#Wereld Alzheimer Dag

[blogger-theo-herbots]

Tienen dementievriendelijke stad ||Tienen dementia-friendly cityTienen dementievriendelijke stad ||

Tienen dementievriendelijke stad Vandaag, op werelddag dementie, openen we in Tienen officieel het eerste inloophuis dementie.

Tienen dementievriendelijke stad Vandaag, op werelddag dementie, openen we in Tienen officieel het eerste inloophuis dementie. Dit inloophuis krijgt een plaats in het lokaal dienstencentrum Sint-Alexius (Veldbornstraat 26, 3300 Tienen), en zal vanaf oktober in eerste instantie elke vrijdagnamiddag geopend zijn voor laagdrempelige activiteiten en ontmoetingsmomenten. Het inloophuis wordt een…

[parkinson-verkeersdeelnemer]

¡Nieuws Parkinson, verkeer en meer!

ZoekZoeken ✓ Subscribed Topic > ‘Parkinson Vereniging: symposium Wereld Parkinson Dag ‘Goede zorg, mijn zorg’ op 13 april 2024 / Vandaag mocht de Parkinson Vereniging hun 10.000e lid verwelkomen, Gefeliciteerd ! <— Janneke is ziek: ‘Men denkt vaak dat ik ook Alzheimer heb’ / WOS – Koninklijke onderscheiding voor parkinson-experts Bas Bloem en Marten Munneke / de Gelderlander – Koninklijke…

[zielsvlucht]

14/11/2021

(trigger warning: depressie en verwijzingen naar zelfmoord)

Misschien ben ik nu eindelijk bitter genoeg geworden om toe te geven waarom ik zo lang gewacht heb op de liefde van mijn leven: Zodat ik dan iemand zou hebben die voor mij zou zorgen. Zodat ik iemand had die me kon troosten, iemand die me kon doen herinneren aan de dagdagelijkse taken die ik moest doen, iemand die mee met mij luidop kon nadenken over de dingen, iemand die op een respectvolle manier kon knikken of hoofdschudden wanneer ik een domme vanzelfsprekende vraag stelde. Iemand die in mijn leven bleef, wat ik ook deed, hoe erg ik het ook verprutste, hoe oud we ook werden, hoe vreemder de wereld werd,…

Ik heb die persoon nooit gevonden. Geen troost gevonden. Dus nu huil ik maar luid en publiek mijn ogen kapot achter het stuur, in een stilstaande auto midden op een kruispunt. Een ongelukkige rijinstructeur die het geduldig aanhoort. Mannen zijn al lelijke wezens op zich maar wanneer ze huilen is het echt niet meer om aan te zien.

Na een minuut verontschuldig ik me. Ik zeg dat het een drukke week is geweest. Ik beweer dat ik een slecht sollicitatiegesprek achter de rug heb. Hij zegt iets terug. Ik weet niet meer wat. Met mijn laatste greintje mentale kracht beheers ik me terug, net zoals Sisyphus met veel moeite de steen een meter verder de berg op rolt. Mijn tranen komen traag en schokkerig tot stop, een beetje zoals ik met de auto rijdt. De rest van de rit blijf ik ze onderdrukken. Actief. Ik doe maar wat met de pedalen en het stuur, want ik ben al te druk bezig met die onderbroken huilbui weg te houden.

De rijinstructeur denkt dat ik huil omdat het rijden slecht gaat, maar dat is het niet. Ik huil ook niet omdat het solliciteren zo slecht gaat. Of omdat mijn familieleden verkruimelen door de Alzheimer. Of omdat ik eenzaam ben. Of omdat mijn boek niet meer vooruit gaat. Ik huil omdat er al een tijdje niets meer goed gaat en omdat ik het me daar op dat moment besefte, in een snel bewegend voertuig dat ik hoorde te besturen maar helemaal niet kon besturen.

Ik leef nog wanneer ik uit de wagen stap. De rijinstructeur ook en hij vraagt me oprecht waarom ik wou leren schakelen. Bedrijven geven automatique en alles wordt binnenkort elektrisch. Waarom koos ik dan nog voor de moeilijke weg? Ik fabrikeer ter plekke een antwoord op zijn vraag. Elk punt redelijker dan het vorige punt. Maar ik zeg maar wat. Vroeger leefde ik in mijn eigen wereldje en in dat wereldje waren er geen auto’s. Laat staan dat ik er met eentje wou rijden. Ik leer niet schakelen omdat ik wil schakelen. Ik leer niet auto rijden omdat ik wil auto rijden. Ik ga geen job zoeken omdat ik geld nodig hebt (nog niet) of omdat ik wil werken.

Ik doe het omdat ik probeer een toenadering te doen, naar de echte wereld toe. Naar jullie toe. Ik doe het om jullie blij te maken. Ik dans voor jullie, entertain jullie. Ik doe maar wat. Ik zeg maar wat. Wat het ook is dat jullie willen dat ik zeg of doe, zodat ik daarna verder mijn eigen ding kan doen. Ik doe alsof ik meer dan de helft van de zinnen begrijp die jullie tegen me zeggen. Ik lach met een grap wanneer ik besef dat het een grap was, niet omdat het grappig was. Een seconde of twee te laat. Ik knik alsof ik het begrijp omdat jullie willen dat iemand knikt alsof hij het begrijpt.

“Het gesprek was dus slecht, Roel.” Zegt de vriendelijke, maar eerlijke mevrouw in mijn gsm. Ze wil me tips geven voor toekomstige sollicitatiegesprekken en ze legt uit: “Je praat te veel door om de stilte op te vullen.”

Dat klopt. Dat doe ik. Maar dat is niet iets dat ik doe op sollicitatiegesprekken. Dat is iets dat ik doe in elk gesprek. Wat is een gesprek anders dan? Hoort het iets meer te zijn dan lege lucht? Iets anders dan ik die zever en grapjes maak en doe alsof ik niet aan mijn derde meltdown van de dag zit? Het alternatief is stilte en dat vonden mensen nog erger. Op zijn minst doe ik nu af en toe iemand glimlachen. Ik weet dat ze soms met mij lachen. Misschien vaak. Dat is in orde. Ik lach ook met mij. Ik ben gewoon blij dat ik iemands tijd heb kunnen verspillen voor anderhalf uur. Men zou zeggen dat dat niet is wat ze willen, maar het is zeker wel wat ze van me vragen. Ik entertain jullie zo veel als ik kan. Ik kan niet over iets echt praten. Ik heb niet eens de kwalificaties om tegen eender welke mens te spreken, laat staan dat ik de kwalificaties heb voor dit sollicitatiegesprek.

Kameleons. Dat is het kindvriendelijke eufemisme dat men bedacht heeft voor schepsels zoals ik. Een reptiel. Ik kijk de kamer rond en doe de rest na. Als dat niet lukt, dan zorg ik dat heel de kamer plat ligt van het lachen. Als dat niet lukt, kan ik enkel nog stil zijn. Het is wat ze willen. Stel dat ik nu eens echt zei wat er gaande was in mijn hoofd tijdens zo’n sollicitatie gesprek. Ik open mijn mond en al het vuil van de wereld kruipt naar buiten, spuit naar buiten, als teer met spinnenpoten, als een zwart gat dat de pleister van de muren scheurt. Ze zullen alleen maar schreeuwen en vluchten en slaan en slaan en slaan met hun vuisten op de deur, smekend naar buiten toe om hun uit de vergaderingszaal te laten.

Kameleons zijn veel te schattig, in vergelijking met mensen zoals ik. Daarbovenop is het maar een diertje. Ik ben verstandiger dan een dier. Ik ben zelfs berekender dan de meeste mensen, desondanks mijn dagdagelijkse incompetentie. Ik weet elk moment waar ik mee bezig ben, waarom ik ergens ben, waarom ik iets zeg. Ik sta daar kameleon te spelen, ja, maar onder mijn schubben zit een onderdrukte zee van meningen en gedachten; zo zwart dat het de hele kamer kan opslorpen. Ik ken die stilte wel, telkens wanneer ik per ongeluk iets echt zeg. Eerst die akelige stilte en dan lachen ze het weg “Amai waar komt die wijsheid plots vandaan?” “Dat was een beetje deprimerend haha!” “Alles in orde Roel?”

Misschien moet ik eens iets echt zeggen tijdens zo’n gesprek. Misschien zeg ik “[De volgende vierhonderdachtenveertig woorden heb ik later geredigeerd toen ik me wat beter voelde, wegens te persoonlijke informatie, saaie IT-gerelateerde uitleg en onverantwoorde beschrijvingen van suïcidale fantasieën waar geen enkele lezer mee gediend zou zijn. Ik wil niet dat mijn verdriet zich voortplant in anderen… Nu zit er wel dit gat in de tekst, maar ik kan geen betere oplossing bedenken. Ik ging dit deel niet op het internet gooien, zelfs niet met aanpassingen, zelfs niet op tumblr. Het was écht rommel. Geloof me.]”

Dat laatste meen ik niet. Ook ik moet voort. Dat is wat ik doe. Dat is wat ik doe door kameleon te zijn; ik zet voort. Ik zever voort ook al weet ik en iedereen dat het zever is. Ik doe het omdat ik niet zomaar kan ontsnappen. Dit is hoe het is. Dit is hoe we verder gaan. Misschien ben ik tragisch en kan ik er niet aan doen, maar anderen kunnen het ook niet oplossen. Het is dus aan mij om de wereld toe te naderen. Ik moet meer begrip hebben voor de wereld. De wereld heeft niets gedaan om al mijn gal te verdienen.

Ik klink kwaad maar mijn woede is niets vergeleken met die grote klomp verdriet in mijn brein die alles hierbinnen blokkeert. Ik zeg tegen mezelf dat als het nog een paar weken zo blijft, dat ik officieel depressief ben en maar eens mijn oude therapeut terug moet gaan opzoeken. Maar ik weet eigenlijk niet goed hoe lang ik dat al tegen mezelf zeg. Ik wil nog niet officieel beslissen dat ik enkel achteruitgang geboekt heb. Misschien zal het binnenkort plots weer beter gaan. Soms gebeurt er iets dat het tij zou kunnen keren, moest ik die dag iets wakkerder geweest zijn, of als er die dag niet een andere tegenslag was.

In Antwerpen loop ik naar het verkeerslicht, maar het springt al op rood nog voor ik het zebrapad bereik. Ik stop. Wachten dan maar. Een vreemd meisje dat naast me liep deed hetzelfde.

Ze zucht, verslagen zoals als ik. “Allebei.” Zegt ze dan lachend tegen me.

“Ja.” Zeg ik met een glimlach. Een reflex.

Dat is empathie. Beseffen dat iemand anders hetzelfde doormaakt als jij. Toen zij tevergeefs naar het licht liep en zag dat een vreemde bebaarde man hetzelfde voor had, zag ze geen kameleon. Ze zag geen arrogante klootzak of wat ik mezelf ook noemde daarnet [Vergeet het. Het was niet belangrijk]. Ze zag gewoon zichzelf opnieuw. En ze bevestigde het; wij allebei.

Misschien wel wij allemaal. Wie zal het zeggen.

Ik ben gewoon blij dat iemand me nog als mens herkent. Dat iemand nog naïef genoeg is om naar me te kijken en te denken dat ik oprecht vriendelijk ben. Dat we samen over iets kunnen lachen. En dat ze verdomme gelijk heeft, want ik glimlachte oprecht. En zij lachte ook. En misschien waren we allebei te laat voor een sollicitatiegesprek voor een job die we niet eens echt wouden. Misschien als wij tegen elkaar gepraat hadden dat ik eigenlijk niet tegen haar had moeten zeveren, want misschien snapte ze het gewoon. Zoals de meeste Vlamingen het eigenlijk wel zouden snappen. Wij begrijpen elkaar allemaal veel beter dan ik met mijn ellendig cynisme durf toe te geven. Misschien zouden we in een ander universum oprechte vrienden zijn in plaats van twee kameleons aan een stoplicht.

Over het laatst nam een vriendin me naar de bioscoop. Ze kwam me halen met de auto en dat maakte me zo blij; dat er toch nog iemand was die me wou komen halen. Dat iemand me nog wou komen oprapen. Ik zei helemaal niets tegen haar over hoe ik me voelde. Ik wist dat het met haar ook niet makkelijk ging. We keken samen naar de film en praatten dan over de film en over niets anders. Ze zette me terug thuis af en reed weer weg. Ik denk niet dat ze het gemerkt heeft. Ik merkte het ook niet aan haar. Ik ben blij dat ik het nog steeds kan; Kameleon zijn, iemand entertainen zonder dat mijn hoofd overstroomd en al die vuiligheid naar buiten komt. Ik kan nog steeds iemand anders een beetje gelukkig maken. Zolang ik dat nog kan, al is het maar voor één iemand op de hele planeet, mag ik niet klagen. Zolang dat lukt, blijf ik.

Hoe dan ook, ik fiets terug van de rijles. Mijn broer zei dat het buiten miezerde maar het miezert niet. Het giet. En ik huil opnieuw maar deze keer ben ik machteloos. Het rotsblok rolt terug de berg af en verplettert me. Mijn geest breekt harder dan mijn hart en ik huil zo hard dat ik moet stoppen met fietsen. Ik sta te huilen in het natuurgebied met mijn fiets in de berm. Mijn tranen verdwijnen in de regen en mijn mondmasker verbergt mijn snotneus. De druppels vallen luider neer dan mijn gejank. Een vrouw met een paraplu stapt wijs in een cirkel om me heen.

Gij klein kind. Welke schurk heeft u volwassen gemaakt? Dat ziet nu toch iedereen dat dat een slecht idee was.

[uruz-coaching]

Sporten voor duurzaam leiderschap

Nicky Van Belle – URUZ Coaching

  Inleiding

 Sporten is gezond, dat is algemeen geweten. Dat sporten ook bijdraagt aan een betere gezondheid van ons brein, werd de afgelopen decennia, mede dankzij de technologische en neurowetenschappelijke vooruitgang, duidelijk aangetoond. Meer zelfs, sporten kan onze cognitieve prestaties bevorderen: het zorgt voor een betere doorbloeding van onze hersenen, wat natuurlijk de hersenfunctie ten goede komt; sportieve mensen slapen doorgaans beter, wat de geheugenconsolidatie bevordert; sporten werkt stress-reducerend waardoor we helderder kunnen nadenken; en door, tijdens het sporten, te deconnecteren van onze problemen en uitdagingen, stimuleren we incubatie – het proces dat voor het gekende ‘eureka-moment’ zorgt. En dit zijn dan nog maar enkele van de positieve effecten van sport op onze hersenfunctie. Op basis van hiervan, kan wel gesteld worden dat sporten bijdraagt aan de gezondheid en betere werking van ons brein – althans op indirecte wijze.

In dit literatuuronderzoek willen we echter nagaan of er ook een direct verband te leggen valt tussen sporten en een betere cognitieve functie van ons brein. Met andere woorden, wanneer we de positieve effecten door een betere doorbloeding, minder stress, gezonder slaappatroon, etc. wegnemen, draagt sporten dan nog steeds bij aan performantere hersenen? We gaan dus, kort gezegd, naast de reeds aangetoonde correlatie, op zoek naar de causaliteit tussen sporten en het bevorderen van cognitieve functies. Meer nog: we kaderen dit binnen het thema van leiderschap en onderzoeken of sporten een positieve invloed heeft op ons leiderschap – het soort leiderschap dat vandaag de dag nodig is, hence the title: ‘duurzaam leiderschap’.

  Literatuuronderzoek

 Het uitgangspunt van ons onderzoek is dat er weldegelijk een direct, causaal verband is tussen sporten en beter leiderschap. Dat doen onze eigen ervaringen ons althans sterk vermoeden. Maar laat ons misschien eerst starten met wat we onder ‘duurzaam leiderschap’ verstaan.

AQ is het nieuwe goud…

Er zijn weinig onderwerpen waarover er de afgelopen decennia zoveel boeken, artikels en blogs zijn verschenen als over leiderschap. Tijdens de COVID-19 – pandemie kende dit nog een verdere exponentiële groei – waar we zelf een zeer bescheiden bijdrage aan mochten leveren – want onze bestaande leiderschapsparadigma’s bleken niet langer afdoende. Naast enkele algemene leiderschapscompetenties, zoals empathie, ondernemerschap, besluitvaardigheid, communicatieve skills en een hele rist andere generieke vaardigheden, is het kunnen omgaan met verandering, complexiteit en onzekerheid en de hiermee gepaard gaande mate van zelfcontrole, of regulering van onze emoties, de afgelopen jaren almaar belangrijker geworden. We leven immers in een, vergeef ons het acroniem dat we zelf reeds beu gehoord zijn, VUCA-wereld. Het recentelijk verschenen boek van Prof. Steven A.Y. Poelmans, Paradoxes of Leadership, beschrijft mooi hoe deze complexiteit zich vertaalt naar de kunst van leiderschap. AQ, adaptability quotient, en niet langer IQ of zelfs EQ, is het nieuwe goud in de business wereld: zich op een positieve manier kunnen aanpassen in en aan de steeds sneller veranderende noden en context. Zo komen we algauw uit bij het begrip neuroplasticiteit: het vermogen van ons brein om zich steeds opnieuw aan te passen aan nieuwe uitdagingen, situaties en noden. En deze plasticiteit mag vrij letterlijk genomen worden. Immers, zo stelt Cotman in Exercise: a behavioral intervention to enhance brain health and plasiticy, de oorspronkelijke definitie van neuroplasticiteit als zijnde het vermogen om nieuw gedrag te vertonen en zich zinvol aan te passen in functie van wat nodig is, ook wel behavioral plasticity genoemd, gaat ook gepaard met structurele veranderingen in onze hersenen op cellulair, moleculair en systemisch niveau. Intussen zijn er veel definities van neuroplasticiteit. Laten we het voor dit onderzoek houden op: het adaptieve vermogen van onze hersenen in functie van de vraag door zich te herstructureren en anatomische en functionele neurologische veranderingen door te voeren. We gaan dus, met andere woorden, in ons literatuuronderzoek op zoek naar het verband tussen sporten en neuroplasticiteit.

Sporten … activeert bepaalde moleculaire en cellulaire processen die neuroplasticiteit ondersteunen en bevorderen.

Een eerste duidelijke aanwijzing vinden we in The Healthy Mind Platter (David Roch, Daniel J. Siegel, Steven A.Y. Poelmans en Jessica Payne) waarin de auteurs vanuit een neurowetenschappelijke kijk op leiderschap stellen dat de plasticiteit van onze hersenen verbeterd kan worden door te sporten. Dit houdt dus in dat sporten een positieve invloed op cognitieve functies zoals aandacht, leervermogen, geheugen, zeker op latere leeftijd en in verband met degeneratieve hersenaandoeningen of hersentrauma, menen de auteurs. Dit wordt verder nog beaamd door talloze artikels en studies rond de voordelen van sporten op de gezondheid en het herstel van ons brein, waarvan er enkele vermeld werden in onze referentielijst. Sporten, aldus de auteurs in The Healty Mind Platter, activeert bepaalde moleculaire en cellulaire processen die neuroplasticiteit ondersteunen en bevorderen. Meer specifiek, wordt de aanmaak van brain-derived neurotrophic factor (BDNF) gestimuleerd. BDNF is een molecule die, onder andere, in verband wordt gebracht met synaptische groei en betere synaptische activiteit en overdracht, neurogenese en een toename van leer- en cognitief vermogen. Dat de toename in BDNF door te sporten zich voornamelijk in de hippocampus situeert, het gedeelte van onze hersenen gelinkt aan de meer complexe cognitieve vaardigheden (zoals iets nieuws leren, wat op zich ook een vorm van verandering is), lijkt dit te ondersteunen. Is dit dan een eerste bewijs van de causaliteit tussen sporten en neuroplasticiteit?

… sporten bevordert de expressie van genen die geassocieerd kunnen worden met neuroplasticiteit.

We zetten ons onderzoek verder en dankzij de referentielijst van The Healthy Mind Platter, komen we uit bij Carl W. Cotman. Misschien kan zijn baanbrekend onderzoek doorslaggevend zijn. Cotman gaat dieper in op wat reeds aangehaald werd in The Healthy Mind Platter. Zowel in Exercise: a behavioral intervention to enhance brain health and plasticity als in Exercise Enhances and Protects Brain Function toont hij, door zijn onderzoek op muizen, aan dat sporten – in dit geval dus lopen in een rad -  leidt tot een verhoging van BDNF, dat deze toename zich voornamelijk in de hippocampus situeert en dat dit ook zorgt voor verbeterde cognitieve prestaties (blijkbaar kan men dit ook meten bij muizen). Zijn onderzoek op muizen toont ook aan dat er een lineair verband is tussen de hoeveelheid sport en de toename van BDNF en dat het effect van stress (en verandering, zoals we weten, brengt stress met zich mee), dat de BDNF-levels verlaagt, gecounterd kan worden door te sporten. Sporten als antagonist voor stress en als wondermiddel om met verandering om te gaan? BDNF, aldus Cotman, verhoogt het vermogen van de synapsen om verandering te encoderen – neuroplasticiteit dus. Het is nu wel duidelijk: sporten bevordert de expressie van genen die geassocieerd kunnen worden met neuroplasticiteit, zoals BDNF.

Resten mij nog 2 vragen: kan dit onderzoek van Cotman zomaar geëxtrapoleerd worden naar mensen?; en is  er in deze optiek een voorkeur voor type sport: cardio of kracht?

… naast BDNF, stimuleert sporten ook de aanmaak van andere genen die in verband kunnen worden gebracht met neuroplasticiteit, zoals IGF-1.

Laat ons aanvangen met de 2e vraag: ons eigen vermoeden neigt naar de hypothese dat het vooral duursport is dat bijdraagt aan meer neuroplasticiteit. We hebben hier geen argumenten voor, behalve dan dat duursporten de indirecte effecten van sport op onze breingezondheid, zoals kort aangehaald aan het begin van dit artikel, meer in de hand werken. Maar, zoals gezegd, we gaan op zoek naar de directe link. Ons vermoeden lijkt echter ook bevestigd te worden door de meeste artikels en studies die we vinden. Of het nu gaat om studies op muizen, of onderzoek naar sport in functie van herstel na breintrauma, of hoe bewegen ouderdomsziektes zoals Alzheimer en andere vormen van dementie kan vertragen, of depressie tegengaat, …, steevast worden aërobe vormen van sport naar voor geschoven. Opnieuw vinden we een hint in Cotman (2002): naast BDNF, stimuleert sporten ook de aanmaak van andere genen die in verband kunnen worden gebracht met neuroplasticiteit, zoals insuline-like growth factor (IGF-1). En dat doet een belletje rinkelen: IGF-1 speelt namelijk een belangrijke rol in het herstel van spierschade door krachttraining. Kort gezegd: anaërobe training leidt tot een ophoping van lactaat in onze spieren Dit lactaat zorgt voor spierschade waardoor de aanmaak van het groeihormoon IGF-1 wordt gestimuleerd. Dit groeihormoon zorgt er voor dat de spiercellen worden hersteld en er hypertrofie optreedt. In ons brein lijkt IGF-1 daarnaast ook een rol te spelen als precursor voor BDNF: IGF-1 reguleert de expressie van BDNF. Dus dan toch (ook) krachttraining?

… er is algemeen tot dusver te weinig onderzoek verricht op mensen om tot een sluitend causaal verband te komen … Er zijn vooral veel hypotheses.

Ons onderzoek brengt ons bij Stein et al, Physical exercise, IGF-1 and cognition. A systematic review of experimental studies in the elderly. Dit vrij recente artikel opent meteen met een ontnuchterende conclusie: ‘er is algemeen tot dusver te weinig onderzoek verricht op mensen om tot een sluitend causaal verband te komen. De gevoerde onderzoeken en resultaten verschillen daarenboven sterk in functie van geslacht, leeftijd, initiële breingezondheid, type sport, intensiteit, … Er zijn vooral veel hypotheses. Meer onderzoek is nodig.’ Dit beantwoordt meteen ook mijn eerste openstaande vraag… IGF-1 en BDNF, zo stellen Stein et al. verder, zijn belangrijk voor plasticiteit en cognitieve functies, maar de causaliteit met sport is complex en niet lineair. Het lijkt er inderdaad sterk op dat sporten IGF-1 en BDNF niveaus reguleert – waarbij IGF-1 als mediator fungeert voor het effect van sporten op plasticiteit – en cognitieve performantie verhoogt. Echter, dit werd niet in ieder onderzoek, dat aan de criteria van Stein beantwoordde om als relevant beschouwd te worden, aangetoond. Sommige studies toonden effectief het verband tussen sporten, een toename van IGF-1 en BDNF en verbeterde cognitieve functies en neuroplasticiteit aan, terwijl bij andere de toegenomen BDNF en IGF-1 niveaus zich niet vertaalden in een sterker cognitief vermogen. In enkele gevallen leidde sporten zelfs tot een afname van de aan neuroplasticiteit gelinkte moleculen, wellicht door overtrainen.

Het onderzoek van Stein et al. toont echter wel aan dat krachttraining de aanmaak en circulatie van IGF-1 in de hersenen sterk bevordert én dat IGF-1, zoals eerder gesteld, op zijn beurt de expressie van BDNF stimuleert. De huidige studies lijken er verder op te wijzen dat krachttraining efficiënter is voor de aanmaak van IGF-1 dan aërobe sporten, maar dat aëroob trainen meer effect heeft op het cognitief vermogen (de concrete toepassing van neuroplasticiteit) – misschien door de indirecte effecten zoals een betere doorbloeding. Kort geschetst, bevordert aëroob sporten de expressie van BDNF, en anaëroob sporten de aanmaak van IGF-1. Wat het echter nog interessanter maakt, is dat beide moleculen een invloed lijken te hebben op andere cognitieve vaardigheden! Cardio én kracht dus!

  Conclusie 

De neurowetenschap is één van de jongste wetenschappelijke domeinen en ondanks de razendsnelle vooruitgang van de laatste jaren, mede dankzij de technologische evolutie, staat dit onderzoeksveld nog in zijn kinderschoenen. Neuroleiderschap, de neurowetenschappelijke benadering van leiderschap, is al helemaal nog maar aan zijn eerste pasjes toe. Desalniettemin zijn de reeds beschikbare onderzoeksresultaten veelbelovend en hoopgevend in het kader van neurologisch herstel na hersentrauma; het tegengaan en vertragen van degeneratieve ouderdomsziektes zoals dementie; als remedie voor depressie; … en dus ook in het domein van leiderschap.

In onze literatuurstudie gingen we op zoek naar het causale verband tussen sporten en duurzaam leiderschap, waarbij dat laatste vooral slaat op het kunnen omgaan met verandering en we dit linkten aan neuroplasticiteit. Het lijkt er sterk op dat sporten de aanmaak van moleculen bevordert die bijdragen aan neuroplasticiteit. Verder suggereren de huidige studies dat zowel kracht- als duursporten hiertoe bijdragen. Hoe, wanneer en waarom (of waarom ook niet) dit zich vertaalt in een grotere effectieve neuroplasticiteit en verbeterde cognitieve functies, is nog onduidelijk. Er is op dit moment te weinig systematisch en structureel onderzoek gevoerd bij mensen om een eenduidig direct verband te kunnen leggen tussen sporten en meer neuroplasticiteit. Dit verband, dat er waarschijnlijk weldegelijk is, is uiterst complex, niet lineair en wordt beïnvloed door verschillende onderling afhankelijke parameters. Zoals Stein et al. reeds zeiden: meer onderzoek is nodig!

Dan toch niet sporten voor duurzaam leiderschap? Uiteraard wel! Zelfzorg is wellicht de belangrijkste leiderschapsvaardigheid vandaag de dag, en sporten hoort hierbij. In het slechtste geval verbetert het ‘enkel’ onze lichamelijke gezondheid en draagt het, zij het dan op indirecte wijze, bij aan een betere gezondheid van ons brein en een verhoging van onze cognitieve functies. Wij geloven echter ook rotsvast in het directe effect van sporten op neuroplasticiteit en zien sport als onderdeel van de toolkit van de moderne en duurzame leidinggevende. Het is slechts een kwestie van tijd vooraleer de wetenschap dit eenduidig en ontegensprekelijk aantoont.

Afsluiten doen we graag met nog een bevinding van Cotman (2002): in zijn onderzoek naar het effect van sport op neuroplasticiteit bij muizen, bleek dat de toename van BDNF enkel optrad bij vrijwillige beoefening van sport. Gedwongen sporten leidde zelfs tot een afname van BNDF… Voer tot nadenken!

  Referenties

Amorosi M. (2014). Correlation between sport and depression. Psychiatria Danubina 2014 Vol. 26 Suppl. 1: 208 - 210

Collins S. et al. (The Brain Ladies). Whitepaper : From Learning to Performance. Global Lessons from the brainladies. http://www.brainladies.com/homepages/whitepaper/

Cotman C.W., Berchtold N.C. (2002). Exercise: a behavioral intervention to enhance brain health and plasticity. Trends in Neurosciences Vol. 25 No. 6 June 2002: 295 – 301

Cotman C.W., Engesser-Cesar C. (2002). Exercise Enhances and Protects Brain Function. Exercise and Sport Sciences Reviews Vol. 30, No 2: 75 – 79

Gifford C. (2019). To become a better leader, look to neuroscience. https://www.europeanceo.com/business-and-management/to-become-a-better-leader-look-to-neuroscience/

Gomez-Pinilla F. et al. (2002) : Voluntary Exercise Induces a BDNF-Mediated Mechanism That Promotes Neuroplasticity. J Neurophysiol Vol. 88, 2002: 2187 - 2195

Mangiola A. et al. (2014) : Role and Importance of IGF-1 in Traumatic Brain Injuries. BioMed Research International, Volume 2015

Poelmans, Steven A.Y. (2020). Paradoxes of Leadership

Rock D., Siegel D.J., Poelmans S. A.Y. & Payne J. (2012). The Healthy Mind Platter. Neuroleadership Journal Issue Four

Roveda E. et al. (2011). Effects of endurance and strength acute exercise on night sleep quality. International SportMed Journal Vol. 12, No.3, 2011: 113 - 124

Sivalingam S. et al. (2017). A conceptual study on application of neuro plasticity for leadership development: a leadership perspective. International Journal of Management, IT & Engineering Vol. 7 Issue 7, July 2017: 102 - 133

Stein et al. (2018). Physical exercise, IGF-1 and cognition. A systematic review of experimental studies in elderly. Dement Neuropsychol 2018 June; 12(2): 114 – 122

Trenkova B. (2020). Neuroscience for Agile Leadership: Neuroplasticity and Growth Mindset. https://www.ardigent.com/post/neuroscience-for-agile-leadership-neuroplasticity-and-growth-mindset

Van de Vliet P. et al. (2004): The effect of fitness training on clinically depressed patients: an intra-individual approach. Psychology of Sport and Exercise 5 (2004): 153 - 167

Yates K. Using neuroplasticity for leadership. https://blog.trevor-roberts.com.au/using-neuroplasticity-for-leadership

[de-meerpeen]

Wereld Alzheimer Dag in de Noordkop

Lokaal nieuws: 'Wereld Alzheimer Dag in de Noordkop'

HOLLANDS KROON – Sinds 1994 is het op 21 september Wereld Alzheimer Dag. Sindsdien is dat dé dag dat de ziekte dementie extra onder de aandacht wordt gebracht bij overheden en beleidsbepalers over de hele wereld. Daarnaast vinden er tijdens en rond deze dag wereldwijd mooie activiteiten plaats en worden mensen die op welke manier dan ook te maken hebben met dementie, in het zonnetje gezet.

De…

[steininbeeld]

“Kaatje“

Het was gisteren Wereld Alzheimer Dag. Deze dag is in het leven geroepen om wereldwijde aandacht te vragen voor dementie. Wij vinden het enorm belangrijk om mensen met dementie een moment van afleiding en plezier te bezorgen. Ook in deze tijd kan dat, op gepaste afstand. Dat zorgt er vaak voor dat ze even stralen, even opbloeien. En dat is toch prachtig om te zien?! Gisteren trof ik een bijzonder persoon , Karin Jonkers-Delbressine (Kaatje) een meisje uit Stein. Ze werkt sinds 2018 als Contactclown bij mensen met dementie en kinderen / volwassenen met meervoudige ernstige beperkingen. Haar manier van contact maken is puur en gebaseerd op respect, vriendelijkheid en afstemming van emotie. Dit om in de belevingswereld te komen van deze mooie kwetsbare mensen. Ik ben een opleiding aan het volgen om ook voor deze mensen als Verlies- clown steun en vertrouwen te kunnen bieden op het moment dat hun het moeilijk hebben met het verwerken van het verlies van een dierbare. Mijn werkgebied is in diverse zorgcentra‘s en individueel. Haar stelregel is : ELKE DAG VERDIENT EEN LACH. Ik heb dan ook diep respect voor deze kanjer , de kanjer van deze week.

(24 september 2020)

[eltjedoddema]

Wereld #Alzheimer Dag

[alkmaarcentraal]

Veel aandacht voor Wereld Alzheimer Dag in Alkmaar 🗓

Veel aandacht voor Wereld Alzheimer Dag in Alkmaar 🗓 Op 21 september, Wereld Alzheimer Dag, worden er in de ...

https://www.alkmaarcentraal.nl/nieuws/60006748-veel-aandacht-voor-wereld-alzheimer-dag-in-alkmaar

[blogger-theo-herbots]

#Theo-Herbots over Dementie || about dementia

#Theo-Herbots over Dementie #Theo-Herbots over Dementie, waarom dit bericht? Ik heb zelf jarenlang de zorg gedragen als mantelzorger voor twee dementerende mensen (ik ben zelfs verkozen geweest als mantelzorger van het jaar. Ondanks dat de dokters me zegden: “geniet van de goede momenten van die mensen, maar besef dat die steeds korter zullen worden en de slechte langer” Ben ik toch steeds…

[vanallesoverkoffie]

15 Gezondheidsvoordelen van koffie

Velen associëren koffie met een wonderdrankje dat ons helpt om ’s ochtends te functioneren. Zonder dat vertrouwde kopje van je altijd-te-vertrouwen koffiemaker, is het onwaarschijnlijk dat velen van ons, en van over de hele wereld, zelfs ook maar de deur uit zouden kunnen komen. Ondanks dat, heeft koffie toch nog een negatieve bijklank. Het wordt geassocieerd met commerciële koffieketens die het volstoppen met gecondenseerde melk, suiker en een variëteit aan vreemde brouwsels die koffiepuristen hun neus doen ophalen van weerzin. Op zichzelf is koffie nochtans zoveel meer dan een te hoog geprezen ochtenddrankje met bizarre naamgevingen. Wanneer je alle dingen weghaalt die gebruikt worden om het ‘uniek’ te maken en ons enkel focussen op koffiemolens en cafetières, is het zelfs éen van de gezondste drankjes die te verkrijgen zijn. Mocht je dit niet geloven, lees dan maar even de volgende 15 gezondheidsvoordelen van het drinken van koffie en kijk maar of we je kunnen doen veranderen van gedachten en van je koude koffie brouwgewoonten.

Verbetert Energiepeil

We weten allemaal dat cafeïne een effect heeft op ons en koffie zit er vol van. Deze energie lijkt misschien iets vluchtigs dat zo ongeveer rond 10u ’s ochtends al uitgewerkt is, maar het zijn juist de positieve effecten van deze energiestoot die je in de goede mindset voor productiviteit brengen. 

De mentale effecten die gepaard gaan met het hogere energieniveau na die eerste kop ochtendlijke koffie, kunnen bijdragen aan een gelijkaardige productiviteit nadat de effecten uitgewerkt zijn. Gedachten overheersen het gedrag. Wanneer je gelooft dat je productief bent en je hebt de noodzakelijke energie ervoor, zelfs wanneer dat niet zo is, dan helpt dat je je productiviteit hoog te houden omdat je in de flow van het werk zit.

Maakt Je Slimmer

Heb je je ooit afgevraagd waarom mensen koffie gebruiken om zich beter te kunnen concentreren? Dat is omdat de effecten van cafeïne op het brein gepaard gaan met het blokkeren van bepaalde hersenfuncties zoals adenosine, een remmende neurotransmitter. Dit zorgt dat andere neurotransmitters zoals dopamine toenemen, wat voor een flink groter aantal neuronen zorgt en de academische prestaties verbetert.

Het is geen magische formule die je brein tien keer zo groot maakt, net zo min als het je IQ zo zal doen stijgen dat je Einsteins rivaal wordt. Het zal echter wel toelaten dat je een breder spectrum van je hersenfuncties kan aanspreken, zoals je geheugen, stemming, reactievermogen en de algemene cognitieve functie die je doet voelen als een genie, zelfs wanneer je dat niet bent.

Helpt Vet Verbranden

Verrassend genoeg zit cafeïne in de meeste vetverbranders, omdat het een van de (heel) zeldzame stoffen is die je kunnen helpen met vetverbranding. Dit omdat het je metabolisme met 3 tot 11% kan doen stijgen. De cafeïne in koffie kan zowel magere als obese mensen helpen, door de vetverbranding voor magere individuen te doen stijgen met 29% en met 10% voor de obese mensen.

Zoals de meeste dingen, raakt je lichaam op een gegeven moment gewend aan deze effecten, dus het is niet aan te raden om enkel op koffie te vertrouwen om je taille slank te houden.

Vermindert Spierpijn

Een kop koffie is waarschijnlijk het laatste waar je aan denkt na een training en je drinkt misschien liever een proteïne shake om je spieren weer op te bouwen en de gevreesde zeurende pijn van de volgende dag te vermijden.

Nochtans toonde een studie van de helemaal-niet-onheilspellend-genaamde Journal of Pain dat twee kopjes koffie na een training je spierpijn kan reduceren met 48%. Hou dit in gedachten na je volgende training en zie hoe medesporters dat vreselijke, kalkachtige poedertje naar binnen werken terwijl jij gewoon naar dat koffieapparaat kan lopen om jezelf iets te brouwen waar je spieren je dankbaar voor zullen zijn.

Geweldige Bron Antioxidanten 

Koffie werd vermeld als de grootste bron antioxidanten voor de meeste mensen. Zelfs meer dan zowel groenten als fruit. In de westerse wereld is het waarschijnlijk de meest consistente bron van essentiële antioxidanten die gifstoffen uit het lichaam helpt en bijdraagt aan je gezondheid.

Het is een uitdaging om de vijf porties fruit en groenten per dag te eten (maar niet zo uitdagend als de meeste mensen het maken). Maar voor al diegenen die te druk zijn, te kieskeurig of simpelweg te lui om te proberen zo veel mogelijk binnen te krijgen, ze kunnen altijd terugvallen op hun koffie om zich toch iets beter over zichzelf te voelen. Maar berust niet enkel op je koffie, eet groenten, man. 

Helpt de Lever te Beschermen

Regelmatige koffiedrinkers hebben tot 40% kans om hun lever te beschermen voor kanker. Dit nummer is hoger voor zij die meer dan drie kopjes drinken per dag, wat het percentage naar 50% brengt. Koffie kan je ook helpen met vechten tegen andere leverziektes als cirrose en zelfs twee kopjes per dag kunnen de kans op zo’n ziekte met 66% doen dalen. Zowel koffie met cafeïne als decafé verlaagt het enzymen niveau  in de lever, wat goed nieuws is als je net zo veel van alcohol houdt als van je kopje koffie.

Verhoogt de Vezel Opname

Je denkt misschien dat koffie helemaal geen vezels in zich heeft, maar het is een plant. En hoewel het niet zo vol zit met vezels als fruit, zit er toch genoeg in om bij te dragen aan je vezelopname. Een kopje koffie kan bijdragen tot 1.8 gram van je aanbevolen dagelijkse dosis. De aanbevolen dosis ligt tussen 20 en 38 gram, dus geef jezelf alvast een begin in de ochtend met een kopje dat je ook nog eens helpt de dag op te starten.

Vol Essentiële Voedingsstoffen

Er zijn verschillende essentiële voedingsstoffen gevonden in koffie die misschien niet veel lijken voor te stellen maar toch bijdragen aan de noodzakelijke opname wanneer je kijkt hoeveel koffie je per dag kan drinken.

Één luttel kopje bevat riboflavine (vitamine B2):, wat 11% is van de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid (ADH). Het bevat ook 6% van de AHD Panthoteenzuur (vitamine B5), mangaan en kalium (3%) en magnesium en niacine (B3) met 2%. Voor de meest fervente koffiedrinkers onder ons is dit een geweldige manier om ervoor te zorgen dat je je essentiële voedingsstoffen opneemt zelfs zonder er mee bezig te zijn.

  Vermindert De Kans Op Alzheimer en Dementie

We kennen allemaal de catastrofale effecten van zowel alzheimer als dementie en je kent allemaal wel iemand of kent iemand die iemand kent die lijdt of heeft geleden aan ’s werelds meest verwoestende degeneratieve ziekte. Voor koffiedrinkers is het goede nieuws dat cafeïne de potentie heeft om de hersenen te beschermen tegen deze ziektes die later in het leven kunnen komen.

Natuurlijk is er geen behandeling voor alzheimer, maar alles doen wat je kan doen om het te vermijden, helpt je om de ziekte te omzeilen wanneer je ouder wordt. De cafeïne alleen werkt niet helemaal, dus het is essentieel dat je een gezond voedingspatroon aanhoudt. De combinatie van dit voedingspatroon met koffie, kan de kans op alzheimer of dementie met 65% doen dalen.

  Vermindert het Risico op Parkinson

Een hoger cafeïnegebruik is gelinkt aan het verlagen van de symptomen van parkinson. Zij die genieten van een kopje koffie met cafeïne verlagen het risico met 32 tot 60%.

Het is de cafeïne in de koffie die bewees gelinkt te zijn aan deze verlaging en als resultaat zullen zij die decafeïne koffie drinken geen gelijkaardige resultaten vertonen.

Vreemd genoeg is bewezen dat ook rokers minder gevoelig zijn voor parkinson. We willen roken niet promoten als medicijn, dus we zullen het maar bij koffie houden voor nu.

Vermindert het Risico op Type 2 Diabetes 

Diabetes komt wereldwijd voor bij zo’n 300 miljoen mensen en als dit feit je beangstigt, zou je misschien wat meer koffie moeten drinken om het risico dat jij het krijgt te verlagen. Studies bewezen dat je er wel meer dan 6 kopjes koffies per dag voor moet drinken om het risico te verlagen met 22%. Dit klinkt als veel, maar na 6 kopjes zul je lang genoeg wakker zijn om ze allemaal gedronken te hebben.

Gelukkig is ook bewezen dat elk kopje koffie de kans met 9% verlaagt (we weten dat de som niet helemaal juist klinkt, maar neem het ons niet kwalijk!). Het komt er op neer dat hoe meer kopjes je drinkt, hoe lager het risico op diabetes.

Verminder het Risico op Hartziektes

Zij die tussen de 3 en 5 kopjes per dag drinken, vertoonden minder kalk in hun coronaire aders, wat helpt om hartziektes te voorkomen. Daarnaast is er ook aangetoond dat ‘gematigd’ koffieverbruik, 225 ml koffie per dag, kan helpen je hart langer gezonder houden.

Zij die 450ml koffie per dag drinken, doen hun risico op hartfalen met 11% dalen. Dit ontkracht het geloof dat koffiedrinken juist je kans op hartproblemen doet stijgen, wat je zou verwachten met toegenomen energie door de cafeïne.

Helpt Je Relatie met Collega’s

Misschien is het omdat een ochtendkopje je meer tolerant maakt voor alle drukte om je heen, maar de psychofarmacologische studies bewezen dat collega’s die koffie drinken beter opschieten met hun collega’s, vergeleken met zij die niet genieten van de magische boon. Net als bij een cafébezoekje na het werk, blijkt koffie collega’s bij elkaar te brengen. De daad van interactie buiten het werk, zorgt dat ze zich meer ontspannen voelen (de koffie helpt daar waarschijnlijk ook bij) en geeft daardoor iedereen de kans om elkaar beter te leren kennen. Het is ook aangetoond dat koffieliefhebbers vaker deelnemen aan zelfs de meest gevreesde groepsactiviteiten die bedoeld zijn als extraatje aan het begin van je werkdag. Wat er ook in de koffie zit, het behoudt het personeel voor collegiaal geweld.

Het Kan Je Langer Doen Leven

Alle mogelijke ziektes die koffie op de een of andere magische manier verhindert (niet helemaal, maar het lijkt er op, toch?), betekent dat het drinken ervan je langer doet leven. Het lijkt een denkfout, maar met alle voordelen van koffiedrinken zal je als vanzelf genieten van een langer en gezonder leven.

Natuurlijk praat dit andere, mogelijk gevaarlijke keuzes in levensstijl niet goed. Maar zij die kiezen voor een normaal, gezond dieet, genoeg sporten, hun leven niet voortdurend aan risico’s blootstellen en ook nog eens genieten van hun dagelijkse bakkie troost, kunnen hun pensioen beginnen plannen in de plaats van een verval achter hun bureau te vrezen.

Het Kan Je Gelukkiger Maken

Koffie is een geweldige kortetermijnoplossing om je uit die ochtendsleur te halen, je humeur te verbeteren en de energie te geven om elke dag aan te gaan, maar een Harvard studie uit 2011 toonde ook nog eens aan dat het de effecten van koffie ook  langetermijneffecten heeft, doordat koffie het risico op depressie doet dalen.

Minstens vier kopjes koffie per dag is het magische nummer dat het bijdraagt aan 20% minder kans op depressie. Bovendien, zij die meer dan vier kopjes per dag dronken, bleken 58% minder neiging tot zelfmoord te hebben. Dat betekent niet dat koffie al je zorgen zal oplossen, dus ga niet enkel op koffie vertrouwen om je inborst te verbeteren. Maar met alle overige voordelen die koffie met zich meebrengt, kan het je zeker richting een betere mentale en fysieke gezondheid brengen. 

Het Miraculeuze Drankje

Oké, misschien is het niet het miraculeuze drankje. Dat bestaat niet, toch? Maar de hoeveelheid positieve effecten van het drinken van koffie lijkt op te wegen tegen de negatieve effecten zoals gekleurde tanden en een kortdurende slechte adem (tenzij je echt houdt van de geur van koffie).

Het moet wel gezegd worden dat we het enkel over koffie op zichzelf hebben gehad. Als je er melk, suiker of andere smaakstoffen in toevoegt, kan het de positieve effecten verminderen die koffie heeft te bieden. De volgende keer dat je je kopje uit de koffiedruppelaar maakt om je voor te bereiden op de dag die voor je ligt, overweeg om er geen halve kruik melk en een paar theelepels suiker aan toe te voegen, je voelt je misschien een heel ander persoon.

The post 15 Gezondheidsvoordelen van koffie appeared first on Koffiepagina.com.

from WordPress https://koffiepagina.com/15-gezondheidsvoordelen-van-koffie/

[sirisastensomeren]

Wereld Alzheimer Dag in Museum Klok & Peel Asten

Het Alzheimer Café Peelland hield op zaterdag 23 september een muziekmiddag in het kader van Wereld Alzheimer Dag.

[de-meerpeen]

Oproep: Geeft u een gezicht aan dementie?

Gemeentenieuws: 'Geeft u een gezicht aan dementie?'

HOLLANDS KROON – Op 21 september vindt de jaarlijkse Wereld Alzheimer Dag plaats. Deze dag heeft elk jaar een ander onderwerp om aandacht te geven aan de ziekte dementie. Ook is er aandacht voor de mensen en hun familie die hiermee te maken hebben. Niet onbelangrijk als je weet dat deze ziekte onze samenleving raakt. Het onderwerp van dit jaar is ‘De vele gezichten van dementie’. Volksziekte Eén…

[drugsinceu]

Leer hoeveel CBD je moet nemen met Microdosering

Als je last hebt van slapeloosheid, angstig bent, chronische pijn hebt of de diagnose hebt van een groot aantal andere kwalen, heb je misschien gehoord dat 'CBD daar goed voor is'. Je hebt wat onderzoek gedaan en een CBD-product gekocht, maar hoe weet je precies welke dosis je moet gebruiken? Cannabidiol (CBD) is een extract van hennepbloemen dat de gezondheids- en schoonheidswereld stormenderhand verovert. Voorlopig onderzoek suggereert dat het vanwege zijn anti-inflammatoire en neuroprotectieve effecten mensen kan ondersteunen die lijden aan verslavingen, Alzheimer, hersenschudding, fibromyalgie, diabetes, multiple sclerose, slaapstoornissen en vele andere aandoeningen. Maar dit potentieel nuttige supplement komt niet met one-size-fits-all doseringsaanbevelingen. In feite zult je een beetje met vallen en opstaan de juiste dosis moeten proberen te vinden. Deze richtlijnen helpen je precies dat te doen.

Begin met weinig CBD en voer langzaam de dosis wat op

Dit wordt je motto als je jouw optimale CBD-dosis wil vinden. Als je begint, moet je ervoor zorgen dat je het allereerst goed verdraagt voordat je op weg bent naar een dosis die jouw unieke symptomen verlicht. Dit proces wordt microdosering of zelf titratie genoemd, wat beide betekent dat je verantwoordelijk bent voor het vinden van de laagste effectieve dosis voor jouw lichaam & geest. Geregistreerd verpleegster en medicinale cannabis-expert Eileen Konieczny beveelt in haar boek "Genezen met CBD" aan te beginnen met een microdose van 10 mg, of zelfs in de loop van een dag in twee of drie doses te verdelen. Na een paar dagen of een week op dit niveau, zegt ze, kun je de dosis geleidelijk verhogen met vijf tot tien milligram per keer. Onieczny en anderen bevelen dit proces van het langzaam verhogen van de dosis aan en houdt dan vervolgens aantekeningen bij over jouw symptomen in een dagboek, zodat je de doeltreffendheid van het extract kunt controleren. Apps zoals Strainprint en Releaf kunnen helpen bij het volgen van je symptomen.

Ken je CBD product

Een van de uitdagingen bij het vinden van de juiste dosis voor jou is precies weten hoeveel CBD in het product zit dat je hebt gekocht en hoeveel in elke dosis van dat product zit. Tincturen zijn perfect voor microdosering, omdat ze je toestaan je dosis langzaam te verhogen op een manier die eetbare en CBD in capsules niet hebben. Beginnend met een tinctuur, vooral als je hem sublinguaal (onder de tong) neemt, is een goede manier om te begrijpen hoe CBD je beïnvloedt en wat een goede dosis voor jou zal zijn. Kijk op het productlabel voor de totale hoeveelheid milligram (mg) CBD in de productverpakking en hoeveel er per dosis in zit in de tabel met supplementinformatie. Zorg ervoor dat je je eenheden hier niet in verwarring brengt: milliliters (ml) meten het volume van een vloeistof, terwijl milligrammen je het gewicht van het extract vertellen dat in de vloeistof van de tinctuur was opgelost. Als je een tinctuur hebt gekocht en het gevoel hebt dat het productetiket 's werelds ergste wiskundeprobleem bevat, kan dit helpen: De meeste (maar niet alle) tinctuur flesjes bevatten 10 of 30 milliliter (ml)De standaard druppelaar is 1 mlAls je flesje 500 mg CBD bevat, bevat elke druppelaar iets minder dan 17 mg extractJe kunt beginnen met maar één druppel tegelijk terwijl je je zelf titreert en uittest om jouw "sweet spot" te vinden.

De goede plek, juiste hoeveelheid CBD voor jou

De juiste dosis geeft je het gewenste effect met de laagst mogelijke hoeveelheid. Bij deze dosis begin je het voordeel te voelen van wat je inneemt, maar het is onwaarschijnlijk dat je bijwerkingen ervaart (CBD heeft bijna geen bijwerkingen tot heden gemeld, maar jouw resultaten kunnen variëren). De tijd nemen om deze minimale effectieve dosis te vinden, zelfs met alle wiskundige en symptoomtracering die hiermee soms gemoeid is, bespaart je ook geld omdat je alleen maar zoveel neemt als je daadwerkelijk nodig hebt. Zodra je een dosis vindt die aanvoelt alsof hij werkt, houd er dan rekening mee dat jouw lichaam een ​​dynamisch systeem is en dat er veranderingen in de gevoeligheid kunnen optreden. Door CBD dagelijks te blijven gebruiken of symptomatisch op te voeren, weet je wanneer je de dosis moet aanpassen. Tenslotte, aarzel niet om een ​​lage dosis CBD in te nemen voor onderhoudsdoeleinden. Dr. Dustin Sulak, deskundige op het gebied van integratieve geneeskunde en medicinale cannabis, zegt dat dit een effectieve langetermijnbenadering van genezing kan zijn. "In de loop van de tijd", zegt hij, "begon ik op te merken dat de meeste patiënten die kleine hoeveelheden cannabis gebruikten betere en duurzamere resultaten behaalden dan hun tegenhangers met een hoge dosis en vergelijkbare omstandigheden." Door te kiezen voor een hoogwaardig, duidelijk gelabeld product en met behulp van de microdosing-aanpak die deskundigen aanbevelen, geef je jezelf de beste kansen om een ​​hoger niveau van welzijn te ervaren met de steun van CBD! Lees meer op GreenEntrepreneur (EN, bron) Read the full article

[kikotapasando]

DIA MUNDIAL DI ALZHEIMER 21 DI SÈPTÈMBER 2018 / WERELD ALZHEIMER DAG  21 SEPTEMBER 2018

DIA MUNDIAL DI ALZHEIMER 21 DI SÈPTÈMBER 2018 / WERELD ALZHEIMER DAG  21 SEPTEMBER 2018

DIA MUNDIAL DI ALZHEIMER 21 DI SÈPTÈMBER 2018

Den luna di sèptèmber tur kaminda na mundu nan ta dediká atenshon na demensia komo problema serio di salú. Pa motibu di embeyesimentu den nos komunidat e kantidat di hende ku demensia lo oumentá den e dékadanan benidero.  Demensia ta un malesa selebral kaminda pokopoko un persona ta bira kompletamente dependiente di kuido di otronan.

E Organisashon…

[saulsplace]

Een kopje koffie voor het welzijn van uw lichaam

Als u eenmaal onze koffie geproefd heeft, wilt u niet meer terug naar uw oude vertrouwde merk. U zal verliefd zijn, op tenminste één van onze variaties, die vanaf dat moment de nieuwe start zal worden van uw dag. U kunt dan met volle kracht de wereld tegemoet gaan.

Welke koffie u ook kiest, hier zijn wat voordelen voor uw lichaam die caffeïne met zich mee brengt; allemaal goede redenen waarom u iedere ochtend nog meer naar uw kopje koffie zou moeten verlangen.

Caffeïne kan het geheugen verbeteren Er zijn verscheidene studies die suggereren dat caffeïne een positief effect heeft op geheugen en cognitie. Het drinken van de juiste hoeveelheid koffie kan bijdragen aan het beter opslaan van nieuwe informatie, er zijn zelfs lopende studies die suggereren dat zelfs Alzheimer patiënten hier baat bij hebben.

Caffeïne is een pijnstiller Een kop koffie voordat u een stevige workout gaat doen, kan het gevoel van verzuring verminderen. Op dezelfde manier, als u uw kopje koffie na uw workout drinkt voorkomt dit spierpijn, zeker als u dit combineert met andere pijnstillers. In feite, sommige pijnstillers bevatten zelfs caffeïne.

Caffeïne en sport Caffeïne kan atletische prestaties bevorderen. Het stimuleert het zenuwstelsel om vet af te breken en het adrenaline niveau te verhogen. Een half uur voordat u gaat trainen uw kopje koffie drinken, zal het lichaam voorbereiden op intense fysieke activiteiten en helpt u de oefening langer vol te houden. U zal ongeveer 11% langer kunnen trainen dan normaliter het geval zou zijn.

Caffeïne en antioxidanten Vrije radicalen zijn moleculen die, door diverse en complexe kettingreacties, ons DNA beschadigen, verschillende ziektes veroorzaken en voor vroegtijdige veroudering van onze cellen zorgen. Antioxidanten, daarentegen, zijn juist gunstig voor ons, aangezien zij deze kettingreacties stop zetten. Voeding die vitamine E en C bevatten zijn een uitstekende bron van antioxidanten, maar de meeste antioxidanten die wij binnen krijgen zijn afkomstig van dranken zoals… u raadt het al: koffie!  Het beste van alles is dat onze koffies allemaal verrijkt zijn met Ganoderma sporen, die een zeer hoge concentratie antioxidanten bevatten. In het kort, iedere keer als u geniet van één van onze koffies, geeft u uw lichaam een enorm flinke hoeveelheid antioxidanten die de strijd aangaan met de vrije radicalen in uw lichaam.

Het is belangrijk om te weten dat koffie geen medicijn is, of uw enige bron van nutriënten. Het is belangrijk om het drinken van koffie te combineren met een gezond en evenwichtig voedingspatroon om van alle bovenstaande voordelen te genieten.

[hetrodevaandel]

HET KAPITALISME VERNIETIGEN – HOE DOE JE DAT?

Als reactie op een recent artikel kwam een discussie op gang over hoe je van het kapitalisme kunt afkomen. Misschien is het daarom wel handig om eens te kijken hoe we het kapitalisme kunnen vernietigen, en op wat voor termijn we dan moeten rekenen. Voor alle duidelijkheid, het is niet mogelijk om een blauwdruk te geven van het einde van het kapitalisme in volledig detail. Daarvoor zijn er te veel onzekerheden. Maar we kunnen wel kijken naar de mogelijkheden, en wat we zelf kunnen doen om het noodzakelijke proces wat te bespoedigen.

 Karl Marx heeft wetenschappelijk aangetoond dat het kapitalisme geen eeuwigdurende toestand kan zijn. Eerdere systemen verdwenen omdat ze ingehaald werden door nieuwe ontwikkelingen en mogelijkheden. Hetzelfde zal op termijn met het kapitalisme gebeuren. Volgens de Marxisten zal het socialisme dan de opvolger zijn van het kapitalisme. Je zou dus kunnen zeggen dat we eigenlijk helemaal niets hoeven te doen, en gewoon moeten afwachten tot het kapitalisme zijn einde heeft bereikt, waarna we kunnen beginnen met het opbouwen van een socialistische maatschappij. Maar zo makkelijk ligt het niet. De geschiedenis leert ons dat het vaak behoorlijk lang kan duren voordat een systeem plaats maakt voor zijn opvolger. Als we alleen maar afwachten, en niets doen zal dit proces alleen maar langer duren. We moeten dus altijd zelf ingrijpen, gebruikmakend van de mogelijkheden en de tijdgeest.

 Al deze zaken zijn na te lezen in ontelbare Marxistische boeken, en het is dan ook niet de bedoeling om dit alles hier te gaan herhalen. Veel belangrijker is het om te kijken wat de huidige stand van zaken is, hoe en wanneer we daar op moeten inspelen, en hoe een toekomstige maatschappij, zonder het kapitalisme, er in de huidige tijd uit zou kunnen zien. Zoals gezegd, er is geen blauwdruk, maar er zijn wel een aantal aanwijzingen die we kunnen onderzoeken.

 Hoe staat het nu met het kapitalisme?

 We moeten accepteren dat het kapitalisme enigszins is hersteld van de crisis die in 2008 begon. Jaren ven bezuinigingen en het uitknijpen van de arbeidersklasse wereldwijd hebben dit herstel mogelijk gemaakt. Maar het herstel dat we nu zien, en waar commentatoren uren over kunnen vertellen, staat maar op wankele voeten. Want hoewel het economisch wat beter lijkt te gaan, merken de meeste mensen daar weinig of niets van. De heersende klasse blijft beweren dat dit uiteindelijk wel zal gebeuren, maar de kans is groot dat, mocht dit inderdaad zo zijn, de volgende crisis zich al weer aan zal dienen. En zelfs al gaat het economisch enigszins vooruit, moeten we vaststellen dat het herstel op krediet en leningen is gebaseerd, wat betekend dat de torenhoge schulden wereldwijd de zeepbel weer snel tot uiteenbarsten kunnen brengen.

 Maar er is nog iets heel anders aan de gang wat de economische kant meer dan overschaduwd. Zelfs voor een minder bewust persoon is het zichtbaar dat de tegenstellingen binnen het systeem hand over hand toenemen. De verdeeldheid en de basis voor conflicten is sinds de Tweede Wereld Oorlog niet meer zo groot geweest. Vooral de kloof tussen Amerika en Europa wordt steeds meer zichtbaar. Dit komt niet alleen door Trump, want het proces was al eerder in gang gezet. De verkiezing van Trump heeft alleen maar bevestigd wat al eerder duidelijk was; het kapitalisme is in een leiderschapscrisis terecht gekomen. Dat is goed nieuws, want als de volgende financiële crisis zich aandient, zal men veel minder in staat zijn om snel en adequaat te reageren. Hier liggen dus zeker kansen om het hele systeem verder te ondermijnen en het vertrouwen de grond in te boren. Zonder dat vertrouwen is het systeem nergens.

 De tegenstellingen nemen dus toe. Binnen de kapitalisten onderling, maar ook tussen de heersende klasse en de arbeiders. Het is nog lang niet zo ver dat hier echte opstanden uit voortkomen, maar de onvrede is overal merkbaar. Het is deze onvrede die leidt tot de verkiezing van populisten in een aantal landen, en tot de roep om onafhankelijkheid van bepaalde regio’s. Deze verschillende bewegingen, die op onvrede en woede zijn gebaseerd, kunnen we beschouwen als een tussenfase. Het kan een voorbode zijn voor veel grotere protestbewegingen en zelfs opstanden. Zoals gezegd is dat nu nog te vroeg, maar het zijn wel signalen die we niet moeten negeren. Over het algemeen kijkt links met wantrouwen naar dit soort zaken, maar dat is een cruciale fout omdat de linkse partijen en organisaties die deze signalen niet serieus nemen of negeren, zich steeds verder verwijderen van de dagelijkse praktijk van de arbeidersklasse. Want laten we er geen doekjes om winden, naast de leiderschapscrisis binnen het kapitalisme, zien we ook een enorme crisis binnen links. Ook die crisis is gevaarlijk omdat het veel mensen kan aanzetten tot nog meer steun voor de populisten, en op termijn zelfs voor fascisten.

 Gaat er een dreiging uit van de huidige staat van het kapitalisme?

 Daar bestaat geen twijfel aan. Hoe instabieler het kapitalisme wordt, hoe groter ook de dreiging. We spreken dan niet alleen over de steeds toenemende economische uitbuiting. Ook de dreiging van oorlog en zelfs atoomoorlog neemt met de dag toe. Nu zal men dan meteen denken aan de dreigementen over en weer tussen Amerika en Noord Korea. Maar daar blijft het niet bij. Amerika neemt ook een steeds dreigender houding aan richting Iran. Een ander deel van deze materie is dat het kapitalisme steeds meer de neiging heeft om bepaalde atoomwapens ook in handen van terroristen te spelen. Het atoommateriaal dat in de wereld gewoon is “verdwenen” vormt een constant groter wordende bedreiging. Te meer ook omdat dit soort spullen vaak “verdwijnen” richting islamitische terroristen die door het westen keer op keer worden gebruikt tegen zogenaamde vijandelijke regimes. Dit soort groepen kent geen enkel gewetensbezwaar als het gaat om de inzet van deze wapens, en tegen wie is ook niet belangrijk. Hoofdzaak; veel slachtoffers. Als ze genoeg van dit materiaal in handen hebben zullen ze het gebruiken. Verder is er natuurlijk ook nog de Amerikaanse en Europese dreiging richting Rusland en China. De oude uitspraak dat kapitalisme oorlog betekend is nog steeds van kracht. De dreiging op dit gebied neemt met de dag toe, en zeker niet af.

 Maar ook onze gezondheid wordt door het kapitalisme bedreigd. Hoe komt het immers dat ziekten zoals kanker, Alzheimer, diabetes en de talloze allergieën steeds vaker voorkomen, zelfs bij mensen die nooit drinken, roken en gezond leven? De antwoorden liggen in ons voedsel en in de verontreinigde lucht. En precies daar is niet aan te ontkomen. We halen immers allemaal adem en wat we daarmee binnen krijgen maakt steeds vaker ziek. Veilig voedsel is al helemaal bijna niet te krijgen, zo als het recente eierschandaal heeft getoond. Het helpt ook niet als je vegetariër wordt of je eigen groenten gaat verbouwen. Ook vegetarisch eten wordt slachtoffer van het winstmotief, en de vervuiling slaat natuurlijk ook toe in je eigen tuin of volkstuin. Jaren geleden zei de Baader-Meinhof groep al: “Mach kaputt was dich kaputt macht”. Hoe waar zijn die woorden intussen gebleken, en het advies staat nog steeds als een huis. Het kapitalisme bedreigt ons leven, iedere dag, ieder uur, iedere minuut.

 Hoe kunnen we het kapitalisme vernietigen en de dreiging wegnemen?

 De beste manier om van het kapitalisme af te komen, is nog steeds een revolutie. Opstanden en massastakingen kunnen het systeem al snel in het nauw drijven. Helaas moeten we vaststellen dat op dit moment weinig mensen overtuigd genoeg zijn om een revolutie te beginnen. De onvrede is er, maar dat komt niet echt verder. In feite zijn we bezig om weer van de grond af te beginnen. Het kapitalisme mag in een diepe crisis zitten, het systeem weet zich nog steeds te verdedigen en lijkt voor veel mensen onverslaanbaar. Toch nemen de tegenstellingen toe, zoals we al zeiden. Daar komt nog bij dat het systeem steeds kwetsbaarder wordt door het vele gebruik van computers en elektrische systemen en mechanismen. Het digitale tijdperk is ook een kwetsbaar tijdperk, met veel ruimte voor sabotage. Groepen die uit zijn op chaos hebben nu veel meer kansen. Het wapen van de chaos is immers niet te onderschatten. Als er een echte protestbeweging op gang komt zal deze beweging niet alleen op straat actief zijn. Ook de digitale wereld zal als doel gekozen worden. Dat weet de heersende klasse ook, en de beveiliging neemt toe, maar uit zuinigheid worden vele deuren opgelaten, en precies daar zal goed van geprofiteerd kunnen worden.

 Er zijn dus mogelijkheden om het kapitalisme op zijn minst te ontregelen en te saboteren. Die mogelijkheden moeten we dan ook zeker niet laten liggen. Maar om het kapitalisme echt te vernietigen zullen veel meer mensen in actie moeten komen. Die fase is nog niet bereikt. Hoe lang het zal duren om een echte mobilisatie van de grond te krijgen is nog niet te zeggen. Maar de mogelijkheden nemen toe, en het kan soms sneller gaan dan we nu denken. We moeten er dus constant klaar voor zijn, op alle terreinen.

 Wat kunnen we op dit moment doen?

 Tijdens de eerder vermelde discussie zei iemand dat de robotisering het probleem vanzelf zal oplossen. Die robotisering zal zo snel toenemen dat bijna niemand meer hoeft te werken, en dat een basisinkomen in de levensbehoeften zal voorzien. Voor deze theorie is wel wat te zeggen omdat er inderdaad steeds meer werkzaamheden mechanisch worden verricht zonder dat er mensen aan te pas komen. Het is ook opvallend dat er steeds vaker over het basisinkomen wordt gesproken, terwijl dit in het verleden altijd als een utopie en ongewenst van de hand werd gewezen. Nu wordt er serieus over gesproken, en er zijn zelfs experimenten. De heersende klasse ziet natuurlijk ook dat er grote veranderingen op til zijn, en zoekt uitwegen.

 Maar dat betekend niet dat er een einde zal komen aan de kapitalistische uitbuiting. Ze zullen altijd een weg vinden om meer winsten uit de arbeidersklasse te persen, hoe groot de technische mogelijkheden ook mogen zijn. De bovengenoemde theorie betekend dus niet dat we achterover kunnen leunen en op beter tijden wachten. Zo lang het kapitalisme bestaat zal er uitbuiting en oorlog zijn. Op wat voor manier dan ook. Vernietiging van dit mensonterende systeem moet dus de prioriteit blijven.

 Omdat er op dit moment nog geen draagvlak is voor een echte revolutie, kunnen we alleen maar de daden en misdaden van het systeem steeds weer onder de aandacht brengen. We moeten nooit moe worden van uitleggen hoe gevaarlijk het kapitalisme is, de informatie hiervoor is op grote schaal aanwezig. Ook moeten we er op blijven hameren dat er wel degelijk een alternatief is. Veel mensen zijn klaar voor iets anders, maar weten niet wat ze met dat gevoel aan moeten. Precies daar ligt de vruchtbare grond voor een echte mobilisatie. Als het moment aanbreekt waarop er een grote protestbeweging ontstaat, is het onze taak om onze ideologie en onze theorieën daar in te brengen. Opstand alleen is niet genoeg als de juiste handvaten, op het juiste moment, niet worden geboden.

  Het kapitalisme vernietigen is een lange, taaie strijd waarbij nederlagen vaker voorkomen dan overwinningen. Maar het is een strijd die we moeten winnen. Dat is van levensbelang voor ons en voor de komende generaties. De antwoorden zijn er, en het is aan ons revolutionairen, om deze antwoorden steeds naar voren te blijven schuiven. Dan is de overwinning alleen nog maar een kwestie van tijd.