Tumgik
#dess ode
La balade de Iona épisode 14
Le temps de sa réflexion, Saron revint vers eux. D’un ton catégorique et autoritaire, il s’exclama :
« rentrons, il n’y a plus rien à faire ici. Et... je dois te soigner...
-Mais…papa... On ne peut pas le laisser… se plaignit Iona qui avait retrouvé ses esprits.
-Il n’a pas sa place parmi nous. Si tu veux le voir, vas-y ! je ne te retiens pas. Mais sache que si je l’ai attaqué, c’est uniquement par légitime défense. Il est dangereux. »
Iona considéra l’inconnue du regard, il s’était relevé et se dirigeait avec hésitation vers le fond de la pièce. Son père devait avoir raison, il ne l’aurait jamais agressé sans motif. S’il était dans cet état, c’était que Dess l’y avait poussé ! C’était la seule option valable à ses yeux. Pourtant, un gout amer serrait sa gorge. Elle voulait prendre chaque image de cette nuit, les enfermer dans un coffre et le laisser couler jusqu’aux abysses de sa mémoire. L’homme qu’elle avait découvert ce soir n’était pas son père.
Observant la terreur et le doute de la fille, Kaosse préféra éviter de toucher sa sensibilité. Tant pis pour les innocents et les victimes potentielles ! Au même titre que le vampire, il avait une affection toute particulière pour elle et il lui était impensable de la blesser d’une quelconque manière. Pour le moment, il devait la préserver. Cependant, la discussion serait incontournable… Iona jeta un dernier coup d’œil à la chose tandis que son père posait une main sur son épaule. Ils quittèrent la pièce, le pas lent et la voix de Saron sermonnant les deux compères. Le Planeteavora s’était apaisé. Comme si toute cette histoire n’avait jamais eu lieu…
Mais pour Dess, quelque chose de nouveau commencé à l’animer. Étendu sur la protubérance qui lui servait de lit, il ne cessait de penser à ces deux inconnues qui avaient pris sa défense. Un long soupire s’échappa de son bec et il sombra, en douceur, dans les bras de morphée.
Tumblr media
0 notes
lisaalmeida · 3 months
Text
Dá-me a beber, onde ponho,
O meu mais febril desejo.
Dá a meus lábios o beijo
Desses teus lábios que sonho.
Abraça-me forte e depois
Leva-me ao céu infinito.
Beija-me a alma com o grito
Do que se cale em nós dois.
Deita-te em mim primavera.
Cobre-me de sombras e de hera.
De odes puras de prazer,
Até que o cansaço adormeça,
E só a ti eu pertença.
E possa em teus lábios morrer...
jorge du val
Tumblr media
41 notes · View notes
s8nfl0w3rs · 7 months
Text
Ode ao fracasso
Eu costumo dizer que se der errado pelo menos vira poesia, mas eu acho que no fundo eu não queria nem que virasse poesia, eu queria que desse certo!
Eu já estou tão cheia de poesias que duvido que algo vá dar certo no final. E então eu fico aqui, acumulando poesias de finais inesperados e erros do passado.
Mas eu só tenho 21 anos, e tenho mais de 100 poesias, acho que a conta não fecha, será possível ter tantos erros em tão pouco tempo?
No fim, de tanto escrever, até minhas rimas foram embora tal qual metade das pessoas que eu dedico essas palavras. É cômico estar aqui escrevendo sobre os poemas de erros e decepções, porque no fim, esse também é um grande erro é uma enorme decepção.
Então, eu vou renomear, não é uma poesia, é uma ode a decepção, uma ode a você é uma ode ao passado que insiste em martelar na minha mente toda vez que me deito.
Bem vindo a comemoração do fracasso, a poesia fracassada sobre minhas centenas de fracassos.
Se você falar a palavra “fracasso” várias vezes ela até perde o sentido.
Vou repetir essa poesia várias vezes para ver se a decepção também perde o sentido.
-Ayla.
68 notes · View notes
stardustedknuckles · 2 months
Text
There was a woman sat on the curb with a typewriter when I left taco bell, with a sign taped to her folding table advertising personal poems written for you on the spot. And you know... Sometimes you have to let people surprise you. I stopped, in my Dyke shirt with my caduceus clay book in one hand, and I told her I've never seen a poem about asexuality that wasn't sad.
We chatted for a good fifteen minutes, in which she - self describing as hypersexual - asked me more about my experience. She had friends who were on the ace spectrum, which was a relief on my part to not start from zero, and I just told her what I could. About growing up with friends who would stop talking to me once they got partners and tell me I would understand one day, about how it feels a little like being in a musical but never having heard the words everyone else knows or learned the steps to the dance they're all doing in unison. We laughed together at the way I'm mystified by story plots that revolve around bad decisions made due to being just that horny, a situation she was intimately familiar with and having a 43-year life full of those stories.
At the end she asked if I happened to have a title in mind and at first there was nothing. I hate titles. I tend to default to song lyrics for ao3. But as soon as she asked, I remembered standing in the cafeteria in eighth grade and being annoyed that all the Greek gods of love were of that kind of love. I remember wondering if there was a god/dess of friendship, and I remember the closest I found was Philotes: goddess of friendship, affection, and sex. In eighth grade I took the last one with a kind of "that's close enough I guess" attitude, but at 30 I think it's perfect actually. Lack of attraction has nothing to do with what feels good. There's nothing out of place about it to me these days.
I hadn't thought about that in years, no idea why it came to mind except I was also thinking of eighth grade me when I talked about my friends fucking off one by one to be with their partners. She wrote down the spelling, thanked me warmly for the talk, and returned to her typewriter.
I spent the next half an hour with a delightful Dyke who gave me a business card, on which her title was printed - no joke - "Lesbian Mayor of (neighborhood)." She was my parents' age and when she remarked with the utmost sincerity and approval that "you're kind of a weird big bang theory" I choked down the feeling of being directly assaulted and said hey, my dad watches that.
At some point Lisa finished her work on her typewriter. When I arrived it was fully light out, but by then it was getting dark. She stood in front of the bench where I was, fumbled on the phone light, and read to me what she had typed. And damn if the first two sentences didn't take me right the fuck out immediately. "I thought in middle school that if I was ever going to write a poem it would be an ode to Philotes," I had told her, a memory that comes with the affectionate sort of cringe reserved for your twelve year old self, earnest as they still were. And the same feeling came over me as she read the poem out to me - but it wasn't cringe I felt. It was the feeling that I had started something in 2005 that was only taking real shape nearly 20 years later.
I don't know if it's a "good" poem. That was never my strength. But it was written for me and for me, and the opening line "build me an effigy that transcends flesh" knocked the breath out of me immediately. I have the paper here beside me on the couch, and it feels like the kind of thing that goes in a treasure box, or maybe a frame.
I also had to remind her to give me her zelle so I could pay her - clearly also affected, she had turned to start on the next poem (a raunchy sex limerick as requested by a guy in a backward ball cap and boat shoes) and had forgotten entirely.
It's gonna overdraw my account when an auto payment hits next Wednesday, but honestly... Worth it. I just wish the fee would've gone to her instead of the bank.
Let people surprise you.
26 notes · View notes
inutilidadeaflorada · 4 months
Text
A Oitava Virtude
Aos que aqui chegarem, tenham a certeza: Esse é um paraíso tão só de vitórias Temos ramos de louro em ouro para coroa-los Temos os braços abertos a recebê-los
Espelhos são uma falha, qualquer invenção também é Terá tudo que precisas desse império A nostalgia amordaçada purifica a alma O exagero é uma ode a falta
O nome Borgia canta sofisticação Uma curadoria de perfeitos indivíduos Dotados de múltiplas virtudes Carregados de fartura esplendorosa
Tão demodê essa aflição Um hermetismo para Ingleses Tão Bergmam, meu capitão Apostando alto com cavalos
Essa lucidez tão florescente Parece parede de hospício Onde anjos atravessam pessoas Aos seus restos, fazem diadema
Doenças são curadas com sal e formigas Feridas inexistem nesse país suspenso O tempo tem rotação lenta A idade sugere o desejo do sujeito
Um sol que brilha trópicos de marasmo O mar de água crível e cristalina Guirlandas fitoterápicas nos protegem Toda cor é uma primavera desabrochando
Ante o sumo, esfoliações Questionar é recusa O pecado é a dúvida Um fantasma assoprará túnicas...
16 notes · View notes
delirantesko · 6 months
Text
Ode aos que sentem demais (poesia, 2024)
Seja forte! Eles vivem lhe ordenando
Oxigênio, um manto de espinhos afiados
Como você é resiliente, você os ouve falando
Mal sabem a dor desses sentidos aguçados!
Uma vida inteira de sentimentos desprezando
Palavras, emoções e pensamentos em negação
Larga esse lápis, já passou da hora de estar trabalhando!
Mal sabem, ferreiro de almas, sua vocação!
Sua arma, seu coração, martelando emoção crua!
Escudo de alegres lágrimas em seu rosto ardente
Despindo a armadura da pele, deixa a alma nua!
Declaração de guerra contra quem diz que não sente
Malditos, tristes, infiéis lobotomizados!
Caminhando em direção à morte implacável
O pôr do sol não os deixa admirados
Suas palavras os agridem com o inefável
Contando os corpos da guerra impiedosa
Vitoriosos os que dançaram e cantaram
Deixaram de herança vontade gloriosa
Contos e canções ao povo inspiraram
17 notes · View notes
lunapsie · 12 days
Text
sábio aquele que te nomeou
⠀a primeira vez que ouvi a citação do poema "seu nome", de fabrício corsaletti, senti a psique debulhar-se enquanto o corpo atendia aos arrebatamentos da alma. não era de fato aludido, mas o único conceito o qual ecoava dentro do meu ser era o seu; o conjunto de vogais e consoantes que interligam-se formando sílabas melódicas, as quais conjuram o mais belo dos nomes. o seu nome.
⠀as palavras daquela ode proferida me cativaram cerca de como você faz, isso porque todas elas levavam ao nome que lhe foi designado. o nome que lhe pertence, mas parece chamar por mim há muito tempo. os versos lembraram-me a ti tal-qualmente tudo que estimula em mim sentimento; seja ele qual for, seja ele o emaranhado de todas as possibilidades a serem despertas.
⠀tamanha a consonância composta pelo título de oito dígitos que causam ao meu âmago aquela sensação onde o sistema nervoso e conexão cérebro-intestino são instantaneamente ativados. um sussurro, um vislumbre, um mínimo vestígio qualquer que o encéfalo e tálamo forem capazes de capturar do teu nome já é o suficiente para amolecer meus neurônios, embaçar meus sentidos e acalorar a hipófise. toda a minha essência parece clamar por você, todos os meus hormônios, pensamentos, desejos e sentimentos clamam, também, o seu nome.
⠀o nome que já lhe concernia antes mesmo de eu ter tal conhecimento é o mesmo em que enxerguei a chance de conferir ao ser que se materializasse do meu, ao rebento de minha carne.
⠀mesmo que o fato talvez soe contraditório às ideias posteriormente deambuladas, o tamanho fascínio que tenho pelo teu substantivo próprio não provém desse sentido leviano, afinal é só tu que dá devido sentido a ele. não estimo seu nome por ele significar você, mas sim por você dar significado a ele.
3 notes · View notes
musicshooterspt · 7 months
Text
Reportagem - Bela Noia, Casa da Música
Bela Noia: um daqueles acasos maravilhosos
Foi no dia 22 de Fevereiro que os recentes Bela Noia actuaram no Café da Casa da Música que se encheu para os receber e para estar presente no momento. Para tocar músicas do seu recente álbum ‘Os Miúdos estão bem’, mas também para nos aguçar a curiosidade com novas composições, os quatro artistas da banda oriunda de Viseu provaram que há acasos maravilhosos e a sua junção enquanto banda foi um desses.
Tumblr media
Demonstrando aquilo de que são capazes, os Bela Noia (Pedro Vieira na voz e guitarra, Gonçalo Alegre no baixo, Leonardo Outeiro na guitarra e Miguel Rodrigues na bateria) ofereceram aos presentes uma lufada de sentimento, emoção e introspeção. Foi um confronto com a realidade que é viver sem negar sentir, mas também um conforto de nos sentirmos compreendidos.
Tendo começado com as canções do ‘Os Miúdos estão bem’, nomeadamente com a primeira música ‘No mesmo lugar’, a voz de Pedro Vieira fez-se também ouvir em novas sonoridades que, como contou, foram surgindo enquanto gravavam em estúdio. Sonoridades essas mais mexidas e mais ao estilo rock, mas que através das palavras continuam a mostrar a melancolia e o quão duro pode ser viver, sobretudo dentro da nossa cabeça.
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
Pelo meio houve tempo para um momento mais intimista, onde Pedro Vieira decidiu fazer “uma das coisas que faz no quarto: tocar guitarra e cantar” e, assim, apresentou mais uma nova canção preenchida de versos sentidos e preenchidos de significados.
Com tempo para ainda brindar o público com um cover de ‘Capitão Romance’ dos Ornatos Violeta, os Bela Noia despediram-se com a última do álbum, a ‘Tu foste o Sol’, uma ode a quanto o amor nos pode iluminar, mas também cegar.
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
Pedro Vieira, Gonçalo Alegre, Leonardo Outeiro e Miguel Rodrigues juntaram-se num bonito acaso e deram vida aos Bela Noia, um projecto que se materializou somente em Setembro de 2023, mas que surgiu para nos fazer lembrar que viver também pode ser bonito.
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
Fotos e texto: Catarina Moreira Rodrigues
2 notes · View notes
crisgameflix · 1 year
Text
DESAFIO MOCHILEIRO COLECIONADOR
Tumblr media
Oi, amores, tudo bem? 
Vim trazer um desafio muito legal pra quem quiser jogar e se divertir. 
Durante uma live minha na Twitch @crismundosims tivemos a ideia de iniciar um novo desafio e decidimos juntar dois desafios em um.
O desafio do Mochileiro, criado por @moonfi e traduzido por @nymeplay, e o desafio do colecionador criado por Madu Simmer.
A lista dos itens colecionáveis você encontra no Sims Fandom. 
 Provavelmente pode ter outros criadores desses desafios, mas foram esses que encontramos na internet para dar os devidos créditos. 
Mas aqui nesse desafio vou juntar algumas regras e objetivos de ambos e criar as minhas, de acordo com minha jogabilidade e a realidade do jogo nesse momento em maio de 2023. 
VAMOS ÀS REGRAS E OBJETIVOS DO DESAFIO 
Seu sim tem um grande espírito aventureiro e quer sair visitando todos os lugares ao redor do mundo dentro do seu trailer (imaginário rsrs) coletando itens colecionáveis, conhecendo todas as comidas típicas do lugar, comprando lembranças daquele mundo e posteriormente seu sim deseja montar seu próprio museu com os itens colecionáveis que for encontrando pelo mundo. 
Crie um Sim jovem adulto, pode ser homem ou mulher, mas pode ser apenas um sim principal. No futuro ele pode ter um pet caso queira;
Sinta-se a vontade para escolher 3 dos seguintes traços: Adora ao ar livre, solitário, seguro de si, aventureira, máquina da dança ou não paqueradora; 
Inicie a gameplay com a aspiração de Curador/a, mas ao longo do desafio você pode mudar de aspiração para ganhar pontos de recompensa; 
Comece com o dinheiro inicial que o jogo disponibiliza de 20 mil, mas caso queira deixar o desafio mais desafiador ainda, pode remover esse dinheiro;
 Não pode trabalhar em nenhum tipo de emprego. Seu sim deverá ganhar dinheiro vendendo as coisas que for encontrando ou itens que ele mesmo criar. Pode ganhar gorjeta cantando, tocando, pintando quadros, fazendo tricô, plantando e vendendo a colheita, pescando peixes e vendendo etc. Pode vender naquelas mesas de vendas de garagem, pelo plopsy ou diretamente do seu inventário; 
É permitido usar CPs e Mods desde que não influencie os objetivos do desafio. Não é permitido cheats de trapaça para facilitar as coisas, como cheats de dinheiro por exemplo; 
Escolha um mundo para começar explorar (sugiro iniciar por Willow Creek e ir na sequência dos mundos). Vá explorando tudo que tem em cada distrito. Quando estiver explorando um mundo, seu sim não deverá ir para outros mundos. Explore tudo do mesmo mundo até que você possa ir para o próximo; 
Compre um lote inicial e compre itens essenciais como barraca, churrasqueira e fogueira (para preparar refeições), chuveiro de lona, moita para usar banheiro, etc; 
Quando tiver dinheiro o suficiente, compre uma loja para ir montando seu “museu” com os itens colecionáveis que for encontrando; 
Mantenha o jogo no tempo longo ou desligado para dar tempo de coletar tudo e completar os objetivos. Deixe o tempo de estação em 14 ou 28 dias para não ficar repetindo os feriados muito rápido; 
Complete todas as coleções do jogo. Guarde sempre 1 item de cada coleção e sempre que tiver itens repetidos, venda. 
OPCIONAL: 
Consiga todos os Gnomos de Jardim; 
Compre um livro de cada; 
Pinte um quadro de cada disponível no jogo e guarde para decorar seu museu. 
TODAS AS COLEÇÕES ATÉ O MOMENTO (36) 
Rãs 
Jardinagem 
Troféus My Sims 
Metais 
Cristais 
Elementos 
Cartões Postais 
Fósseis 
Impressões Microscópicas 
Impressões Espaciais 
Alienígenas 
Rochas Espaciais 
Peixes 
Insetos 
Geodos 
Ovos Decorativos  
Fotos de Comida Experimental 
Criaturas de Vácuo 
Caveiras de Açúcar 
Pôsteres da Cidade 
Globos de Neve 
Bichinhos de Pelúcia das Bombinhas de Fim de Ano 
Feijões Mágicos 
Penas 
Artefatos Antigos de Omiscan 
Tesouros Ode Omiscan 
Pôsteres Positivos 
Conchas 
Tesouro Enterrado 
Artefatos Mágicos 
Peças de Sabre de Luz 
Registos de Batuu 
Simmies  
Faixas de Feira da Vila 
Mensagem em Garrafa 
Relíquias de Moonwood 
O desafio acaba quando você explorar todos os mundos e completar todas as coleções do jogo para montar seu museu particular. 
Agradecimento à @marysimmer por ajudar na montagem desse desafio e por fazer a imagem acima. Gratidão 🥰️
7 notes · View notes
thrsdaychvld · 2 years
Note
C, E, O, Q — yejun
VALENTINE’S DAY ALPHABET
Tumblr media
CHOCOLATE.   does your muse like chocolate? which one is their favourite?
ele come por necessidade, já que é um tipo de carboidrato fácil e acessível de comprar pra poder preencher a dieta dele, mas não é muito fã do gosto mesmo porque acha muito doce. o que ele sempre acaba consumindo é chocolate ao leite, mas prefere o amargo ou 50% cacau.
EMBRACE.   does your muse like hugs? what are their hugs like?
como o yejun cresceu com uma certa ausência de afeto, especialmente com demonstrações físicas, é estranho e fora do comum ele tomar a atitude de abraçar alguém por exemplo. agora, vindo de outras pessoas ele tem se tornado cada vez mais receptivo e gostado mesmo. ele se sente acolhido e bem, coisa que precisava bastante quando era mais novo.
ODE.   does your muse have a way with words?
não tem jeito e nem paciência, não é atoa que passa a maior parte do tempo calado ou falando pouco. o forte dele é se expressar em forma de gestos e ações, seja cuidando de quem ele ama ou dando um soco em quem acha que merece.
QUESTION.   would your muse ask the big question or expect their partner to?
o que seria desse relacionamento se jungwoo não tivesse falta de vergonha na cara pra fazer as coisas acontecerem? mesmo sendo impulsivo, na hora de pensar no jungwoo o yejun racha a cuca demais, refletindo sobre os prós e contras. com jungwoo não tem essa "baboseira" não, então seria ele (shahshs).
8 notes · View notes
child-of-hurin · 1 year
Text
Romance LXXXIV ou Dos Cavalos da Inconfidência do "Romanceiro da Inconfidência" de Cecília Meireles, lido por Lauro Moreira
Eles eram muitos cavalos, ao longo dessas grandes serras, de crinas abertas ao vento, a galope entre águas e pedras. Eles eram muitos cavalos, donos dos ares e das ervas, com tranqüilos olhos macios, habituados às densas névoas, aos verdes, prados ondulosos, às encostas de árduas arestas; à cor das auroras nas nuvens, ao tempo de ipês e quaresmas. Eles eram muitos cavalos nas margens desses grandes rios por onde os escravos cantavam músicas cheias de suspiros. Eles eram muitos cavalos e guardavam no fino ouvido o som das catas e dos cantos, a voz de amigos e inimigos; - calados, ao peso da sela, picados de insetos e espinhos, desabafando o seu cansaço em crepusculares relinchos. Eles eram muitos cavalos, - rijos, destemidos, velozes - entre Mariana e Serro Frio, Vila Rica e Rio das Mortes. Eles eram muitos cavalos, transportando no seu galope coronéis, magistrados, poetas, furriéis, alferes, sacerdotes. E ouviam segredos e intrigas, e sonetos e liras e odes: testemunhas sem depoimento, diante de equívocos enormes.
Eles eram muitos cavalos, entre Mantiqueira e Ouro Branco desmanchado o xisto nos cascos, ao sol e à chuva, pelos campos, levando esperanças, mensagens, transmitidas de rancho em rancho. Eles eram muitos cavalos, entre sonhos e contrabandos, alheios às paixões dos donos, pousando os mesmos olhos mansos nas grotas, repletas de escravos, nas igrejas cheias de santos. Eles eram muitos cavalos: e uns viram correntes e algemas, outros, o sangue sobre a forca, outros, o crime e as recompensas. Eles eram muitos cavalos: e alguns foram postos à venda, outros ficaram nos seus pastos, e houve uns que, depois da sentença levaram o Alferes cortado em braços, pernas e cabeça. E partiram com sua carga na mais dolorosa inocência. Eles eram muitos cavalos. E morreram por esses montes, esses campos, esses abismos, tendo servido a tantos homens. Eles eram muitos cavalos, mas ninguêm mais sabe os seus nomes sua pelagem, sua origem... E iam tão alto, e iam tão longe! E por eles se suspirava, consultando o imenso horizonte! - Morreram seus flancos robustos, que pareciam de ouro e bronze. Eles eram muitos cavalos. E jazem por aí, caídos, misturados às bravas serras, misturados ao quartzo e ao xisto, à frescura aquosa das lapas, ao verdor do trevo florido. E nunca pensaram na morte. E nunca souberam de exílios. Eles eram muitos cavalos, cumprindo seu duro serviço. A cinza de seus cavaleiros neles aprendeu tempo e ritmo, e a subir aos picos do mundo... e a rolar pelos precipícios...
2 notes · View notes
La balade de Iona épisode 12
Il s’accroupit auprès de Dess, qui, instantanément se couvrit la tête comme pour se protéger. Or, la vivacité de son action lui extorqua un cri de douleur. Le grand blond tendit sa main vers lui et des gouttelettes d’eau en sortirent. Très vite, un filet de rosée enroba la chimère, s’infiltrant délicatement dans sa combinaison, les plaies visibles se refermèrent. Dess restait dans le silence. Saron savoura cette impression de supériorité. Pour une fois, il avait réussi à le faire taire. Plus de répliques cinglantes pleines de reproches, justes un mutisme réconfortant. Mais il fut surpris de voir Iona le prendre dans ses bras. Elle ne le connaissait pas encore, c’était excusable. Pour ce qui était de Dess, il fut d’abord interloqué. Puis il finit par lui rendre son étreinte. Gauche dans son geste, elle supposa que c'était peut-être la première fois qu’il recevait de la considération. lona tourna la tête, la salle ressemblait à un bloc opératoire. Pourtant, ils avaient déjà toute une strate du Planeteavora dédié aux traitements. Pourquoi cette nouvelle partie ? Son père, l’air grave prenait grand soin des dégâts qu’il avait engendrés, il semblait retrouver son vrai tempérament.
Tumblr media
0 notes
Text
Resenha #07 | Poemas de Pablo Neruda para jovens
Tumblr media
Essa resenha é um pouco diferente das outras que postei. Não avaliei a coletânea de poemas por estrelas ou por algum método similar. É um texto mais pessoal e emotivo, uma vez que poesia se trata mais de sentir do que racionalizar.
Nunca consumi poesia na mesma intensidade que faço com romances. Por outro lado, minha mãe gosta muitíssimo, inclusive teve um caderno dedicado a anotar poemas e citações na adolescência.  
De uns tempos para cá, comecei a registrar títulos de poemas que gostei no bloco de notas do celular. Observando minha seleção em busca de algo em comum, percebi que me interesso quando poemas abordam a beleza das pequenas coisas, amizade, memórias, identidade e o caráter agridoce da vida.
Desse livro, gostei muito do poema Sua casa ecoa como um trem ao meio-dia. A narração sucinta e intimista do ambiente me fez lembrar de como eu gostava de ver o amanhecer, as pessoas e a natureza a caminho da escola. Apesar das lembranças negativas, do tempo ocioso e por vezes solitário, sinto falta dos bons momentos que tive lá.
No geral, pode-se dizer que gostei bastante dos poemas de amor escritos por Neruda. “Debruçado na tarde, lanço minhas tristes redes em seus olhos oceânicos”. Esse verso por si só é lindo. Interpretei o poema como se o eu-lírico estivesse tentando desvendar o olhar da pessoa que ama. "Oceânico" me faz pensar em imensidão, no desconhecido.  
Os poemas de revolução e denúncia social me surpreenderam. Não me interesso particularmente por essa temática, mas os poemas de Neruda conseguiram despertar minha compaixão. Ele descreveu de forma arrebatadora a transfiguração da cidade pela guerra no poema em que relembra sua casa na Espanha (Explico algumas coisas). Em Que desperte o lenhador, ele me induziu a repensar o orgulho pelas minhas raízes.  
As odes dedicadas aos objetos são divertidas. Elas não corresponderam às minhas expectativas, exatamente. Eu suponha que o autor ia focar em sua experiência pessoal, porém, ele me surpreendeu ao explorar o tema em contextos inesperados. Por exemplo, quando fala da tesoura utilizada para cortar a trama de seu próprio poema e da ausência da colher na casa dos pobres.
A grande alegria, A poesia e Ode à tristeza são poemas sensíveis, que falam do ofício de poeta, seu significado para Neruda, como ele se descobriu poeta e encarava essa responsabilidade.
Aqui mora um poeta.  A tristeza não pode entrar por esta porta.   Pelas janelas entra o ar no mundo, as novas rosas vermelhas, as bandeiras bordadas do povo e suas vitórias.   Não pode.   Aqui você não entra. 
Perguntas e Ode ao tomate são poemas bem-humorados. Destaquei alguns questionamentos do primeiro que me chamaram atenção.  
Amei Sua risada. Gostaria de sabê-lo de cor.   
Gostei muito de Também perdemos este crepúsculo — ele possui alguns versos lindos, por exemplo: “Você vai sempre, sempre se afastando à tardinha, seguindo na direção das estátuas que o crepúsculo apaga.” 
Foi uma coletânea reflexiva e leve ao mesmo tempo. Ela ajudou a reduzir a ansiedade que eu vinha sentindo nos últimos dias, e foi bom recitar alguns poemas para minha mãe. Definitivamente, irei ler mais de Neruda no futuro. 
Observação: Resenha escrita em 15 de abril.
6 notes · View notes
colisivos · 1 year
Text
O quão estranho é a garota mais anti social da classe ser tão desesperada por comunicação? No fim do primeiro ano do ensino médio, a maior parte da sala nem sabia como era minha voz. Eu repeti aquele ano por faltas, porque nunca respondia a chamada (apenas levantava a mão, o que pros meus professores não contava). Eu era tão quieta que um dia fizeram uma votação e me elegeram como "a mais provável de invadir a escola e cometer um..." vocês sabem o quê.
Um dia desses, escrevendo, eu disse que as coisas que eu não dizia eram como mil aranhas escalando a minha garganta, com suas teias sempre fazendo cócegas tenebrosas na minha laringe. Isso vem de uma época que eu não podia dizer. Mas quando eu pude, não conseguia. E quando conseguia...
Eu me sentia um astronauta no vácuo, flutuando, gritando sem ser ouvida, sem ouvir resposta. Um dia eu ouvi que o amor é um grito no vazio. E isso ficou comigo, porque era assim que eu sentia. Houve uma época em que eu preferiria comer cacos de vidro a ter que se honesta sobre meus sentimentos e pensamentos. Mas entendi que era necessário para não deixar as pessoas no escuro.
A coisa que eu mais detestei na literatura (por muitos anos a coisa que eu mais amava) era finais abertos. Eu odiava não saber. Por mais que ficasse no ar uma esperança, um final feliz... Não importava. Haviam pequenos mistérios e miudezas que nunca eram esclarecidos e citados, e eles ficavam comigo para sempre, como as pintas que surgiam aos montes pelo meu rosto, repentinamente.
O amor é um grito no vazio e eu gritei por tudo que eu amei. Estourei minha bolha de sabão e deixei as aranhas escalarem abrindo caminho pelos meus dentes. O amor é um grito no vazio e ninguém nunca gritou pra mim de volta.
Por muito tempo, eu me ressenti de não ter sido suficiente. De não ter sido merecedora. Não de não ter sido gostada de volta. Mas de não ter merecido a verdade, a honestidade. Tudo que eu amei eu amei genuinamente, e uma das melhores partes era mergulhar bem fundo e conhecer cada coisinha, mesmo tendo o infinito para ainda conhecer. Nunca entendi, então, por que escondiam o que realmente importava de mim. Sempre quis que fossem honestos porque eu gostava da honestidade com que existiam.
Mas acho que simplesmente não foi possível. Sabe? Para eles gritarem de volta. Começou pela minha mãe. Eu sei que no vazio, ela sussurra bem baixinho mesmo tentando com todo o seu corpo. Mas não foi só ela. Então essa é uma ode a todos aqueles que não gritaram de volta para mim. De alguma forma, mesmo assim, eu sei que seus corpos vibraram.
Mesmo no vácuo do intransponível.
2 notes · View notes
pollonegro666 · 1 year
Text
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
2023/03/18 Después fuimos a un pueblo vecino, a través de una carretera llena de curvas, de las carreteras que nos gustan, para visitar la casa de uno de los genios españoles del pasado siglo. Toda la decoración es la original de cuando vivía él con su esposa. Hicimos la visita guiada para aprender un poco más de la vida de este artista.
Then we went to a neighboring town, through a road full of curves, the roads we like, to visit the house of one of the Spanish geniuses of the last century. All the decoration is original from when he lived with his wife. We did the guided tour to learn a little more about the life of this artist.
Google Translation into French: Puis nous sommes allés dans une ville voisine, par une route pleine de virages, les routes que nous aimons, pour visiter la maison d'un des génies espagnols du siècle dernier. Toute la décoration est d'origine lorsqu'il vivait avec sa femme. Nous avons fait la visite guidée pour en savoir un peu plus sur la vie de cet artiste.
Google translation into Italian: Poi siamo andati in un paese vicino, lungo una strada piena di curve, le strade che amiamo, per visitare la casa di uno dei geni spagnoli del secolo scorso. Tutta la decorazione è originale quando viveva con sua moglie. Abbiamo fatto la visita guidata per saperne di più sulla vita di questo artista.
Google Translation into Portuguese: Depois fomos até uma cidade próxima, por uma estrada cheia de curvas, as estradas que amamos, visitar a casa de um dos gênios espanhóis do século passado. Toda a decoração é original quando ele morava com a esposa. Fizemos a visita guiada para conhecer um pouco mais da vida desse artista.
Google Translation into German: Dann fuhren wir durch eine kurvenreiche Straße, die Straßen, die wir lieben, in eine nahe gelegene Stadt, um das Haus eines der spanischen Genies des letzten Jahrhunderts zu besuchen. Die gesamte Dekoration ist original, als er mit seiner Frau lebte. Wir nahmen an der Führung teil, um etwas mehr über das Leben dieses Künstlers zu erfahren.
Google Translation into Albanisch: Më pas kaluam me makinë nëpër një rrugë gjarpëruese, rrugët që duam, në një qytet aty pranë për të vizituar shtëpinë e një prej gjenive spanjollë të shekullit të kaluar. I gjithë dekorimi është origjinal kur ai jetonte me gruan e tij. Bëmë turneun me guidë për të mësuar pak më shumë për jetën e këtij artisti.
Google Translation into Armenian: Այնուհետև մենք քշեցինք ոլորապտույտ ճանապարհով, այն ճանապարհներով, որոնք մենք սիրում ենք, դեպի մոտակա քաղաք՝ այցելելու անցյալ դարի իսպանացի հանճարներից մեկի տունը: Ամբողջ զարդարանքն օրիգինալ է, երբ նա ապրում էր կնոջ հետ։ Մենք գնացինք էքսկուրսիա՝ այս նկարչի կյանքի մասին մի փոքր ավելին իմանալու համար:
Google Translation into Bulgarian: След това карахме по криволичещ път, пъ��ищата, които обичаме, до близкия град, за да посетим дома на един от испанските гении от миналия век. Цялата украса е оригинална, когато е живял с жена си. Направихме обиколка с екскурзовод, за да научим малко повече за живота на този художник.
Google Translation into Czech: Pak jsme jeli klikatou silnicí, silnicemi, které milujeme, do nedalekého města, abychom navštívili domov jednoho ze španělských géniů minulého století. Veškerá výzdoba je původní, když žil s manželkou. Vydali jsme se na prohlídku s průvodcem, abychom se dozvěděli něco více o životě tohoto umělce.
Google Translation into Croatian: Zatim smo se vijugavom cestom, cestom koju volimo, odvezli do obližnjeg grada u posjet domu jednog od španjolskih genija prošlog stoljeća. Sva dekoracija je originalna kada je živio sa svojom ženom. Krenuli smo u obilazak s vodičem kako bismo saznali nešto više o životu ovog umjetnika.
Google Translation into Danish Derefter kørte vi gennem en snoet vej, de veje vi elsker, til en nærliggende by for at besøge hjemmet til en af ​​de spanske genier fra forrige århundrede. Al udsmykningen er original, da han boede sammen med sin kone. Vi tog den guidede tur for at lære lidt mere om denne kunstners liv.
Google Translation into Slovak: Potom sme sa kľukatou cestou, cestami, ktoré milujeme, vybrali do neďalekého mesta, aby sme navštívili domov jedného zo španielskych géniov minulého storočia. Celá výzdoba je pôvodná, keď žil s manželkou. Absolvovali sme prehliadku so sprievodcom, aby sme sa dozvedeli niečo viac o živote tohto umelca.
Google Translation into Slovenian: Nato smo se po ovinkasti cesti, ki jo imamo radi, odpeljali v bližnje mesto na obisk enega od španskih genijev prejšnjega stoletja. Vsa dekoracija je izvirna, ko je živel z ženo. Udeležili smo se vodenega ogleda, da bi izvedeli nekaj več o življenju tega umetnika.
Google Translation into Estonian: Seejärel sõitsime mööda käänulist teed, meile armastatud teid, lähedalasuvasse linna, et külastada ühe eelmise sajandi Hispaania geeniuse kodu. Kõik kaunistused on originaalsed, kui ta elas oma naisega. Tegime giidiga ringkäigu, et selle kunstniku elust veidi rohkem teada saada.
Google Translation into Suomi: Sitten ajoimme kiemurtelevaa tietä, rakastamiamme teitä, läheiseen kaupunkiin vierailemaan yhden viime vuosisadan espanjalaisen neron kotiin. Kaikki koristeet ovat alkuperäisiä, kun hän asui vaimonsa kanssa. Kävimme opastetulla kierroksella oppiaksemme hieman lisää tämän taiteilijan elämästä.
Google Translation into Greek: Στη συνέχεια οδηγήσαμε μέσα από έναν δρόμο με στροφές, τους δρόμους που αγαπάμε, σε μια κοντινή πόλη για να επισκεφτούμε το σπίτι μιας από τις Ισπανικές ιδιοφυΐες του περασμένου αιώνα. Όλη η διακόσμηση είναι πρωτότυπη όταν ζούσε με τη γυναίκα του. Κάναμε την ξενάγηση για να μάθουμε περισσότερα για τη ζωή αυτού του καλλιτέχνη.
Google Translation into Dutch: Daarna reden we via een bochtige weg, de wegen waar we van houden, naar een nabijgelegen stad om het huis van een van de Spaanse genieën van de vorige eeuw te bezoeken. Alle decoratie is origineel toen hij bij zijn vrouw woonde. We namen de rondleiding om wat meer te weten te komen over het leven van deze kunstenaar.
Google Translation into Norwegian: Så kjørte vi gjennom en svingete vei, veiene vi elsker, til en nærliggende by for å besøke hjemmet til en av de spanske geniene fra forrige århundre. All dekorasjonen er original da han bodde sammen med kona. Vi tok den guidede turen for å lære litt mer om livet til denne kunstneren.
Google Translation into Polish: Następnie pojechaliśmy krętą drogą, którą kochamy, do pobliskiego miasteczka, aby odwiedzić dom jednego z hiszpańskich geniuszy ubiegłego stulecia. Wszystkie dekoracje są oryginalne, gdy mieszkał z żoną. Wybraliśmy się na wycieczkę z przewodnikiem, aby dowiedzieć się nieco więcej o życiu tego artysty.
Google Translation into Romanian: Apoi am mers cu mașina printr-un drum întortocheat, drumurile pe care le iubim, până la un oraș din apropiere pentru a vizita casa unuia dintre geniile spaniole ale secolului trecut. Toată decorația este originală atunci când locuia cu soția sa. Am făcut turul ghidat pentru a afla ceva mai multe despre viața acestui artist.
Google Translation into Russian: Затем мы поехали по извилистой дороге, дорогам, которые мы любим, в соседний город, чтобы посетить дом одного из испанских гениев прошлого века. Все убранство оригинальное, когда он жил с женой. Мы взяли экскурсию, чтобы узнать немного больше о жизни этого художника.
Google Translation into Serbian: Затим смо се одвезли кривудавим путем, путевима које волимо, до оближњег града да посетимо дом једног од шпанских генија из прошлог века. Сва декорација је оригинална када је живео са супругом. Кренули смо у обилазак са водичем како бисмо сазнали нешто више о животу овог уметника.
Google Translation into Swedish: Sedan körde vi genom en slingrande väg, de vägar vi älskar, till en närliggande stad för att besöka hemmet för ett av de spanska genierna från förra seklet. All dekoration är original när han bodde med sin fru. Vi tog den guidade turen för att lära oss lite mer om denna konstnärs liv.
Google Translation into Turkish: Sonra, geçen yüzyılın İspanyol dehalarından birinin evini ziyaret etmek için dolambaçlı bir yoldan, sevdiğimiz yollardan geçerek yakındaki bir kasabaya gittik. Karısıyla birlikte yaşadığı dönemdeki tüm dekorasyon orijinaldir. Bu sanatçının hayatı hakkında biraz daha bilgi edinmek için rehberli tura çıktık.
Google Translation into Ukrainian: Потім ми поїхали звивистою дорогою, дорогою, яку ми любимо, до сусіднього міста, щоб відвідати дім одного з іспанських геніїв минулого століття. Все оздоблення оригінальне, коли жив з дружиною. Ми здійснили екскурсію, щоб дізнатися більше про життя цього художника.
Google Translation into Arabic: ثم سافرنا عبر طريق متعرج ، الطرق التي نحبها ، إلى بلدة قريبة لزيارة منزل أحد العباقرة الإسبان في القرن الماضي. كل الزخرفة أصلية عندما كان يعيش مع زوجته. أخذنا جولة إرشادية لمعرفة المزيد عن حياة هذا الفنان.
Google Translation into Bengali: তারপরে আমরা গত শতাব্দীর স্প্যানিশ প্রতিভাদের একজনের বাড়ি দেখার জন্য একটি ঘূর্ণায়মান রাস্তা, আমাদের পছন্দের রাস্তা দিয়ে কাছাকাছি একটি শহরে চলে আসি। তিনি যখন তার স্ত্রীর সাথে থাকতেন তখন সমস্ত সাজসজ্জাই আসল। এই শিল্পীর জীবন সম্পর্কে আরও কিছু জানতে আমরা গাইডেড ট্যুর নিয়েছিলাম।
Google Translation into Simplified Chinese: 然后我们开车穿过一条蜿蜒的道路,我们喜欢的道路,到附近的一个小镇去参观上世纪一位西班牙天才的故乡。 所有的装修都是他和妻子一起住时的原装。 我们参加了导游,以更多地了解这位艺术家的生活。
Google Translation into Korean: 그런 다음 우리는 지난 세기의 스페인 천재 중 한 사람의 집을 방문하기 위해 구불구불한 길, 우리가 사랑하는 길을 지나 인근 마을로 운전했습니다. 모든 장식은 그가 아내와 함께 살 때의 독창적입니다. 우리는 이 예술가의 삶에 대해 조금 더 알아보기 위해 가이드 투어를 했습니다.
Google Translation into Hebrew: אחר כך נסענו דרך כביש מפותל, הדרכים שאנחנו אוהבים, לעיירה סמוכה לבקר בביתו של אחד הגאונים הספרדים של המאה הקודמת. כל הקישוט מקורי כאשר הוא גר עם אשתו. לקחנו את הסיור המודרך כדי ללמוד קצת יותר על חייו של האמן הזה.
Google Translation into Hindi: फिर हम एक घुमावदार सड़क से गुजरे, जिस सड़क से हम प्यार करते हैं, पिछली शताब्दी के स्पेनिश प्रतिभाओं में से एक के घर जाने के लिए पास के एक शहर में गए। जब वह अपनी पत्नी के साथ रहता था तो सारी सजावट मूल होती है। इस कलाकार के जीवन के बारे में कुछ और जानने के लिए हमने निर्देशित यात्रा की।
Google Translation into Indonesian: Kemudian kami melewati jalan berkelok-kelok, jalan yang kami sukai, ke kota terdekat untuk mengunjungi rumah salah satu orang jenius Spanyol abad lalu. Semua dekorasi masih asli saat dia tinggal bersama istrinya. Kami mengikuti tur berpemandu untuk mempelajari lebih banyak tentang kehidupan artis ini.
Google Translation into Japanese: それから私たちは曲がりくねった道、私たちが愛する道を通って近くの町に行き、前世紀のスペインの天才の一人の家を訪れました. 内装はすべて奥様と同居当時のオリジナル。 このアーティストの人生についてもう少し学ぶために、ガイド付きツアーに参加しました。
Google Translation into Kyrgyz: Анан биз ийри-буйру жолдон, биз сүйгөн жолдордон өтүп, өткөн кылымдагы испан генийлеринин биринин үйүнө зыярат кылуу үчүн жакынкы шаарга бардык. Декорациянын баары аялы менен жашап жүргөндө оригиналдуу. Биз бул сүрөтчүнүн жашоосу тууралуу бир аз көбүрөөк билүү үчүн экскурсияга чыктык.
Google Translation into Malay: Kemudian kami memandu melalui jalan berliku, jalan yang kami sukai, ke bandar berdekatan untuk melawat rumah salah seorang jenius Sepanyol pada abad yang lalu. Semua hiasan adalah asli semasa dia tinggal bersama isterinya. Kami mengambil lawatan berpandu untuk mengetahui lebih lanjut tentang kehidupan artis ini.
Google Translation into Mongolian: Дараа нь бид өнгөрсөн зууны Испанийн нэгэн суут хүмүүсийн гэрт зочлохоор ойр хавийн хот руу, бидний дуртай замаар давхилаа. Эхнэртэйгээ хамт амьдарч байх үеийн бүх чимэглэл нь анхных юм. Бид энэ уран бүтээлчийн амьдралын талаар бага зэрэг мэдэхийн тулд хөтөчтэй аяллаа.
Google Translation into Nepali: त्यसपछि हामी घुमाउरो सडक, हामीले मनपर्ने सडकहरू, गत शताब्दीको स्पेनी प्रतिभाहरू मध्ये एकको घर भ्रमण गर्न नजिकैको सहरमा गयौं। सबै सजावट मौलिक छ जब उहाँ आफ्नी पत्नीसँग बस्नुभयो। हामीले यस कलाकारको जीवनको बारेमा अलि बढी जान्नको लागि निर्देशित भ्रमण गर्यौं।
Google Translation into Panjabi: ਫਿਰ ਅਸੀਂ ਪਿਛਲੀ ਸਦੀ ਦੇ ਇੱਕ ਸਪੈਨਿਸ਼ ਪ੍ਰਤਿਭਾਸ਼ਾਲੀ ਦੇ ਘਰ ਦਾ ਦੌਰਾ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਘੁੰਮਣ-ਘੇਰੀ ਵਾਲੀ ਸੜਕ, ਜਿਹੜੀਆਂ ਸੜਕਾਂ ਸਾਨੂੰ ਪਸੰਦ ਹਨ, ਵਿੱਚੋਂ ਲੰਘ ਕੇ ਇੱਕ ਨੇੜਲੇ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ ਗਏ। ਸਾਰੀ ਸਜਾਵਟ ਅਸਲੀ ਹੈ ਜਦੋਂ ਉਹ ਆਪਣੀ ਪਤਨੀ ਨਾਲ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ. ਅਸੀਂ ਇਸ ਕਲਾਕਾਰ ਦੇ ਜੀਵਨ ਬਾਰੇ ਕੁਝ ਹੋਰ ਜਾਣਨ ਲਈ ਗਾਈਡਡ ਟੂਰ ਲਿਆ।
Google Translation into Pashtun: بیا موږ د بادي سړک څخه تیر شو، هغه سړکونه چې موږ یې خوښوو، نږدې ښار ته لاړو ترڅو د تیرې پیړۍ د یو هسپانوي جینیس کور ته لاړ شو. ټول سجاوٹ اصلي دی کله چې هغه د خپلې میرمنې سره ژوند کاوه. موږ د دې هنرمند د ژوند په اړه یو څه نور زده کولو لپاره لارښود سفر وکړ.
Google Translation into Persian: سپس از طریق جاده‌ای پر پیچ و خم، جاده‌هایی که دوستشان داریم، به شهر نزدیکی رفتیم تا از خانه یکی از نوابغ اسپانیایی قرن گذشته دیدن کنیم. تمام دکوراسیون زمانی که او با همسرش زندگی می کرد، اصلی است. برای آشنایی بیشتر با زندگی این هنرمند، تور راهنما را انتخاب کردیم.
Google Translation into Sundanese: Teras we drove ngaliwatan jalan pungkal, jalan urang cinta, ka kota caket dieu nganjang ka imah salah sahiji geniuses Spanyol abad panungtungan. Kabéh hiasan aslina nalika anjeunna cicing jeung pamajikanana. Kami nyandak tur dipandu pikeun neuleuman langkung seueur ngeunaan kahirupan seniman ieu.
Google Translation into Tagalog: Pagkatapos ay dumaan kami sa isang paliko-likong kalsada, ang mga kalsadang gusto namin, patungo sa isang kalapit na bayan upang bisitahin ang tahanan ng isa sa mga henyong Espanyol noong nakaraang siglo. Ang lahat ng dekorasyon ay orihinal noong siya ay tumira kasama ang kanyang asawa. Nag-guide tour kami para matuto pa ng kaunti tungkol sa buhay ng artist na ito.
Google Translation into Thai: จากนั้นเราขับรถผ่านถนนที่คดเคี้ยว ถนนที่เรารัก ไปยังเมืองใกล้เคียงเพื่อเยี่ยมชมบ้านของอัจฉริยะชาวสเปนคนหนึ่งในศตวรรษที่ผ่านมา การตกแต่งทั้งหมดเป็นแบบดั้งเดิมเมื่อเขาอาศัยอยู่กับภรรยาของเขา เราไปทัวร์พร้อมไกด์เพื่อเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับชีวิตของศิลปินคนนี้
Google Translation into Urdu: پھر ہم پچھلی صدی کے ہسپانوی ذہین میں سے ایک کے گھر جانے کے لیے ایک گھومتی ہوئی سڑک سے گزرے، جو سڑکیں ہمیں پسند ہیں۔ تمام سجاوٹ اصل ہے جب وہ اپنی بیوی کے ساتھ رہتا تھا۔ اس فنکار کی زندگی کے بارے میں کچھ اور جاننے کے لیے ہم نے گائیڈڈ ٹور لیا۔
4 notes · View notes
isoldescurse · 2 years
Text
Carta aberta ao poeta Ricardo Domeneck escrita como um e-mail para o Dia Mundial da Poesia mas que eu nunca tive coragem de enviar
Ricardo,
Espero que essa estranhíssima correspondência não o deixe aterrorizado.
Não sei bem por onde começar.
Ontem foi meu aniversário, saí à procura de Cigarros na Cama precedido por Manual Para Melodrama, mas não encontrei em nenhuma livraria aqui da Consolação ou em torno da Paulista. Sei que posso facilmente só fazer o pedido on-line do livro, mas queria ter o prazer de entrar numa livraria, revirar as estantes, achar o que eu queria e levar para casa, sabe? Enfim, isso não é relevante para você. O que eu quero dizer com isso é que talvez eu seja um doente por poesia (essa situação toda é consideravelmente doentia) e você é o culpado por isso. Passei a ler poesia com voracidade e avidez por sua causa, lá em 2020, durante aqueles meses que parecia que o mundo havia acabado e que nós nos perguntávamos qual era o sentido de tudo. Pelos seus posts no Instagram eu conheci Maria Lúcia Alvim, Guilherme Gontijo Flores, Roberto Piva, Rollo de Resende, Mário Faustino, Lúcio Cardoso, Walmir Ayala... a lista continua (e sei que esses nomes são relativamente conhecidos em maior ou menor grau, mas não sei se teria a chance de acessar as obras desses poetas sem você, pois o meu conhecimento de poesia, até então, era daquilo considerado clássico e/ou cânone).
Você me permitiu experienciar odes, cartas, a sombra da aboboreira e silêncios. Sou eternamente grato por tudo que você me deu (que é seu, e é dos outros, mas também é meu). Muitos anos de poesia autoral e indicada virão ainda e mal posso esperar por eles.
Grato, eternamente grato,
Júlio.
21/03/2023
2 notes · View notes