#Paul Haag
Explore tagged Tumblr posts
Text
The Young Critic by Jean Paul Haag (1854-1906)
1 note
·
View note
Text
Remco Campert: poëzie is een teken van leven
bron beeld: vn.nl De in 2022 overleden dichter en schrijver Remco Campert komt voorbij in Onvergetelijke verzen van Paul Claes. Zoon van de dichter Jan Campert en actrice Doekie Broedelet leidt dat tot de belangstelling voor taal en wat woorden vermogen. De combinatie van dichtkunst (het onzegbare zeggen) en acteren (de werkelijkheid verbeelden door woord en gebaar) sturen Remco in een richting…
View On WordPress
#20-ste en 21-ste eeuws#acteren#beroemd#Den Haag#dichter#Dichtkunst#dichtregels#Doekie Broedelet#eenvoudige taal#Jan Campert#jaren 60#meest geciteerd#mogelijk#Paul Claes#roerig#schrijver#taal#wild#woorden#zijn rol
0 notes
Text
Downtown dc reminds me alot of downtown in den haag I think the downtown of my home city was just super shitty tho like nobody gaf about downtown Saint Paul
13 notes
·
View notes
Text
Photo of Grace Jones, Drury Lane Theatre, London, England, 10th October 1981 by David Corio
* * * *
The haters of Madonna are saying No Band on stage is just Karioke
I have posted many times the Malcolm McClaren Keynote " Karaoke Culture "
Having seen Grace Jones in 1981 and the songs of her Nightclubbing album were all in my Club for Heroes DJ Sets. Chris Blackwell came in many times asking me what is this song ?
"Private Lives" by "The Pretenders" "Nightclubbing" By Iggy Pop "Warm Leatherette" by The Normal and his own Roxy Music Love is the drug 12" were all big tracks. Seeing Grace jones performance her clothes her stage show and the stage set of 26 TV's . TV's later I bought them all for the stage set of The Playground Club with a Video Mixer Bruno. We showed Videos and mixed the audio like they were records. Madonna presented a stage show and Like Grace Jones the performance and the performers was not about a band it was about Madonna. Who wrote all her music and who . Grace Jones was before Madonna and before Lady Gaga as a performer and she continued the concept that the Drag Queens used lip sync to old songs that I saw at ROMY HAAG club in Berlin . A floor show was not about who could sing , it was about the whole show , costumes and dancers lights and costumes. Madonna carried that on with her own music in sound and vision.
I was there it was amazing , Inspirational and this review By Paul Morley mates with Trevor Horn of her Hampton Court 2022 says " ‘pop music has been tattooed with Jones’s influence for 45 years.’"
[Rusty Egan]
14 notes
·
View notes
Text
Jean Paul Haag
(1854 - 1906)
The Young Critic
Oil on panel
16 x 13 1/2 inches
Signed
https://rehs.com/Jean_Paul_Haag_The_Young_Critic.html
#jeanpaulhaag#artcritic#artcriticism#artistsstudio. artstudio#art#arte#frenchart#genre#artist#frenchacademicart#19thcenturyart#19thcenturyfrenchart#figurativeart#painting#paintingoftheday#children#theacademictradition#simplertimes#friendship#fine art#fineart#work of art#art work#rehsgalleries#workofart#19th century art#figurative art#genre painting
16 notes
·
View notes
Text
Dear Élysée Cathedralé Parish(Catholicism)E.U.
Bonsoir Mon Peuples Of The Sacred Confraternity Of The Most Holy Rosary Such As The Catechism.
I Am Writing This Letter To Inquire Masonic Catholicism/Christos Masonica Of Whom Of Which Are The Official Government Enforcers And Mighty Militia Of Aye, The Sacred King Of The Republique Masonica®© And By Royal Decree, Aye, Sacred King Andrâe Paul One Here By Demand A Full-scale Investigation Be Opened Up On The Discovery Of "Yesterday's Hottest AV Stars Then And Now 2022" As You See An Awful Lot Of These So Called Models Have A Very Nasty Habit Of Playing Games With Anyone Who's Everyone While Hiding Behind Pictures/Images Or Else Even Some Sort Of Propaganda Just Like The Manipulative/Vindictive/Lying Bitches That They All Are When The Fact Of The Matter Is All These So Called Models Are All Washed Up And Looking Nothing At All Like Their Modeling Days And Catfishing Unsuspecting Would Be 300+ Lovers Just To Line Them Up Like Suckers When We May Or May Not Even Now What These Bitches Look Like Anymore And All The While These Washed Up Skeezers Still Trying To Hide Behind Old Pictures Of Themselves Catfishing People While Illegally Conducting Ponzi Schemes/Money Schemes/Credit Card Schemes All Like Cheap Gift Card Hoes Well No More Of That Bullshit Because Now The Poisson Administration Is Laying Down The Law And Cleaning House And Any Of These Washed Up Skeezers Playing Their Games Will Be Expected To Pay x$850 Zillion American USD As Well As To Face A Sentencing Of 35 Years To Life In A County Prison With Or Without Possibly Of Parole.
From This Petition That I Have Filled I Shall Like To See All These Washed Up Skeezers Forfeit Any Form Of Membership As To Any Sort Of A Club "Like Bitch Out Here Trying To Claim Secret Society Just To Enable Herself As A Disgusting Prostitute, Bitch Please" Their For All "So Called" Masons Must Be Hereby Sentenced To Death Row For High Crimes Againste Almighty God Such As Manipulating/Bamboozling The Disabled Whether We Be Developmental And/Or Otherwise Out Of Our Social Security Checks Which To Acclaim That We, The Disabled Whether We Be Developmental And/Or Otherwise And Well We, Of Whom Of Which Are To Be Properly Addressed As : God's Special People Feel Raped Out Of Our Government Issued Social Security Benefits All Of "Wrong Side Of The Tracks Women Who Are Absolute Rotten Bitches That Are Often Known To Be Scumbag Motherfuckers Just Lazily Sitting On Their Fat Ass All Day Eating Haag And Daaz Ice Cream Or Been 'N Jerry's Ice Cream While Bitching Up A Storm At Man To Get A Job And Break Our Backs As To Subject Ourselves To Painstakingly Manual Backbreaking Labor All Day 24/7, 365 Days A Year And Why Just So Said Woman That Is Most Definitely A Rotten Bitch Can Have The Enablity Such As To Commit Adultery As To High Treason And Backstabbery So Then Why In Hell Would We Men Go Out In To The World And Once Again Subject Ourselves To Painstakingly Manual Backbreaking Labor And Why In Hell Would We Do Such A Thing As To Throw Our Entire Lives Down The Shitter When The Very Fact Of The Matter Is Man Is Most Definitely Not The Problem But As To "Wrong Side Of The Tracks Women Who Are Absolute Rotten Bitches As They Are Manipulative/Bamboozlery Why Just Read The Gospel Of Adam And Eve Of Which Of Course Meaning How Woman Who Is Eve Fucked Man Over On More Than One Occasion By The Manner Of Her Treatcherous Lies, Manipulation And Bamboozlery Of Which Of Course Is The Fall Of Man But Behold Hence Man Shall Take Back His Mighty Reign Of God's Green Earth As Well As The Heavens Above Only The Right Representative That Is The Correct Leader Of The True God Given Free World And Mark My Words "Almighty God Is Not A Woman But As To Woman Shall Be Henceforth Enslaved By The Likes Of Man Almighty = God Almighty Never Trust A Ho So As To Heed These Very Words As To Hereby Revoke And Abolish Women's Rights Once And For All As To Enforce The Downfall Of Woman As To Woman Go Make My Mother Fucking Sandwich Bitch.
#Dosomethingbitchwomenhavenorightsnow
--------------------------------------------------------
Please Let There Be Multiple Search Warrants Issued In Order To Search The Hall Of Records Of That Particular Jurisdiction/Neighboring Or Otherwise And To Triple Encrypt The Main Server To Pornography Industry As To Finally Drain The Swamp!!!
Signed,
Young Judiciary And Supreme Overlord Of The European Union, Honorable Monsieur Justice : Andrâe Paul Un(House Of European-American Parliament Du Francaise).
6 notes
·
View notes
Text
Paul Kruger bij het Maasstation, 26-28 juni 1901.
Uit het Rotterdamsch Nieuwsblad van 27 juni 1901:
Vandaag is president Kruger de gast van Rotterdam geweest. In een mooien zomerschen morgen heeft hij er zijn intocht gedaan, te midden van een werkelijk indrukwekkend huldebetoon van de zijde der bevolking. Langs den geheelen intochtsweg stonden menschen, dik de beide zijden der straten vullend, onophoudelijk juichend en wuivend, één lange weg van vaandels en telkens in het gejuich, onafgebroken, het Transvaalsche volkslied, gespeeld door de fanfarekorpsen. Een ontvangst niets minder geestdriftig dan die in 1882, wat de grijze balling, op het Stadhuis den burgemeester beantwoordend, dan ook hartelijk heeft erkend.
Het bezoek had, uit den aard, een zuiver officieus karakter, officieel was alleen de ontvangst ten Raadhuize, waar het gemeentebestuur ex officio optrad. De ontvangst. Op het perron van het station Maas waren, tegen het uur van aankomst ter ontvangst, bijéén de burgemeester en de besturen der Ned. Zuid-Afrikaansche Vereeniging en het Algemeen Nederlandsch verbond, met vele dames der bestuursleden. De heeren droegen ailen gekleede jas en zwarte das, overeenkomstig den wensch van president Kruger, ofschoon bij de ontvangst van een hoofd van staat rok en witte das behoort. De burgemeester, overeenkomstig het officieus karakter der plechtigheid, was niet in ambtscostunm.
De onvermoeide heer André Laurense was op het perron met drie 89-jarige oudstrijders : Koezemans, Monasch en Kree, kranige oudjes, die wat blijde waren met deze gelegenheid om den ouden Paul te zien. De trein, een extra-trein der H. IJ. S. M., bracht den grijzen bezoeker van Scheveningen langs de Ceintuurbaan in het station Maas. Het stafmuziekkorps van de d.d. schutterij speelde, toen de trein aanreed, het Transvaalsche volkslied. President Kruger gekleed in zwarte jas en hoogen hoed, in zijn hand den bekenden wandelstok met ivoren knop, stapte langzaam uit den salonwagen en stond op het perron vóór den burgemeester.
Het verblijf in Nederland heeft hem goed gedaan. Het vermoeide in zijn oogen en in zijn zware rimpeltrekken, dat wij op de reis van Keulen naar Den Haag bij hem opmerkten, is verdwenen. Hij bewoog zich krachtiger, meer recht-op, zijn gebaar was breeder, zwaarder dan toen. En ook zijn stam heeft minder schorrigen klank. — Mijnheer de Staatspresident, zei de burgemeester, ik heet u hartelijk welkom in Rotterdam en ik verzeker u dat buiten het volk met ongeduld wacht, om u geestdriftig blijk te geven van zijn liefde voor u en uw volk. De president boog, wuifde even met den hoed naar de juichers op het perron, een breed groetend gebaar, dat hij langs den geheelen weg uit zijn rijtuig naar de menigte zond, en ging, voorafgegaan door den burgemeester, de wachtkamer eerste klas binnen
De foto komt uit de fotocollectie van het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt uit het Rotterdamsch Nieuwsblad.
0 notes
Text
Wie is de mol 2019 - aflevering 3
Wat leuk die opnames dat ze zich klaarmaken enzo (Robèrt die "lekker een bakske koffie gaat zetten" <3)
Hahaha "als hij de mol is vreet ik z'n gitaar op"
Aah de mensen die Spaans spreken mogen niet meedoen met de waslijnen opdracht
Die mensen zijn zo lief, geven gewoon hun wasgoed mee
Wow iemand geeft een gordijn??
Ik weet niet of het aan de video ligt die ik kijk of gewoon de aflevering maar opeens is de achtergrondmuziek weg en dan is het opeens zo veel raarder wat ze aan het doen zijn
9 waslijnen vol, echt knap! Nu ben ik alleen bang dat Jaime en Evelien hebben gezegd dat ze 5 waslijnen of minder zouden vol krijgen waardoor ze geen geld verdienen hiermee
Oei mijn vermoeden was juist, niks in de pot 😬
Sinan houdt op met je motie van wantrouwen, jullie zijn niet in Den Haag
JENGA!!!!! Ik houd van dat spel 😍
Zo heeft Niels lekker makkelijk een joker... Waar zit het addertje onder het gras?
Rik Paul had nog nooit Jenga gespeeld??? Hoe dan? En Robèrt ook niet, ik dacht dat iedereen dit wel kende
Ik word zo nerveus van het kijken naar de Jenga wedstrijden, het is net alsof ik zelf bezig ben
Hahaha Nikkie "Het is een De Mol! Even kalm"
Evelien heeft een mooie buit, 3 jokers!
Merel met een vrijstelling 👀
Ingewikkeld met die puzzelstukken en stalen buizen
Rick Paul vind dit maar easy peasy lemon sqeezy
Wow het lijkt wel alsof deze opdracht soepel verloopt... Verdacht
Iedereen is zo verontwaardigd dat het idee van Robèrt werkt, die jongen heeft gewoon z'n koppie goed gebruikt
Heeej en het is gelukt!
Waarom gaan bij iedereen die schijnwerpers aan? Of is dat gewoon voor de sfeer, hmmmmm
Huh, waarom moeten ze hun eigen naam intypen?
Oh wacht, volgens mij zijn ze allemaal op verschillende gebouwen tegelijk met elkaar de test aan het maken en verkleuren die schijnwerpers als iemand door is naar groen en anders naar rood
Robèrt of Nikkie :( Ik vind ze allebei zo leuk
Ooh ze laten niet zien wie er nu uit is, nu is het zo'n enorme cliffhanger!!
1 note
·
View note
Text
William Spaaij wordt King Herod in Jesus Christ Superstar
Vandaag hebben producenten Albert Verlinde, Jaco Kaasschieter en Matthijs Bongertman bekend gemaakt dat William Spaaij de rol van King Herod in de iconische musical Jesus Christ Superstar gaat spelen. Tot de laatste voorstelling op 24 november in Den Haag zal William de rol met onder andere Alex Klaasen en Paul de Leeuw delen. ‘Het is ontzettend fijn om weer met Albert te werken,’ laat William…
0 notes
Text
Wat? Die Sixtinische Madonna (1512-1513) door Rafaël (met detail), Ganymed in den Fängen des Adlers (1635) door Rembrandt van Rijn (met detail), Weinendes Kind (ca. 1600) door Hendrick de Keyser, Brieflesendes Mädchen am offenen Fenster (1657-1659) door Johannes Vermeer, Die Alte mit dem Kohlebecken (1616-1618) [en ter vergelijking: Oude vrouw en jongen met kaarsen (1616-1617)] door Peter Paul Rubens, Bildnis der ältesten drei Kinder Karls I. von England (ca. 1635) door (Atelier van) Anthony van Dijck [en ter vergelijking: The Three Eldest Children of Charles I (1635) door Anthony van Dijck]
Waar? Gemäldegalerie Alte Meister, Dresden
Wanneer? 4 augustus 2024
Hoe vaak heb ik ze niet gezien? Op koektrommels, brillenkokers en kerstballen; om van de talloze parodieën op internet maar te zwijgen. En hier zijn ze dan plotseling in het echt. De twee engeltjes op Rafaëls Sixtijnse Madonna. Het werk is genoemd naar de kerk van San Sisto in het Italiaanse Piacenza, waarvoor Rafaël het schilderde. In de wolken verschijnt Maria met het Kind Jezus, geflankeerd door twee heiligen: Barbara en Paus Sixtus. Mede dankzij een gordijn dat aan beide zijden neerhangt, vormt het gezelschap een driehoek. De, van schattige vleugeltjes voorziene, engeltjes kijken omhoog naar het tafereel op het schilderij. Op mij maken de engeltjes echter altijd een wat verveelde indruk. Het werk hing boven het altaar en mijn (ik geef het toe, nogal ketterse) opvatting is dat de twee een beetje verveeld wachten tot meneer pastoor eindelijk klaar is met het opdragen van de eucharistie. Hoe het ook zij, ze zijn schattig en ik snap hun aantrekkingskracht wel. Ik vraag me alleen af hoeveel gebruikers van koekentrommel of brillenkoker en hoeveel kerstboomversierder het besef hebben dat deze twee ondeugende engeltjes deel uitmaken van een zo religieus schilderij als Rafaëls Sixtijnse Madonna.
Helemaal aan de andere kant van het gebouw, recht tegenover de Sixtijnse Madonna hangt een werk van Rembrandt: De ontvoering van Ganymedes. Er zijn in de mythologie verschillende versies van het verhaal. De meest bekende komt uit Metamorfoses van Ovidius. Als hij de beeldschone jongeling Ganymedes op de berg Ida een kudde schapen ziet hoeden, raakt Zeus verliefd op de knaap. In de gedaante van een adelaar ontvoert de oppergod de jongen en neemt hem mee naar de Olympus. Daar wordt Ganymedes wijnschenker. Het verhaal is talloze malen uitgebeeld in de kunstgeschiedenis. Daarbij is Ganymedes altijd een zeer aantrekkelijke jongeman. Niet zelden zijn dergelijke afbeeldingen behoorlijk erotisch geladen. Niets daarvan bij Rembrandt. Hij geeft Ganymedes weer als een, allesbehalve mooie, krijsende peuter die van angst zijn plas laat lopen.
In 2020 opende de Gemäldegalerie Alte Meister na zeven jaar renovatie opnieuw haar deuren. Naast schilderijen zijn sindsdien ook sculpturen van voor 1800, die voorheen in het Albertinum werden getoond, in het gebouw te zien. Op een aantal plekken is ervoor gekozen een sculptuur en een schilderij met elkaar te confronteren. Bij Rembrandts Ganymedes is dat mijns inziens zeer geslaagd. Als tegenhanger voor de krijsende baby van Rembrandt, zien we een kopje met een huilend kind door Hendrick de Keyser. Als beide kunstwerken iets duidelijk maken, is het wel dat je van huilen niet bepaald mooier wordt.
De collectie van de Gemäldegalerie heeft ook twee Vermeers in de collectie. Eén daarvan is Brieflezend meisje bij het venster. Dit schilderij trok op de Vermeer-tentoonstelling vorig jaar in het Rijksmuseum veel aandacht omdat er bij een recente restauratie aan de muur achter het meisje een schilderij met Cupido bleek te hangen.
Ook Rubens is goed vertegenwoordigd in het museum. Nu ben ik in het algemeen niet een groot fan van deze Vlaamse meester. Zijn veelal voluptueuze vrouwen zijn aan mij niet zo besteed. Maar schilderen kon Rubens zeker en er zijn een aantal schilderijen van zijn hand die meer naar mijn smaak zijn. Zo hangt in het Mauritshuis in Den Haag Oude vrouw en jongen met kaarsen, een caravaggistisch werk. Hier in Dresden kom ik een schilderij tegen dat daar erg op lijkt: Die alte mit dem Kohlebecken. Ook dit werk laat onmiskenbaar de invloed van Caravaggio zien. Bovendien is de oude vrouw op dit schilderijen zonder meer dezelfde als die op het doek in Den Haag.
En over schilderijen die op elkaar lijken gesproken: bij het zien van Bildnis der ältesten drei Kinder Karls I. von England door het atelier van Anthony van Dijck heb ik een sterk déjà vu-gevoel. Dit werk zag ik vorig jaar in Buckingham Palace. Inderdaad bevindt, volgens het tekstbordje, het origineel van dit schilderij zich nog steeds in bezit van de koninklijke familie van het Verenigd Koninkrijk. Dankzij mijn kunstdagboek kan ik dat werk gemakkelijk vergelijken met de versie die hier voor me hangt. Ik moet zeggen: een zeer nauwkeurige kopie, die je wat mij betreft zo zou kunnen uitwisselen met het origineel. Zelfs de patronen op het vloerkleed zijn op de Dresdense versie exact zo geschilderd als op het origineel.
0 notes
Text
Orthomoleculaire Therapie in Den Haag: Een Diepgaande Gids
Inleiding tot Orthomoleculaire Therapie
Orthomoleculaire therapie is een benadering van geneeskunde die zich richt op het optimaliseren van de gezondheid door middel van voeding en voedingssupplementen. Deze therapie werd ontwikkeld door Linus Pauling, een tweevoudig Nobelprijswinnaar, en benadrukt het belang van het voorzien van het lichaam van optimale hoeveelheden natuurlijke stoffen. In Den Haag zijn er verschillende therapeuten die gespecialiseerd zijn in deze holistische benadering van gezondheid. Dit artikel biedt een uitgebreide gids over orthomoleculaire therapie in Den Haag, inclusief de voordelen, behandelingsmethoden en persoonlijke ervaringen van patiënten.
Wat is Orthomoleculaire Therapie?
orthomoleculair therapeut den haag is gebaseerd op het principe dat een optimale gezondheid kan worden bereikt door de juiste balans van vitamines, mineralen, aminozuren en andere essentiële voedingsstoffen. De term "orthomoleculair" betekent "de juiste moleculen in de juiste hoeveelheden". Therapeuten gebruiken deze benadering om chronische ziekten te behandelen, de immuunfunctie te verbeteren en de algehele gezondheid te bevorderen. In tegenstelling tot conventionele geneeskunde, richt orthomoleculaire therapie zich op het behandelen van de oorzaken van ziekten in plaats van alleen de symptomen.
De Rol van een Orthomoleculair Therapeut
Een orthomoleculair therapeut in Den Haag werkt nauw samen met patiënten om een diepgaand begrip van hun gezondheidstoestand te krijgen. Dit omvat een uitgebreide evaluatie van de voeding, levensstijl en medische geschiedenis van de patiënt. De therapeut zal vervolgens een persoonlijk behandelplan ontwikkelen dat is afgestemd op de specifieke behoeften van de patiënt. Dit plan kan aanbevelingen bevatten voor dieetveranderingen, voedingssupplementen en levensstijlverbeteringen.
Voordelen van Orthomoleculaire Therapie
Orthomoleculaire therapie biedt tal van voordelen, waaronder:
Verbeterde Immune Functie: Door het optimaliseren van de voedingsinname kan de immuunfunctie worden versterkt, wat helpt bij het voorkomen van ziekten.
Hormonale Balans: De juiste voedingsstoffen kunnen helpen bij het reguleren van hormonale onevenwichtigheden, wat belangrijk is voor de algehele gezondheid.
Meer Energie: Een gebalanceerd dieet en de juiste supplementen kunnen de energieniveaus verhogen en vermoeidheid verminderen.
Gezonde Spijsvertering: Orthomoleculaire therapie kan spijsverteringsproblemen verlichten door de darmen van de nodige voedingsstoffen te voorzien.
Chronische Ziekten: Deze benadering kan helpen bij het beheersen en zelfs omkeren van chronische ziekten zoals diabetes, hartziekten en artritis.
Behandelingsmethoden in de Orthomoleculaire Therapie
Dieet en Voeding
Een van de belangrijkste pijlers van orthomoleculaire therapie is een uitgebalanceerd dieet. Dit omvat het consumeren van verse, onbewerkte voedingsmiddelen die rijk zijn aan essentiële voedingsstoffen. Therapeuten kunnen specifieke dieetplannen aanbevelen die zijn ontworpen om de gezondheid van de patiënt te verbeteren. Dit kan ook het vermijden van bepaalde voedingsmiddelen inhouden die negatieve reacties kunnen veroorzaken.
Voedingssupplementen
Naast dieetveranderingen kunnen orthomoleculaire therapeuten voedingssupplementen aanbevelen om eventuele tekorten aan te vullen. Deze supplementen kunnen vitamines, mineralen, aminozuren, essentiële vetzuren en antioxidanten bevatten. De dosering en het type supplement worden zorgvuldig afgestemd op de individuele behoeften van de patiënt.
Levensstijl Aanpassingen
Levensstijlveranderingen zijn een ander belangrijk aspect van orthomoleculaire therapie. Therapeuten kunnen aanbevelingen doen over stressmanagement, lichaamsbeweging en slaapgewoonten. Deze aanpassingen helpen om een optimale gezondheid te bereiken en te behouden.
Detoxificatie
Detoxificatie is een proces waarbij het lichaam wordt gereinigd van gifstoffen. Orthomoleculaire therapeuten kunnen specifieke detoxprogramma's aanbevelen om de organen te ontgiften en de algehele gezondheid te verbeteren. Dit kan het gebruik van kruiden, voedingssupplementen en dieetveranderingen omvatten.
Ervaringen van Patiënten in Den Haag
Ervaring 1: Verbetering van Chronische Vermoeidheid
Sophie, een 38-jarige moeder van twee, had al jaren last van chronische vermoeidheid. Na verschillende mislukte pogingen met conventionele behandelingen, wendde ze zich tot een orthomoleculair therapeut in Den Haag. "Na een grondige evaluatie en een persoonlijk behandelplan, begon ik me al snel energieker te voelen," zegt Sophie. "De combinatie van dieetveranderingen en supplementen heeft mijn leven veranderd."
Ervaring 2: Behandeling van Hormoon Onevenwichtigheden
Mark, een 45-jarige zakenman, kampte met hormonale onevenwichtigheden die zijn energieniveau en stemming beïnvloedden. Na een bezoek aan een orthomoleculair therapeut, ontdekte hij dat hij tekorten had aan bepaalde voedingsstoffen. "De therapeut stelde een specifiek supplementenregime voor, en binnen enkele maanden voelde ik me veel beter," zegt Mark. "Mijn energie is terug en mijn humeur is stabieler dan ooit."
Ervaring 3: Verbetering van Spijsverteringsproblemen
Anna, een 29-jarige grafisch ontwerper, leed aan ernstige spijsverteringsproblemen. Ze probeerde verschillende diëten en medicijnen zonder succes. "Mijn ervaring met orthomoleculaire therapie in Den Haag was een openbaring," zegt Anna. "De therapeut hielp me begrijpen welke voedingsmiddelen ik moest vermijden en welke supplementen ik moest nemen. Mijn spijsvertering is nu veel beter en ik voel me gezonder."
Wetenschappelijke Ondersteuning voor Orthomoleculaire Therapie
Hoewel orthomoleculaire therapie soms wordt bekritiseerd door de conventionele geneeskunde, is er groeiend wetenschappelijk bewijs dat de effectiviteit van deze benadering ondersteunt. Studies hebben aangetoond dat voedingssupplementen kunnen helpen bij het behandelen van een breed scala aan gezondheidsproblemen, van vitaminetekorten tot chronische ziekten. Bijvoorbeeld, onderzoek gepubliceerd in het "American Journal of Clinical Nutrition" toont aan dat vitamine D-supplementen kunnen helpen bij het voorkomen van botverlies en het verbeteren van de immuunfunctie.
Hoe een Orthomoleculair Therapeut in Den Haag te Kiezen
Bij het kiezen van een orthomoleculair therapeut in Den Haag is het belangrijk om enkele overwegingen in gedachten te houden:
Kwalificaties en Certificeringen: Zorg ervoor dat de therapeut de juiste kwalificaties en certificeringen heeft.
Ervaring en Specialisatie: Vraag naar de ervaring van de therapeut met jouw specifieke gezondheidsproblemen.
Aanbevelingen en Reviews: Zoek naar aanbevelingen en online reviews van andere patiënten.
Comfort en Communicatie: Zorg ervoor dat je je comfortabel voelt bij de therapeut en dat ze goed kunnen communiceren en luisteren naar jouw behoeften.
Conclusie
Orthomoleculaire therapie biedt een holistische benadering van gezondheid en welzijn die zich richt op het optimaliseren van de voedingsinname en het corrigeren van tekorten. De ervaringen van patiënten in Den Haag tonen aan dat deze therapie effectief kan zijn bij het verbeteren van de immuunfunctie, het balanceren van hormonen, het verhogen van energieniveaus en het verbeteren van de spijsvertering. Door samen te werken met een gekwalificeerde orthomoleculair therapeut, kunnen patiënten profiteren van een op maat gemaakte benadering van gezondheid die hen helpt hun algehele welzijn te verbeteren. Overweeg om orthomoleculaire therapie te verkennen als een natuurlijke en effectieve manier om jouw gezondheid te optimaliseren.
0 notes
Text
Football moderne
Peinture Populaire, de stripboekkunst uit Congo, was vooral in trek onder de lokale bevolking toen ik ermee kennis maakte. De stroming beeldt maatschappelijke misstanden uit en geeft de kunstenaar een alibi om politieke standpunten in te nemen.
Sim Simaro is een bekende naam in dit verband. Ik interviewde hem toen hij exposeerde in Den Haag (2006), en kocht een werk van hem. Als hij in Congo nieuwe doeken laat zien, doet hij dat eerst thuis in zijn straat, in de buitenlucht. De politie komt kijken.
Simaro zei destijds dat hij nooit grote problemen had met de autoriteiten, omdat hij politici niet herkenbaar schilderde. Het schilderij dat ik van hem kocht is een allegorie; het beeldt een voetbalwedstrijd uit. De spelers zijn dieren.
Zijn collega Chéri Cherin durft wel politici aan. Dat kan omdat hij nog beroemder is dan Sim Simaro, vooral in het buitenland. Ook Chérie Cherin exposeerde destijds bij Quartair in Den Haag.
Kunstenares en Gazakenner Ingrid Rollema zwaaide er de scepter. Paul Donker Duyvis was curator van de tentoonstelling.
#peinturepopulaire #quartair #simsimaro #chériecherin
0 notes
Text
De Landschapsstijl van Zocher
David Zocher is de naam die de familie het meeste bekendheid heeft gegeven. Opgeleid in Frankrijk aan het Ecole des beaux Arts in Parijs kwam hij terug in Nederland. Zijn eerste opdracht was het afmaken van het werk van zijn vader aan het landschapspark van Soestdijk in opdracht van Koning Willem I.
Hij vestigde zich in 1817 in Haarlem en daar bekommerde hij zich om de vervallen kwekerij Rozenhagen bij de Kloppersingel die hij had geerfd.
Beurs van Zocher
De meeste gebouwen die Zocher ontwierp zijn neoclassicistisch. De Franse Academie waaraan hij zijn opleiding volgde, had een voorkeur voor deze stijl. De stijl is te herkennen aan een eenvoudige en symmetrische indeling, die een contrast vormde met het drukke classicisme van de achttiende eeuw.
De stijl paste uitstekend bij de landschapsparken die Zocher aanlegde, omdat de witte, sobere gebouwen helder afstaken tegen de omringende beplanting. Verder had Zocher een voorliefde voor de neogotiek en de chaletstijl, die in een groot deel van de negentiende eeuw vooral populair waren voor kleine huizen en tuingebouwen.
Zijn beroemdste gebouw was de Beurs van Zocher in Amsterdam. Dit beursgebouw dat op de hoek van de Dam en het Damrak heeft gestaan hadt veel weg had van een Griekse tempel, werd in 1845 voltooid en op 10 september door koning Willem II geopend.
In 1903 werd dit beursgebouw afgebroken, omdat het te klein was geworden. Het werd vervangen door de Beurs van Berlage. Op de plaats van de afgebroken beurs staat nu het warenhuis De Bijenkorf.
Landschapsstijl
De Zochers ontwierpen in de landschapsstijl. De oudste parken, van Zocher sr, zijn in de vroege stijl ontworpen, vervolgens zijn de meeste parken in de late stijl ontworpen. De jongste parken, van de hand van Louis Paul, zijn beïnvloed door de gemengde stijl, waarbij de landschapsstijl werd gecombineerd met een meer strakke, geometrische stijl.
Jan David jr is één van de belangrijkste en meest productieve vertegenwoordigers van de late landschapsstijl in Nederland. Hij was stijlvast, maar niet om een theoretische reden; hij was een praktische doener. Zijn doel was om een mooi resultaat te bereiken, niet zozeer om de letters van de stijlwet te volgen.
In de ontwerpen werd ernaar gestreefd om een 'arcadisch', dat wil zeggen landelijk en idyllisch, landschap te scheppen. Het moest er natuurlijk uit zien; alsof de hand van de mens er niet was geweest. In werkelijkheid heeft de ontwerper over ieder detail nagedacht.
Het contrast tussen open weiden en gesloten bosjes, tussen licht en donker, tussen beslotenheid en vergezichten behoorde tot de kernkwaliteiten van de parken. Ook bij kleine parken werd hiernaar gestreefd. Het ideaal was stilte en harmonie.
Bij de vroege landschapsstijl, die populair was van ongeveer 1750 tot 1815, werd dit bereikt met kronkelpaadjes, kunstmatig opgeworpen heuvels, vijvers met eilandjes en hier en daar een waterval.
Als sierelementen waren er follies (gebouwtjes voor vermaak), zoals ruïnes, hermitages (grotten waarin een kluizenaar 'leefde'), Turkse tenten en Chinese tuinkoepeltjes. In de ontwerpen van Zocher sr speelde het ontwerp van de paden een dominante rol.
Hij tekende ze met een passer in, waardoor cirkelvormige patronen ontstonden. Een voorbeeld is zijn ontwerp voor het Bosch van Wijckerslooth te Oegstgeest uit 1806. Dit wandelbos maakte hij in opdracht van eigenaresse Anna Margaretha van Royen. Het bos zat vol met kronkelende paden en slingerende vijvers.
Ontwerp van Zocher sr voor het Bosch van Wijckerslooth te Oegstgeest (Collectie Gemeentearchief Oegstgeest)
Ook het ontwerp voor het Haagsche Bos uit 1809 heeft strakke, rond vormgegeven paden.
Het hertenhuis van Vreugd en Rust, een ontwerp van Zocher jr op een foto uit 1866 (Collectie Haags Gemeentearchief)
Het ontwerp van J.D. Zocher sr voor het Haagsche Bos uit 1809 (Collectie Haags Gemeentearchief)
Late landschapsstijl
De late landschapsstijl, populair van 1815 tot 1870, kende veel meer 'lange lijnen' met weidse doorzichten en grote gebaren met langgerekte, slingerende vijvers. Ook hier zijn hoogteverschillen aangebracht en er stroomden natuurlijk ogende beken. De nadruk lag op fraaie uitzichten over een vijver of een weide. In tegenstelling tot de vroege stijl van sr, waar weiden vooral voor de sier aanwezig waren, waren de weiden bij jr voor vee en herten. Op deze manier wilde hij een landelijk, pastoraal gevoel oproepen.
Tussen weiden en park stonden onzichtbare hekken: in plaats van hekken zijn er greppels en andere hoogteverschillen aangebracht waardoor het vee niet uit de weide kan. Omdat dit vanaf een afstand niet te zien is, lijkt het landschap ononderbroken door te lopen. Als een wandelaar de greppel ontdekt, zegt hij 'aha, nu begrijp ik het'. Daarom worden deze afscheidingen 'Aha’s' of 'ha-ha’s' genoemd.
Voorlinden te Wassenaar is een voorbeeld hiervan. Zocher jr liet voor het huis een grote weide voor grazend vee aanleggen. Zo was het huis vanaf allerlei plekken goed zichtbaar. De weide en het gazon voor het huis leken in elkaar over te vloeien. Toch waren weide en gazon gescheiden; in dit geval door een vijver. Zo kon het vee niet bij het huis zonder dat er een hek geplaatst hoeft te worden.
Voorlinden in Wassenaar op een prent van P.J. Lutgers uit 1856 (Collectie Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed).
Vlak voor het dienstgebouw (links) was een grote heesterpartij geplant. Deze heesters zorgden ervoor dat het bijgebouw grotendeels uit het zicht bleef. Zo lag de nadruk op het hoofdhuis en sprongen ‘lelijke’ dienstgebouwen niet in het oog.
Bij de late stijl werden minder pittoresque gebouwtjes dan bij de vroege stijl toegepast. De meeste bouwwerken hadden een functie binnen de buitenplaats en binnen het parkontwerp, zoals bruggen, dierenverblijven en tuinmeubilair.
Een neoklassieke of neogotische stijl werd geprefereerd; later werd ook de Zwitserse chaletstijl populair en kwam het Japonisme op. In de ontwerpen van Zocher jr zijn vooral de vergezichten en de vrije vormgeving typerend. Zijn parken ogen groter en ruimer dan ze in werkelijkheid zijn, ook omdat hij goed gebruik maakt van het landschap om de parken heen. Dit heet 'borrowed landscape': de omgeving wordt als het ware geleend, gebruikt, om zo mooie en zo bijzonder mogelijke uitzichten te realiseren.
Figuurtjesleggerij
De nadruk op de grote lijnen kwam ook tot uitdrukking in het beplantingsplan. Jr. hield zich weinig bezig met bloembeplantingen; hij vond ze zelfs overbodig. Hij streefde naar een natuurlijk ogende aanleg en bloemperken vond hij daarin niet wenselijk. Bloemperken inrichten noemde hij denigrerend 'figuurtjesleggerij' en 'mozaïekwerk'. Hij vond het patroon van een perk 'geschikt voor vloertegels', maar niet voor levende planten.
Opdrachtgevers en hun tuinbazen vulden bloemenperken doorgaans zelf in, net als boomgaarden en moestuinen. Deze functionele onderdelen werden als noodzakelijk kwaad beschouwd. Daarom bemoeide Zocher jr. zich daar niet mee. Hij legde zijn paden er simpelweg omheen en liet de inrichting over aan de tuinbaas.
Zijn zoon Louis deelde zijn mening. Van hem is de uitspraak bekend: "Als ik dat geknoei maar niet in mijn eigen tuin hoef te hebben." De Zochers vonden bloemen en kleuren overigens wel belangrijk, maar zochten dat vooral in bloemdragende heesters en bomen, zoals azalea’s en tulpenbomen.
Ook met tuinsieraden, zoals beelden en siervazen, hadden de Zochers zich niet veel mee op; die keuze werd eveneens aan de eigenaars en de tuinbazen overgelaten. Karels stijl was vergelijkbaar met die van zijn broer en jongere neef, maar hij had veel meer aandacht voor bloemperken en hield zich wèl bezig met het ontwerp van moestuinen.
Detail van de kaart die J.D. Zocher jr en zijn zoon L.P. in 1854 maakten voor Kasteel Keukenhof. Hoewel in het park de bloembollen nu de hoofdrol spelen is de parkaanleg van de Zochers nog steeds aanwezig. (Collectie Stichting Graaf Carel van Lynden)
Kleurrijk en natuurlijk
De hoofdopzet van Zocher jr’s parken is doorgaans vergelijkbaar, ongeacht de omvang of vorm van het park. Grote waterpartijen zijn een van de belangrijkste sfeerbepalers van een park. De slingervijver is steevast een centraal element, dat de rondwandeling door het park in hoge mate – meer dan de paden – bepaalt. De oevers zijn strak en glooiend. Grote bomen spiegelen in het water; de spiegelfunctie van waterpartijen is een belangrijk aspect van een Zocherpark.
Er zijn veel verschillende soorten bomen. Zo is met een grote verscheidenheid aan kleuren, groottes en vormen een schilderachtig geheel gemaakt, dat er in ieder seizoen anders uitziet. Het is deze verscheidenheid waar de Zochers naar streefden, want dit was ‘net als de natuur’. Zo werden heesters ook niet naar soort of kleur geplant, maar gemengd; het kleurrijke resultaat werd beschouwd als natuurlijk. De Zochers, praktisch ingesteld, hadden ook geen collectievorming, zoals een arboretum of pinetum, voor ogen: hun doel was om een ‘smaakvol en artistiek’ park te maken dat de opdrachtgever zou behagen.
Gras: maai niet te vaak
De grasvelden in Zocherparken zijn niet bedoeld als strak gemaaide gazons. In de tijd van de Zochers werden grasvelden slechts een paar keer per jaar gemaaid. Dat zorgde voor veel weidebloemen en bolgewassen, zoals blue bells, konden zich goed vermeerderen. Daarom is het belangrijk om hiermee vandaag de dag rekening te houden door niet te vaak te maaien. Zo wordt het beeld dat de Zochers voor ogen hadden behouden. Niet alleen is dit belangrijk voor het beeld en de historie, maar ook is het bloemrijke gras dat zo ontstaat ecologisch van grote waarde.
Andere veel voorkomende ontwerpmotieven zijn een markant hoogteverschil, een solitaire boom op een driesprong en een wandeling om een ronde weide. Niet zelden had een heuvel ook een praktisch nut: als uitzichtpunt, maar bijvoorbeeld ook als ijskelder. Voor de beleving van deze bijzondere punten was er een verdichting in het aantal paden in de nabijheid van die plekken. De paden waren altijd van gravel of van zand.
Ook op De Horsten in Wassenaar is de hand van Zocher jr. zichtbaar. Hij ontwierp in 1840 het park Raaphorst in opdracht van prins Frederik. Je herkent Zocher aan het slingerende pad dat langs open weiden, vrijstaande bomen, boomgroepen en bosjes voert. De overgang tussen gras en beplanting is strak, net als de overgang tussen het gras en het pad.
De Horsten in Wassenaar. Deze foto is in 1872 vanaf de Seringenberg genomen. (Collectie Gemeentearchief Wassenaar)
Parken bij buitenplaatsen
In de 19de eeuw lieten veel buitenplaats eigenaren parken in landschapsstijl aanleggen. Deze parken waren bedoeld om te genieten van de natuur door te wandelen, te vissen en te spelevaren. De Zochers legden vaak een of meer eilanden in een waterpartij, die met een bootje of een pontje bereikt konden worden. Veel oudere buitenplaatsen hadden al, soms eeuwenoude, parken. Doorgaans werd, afhankelijk van de wens van de opdrachtgever, helemaal opnieuw begonnen; soms werden de bestaande paden, bomen en vijvers als uitgangspunt genomen.
De Zochers begonnen bij voorkeur helemaal opnieuw. Terwijl sr in enkele gevallen bestaande bomenlanen in zijn nieuwe ontwerp opnam, vernieuwde jr vrijwel altijd het gehele stelsel van wegen en paden. Hij gebruikte daarvoor wel bestaande elementen. Zo werden bestaande watergangen, zoals een 'grand canal' of een ronde visvijver, vergraven tot slingervijver. Omdat deze waterpartijen meestal in de as van het huis aangelegd waren, liggen de slingervijvers ook vaak in een zichtas van het huis. Ook de rechte sloten langs de parken werden vergraven tot slingersloten. De sloten en vijvers verbeelden beken en rivieren die meanderen door het idyllische landschap van de Zochers.
Gebouwen op de buitenplaats
Hoe belangrijk de buitenruimte ook was, op een buitenplaats vormde het huis natuurlijk het belangrijkste element. Veel parken werden aangelegd bij bestaande huizen en dienstgebouwen. Zocher sr hield meer dan jr rekening met de bestaande bebouwing, maar bij beide stond het huis in het park centraal. Het was via zichtlijnen op verschillende plekken zichtbaar en ook andersom vanuit het huis naar het park waren er zichtlijnen naar belangrijke plekken in het park.
Dienstgebouwen, tuinmuren en boerderijen werden slechts zelden in die zichtlijnen opgenomen. Ze werden uit het zicht gehaald door beplanting. Zocher jr ontwierp zelf ook bouwwerken in de parken, zoals hekken, priëlen en bruggen, doorgaans in klassieke stijl, soms in neogotische of rustieke stijl. Zijn ideaal was dat alle elementen van park en gebouwde onderdelen een eenheid vormden en geheel op elkaar afgestemd waren.
Het ontwerp van de portierswoning van De Paauw te Wassenaar, aquarel uit circa 1840. De woning is er nog steeds (Collectie Gemeentearchief Wassenaar)
Stadswallen worden parken
In de 19de eeuw verloren de stadswallen hun verdedigingsfunctie; in 1874 werd in de Vestingwet bepaald welke vestingwerken konden worden ontmanteld. Tegelijk werd meer en meer erkend dat hygiëne in de stad, waaronder frisse lucht, van groot belang was voor de volksgezondheid. Dit werd in de Woningwet van 1901 vastgelegd. Hierin werd ook de aanwezigheid van groen bepaald.
Dit bracht twee nieuwe functies van 'de wallen' met zich mee: de voormalige bolwerken werden ingericht als wandelpark en als begraafplaatsen. Hiermee kwam het wandelen in de gezonde lucht voor de stadsbewoner op loopafstand. De Zochers ontwierpen zowel parken als begraafplaatsen, zoals Akendam te Haarlem in 1828 en Soestbergen in Utrecht in 1830. De begraafplaats Soestbergen werd nadrukkelijk ook bedoeld als wandelpark.
Vredenoord in Den Haag is een typerend Zocherpark (Foto Peter Verhoeff, 2016)
25-02-2024
0 notes
Link
Following the success of the Apollo 8 circumlunar mission, NASA believed that it could achieve a Moon landing by the summer of 1969 and meet President John F. Kennedy’s goal. Much work remained to accomplish that objective. Three crews and their backups trained for the next three Apollo missions while workers at NASA’s Kennedy Space Center (KSC) in Florida prepared the spacecraft and rockets for those flights. With Apollo 9 in the home stretch to test the Lunar Module (LM) in Earth orbit in early March, preparations also continued for Apollo 10 in May, a lunar orbit test of the LM that served as a dress rehearsal for the Moon landing, and for Apollo 11, the landing mission itself planned for July. Apollo 8 Left: Apollo 8 astronaut Frank Borman and his wife Susan, at left, meet the Royal family at Buckingham Palace during the London stop of their European tour. Middle: Borman, left, meets with French President Charles de Gaulle and U.S. Ambassador to France R. Sargent Shriver during the Paris stop of the tour. Right: In Brussels, Borman, left, presents a model of the Saturn V rocket to Jean Rey, president of the European Commission. Left: In Den Haag, The Netherlands, Apollo 8 astronaut Borman, right, describes the Lunar Module to Queen Juliana. Middle: At The Vatican, Borman, left, presents a photograph of the Moon from Apollo 8 to Pope Paul VI. Right: The Bormans, Frank, left, Susan, and sons Edwin and Frederick, hold a press conference in Lisbon, the last stop of their European tour. As President Richard M. Nixon announced on Jan. 30, Apollo 8 astronaut Frank Borman, his wife Susan, and their two children Frederick and Edwin, set off on their European goodwill tour on Feb. 2, flying aboard a presidential Air Force jet. Borman’s Apollo 8 crewmates James A. Lovell and William A. Anders could not participate in the tour because they had already begun training as part of the Apollo 11 backup crew. The Bormans’ 19-day tour took them to London, Paris, Brussels, Den Haag, Bonn, West Berlin, Rome, Madrid, and Lisbon. They met with royalty, politicians, scientists, and Pope Paul VI, gave lectures during which Borman narrated a film from his flight, and held numerous press conferences. Apollo 9 Left: Apollo 9 astronauts Russell L. Schweickart, left, James A. McDivitt, and David R. Scott pose in front of the control panel for the spacecraft simulators. Middle: Fisheye lens view of Schweickart, left, and McDivitt in the Lunar Module simulator. Right: A technician poses in the Apollo A7L spacesuit, including the Portable Life Support System backpack used for the first time during Apollo 9. Apollo 9 astronauts James A. McDivitt, David R. Scott, and Russell L. Schweickart planned to conduct the first crewed test of the LM during their 10-day Earth orbital mission. They and their backups Charles “Pete” Conrad, Richard F. Gordon, and Alan L. Bean spent many hours in the spacecraft simulators and training for the spacewalk component of the mission. The planned spacewalk, the first and only one before the Moon landing mission, would not only test the spacesuit and its Portable Life Support System but also demonstrate an external crew transfer should a problem arise with the internal transfer tunnel or hatches. McDivitt, Scott, and Schweickart provided details of their mission to reporters during a press conference on Feb. 8 at the Manned Spacecraft Center (MSC), now NASA’s Johnson Space Center in Houston. They explained that during the mission phase when the two vehicles fly separately, they will use the call signs Spider for the LM and Gumdrop for the Command Module (CM), lighthearted references to the shapes of the respective spacecraft. Left: Apollo 9 astronauts Russell L. Schweickart, left, James A. McDivitt, and David R. Scott during the preflight crew press conference at the Manned Spacecraft Center (MSC), now NASA’s Johnson Space Center in Houston. Right: Senior NASA management assembled for the Apollo 9 Flight Readiness Review at NASA’s Kennedy Space Center (KSC): Associate Administrator for Manned Flight George E. Mueller, left, Apollo Program Director Samuel C. Phillips, KSC Director Kurt H. Debus, MSC Director Robert R. Gilruth, and Marshall Space Flight Center Director Wernher von Braun. Senior NASA managers met at NASA’s Kennedy Space Center (KSC) in Florida for Apollo 9’s Flight Readiness Review the first week of February. At the end of the meeting, they set the launch date for Feb. 28. The following week, engineers in Firing Room 2 of KSC’s Launch Control Center conducted the Countdown Demonstration Test (CDDT), essentially a dress rehearsal for the actual countdown. On Feb. 12, McDivitt, Scott, and Schweickart participated in the final portion of the CDDT, as they would on launch day, by donning their spacesuits and climbing aboard their spacecraft for the final two hours of the test. Engineers began the countdown to launch on Feb. 26 but had to halt it the next day when the astronauts developed head colds. Managers reset the launch date to March 3, and the countdown restarted on March 1. Left: The Apollo 9 Saturn V at Launch Pad 39A at NASA’s Kennedy Space Center in Florida during the Countdown Demonstration Test (CDDT). Middle: Engineers in the Launch Control Center’s Firing Room 2 monitor the rocket and spacecraft during the CDDT. Right: Apollo 9 astronauts Russell L. Schweickart, left, David R. Scott, and James A. McDivitt pose in front of their Saturn V following the CDDT. Apollo 10 Stacking of the Apollo 10 vehicle in High Bay 2 of the Vehicle Assembly Building at NASA’s Kennedy Space Center in Florida. Left: The three stages of the Saturn V stacked on Mobile Launcher-3. Middle left: The Apollo 10 spacecraft, the Command and Service Modules and the Lunar Module (LM) encased in the Spacecraft LM Adapter, arrives from the Manned Spacecraft Operations Building. Middle right: Workers lift the spacecraft for stacking onto the rocket, the footpads of the LM’s folded landing gear visible. Right: Workers lower the spacecraft onto the Saturn V rocket’s third stage. With Apollo 9 on Launch Pad 39A and almost ready to launch, workers in High Bay 2 of KSC’s Vehicle Assembly Building (VAB) completed stacking of the Apollo 10 launch vehicle. The spacecraft, consisting of the Command and Service Modules atop the LM encased in the Spacecraft LM Adapter, arrived from the Manned Spacecraft Operations Building (MSOB) on Feb. 6 and VAB workers stacked it on the Saturn V rocket the same day. Engineers began to conduct integrated tests on the launch vehicle in preparation for rollout to Launch Pad 39B in mid-March. Apollo 10 astronauts Thomas P. Stafford, John W. Young, and Eugene A. Cernan and their backups L. Gordon Cooper, Donn F. Eisele, and Edgar D. Mitchell spent much time in spacecraft simulators and testing their spacesuits in vacuum chambers. Apollo 11 Left: Apollo 11 astronaut Edwin E. “Buzz” Aldrin, left, confers with support astronauts Ronald E. Evans and Harrison H. “Jack” Schmitt, the only geologist in the astronaut corps at the time, during training for deployment of the Early Apollo Science Experiment Package (EASEP). Right: Astronaut Don L. Lind, suited, practices deploying the EASEP instruments as Aldrin, in white shirt behind the dish antenna, oberves. With their historic mission only five months away, the Apollo 11 prime crew of Neil A. Armstrong, Michael Collins, and Edwin E. “Buzz” Aldrin and their backups James A. Lovell, William A. Anders, and Fred W. Haise busied themselves training for the Moon landing. Although the primary goal of the first Moon landing mission centered on demonstrating that the Apollo spacecraft systems could safely land two astronauts on the surface and return them safely to Earth, the surface operations also included collecting lunar samples and deploying experiments. During their two-and-a-half-hour surface excursion, Armstrong and Aldrin planned to deploy three instruments comprising the Early Apollo Surface Experiment Package (EASEP) – a passive seismometer, a laser ranging retro-reflector, and a solar wind composition experiment. On Jan. 21, 1969, astronauts Harrison H. “Jack” Schmitt, the only geologist in the astronaut corps, and Don L. Lind conducted a simulation of the EASEP deployment in MSC’s Building 9. Aldrin observed the simulation, obviously with great interest. Left: Apollo 11 astronauts Edwin E. “Buzz” Aldrin, left, and Neil A. Armstrong during geology training at Sierra Blanco, Texas. Right: Apollo 11 backup astronauts Fred W. Haise, left, and James A. Lovell at the Sierra Blanco geology training session. Generic instruction in geology, including classroom work and field trips, became part of overall NASA astronaut training beginning in 1964. Once assigned to a crew that had a very good chance of actually walking on the lunar surface and collecting rock and soil samples, those astronauts received specialized instruction in geology. On Feb. 24, 1969, the two prime moonwalkers Armstrong and Aldrin, along with their backups Lovell and Haise, participated in their only trip specifically dedicated to geology training. The field exercise in west Texas took place near Sierra Blanca and the ruins of Fort Quitman, about 90 miles southeast of El Paso. Accompanied by a team from MSC’s Geology Branch, the astronauts practiced sampling the variety of rocks present at the site to obtain a representative collection, skills needed to choose the best sample candidates during their brief excursion on the lunar surface. Left: Workers mount the S-IC first stage on its Mobile Launcher in the Vehicle Assembly Building at NASA’s Kennedy Space Center in Florida. Middle: Neil A. Armstrong stands in front of the Lunar Module simulator at the Lunar Landing Research Facility (LLRF) at NASA’s Langley Research Center in Hampton, Virginia. Right: Aerial view of the LLRF at Langley. By mid-February, all three stages of the Apollo 11 Saturn V had arrived in the VAB, and on Feb. 21, workers stacked the S-IC first stage on its Mobile Launcher in High Bay 1. They finished assembling the rocket in March. In an altitude chamber in the nearby MSOB, on Feb. 10, engineers conducted a docking test between the CM and the LM. Five days later, they mated the ascent and descent stages of the LM for further testing. With the Lunar Landing Training Vehicle (LLTV) still grounded following its December 1968 crash, the Lunar Landing Research Facility (LLRF) at NASA’s Langley Research Center in Hampton, Virginia, remained as the only high-fidelity trainer for the descent and landing of the LM on the Moon. Armstrong practiced landings in the LLRF on Feb 12. Lunar Receiving Laboratory and Mobile Quarantine Facility To minimize the risk of back contamination of the Earth with any possible lunar microorganisms, NASA designed and built the 83,000-square-foot Lunar Receiving Laboratory (LRL), residing in MSC’s Building 37. The facility isolated the astronauts, their spacecraft, and lunar samples to prevent any Moon germs from escaping into the environment, and also maintained the lunar samples in as pristine a condition as possible. The Mobile Quarantine Facility (MQF) provided isolation for the returning astronauts from shortly after splashdown until their delivery to the LRL, an activity that required transport of the MQF on a cargo jet aircraft. On Feb. 6, following its return from sea trials, workers placed the MQF inside Chamber A of MSC’s Space Environment Simulation Facility. The test in the large vacuum chamber checked out the MQF’s emergency oxygen supply during a simulated aircraft pressure loss. Three test subjects successfully completed the test. Left: Workers truck the Mobile Quarantine Facility (MQF) into the Space Environment Simulation Laboratory (SESL) at the Manned Spacecraft Center, now NASA’s Johnson Space Center in Houston. Middle: Workers install the MQF in Chamber A of the SESL for a test of the emergency oxygen system. Right: Test subjects inside the MQF prepare for the emergency oxygen system test in the SESL. To be continued … News from around the world in February 1969: Feb. 3 – Ibuprofen launched in the United Kingdom as a prescription anti-inflammatory analgesic. Feb. 5 – The population of the United States reaches 200 million. Feb. 7 – British band The Who record their song “Pinball Wizard.” Feb. 7 – Diane Krump becomes the first woman jockey at a major U.S. racetrack (Hialeah, Florida). Feb. 8 – The Allende meteorite weighing nearly two tons explodes in mid-air and fragments fall on Pueblito de Allende, Chihuahua, Mexico. Feb. 9 – First flight of the Boeing 747 Jumbo Jet from Everett, Washington. Feb. 21 – First launch of U.S.S.R.’s N-1 Moon rocket, not successful. Feb. 24 – U.S. launches Mariner 6 to fly-by Mars. Share Details Last Updated Feb 20, 2024 Related TermsNASA HistoryApollo Explore More 7 min read 30 Years Ago: Clementine Changes Our View of the Moon Article 4 days ago 3 min read NASA Goddard’s Beginnings in Project Vanguard Article 4 days ago 8 min read 55 Years Ago: President Nixon Establishes Space Task Group to Chart Post-Apollo Plans Article 1 week ago
0 notes
Text
“Wat je ook doet, zorg dat je jezelf altijd in de spiegel kan blijven aankijken. Wees altijd betrouwbaar en eerlijk.” Deel 1.
Dat zijn de woorden van mijn vader. Ik ben Grace Tanamal, tweede generatie Molukse in Nederland. Mijn vader heet Paul Tanamal kampong Abubu Nusalaut, mijn moeder heet Jeanne Riemens geboren en getogen in Batavia Jakarta en is vlak voor het uitbreken van de tweede Wereldoorlog samen met haar moeder en tweelingzus naar Den Haag verhuisd omdat haar vader overleed. Ik ben nu 67 jaar oud en mijn familie is altijd belangrijk voor mij geweest waaronder mijn neef uit Tilburg en familie overzee. Ik voelde mij altijd door mijn familie gesteund en geliefd. Mijn leven begon in Den Haag. Ik ben geboren in kraamkliniek de Volharding in Scheveningen op 10 januari 1957. Ik ben het tweede kind, en heb drie broers waarvan één oudere en 2 jongere broers. Wij woonden toen als gezin in Den Haag aan de Loosduinsekade. We gingen kort daarop verhuizen naar Steenwijk aangezien mijn vader in dienst was. Mijn vader is geboren in 1922 en is zijn hele leven militair geweest. Hij is jong en op 45 jarige leeftijd overleden in 1968. Aangezien hij veel in het buitenland heeft gezeten kon hij vroeg met pensioen maar is hij kort daarna overleden. Mijn ouders waren gescheiden en toen mijn vader overleden was, moesten wij naar verschillende pleeggezinnen. Mijn moeder kreeg van de Raad voor de Kinderbescherming geen toestemming om ons te mogen opvoeden en mijn stiefmoeder wilde niet voor ons zorgen. Mijn broers en ik werden door de Raad voor de Kinderbescherming uit elkaar gehaald. Mijn broertje en ik gingen naar een kindertehuis en pleeggezinnen. Mijn moeder mocht alleen voor mijn jongste broertje zorgen. De Raad van de Kinderbescherming vond het niet goed dat wij bij onze Molukse familie gingen wonen. En al helemaal niet in een Molukse wijk. Ik wilde wel graag en mijn broertje ook. Later realiseerde ik mij dat ons hiermee is ontnomen om deel te zijn van de Molukse cultuur en de tradities te leren en om op te groeien bij familie. Ze vonden een katholiek kindertehuis beter. Wij zijn door mijn vader liefdevol, maar streng opgevoed. Goed je best doen op school was belangrijk en later gaan studeren en vooral zelfstandig en onafhankelijk zijn. Na zijn dood liep dat allemaal anders. School en studie vond ik minder belangrijk en wilde vooral vrij zijn. Weg uit dat katholieke milieu. Als jong meisje nog kreeg ik een baantje in een verzorgingshuis. Tijdens de gijzelingsacties die in die tijd plaatsvonden wist de leidinggevende mij en een Molukse collega zo te schofferen en te discrimineren dat ik iets naar haar hoofd heb gegooid en op staande voet ontslag heb genomen. Ik besloot naar Engeland te gaan en heb daar een paar jaren gewerkt en gewoond. Een paar jaar later ben ik toch maar eens een schooldiploma gaan halen en ben ik na het behalen daarvan gaan werken in de geestelijke gezondheidszorg. Daarna ben ik meerdere opleidingen gaan volgen. Na mijn opleiding en baan in de psychiatrie heb ik twee managementfuncties gehad, was ik senior bestuurder bij de vakbond, Lid van de gemeenteraad in Amersfoort, Lid van de Tweede kamer en heb ik daarna gewerkt voor ouderen met een migratieachtergrond. In opdracht van VWS hebben Jeanny Vreeswijk Manusiwa en ik de leidraad cultuurspecifieke zorg ontwikkeld. Al die jaren had ik veel contact met mijn familie op de Molukken en mijn oom die in Jakarta woonde. We schreven elkaar lange brieven op luchtpostpapier. Vooral mijn oom was voor mij een vader. Ook al zat er veel afstand tussen het voelde toch dichtbij. Toen ik 23 was ben ik voor het eerst naar Indonesië gegaan en naar de Molukken. Eindelijk een liefdevolle familie om bij te zijn en eigenlijk wilde ik nooit meer naar huis. (Lees verder in deel 2.)
0 notes