#bohemi

[wintercorrybriea]

bohemi jewlery

[ilvinoeoltre]

La Degustazione: Oltrepò Pavese Rosso “Anni ’90” (15/02/2024)

[negreabsolut]

Un bohemi, per JohnPBanks7. [font]

[ilromagnollo84]

Ayumi Tanabe

Esther de Jong

Debra Shaw

Chandra North

'Haute Bohémie' collection

John Galliano Spring/Summer 1998

[moooonmuses]

bohemie morales bromley.

ㅤㅤㅤ 🧪ㅤㅤㅤ [ㅤㅤ @@@ bmorales ㅤㅤ;ㅤㅤvocê ligou para o telefone de bohemie morales bromley, uma dealerquímica. com seus 27 anos, ela reside em são francisco. nascida em março de 1999, dizem que ela se parece bastante com christina nadin... será que ela concorda com isso?

ㅤㅤㅤ ㅤ ㅤi didn't have it in myself to go with grace . . .

ariana com ascendência em touro, bohemie morales bromley veio ao mundo no ano de 1999, após inúmeras tentativas do casal morales-bromley. a gravidez tão desejada e planejada era o maior sonho do casal, que com êxito e saúde se concretizou quando conceberam bohie; como um milagre premiado, a criança veio trazendo leveza e calmaria para o relacionamento matrimonial que passava por tensões devido às frustradas tentativas de um filho. seu pai, o líder implacável do clube de motoqueiros "the serpents", sempre foi uma figura de autoridade e poder, mas também de desapontamento. ele desejava um herdeiro masculino para seguir seus passos e manter o controle do clube, e sua mãe fora uma bailarina importantíssima para a cena do balé na califórnia, que infelizmente precisou se aposentar quando descobriu a gravidez. por mais que desejada, saberia que aquilo afetaria drasticamente em seu futuro e sua profissão. boheme cresceu à sombra dos sonhos e ideais frustrado dos pais. toda a base familiar de bohie fora completamente desestruturada aos seus dois anos de idade, quando o pai assumiu que havia cometido um ato de infidelidade, e que havia sido além disso; agora ele era pai de duas meninas. diwata luz, sua madrinha e amiga próxima da mãe, havia tido um caso com dean e agora carregava octavia. a pequena bohemie, mesmo sem entender completamente o que acontecia, sentiu a mudança no ar. a proteção e a segurança que sempre a cercaram foram substituídas por uma sensação de perda e desconfiança. a ausência dos pais em seu dia-a-dia, crescimento e criação era substituído por inúmeros cursos que até hoje enfeitam sua formação. tw: drogas. a influência do clube de motoqueiros "the serpents" sempre presente em sua vida, começou a parecer uma alternativa atraente. fascinada pelo poder e pelo controle que o mundo do crime poderia lhe oferecer, bohemie acabou se envolvendo nesse universo perigoso. tornou-se uma traficante de drogas, utilizando sua inteligência afiada e seu senso estratégico para ascender rapidamente no submundo de são francisco. juntamente com essa vida dupla, sua paixão pela química ia se aguçando cada vez mais em seus experimentos vastos, deste misturas básicas, até mesmo produção de drogas em grande escala. aos poucos, se tornou oficialmente a dealer e fabricante dos próprios produtos; ganhando um grande poder dentro do clube. porém, a sombra do pai, aquele que ela culpava por destruir sua família, ainda pairava sobre sua vida. determinada a garantir que ele pagasse pelo que fez e para proteger sua própria liberdade, bohie traçou um plano frio e calculado. usando seu conhecimento das operações criminosas do pai e seu papel no "the serpents", a filha plantou evidências que o incriminavam, levando as autoridades a acreditar que ele era o verdadeiro responsável por suas atividades ilícitas. o pai, que sempre sonhou em ter um herdeiro homem para perpetuar seu legado no clube de motoqueiros, acabou preso por um crime que não cometeu, traído pela própria filha. bohemia, agora livre das ameaças que ele representava, se estabeleceu como uma figura poderosa e intocável no submundo de são francisco.

ㅤㅤㅤ and you're the hero flying around, saving face . . .

bohemie se marcar por uma personalidade mais nua e crua. por se tratar de uma pessoa extremamente concisa e breve, é direta em seus atos e palavras, preferindo ir direto ao ponto sem rodear. ocluída e reservada, raramente compartilha seus sentimentos ou se abre para os outros, mantendo uma barreira emocional que poucos conseguem ultrapassar. sua abordagem é fria e calculada, mostrando pouco ou nenhum espaço para vulnerabilidade. é do tipo que controla suas emoções com precisão, sempre cautelosa para não revelar mais do que deseja.

sempre fora apaixonada por química desde o colegial. sua segunda profissão, além de ser um campo dominado e admirado por bohie, também é um disfarce para que possa ter legalmente todo um laboratório para confecção dos produtos ilegais.

prefere usar o sobrenome da mãe comumente, para que não seja ligada ao pai.

quando começou com os trabalhos no the serpents, seu apelido inicial era double w, com alusão ao walter white

ㅤㅤㅤ and if i'm dead to you, why are you at the wake? . . .

muse e bohemie se apaixonam intensamente enquanto trabalham juntos. no início, o relacionamento se passa por um misto de coisas incríveis; admiração, respeito e paixão. mas, com o passar o tempo, muse revela um lado controlador, ecoando o passado traumático dos dois lados. quando ela tenta deixar esse relacionamento, é impedida por muse, que passam por um espiral de culpa, ressentimento e brigas. muse e bohemie lidam com o luto por um amor que começou diferente, mas se tornou um relacionamento tóxico.

[cosmicanger]

bohemi jewlery

[mz-oneofakind]

This galliano haute bohemie omg but it was $8000 so i stole a button off it

[ilikefonts]

Bohemy Font Duo

★ ᴅᴏᴡɴʟᴏᴀᴅ • ꜰʀᴇᴇ ꜰᴏɴᴛs

[trzpiotka]

witaj fircykowa osobo, może pukam do złych drzwi i wybacz jeśli przeszkadzam, ale mam pewną rozkminę i jakoś mentalnie nie mogę jej rozłączyć z faktem, że kojarzę twój blog jako przestrzeń posłowackiewiczową i dalej okazyjnie literaturowo-memową. zastanawia mnie ostatnio, dlaczego polykuła pol litu nagle nie oszalała za Niebezpiecznymi Dżentelmenami?? wydawało mi się, że film o naćpanym zakopiańskim fanfiku murder mystery z artystami polskiej bohemy jako głównymi postaciami, na który przychodzą stada polonistek lat 50+ powinien być wokół rozszarpywany, a przemierzając tumblra mierzę się z nicością. where is everybody? kiedy dopadnę jakąkowiek wersję online mam nadzieję ogarnąć z tego gify, aby zostały dla potomnych

hmm, myślę, że to głównie dlatego, że dopiero co wszedł do kin? no i polski tumblr jednak jest dość mały, a ten bliżej literatury ogólnie raczej przymiera. jakkolwiek dzięki za aska, wybieram się na ten film, jeśli zrobisz te gify wrzuć koniecznie! :)

[jigsrock71]

ULTIMATE Cover: BOHEMIAN RHAPSODY - QUEEN #shorts #cover #queen #bohemi...

https://youtube.com/shorts/gPOulKnApj8?feature=share

[wilanowo]

Perspektywa Marsa

Jest dla mnie rzeczą absolutnie jasną, że każdy, chciałby związać swoje życie z szeroko pojętą twórczością artystyczną, w pierwszym kroku poszukuje dla siebie inspiracji. Chcemy się jakoś zdefiniować, zakotwiczyć w tym szerokim twórczym świecie, określić to, kim jesteśmy i do czego dążymy. Nierzadko zdarza się, że gnani ambicjami sięgamy wysoko, po inspiracje z najwyższej artystycznej półki: klasyki gatunku, mistrzostwo form. Koncept doskonały, bo doskonale odległy.

Potem zaś, chcąc dorównać obranym wzorcom, możemy niestety boleśnie zderzyć się z poprzeczką, którą chcielibyśmy przeskoczyć, a którą, co ironiczne, sami sobie ustawiliśmy.

Zaryzykuje stwierdzenie, iż dość częstą inspirację dla współczesnej młodej bohemy stanowi Paryż. Paryż, czy raczej koncept Paryża, to w końcu ucieleśnienie snu każdego artysty: piękne kawiarnie o klasycznym wystroju, kwiaty w klombach, urocze balkoniki starych kamienic (z obowiązkowym widokiem na wieżą Eiffle’a), muzea na każdym kroku, wysmakowana moda oraz cudowna kuchnia… no, chyba że jesteśmy żabą. A poza tym tłumy, kolejki, turyści i niebezpieczne dzielnice, w których bez pytania można dostać oklep. Oczywiście też dla sztuki. Wszak jesteśmy w Paryżu.

Jak widzimy, Paryż a koncept Paryża to dwa zupełnie różne światy. Ten pierwszy nie różni się zbytnio od innych europejskich stolic; drugi z kolei nie istnieje.

Rzeczą absolutnie dla mnie fascynującą jest za to kreowanie zjawiska Europy w Polsce – chociażby takiego „polskiego Paryża”, który miałby być jednocześnie światowy, artystyczny, a przy tym swojski i taki „nasz”. Stąd mamy dwie drogi: możemy pokazać urok „naszego Paryża”, jego znaleźć punkty wspólne z Paryżem francuskim lub wskazać piękno, którego w Polsce niekoniecznie można się spodziewać. Z drugiej strony, możemy owo poszukiwanie piękna wyśmiać, skupiając się wyłącznie na tym, co lokalne. Będziemy mieli zatem przytulne, trochę duszące kawiarnie i kawę w peerelowskiej szklance w koszyczku. Krzywe balkoniki starych kamienic, których mury głoszą wzniosłe hasła namawiające do bliższych stosunków z kibicami wrogiej drużyny piłkarskiej. Cudowną kuchnię i bułkę z pasztetową na śniadanie. Zdjęcia bez filtra, nierzadko prześwietlone. Czyste łamanie konwencji. Nikt przed nami tego przecież nie zrobił.

Zastanawia mnie jednak, po co jednak szukać w Polsce Paryża, skoro można poszukać w niej Polski? A potem pokazać piękno nas samych, bądź przeciwnie, samemu z siebie się pośmiać? 

Z tego właśnie pytania narodziło się Wilanowo, czyli Wilanów prowincji. Zakątek łączący wszystkie wady życia na wsi ze wszystkimi wadami życia w mieście. Otwarty umysł i ciasne mieszkanie. Tradycja i nowoczesność. Estetyka odziana w bogactwo, będąca tak naprawdę taniością Ikei wyrosłą na dawnym polu kapusty. Oraz pozorna niedostępność, która znika, gdy tylko poznamy kod do bramy osiedla.

Z Paryżem łączy się sztuka, jak i możliwość zebrania obicia części frontowej przedniej, jeśli w swoich wojażach zawędrujemy w mniej gościnny zakątek. Przekładając to na stołeczne realia, nasz „Paryż Polski” powinien zatem znajdować się gdzieś na Pradze Północ, w siedlisku starych „pankierowników” i młodych artystów wynajmujących mieszkania po okazjonalnej cenie, oraz w otoczeniu pięknych murali i smutnych śmietników wypełnionych „małpkami” i foliami po kebabie.

Tymczasem Wilanów, czy raczej koncept Wilanowa, to ucieleśnienie marzeń Areczka z korporacji. Poprawny do zanudzenia, tworzony „od linijki”, a jednocześnie bez planu. Bezwstydnie rozrastający się na dawnych wiejskich polach, nie wypierający tego, z czego powstał, a przy tym dumny z tego, czym się stał. Obiekt pogardy praskiej bohemy.

Inspiracja Paryżem zobowiązuje. Biorąc taki wzór, sami niejako skazujemy się na wędrówkę po wyżynach sztuki wysokiej, a w tej jednak nie wszystko uchodzi na sucho. Jeśli świadomie pozostając w jej okowach chcemy wyśmiać na przykład estetykę fotografii wykwintnego jedzenia przy prostych okazjach, to publikacja zdjęcia śniadania składającego się z kajzerki z pasztetem będzie chyba najgorszą opcją. Estetyka nijak nie pasująca do naszej głównej inspiracji to nie pastisz. To zwykłe przestrzelenie konwencji. Z kolei inspiracja Wilanowem nie zobowiązuje do niczego. Będąc trzydziestoletnim milenialsem z kredytem na drugie tyle lat, z automatu jesteśmy przecież nudni. Możemy więc śmiało publikować zdjęcia kanapki z chleba posmarowanej nożem, i nikt nie będzie mógł zarzucić nam niedopasowania żartu. Wszak wiadomo, że korporacyjna widownia Instagramowych profili dla ludzi 30+ ma dowcip czerstwy, jak chleb z tej memicznej kanapki.

Bo widzicie, jeżeli coś kontrujemy, jeśli czemuś się sprzeciwiamy, parodiujemy jakieś zjawisko, w pierwszej kolejności nie powinniśmy oczekiwać, że odbiorca od razu będzie wiedział, o co nam chodzi. Po pierwsze, my sami powinniśmy wiedzieć, o co nam chodzi. Co chcemy wyśmiać? Z czym się nie zgadzamy? I czy to, z czym się nie zgadzamy, istnieje gdzieś indziej niż tylko w naszej głowie. Nawet jeśli traktujemy Paryż jako punkt wyjścia, nasza przekorność musi mieć sens i jakieś odniesienie. Nie dodawanie filtra do zdjęcia tylko dlatego, że wszyscy instagramowi twórcy tak robią, nie czyni jeszcze awangardy. Tak samo zresztą nie czyli jej fakt, iż Wilanowo znajduje się w alfabecie dość blisko Villego Valo.

Zatem zanim poznamy idealną dla nas inspirację, powinniśmy przede wszystkim poznać siebie. Zadajmy sobie kilka prostych pytań: kim jesteśmy? Do czego dążymy jako twórca? Dla kogo tworzymy? Czy chcemy osiągnąć blichtr, sławę i uznanie jakichś klik artystycznych z szeroko rozumianego środowiska, czy raczej wywołać uśmiech na twarzy zmęczonego Areczka, który wraca do domu po ośmiu godzinach harowania w Excelu? 

Oczywiście, każda inspiracja jest dobra, ale nie każda będzie dobra dla nas. Życie zaś staje się znacznie przyjemniejsze, gdy prowadzimy je w zgodzie ze sobą, nie z konceptem siebie. 

Poza tym, z perspektywy Marsa wszyscy jesteśmy z Wilanowa.

~Wilanowo

[bydgoszczanin23]

Będąc w niedzielę 28 stycznia w Toruniu odkryłem piękne miejsce z duszą. Wejściówka Cafe & Art Gallery. Miejsca gdzie dobrze zjesz i odpoczniesz w miłej atmosferze artystynej bohemy. Polecam ❤️ ____________________________________ #wejściówka #cafeartgallery #cafe #artgallery #art #theatre #streetphotography #teatrwilamahorzycy #teatrtoruń #wejsciowka #cafewejsciowka #kawa #teatrhorzycy #visittoruń #gotyknadotyk #kujawypomorze #lubietubyc #lubietubyć #czasnakawe #coffeetime #tempopercaffè #tiempoperaecafé #zeitfürkaffee (w: WEJśCIóWKA) https://www.instagram.com/p/CoHVroOtjtz/?igshid=NGJjMDIxMWI=

[my-decade-challenge]

Równolegle Adam i Bożena podążają drogą ku śmierci... Zaniedbują swoje małe dzieci, a najstarszy Dariusz zaczyna myśleć, że kolorowe życie bohemy nie jest tak fajne, jak mu się zdawało...

Małżeństwo wpada w ciąg. Najpierw LSD, potem uzależnienie od kokainy, a wreszcie sięgnięcie po fentanyl... I o ile Adam "jedynie" odpływa pod gwiazdami, Bożena zażywa więcej i więcej, aż pada nieprzytomna na podłogę...

[negreabsolut]

[ilromagnollo84]

Linda Evangelista

Teresa Lourenço

Eva Herzigova

"Haute Bohemie" Collection

John Galliano Spring Summer 1998

[moooonmuses]

oi oi oi , sou eu de novo por aqui ! eu sou a moon , e tenho alguns muses disponíveis para plot . você consegue vê-los aqui embaixo . e caso haja um interesse , podemos combinar algo voltado para isso . mas caso não se sentiu interessade por nada , aqui está minha página de bunnies e podemos encontrar algo ! de qualquer forma , deixe seu like e eu entenderei o recado .

bohemie morales bromley nasceu em 1999, fruto de uma gravidez muito desejada que trouxe leveza ao casamento de seus pais, embora seu pai, líder do clube de motoqueiros, desejasse um herdeiro homem. aos 2 anos, sua família desmoronou após seu pai revelar uma infidelidade e o nascimento de sua meia-irmã. crescendo à sombra dos sonhos frustrados de seus pais, bohie se aproximou do mundo do crime, influenciada pelo clube. se tornou uma dealer, produzindo suas próprias substâncias e ganhando poder. inspirado em it ends with us, muse e bohemie se apaixonam intensamente enquanto trabalham juntos. no início, o relacionamento se passa por um misto de coisas incríveis; admiração, respeito e paixão. mas, com o passar o tempo, muse revela um lado controlador, ecoando o passado traumático dos dois lados. quando ela tenta deixar esse relacionamento, é impedida por muse, que passam por um espiral de culpa, ressentimento e brigas. muse e bohemie lidam com o luto por um amor que começou diferente, mas se tornou um relacionamento tóxico.

a família west sempre foi uma das mais influentes de chicago, com propriedades pela cidade e uma renomada produtora de filmes de terror. o patriarca, steven a. west, era conhecido por sua infidelidade, mantendo relacionamentos com mulheres jovens e modelos, sem se preocupar em esconder seus casos. teressa friss, sua secretária, se envolveu com ele e engravidou inesperadamente; o primeiro e único herdeiro de steven havia nascido prematuro em 1996. criado em meio ao caos, o filho teve uma relação distante com o pai, que o tratava mais como um amigo. sem contato com a mãe ou a família materna, sua única figura materna foi a babá dorothy e as muitas namoradas de pai. embora o herdeiro nunca tenha se interessado por filmes, acabou assumindo o posto de herdeiro da produtora W96 aos 23 anos, tornando-se diretor de filmes de terror e, gradualmente, se assemelhando ao pai. i like shiny things but i'd marry you with paper rings, kobe faz parte da alta sociedade, sempre usufruindo dos desejos mais restritos, comparecendo as melhores festas e utilizando das melhores marcas. muse é artista de rua (utp), nunca conheceu metade dos luxos de kobe, suas roupas são de segunda mão, suas festas são em bares de esquinas em sua rua e prefere restringir os seus prazeres pelos dos outros. durante um trabalho de freelance, muse acaba esbarrando com kobe que fica completamente fissurada pela aparência alheia. após noites em claro de pesquisas no instagram, consegue localizar o perfil que equivale a kobe. não demora tanto para que mandasse uma mensagem, ignorando tudo que sempre havia sido ensinada. o problema é que west não faz ideia de quem seja muse! é então que, primeiros encontros em locais ilegais, saídas em carros baratos e grafites em muros particulares se tornam o tipo de vida que estão dispostos a ter. kobe se vê disposto a abrir mão de tudo que tem por muse, mas será que isso é mesmo necessário?

siobhan vanderbilt, criada no luxo do upper east side, sempre foi o destaque da influente família imobiliária. embora o seu destino fosse refém dos negócios, aos 16 anos iniciou sua carreira de modelo, que rapidamente ascendeu graças à sua ambição. disposta a qualquer coisa para chegar no topo sem a ajuda do sobrenome, acabou conhecendo o book rosa, usando sua influência para garantir sucesso. shiv faz grandes sacrifícios para se manter no auge, e não consegue imaginar uma vida sem seu trabalho. inspirado em verdades secretas, muse é um homem casado e bem consolidado financeiramente, mas que nunca pôde deixar de movimentar suas festas casuais com os amigos, onde modelos eram convidadas e as mais deslumbrantes recebiam "privilégios" —— que iam muito além do dinheiro. numa das festas, se viu instantaneamente capturado por siobhan; o olhar intenso e penetrante, atravessou-o como um choque, despertando uma paixão e luxúria incontroláveis. havia algo de enigmático nela, que o prendia e intrigava. não conseguia entender como alguém tão jovem, rica e promissora como vanderbilt estava envolvida no book rosa, mas a razão abandonava-o cada vez que se aproximava dela. a mistura de perigo à aura de mistério a tornava irresistível, e por mais que muse tentasse racionalizar, mais preso estava. cada encontro entre os dois tornava-se mais arriscado, a linha, entre o poder que ele achava ter e o controle que ela discretamente exercia, era tênue. não podia mais ignorar que estava completamente à mercê de shiv, acostumado a ter tudo em suas mãos, e a jovem começava a perceber o poder que poderia exercer sobre ele.