#Translated fiction

[princessofbookaholics]

on my asian readathon tbr 🏮

[figcatlists]

International fiction, 1940–2000

Choosing the final entries for this chart felt like an impossible task. Fortunately, my full web list currently features 170 notable works of literature originally written in languages other than English, leaving a little less room for second-guessing (and complaints).

[name-esfandiar]

Persian translation of the Ring Poem by J. R. R. Tolkien (by me)

Here is my take at translating the Ring Poem from english to persian, hope it will arouse your interest !

If you are interested by the process and my notes, it will be below it all.

English

Three Rings for the Elven-kings under the sky,
Seven for the Dwarf-lords in their halls of stone,
Nine for Mortal Men doomed to die,
One for the Dark Lord on his dark throne
In the Land of Mordor where the Shadows lie.
One Ring to rule them all. One Ring to find them,
One Ring to bring them all and in the darkness bind them
In the Land of Mordor where the Shadows lie.

Persian

سه‌ حَلقه واسهٔ پادیشاه الفی تَحت آسمان،

هفت‌ واسهٔ اربابهای دورفی توی اُتاق سنگ،

نه‌ واسهٔ انسانهای فانی محکوم به مرگ،

یک واسهٔ ارباب تاریک بر سریر تاریکش،

در استان موردور کجا سایها می‌خزند.

یک حلقه واسهٔ حکم راندنِ برهمه. یک حلقه یافتنشان،

یک حلقه واسهٔ آوردنِ برهمه و توی تاریک پیوستنشان

در استان موردور کجا سایها میخزند.

Transliteration in latin script

se halqe vâse-ye pâdishâh-e elfi taht-e âsemân,

haft vâse-ye arbâbhâ-ye dvarfi tu-ye otâq-e sang,

noh vâse-ye ensânhâ-ye fâni mahkum be marg,

yek vâse-ye arbâb-e târik bar sarir-e târikesh,

dar estân-e mordor kojâ sâyehâ mikhazand.

yek halqe vâse-ye hakam rândan-e barhame. yek halqe yâftaneshân,

yek halqe vâse-ye âvardan-e barhame o tu-ye târik peyvastaneshân

dar estân-e mordor kojâ sâyehâ mikhazand.

I hope you will like it :) if you like the topic, you can keep reading

My process and few interesting notes

Of rhymes, rhythm, and word choice

As it can be seen, I managed to make the second quatrain have quite perfect enclosed rhymes ! A thing I could not successfully replicate in the first one… or could I ?

The first and forth verse are the problem — although both 3 syllables, and cretics as per my prononciation (kept the second e in esemân specifically for that effect) ; so quite rhythmically pleasant. But it was too close to perfection to let it pass. Even if the idea of the only two words not rhyming being the sky of the Elves and the darkness of Sauron’s throne was dramatically fortunate, even quite brilliant. But it was not by my doing, only chance’s ; so it was important to me to add brilliance intentionally, by making it rhyme all the way.

My first idea was to change the word for dark, تاریکش (târikesh) into ویران (virân), making it then :

se halqe vâse-ye pâdishâh-e elfi taht-e âs(e)mân,

haft vâse-ye arbâbhâ-ye dvarfi tu-ye otâq-e sang,

noh vâse-ye ensânhâ-ye fâni mahkum be marg,

yek vâse-ye arbâb-e târik bar sarir-e virân,

It was a fine solution, but that had problems still.

Firstly, the -esh in تاریکش (târikesh) is the possessive suffix, part of the bigger nominal group سریر تاریکش (sarir-e târikesh), meaning “his dark throne” (lit. throne dark his) ; hence the -esh. If I was to use the word ویران (virân), that possession was no more, making it mean “the dark throne”, which was okay-ish (ahah, get it?), but not literal.

Furthermore, ویران (virân) means more “desolate”, “ruined” than “dark” ; it could mean something, like a “dark world”, but it wasn’t literally because it was dark. But desolate was fine ! Mordor is quite it, given how it’s described.

Note how I wrote this time âsemân with parentheses, âs(e)mân, pronounced then âsmân — both are equally said — to match the metric of virân. A nice touch, but no possession.

I wanted the possession.

My second idea was to change the word for sky, آسمان (âsemân) into عرش (‘arsh), making it then :

se halqe vâse-ye pâdishâh-e elfi taht-e ‘arsh,

haft vâse-ye arbâbhâ-ye dvarfi tu-ye otâq-e sang,

noh vâse-ye ensânhâ-ye fâni mahkum be marg,

yek vâse-ye arbâb-e târik bar sarir-e târikesh,

As easily guessed, it had problems.

The first problem was both one… and a genius play on words. For عرش (‘arsh) means sky but in a metaphorical manner, think throne of God type of sky meaning. Which was a problem, and a miracle. Alluding to earthly religions is always risky for translations, in my opinion ; too much connotation, interfering with the translation itself. But, at the same time, it was fun. The parallel between the “throne” of the Elves (or maybe Eru Ilúvatar’s one ?) and the throne of Sauron. Good vs evil is always neat, especially when speaking of Tolkien !

Another issue was the fact that the rhymes were poorer than before, rhymes still, but poor.

A good point was the fact that we kept the possession. Important point, of course.

Of my process and sources

This part will be quick, I promise.

I mostly used Glosbe, not that much for words (well, I used it to find عرش (‘arsh) or ویران (virân), to be fair) but more to have access to its corpuses, diving into the open subtitles of the Lord of the Rings movies. I didn’t want to copy-paste the already made translations, but I used it up has a way to see how they prism through they translated english. It was interesting. Used the french ones, too.

Yes, because last of all, persian in not my mother tongue, neither is english. French is, so excuse my “frenchism” if it occurs.

If you are a persian speaker, any notes or thoughts are more than welcome ! Please, enlighten me. Know that I tried my best and do as best I could, given my knowledge, my guts, and my sources.

[evelynhugosthings]

"And we don't repent from our dreams no matter how many times they're broken.

ولا نتوب عن أحلامنا مهما تكرر انكسارها"

Mahmoud Darwish, Palestine's National Poet and Author

[melonreads]

with & without the book jacket ❤️💫 beautiful!

[robyn-weightman]

This collection is now four books long, do we think there will be a fifth?

[pawswithprose]

I went to Southampton last week and found mystified surrounded by books 💕

[unhavoc]

Han Kang, Greek Lessons

[rushdavsky]

مفلسی سب بہار کھوتی ہے ، مرد کا اعتبارکھوتی ہے 

کیوں کے حاصل ہو مج کو جمعیت ، زلف تیری قرار کھوتی ہے

ہر سحر شوخ کی نگہ کی شراب، مج انکھان کا خمارکھوتی ہے

کیوں کے ملنا صنم کا ترک کروں ، دلبری اختیار کھوتی ہے

اے ولی آب اس پری رو کی، مج سنےکا غبار کھوتی ہے_

poverty takes away spring and trust from a man.

when i find peace, you take it away. 

every dawning the compelling look, takes away the crapulence from me.

why should I abandon meeting my beloved, it takes away the option of being loved.

Wali, the radiant venust face, takes away the sadness of my body. 

Wali muhammad Wali—

(translated by rushda-akbar)

[benitasroom]

from the shelf: anna karenina, leo tolstoy

[quillandqueer]

Earthlings by Sayaka Murata | Many Covers Monday

UK | German | Serbian

Italian | Korean | Romanian

Turkish | Japanese | Swedish

[samireads]

More Japanese literature 📚🇯🇵

[words-and-coffee]

It takes courage to say what has to be said.

Toshikazu Kawaguchi, Before the Coffee Gets Cold (Translated by Geoffrey Trousselot)

[peach-tea-leaves]

Just One More Page Challenge Day 12: Book Stack

Joining the Just One More Page Challenge a little late this year….but god has 2025 already zoomed by!

For today’s challenge, I thought I’d showcase some of the translated fiction I have on hand. I haven’t read all of these yet, but I’m looking forward to doing so soon!

Have you read any of these books? What did you think?🌙

[evelynhugosthings]

"Is it true that human beings are fundamentally cruel?"

Han Kang, Human Acts

[thbcway]

Tgcf Ekstra Bölüm 248 - Veliaht Prensin hafızasının kaybolması hakkında ilginç olay – 3

Xie Lian'nın iki gözüde aniden büyüdü. Onun inanamayan yüz ifadesine karşılık, San lang, "Sorun ne?" dedi.

Xie Lian bunu nasıl söyleyebilirdi? Dolandırılmanın utancı, çemberler içinde dönmeye kandırılmı�� olmanın - acı, kızgın kanıyla karışarak, doğrudan kafasına hücum etti. Avucunu masanın üstüne vurdu, her kelimeyi ve cümleyi vurgulayarak söyledi, "......Yani. O. Sendin!"

Masa onun darbesine dayanması imkansızdı ve anında kırıldı. Neyse ki, tavernanın ikinci katında onlardan başka kimse yoktu, yoksa çok korkmuş ve dehşete düşmüş olurlardı. Xie Lian'ın elinde silah yoktu, yumruğuyla vurdu. Ancak, San lang daha önce olduğu gibi koltuğunda oturmaya devam etti ve sadece başını hafifçe eğdi. Bu darbe arkasındaki duvara çarptı. Taş parçalandı ve düştü. Ancak, bir santim bile kıpırdamadı, bunun yerine kollarını kucakladı ve bakışlarını çok hafifçe kaldırarak, "Tao Ustası, bunun anlamı ne?" dedi.

Xie Lian'ın yüzündeki sıcaklık yükselişe geçti ve yüzünün şu anda ne kadar kırmızı olduğunu bilmiyordu. Diğer elindeki kemikler çatladı ve belirginleşmişti, öfkeyle "Sen... Numara yapmayı bırak. Bana ne yaptığını... gayet iyi biliyorsun." dedi.

San lang'ın bakışları biraz daha yükseldi. "Çok yazık ki, gerçekten emin değilim, Tao ustasına ne yaptım da seni bu kadar öfkelendirdim? Lütfen beni aydınlatır mısın?" dedi.

"...."

Bu kişinin masumiyet dolu bir yüzle ona böyle bir şey söyleyeceğini düşünmek... Buna karşılık olarak ne söyleyebilirdi? Gün ışığında böyle şeyler hakkında konuşmak?

Xie Lian daha önce hiç böyle biriyle karşılaşmamıştı ve o kadar öfkeliydi ki omuzlarından kalbine kadar titriyordu, yüzü giderek daha da kızarıyordu, konuşması tutarsızdı ve azarladığı kadar utanmazdı.

"Ben, Ben senin gibi utanmaz birini ölümüne döveceğim... Ahlaksız.... Ve.....aşağılık....."

San lang iç çekti ve şöyle dedi, "Tao Ustası, tüm içtenliğimle senden böyle bir yanıt almayı beklemiyordum. Nasıl utanmaz, ahlaksız ve aşağılık biri olabilirim?"

Xie Lian zorlukla sakinliğini geri kazandı ve şöyle dedi, "Beni daha fazla kandırabileceğini düşünme! Elindeki kırmızı iplik, o....... o...... sen olduğunun açık kanıtıdır."

"Oh?" Ama San lang telaşlı değildi. Elini kaldırdı ve "Bunun hakkında mı konuşuyorsun? Bu kırmızı iplikte bir sorun mu var?" dedi.

O kırmızı ipliğe bakan Xie Lian sanki delinmiş gibi hissetti. "Gördüm. O zaman, senin...... elinde bu kırmızı iplik vardı......" dedi. San lang "Ne zaman?" dedi.

"...."

Bir anda, Xie Lian onu gerçekten ölüme dövmek istedi. Cevabı bilmesine rağmen hala soruyordu, bu çok iğrençti!

Ama açıklanamayan bir sebepten ötürü, ne kadar öfkeli olursa olsun, elini bile kaldıramıyordu. Dahası, hareket edememesinin sebebi birinin kontrolü altında olması değildi; aksine, hareket etmesine izin vermeyen kendi bedeniydi!

Tam bu sırada, birkaç kişi yukarı kata doğru gürültüyle geldi ve "Bu iki onur konuğu ne yapıyor?! İstediğiniz gibi kavga edip eşyaları parçalamayazssınız!" dedi. Xie Lian başını çevirdi ve "Burası tehlikeli! İlk önce, sen..." dedi. Kim bilir, o tek bakışta, tekrar donup kaldı, sersemledi.

Düşündüğünde, bu birkaç kişinin ellerine kırmızı bir ip bağlanmış! Xie Lian düşünmeden, "Ellerindeki kırmızı ipin nesi var?" dedi.

Bir kişi, "Kırmızı ip mi? Kırmızı ip sadece kırmızı ip değil mi, bunda garip olan ne?, önemli bir şey değil... Amacı yok ah." dedi.

Xie Lian kafası karıştı. Acaba bu yerde, eline kırmızı iplik bağlamak

çok normal bir moda akımı mıydı? Başını geriye çevirdi. Sanki düşüncelerini okumuş gibi, San lang, "Tao Ustası gayet iyi tahmin etti. Parmağa kırmızı bir iplik bağlamak burada bir gelenektir. İnanmıyorsanız, lütfen aşağıdaki kalabalığa bakın." dedi.

Xie Lian bakışlarını meyhanenin alt katına çevirdi. Beklendiği gibi, sürekli akan insan kalabalığının ortasında, üzerlerine kırmızı bir iplik bağlanmış bir sürü el vardı ve hatta bazılarının üzerinde birkaç tane bile vardı. "Bu ne tür bir gelenek?" dedi.

San lang hafifçe gülümsedi ve "Bu konu, Hua Cheng ile ilgili." dedi.

"Ah?"

"Çünkü, onun ve sevgilisinin eline kırmızı bir iplik bağlanmış. Ve böylece, birçok insan kaderlerindeki evlilik partnerleri için dua etmek veya aşık olduklarını ifade etmek için bu yolu izledi."

Xie Lian şaşkınlıkla dinledi ve şöyle dedi, "Yani...... Bu Hua Cheng, oldukça şaşırtıcı bir insan olmalı? Bu kadar çok insanın bu yolu tutkuyla takip etmesi......"

San lang, "Muhteşem olup olmadığı, onu kiminle karşılaştırdığınıza bağlı. Ah evet, Tao Ustası, yere düşen bir şey var gibi görünüyor, onu alıp inceleyebilir miyim?" dedi.

Bunun üzerine, Xie Lian sonunda tepki vermeye başladı. Şimdiye kadar saldırgan bir duruş sergilemişti, ancak bu aslında onun tarafından yapılan bir başka aptalca hataydı ve şimdi öfkesi tamamen tükendi. Aceleyle elini geri çekerek, "Üzgünüm, üzgünüm, San lang, gerçekten... gerçekten çok üzgünüm. Gergin olan bendim

ve seni yine yanlış anladım......" dedi.

San-lang rahat kalmaya devam etti ve bir şey almak için aşağı doğru eğildi, "Zararı yok. Tao Ustası, bu düşürdüğün bir şey mi?" dedi.

Yerdeki karmaşadan bir parça altın yaprak seçmişti. Muhtemelen az önce Xie Lian'ın kıyafetinin içinden düşmüştü. Xie Lian konuşmak üzereydi ki, San lang'ın o altın yaprağı gözünün önünde kaldırdığını gördü ve gözlerini kısarak, "Eh, bu altın yaprak, oldukça tanıdık görünüyor, ah." dedi.

Ne çok aceleci ne de çok yavaş bir şekilde konuştuktan sonra, belindeki bir şeyi çıkardı. Başka bir altın yapraktı. İki parça altın yaprak, tıpatıp aynı! Xie Lian hiç düşünmeden, "Yani bu gerçekten sana mı ait?" dedi. San lang, "Ah, gerçekten bir şey düşürmüştüm, bu yüzden geri dönüp bakmaya gelmiştim......" dedi. Xie Lian bunu duyunca, yanlış anlayacağından çok korktu ve aceleyle, "San lang, açıklayayım" dedi. San lang, "Endişelenmeye gerek yok. Tao Ustasının açıklamasını doğal olarak dinlerim." dedi. Xie Lian rahat bir nefes aldı ve, "Şöyle: Bu altın yaprağı, az önce yolda buldum. İlk düşüncem, sahibinin geri dönmesini beklemek ve ona geri vermekti, ancak bir saatten fazla bekledikten sonra, onu aramaya kimse gelmedi. Aynı zamanda, ben gerçekten......"

Buraya kadar konuştuktan sonra biraz utandı. Başını eğdi ve kısık bir sesle, "Ve böylece, ben... kendi inisiyatifimle hareket ettim ve önce biraz ödünç aldım, yiyecek bir şeyler almak için. O mantou'ydu... Parayı daha sonra faiziyle geri ödemeyi düşünmüştüm, ama nasıl söylersem söyleyeyim, yine de sormadan benim olmayan bir şeyi aldığım noktasına geri dönüyor. Üzgünüm." dedi.

Ama San lang, "Tao Ustasının böyle hissetmesine gerek yok. Bu, sıradan bir insan tepkisi değil mi? Ayrıca, seni her zaman bir yemeğe davet etme niyetim vardı ve o mantou, en sonunda, onu yiyen ben değil miydim? Çok küçük bir şey, seni rahatsız etmesine izin verme. Bunu çok şaşırtıcı bulmuyor musun? Ne tesadüf ki, kaybettiğim bir şeyin, tao ustasından başkası tarafından alınmaması. Bu gerçekten kadersel bir buluşma olmalı."

Karşılık olarak affını ve anlayışını aldıktan sonra, kalbi rahatladı. "Bununla birlikte, San lang, sen de dikkatli olmalısın ah. Yola bu kadar parlak bir şey düşürdün ve yine de fark etmedin - bir dahaki sefere, bu kadar dikkatsiz olma ah." dedi.

Tam bu anda, kenarda korkuyla büzülmüş garson kalabalığı, "Bu iki onur konuğumuz, sakinleştiniz mi? Sakinleştiyseniz, o zaman bu kırılmış masanın maliyetini hesaplayalım!" dedi.

Xie Lian: "...."

Eğer işler yolunda gibi olsaydı, ödeme miktarı ne olursa olsun sorun olmazdı. Ama şimdi, bir mantou bile almaya gücü yetmiyordu. Ancak, San lang, "Sorun değil. Hesabıma yaz." dedi. Az önce San lang'a saldıran açıkça oydu, ama San lang, parçaladığı şeylerin parasını ödemesine yardım etmek için gönüllü oldu. Xie Lian, onun sıcaklığından ve cömertliğinden o kadar etkilendi ki, konuşamadı ve yuttuktan sonra, "Sen..." dedi.

Garson kalabalığında da tuhaf bir şeyler vardı. Dükkanları darmadağın olmasına rağmen, daha da şık bir masaya geçmelerine yardımcı olmak için neşeyle yanlarına geldiler. İkisi tekrar oturduğunda, Xie Lian hem suçlu hem de minnettar hissetmekten kendini alamadı, çünkü hiçbir kelime ne hissettiğini yeterince ifade edemezdi. Hua Cheng endişeli bir tonla tekrar konuştu, "Tao Ustası, az önce konuşmanı dinlerken, sanki seni rahatsız eden bir şey varmış gibi geldi. Ne oldu? Tao Ustası, sana ne yapıldı ve kim tarafından?"

"......"

Böyle bir şeyi, Xie Lian bunu nasıl yüksek sesle söyleyebilirdi? Daha yeni sakinleşmiş olan ifadesi, bir kez daha utangaçlıkla kızardı. Yumuşak bir şekilde, "...... bir şey değil, hiçbir sorun yok." dedi.

Ama San lang, "Eğer sakıncası yoksa, neden bana anlatmıyorsun? Belki San lang da biraz yardımcı olabilir." dedi. İyi niyetli olmasına rağmen, Xie Lian sanki bir çıkış yolu olmadan kovalanıp köşeye sıkıştırılmış gibi hissetti. Yerinde duramayarak, çaresizce, "......gerçekten bir şey değil. San lang, lütfen artık sormayı bırakabilir misin......." dedi.

Gerçeği söylemek çok zordu. İşlerin nasıl gittiğini görünce, San lang artık zorlamadı ve "Tamam. Önceki konuşmamızda nerede kalmıştık? Hua Cheng ile tanışmak istiyordun sanırım?" dedi. Xie Lian dikkatini topladı ve açıkça, "Uhm. San lang bir yol biliyor mu?" dedi. San lang, "Elbette biliyorum. Ama bu birkaç gün boyunca Hua Cheng ile tanışmak kolay olmayacak." dedi. "Neden?" San lang, yemek çubuklarını kullanarak sebze tabağını kocaman bir gülümseyen yüze dönüştürdü. "Son zamanlarda, kalbinin sevgilisinin kendini biraz iyi hissetmediği ve bu yüzden onlara eşlik etmesi gerektiği söyleniyor. Bunun dışında, başka hiçbir şeye vakti yok." dedi.

Xie Lian, gerçekten de, bu Hua Cheng'in gerçekten ılımlı bir kişiliğe sahip, sevgi dolu biri olduğunu düşündü ve ona daha da olumlu bakmaya başladı. "Anlıyorum. O zaman, onunla tanışmadan önce ne kadar beklememiz gerekiyor?" dedi. "Üst tahmin olarak beş gün, alt tahmin olarak üç gün. Tao Ustası, endişelenmeye gerek olmadığını düşünüyorum. O zamana kadar, neden rahatlayıp bir mola vermiyorsun?" Xie Lian, kalacak bir yeri olmadığını düşünürken, San lang'ın "Tao Ustasının kalacak bir yeri yoksa, neden biraz benim evimde kalmıyorsun? Sonuçta, evim büyük ve orada pek fazla insan yaşamıyor." dediğini duydu.

Xie Lian kendini daha fazla tutamadı. "San Lang.. Çok naziksin sen.." dedi.

Birisini övmek için bu kadar açık sözlü bir dil kullanması ilk seferiydi ve biraz utanmıştı, ama bunun dışında, hissettiklerini ifade etmenin daha iyi bir yolunu bulamıyordu. San lang bundan çok keyif almış gibi görünüyordu ve gülümseyerek, "Başka türlü neden Tao ustası ve ben ilk karşılaşmamızdan itibaren bu kadar iyi anlaşalım ki? Ah evet, sormayı unuttuğum bir sorum daha var: Tao Ustasının yaşı kaç?"

Xie Lian, "On yedi." diye cevapladı.

San lang, "Ah, on yedi, benden küçük." dedi.

Gerçekten de, görünüşüne bakılırsa, yirmi yaşlarında görünüyordu. Durum böyle olunca, San lang rahat bir şekilde, "Öyleyse, Tao Ustası bana gege demeli." dedi.

Xie Lian hala kraliyet ailesindendi, O bir prensti ve onunla kıyaslandığında ondan daha asil kimse yoktu. Haklı olarak, etrafındaki insanlara kardeşleri olarak hitap etmemeliydi, çünkü böyle bir ünvanı hak eden çok az kişi olurdu. Ancak, bu San lang Xie Lian'a gerçekten çok iyi bir his verdi ve etrafındaki insanlara asla bir abi olarak hitap etmediği için, bu onun için büyük bir yenilikti. Ve bu yüzden gülümsedi ve "O zaman San Lang - gege olmalı." dedi.

"......"

Belki de yanılıyordu, ama "gege" dedikten sonra, San lang'ın yüzündeki gülümsemesi hafifçe tuhaflaştı. Onu tarif etmek çok zordu. San lang'ın sol gözündeki ateş aniden parladı, o kadar sıcaktı ki Xie Lian'ın teninin ısındığını hissetmesine neden oldu. Gözlerini kırpıştırdı ve "Ne oldu?" dedi.

O korkunç sıcaklık patlaması bir anda kayboldu. Hemen, San lang eski haline döndü ve gülümseyerek, "Önemli değil. Sadece çok mutluydum, hepsi bu. Ailemde benden genç kimse yok ve bu yüzden daha önce hiç kimsenin bana böyle seslendiğini duymadım." dedi.

Xie Lian, "San lang aldırmazsa, o zaman... Sana nasıl hitap etmeliyim?" dedi. San lang gülerken gözündeki ateş parladı. Ancak, konuşmasında yine de reddetti, "Ah, elbette kesinlikle aldırmazdım. Tao ustasının aldırıp aldırmamasına bağlı." Xie Lian, "Aldırmam, elbette aldırmam. San lang gege, şimdi evine dönelim mi?" dedi.

San lang yemek çubuklarını indirdi ve, "O zaman, şimdi benimle gel." dedi.

San-lang'ın ikametgahı, son derece geniş, güzel ve zarif bir malikaneydi. Xie Lian, i��eri girdiğinde, Xian Le kraliyet sarayındaki bazı yerleşkelerle karşılaştırıldığında, bunun sönük kalmadığını hissedebiliyordu. Bu, San lang'ın sıradan biri olmadığı izlenimini güçlendirdi.

Gece olunca, yatakta tek başına yatan Xie Lian dönüp duruyordu.

Yanında bir şeylerin eksik olduğunu hissetmeye devam ediyordu ve ne kadar dönüp durursa dursun, huzur bulamıyordu. Dahası, vücudundaki o gizli rahatsızlıkla sırt üstü yatmak, kalçalarına rahatsız edici bir şekilde baskı yapması anlamına geliyordu; ancak yüz üstü yatmak, sırtına bir şeyin baskı yaptığı hissini veriyordu.

Sersemlemiş kafası karışık halde, bir dizi karmaşık rüya gördü. Hareket etmek istiyordu, ama biri onu sıkıca yerinde tutuyordu ve o ses bir kez daha kulağının dibinde alçak bir tonda konuşuyordu, bazen bir adamın, bazen bir gencin; bazen ona gege, gege diyordu, bazen ona majesteleri diyordu, ona korkma, majesteleri diyordu.

Sonuna kadar şefkatli, sonuna kadar kötü, ama aynı zamanda ona son derece değer veren.

Sıçrayarak uyandı. Giysileri terden sırılsıklamdı. Xie Lian soluk soluğa kalırken yumruklarını sıkıca sıktı ve yatağa öfkeyle ama zayıfça vurdu. Parmaklarını hafif nemli saçlarının arasından geçirdi ve şöyle düşündü, "...... Bu tür şeyleri ne zaman unutabileceğim! Bu utanmaz piçi yakaladığımda kesinlikle......" Tam bu anda, bilinmeyen bir zamanda birinin yastığının yanına bir kıyafet koyduğunu keşfetti. Bu giysiler de beyaz olsa da, tarzları onun beğendiği türdendi. Sanki bir erteleme almış gibi hissederek, hızlıca banyo yapmak için evin arkasına koştu.

Giysilerini çıkardıktan ve kendini suya daldırdıktan sonra, aniden boynunda asılı duran ince bir gümüş zincir olduğunu fark etti.

Zincirde kristal berraklığında bir halka asılıydı. Ne kadar zamandır taktığını kim bilir - her halükarda, onu hiç hissetmemiş olması garipti: "Benim böyle bir kolyem mi var?" Bu yüzük çok güzeldi ve ona baktığında neredeyse transa geçecekti. Ancak, tedirginliğini kaybetmedi. Aniden, yan tarafında bir gümüş parıltısı fark etti ve hemen bağırdı, "Kim?!" Suya bir darbe vurdu ve su havaya sıçradı, sanki çelik bir top atılmış gibi, duvarlardan gürültüyle sekti. Ve sudan düşürdüğü şey bir insan değil, bir kılıç mıydı? Xie Lian, son derece şüpheci hissederek o sert ve esnek kılıcı yakaladı. Aniden, kılıcın sapındaki gümüş bir yarık, sanki bir gözün açılması gibi, gözbebeğinin çılgınca yuvarlanmasıyla açıldı. Xie Lian daha da şok oldu.

Bu garip şey de neydi?!

Kılıcın o kavisli bıçağı uzundu ve sanki canlanmış gibi coşkuyla kucağına daldı. Hazırlıksız yakalanan Xie Lian bunu durduramadı ve o kadar gerildi ki, "wah" diye bağırmaktan kendini alamadı ve tüm vücudu titredi.

Ama az çok öldürme niyeti hissetmediği için Xie Lian bu kavisli kılıcı tehlikeli bulmadı ve onu uzaklaştırmak için çabalamanın yanı sıra, ona karşı daha şiddetli eylemlerde bulunmayı, örneğin onu bir tokatla bulutlara göndermeyi ve benzeri şeyleri düşünmedi. Tam o anda, kırmızı bir gölge hızla geldi ve tek bir hareketle kılıcı kaptı ve uğursuz bir tonda, "İşte buradasın......" dedi. Bakışlarını odaklayan San lang çoktan küvetin yanında duruyordu ve elinde kılıç vardı. Yüzünde hala hafif bir gülümseme olmasına rağmen, şakaklarında yeşil damarların izi belirmişti ve nezaket göstermeden kılıca bir tokat attı ve "Artık buraya gelmene izin verilmediğini söylememiş miydim?" dedi. Xie Lian, "San lang, bu kılıç senin...... Spritüel silahın mı?" dedi.

San lang ona doğru döndü ve şakaklarındaki yeşil damarlar bir anda kayboldu ve tekrar sakin bir havaya büründü. "Bu sadece cahilce bir şey, gege... Gege sana utanç verici bir şey gösterdi." dedi. Ancak Xie Lian daha fazla hayranlık ve saygı hissetti. Gözleri parladı ve kırmızı kıyafetlerinin yan tarafını tutarak, "Hayır, hayır, San lang gege, sen çok şaşırtıcısın! Böylesine duyarlı bir spritüel silahı geliştirebilmek!" dedi.

San lang tarafından tokatlandıktan sonra, kılıç sanki haksızlığa uğramış gibi gözünü kırpıştırmıştı.

Xie Lian'ın övgüsünü dinleyen silahın gözleri bir kez daha kendini beğenmiş bir şekilde yuvarlanmaya başladı ve sinsice ona doğru ilerlemeye çalıştı. Çok duyarsızca, San lang ona bir tokat daha attı.

Bu sefer pes etti ve bir "dong" sesiyle yere düştü ve bir yetişkin tarafından vurulmuş ve yerde yuvarlanıp ağlayan bir çocuk gibi yuvarlandı, yuvarlandı, yuvarlandı. Sanki Xie Lian'ın kulakları onun inleyen çığlıklarını duyabiliyordu. Görüntü kalbini hafifçe sızlattı ve aceleyle ayağa kalkıp, "Bekle, San lang! Unut gitsin, bir daha vurma. Sanırım o an sadece yaramazlık yapıyordu ve gelip beni selamlamak istedi. Onu böyle azarlamana gerek yok!" dedi.

Ancak Xie Lian, sudan çıktıktan sonra, suda olan bedeninin çıplak olduğunu ve yüzünün açıklanamayan bir şekilde tekrar kızardığını hatırladı. Garip bir şekilde tekrar suya gömüldü. Ancak, San lang daha önce çok doğal bir şekilde arkasını dönmüş ve gitmişti. Xie Lian aceleyle sudan çıktı ve yeni kıyafetlerini giydi. Kıyafetlerin tenine yapıştığı yerden, malzemenin son derece ince olduğunu hissedebiliyordu. Sonunda, cildi rahatsız edici bir şekilde tahriş olmayacaktı ve kalbinde bunun için daha da minnettar hissetti. Odadan çıkıp misafirleri karşılamak için zarif salona vardığında, San lang çoktan oturmuş, bekliyordu.

Tanrı bilir, o kılıcı nasıl disiplin altına almıştı. Şimdi, dürüstçe San lang'ın belinde asılı duruyordu. İstediği gibi oradan oraya hareket etmediğinde, beklenmedik bir şekilde soğuk ve ölümcül bir havası oluyordu ve birinin onun daha önceki yuvarlanma ve öfke nöbeti geçirme biçimini hayal etmesi tamamen imkansızdı. Xie Lian'ın geldiğini gören San lang gülümsedi ve "Uyandın mı? Dün gece iyi uyudun mu?" dedi. Xie Lian dürüstçe cevapladı, "Bilinmeyen bir nedenden ötürü, gecenin ilk yarısında, sürekli rüyalar gördüm...... ama gecenin ikinci yarısında iyi uyudum." San lang, "Belki de çok yorgundun." dedi. İkisi de akıllarına gelen cümleleri söylediler ve birkaç tur sohbet ve tartışmanın ardından gün aşağı yukarı geçti. Hua Cheng kişisi buluşmak için serbest kalana kadar, birlikte vakitlerini böyle geçirmeye devam edecekleri muhtemel görünüyordu.

Ancak, gece, Xie Lian yatakta tek başına yatarken, bir kez daha insanın içini ısıtan ve rahatlayamamasına neden olan o rüyaları gördü. Rüyalarında, sağa sola savruldu, neredeyse dayanamayacak hale gelene kadar alay edildi. Bir sarsıntıyla uyandığında, vücudu bir kez daha ter içindeydi. Öfkeli ve çaresiz hissederek, sadece ayağa kalkıp dışarı çıkabildi, sakinleşmek için birkaç tur yürümeyi düşünüyordu. Ancak, aniden uzaktan, başka bir odadan gelen sesler duydu. San lang'ın ana odasından geliyordu. Odanın ses yalıtımı mükemmeldi ve sesler çok yumuşaktı, ancak Xie Lian'ın beş duyusu son derece hassastı ve bunu yakalamıştı. Sessizce, odanın dışına gizlice çıktı. Kapılar arasındaki çatlaktan odaya baktı. San lang'ı odadaki bir koltuğa oturmuş, elinde bir fırça tutuyormuş gibi, sanki bir şeyler yazıyormuş gibi gördü.

İfadesi soğuktu, Xie Lian'la karşılaştığı her zamankinden tamamen farklıydı. Yanında, siyah giysili ve hayalet yüzlü bir maskeli, hafifçe eğilmiş, alçak sesle raporunu veren biri bile vardı. Anlaşılmaz bir nedenden ötürü, hayalet yüzlü maskeli kişi çok kısık sesli bir varlığa sahipti, sanki yanlışlıkla onu hiç fark etmemiş gibi. Xie Lian daha dikkatli dinlemek üzereydi, ancak o kişi raporunu vermeyi bitirmişti ve sadece ifadelerin ve cümlelerin parçalarını belli belirsiz duyabiliyordu, "O yaratık uzun zamandır sorun çıkarıyordu", "Sanırım dua almadan önce sorunu çözmeye gitti ve bir kaza geçirdi", "Az önce araştırılan yön burası" vb. Saçlarını yavaşça parmakları ile tararken, San lang'ın "Şimdi ona eşlik etmem gerekiyor ve kendimi mazur göremem. Yarın geceden önce o yaratığı buraya getir." dediğini duydu. Hayalet yüzlü maskeli kişi alçak sesle, "Evet. Bir nefesle bırakılmasını ister misin?" dedi. San lang fırçayı kaldırdı ve yazdıklarına baktı. Bundan pek memnun görünmüyordu ve kağıdı bir top haline getirip bir kenara fırlattı. Ancak o zaman yavaşça ve ağır ağır, "Birkaç nefes bırak, o şeyi tükürmesine izin ver, sonra da çirkin kafasını yavaşça ez." dedi.

Bu sözleri söylerken, ifadesi ve tonu insanın titremesine neden olan türdendi. Ancak, beklenmedik bir şekilde, Xie Lian buna rağmen herhangi bir iğrenme veya tedirginlik hissetmedi. Hayalet maskeli kişi sözsüz bir onay sesi çıkardı ve ayrılmaya çalıştı. Xie Lian hemen uzaklaştı ve saklandı. Xie Lian odasına döndükten sonra daha da uyuyamadı. Birkaç tur ileri geri yürüdü, "San lang tam olarak ne tür bir insan? Hangi yaratıktan bahsediyordu?" diye düşündü. Duyduklarına göre, uzun zamandır sorun yaratan ve felaketlere yol açan bir yaratık tarafından önemli bir şey yutulmuş gibi geliyordu ve San lang buna çok öfkeliydi. Ancak şimdilik ona eşlik etmesi gerektiği için, o yaratığın kafasını parçalamak için kendini mazur gösteremedi. Düşünceleri bu noktaya ulaştığında, Xie Lian çok utandı. Bu San-lang, ona gerçekten de son derece içten davrandı.

Aniden aklına bir fikir geldi: Neden burada oturup böyle boş boş otursun ki? Ayrıca şimdilik Hua Cheng ile görüşemeyecekti ve iyi bir gege olan San lang için sürekli bir şeyler yapmayı düşünüyordu. Neden bu yaratığı yakalamasına yardım etmiyordu? Bu anlık bir karardı. Böyle karar verdikten sonra Xie Lian hemen arkasında bir mektup bıraktı ve San lang gege, endişelenmeyin, Lian gitti ve geri dönecek vb. gibi şeyler yazdı. Sonra, bir sıçrayışla sessizce bu zarif malikaneden ayrıldı.

----

Yazar Notu: Xie Lian'ın hafızasının meraklı gezintisi hakkındaki bu ekstranın bir bölümü daha var. Aslında bugün yazmayı bitirmek istiyordum ama kelime sayısı hayal ettiğimden fazlaydı, bu yüzden yarın devam edeceğim! Majesteleri ona gege diyor, Huahua çok seviniyor. E-ming kasıtlı olarak banyoya bakmaya çalışmıyordu! E-ming iyi bir çocuk! Sadece daha önce Xie Lian ile sık sık banyo yapmıştı ve bu yüzden bugün büyük bir beklentiyle gitmişti. Dövüleceğini kim bilebilirdi ki.