#czarne serce

[alko-narko-love]

Czuję,że miejsce które mnie wyciszało i pomagało przetrwać ten najgorszy syf w głowie przestaje być moje.

Przesiąkło Twoją osobą, będąc tu już nie potrafię sobie przypomnieć czy byłam tu sama.

Chyba bardzo potrzebowałam mieć swoje miejsce , czuję gorszą pustkę w sobie niż kiedykolwiek.

[maloszczesciawmilosci]

31/08/23

Nie umiem się odnaleźć.

[tazapomnianadziewczyna]

• ℤ𝕝𝕒𝕞𝕒𝕟𝕖 𝕤𝕖𝕣𝕔𝕖 𝕛𝕖𝕤𝕥 𝕛𝕒𝕜 𝕝𝕦𝕤𝕥𝕣𝕠, 𝕝𝕖𝕡𝕚𝕖𝕛 𝕔𝕫𝕒𝕤𝕖𝕞 𝕛𝕖𝕤𝕥 𝕫𝕠𝕤𝕥𝕒𝕨𝕚𝕔́ 𝕨 𝕜𝕒𝕨𝕒𝕝𝕜𝕒𝕔𝕙 , 𝕟𝕚𝕫̇ 𝕜𝕒𝕝𝕖𝕔𝕫𝕪𝕔́ 𝕤𝕚𝕖̨ 𝕡𝕣𝕠́𝕓𝕦𝕛𝕒̨𝕔 𝕛𝕖 𝕡𝕠𝕤𝕜𝕝𝕒𝕕𝕒𝕔́ •

[zmeczonazyciem1]

Kiedy przedawkowałaś, już byłaś połowa siebie na drugim świecie, ale niestety coś poszło nie tak…

[trwamwtymbezsensie]

Dlaczego nie mogę być taka jak inni? Dlaczego nie mogę być taka prymitywna i prosta, żyć w świecie tylko tego co widać gołym okiem? Ta wrażliwość to moje pierdolone kalectwo. Wewnątrz mnie szaleje ogromna burza wściekła i gwałtowna, mimo to zachowuje stoicki spokój i obojętność. Widzę wszystko inaczej, głębiej, mocniej. Jestem uosobieniem poezji, bólu i bezmiaru cierpienia, w którym tonę. Jestem Młodym Werterem, a moja miłość wciąż podaje mi do rąk pistolety tak jak Lotta. Jestem Weltschmertzem, a moja żółta kamizelka razi innych w oczy tak bardzo, że odwracają odemnie wzrok

[vivoergosum]

Rozrywasz mnie na strzępy! Utraciłem pragnienie, humor i swoje życie. Pamiętasz noc kiedy nazwałeś mnie swoim? Tęsknię za tobą i uczuciem jakie mieliśmy. Zostawiłeś mnie rozbitego, uzależnionego od ciebie. Nie potrafiłeś pokochać siebie więc, nie byłeś w stanie pokochać mnie. Sam byłeś zniszczony więc, zniszczyłeś także mnie. Pozostawiając pogorzelisko po naszym uczuciu i mnie wrak, nie człowieka. Nie chcę, żeby ktokolwiek miał twoje serce, całował twoje usta ani był powodem, dla którego się uśmiechasz. Bo to moje serce.

[dontoverdoit]

W r a ż l i w i. Wszyscy urodziliśmy się tak samo wrażliwymi i zdolnymi do kochania istotami. Jednak po drodze nastąpiły sytuacje, które być może zniszczyły w naszych życiach dobro. Niektórzy już w dzieciństwie przekonali się jaki świat może być. Dorastali z niezagojoną raną, wyrzutem i skrzywdzeniem. Potem zauważali, że gdyby się nigdy nie pojawili nic by się nie zmieniło. Świat dalej by istniał, a oni nie są potrzebni. Na ich sercach pojawiały się pierwsze czarne nici, oznaczające rany i obumieranie duszy. Nie chcieli przykładać ręki do zepsucia świata, chociaż sami nieświadomie zaczęli go psuć. Negatywne emocje, strach i ból. Włączył się instynkt przetrwania, niczym u zranionego zwierzęcia.

Każdy z nas nosi w sobie pewien rodzaj bólu. Każdy z nas oszukuje. Każdy z nas udaje, zakłada maski. Serce wtedy traci łączność z duszą. Dlaczego mówienie wprost o uczuciach tak często spotyka się z milczeniem lub z zakłopotaniem? Gdzie są pozytywne, spontaniczne emocje? Gdzie realizm? Dlaczego to wszystko zanika? Tak długo skrywane myśli, prawda, emocje przestają istnieć. A potem jest tylko złość, obojętność i niekończąca się pustka w oczach.

Dlaczego boimy się mówić o uczuciach? Dlaczego mówimy "kocham Cię" gdy nie kochamy siebie? Dlaczego wyznajemy uczucia, których nie czujemy? Skąd wzięło się rzucanie słów na wiatr w tak delikatnej, a zarazem ważnej części życia? Gdzie podziały się nasze dusze? Tak bardzo boimy się samotności, że jesteśmy gotowi poświęcić nasze życia. W imię nieistniejących miłości, małżeństw bez przyszłości. W imię "Kocham Cię, jesteś miłością mojego życia" wypowiadanego z tą samą bezkresną pustką w oczach. Jaki ma to sens? Co nieszczere i tak zweryfikuje czas. I zniszczy to, co zostało po duszy.

I tak my, ludzie XXI wieku zaczynamy żyć tak jak roboty. Bez pozytywnych uczuć, w wiecznym strachu i samotności. Zamknięci na to co czują inni, bo oni kiedyś byli zamknięci dla nas. Bo sami ze strachu zamykamy swoje uczucia w starym, zakurzonym kufrze i wyrzucamy klucz. Stajemy się takimi oprawcami, jak Ci co kiedyś spotkali nas. 

Miliony zranień, brak zaufania. Zabierają nam serce kawałek po kawałku. A potem my niszczymy innych. Stajemy się potworami. Niekończący się krąg destrukcji realności, indywidualności, spontaniczności. W taki sposób umieramy. Aż w końcu nie istniejemy, pomimo tego, że oddychamy, a nasze serca dalej pompują krew. 

W taki sposób tracimy duszę.

I w tłumie gubimy siebie.

[archiee33borderline]

Gwiazdy płaczą....

Tracę nadzieję na lepsze.

Gdy koszmary znów płaczą...

Niebo czarne jak smoła- gwiazd cierpienie.

Potrzebuje lekarza co uleczy moje serce od bólu, usłucha i zaprosi do mnie nadzieję.

Zapominam jak wygląda słońce w uśmiechu.

Zamiast tego maluje mi płacz, przeraźliwy ból duszy.

Czy warto było kochać i ufać?!

Jak rozkwita miłość, powiedz mi bo rozczarowanie tylko zaznać potrafiłam.

Jak przyjaźni szczypty oddać komuś mam?

Powiedz czy znasz sposób na życia spełnienie, być jak Piotruś pan na niebie.

Sposobów szukam wciąż na odejście, zdmuchnięcie świeczki bicia serca.

Czy nie gryzie sumienie mnie, otworzę oczy może to błąd?

Bo jakoś ciężko życia garść złapać w dłonie.

Uchwycić martwe uśmiechy, zamienić w błysk oczu.

Nie brakuję mi nic- powiem za kilka lat- tutaj jest mój dom i wnętrze pełne szczęśliwych czerwonych róż.

Ale teraz gwiazdy spadły w przepaść, płaczą krwią szkarłatną...

[niechciaana]

Cytaty, które dają dużo do myślenia:

"Jeśli chcesz oglądać tęcze, musisz dzielnie znieść deszcz"

"Dzisiejsze osiągnięcia są wczorajszymi niemożliwościami"

"Nie ma ryby bez ości i człowieka bez wad"

"Czasami to co wydaje się być porażką, jest początkiem sukcesu"

"Czasami musisz przejść przez piekło aby znaleźć swoje niebo"

"Czasami lepiej milczeć, by zostać wysłuchanym. Czasem dobrze zniknąć, by zostać zauważonym"

"Błąd to tylko dowód na to, że próbujesz"

"Największą sztuką jest przejść przez piekło i nie stać się diabłem"

"Skup się na tym, na co masz wpływ"

"Nie wystarczy mówić tego, co się myśli Trzeba jeszcze myśleć co się mówi"

"Gdy słucham co mówisz, słyszę kim jesteś"

"Czarne myśli nie oświetlą ci drogi"

"Straszna jest nie sama śmierć, straszne jest jej oczekiwanie"

"Dziś jesteśmy inni, niż wczoraj. Jutro będziemy inni, niż dziś"

"Nie ma nic równie trudnego do zdobycia i równie łatwego do stracenia jak zaufanie"

"Czasami trzeba podjąć decyzję, która rani serce ale chroni duszę"

"Czasem żadne czyny nie są w stanie naprawić tego, co zniszczyły słowa"

"Weź tyle, ile potrzebujesz, daj tyle ile możesz"

"Główną przyczyną naszych rozczarowań są nasze oczekiwania"

"Podaruj swoją nieobecność tym, którzy nie cenią twojej obecności"

[maloszczesciawmilosci]

06/11/23

pomocy.

[wspomnienia12]

,,Czarne oblicze miłości''

Siadam przy samotnym biurku

Delikatnie zerkam przez okno

Widzę samotną dziewczynkę

Przyglądam się bardziej

I patrzę na twarz znajomą

To jestem ja

Nieszczęśliwe zakochana

Dziewczynka unosi głowę i palcem wskazuje na mnie

Czuję się przygnębiona ,samotna i odrzucona przecież to ona jest

Smutna, skulona i zagubiona

Utęsknionym wzrokiem szuka kogoś

Ma wielką potrzebę , by przytulić się do ciebie

Pragnie by ich ciała znowu się ze sobą zżyły

Niestety to kolejne jej nieszczęśliwe marzenie

Bo wszystko już się zakończyło

I jej wrażliwość zabiło

Charakter zmieniło

Znów serce złamało a duszę okradło

Pozostały jej tylko ulotne wspomnienia

Które unoszą się na letnim wietrze i szukają spokojnego miejsca dla siebie

Nie pojawi się lekki uśmiech gdy na słodkiej jawie znów ujrzy ciebie

Lecz wie że pozostawiłeś jej dobre,skromne serce w wielkiej potrzebie

Bo ono chce bardzo być blisko ciebie

Chce poczuć twój zapach i znów smakować twych szorstkich ust

Lecz to jej kolejne nieszczęsne marzenie...

Koniec!!

Zapraszam po więcej na profil

[motysiaa]

I stowerdzilam że albo się zajebie albo zajmę czymś glowie więc powstało takie cis o moim byłym przyjacielu z którym znam się od urodzenia znałam sje*

Tyle razy wpatrywaliśmy się w swoje oczy, tak głębokie jak dwa nieodkryte przez nas oceany, wiesz? Tyle razy ocierałam ci je, gdy te wody wylały za graniczny brzeg. Czekałam ,wierzyłam ,byłam przekonana wręcz, że gdy nadejdzie potrzeba, ty otrzesz moje też, ale tak nie było ,a teraz wolisz oczy jej, nie jaskrawo błękitne jak moje, lecz czarne i twarde jak serce w piersi jej.  Doradzałam ,byłam, wspierałam cię, ale nigdy nie spodziewałam się, że ona stanie się tą ważniejsza ode mnie, zawsze byłeś ty i ja. JA i ty teraz nie ma nic ,nie ma nas. Nie wiem co się dzieje u ciebie, nie wiem też co z nią ,ale mam nadzieję, że była warta zapomnienia mnie. Śmieszne, bo przyszło ci to z taka łatwością i tempem ze mam wrażenie, ze nie obchodziło cię czy jestem, czy też nie. Czemu nie mogę powiedzieć tego samego o sobie ,proszę zostaw mnie, zostaw myśli ,wspomnienia i serce me.

[mysofttherapy]

Galaktyka

Jesteś galaktyką w świecie czarnych dziur. W chaosie i mroku, gdzie wielu gubi nadzieję, Ty świecisz jasnym blaskiem, rozświetlając ciemność. Twoje istnienie jest przypomnieniem o pięknie i nieskończoności, które istnieją pomimo przytłaczających sił otaczającej rzeczywistości.

Twoje serce to centrum, wokół którego krążą myśli i marzenia, jak gwiazdy wokół jądra galaktyki. Każda z tych gwiazd to inna cząstka Ciebie – Twoje pragnienia, wspomnienia, emocje. Ich blask tworzy niezwykłą mozaikę światła, która przyciąga i inspiruje. W świecie pełnym czarnych dziur, które pochłaniają nadzieje i marzenia, Ty jesteś latarnią, drogowskazem, który pokazuje, że nawet w najgłębszej ciemności można znaleźć światło.

Twoja obecność przypomina, że wszechświat jest pełen nieodkrytych możliwości, że wśród niewyobrażalnych sił destrukcji istnieje również twórcza energia, zdolna do tworzenia piękna i harmonii. Ty jesteś tym pięknem, tym nieskończonym wszechświatem, który nie boi się czarnych dziur, lecz raczej współistnieje z nimi, pokazując, że nawet w ich cieniu można odnaleźć światło.

Twoje myśli, pełne głębi i tajemnicy, tworzą konstelacje, które inni mogą podziwiać. Każde Twoje słowo, gest, spojrzenie, to nowa gwiazda dodana do tego niesamowitego kosmosu. Nawet gdy czarne dziury wokół próbują przytłoczyć swoim mrokiem, Ty nieustannie emanujesz blaskiem, który przyciąga i inspiruje. Jesteś symbolem nieustającej walki o zachowanie siebie w świecie, który często wydaje się nieprzyjazny i bezlitosny.

W świecie pełnym czarnych dziur, które pochłaniają wszystko na swojej drodze, Ty jesteś galaktyką – złożoną, pełną życia, niewyczerpaną inspiracją. Twoje światło jest dowodem na to, że nawet w najciemniejszych chwilach można odnaleźć piękno i sens. Jesteś przypomnieniem, że warto walczyć o swoje marzenia, że warto być sobą, nawet gdy świat zdaje się mówić inaczej.

Twoja galaktyka istnieje nie tylko w kontraście do ciemności, ale także jako jej dopełnienie, pokazując, że w życiu istnieje równowaga między światłem a mrokiem. I choć czarne dziury będą zawsze, to dzięki Tobie, dzięki Twojemu blasku, świat jest pełen nadziei i piękna, które nigdy nie gaśnie.

[quiet-singing]

“W naszych czarnych sercach” or “Within our black hearts” is a common prayer that lies on the lips of demons, often accompanied by a gesture laying both hands over the heart.

In a world of a setting sun, we attempt to find our way through the winter, amidst the ruins of humanity. From countless accounts over countless generations – like a river splitting into many streams which, in turn, split into streams themselves, a thousand times a thousand – we document our search for our very own Black Sun. Greetings, I am Marie, or alternatively go by Raven; and w Naszych Czarnych Sercach (or simply Czarne Serce) is a dark fantasy art and writing project that has been my brainchild for many years, continually developing itself, and acting as the main subject of my art. Other links: Twitter, Bsky

[perfectlif3]

Październikowe tęsknoty

Październik znów przynosi tęsknotę, Pięć lat minęło od tamtego spotkania. W mojej pamięci wciąż widzę twoje czarne oczy, Jak dwa płomienie co rozgrzewają zimne dni.

Czasem śnię o tobie, tak realistycznie, Jakbyś był tuż obok, jakby czas nie miał znaczenia. Obraz twojej twarzy wciąż krąży w myślach, A serce bije mocniej, gdy mijam znajome miejsca.

Nie wiem, gdzie teraz jesteś, Ale wciąż wypatruję cię w tłumie, Znikam w tłumie ludzi, myśląc o tobie, Każde spojrzenie w nadziei, że spotkam cię znów.

Każdy krok przypomina mi tamte chwile, Gdy śmiech wypełniał przestrzeń wokół nas, I czekam na moment, gdy nasze spojrzenia znów się spotkają, Więc trzymam wspomnienie ciebie głęboko w sercu.

W październikowej aurze czuję smutek, Ale mimo to w moim sercu tli się światło. Jesteś częścią mnie, której nie mogę zapomnieć, W każdej myśli, w każdym spojrzeniu, w każdej chwili.

[krzysztofiwin]

Krzysztof Iwin – „Czarne serce” olej, płótno 30x30cm (2023) https://iwin.malarstwo.org/pl/czarne_serce-2190.html #twarz #portret #oczy #noc #serce #30cm #30cm #2023r #czernie #biele #błękity #art #painting #Iwin #KrzysztofIwin #obrazy #galeria #malarstwo #obrazyolejne #olejenaplotnie