#de wonderen zijn de wereld nog niet uit

[languagedeath]

My First Time on the Mystical Island of Po Toi

Written by Dyami Millarson We took the boat to Po Toi island in the morning of Saturday 22 April 2017. It was a spiritual journey that relaxed me. When we arrived near the dock of Po Toi, I could see from the ship there was a sacrificial fire burning on a cliff. It looked like a movie scene. It inspired me with awe. The scene of the sacrificial fire never left me, because it felt like a new…

[keanureevesisbae]

I don't care what it takes, but I don't want Argentina to win the world cup

[citytripsexpert]

Ontdek de tijdloze charme van Florence en Athene tijdens een stedentrip

Reizigers die op zoek zijn naar een combinatie van rijke geschiedenis, artistieke schoonheid en culturele diepgang, wenden zich vaak tot twee van de meest iconische steden van Europa: Florence en Athene. Beide steden bieden een unieke ervaring, waarbij Florence bekend staat om zijn renaissancekunst en Athene om zijn oude Griekse erfgoed. Een stedentrip naar Florence en naar Athene beloven een reis door de tijd, waar de geschiedenis tot leven komt in prachtige architectuur en wereldberoemde monumenten. In dit artikel verkennen we de must-see attracties en hoogtepunten van beide steden om je te helpen bij het plannen van je volgende onvergetelijke stedentrip.

De artistieke schatten van een stedentrip naar Florence

Een Citytrip Florence dompelt je onder in het hart van de Italiaanse Renaissance. Florence is een stad waar kunst, geschiedenis en cultuur op adembenemende wijze samenkomen. Als geboorteplaats van de Renaissance herbergt Florence meesterwerken van Michelangelo, Botticelli en Leonardo da Vinci. De Galleria degli Uffizi is een must voor elke kunstliefhebber en herbergt een ongelooflijke collectie renaissanceschilderijen die de tijdgeest weergeven. De verbluffende architectuur van de stad, waaronder de iconische kathedraal van Florence (Il Duomo) met zijn rood betegelde koepel ontworpen door Brunelleschi, is een lust voor het oog. Bezoekers kunnen naar de top van de koepel klimmen voor een panoramisch uitzicht op de terracotta daken van de stad en de glooiende heuvels van Toscane daarachter. Een wandeling over de Ponte Vecchio, een middeleeuwse stenen brug vol juwelierszaken, biedt een kijkje in het verleden van Florence terwijl je je nog steeds verbonden voelt met het levendige heden. Florence gaat niet alleen over kunst en architectuur; het is ook een stad met heerlijke gerechten en charmante straatjes. Van het genieten van authentieke Italiaanse gelato tot het genieten van lokale Toscaanse gerechten in een traditionele trattoria: Florence biedt een zintuiglijke ervaring die reizigers lang na afloop van hun reis bijblijft.

Een reis door de geschiedenis tijdens een stedentrip naar Athene

Een citytrip naar Citytrip Athene daarentegen neemt je mee diep in de bakermat van de westerse beschaving. Athene, de hoofdstad van Griekenland, is doordrenkt van eeuwenoude geschiedenis, met monumenten die duizenden jaren oud zijn. De Akropolis, een van de beroemdste archeologische vindplaatsen ter wereld, torent hoog boven de stad uit en is de thuisbasis van het Parthenon, een symbool van oude Griekse prestaties. Terwijl ze door deze oude ruïnes lopen, kunnen bezoekers het gewicht van de geschiedenis voelen terwijl ze onderzoeken waar democratie, filosofie en kunst floreerden. Athene gaat echter niet alleen over het verleden. De stad is een bruisende metropool met levendige markten, moderne cafés en een dynamisch nachtleven. De vlooienmarkt van Monastiraki biedt een kijkje in het lokale leven, waar bezoekers antiek, ambachtelijke goederen en souvenirs kunnen bekijken. Voor degenen die geïnteresseerd zijn in de culturele kant van het moderne Athene: het Nationaal Museum voor Hedendaagse Kunst toont de creatieve evolutie van Griekenland, van het legendarische verleden tot het heden.

Conclusie

Zowel een stedentrip naar Florence als naar Athene bieden een rijk scala aan geschiedenis, cultuur en onvergetelijke ervaringen. Of je nu aangetrokken wordt door de artistieke wonderen van Florence of de eeuwenoude bezienswaardigheden van Athene, beide steden bieden iets heel bijzonders. Om de beste reisaanbiedingen te ontdekken en je volgende avontuur te plannen, ga je naar citytripsexpert.nl en ga je aan de slag met jouw droomstedentrip.

[jurjenkvanderhoek]

REISGIDS DOOR HET LEVEN VAN EEN VERGETEN FILOSOOF

Zoals in de zweterige zomerzon een gekoeld biertje van de tap op een beschaduwd terras wonderen doet, zo leest de proza en po��zie, ja bekijkt de kunst van Adrie Krijgsman zich. Het is een verademing, en dat zeg en schrijf ik niet om bij hem in een goed blaadje te komen om weer eens een vermelding op het omslag van een door hem in eigen beheer uitgegeven boekwerk te krijgen. Krijgsman behandelt kunst en literatuur op een luchtige wijze, maakt van filosofie een jip-en-janneke wijsheid. Laagdrempelig en vermakelijk, maar voortdurend met een serieuze ondertoon. Somtijds is hij een cynicus om daarna te worden tot scepticus. Een sarcast, ironisch knipogend naar de samenleving die hij op reis achterlaat.

Het is voor mij kortom een verademing om tussen al de boeken die ik lees door een uitgave van Krijgsman ter hand te nemen. Tussen al die catalogussen over deze en gene tentoonstelling, levensbeschrijvingen van kunstenaars, light verse en axiomatische poëzie. Hoogst interessant, maar het vergt aandacht en concentratie. Dat is in mindere mate het geval met en bij het werk van Adrie Krijgsman. Natuurlijk houdt hij me bij de les. Ik kan, hoewel de tekst filosofisch is en soms een minder realistische kijk op de werkelijkheid geeft, in zijn beeldende verhalen verlicht op adem komen. Of bij zijn verhalende beelden mijn blik op oneindig bepalen en het verstand uitschakelen. Dan neemt de kunstzinnige filosoof mij aan de hand mee zijn wereld in. Poëtisch tuurt hij naar de einder en dichterlijk is de omgeving beschreven. Qua taal en beeld is hij van veel markten thuis, zoals dat heet, hoewel hij altijd op reis is en zelden thuis - in gedachten en lijfelijk. Om maar niet als kikker van de lage landen in de snavel van de ooievaar te belanden, maar de politiek van de koude grond te ontvluchten en van een afstand tot de aanval over te gaan. Maar telkens keert hij terug naar het land waar hij eigenlijk weg wil.

Om de uitgave andermaal, of op de letter voor een derde keer, aan te prijzen nog dit. Las ik op de achterflap van een roman die bij ons op de leestafel ligt, in dit geval ‘Het Wilde Eiland’ van Karen Swan: “Dit is een boek waar je zolang mogelijk van wilt genieten, maar dat je ook in één ruk wilt uitlezen”. En precies zo vergaat mij dat met ‘De Vergeten Filosoof’. Ik wil zo lang mogelijk genieten van die gedetailleerde beschrijvingen van de omgeving, waar Adrie Krijgsman een patent op schijnt te hebben. Zijn kunstzinnige geest neemt waar om die waarneming en ervaring in een filosofische beleving uit te schrijven. Er ontvouwt zich voor mijn ogen en in gedachten een Krijgsman-landschap. Maar lekker is maar één vinger lang, deze nieuwe uitgave maar 125 pagina’s dik. En ik wil het boek in één ruk uitlezen, omdat ik het resultaat van de zoektocht naar de vergeten filosoof wil weten. Dat houdt de schrijver tot het laatst toe namelijk onder de pet.

Zijn reis voert naar Frankrijk, op zoek. Een reis in het spoor; de mens wil een doel. Een prettige en nuttige invulling naar het zuiden. Een voor Krijgsman interessant samenspel van reizen, schrijven en filosoferen. Dus via Google, “de meest effectieve speurhond”, bij de zoekwoorden filosoof en Carcassonne op Pierre Bayle gestuit. Toeval? Hoewel deze denker wordt betiteld als wereldberoemd, moet Krijgsman met het schaamrood bekennen hem over het hoofd te hebben gezien, als culturele allesvreter vaag wetend van zijn bestaan en als onwetende nitwit dus vergeten.

Ook niet zo verwonderlijk, hoewel er digitaal talloze verwijzingen naar de filosoof zijn, er een prijs naar hem vernoemd is, hij in de Nederlandse canon is opgenomen en er een monument in Rotterdam staat; Bayle, een kluizenaar die afgezonderd voor zijn tijd tot verrijkende dan wel in onze tijd verreikende gedachten is gekomen. Van de Gouden Eeuw stammend en daarvan op latere leeftijd in Rotterdam een graantje meepikkend. De van oorsprong Franse wetenschapper heeft een groot en veelzijdig oeuvre op zijn naam staan. Dus voor Krijgsman reden zijn kennis op te poetsen en op zoek te gaan naar verblijfplaatsen en het reilen en zeilen van in de loop der tijd enigszins op de achtergrond geraakte filosoof. Een vakantiereis met een missie. Niet alleen het doel Bayle beter te leren kennen, maar ook stad en land waarin hij vertoeft te onderzoeken op heden en verleden. Tijdens de reis doet hij de ene ontdekking na de andere, komt hij nader tot Pierre Bayle. En hij maakt mij daarvan breedvoerig deelgenoot met zijn uitgave “De vergeten filosoof”.

Wie denkt dat Krijgsman enkel zijn zoektocht beschrijft heeft het mis. Telkens is het eigenlijke onderwerp in zijn boeken de kapstok waaraan het verhaal is opgehangen. Maar spuit hij zijn afkeer en goodwill in meest filosofische benadering uit over mens en maatschappij, en beschrijft meer dan terloops zijn liefde voor de natuur. Net als Bayle dat in zijn geschriften deed zaait ook Krijgsman verwarring in zijn bedenkingen, controversieel, uitdagend. Krijgsman wil zich niet al te veel vereenzelvigen met die vergeten filosoof, maar toch telkens strooit hij de overeenkomsten door de tekst. Zij delen onder meer en boven alles het altijd kritisch doorvragen, voorbij de eigen identiteit.

Op goed geluk reist Krijgsman stad, dorp en land af in de veronderstelling een spoor op te kunnen pakken van de mens die hem in doen en laten inspireert om een vinger achter zijn leven te kunnen krijgen. Een zijn dat als een jas om zijn wezen past, zijn boek daarover geschreven is het carbonpapier tussen beide levens. Hij ontdekt stukje bij beetje, letter voor alinea, de levensloop van Bayle, zodat hij mij een biografie van deze mens kan uitschrijven. Na de poëtische omhaal van woorden over streek en omgeving gaat hij dieper in op de zoektocht en de vindplaatsen. Laat Krijgsman mij weten wat hij was vergeten.

Pierre Bayle, zo ontdekt Krijgsman, heeft als filosoof geen gidsfunctie. Hij brengt ons, zijn onwetende opvolgers in de tijd, aan het twijfelen over de zin, van het bestaan? Want een juiste filosoof, in gedachten van Krijgsman, stelt vragen, de consumptiemaatschappij geeft antwoorden en de kunstenaar laat ze vonkend langs elkaar schuren. “Laat mij daarnaast dan maar reizen door leerzame teksten en veelzijdige texturen van het landschap.” Bayle twijfelt aan zichzelf, want is dan in staat zijn eigen zelf te relativeren om zich beter in te leven in het standpunt van de ander. En dat is, lees ik tussen de regels door, tevens het geval bij Krijgsman zelf. De twijfelaars bezitten de halve wereld, omdat zij oog en oor hebben voor de andere helft.

De vergeten filosoof. Een reis in het spoor van Pierre Bayle. Adrie Krijgsman. Uitgegeven bij Brave New Books, 2024.

[charleshaddonspurgeon]

Voor Iedere Dag | Ochtend Overdenking Het zal gebeuren, zoals u, huis van Juda en huis van Israël, een vloek onder de heidenvolken geweest bent, zo zal Ik u verlossen en zult u een zegen worden. Wees niet bevreesd, grijp moed. (Zacharia 8:13) Lees verder Romeinen 11:13—24. De Joden in de Middeleeuwen werden geminacht en wreed behandeld er was geen medelijden of aandacht voor hen. Hoe zijn de zonen van Jacob niet afgeperst, gestraft, gevangen gezet en gemarteld door mensen die zeggen dat ze de Messias volgen? Het is waarschijnlijk de grootste van alle wonderen vandaag dat er een Jood op deze aarde is die Christen is, want hoe ze behandeld zijn door zogenaamde christenen is genoeg om ze de naam van Jezus te laten haten. Het was niet alleen gemeen, maar duivels. De duivels in de hel kunnen niet wreder zijn tegen hun slachtoffers dan de mensen die zeggen dat ze christen zijn en wreed zijn tegen de zonen van Abraham. Ze zijn inderdaad een vloek geweest. Onder alle volken zijn ze uitgefloten en is hun naam als scheldwoord gebruikt. Maar de dag komt en daagt al dat de hele wereld de waardigheid van het uitverkoren zaad gaat zien en hun vriendschap zal zoeken want de Heere heeft hen gezegend. Op de dag dat Israel op Hem zal zien de zij doorstoken hebben en over hun zonde zullen treuren, zullen de Joden hun ware plaats onder de volken in nemen als een oudere broer en een prins. Het verbond met Abraham dat alle volken door zijn zaad gezegend zal worden kan niet worden verbroken. De hemel en de aarde zullen vergaan maar het uitverkoren volk zal niet uit het boek van de herinnering gewist worden. De Heere heeft Zijn volk niet verstoten. Hij heeft haar moeder de scheidbrief niet gegeven. Hij heeft ze nooit weggedaan. In een kleine toorn heeft Hij Zijn gezicht voor hen verborgen maar met grote genade zal Hij ze bijeenbrengen. Ter overdenking We moeten God danken voor de Joden, door hen gaf Hij ons Zijn Woord (Romeinen 3:2; 9:4), en Zijn Zoon (Romeinen 9:5). Hij heeft door hen nog steeds zegeningen voor de wereld (Romeinen 11:12). Als je ze beschuldigd van Christus’ dood, bedenk dan dat Hij voor zondaren stierf en dat jij als zondaar dan ook verantwoordelijk bent. Preek 543, 6 december 1863

[leondesignasd]

Upgrade je stijl met onze hoogwaardige leren heuptas

In de snelle wereld van vandaag kan het een uitdaging zijn om de perfecte balans te vinden tussen gemak en stijl. Er is echter één accessoire dat beide aspecten moeiteloos combineert en een must-have fashion statement is geworden: de leren heuptas. Deze compacte en veelzijdige tassen hebben een opleving in populariteit gekend, met modeliefhebbers en praktische individuen die onze functionaliteit en tijdloze aantrekkingskracht omarmen.

Dankzij de wonderen van e-commerce is winkelen voor leren heuptasjes nog nooit zo eenvoudig geweest. Online platforms bieden verschillende ontwerpen, kleuren en maten voor elke smaak en gelegenheid. Of je nu de voorkeur geeft aan een klassiek zwart leren heuptasje voor dagelijks gebruik of een gedurfd statement-stuk in levendige tinten voor speciale evenementen, je vindt het allemaal met slechts een paar simpele zoekopdrachten. De online marktplaats combineert gerenommeerde merken, opkomende ontwerpers en onafhankelijke ambachtslieden, wat zorgt voor diverse en boeiende opties.

Een van de belangrijkste voordelen van het online kopen van een leren heuptas is toegang tot hoogwaardige producten die met precisie en zorg zijn vervaardigd en gerenommeerde online retailers werken samen met vertrouwde fabrikanten en ambachtslieden die prioriteit geven aan uitzonderlijke materialen en vakmanschap. Heuptassen van echt leer stralen niet alleen elegantie en duurzaamheid uit, maar ontwikkelen in de loop van de tijd ook een uniek patina, wat onze esthetische aantrekkingskracht en individualiteit versterkt. Wanneer je online winkelt, kun je gedetailleerde productbeschrijvingen en klantrecensies bekijken en zelfs inzoomen op productafbeeldingen om de kwaliteit en het vakmanschap te beoordelen voordat je tot een aankoop overgaat.

Leren Heuptasjes Nederland hebben onze oorsprong overstegen om een ​​veelzijdig accessoire te worden dat een aanvulling vormt op verschillende levensstijlen, onze tassen bieden een handsfree draagoptie terwijl je je benodigdheden veilig en gemakkelijk toegankelijk houdt. Meerdere compartimenten, zakken met ritssluiting en verstelbare bandjes zijn ontworpen om plaats te bieden aan jouw smartphone, portemonnee, sleutels en andere benodigdheden, waardoor een rommelvrije ervaring wordt gegarandeerd. Sommige leren heuptassen hebben zelfs extra functies, zoals kaartsleuven, pennenhouders en verborgen zakken, die voldoen aan de behoeften van de moderne multi-tasker.

Mode is een kunstvorm waarmee individuen hun unieke persoonlijkheden kunnen uiten. Met veel leren heuptassen online kun je jouw accessoire keuzes moeiteloos afstemmen op je stijl. Of je nu neigt naar een minimalistische esthetiek, vintage vibes of een meer eigentijdse look, een leren heuptas wacht erop om jouw signature piece te worden. Online platforms bieden filters en zoekopties, waardoor het handig is om specifieke stijlen, materialen en kleuren te ontdekken die resoneren met uw modegevoeligheden.

Conclusie

De wereld van online winkelen heeft een revolutie teweeg gebracht in de manier waarop we toegang krijgen tot mode en deze ervaren. Het gemak, de stijl en de variëteit die online retailers bieden, zijn ongeëvenaard als het gaat om leren heuptassen. Van tijdloze klassiekers tot hypermoderne ontwerpen, deze tassen zijn verkrijgbaar in verschillende opties om aan elke smaak en behoefte te voldoen.

For More Info :-

Leren Heuptassen Nederland

Leren Heuptas Online

[bellesnuits]

“Duitsland twee punten! De wonderen zijn de wereld nog niet uit” - Jan Smit

[jasvegh]

Op weg naar een grote toekomst

Enkele gedachten over Genesis 21:1-7 en Hebreeën 11:11-12

Aan het begin van een nieuw jaar kijken we vaak vooruit. Wat zal dit nieuwe jaar me brengen? vragen we ons af. De angst slaat ons soms om het hart als we naar de toestand in de wereld kijken. Allerlei problemen stapelen zich op. En we zijn nauwelijks bekomen van de corona-epidemie die de wereld heeft geteisterd. Velen zijn ziek geworden, velen zijn gestorven.

Onze gedachten worden ook beziggehouden door de oorlog in Oekraïne. Daar vindt een bloedige oorlog plaats. Veel levens worden verwoest, steden zijn verwoest, velen moesten vluchten. Er lijkt geen eind te komen aan dit geweld. Niemand had het voor mogelijk gehouden dat er in de eenentwintigste eeuw in Europa nog zo’n oorlog zou woeden. Velen dachten: de mensheid is nu verheven tot zo’n hoog peil dat een oorlog op deze manier niet meer plaats zal vinden. Velen zijn teleurgesteld in de mens dat dit nog mogelijk is. De oorlog is niets ontziend, de wreedheid groot.

Ook worden we geconfronteerd met de problemen van het milieu. De aarde warmt steeds verder op en we lijken niet in staat dit proces een halt toe te roepen. De politieke verdeeldheid is te groot, het eigenbelang speelt een te grote rol.

En dan heb ik het niet eens over de armoede en de honger in de wereld. Velen leven beneden het bestaansminimum. Ze hebben niet te eten of te drinken en geen dak boven het hoofd. En door de oorlog in Oekraïne wordt dit probleem alleen maar groter.

Hoezo gaan wij een grote toekomst tegemoet? zult u vragen. Is dat niet al te optimistisch gesteld? Je moet wel een heel groot geloof hebben wil je achter zo’n stelling kunnen staan.

Wat zegt de Bijbel over deze dingen? De Bijbel is een geloofsboek, een boek waarin het geloof centraal staat.

We lezen in Genesis al van Abraham die door het geloof een stem volgt en naar een vreemd land trekt. Hij hecht geloof aan die onbekende God en vertrouwt Hem. Die onbekende God heeft hem ook een zoon beloofd en veel nakomelingen. In de Hebreeënbrief lezen we over een volk zo groot als sterren aan de hemel en het zand op het strand van de zee. Nu wordt hier de stijl van de Oosterse overdrijving gehanteerd, maar toch, de belofte van een groot volk is gedaan. Zal God die belofte nakomen?

Abraham heeft er lang aan getwijfeld. En het wachten duurde zo lang.

We zijn als mensen vaak ongeduldig. We vinden het moeilijk te wachten tot iemand doet wat hij beloofd heeft. En soms nemen we het heft in eigen handen. Dat deed Abraham ook.

Maar in Genesis 21 lezen we dan dat God toch eindelijk doet wat Hij beloofd heeft. We lezen in onze tekst van vanmorgen: “De Heer zag om naar Sara zoals Hij had beloofd, Hij gaf haar wat Hij had toegezegd”. Er staat niet: “God zag om naar Abraham, de aanstaande aartsvader”. Nee, Hij zag om naar Sara.

Het was in die tijd heel ongebruikelijk dat zoiets werd gezegd. Vrouwen telden toen niet mee, zoals nu in Afghanistan weer aan het gebeuren is. Vrouwen stonden in het oude Oosten op de tweede plaats en hadden niets in te brengen. Maar hier, in Genesis 21, staat Sara zelfs op de voorgrond. God is altijd weer verrassend. Hij heeft iedereen op het oog.

We lezen in onze perikoop dan verder dat Sara zwanger wordt, ondanks haar hoge leeftijd. De wonderen zijn de wereld niet uit. God gaat zijn ongekende gang door de geschiedenis. Hij is bezig met het realiseren van zijn heilsplan: het redden van de wereld van zonde en kwaad, oorlog en geweld, ziekte en dood. Hij is op weg naar zijn Koninkrijk van vrede en gerechtigheid. En in dat plan spelen Abraham en Sara een grote rol.

Sara brengt een zoon ter wereld. Isaäk zal hij heten. “God moge toelachen” betekent die naam. Ja, God lacht dit oude echtpaar toe en schenkt hun een zoon. Hij lacht het volk Israël toe, want het zal groot worden. Hij lacht de wereld toe, want uit deze Isaäk zal eens de Messias geboren worden. Deze Messias zal de wereld bevrijden van zonde en kwaad, dood en verderf. Deze Messias wordt ook wel de vredevorst genoemd.

Deze Messias is Jezus van Nazareth. Hij zal eens voor de wereld sterven aan het kruis om God en mens te verzoenen, om zijn Koninkrijk op te richten, een teken van een grote toekomst, zonder oorlog en geweld, haat en nijd, honger en armoede, dood en ziekte.

Maar ik zie er zo weinig van, zult u misschien zeggen. Komt dat rijk er nog? Mogen wij nog vertrouwen hebben in Gods beloften, dat ze ooit gerealiseerd worden? Ja, we mogen wachten op de wederkomst van Jezus Christus en op de komst van zijn rijk, maar het wachten duurt zo lang. Velen hebben de moed al opgegeven en zeggen: “Dat rijk komt er nooit. Deze wereld gaat roemloos ten einde. Je moet wel een grote optimist zijn om nog in Gods toekomst te geloven”.

Uiteindelijk werden Abraham en Sara niet in God teleurgesteld. Al duurde het wachten lang, God zag om naar Sara en Abraham. Hij gaf hun wat Hij beloofd had. Hij gaf hun een nieuwe toekomst. Voor de Israëliet betekende een zoon een nieuwe toekomst, want daarin leefde zijn naam voort. Sara zegt aan het eind van onze perikoop: “Wie had Abraham durven voorspellen dat ik ooit een kind de borst zou geven?” En ze durft weer te lachen.

Zo mogen wij op ook kijken naar de toekomst. God laat zijn wereld niet los, al denken wij soms van wel. Hij laat ons niet los, u niet, jou niet en mij niet. Hij houdt ons vast en gaat samen met ons de toekomst tegemoet. Wij weten niet wat de toekomst ons zal brengen, God weet het wel. En Hem mogen we vertrouwen. Daarom mogen we vol vertrouwen de toekomst tegemoet gaan, want we gaan niet alleen, God gaat met ons mee. Dat mogen we geloven.

Abraham wordt ook wel de vader van de gelovigen genoemd. Want hij waagde het met een onzichtbare en onbekende God. Hij ging op weg naar een onbekend land. We lezen in Hebreeën 11 ook dat Sara vertrouwde op degene die de belofte heeft gedaan. Ze vertrouwde op God en haar vertrouwen werd niet beschaamd.

Intussen mogen wij doen wat God van ons vraagt: Hem liefhebben boven alles en de naaste als onszelf. We mogen zo laten zien waar God op uit is. Dat is onze verantwoordelijkheid.

Zo mogen ook wij vertrouwen op God, op een toekomst met Hem. Wij mogen samen op weg gaan naar die grote toekomst.

Alanya, januari 2023

[nikkislife92]

Vandaag afspraak in t ziekenhuis om te kijken of de clomid heeft geholpen. Ik verwachtte van niet omdat ik niks heb gevoeld maar de wonderen zijn de wereld nog niet uit. misschien dan. Het zou kunnen zijn dat er 2 eitjes aan het groeien zijn. Fucking Yes!!

Vrijdag weer langskomen om te checken maar Damn t is wel spannend. Vandaag verder thuisgewerkt en kon me moeilijk concentreren. Was veel met eten bezig en voelde me onrustig. Helaas ook wel te veel gegeten vandaag. Kan gebeuren.

Uit gekkigheid ben ik ook nog mee gaan kickboksen.

Gekke dag vol verschillende emoties en gevoelens. K lijk wel een schizofreen.

Tabee.

[iwouldntevenknowwhattowrite]

Iets is Sarahs ding?!

[mysunfreckle]

Metamorphmagus

[Courferre week 2017, day 2, Harry Potter AU]

When he first enrolled, some of the teachers tried to forbid Courfeyrac from transforming in class. Combeferre still remembers the speeches about distracting other students. He also remembers, and much more fondly, the look on Courfeyrac’s face when he and Enjolras came to his defence. Metamorphmagi cannot always help their transformations, and Combeferre had ample information to back this up.

“Just because they’re rare,” Enjolras had said pointedly. “Is no reason to be ignorant about them.”

It had cost them some house points for Ravenclaw and Slytherin respectively, but it had instantly earned them Courfeyrac’s friendship.

By now Courfeyrac’s changing appearance is generally accepted as normal. Both by the teachers and the students. To Combeferre it’s as much a part of him as his exuberant emotions. They are very often linked too.

The time when someone stole Jehan’s homemade tie dye robes, his eyes turned absolutely green from anger.

The first time Bahorel tried to stand on his broom and fell off, all his freckles disappeared in fright and when it turned out he was fine they came back in bursts with every snort of laughter.

Once, after a long day of studying, they all got to watch his pastel hair slowly darken to earth tones as he fell asleep with his book in his arms.

And the day Combeferre asked him to be his boyfriend his hair curled up so violently that the curls seemed to form an actual multi-coloured halo around his head. It was a full week before his nails stopped changing colour every time they held hands.

[gerommel]

In de bloemenwinkel

Ik: hebt u misschien ook rozen?

Verkoopster: Nee, sorry

Ik (overrompeld door dit heftige nieuws): ... Wat vinden meisjes dan leuk?

Verkoopster (vol sympathie): Ach.. wat vinden meisjes dan leuk...

Ik: Ja.. Ik uh.. weet dat ze van roze houdt.

De verkoopster pakt een bosje bloemen en overhandigd het aan mij. Ze kijkt naar me.

Verkoopster: zoiets?

Ik: u weet het waarschijnlijk beter dan ik, dit lijkt er wel op denk ik

Verkoopster: Wil je er twee, of één?

Ik (mompelend): Twee voor vijf euro lijkt me prima. Toch? Wat denkt u?

Verkoopster: Ja.

Ze overhandigd mij twee boeketjes bloemen.

Ik: u heeft wel een beetje mijn leven gered..

Verkoopster: moet je de winkel nog in?

Ik: Nee

Verkoopster: Ga maar. Toe maar.

Ik: Echt?

Verkoopster: Ga maar. Lopen.

[jurjenkvanderhoek]

IN DE ONTDEKKING VAN DE AARDE VIND IK MIJZELF

In de verzamelde essays van Huub Oosterhuis, uitgebracht in 2022 bij uitgeverij Ten Have, ontdek ik het leven van de schrijver. Daarin ontdek ik mijn geloof zoals ik het niet had gedacht te belijden. De teksten van Oosterhuis namelijk sluiten aan op mijn weten, zonder dat ik dat voordien heb geweten. Hij vond de woorden die ik niet voor mogelijk had gehouden. Het opent mij de ogen en ontsluit het mysterie van het geloof. Het opent mijn hart om het woord tot mij te nemen. Zo dacht ik dat het was, maar ik heb het nooit zo gezien.

Oosterhuis is een voorganger, hij gaat mij voor in het interpreteren van de bijbel, van het geloof, het leven. Ook zet hij voor mij zaken op losse schroeven. Zo zoals ik van kinds aan de dingen kinderlijk aanneem, gooit hij ze aan stukken. Blaast als de grote boze wolf niet alleen voor mij heilige huisjes omver. Uit de scherven zoek ik dan mijn nieuwe denken, mijn geloven zoals ik niet dacht het te verwachten dat het ooit kon zijn. Hij breekt mijn geloof niet stellig af, maar leert mij op een andere manier de dingen te bekijken, te doorzien. Niet aan de oude wereld vast te houden, maar een nieuw aarde ontdekken. Op een andere manier de bijbel te lezen. Mij andere inzichten te geven hoe te leven in de naam van de geest die men God durft te noemen.

‘De ontdekking van de aarde’ is de titel van de verzameling korte levensbeschouwingen. In het boek ontdek ik niet zozeer de aarde als fysieke planeet, maar eerder de wereld als spirituele verblijfplaats. Het boek is als de bruiloft te Kana. Een vertelling van Johannes in het Nieuwe Testament van de Bijbel. Het feest waar de beste wijn tot het laatst is bewaard. Zo lees ik ook de verzamelde essays. In dit boek zijn de voor mij meest aansprekende verhalen op de laatste pagina’s afgedrukt. Want in het slot vind ik de uitleg van wat die Bijbel is, een toelichting waarnaar ik verlang te lezen en te horen. Hoe en waarom de verhalen zijn ontstaan en nu, 2000 jaar na dato, nog steeds worden gelezen en bestudeerd. Dat er nog telkens nieuwe dingen in kunnen worden ontdekt. Het mogen dan oude teksten zijn, deze zijn nog voortdurend actueel en nergens gedateerd. Ze kunnen worden geplaatst in de tijd van hier en nu. Maar ze hebben dan wel uitleg nodig. Uitleg van bijvoorbeeld een denker en schrijver als Huub Oosterhuis. Ik citeer: “Het boek stelt de vraag hoe mensen op deze aarde menswaardig kunnen leven, in vrede met elkaar; wat moeten ze daarvoor doen en laten? (…) De Bijbel inventariseert en ordent alles wat menselijk is, en gaat daarbij niets uit de weg.”

Voor het laatste ijkpunt, dat is Jezus waarover niets met zekerheid kan worden gezegd, lijkt de essaybundel af te sluiten met de zin van het leven. De teksten van Prediker worden uitgelegd, de kritisch denker die de joodse levensleer op de proef stelt in zijn teksten. Hij blijkt geen koffiedikkijker of ziener met een glazen bol te zijn, want er gebeuren geen wonderen. ”Er heeft nooit een andere wereld bestaan waarin wel wonderen gebeurden, waarin stemmen van buiten dit heelal werden gehoord, of waarin mensen beter, moreel perfecter waren.” Maar voor dat laatste ijkpunt dus schrijft Oosterhuis een actuele zaak. Een zaak die nu nog een heet hangijzer is, ook al is de schrijver uit deze tijd gegaan. In het hoofdstuk dat ‘Dagboek’ getiteld is wint Oosterhuis zich terecht op over hoe wij westerse mensen omspringen met vluchtelingen, met name wat wij noemen illegale kinderen en het generaal pardon. “…als de kinderen van mijn kinderen recht hebben op een zo gelukkig mogelijk leven hier op deze aarde, omdat zij ‘geboren’ zijn, dan hebben ook al die asielzoekerskinderen daar recht op, omdat ook zij ‘geboren’ zijn.” Het lijkt de zwanenzang van de poëet die dichterlijk uitleg geeft aan wat de Bijbel zegt van de liefde tot de vreemdeling. Liefde tot je naaste dat wortelt in het besef van gelijkheid. Oosterhuis zal over zijn graf heen willen ageren tegen deze afbrokkeling van de mensenrechten.

Het boek is een autobiografische blik op het leven van Oosterhuis zelf. In verschillende verhalen komt zijn drang te leven zoals hij het leven leefde naar voren. Het gezin waaruit hij voortkwam en waarin zijn geloof ontsproot. De wortels van zijn denken, het groeien van zijn weten en het bloeien als schrijver en dichter. Door zijn essays leer ik deze mens kennen. Hij heeft, of beter had, een uitgebreide bibliotheek waarin talloze bruikbare teksten aansloten aan zijn denken. Hij citeert schrijvers van naam, filosofen en hervormers, dichters en profeten. En zet daar zijn eigen visie tegenaan om tot de ontdekking te komen dat alles uiteindelijk ijdelheid is om met de prediker van het oude testament te spreken.

Werd hij door God geïnspireerd of kreeg hij deze door de grote schrijvers uit zijn boekenkast te lezen. En heeft hij met zijn eigen denken dit verbonden en samengevoegd tot de dwarse zienswijze in zijn eigen geschriften. Laat ik het erop houden dat Oosterhuis als pelgrim een pad heeft bewandelt op zoek naar uitzicht op het geloof, of beter inzicht in de materie van de religie. Hij lijkt in zijn teksten stellig te zijn en het gelijk aan zijn kant te hebben, maar tussen de regels door lees ik niettemin twijfel. Een mens blijft twijfelen en niet zeker weten. Want wanneer het toch eens niet waar zal zijn? Deze onzekerheid voert hij ook als punt van aandacht aan in zijn essays. En met zijn aarzeling, zonder echter sceptisch te worden, komt hij mij tegemoet in wat te geloven en op welke manier dat past in mijn leven. En of Huub zijn pelgrimage tot een goed einde heeft gebracht, en of hij door de poort van de heilige stad is gegaan, we zullen het niet weten. Want niemand krijgt een pas om over die grens terug te keren naar hier.

De ontdekking van de aarde. Verzamelde essays. Huub Oosterhuis. Uitgeverij Ten Have, 2022.

[charleshaddonspurgeon]

Voor Iedere Dag | Ochtend Overdenking U hebt een arm met macht, Uw hand is sterk, Uw rechterhand verheven. (Psalm 89:14) Lees verder Genesis 1:1—2:3. Denk aan de machtige kracht van God in de schepping. De mens heeft iets nodig om mee te werken, geef hem materiaal en met gepaste instrumenten maakt hij zo een vat voor zichzelf. Maar God begon met niets. En door Zijn woord alleen maakte Hij alles uit niets. ���Want Híj spreekt en het is er, Híj gebiedt en het staat er” (Psalm 33:9). De duisternis en chaos liggen voor Hem maar ze maken snel plaats voor uitnemendheid van Zijn macht als Hij zegt, “Laat er licht zijn! En er was licht” (Genesis 1:3).  “In zes dagen heeft de HEERE de hemel en de aarde gemaakt, de zee, en al wat erin is” (Exodus 20:11). Hoe vlug ging dat, en toch is het zo volmaakt en heerlijk compleet! Christen, ik wil dat je levend water put uit deze Bron. De God die dat toen allemaal deed, kan Hij dat vandaag niet? Hij maakte de wereld uit niets, kan Hij geen nieuwe schepping maken zonder de menselijke wil? Zijn woord vormde vroeger de schepping, en Zijn woord kan nog steeds wonderen doen. Gesproken door wie Hij ook maar wil sturen, Zijn woord zal zo krachtig zijn als in de eerste dagen. Er kan duisternis en verwarring zijn in de ziel van de zondaar, één woord zal dat allemaal verwijderen, daar zijn niet eens zes dagen voor nodig. God kan een nieuwe schepping maken in dit gebedshuis en door de hele stad. De Heere hoeft het maar te willen met Zijn almachtige wil, en de zondaar wordt een heilige. O, laat de schepping je aanmoedigen om een nieuwe schepping te verwachten! Ter overdenking Elke Christen is een nieuwe schepping (2 Korinthe 5:17). God past dezelfde principes toe in Zijn “nieuwe scheppingen” als Hij deed tijdens Zijn oorspronkelijke scheppingsdaad. Hij geeft ze nieuw leven (Genesis 2:7; Efeze 2:1), een nieuwe gedaante (Genesis 1:26—27), nieuw licht om hen af te scheiden van de duisternis (Genesis 2:18,21—22; Efeze 2:14—16) en nieuwe werken (Genesis 1:22,28; 2:15; Efeze 2:10). Ben jij een nieuwe schepping van God in Christus Jezus? Preek 674, 4 februari 1866

[literairfrietkot]

Onhandig

Scène 1

“Smaakt het?”

“Ik heb wel beter gegeten.”

“En ik heb zo mijn best gedaan.”

“Dat kan, maar je weet dat courgettes mijn ding niet zijn.”

“Nee, maar dit is echt lekker, met dat gehakt enzo.”

“Hier, je mag mijn portie hebben.”

“Zeg, Gerard, als dat je dank is.”

“Je zou blij moeten zijn, schat, meer voor jou. Ik maak wel een pizza klaar.”

“Pizza?”

“Ja pizza, je weet wel, zo een platte schijf met tomatensaus en kaas en salami. Naar het schijnt eten ze dat in Italië nogal vaak. En je hebt ook versies die ingevroren zijn. Zo eentje ga ik nu halen.”

“Maar schat, zou je dat wel doen? Ik kan snel iets anders klaarmaken. Er is nog gehakt over.”

“Nee, blijf gerust zitten en eet smakelijk. Ik red me wel. Wijntje?”

“Nee, dank je.”

(Man gaat naar de kelder, doet diepvriezer open, komt kalm terug, zet pizza in de oven)

“Zeg, Marlies, dat hand in de diepvriezer, van wie is die eigenlijk?”

“Van de vorige eigenares, denk ik. Waarom?”

“Gewoon, er zit nog een trouwring om. Misschien moeten we die terugbezorgen aan de weduwnaar?”

“Ja, misschien wel. Ik kijk straks wel even in het dossier naar het telefoonnummer.”

  Scène 2

“Meneer Schepens? Met Marlies Verhoeven van Begrafenissen Bulens. Ik heb goed nieuws.”

“Oh ja?”

“Ja. We hebben de trouwring van je echtgenote teruggevonden.”

“Maar hoe kan dat? Hoe is dat mogelijk? Die was toch mee de oven ingegaan en gesmolten?”

“De wonderen zijn de wereld nog niet uit, blijkbaar. Toen we deze morgen meneer De Graaf verstrooiden, hoorden we wat kletteren in die strooikoker. En daar vonden we dan plots uw ring, enfin de ring van je overleden echtgenote.”

“Oh, maar dat is werkelijk goed nieuws. Ik ben zo blij. Zo heb ik toch nog iets tastbaars van Emma, iets wat van haar is. Ik mis haar zo erg. Ik zou zo graag haar hand nog eens een keertje willen vasthouden… 

“Dat begrijp ik meneer.”

“Maar goed, ik heb nu haar ring tenminste terug. Mag ik hem onmiddellijk komen halen?

“Jazeker. Maar we willen hem wel nog even goed schoonmaken natuurlijk. We willen niet dat er nog as van meneer de Graaf in die groefjes blijft zitten. Kom anders binnen een half uurtje langs. Je kent het adres?”

“Jawel, we hebben veertig jaar gewoond waar jullie zaak is. Het zou erg zijn mocht ik dat niet meer weten zijn.”

  Scène 3

“Haardroger. Zaagje.”

“Wel voorzichtig hé, Gerard.”

“Jaag me niet op, Marlies, ik doe ook gewoon maar mijn best.”

“Ja, maar je moet toch zien dat je die ring niet beschadigt. En een beetje zachtjes met mijn hand. Straks kan ik het niet meer gebruiken.”

“Tang, Marlies, tang.”

“Wat ben je van plan?”

“Die ring moet toch uit, of niet? En we hebben niet veel tijd meer. Straks is meneer Schepens hier en wat dan?”

“Ok, ok. Welke tang bedoel je?”

“Die tang, je weet wel, met dat rode handvat, waar ik normaal de tanden mee trek.”

“Alsjeblieft.”

“Nee, dat zal niet lukken Marlies. Je zult de hand moeten loslaten. Gehaktmolen alsjeblieft.”

“Maar, Gerard, neen, dat kan je niet doen. Dat mag je niet doen. Ik smeek je, nee.”

“Het moet Marloes, het moet. Straks gaat de bel. En wat heb jij toch met handen? Waarom houden we die bij? Waarom moet ik van alle crematies die we doen, een hand bijhouden? Je ziet nu wat ervan komt.”

“Schat, echt waar, soms denk ik dat je een bord voor je kop hebt. Nooit Freud gelezen? Kijk eens goed hier, naar deze robothanden. Vind je het dan zo gek dat ik…”

(De bel gaat)

[awesomeredhds02]

mathildaverwoerdt

But my oma en opa thinks it looks nice 🧡🤓

/ heb zo'n twee jaar genegeerd dat ik aan de bril moest. Mijn ogen waren altijd zo goed, dat ik lang in de ontkenningsfase zat. Dat ik wazig zag in de verte lag echt niet aan mn ogen hoor, nee, ik was gewoon moe. En die bordjes die ik niet kon lezen, kwam omdat ik een lange dag had gehad. Ja ja. Pas toen ik een tijdje terug het autorijden weer oppakte (hierover later meer) en aan mijn vriend vroeg of dat nu een rotonde was wat ik zag of niet, besefte ik dat het tijd werd om mn ogen te laten testen. -2. Lekker til. Heb altijd gezworen dat als ik ooit een bril zou moeten, ik voor lenzen zou gaan. Maar de wonderen zijn de wereld nog niet uit. Dus vanaf nu ga ik als Mabrilda door het leven. En ik kan je vast vertellen: er is me ineens zóveel helderder. Wordt vervolgd. 😏🦄