#Kevina tak

[furiata]

Święta w telewizji już w listopadzie? Serio?! Człowiek jeszcze liści z podwórka nie pozbierał, a oni już choinki rozstawiają. Jak zapraszanie gości na Wigilię, gdy barszcz jeszcze się nie zagotował. Mam wrażenie, że jak tak dalej pójdzie, to w lipcu będą puszczać 'Kevina'. Człowiek jeszcze żyje jesienią, a oni już wciskają te same reklamy, bombki i świąteczne piosenki. No zgroza! Może po prostu zostanę przy ciepłej herbacie, kocyku i udam, że to wciąż jesień. Nie dam się wciągnąć w ten sztuczny świąteczny wyścig. Niech chociaż grudzień się zacznie, zanim zaczną nam wmawiać, że trzeba kupować prezenty na już! Pozdrawiam Was serdecznie i życzę spokojnego weekendu, zanim cała ta świąteczna machina ruszy na dobre!

[panikea]

Nie wiem jak wy, ale ja zawsze, kiedy zbliżają się święta jestem w nastroju sentymentalnym.

I wspominam.

Ludzi, których już nie ma.

Światy, które już umarły i żyją tylko w naszych wspomnieniach, tam ciągle idealne.

Zapach pomarańczy i pasty do podłóg, mycie okien dla karpia, Kevina w telewizji, oczekiwanie na prezenty, które nigdy nie smakowały tak bardzo jak miało się siedem czy dziesięć lat.

Śmiech, śnieg i chyba najważniejsze: poczucie beztroski.

Kiedy patrzymy w tył, na ten rok widzimy niepokój, zmęczenie i ogólny rozpiździel.

Kiedy patrzymy w przyszłość robimy to z obawą.

Nic nie potrafi cię tak zmartwić jak twoje własne myśli.

Robimy błędy. Nie ma co ich już żałować.

Trzeba się na nich uczyć.

I iść dalej.

Kiedy patrzę w lustro co rano, odpalam w sobie wdzięczność.

Za to, że dalej jestem na tym świecie i korzystam. Wiecie za to, że po prostu łażę i oddycham pełną piersią jest jednak absolutnie bezkonkurencyjne.

Za przyjaciół, którzy nas otaczają, za rodzinę, za to, że kopytkujemy na własnych łapach, uśmiechamy się, jesteśmy zdrowi, mamy co do gara włożyć, ani nie musimy przed nikim uciekać.

Zaprawdę nie każdy może w dzisiejszym świecie to o sobie powiedzieć.

Warto poczuć wdzięczność.

Ten rok, ubiegły rok. udowodnił z całą mocą, że: jedyną pewną rzeczą w życiu jest zmiana. Więc jeśli ktoś uważa, że ma czas, to go nie ma.

Nie ma co odkładać miłości, podróży, zmian, szczęścia, bo nagle może się okazać, że jest już za późno. Nasz czas tu, w tym miejscu, jest limitowany.

Dobrze jest też w sobie i w ludziach szukać prawdy, która często skrywa się pod gładkimi słowami, pustymi obietnicami, dobrymi ciuchami. Choć uprzedzam lojalnie – nie jest to zbyt popularne twierdzenie.

A jak ktoś ma problemy z rozróżnieniem, co jest dobre a co złe, to niech się uczy od zwierząt. Przyjaźni niech nas uczą psy. Niezależności koty.

Zwierzęta wysoko stawiają poprzeczkę. Pies zawsze cieszy się jak cię widzi. Zawsze cię wysłucha. Zawsze będzie ci wierny. Kiedy ktoś cię zaatakuje, pies będzie cię bronił. Niezależnie od tego, co mu się stanie. Niezależnie od tego, czy przeciwnik jest większy i silniejszy.

Kot, jak ma ochotę na zabawę to do ciebie przyjdzie. Jak ma jej dość, najpierw wystawi pazury, a później zacznie gryźć. Postępuje zgodnie z tym, co czuje.

Życzmy sobie stanu, w którym nasze rodziny będą zdrowe, nasi przyjaciele będą bezpieczni, spokoju we łbie i życia bez tanich dram.

Żeby jedyne ciężkie decyzje jakie podejmujemy to było: kielecki, czy winiary.

Buzi.

Piotr C. pokolenieikea.com

[adidadsnmdsupply]

Oceny zawodników: Martínez świetnie wykonuje rzuty karne w wygranej Argentyny

W Dniu Niepodległości Ameryki, Lionel Messi i Argentyna chcieli odpalić fajerwerki dla swoich fanów zwycięstwem w ćwierćfinale, ale po raz kolejny, podobnie jak w finale Mistrzostw Świata w 2022 roku, to ich bramkarz Emiliano Martínez wcielił się w rolę bohatera, ponieważ jego dwie potężne obrony pomogły jego drużynie pokonać Ekwador w dramatycznych rzutach karnych, zapewniając sobie miejsce w półfinale Copa América w czwartkowy wieczór.

Po nieobecności w ostatnim meczu fazy grupowej Argentyny z Perú z powodu kontuzji mięśnia, Tanie koszulki piłkarskie Messi powrócił do wyjściowego składu i poprowadził broniących tytułu mistrzów świata i Copa América do zwycięstwa nad rywalami z Ameryki Południowej w fizycznym meczu w Houston. Nie był to jednak łatwy mecz dla Argentyny i pomimo posiadania piłki, było wiele momentów, w których Ekwador powinien był wykorzystać swoją przewagę.

Początek meczu został zdominowany przez La Tricolor, gdy ich lewa strona naciskała na argentyńską linię obrony, nieustannie łapiąc pełnego obrońcę Nahuela Molinę z zaskoczenia. W rzeczywistości, w jednej z sytuacji, Martínez musiał bardzo dobrze obronić strzał Jeremy'ego Sarmiento, aby utrzymać wynik bezbramkowy.

Poza jednym dobrym uderzeniem i dośrodkowaniem w pierwszych 20 minutach, Messi był również stosunkowo cichy w pierwszych 30 minutach. Argentyna, jak zwykle, potrzebowała trochę czasu, aby się rozkręcić, ale im dłużej trwała pierwsza połowa, tym bardziej przyzwyczajali się do środkowego bloku Ekwadoru, a nawet wyżej, kiedy Ekwador przeszedł na grę man-to-man, Argentyna złapała.

Zablokowana próba Enzo Fernándeza po kontrataku zakończyła się rzutem rożnym i w ten sposób nastąpiło otwarcie. Dośrodkowanie Messiego trafiło do Alexisa Mac Allistera z Liverpoolu, który oddał strzał w kierunku dalszego słupka, gdzie znalazł otwartego Lisandro Martíneza, a obrońca Manchesteru United był gotowy do oddania strzału. Argentyna objęła prowadzenie i udała się na przerwę.

Druga połowa rozpoczęła się dramatycznie, gdyż Ekwador wywalczył rzut karny po zagraniu ręką Rodrigo De Paula w polu karnym. To była wreszcie szansa dla podopiecznych Félixa Sáncheza Basa na wyrównanie. Słaby rzut karny Ennera Valencii zapewnił jednak Argentynie i Martínezowi ciągłe dążenie do zachowania czystego konta przez całą kampanię. Zmieniło się to dość szybko, gdy Ekwador wyrównał w doliczonym czasie gry za sprawą Kevina Rodrígueza, co wymusiło dramatyczne rzuty karne.

Ale to właśnie tam Dibu po raz kolejny stanął w obronie swojej drużyny, zwłaszcza po tym, jak Messi nie trafił w panenkę. Obrońca Aston Villi, który był tak ważny w takich sytuacjach w przeszłości - zarówno w Copa América, jak i na Mistrzostwach Świata - wykonał dwie potężne próby. Jego koledzy z drużyny wykonali resztę rzutów karnych i ostatecznie Argentyna odniosła zwycięstwo.

Nie ma wątpliwości, że menedżer Lionel Scaloni prawdopodobnie opuści ten mecz z poczuciem ostrożności, ponieważ wiedział, że jego drużyna pozwoliła na zbyt wiele okazji i nie była imponująca w ataku. W rzeczywistości Ekwador powinien był wygrać w 90 minut. Scaloni ma się nad czym zastanawiać.

Ale niestety, to na inny dzień, ponieważ La Albiceleste czeka kolejne miejsce w finałowej czwórce. Teraz zmierzą się ze zwycięzcą meczu Wenezuela - Kanada.

OCENY ZAWODNIKÓW (1-10; 10: najlepszy; zawodnicy wprowadzeni po 70. minucie nie otrzymują oceny) GK Emiliano Martínez, 9 - W 14. minucie świetnie obronił strzał Jeremy'ego Sarmiento, a po niewykorzystanym przez Valencię rzucie karnym dał o sobie znać psychicznie i fizycznie. Następnie kolejny niesamowity występ w strzelaninie z dwoma potężnymi obronami. W tym momencie jest najważniejszym graczem Argentyny. I wliczam w to Messiego.

DF Nahuel Molina, 6 - Niezbyt udany początek w pierwszej połowie, kiedy został przyłapany na obronie, gdy lewa strona Ekwadoru nadal nacierała. Ale w miarę rozwoju gry coraz bardziej angażował się w grę do przodu, pomagając Argentynie w szerokich strefach.

DF Cristian Romero, 6 - Typowy występ Cutiego, który zaczął od faulu na Valencii, by pokazać swoją obecność. Ogólnie był w porządku, ale nie tak imponujący jak zwykle.

DF Lisandro Martínez, 7 - Świetny mecz, w którym zdobył swoją pierwszą bramkę dla Argentyny dzięki główce w pierwszej połowie. Zszedł z boiska w 78. minucie.

DF Nicolás Tagliafico, 6 - Stosunkowo spokojny mecz, w którym bardziej skupiał się na defensywnych aspektach swojej gry. Kilka dobrych interwencji i biegów w drugiej połowie.

MF Enzo Fernández, 5 - Pół przyzwoita główka w pierwszej połowie i kolejna tuż przed 35. minutą, gdy Koszulki piłkarskie Argentyna dzieci kontratakowała, ale trafiła w obrońcę. Ogólnie rzecz biorąc, miał trudności z opanowaniem się i został przyćmiony przez swojego kolegę z drużyny Chelsea, Caicedo.

MF Alexis Mac Allister, 7 - Wyczyścił wiele błędów argentyńskich pomocników w pierwszej połowie i to jego strzał z rzutu rożnego Messiego dał bramkę otwierającą Licha Martíneza. Wykorzystał rzut karny.

MF Rodrigo De Paul: 6 - Niespójny początek meczu, poczuł gniew ekwadorskiego środka pola i to jego błąd doprowadził do rzutu karnego. Poprawił się w drugiej odsłonie, ale ogólnie rzecz biorąc, był to słaby występ.

MF Nicolás Gonzalez: 7 - Świetna zmiana napastnika Fiorentiny, który poruszał się po całym boisku z lewej strony. Nie przestawał biegać i starał się odzyskać każdą piłkę.

FW Lionel Messi: 5 -- Jeden przyzwoity bieg i niski cross, a także świetna piłka do Fernándeza w pierwszej połowie po tym, jak nie widział wielu szans, ale nie miał tyle miejsca dla niego i jego kolegów z drużyny. Jego rzut rożny przyczynił się jednak do zdobycia bramki. Jego obecność oczywiście nadal miała ogromny wpływ, ale wciąż szuka swojego pierwszego gola w rozgrywkach. Spudłowana panenka w rzucie karnym. Messi miał również 32 dotknięcia piłki przeciwko Ekwadorowi, według Opta, co było jego najmniejszą liczbą w konkurencyjnym 90-minutowym meczu dla Argentyny od 2011 roku.

FW Lautaro Martínez, 5 - Po elektryzującym początku turnieju, był to spokojny mecz dla zawodnika Internazionale. Dużo biegów, które tak naprawdę nigdzie nie prowadziły. W 64. minucie zastąpiony przez Juliána Álvareza Zestawy Piłkarskie.

[redhatmeg]

Fandomy Po Latach - Kilka słów o świątecznych filmach

Fandomy Po Latach – Kilka słów o świątecznych filmach

I tak oto doszliśmy do ostatniego tekstu z serii Fandomy Po Latach (przynajmniej na rok 2022). Długo zastanawiałam się, która serię sobie powtórzyć w grudniu, chciałam jednak, aby było to coś wyjątkowego i łączącego się w jakiś sposób z okresem bożonarodzeniowym. Ostatecznie padło na Kevina samego w domu i jego sequele, ale przy okazji obejrzałam sobie kilka filmów świątecznych, które powtarzam…

[organisationskoval]

85) National Vanguard, Awangarda Narodowa - amerykańska biała nacjonalistyczna organizacja neonazistowska z siedzibą w Charlottesville w Wirginii, założona w 2005 roku przez Kevina Alfreda Stroma i byłych członków National Alliance. Grupa została założona przez byłych i wypędzonych członków National Alliance. 5-osobowy Komitet Wykonawczy Sojuszu Narodowego, think-tank utworzony pięć miesięcy wcześniej przez Ericha Gliebe w celu zbadania nowych pomysłów, wydał formalną deklarację zatytułowaną „A Time for Leadership”. W deklaracji potępiono rozwiązanie przez ówczesnego przewodniczącego Ericha Gliebe, Rady Dyrektorów National Alliance i zmniejszenie jej składu tak, aby obejmował tylko siebie i dyrektora operacyjnego Shauna Walkera. Wezwał do rekonstytucji Rady Dyrektorów i połączenia Rady z Komitetem Wykonawczym zarówno pod względem członkostwa, jak i funkcji. Gliebe i Walker odrzucili deklarację. W odpowiedzi Gliebe i Walker stwierdzili, że Kevin Strom nie wykonuje dobrze swojej pracy jako redaktor magazynu National Alliance, co czasami spóźnia się o miesiące. Doszło do sporu o wynagrodzenie, w którym Kevin Strom twierdził, że Shaun Walker nie płacił Stromowi pełnej pensji, co stało się publicznym sporem na czatach internetowych. Ten spór płacowy i inne konflikty wewnętrzne stworzyły atmosferę konfliktów frakcyjnych, które narastały przez 6 miesięcy, aż do wybuchu. Nie było możliwości prawnych, więc w kwietniu 2005 r. „Awangarda Narodowa” została formalnie zorganizowana przez niektórych byłych koordynatorów Jednostek Sojuszu Narodowego i pięciu członków Komitetu Wykonawczego. Główne kwestie wymieniane w związku z rozłamem z Sojuszem Narodowym dotyczyły stworzenia rozszerzonej Rady Dyrektorów, szybkiego i profesjonalnego publikowania magazynu informacyjnego oraz otwartej księgowości wszystkich zebranych funduszy. Nowa organizacja wybrała Kevina Alfreda Stroma na swojego nowego lidera, ale nie utworzono Rady Dyrektorów. W ciągu 8 miesięcy połowa wszystkich członków National Vanguard albo zrezygnowała, albo utworzyła kolejną nową grupę. Większość kluczowych przywódców, którzy zaplanowali pierwszy zamach stanu z grupy Sojuszu Narodowego, opuściła Narodową Awangardę w ciągu 15 miesięcy, ale bez otwartego rozpowszechniania w Internecie „wewnętrznego prania”. W styczniu 2007 Strom został aresztowany przez FBI i federalnych marszałków za zarzuty związane z pornografią dziecięcą. W 2008 roku przyznał się do posiadania pornografii dziecięcej (choć utrzymuje, że posiadanie było nieumyślne) i został skazany na 23 miesiące więzienia. Od maja 2015 r. National Vanguard prowadzi aktywną stronę internetową zawierającą codzienne artykuły i aktualizacje. Od czasu reorganizacji National Vanguard grupa koncentruje się na spotkaniach jednostek i dystrybucji ulotek. Bojkot sieci sprzętu komputerowego The Home Depot został rozpoczęty ze względu na jej stanowisko wobec nielegalnych imigrantów. Jednostki na Florydzie, Nevadzie i New Jersey wydają się być najbardziej aktywne. Członkowie próbują utworzyć nową partię polityczną w Nevadzie: White People's Party. Jedna z desek na platformie partii wzywa do umieszczenia „Białej Rasy” na liście gatunków zagrożonych, ponieważ „wszystkie odpowiednie prawa działają przeciwko dalszemu istnieniu Białych”. W następstwie huraganu Katrina, który uderzył w wybrzeże Stanów Zjednoczonych 29 sierpnia 2005 r., 20 września 2005 r. zorganizowano National Vanguard First Response Team, aby pomóc białym rodzinom w Alabamie i Mississippi. Ich decyzja o pomocy tylko białym ofiarom została określany jako naganna. W 2005 roku National Vanguard zaprezentował pop-muzyczny duet Prussian Blue, siostry bliźniaczki z Bakersfield w Kalifornii, Lynx i Lamb Gaede, które, jak organizacja miała nadzieję, „przełomują nowe możliwości… tworząc cały gatunek pro-białej muzyki” to trafi do głównego nurtu odbiorców. Ich matka, April, jest pisarką i aktywistką National Vanguard.

[salmankhanholics]

★ CUTE…Salman Khan with Child artist Kevina Tak From Choti Sardarni serial on Bigg Boss 13, WeekendKaVaarWithSalman (November 15, 2019)! 

[calkiem-optymistycznie]

marzenie

ubrać z tobą choinkę

w święta leżeć razem obok niej

oglądać przereklamowanego kevina

pić gorącą czekoladę

i tak rok w rok

[miladysims]

[PIC 3] Mr B: Nie miała Pani problemów z dotarciem?  [PIC 4] Jen: Nie, jak widać.  Mr B: Przepraszam, że Travis nie mógł Panią podwieźć. Wszystko ze względów bezpieczeństwa.  Jen: Oczywiście, nie musi Pan się tłumaczyć. Z kim się spotykamy?  Mr B: Z nikim.  [PIC 5] Jen: Powiedział Pan, że to pilne.  Mr B: Dokładnie tak.  Jen: Czy ma to związek z naszym spotkaniem w windzie?  Mr B: Słucham?  Jen: Chodzi o Kevina? To tylko kolega z pracy. Nie łamię zasad umowy.  [PIC 6] Mr B: Dobrze, że ma Pani to na uwadze, ale nie dlatego poprosiłem o spotkanie. Głównie chciałem Pani podziękować. Cenię sobie naszą współpracę i uznałem, że za rzadko o tym mówię.  Jen: Nie pracujemy długo razem, więc nie ma jeszcze za co.  [PIC 7] Mr B: Mimo wszystko.  Zamówiłem już dla nas, ale jeśli ma Pani ochotę na coś innego, proszę się nie krępować.

[the-purest-wolf]

Obserwator - [Frank & Karen] - Punisher, Daredevil.

Dobra, to jest okropne, ale siedziało mi w głowie. Znaczy się. Ogólnie to siostra powiedziała mi dzisiaj, że jej znajoma pracująca w szkole postawiła całą placówkę na głowie, bo od rana w krzakach siedział jakiś zboczeniec. Przyjechała policja i te sprawy. Tylko, że tym "zboczeńcem" okazał się samotny ojciec, który martwił się pierwszym dniem dzieci w szkole z nową nauczycielką. BUM. Brzmi jak Frank, prawda? AU - Podczas strzelaniny w Central Parku, Billy i Maria osłaniają Lisę oraz Franka Jr. własnymi ciałami.

***

Od rana czuła się obserwowana.

Karen przeprowadziła się do Nowego Jorku tuż po śmierci brata. Nie mogła znieść tej namacalnej obecności Kevina w Vermont.

Za dużo wspomnień.

Dopiero co dostała pracę w pobliskiej szkole podstawowej w której uczyła wychowania do życia w rodzinie. Klasa nie była duża, posiadała raptem osiemnastu uczniów. Pewnie była to kwestia tego, że szkoła znajdowała się na obrzeżach Nowego Jorku.

Śpiew ptaków za oknem i ciche szeptanie uczniów rozpraszało, jednak nie na tyle, by Karen zrezygnowała z dyskretnego obserwowania ruchu za szybą.

Powiadomiła już resztę ciała pedagogicznego o mężczyźnie w krzakach. Facet wychynął zza gałęzi berberysu ukazując kanciastą twarz i czarne włosy. Pedofil. Karen wzdrygnęła się na samą myśl, że ona i jej klasa byli obserwowani przez tego obleśnego faceta przez ostatnie czterdzieści minut. Chociaż nie.

Jak długo ten facet tam siedział? Karen czuła ciarki na plecach od samego rana.

Śledził ją? A może jednak był zainteresowany dziećmi? Czuła jego obecność jedynie podczas prowadzenia lekcji. Zresztą to nieważne, lekcja zaraz się kończyła, a policja została zawiadomiona i zamierzała złapać tego typa.

- Pani Page?

- Tak, Lisa?

- Czy rozmowa zawsze jest lepsza, niż czyny?

***

No właśnie.

- Tatusiu!

Funkcjonariusz został odepchnięty przez drobne ciało dziewczynki biegnącej ku brodatemu mężczyźnie.

Światła policyjne oświetlały szkolne podwórko na którym zebrało się ciało pedagogiczne oraz ich podejrzany typ z krzaków. Mężczyzna ubrany we flanelową koszulę padł na kolana tuląc do siebie dziewczynkę. Lisa uczepiła się faceta, który starał się ukryć twarz w jej długich włosach jakby z zażenowaniem.

O co tu chodziło?

Karen rozejrzała się spoglądając na zdezorientowanych funkcjonariuszy i nauczycieli.

Po podwórku poniósł się cichy śmiech.

- Nie umiesz się chować – powiedziała dziewczynka tuląc się do trzęsącego się dorosłego.

Chować? To była jakaś zabawa? Czy ten facet był niepoważny?

- Zauważyłem – burknął niezadowolony mężczyzna całując Lisę w czubek głowy. Facet podniósł głowę ukazując ciemne, rozbiegane oczy. Klęcząc tam pośrodku tłumu ludzi we flanelowej koszuli z dziewczynką w ramionach, mężczyzna wyglądał jak przestraszony ojciec.

Czy to, aby na pewno był jakiś zboczeniec?

Na szkolnym chodniku zastukały obcasy. Wszyscy oprócz Karen odwrócili się ku źródłu dźwięku ignorując mężczyznę, który wodził wzrokiem po okolicy przyciskając dziewczynkę do piersi.

- Frank, Ty znowu tutaj?

Mężczyzna spiął się kierując rozbiegane oczy ku dyrektorce.

- Mogę to wyjaśnić, proszę pani.

***

- Podobno chciał pan ze mną porozmawiać.

Policja odjechała, zostawiając panią dyrektor, by ta, sama rozwiązała sytuację z Franki’em Castle, więc co takiego ten mężczyzna robił u niej w „biurze”. Oboje siedzieli na kanapie w ciasnym klasowym zapleczu, gdzie oprócz mebla mieściła się raptem mała lodówka oraz stolik. Castle nie potrafił skupić wzroku w jednym miejscu spoglądając co i rusz to na dłonie dzierżące kubek z kawą to na podłogę, stolik oraz ścianę.

- Panie Castle?

- Frank… - wychrypiał mężczyzna spoglądając na Karen niespokojnymi, ciemnymi oczami. – Ja… Cholera… – prychnął brunet odstawiając z hukiem kubek na stół. Czarna kawa zachlupotała o krawędzie porcelany grożąc wylaniem. Castle pochylił się na kanapie zaczesując czarne, falowane włosy do tyłu.

- Nie śpiesz się, Frank – powiedziała miękko spoglądając na zdenerwowanego mężczyznę. Powinna się bać. Ona i obcy facet w tak małym pomieszczeniu z jednym wyjściem? Jednak był to przecież ojciec jednej z jego uczennic. Fakt, obserwował ją jakiś czas, ale… no właśnie. Miał swój powód prawda?

Castle westchnął odwracając się do Karen ze zbolałym wyrazem twarzy.

- Przepraszam , że Panią wystraszyłem, po prostu jest Pani nowa i martwiłem się o dzieci, a ja nie znam Pani – mężczyzna zaczyna wodzić wzrokiem po całym zapleczu, byle tylko nie spojrzeć Karen w oczy. Castle zaciska dłonie na kolanach wyglądając na zdenerwowanego. - To nowy rok, nowa szkoła dla Lisy i Franka Jr., a ja sprawdziłem ją. Wiem, że jest bezpiecznie, że nikt nie zrobi im krzywdy, ale nikt mi nie powiedział, że będzie jakiś nowy nauczyciel, a ja Pani nie znam i dzieci Pani nie znają, a ja… - mężczyzna wydycha chwiejnie powietrze przez zaciśnięte usta podskakując na miejscu. – To trochę popieprzone.

Karen marszczy brwi na widok nieskupionych oczu Castle’a. Z niewyjaśnionych przyczyn nie lubi patrzeć na tak niespokojnego mężczyznę. Weteran wojenny? Karen chwyta drżące dłonie bruneta, który podnosi wzrok spoglądając na nią ciemnymi oczami.

- W porządku – zapewnia z uśmiechem.

- Ja… po prostu była ta… ta strzelanina w Central Parku i… nie było mnie tam przy rodzinie – wzdycha cicho Castle drżąc pod ciepłym dotykiem dłoni Karen. - Świętowaliśmy mój powrót z tury, a ja odszedłem tylko na chwilę, a oni… Maria. Billy… - mężczyzna trząsł się oddychając coraz szybciej. Ciemne, zagubione oczy wodziły po zapleczu. - Osłonili dzieci, ale mnie nie było i…

- W porządku, nic się nie stało – zapewniła miękko cicho płaczącego mężczyznę na swojej kanapie. Frank Castle pochylił się przyciskając mokrą twarz do dłoni Karen, które nadal trzymały jego drżące ręce.

[akomoodacja]

tak w chuj dziwnie nie oglądać kevina z dziadkiem. tak w chuj mi przykro.

[theindianewstoday-blog]

Choti Sarrdaarni's Param does make up in a tik-tok video

https://theindianewstoday.com/choti-sarrdaarnis-param-does-make-up-in-a-tik-tok-video/ Choti Sarrdaarni's Param does make up in a tik-tok video

[komiksowenotatki]

[KN#203] Trofea 29.06.2019/Trophies - Imieniny Jana Kochanowskiego 2019 

Tego dnia w Ogrodzie Krasińskich odbywał się organizowany przez miasto festyn związany z literaturą.

Miałem właśnie zamówić z internetu Paper Girls, Odrodzenie i Bodycount, gdy dowiedziałem się o tej imprezie oraz o tym, że wydawnictwo Non-Stop Comics ma tam swoje stoisko. 

Pomyślałem, że zamiast zamawiać komiksy przez internet, czekać i dopłacać za wysyłkę, mogę mieć je od ręki. 

Pojechałem tam i udało mi się dostać dwa z trzech planowanych tytułów. Bodycount : Teenage Mutant Ninja Turtles - Stustronicowa awantura od Kevina Eastmana twórcy Wojowniczych Żółwi Ninja oraz Simona Bisleya rysownika, którego charakterystyczny styl w latach 90 pokochaliśmy w historiach z Lobo. Jest to tak specyficzny temat nie uznający kompromisów, że albo się go lubi albo nie. Ja bawiłem się świetnie i cieszę się, że dołączył do mojej kolekcji. 

Całość jest wydana w twardej oprawie, wydrukowana na papierze kredowym, w kolorze.

Paper Girls 5 - Piąty i zarazem przedostatni tom tytułu od którego zacząłem przygodę z tym wydawnictwem. Ostatnio internet obiegła wieść o planowanej adaptacji serii w postaci serialu. 

Infidel - “Współczesna opowieść z motywem nawiedzonego domu w tle.“ 

Jest to nowość od wydawnictwa Non Stop Comics. Czegoś takiego nie mogłem sobie odmówić, zwłaszcza gdy było już w zasięgu mojej ręki. 

Całość jest wydana w miękkiej oprawie i liczy 168 stron w kolorze. Kupiłem go zamiast kolejnych tomów Odrodzenia, którego wydawnictwo nie miało przy sobie na stoisku. 

[whatcammieloves]

Najlepsze.

Mam najlepszych przyjaciół na świecie. Moją kochaną siostrę z którą chyba mam dużo lepszy kontakt niż kiedyś, ponieważ potrafimy się dogadać w każdej sytuacji, a teraz nawet bardziej. Oczywiście już ustalamy,że kupimy mamie jakiś fajny drobiazg na jej imieniny i urodziny. Nie wiem co wyjdzie z tego SPA ale plan jakiś jest. Zamawia mi też prezent urodzinowy. Nie wiem co to było, bo oczywiście mi nie powiedziała, ale obstawiam biżuterię bądź ubrania, chociaż trochę mi się to nie zgadza. W Warszawie jest bowiem tyle sklepów, że bez kłopotu kupisz i jedno i drugie. Pani S zaś zaczęła się zastanawiać czy nie wysłać mi prezentu nieco później , ponieważ uznała,że dorzuci mi coś z zagranicznych wakacji w Turcji. Powiedziałam jej że poczekam, choć bardziej niż wszystkie prezenty cieszą mnie dobre relacje i wzajemne zaufanie.

Pan Magic wraz z panem P się do mnie odezwali. Są cudowni, bo naprawdę dobrze się z nimi rozmawia, było bardzo wesoło i swojsko. Jeśli tak ma być dalej to jestem za. N z kolei chce odpłacić panu M za to co się wydarzyło wcześniej.. wiem że robi to bardziej z uwagi na mnie bo byłam w nim zakochana po same uszy.

Do tego pan J się nie odzywa, a żeby było śmiesznie.. zrobił coś o czym wie że by mnie zaskoczyło, bo do niego nie pasowało i pierwsze pytanie brzmiało A Kama wie? Możecie mnie zabić ale wspólnie z panią S doszliśmy do wniosku popartego przez T zresztą.. nie obchodzi Cię czy przyjaciółkę by to zabolało. Bo ona czy on nieważne, ale prawdziwy przyjaciel nie zerwałby kontaktu, niezależnie od popełnionych błędów. Stąd wniosek,że jestem dla niego kimś więcej. Nie ukochaną. Ale pewnych relacji wcale nie trzeba nazywać, by je czuć. Mimo wszystko mam naprawdę fantastyczną ekipę.

A na urodziny największe moje marzenie to życzenia urodzinowe od Kevina, od pana J, Magic-a i pana N oczywiście z chomikiem w tle. Dopadła mnie choroba więc czytania czas ❤️

[salmankhanholics]

★ What Left Salman Confused! 

(November 20, 2019)!