#Bijzonder plekje Frankrijk

[euroadventure]

Hirthals (Denemarken) - Kristianssand (Noorwegen) - Lillesand 🚴‍♀️ 47,3 km 🚴‍♀️

Woensdag 26 juli

Vannacht was eh...hoe zal ik het noemen...alles behalve relaxed. De wind trok aan en hoe! Ik dacht dat ik met mijn tent en al de lucht in zou vliegen. Maar gelukkig bleef het daarbij, maar wat was dat spannend!

Na het ontbijt pak ik alles weer in. Ik hoop mijn tentje droog in te pakken, maar elke keer als ik bijna zover ben komt er een miezerbuitje overwaaien. Uiteindelijk met een beetje hulp van een handdoek en de zon, kan ik hem toch vrij droog inpakken en op tijd wegrijden.

Om 10.00uur vertrekt de ferry van Hirthals naar Kristianssand in Noorwegen. Ik ben er als het goed is in 2,5 in plaats van de gebruikelijke 4 uur, omdat deze ferry een catamaran is.

Voor ik de boot op ga zie ik Coco een jongeman uit Frankrijk die ook nog eens goed Engels spreekt...dat zie je niet vaak 😉. Hij fietst vanuit Noord-Frankrijk, via de kust van België, Nederland, Duitsland en Denemarken naar Oslo. Hij is al even onderweg natuurlijk.

Aan boord is de stemming bij iedereen gezellig en opgetogen, maar dat verandert snel... De storm van vannacht is niet gaan liggen, sterker nog hij is toegenomen! Precies wanneer ik de oversteek maak is de storm op z'n zwaarst 😱. Metershoge golven slaan over de boot heen, ook maakt hij grote klappen op het water. We mogen zelfs niet meer van onze stoel zo hard gaat het tekeer. Turbulentie in het vliegtuig is er niets bij.

Iedereen om mij heen iss aan het spugen 🤮 ik kan het gelukkig nog net binnenhouden. De spuugzakjes worden aan de lopende band uitgedeeld en de volle in vele vuilniszakken weer opgehaald. Ook de crew kan maar ternauwernood op hun benen blijven staan en slingeren zich een weg door de gangpaden.

Ik maak een filmpje, niet wetende dat een half uur later de storm zo hevig is dat ik niet eens mijn telefoon oppak om nog een keer te filmen, bang dat ik moet spugen 🤮.

Het is een helse overtocht. Ik hoop dit nooit meer mee te maken!

Eenmaal aan de kant ruil ik mijn zeebenen in voor mijn fietsbenen. Maar voor ik nog een paar uurtjes ga fietsen plof ik eerst op het terras in het gezellige stadje Kristianssand. Blijkbaar zit ik op het terras van het Leger des heils 😂. Het personeel maakt nog gezellig een praatje en ook Coco komt voorbij fietsen en stopt nog om even aan te schuiven. Hij hoeft nog even geen koffie, want hij voelt zich nog steeds niet topfit.

Ik stap op mijn fiets en rij Kristianssand uit richting Harmeheia. Hier zit een camping, maar daar aangekomen vind ik het mwah...en besluit iktoch nog verder te rijden naar Lillesand.

Uiteindelijk kom ik bij een simpele maar gezellige kleinschalige camping uit. Ik kan zelf een plekje uitzoeken.

Na het eten en een heerlijke douche spreek ik nog een Nederlands stel die net als ik aan het fietsen zijn. Zij zijn ook vandaag begonnen in Kristianssand waar ze vanmorgen aankwamen vanuit Emden. Ze reden blijkbaar een andere route dan ik. Ik vind mijn route vandaag niet zo bijzonder, langs drukke wegen en door dorpjes. Zij hebben daarentegen langs de kust gefietst. Ik blijk mijn navigatie gevolgd te hebben, maar die volgt niet helemaal route 1, de Noordzee route. Ik vond het al raar dat ik weinig kust zag vandaag 🙈.

Morgen ga ik weer verder. Ik heb mijn route gecheckt en pak nu echt enkel de Noordzee route. Ik ben benieuwd! De wind staat gunstig en de zon gaat de komende twee dagen in ieder geval schijnen!

[micheltaanman-blog]

Frankrijk- Bretagne - Erquy -plage du Portuais

Frankrijk- Bretagne – Erquy -plage du Portuais

Bretagne – Erquy -plage du Portuais – iets buiten het havenplaatsje Erquy – waar je overigens buitengewoon lekker kan eten met uitzicht op de wiegende booten – ligt verscholen tussen de rotsen en alleen bereikbaar via een zandpadje en baaitje waar je meteen je schildersezel voor zou willen neerzetten – alleen op de wereld beach style – ff uitdeuken van de Hollandse ratrace

[johndstuff03]

Woensdag 25 september 2019 Lilian slaapt, dus ik neem nu de honneurs waar.

Vanmorgen vroeg, nog in bed, zei Lilian; “we gaan vanmorgen in het park ontbijten. In het park zit nog een soort botanische tuin en daar staan bankjes.” Helemaal goed om dat te doen, weer eens wat anders. Had ik niet zo gauw aan gedacht…gelukkig doet zij dat wel!

Dus eerst naar de oude stad een broodje halen en ook wat lekkers erbij…nou, dat is er genoeg. We namen een soort appelslof met nootjes, een met zoiets als een tompouce gevulde croissant en een rond en plat ‘croissantje’ met honing. Terug naar het park en een bankje tot ontbijtplek gemaakt. Lekkers om te eten, jam, kaasjes en salami met een thermoskan heet water voor de thee. En om ons heen kwam de stad op gang. Dat was best wel een aparte ervaring. Een heel goed idee van mijn lief!

Bij de camper aangekomen alles rijklaar gemaakt en op weg naar…dat was even kiezen. Ergens rond Perpignan een paar dagen op een camping is ook wel even lekker. Niet elke dag km’s vreten, zeg maar. Gaan we doen. Zoeken naar een geschikte camping die…nog open is! Om deze tijd gaan er een hoop dicht voor het seizoen. Lilian had er 1 gevonden; La Clapère onder een klein plaatsje Maureillas-las-Illas, voor mij niet onbekend daar was ik al eens geweest. Gelegen midden in de natuur, maar niet te ver van de doorgaande wegen. Gaan we proberen. We konden op de site niet echt iets vinden over de openingstijden, dus maar de gok genomen. Was toch niet zo ver rijden.

Op weg van Gerona richting de camping kwamen we langs Figueres. Daar was ik al eens geweest een 100 jaar geleden. Daar is een Dali museum. Ik vind het 1 van de leukste musea die ik gezien heb. OK, dat zijn er niet veel, maar toch… Het museum is aan de buitenkant ook al heel bijzonder; qua kleur, stijl, ontwerp en decoraties (grote eieren op het dak). Het museum gevonden en Lilian vond - alleen al de buitenkant - heel mooi en bijzonder. Naar binnen gaan was geen optie, de wachttijd was zeker al wel een paar uur, gezien het aantal auto’s en bussen. En de Dameshond mogen niet mee… Dus weer door richting La Clapère.

Komen we ook nog door Le Perthus, een soort belastingvrije enclave op de grens van Spanje en Frankrijk voor met name alles wat niet goed is voor een mens (maar wel lekker!); drank, roken, chocolade, etc. En een drukte…, geweldig om al mensen te zien in een wat smoezelige omgeving gedomineerd door vrachtwagens en -chauffeurs op zoek naar voordeel en ‘plezier’…als u begrijpt wat ik bedoel!

We rijden verder over prachtige kleine landweggetjes naar La Clapère om bij aankomst een uitgestorven boel aan te treffen…we zijn te laat. Ze gaan 30 september echt dicht, maar nu was het ook al klaar. Dus op zoek naar een volgende lokatie…Dat wordt Camping du Lac in Vinca, vlak bij Prades en ook bij Ceret. En Ceret, daar ben ik ook al eens geweest ( 2 x zelfs) op de zaterdagmarkt, die is geweldig leuk! Dus dan doen we de camping 2 nachten en dan vrijdagavond ergens in de buurt van Ceret overnachten, zijn we vroeg op de markt…plan klaar! En deze camping is ook nog open, zo staat bij de informatie.

Maar eerst nog even wat voedsel inslaan voor een paar dagen overleven op een camping, zonder boodschappen te hoeven doen, anders dan alleen een baquetje. Dus de Leclerc in Perpignan in de navigatie gezet. Eventjes doorrijden en we ‘landen’ in Perpignan bij LeClerc. De camper kon in de schaduw staan, dus we hadden tijd om even ontspannen winkelen. De camper werd niet te warm door de zon, die was vandaag ook niet zo krachtig aanwezig of helemaal niet. Na de nodige patè, kaasjes en drinken weer door naar Camping du Lac.

Dat was een ritje van zo’n 30 min. Dus dat stelt niet zo veel voor. Bij aankomst werden we vriendelijk ontvangen en we mochten 1 van de beste plekjes uitzoeken aan het meer (zijn bijna geen gasten meer, dus volop plek). Dat meer is voor de Dameshond helemaal fijn…water! Er is een klein dorpje dichtbij, dus we kunnen ons baquetje lopend of op de fiets halen. Hier kunnen we ons wel een paar dagen vermaken. Vandaag was er wel veel wind toen we aankwamen, nu is het bijna windstil en de temperatuur wordt morgen 28 graden. Nix mis mee.

Toen de camping verkend. Er staan huisjes en stacaravans, naast de gebruikelijke caravans en campers. Maar er staan ook soort van ‘bubble’ tenten, met een geheel doorzichtig dak. Je slaapt dus onder de - bijna - blote hemel. Ook is er veel te zien in de natuur. Lilian heeft al een Eucalyptusboom ontdekt en een paar mooie zwammen.

Na de wandeling de patè en kaasjes van LeClerc getest. Die hebben ze goed doorstaan. Daar genieten we allebei van; gewoon een lekker stukje hardgebakken brood en beetje patè of kaas. Kopje thee erbij en het is genieten. Zeker ook op zo’n plekje aan een meer.

Al met al best wel een volle dag. Dus na het eten heb ik een douch gepakt en Lilian ging ‘eventjes’ liggen…haha. Nu is ze weer wakker geworden, zo 22:30 uur. Als ik klaar ben met typen gaat zij er nog naar kijken. Of alles op volgorde staat, we hebben nogal wisselende plannen en acties ondernomen vandaag…haha. Lilian heeft alles doorgenomen en haar akkoord gegeven, mooi! Dan kan deze er ook uit.

Zo, morgen een beetje een rustdag. Wel een wasje draaien en eten koken en zo, maar geen km’s maken. De blog morgen zal ook wel een ‘rustige’ worden…Dus voor de lezers; ook voor jullie even ontspanning!

[missmumbler-blog]

FRANKRIJKBLOG: GASTRONOMIE, CULTUUR EN NATUUR IN NOUVELLE-AQUITAINE

Tekst Linda de Jong

Het begint al met het prachtige landschap: altijd heuvelachtig, met wijngaarden zo ver je kunt kijken en met een altijd lekker klimaat. Frankrijk, het land met de magische combinatie van gastronomie, cultuur en natuur.

Maandag 19 juni 17 Er wordt wel gezegd dat je in Frankrijk moet verdwalen om alle mooie plekjes te ontdekken en dat lukt wonderwel goed dankzij Tom, mijn navigatiesysteem. Tom komt meteen tot de essentie en zet me bij Lède af, maar wel zonder de Bou ervoor. De vijfendertig minuten vanaf Aéroport de Bergerac duren zo ineens een stuk langer. Toch maar even appen!

‘’Help, waar ben je?’’ Het nuchtere Nederlandse antwoord maakt me aan het lachen. ‘’Ik sta onderaan bij de weg!’’

Na enig rondrijden, zie ik haar ranke postuur. Karen Kommer staat me in haar zwarte jurkje op te wachten en ondanks dat ze al een tijdje in de volle zon moet staan, lacht ze me vrolijk toe. Aankomende tweeënhalve dag ben ik te gast op het prachtige Boulède. Een goed onderhouden en kleinschalig vakantiedomein in het dorp Le Mayne de Boulède. Een plek waar je met je hele gezin op vakantie kunt, zonder grote complexen of animatieteams. Hier vind je kwaliteit, persoonlijke sfeer en authenticiteit. En misschien het belangrijkste: hier voel je je echt welkom.

Homes made with love Rolf, Karen en hun drie dochters wonen inmiddels zo´n dertien jaar in Frankrijk en beschikken over een tomeloze energie. Al hoppend tussen Bordeaux en Boulède Monflanquin, hebben ze samen een prachtig plekje gecreëerd waar vijf oude streekhuizen, met oog voor (oude) details en liefde, zijn omgetoverd tot prachtige vakantievilla’s. Twee van de vijf woningen zijn bovendien aangepast voor o.a. minder valide gasten. Daarnaast zijn ze bezig met een nieuwe B&B. Eigenlijk zou ik het liefst neer willen strijken op een van de vele relaxplekjes van dit park, maar mijn drukke programma wacht onverbiddelijk. En ook dat is een aanlokkelijk idee, want er is zoveel te zien in deze regio. Ik ben hier maar twee dagen, een volle week in totaal, maar eigenlijk is dit een streek om langzaam te ontdekken. Er zijn zoveel mogelijkheden. Waar zal ik beginnen? Het blijft me parten spelen deze persreis. Meer weten over Boulède? Neem een kijkje op de website

Voor wie de omgeving niet kent! Lot-et-Garonne maakt deel uit van de regio Nouvelle-Aquitaine. Karen zal me de eerste dagen tevens gidsen en daar ben ik heel blij mee, want ik ben niet zo’n held in de auto. Ja ik weet het, dat klinkt een beetje raar als je regelmatig naar het buitenland reist om verslag te doen. De rollende heuvels en slingerwegen zijn een prachtig decor voor de reisverhalen, maar doen mijn hoogtevrees geen goed. Karen weet als geen ander de leuke plekjes en details te vertellen. Daarom sta ik mijn auto deze dagen graag af aan haar om ze samen te bezoeken. Ondertussen kletsen we heel wat af.

In de departementen Lot-et-Garonne en Dordogne vind je veel middeleeuwse ‘bastides’ met prachtige dorpskernen. Het eerste dorp dat we bezoeken is natuurlijk Monflanquin. De vesting is gesticht in 1256 en staat geklasseerd als een van de mooiste dorpen van Frankrijk. Het dorp draagt veel herinneringen mee aan het verleden, waaronder het huis van de Zwarte Prins (kleinzoon van Edward I) met zijn tweelingvensters. Verder het centraal plein, Place des Arcades, omzoomd met zuilengalerijen, middeleeuwse voetgangerssteegjes met eeuwenoude huizen brugjes en een gotische kerk en nog veel meer.

Janouille, nar, of beste leraar? Na een kleine pauze, op het terras bij Restaurant Le Jardin, waar we het meest heerlijke ijs ooit eten, wordt mijn aandacht getrokken door een wat ongewone, lokale verschijning, Janouille, de bastaardzoon van koning Henry IV. Zijn belletjes rinkelen vrolijk bij iedere stap. Samen ontdekken we de geschiedenis van Monflanquin en de Bastide. Zijn uiterlijk mag dan ouderwets aandoen, zijn humor en scherpheid zijn dat zeker niet. Dit is de meest leerzame, interactieve rondleiding ooit en ik geniet oprecht van de grapjes en lekkernijen die hij ondertussen uit zijn knapzak vist. De man is een geboren verhalenverteller en hij neemt ons mee in een avontuur vol musketiers, pelgrims, bedelaars, kardinalen en troubadours. Meer informatie op de website  

Kidsproef - Karen, fladdert glimlachend om mij heen, met haar mobiel aan haar oor (cou cou) en al zwaaiend naar bekenden trekt  ze me ondertussen het volgende programma item binnen. Hoera, meer geschiedenis in Musée des Bastides, met interactieve zalen, gewijd aan de oprichting van de nieuwe steden (Bastides) in de middeleeuwen, die in het zuidwesten van Frankrijk werden gecreëerd in de dertiende en veertiende eeuw. Leuk, informatief en interactief, met audio- en video (in het Frans) voor kinderen en ouders. Vraag een Engelstalige gids om uitleg. Het maakt het rondje nog leuker. Meer informatie: Bastide Museum / toerist Centre place des Arcades 47150 Monflaquin.

‘s Avonds keren we na een snelle duik in het zwembad, terug naar Restaurant Le Jardin. Dit maal om er te dineren. We zijn wat later dan gepland, maar worden alsnog hartelijk ontvangen met een heerlijk aperitief. Gelukkig hebben we ons als excuus mooi uitgedost. Je kunt goed en betaalbaar eten in deze regio, maar het is vooral de entourage die voor het extra zorgt. Het eten is wederom heerlijk.  Met kraakverse oesters kan de maaltijd sowieso niet meer stuk. Meer informatie

Dinsdag 20 juni 17 - Parc en Ciel Moulin de Courrance Na een goede nachtrust, staat er vandaag een sportief familie-uitje op het programma. Maar niet voordat we eerst lekker gezamenlijk ontbijten. De bakker stopt elke dag verse (stok)broodjes en croissants in de Voiture à pain, een broodauto, waaruit de gasten van Boulède hun bestelling kunnen halen.

Het klimparcours is in het bos dus (ook met warm weer) een ideale (schaduw)plek om lekker actief bezig te zijn met de kinderen en de broodjes er weer af te klimmen en klauteren. Er zijn verschillende boomparcours, voor klein en groot. Lang en kort, met meer en minder uitdagingen. De kinderen krijgen eerst duidelijke instructies en het parcours is goed georganiseerd. Daarnaast zijn er ook een midgetgolfbaan (die een klein verfbeurtje kan gebruiken, maar nog steeds leuk is) en een natuurlijk zwembad te vinden.  

Buitengewoon lekker We lunchen bij Le Palissy in Lacapelle Biron, waar je uitkijkt op een pleintje met monument. De eigenaar blijkt Nederlander te zijn. We bestellen al pratende "Côtelette d'agneau" (lamskoteletjes) met "Salade du chef”. Of we misschien "Entrecote Fumée" willen proberen voor dezelfde prijs? We blijven bij de cotelettes, maar hij trakteert ons tussendoor stellig op een extra bordje Entrecote. “Met de complimenten van de chef kok’’. Hij heeft het namelijk net zelf gerookt en is nog vol passie over het mooie streekproduct en dat moet natuurlijk geproefd worden! De chef komt even later polsen. ‘Lekker?’ vraagt hij. Ik steek mijn neus erin en prik een extra vorkje. Heerlijk! Meer info op de website

Ridders en jonkvrouwen op Bonaguil Castle Je kunt heerlijk wandelen en fietsen in dit gebied. Er zijn verschillende routes te vinden die je kunt openen op je mobiel of gps. Omdat ik ook een hoop foto’s wil maken, beperken we ons tot een korte wandeling en bezoeken we het kasteel. Maar het schuurt wel een beetje, want er is buiten ook zoveel te zien en doen. Er is tijdens de persreizen altijd een te kort aan tijd, ook tijdens de individuele persreizen. Maar dat is ook typisch Nederlands, denk ik nu, want ik moet de eerste Fransman met haast nog tegenkomen.

Zodra je de toegangspoort  van Bonaguil betreedt, verkeer je in historische sferen. Echt een kasteel zoals je ze ziet in sprookjesboeken. Het kasteel werd volledig verbouwd op het einde van de vijftiende en zestiende eeuw door Bérenger de Roquefeuil, die bekend stond om afpersing en bruut geweld. Natuurlijk kwamen de boeren en buitenlui in opstand, waarna hij militaire verbeteringen aanbracht en het kasteel in een machtige burcht veranderde, om van daaruit alle aanvallen de kop in te drukken. De naam komt van bonne aiguille en refereert aan de defensieve locatie: een steil, rotsachtig uitsteeksel, waar het kasteel op is gebouwd. Het duurde veertig jaar, maar het werd sindsdien nooit belegerd en de burcht bleef intact tot aan de revolutie. Toen werd het helaas gedeeltelijk gesloopt. Vandaag de dag is het nog steeds een machtig indrukwekkende plek. Alle muren, kantelen en torens staan er nog en het verhoogd terras biedt een spectaculair uitzicht over het kasteel en de lokale groene, heuvelachtige omgeving. In de zomer is er een speciaal programma voor kinderen.

Heel bijzonder is het “spiraal” plafond en de opslagruimten en grotten onder het kasteel, die gebruikt werden voor opslag en defensie. Wie zegt dat geschiedenis saai is? Kijk voor meer informatie op de website

Gastronomische eetmarkten - Dit is er eentje van het lijstje 'Altijd al eens willen doen!'  ’s Avonds gaan we met alle gasten van Boulède eten in het naburige dorp Paulhiac, waar een heuse eetmarkt, annex dorpsfeest (lees traditionele boerenmaaltijd) wordt gehouden. (zie foto hieronder). We zitten met bijna honderd mensen aan lange tafels, waar lokale boeren en bedrijven hun producten verkopen. Ik voel me met het bordje vers gegrilde kip, gebakken aardappelen, salade en geitenkaas alsof ik in een Franse reclamespot ben beland. Wat een leuke manier om locals te leren kennen en wat te oefenen met de Franse taal.

Marquerites detente en route Woensdag, mijn laatste ochtend op Boulède sta ik ingepland voor een relaxation massage bij Mariëlle Spee, die met haar omgebouwde foodtruck langs komt op campings en andere vakantieadressen in het zuiden van de Dordogne en Lot-et-Garonne. (zie foto hieronder). Na een onderhoudend praatje, heeft ze binnen de kortste keren mijn weerspannige lijf onder controle en weet ze iedere knoop in mijn lijf te vinden. Helaas ben ik hier te kort om helemaal te ontstressen, maar voor iedereen die hier zijn vakantie doorbrengt! Niet vergeten!   De massage duurt anderhalf uur en kost € 95. Te bespreken op het park, of op de website

Met veertig graden en nog kleverig van de olie gaan we op pad naar Penne d’Agenais. Mijn koffer in de achterbak, want mijn volgende logeeradres is te vinden in Villeneuve-sur-Lot. Maar voor we er heen gaan, doen we nog twee dingen. Rondneuzen in het plaatsje en samen lunchen in Le Bombecul, waar de eigenaar niet alleen een kunstwerk maakt van het eten, maar ook in het atelier dat op vijf minuten loopafstand te vinden is. Intrigerend en vooral lekker. Meer informatie op de website

Weten hoe het verder gaat?

Binnenkort deel twee in Frankrijk Aquitaine.

[erceemedia]

Arès, een goddelijke plaats?

Arès, een spannende Netflixserie? Of een goddelijke plaats op een unieke plek in Frankrijk? In deze podcast ontdek je een bijzonder plekje in Frankrijk dat meer is dan zomaar een vissersdorpje. Ook te beluisteren in je favoriete podcastapp!

In deze podcasts vertel ik je alles over Arès. Het heeft niets te maken met de Netflixserie Ares met in de hoofdrollen Jade Olieberg als Rosa en Tobias Kersloot als Jacob. Sterker nog Arès bestond al veel eerder. Maar wat is Arès dan? Luister naar de podcast of lees het blog.

Arès, uniek vissersdorp in Gironde

Het dorpje Arès ligt ten noorden van het Bassin d’Arcachon in het departement Gironde.…

[vanfransebodem]

De regio Centre in Frankrijk is bij de meeste vakantiegangers niet zo bekend. De meeste van ons rijden er doorheen om vervolgens naar het zuiden af te reizen. Lucia Nassy en haar man Collin hebben daar een huis. Ze vertelt hierover en over de regio.

Een gastblog over “mijn” regio Centre, wat een eer. Zo’n twaalf jaar geleden heb ik, Lucia Nassy een huis gekocht in dit gebied dat niet erg bekend is voor de gemiddelde toerist. Als je bij een stad aankomt ga je vaak naar Centre Ville, omdat je daar de leukste plekjes kan ontdekken. Waarom slaan we dan altijd Centre France over?  Een prachtige streek met mooie dorpen en steden. 

De bekendste stad is Orléans, met zijn indrukwekkende kathedraal die je ziet als je de rivier de Loire oversteekt. Een andere bekende stad is Tours, een mooie stad, waar je in het oude centrum tussen de mooie vakwerkhuisjes lekker kan eten. Maar als je iets verder Centre induikt, kom je allerlei andere plaatsen tegen, die ook een bezoek meer dan waard zijn. Bourges heeft een mooi Middeleeuws centrum en prachtige tuinen die te bezoeken zijn. Bijzonder is de gotische kathedraal die zelfs op UNESCO erfgoedlijst staat. 

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Blijf niet te lang hangen in de grote steden, bezoek ook kleinere steden of dorpen: Saint Benoît du Sault, een leuk Middeleeuws stadje waar op 14 augustus een enorme grote brocante is,  Angles sur l’Anglin met ruïnes van kastelen, mooi gelegen aan de rivier l’Anglin, Montmorrilon in het oude centrum zijn allerlei ambachtswinkeltjes die te maken hebben met het schrijven en drukken van boeken. 

Weg uit de stad dan kan je genieten van de vele kastelen die Centre heeft. Het kasteel van Chenonceau is erg bekend, maar ik rij graag de kastelenroute die de tourist information heeft uitgegeven. Dan zie je allerlei leuke kleinere kastelen en mooie landschappen. Niet elk kasteel is toegankelijk, wanneer een eigenaar het kasteel met overheidssubsidie heeft gerestaureerd, dan moet hij het kasteel ook openstellen voor publiek. Het meest hilarische vond ik ons bezoek aan het kasteel in Sarzay. In dit kasteel lijkt alles te kunnen en te mogen. De hond mag mee en je kan gewoon alles aanraken wat er in het kasteel staat. Ik heb op de zolder van het kasteel geschermd met de degens die er stonden. 

Sarzay ligt in de regio Berry, waar de schrijfster George Sand heeft gewoond en gewerkt. Er zijn veel restaurants en hotels die haar naam dragen. In Nohant is het huis van George Sand te bezichtigen. George Sand heeft onder andere een relatie gehad met de componist Chopin en ik vind dat zijn muziek echt bij het landschap past.

Een ander landschap is te zien in het regionaal park De Brenne. Dit is een paradijs voor vogelaars en vissers. Het indrukwekkendst vind ik de vele kraanvogels die zich hier in het voorjaar en najaar laten zien. Je kan hier fantastisch fietsen en hopelijk zie je dan de purperreiger, geoorde fuut of de Europese moerasschildpad. 

Na een dag in Centre is het goed genieten van een wijntje en Pouligny-Saint-Pierre. Een geitenkaasje waar Napoleon iets over te zeggen had hoe het vormgegeven mocht worden. Ik denk dat Mireille daar vast nog wel eens een blog over gaat schrijven. 

Mocht je nu graag naar deze regio willen gaan voor een vakantie, dan is mijn huis te huur. Kijk hiervoor op mijn website: www.nassy.nl/vakantiehuis. 

Regio Centre in Frankrijk De regio Centre in Frankrijk is bij de meeste vakantiegangers niet zo bekend. De meeste van ons rijden er doorheen om vervolgens naar het zuiden af te reizen.

[froy]

This slideshow requires JavaScript.

Vorige week vrijdag was het zover, na lang wachten en meer dan 70 dagen letterlijk aftellen begon de reis op vrijdagochtend rond 8 uur in Brussel-Zuid. Samen met Saskia was ik goed op tijd in het station, in geval dat voorgaande treinen vertraging zouden oplopen en we dus zeker onze TGV niet zouden missen. Met nog een lekkere smoothie achter de kiezen klaar voor een reis richting Frankrijk en een fijn weekend Disneyland Parijs. Na wat gesukkel om ons plekje op de trein te vinden wegens een technisch defect zodat er geen verlichting was in de wagon en plaatsen op de stoelen iet aangeduid waren konden we met zo’n 20 minuten vertraging richting Disneyland.

Eénmaal in het station bij Disneyland dropten we onze bagage bij de Disney Express die de valiezen naar ons hotel zouden brengen. In ruil kregen we een envelop met onze tickets, vouchers voor het ontbijt, de Hotel EasyPass (die onze toegang verschafte tot onder andere de Magische Uren). Het was een warm en snel welkom in het Frans en de castmember leek wel enthousiaster dan Saskia en ik samen. Na een kleine bagagecontrole aan de toegang waren we er eindelijk: Disneyland Paris!

Eens je er bent voel je er de magie gewoon: de knappe fonteinen, Mickey in de haag, lantarens in de vorm van Mickey’s hoofd, het grootse Disneyland Hotel dat ook de toegangspoortjes huisvest. De grijze en donkere wolken boven ons deerden ons helemaal niet. In het park zelf liepen we meteen richting een restaurantje voor een lekkere en vullende salade want de buikjes rammelden ondertussen wel. Ondertussen konden we reeds de eerste indrukken verwerken. Op het terras merkten we steeds maar weer een blaffende hond en een ruziënd koppel. Ze blijken onderdeel van het park en in één van de huisjes nabij te “wonen”.

Na het eten kochten we meteen ook een PhotoPass aan, met dat kaartje konden we verschillende foto’s laten maken bij de Disneyland-fotografen en meteen de attractiefoto’s naar de PhotoPass-cloud laten versturen. Handig! Wanneer we zo’n fotograaf ontdekken vlak voor het kasteel weten we meteen wat onze eerste attractie is! Een fotoshoot vlak voor het kasteel, uiteraard!

We wandelen het kasteel onderdoor en staan versteld van al zijn schoonheid en de vele prachtige details binnenin! Er is zelfs reeds een Kerstshop! Eerste attractie moet uiteraard ‘It’s a Small World’ zijn, de wereldberoemde attractie uit de Disney-parken. Het is kort aanschuiven en ondanks dat het een kleine wereld is bevat de attractie zoveel beelden, decors en details dat je ogen te kort komt. Het is goed dat er geen attractie-foto gemaakt wordt want halverwege stel ik vast dat ik gewoon met open mond zit te kijken. Het is niet de meest spannende attractie van het park, maar wel een must-do.

Wanneer we het theater van Mickey voorbij wandelen weet ik Saskia te overtuigen een meet and greet te doen met Mickey. Het is net geen drie kwartier wachten in een soort van theaterzaal waar continu cartoons van Mickey worden afgespeeld voordat je uiteindelijk backstage bij Mickey op bezoek mag en samen op de foto gaan. Een fantastische ervaring en het maakt mijn Disney-ervaring op dag 1 al compleet!

Van daar gaat het richting ‘Pirates of the Caribbean’, de attractie waar de films op gebaseerd zijn (en niet omgekeerd!). De attractie werd onlangs nog maar opgeknapt voor de 25e verjaardag van het park en wederom zit ik met open mond rond me te kijken. We zitten vooraan het bootje en zoeken dan ook angstvallig naar houvast wanneer we een splash zien opduiken (of lees maar: plots de afgrond inkijken). De eerste fantastische attractie-foto is een feit!

Voordat we naar de parade gaan kijken passeren we nog langs de attractie van Buzz Lightyear. We moeten zijn team vervoegen en kapitein Z te zien overwinnen. Onrechtstreeks nemen we het ook tegen elkaar op want het doel is om zo veel mogelijk punten te scoren. Ik word genadeloos afgemaakt door Saskia.

Daarna is het tijd voor de parade! We kennen duidelijk de Disney-gebruiken nog niet want de beste plaatsen zijn al lang bezet door mensen die ondertussen de regen trotseren. We belanden dus ergens achteraan in een draai en we beseffen meteen dat we de dag erop vroeger moeten gaan kijken. Desondanks is het enorm de moeite de parade met Mickey en zien vriendjes te zien passeren.

Na de parade is het tijd voor dinner! Op de eerste avond besluiten we naar het Rainforest Café te gaan, een aanrader van Saskia. In Rainforest belanden we in een restaurant dat aangekleed is als jungle met heuse olifanten, apen, vogels en vlinders in de zaal en zo nu en dan een heuse onweersbui. Wanneer we tijdens onze maaltijd mensen kletsnat zien binnenkomen weten we meteen dat het weer buiten ook meer dan de wensen overlaat. Des te meer genieten we van onze maaltijd en onze cocktail en besluiten niet meer terug te gaan naar het park. Het vuurwerk zal meer dan waarschijnlijk niet doorgaan. In ruil bezoeken we de winkeltjes in Disney Village en knijpen onze portefeuille maar stevig dicht. Was ik miljonair kwam ik er hoe dan ook weer straatarm buiten.

Dan maar inchecken in het hotel en genieten van een warm bad na die serieuze plensbui. De receptie moeten we eerst een beetje zoeken, maar eens we de goede richting aangewezen krijgen verloopt alles vlot. Met een korte uitleg kunnen we richting onze kamer wandelen dat in een zijgebouw gelegen is. Volgens het plannetje dat we meekrijgen van de receptionist gokken we een minuut of twee wandelen. Wanneer we buiten wandelen blijken we echt er al bijzonder snel veel te ver gelopen en betreden ons gebouw dan ook eigenlijk langs de achteruitgang.

In de kamer installeren we ons snel, warmen ons op en duiken al snel het bed in. Op dag twee staat er een ontbijt met Mickey en vriendjes gepland!

  Disneyland Paris (dag 1) Vorige week vrijdag was het zover, na lang wachten en meer dan 70 dagen letterlijk aftellen begon de reis op vrijdagochtend rond 8 uur in Brussel-Zuid.

[hotspotjes]

[fusion_builder_container hundred_percent=”yes” overflow=”visible”][fusion_builder_row][fusion_builder_column type=”1_1″ layout=”1_1″ background_position=”left top” background_color=”” border_size=”” border_color=”” border_style=”solid” spacing=”yes” background_image=”” background_repeat=”no-repeat” padding=”” margin_top=”0px” margin_bottom=”0px” class=”” id=”” animation_type=”” animation_speed=”0.3″ animation_direction=”left” hide_on_mobile=”no” center_content=”no” min_height=”none” last=”no” hover_type=”none” link=”” border_position=”all”][fusion_title margin_top=”” margin_bottom=”” hide_on_mobile=”small-visibility,medium-visibility,large-visibility” class=”” id=”” size=”2″ content_align=”left” style_type=”default” sep_color=””]

ONGEDWONGEN ETEN, DRINKEN EN CHILLEN BIJ DOT

[/fusion_title][fusion_text]

Wat eerst het Infoversum was, is sinds een jaar omgetoverd tot DOT. Het heeft een complete metamorfose ondergaan. Van 3D bioscoop naar een hotspot in Groningen die niet gemist mag worden. Ondanks de nieuwe look is het opvallende pand op het Ebbingekwartier in tact gebleven. Het opvallende gebouw is niet te missen.

[/fusion_text][fusion_text]

[/fusion_text][fusion_text]

DOT richt zich op een jong en hip publiek. DOT is zeker hip. Binnen is een enorme sfeervol ingerichte ruimte, bijzondere verlichting en relaxte muziek. Een open keuken, veel lounge-hoekjes, banken maar ook gewoon tafels en stoelen. Veel hout en staal wat zorgt een industriële touch. Het interieur komt overal vandaan. De oude brievenbus uit Frankrijk wordt nu gebruikt voor bestek.[fusion_button link=”https://hotspotjes.nl/category/groningen/” title=”” target=”_self” alignment=”center” modal=”” hide_on_mobile=”small-visibility,medium-visibility,large-visibility” class=”button_marge” id=”” color=”default” button_gradient_top_color=”” button_gradient_bottom_color=”” button_gradient_top_color_hover=”” button_gradient_bottom_color_hover=”” accent_color=”” accent_hover_color=”” type=”” bevel_color=”” border_width=”” size=”” stretch=”default” shape=”” icon=”” icon_position=”left” icon_divider=”no” animation_type=”” animation_direction=”left” animation_speed=”0.3″ animation_offset=””]MEER HOTSPOTS IN GRONINGEN[/fusion_button]Op de tweede verdieping bleef de Infoversum-bioscoop intact. Op de tussenverdieping is er nog een bar met mogelijkheid om te huren voor bijvoorbeeld congressen of recepties. DOT heeft een ruim half rond terras met overal picknicksets. Wil je lekker in de schaduw zitten? Zoek dan een plekje in de witte containers die zijn bespoten door graffiti-artiesten.

[/fusion_text][fusion_text]

[/fusion_text][fusion_text]

Bij DOT kun je goed terecht voor een kop koffie, borrel, lunch of diner. Op de kaart vind je een origineel streetfood assortiment. Leuk, een keer wat anders! Van poké-bowls tot pekingeend. Ook vegetariërs kunnen hier prima terecht. De classic burger is zeker een aanrader. Wij hebben heerlijk gegeten! Doordeweeks hebben ze elke avond een DOT special. Elke avond een wisselend gerecht voor 10,50. Daarnaast kun je uiteraard gewoon van de kaart bestellen, alles is bijzonder lekker en origineel.

[/fusion_text][fusion_text]

[/fusion_text][fusion_text]

Niet alleen voor eten en drinken kun je hier terecht. DOT heeft een uitgebreid evenementen programma wat bij te houden is op hun facebook. Van vrijmibo, filmavond tot open DJ-avond: DOT, wat ben je leuk! Punt!

TIP: Naast het gebouw is het Groninger stadsstrand dat sinds kort is uitgebreid. Dit stadsstrand staat in de top-3 van Lonely Planet van mooiste stadsstranden. Lekker zwemmen en daarna dus neerploffen op het terras bij DOT.

[/fusion_text][fusion_text]

Website: dotgroningen.nl Adres: Vrydemalaan 2

[/fusion_text][fusion_map address=”Vrydemalaan 2, 9713 WS Groningen, Nederland” type=”roadmap” width=”100%” height=”300px” zoom=”14″ scrollwheel=”yes” scale=”yes” zoom_pancontrol=”yes” animation=”yes” popup=”yes” map_style=”default” overlay_color=”” infobox_content=”” infobox=”default” infobox_text_color=”” infobox_background_color=”” icon=”” hide_on_mobile=”small-visibility,medium-visibility,large-visibility” class=”” id=”” /][fusion_widget_area name=”avada-custom-sidebar-socialicons” /][/fusion_builder_column][/fusion_builder_row][/fusion_builder_container]

#dot #groningen #hotspot #gastrobar #hip #restaurant #ebbingekwartier ONGEDWONGEN ETEN, DRINKEN EN CHILLEN BIJ DOT Wat eerst het Infoversum was, is sinds een jaar omgetoverd tot DOT.

[johndstuff03]

Zondag 29 september 2019

Het was doodstil in Pézenas toen we wakker werden. We stonden helemaal alleen op het parkeerplaatsje. We hadden afgesproken dat we vroeg zouden vertrekken... dat zeggen we wel vaker hahaha, maar was nu toch goed gelukt. Na alle ochtendrituelen vertrokken we om 08:00 uur. Op weg naar de autoroute eerst nog even de camper vol getankt. Zo dat scheelt een klap 0,30 cent de liter. In de tijd dat John aan het tanken is loop ik even naar de overkant naar de bakker voor een baquetje ‘bien cuite’ en een amandelcroissantje... Die eten we gelijk maar op. Ontbijten doen we vandaag niet uitgebreid maar gewoon hup broodje in de hand. Moet ook een keer kunnen...

De reis ging voorspoedig. We hebben 3 keer een korte stop gehouden. Eerst om de Dameshond eten te geven en 2 x om even te relaxen met een hapje stokbrood en thee. Het is zo’n 470 km naar Annecy, dus dat is best een eindje, met de camper is dat zo een 5 uur rijden (zo rond de 110 km/uur). Onderweg komen we langs de Air van Montélimar. Hier gaan we stoppen zegt mijn schatje. Ze hebben hier heerlijke zachte nougat... de beste Nougat van Frankrijk... Nou dacht ik dat wil ik dan wel proeven hahaha. Bijna bij de afslag zitten we aandachtig naar het bord te kijken en John twijfels of hij daar moet afslaan... Volgens mij is het de volgende zegt John... nou mooi niet... Hij rijdt een stuk verder in de volle overtuiging dat er nog een volgende afslag komt..hahaha... maar die komt niet meer. Ja afslagen genoeg maar niet meer voor de nougat! Laat ik nu de hele weg verder heel erge trek in nougat hebben...pffffff

Eenmaal na de autoroute en voor Annecy moesten we nog een serviceplek voor de camper vinden om het vuile water te lozen, drinkwater bij te vullen en het chemisch toilet te legen. Rond Annecy was de enige plek om dat te doen op een camping. Was een paar kilometer om, dus geen probleem. Eenmaal op de camping was er niemand te vinden om me te melden. Bij de receptie hing een papiertje met “ over 5 minuten terug “...denk dat dat briefje er al een half uur hing... want na een kwartier was er nog niemand. Dan maar zelf op onderzoek uit. Na een tijdje had John de plek gevonden om het vuile water te lozen en schoon water bij te vullen. Dat was zo gebeurd. Nu nog het toilet...maar niets te vinden om de ‘shit’ te lozen en schoon te spoelen. Na enige twijfel dan maar leeggooien door het putje onder de kraan van de serviceplek. Maar daar moesten we eerst de fietsen voor verwijderen. De cassette zit achter op de camper met daarvoor het fietsenrek. We raken er samen bedreven in.... in het fietsen er af halen en er weer opzetten... Even snel door het putje ‘duwen’ en schoonspoelen die hap. Ook dat is dus gelukt!

Op weg naar de P in hartje centrum Annecy. Dat was een kilometer of 3 rijden. We werden door het hart van het centrum geloodst met prachtig uitzicht op het meer. Het voelde als een soort van thuiskomen. Veel herkenning...Aangekomen op “onze” parkeerplaats was er ruimte genoeg om te parkeren. Dat was apart, want het was heel druk in de stad, de winkels waren dicht, maar er waren heel veel mensen aan het recreëren. Echt duizenden. Er was ook van alles georganiseerd voor de jeugd op het terrein bij het meer. Op de P stonden parkeerautomaten, na en dat was nieuw. De vorige keer was het gewoon vrij parkeren. Voor een hele dag ben je nu €6,80 kwijt, valt wel mee maar is meer dan gratis. Nog steeds is het een hele goeie P om te staan, zo’n 500 meter lopen van het oude centrum.

Even opgefrist en alles ingepakt, ook het eten voor de hondjes want het was al 15:00 uur en voor 18:00 uur waren we zeker niet terug. Toen wij vertrokken merkten we een irritante bromtoon op uit het betonnen huisje waar we precies naast stonden. Dat was een transformator voor de stroom. Dat is niet fijn ‘s nachts om naast te staan. Als het stil is klinkt dat behoorlijk door, ook tot in de camper. We besloten bij terugkomst de camper te verzetten. Dan was het al later en de P wat leger en meer keuze om een goeie plek uit te zoeken.

Op weg...naar het centrum en het meer, maar in het bijzonder naar de ijssalon waar we vorige keer lavendelijs hadden gegeten. Dat wilden we graag nog eens overdoen! Er zitten drie goeie ijssalons een beetje bij elkaar in de buurt, welke kiezen we...degene met de kortste rij? Bij alle drie stond een rij van zo’n 30 man voor de winkel! Niet zo raar eigenlijk met zoveel mensen en bij een temperatuur van 28°. Dus maar ergens aangesloten en schuifelend ons ijsje weten te bemachtigen. Ik had honing-lavendel en witte chocolade en John ook honig-lavendel met nougat...maar niet uit Montèlimar...). Het was heerlijk, zeker ook omdat het zo warm was.

Al snoepend van ons ijsje naar het meer gelopen en daar op een bankje gezeten heerlijk in het zonnetje naar al die passerende mensen kijken. Wat een leuk tijdverdrijf is dat. Verder over de promenade langs het meer gelopen en tegen 18:00 uur de Dameshond eten gegeven. Die waren de hele weg al niet van de waterkant weg te slaan en niet alleen omdat zij wilden zwemmen, maar ook omdat er van alles aan vogels rondzwom dicht bij de kant. Die kwamen bij iedereen om eten bedelen...met zoveel mensen bijna dagelijks aan de waterkant, wordt er natuurlijk veel gevoerd aan de vogels.

Weer terug geslenterd naar het centrum om wat te eten. We hadden trek in pizza, dat was al even geleden. En zin om te koken was niet aanwezig vandaag... Dus in het oude centrum aan het water gegeten. Ik had een pizza en John een hamburger met friet. We bestellen altijd ieder wat anders, want dan kun je twee dingen proeven! Het was goed te eten, heel goed zelfs. De bediening was heel matig. Ik denk dat dit gebeurd wanneer er te ‘veel’ klanten zijn elke dag. Het maakt niet zoveel uit of je klant tevreden is, de volgende dag zit de zaak toch weer vol. Dan maar geen fooi hahaha... we hebben precies het bedrag gegeven als op de bon stond en met zoveel mogelijk muntgeld....

Eenmaal terug bij de camper, hebben we deze verplaats naar een beter plekje. Ook in de schaduw. Naast een andere camper. De man van die camper (een Fransman) vroeg of wij een oogje in het zeil wilde houden, want hij sliep in een hotel...in een hotel? OK...? Naast hem was een mooie plek, dus waarom ergens anders staan. We staan nu recht voor de Brandweer, naast een bankje en een prullenbak. Helemaal goed, we kunnen even buiten zitten, John kan op het bankje zijn sigaretje roken, en we kunnen ons afval kwijt. Het is wel zo, als je op een P staat of ergens anders in de stad of dorp; je mag geen ‘campinggedrag’ vertonen, dat wil zeggen; niet de luifel uitdraaien en ook niet op de campingstoelen zitten naast de camper. Maar nu staat er een bankje van de gemeente. Daar mag je gewoon op zitten en ook nog naast de camper!

‘S avonds heeft John lekker op het bankje achter de camper koffie gedronken in de koelte van de avond. In de camper was het behoorlijk heet, die had toch wat veel zon gevangen. En.... hij kan dan even de parkeerplaats inspecteren op gespuis.....

Ik lig er vroeg in... net als de Dameshond,  helemaal moe van een heerlijke dag. Het is nog warm en alle ramen staan nog open om de warmte eruit te krijgen. John neemt het bloggen even over..hij heeft nog wel een restje energie (hij heeft tenslotte in dienst gezeten... hahaha).

We plaatsen de blog morgen (dat is dus vandaag dan...), want ik wil er altijd nog even naar kijken voordat John het gaat plaatsen...

De plannen voor morgen (dat is dus vandaag) zijn; boodschapjes doen, winkeltjes kijken en fietsen met ons allen langs een deel van het meer...niet helemaal, want dat is zo’n 80 km. geloof ik. Oh ja, en dan ook nog bloggen en tussendoor eten...haha. We hebben een ‘werk’vakantie!

[johndstuff03]

Vrijdag 20 september 2019

Vandaag verlaten we de camping aan de oever van de Dordogne. Het was een goeie camping, Heerlijk uitgerust (zeg maar geluierd). Alles ingepakt, opgeruimd en ingeklapt. Voor het vertrek is er heel wat te checken. Als je het wil weten…:

VOORAF:

oliepeil van de motor checken

ruitensproeiervloeistof checken (dooie insecten op de voorruit zijn  niet te tellen…)

voldoende schoon (drink)water mee

toiletcassette leeg

vuilwatertank leeg

snoer van de elektra van de camping losgekoppeld en opgeruimd

BIJ VERTREK: buiten

9 luikjes aan de buitenkant checken

satellietschotel ingeklapt

alle ramen dicht en vergrendeld

fietsen nog stevig vast

stabilisatiepootjes van de camper ingedraaid

luifel vergrendeld

alle ramen dicht en vergrendeld

alle bovenluiken dicht en vergrendeld

binnen

20 laden en deurtjes dicht en vergrendeld

deur van de douchecabine vergrendeld

koelkast op 12 volt

e-box uit (regelt alle elektronica in de camper voor het woongedeelte)

alle op te laden apparatuur aangesloten

trapje van de voordeur ingeklapt

En niet onbelangrijk; iedereen binnen (neuzen tellen…haha). Maar vandaag eerst de dameshond op het sport- en spelterrein van de camping uitgelaten. Alles klaargemaakt voor vertrek en weg. Bij de uitgang van de camping het afval weggebracht en Lilian heeft een baquetje bij de boulanger gehaald. Rijden maar, naar Lourdes binnendoor. Wie weet wat voor leuke plaatsjes we tegen komen Het ontbijt werd gegeten eten rond lunchtijd…zo’n 12;30 uur. Wel op een mooi plekje; langs de rivier de ‘Lot’. Hondjes konden daar ook weer even rondsnuffelen. Verder naar Auch. Plaatsje ligt ca. halverwege Lourdes. We wilden daar naar de supermarkt LeClerc  en naar de Decathlon voor een jas om de honden uit te laten bij regenachtig en koud weer. We hadden een mooie gezien, maar die was in Nederland uitverkocht. Dus aan de slag en rijden maar! Bij Leclerc de noodzakelijke (water, groente, aardappels, zwarte bessen sap) en lekkere (paté, kaasjes, Lindt ballen,…) aangeschaft. Ernaast lag een Decathlon. De jas was prima, alleen de kleur…beige…dat was een beetje jammer. Dus: dan niet. We hadden de camper naast de winkel in de schaduw staan, dus de dames lagen heerlijk te slapen toen wij terug kwamen. Heel fijn dat de dameshond even alleen in de camper kunnen blijven! Voor Lourdes nog even wat gegeten. We konden de kaasjes en paté’s niet langer weerstaan. Op een P bij een Bricolage (soort Gamma), de camper geparkeerd in de schaduw, en een beetje achteraf op de parkeerplaats. De dames konden daar even rondrennen en snuffelen. Het was al tegen 6’en dus de ‘kudde” gelijk maar eten gegeven. Wij gingen tenslotte ook van alles lekkers opsmullen. Nog even een camperplek gekozen op de app van Campercontact en vertrokken. Naarmate we dichter bij Lourdes kwamen, werden de Pyreneeën ook steeds meer zichtbaar. We waren blij een wat meer ‘ruig’ landschap binnen te rijden. Bij binnenkomst van Lourdes zag Lilian een LeClerc, das op zich niet bijzonder in Frankrijk, maar er stonden wat campers. Daar kunnen wij dan ook staan en is niet zo ver van de attracties; de grot en bijhorende kerk is maar 23 min. lopen. Hup, even gekeerd bij een rotonde en de camper onder een schaduwrijke boom geparkeerd. Klaar! Morgen gaan we naar de grot en de kerk. Vanavond gaan we naar het centrum van Lourdes lopen. Nou, dat centrum is niet echt een feestje. Het maakt een wat verpauperde indruk en alle voertuigen geven een constante aanwezigheid van herrie en de stank van uitlaatgassen. Het is een tragisch dorp. Zonder de legende van Bernadette is er niets wat deze plek te bieden heeft. Het dorp lijkt te denken; “we hebben Bernadette” en de rest ‘lift’ daar wel op mee… Kortom; in onze ogen een trieste bedoeling. Zonder Bernadette is eer geen enkele reden deze plek te willen bezoeken…volgens ons dan. We hebben ons getroost met een cocktail voor Lilian en een Heineken voor John, op enige afstand van de N21 die door het dorpje raast. Dan weer terug gelopen en nu ligt iedereen te slapen; de dameshond zijn kapot van het 2 x 35 minuten lopen naar- en van het centrum, Lilian heeft veel jeuk aan haar benen en voeten van de allergisch reactie op de penicilline (nodig na een wortelkanaalbehandeling), en ik (John) zit me hier weer uit de naad te werken voor het blog…haha. Morgen gaan we dus naar de grot waar Maria  verschenen is aan Bernadette en de kerk genaamd; Heiligdom van Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes…kan niet wachten…wel interessant om te zien. Maar we beginnen de dag met een baquetje en paté en/of kaas en een lekkere bak thee! We moeten het nog even samen besluiten, maar mogelijk is het een mooie route om door de Pyreneeën naar Andorra te gaan. note: tekst is nu volledig voor rekening van John…de rest slaapt!