#Kochałem

[pio73]

Może chodzi o przeszłość.

Bo wydaje mi się, że wtedy byłem szczęśliwszy.

Tu i teraz też mogę być szczęśliwy.

Ale muszę tu być.

/MePrzemko/ @pio73

YouTube: The Dark Przemko

IG: Itsmeprzemko

[dreamerkax3]

[zavroczona]

„Żadna z moich blizn nie pochodzi od wroga. Wszystkie pochodzą od ludzi, których kochałem"

@zavroczona

[kredensstuff]

A wszystko co kochałem - kochałem w samotności.

Edgar Allan Poe

[panikea]

Leżałam w łóżku i nie mogłam zasnąć. Bipnięcie telefonu. Filip pisze: „Hajtam się”. Przełknęłam ślinę. To zawsze robi wrażenie na kobiecie, jak twój eks wiąże się z inną. Wiesz, że nie jest twój. Nie chcesz z nim być. Ale to i tak boli. „Dobry wieczór, Filipie z Berlina. Kiedy?” Filip pisze: „Ale w tym momencie ona mnie doprowadza do szału”. „Czemu?” – zapytałam. Filip pisze: „Myślałem właśnie o nas. Fajne wspomnienia. Pamiętasz, jak zmywaliśmy razem naczynia w tej restauracji przy Otto-Suhr-Allee? „Pamiętam. Jak mogłabym zapomnieć?”. Filip pisze: „Ale dlaczego to nie ty?”. „Ile wypiłeś, Filip?” Filip pisze: „Nic. Lepiej byłoby powiedzieć, że dużo. Ale niestety jestem trzeźwy. Jak świnia”. „Co się dzieje? Opowiadaj. Wyrzuć to z siebie”. Filip pisze: „Nie”. „Dlaczego?” Filip pisze: „Powiedz mi tylko jedno”. „Tak?” Filip pisze: „Czemu to się nam nie udało? Ja cię tak bardzo kochałem”. Bo byłam młoda i głupia. Bo myślałam, że cały świat stoi przede mną otworem. Bo byłam szczęśliwa, ale chciałam być szczęśliwsza, pomyślam. „Bo byliśmy młodzi, ja jeszcze młodsza, nieodpowiedzialna, nie znałam siebie ani nie wiedziałam, czego chcę. Nie znałam świata. Nie potrafiłam docenić, jak mnie kochasz. Musiałam swoje przeżyć i poznać. Z mojej winy nam nie wyszło, wiesz o tym” – odpisałam. Filip pisze: „Boże, ja bym się w każdym momencie chciał z tobą ożenić”. „Wydaje ci się”. Filip pisze: „Byłaś pierwszą kobietą, przy której chciałem zostać na zawsze”. „Tylko dlatego, że mnie nie mogłeś mieć. Kochałeś wyobrażenie o mnie, a nie mnie. Ja wcale nie byłam taka fajna, jak ci się wydaje”. Filip pisze: „A teraz ja ci zadam pytanie”. „Tak?” – zapytałam. Filip pisze: „Gdybym powiedział: «Chuj z tym wszystkim. Jesteś miłością mojego życia. Wróć do mnie». Co byś powiedziała?”. Patrzyłam w ekran i łza ściekała mi po policzku. Jedna. A później druga. Dlaczego to wszystko jest takie niesprawiedliwe? A później napisałam: „Że piłeś. Przyznaj się”. --- Piotr C. z powieści #To o nas

[mrwickk]

Drogi ja, przepraszam.Przepraszam, że tak desperacko próbowałeś naprawiać innych, podczas gdy jedyne, czego chciałeś, to uratować siebie.Przepraszam, że nigdy nie dałem ci wystarczająco dużo czasu na uzdrowienie, że pozwoliłem ci zasklepiać rany innych, podczas gdy twoje własne wciąż krwawiły.Przepraszam, że były chwile, gdy chciałeś tylko płakać, ale zmuszałeś się do uśmiechu.Przepraszam, że pozwoliłem ci tak bardzo walczyć o utrzymanie ludzi w swoim życiu, podczas gdy oni nigdy nie zrobiliby tego samego dla ciebie.Przepraszam, że musiałeś walczyć z czyimiś demonami, podczas gdy twoje tańczyły wokół ciebie.Przepraszam, że nie pozwoliłem sobie na szczęście i nadzieję, kiedy najbardziej tego potrzebowałeś.I tak bardzo przepraszam, że nie kochałem cię tak, jak zasługiwałeś, by być kochanym.

[milosc-upada]

kochałem cię bardziej, niż kiedykolwiek pokochałem siebie

[niedoceniony]

Wciąż cię pamiętam i się nie wstydzę że kiedyś kochałem

a dzisiaj szczerze nienawidzę...

Olałaś mnie gdy cię potrzebowałem

A tak bardzo się starałem

I kochałem...

Lecz dzisiaj już wiem że spełnić swe sny muszę sam w cierpieniu, i bólu...

I nie słuchać zdania ogółu...

A ci którzy się śmiali będą mówić królu :)

[calkiem-optymistycznie]

to ludzie, których kochałem najbardziej, nauczyli mnie, żeby nigdy się nie przywiązywać

[porazka-totalna]

Przez cały ten syf oszalałem

Nie chciałem nic mówić, a bardzo się bałem

Nie chciałem się łudzić, a tylko kochałem

Nie chciałem być taki, a taki się stałem

Nie ma już człowieka, którego poznałeś

- Kartky

[thisismyheaven143]

Kochałem cię, nawet gdy próbowałem cię nienawidzić.

Złamane obietnice

[pio73]

Każdego dnia umieram na nowo.

Umieram na milion sposobów.

Każdego dnia inaczej.

Każdego dnia się wykrwawiam.

MePrzemko @pio73

YouTube: The Dark Przemko

IG: Itsmeprzemko

[dreamerkax3]

[kredensstuff]

Uwziąłem się na nią, bo ją kochałem. A kochałem ją, bo była jedyną dziewczyną, która patrzyła na mnie i nie widziała pieniędzy, statusu społecznego, agresji, czy księcia bez serca. Widziała mnie.

„Angry God", Shen L.J

[panikea]

Leżałam w łóżku i nie mogłam zasnąć. Bipnięcie telefonu. Filip pisze: „Hajtam się”. Przełknęłam ślinę. To zawsze robi wrażenie na kobiecie, jak twój eks wiąże się z inną. Wiesz, że nie jest twój. Nie chcesz z nim być. Ale to i tak boli. „Dobry wieczór, Filipie z Berlina. Kiedy?” Filip pisze: „Ale w tym momencie ona mnie doprowadza do szału”. „Czemu?” – zapytałam. Filip pisze: „Myślałem właśnie o nas. Fajne wspomnienia. Pamiętasz, jak zmywaliśmy razem naczynia w tej restauracji przy Otto-Suhr-Allee? „Pamiętam. Jak mogłabym zapomnieć?”. Filip pisze: „Ale dlaczego to nie ty?”. „Ile wypiłeś, Filip?” Filip pisze: „Nic. Lepiej byłoby powiedzieć, że dużo. Ale niestety jestem trzeźwy. Jak świnia”. „Co się dzieje? Opowiadaj. Wyrzuć to z siebie”. Filip pisze: „Nie”. „Dlaczego?” Filip pisze: „Powiedz mi tylko jedno”. „Tak?” Filip pisze: „Czemu to się nam nie udało? Ja cię tak bardzo kochałem”. Bo byłam młoda i głupia. Bo myślałam, że cały świat stoi przede mną otworem. Bo byłam szczęśliwa, ale chciałam być szczęśliwsza, pomyślam. „Bo byliśmy młodzi, ja jeszcze młodsza, nieodpowiedzialna, nie znałam siebie ani nie wiedziałam, czego chcę. Nie znałam świata. Nie potrafiłam docenić, jak mnie kochasz. Musiałam swoje przeżyć i poznać. Z mojej winy nam nie wyszło, wiesz o tym” – odpisałam. Filip pisze: „Boże, ja bym się w każdym momencie chciał z tobą ożenić”. „Wydaje ci się”. Filip pisze: „Byłaś pierwszą kobietą, przy której chciałem zostać na zawsze”. „Tylko dlatego, że mnie nie mogłeś mieć. Kochałeś wyobrażenie o mnie, a nie mnie. Ja wcale nie byłam taka fajna, jak ci się wydaje”. Filip pisze: „A teraz ja ci zadam pytanie”. „Tak?” – zapytałam. Filip pisze: „Gdybym powiedział: «Chuj z tym wszystkim. Jesteś miłością mojego życia. Wróć do mnie». Co byś powiedziała?”. Patrzyłam w ekran i łza ściekała mi po policzku. Jedna. A później druga. Dlaczego to wszystko jest takie niesprawiedliwe? A później napisałam: „Że piłeś. Przyznaj się”. - Piotr C. z powieści "To o nas"

[mrwickk]

Jako dziecko zasypiałem z tyłu samochodu z głową opartą o drzwi, czując szum w uszach.

Wyglądałem na zewnątrz i patrzyłem na pędzące samochody i obserwowałem krople deszczu ścigające się po szybie, aby zobaczyć, kto wygra.

Bawiłem się palcami i zmuszałem je do biegania po chodniku i wydaje mi się dziwne, jak w dzieciństwie znajdujemy piękne rzeczy w tym co mamy.

Uśmiechałem się do mniszków lekarskich na zewnątrz i wypowiadałem życzenie do jednego z nich, podczas gdy moi rodzice krzyczeli w domu.

Chciałem, żeby się kochali tak samo, jak ja kochałem motyle, które od czasu do czasu mnie odwiedzały.

Byłem tak niewinnie nieświadomy rozpadającego się wokół mnie świata, że teraz zdaję sobie sprawę, że moje dzieciństwo było niczym więcej niż próbą ratowania samego siebie.