#Ongehoord Nederland

[saulsplace]

Pleidooi voor een Nieuwe Zuil

Met de komst van Ongehoord Nederland is het eindelijk zo dat het rechts-realistische geluid ook op de publieke kanalen is vertegenwoordigd. Dus de kanalen waarvoor je belastinggeld betaalt, die het volk zouden moeten dienen en verheffen. Veel burgers voelen morele verontwaardiging over het feit dat nu ook rechtsrealistische ideeën besproken worden op de NPO. Maar het hoort normaal te zijn. Onze grondwet legt vast dat elke levensbeschouwelijke overtuiging present mag zijn. Met Ongehoord Nederland binnen het publiek bestel, is dus de eerste stap genomen in de emancipatie van de Nieuwe Zuil. Sinds de aanslagen op het World Trade Center en het afwijzen van de Europese Grondwet zijn er op het internet al kritische geluiden over de massa-immigratie en de Europese Unie. En miljoenen burgers in Nederland delen deze inzichten: zij staan afwijzend tegenover massa-immigratie, de maakbare samenleving en technocratische machtsuitoefening. Het zijn gewortelde burgers, vrijdenkers en patriotten. Zij houden van Nederland en de Nederlandse geschiedenis, maar mochten tot voor kort nergens hun stem laten horen binnen het landschap van subsidies en culturele instellingen. We moesten betalen maar waren geen deel van de conversatie. Die wond snijdt zeer diep en het zal veel tijd kosten en investeringen vergen om die pijn te helen.

Nog niet genoeg mensen beseffen het belang van deze emancipatieslag. Dit artikel bewapent u met alle argumenten die u nodig zult hebben op feestjes en partijen, om uzelf staande te houden tegenover alle morele verontwaardiging van zij die de wereld waarin we terechtkomen niet begrijpen. Lees het dus aandachtig – er zal een wereld voor u open gaan. Ongehoord Nederland is slechts een eerste babystapje. De opkomst van BBB laat de kloof zien tussen Randstad en platteland, en nu zowel de islam als woke in opkomst zijn, krijgt ons land nog meer spanningen te verdragen. Het vergt een briljante visie om verder te zien dan de woelige nabije toekomst die zich nu aandient – de recente monsterzege van de PVV was nog slechts een voorschemering. Dit artikel geeft u de kennis die u nodig heeft om succesvol uw weg te vinden.

Hoewel uw auteur deze materie eerder beschreef samen met anderen in het boek Kerkgangers en Zuilenbouwers, is het toch belangrijk om dóór te bouwen op de inzichten die we destijds en sindsdien hebben verworven. De ‘Nieuwe Zuil’ vatten we in dit artikel op als het streven naar sociaaleconomische samenhang en ruggensteun, waarbij de initiatieven die uit dit streven voortkomen, ons houvast geven tegenover de cancel culture van de deughegemonie. De Nieuwe Zuil versterkt naastenliefde en patriottische saamhorigheid tussen iedereen die méér realisme wil en mínder utopische, onwerkbare waanbeelden die de machthebber ons opdringt.

De discussie rond zuilvorming is enorm boeiend – laten wij ook kritieken en vooroordelen behandelen. U zult zien dat dit ons alleen maar sterker maakt!

Een zuil beperkt – een zuil vergt een mate van uniformiteit, conformisme, en hindert in die hoedanigheid het ontplooien van individualiteit. 

Dit argument klopt niet omdat, in de huidige situatie, iedereen als een los atoom, als een los sneeuwvlokje ligt te wachten op een hevige storm van morele verontwaardiging, die dat vlokje oppakt en vervolgens verstuift. Banden als kerkgenootschappen, vakbonden, gildestructuren en zelfs families, zijn verdwenen of zeer vluchtig geworden. Er is weinig wat het individu ankers geeft en een Nieuwe Zuil kan dit juist bieden.

Tegenover de angst voor conformisme moet dus worden vastgesteld dat de lokale banden van cultuur en gemeenschap zwakker zijn. Als gevolg hiervan hebben de individuele atomen geen ankers: zoals gezegd hebben de mensen van nu veel weg van sneeuwvlokken die vatbaar zijn voor wervelwinden.

Zulke wervelwinden worden vaak in gang gezet door online engagement: in Nederland is ‘Project X’ een sprekend voorbeeld. Tieners die sociale media gebruikten, zorgden ervoor dat duizenden rellerige feestgangers afkwamen op het verjaardagsfeestje van een onschuldig meisje. De atomen worden opgepikt door een windvlaag: er manifesteert zich een hevige storm en vervolgens worden de atomen weer verstrooid tot afwezigheid van samenhang.

Als je binnen een zuil leeft, zul je nog worden aangesproken op de consequenties en de moraliteit van jouw daden. Maar als je als sneeuwvlokken uiteen dwarrelt, bestaat die vorm van rekenschap niet. We krijgen er eerder de totalitaire surveillance van de overheid voor terug, die dit morele vacuüm opvult.

De sneeuwvlokdynamiek leidt tot volledig nieuwe sociale omwentelingen en dit raakt aan de opkomst van ‘populistische’ leiders. Ook influencers en grote techbedrijven kunnen hun invloed op deze massa’s uitoefenen los van het sociale weefsel. Dat wil zeggen los van de historisch en organisch gegroeide sociale fundamenten. De baleinen zijn uit de samenleving getrokken en als losse vlokjes zijn individuen nu kwetsbaar voor wervelwinden. 

Zoals het nu gaat is het zeer voorstelbaar dat AI-personages die zich voordoen als influencers, grote mensenmenigten gaan aansturen. Het is dus eerder zo dat de Nieuwe Zuil het weer inzichtelijk, navolgbaar en democratisch controleerbaar maakt wie de mensen aanstuurt, en op welke bindende levensbeschouwelijke grondveronderstellingen dat gebeurt. Dit is te verkiezen boven een relatief vluchtige en anonieme aansturing via de ondoorzichtige macht van Big Tech. 

Het is dus de vraag hoe een bestaan als los atoom, de ontplooiing van het individu versterkt. Men is in feite overgeleverd aan het hedonistische atomisme van de markt en aan bureaucratische verdrukking vanuit de staat, zonder buffers of tussenschakels. De zuil biedt houvast in dit vacuüm en de instellingen die weerstand geven aan het anonimiseren van leefverbanden, vinden we binnen de zuil.

We zien dat de verbanden die we vinden binnen de zuil, de vrijheid en de individualiteit van de persoon garanderen in plaats van ondermijnen. De angst voor conformisme is dus onterecht. 

We leven reeds in een verzuiling. Er zijn zuilen zoals de islamitische zuil en ook van de christelijke zuil bestaan in Nederland nog redelijk actieve organen. De dominante zuil is de cultuurmarxistische zuil: de zuil van de technocraten en deugpronkers, de utopisten van de maakbare samenleving. Deze zuil heeft het bestaan van nationaalconservatieven en patriottische vrijdenkers ontkend, en gunt deze ideologische opponenten geen vertegenwoordiging binnen de openbare ruimte en het publiek discours. 

De instellingen die we hebben, gaan ook terug op de grondwet en de Pacificatie van 1917 waarin de zuilen zijn erkend. We leven dus al in een verzuilde samenleving – alleen benoemt men deze verzuiling niet hardop. Als de links-hegemoniale krachten deze verzuiling expliciet zouden erkennen, zouden rechtse belastingbetalers wakker worden en meer inspraak eisen voor hun geld. Nu wordt er gedaan alsof het maar ‘gewoon’ gebeurt dat rechtse onderzoekers geen carrière kunnen maken aan een universiteit. Iets dat bijvoorbeeld Paul Cliteur zich besefte, toen hij Avondland en Identiteit las. De opkomst van Ongehoord Nederland legt het begin van deze bewustwording. 

Over deze ‘lange mars door de instituties’ moet nóg iets worden gezegd. Want soms hoor je nog wel eens dat ‘rechts’ maar hetzelfde moet doen als wat links deed in de jaren zestig en wat ze nu nog steeds doen. Namelijk bij een groot bedrijf of een overheidsinstelling aan boord komen, carrière maken en dan – zodra je invloed hebt – andere mensen aannemen die jouw levensopvatting en waarden delen.

Maar dat kán helaas niet, want vroeger heerste er in Nederland een soort Germaanse welwillendheid. Zelfs ten tijden van de verzuiling, dachten de meeste mensen als volgt: “Jij bent misschien wat katholieker of socialistischer, maar we leven in een high trust cultuur dus ik geef jou het voordeel van de twijfel. Begin maar aan een carrière in een universiteit.” Vandaag worden mensen bij elk groot bedrijf en elke overheidsdienst lastiggevallen en gehersenspoeld met trainingen over gender awareness, white skin awareness, diversity sensitivity trainingen, enzovoorts.

Heb dit meegemaakt aan de Radboud Universiteit Nijmegen. Er vond een sectielunch plaats op de maandagochtend, vlak na de aanslag op de Bataclan. Mijn collega’s wisten niet hoe snel ze het bespreken van nieuws moesten verschuiven van het islami(s)tische geweld naar het veroordelen van Israël. Dat gebeurde in feite onmiddellijk.

Kortom: vandaag de dag is iedereen ideologisch bewapend. Op het werk ontstaat een gesprek bij de koffieautomaat over moslims, Trump, klimaat of LGBTQ – bij de minste geringste afwijkende gezichtsmimiek zet de afdeling human resource een opmerking achter je naam. Promotie kun je de komende zes jaar vergeten en met een beetje pech zul je er zelfs actief worden uitgewerkt. Ideologisch in de pas lopen met de dominante linkse ideologie, gaat hierbij boven krapte op de arbeidsmarkt en de nood aan kundige werknemers. 

Nu die verzuiling dus hoe dan ook bestaat, is het beste wat wij als rechtsrealisten kunnen doen, onszelf binnen die verzuiling een sterkere, betere positie toe te eigenen. Dit wil natuurlijk niet zeggen dat het individu zich helemaal moet uitvlakken binnen een zuil. Net zoals een kunstenaar of ambachtsmeester in onderhandeling treedt met het materiaal dat hij bewerkt, treedt het individu in onderhandeling met de levensbeschouwelijke inhoud van de zuil.

Vervreemdingsleer

Dan komen we op de marxistische vervreemding. Die oude these luidt, dat de kapitalist gebruik maakt van de arbeidskracht van zijn werknemer, diens scheppende vermogen, om zichzelf rijker te maken. De wereld van het kapitalisme tegenover de arbeider wordt steeds machtiger; de arbeider wordt armer en zwakker. Zo komt de arbeider vijandig te staan tegenover zijn eigen scheppende vermogen: hij raakt van zichzelf vervreemd.

Dit is rechtstreeks door te trekken naar vandaag – want we leven nu in de situatie dat de deugmarxisten de toegang tot het mediakapitaal bepalen. Wij worden gedwongen om belasting te betalen, waarbij belasting wordt geheven op onze scheppende kracht. Dit geld gaat vervolgens naar musea die ons inprenten dat ons verleden fout en verderfelijk is: het gaat voortdurend over de onderdrukking van het koloniale tijdperk en over slavernij. De Gouden Eeuw mag de Gouden Eeuw niet meer heten. Je draagt van jouw scheppende kracht dus af aan instellingen die ons leren om onszelf en onze afkomst te haten – de marxisten nemen nu wraak door ons van onszelf te vervreemden. 

Het mag duidelijk zijn dat de zuil ons helpt om waar te eisen voor ons belastinggeld. En om de productiemiddelen waarmee cultuur wordt voortgebracht en geconserveerd, in eigen hand te nemen. Om zo dus te ontsnappen aan de vervreemding die ons wordt opgelegd. 

Is verzuiling werkelijk te verkiezen boven pluraliteit, waar meerdere visies naast elkaar staan?

Hier is het de vraag hoe het individu dan toegang heeft tot die ontplooiing. Het punt dat nu gaat komen is extreem belangrijk en zou eigenlijk véél eerder in dit artikel aan de orde moeten zijn gekomen – het is nu eenmaal zo gelopen. Iemand in mijn naaste omgeving, zei dit: 

“Om maar op enige positie te komen waar je nog enige eigenheid in je werk kunt leggen, autoriteit krijgt om relevante beslissingen te maken, dat vergt dat je totaal meebuigt met de linkse ideologie die heersend is binnen alle maatschappelijke instellingen. En mensen die dat niet kunnen opbrengen, die ervaren in feite geen waardering meer in hun werk en verliezen zo hun eigenwaarde.”

Het individu kan de blokkades die er zijn gekomen op weg naar toegang tot het mediakapitaal nóóit doorbreken: hiervoor staat de eenling te zwak. Om tot die ontplooiing te komen, überhaupt, ben je aangewezen op een vorm van groepssamenwerking en dus op een zuil. Een zuil is zodoende ondersteunend aan het individu om diens scheppingskracht beter te kunnen manifesteren.

Zoals ik omschreef met het voorbeeld uit mijn eigen werkervaring, is het zo dat bij de instellingen die vallen onder de deughegemonie, mensen hun echte, oprechte gevoelens, gedachten en identiteit moeten verbergen, om er niet te worden uitgewerkt. Ze houden hun authenticiteit verborgen achter een masker van deugen, omdat zij weten dat als uitkomt wat zij echt denken, er nare gevolgen zullen zijn. Er zal dan een ostracisme plaatsvinden, een ritueel van uitsluiting. 

De mensen die hun ware zelf verbergen achter een masker van deugen, doen dit omdat ze weten dat er na deze uitsluiting, geen subsidies en baantjes meer beschikbaar zijn. De linkse hegemonie heeft namelijk het monopolie hierop. Ook hier is het dus de zuil, die het individu kracht en kansen geeft om écht zichzelf te zijn. Wanneer mensen weten dat er via de zuil ook een toegang is tot productiemiddelen om mee te scheppen, en niet enkel via de goedkeuring van de links-cultuurmarxistische machthebbers, komen ze meer in hun kracht als authentiek individu. 

Het belang van decorum

Ook het voorbeeld van de wereldberoemde vioolspeler, is hier enorm belangrijk. Deze vioolspeler speelde namelijk in een metro in de VS. Hier en daar kreeg hij wel wat centen toegeworpen, maar van de voorbijgangers besefte slechts een enkeling hoe briljant zijn vioolspel werkelijk is. Terwijl diezelfde mensen honderden dollars zouden betalen voor een kaartje van zijn show in een concertgebouw.

Dit bewijst dat genialiteit op zichzelf niet kan worden herkend: talent heeft een bijpassend decorum nodig om te worden herkend als briljant. En zo’n kans op decorum krijg  je onder de huidige maatschappelijke orde uitsluitend als je jezelf volledig conformeert aan het linkse deugen. De zuil – en het samenwerkingsverband dat aan de zuil ten grondslag ligt – geeft ons de kracht om zélf decorum neer te zetten.

Zo blijkt dat de zuil op alle mogelijke manieren de individuele vrijheid vergroot in plaats van deze te beknotten.

De lessen uit coronatijd

Coronatijd heeft ons laten zien hoe snel de meerderheid tiranniek wordt en de rechten van de minderheid wegneemt. We hebben gezien dat een democratie makkelijk ontspoort tot ‘een meerderheid van de helft plus één bepaalt welke vrijheid de rest nog heeft’. Een democratie behoeft dus een zuil om individuen ruggensteun te bieden. Het toekennen van een recht dat slechts op papier bestaat en dat gemakkelijk weer wordt ingetrokken onder maatschappelijke druk, biedt geen soelaas.

Tevens maakte coronatijd duidelijk hoe makkelijk technocratische verwijzingen naar ‘experts’ worden gebruikt om de rechten van individuen te beknotten. Een wetenschappelijke consensus is altijd het product van onderliggende ideologische waarden, maar experts krijgen macht door het depolitiseren van politieke vraagstukken. Hoe je gezondheid opweegt tegen economische vrijheid, is bijvoorbeeld een politieke keuze: daarbij volstaat het niet om dan maar te verwijzen naar wetenschappers en de farmaceutische industrie, die ook hun eigen belangen hebben. Zuilen maken duidelijk dat een wetenschappelijke vinding hoe dan ook door een levensbeschouwelijke opvatting wordt geperst voordat die vinding macht krijgt: zuilen houden dat tenminste expliciet.

Voorts kan het geweldmonopolie van de staat te makkelijk worden gebruikt om dissidente stemmen te breken. Hierom is het beter om solidariteit te organiseren tussen grote groepen. Dan wordt het geweldsmonopolie van de staat als het ware gebroken of gedempt via de zuilen, zoals water breekt op wallen die worden aangelegd voor de kust.

In feite wordt de soevereiniteit van de staatsmacht nu al gedempt door de aanwezigheid van een goedgeorganiseerde islamitische zuil, die steunt op een hechte en saamhorige gemeenschap. Het is hooguit een emancipatieslag, een leveling of the playing field, wanneer de rechtsrealisten ook een dergelijke positie verwerven. Het zal noodzakelijk zijn, omdat we nu al weten dat de rechtstatelijke orde tot het uiterste zal worden beproefd in conflicten tussen wokisten en moslims.

Waarom nu al bouwen als de zaak eerst nog moet instorten?

Things have to get worse before they can get better, is een invloedrijke zegswijze. Wie werkelijk gelooft in de wederopstandig, zal eerder denken dat een grote ineenstorting noodzakelijk is, en dat er pas daarna vanuit de as weer iets nieuws en levenskrachtigs kan worden opgebouwd. Met andere woorden: wie een zuil probeert op te bouwen vóór de grote ineenstorting, verspilt zijn kracht. 

Echter, om te kunnen bouwen, is er een blauwdruk nodig die schetst wat er te bouwen staat. De architectonische blauwdruk moet nu alvast worden voorbereid. Er moet een mate van bewustzijn zijn, die het goede van wat aan de ineenstorting voorafging, vastlegt en bewaart. Zodat al het goede van het gezellige en vaderlandslievende Nederland, opnieuw tot leven kan komen, maar nu in een nieuwe, meer tegen het cultuurmarxisme bestendigde vorm. De mensen die het ‘grote bouwproject’ gaan uitvoeren, moeten daarvoor bepaalde ideeën, noties en intuïties hebben – die moeten nu al worden vergaard en gevoed.

Volg Sid Lukkassen via Telegram: https://t.me/SidLukkassen Steun Sid Lukkassen via BackMe: https://sidlukkassen.backme.org

[rcvandenboogaard]

De ondergang van de strijder voor het ongehoorde woord is een waarschuwing voor premier Schoof

‘Vrije gedachten’ – ik wist niet eens wat het waren, voordat de term opdook in een brief van een deel van het personeel van de omroep ‘Ongehoord Nederland’. Nou ja, ik dacht het wel te weten, maar dat was in een andere context: ‘De Vrije Gedachte’ heette vroeger het blad van de aan de arbeidersbeweging verwante vrijdenkersvereniging, oftewel ‘s lands atheïsme-club in een tijd dat ongelovigheid…

[sugdenlovesdingle]

We're fucked.

Of nou ja, iedereen die ontwikkelingshulp ontvangt van Nederland kan er maar beter van genieten nu het nog kan want dat enge mens gaat het waarschijnlijk afschaffen.

Effe serieus - mag zo'n figuur echt fucking minister worden? Ik weet dat de pvv niet zo nauw kijkt naar feiten maar iemand die ongehoord Nederland aanhanger is voordragen als minister van ontwikkelingshulp???

Dat is net zoiets als Caroline vd Plas op economische zaken zetten.

Maar ja wat verwacht je anders van kabinet bruin 1...

---

So the incoming dutch government with a fascist majority wants to put the woman in the picture in charge of official development assistance. The very thing she wanted to get rid of in 2016 to lower healthcare costs here.

And she is board member for a TV broadcasting organisation that denies climate change (or climate hysterics as they call it), are against "mass immigration", claim to tell the truth about covid and 'globalistic organisation"(yes that means they're conspiracy theorists). They've gotten fined more than once for breaking the journalism codes and spreading bullshit.

Someone who supports and believes all of that is likely going to be in charge of the amount of aid sent abroad.

Someone save me. I hate it here. Who wants a roommate??

[news2024news]

Arnold Karskens bij Ongehoord Nederland op non-actief na klachten http://dlvr.it/TBS3QC

[reneleijen]

OM vervolgt presentatrice voor groepsbelediging en smaad in tweets

Het OM vervolgt oud-presentatrice Raisa Blommestijn (Ongehoord Nederland) voor groepsbelediging en smaad. Blommestijn (30) twitterde mei 2023 over ‘weer een blanke man [die] op straat in elkaar getrapt [werd] door een groep negroïde primaten’. Dat was de schuld van ‘de open grenzen-elite’ die ‘dit volk met bosjes importeert, met alle gevolgen van dien’. In een andere tweet noemde ze iemand een…

[regioonlineofficial]

Schagen - Op zaterdag 3 februari 2024 wordt de Groeneweghal in Schagen het middelpunt van een multisportdag die speciaal is ontworpen voor iedereen die doof of slechthorend is. Van 11:00 uur tot 15:00 uur kunnen deelnemers van alle leeftijden kennismaken met verschillende sporten, variërend van judo tot atletiek, met als doel te ontdekken welke sport het beste bij hen past. Deze unieke gelegenheid, georganiseerd door Ongehoord Sportief, Gehandicaptensport Nederland en Team Sportservice Noordkop, biedt niet alleen een dag vol sportieve activiteiten, maar ook de mogelijkheid tot persoonlijke ontwikkeling en het vinden van de perfecte sportieve match. Gehandicaptensport Nederland, Teamsportservice Noordkop en deelnemende sportverenigingen zijn na afloop aanwezig om ondersteuning te bieden. Ze zorgen ervoor dat deelnemers de mogelijkheid hebben om verder te sporten bij een geschikte vereniging. Inschrijven multisportdag? Mis de multisportdag niet en meld je aan via https://ongehoordsportief.nl/multisportdag-schagen/. De deelname is gratis. Voor meer informatie, neem contact op met Remon Schoorl via rschoorl@teamsportservice.nl of bel naar: 06 - 31 02 21 97.

[dejufuniverse]

De gehele uitzending met Theo Schetters bioloog en immunoloog en Marcel de Graaff Europarlementariër. Hier komt o.a. ook de brief ter sprake van de EMA.

[chantalpecherfan-blog-blog]

Stop NPO-censuur: Red Ongehoord Nederland!

[saulsplace]

OMT-lid onder vuur: ‘Deze man moet je echt zijn registratie afpakken’

De overheid gebruikte de Denktank Desinformatie tijdens corona om berichten van heel veel professionals en experts te verwijderen. Ook werden hun accounts geblokkeerd. “Dat is heel kwalijk,” zei medisch adviseur Wendy Mittemeijer voor de camera van Ongehoord Nederland.

Eén van de leden van de denktank, rechtsfilosoof Roland Pierik, noemde vaccinatieschade ‘geklets’. “Deze man weet niet eens wat desinformatie is, hij heeft nul verstand van vaccinaties, hij heeft nul verstand van immunologie, hij doet uitspraken die hij als rechtsfilosoof helemaal niet kan verantwoorden,” reageerde neuroloog Jan Bonte in de studio.

Boos

Hij zei dat hij zich nog steeds boos maakt over de uitspraken van een ander lid van de Denktank Desinformatie: kinderarts Karoly Illy. Tegen iemand die corona had doorgemaakt, zei Illy: laat je vaccineren uit liefde voor de medemens. “Dat slaat medisch inhoudelijk gezien nergens op.”

Hij zei ook dat kinderen zich moesten laten vaccineren omdat ze dan op vakantie konden. En zelfs in december 2022 zei hij dat kinderen zich moesten laten vaccineren zodat de juf en meester niet ziek zouden worden en de scholen niet dicht hoefden te gaan. Bonte wees erop dat er toen al studies lagen die suggereerden dat gevaccineerden een grotere kans hadden om besmet te worden.

Kletspraatjes

“Dit zit in het OMT, dus het mag adviseren over de maatregelen, maar zit ook in de Denktank Desinformatie en mag dan bepalen wat desinformatie is en nota bene zit hij ook in de Vaccinatiealliantie, waar hij z’n kletspraatjes mag propageren over hoe nuttig vaccinatie is,” zei de neuroloog.

“Deze man moet je echt z’n registratie afpakken.”

[jurjenkvanderhoek]

HARRY DE JONG KIJKT TERUG OP 30 JAAR DE KAST

'De tiid hâldt gjin skoft' had een terechte titel voor het nieuwe album kunnen zijn. Maar de band schaart de verzameling liedjes onder de noemer 'Fierder'. Want zeker, de tijd heeft vleugels en geen teugels, de doortikkende klok laat zich niet afremmen. De dagen, maanden en jaren vervliegen in het leven. Maar de muzikale vrienden die in het nieuwe boek van popjournalist Harry de Jong worden beschreven willen verder. Niet van daar af waar ze ooit gebleven waren. Die vlag op de top van de berg, de roem en de uitzinnige fans, dat hebben ze allemaal wel gezien. Dat heen en weer gereis van hot naar her om hun muziek aan de mens te brengen, dat is nu wel klaar.

Ze vinden zichzelf terug na de stormachtige hectiek van het bekende Nederlander zijn. Door de druk liepen ze hard tegen de ander aan en vergaten waarvoor ze eigenlijk op de planken stonden. Na een tijd van rust waarin de storm is gaan liggen willen ze vooruit zien. Met 'Fierder' is het elan terug. De drang om te componeren. De lust om te spelen. Geen randverschijnselen meer. Niet spelen omdat het moet maar omdat het mag. Door ervaringen rijk is de geest van De Kast terug, de band die voor de roem nog leuk was. En natuurlijk hebben de mannen genoten van die tijd, maar ze zijn nu weer de jongens die spelen omdat ze niet anders kunnen.

In de uitgave 'Op eigen kracht' kijkt Harry de Jong terug op de 30 jaar dat de Nederlandstalige Friese popgroep met hun muziek door het land trekt. Hij heeft de groep vanaf het eerste begin tot aan het laatste optreden en daarna gevolgd. Was getuige van de hoogtepunten, maar maakte ook de dieptepunten mee. Het verhaal in negen delen is derhalve een verslag uit de eerste hand. Het is een uitgebreide biografie van een bijzondere band, een vriendengroep, op een transparant leesbare manier geschreven. Een schrijfstijl die toevertrouwd is aan De Jong.

Harry de Jong weet als geen ander de sfeer van het moment te pakken. En net als het boek de titel 'Op eigen kracht' draagt zou het schrijverschap van De Jong ook aldus bestempelt kunnen worden. Op eigen kracht en met doorzettingsvermogen is hij gekomen waar hij als popjournalist nu is. Met scheermesjes achter de ellenbogen en de voet tussen de deur gestoken heeft hij het onderste uit de kan van menig wereldburger weten te krijgen. Vooral zijn gesprekken met de groten der aarde op popmuziekgebied zetten deze selfmade schrijver op eenzame hoogte in het rijtje van popjournalisten. In Friesland is hij een autoriteit en daarom het meest geschikt om de groepsbiografie van De Kast samen te stellen.

Meteen al in de proloog zet Harry de Jong zijn handtekening. Met een scherpe blik en even scherpe pen weet hij het moment te fixeren op de juist passende stemming. Deze vertelling vooraf is een karakteristiek DeJong-verhaal. Het zet de toon van het boek. "Duizenden armen zwaaien heen en weer boven evenzoveel deinende lichamen, ogen glinsteren als lichtjes in een kerstboom en omhooggestoken mobieltjes registreren onverbiddelijk elke seconde. Het publiek lijkt samen te smelten tot één groot koor dat elk woord vol overtuiging meezingt." De Jong heeft hier de 15e december van het jaar 2019 vastgelegd. Want hij was erbij toen de zanger in een gele vonkenregen de Friese vlag boven zijn hoofd liet wapperen en de sprankelende pianoklanken van het intro van In Nije Dei over de massa woei. Het optreden is de aftrap van een jubileumtour.

De Kast bestaat 30 jaar en wil dat niet ongehoord voorbij laten gaan. De proloog van De Jong beschrijft de sfeer voor en achter de schermen van dat memorabele optreden. Want overal kun je Harry vinden met zijn blocnote en pen in de aanslag, alles wat hem opvalt in vlugschrift noterend. Die kladblokjes zullen een schat aan kennis en informatie herbergen. De Jong heeft er een stapel vol geschreven om de pophistorie zichzelf te laten beleven. Hij laat in deze uitgave zijn eigen geschiedenis als popjournalist ook niet ongemoeid. Ieder hoofdstuk van het boek laat De Jong inleiden door een dwarsdoorsnede van het muziekveld van dat moment. Hij toont zijn kunde van de muzikale wereld door artiesten op te laten draven waarmee hij ooit een gesprek had. En ook kan hij putten uit talloze reportages die hij voor diverse kranten schreef. Ze fleuren het boek op. Zo is het niet alleen 30 jaar De Kast, maar evenzeer 30 jaar De Jong. De biografie van de eigenzinnige popgroep schuurt tegen de levensbeschrijving van deze markante schrijver.

In Nije Dei. Dat is met voorsprong de meest bekende song van de vijf muzikale heren. Zij schreven zichzelf daarmee in op de Friese canon. De Kast: vijf mannen die al jaren in staat zijn het beste van elkaar naar boven te halen en muziek maken die tegen een stootje van de tijd kan. Ik citeer Harry de Jong, die vanaf het podium op die decemberdag in 2019 terugkijkt op 30 jaar De Kast. Vanaf het prille begin. Toen er bij lange na nog geen sprake was van De Kast, maar de groep zich in die samenstelling wel al aan het vormen was. Het succes stond in de steigers. Het doopceel van de muzikanten wordt gelicht. Voor de fans altijd fijn te weten hoe hun idolen in elkaar steken. De mannen zijn openhartig over het wel en wee, hoe en waarom, de start en finish. Harry de Jong is dan ook een vriendelijke en amicale ondervrager. Na alle jaren dat hij met de groep meeloopt is de journalist geen persmuskiet meer, maar drinkt zo nu en dan ook eens een biertje met de jongens aan de bar. Die ‘ouwe jongens krentenbrood’ sfeer leest tussen de regels door en maakt het boek goed leesbaar. Het is geen opsomming van feiten en ervaringen, maar het dient zich aan als een avontuurlijk jongensboek.

[foto Marcel R Fotografie]

Iedere beginnende band, zwoegend op covers in de garage, zal graag in de schoenen staan van De Kast. Zij hebben de zelfkant van de roem geproefd. Zijn begonnen als de spreekwoordelijke krantenbezorger om op te klimmen tot miljonair. En alles hebben ze gedaan op eigen kracht. Wel hier en daar met enige hulp van een ervaringsdeskundige, maar ze hebben hun eigen identiteit altijd bewaakt en gewaarborgd. In eerste instantie dachten de jongens groots en hadden ze niets met regionale acts. Maar toen filmregisseur Steven de Jong hen vroeg de titelsong voor één van zijn rolprenten te schrijven was het hek van de dam. Het werd het meest bekende nummer van de Friezen. Daarna zouden er naast het Nederlandstalige repertoire nog vele Friese composities volgen. Het verhaal is bekend en staat nog eens dunnetjes overgeschreven in dit boek van Harry de Jong. De speelse tekst wordt nog verlevendigd door talloze foto’s van optredens en groepsportretten uit eigen archief. We zien de jongens in beeld opgroeien en in hun rol als bekende Nederlander vallen. En natuurlijk is voor de liefhebbers een uitgebreide discografie aan de biografie toegevoegd. Want daar draait het natuurlijk allemaal om: de muziek.

Op eigen kracht, 30 jaar De Kast. Tekst Harry de Jong. Uitgeverij Louise, 2023.

[a3veen]

Wij zijn de alsmaar stijgende voedselprijzen zat en komen in actie!

We zitten ondertussen al een aantal weken in het nieuwe jaar, en kunnen terugblikken op de wereld van voedsel in 2022. Het was een jaar geplaagd door crisis na crisis, ook in de voedselwereld. Recordhoge inflatie, tekorten in de schappen, noodgedwongen vervanging van ingrediënten… Er was genoeg om je zorgen over te maken als consument. En genoeg werk te verrichten voor Foodwatch!

Helaas zijn de problemen niet in het afgelopen jaar blijven hangen. Voedselprijzen blijven verder stijgen, en steeds meer mensen komen in de knel. Hulporganisaties als het Rode Kruis en de voedselbank waarschuwen ons over de benarde positie waarin mensen zich bevinden. Maandag publiceerde Oxfam hun “Survival of the Richest” rapport, met afschuwelijke feiten en opvallende inzichten over de ongelijkheidheden in ons voedselsysteem.

“Bedrijfswinsten volgen al tientallen jaren een opwaartse trend. Vóór de pandemie stegen de winsten van Global Fortune 500-bedrijven met 156%, van 820 miljard dollar in 2009 tot 2,1 biljoen dollar in 2019. Bedrijfswinsten stijgen momenteel nog verder door en dragen in grote mate bij aan de gestegen kosten van levensonderhoud.

De gebruikelijke verklaring voor stijgende inflatie is dat die ontstaat wanneer de vraag groter is dan het aanbod, wat de prijzen opdrijft. Maar deze logica verklaart slechts gedeeltelijk de stijgende kosten van energie en voedsel. […] In het geval van voedsel waren de prijzen al sterk gestegen lang voordat de oorlog uitbrak, de onderbreking van graantoevoer uit Oekraïne verergerde het probleem weliswaar.”

Een groeiende hoeveelheid bewijs wijst erop dat bedrijfswinsten en marges belangrijke aanjager zijn van inflatie. Niet alleen berekenen bedrijven de gestegen kosten door aan de consument, ze profiteren ook van de crisis en gebruiken deze als een rookgordijn om nog hogere prijzen te vragen. In de VS, het VK en Australië, hebben studies uitgewezen dat respectievelijk 54%, 59% en 60% van de inflatie is veroorzaakt door hogere winsten. In Spanje heeft de CCOO (een van de grootste vakbonden van het land) vastgesteld dat bedrijfswinsten verantwoordelijk zijn voor 83,4% van de prijsstijgingen in het eerste kwartaal van 2022.”

- Oxfam: Survival of the Richest (2023)

Het rapport noemt ook de kleine rijke groep mensen die een groot deel van de aandelen bezit, en die de winsten rechtstreeks uitgekeerd krijgen, en zo nog meer verdienen. Ook in Nederland zijn we hier niet onschuldig aan. Wij gingen eens kijken in de Quote 500, het tijdschrift met de 500 rijkste Nederlanders, op zoek naar voedselmiljonairs en -miljardairs. We hoefden niet lang te zoeken! Jumbo, Dekamarkt, Dirk… de mannen aan de top van bijna alle grote supermarktketens staan in de ranglijst. Ook uit industrieën als veehouderij, vlees, vis en groenten stonden er rijkaards in de lijst, zij hebben het afgelopen jaar persoonlijk zeker geen last gehad van duurdere boodschappenbonnetjes!

Aan de ene kant de alsmaar stijgende prijzen, waarvan gezegd wordt dat ze komen door zaken als corona, de oorlog in Oekraïne en stijgende energieprijzen. Aan de andere kant zien we dat een kleine groep mensen nog steeds rijk(er) wordt van de verkoop van voedsel en de speculatie met voedselgrondstoffen. De hoge prijzen die wij als consumenten betalen, vullen geen monden maar zakken. Dat zegt ons dat er iets fundamenteel mis is met ons voedselsysteem!

Wij zijn het zat en komen in actie. Als jouw voedselwaakhond waken wij er voor dat iedereen toegang heeft tot genoeg en gezond voedsel. We hebben bijvoorbeeld een e-mailactie tegen voedselspeculatie lopen, waar we een einde eisen aan buitensporige speculatie op de grondstoffenmarkt, die de prijzen omhoog duwt. Daarnaast zullen wij ons dit jaar nog meer gaan richten op de vraag: ‘Wie verdient er aan ons eten?’ We zijn van plan alles op alles zetten om de veroorzakers van deze ongehoord hoge voedselprijzen ter verantwoording te roepen. We zullen de vinger op de zere plek leggen, en strijden voor ieders recht op voedsel! We houden je op de hoogte!

[actuma]

Tweede sanctie van 56.000 euro opgelegd aan Ongehoord Nederland

Er is een boete van 56.000 euro opgelegd aan Ongehoord Nederland vanwege het schenden van de journalistieke code.  De raad van bestuur van de NPO heeft die boete opgelegd omdat de omroep niet aan de journalistieke kwaliteitseisen voldoet. Door deze tweede sanctie die aan ON! Opgelegd is, komt hun toekomst als omroep ook in het geding. Onjuiste informatie In juli kreeg de omroep ook al een sanctie opgelegd na een rapport van de ombudsman, waarin stond dat ON! onjuiste informatie verspreidt. Toen kregen ze een boete van 93.000 euro opgelegd, waar nu dus 56.000 euro bij komt. Honderden klachten In september heeft de ombudsman honderden klachten ontvangen nadat er in een uitzending van ON! zwarte mensen te zien waren die witte mensen in elkaar sloegen, zonder dat er een context bij gegeven werd. Hierna is ON! er meermaals op aangesproken zich aan de regels en publieke waarden te houden, maar volgens de raad van bestuur gebeurt dit nog onvoldoende. "Het consequent doen voorkomen alsof ON! zelf slachtoffer is van de situatie, en het publiekelijk afvallen van andere partijen uit het publieke bestel - waaronder de Ombudsman - is niet aanvaardbaar", laat de NPO weten. Vergunning Door deze tweede sanctie komt ook de vergunning van de omroep op de toch te staan, aangezien staatssecretaris Uslu van Cultuur en media eerder al liet weten dat deze in gevaar zou komen bij een tweede financiële sanctie. Hier moet de NPO dan wel een schriftelijk verzoek voor indienen aan Uslu wat volgens de NPO nu nog niet aan de orde is. Read the full article

[regioonlineofficial]

Omroep Ongehoord Nederland (ON) blijft in het publieke bestel. Dat heeft staatssecretaris Van Weyenberg (Media) besloten. Deze beslissing is in lijn met het voorgenomen besluit van twee weken geleden. De NPO had in april verzocht om intrekking van de erkenning, op grond van een gebrek aan samenwerkingsbereidheid van ON. De voorganger van Van Weyenberg wees in het voorgenomen besluit het verzoek van de NPO tot intrekking af. Er bleek onvoldoende juridische grond te zijn voor intrekking. De ontvangen zienswijzen hebben niet geleid tot een ander oordeel. Staatssecretaris Van Weyenberg: “ON behoudt de voorlopige erkenning, maar ze zullen blijvend moeten laten zien dat ze verbetering serieus nemen en beter samenwerken met bijvoorbeeld de NPO. Daarom doe ik een stevige oproep aan hun adres om de eigen verbeterplannen goed uit te voeren. Ook verwacht ik van hen dat ze zich houden aan de uitgangspunten van de journalistieke code. Verankering journalistieke code in Mediawet De staatssecretaris constateert dat er maatregelen nodig zijn die het publieke omroepbestel robuuster maken en de onafhankelijkheid van de journalistieke inhoud versterken. Sanctiemogelijkheden aan omroepen bij niet naleven journalistieke code Staatssecretaris Van Weyenberg: “Ik wil de journalistieke code verankeren in de Mediawet, waarbij de inhoud ervan vanzelfsprekend bij de journalistiek blijft. Nu is het vrijwillig voor omroepen om de code te onderschrijven, maar het zou verplicht moeten zijn om dat te doen én om je eraan te houden. Als je de code niet naleeft, zou dat een expliciete reden moeten zijn om aan een omroep een sanctie op te leggen.” De uitwerking van deze voorstellen bespreekt staatssecretaris Van Weyenberg met de NPO, het College van Omroepen en het Commissariaat voor de Media. Hij zal dit een rol laten spelen bij de uitwerking van de conclusies van het Adviescollege Landelijke Publieke Omroep.

[retecool]

Verzin een Onderschrift 25 juni 2022

Vanavond op Ongeschoold Nederland: hoe het Romeinse Rijk vocht tegen het Communisme!

Vanavond op Ongeschoold Nederland: hoe het Romeinse Rijk vocht tegen het Communisme! Der WebmeisterVerzin een Onderschrift 24 juni 2022 Verzin Een Onderschrift, VEO; wij plaatsen een foto en jij mag die duiden. Ook proberen? Doe dan! Schouw de foto aan, bedenk een passend onderschrift en doe die in de reacties rosson. Het onderschrift met de meeste plus komt in aanmerking om door Mr. Berend als…