#Huescar

[tiaramania]

There is a new exhibition called 'La Moda en la Casa de Alba/The Fashion in the House of Alba' at Palacio de Liria in Madrid from October 19th to March 31st. It covers two centuries of the family through their fashion with designs by Charles Frederick Worth, Louise Chéruit, Cristóbal Balenciaga, Flora Villareal, Manuel Pertegaz, and Enmanuel Húngaro. The exhibition includes dresses worn by Empress Eugénie of France, also the Countess of Montijo, and the wedding dresses of Cayetana Fitz-James Stuart, 18th Duchess of Alba, Eugenia Martínez de Irujo, 12th Duchess of Montoro, and Sofía Palazuelo Barroso, Duchess of Huéscar. You can find out more about visiting here.

There are no jewels on display due to security concerns and the cost of insuring them but I noticed in the background of one of the pictures is a portrait of the Duchess of Huéscar wearing the Alba Strawberry Leaf Coronet.

It looks like it was part of the same photo session as the portrait that was found to be on display at Palacio de las Dueñas in Seville in January.

I need to see a better quality picture of Sofia wearing the tiara!

Strawberry leaf ducal-style coronets are very popular amongst Spanish nobility. The one is made of emeralds, diamonds, and pearls and was supposedly a gift from Empress Eugénie to her sister, María Francisca de Sales de Palafox Portocarrero y Kirkpatrick, 16th Duchess of Peñaranda de Duero, wife of the 15th Duke of Alba. Here it is worn by María del Rosario Falcó y Osorio, 21st Countess of Siruela, and María del Rosario de Silva y Gurtubay, 9th Marchioness of San Vicente del Barco, wives of the 16th and 17th Dukes respectively.

Of course it was most famously worn by María del Rosario Cayetana Fitz-James Stuart y Silva, 18th Duchess of Alba, and most titled person in the world before she passed away in 2014.

If anyone goes to the exhibition and is able to get better shot of the portrait, I would very much appreciate if you would send it to me.

[thecatalogueofroyalfashion]

Sofia Palazuelo, Duchess of Huescar || Juan Duyos

[charlotte-of-wales]

A portrait of Fernando and Sofía (née Palazuelo), The Duke and Duchess of Huéscar with their eldest daughter Rosario, is being displayed at Palacio de Las Duenas in Seville. Sofia is wearing the Alba Ducal Coronet. The Duke and Duchess have recently welcomed their second child, Sofia.

credit

[redcarpet-streetstyle]

[pwlanier]

Anton Raphael Mengs (German, Ústi nad Labem (Aussig) 1728–1779 Rome), Portrait of Mariana de Silva y Sarmiento,

duquesa de Huescar (1740-1794), 1775. Oil on panel.

This portrait of a Spanish noblewoman—herself an artist and a member of the Academia de San Fernando—​is both haunting and enigmatic. It is a version of a work that passed down through the sitter’s family and was probably painted at the time of her second marriage in 1775, symbolized by the ring she holds and the faithful lapdog whose shape is left in reserve. We cannot say with any certainty why the portrait was left unfinished and then altered, with her facial features covered as if by a veil. The final result appeals to modern sensibilities and is almost surrealist in its obliteration of identity.

Courtesy Alain Truong

[edmundhoward]

oh mengs’ unfinished portrait of the duquesa de huescar you will forever be jane seymour coded. to me

[royal-confessions]

“Lol the Duke of Huescar tryna cosplay as a royal so much he was told he couldn’t give his daughter a 25-word name” - Submitted by Anonymous

[the-painting-space]

Anton Raphael Mengs (1728–1779)

Portrait of Mariana de Silva y Sarmiento, duquesa de Huescar (1740-1794)

1775

Oil on panel;86.5 × 69.7 cm

The Metropolitan Museum of Art, New York. Mr. and Mrs. Otto Naumann, New York

Not on view

(*) This portrait of a Spanish noblewoman—herself an artist and a member of the Academia de San Fernando—​is both haunting and enigmatic. It is a version of a work that passed down through the sitter’s family and was probably painted at the time of her second marriage in 1775, symbolized by the ring she holds and the faithful lapdog whose shape is left in reserve. We cannot say with any certainty why the portrait was left unfinished and then altered, with her facial features covered as if by a veil. The final result appeals to modern sensibilities and is almost surrealist in its obliteration of identity

Source: @The Met

[bikemum]

Not Everything is Rosy-Day 22 of Bicycling Across Morocco and Spain (and England.)

“Tu es sola?” asks the tipsy man sitting down the bar from me. I had just ordered my glass of wine, proud that I had stayed up late enough to get something to eat in Huescar. It is not the drink I had wanted, it was the tapas. Little delicious snacks that come free with a two dollar glass of wine. Get two glasses and it is a meal. Delicious and the cheapest thing going. “Where is your husband?”…

[havenpoort]

Historische huizen omgeving Haarlem

Het eerste huis waar een kijkje nemen is Huis Zanen aan de Orionweg 1 in Haarlem.

Zaanen was oorspronkelijk een heerlijkheid in de omgeving van Haarlem. In 1296 werd het zich hier bevindende kasteel verwoest uit wraak omdat Willem Zaanen deel uitmaakte van het complot van edelen om Floris V te vermoorden.

Op 12 december 1572 werd het herbouwde kasteel door de Spaanse troepen in bezit genomen ten behoeve van het beleg van de stad Haarlem. Nadat de bewoners van Haarlem de strijd door honger moesten opgeven, namen de Spanjaarden de stad in en werd het Huis te Zaanen opnieuw verwoest.

In een lijstje van goederen die in leen gehouden werden van de graven van Holland, dat gedateerd moet worden tussen 1316-1321 vinden we Simon van Zaenden, hoogstwaarschijnlijk een van de zoons van Willem van Zaenden, met zogenaamde leen van het huis te Zaanen.

Het huis wordt omschreven als 'die woninge ende dat hele land liggende tussen Hendrik van Brederode's land en jonkvrouw Kerstine (van Schoten)', aan de westzijde belend door de halve Veenweg en aan de oostzijde door het Spaarne'.

Op 19 februari 1325 maakt hij deze woning tot lijftocht voor zijn vrouw Femence (of Semence). Nu wordt ervan gezegd, dat het huis in Schoten staat.

In 1881 kocht de heer A.A. Bredius, directeur van de buskruitfabriek “Muiden” het “Huis te Zaanen” voor 53.500 gulden voor zijn zoon C.J.A. Bredius. Het landgoed met de boomgaarden strekte zich uit van de Delft een beek die liep tot aan de Rijksstraatweg. Het landgoed stond bekend als “de tuinen van Bredius”.

Willem Gunzeln: “De heer Bredius verkocht zijn landgoed aan de gemeente Schoten, onder de voorwaarde, dat het een nuttige, educatieve bestemming zou krijgen. Aan die voorwaarde wordt nog steeds voldaan. Want tegenwoordig wordt de begane grond van Huis te Zaanen vooral gebruikt als vergaderlocatie en worden er trainingen en workshops gegeven. Daarnaast worden er ook regelmatig informatie- en voorlichtingsbijeenkomsten voor de omwonenden gehouden”.

Vele Haarlemmers bewaren dierbare herinneringen aan Huis te Zaanen, dat van 1930 tot 1988 dienst deed als bibliotheek.

Mogelijk functioneerde het huidige gebouw als een poortgebouw dat toegang gaf tot een erachter gelegen voormalig kasteel van de heerlijkheid te Zaanen. Een tijdlang is het Huis omringd geweest door een slotgracht.

Dat het gebouw, zoals het er nu staat, in niets meer herinnert aan het oude kasteel, is duidelijk te zien. Er is van het oude kasteel voor zover wij weten geen afbeelding bewaard gebleven. Wel zijn er toevallige vondsten bekend, o.a. van kloostermoppen die er op kunnen wijzen dat het 13e -eeuwse kasteel daar gestaan heeft. Voor de rest zijn er kannetjes, munten etc. gevonden. Een beetje vreemd doet het aan, dat er op het einde van de 18e eeuw sarcofagen voor de dag kwamen, zoals Adriaan Loosjes in zijn 'Hollands Arcadia' (1804) vermeldt. Er zou dan bij het kasteel een kerk of kapel met begraafrecht geweest moeten zijn, tenzij deze relicten uit het verleden van elders afkomstig waren.

We gaan nu verder in Haarlem en komen uit bij Huis ter Kleef. Ook dit is een voormalig Nederlands kasteel, dat dateerde uit de dertiende eeuw. De ruïne van het kasteel ligt in de huidige Haarlemmer Kweektuin.

Huis ter Kleef werd gebouwd in 1250 en heette destijds 'Huis te Schoten'. Het kasteel lag aan een drukke verbindingsweg tussen Haarlem en het dorp Schoten (ten noorden van Haarlem). In eerste instantie stond er alleen een woontoren die in het bezit was van Pieter van Rolland.

Na hem was het kasteel in bezit van Willem de Bastaard en Willem de Duser (1339 - ±1370), Willem Cuser (junior) (± 1365-1392), Catharine de Cleve (1392-1433) en de familie Van Borsselen (vanaf 1433-?).

Zij veranderden de naam van 'Huis te Schoten' naar 'Huis ter Kleef'. De hierna volgende eigenaren zijn: de familie Brederode (1492-1568) en Don Frederik (1570-1573).

Don Fadrique Álvarez de Toledo (21 september 1537 – 11 december 1585), hertog van Huescar en 4e hertog van Alva, doorgaans aangeduid als Don Frederik, was een Spaans bevelhebber van de infanterie ten tijde van het begin van de Tachtigjarige Oorlog. Hij is vooral bekend als leider van de troepen tijdens de veroveringen van Mechelen, Zutphen, Naarden en Haarlem. Ook was hij aanvoerder van de Spaanse troepen tijdens het beleg van Alkmaar.

Het kasteel was in 1572 en 1573 het hoofdkwartier van de Spanjaarden tijdens het Beleg van Haarlem. In 1573 werd Huis ter Kleef opgeblazen door Don Frederik (de zoon van de hertog van Alva). Dit deed hij om te voorkomen dat de Geuzen zich in het kasteel zouden vestigen om Haarlem te heroveren.

Nadat het kasteel in 1573 was opgeblazen door Don Frederik sloopten de Haarlemmers in 1576 een deel van de ruïne om de bakstenen te gebruiken voor het herstel van de stad na de grote brand in Haarlem van 1576.

In 1578 kwam Huis ter Kleef weer in handen van de familie Van Brederode. Zij besloten de ruïne niet meer op te bouwen en alleen de Kaatsbaan (of het 'Huis met het torentje'), dat niet was opgeblazen, te gebruiken.

Omdat de opvolging binnen de familie Van Brederode een probleem vormde, werd in 1600 het erfrecht van de familie omgezet in 'sterfelijk mansleen'. Ook zusters, dochters en kleinkinderen konden het kasteel nu erven.

Middels een huwelijk met de familie Dohma kwam Huis ter Kleef in handen van de Duitse graaf Frederik Adolf van Lippe. Het land om de ruïne van het kasteel gaf weinig opbrengst en de schulden van het landgoed liepen hoog op.

In 1713 had Von Lippe zoveel schulden dat hij een deel van zijn bezittingen moest afstaan, waaronder Huis ter Kleef. De ruïne en het land eromheen werden door de stad Haarlem gekocht. Vanaf die tijd brokkelde de ruïne in snel tempo af. De Haarlemmers gebruikten de stenen voor het bouwen van nieuwe huizen.

Sinds 14 april 1909 liggen de ruïne en Kaatsbaan in de Stadskweektuin. Slechts een klein deel van de ruïne is nu nog zichtbaar, de rest ligt onder het zand van het eilandje waar de ruïne op staat.

De eigenaren van Huis ter Kleef

Pieter van Rolland

Willem de Bastaard

Willem de Cuser

Willem de Cuser (junior)

Catharine de Cleve

Familie Van Borssele (vanaf 1433)

Familie Brederode (1492-1568)

Don Frederik (1570-1573).

 Huis te Aelbrechtsberg in Bloemendaal is niet meer terug te vinden, maar desondanks wil ik u er over vertellen over de historische betekenis.

Het voormalige huis werd ook wel als volgt genoemd: Huys te Blommendael of Aelbertsbergh of Aelberberg of Albertsberg.

De etymologie zegt dat het genoemd is naar St. Adelbert, de apostel van Kennemerland.

Het huis Aelbrechtsberg fungeerde als een bestuurscentrum voor de graaf van Holland. Tal van oorkonden werden er binnen de muren van Aelbrechtsberg opgesteld. De Rooms-koning Willem (graaf Willem II) ontving daar ondermeer een deputatie van de stad Utrecht op 21 juni 1255.

Ook graaf Floris V was, volgens de historie,  veelvuldig op het slot aanwezig.

In 1333 kwam het in bezit van Hendrik van Brederode. Het kasteel raakte echter in de 14e eeuw in verval. Wel werd het in 1502 nog bewoond. Of het huis deels of volledig herbouwd was, is onduidelijk.

In 1558 werd het lege huis betrokken 'door scamele luijden' om daar een brouwerij in te beginnen. In 1617 waren er 3 eigenaars en werd het omschreven als 'het huijs te Bloemendaal met de twee boomgaarden, het visrijke meer, zijn singelen en nog een cooltuijntje'. In 1627 was Lukas van Valkenburg  de eigenaar. Na 1658 werd er een nieuw huis neergezet.

In 1813 werd het inmiddels vervallen huis (zoals gebruikelijk was in die tijd) voor de sloop verkocht.

25-2-2023

[vkmtopografosgranada]

Ingenieros topógrafos en Granada - Huéscar

VKM Topógrafos es clúster de Ingenieros expertos en Servicios Topográficos y Geomáticos en Huéscar, topógrafos especialistas en ingenieria civil, peritaciones, edificaciónes, catastro y construcciónes, con un seguimiento exhaustivo de la obra y del entorno en Huéscar y en la provincia de Granada. Trabajamos para ser la plataforma referencia de Topógrafos, seleccionados en base a criterios de confianza con la finalidad de encontrar los mejores Topógrafos del sector en Huéscar

https://www.vkmtopograficosgranada.es/servicios-topograficos-topografos-granada/granada/huescar

[thecatalogueofroyalfashion]

Sofia Palazuelo, Duchess of Huescar || Leyre Doueil

[julieschulerart]

In 1809 the Spanish town of Huéscar, declared war on Denmark during the Napoleonic Wars. It was forgotten until 1981 when historians discovered the declaration. In 172 years of this war, no one was killed or injured.

(pictured: Huéscar from http://abiteofspain.blogspot.com/2012_04_01_archive.html)

[salytierra]

History can be surprising and hilarious sometimes. And this is exactly one of these times. The story of how a tiny Spanish town single-handedly declared war on Denmark and forgot about it. Causing the entire country to have an open war front for almost two centuries, that a mediatic dry spell blew out of proportion in the 80′s! 

*A LITTLE BIT OF CONTEXT*

Everybody hated Napoleon (except Denmark, apparently), but in 1796, Spain reluctantly signed a treaty with France against Britain, by then enemy of both. Which is why in 1807 Spain sent an expedition to Denmark to participate in the Danish-Swedish war and prevent the British ships form reaching Jutland. 

However, a year later the Spanish king abdicated, Napoleon tried to crown his brother, but Spain wouldn’t have none of it. That gave way to the beginning of a massive rebellion: the Peninsular War (Or the Spanish War of Independence). The former British enemies became allies and the Spanish troops in Denmark turned into a rebel squadron that Napoleon blocked from leaving Denmark. Some left anyway on English ships, some waited off and drank mead for a few months. 

In any case, the Spanish new government put Denmark on the list of no-no countries for a while. 

*THE ENEMY OF MY... FRIEND? ENEMY? ENEMY OF SOME OF MY FRIENDS AND FRIEND SOME OF MY..??? WELL, SCREW IT, IT’S MY ENEMY ANYWAY!!*

And here is where Huescar comes in. That tiny Andalusian town, composed by goat shepherds and farmers, somehow managed to get their hands on this information and either misinterpreted it or gave it a very weird lecture. And of course instead of reacting like any other normal human beings would, in the city hall, for some reason, decided that they were cool and macho enough to go ahead and valiantly DECLARE A FULL ON WAR ON DENMARK. For... some reason... 

Never mind it was a country that most of their simple townsfolk never even heard of! That all happened on November 11, 1809

But of course, it was in the context of the Peninsular war. So the good inhabitants of Huescar soon discovered that it was way more satisfying to fight the French troops that were stealing their potatoes than urging plans to send their army of teenagers with pitchforks to Denmark. So they kinda... forgot about their war declaration. 

Needless to say, Denmark never found out in the first place. 

*CUE IN 1981 AND AN ARMY OF BORED JOURNALISTS*

In the last stages of the Spanish Transition to Democracy, an investigator from Granada was digging through old documents int he city hall of Huescar and discovered the open war declaration. He published the hilarious news piece in a local magazine, that a newspaper from Granada picked up, from where it got snatched up by the Spanish National News Agency (EFE) - (bear in mind, it was august 1981, there was literally nothing else to write about) - so when the Danish correspondent in Madrid heard about it and stopped peeing himself from laughter, he notified the Danish news network. 

Obviously the discovery that a tiny town in the Spanish mountains had been “waging war” with them for almost two centuries couldn’t have been more adored by the Dane folk!! (and the rest of the world) 😂😂😂 

*THE PEACE TREATY ft. DRUNK VIKINGS*

The profound desire for peace from the inhabitants of Huescar, that swore to be “exhausted from so many centuries of warring” gave way to a formal declaration of the peace treaty, that November. 

But of course we are talking about Denmark and Spain now. So instead of making this simple, they threw A GIANT PARTY!!

Hundreds of Danes migrated to Huescar... DRESSED AS VIKINGS!! 

The roads accessing the town put up signs: Attention Danish! You are entering enemy territory, beware of the consequences. 

The Danish Ambassador and his delegation, as well as dozens of media correspondents, assisted to the symbolic declaration of peace. The entire town and people from all around Spain participated too. The town was covered in Spanish and Danish flags, songs were sung, a parade took place. 

And of course after that almost tree days of banquet, dances and celebrations followed. There was Spanish wine, and there was Danish mead, and there was roasted lamb and cake!

But the slogan of the party is the best part: “Afortunadamente, siempre habrá una paz que declarar, una copa con que brindar y unos amigos a quienes abrazar”. Aka: 

“Fortunatedly, there will always be a peace to declare, a drink to toast and friends to embrace.”

Ref & photos: (x) (x)

Written for: @hetaliafandomhub Country embassy: Spain

[royal-confessions]

“The Duchess of Huescar has such a multidimensional beauty to her” - Submitted by Anonymous

[victorysp]