#Jan Schepens

[hetwolvenalarm]

Iedereen wil anders zijn En dat kan vandaag

Want het carnavalfestijn Vieren wij zo graag

2003 vs 2024

[ilovetheater-nl]

The Singing Factory brengt ontroerend verhaal in nieuwe musical Bucket List

Het verhaalWat als je grote dromen hebt, maar bijna geen tijd meer om ze te laten uitkomen?De 11-jarige Elias weet dat zijn tijd op aarde er bijna op zit. De ziekte die hem al heel zijn levenaan een ziekenhuisbed gekluisterd houdt, krijgt langzaam de overhand. Maar Elias heeftdromen. Grote dromen. En hij besluit alles op alles te zetten om die dromen werkelijkheid telaten worden.Bucket List is…

[xxlisagamerxx]

Dolfje Weerwolfje de musical fanart!

[ronnydeschepper]

Slawomir Mrozek (1930-2013)

Het is al tien jaar geleden dat de Poolse auteur Slawomir Mrozek is overleden… Continue reading Untitled

[rotterdamvanalles]

Luchtopname van de scheepswerf en machinefabriek van Piet Smit Jr. aan de Kreekweg, latere Stadionweg, en op de achtergrond de Nieuwe Maas, 1923.

Pieter Smit (1848-1913) groeide op in een familie van scheepsbouwers te Slikkerveer. Op 20-jarige leeftijd maakte hij een reis naar de Verenigde Staten om daar de scheepsbouw te bestuderen. Na zijn terugkeer was hij eerst werkzaam op de werf van zijn voogd en oom Jan Smit Fzn, om vervolgens begin 1872 de werf van zijn oom Joost Pot in Slikkerveer over te nemen. Naast de werf die ingericht werd op de bouw van ijzeren schepen startte Smit ook met ijzerbewerking (ijzeren masten, ra's en waterketels) en een machinefabriek (voor de eigen scheepsketels en stoommachines). In 1890 werd het bedrijf omgezet in een vennootschap, de NV Scheepsbouw en Machinefabriek De Industrie (met een maatschappelijk kapitaal van f 220.000). Omdat ter plaatse geen uitbreidingsmogelijkheden waren werd in 1893 het bedrijf overgeplaatst naar Rotterdam. Architect J van Schaik was verantwoordelijk voor het ontwerp van het complex (ketelmakerij, gieterij, kantoorgebouw, woonhuis plus twee blokken woningen) op de linkeroever van de Nieuwe Maas, gemeente IJsselmonde (stadsdeel) Daar vonden al snel uitbreidingen plaats.

In 1912 verkocht Pieter Smit zijn aandelen in de vennootschap aan een consortium onder leiding van de Rotterdamse zakenman D.G. van Beuningen. Deze verkocht ze in 1938 weer aan de Rotterdamse Droogdok Maatschappij (RDM) en de NV Dok en Werf Maatschappij Wilton-Fijenoord. In beide gevallen bleef P. Smit Jr. gewoon onder eigen naam voortbestaan. De onderneming omvatte rond 1920 een ijzer-, staal- en metaalgieterij inclusief eigen modelmakerij, scheepsbouwloods, langshellingen, smederij en machinebouw- en ketelbouwwerkplaats. Er waren in de jaren twintig 1200 tot 1600 werklieden werkzaam.

De foto is gemaakt door KLM Aerocarto en komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt van Wikipedia.

[jurjenkvanderhoek]

DE ZOLDERSCHATTEN VAN WIM VAN DER VEER: KUNST, GEEN KITSCH

Op de fiets trekt hij er op uit. Of op de brommer wanneer hij verder het landschap in wil. Op de bagagedrager staat een stellage van houten latten om de relatief kleine schilderdoeken te vervoeren. Kwasten, verftubes, schetsvellen en tekenmateriaal gaan in de fietstassen. Zo gaat Wim van der Veer langs Friese wegen. Want Friesland is zijn atelier. Daar doet hij zijn inspiratie op. Daar is hij het liefst aan het werk, in de buitenlucht. In weer en wind gaat Van der Veer op weg, want ieder seizoen en elke dag heeft een eigen sfeer en indruk om uitdrukking aan te geven. Hij zoomt in op details en schildert compact. ‘Haventjes, dorpsgezichten, door bomen omzoomde landweggetjes, eenzame boerderijen, rietomkraagde slootjes en uitgestrekte landschappen onder mooie wolkenpartijen’, schrijft Dirk van Ginkel in het boek Zolderschatten. Dat verschijnt ter gelegenheid van het 85e levensjaar van de kunstenaar.

Die kleine schilderijen, 35 bij 40 centimeter, en dat tekenwerk – schetsen om de werkelijkheid in de vingers te krijgen – bleven lange tijd opgeslagen en niet zichtbaar in dozen en mappen op de zolder van zijn woonhuis staan en liggen. Enkel was Wim van der Veer bij het grote publiek bekend van zijn grote schilderwerken, die in opdracht werden gemaakt. Maar nu tegen het eind van zijn leven en aan het eind van zijn carrière als kunstenaar, hoewel hij natuurlijk nog jaren mee kan, schoont hij zijn zolder om ruimte te maken. Ruimte in zijn hoofd, plek voor nieuwe dingen en andere inzichten, want Van der Veer is nog voortdurend geïnspireerd bezig. Wim is nog aldoor doende om het Friese landschap af te beelden. In kaart te brengen zou je kunnen stellen, voor de eeuwigheid te bewaren.

Het is Jan Reinder Adema, en het is Han Steenbruggen, waarvoor Wim van der Veer het zolderluik opent. Zij kunnen kijken in de dozen en de mappen openen. Zij vinden de schatten die voor het oog jarenlang verborgen waren gebleven. Adema presenteert dit tekenwerk en deze vele schilderijen van klein formaat in een verrassende tentoonstelling. Steenbruggen doet een greep uit de dozen en laat havengezichten en enkele landschappen zien in het jaar dat de schilder 80 wordt. Deze schilderijen hing ik destijds als collectiebeheerder aan de wanden van een kamer in de westvleugel van Museum Belvédère. En ik schreef erover: “De expressie buiten gezien wordt in een ferme toets op het doek uitgezet. Zonder overbodige detaillering, direct en spontaan. Zo lijken de schepen (…) groots in beperkte afmeting – monumentaal. Als gezien door een patrijspoort, een venster op de wereld.”

Nu de schilder dus 85 is, krijgen deze kleine werken opnieuw aandacht. Maar zeker ook de tekeningen, de etsen en aquatint. Voor Wim van der Veer is de tekening de bron van alles. Dat is het begin, de grond waarop een schilderij kan ontstaan. Uit de buitenlucht neemt hij op papier het landschap mee naar het atelier. Maar tekent ook meteen op doek het geziene uit. Het zijn speelse schetsen waarin de scherpe blik van de schilder tot uiting komt. De tekeningen zijn bedoeld als aanloop naar een schilderij, dienen in eerste instantie altijd een doel. Daarom staan er ook wel geschreven aanwijzingen op, zoals het aangeven van kleuren of het pakken van de sfeer. Maar er zijn zeker tekeningen die het predicaat van resultaat verdienen, die al af zijn zogezegd. Ook maakt hij wat hijzelf noemt notities, tekeningen ontstaan tussen de bedrijven door, onderweg.

De en plein air gemaakte schilderijen hebben een onstuimig karakter en meest ongemengde vaak sombere kleuren. ‘Driest geschilderd, snel opgezet, met een grove penseelstreek en heel veel verf’, schrijft Dirk van Ginkel. ‘Laag over laag, in de wonderlijkste kleuren.’ Van der Veer schijnt zich weinig tijd te geven om een landschap tot in detail uit te werken. Het kenmerkt de spontane aanpak, de speelse benadering van het vak schilderen. Hoewel de schilderijen een klein handzaam formaat hebben, is de verf er monumentaal op geboetseerd. De schilder als beeldhouwer. Het afzonderlijk opvullen van de vlakken omkaderd met geschilderd zwart alsof de schilder met verf en penseel tekent, geeft het beeld een uitzonderlijk aanzicht. In een robuuste toets pakkend getroffen. Het is zo een stapeling van elementen om tot een eenduidige afbeelding te komen. De bouwstenen zijn de losse vlakken die zich puzzelen tot het uiteindelijke beeld. Een eenvoudige opbouw, met een meervoudig resultaat.

Nadat Wim van Jentsje Popma de oude etspers van Hendrik Werkman krijgt begint hij te experimenteren met grafische technieken. Met het etsen en de aquatint moet hij, in weerwil van zijn expressieve handschrift bij het tekenen en schilderen, meer bedachtzaam werken. Echter blijkt hij geen graficus te zijn en stopt ermee. Het experiment intrigeert hem wel, het maken, maar het drukken in oplage – een kenmerk van grafiek – heeft minder zijn belangstelling. Steeds dezelfde handeling doen voor eenzelfde resultaat ziet hij niet zitten. Wim van der Veer is schilder.

Het werk van Wim van der Veer laat een Friesland uit voorbije tijden zien, is Dirk van Ginkel van mening. Het boek geeft van dat Friesland vele voorbeelden in een groot aantal afbeeldingen. Maar ook Frankrijk is onderwerp van zijn werk. Mens en dier zijn in zijn robuuste schetsmatige stijl op papier en doek gezet. Maar telkens komt hij toch terug naar huis, terug naar Friesland. Het weidse landschap, de hoge luchten, de kleine havens, het heeft zijn aandacht. Hij treedt in zijn vroege werk het leven tegemoet met het penseel in de aanslag. ‘In een caleidoscopische werveling van kleuren en penseelstreken wordt de wereld, zoals die toen beleefd werd door Van der Veer, gevangen.’

Het latere werk laat zich karakteriseren als een rustige en enigszins afstandelijke waarneming van het landschap. ‘Het is een wereld waar het leven goed is en overzichtelijk en waarin de maker een tevreden mens lijkt.’ Het is de emotie van de schilder die zichtbaar in het werk is opgetekend. Hij schildert wat hij ziet in een lichtelijk naïeve stijl. Maar juist dat ongekunstelde maakt het werk zo aantrekkelijk. Het zijn alle stillevens van een verlopen wereld, een omgeving die wij kunnen kennen van toen. Met name door het eenvoudige en vlotte handschrift, de spontane en impulsieve penseelvoering, heeft de kunst van Wim van der Veer een breed publiek. Vooral doordat de dozen en mappen van zolder geopend zijn wordt eens te meer duidelijk dat ook Wim van der Veer het geheugen van Friesland is.

Wim van der Veer zolderschatten. Dirk van Ginkel. Uitgave verschenen ter gelegenheid van de 85e verjaardag van Wim van der Veer en exposities in Galerie Jan Reinder Adema in Damwâld en De Schierstins in Veenwouden. Uitjouwerij De Ryp, 2024.

[indegazettevanindegazettepuntbe]

Marc Deprez, schepen uit Diksmuide nodigt iedereen uit voor diepzinnige ontmoetingen op zaterdag 20 april : ‘Filosofie voor Jan en Alleman’ in CC Kruispunt ter ere van wijlen schepen Jan Van Acker (Idee Diksmuide)  https://www.westnieuws.be/marc-deprez-schepen-uit-diksmuide-nodigt-iedereen-uit-voor-diepzinnige-ontmoetingen-op-zaterdag-20-april-filosofie-voor-jan-en-alleman-in-cc-kruispunt-ter-ere-van-wijlen-schepen-jan-van-acker/?utm_source=dlvr.it&utm_medium=tumblr

[alonewolfr]

L’abbigliamento è la nudità a un livello più raffinato.

|| Jan Schepens

[rtvideaal]

Doesburgse Kadedagen

Op zaterdag 16 en zondag 17 september vinden de Doesburgse Kadedagen plaats. Deze dagen meren historische schepen aan en staat de IJsselkade gevuld met sfeervolle marktkramen en een braderie met vertier voor jong en oud. © Foto/ video: Jan Visser

[kinetize]

Schepen Jan De Graef neemt tijdelijk de bevoegdheden van collega Lotte Peeters over. — © jvdv Hamme – Schepen Jan De Graef (N-VA), bevoegd voor Ruimtelijke Ordening en Stedenbouw, Erfgoed en Patrimonium, Dierenwelzijn en Hamse Investeringsmaatschappij, gaat in de...

[hetwolvenalarm]

Wie, Wie, Wie?

Maakt het hapje klaar Dat ons zo goed zal smaken

2003 vs 2024

[poboh]

Jonge vrouw met golvend haar voor een zee met schepen / Young woman with wavy hair in front of a sea with ships, Jan Toorop. Dutch, (1858 - 1928) LUST & FOUND

[atevegter]

148 jan haring race

148 jan haring race

de schepen komen aande schepen zijn gegaanze zwerven op het wateren even later komen ze weer terugwat gaat dat vlugnu zijn ze afgeladenmet paling, op de kade daar wordt het vuur gestooktde paling wordt gerooktzo is het feesthet is jan haring race we weten allemaalgerookte aalsmaakt het beste op de damvan oud-monnickendam ate vegter, 9 juli 2022

[rotterdamvanalles]

Gezicht in de Witte de Withstraat, 1946.

Witte de With werd geboren in Hoogendijk bij Den Briel, de geboorteplaats van de één jaar oudere Maarten Tromp. Volgens de legende waren ze in hun jeugd vrienden of zelfs al vijanden, maar daar is geen enkel bewijs voor.

Op 21 januari 1616, toen 16 jaar oud, ging De With in dienst van de Vereenigde Oost-Indische Compagnie als kajuitsjongen op de Gouden Leeuw, het schip van kapitein Gheen Huygen Schapenham, bij een vloot van vijf schepen bestemd voor Indië. In september 1616 assisteerde hij bij de scherpe ondervraging van de muiters van de West-Friesland. Er is wel gesuggereerd dat het deelnemen aan de martelingen van invloed geweest is op zijn karakter, evenals het aanschouwen van de terechtstelling, onder andere door vierendelen en radbraken, van de veroordeelden na de aankomst bij Bantam op 13 november.

Tussen november 1616 en oktober 1617 nam hij deel aan twee handelstochten naar India, aan de kust van Coromandel. Hierna werd hij hofmeester en lijfknecht van Jan Pieterszoon Coen, de gouverneur-generaal. In 1618 maakte hij als korporaal het beleg van het fort van Jakarta mee; nadat dit ontzet was, nam hij deel aan de verwoesting van de stad. Op 8 oktober 1618 voer hij op de Gouden Leeuw huiswaarts onder kapitein Gijsbrecht van Zuilen. Op 23 mei 1619 keerde hij terug in Brielle.

De Witte de Withstraat is een uitgaansstraat in Rotterdam met cafés, restaurants, kunstgaleries, diverse winkels en gemeentelijke monumenten. De straat verbindt de Schiedamse Vest met de Eendrachtsweg. De straat is in 1871 vernoemd naar de Rotterdamse vlootvoogd Witte Cornelisz. de With (1599 - 1658).

De fotograaf is Gerard Roos en de foto komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt van Wikipedia.

[historyfoundhere]

In 1798 werd gestart met de bouw van het droogdok Jan Blanken in Hellevoetsluis. In die tijd was Hellevoetsluis een van de twee belangrijkste marinehaven en de marine had een dok nodig voor het onderhoud. Het dok bestond uit twee delen, een voor onderhoud en in het verlengde een voor de bouw van nieuwe schepen. Voor het openen van de sluisdeuren werd een van de eerste stoommachines in Nederland aangekocht. In de jaren 1880 werd de originele sluisdeur vervangen door een imposant exemplaar van geklonken ijzer. Na de Tweede Wereldoorlog vertrok de marine definitief en kwam het dok in particuliere handen. Het dok raakte in zwaar verwaarloosde staat, maar werd in 2005 volledig gerenoveerd en is nu te bezoeken. —————— One of the most imposant docks in The Netherlands is Jan Blanken at Hellevoetsluis. At the end of the 18th century the Dutch Navy needed a larger drydock. Hellevoetsluis was the first and a later was build at Den Helder. For opening the large doors one of the first steammachines was bought in England. In the 1880’s the original wooden doors were replaced by the enormous iron door. After the dock had gotten in terrible state a large renovation was done in 2005. Currently the dock can be visited and is worth a visit! #hellevoetsluis #droogdok #dockyard #drydock #drydocking #iron #18thcentury #19thcentury #hiermoetjezijn #bestofthenetherlands #koninklijkemarine #janblanken #dockdoors #stadswandeling #shipyard #tunnel #navy #marine #vestingstad #vesting #ontdeknederland #verborgenplekjes #verborgenparel #stoom #steam #zuidholland #nederlandheeftalles #hellevoet #haringvliet #historyfound (bij Droogdok Jan Blanken) https://www.instagram.com/p/CVpeOr_sq74/?utm_medium=tumblr