#ambachtelijke

[seizoenenblog]

 Ambachtelijke producten als cadeau

Ambachtelijke producten als cadeau is de trend van nu. Ik ben dol op ambachtelijke/natuurlijke producten en daarom wil ik deze geweldige producten met jou delen. De Kerstdagen komen eraan en dat is het moment om zulke bijzondere producten te kunnen geven.

Ambachtelijke producten als cadeau is de trend van nu. Ik ben dol op ambachtelijke/natuurlijke producten en daarom wil ik deze geweldige producten met jou delen. De Kerstdagen komen eraan en dat is het moment om zulke bijzondere producten te kunnen geven. Of om jezelf te kunnen verwennen natuurlijk. Ik heb een paar voorbeelden voor jou en die zijn van scently. Een website met…

[de-meerpeen]

Boerenversmarkt: Even voorstellen Slagerij Neidhöfer

Boerenversmarkt: 'Even voorstellen Bruin Vegtebles'

MIDDENMEER – Vandaag stellen we één van de deelnemers aan de Boerenversmarkt (7 en 8 september Hoornseweg 16, Middenmeer) aan u voor: Slagerij Neidhöfer. Wij zijn een puur ambachtelijke slagerij in de ruimste zin van het woord. Wij verkopen vlees met een duidelijke herkomst. Alle vleesproducten worden in onze eigen slagerij gemaakt. We hebben een eigen worstmakerij.  In onze slagerij vindt u een…

[twafordizzy]

4K-NL-S

Berend Strik (1960, Nijmegen) maakt objecten en doeken die nauwkeurig afgewerkt zijn maar waarvan de betekenis niet altijd meteen duidelijk is. Samen met een groep bevriende kunstenaars (Capital Gaines) stelde Strik kunst als consumptie-artikel ter discussie. De Nijmegenaar gebruikt ambachtelijke technieken als glasblazen en borduren om de verbinding met het dagelijks leven te krijgen/hebben. Gé…

[leondesignnederland]

Ontdek Onze Prachtige Leren Pennenzakken

Houd Uw Schrijfbenodigdheden Georganiseerd en Stijlvol

Een pennenzak is een onmisbaar accessoire voor iedereen die zijn schrijf- of tekenbenodigdheden op een georganiseerde en toegankelijke manier wil bewaren. Of u nu een student, een professional, een leraar of gewoon een creatieve ziel bent, onze leren pennenzakken bieden de perfecte oplossing om al uw pennen en potloden op één plek te hebben. Bij LeonDesign.nl bieden we een prachtige selectie van handgemaakte leren pennenzakken, ontworpen om zowel functioneel als stijlvol te zijn.

Kenmerken van Onze Leren Pennenzakken:

Onze pennenzakken zijn vervaardigd van hoogwaardig leer, wat niet alleen zorgt voor een luxe uitstraling, maar ook voor duurzaamheid en langdurig gebruik. Leer is een materiaal dat bestand is tegen intensief gebruik en er na verloop van tijd alleen maar beter uit gaat zien. We bieden onze leren pennenzakken aan in verschillende formaten: medium en groot. Of u nu slechts een handvol schrijfbenodigdheden heeft of een uitgebreide verzameling kleurpotloden, wij hebben de perfecte maat voor u. Naast de traditionele pennenzakken hebben we ook pennenetuis beschikbaar, die verkrijgbaar zijn in verschillende kleuren vintage leer. Of u nu de voorkeur geeft aan een subtiele lichtbruine tint of een diepere, donkere kleur, bij LeonDesign vindt u zeker de perfecte pennenzak die bij uw stijl past.

Voordelen van Onze Leren Pennenzakken:

Een leren pennenzak biedt niet alleen praktische opbergruimte, maar voegt ook een vleugje stijl toe aan uw dagelijkse routine. Of u nu onderweg bent, op kantoor werkt of thuis aan het tekenen bent, onze pennenzakken helpen u om uw schrijfbenodigdheden georganiseerd en binnen handbereik te houden. Het hoogwaardige leer zorgt voor duurzaamheid en tijdloze elegantie, waardoor uw pennenzak een investering is die jarenlang meegaat. Handgemaakte Kwaliteit: Bij LeonDesign staat kwaliteit voorop. Al onze pennenzakken worden met de hand vervaardigd, met aandacht voor elk detail. Dit zorgt ervoor dat elk product uniek is en met liefde en vakmanschap is gemaakt. Naast pennenzakken bieden we ook andere lederen producten aan, zoals autopapieren mapjes, shagetuis en portemonnees. Bestel Nu en Ervaar Snelheid en Gemak: Plaats vandaag nog uw bestelling bij LeonDesign en ontvang uw product binnen 1 tot 3 werkdagen bij u thuis, zonder verzendkosten.  Waar wacht u nog op? Upgrade uw schrijfervaring met een prachtige leren pennenzak van LeonDesign. Read the full article

[peecee-columns]

Voorkom ambachtelijke inflatie

Als kind van de jaren tachtig en de vroege jaren negentig heb ik het geluk gehad dat mijn dagen niet werden bepaald door allerlei soorten en formaten schermen en digitale technieken. Tijdens mijn basisschooltijd heb ik letterlijk nooit een computer gezien, laat staan bediend. Mijn eerste kennismaking met het apparaat, waarvan destijds werd beweerd dat het ‘de toekomst zou gaan worden’, was in 1988. We kregen onze eerste computer: een bakbeest van een kast. Het beeldscherm was zwart en de letters waren nog nét niet fluorescerend oranje. Waarschijnlijk was dit destijds al een soort van ontmoedigingsbeleid van de computertechneuten om maar niet te lang op het scherm te turen.

Ondanks het feit dat de ontwikkelingen vanaf toen razendsnel werden ingezet en er uiteindelijk bijna geen ontkomen meer was aan een leven zonder beeldschermen en toetsenborden, heb ik tot en met het eindexamen in 1992 geen gebruik hoeven maken van deze revolutionaire technieken. Huiswerk werd nog gemaakt met behulp van een boek en schrift, agenda’s waren van papier, (boek)verslagen werden handmatig geschreven en er werd nog op fysieke wijze geknipt en geplakt. Pas in 1998, tijdens de eerste jaren van de lerarenopleiding, volgden we een blok van zes weken informatica en maakten we kennis met het nut én de afleidingen van het internet. Het was het enige blok dat ik moest herkansen.

Mijn persoonlijke hang naar nostalgie heeft gevoelsmatig wellicht een hoog ‘boomer’-gehalte. Dit wil echter niet zeggen dat ik ben blijven hangen in de digitale pre-historie. Deze column schrijf ik, uiteraard zou ik haast willen zeggen, op mijn laptop en voor bijna alle onderwijswerkzaamheden ben ik inmiddels aangewezen op de mogelijkheden die dit apparaat verder te bieden heeft. Zo worden lessen bijvoorbeeld sinds de coronatijd digitaal voorbereid en geplaatst in de zogeheten Classroom. Een handig systeem waarin leerlingen onder andere alle lessen kunnen zien, foto’s van werkstukken kunnen inleveren en waarin ik als docent beeldende vorming toepasselijke linkjes en filmpjes kan plaatsen die betrekking hebben op de lesstof. Cijfers en alle gegevens van leerlingen zijn daarnaast te vinden in het leerlingvolgsysteem dat Magister heet en presentaties worden al geruime tijd ontworpen met de digitale schaar en plaksel, in programma’s als Word en Powerpoint.

Omdat ik mijn leerlingen enigszins wil behoeden voor een volledige overname van technieken die nog maar weinig met handmatige motoriek, praktische materialenkennis en fysiek uitgewerkte creativiteit hebben te maken, probeer ik de lessen zoveel mogelijk niet digitaal te benutten tijdens de verwerking van de opdrachten. De begrippen tekenen en handvaardigheid zijn immers al genoeg aan creatieve en ambachtelijke inflatie onderhevig. Een gesprekje dat ik onlangs had met een brugklasleerling sterkte in dit geval mijn opinie. Hij liet mij weten dat hij sinds groep vier geen tekenen of handvaardigheid op school had gehad en dat er ook bijna niet meer met de hand werd geschreven, simpelweg omdat ze alles op de iPad deden. Zijn interesse en motivatie voor het vak waren daardoor logischerwijs aanzienlijk gedaald.

Het gesprekje baarde me zorgen. Op Twitter plaatste ik een oproep met de vraag of meer docenten bovenstaande geluiden van leerlingen herkenden. Veel collega’s uit het land schreven dat ze juist het belang van de ambachtelijke uitvoering van de creatieve vakken ondersteunden op hun school. Maar helaas waren er ook een aantal reacties van leraren die de situatie herkenden en zich, net als ik, ook zorgen maakten over het overmatige gebruik van digitale middelen in de klas, de toekomst van de praktijkvakken en de motoriek van de leerlingen. Ondanks deze geluiden leidt de veranderende tijdgeest ook soms tot hilarische situaties. Zo vroeg een leerling uit een andere brugklas me onlangs waarom hij eigenlijk nog moest tekenen. Hij kon immers toch alles op Google opzoeken…?

[onnodig-genederlands]

tumblr.com/lierdumoa/729016310159343616/none-of-that-mass-market-junk-only-artisanal

"tiktok is zo'n vreselijke app, het is bijna ontworpen om je desinformatie te voeren en je bloot te stellen aan krankzinnige discussies. In tegenstelling tot geliefde Tuimelr, de app die me desinformatie voert en me bloot stelt aan krankzinnige discussies."

"#hun walgelijk desinformatie algoritme versus onze heilige desinformatie cultuur"

"nee, nee, nee. kijk, op tiktok voert het algoritme je desinformatie. op Tuimelr voer ik mijzelf desinformatie van mijn kaasplankje vol met de hand geselecteerde losgeslagen kennissen."

"geen van die massa markt rotzooi. alleen ambachtelijke, klein geproduceerde, duurzaam verbouwde, fair trade paardenstront."

[devosopmaandag]

Hoe ik in het Stedelijk mijn moeder tegenkwam

De hele ondergrondse tentoonstellingsruimte van het Stedelijk in Amsterdam wordt gevuld door 'Unravel – The Power and Politics of Textiles in Art'. Het is een naam die je snel weer vergeet, maar waar vast goed over is nagedacht. De tentoonstelling maakt korte metten met textiel als kunst van vrouwen en het daarbij behorende gebruik van ambachtelijke technieken – en 'dus' met de ambivalente waardering ervan. Vervang 'textiles' eens door 'wood' of 'stone' en je voelt onmiddellijk het merkwaardige aan die titel. Dat betekent dat er nog steeds missiewerk te doen is. Er is in de keuze van de kunstenaars een weloverwogen mix van westerse en niet-westerse mannen en vrouwen gemaakt door de curatoren van het Stedelijk en The Barbican in Londen.

Ik volgde in de jaren '70 de algemene propedeuse op Academie Minerva in Groningen, stevig geworteld in de oude Bauhaustraditie van ambachtelijkheid. Ik kreeg les in vakken als metaalbewerking, reliëfboetseren, kleurenleer, cultuurgeschiedenis en zelfs zoiets als lichamelijke expressie. Er ging een wereld voor me open. In de twee jaar erna op de textielafdeling bekroop me meer en meer het gevoel dat ik daar niets te zoeken had. Mijn grootste opwinding was de conceptuele kunst. Die vond ik daarna elders. Maar ik bleef een gevoeligheid voor het ambachtelijke houden, waar ik pas op latere leeftijd aan toegaf.

Ik dwaalde rond door de tentoonstelling en raakte onder de indruk van afzonderlijke werken en van het geheel. De rijkdom aan verhalen, ideeën, materialen, technieken, beeldtaal en culturele achtergronden was enorm. Ik keek niet meer naar 'textiles in art' maar naar kunstwerken.

Ik stond voor een werk dat me onmiddellijk aantrok. Zestien felgekleurde gevlochten rechthoeken hingen aan de muur. Elke stuk toonde ook een meubel: een tafel, een bureau, een lessenaar, een bijzettafeltje. Pas toen ik het bordje las, opende het werk zich echt. Kunstenaar Yee I-Lan uit Maleisië liet zo'n twintig plaatselijke mattenmakers de werken uitvoeren naar haar ontwerp. Hé, dacht ik, 'tikar'! En daar verscheen Moeder. Geboren in 1914 en op haar 42e naar Nederland vertrokken, kon zij ondanks haar tropenbloed slecht tegen de warmte. Op de heetste dagen van het jaar zocht ze de gang op, die op het noorden lag. Ze spreidde een tikar uit op de vloer en ging er liggen afkoelen. Het was beter haar dan met rust te laten.

Ik lees dat vóór de koloniale overheersing van Zuidoost-Azië mensen elkaar ontmoeten op geweven matten. Pas na de kolonisatie verschenen westerse meubels. “Voor Yee staat de tafel symbool voor het opleggen van patriarchale en koloniale wereldbeelden, terwijl de mat democratie en gelijkwaardigheid symboliseert.” Van zo'n zin kun je overigens van alles vinden. En opnieuw verscheen Moeder, want tot aan haar huwelijk met haar eerste echtgenoot was zij niet gewend op stoelen te zitten, en ik dacht daar in het Stedelijk aan de oudste foto die ik van haar ken, zittend op een tikar – nog volkomen onwetend van een Hollandse doorzonwoning van hout en glas, vol tafels, stoelen en kasten die in een verre toekomst op haar wachtte.

[brilmans]

Fossielen uit de Boulonnais

Mijmeren in het coulissenlandschap

Vandaag aan de dag gilt half Nederland moord en brand wanneer een boerenbedrijf moet verdwijnen. Zelfs al dient dit een groter en wat mij betreft nobel doel. En dat is prima. We leven tenslotte in een vrij land, iedereen mag roeptoeteren wat hij wil, maar naar mijn mening is het wel mosterd na de maaltijd. Dat had men veel eerder moeten doen! Tussen 1950 en de opkomst van de Boeren Burger Beweging zijn namelijk al zes op de zeven landbouwbedrijven verdwenen: opgeslokt door de schaalvergroting en de rationalisering! Als men zich daar destijds al had over opgewonden…

Met het verdwijnen van de vele landbouwbedrijven, zo realiseerde ik me toen ik onlangs in de Boulonnais op vakantie was (ooit moet ons platteland er zoals daar hebben uitgezien), verdween ook het bijbehorende coulissenlandschap. Van de kleine onregelmatige door heggen en houtwallen afgeschermde percelen is zo goed als niets meer over. Doodzonde! Temeer omdat het dit coulissenlandschap met zijn kleinschalige ambachtelijke boerenbedrijven en waarde voor de natuur nu deel van de oplossing zou zijn geweest.

Maar goed, as as meel was aten we iedere dag pannenkoeken!

Sporen uit het verleden

Behalve een prachtig coulissenlandschap heeft de Boulonnais ofwel het achterland van Boulogne-sur-Mer een prachtige kuststrook. Imposante kliffen strekken zich uit van Wissant in het noorden tot aan, pak hem beet, Équihen-Plage in het zuiden. Om de zoveel kilometer tref je op of onder de kliffen, zelfs Duitse degelijkheid blijkt niet opgewassen tegen de wet van toenemende entropie, onderdelen van de Atlantikwall. Behalve de Duitsers lieten ook Napoleon, de Germanen en de Romeinen hun sporen na in de regio. De streek ademt het verleden.

Een van het klif gedonderd 'blockhaus'.

Fossielen uit de Jura

Ook van bewoners uit de Jura zijn in de Boulonnais sporen terug te vinden. Vooral onder de kliffen en langs de kust. Het betreft miljoenen jaren oude fossielen van koralen, weekdieren, stekelhuidigen en gewervelde dieren. Met een beetje mazzel zijn er zelfs botten en tanden te vinden van de tot ieders verbeelding sprekende Plesiosauria.

Omdat het in mocht, in de Boulonnais is het toegestaan is fossielen uit de brokken klei- en zandsteen die onder de kliffen liggen te hakken, en omdat het kon, ik hield de afgelopen meivakantie verblijf in Boulogne-sur-Mer, ben ik op zoek gegaan naar deze Fossielen. En met succes. Al bij mijn eerste bezoek aan het strand was het raak. Direct. Het eerste stuk waar mijn oog op viel bleek een wervel. Naar alle waarschijnlijkheid van een bepaalde Plesiosaurus. Ja, dat leest u goed. Een ple-si-o-sau-rus! U begrijpt, ik kon mijn geluk niet op.

Een wevel van (waarschijnlijk) een plesiosaurus in situ.

Met een topvondst op zak zocht ik nog enkele avonden verder. En ik vond van alles. Prachtige schepen, enkele aanzienlijke ammonieten, een wervel van een onbepaalde vis en nog een flinke wervel. Hoewel laatstgenoemde wervel behoorlijk verrold is, zou ik hem op basis van de vorm volgens een collega-verzamelaar voorzichtig kunnen toeschrijven aan een pliosaurus. Welke zullen we echter nooit weten.

Wervel van een pliosaurus (diameter 8 cm).

Wervel van een vis (diameter 1,5 cm).

Wat betreft de determinatie van de schelpen en ammonieten durf ik geen enkele uitspraak te doen. Daarvoor ontbreekt het mij aan kennis. En dan kan ik op basis van beperkte bronnen wel wat gaan lopen roeptoeteren, het is tenslotte een vrij land, maar in de wetenschap is dat ongewenst. Daar heeft men liever gefundeerde uitspraken en anders niets.

Een ammoniet (diameter 18 cm).

Een pina-achtige schelp (lengte 16 cm).

Een fragment van een enorme schelp (lengt 13 cm)

Zo en nu ga ik pannenkoeken bakken!

[dustenpollemans]

Ontdek de Beste Winkelervaringen in Spanje: Top Shopping Bestemmingen en Tips voor Shopaholics

Spanje is een paradijs voor shopaholics, met zijn gevarieerde aanbod aan winkels variërend van luxe boetieks tot bruisende markten. Of je nu op zoek bent naar de nieuwste modetrends, ambachtelijke producten of lokale delicatessen, Spanje heeft het allemaal. In dit artikel nemen we je mee op een winkelavontuur door de beste bestemmingen van het land en geven we je tips om het meeste uit je…

[studiodewinkel]

Prachtig kunst Schaaltje ----- meisje wit-rood

Deze creatie is een ambachtelijk sierobject, die op basis van reizen en nostalgie in een nieuw hedendaags porseleinen jasje is gegoten met een knipoog naar het verleden. Het zijn Pièces Uniques, ambachtelijk. Elke is net even anders. Mooi design om voor 1001 dingen te gebruiken! Bv. voor bonbons, snoepjes, sieraden en veel meer.....

Check voor prijs & meer info onze webshop --> https://www.studiodewinkel.nl/wonen/p-1/?_globalsearch=Lee%20Baeyens

Beautiful art Bowl ----- girl white-red

This creation is a handmade decorative object, which is cast in a new contemporary porcelain jacket based on travel and nostalgia with a nod to the past. They are Pièces Uniques, handmade. Each one is just a little bit different. Beautiful design to use for 1001 things! For example for chocolates, sweets, jewelry and much more.....

Check our webshop for price & more info --> https://www.studiodewinkel.com/wonen/p-1/?_globalsearch=Lee%20Baeyens

#kunstschaaltje #dutchdesign #leebaeyens #dutchartist #handmade #madeinholland #porcelain #porselein #artobject

[de-meerpeen]

Boerenversmarkt: Even voorstellen Bakkerij Raat

Boerenversmarkt: 'Even voorstellen Bakkerij Raat'

MIDDENMEER – Vandaag stellen we één van de deelnemers aan de Boerenversmarkt (7 en 8 september Hoornseweg 16, Middenmeer) aan u voor: Bakkerij Raat Medemblik Sinds 1846 is Bakkerij Raat in Medemblik een begrip. Van maandag t/m zaterdag bakken wij ambachtelijke brood en banket. In onze winkel op de hoek van de Nieuwstraat (bij de Kaasmarkt) vindt u dagverse broden, banket, taarten en koek. Ook…

[atelieryona]

Newell Harry

Newell Harry — Newell Harry's kunstpraktijk is diep verweven met thema's van kolonialisme, migratie, culturele identiteit en de complexiteit van globale en persoonlijke geschiedenissen. Zijn werk richt zich voornamelijk op de eilandculturen van de Stille Oceaan, met name de Vanuatu-archipel, en hij creëert verbindingen tussen deze regio, Australië, Maleisië en Zuid-Afrika, waar zijn familie vandaan komt. Deze geografische en culturele verstrengelingen staan centraal in zijn benadering.

Onderwerpen van zijn werk:

Kolonialisme en Migratie: Harry onderzoekt de gevolgen van koloniale uitbuiting, vooral voor eilandgemeenschappen in de Stille Oceaan. Hij kijkt naar de manieren waarop deze samenlevingen zijn veranderd door migratie, zowel tijdens als na de koloniale periode.

Taal en Identiteit: Een belangrijk aspect van zijn werk zijn de taalkundige toe-eigeningen van Pidgin en Creoolse talen. Hij gebruikt deze om de relatie tussen taal, macht en identiteit te verkennen, vaak via scherpe en kritische tekstwerken.

Culturele erfenis: Harry gaat in op raciale kwesties en hoe kolonialisme en migratie de perceptie van ras hebben gevormd. Zijn eigen Zuid-Afrikaanse en Mauritiaanse achtergrond geeft hem een uniek perspectief op ras en identiteit in het hedendaagse Australië.

Transnationale Solidariteit: Hij onderzoekt hoe verschillende gemeenschappen door gedeelde ervaringen van onderdrukking en verzet verbonden zijn. Zijn werk benadrukt de complexiteit van solidariteit in postkoloniale samenlevingen.

Werkwijze: Harry's werkwijze is sterk gericht op het verzamelen van verhalen, beelden en artefacten. Hij doet dit tijdens zijn reizen, maar ook door archieven, markten en collecties te bestuderen. Zijn werk is een mix van journalistieke en documentaire technieken, waarbij hij zich richt op de ervaring van zijn familie en bredere gemeenschappen die geraakt zijn door kolonialisme en migratie. Daarnaast put hij uit ambachtelijke tradities van de Stille Oceaan, die hij combineert met een vorm van "concrète poëtica," wat inhoudt dat hij teksten en taal op een visuele, tastbare manier verwerkt.

Zijn praktijk, doordrenkt met een diep respect voor geschiedenis en culturele tradities, maakt hem een kritische stem in de hedendaagse kunstwereld, vooral wanneer het gaat om de rol van Australië in de regio die steeds vaker de "Indo-Pacific" wordt genoemd.

Concrete poëzie is een vorm van poëzie waarin de visuele verschijning van de tekst net zo belangrijk is als de betekenis van de woorden. In plaats van enkel te focussen op de inhoud van de woorden, maakt concrete poëzie gebruik van typografie, lettervormen, lay-out en ruimtelijke plaatsing om extra lagen van betekenis te creëren. Het gedicht wordt dus niet alleen gelezen, maar ook bekeken als een visueel kunstwerk.

[jurjenkvanderhoek]

BESLISSENDE MOMENTEN IN LEVEN EN WERKEN JOOST SWARTE BESCHREVEN

Journalist Ward Wijndelts wil geen biograaf zijn. Met 'Sleutelmomenten' heeft hij dan ook geen biografie afgeleverd. Een gedetailleerde levensbeschrijving van de persoon Joost Swarte laat hij graag aan anderen over. En hij is benieuwd wat daar uit gaat komen, hij kijkt er nu al naar uit. Met kunstenaar Swarte had Wijndelts lange en diepgaande gesprekken. Ook sprak hij met anderen die bepalend waren en zijn in het leven van de tekenaar. Uit dit bronmateriaal stelde de journalist een leesbaar boek samen die de hoogtepunten en belangrijke gebeurtenissen uit het zijn van Swarte aaneen rijgt. Voorvallen die de ontwikkeling in de levensloop van de tekenaar lieten bepalen, en de plek karakteriseren waar hij uiteindelijk is gekomen: één van de meest succesvolle Nederlandse striptekenaars.

Alles zat hem mee in zijn leven, lijkt het. Dat schijnt te komen doordat hij aldoor vooral zelfstandig wilde blijven, zijn eigen ding doen en niet aan de leiband van opdrachtgevers lopen. Wil je iets klaar krijgen van Joost Swarte dan kun je hem niet sturen, hij neemt zelf de leiding in hoe het werkt en het werk eruit zal zien. Deze eigenzinnigheid is zijn kracht. Door Swarte te kiezen weet je wat je krijgt. De essentiële ontmoetingen, besluiten en inzichten vormen de rode draad van het boek. Het is het verhaal van Joost Swarte door Joost Swarte zelf vertelt. Ward Wijndelts is slechts de schrijver die de woorden noteert en er nauwelijks een eigen draai aan geeft.

Signering in mijn nummer van Cocktail Comix, gezet tijdens opening tentoonstelling in Museum Belvédère.

Voorbestemd om zijn vader op te volgen in de dameskledingzaak en het modemagazijn raakte hij als kleuter in de ban van strips als Kuifje en Donald Duck. De eerste hoofdstukken in ‘Sleutelmomenten’, derhalve het rammelen aan het sleutelbos, behandelen wel de eerste schreden van de jonge Joost in het leven. Het is de grond waarop hij staat, de bodem waaruit zijn talent kon opbloeien. Maar voordat Wijndelts de sleutel in het slot steekt geeft hij een verantwoording over hoe het zo gekomen is, waarom het boek ‘Sleutelmomenten, over Joost Swarte’ op de leestafel en in de bibliotheek moest liggen. Daarna draait hij de sleutel om en gaat de tekenaar los over zijn leven, en somt de cruciale momenten op die beslissend waren en de sleutel boden om het eigen leven en werken te begrijpen.

Zoals Swarte het leven beeldend kan beschrijven zo beschrijft Wijndelts beeldend zijn belangstelling voor de tekenaar. Hij doet dit door uit te leggen wat er op de ansichtkaart boven zijn bureau is afgedrukt. Zonder dat ik de tekening daarop heb gezien kan ik me de plaat indenken bij deze nauwgezette beschrijving. Eigenlijk is het boek een ode aan de tekenaar, want de schrijver laat niet onverlet zijn waardering voor Swarte te uiten. “Zo zorgvuldig gemaakt, zo ambachtelijk afgewerkt.” Vakmanschap is meesterschap vindt Wijndelts, er lijkt niet zoets te bestaan als een mindere Joost Swarte.

“Het oeuvre van Joost Swarte zou je één grote parodie op de werkelijkheid kunnen noemen”, weet de journalist, “waarin hij ons het menselijk tekort toont. (…) En door het er zo in te wrijven relativeert Joost Swarte onze mislukkingen ook.” Ik ken het werk van Swarte, maar het boek dat Wijndelts aan hem weidde laat me anders naar het werk kijken, het beter te begrijpen. Hij houdt mij een spiegel voor waarin ik mijn evenbeeld zie opdoemen, recht voor de raap en niet omwonden en gemaskeerd zoals andere stripmakers wel doen. Je hoeft bij Swarte niet twee keer te kijken – hoewel dart wel verstandig is om elke lijn en ieder vlak te doorzien - het is vrijwel meteen duidelijk waar het over gaat en welk doel het dient. Het kan zelfs veelal zonder woorden gaan, want het beeld neemt de spraak waar. De enkele tekening is een cartoon, een humoristische plaat die het serieuze leven op scherp zet. Swarte tekent met een glimlach – ik schater om zijn vondsten en mijn uitvergroot onhandig geklungel.

“Zijn beeldtaal is helder, extreem helder zelfs, maar er zit (…) altijd een twist aan. Een ironische of relativerende laag, een doordenkertje, een spel.” De tekeningen van Swarte onderhouden mij niet alleen plezierig, ik verwonder me over het duidelijke en inzichtelijke werk, het zet me aan het denken over mijn eigen zijn. Dat zijn is algemeen, maar spreekt mij persoonlijk aan. Dat is de kracht van de held met potlood en kroontjespen. Hij illustreert niet, hij tekent, dat is de kern – het kloppende hart. Daarnaast uit hij zich ook via typografie, de kapitale letters en grote woorden in zijn werk zijn met zorg geïnkt. Industriële vormgeving en architectuur zijn grote liefdes in te zetten om de kunst met het leven te verbinden.

Joost Swarte legt voor zichzelf de lat hoog en springt er vervolgens moeiteloos overheen. Met vallen en opstaan is hij op dat peil gekomen, een hink-stap-sprong. Toeval naast talent speelt daarin mee. Maar of de genotuleerde sleutelmomenten slechts toevallig de kunstenaar de weg in het leven wezen valt te bezien. Volgens hemzelf is naast het lot ook de devotie, de nieuwsgierigheid en de discipline cruciaal. En die kwalificaties bezit hij, dat blijkt uit zijn werk. Hij leert het bouwen door de blokjes van Lego en construeren met Meccano, hij bouwt zichzelf een Atoomstad. In zijn jonge jaren leent hij de bibliotheek leeg en koopt meer boeken dan zijn beurs aankan. Hij wil alles weten over kunst, strips en zoekt geestverwanten. Vindt aansluiting in het futurisme en het surrealisme. Het eerste werk dat hij publiekelijk toont laat trekken van de popart zien, maar daarin blijft hij niet hangen. Hij wil zo goed worden dat hij binnen de discipline van het tekenen een serieuze rol speelt. Dus gaat hij natekenen en overtekenen, zoals een schilder oude meesters gebruikt om vorm en kleur in de vingers te krijgen. Smurfen, Robbedoes en Kwabbernoot, Marsipulami, Lucky Luke en Kuifje.

Hij ontdekt de undergroundstrip via bladen als Hitweek en Aloha. De brutaliteit van de tegencultuur spreekt hem aan. Later zal hij zelf vrijmoedig tekenen in bijvoorbeeld Tante Leny Presenteert, Cocktail Comix en Modern Papier. Maar voordat het zover is zijn er nog vele horden te nemen en sloten te openen. Ward Wijndelts zet de momenten zoals eerder geschreven beeldend op schrift. Hij weet de toevalligheden in het talent van Joost Swarte duidelijk in woorden af te tekenen. De niet aflatende honger van Joost naar het heldere en begrijpelijke, het betere kijken. Nieuwsgierig om het leven te duiden en te documenteren. Swarte leest zich in in het te duiden onderwerp, zo zodat wat hij tekent klopt met de werkelijkheid. Hoewel hij met humor de spot drijft maakt hij geen spotprenten. Hij is een cabaretier die niet de persoon op de hak neemt om hem of haar pootje te lichten, maar omschrijft wel met humor en een kwinkslag waar het op staat. Niet het woord is zijn wapen, maar de klare lijn.

Ook wil Swarte zijn eigen gedachte de ruimte geven om niet in een format te vervallen. Hij wil steeds iets nieuws bedenken en geen dingen herhalen. “Schetsen brengt je hersenen in beweging”, zegt hij daarover. “Je krijgt een idee en door de schets zie je ineens wat het beeld gaat doen. En dan kom je weer op een nieuw idee.” Hij zal niet op een computer gaan tekenen, want het handwerk kost tijd die hij nodig heeft om na te denken. “Bij het tot stand komen van een grote tekening moet ik duizenden besluiten nemen. Ik heb er dus geen baat bij om het proces efficiënter in te richten. Bovendien creëer ik met handwerk originele tekeningen, die ik kan verkopen.” Jawel, want dat ook is Joost Swarte, een handelsman. Hij weet zichzelf en zijn werk goed op de markt te zetten en aan de man te brengen. Op die manier heeft hij een heel kunstzinnig imperium opgebouwd met een duidelijke en persoonlijke look en feel. Het gaat de wereld over, want beelden zeggen meer dan woorden. Hoewel Swarte het verhaal dat hij met en in zijn tekeningen wil vertellen ook belangrijk vindt.

Het is een leerzaam boek, ‘Sleutelmomenten’. Een inkijk in het leven van de tekenaar. Met een uitgesproken mening en een ondubbelzinnige kijk op het vak. Zijn werk laat niets aan het toeval over met een aangeboren dosis talent. Schept vrijheid in zijn hoofd om de ruimte te hebben vrijmoedig te creëren. Dubbelzinnig, dat zijn de tekeningen wel. Want mensen moeten nadenken, krijgen de ruimte om te overdenken. Swarte houdt van detail, maar laat onderdelen die van minder belang zijn voor de essentie van de gebeurtenis weg. In feite maakt Joost Swarte interactieve tekeningen, de kijker kan deze naar eigen inzicht invullen en aanvullen. Er zelf mee spelen, de blik laten dwalen en zichzelf ontdekken. Hoewel Swarte de blik wel enigszins de juiste richting instuurt.

Ward Wijndelts verantwoordt tot slot zijn schrijfwerk waarvan de tekenaar de basis vorm: “Dit werk pretendeert niets meer te zijn dan een beschrijving van de visie van Joost op zijn leven en kunstenaarschap.” Het is derhalve geen boek over, maar een boek van en met. Joost Swarte gaf de tekst aan en gaf het boek vorm. Wijndelts is slechts de boodschapper.

Sleutelmomenten. Over Joost Swarte. Tekst Ward Wijndelts. Beelden Joost Swarte. DAS MAG Uitgevers, november 2024.

[casualcollectivestarlight]

Sociale Activiteiten voor Scootmobilisten: Blijf Actief!

Inleiding

In onze moderne wereld is mobiliteit essentieel, vooral voor ouderen en mensen met een beperking. Scootmobielen zijn een geweldige manier om onafhankelijkheid te behouden en actief deel te nemen aan de maatschappij. In dit artikel gaan we dieper in op sociale activiteiten voor scootmobilisten en hoe ze actief kunnen blijven. Of je nu net een scootmobiel hebt aangeschaft of al jarenlang geniet van je vrijheid op wielen, er zijn talloze mogelijkheden om sociaal te blijven. Laten we samen ontdekken hoe we deze levensstijl kunnen omarmen.

Wat zijn Scootmobielen? Definitie van Scootmobielen

Scootmobielen zijn elektrische voertuigen die speciaal ontworpen zijn voor mensen met mobiliteitsproblemen. Ze bieden een gemakkelijke manier om rond te bewegen zonder afhankelijk te zijn van anderen.

Verschillende Types Scootmobielen

Er zijn diverse types scootmobielen beschikbaar, elk met hun eigen kenmerken en voordelen. Van compacte modellen tot grotere versies met meer stabiliteit, er is voor ieder wat wils.

Scootmobielen Kopen: Waar Moet Je Op Letten?

Bij het kopen van een scootmobiel is het belangrijk om rekening te houden met verschillende factoren zoals:

Actieradius: Hoe ver kan de scootmobiel rijden op één volle accu? Snelheid: Hoe snel kan de scootmobiel rijden? Gewichtslimiet: Wat is het maximale gewicht dat de scootmobiel kan dragen? Sociale Activiteiten voor Scootmobilisten Waarom Sociale Activiteiten Belangrijk Zijn

Sociale interactie is cruciaal voor ons welzijn. Voor scootmobilisten kunnen sociale activiteiten helpen om eenzaamheid tegen te gaan en mentale gezondheid te bevorderen.

Groepsuitjes Organiseren

Een van de beste manieren om sociaal actief te blijven, is door groepsuitjes te organiseren. Dit kan variëren van simpelweg samen koffie drinken tot georganiseerde evenementen zoals excursies.

Voorbeelden van Groepsuitjes Museumbezoeken Wandeltochten in het park Bioscoopbezoek Vrijwilligerswerk

Vrijwilligerswerk biedt niet alleen de https://scootsters.com/over-ons/ kans om iets terug te doen voor de gemeenschap, maar ook om nieuwe sociale contacten op te bouwen.

Sportieve Activiteiten voor Scootmobilisten Bewegen in de Buitenlucht

Beweging is essentieel, zelfs als je een scootmobiel gebruikt. Activiteiten zoals fietsen of wandelen (met hulp) kunnen enorm bijdragen aan je gezondheid.

Fietsen met een Scootmobiel

Wist je dat er speciale fietspaden zijn die toegankelijk zijn voor scootmobielen? Dit maakt het gemakkelijker dan ooit om buiten actief te blijven.

Deelname aan Sportverenigingen

Er zijn talloze sportverenigingen die zich richten op mensen met een beperking. Dit biedt geweldige mogelijkheden om nieuwe vrienden te maken.

Creatieve Activiteiten voor Scootmobilisten Kunst en Ambacht

Kunst en ambachtelijke projecten kunnen zeer therapeutisch zijn en zorgen ervoor dat je je creativiteit kunt uiten.

Workshops en Cursussen

Zoek naar lokale workshops waar je kunt leren schilderen, pottenbakken of andere ambachten kunt uitoefenen.

Muziek en Dansactiviteiten

Muziek verbindt mensen; overweeg om deel te nemen aan lokale muziek-

[browniesperpost]

Brownies per post

De lekkerste brownies per post laten bezorgen? Neem een kijkje bij het ambachtelijke aanbod brownies van DeBrownieExpress!

[devosopmaandag]

De glazen bol en de lamp

Het was ongelooflijk druk in de Kunsthal op de tentoonstelling van Ai Wei Wei. De zalen leken uit te puilen, niet alleen van mensen maar ook van kunstwerken. Het waren de laatste weken, ik had te lang gewacht. Een jaar geleden las ik zijn autobiografie '1000 jaar vreugde en verdriet'*, en was zeer onder de indruk. Zijn vader Ai Qing, een dichter die jarenlang verbannen is geweest vanwege zijn ideeën en opvattingen, ging zijn zoon voor in een geloof in mensen en rechtvaardigheid. Soms denk ik dat uiteindelijk voor mij het woord het wint van het beeld. Tell, don't show.

Eén werk op de tentoonstelling raakte me onverwacht. Wat ongelukkig geplaatst, half voor een doorgang in een kleine zaal met nog meer werken, dwong het publiek omzichtig eromheen te draaien, een beetje zoals de uit Lesbos afkomstige, verbleekte en vervuilde zwemvesten zich om een enorme glazen bol scharen. Kunstliefhebbers en vluchtelingen opeen geperst. Het voelde als ongemakkelijk. 'Niet aanraken, don't touch' staat op de vloer.

Enkele dagen later nam ik me voor nog eens goed naar de foto te kijken en over het werk na te denken. De bol samen met de eens gebruikte reddingsvesten maken een informatiebordje amper nodig. Hun metaforische werking is helder. De bol voorspelt de toekomst voor wie erin gelooft, de reddingvesten symboliseren dromen, gevaar en angst. Die door wanhopige vluchtelingen gedragen reddingsvesten zijn tot ornamenten gemaakt van een stralend ding dat niet alleen maar indrukwekkend is in zijn omvang en perfectie maar ook ijzingwekkend is. Zijn gewicht zou elk mens verpletteren. Ik fantaseerde dat het werk alleen in een grote zaal te zien zou zijn, een schrijn voor verdronken vluchtelingen. De kleine ruimte in Rotterdam maakte het ding banaler, en ongewild pijnlijker.

Ai Wei Wei is een activist, soms een anarchist en een showmaster, met ernstige motieven weliswaar en een onberispelijke ambachtelijke beheersing. Zijn werken zijn soms spectaculair en bijna altijd verleidelijk. In het overweldigende rumoer van beelden en mensen in de Kunsthal verlangde ik naar eenvoud. Nu trek ik hier met inkt en pen een dun lijntje van 'Chrystal Ball' naar 'De lamp', een gedicht** dat zijn vader tijdens of vlak na een verblijf in de gevangenis schreef:

De hoop die tot de horizon reikte

gaat nu niet verder dan deze lamp –

en hoeveel verder is de hemel!

De pijlen van het licht hebben afstanden weggevaagd

tot het punt waar die die niets meer zijn;

maar wat doet me met bevende vingers

zachtjes het schitterende gelaat

van deze lamp beroeren?

* '1000 jaar vreugde en verdriet'| Ai Wei Wei | Uitgeverij Lebowski Publishers 2021 | vertaling Koos Mebius en Gertie Mulder

** 'Sneeuw valt op het land van China'| Ai Qing | Uitgeverij Lebowski Publishers 2021 | vertaling Daan Bronkhorst