#CommunityWalk

[kirbyivansmartin]

BARANGAY BUGA, SAN MIGUEL, BULACAN

(c) Wikimedia Commons

MAP OF BARANGAY BUGA, SAN MIGUEL BULACAN  (c) Google Maps

KWENTUHAN WITH KAGAWAD ALEXANDER P. SANTOS

               There are a lot of problems our community has faced throughout the years, however, there are those that seem to be more alarming than the others, namely: improper waste disposal and uneven roads. And it seems that these problems do root from negligence and lack of knowledge among the locals that reside in my community, Barangay Buga.

               In terms of solutions that our local government could offer I'd say that proper intervention would suit the situation best. They, the local government, need to educate everyone on what and what not to do when it comes to waste disposal. Moreover, seminars or even regular clean up drives could also be sufficient.

               When it comes to uneven roads, I'd say that temporarily closing routes that need attention would help, since maintenance among the mentioned problems is needed. The fact that the abundance of trucks crossing the roads is one of the causes of the problem, the local government should limit the access of trucks on the roads because even if they’ll keep on repairing it again and again, the heavy load of the trucks will always affect the smooth of the road.

               All in all, these are just solutions that, I, a student could only think of. I'm pretty sure that if the government were to assess the inside and outside factors of the said problems they'll be able to think of a much effective and better answer to my community's dilemma.

              The disaster situation in my community and our country may be different in terms of intensity and what not, but, both did stem from a sole point: negligence; both its local government and the people that resides in it. Ideally, these people should meet halfway if they want to put an end to their small-scale problems that leads to way larger problems.

              Most of the time, we, citizens of the Philippines tend to show little to no care and compassion to our surroundings and also to other people. As I've mentioned earlier, one of the problems my community faces is improper waste disposal. And again, it did stem from the lack of knowledge. These days, proper intervention seems to lack when it comes to these types of problems. And I'd say that no matter how small the situation may be, now is the time to take responsibility and act.

              I did learn a lot of things during my time wandering around my community, and also talking to one of our town's local officials. I'd say that one of the most memorable lessons I've learned was that no matter how much you remind people or educate them on what and what not to do, there'll still be a time where they will forget what they have learned which in my community's case was proper waste disposal. And it is right and just that every now and then, officials remind them or give them pointers on what to do.

              Moreover, I've also learned that there are problems that seem to be really inevitable which, again, in my community's case were uneven roads. During the time that I was able to converse with one of the local officials, they said that no matter how much effort and time they spend on fixing the said problem it really is unavoidable since, there are dozens of trucks that pass by that specific route every day. 

              In addition, I did also realize that there really are problems that tend to get little to no attention in our community, and also others, and if no one would speak about it, it'll be ignored and worse neglected. At the end of the day, people wouldn’t take action about something if they don’t recognize it as a problem. That’s why, awareness plays pivotal role in community development plans and actions.

              Addressing our country's and community's issue is one thing, however, doing something about it is also another. Amplifying each issue and problem would bring light to whatever needs to be solved, and if lucky, through time with persuasion, unnoticed issues would be solved. 

              I'd say, by simply, raising awareness and even helping people around your community would be enough in addressing issues even doing something about it. Calling the attention of whoever public official is responsible in your community could also help.

              As a student and also a member of this community, I'd say that the only concrete solution that I can offer was to provide attention, as well as, bring light to the vulnerabilities my community faces.

              Moreover, as an active social media user and being part of a well-known dance group in the university I can disseminate information as well as inform people regarding my community's situation through the use of my connections. In addition, I could also call or even seek help from public and local officials that'll be willing to help. All in all, no matter how big or small my actions were going to be I'd make sure that I will do whatever I can to help my community.

[jcqlynjmn-blog]

DRRM Kwentuhan

Hello! 

Ako nga pala si Jacquelyn Joyce, estudyante ng C-ACCT-7!

Ginawa ko yung blog na ito para maibahagi sa inyo ang aking mga natutunan at experiences nung ako ay pumunta sa barangay hall namin dito sa Bonga Menor, Bustos, Bulacan. At sa kabutihang palad, pareho kong nakapanayam ang aming Barangay Captain at BDRRM Officer noong panahon na iyon. 

Pagtukoy ng mga Bantang Panganib

#Batay sa inyong naalala, Ano-ano ang mga kalamidad/hazards na tumama at sa ating barangay? Ikwento.

Ano nga ba ang kalamidad? Ang kalamidad ay itinuturing na mga pangyayaring nagdudulot ng malaking pinsala sa kapaligiran, ari-arian, kalusugan, at ng mga tao sa lipunan.

Ayon kay kapitan, maraming klase ng kalamidad:

Ang una ay natural disasters (sakuna) kung saan ito yung mga hindi maiiwasang mga panganib dulot ng mga natural na  pangyayari sa kapaligiran natin kagaya ng baha, lindol, bagyo, atbp.

Marami na raw narasanang natural disasters ang barangay, ngunit sa kabutihang palad ay hindi kami ganoon nasalanta ng mga ito. Una raw, sa tuwing nagkakabagyo, hindi maiiwasan ang malalakas na hangin at ulan. Nag-eepekto tuloy ito ng pagkasira ng imprastraktura ng mga bahay lalo na yung yero, nawawalan ng mga kuryente at internet dahil napuputol ang mga wire, at mayroon din daw cases na napuputol yung mga puno. Pasensya na raw at hindi nya masabi kung anong bagyo ba iyon at kung kailan, ang nasasambit na lamang niya ay yung mga natatandaan niyang nangyari dito sa barangay.

Ikalawa ang pagkakaroon ng mga lindol at pagyanig na sa malaking pasasalamat ulit ay hindi nakaapekto ng ganoong kalaki sa aming barangay. Tuwing nililindol, palaging kasama ang barangay namin ngunit malayo palagi kami sa pinaka 'center' ng lindol kaya malaking pasasalamat ito sa Panginoon dahil hindi kami pinababayaan.

Dagdag pa ng kapitan na noong bata pa raw siya, nag-aaral elementarya, mga 1970s, naranasan niya yung pagbaha dahil sa pag-apaw ng ilog ng Angat, umapaw ang tubig, at nasira ang isang pintuan sa Angat Dam kaya bumaha sa buong Bayan kasama na ang Bonga Menor. Bumaha, malala at matagal na panahon na itong nagyari, nung bata pa si kapitan at ang aking nanay. Sabi pa ng nanay ko na nung dati, nung bahay daw nila ay mababa pa at luma pa, hanggang 2nd floor ang baha at 2 araw at isang gabi raw ito bago humupa, lumikas sila sa malapit na evacuation center. Mga hayop kagaya ng baboy at manok ang palutang lutang at namatay, kasama na pati mga kagamitan sa bahay at mga importanteng dokumento. Nahirapan silang bumangon nung panahon na yon.  Nagpakawala raw ang Angat Dam ng tubig kaya naapektuhan rin ang ibang bayan at lalawigan. Ngunit hindi na kasi nangyayari ito sa kasalukuyan dahil 60-80% ng mga nakatira sa ilog ay nailipat na sa mga pabahay sa kalapit na barangay ng Bonga Mayor, Bustos, Bulacan, ang "Bustos Heights." Pinatayo ng gobyerno ang pabahay na ito para sa mga nakatira sa ilog, military troops, mga pulis, bumbero at jail personnels. Nakapagpasemento na rin ng 500m na slope protection upang maiwasan ang pag-ulit nung nangyaring sakuna. Sa kabutihang palad ay naging isang maganda itong barrier para sa namumuhay malapit sa ilog pati narin sa kaligtasan ng buong barangay.

Nung kinekwento ito ng kapitan, ang aking nanay ay may kinwento rin ang kanyang karanasan noong 1990s, ang pagputok ng Bulkang Pinatubo sa Pampanga. Umabot dito sa barangay ang mga abo at yung mainit na temperatura lalo na ang delikadong hangin na hindi dapat malanghap ng mga mamamayan. Ang hirap daw nung panahon na iyon.

#Ano ang iba pang mga panganib na nakaapekto ng matindi sa ating pamayanan?

Ang ikalawa naman daw uri ng kalamidad ay ang man-made calamities kung saan ito yung mga problema na tao rin mismo ang may kasalanan. Kasama na roon ang panghohold-up, nakawan, mga aksidente sa sasakyan, at sunog.

Sa aking pagsasaliksik kung nasaan ang ilog sa aking barangay, nakita ko ang balita na ito na kahit mataas na ang slope protection dito sa ilog, may mga bata paring naglalaro malapit dito kaya may isang batang nalunod sa ilog kamakailan lamang.

(https://www.facebook.com/1678461479053285/posts/2331067350459358/)

Ngunit, ayon sa aming kapitan, ang pinakamahirap na pinanghahawakan niya dito sa barangay ng Bonga Menor ay ang Bypass Road. Ayon sa Department of Public Works and Highways (DPWH) noong May 3, 2018, "This weekend, motorists bound for eastern Bulacan, Nueva Ecija and parts of Cagayan Valley may drive through the newly completed 10-kilometer stretch of the bypass road, which connects the North Luzon Expressway (NLEx) to the Maharlika Highway, said Virgilio Castillo, DPWH director of the Roads Management Cluster 1 Unified Project Management Office." Isang malaking tulong sa pagpapadali at mapabilis  ang byahe ng mga pribado at pampublikong transportasyon ng mga mamamayan, kaya marami rin ang naaaksidente dito. Huwag naman daw sana pero halos 3 beses sa isang linggo ang mga nagaganap at narereport na aksidente dito sa barangay namin.

(https://www.google.com/amp/s/newsinfo.inquirer.net/987374/bustos-bulacan-section-of-plaridel-bypass-road-opens-on-may-5/amp)

 #Paano nalalaman na may parating na bantang sakuna? (maaring siyentipiko at/o lokal na palatandaan at babala)

Ayon kay Kapitan, sa Natural Disasters, ang Rescue 505 ng buong bayan ng Bustos, Bulacan ang nagsasabi sa bawat kapitan ng bawat barangay kung may paparating na bagyo (dito na pumapasok yung Red, Orange at Yellow alert), gayundin sa lindol ngunit rito, dahil sa kakulangan ng kagamitan pati narin sa buong bayan, limitado na lamang ang kakayanan ng barangay para ma-detect ang ganito pati narin ang PAGASA, malalaman na lamang ang lakas ng lindol kung nangyari na ito.

Kung sa lokal na palatandaan, kailangan kapag nag-umpisa na o paumpisa pa lamang ang ulan ay updated na ang barangay sa lagay ng panahon.

Pero kahit may sakuna man o wala, palaging nag-uupdate ang MDRRMO Rescue 505 sa mga barangay kada 3 oras.

#Gaano kadalas ito nangyayari sa inyong pamayanan?

Kung sa kadalasan, hindi naman natin ito mafoforecast pero dumadalas na ang pag-ulan dahil pumasok na ang panahon ng Amihan.

Ang pag-kontak at pagtawag ng Rescue 505 sa barangay ay sa tuwing may nagbabadyang masamang panahon, lalo na ang malakas na hangin at pag-ulan. Ang lindol at iba pang natural calamities ay inuupdate naman madalas sa pamamagitan ng walkie-talkie ng bawat barangay.

Vulnerability, Elements and People at Risk Assessment

#Kung tumama ang nasabing panganib sa ating lugar, saan ang may pinakamatindi ang mapipinsala? Tukuyin ang ilang mga lugar. Bakit kaya ang mga lugar na ito ang may pinakamatindi ang pinsala?

Kung tumama ang nasabing panganib, maaaring ang may pinakamatindi ang mapipinsala ay yung malapit sa ilog sapagkat tumataas ang tubig roon tuwing umuulan. Ito raw yung sa bandang pa-rampa sa may tabi ng ilog pati narin sa Bustos Bypass Road.

Ngunit, hindi na binabaha ang barangay ng Bonga Menor sapagkat mayroon na raw tayong slope protection. Dati yung ilog pag lumusong hanggang tuhod agad, pero ngayon napakataas na ng harang sa ilog natin kaya dinaraanan na lamang ang barangay natin, ang kawawa ay yung mga bayang nasa dulo sapagkat sa kanila lahat napupunta yung tubig katulad ng Hagonoy at Calumpit, Bulacan.

Kung sa lindol naman, hindi rin tinamaan ang barangay ng Bonga Menor sa fault line, at kung may matatamaan man, yun yung mga bahay na may mahinang pundasyon dito, at matatagpuan sila sa gilid ng ilog dito sa barangay.

#Kung tumama ang mga bantang panganib sino-sino kaya sa ating lugar ang may pinakamaapektuhan? Tukuyin ang ilang mga tao? Bakit kaya ang mga lugar na ito ang may pinakamatindi ang pinsala?

Ang tao nasa may tabing ilog nakatira ang pinakamaaapektuhan ng baha/lindol, ngunit hindi narin ito sa ngayon dahil nga sa nasabing slope protection (500 meters na ang nalalagay na harang sa ilog sa pamamagitan ng pagsesemento), hindi na maeerrode yung lupa.

Kung, mapipinsala naman kasi, sila yung malapit sa tubig kaya kung babahain man, sila ang unang matatamaan.

#Ano kaya ang epekto ng pagtama ng sakuna sa mga tao, pangkabuhayan, serbisyong panlipunan at imprakstruktura ng pamayanan?

Malaki ang epekto nito lalo na kung malala sapagkat magkakaroon ng patong-patong na problema, mawawalan ka na ng ani, pati yung mga tirahan at pangkabuhayan ng mga mamamayan.

Mawawalan ng source of income ang mga tao, mawawalan ng pangkabuhayan ang mga magsasaka, kapag panahon ng ani at nagkabagyo, siguradong wash-out ang mga pananim ngunit mayroon namang binibigay ang National Government na 'crop insurance' at 'livestock insurance' para sa kanila. Pero sigurado akong hindi sasapat ang ganitong uri ng tulong para mapunan ang pang araw-araw na pangangailangan. sa larangan naman raw ng panlipunan ay masisira yung mga kabahayan at sa imprastraktura ay masisira rin ang mga napatayong lugar. Kapag kasi may nasira, kailangang ipatayo ulit hindi ba? Kapag magpapatayo ka, kinakailangan mo ulit ng pera. Pero paano tayo magkakapera, kung nasira nga ang pangkabuhayan natin? Mahihirapan talagang bumangon ang komunidad kapag nangyari ang ganitong suliranin.

#Saan ang pinakaligtas na lugar sa pamayanan kung may bantang panganib na dumating?

Ang basketball court ang naka-programang Evacuation Center dito sa barangay ng Bonga Menor. Mayroong sariling CR, nakahiwalay ang pambabae sa panglalaki. Dito ang pinakasafe na lugar kung mayroon mang tatamang natural disaster. Gayundin sa mga silid-aralan ng eskwelahan.

#Saan naman ang pinakadelikado na lugar sa pamayanan kung may bantang panganib na dumating?

Katulad ng sinabi kanina, ang pinakadelikadong lugar sa pamayanan kung may bantang panganib na dumating ay sa ilog kung natural disaster at sa Bustos Bypass Road naman kung man-made calamities. Ngunit kahit saan man ito, manatili parin daw tayong maingat sa anumang uri ng krimen at kalamidad.

#Ano-ano ang suliranin/problema na kinakaharap ng pamayanan at barangay nahumahadlang sa pag-unlad ng tao at pamayanan at pumipigil sa pagbangon ng pagsalanta sa mga kalamidad?

Sa kasalukuyan, hindi ko dapat isasama rito, ngunit nakakabahala kasi ang nangyaring suliranin sa bayan kong tinitirhan. Ang bayan po ng Bustos, Bulacan ay nahaharap sa isang malaking problemang pangkalusugan. Mayroong isang lalaking taga tabi lamang ng barangay namin ang namatay 'raw' dahil sa sakit na meningococcemia. Isa itong nakakahawa na sakit kaya nung pagdating ko pa lamang sa barangay ay ito na ang bukambibig ng bawat taong nadaraanan ko kahit pati si kapitan. Ayon sa aking pagrereserts, nakita ko ang litratong ito na pinost ng aming munisipyo. Kaya makikita natin ngayon na halos lahat ng mga mamamayan ng Bustos, pati narin ang karatig na bayan ng Baliwag ay may mga dalang alcohol at nakasuot ng masks para sa preventive measures. May nakita akong article tungkol dito at hindi ito dapat ipawalangbahala lamang. Isa ito sa mga dahilan kung bakit busy ang kapitan namin nung akin siyang kakapanayamin. 

(https://newsinfo.inquirer.net/1183735/bulacan-town-resident-dies-of-meningo-but-health-execs-say-no-cause-for-alarm) 

Ang suliranin na humadlang sa pag-unlad ng tao nung mga nakaraan lamang na buwan ay ang pagkawala ng maayos na pagtatapunan ng mga basura dito sa barangay. Masangsang ang amoy ng mga basurang matagal nang nakatambak sa daanan, nakapagdudulot rin ito ng sakit sa mga bata dahil sa germs at bacteria na naiipon roon. Nagkaroon pa ng issue at nabalita rin sa telebisyon ang pagkahuli ng ilang barangay tanod dito sa barangay sa hindi nila tamang pagtapon ng basura sa tamang dump site na siya namang problema ng namamahala sa bayan sapagkat ito ang lugar nilang binigay sa bawat barangay bilang alternatibong tapunan ng basura. Nawalan ang barangay ng Bonga Menor ng kumukuha ng basura at tagakuha sa basura na ito. Kaaama rin sa mga naging problema at progreso ng barangay ang pagkatayo ng Bypass Road dahil sa pagtaas ng bilang ng mga naaaksidente sa lugar na iyon.

(https://www.facebook.com/BrigadaGMA/videos/197236031208794/)

Dagdag pa ng aming kapitan na ang pag-unlad ng isang barangay, bayan, lalawigan at isang bansa ay nasa tao rin. Tayo ang suliranin, ngunit tayo rin ang solusyon. Minsan may pumunta rito sa barangay na ang sabi may magkakabit sila ng cell site dito, ngunit ang mindset ng mga tao ay kapag raw nagpatayo ng ganito ay mas magiging prone ang mga mamamayan sa cancer dahil sa radiation ngunit hindi ito totoo. Gayundin ang pagpigil sa pagkabit ng mga network ng internet rito. Tayo rin ang pumipigil sa sarili nating pag-unlad dahil sa pansariling kagustuhan. Alisin sana ang negative thoughts natin at umpisahan ang pagiging positibo para tumaas rin ang kita natin para sa ekonomiya at tumaas ang antas ng pamumuhay.

Capacity and Disaster Management Assessment

#Ano-ano ang ginagawa ng pamayanan at barangay sa paghahanda-pagiwas at kung sakaling may mga bantang panganib tulad ng bagyo, baha, lindol na dumating? 

Nagkakaroon ng mga drills na ginagawa sa eskwelahan para sa mga tauhan ng barangay, volunteers at mga estudyante upang maging aware ang mga kabarangay natin kung anong gagawing pag may panganib na dumating, gayundin ang pagcoconduct ng seminars tungkol sa mga kalamidad, kung ano ito at kung paano ito maiiwasan ang mga ito.

Ang pagtutulong-tulong ng mga nanunungkulan at ng pamayanan ay kinakailangan. Dahil hindi kaya ng nanunungkulan lang, at hindi rin kaya ng pamayanan lang, ngunit kung magkasama sila ay magkakaroon ng pagkakataon at pag-asa na malalampasan ng mga Pilipino ang mga ganitong sakuna kung magtutulong-tulong tayo.

#Ano ang nilalaman ng plano ng Barangay pagdating ng sakuna? (kung kaya hingin o hiramin ang BDRRM Plan, Hazard and Safety Map if they have, Barangay Projects for different sectors like Youth, Women, Children, Elderly, Poor, PWD etc.) 

Ayon kay Ate Marlyn, ang paggawa ng BDRRM Plan ay inatas ng nakatataas bilang tungkulin nila. Sila mismo ang gagawa ng plano para sa lugar na naatas sa kanila. 

Noong nakaraang Oktuber 28, 2019, nagsagawa ang Sangguniang Barangay sa pamumuno ng BDRRM Officer na si Marlyn Ilagan sa pagtuturo ng CPR/First Aid Training para magkaroon ng kaalaman ang mga barangay officials, barangay officers, volunteers at mga estudyante kapag may dumating na hindi-inaasahang problema o emergency dito sa ating bsrangay. Kasi hindi dapat tayo magpaka-kampante, kung mayroon tayong magagawa, makakaligtas tayo ng buhay ng iba. Ang kakayanang tumulong ay isa nang malaking hakbang para magkaroon ng maayos at ligtas na barangay.

Ayon kay kapitan, mayroong pinrovide ang Rescue 505 ng mga arrows at direksyon (ssfety maps) na sinabit nila sa bawat madaraanan dito sa Bonga Menor patungo sa evacuation center upang malaman ng tao ang daan patungong dito.

May mga barangay projects para sa mamamayan ng barangay namin, ngunit hindi maibigay sa akin ng aming kapitan ang mga papeles sapagkat gulo ngayon sa barangay dahil sa rami ng kanilang ginagawa. Ayokong makagulo sa kanila, kaya shinare nalang po sa akin ng Kapitan na tuwing may piyesta o kaya nama'y bago mag pasko ay nagkakaroon sila ng pabingo o raffle for a cause, kung saan nakikipagpartner sila sa iba't ibang sangay ng gobyerno upang makahingi ng mga papremyo na hindi sa anyo ng salapi kundi mga kagamitan sa bahay. Ang lahat ng mga taga-barangay ay inaanyayahang bumili ng tickets o bingo cards dahil lahat ng kikitain ng programang iyon ay para sa mga Senior Citizens, PWD at ang nasa mga pabahay dito sa aming barangay at pati narin sa bayan.

Youth - Ang sangguniang kabataan ang namamahala sa 10% ng pondo sa era natin ngayon, ngunit ayon sa kapitan, hindi niya masyadong alam ang mga programang nagawa o mga programang gagawin ng SK.

Since mga kabataan sila, nakadalo na ako sa isa sa mga proyekto nila noong nakaraang bakasyon, at yun ang Basketball at Volleyball Competition para sa aming barangay. May pambata, junior, intermediate at senior na mga laban, at sa pagkakaalam ko ay may premyong salapi at pangkabuhayan package sa mga nanalo.

PWDs - Sakop ng PWDs ang 1% ng ating pondo dahil ito ang utos ng DILG, ngunit hindi pa ganong ka-active ang grupo nila sa ngayon, kasi 30-35 palang ang kasapi, kailangan pa ng further improvement at directions mula sa nakatataas.

Senior Citizens - mayroon ring Senior Citizens Group sa pamayanan, at sila ang gumagawa ng sarili nilang mga programa. Nakakwentuhan ko ang aking tita, at isa sa mga programa nila ang pangongoloketa ng salapi para sa namatayang senior citizen upang makapagbigay sila ng kaunting tulong sa pinansyal at pagbangon sa buhay ng namatayan.

Mga litrato:

#Sa kasalukuyan, anong programa, sistema, gamit, pasilidad o kakayahan meron ang barangay na makakatulong sa mga tao , serbisyo at kabuhayan na maka-recover o makabangon mula sa epekto ng kalamidad? Isa-isahin natin.

Kagamitan - para panahon ng kalamidad, rescue patrol at rescue officers pa lamang ang kayang ibigay na serbisyo dito sa barangay.

Ngunit kung pangmalakihang sakuna na, humihingi tayo ng tulong sa MDRRMO o Rescue 505 ng Bustos kasi sa totoo lamang, ang konti lamang o ang liit ng budget ng barangay para sa mga ganitong gawain kaya humihingi kami ng tulong sa munisipyo o pati narin sa panlalawigan upang mas matulungan ang mga nangangailangan tuwing may kalamidad.

#Sino ang mga taong namamahala sa paghanda, pagharap at pagtugon sa kalamidad?

Hindi makakaya ng kapitan, mga tanod, BRRM Officer at mga sangguniang barangay at kabataan kung wala ang tulong ng pamayanan.

1. Sangguniang Barangay kasama na ang mga kagawad sa pamumuno ni Kapitan Soliman C. Santos

2. Sangguniang Kabataan kasama na ang mga kagawad sa pamumuno ni Julius Melencio.

3. Ang mga barangay tanod

4. Ang mga volunteers

5. Barangay Disaster Risk Reduction Management Officer na si Marlyn Ilagan.

Sa aking kaliwa ay ang Barangay Disaster Risk Reduction Management Officer na si Marlyn Ilagan at sa kanan naman ay ang aming Kapitan na si Soliman C. Santos.

COMMUNITY WALK

#Capture with your camera the Hazardous places, spaces, practices, lifestyle, issues in the community. Explain. Masasabi ko pong swerte ako sapagkat nabuhay at namumuhay po ako sa isang barangay na maayos, malinis, at walang gaanong problema. Sinamahan po ako ng isang officer po ng barangay upang makita ko ang kalagayan ng ilog na sinasabi ni kapitan na rumaragasang ilog noon na hindi na naman nakapipinsala sa ngayon, at nakita ko po talaga yung improvement at maayos na programang pagsesemento ng 500 meters above water kaya hinding hindi na siya babahain. Ngunit ilog parin ayon kay kapitan ang pinakahazardous place sa barangay.

Sa spaces, paanyaya ng aming kapitan na huwag pupunta sa mga madidilim, mapupuno at mapuputik na lugar para narin sa aming kaligtasan.

Para naman raw sa practices, marami parin sa aming mga kabarangay ang nagtatapon ng mga basura sa kanal, na hindi magandang practice sapagkat bumabara ang mga ito na maaaring makapagcause ng mas malaking problema.

Para sa lifestyle, nakagawian na kasi ng maraming tao dito sa Bonga Menor ang hindi pagsegregate ng kalat nila at patuloy parin ang pagtapon ng walang pakielam sa kung anong nangyayari sa kalikasan.

Para sa issues, nagkaroon kasi ng malawakang paghinto at pagkawala sa tinatapunan ng basura ng buong bayan namin sa Bustos, hindi na sila makapagtapon sa Waste Area sa Norzagaray, Bulacan sapagkat ang tanging daan para makapunta roon ay nasira, hindi makaraan ang malalaking truck sa ibang lugar. Kaya ngayon ay halos dalawang linggong nakatambak ang mga basura namin dito nang walang kumukuha. Isang malaking issue na naresolba na namancsa ngayon sa tulong ng gobernador ng Bulacan. Isa pang issue ang pagkakulong ng ilang tanod dito sa barangay namin dahil daw sa ilegal na pagtapon ng basura sa Waste Area dito sa barangay ng Tanawan, Bustos, Bulacan. Agarang humingi ng tulong ang barangay namin sa munisipyo upang makalaya ang mga nasabing tanod na tumutulong lamang para magkaroon ng malinis na barangay. Naresolba na rin ito sa ngayon.

Isa sa pinakadelikadong lugar dito sa aming barangay ang man-made o ginawang bypass road. Dinadaan ito ng halos lahat ng taga Bustos, Bulacan at malaking tulong ito upang mapadali ang byahe ng mga may sasakyan, trucks at marami pang pampublikong transportasyon ngunit isa ring malaking panganib dahil 8 daan ang konekta nito, isa itong intersection. Para itong pa-cross, at hindi pa sinosolusyonan ng Pamahalaang Bayan ng Bustos ang sirang traffic lights, at wala ring traffic enforcers kaya maraming aksidente ang nagyayari sa lugar. Isa itong "accident prone" area kaya pinag-iingat ang lahat ng dumaraan dito. Isa itong hazardous area dahil madulas ang daan rito kapag umuulan at madilim at kakaunti lamang ang ilaw kapag gabi.

#Capture with your camera the Safest spaces and places in your community. Explain.

Pabirong sinabi ng aming kapitan na kung pinakasafe na lugar ang pupuntahan ko, dun na ako pumunta sa Santo Rosario Chapel sa amin, dahil ito raw ang safest place spiritually. Bukas palad na tinatanggap ng chapel ang lahat ng gustong magdasal at magsimba roon.

Ayon kay Kapitan, kung safest place rin naman, mas mabuting doon muna tayo sa sarili nating mga kabahayan sapagkat naroon ang lahat ng kinakailangang pinansyal at pangsuporta sa pang-araw araw kagaya ng pagkain lalo na kung hindi naman ganong kalakas ang ulan. Ayon rin po kay kapitan na ang barangay namin ay mataas ang lupa kaya hindi dapat maglngamba ang mga mamamayan dahil sa tagal nyang namumuno wala pang case na binaha ang isang lugar dahil sa malakas na ulan. Ngunit, upang maging handa narin at pag-expect kung may dumating na malakas na natural disasters, na kailangan na talagang lumikas, doon na pumunta sa ating evacuation center na basketball court, mayroon namang palikuran doon at malapit lamang ito sa barangay at paaralan. Maaari rin kasing pagtuluyan ang ilang klasrum sa eskwelahan kaya mas malapit sa barangay, may ligtas.

Capture with your camera the BEST practices, lifestyle that your community being proud of. Explain.

Palagiang updated at pumupunta ang halos lahat ng mamamayan ng barangay sa tuwing mayroong icoconduct na seminars at drills dito sa barangay. Dito natin makikita ang kagustuhan nilang makialam at makatulong sa ikabubuti ng barangay.

Kasama narin roon ang pagtutulungan ng Sangguniang Barangay, kabataan, mga tanong at BDRRM officer sa paglalagay ng mga segregated na basurahan sa mga pampublikong lugar kagaya ng eskwelahan.

Ngunit, ang maituturing ko talagang best lifestyle ng aming barangay ay ang pagtutulungan. Kapag mayroong nangangailangan ay nakikita ko talaga na may tutulong para makabangong ang nagkaroon ng suliranin. Isama ko narin ang effort ng marami sa atin na paghiwalayin na ang wastes para makatulong sa barangay and at the same time kumita ng pera sa basura.

Noong pumunta ako ng eskwelahan, nagulat ako sa ganda ng mga tanim na mga gulay na nakapaikot sa buong eskwelahan gamit ang mga sirang gulong at plastic bottles bilang vases. Ako ay nagagalak sapagkat malaki ang naitutulong ng mga mag-aaral sa pagbubuhay sa ating likas na kakayanan, ang pagsasaka at pagtatanim.

STRUCTURE OF CREATIVE AND CRITICAL ESSAY

#Based on the kwentuhan and community walk, briefly describe the situation of your community.

Base po sa kwentuhan namin ni kapitan Soliman at ni ate Marlyn, BDRRM officer, maayos po sa kasalukuyan ang sitwasyon sa aming barangay. Ang mga basura ay linggo-linggong nakukuha, ang mga ilaw kapag gabi ay gumagana, may mga CCTV cameras, patuloy ang pagpapatrol ng mga barangay tanod, may mga nagaganap ring buwan-buwanang seminar at drills para sa mga kabarangay namin, nakatutulong sa kalikasan ang pagtatanim ng mga halaman at puno, may mga streetsweepers, at mayroon ring mga kabarangay na nagvovolunteer na linisin ang parte at bakod nila, may mga nagaganap na mga palaro para sa mga kabataan sa larangan ng isports, at maayos ang pamumuhay ng mga mamamayan rito. May mga kinukulang, ngunit gumagawa rin ng aksyon ang barangay upang punan ang pagkukulang na iyon. Sa lahat-lahat, maswerte at mapalad akong dito ako naninirahan sa Barangay ng Bonga Menor, Bustos, Bulacan.

Background of the Community/Barangay

Ang Bonga Menor ay isa sa 14 na barangay sa Bustos, isang 2nd class municipality dito sa Bulacan. Ang barangay ng Bonga Menor, kasama ang kalapit na barangay ng Bonga Mayor, ay nagsanib pwersa at nagsakripisyo noong nakaraang 1867 upang gawing isang bayan ang Bustos malaya mula sa Baliwag. Ang "Bonga" sa Bonga Menor ay galing sa isang puno ng nganga na sikat noon sa barangay na ito. Maliit lamang ang barangay ng Bonga Menor na pinamumunuan ngayon ng Kapitan Soliman C. Santos.

Community Map of the Barangay

Nakapanayam ko ang ating Kapitan na si Soliman Santos at ang BDRRM Officer ng Bonga Menor na si Marlyn Ilagan at tinanong sila ukol sa iba't-ibang kalagayan ng aming barangay, masuri namin ang risk, vulnerability at capacity ng ating pamayanan sa konteksto ng kalamidad, malaman natin ang mga gawain ng ating barangay sa paghahanda sa kalamidad at higit sa lahat makita natin ang ating sarili bilang susunod na henerasyon na magtataguyod ng kahandaan, kaunlaran at kakatagan ng ating pamayanan laban sa iba't -ibang mga kalamidad.

#What are the issues confronting the community why do you think those issues you mentioned are happening in the community? What possible solutions can the local government do to address these issues?

Ang suliranin na humadlang sa pag-unlad ng tao nung mga nakaraan lamang na buwan ay ang pagkawala ng maayos na pagtatapunan ng mga basura dito sa barangay. Masangsang ang amoy ng mga basurang matagal nang nakatambak sa daanan, nakapagdudulot rin ito ng sakit sa mga bata dahil sa germs at bacteria na naiipon roon. Nagkaroon pa ng issue at nabalita rin sa telebisyon ang pagkahuli ng ilang barangay tanod dito sa barangay sa hindi nila tamang pagtapon ng basura sa tamang dump site na siya namang problema ng namamahala sa bayan sapagkat ito ang lugar nilang binigay sa bawat barangay bilang alternatibong tapunan ng basura. Nawalan ang barangay ng Bonga Menor ng kumukuha ng basura at tagakuha sa basura na ito. Nagawan na ito ng solusyon ng gobyerno, dahil mayroon na ulit tayong tinatapunang dump site sa Norzagaray, Bulacan ngunit mas kumonti ang rasyon ng kumukuha. Nung nakaraang taon, dalawang beses sa isang linggo may kumukuha ng basura, tuwing Miyerkules at Biyernes, ngunit ngayon, tuwing Biyernes nalang. *Sa totoo lang, isa itong naging leksyon sa maling pagtapon ng basura ng mga mamamayan ng Bonga Menor pati narin ng buong bayan. Napansin ako ang pagbabago na naganap nung walang kumukuha ng basura. Mas naging involved tayong mga mamamayan at marami na talaga ngayong nag-tatry na magsegregate ng basura kasi minsan na tayong muntik mawalan ng pagtatapunan.

Kasama rin sa mga naging problema at progreso ng barangay ang pagkatayo ng Bypass Road dahil sa pagtaas ng bilang ng mga naaaksidente sa lugar na iyon. Hindi ko po alam pero parehong may kasalanan ang gobyerno at ang mga bumabyahe sa problemang ito. Unang una, sana ipagawa na yung traffic lights. Halos dalawang buwan na ang nakalilipas ngunit wala paring nagagawang aksyon ukol dito. Napansin ko naman na pansamantala silang naglagay ng mga traffic enforcers doon upang maging maayos ang daloy ng trapiko, ngunit kapag gabi. Halimbawa at madulas ang daan, madilim ang kalsada at wala pang ilaw ang motorsiklo, at lasing pa ang nagmamaneho. Hindi maiiwasang magkaaksidente, kaya sana kahit yung maliwanag na ilaw na lamang at maayos na traffic lights ay maaksyunan na agad ng local government dito.

Ang pinakamalaking suliranin na hinaharap ng barangay namin na sana bigyan talaga ng aksyon ng local government ay ang kakulangan sa pondo at mga kagamitang magagamit kapag nagkaroon ng sakuna. Totoo, marami tayong nagaganap na mga seminars at drills, ngunit hanggang sa ngayon kulang na kulang parin tayo sa kagamitan at kakayahang pananalapi kapag nangyari ito. Tila ba palagi nalang nating hinihintay na may mangyari bago tayo gumawa ng aksyon. Nakita ko rin na kulang talaga ang aksyon dito ng gobyerno. Kakulangan sa kagamitan, salapi at mga pagkaing maaaring ibigay sa mga nasalanta kapag nagkataon.

#Kindly relate your discussion to the disaster situation of our country.

Ang Pilipinas ay malapit sa Pacific Ring of Fire (dahil sa lokasyon) kaya malapit tayo o madali tayong tamaan ng mga natural hazards. Isama pa ang pagiging malapit natin sa katubigan dahil punong-puno ng isla ang Pilipinas. Marami nang bagyo, pagputok ng bulkan, baha, lindol at mga landslides ang nangyayari sa bansa natin. Marami na ring naaapektuhan, maraming nasisira ang pangkabuhayan, nawawalan ng pamilya at nawawalan ng kinabukasan. Idagdag pa ang pabago-bagong panahon at ang patuloy na lumalalang global warming. Napakalaki ng apekto ng ganitong mga pangyayari sa buhay ng isang Pilipino.

Dahil sa pagtatayo ng malalaking establishments sa mga urban regions, maraming lupa ang nawawala sa ilang parte ng bansa kaya kung minsan ay nakapagdudulot ng mga lindol. Ang madalas pang natatamaan ng mga natural hazards ay yung mga pananim ng mga magsasaka at ang panghuhuli ng mga lamang dagat ng mga mangingisda. Ayon sa Center for Excellence in Disaster Management and Humanitarian Assistance (http://www.cfe-dmha.org), 1/3 raw ng populasyon natin ang employed sa sektor ng agrikultura. Ngunit ang pagkabuhayan na umaasa sa kalikasan natin ay may malaking weakness - at iyon nga ang mga natural disasters na nagpopose ng threat sa food security, source of income at buhay ng buong populasyon sa Pilipinas. Dahil kung walang bigas, walang kita ang magsasaka, wala ring kakainin ang mga mamamayan.

Ang gobyerno ng Pilipinas, ilang internasyonal na non-government organizations (INGOs), at ang lokal na NGOs ay gumagawa ng napakaraming attempt sa pag-address sa impact ng mga kalamidad dito sa bansa. Nagsasagawa ang gobyerno ng Pilipinas ng malawakang implementation ng pagplaplano at mga aktibidad para sa disaster risk reduction (DRR) upang magkaroon ng development sa National Disaster Risk Reduction and Management Council (NDRRMC) na siyang lead na ahensiya sa pag-implement ng DRR sa Pilipinas. Ang The Department of Social Welfare and Development (DSWD) naman ang responsable sa pag li-lead ng agarang disaster relief efforts. Ang Armed Forces of the Philippines (AFP) naman ang pangunahing nagreresponde sa mga kalamidad. Sila ang mga nadedeploy sa mga disaster relief operations sa buong bansa. Sabi pa ng Center for Excellence in Disaster Management and Humanitarian Assistance (http://www.cfe-dmha.org), "The Philippines has endured disasters that involve national and international assistance."

Tumaas na ang awareness ng mga rao sa disaster risk reduction sa Pilipinas, pero dapat kung kaya maging aware, kaya rin natin itong gawing realidad. Napakaraming plano ang nagagawa ng matataas na yunit ng gobyerno, ngunit halata naman na hindi lahat sa nga ito ang nagagawa ng local government units. Nakaka "overwhelm" ito, at isama mo pa ang kakulangan sa kagamitan at salapi sa pag-iimplement ng mga programa.

Isa sa mga lesson na natutunan ng gobyerno ng Pilipinas mula sa Typhoon Haiyan na ang komunikasyon sa pagitan ng iba't ibang ahensya ng gobyerno bago at tuwing panahon ng krisis at kalamidad at importante sapagkat nabibigyan sila ng mga babala at warnings sa mga potensyal na bagyo at kung gaano ba kalakas ito upang makapaghanda ang mga bayan, barangay pati narin ang mga mamamayan nang maaga at maayos.

Ang nag-uudyok talaga o yung nagiging problema ay yung kakulangan sa pondo. Kakulangan sa impormasyon. Kakulangan sa komunikasyon. Kakulangan sa aksyon. Ang masasabi ko lamang, kung palaging may nagpaplano, at walang nagiging aksyon, huwag agad nating sisihin ang ating mga barangay sapagkat sa sobrang dami ng problemang hinaharap nila sa kasalukuyan, kapos talaga ang pondo sa paghahanda para sa mga sakuna. Kaya matuto rin tayong mangielam at huwag palaging umasa sa tulong ng gobyerno, dapat naghahanda rin tayo dahil tayo rin ang tutulong sa sarili natin, at sa lugar natin.

#What are your realizations and insights you learned after the kwentuhan and community walk?

Unang-una, pagpasok ko palang ng barangay, kinakabahan na ako. Akala ko nung una wala lang ang isang barangay, pero nung pagpasok ko, iba pala to sa nakikita ko sa TV. Narealize ko kung gaano ako ka-ignorante, kung gaano ako kabobo at kawalang kwentang tao. "Mangmang" nalang pala. Kasi nandoon ako para maginterbyu, pinag-aralan ang topic kong iinterbyuhin, ngunit makikita ko parin sa mukha ng BDRRM Officer at ni Kapitan yung tagal na nila sa experience at kung gaano kalawak ang kaalaman nila sa pagpapabuti ng aming barangay. Narealize ko na hindi lang pala sapat yung alam ko lang sa utak ko, hindi rin sapat na alam ko lang gawin. Kasi ano nga bang magagawa ng alam diba, kung hindi naman magagawa? Nung una napaisip pa ako sa module na ito, dahil, bakit ko pa kailangang puntahan sa barangay, kung masesearch ko naman sa internet. Pero nagkakamali ako. Ang daming bagay sa barangay na hindi mo matututunan sa internet at pag-upo lang. Ang bigat ng pagpasok ko sa barangay, ang bigat ng responsibilidad nila para sa barangay. Alam kong mahirap maging opisyal ng gobyerno, pero sila kasi yung nakikisalamuha sa mga kabarangay talaga nila eh. Hindi lang sila sulat dito, pirma doon. Ang isang kapitan, ang isang BDRRM Officer, hindi sila mapipirmi sa upuan. Kikilos sila, aaksyon, magpapaseminar, magtuturo ng drill, tutulong para sa mga kabarangay nila. Iyan ang ilan sa mga bagay na kulang ako at kailangan ko pang matutunan. Experience. Tatag. Resolusyon. Firmness. May kilos. May aksyon. Grabe, ang dami kong natutunan sa ginawa kong kwentuhan kay Kapitan Soliman at Ate Marlyn. Ang dami na nilang nagawa, ang dami pa nilang plano g gawin, ngunit pinaunlakan parin nila ako upang sagutin ang mga katanungan ng isang estudyanteng katulad ko. Nagshare pa sila ng mga kwento, ng ilang dokumento, at ng kanilang oras para samahan rin ako sa community walk (na sumakay rin kami sa tricycle kaya hindi rin pwedeng tawaging walk). Tumibay ang aking paninindigan na magtanong pa sa kung anong kayang gawin ng isang hawak na kabataan at estudyanteng katulad ko upang makatulong rin sa kanila. Narealize ko kung gaano ako kawalang kwentang tao. Narealize ko na kailangan kong magbago.

#Based on the facts above, why do we need to address the issue of disasters in our country? How can we address it?

Bakit nga ba? Ang kalamidad kasi, humahadlang yan sa pag-unlad ng tao at pamayanan at pumipigil sa pagbangon ng mga Pilipino. Problema ito. At hindi lang simple, isa itong complex na problema. Naaalala ko tuloy ang sinabi ng Kapitan Soliman sa akin, iiwan ko na lamang rito, "Malaki ang epekto nito lalo na kung malala sapagkat magkakaroon ng patong-patong na problema, mawawalan ka na ng ani, pati yung mga tirahan at pangkabuhayan ng mga mamamayan." Dagdag pa niya, "Dagdag pa ng aming kapitan na ang pag-unlad ng isang barangay, bayan, lalawigan at isang bansa ay nasa tao rin. Tayo ang suliranin, ngunit tayo rin ang solusyon. Ang pagtutulong-tulong ng mga nanunungkulan at ng pamayanan ay kinakailangan. Dahil hindi kaya ng nanunungkulan lang, at hindi rin kaya ng pamayanan lang, ngunit kung magkasama sila ay magkakaroon ng pagkakataon at pag-asa na malalampasan ng mga Pilipino ang mga ganitong sakuna kung magtutulong-tulong tayo."

Magsasagawa ang gobyerno ng plano at pamamaraan para sa ganitong suliranin, at pondo para sa mga nasalanta at para sa paghanda sa susunod pang mga kalamidad. Tungkulin naman nating mga mamamayan na makialam at tumulong upang ma-implement ito. Ang pagiging handa palagi ang sagot. Handa sa sakuna, at sa pagtulong.

#As a member of this community and this nation, what are possible concrete solutions can you do to address the vulnerabilities? What ACTIONS should you take to INCREASE the capacities of your own community/country?

Ano nga bang matutulong ng mga kabataan, o ano ba ang kaya nating gawin para sa barangay?

Sumunod lamang tayo sa segregation ng basura, o solid waste, napakalaking tulong na nito sa barangay. Hindi babarahin ang mga kanal, magiging maayos ang daloy ng tubig. Maiiwasan natin ang baha.

May programa ang barangay namin tungkol sa Plastic Segregation na sinimulan noong mga nakaraang buwan kung saan ininyayahan ang lahat ng mamamayan kasama na ang mga kabataan sa paghiwalay ng plastic cups at plastics na maaari pang ibenta o pakinabagan upang makaiwas na patuloy na paglobo ng basura dahil kung patuloy na hindi madidisiplina ang mga tao, patuloy at patuloy parin ang pagkasira ng lugar natin.

Nabebenta ang plastic bottles at plastic sa halagang 10 pesos per kilo, pero hindi tayo nakapokus sa halaga, ito ay para makatulong sa environment, lalo na ngayon na patuloy na rumarami ang nagpapatayo ng kabahayan, pati ang mga kanal ay tinatapunan na ng basura. 

Bilang isang mamamayan ng aming komunidad at ng ating bansa, ang masasabi ko lang na solusyon ay ang pagiging personally involved natin sa mga vulnerabilities na ito. Plan. Learn. Take Action. Tayo itong malalakas, tayo itong may oras. Tayo ang magiging solusyon mismo sa mga problema na ito.

Bilang isang estudyante, isa sa mga solusyon na naiisip ko ay ang pag-aaral ko ng mabuti. Hindi lang sa larangan ng akademya kundi sa pag-aaral/pag-alam sa kung ano na ba ang nagyayari sa paligid ko para balang araw, maging katulad ako ng mga namumuno sa isang lugar. May kakayanan, may boses, may ipagmamalaki. Sa patuloy kong pag-aaral isa na akong magiging living proof na ang pag-aaral ay hindi lamang para sa sarili kundi pati narin sa mga mahal ko sa buhay, at sa mahal kong bansa.

Ano pang aksyon? Mag volunteer tayo. Isang malaking pwersa ang mabubuo natin dito. Maraming mga kabataan ang nahihiya, marami sa kanila ang hindi makatulong dahil wala silang kasama. Marami sa kanila tingin makakaabala lang ito sa pag-aaral nila. Pero katulad nga ng sabi ko kanina, kung aral lang tayo ng aral, at wala tayong pakielam sa kung anong nangyayari sa bayan, mas malala pa tayo sa malansang isda. Tayo ang pag-asa ng bayan. Tayo ay isang malaking pwersa na magiging solusyon sa ilang problema. Sabi nga ng kaibigan ko, "It takes one to get one, and to get more." Alam kong ang pagvovolunteer ay kusang ginagawa, pero sana kung kulang parin ang inyong resolusyon, sana basahin ninyo ito. Sana magvolunteer tayo. Sana lahat ng nakipagkwentuhan sa kanya-kanyang barangay nila, natuto. Natuto sa kung gaano kahalaga ang isang barangay, na bumubuo sa bayan, na bumubuo sa lalawigan, na bumubuo sa bansa. Ang barangay maliit lang, pero dito tayo mag-uumpisa, hanggang sa magiging mga tao na tayong nakakatulong sa bayan, lalawigan at sa bansa natin. Umaksyon tayo. Makialam tayo. Iyan ang tatak ng isang kabataang Pilipino. Plan. Learn. Take Action. 

[xyrlcurioso-blog]

NSTP Blog: Barangay Culiat/Tandang Sora’s Disaster Risk Reduction, Management, and Preparedness

My family and relatives from the mother side were residing in this barangay for all their lives. Given the fact that my grandfather experienced the life of being a kagawad, and my mother has also run for being a barangay captain, and now a Kagawad of our barangay, I had a little knowledge of how the system works in our own community.    

(Photo credits: Google Maps)

According to statistics, Brgy. Culiat was the 4th barangay with the highest population in District 6 of Quezon City.

source: http://122.54.214.222/population/BgyPop.asp?prov=NC2&Mun=QUE&Munic=Quezon%20City

I say as a normal citizen, I am aware of the different and various disasters that our barangay has faced over the years. And, I never knew that one of my courses in UST has given me a chance and opportunity to know how my own barangay faces and manages these problems. As the barangay kagawad, that I had an interview with, shares the problems, the different hazards that they expect, our barangay’s plan towards risk reduction and management, I learned and discovered a lot of things about the issues of my own community. And soon after, I created a plan to make our community better and more prepared for these disasters.

(Photo credits: Facebook user Alain Jeff Arellano)

(Photo credits: GMA News TV, Balita Pilipinas)

During my interview with Kagawad Leonisa Curioso, most of the disasters that our barangay has faced over the years, it is notable that these are the excessive flooding and loss of properties and businesses due to fire. Since we are talking about natural disasters and hazards, we focused on the issues about flooding.

(Photos credits: Kagawad Cora Sipagan)

She said that it was not always like this, flooding (mild or excessive) only happens when the typhoon or Habagat is just strong. But she affirms that flooding occurs because of improper waste management disposal of the citizens in the barangay. This thing does not just happen in our barangay but in the whole Quezon City as well. According to Masigan (2019), Quezon City has been ranked first as the city in the Philippines with the highest waste produced in a day. That’s why the Quezon City government had facilitated programs and events to inform people with proper waste management and disposal with the slogan “Basta QC, Hindi Messy”. But as usual, it will not be very effective without the help of each barangay in the City. That’s why our own barangay has also created a program regarding and inclined to the platform of the City Government.

“War on Waste”, is a movement regarding this issue. As our barangay supports this movement, Kagawad said they have conducted several programs and activities. The following are the events happened inclined to this movement:

           Seminar – they have conducted a seminar to inform the people about the effects of improper disposal and management of our wastes to our environment and as well as with our health. After talking about its negative effects, they taught the citizens on how to properly dispose our garbage and as well as where in our barangay, they are supposed to put the wastes so the garbage collectors will only have specific places to get our wastes.

Cleanup Drives – Inclined with the “War on Waste” movement, they have also facilitated a cleanup drive in our barangay. They aim to do this program at least once a month and encourage other citizens to join and be a volunteer to help clean our barangay. Since it only started a month ago, this month’s cleanup drive will be on December 15, 2019.

It is just sad to say, according to Kagawad, she said that not all citizens appreciate and want to cooperate with the said projects, programs, and events conducted by the barangay. She said, that they understand that most of the members of the community are busy with their personal lives, but she also said that it will not take most of their times and if only they could understand the problem and know its effects in human lives, she thinks that it will only be the time they will help. As she stated, “nakakalungkot na hindi lahat ng pamilya ay nais sumama at makipag tulong sa atin. Tapos in the end, pag may nangyaring hindi maganda sa kanila ang sisi ay nasa amin pa rin ganoon.”

Community Walk

           This community walk has been a great experienced to me. However, there are some places that I find kind of dangerous and unsafe.

Barangay Hall:

Culiat High School:

If you will notice, the cable wires are so tangled with each other. This may cause a huge problem and it may be the source of fire, if ever. Also, since the Philippines is a tropical country, it is typically hot and the temperature is at the highest level at noon up until 2 o’clock in the afternoon. This is very alarming because, if not managed it can cause danger and death to people. And since, it is near the school, we expect that there will be a lot of students and there will be a panic when a fire happens. Here are more photos of streets with tangled cable wires which are very dangerous. This is inside the Salam Compound (Muslim Compound).

Reflection

           All in all, I have fun and I enjoyed talking and asking questions of our Kagawad. She entertained every question I have and answered it honestly. I am very thankful to our barangay officials for making our barangay a safe place. Although we cannot stop what must happen, I appreciate the efforts of our barangay to at least lessen the risks and effects of these disasters on our community.

           To further improve the programs and projects of our barangay here are some of my suggestions:

1.       Of course, we would like to have the cooperation of the whole barangay. And to do this, I think it is necessary to have at least 1 member of each family in the community to help and contribute to the visions of the barangay. I know that this will bring a lot of opinions and debates, but people need to understand that we are living in one community. This will not only benefit the barangay officials and volunteers but all the people and families in our community as well. I think it is very important that we are actively participating with the barangay’s vision to make our community a better and safe place for every individual.

2.       Tree-planting. I think that doing cleanup drives and recycling will not be enough for the flooding problems of our barangay. Trees absorb water and with more trees in the community, it will not only make our place beautiful, but we will also benefit from the things that trees can give to us.

3.       Widening street canals. As I have noticed, whenever I go home and to recent typhoons that came, one street in our barangay has been having excessive floods even though it did not rain hard that certain day and all the streets are clear except that one. I think the main problem is that the street canals aren’t that wide, and it is not enough to clear all the water in that street. To think, that sometimes the waste of some are blocking the ways of water to go into the canal.

4.       Fine for improper disposal of waste. I think people will be more frightened to just throw their waste on the streets when there is fine whenever they do it. Of course, to possibly do this, every CCTV in our barangay must be functioning well and there will specific team or personnel to check it time to time to see if someone has violated the rule.

Of course, these things are just my proposal to the barangay officials, I hope if ever that they want to do one of these, they could improve it more, since they are the ones who really know what is better for our barangay.

To finish this blog, I would like to thank Kagawad Leonisa Curioso for letting me interview her and Kagawad Cory Sipagan for her cooperation as well, in letting me borrow the photos she took for this blog. As well as to my sister who helped me to document the whole interview and to my NSTP course and instructor for giving me the opportunity to do this. Through this activity, I learned and discovered a lot about my own community. I hope and wish nothing but the betterment of the lives of every member of our barangay and mostly to our community as well.

[tinabubbiebella]

🐶💜💙🐶 Our 11th consecutive year walking for my dad in the #AFSP #OutOfTheDarkness #CommunityWalk #WaynesWarriors 💙💜 #MommiesPommies #MissBella & #LittleLexie #AFSPSac #BeTheVoice #StopSuicide 💔 #MentalHealthAwareness #SuicideAwareness #TogetherToFightSuicide #BeTheChange #NoOneIsImmune #AndYetISmile #PeaceLoveKindness #PunkRockPommies #YinAndYangPommies #PeaceLovePommies #Starbucks ☕️ #Puppuccino #TodayWasAGoodDay #DogsOfInstagram #PomeraniansOfInstagram #PomeranianWorld #PomeranianLovers #PomLife #PommieSisters #PommieLove 🐶💕🐶 (at Manteca, California) https://www.instagram.com/p/CWYWSthJ9Fo/?utm_medium=tumblr

[prossyenchantedugandasafaris]

Visit Uganda then pearl of Africa where there's nature with wonders. Mgahinga and Bwindi national park are the special parks in Uganda where we can find mountain gorillas that everyone would love to see and track while on Uganda. Now take a chance of visiting at least one park for mountain gorillas on affordable prices with #enchantedugandasafarislt . Do not miss on the steep slopes of kabale and the sharp corners Cultural experience by the bakiga and the pygmies,what a wonderful experience! #bwindiimpenetrblenationalpark #mgahinganationalpark #goldenmonkey #chimpanzeetracking #naturewalk #culturalencounter #birding #sharpcorners #steepslopes #mountaineering #hiking #trekking #nature #uganda #pearlofafrica #communitywalk #fortportal #safaris. Follow us on http://.www.instagram.com/enchantedugandasafarisltd www.enchantedugandasafaris.com info@enchantedugandasafaris.com +256781965467/704297469 Enchanted Uganda safaris Ltd Fort portal Uganda. (at Enchanted Uganda Safaris Ltd) https://www.instagram.com/p/CNHkxvnnTBm/?igshid=1tqlrulp8d85h

[alexadeniise]

Community Walk

As we walk through the streets of our small barangay, I remembered how playful I was as a child, going through every corner of the community just to hide from my cousins as we play hide and seek. This memory is really a treasure to keep, and now that I am roaming again the community that I grew up to, I can see now the importance of each corner of the barangay. Our barangay improved a lot as I see it. Different houses and stores were built, different people were seen, but the same feeling- that feeling of being home is felt. Because of the improvement in our barangay, it became closer to some risks and hazards. Growing population just means that the trashes are also growing and without the proper segregation, it might be the cause of flooding in our barangay. Also, the spaces are now limited, which just indicates that if ever a strong earthquake will be felt, there’s no safe place in our community. Nevertheless, the barangay kagawads, and rescue team which are always available in case of emergency. In addition, our Sanggunian ng Kabataan kagawads are also available to teach the kabataans in our barangay the proper ways to segregate, and the things that we may do if ever a disaster happened. Kagawad Florian, also told me that they are having a general assembly one to two times every three months in our barangay in order to meet the community needs. I am really grateful that I had the chance to see and walk through our barangay again.

[casualstrollsthatgivesyoulife]

“As far as geographical location, our barangay is blessed.” said Mr. Bernabe as he was retelling the story of the the three latest typhoons, (Ramon, Kiel and Tisoy) that we survived. Barangay Santa Teresita in Quezon City is more elevated than the other barangays in Sampaloc, ManilaThe three recent typhoons that hit Philippines especially in some parts of Luzon were discussed. However, Brgy. Santa Teresita was not affected by it. He recalled a disaster that happened two years ago. The fire affected a family and they stayed in the barangay hall’s 2nd floor for 6 months. The disaster affected not only the family but also the barangay itself. The calamity fund that is a portion of the barangay’s annual fund was completely depleted as they were to feed 86 people 3 times a day for 6 months. Luckily, it was election season, and may politicians whom are running government positions donated as part of their propaganda and hopefully out of kindness and empathy.

I learned that it is important to not only have an open communication within the family but also to take about the things that each family individual’s role when a calamity strikes. Mr. Bernabe, the barangay key person and adviser of the Brgy. Chairman, stressed the importance of having a rendezvous point as a family should the “BIG ONE” strike. In our barangay, we aren’t really that affected with flashfloods because the recent project of DPWH made it possible to have an efficient drainage system. That is why the disaster that we are preparing most is an earthquake. He noted that the most vulnerable people are the informal settlers as they are the ones who are most exposed to hazards. “They have houses without structural integrity, no architectural planning and no engineering.” Mr. Bernabe stated.

The safest places in our barangay are the evacuation places like the basketball court, the mini park, the barangay hall itself and they also have an agreement with Metrobank Brgy. Santa Teresita branch that should there be an earthquake that they would allow people to stay in the open parking space that they have temporarily.

November 14, 2019 at 9’oclock in the morning, the 4th National Simultaneous Earthquake Drill commenced. The memo comes from DILG, Dept. of Public Safety, passed on to the barangays and then disseminated to the establishments in the barangay vicinity. The people in the public and private establishment participated. “The most realistic earthquake drill happened in Sun Residences in Mayon Street near Welcome Rotonda.” He noted as they borrowed ambulances and fire trucks from the barangay and done the earthquake drill with simulation and as if there were casualties. In other barangays, they only did the ‘Duck, Cover, Hold’, The Quezon City government also required them to attend a DRRM seminar. “From pixelated, it became HD” He said noting that even though they already have knowledge about disaster awareness and risk reduction, their learning improved.

They were also given a GO BAG good for 2-3 survival days individually which have raincoat, canned goods, bottled water, flashlight, small pocket knife, whistle, and rope.

“The pain of separation from a loved one can never be quantified.” He said with remorse. The physical, spiritual, emotional, and psychological trauma are the aftereffects of a disaster as well as economic dislocation. He also stated his observation that the street vendors in our barangay are earning good money but that they have a different financial priority. “They have top of the line smartphones when they don’t really need that much technology.” He stated as he said that they have the wrong mindset of financial literacy.

He also boasted about the barangay’s radio equipment and a team that can be ‘activated’ in a short period of time. They also have the security management team which are incharge of the prevention of robbery, looting and stampede when a disaster should happen. He also discussed the focal persons of the barangay whom are very visible inside the barangay hall. In it’s 8,000 population, they only have 27 identified drug users and all have already surrendered, attended a reintegration seminar and have already received their drug free clearance.

[bdrrmthings]

While we were on our walk, we noticed another set of tangled wires, this time we immediately told our barangay officials to take action since it will be dangerous to those living and passing by the area. 

[therapygyrle37-blog]

Just a reminder, please join me in the fight against suicide. Please go to https://afsp.donordrive.com/participant/Angela-Hinton and join Team Milieu! Lets come together and shed light over darkness! #inthemilieu #support #suicideprevention #communitywalk 🙏🏾🙏🏾👫🏾 (at Biloxi, Mississippi) https://www.instagram.com/p/Bx8UwI8p1eG/?igshid=11b34y6e5k0x8

[maisie-mcanally-dsw]

Flyer for Community Walks

I'm still adding the finishing touches.. taking advice suggestions for making it more professional.

[yanavirlinsanz-blog]

A WALK TO REMEMBER

Being able to walk around the community was a breath of fresh air for me. I was able to know more about the baranggay and the projects that they implement regarding Disaster Risk Reduction and Management.

Since me and two of my classmates are from the same community, we roamed around together first before we conducted the interview. I first identified some of the hazards in the vicinity. The community is so organized so I had a hard time. Upon observing I noticed a lot of cables hanging around and not intact. I think this will be a hazard specially if a calamity would happen. Damages in the electricity source might happen. Another one that I happen to see was the lack of barrier on some part on the river nearby. To prevent accidents this should be addressed to the officials.

After the walk was the interview. When asked about the safe spaces in the community, the official said that the baranggay hall and the basketball are the places that they consider as their evacuation center during calamities. While roaming around I also a chapel just beside the basketball court and I believe that it can also be a safe space for the people.

They are really systematic as a community. I was amazed with their good practices. The first thing that I noticed was the proper waste segregation and their schedule of waste collection. They also have a material recovery facility for their recycled items. I was able to witness that they follow it keenly. According to the baranggay official, they also have clean up drives to maintain the cleanliness of the place. They have these people who they call “river warriors” to protect the beauty of river. Aside from that, they also support and implement ordinances from the city government just like the time of curfew. Tarpaulins about it and the other ordinances are posted outside the basketball to always remind the people. As for the livelihood of the people, trainings and seminars regarding business are also conducted by the officials to aid the people. Majority of them are vendors so this could really be a great help to boost their income.

Regarding preparedness on calamities, they put much effort upon that. For fire situations, they have distributed fire extinguisher on different houses around in case of emergency. They also conduct simultaneous earthquake drill as a community to constantly  remind the people what to do during a time like this. During typhoon season, they have this emergency meeting to plan the actions that they will execute to ensure the safety of the people. They also have a response them if the need to evacuate arises.

Upon a short period of time I was able to know the community deeply. I hope they will be able to put solution on to the hazards and always execute their best practices. This experience will always be remembered and I am genuinely thankful to the people who accompanied me.

[francemarcaida-blog]

Welcome to Barangay Rosario!

Ang seguridad ay isa sa mga pangunahing pangangailangan ng mga tao ayon kay Abraham Maslow. Sa araw-araw nating pamumuhay lagi nating sinisiguro ang seguridad ng ating sarili at ng ating buong pamilya. Kaakibat ng seguridad na ating inaasam sa araw-araw ay ang kaligtasan. Kaligtasan sa labas at loob ng ating mga tahanan sa lahat ng oras. Ngunit gaano nga ba kaligtas at kahanda ang ating barangay sa mga sakuna na maaaring maganap anumang oras?

Ilang linggo pa lang ang nakakaraan ay nag-tungo ako sa aming barangay hall upang mag-sagawa ng panayam sa taong namumuno at nangangasiwa sa Barangay Disaster Risk Reduction o BDRR. Ngunit sa pag-bibigay ko ng liham na galing sa aking NSTP instructor, sinabi ni Gng. Julie, ang Kalihim ng aming barangay na balikan ko na lamang ang papel na ito dahil kakausapin niya muna ang taong namumuno para sa BDRRM. Hindi ako nakapag-pakuha ng litrato kasama si Gng. Julie dahil may mga bagay pa siyang inaayos.

Makalipas ang ilang araw ay bumalik ako sa aming barangay at nagkaroon ako ng pagkakataon na makita at makilala ang taong tumugon sa aking mga katanungan at ito ay si Ginoong Rosano “Sano” Rivera. Ayon sa kaniya mas kumportable siya na ibigay na lamang sa akin ang mismong papel na may sagot kaysa sa panayam. Pagkatapos nito ay nanghingi ako ng permiso na mag-karoon ng litrato sa kaniya kasama ang Ingat-yaman ng aming barangay na si Gng. Maria Nieves Mateo.

Ito ang mga nakuha kong sagot galing kay Ginoong Sano: Ang mga hindi inaasahang pangyayari na madalas na nararanasan sa aming barangay ay ang mga sumusunod: 1.) Sunog. Hindi maiiwasan na mag-karoon ng malaking sunog sapagkat dikit-dikit ang mga kabahayan na gawa lamang sa hindi katibayan na mga materyales at hindi rin nawawala ang ilegal na koneksyon ng kuryente o “jumper”. 2.)Baha. Ayon kay Ginoong Sano, kung pagbabasehan ang topograpiya ng Barangay Rosario, labing-walong porsyento (18%) nito ay below sea level at tatlong porsyento (3%) lamang ang above normal plane. Hindi ito maganda lalo na at malapit ang aming barangay sa Marikina River at ang ilan sa mga lugar, gayun na rin ang kinatitirikan ng aming bahay ay malapit sa Flood Way na nagsisilbing daanan ng tubig galing sa iba’t-ibang lugar papunta sa Laguna de Bay. 3.) Bagyo. Ito ay pang-huli dahil ito ay nararanasan sa buong bansa.

Isa sa mga panganib na kinakaharap ng aming barangay ay ang pagkakaroon ng Adobe na klase ng lupa. Kung magkakaroon ng lindol ay maaaring makaranas ng liquefaction, ground rupture at building collapse.

Ang kaalaman tungkol sa pag-dating ng sakuna ay naka depende pa rin sa kung ano ang sasabihin ng National Disaster Risk Reduction Management Council o NDRRMC at iba pang ahensya ng gobyerno. Ang mga kalamidad at sakunang ito ay madalas na nangyayari sa aming barangay.

Ang West Bank Road Flood Way, Rodriguez Compound at ROTC ay ilan lamang sa mga lugar na lubhang maaapektuhan kapag nag-karoon ng sunog. Ayon kay Ginoong Sano, ang mga bahay sa mga lugar na ito ay dikit- dikit at marami rin ang mayroong ilegal na koneksyon ng kuryente. Ngunit karamihan sa mga tao ay hindi siniseryoso ang epekto ng sunog sa kanilang pamilya maging sa kanilang mga kapit-bahay. Kapag naman nag-karoon ng bagyo at baha isa pa rin ang West Bank Road Flood Way sa mga lubhang maaapektuhan kasama na rin ang Dabba dahil ang mga lugar na ito ay mababa at hindi rin nila sineseryoso ang panganib na dala ng mga pangyayari na ito.

Lahat ng kalamidad na tatama sa bawat barangay hindi lamang sa amin ay tiyak na makakaapekto sa bawat mamamayan lalo na pisikal, pinansyal at pati na rin sa pakikitungo sa kanilang kapwa tao.

Sa bawat pag-tama ng mga kalamidad, kasunod nito ang pagbangon ng bawat taong nasalanta nito. Ngunit ano nga ba ang mga suliranin na  pumipigil sa pag-bangon ng pamayanan? Sa sagot na nakuha ko, unang-una rito ang paglalabas ng badyet mula sa lokal na pamahalaan. Kung nag-karoon ng “damage value” na hindi naman kasama sa pondo para sa kalamidad ng siyudad ay hindi basta-basta ang magiging madali ang paglalabas ng pondo.

Sa mga kalamidad na ating nararanasan  ay natututo tayo na mas maging handa upang hindi na magkaroon pa ng malaking pinsala sa ating pamayanan. Ayon sa mga sagot ni Ginoong Sano, ito ang mga programa o hakbang na isinasagawa hindi lamang sa aming barangay kundi pati rin sa buong siyudad ng Pasig.  

·         Engineering solutions and preventive measures

·         Disaster preparedness and awareness seminar

·         Earthquake and Fire drills

·         Skills enhancement seminars and trainings

·         EMS (ambulance) skills update

·         Recruitment of additional manpower

·         Inter Brigade and Organizational Bond

Ang aming baranagay ay gumagamit ng Sendai Framework  na naglalayon na pataasin ang kaalaman ng mga mamamayan sa kung ano man ang mga programa at patakaran na ipinapatupad tuwing may kalamidad kasama na rito ang pag-likas at ang tamang pagsasagawa nito upang matiyak at mapanatili ang kaayusan at maiwasan ang kaguluhan at mas lalong pag-lala ng epekto ng mga kalamidad.

Ang mga taong nangunguna sa pag-hahanda, pag-harap at pag-tugon sa mga kalamidad ay ang mga opisyal sa barangay (Kapitan ng Barangay, Kalihim ng Barangay at iba pa kasama na rin ang mga volunteer).

Sumasangayon ako sa mga naging tugon ni Ginoong Sano. Marami sa barangay namin ang may mga kabahayaan na gawa sa hindi katibayang materyales at dikit-dikti pa ang pagkakatayo nito kaya naman hindi maiiwasan na kapag nag-karoon ng sunog ay marami ang maaapektuhan dito, idagdag pa na mas mataas ang panganib  na kanilang kinakaharap kapag mayroong bagyo dahil nakatirik ang kanilang mga kabahayan kung hindi sa tabi ng ilog ay nasa mga mababang lugar. Naaalala ko noong Bagyong Ondoy, may mga kabahayan na natangay sa West Bank Road dahil na rin mataas ang tubig at malakas ang agos nito. Pinipilit ng Barangay Rosario at ng lokal na pamahalaan na tanggalin sila sa mga lugar na ito para na rin sa kanilang kaligtasan ngunit hindi nila alintana ang pag-sisikap na ito mga pamahalaan sa hindi ko maipaliwanag na dahilan. Lubos akong nalulungkot na mas iniisip nila na mas maayos kung mananatili sila roon dahil sa kabuhayan kaysa ang lumipat sa mas ligtas na lugar at doon mag-simula ulit ng panibagong buhay.

Masasabi kong isa sa mga issue na kinakaharap ng aming barangay ay ang kakulangan sa kooperasyon lalo na sa mga taong higit na nangangailangan nito. Marahil ay iniisip nila na kaya sila pinapaalis sa kanilang mga tahanan ay dahil sagabal sila sa mga plano ng pamahalaan ngunit ang katotohanan naman ay nais lang ng mga opisyal na masiguro ang kanilang kaligtasan kapag nagkaroon ng mga kalamidad. Sa tingin ko ay kailangan na ipaintindi sa mga  residente ang panganib na kanilang kinakaharap at kakaharapin kung sakaling patuloy pa din ang paninirahan nila sa lugar na ito.

Kaya hindi kataka-taka na ganito rin ang sitwasyon sa ating bansa. Hindi lubos na naiintindihan ng mga residente ang panganib na kanilang kinakaharap sa tuwing sinasabi sa kanila ito. Hindi lubos na sineseryoso ang mga babala ng mga lokal na opisyal maging ng ating gobyerno. Kung tama ang aking naaalala ganito rin ang pag-tuturing ng mga kababayan natin na lubhang naapektuhan ng bagyong Yolanda. Noong sinabing magkakaroon ng daluyong ang naging katwiran at pag-iisip ng mga tao roon ay normal na taas lamang ng daluyong ang kanilang mararanasan ngunit ang pag-iisip na ito ang naging dahilan ng pag-kawala ng maraming buhay.

Ang mga naging realisasyon ko habang binabasa ang mga sagot ni Ginoong Sano at habang nag-babalik tanaw din ako sa mga naranasan na kalamidad at sakuna ng aming barangay ay una, kahit ba nagiging matigas ang ulo ng iilan pag-dating sa pag-sunod sa mga opisyal ay may ilan pa rin na natututo at sumusunod  na sa tuwing may mga babala na sinasabi ang pamahalaan dahil naranasan nila ito at nalaman nila na seryoso at malaki ang epekto nito hindi lamang sa kanilang buhay pati na rin sa buhay ng kanilang buong pamilya. Napagtanto ko rin na ang pagsisikap ng pamahalaan ay mababalewala kung hindi tutulong ang mga nasasakupan nito. Maaaring maganda at maraming programa ang ipinapatupad ng bawat barangay upang maiwasan ang pagkakaroon ng mas matinding epekto ang bawat kalamidad ngunit kung hindi naman sapat ang kaalaman ng mga residente ukol dito ay lubos na mababalewa ang pagod at hirap sa pagsusulong ng mga ganitong programa.

Sa mga nag-daaang panahon ay unti-unting nababawasan ang laki ng epekto ng bawat kalamidad at sakuna na ating nararanasan. Ngunit hindi pa rin maiiwasan ang pagusbong ng mga suliranin ukol sa pag-tugon at pag-harap sa mga ito. Sa tingin ko ay mas lalo dapat na pag-tibayin ang pag-papatupad ng mga batas na mayroon tayo sa tamang pag-tatapon ng basura upang maiwasan ang malawakang pagbaha. Sa tingin ko rin ay dapat na mas dumalas ang pag-kakaroon ng mga seminar tungkol sa Risk Reduction Manangement mula sa mga bata, kabataan at sa mga magulang. Hindi sa lahat ng pag-kakataon ay magkakasama ang buong pamilya kaya mahalaga na kahit ang bata ay alam ang gagawin sa gitna ng sakuna at kalamidad. Kailangan na makasama sa bawat pag-hahanda ang bawat isa nang sa gayon ay maiiwasan natin ang mataas na bilang ng mga nasawi o napahamak. Sa tingin ko rin kung magkakaroon ng tulong pinansiyal mula sa iabng bansa ay mahigpit na i-monitor ito at siguraduhin na makakarating ito sa mga taong nangangailangan. 

Panghuli, bilang isang mag-aaral sa tingin ko ay makakatulong ako sa pamamagitan ng paghikayat una sa aking pamilya na maki-isa sa mga programang ipinapatupad ng aming barangay tungkol sa pag-iwas sa mga sakuna at kalamidad at kung paano magiging handa rito. Sa isang maliit na hakbang na ito ay maaaring makahikayat din kami ng iba pang mga kapitbahay na sumama at maki-bahagi sa bawat pag-hahanda sakaling tumama ang mga kalamidad. Kung lahat ng tao sa bawat barangay ay magkakaroon ng kusa sa pagiging bahagi ng pag-hahanda ay malaking tulong na ito upang makabawas na sa mga pinsala na kakaharapin ng aming barangay.

Sa litratong ito ay kasama ko si Gng.Maria Nieves Mateo ang Ingat-Yaman ng aming barangay (kaliwa). Si Ginoong Rosano “Sano” Rivera, isa sa mga namumuno ng BDRRM sa aming barangay (kanan).

Sa akin namang pagsasagawa ng community walk aking kinuhanan ng litrato ang mga sumusunod. 1.) Ang delikadong lugar at hindi ligtas na gawain sa aming lugar. 2.) Ang ligtas na lugar at ang ligtas na gawain sa aming lugar. Panghuli ay ang maipagmamalaking gawain sa aming komunidad.

Sa mga larawan na ito ay makikita ang mga sala-salabid na kawad ng kuryente. Kung mag-kakaroon ng aberya at mag-karoon ng short circuit ay maaaari itong pag-mulan ng sunog at maaaninag naman ang mga sitwayon ng bawat kabahayan na dikit-dikit na magiging dahilan ng mabilis na pag-kalat ng apoy. Isa pa ay marami rin ang nagja-jumper o may mga  ilegal na koneksyon ng kuryente.

Sa larawang ito ay makikita naman ang isang basketball court na sa tingin ko ay ang pinaka-malapit na pinaka-ligtas na lugar sa aming komunidad. Para sa akin kung mag-kakaroon man ng sunog o lindol maaaring dito magkita kita ang mga pamilya bago magtungo sa evacuation center na nakalaan para sa aming barangay.Tinuruan ako ng aking magulang na ano’t-ano man ang mangyari at wala ako sa bahay o wala sila sa bahay ay dito kami magkikita-kita upang masiguro na lahat kami ay ligtas.  

Sa larawan na ito ay makikita ang Flood Way. Ito ay isang artipisyal na daanan ng tubig. Kapag mayroong bagyo at tumataas na ang tubig sa Marikina River, binubuksan ang mga gate ng Flood Way upang maiwasan ang pag-taas ng tubig sa mga kalapit lugar nito. Mag-mula rito ay dadaloy ang tubig hanggang sa makarating ito sa Laguna de Bay. Isa ito sa mga dahilan kaya hindi kami nakakaranas ng pagbaha sa aming lugar. Kaya masasabi kong isa ito sa pinaka-maganda at epektibong gawain sa aming komunidad bukod sa nakakatulong ito hindi lamang sa pag-bawas ng banta ng pag-baha sa aming lugar at karatig lugar, nag-sisilbi din itong babala sa amin upang malaman kung kinakailangan na ba naming lumikas sa mas ligtas at mas mataas na lugar kung sakali.

[tinabubbiebella]

🐶💜💙🐶 Our 11th consecutive year walking for my dad in the #AFSP #OutOfTheDarkness #CommunityWalk #WaynesWarriors 💙💜 #MommiesPommies #MissBella & #LittleLexie #AFSPSac #BeTheVoice #StopSuicide 💔 #MentalHealthAwareness #SuicideAwareness #TogetherToFightSuicide #BeTheChange #NoOneIsImmune #AndYetISmile #PeaceLoveKindness #PunkRockPommies #YinAndYangPommies #PeaceLovePommies #Starbucks ☕️ #Puppuccino #TodayWasAGoodDay #DogsOfInstagram #PomeraniansOfInstagram #PomeranianWorld #PomeranianLovers #PomLife #PommieSisters #PommieLove 🐶💕🐶 (at Manteca, California) https://www.instagram.com/p/CWYUDX3JbKv/?utm_medium=tumblr

[veronicadiane-blog1]

With these, there still places around the community that can cause harm which are man-made. Some hazardous places such as streets that has manholes that has protruding steel handles which can cause people to trip. In addition are some drainage and canal that are not fully furnished that can cause people to fall of not noticed. Lastly are the part of the streets that has scattered cement pipe that can cause harm to passer byes. However, there are also good practices that the barangay has been doing recently like roving patrols every now and then, stationed bantay bayan or tanods and roving ambulances as well.

i have realized that with the different preparations and events that the community has been providing there are really giving everything for the security and safety of the different individual of their city. wherein, what they have ought before they got the different positions they are in now, are being done and they are making themselves trustful and respected with their actions and projects.

[plantat1]

Do you agree with Australian Plantation Shutters 4-star rating? Check out what 2 people have written so far, and share your own experience.

[christransport]

Moving Home in Newcastle? Call Removalists Newcastle for Transport Training Removals Today!​ We will ALWAYS move your furniture and possessions carefully as if they were our own.