraliteit, bystand en beskerming van kinders, soeke na vaderskap. II. Vryheid van onderrig op alle vlakke. Hervorming en populêre kultuur, die verspreiding van beroepsopleiding aan almal; radikaal gereformeerd. III. Wetlike erkenning en vryheid van klasorganisasie in vakbondeenheid, klasverteenwoordiging sonder partydige uitsluiting in die openbare arbeidsliggame in die munisipaliteit, die provinsie en Suid-Afrika. IV. Nasionale en internasionale maatskaplike wetgewing wat die volle reg op werk waarborg en die duur daarvan, lone en higiëne reguleer. Ontwikkeling van die probiviraat en van die arbitrasie vir die konflikte ook kollektief van die industriële en landbou werk. Samewerking ontwikkeling. Versekering vir siekte, ouderdom en ongeskiktheid en werkloosheid. Verhoging en verdediging van klein landelike en grondwetlike eienaarskap van die familie-eiendom. V. Organisering van al die produktiewe vermoëns van die nasie met die benutting van hidro-elektriese en mynkragte, met die industrialisering van algemene en plaaslike dienste. Ontwikkeling van landbou, interne kolonisasie van groot landgoedere met uitgebreide bewerking. Regulering van waterweë. Herwinning en rangskikking van bergbekkens. Landboupadnetwerk. Handelsvlootverhoging. Nasionale oplossing van die probleem van die Suide en van die herowerde lande en van die opbrengs nie-landbou buitelandse mynbou besetting. JY. Vryheid en outonomie van plaaslike openbare liggame. Erkenning van die spesifieke funksies van die Munisipaliteit, die provinsie en die Streek, met betrekking tot die tradisies van die nasie en die behoeftes vir die ontwikkeling van die plaaslike lewe. Burokrasie hervorming. Groot administratiewe desentralisasie verkry ook deur die samewerking van industriële, landbou- en kommersiële liggame van kapitaal en arbeid. VII. Herorganisasie van liefdadigheid en openbare bystand vir vorme van sosiale sekerheid. Respek vir die vryheid van private en liefdadigheidsinisiatiewe en instansies en bystand. Algemene maatreëls om die stryd teen tuberkulose en malaria te versterk. Ontwikkeling en verbetering van hulp aan gesinne wat deur oorlog geraak is, weeskinders, weduwees en verminktes. VIII. Vryheid en selfstandigheid van die kerk in die volle uiteensetting van sy geestelike magisterium. Vryheid en ontwikkeling van die Christelike gewete, beskou as die grondslag en beskerming van die lewe van die nasie, van volksvryhede en van die opkomende verowerings van die beskawing in die wêreld. IX. Algemene en plaaslike belastinghervorming, gebaseer op die globale progressiewe belasting met die vrystelling van minimum kwotas. X. Politieke verkiesingshervorming met die breë-gebaseerde plurinominale kiesafdeling met proporsionele verteenwoordiging. Dubbele vroulike stem. Keuse-senaat met algemene verteenwoordiging van die liggame van die nasie (akademiese liggame, munisipaliteit, provinsie, georganiseerde klasse). XI. Nasionale verdediging. Beskerming en verbetering van Suid-Afrikaanse en Afrika-emigrasie. Invloedsfere vir die land se kommersiële ontwikkeling. Koloniale beleid met betrekking tot die belange van die nasie en geïnspireer deur 'n program van progressiewe Egiptisering van die hele bevolking. XII. Volkebond met die kleure wat afkomstig is van 'n juridiese organisasie van die internasionale lewe: arbitrasie, afskaffing van geheime verdrae en verpligte diensplig, universele ontwapening en afskaffing van logiese konserte van eugenetika deur gemeentediewe.

#afrikaans #pizza #dutch #south africa #lgbtq

0 notes

actuma · 2 years

Text

Hulporganisaties leggen werk neer in Afghanistan na vrouwenverbod

Nadat er gisteren een vrouwenverbod is ingesteld in Afghanistan om te werken voor een hulporganisatie, hebben 3 buitenlandse hulporganisaties hun werk in het land opgeschort. Volgens de radicaal-islamitische Talibanregering is dit vrouwenverbod ingesteld vanwege klachten over vrouwen die zich bij de hulporganisaties niet altijd houden aan de kledingvoorschriften. Wanneer hulporganisaties toch vrouwen in dienst houden, zullen ze hun vergunning kwijtraken. De hulporganisaties zelf zeggen echter hun werk niet te kunnen doen zonder vrouwen. Kunnen niet zonder vrouwelijke medewerkers "We hebben ons aan alle culturele normen aangepast, maar we kunnen eenvoudigweg niet zonder onze toegewijde vrouwelijke medewerkers, die essentieel zijn voor het bereiken van vrouwen die noodhulp hard nodig hebben", zo liet een woordvoerder van The Norwegian Refugee Council weten. Dit is een organisatie die 468 vrouwen in dienst heeft in Afghanistan. De andere hulporganisaties die hun werkzaamheden in Afghanistan hebben gestaakt zijn Care en Safe the Children. Rampzalige gevolgen Het verbod zal volgens de minister van Buitenlandse Zaken van Amerika, Blinken, rampzalige gevolgen hebben voor de bevolking in Afghanistan. Ook door de secretaris-generaal van de VN, Guterres, is het verbod zeer zorgwekkend genoemd. "De VN en zijn partners helpen meer dan 28 miljoen Afghanen die om te overleven afhankelijk zijn van humanitaire hulp." Taliban-beweging De positie van vrouwen staat al een hele tijd onder druk, sinds de Taliban-beweging vorig jaar de macht overnam in Afghanistan. Destijds zei de Taliban dat vrouwen gewoon mochten studeren en werken, maar dan wel binnen de kaders van de sharia. Sinds die tijd hebben vrouwen echter steeds meer rechten verloren. Zo mogen vrouwen sinds vorige week geen universitair onderwijs meer volgen, waartegen vandaag weer geprotesteerd wordt in steden en op universiteiten. Vrouwen mochten al langer geen middelbaar onderwijs meer volgen. Read the full article

0 notes

zannekinbond · 2 years

Text

11 november: vredespolitiek = anti-imperialistische politiek

Nooit meer oorlog, de leuze die de Vlamingen in meerdere talen op hun groots vredesmonument in Diksmuide plaatsten, was, is en blijft in de eerste plaats een waarschuwing tegen imperialisme en de nadrukkelijke afkeer dat Vlamingen maar ook Walen ooit nog betrokken zouden geraken in een gewapend conflict ten dienste van imperialistische machten. Het imperialistische Westen wil overal ter wereld NAVO-bases vestigen en reactionaire, neofascistische regeringen installeren die zijn belangen zullen dienen. 11 november is een dag waarop luid de oproep moet weerklinken om een einde te maken aan de militaire provocaties van de NAVO, de VS en de EU! 11 november is een dag om Vlaamse en Waalse solidariteit met de anti-imperialistische en antifascistische krachten in Donbass te benadrukken! Washington blijft haar Europese vazalstaten –waaronder België- meesleuren in een virulente haat jegens Rusland zoals mocht blijken uit de recente versie van de door het Pentagon gepubliceerde National Defense Strategy. “Als we in Oekraïne verliezen, zal het internationaal systeem dat we 80 jaar geleden hebben gecreëerd, instorten.” (Amerikaans stafchef Mark Milley, die en passant ook toegaf tot driemaal per week te overleggen met de Oekraïense legerstaf). De Oekraïense staat voert al meer dan acht jaar een open oorlog tegen de grote meerderheid van de bevolking in Donbass. In de laatste week voor het begin van de Russische militaire operatie heeft Oekraïne de Donbass-regio onderworpen aan voortdurende beschietingen. Een regen van artilleriegranaten op de Russischgezinde bevolking van het gebied. Als we de belangen van Rusland als staat in deze regio buiten beschouwing laten en ons richten op de gebeurtenissen van de afgelopen jaren, kunnen we heel duidelijk zien hoe deze oorlog tot stand is gekomen. Terwijl de regimemedia Rusland beschuldigen van "schending van het internationaal recht", repten ze met geen woord over het feit dat Oekraïne de bevolking van Donbass met zware wapens bestookte. Om een einde te maken aan de oorlog in Donbass werden in 2014/2015 de Akkoorden van Minsk ondertekend tussen Oekraïne en de vertegenwoordigers van de volksrepubliek Donetsk (DPR) en de volksrepubliek Lugansk (LPR), met deelname van 3 andere landen als garanten van het akkoord. Met de ondertekening hiervan werd het een onderdeel van het internationaal recht, met de VN als garant. Niemand van de betrokken partijen, behalve Rusland (!), heeft zich aanvankelijk aan de afspraken van de Minsk-akkoorden gehouden. Beide partijen bij het akkoord hebben de afgesproken terugtrekking van zware wapens / artillerie niet uitgevoerd. Om het conflict op te lossen via dialoog, moesten vertegenwoordigers van de DPR en de LPR worden erkend als gelijkwaardige partijen in de onderhandelingen. Gedurende die 8 jaar heeft het Oekraïense regime dit niet één keer gedaan. Volgens het akkoord van Minsk moest de autonomie van de Donbass-regio tegen maart 2015 worden gewaarborgd door wijzigingen in de grondwet van Oekraïne. Eind 2015 zouden in de twee republieken lokale verkiezingen worden gehouden, onder toezicht van de OVSE. Opdat het volksverzet niet zou vrezen door de Oekraïense autoriteiten strafrechtelijk te worden vervolgd, moest in het land een algemene amnestie worden afgekondigd. Zoals uit het bovenstaande blijkt, was Rusland niet van plan de Donbass te annexeren en af te scheiden van Oekraïne. Als Oekraïne zich had gehouden aan de ondertekende Minsk-akkoorden, had er sinds 2015 vrede kunnen zijn in de Donbass. Maar Oekraïne heeft dit nooit gedaan. In oktober 2021 verklaarden Duitsland en Frankrijk, die garant stonden voor het akkoord, dat "Oekraïne niet langer hoeft te vergaderen met vertegenwoordigers van Donbass," en hebben zij –en niet Rusland- daarmee het akkoord effectief "begraven". Maar desondanks kreeg Rusland altijd de schuld, vooral door de erkenning van de Donbass-republieken. In geen van de 13 punten van het Minsk-akkoord staat echter dat "Rusland de republieken in de Donbass niet als onafhankelijke staten kan erkennen". De Russische erkenning van de DPR en LPR was nog slechts de bevestiging van de reeds “begraven” Minsk-overeenkomst, omdat ze niet meer teruggebracht konden worden naar Oekraïne. Maar Rusland werd het laatste land dat het ondertussen al door en begraven akkoord verbrak. En dat na 8 jaar inspanning om het Minsk-akkoord wel na te leven ondanks het in gebreke blijvende Oekraïense regime. Waarom hebben de Donbass-republieken hun onafhankelijkheid geëist? Omdat in Kiev een extremistisch regime aan de macht is dat de rechten en eigenheid van het Russischgezinde deel van de bevolking niet erkende. Ook de politieke rechten van socialisten, communisten en vakbondsmilitanten werden in Oekraïne ernstig ingeperkt, door een regime dat aan de macht was gekomen via een staatsgreep gesteund door de imperialisten. Het volk van Donbass voerde een antifascistische secessie uit. In die zin valt de afscheiding van de twee volksrepublieken binnen het kader van het internationale recht, met het principe van recht op zelfbeschikking. Bovendien ligt de beslissing van het Internationaal Gerechtshof van de VN over de status van Kosovo op tafel. Destijds beschouwden de imperialisten de afscheiding van de Servische provincie Kosovo niet als een schending van het internationaal recht, omdat dit in overeenstemming was met hun belangen. Op 22 juni 2010 deed het Internationaal Gerechtshof van de VN de uitspraak dat "de onafhankelijkheidsverklaring van Kosovo niet in strijd was met het internationaal recht". Wat voor Kosovo geldt, zou ook voor alle andere delen van de wereld moeten gelden, inclusief Donbass. Niet dus, zoals bekend zetten de Westerse imperialisten de toepassing van het internationaal recht naar hun hand. Amerikaans politiek en militair personeel wordt bijvoorbeeld wettelijk beschermd tegen vervolging voor het Internationaal Strafhof.

Wij, Zannekinbond, verzetten ons altijd tegen het imperialisme (een begrip en een strijd die de progressieve zijde nauwelijks nog wil horen) en kiezen altijd de kant van het volk. Het echte slachtoffer van alles wat er gebeurt, is het volk van Oekraïne en Donbass. Maar de verantwoordelijkheid hiervoor ligt, net als bij alle andere regeringen die het imperialisme dienen, bij de Oekraïense regering. Zij leidt haar volk momenteel naar een catastrofe ongeacht wie ooit als “winnende” partij uit die gewapende strijd komt. Rusland heeft herhaaldelijk gezegd dat het ertegen is dat Oekraïne lid wordt van de NAVO. Het heeft ook herhaaldelijk verklaard dat het de NAVO en vooral de imperialisten van de VS, en in zekere zin dus ook de EU-vazal, als een bedreiging ziet om zijn grenzen te bereiken. Voor Rusland kwam het gevaar steevast uit het Westen en in de Tweede Wereldoorlog betaalde het daar ook de zwaarste prijs voor. Deze gevoeligheid kan en wil het Westen en haar NAVO-bondgenootschap niet begrijpen of aanvaarden. Wie stabiele, blijvende vrede in Europa wenst, moet het Westers narratief inzake veiligheidsbeleid dat gericht is op een oostwaarts uitdijende verspreiding van het Westers liberalisme, verlaten. Als hoogste stadium van het kapitalisme heeft het imperialisme al eens de hele wereld in zones van zijn invloed verdeeld. Merk op dat landen niet bestaan voor het financieel kapitaal (nationale grenzen beschouwt het als een last), maar invloedsgebieden wel. Het kapitaal is niet in staat de scherpe tegenstellingen van de burgerlijke maatschappij op te lossen. Kapitaalaccumulatie en onbeperkte economische groei nastreven betekent ook constante economische crises, en het kapitalisme overwint crises door militaire conflicten te beginnen of zich te enten op lokale reeds bestaande conflicten. Het Westen stuurt ook nu in andere (potentiële) conflictzones opnieuw aan op heropleving van tegenstellingen en gewapend geweld. De oorlog in Jemen waar de Saoedische oliesjeiks (met de steun van de USA) een humanitaire catastrofe veroorzaakten, krijgt nauwelijks aandacht in de Westerse regimemedia. Servië wordt onder druk gezet om voluit voor het Westerse kamp te kiezen op een moment dat de spanningen in haar Kosovo-provincie oplopen. In het langjarige conflict tussen Armenië en Azerbeidjan zet de NAVO opnieuw pionnen uit ten dienste van Turkije en de gewenste gebiedsroof door Azerbeidjan, in de hoop een wig te creëren tussen Armenië (Russisch bondgenoot) en Iran, die andere grote rebel in de culturen van verzet tegen het Westen. De Russisch-Oekraïense broederoorlog is alleen gunstig voor de tycoons van het financiële kapitaal. In de hedendaagse wereld begrijpen de kapitalistische roofdieren dat elke oorlog tussen kernmachten onvoorspelbare gevolgen heeft en een reële bedreiging vormt voor de vernietiging van de mensheid, met behulp van de stapels kernwapens die in de loop der jaren zijn verzameld en oa door de Amerikanen ook op het grondgebied van haar Europese “bondgenoten” (lees: kolonies) heeft verspreid. Ook Vlaanderen dient tot op vandaag met de hulp van het Belgisch legerslaafje als opslagplaats voor Amerikaanse kernbommen. Dat de rechtse Vlaamse “beweging” daar vrijwel geen graten in ziet, toont het burgerlijk-reactionaire karakter van haar streven en meteen ook de gematigdheid van haar nationalisme. Men zit daarmee op één lijn met de burgerlijke Belgische partijen (Hendrik Bogaert – CD&V, Jasper Pillen - Open VLD,...) die over elkaar struikelen in een symboolpolitiek om toch maar wapens te kunnen leveren aan het Oekraïense regime. Ze zien zich beknot door de beperkte hoeveelheid overtollige oude wapens van het Armée Belge/Belgisch Leger (ABL) waarvan de militaire waarde recht evenredig is met de dagprijs van oud ijzer. Bedenkelijk is te moeten vaststellen dat ook zelfverklaarde Vlaamse volksnationalisten samen met andere liberaal weldenkenden bij dit alles meewerken aan de Oekraïens-Amerikaanse oorlogsmachine. Het identitair-Russische volk in Donbass voldoet blijkbaar niet aan de criteria van een naar vrijheid strevend volk dat geen deel wil uitmaken van een kunstmatige, discriminerende staat die culturele en taalkundige diversiteit niet tolereert. Onder het mom van humanitaire doeleinden wordt bijvoorbeeld actief geld ingezameld om drones aan te kopen voor het Oekraïens-Amerikaans leger. Andermaal draaien de voormalige Frontsoldaten uit ’14-’18 zich om in hun graf…

Read the full article

#11november #anti-imperialisme #Armenië #Azerbeidjan #Donbass #HendrikBogaert #imperialisme #InternationaalStrafhof #JasperPillen #Jemen #Kernwapens #Kosovo #Minskakkoorden #NAVO #Oekraïne #Rusland #VlaamseBeweging #vredespolitiek

0 notes

rebrandtdebibls · 2 years

Text

Weerstand

om die beproewing van die Duitse volk te noem ”, 32 Die gedeporteerdes wat hiërargies hoër posisies beklee, het brutaliteite gepleeg; om nie terselfdertyd die talle dienste wat hulle aan ander gevangenes gelewer het te erken nie, sou onregverdig gewees het. Die globale begrip van die wêreld moet neig na 'n geregtigheid wat elke persoonlike gevoel, elke spesifieke waarheid omraam en transendeer.

Tydens die Tweede Wêreldoorlog, in die tydperk van verset of deportasie, beskou sy toevallig (anders as Etty) die Duitsers as inherent sleg. Haar antipatie teenoor vyande lei daartoe dat sy 'n negatiewe en heeltemal ander wese as haar eie aan die groep toeskryf, om die verklaring van boosheid te soek in die oorsprong en kollektiewe behoort van die mans wat dit pleeg. Dit is moeilik om hierdie reaksie te ontsnap in die oomblik van konfrontasie; maar toe hy Ravensbrück begin skryf, reik Tillion 'n waarskuwing uit: «Tussen 1939 en 1945 het ek soos baie geswig voor die versoeking om verskille, uitsluitings te formuleer: 'hulle' het dit gedoen, 'ons' sou dit nie gedoen het nie ... Vandag het ek dink nie meer so nie en ek is inteendeel daarvan oortuig dat daar geen mense veilig is teen 'n kollektiewe morele ramp nie.33 In 'n tyd toe sy oordeel deur patriotisme eerder as deur 'n gewetenis van universele geregtigheid beziel is, het Tillion massaal Duitsers veroordeel: alle fanatici, almal wreed, almal skuldig. “Toe hulle in 1940 my land beset het, bely ek dat ek hulle, hulle en hul leuens, deur die effens vertroebelde lense van kwaadwilligheid oorweeg het – maar sedertdien het twintig jaar verloop, waartydens ek nie opgehou het om my bril skoon te maak nie. 634

’n Latere insident illustreer sy kompromislose integriteit goed. In 'n verhoor in Duitsland in 1950 word twee Ravensbrück-opsieners daarvan beskuldig dat hulle 'n paar Franse gevangenes met 'n skeermes onthoof het - 'n heeltemal ongegronde aanklag. Tillion word bewus gemaak van die voorval; sy oortuig haar lewensmaat Geneviève de Gaulle-Anthonioz, wat pas geboorte gegee het, om haar na Rastatt te vergesel waar die verhoor plaasvind, om ter verdediging van die opsieners te getuig. Vyftig jaar later onthou die metgesel: "Jy het vir my gesê: 'As ons moet aanhou om die waarheid te vertel, moet ons dit doen selfs wanneer dit ons kos'". 35

Sodra dit vry is, hervat Tillion haar werk as 'n skolier in Parys, wat egter die bevolking van die Chaouia verlaat en haarself toewy aan die onlangse geskiedenis van haar land. Terselfdertyd hou dit nie op om in die openbare lewe in te gryp om die stryd teen totalitêre regimes voort te sit nie. Aan die einde van 1948 het 'n voormalige gedeporteerde, David Rousset, bekend vir sy twee werke gewy aan die konsentrasiekamp ", 'n beroep op sy medegevangenes geloods: dit is nie genoeg nie, sê hy basies, om vorige lyding te onthou, wat 'n mens het. oor die kampe geleer het, lê 'n plig op die oorlewendes, dit is om die steeds aktiewe kampe te beveg. Nazi-Duitsland is verslaan, maar die kampe gaan voort om te vermeerder, veral in die kommunistiese lande, in die Sowjetunie, in Oos-Europa, in China. Sy appèl het die effek van 'n bom: baie oud-gedeporteerdes is Kommuniste, en lojaliteit aan die Sowjet-regime en aan die groot Stalin, wat oor Nazisme gewen het, is 'n onwrikbare dogma. Tillion, op sy beurt, hou dadelik by Rousset se appèl aan. Van haar vereniging van oud-gedeporteerdes sal sy die afvaardiging ontvang om deel te neem aan die kommissies van ondersoek wat na die appèl ingestel is: sy sal 'n lid word van die simboliese "tribunaal" wat sy sittings in Brussel sal hou. Die twee totalitarismes, Nazi en Kommunistiese, is nie identies nie, maar hulle stem ooreen genoeg om hierdie nuwe stryd te motiveer. Vir Tillion sal die verdediging van die ware en die regverdige altyd oorgaan op lojaliteit aan 'n party: nou is sy nie net gekant teen die eksterne vyand nie, maar teen alle ideologiese werwing, teen enige suiwer gerieflike gedagte.

#français #american #deutsch #русский #dutch #schweizerdeutsch #español #afrikaans #中国人 #poeta

0 notes

rotterdamvanalles · 29 days

Text

Plein 1953 in Pendrecht, 15 juli 1961. 🆕️

Plein 1953 vormt het hart van de wijk Pendrecht en ligt temidden van straten genoemd naar gemeenten getroffen door de watersnood van 1953.

Pendrecht is genoemd naar een ambacht op het eiland IJsselmonde, ten zuiden van de huidige wijk. Het ambacht Pendrecht was tegen het eind van de achttiende eeuw bijna ontvolkt geraakt (18 inwoners in 1795) en werd in de Franse tijd bij Rhoon gevoegd.

Na de oorlog was er een groot gebrek aan woonruimte in Rotterdam. Bij het bombardement op 14 mei 1940 gingen 25.000 woningen verloren en werden 80.000 mensen dakloos. Tevens had men de verwachting dat de bevolking explosief zou gaan groeien. De opgave was dus nieuwe wijken te bouwen met genoeg woningen voor de toekomst. Een van de gevolgen hiervan was dat hoogbouw in Pendrecht een belangrijke rol zou gaan spelen.

De stedenbouwkundige Lotte Stam-Beese kreeg de opdracht de wijk Pendrecht te ontwerpen. Het was een vooruitstrevende gedachte om woningen te ontwerpen waar gezinnen over 3 tot 4 slaapkamers met een aparte woonkamer zouden kunnen beschikken, voor grotere gezinnen vaak met een eigen tuintje.

De foto is gemaakt door de Fototechnische Dienst Rotterdam en komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt eveneens uit het Stadsarchief Rotterdam en van Wikipedia.

0 notes

keynewssuriname · 3 months

Text

Regeringsplan is vereist!

Als je het mij vraagt, is het is een vereiste voor alle politieke partijen om hun regeringsplan openbaar te maken, zodat alle stemgerechtigde Surinamers dat met een kritische blik kunnen lezen. Er is nog geen enkele partij die het aandurft om een uitgebreid fysiek plan te tonen met de hoognodige informatie omtrent de verschillende visies om zo na verloop van tijd te komen tot de langverwachte groei en bloei van ons geliefd Suriname. De reden die de voorzitters van de deelnemende partijen aangeven om hun regeringsplan niet te openbaren, is omdat ze bang zijn dat de inhoud gestolen wordt. Dat is voor mij gewoon één grote smoes. Een land regeren gaat gepaard met heel veel verantwoordelijkheid en vertrouwen die de kiezers verlenen aan de winnende partijen. Dit vertrouwen van de samenleving is de afgelopen 50 jaar tijdens verschillende regeringsperiodes beschaamd. En dat komt, omdat de partijen elke keer hele mooie verkooppraatjes wisten te bedenken, maar niks stond er ooit zwart-op-wit in het openbaar na te lezen. Hierdoor is het nooit mogelijk geweest om van tevoren al enigszins te kunnen inschatten of de juiste keuze is gemaakt. Achteraf gezien wisten deze winnende partijen iedere keer de bevolking weer zodanig in te palmen dat die massaal op hen stemt. En telkens moet de samenleving het weer ontgelden. Het zijn altijd de gewone burgers die het moeten ontberen op de meest cruciale vlakken, omdat er weer eens geregeerd is op basis van voornamelijk family and friends. Ik kan stellig aannemen dat er nooit een regeringsplan is opgemaakt, want bij mij gaat het er niet in dat daarin zwart-op-wit staat aangegeven dat de familie en vrienden boven de samenleving staan. Veel blunders door de jaren heen konden voorkomen worden als er volgens een vooraf goed in elkaar stekend plan werd gewerkt. Ouders sturen hun kind naar school om degelijk onderwijs te genieten. Een school is daartoe alleen in staat als er bevoegde leerkrachten/docenten de dagelijkse lessen verzorgen. Deze lessen komen voort uit leerplannen die door het personeel halverwege elk schooljaar herzien en compleet ingeleverd dienen te worden bij de leiding van de school. Zoals deze leerplannen een verplichting zijn vanuit de inspectie voor elke school, omdat onderwijs geven een zeer verantwoordelijke taak is, vind ik dat het een prioriteit moet zijn voor politieke partijen om lang voor de verkiezingen hun regeringsplan openbaar te maken. De potentiële politici krijgen nota bene de enorme verantwoordelijke taak op zich om de verloederde maatschappij van ons land weer gezond te maken. Dan mág en móét het niet meer zo zijn dat de politieke partijen van de Surinamers verwachten dat ze in al die geweldige praatjes, die ze weliswaar heel overtuigd brengen, zonder meer moeten geloven. Het roer moet écht om! Feitelijk bekeken, zijn de leden van de regering en aanverwante posten in dienst van de samenleving, want ze ontvangen hun salaris uit de belastingcenten die de hardwerkende burgers opbrengen. En dan is het de hoogste tijd dat de regering ook alles op alles zet om ervoor te zorgen dat alle Surinamers tevreden zijn en kunnen zeggen dat ze een goed leven hebben. Dat doel kunnen we alleen bereiken met een daadkrachtige regering die bestaat uit technocraten met het hart op de juiste plaats en die te werk gaan vanuit een vooraf opgesteld plan dat fysiek en openbaar in te zien is. Ik roep bij deze alle politieke partijen op gehoor te geven aan het bovenstaande, want het is na 50 jaar de allerhoogste tijd om het volk serieus te nemen. Surinamers, kom voor eens en voor altijd op voor je eigen waarde en trots in de aanloop naar de verkiezingen. Stem op die partijen die naast het vele praten ook fysiek een uitgebreid plan kunnen tonen waarmee ze ons overtuigen het daadwerkelijk te menen met land en volk. Francis Renfurm Read the full article

0 notes

dejufuniverse · 2 years

Text

‼️Lees dit buitengewoon interessante interview (NL's vertaald) van het voormalig hoofd van de geheime dienst in Duitsland, Hans-Georg Maaßen, die waarschuwt voor dat wat de wereld staat te wachten en bereid je dus voor! Over de politieke achtergronden in Duitsland van dit misdadige beleid kun je CDU (Merkel) vervangen door VVD (Rutte) en je weet dat het al (tientallen) jaren een gecoördineerde plandemie is…‼️

"Eco-socialistische fanatici: de nazi's van vandaag weten niet eens dat ze nazi's zijn

Alexander Wallasch: Ik ben een journalist. Ik kan het mezelf nog steeds uitleggen als werk, wat ik doe. Waarom doe je eigenlijk wat je doet? Wat is je motivatie?

Hans-Georg Maaßen: Mijn motivatie om me politiek te uiten en actief te zijn is dat ik niet wil dat het liberale Duitsland door incompetente politici en door politieke fanatici wordt vernietigd en een proefterrein wordt voor een groene transformatie tot een eco-socialistische dictatuur.

ditishetnieuwsChat, [2-10-2022 13:58] [Antwoord op Gerard Le Noble] ‼️Vervolg interview‼️

Ik heb ongeveer dertig jaar bij de overheid gewerkt, de meeste tijd in de veiligheidssector en meer dan zes jaar als hoofd van de geheime dienst. En ik heb gezien wat er hier in Duitsland achter de façade gebeurt en wat en hoeveel er hier misgaat. Ik voel me soms net een chirurg als hij 13-jarige levenslustige kinderen ziet die met roestig keukengerei een hartoperatie op hun grootvader proberen uit te voeren. Natuurlijk gaat dit mis, ook al blijft de meerderheid van de journalisten de kinderen toejuichen en de critici belasteren. En onze regerende politici zijn grotendeels professioneel onbekwaam, incompetent en ideologisch gedreven. Veel van hun ideologische uitspraken suggereren kinderen in volwassen lichamen.

Maar incompetentie is maar één kant. Ik ben er vast van overtuigd dat deze mensen ook veel willen breken, want hun motivatie is het doorvoeren van een groene transformatie, die alleen mogelijk is als het bestaande sociale systeem wordt vernietigd en een nieuw wordt opgebouwd. Een dergelijk sociaal constructivisme bestond in het klassieke socialisme, het nationaal-socialisme en het maoïsme, en elk sociaal constructivisme leidde tot dood en ellende. Deze mensen verwerpen onze liberale democratie omdat zij hun ideologische doelen, zoals de bescherming van het wereldklimaat, belangrijker vinden dan de democratische rechtsstaat.

Democratie heeft voor deze mensen slechts een dienende functie, namelijk het afdwingen van hun ideologische doelen. Als de wil van het volk neerkomt op het verwerpen van de ideologie, wordt dit door deze mensen niet geaccepteerd omdat het rechts, contrarevolutionair of complottheoretisch is. Dit is precies het begrip van democratie in de zin van de Duitse "Democratische" Republiek. Deze opvatting van democratie is anti-grondwettelijk en moet worden bestreden.

De generatie van mijn ouders had hard gewerkt om op de ruïnes van het nationaal-socialisme een liberale democratie te laten verrijzen. Franz Josef Strauß en anderen waarschuwden 40 jaar geleden al dat al deze inspanningen tevergeefs zouden zijn als Duitsland in handen zou vallen van eco-socialistische fanatici die van een liberale democratie een schip van dwazen zouden maken, met de gewone bevolking vastgeketend aan de roeibanken en de eco-socialistische vips die hun kleurrijke carnaval op het zonnedek vieren.

Alexander Wallasch: Is het mogelijk om vrijheid af te leren? Ik heb het gevoel dat deze en andere fundamentele vragen nu op tafel liggen…

Hans-Georg Maaßen: Ja, dit zijn de fundamentele vragen van onze samenleving. Onze waarden worden in twijfel getrokken. Het is niet langer vanzelfsprekend dat men zijn mening mag uiten als deze niet overeenkomt met de heersende politieke lijn. Het beangstigende is dat veel burgers nu al vinden dat alleen degenen die het met hen eens zijn zich vrij mogen uiten. Alle anderen moeten hun mond houden, en als ze dat niet doen, moeten ze het land verlaten.

Deze mening is de afgelopen vijf tot tien jaar - vooral in de tijd van Merkel - massaal doorgedrongen. Zelfs onder veel intellectuelen die heilig overtuigd zijn van de juistheid van hun wereldbeeld en er niet eens op aangesproken willen worden. Deze uitholling van de vrijheid van meningsuiting komt overeen met de herinterpretatie van het begrip democratie die ik eerder beschreef.

Zoals vanuit het oogpunt van politiek links de democratie alleen dient om haar ideologische doelen te verwezenlijken, zo gelden ook vrijheid van meningsuiting, demonstratie en persvrijheid alleen binnen de grenzen van de ideologie. Dit betekent dat wie de klimaatideologie aanvaardt en gelooft in de door de mens veroorzaakte klimaatverandering, in het gevaar van CO2, in de noodzaak van CO2-reductie en in de voortrekkersrol van Duitsland, geen problemen heeft om zijn mening te uiten en te demonstreren. Maar als je de klimaatideologie in twijfel trekt en een ander wereldbeeld vertegenwoordigt, moet je sancties verwachten als een ketter.

ditishetnieuwsChat, [2-10-2022 13:58] [Antwoord op Gerard Le Noble] Alexander Wallasch: Als je het over deze mensen hebt, stel ik me zo'n foto voor, ze hebben allemaal een grote buzzer thuis en er staat "Nazi" op. En ze hebben nu de eerste drie en een halve minuut van ons gesprek gehoord. Hoeveel van deze mensen zouden al op de "Nazi" zoemer hebben gedrukt?

Hans-Georg Maaßen: Vanuit mijn gezichtspunt en ook vanuit mijn familiegeschiedenis is dat het tragische waar je bijna tranen van in je ogen krijgt, namelijk dat de huidige nazi's niet eens weten dat ze nazi's zijn. Ze denken dat ze democraten zijn met een zuiver infantiel hart en een zuiver geweten, die denken dat ze aan de goede kant van de grondwet staan. Deze mensen gedragen zich als nazi's die andere mensen uitsluiten, belasteren, het zwijgen willen opleggen, hen van hun economische middelen van bestaan willen beroven, die het gewoon niet kunnen verdragen dat er andersdenkenden zijn die zelf over hun leven willen beslissen, dat er mensen zijn die de waarheid spreken die in strijd is met de ideologie van de leugen en die gewoon een andere mening hebben. Ik voel die diepe haat tegen deze mensen die het gewoon niet kunnen verdragen om met de waarheid geconfronteerd te worden. Ondertussen vraag ik me af hoe ver deze mensen nog willen gaan.

Alexander Wallasch: Veel mensen schrikken nu van een simpel weerbericht. Hoe kunnen we deze escalerende waanzin - op alle kanalen trouwens, ook op Telegram, waar velen ook permanent dergelijke gehypte waarschuwingen verspreiden - stoppen?

Hans-Georg Maaßen: Dat kan ik niet echt beoordelen. Ik kijk niet zo nauw naar de sociale media kanalen. Maar vanuit mijn oogpunt zijn er zeker redenen voor deze uniforme berichtgeving en het schrille alarmisme. Enerzijds waarschijnlijk door de steeds slechtere kwaliteit van de journalistiek, door het gemak van veel journalisten om er gewoon in mee te gaan, want als je de massa volgt kan het niet fout zijn, maar ook door de lafheid om voor een standpunt uit te komen en ook om nadelen te accepteren. En als ik ook zie hoe sommige critici van de heersende ideologie door journalisten ronduit in elkaar worden geslagen, is er natuurlijk ook een flinke portie sadisme voor nodig om weerlozen onder het oog en applaus van het publiek met krantenberichten af te ranselen.

Alexander Wallasch: In sommige gevallen zie ik bij buren, vrienden en familieleden nog steeds een ongebreideld vertrouwen in ons leiderschap. Deels intelligente mensen.

Hans-Georg Maaßen: Dat kan ik uit eigen ervaring niet bevestigen, mijnheer Wallasch. Ik heb de indruk dat steeds meer mensen momenteel wakker worden en zich afvragen wat er hier eigenlijk gebeurt. Onder hen zijn ook veel mensen die waarschijnlijk Groen hebben gestemd en overal in mee zijn gegaan. Mensen die in het verleden ook profiteerden van eerder beleid, soms veel geld verdienden, en die voor een ruimhartig migratiebeleid waren, voor de energietransitie en tegen rechts, en die dachten dat we ons de groene ideologie politiek en financieel konden veroorloven.

Ik bespeur ook een grote mate van onzekerheid en angst voor de toekomst, zelfs in de klassieke intellectuele groene milieus. De koude realiteit zal zelfs de decadente oases van welvaart van groene intellectuelen niet sparen, en velen - zeker niet allen - zullen niet langer in staat zijn de kloof tussen de werkelijkheid en de groene utopie weg te verklaren. Dat was ook het geval in de DDR.

Alexander Wallasch: Dat klinkt nog steeds hoopvol. Dat is het idee dat op een bepaald moment van druk iets ten goede zal veranderen. Aan de andere kant is er de beoordeling dat mensen blindelings in een ramp lopen. Ik sprak net met het hoofd van de federale politiebond en hij spreekt de vrees uit dat deze migratiebewegingen kwantitatief zullen exploderen.

Hans-Georg Maaßen: Ja, het aantal illegale immigranten is weer drastisch gestegen. Ik heb de indruk dat dit is wat de regering wil. Bijna alle EU-lidstaten zijn voorstander van beperking en beheersing van de immigratie. Alleen Duitsland en mevrouw von der Leyen volgen een heel andere koers.

ditishetnieuwsChat, [2-10-2022 13:58] [Antwoord op Gerard Le Noble] We moeten stoppen met het altijd verontschuldigen van politici met incompetentie en domheid. Dat is zeker ook waar, zoals ik al zei. Maar door alleen daarop te focussen wordt het probleem gebagatelliseerd. Het cruciale is dat deze politici en de media die hen steunen massale migratie willen om ideologische redenen. Zij willen dat miljoenen migranten naar Duitsland komen zonder asiel aan te vragen. Ze willen dat afgewezen asielzoekers niet worden uitgezet. Sommige burgers zeggen misschien vol ongeloof: Het kan toch niet zo zijn dat deze politici en journalisten onze samenleving willen vernietigen. Ja. In ieder geval geven de feiten voldoende aanleiding om dit te vermoeden. Ik ben echter ook van mening dat veel van de migranten het land weer vrijwillig zullen verlaten als ze zien dat er hier niets meer te halen valt als het feest voorbij is.

Alexander Wallasch: Ja, maar wanneer moet dat zijn, we schrijven dit al sinds 2016, het wordt op een gegeven moment te veel, maar het wordt gewoon steeds meer.

Hans-Georg Maaßen: Dat heb ik in 2016 niet gezegd, want toen ging het nog goed. In 2022 is de situatie totaal anders, wanneer de federale regering de burgers vraagt om een noodvoorraad aan te leggen en voorbereid te zijn op water en voorraden voor minstens 14 dagen. Als men hierover had gesproken in 2016, zou men als prepper zijn belasterd. Nu bereidt de Berlijnse politie zich blijkbaar ook voor op een black-out. Dus als de politieke leiding een black-out en een economische ineenstorting in de komende winter op zijn minst mogelijk, zo niet waarschijnlijk acht, dan zal Duitsland niet langer aantrekkelijk zijn voor sommige illegale immigranten. Het zal dan waarschijnlijk rondgaan dat je hier op den duur nauwelijks iets uit kunt halen.

Alexander Wallasch: Maar wanneer is de situatie hier slechter dan in de thuislanden? Nu heb je de Berlijnse politie genoemd. Is het niet de taak van de politie om zulke plannen te maken?

Hans-Georg Maaßen: De politie zou namelijk voorbereid moeten zijn op een crisis, zodat ze dan nog kan functioneren. Ze zouden ervoor moeten zorgen dat ze genoeg brandstof hebben voor de patrouillewagens, dat politieagenten met elkaar kunnen communiceren via de radio en ook dat politieagenten überhaupt op hun post kunnen verschijnen. Dit zijn minimumeisen.

Alexander Wallasch: Is dat al een indicatie dat er een black-out komt, alleen omdat de politie zich voorbereidt?

Hans-Georg Maaßen: Je moet je afvragen of de politie hier tien of twintig jaar geleden ook op voorbereid was. Zeker, diverse crises werden en worden geoefend: terroristische aanslagen, grote branden, cyberaanvallen … Het verschil is dat de hele bevolking nu al door politici wordt gevraagd zich voor te bereiden op een black-out en een mogelijke ineenstorting, die vroeger niet bestonden. En dat politici dat niet zomaar zeggen, maar dat het heel serieus bedoeld is, blijkt wel uit het feit dat ook de politie zich hierop voorbereidt.

Alexander Wallasch: Dat betekent dat, voor zover u weet, er niet eerder zulke black-out oefeningen zijn geweest? Hans-Georg Maaßen: Nee, voor zover ik me herinner waren er geen oefeningen buiten een korte plaatselijke stroomstoring.

Alexander Wallasch: Een vraag over het inkomen van de nieuwe burger: Hartz IV, burgerinkomen, onvoorwaardelijk basisinkomen. Is dit een instrument om de vele migranten stil te houden? Integratie- en standstill-overeenkomsten door middel van een volledige voorziening?

Hans-Georg Maaßen: Het burgerinkomen dient niet om mensen in onze samenleving te integreren. Je moet wel erg naïef zijn om dat te geloven. Het inkomen van de burger leidt tot verdere aanzuigeffecten, waardoor smokkelaars een nog grotere deal ruiken om migranten naar Duitsland te brengen. De prikkels om te immigreren in ons sociale stelsel en misbruik te maken van het sociale stelsel worden groter. Op alle andere rechtsgebieden willen de ecosocialisten steeds meer maatregelen nemen om misbruik tegen te gaan of zogenaamde mazen in de wet te dichten. Denk bijvoorbeeld aan het belastingrecht.

ditishetnieuwsChat, [2-10-2022 13:58] [Antwoord op Gerard Le Noble] Maar in het sociaal recht worden, met het oog op de aanspraken van migranten, niet alleen mazen in de wet gemaakt, maar worden ook bewust dammen afgebroken om de uitbuiting van het sociale stelsel mogelijk te maken.

De staat moet er niet alleen belang bij hebben dat mensen zelfstandig in hun levensonderhoud kunnen voorzien. Al was het maar omdat iedereen die zijn brood verdient met zijn eigen werk, belasting betaalt. Naar mijn mening is het ook de taak van de staat om burgers in staat te stellen economisch onafhankelijk te zijn. Mijn indruk is dat de federale overheid met de invoering van het burgerinkomen dat niet wil, omdat burgers die economisch onafhankelijk zijn ook politiek onafhankelijk kunnen denken. Het doet me denken aan de politiek in het oude Rome, toen het volk brood en spelen kreeg aangeboden. De mensen moeten niet lastig gevallen worden, ze moeten bezig gehouden worden. Wat de federale regering vergeten is, is de ontvangers van een burgerinkomen gratis bier en een gratis Sky-abonnement op de Bundesliga te geven om hen ervan te weerhouden op straat te demonstreren.

Alexander Wallasch: In de jaren '80 en '90 kreeg je niet alleen cadeautjes in de bijstand. Maar er was altijd een bepaald uitschot in de samenleving met wie je eerlijk gezegd niet wist wat te doen qua werk. Ze hadden problemen, alcohol, drugs, familieproblemen en problemen met de opvoeding. Maar we konden ons deze mensen altijd veroorloven. Tenminste totdat de massa-immigratie begon.

Hans-Georg Maaßen: We hebben ze niet alleen financieel, maar ook sociologisch kunnen betalen, en we hebben er ook een aantal gefokt. Je moet je voorstellen dat in gezinnen waar de grootouders en de ouders uitkeringsgerechtigden waren, de kans groot is dat de kleinkinderen ook niet op eigen benen zullen staan. Men kan zich goed redden met sociale uitkeringen als men een bescheiden levensstandaard heeft en misschien wat kan bijverdienen. En deze sociale groep van uitkeringsafhankelijken is volgens mij juist onder de sociaal-democraten bevorderd. Ik concludeer hieruit dat de sociaaldemocraten er groot belang bij hebben deze afhankelijkheid van de staat verder te bevorderen en generaties mensen te kweken die niet zonder sociale uitkeringen van de staat kunnen, of ze nu sociale bijstand, Hartz IV of Bürgergeld heten. En u hebt natuurlijk gelijk dat dit systeem in grote mate door immigranten is belast. Veel dingen passen niet meer bij elkaar hier in Duitsland. Meer en meer mensen merken dat op.

Alexander-Wallasch: Een vraag die lezers altijd stellen die regelmatig uitkijken naar de maandag met Maaßen: Waarom zit u nog steeds in de CDU? Ik heb begrepen dat dit je politieke thuis is. En als dit huis wordt vernietigd vanuit jullie eigen gelederen, hoe lang houden jullie het dan vol?

Hans-Georg Maaßen: Bij de Bondsdagverkiezingen van vorig jaar heb ik mij kandidaat gesteld voor de CDU omdat ik geloofde dat verandering in Duitsland alleen mogelijk is door verandering in de CDU/CSU. De meeste leden zagen het ook zo toen zij in het lidmaatschapsreferendum van afgelopen december op Friedrich Merz stemden en daarmee tegen de twee kandidaten van het partijestablishment, dat mede verantwoordelijk is voor de politieke ramp in Duitsland. De heer Merz was gekozen als de hoop van de conservatieven, hoewel hij nooit uitgesproken conservatieve standpunten had ingenomen en zich van de conservatieven had gedistantieerd. De meeste leden die voor hem campagne voerden en hem steunden realiseerden zich negen maanden na zijn verkiezing dat de heer Merz niet was wie zij dachten dat hij was. De heer Merz maakte toen geen deel uit van het partij establishment, maar daar is hij nu wel aangekomen. En de leden beseffen dat hij niet anders is dan de anderen, en dat hij alle politieke standpunten van zijn kiezers zal opofferen voor zijn eigen politieke carrière, als dat hem helpt. Ik kan me voorstellen dat hij tijdens deze zittingsperiode Olaf Scholz wil vervangen als kanselier. Om een coalitie met de Groenen te bereiken is hij niet te beroerd zich te vernederen voor de Woke-ideologie.

ditishetnieuwsChat, [2-10-2022 13:58] [Antwoord op Gerard Le Noble] Dit is ontnuchterend voor heel veel CDU-leden. Ze voelen zich verraden, vooral door de resultaten van het federale partijcongres, waar Friedrich Merz zich gedroeg als Friedrich Merkel.

Hoe de CDU verder gaat, weet ik niet. En hoe de leden erop zullen reageren, weet ik ook niet. Gisteren nog las ik een ontslagbrief ondertekend door vele jonge leden van de partij. De leden betalen hun contributie niet zodat een of andere functionaris een post krijgt of de heer Merz kanselier wordt, maar ze zitten in de partij zodat een bepaald beleid wordt gemaakt. Als er geen fundamentele heroriëntatie komt bij deze partijleiding, als zij het rampzalige Merkel-beleid voortzet en als zij zich aansluit bij de Groenen, zal de CDU politiek irrelevant worden. Niemand heeft de CDU nodig als de Groenen licht.

Alexander Wallasch: Velen zijn al vergeten dat er een regering Merkel was met een coalitie met de FDP. Nu oriënteert de CDU zich op de Groenen in plaats van de FDP aan te moedigen weer de FDP te zijn. Het zwart-gele model lijkt te zijn gestorven…

Hans-Georg Maaßen: Ik denk dat mevrouw Merkel al veel eerder een coalitie met de Groenen wilde aangaan omdat de Groenen persoonlijk en ideologisch veel dichter bij haar stonden. Uit het resultaat van vandaag blijkt dat mevrouw Merkel een duidelijk links-groen beleid heeft gevoerd. En de CDU werd een linkse partij onder mevrouw Merkel. Ze voerde een slim personeelsbeleid, waarmee ze alleen loyale en lijngetrouwe mensen op machtsposities in de partij plaatste, en ze voerde een links feitelijk beleid, waarmee ze veel wensen van de Groenen, SPD en SED/Links vervulde. Helaas hebben veel van de apolitieke maar opportunistisch denkende partijfunctionarissen van de CDU dat niet in de gaten, of het kan ze gewoon niet schelen. Voor veel van deze mensen is het cruciaal dat de CDU toegang heeft tot de toewijzing van kantoren en functies en dat er rekening met hen wordt gehouden. Dit werd ook duidelijk op het laatste partijcongres, toen er luidkeels werd geroepen dat mensen als Günther of Wüst coalities aangingen met de Groenen, die een ideologie vertegenwoordigen die vijandig staat tegenover de burgerlijke levensvisie en die op geen enkele manier verenigbaar is met de doelstellingen van de klassieke CDU.

De CDU zal nooit vergeven worden voor het feit dat het deze partij was, onder leiding van Merkel, die ons tegen alle waarschuwingen in afhankelijk maakte van Russisch gas en Chinese buitenlandse handel, die de dienstplicht afschafte en de Bundeswehr beschadigde, die de geleidelijke afschaffing van kernenergie en de geleidelijke afschaffing van kolengestookte energieopwekking leidde. Het was de CDU die de grenzen opende voor massamigratie. Dit waren geen "fouten" van de regeringen Merkel, het was geen domheid of naïviteit, zoals de heer Merz zei op het partijcongres over Rusland en het energiebeleid. Ik ben ervan overtuigd dat het voorbedachte rade was. Al het andere zou ik als advocaat absurd vinden.

Alexander Wallasch: Er is nog steeds een gebrek aan literatuur die dit echt op precies dezelfde manier beschrijft op tweehonderd bladzijden. Ik kan me voorstellen dat er kort na publicatie een bestsellersticker op wordt geplakt…

Hans-Georg Maaßen: Nee, het gaat niet over literatuur. Met wat er gebeurd is, of het nu Ruslandbeleid, energiebeleid, asielbeleid of Corona-beleid was, zouden alle dossiers van de Kanselarij en de ministeries op tafel moeten komen. En interviews of ondervragingen van degenen die toen actief waren.

Alexander Wallasch: Ondervraagd worden door wie? Door commissies in de Bondsdag?

Hans-Georg Maaßen: Ik zou zeggen dat ze eerder door officieren van justitie ondervraagd moeten worden. Ze kunnen het beter.

Alexander Wallasch: Hartelijk dank voor het interview!

Bron: https://www.alexander-wallasch.de/gastbeitraege/oekosozialistische-fanatiker-die-heutigen-nazis-wissen-nicht-einmal-dass-sie-nazis-sind

1 note · View note

wieisdemol2022 · 3 years

Text

Opdracht 3 Binnenskamers

Dag 18 en tijd voor de laatste opdracht van dit seizoen in het zogenoemde House of Leaves. Rik wacht de kandidaten op en legt uit “Goeiemorgen. Een voorbeeld van de paranoia van de vroegere leiders van Albanië is dit House of Leaves. Het is nu opengesteld als museum voor spionage, maar vroeger was dit het hoofdkwartier van de geheime dienst. Van waaruit het communistisch regiem de bevolking onder druk zette. Jullie zijn vandaag spionnen en jullie gaan vijf mensen in de gaten houden. Eén van die vijf heeft geld voor de pot en jullie moeten uit zien te vinden wie dat is, door data te verzamelen. En als je dat grondig doet kom je diegene op het spoor. Als je denkt te weten wie het is, dan mag je naar buiten om die persoon te traceren. Jullie krijgen drie kwartier voor jullie research, dit is wat vertrouwelijke informatie die jullie op weg gaat helpen in jullie zoektocht naar het laatste geld voor de pot. Heel veel succes”.

De kandidaten nemen de envelop van Rik aan en daarin zitten wat vellen papier met uitgesneden stukken. Fresia is de eerste die juist opmerkt wat ze hier mee moeten doen en is ook de eerste die een juiste tekst gevonden had. Uiteindelijk lukte het bij de rest ook aardig snel en de teksten die gevonden waren luidde: - Een bodyguard, iemand die je bewaakt en beschermt, wordt in spionage taal een Babysitter genoemd. - Een spion, iemand die valse paspoorten en andere documenten creëert, wordt in spionage taal een Cobbler genoemd. - Een koerier, iemand die functioneert als tussenpersoon tussen geheim agenten, wordt in spionage taal een Bridge Agent genoemd. - Een geheim agent, iemand die alles nauwlettend in de gaten houdt, wordt in spionage taal een Birdwatcher genoemd. - Een buitenlandse agent, iemand die alleen in actie komt tijdens gevaarlijke situaties, wordt in spionage taal een Sleeper genoemd.

Daarnaast had Kim-Lian ook een soort instructie gevonden waarin de stappen van het onderzoek verduidelijkt werd. Zo moesten ze eerst data verzamelen en daarna vijf personen bespieden door middel van videobewaking. Als ze van deze mensen hun beroep hadden achterhaald moesten ze op zoek naar hun portretten die aanwijzingen in blacklight bevatten. Met de vijf juiste portretten konden ze op de achterkant een woord maken en dat is de identiteit van de persoon die hun geld had.

Deel twee van de opdracht was dus het observeren van personen en Kim-Lian is de eerste die doorheeft wat precies de bedoeling is. Zij benoemt het feit dat haar persoon wellicht een Babysitter kan zijn. Even later komt ze ook tot de conclusie dat de man die alleen maar aan het slapen is de Sleeper is. Everon had maar één persoon en toen ze opstond om uit het raam te turen was het voor hem duidelijk dat dit de Birdwatcher moest zijn. Voor Fresia was de opdracht minder duidelijk. Ze zag één van haar personen een aantal paspoorten pakken en dacht in eerste instantie aan de buitenlandse agent maar werd door Kim-Lian gecorrigeerd naar de Cobbler. Ook de Bridge Agent (koerier) was lastig voor Fresia want ze linkte de pakketjes die de persoon telkens aannam niet aan het bezorgen van pakketjes zoals een koerier dit zou doen. Opnieuw zijn het Kim-Lian en Everon die haar dit moeten vertellen.

Met deze info gaan ze fase 3 van het onderzoek in, op zoek naar de portretten. Fresia probeert nog even wat roet in het eten te gooien door op zoek te gaan naar foto’s in plaats van portretten te opperen, maar hier is Kim-Lian niet voor te vangen. Uiteindelijk is het wel Fresia die de ontwikkelkamer vindt. Eenmaal aangekomen komen ze tot de conclusie dat niemand echt op het uiterlijk heeft gelet. Fresia besluit dan alle foto’s mee te nemen en als Kim-Lian opmerkt dat er op de achterkant letters staan wordt het een beetje rommelig en eindigt er één foto op de grond.

Het lijkt erop dat deze foto cruciaal was voor de oplossing want de mevrouw lijkt wel heel erg op de Birdwatcher van Everon. Maar wie heeft deze foto laten vallen? We horen Everon aan Fresia vragen of ze nou foto’s liet vallen en Fresia bevestigd dit. Maar dit was in de ontwikkelkamer en niet in de blacklightroom. Als we de beelden terugkijken blijkt dat Everon deze foto had gepakt, het lijkt dus ook het meest logisch dat hij de foto heeft laten vallen. Is dit dan expres? Dat is natuurlijk de vraag, maar als het niet expres is gegaan is het wel enorm opvallend dat juist deze foto op de grond beland.

Zie hieronder het overzicht van Sjurk van het widm forum waarbij waarschijnlijk de correct geïdentificeerde foto’s te zien zijn. Daaronder staan foto’s die bij ons in beeld komen en de kandidaten waarschijnlijk hebben gepakt. De koerier van Fresia is correct en waarschijnlijk de Cobbler ook. De babysitter van Kim-Lian lijkt ook goed, maar de Sleeper is fout en ook de Birdwatcher van Everon is natuurlijk fout want de juiste foto ligt op de grond. Erg verdacht dus van Everon en Kim-Lian.

Everon is degene die het woord Bird aanvoelt (thema dit jaar?) maar dit wordt overruled door Kim-Lian die agent noemt en later Fresia die zegt dat het wel Bridge Agent moet zijn. Hier gaan Kim-Lian en Everon heel makkelijk in mee. Eenmaal daar aangekomen hebben ze het natuurlijk hartstikke fout en zit er -€1000 in de envelop.

Wat had dan het juiste antwoord moeten zijn? Want aan iedereen die MolTalk heeft gekeken: hier zeggen ze dat het wel birdwatcher moet zijn vanwege de RD die in beeld is gekomen. Als dit het antwoord is is Everon natuurlijk erg onverdacht want hij heeft dan letterlijk het juiste antwoord gegeven. Maar hear me out. We zien ook een foto bij Kim-Lian in beeld waarvan we denken dat dat wel eens een juiste foto kan zijn (namelijk die van de babysitter).

Als ze die foto omdraait dan staat daar yg. Met d eletters D, RD en YG die correct lijken te zijn kan je maar één woord maken en dat is boDYGuaRD. De bodyguard moet juist zijn. Dit maakt het aangeven van Birdwatcher door Everon wellicht wel verdachter, én een foto wegwerken, én birdwatcher opperen.

In deze opdracht springt voor mij Everon er dus heel erg uit, maar is hij dan de mol? In de komende dagen posten we de recap, houdt die in de gaten voor het totale overzicht! En heb jij nog hints of tips? Laat het ons weten!

2 notes · View notes

softrevolutionoflove · 3 years

Text

Juridische tegenstrijdigheid mondmaskers

Een ministerieel besluit (dat de mondmaskerplicht invoert) staat hiërarchisch lager dan een wet (die het bedekken van het gezicht met kleding verbiedt). In de praktijk hebben agenten gelukkig gezond verstand en sanctioneren ze niet. Ze oordelen dan dat er sprake is van overmacht. Het is hier in België een slordigheid van de wetgever. Een rechter in België heeft alle boetes kwijtgescholden van de mensen die geen mondmasker hadden gedragen. De schade die is ontstaan door de coronamaatregelen dient te worden verhaald op die organisaties en personen die direct of indirect (mede)verantwoordelijk zijn voor deze maatregelen. Er is hier een probleem met de wet van 1 juni 2011 tot instelling van een verbod op het dragen van kleding die het gezicht volledig dan wel grotendeels verbergt.

Deze wet werd ingevoerd in het kader van het boerkaverbod, maar verbiedt ook het dragen van mondmaskers. De vraag daarbij is vooral of een mondmasker als “kleding” kan worden beschouwd. Vooral bij zelfgemaakte mondmaskers, zoals een sjaaltje of een stuk stof uit een oud shirt, is dat wel het geval. Medische mondmaskers, mogen we in feite niet gebruiken in België.

Ondanks de maatregelen stijgen en dalen de cijfers. De gewone griep is door de maatregelen verdwenen vanaf oktober, zegt Sciensano (het Belgisch instituut voor gezondheid) maar we hebben wel de grootste golf Covid ooit gehad. De conclusie is dat de maatregelen gewerkt hebben tegen besmettingen met de griep, maar niet tegen die met Covid. Precies wat Prof. Didier Raoult ook zegt.   De regering en de virologen hebben zich geconcentreerd op maatregelen die de hele bevolking treffen. Daarmee hebben zij verkozen om zich niet te concentreren op de bescherming van de zwaksten. Er is in België een probleem door het dragen van mondmaskers. De geluksbeleving van veel mensen is weggevaagd!

Ik vraag om bescherming van de kwetsbare mensen in België, zoals mensen met longziekten. Intussen hierin gesteund door tientallen wetenschappelijke publicaties die tot dezelfde conclusie komen.

Het heeft geen zin de Belgische economie te onderdrukken en de vrijheden van de mensen af te nemen. Dat is een soort van nutteloze zelf-geseling. Het bijzonder gevolg van deze zelf-geseling is dat er dan ook nog eens een pak collaterale schade en doden zijn.

De maatregelen hebben alleen destructie tot gevolg gehad en meer doden dan als er geen mondmaskerplicht was geweest.

Boerka-wet

Sinds 2011 is het overal in België strafbaar om zich op publiek toegankelijke plaatsen te begeven met het gezicht geheel of gedeeltelijk bedekt of verborgen zodat mensen niet herkenbaar zijn. De drie voorziene uitzonderingsgronden (arbeidsreglementen, politieverordeningen naar aanleiding van feestactiviteiten, en 'andersluidende wetsbepalingen') lijken onvoldoende ruim om te verhinderen dat dit zogenaamde boerkaverbod op allerlei niet door de wetgever geviseerde situaties van toepassing is, zoals kerstmannen en sinterklazen, menselijke mascottes, dragers van stofmaskers en motorhelmen met ondoorzichtig vizier, straatkunstenaars, enz. Het dragen van medische mondmaskers valt niet onder een uitzonderingsgrond, maar met name tijdens de coronacrisis van 2020 bleek dat het verbod op dit punt niet werd afgedwongen door de ordediensten.

De wiskundige modellen van Neil Ferguson en andere epidemiologen zijn intussen in meerdere wetenschappelijke bijdragen naar de prullenmand verwezen. Toch blijven mensen deze methodes gebruiken en verdedigen, hoewel ze tezelfdertijd zelf zeggen dat er grote onzekerheden en reserves bij te maken zijn. De voorbije maanden zijn er tientallen studies verschenen van professoren met een wereldreputatie, die aantonen op basis van de reële cijfers, dat de maatregelen niet werken. Niet op basis van fictieve statistische modellen, maar op basis van de echte evolutie van Covid-19.

Professor John Ioannidis, Professor Dr. Knut Wittkowski, Professor Sunetra Gupta, Professor Dr. Klaus Püschel, Professor Dr. Michael Levitt, Professor Dr. Hendrick Streeck, Professor Dr. Sucharit Bhakdi, Professor Dolores Cahill, Dr. Thomas Jefferson, Dr. Wolfgang Wodarg, Dr. Anders Tegnell, Dr. Bodo Schiffmann, Professor Dr. Peter C. Gøtzsche, Professor Dr. Pietro Vernazza, Professor Dr. Didier Raoult en vele andere wetenschappers bewezen dat jongeren minder vatbaar zijn voor covid-19.

Margot Cloet, CEO van Zorgnet-Icuro, zei het onlangs nog treffend op De Afspraak: we zijn proefkonijnen voor de maatregelen.

In het onderwijs zal er in verschillende snelheden worden versoepeld, blijkt uit de eerste beslissingen die genomen zijn in het Franstalig onderwijs. Gezien de epidemiologische situatie en de vaccinatiegraad is er een andere aanpak nodig, benadrukt minister Désir. Ik, Mirjam Schouten, BASc. uit Begijnendijk wil graag dat kinderen nog de mogelijkheid hebben om zich in vrijheid te ontplooien en een leven te leiden met hun eigen overtuigingen en meningen.

De verplichting tot het dragen van een mondmasker is anders voor leerlingen en leerkrachten in het Waalse Gewest dan in Brussel, waar er geen ruimte voor versoepelingen is. Dat bleek na overleg tussen de Franstalige minister van Onderwijs Caroline Désir en het onderwijsveld.

Het dragen van een mondmasker wordt flexibeler gemaakt in Waalse scholen, maar niet in Brusselse. Pedagoog Bert Smits (KU Leuven) stelt dat de lesoverdracht erdoor wordt bemoeilijkt, zeker voor zwakkeren. De Vlaamse Scholierenkoepel uitte dezelfde bezorgdheden. “Het is dan ook slecht voor de concentratie en communicatie als ze gedurende 7 à 8 lesuren per dag een mondmasker moeten dragen.” De mimiek van leerlingen en leraren gaat verloren door de mondmaskers.

Voor het basisonderwijs kijkt het Franstalig onderwijs naar de horeca. Voor personeel is een mondmasker verplicht in de binnenruimtes wanneer ze zich verplaatsen (als ze wandelen in de gang of even praten in de leraarskamer). Het mondmasker mag wel af als ze aan de les beginnen, als de vergadering start of als ze eten. Voor leerlingen is er geen mondmaskerplicht. In Brussel zijn er geen versoepelingen en blijft het mondmasker binnen verplicht voor alle aanwezige volwassenen - tijdens elk contact.

Ook voor het secundair onderwijs worden de regels van de horeca gevolgd. Wie zich verplaatst moet een mondmasker dragen (ook de scholieren), maar eens de les begonnen is, kan het mondmasker af. Dezelfde regel geldt voor lunchpauzes en vergaderingen. Opnieuw is er in Brussel geen ruimte voor versoepelingen. Leerlingen en leerkrachten moeten er ook tijdens de les hun mondmasker aanhouden.

Naast de discussie over mondmaskers is er in Franstalig België ook gediscussieerd over de ventilatie in schoolgebouwen en CO2-meters. De conclusie is dat er aanbevolen wordt om een risicoanalyse te vragen bij het comité voor preventie en bescherming op het werk of een andere dienst. Zij zullen de luchtkwaliteit meten en indien nodig strengere protocollen voorstellen.

De maatregelen die genomen zijn in Franstalig België, gelden tot eind september. Désir laat weten dat er voor de deadline opnieuw rond de tafel zal worden gezeten met de experts en het onderwijsveld. Vlaams minister van Onderwijs Ben Weyts (N-VA) heeft gesproken met zijn Franstalige en Duitstalige collega, het wordt tijd dat België 1 wordt en dat iedereen de drie landstalen gaat spreken.

Mondmaskers verplichten is een ingrijpende bedreiging voor het welzijn van onze jeugd.

Ondanks het voortschrijdend inzicht over de beperkte dreiging die van COVID uitgaat, én ondanks de ineffectiviteit én onzinnigheid van veel maatregelen, blijven de beperkingen onverminderd van kracht – en worden zelfs nog verder opgevoerd. Alles tegen beter weten in.

Zonder een deugdelijk wetenschappelijke grondslag.

Zonder deugdelijke rechtvaardiging of onderbouwing.

Zonder enig perspectief.

Het welzijn van kinderen en jongeren stond vorig schooljaar onder ernstige druk. Ze kampten met angst- en slaapproblemen, gedragsstoornissen en smetvrees. Ook nam isolatie en deprivatie bij de doelgroep toe en was er een gebrek aan fysiek contact waardoor hechtingsproblemen ontstonden.

In het lager onderwijs zijn het de leraren die verplicht zullen worden een mondmasker te dragen. In het secundair zouden alle leerlingen én alle leraren opnieuw mondmaskers moeten dragen.

Bronnen: de Belgische krant De Standaard en Internet.

#mondmaskers #mondmaskerplicht #belgie #virologen #scholen #onderwijs #onwettelijk #wettelijk #leraren #leerlingen #kinderen #jongeren #hechtingsproblemen #zelfmoorden #zelfmoord #co2 #isolatie #depressie #deprivatie

2 notes · View notes