#Atlantische kust Frankrijk

[drugsinceu]

Cocaïnezending van meer dan 150 miljoen euro in beslag genomen op weg naar Europa

Eind november werd een Braziliaans schip met meer dan 4,6 ton cocaïne onderschept door de Franse marine als gevolg van lopende inlichtingen tussen Europol, MAOC-N en de autoriteiten in Brazilië, Frankrijk, het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten.Het 21 meter lange schip werd onderschept in internationale wateren voor de kust van Sierra Leone. Aangenomen wordt dat de illegale verzending meer dan 150 miljoen euro waard is. Er is een onderzoek gaande om de betrokken criminele groepen aan weerszijden van de Atlantische Oceaan te identificeren. De cocaïne-infrastructuur De activiteiten op het gebied van drugshandel worden ondersteund door een transportinfrastructuur die Latijns-Amerikaanse landen van herkomst verbindt met consumptiegebieden. Europol herbergt op het hoofdkantoor meer dan 250 verbindingsofficieren uit meer dan 50 landen en organisaties, waardoor wetshandhavers uit landen over de hele wereld zij aan zij werken om de gevaarlijkste criminele netwerken te bestrijden.In combinatie met het werk van Europol op het gebied van de versleutelde communicatiemiddelen, die door criminelen worden gebruikt, levert deze gecoördineerde aanpak resultaten op in de strijd tegen maritieme drugshandel.Bron: europol.europa.eu (EN) Read the full article

[micheltaanman-blog]

Frankrijk - IleD,oleron - camping huttopia les chenes verts

Frankrijk – IleD,oleron – camping huttopia les chenes verts

IleD,oleron – camping huttopia les chenes verts – kleine duincamping – direct aan het vrijwel verlaten strand – Prima camping met veel schaduw – restaurantje  met een kleine kaart en koud bier/wijn  – Het eiland heeft iets prettigs ouderwets – Ga als je er bent even eten bij “17 Fort Royer Ciel Claires Mer” ” vlakbij Fort Royer – sowieso een waanzinnige plek aan het einde van een zandpadje – we…

[brilmans]

Dode dodemansduim

Brilmans in het buitenland

Het heeft wat voeten in de aarde, wat naalden in de arm en wat wattenstaven in de neus gehad, maar Brilmans is in het buitenland: tijd voor wonderbaarlijke vondsten uit den vreemde. Te beginnen met een zacht koraal uit Normandië.

Grandcamp-Maisy

Om een lang verhaal kort te maken: het werd geen Spanje -te veel gedoe- en daarom vier ik dit jaar weer ouderwets vakantie in Frankrijk. Langs de Atlantische kust. De hoofd bestemming is Saint-Vincent-sur-Jard maar omdat lange autoritten ons niet gezien zijn, vertoeven we eerst een paar dagen in Grandcamp-Maisy. Normandië dus.

Mijn vorige bezoeken aan Normandië leverden een grote hoeveelheid mesozoïsche fossielen op en volgens een doorgaans goed geïnformeerde bron moesten er ook bij Grandcamp veel te vinden zijn. Ik had dus goede hoop dat een beetje struinen langs de kust een rijk gesorteerde verzameling aan fossiele tweekleppigen, buik- en armpotigen en mos- en bloemdiertjes op zou leveren. Dat is daar doorgaans het te vinden spul. Met een beetje mazzel misschien zelfs een Ammoniet of, nog beter, zoals mij in de zomer van 2017 overkwam een tand van reusachtig zeereptiel.

Fossiele armpotigen uit Grancamp-Maisy

Brachiopoden

Hoewel de kustlijn er hoopgevend uitzag, in het bijzonder bij laag water, lieten de fossielen zich maar lastig vinden. Een wandeling van de haven tot vlak voorbij de monding van de Rivière Le Veret leverde mij slechts een hand vol Braciopoda op. Niet bijzonder spectaculair dus. Toch wandelde ik uiteindelijk monter terug naar het appartement.

Vlak nadat ik rechtsomkeer had gemaakt ontwaarde ik namelijk tussen de blokken kalksteen een koraal. Het oogde fossiel, maar toen ik het opraapte bleek dat niet het geval. Dit stuk was buitengewoon licht en tevens fluweelachtig zacht. Dit stuk moest recent zijn gestorven. En hoewel ik er nog nooit een gezien, laat staan in handen had, wist ik het ter plaatse te determineren. Deze vondst stond al geruime tijd op mijn verlanglijst: de dodemansduim.

De dodemansduim uit Grandcamp-Maisy

De dodemansduim

In onze Noordzee komt slechts een koraal voor en dat is de Alcyonium digitatum. Het betreft een koraal uit de onderklasse Octocorallia die behoort tot de orde Alcyonacea ofwel zachte koralen. Deze koralen danken hun naam aan het feit dat ze in de regel -er zijn een paar uitzonderingen- geen hard skelet vormen, maar hun stevigheid ontlenen aan een vlezige of leerachtige weefsels waarin zich skeletnaalden (sclerieten) bevinden.

Omdat het ons enige koraal is en derhalve een mooie soort voor in de collectie, keek ik er al lang naar uit een te vinden. Bij voorkeur in Nederland. Maar omdat dit tot op heden niet wilde lukken, ben ik dik tevreden met dit exemplaar uit den vreemde.

[kevindelange98]

De mooiste vakantiebestemmingen van Europa

Altijd al op een mooie vakantie willen gaan en niet te ver hoeven reizen? In dit artikel vind u uitstekende adviezen voor onvergetelijke vakanties in ons eigen Europa. Want: waarom ver reizen als de mooiste vakantiebestemmingen in Europa zijn?

Hoofdstuk 1: Vakantiebestemmingen West-Europa

In het westen van Europa is enorm veel te doen. Het begint hier al over de grens bij onze zuiderburen: België. Denk hierbij aan de wereldstad Brussel, waar tevens ook de EU gevestigd is. Manneken Pis is hier te vinden, wie kent het plassende beeldje nu niet? Het is wereldberoemd. Tevens is in Brussel ook de Grote Markt te vinden omringt door enorme gildehuizen.

Verder naar het zuiden van het westelijke gedeelte van Europa bevindt zich Frankrijk. Ook hier zijn mooie vakantiebestemmingen in Europa te vinden. Hier beginnen vaak ook meer de strandvakanties, aangezien de temperaturen hier hoger liggen. Veel gezinnen kiezen voor een strandvakantie met hun gezin op een camping, waar ook veel te doen is voor de jeugd.  

Vakantiebestemmingen Europa (landkaart Europa)

Tevens is de wereldstad Parijs ook de moeite waard om te bezoeken. Parijs wordt wel gezien als een van de mooiste vakantiebestemmingen van Europa door velen. In Parijs vindt men de Eiffeltoren, Disneyland, Arc de Triomphe, etc. Er is hier van alles te doen.

Nog verder zuidwaarts bevindt zich Spanje. Spanje is ook ideaal als strandvakantie met de vele stranden. Naast strandvakanties is er ook de mogelijkheid om hier steden te bezoek als Madrid, Valencia en natuurlijk Barcelona. In Barcelona staat onder andere de kathedraal Sagrada Familia die al meer dan 100 jaar in aanbouw is. In de hoofdstad Madrid bevindt zich de koninklijke familie met het Koninklijk paleis.

Vakantiebestemmingen Europa (landkaart Europa)

Naast Spanje ligt Portugal. Portugal is een stuk kleinen dan het aangrenzende land Spanje, maar is er niet minder mooi om. Ook in Portugal zijn er vele mogelijkheden voor strandvakanties. Portugal valt ook zeker onder mooie vakantiebestemmingen in Europa. Lissabon, de hoofdstad en de grootste stad, bevindt zich kort bij de kust van de Atlantische Oceaan. Er bevinden zich ook hier veel hotels voor een ideale strandvakantie.

Hoofdstuk 2: Vakantiebestemmingen Midden- en Oost-Europa

Uiteraard kan Italië niet ontbreken in de rij van mooiste vakantiebestemmingen in Europa. Het land is voor de grootste gedeelte omringd door zee. De hoofdstad van Italië, Rome, kent een enorm lange geschiedenis. Er bevinden hier zich veel overblijfselen van het Romeinse Rijk. In Rome bevindt zich ook het Vaticaan. In het Vaticaan woont een van de bekendste personen van de wereld: de Paus.

Vakantiebestemmingen Europa (Rome)

Onder het vaste land van Italië bevinden zich twee eilanden die onderdeel van het land zijn: Sardinië en Sicilië. Sicilië staat bij velen bekend om de maffia. Toch zijn beide eilanden geschikt voor geweldige strandvakanties.

Griekenland kan uiteraard ook niet ontbreken. In Griekenland zijn er ook ideale plekken voor een strandvakanties. Het land bestaat uit vele eilandjes. De hoofdstad van Griekenland is Athene. Deze authentieke stad was een belangrijke plek in de Griekse geschiedenis die al eeuwenoud is. Athene is dus zeker een geweldige vakantiebestemming in Europa.

Naast dus Athene zijn er prachtige strandvakanties mogelijk, in hotels of op campings. Door de vele stranden op de eilanden is er enorm veel mogelijk.

Vakantiebestemmingen in Europa

Wil je meer weten over de beste vakantieadviezen op de mooiste vakantiebestemmingen in Europa en de beste strandvakanties? Kijk nu op onze site!

[fietskriebelskos]

HN06 Naar De Dochter Van De Oceaan (Marennes - Puilboreau 103 km 247 hm)

HN06 Naar De Dochter Van De Oceaan (Marennes – Puilboreau 103 km 247 hm)

La Rochelle was tot 1500 de belangrijkste havenstad van Frankrijk aan de Atlantische kust. De route gaat er heen en er is ook een camping. Daar aangekomen, lees ik nog een review. Veel jeugd, veel lawaai een echte stadscamping. Het is een gezellige stad, veel terrassen en erg levendig. De camping ligt bij de haven met eigen strand. Op vrijdagavond zie ik het al voor me, veel onrust. Ik neem een…

[vakantiedeals]

Zonbestemmingen/Zonvakantie: Goedkope vakantie Frankrijk

Goedkope vakantie Frankrijk : Goedkope vakantie Frankrijk boeken? Vind hier de beste vakantie aanbiedingen en last minutes Frankrijk. Aan de Middellandse zee kust, Atlantische kust en het binnenland zijn prachtige zonbestemmingen in Frankrijk te vinden. Of je nu op zoek bent naar een last minute v... #Zonbestemmingen #Zonvakantie #vakantiemax2uurvliegen #vakantieeuropa... tinyurl.com/…

https://www.sunnydealz.nl/zonvakantie/zonbestemmingen/frankrijk

[elkedagvakantie]

Franse kust heeft nu ook een plek op Instagram: kijk maar

1. Franse kust heeft nu ook een plek op Instagram | 2. Kijkje in een iconisch en luxe hotel in India (VIDEO) | 3. Overnachten als een hobbit in Duitsland | 4. Griekenland stuurt groep Nederlandse toeristen terug | 5. Wat is jouw favoriete 'Urban Oase'? |

Enkele foto’s uit het account.

De Atlantische Kust van Frankrijk presenteert zich sinds kort ook via Instagram. Via dat kanaal kun je zo regelmatig inspirerende plaatjes krijgen waardoor je zin krijgt om af te reizen naar het zuiden. Verder vandaag:

Kijkje in een iconisch en luxe hotel in India (VIDEO)

Overnachten als een hobbit in Duitsland

Griekenland stuurt groep Nederlandse toeristen…

[mrchocobean]

Irish moss het gezonde superfood Chondrus Crispus

IRISH MOSSook wel Chondrus Crispus of Iers Mos genaamd is geen mossoort zoals je misschien zou denken, maar een zeewier die voornamelijk langs de kust van de Atlantische Oceaan voorkomt. In Europa groeit Iers mos vooral langs de kust van Ierland, maar ook wel langs de kusten van indonesie, Bretagne, Frankrijk en in Amerika alleen langs de kust in Massachusetts. Het staat ook wel bekend als…

[mennobottema]

TPRNo1 - Te groot om bang van te worden

Ik kan alleen mezelf de schuld geven. 

Hoe heb ik zo stom kunnen zijn.

Mijn rechterknie.

Kapotgemaakt, door een gek op een fiets. 

Het is dinsdag 8 oktober 2019 - rond 12.00 uur. Terwijl ik op een muurtje ga zitten vraag ik mezelf af - gaat mijn TransPyrenees Race hier eindigen? Een rit van tot nu toe 1230 km en 20.000 hm - in 4,5 dag afgelegd. Een vermoeidheidstour die ik te groot vond om bang van te worden. 

En nu, steekt er met iedere pedaalomwenteling een mes in mijn rechterknie. Gaat dit avontuur hier eindigen? Ik schrik van mijn eigen teleurstelling.

De Race

De TransPyrenees Race 2019 (1e editie) is een ‘fietstocht’ van Biarritz (FR) aan de Atlantische kust naar Cap de Creus (ESP) aan de Middellandse Zee - en weer terug. De eerste die finisht heeft gewonnen. Er zijn geen etappes, maar wel vier checkpoints onderweg. De route maak je grotendeels zelf en is tussen de 1500 en 1600 km lang. Het is een ‘self-supported’ event, wat betekent: geen assistentie onderweg, geen georganiseerde drinkposten en alles wat je gebruikt moet voor iedere fietser beschikbaar zijn.

Nieuwe realiteit

Wanneer ik na de eerste dag ga slapen realiseer ik me dat deze tocht (of race) mij nu al heeft opgeslokt. Ik ben in een nieuwe realiteit terecht gekomen, met als enige focus: fietsen, eten en een slaapplek vinden. 

Dit avontuur is zo groot. 

Ik weet niet, 

waar ik bang voor moet zijn.

Op de de tweede dag bereik ik net voor zonsondergang de 2000 meter hoge Port de Cabus - de ‘poort naar Andorra’. Een moment van ultiem geluk.

Halverwege de 20 km lange klim passeer ik het laatste dorpje in Spanje: Tor. Een plukje huizen met een hoefsmid en scharrelende kippen voor een half ingestorte kerk. Het is magisch niemandsland op de grens met Spanje en Andorra. Tor, het laatste dorp op aarde - in een oksel van de Pyreneeën - ligt te baden in het laatste licht van deze herfstdag.

Na het dorp verandert de klim in een steil gravelpad. Ik heb heel mijn lichaam nodig om me hier omhoog te werken. Ik klim door een vallei - zo ongerept, zo groen. Wilde paarden in de weides zijn het enige leven dat ik zie. 

Wanneer ik om 19:30 uur de top bereik zet het laatste restje licht van de dag de bergtoppen van Andorra in vuur en vlam. Rillingen trekken over mijn hele lichaam. God, wat houd ik van fietsen.

Checkpoint 3

De volgende dag verlaat ik Andorra rond 05.00 uur. Tot aan de grens met Spanje rijd ik door een koker van neonlicht, voordat ik in een donker gat verdwijn. Het is koud, helder en de hemel is bezaaid met sterren. 

Nog voor 10.00 uur fiets ik Frankrijk binnen met de Catalaanse Pyreneeën voor me. Wegen die als een slang tegen de bergwand gekronkeld liggen, dorpen die geen dorpen zijn en afdalingen die geen einde lijken te hebben. Ik geniet van alles - de natuur, de stilte en de fysieke afwezigheid van mensen.

Uren later duik ik Spanje weer in en kom op de weg richting Girona - mijn thuis. Ondanks een gebrek aan eten en drinken wil ik niet stoppen. De tijd tikt in mijn hoofd door. Ik wil voor het donker bij checkpoint 3 zijn - de vuurtoren van Cap de Creus.

De lucht kleurt roze, rood, diepgeel - ik zie alles in sepia. Daar is eindelijk de laatste bocht naar de vuurtoren - het meest oostelijke puntje op het Iberisch schiereiland. Ik krijg een derde stempel op mijn kaart. Ik ben kapot en blij. 

Wat ze me vertellen bij de post? Je ligt 20e. Ik weet niets te zeggen - voel me zo leeg. Die avond zet ik de wekker een uur later - 05.00 uur - na een dag van 320 km.

Domme jongen

Als de wekker 's ochtends gaat ben ik er niet bij. Ik sta op en hijs mezelf in mijn stinkende fietskleren. Het eerste stuk terug naar Frankrijk kruip ik over de weg. De wind slaat een gat in mijn moraal. Ik ben moe en er steekt iets in mijn rechterknie. Ik negeer het.

Het liedje van vandaag: ‘staan, zitten, staan, zitten’. Ik ben moe, maar oké, daar moet iedereen last van hebben. Ik drink veel en bedenk me, voor de lange klim van vandaag - de Col de Jau - moet ik wat extra eten inslaan. Dat lukt deels, door een gebrek aan contant geld. Domme jongen.

Ik klim verder: ‘staan, zitten, staan, zitten’. Ik merk dat mijn knie minder pijn doet als ik mijn benen en knieën zoveel mogelijk rechtdoor beweeg. Dat is ook effectief met klimmen gelukkig. ‘Staan, zitten, staan, zitten’ ontlast mijn knie en brengt me in het juiste ritme. Wat nieuwe moraal kan ik goed gebruiken.

Na de afdaling merk ik pas hoe moe ik ben en dat ik amper wat heb gegeten na de klim. Uitgeput ga ik in het gras langs de weg zitten. Ik begin aan mijn laatste reep - confronterend. Hierna heb ik alleen nog 4 sneetjes bruinbrood. Domme jongen, ja.

Ik zie niemand. 

Geen auto, geen fietsers, geen dieren, geen huizen. 

Niets.

Tergend langzaam dweil ik over de weg. Waarom word ik nou niet ingehaald? Er volgt een afslag, een nieuwe klim. Door het bos, knieën naar voren en niet schuiven op je zadel. ‘Staan, zitten, staan, zitten’. Ik rijd door een gorge, onder rotsen door, over vochtige wegen, door tunnels zonder verlichting. Welke regio is dit? De Ariège? Of is het Aude? 

Het wordt later - ik ben moe en dorstig. Een donker bos omsluit me. Ik zet mijn lichten aan. Ik kauw het laatste stuk brood weg. Iedereen is vertrokken uit dit gebied. Er is hier niets anders dan gras. Mijn rommelende maag vul ik met water. Domme jongen zei ik toch.

Het is hier aardedonker. Ik schiet door een bocht en een tunnel uitgehakt in de rotsen slokt me op. Zit ik dan nog steeds in een gorge? Wat is dit voor gebied? Wat voor weg volg ik? Een dorpje licht op in het landschap en een auto komt me tegemoet. Moet ik die auto aanhouden en vragen om water en eten? Nee, dat mag niet.

Ik praat tegen mezelf. ‘Je moet deze weg blijven volgen, richting de lichten’. Eindelijk huizen, een kruising, rechtsaf. Oké, waar is een hotel? Hotel? Où est l'hôtel?

Wat was de naam? Iets met Marmotten? Ja, dat was het. Geen entree, geen licht aan de voorkant. Wat doe ik? Doorrijden? Volgende dorp? Ik loop om het gebouw heen en zie licht, mensen aan een lange tafel. Ik stap naar binnen. ‘Bonsoir, avez vous une chambre pour la nuit?’

Inwendig sla ik een kruisje en bid dat er 'ja', als antwoord komt - s'il vous plait. ‘Oui, c’est bon’. En een ‘repas’? Ja, dat kan ook. Mijn hemel, Hij bestaat. Slaapplek en een maaltijd.

Dag vier geeft me een hoop lessen. Koop genoeg eten, tap overal water en neem altijd contant geld mee.

Te ver?

Mijn maag rommelt bij vertrek. Ik kruis mijn vingers dat er ergens een bakker open zal zijn - het is nog ruim voor 07:00 uur. 

Zoals vaker - de redding wacht soms net om de hoek. Ik zie licht bij een bakker en val naar binnen. Warmte en een vers gevulde vitrine met croissants en pains au chocolat - de hemel. Ik ga zitten en nog geen vijf minuten later zit de kleine bakkerij vol met hongerige fietsers.

Het ontbijt doet me goed. Ik heb even geen last van mijn knie. Zou het dan over zijn? De eerste col van de dag moet dat uitwijzen - de Col de Port. Een lange klim, maar daar heb ik een methode voor - ‘staan, zitten, staan, zitten.’

Toch, zodra ik aan de klim begin is alles anders. Ik weet niet wat het is, maar een stekende pijn schiet door mijn rechterknie. Ik probeer het op te vangen door ‘mijn truc’ toe te passen. Met beide knieën naar voren probeer ik te ‘blijven draaien’.

Wat ik ook doe, 

hoe ik ook zit of sta, 

ik word hard in mijn gezicht 

geslagen.

Halverwege de afdaling start de Mur de Péguère - een beruchte klim. En, inderdaad - aan de voet geeft het eerste bordje met 18% mij een rechtse directe.

Pijn schiet door m’n knie. Nee, nee, nee.. dit is niet goed. Ik hijs mezelf omhoog, al kan ik geen trap meer doen zonder een scherpe punt te voelen die mijn rechterknie probeert binnen te dringen. De klim is 3,5 km en ik maak mezelf wijs dat ik daarna een weg door de vallei heb om te herstellen.

Kapot

Na de afdaling vind ik mezelf terug op een muurtje. Gaat dit avontuur hier eindigen? Een andere fietser passeert me - ik steek mijn duim op: ‘good luck!’ 

Ik durf niet meer te trappen, val op sommige momenten volledig stil. Wat doe ik hier? Waarom heb ik mezelf zo kapot gemaakt? Vragen schieten door mijn hoofd. 

Wat moet ik doen? Hier stoppen en morgen verder gaan? Maakt dat het beter? Wat kan ik vandaag nog bereiken? Wat zijn de opties als ik verder fiets? Wat riskeer ik?

Wat wil ik? Doorgaan. 

Wat is verstandig? Stoppen. 

Wil ik dit jaar nog meer fietsen? Ja. 

Is finishen heilig boven alles? Niet voor mij. 

Ga ik stoppen? Dilemma.

Wat ik wel weet - na een nacht rust is deze pijn niet over. Ik pak mijn telefoon en typ: ‘Cap 76: my race is over due to a knee injury’. Ik laat de woorden een paar minuten staan en verstuur het bericht. Ik voel opluchting door heel mijn lijf. En tegelijkertijd ben ik heel alleen. Iedereen fietst van me weg.

Alles in mij wil door. Fietsen in de nacht, 16 uur buiten op de fiets, klim na klim - ik wil samen met de andere deelnemers deze extreme tocht uitrijden. En nu, heb ik er zelf een einde aan gemaakt.

Einde

De volgende dag - terug in Biarritz - merk ik hoe gebroken en uitgeput mijn lijf is. Ik heb mezelf uitgewoond, verwaarloosd en uitgemergeld. Ik probeer op te staan, maar zak vrijwel direct door mijn rechterbeen.

Na twee nachten in het Franse kustdorp pak ik de trein terug naar Girona. Ik ben een wrak - mijn beide handen trillen continue, ik voel tintelingen in mijn onderrug en ik kan niet normaal lopen door de pijn in mijn knie. De race gaat ondertussen verder en ik volg online de vorderingen van de overgebleven deelnemers. Wat een helden - fietsen tussen wanhoop en geluk. Wat had ik graag met ze mee afgezien en deze tocht willen afmaken. Dit avontuur, dat te groot was om bang van te worden.

Mijn routes

Dag 1 - Biarritz naar Sabinanigo (264 km & 5787 hm)

Dag 2 - Sabinanigo naar La Massala (266 km & 6239 hm)

Dag 3 - La Massala naar Roses (321 km & 4481 hm)

Dag 4 - Roses naar Puivert (222 km & 4129 hm)

Dag 5 - Puivert naar Boussens (151 km & 2048 hm)

[havenpoort]

Het Langeveld

Het Langeveld

Het gebied gelegen tussen de noordelijke rand van Noordwijk en de Duinafslag Langevelderslag heet het Langveld. De naam komt al voor op de kaart van Hondius uit 1629. In 1134 werd melding gemaakt van een kapel aldaar en in 1415 gaf graaf Willem VI opdracht om er een nederzetting te stichten. Het gebied was historisch veel groter, het omvatte bijna geheel Noordwijkerhout

In 1963 is het Langeveld geheel vergraven en door ruilverkaveling tot landbouwgrond omgevormd. Dit markeert het ontstaan van het Oosterduinsemeer in de volksmond “Comomeer” genoemd. Helaas zijn door de verkaveling veel archeologische resten verdwenen.

Langevelderslag is een oude slag naar zee, die in de 17e eeuw al in gebruik was, mogelijk eerder. In 1963 werd het pad er naar toe verbreed en verhard (de Langevelderweg) om toegang te geven tot het bad centrum Langeveld.

De Oorlogsweg die bij de rotonde vlak voor de strandafslag links en rechts loop naar respectievelijk Noordwijk en Zandvoort is in 1914-1918 aangelegd ten westen van de Blink, als een militaire verbindingsweg.

Als men de Oorlogsweg richting Noordwijk in gaat dan zou er volgens de overlevering links van u in het duin op een hoge duintop in de Blink een houten seinpost hebben gestaan die daar in het begin van de 19e eeuw was gebouwd. Dit duin wordt nog steeds de Berg van de ‘Postpaal’ genoemd.

Deze behoorde bij de zogenaamde Chappe-telegraaf, ontwikkeld door Claude Chappe en zijn broers, bestond uit een keten van seintorens op onderlinge afstanden van 10 à 20 km. Op een toren bevond zich een seinpaal met armen die in 196 verschillende standen konden worden gezet. Het (geheime) codeboek bevatte 8464 woorden. De telegrafist had met twee krachtige telescopen zicht op de vorige en volgende toren en kon zo berichten ontvangen en doorgeven.

In 1794 werd de Chappe-telegraaf tussen Parijs en Rijsel (ca. 220 km) voor het eerst in gebruik genomen. Via de 16 seinstations deed een bericht er 15 minuten over. Een koerier te paard had daar minstens 20 uur voor nodig. De snelheid van de Chappe-telegraaf was voor die tijd dus verbluffend.

Het was vooral Napoleon die het militaire belang van een goede, snelle communicatie binnen het keizerrijk zag. Zo werd tussen 1798 en 1811 een netwerk aangelegd dat Frankrijk, Italië, Spanje, Duitsland, België en Nederland verbond.

De optische telegraaf van Chappe heeft in Frankrijk ruim 50 jaar zijn werk gedaan en werd pas rond 1850 door de elektrische telegraaf verdrongen. In die vijftig jaar was het net dermate geperfectioneerd dat het als een web over geheel Frankrijk lag met Parijs als middelpunt. Het netwerk was 5000 km lang en telde ongeveer 500 seintorens. Het netwerk heeft in Frankrijk tot 1854 gefunctioneerd. In Frankrijk zijn zo’n twintig exemplaren van de Chappe-telegraaf bewaard gebleven.

Op een toren bevond zich een seinpaal met armen die in 196 verschillende standen konden worden gezet. Het (geheime) codeboek bevatte 8464 woorden. De telegrafist had met twee krachtige telescopen zicht op de vorige en volgende toren en kon zo berichten ontvangen en doorgeven. Via de 16 seinstations deed een bericht er 15 minuten over. Een koerier te paard had daar minstens 20 uur voor nodig. De snelheid van de Chappe-telegraaf was voor die tijd dus verbluffend.

De telegraaflijn heeft gefunctioneerd tot najaar 1813, toen Napoleon werd verslagen. Dat betekende het einde van de seinstations buiten Frankrijk. Als symbool van de Franse overheersing werden de toestellen overal verwijderd of door de bevolking vernield.

Zodra de Fransen hier in 1795 gelegerd waren, volgde een oorlogsverklaring aan Engeland. Om niet door de Engelse vijandelijkheden op onze kust te worden overrompeld, moest een goed georganiseerde kustwacht worden ingesteld. Nadat in 1796 het Seinwezen naar de Marine was overgegaan, werd in 1799 een stelsel van kust beseining opgericht. Geseind werd vanaf houten stellingen op hoge duinen, o.a. te Zandvoort, de duinen van het Langeveld en te Noordwijk aan Zee.

Op oudere topografische kaarten staat nog steeds op veel duinen langs de Nederlandse kust het woord ‘seinpaal’.

Radio Nora (afkorting van Noordwijk Radio)

Als men de Oorlogsweg verder volgt in de richting van Noordwijk ziet u in het duin zendmasten en schotels. Dit is Radio Nora is een radio-ontvangststation,

Tussen 1920 en 1930 ontwikkelde de radio zich snel. Naast de al sinds de jaren tien in gebruik genomen lange golf ging met ook gebruik maken van de middengolf en de korte golf.

Voor Nederland waren verbindingen over lange afstand van belang om contact te kunnen onderhouden met de Nederlandse koloniën (Nederlands-Indië in het oosten, Suriname en de Nederlandse Antillen in het westen) en het scheepvaartverkeer dat de verbindingen daarmee onderhield.

Er waren vier plaatsen waar de uitzendingen vandaan kwamen:

(tot 1941) vanuit Huizen (waar destijds ook de zendantennes van de andere omroepen stonden) de omroepuitzendingen van de Philips Omroep Holland-Indië (PHOHI)

(tot 1980) vanuit Radio Kootwijk op de Veluwe de telegrafie- en telefonie-uitzendingen

(tot 1942) vanuit Batavia en andere plaatsen in Nederlands-Indië de omroepuitzendingen van de Nederlandsch-Indische Radio Omroep Maatschappij (NIROM)

(tot 1942) vanaf de hoogvlakte Malabar bij Bandoeng telegrafie- en telefonie-uitzendingen.

Voor de ontvangst bleek het beter niet te dicht bij de zender een ontvangststation te bouwen. In Nederland werd eerst gekozen voor Sambeek bij Boxmeer, later Meijendel bij Wassenaar, maar vanwege de vrije ligging en minder storing door de ontstekingen van automotoren werd in 1928 door het Ministerie van Verkeer en Waterstaat gekozen voor het Langeveld in Noordwijk aan de kust. Hier aan de kust stonden met name “de oren”. Dit was de tegenhanger van Radio Kootwijk op de Veluwe vanwaar berichten verzonden werden.

Er werden zowel ontvangstantennes aangelegd, die op het zuidoosten en op het zuidwesten gericht waren, als draaibare antennes. De in een houten barak gevestigde technische staf kreeg per telegraaf of telefoon, vanaf 1933 ook per telex, opdracht de draaibare antennes te richten of de radio's af te stemmen op bepaalde golflengten.

De ontvangen signalen werden via telefoonkabels verzonden naar de centrales, de ministeries en de generale staven van het Nederlandse leger en de marine. Ook Radio Scheveningen kon desnoods beschikken over de ontvangstmogelijkheden.

Vanwege het militaire belang werden er in 1939 militairen gelegerd in de gebouwde  betonnen bunkers.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd het station door de Duitsers gebruikt voor het contact met de U-boten op de Atlantische Oceaan en het afluisteren van vijandelijk radioverkeer. De Duitse bezetters bouwden nieuwe bunkers en een geschutskoepel, die in nauw contact stond met de kustbatterijen in Noordwijk, Zandvoort en IJmuiden als deel van de Atlantikwall West-Holland.

Het verzet was ruim geïnfiltreerd tussen de bouwvakkers en saboteerde de aanleg door mortel en cement achter te houden dan wel verkeerd te mengen. Ook pogingen om voor te doen alsof de Luftwaffe er vliegtuigen gestationeerd hadden mislukten aldus. Vanwege de te smalle betonnen toevoerpaden (nu nog in gebruik als fietspaden) was het onmogelijk er een lanceerplaats voor V2's aan te leggen.

Na de bevrijding bleef het ontvangststation in militaire handen, nu vooral als ontvangststation voor de Marine Luchtvaartdienst en tot de sluiting in 2006 het Marine Vliegkamp Valkenburg, de communicatie met de onderzeeërs van de Koninklijke Marine en (tot 1999) incidenteel van de koopvaardij via Radio Scheveningen.

Sinds 2004 was het een onbemand station. De verbindingen met elders vinden inmiddels plaats via glasvezel. Ook zijn er satellietschotels geplaatst. Sinds begin 2017 is het radiostation weer bemand door medewerkers van defensie.

4 januari 2020

[dirklagast]

Georges Clemenceau

Clemenceau wordt op 28 september 1841 geboren in de Vendée, een vrome en koningsgezinde streek aan de Atlantische kust van Frankrijk. Zelf groeit hij echter op in een antiklerikale en republikeinsgezinde familie. Net als zijn vader studeert hij voor arts in Nantes en later in Parijs. Daarna trekt hij naar Engeland.

David Lloyd George (Verenig Koninkrijk), Vittorio Orlando (Italië), Georges…

[nomadenbestaan1983world]

Frankrijk, het Frans Baskenland: Biarritz en Hendaye

Frans Baskenland

Onbekend is onbemind zeggen ze altijd… ik wil hier graag verandering in brengen en jullie kennis laten maken met een paar steden die echte parels zijn van het Frans  Baskenland.

 Biarritz

Vanuit de luchthaven van Charleroi kan je boeken naar Biarritz vliegen, een stad die zich in Frans Baskenland bevind en een andere vibe heeft als andere Franse steden. Dit pareltje moet je gewoon ontdekken. De stad is pittoresk en ze ligt aan de meest prachtige kustlijn. In de stad kun je gezellig iets gaan eten, kerken bezoeken en genieten van de typische bouwstijl van het Baskenland. De mensen hier voelen zich eerst een Bask, daarna pas Frans. Niet verwonderlijk dat de bevolking zich meer verbonden voelt met het Spaans Baskenland dan met Frankrijk. Ze delen immers (voor zover ze die nog spreken) een zelfde taal en cultuur. Waar vooral je oog naar wordt getrokken in Biarritz, is toch wel de prachtige kustlijn. Een wandeling over deze stranden is dan ook een absolute must. Je kunt (als de zee woelig is) ook langsheen het kustpad lopen. Van hierboven heb je een beter zicht op de zee en omgeving. Ik vond persoonlijk het wandelen door de branding veel leuker. Voeten in het koude zeewater bij een warme dag en in je hand een lekker ijsje... zalig gewoon. Achter elke bocht of baai val je wel in een andere verbazing en vergaap je je aan de prachtige rotsen en kliffen. Veel mensen komen hier heen om te surfen omdat de golven ruw en hoog zijn. 

Langsheen de kust kun je uren lang wandelen zonder je te vervelen. Wij wandelden tot het plaatsje Guéthary (Getaria in het Baskisch) en namen vanaf hier de trein naar onze eindbestemming Hendaye (Hendaia in het Baskisch). Onderweg hadden we een mooi zicht op het stadje Saint Jean de Luz (Baskisch: Donibane Lohizune).

Hendaye 

Een zeer pittoresk slapend stadje dat zich aan de brede monding van de Bidasoarivier bevindt, aan de grens met Spanje – je ziet Spanje (en meer nog, de luchthaven van Donostia, gewoon aan de andere kant liggen). De sfeer in Hendaye is zeer gemoedelijk. alles loopt hier veel trager. De vele leuke bars en restaurants zijn hier ook niet weg te denken. Hendaye is ook een bekende surfplaats en het strand – het meest zuidelijke Franse strand aan de Atlantische Oceaan – is dan ook gevuld met surfers. 

Een absolute must is langsheen de rivier wandelen en indien je benen je kunnen dragen, helemaal tot in Spanje te wandelen, in Irún. Daar kun je gezellig een Rioja gaan drinken. Deze rode wijn wordt koud geserveerd en is best lekker. Je kunt ook (overdag) het veerpontje nemen naar een andere plaats in Spanje, Hondarribia.

Tip: Vanuit Hendaye kun je ook de metrotrein nemen naar Donostia / San Sebastián. Om de 30 min is er een trein van Euskaltren en de rit duurt een veertigtal minuten.

Kortweg het Frans Baskenland is aangenaam en ademend een andere sfeer uit die mij echt beviel. Je kunt ook makkelijk naar Spanje (Baskenland).

[micheltaanman-blog]

Frankrijk - Bretagne -Pleherel plage - Le cafe de la plage

Frankrijk – Bretagne -Pleherel plage – Le cafe de la plage

Bretagne- Pleherel plage – Le cafe de la plage – wat prima gekozen naam is – strandtentjes zoals deze moet je je aan de frans atlantische kust in een inkt zwarte duisternis met een zaklamp zoeken – das tenminste onze ervaring- uitzicht op de zee – parkeren voor de tent – prima fris bier op de tap – gebrouwen door een lokaal brouwerijtje – zand als vloer – vanavond speelt er een bandje – ben…

[beckettuheg128-blog]

Details, fictie en watersport winkel nederland

Serieuze onderdelen betreffende de Watersport in Holland

In latere eeuwen bleef Holland ons over de meest geavanceerde economieën ter wereld, ondanks de bescheiden proportie over nederland. Zodra ze een bescherming over een duinen en dijken zouden verliezen, zou dit dichtstbevolkte deel betreffende het land worden overspoeld (grotendeels door de zee doch ook gedeeltelijk door de rivieren). Dit is tevens lid betreffende de Noord-Atlantische Verdragsorganisatie (NAVO) en de Bedrijf wegens Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO), en het kan zijn gastheer aangaande een aantal internationale organisaties, met name in de juridische sector, bijvoorbeeld het Internationaal Gerechtshof aangaande rechtvaardigheid. Opluchting Holland wordt begrensd door een Noordzee in dit noorden en westen, Duitsland in dit oosten en België in dit zuiden.

Roddels, Leugens en Watersport in Nederland

Enkele landen hebben minder geluk dan anderen. Nederland kan zijn werkelijk laaggelegen en bijzonder vlak, met grote uitgestrekte meren, rivieren en kanalen. Het wordt populair bij reizigers betreffende een laag budget. Dit kan zijn de thuisbasis over enkele met 's werelds allerbeste en langste witte zandstranden. Het heeft genoeg ruimte voor ieder soort toerist. Het enige deel met nederland daar waar de hoogte verdere vervolgens 350 voet (105 meter) kan zijn, is dit grensgebied met een Ardennen.

Hetgeen te Verwachten Met een Watersport in Holland?

Een regio bezit 2 zwembaden, een warmwaterbronbad, een handmatige waterpomp en drie comfortkamers. Het kan zijn dit meest bestemd wegens watersport en kan zijn een gastheer wegens de surfwedstrijd, een Siargao Cup. Vanzelfsprekend bestaan er alsnog aldoor publiceren waar de milieu zorgt voor veilig drinkwater.

Het kiezen over Watersport in Nederland

Een plaats bezit heel wat verleidelijke bezienswaardigheden die gemakkelijk te bereiken bestaan met een huurauto op Cardiff Airport. Het bezit ons speciale luchthaven met regelmatige binnenlandse en ook internationale vluchten welke dit verbinden betreffende de voornaamste plekken in nederland. Dit schoolsysteem van de plaats Baltimore sneed hun toegang tot dit water af en bezit al tien jaar een gebotteld waterregime.

Dingen die Je Moet Begrijpen Over Watersport in Nederland

Het Maira-ira-strand is afgelegen en heeft blauw drinkwater en een adembenemend uitzicht. Het eiland staat tevens vertrouwd om zijn rijke biodiversiteit en bezit een met de duidelijkste stranden welke Alona Beach heet. Heel wat eilanden leveren ons kans teneinde de pracht met natureas te appreciren. Hoewel klein in proportie, heeft dit eiland Panglao veel te bieden.

Watersport in Nederland Geheimen

Daar daar geen water voor komt, zijn bruine papieren zakken een opslagoplossing. Alsnog continue flessenwater domineert een verkoop over flessenwater in Ierland, en dit private label, betreffende name betreffende lagekostenwinkels, kende in 2017 een aandeelgroei. De witte wateren betreffende de rivier de Ganges in de Himalaya, een rivier Brahmaputra in Arunachal Pradesh en een Colorado River of the Grand Canyon biedt enige betreffende 's werelds beste bestemmingen wegens raften.

Een Primeur te krijgen over Watersport in Nederland, Voordat U dan ook Te Laat raakt

Mineraalwater Klik hier is een basisbehoefte voor elke dag in dit leven. Kokoswater is een zeer hippe drankje, opduikend in veel supermarkten en reformwinkels. Atlantische wateren hebben een hoog risico op piraterij en gewapende overvallen op schepen, betreffende name in een Golf met Guinee wegens West-Afrika, de oostkust betreffende Brazilië en een Caribische Zee. Irish Drinkwater kan zijn in 2009 opgericht om de watervoorziening en de noodlijdende infrastructuur over het land te beheren. Controversiële regelgeving vereiste Ierse klanten teneinde waterrechten te betalen aan de wettelijke instantie. Watertesten mag benodigd zijn door lokale gezondheidsfunctionarissen. Een woeste wateren over de noordkust betreffende Oahu op Hawaï, de Pacifische zeekust met Californië, een westelijke kustlijn aangaande Frankrijk en een kust aangaande een Sunshine in Australië zijn enkele betreffende een populairste surfbestemmingen ter aarde.

Watersport in Holland Benulën

De geschiedenis over dit waterpolo ingeval teamsport begon in het middelpunt over een 19e eeuw in Engeland en Schotland, waar watersport ons kenmerk was betreffende provinciale beurzen en festivals. In 1900 werd een sport van het waterpolo toegevoegd aan het programma van een Olympische Spelen waaraan een zonne over dit eerste team moest worden toegevoegd. Jouw zou wensen kunnen wandelen tot een minder bezochte locatie of extreme sporten beoefenen. Daar zijn watersporten, land- en zee-avonturen, luchtavonturen en ontspanningsspektes.

De Begint met de Watersport in Nederland

Ons team kan zijn uitgerust teneinde uit te gaan en playoff-wedstrijden zonder mijzelf te winnen. Clubteams uit Washington, Oregon, Utah en Michigan waren ingeschreven op een USWP Junior Olympics 2005. Clubwaterpoloteams in de Verenigde Staten verrichten veelal mee met nationale kampioenschappen bijvoorbeeld Junior Olympics, National Club Championships en de Speedo Cup. Het Hawaii waterpolo team uit 2005, gecoached door een Canadees Michel Roy, heeft negen internationale spelers, dit grootste deel aangaande ieder team in de natie.

Watersport in Holland: dit Ultieme Gemak!

Iedere 2 tot 4 jaar sinds 1973 wordt er ons waterpolo voor heren, gespeeld samen met het Wereldkampioenschap Zwemmen, bij auspiciën aangaande FINA. Om een constante veranderingen in regels aan te beetpakken, werden in 1888 de London Drinkwater Polo League opgericht en goedgekeurde regels teneinde teamcompetitie geoorloofd te produceren, die een basis vormt betreffende dit huidige spel. Tegen 1914 kwamen een meeste Amerikaanse teams overeen teneinde zichzelf met een internationale regels te behouden.

[are-scared-of-revolution]

Welke rol speelde Nederland in de slavernij?

Samengesteld door Niek van Lent

De slavernij behoort tot de zwarte geschiedenis van Nederland: zeshonderdduizend mannen, vrouwen en kinderen worden als handelswaar van Afrika naar de nieuwe wereld verscheept, verkocht en onder dwang aan het werk gezet. Op 1 juli vieren we de afschaffing van de slavernij met Keti Koti - ofwel 'ketenen gebroken'. Hoe begint dat geketende leven, en hoe komt het ten einde?

Hoe begint de Nederlandse slavernij?

Als slavernij het onderwerp is gaat het meestal over de trans-Atlantische slavenhandel tussen West-Europa, Afrika en de Amerika’s van de zestiende tot de negentiende eeuw. De oorsprong van slavernij ligt daar echter niet. Al in de oudheid wordt er door de Egyptenaren, Grieken en Romeinen gehandeld in slaven. Zo beschikt een welgestelde Romein vaak over vele slaven en zijn de Egyptische piramides ook door slaven gebouwd. Aan het einde van de middeleeuwen verdwijnen deze vormen van slavernij geleidelijk totdat de Portugezen en daarna ook andere Europese machten hun handen er weer vuil aan maken.

https://npofocus.nl/artikel/7570/welke-rol-speelde-nederland-in-de-slavernij?

Ook in West-Afrika bestaat slavernij al geruime tijd voordat de Europeanen arriveren in de vijftiende eeuw. Vaak is het een vorm van schuldbetaling. Veel slaven worden uit het binnenland van West-Afrika geronseld en verhandeld aan Noord-Afrikaanse landen als Marokko en Algerije. Ook Ghana – waar de Nederlanders zich zullen vestigen – kent al een binnenlandse slavenhandel.

De trans-Atlantische slavernij

Nadat Christoffel Columbus in 1492 onder Spaanse vlag Amerika ontdekt, trekken verschillende Europese machten erop uit om deze nieuwe wereld te koloniseren. De bodem daar blijkt zeer geschikt voor suikerplantages. Suiker is in die tijd een belangrijk handelswaar en een kostbaar goed. De inheemse bevolking – de indianen – wordt gedwongen om op de gestichte plantages te werken. Als blijkt dat de indianen massaal bezwijken aan de onbekende ziektes die de Europeanen met zich meebrengen, worden de werkkrachten ergens anders vandaan gehaald: Afrika.

Portugal, Frankrijk, Spanje, Engeland en Nederland handelen in de vijftiende eeuw al met West-Afrika in producten als goud en ivoor, voordat zij beginnen met de slavenhandel. Begin zestiende eeuw is die slavenhandel vooral in handen van de Spanjaarden en Portugezen. Slechts een enkele Nederlandse schipper neemt aanvankelijk deel aan de slaventransport.

Pas later groeit de Engelse en ook Nederlandse slavenhandel. Dat begint met de oprichting van de West-Indische Compagnie (WIC) in 1621. De compagnie richt zich in eerste instantie voornamelijk op kaapvaart: vijandelijke schepen – vaak Spaanse – worden overvallen en het schip of de lading wordt gestolen. Daarnaast verkrijgt de WIC een monopolie op de (slaven)handel aan de West-Afrikaanse kust en in Noord- en Zuid-Amerika.

https://npofocus.nl/artikel/7570/welke-rol-speelde-nederland-in-de-slavernij?

De Portugezen bezitten veel grondgebied in Brazilië en de rijkdom die zij met de suikerplantages verwerven, willen de Nederlanders ook. De WIC weet in 1630 de Braziliaanse steden Recife en Olinda te veroveren. Aanvankelijk gaat het door de aanhoudende strijd tussen de Nederlanders en Portugezen niet zo goed in Nederlands-Brazilië.

Veel plantages zijn verlaten of verwoest en moeilijk te bemannen. Pas in 1637 komt een daadkrachtig bestuur in de kolonie: de achterneef van Willem van Oranje, Johan Maurits van Nassau, wordt gouverneur en bouwt paleizen, bruggen, afwateringskanalen en forten. Onder zijn bewind groeit de kolonie, en het gebied wordt uitgebreid tot een brede strook van zo’n tweeduizend kilometer langs de noordkust van Zuid-Amerika.

De Nederlanders kijken de slavernij af van de Portugezen. In 1637 weet een Nederlandse vloot de Portugezen te verdrijven van het fort Elmina aan de Westkust van Afrika (Ghana). De Nederlanders mengen zich vanaf dan echt in de slavenhandel. Slaven worden vanuit het binnenland aan de Nederlanders in fort Elmina verkocht en vervolgens naar de suikerplantages in Nederlands-Brazilië verscheept. Het is het begin van de ‘driehoekshandel’ van de Nederlanders.

https://npofocus.nl/artikel/7570/welke-rol-speelde-nederland-in-de-slavernij?

Hoe bedrijven Nederlanders slavenhandel?

De Nederlandse slavenhandel begint met de verovering van de Portugese steden en fort Elmina maar wordt pas echt op grote schaal bedreven na het verdrijven van de Spanjaarden van Curaçao in 1634 en het afpakken van Suriname van de Engelsen in 1667. Door de gunstige ligging van deze gebieden – onder de Spaanse kolonies in Zuid-Amerika – hebben de Nederlanders een groot afzetgebied om slaven te verkopen. De slaven worden doorverkocht aan de Spanjaarden in gebieden die tegenwoordig Venezuela, Colombia en Cuba heten. De suikerplantages verplaatsen ook naar Suriname omdat de Portugezen de Nederlandse gebieden in Brazilië weten te heroveren in 1654.

https://npofocus.nl/artikel/7570/welke-rol-speelde-nederland-in-de-slavernij?

De trans-Atlantische slavernij door de Nederlanders ziet er als volgt uit: vanuit Nederland varen schepen beladen met goederen naar de forten aan de West-Afrikaanse kust. Fort Elmina en andere steunpunten zijn verzamelpunten waar Afrikaanse slavenhandelaren vanuit het binnenland naartoe komen. Deze handelaren hebben vaak andere Afrikanen gevangen genomen. De gevangengenomen slaven moeten een onveilige tocht afleggen naar de kust – er is een constante dreiging dat vijandige volkeren de slaven en handelaren overmeesteren.

De Nederlanders verruilen de goederen en wapens tegen slaven, waarna de schepen doorvaren naar de kolonies. Als de slaven de barre tocht al overleven komen zij aan in Curaçao en Suriname. Daar worden ze doorverkocht en verder verscheept, of ter plekke op de plantage aan het werk gezet. Het landwerk is zwaar onder de brandende zon en een werkweek duurt vaak zelfs 60 tot 96 uur. De Nederlanders varen terug met aan boord producten als suiker, koffie, tabak, goud en ivoor. Tot 1730 verscheept de WIC op deze wijze zo’n honderdduizend slaven naar Zuid-Amerika, en vele luxe goederen terug naar Nederland.

https://npofocus.nl/artikel/7570/welke-rol-speelde-nederland-in-de-slavernij?

In 1730 wordt het handelsmonopolie van de WIC opgeheven, waarna er ruimte ontstaat voor een andere grote Nederlandse speler in de slavenhandel: de Middelburgse Commercie Compagnie (MCC). Het eerste slavenschip van de Zeeuwen vertrekt pas in 1732. Als blijkt dat er grote winsten te behalen vallen in de slavenhandel specialiseert de compagnie zich vanaf 1756 hierin. De MCC heeft snel een groot aandeel in de Nederlandse slavenhandel: van iedere tien schepen komen er acht uit Middelburg.

https://npofocus.nl/artikel/7570/welke-rol-speelde-nederland-in-de-slavernij?

In totaal verhandelen de Nederlanders het schrikbarende aantal van zeshonderdduizend Afrikaanse mannen, vrouwen en kinderen van de zestiende tot de negentiende eeuw.

De WIC verscheept iets meer dan de helft hiervan en de MCC – in een veel kortere periode – een wat kleiner deel.

Wereldwijd zijn er in diezelfde periode naar schatting tussen de elf en dertien miljoen slaven verhandeld. Daarnaast kost de handel drie miljoen Afrikanen het leven.

"De Nederlanders verschepen van de 16e tot de 19e eeuw ongeveer zeshonderdduizend mannen, vrouwen en kinderen."

Hoe wordt slavernij afgeschaft?

Op de vroege morgen van 1 juli 1863 worden kanonschoten gelost vanaf Fort Zeelandia in het Surinaamse Paramaribo en op de Nederlandse eilanden in het Caribisch gebied. Die dag is het feest: Nederland schaft de slavernij af. Maar de weg naar deze afschaffing is moeizaam en die afschaffing zelf is ook niet zo glorieus als het moet voorkomen.

De droevige omstandigheden van de slaven beginnen in de negentiende eeuw te knagen. Denemarken schaft in 1803 als eerste Europese land de slavernij af. In 1807 is het Verenigd Koninkrijk de eerste Europese grootmacht die met een initiatief komt en een einde maakt aan de slavenhandel. Dit is opvallend omdat het – in tegenstelling tot Nederland – nog erg veel winst maakt met de slavenhandel. De doorslag voor het Engelse verbod komt door massale protesten van verschillende Protestantse kerkgenootschappen. Nederland volgt pas zeven jaar na de Britten – in 1814 – met het afschaffen van de slavenhandel.

Naast de toenemende ethische bezwaren staat de Nederlandse slavenhandel eind achttiende eeuw ook economisch onder druk. De winsten van slavenhandel verminderen en op verschillende plaatsten ontstaan slavenopstanden.

https://npofocus.nl/artikel/7570/welke-rol-speelde-nederland-in-de-slavernij?

Veel plantage-eigenaren kunnen geen slaven meer kopen door verliezen en stijgende slavenprijzen. Als gevolg hiervan zijn er nog maar weinig Nederlandse slavenschepen in de vaart. Er is dan ook weinig protest wanneer Nederland – onder druk van de Engelsen – in 1814 de hándel in slaven verbiedt. Slavernij blijft wel nog lang bestaan, alle gekochte slaven blijven nog in het bezit van hun eigenaren. Het aantal slaven op de plantages neemt vanaf dat moment wel af: er gaan meer slaven dood (vaak door slechte behandeling) dan er worden aangeleverd. Alleen via illegale slavenschepen komen nog ongeveer een halve eeuw lang Afrikanen in de Nederlandse slavernij terecht.  

https://npofocus.nl/artikel/7570/welke-rol-speelde-nederland-in-de-slavernij?

Dat de uiteindelijke afschaffing van het houden van slaven pas in 1863 een feit zal zijn, heeft veel te maken met economische belangen. Vanaf 1853 onderzoekt een gemengde staatscommissie van voor- en tegenstanders hoe de slavernij moet worden afgeschaft. Vijf verschillende wetsvoorstellen worden van tafel geveegd. De voornaamste reden: er is niet genoeg geld om de slavenhouders te compenseren voor het afnemen van ‘hun eigendom’. Pas wanneer de staatskas op orde is gebracht met inkomsten vanuit Nederlands Oost-Indië is de afschaffing te financieren. Op 1 juli 1863 schaft Nederland als een van de laatste Europese landen de slavernij af. Alleen Spanje en Portugal moeten dan nog volgen.

Hoewel de slavernij officieel is afgeschaft, merken veel plantagewerkers hier vrij weinig van. Slavernij zet zich nog zeker tien jaar voort in een andere vorm: de ‘voormalige’ slaven moeten nadat zij vrij zijn zogenaamde contractarbeid verrichten, ditmaal wel voor loon. De Nederlandse regering heeft meer mededogen met de slaveneigenaars, wiens ‘goed’ hun wordt ontnomen. Iedere slaveneigenaar krijgt per vrijgemaakte slaaf driehonderd gulden uit de staatskas.

Wat is Keti Koti?

In Nederland neemt het Landelijk Platform Slavernijverleden in 1999 het initiatief om een standbeeld in het Oosterpark in Amsterdam te plaatsen ter nagedachtenis aan het Nederlandse slavernijverleden in Suriname en de Nederlandse Antillen. Dit monument wordt in 2002 onthuld door Koningin Beatrix. Sindsdien is het de plaats voor de jaarlijkse nationale herdenking van het slavernijverleden op 1 juli. Tijdens deze herdenking zijn veel belangrijke vertegenwoordigers aanwezig uit Nederland, Amsterdam, Curaçao, Sint Maarten, Aruba, Suriname, Ghana en Zuid-Afrika – allemaal landen die betrokken zijn geweest bij de trans-Atlantische slavenhandel.

Een monument in drie delen. Het eerste verbeeldt het tragische slavernijverleden. Het midden representeert het heden: het doorbreken van barrières. Het laatste beeldt de drang uit naar vrijheid, die nog in de toekomst ligt.

De aanwezigen tijdens de nationale herdenking benadrukken ergens ook een gemis: de slavenhandel die aan de andere kant van de wereld plaatsvond, is onderbelicht. Op 1 juli herdenken we de trans-Atlantische slavenhandel en niet de even omvangrijke slavenhandel door de VOC in Nederlands Oost-Indië – waarvan de afschaffing later en per eiland op andere data geschiedt.

Sinds 2009 wordt de herdenking gevolgd door Keti Koti - een feest dat in Suriname en op de Nederlandse Antillen al langer wordt gehouden om de afschaffing van de slavernij te vieren. Keti Koti betekent in het Surinaams ‘ketenen gebroken’ en is een viering van de vrijheid. Het Amsterdamse Oosterpark is in Nederland de plek waar dit op grootse wijze gebeurt - door velen in feestelijke, kleurrijke kleding. Maar niet alleen nazaten van slaven uit Suriname en de Nederlandse Antillen vieren Keti Koti. Het is voor iedereen die begaan is met deze geschiedenis.

https://npofocus.nl/artikel/7570/welke-rol-speelde-nederland-in-de-slavernij?

Meer weten over het Nederlandse slavernijverleden? In de documentaire Amsterdam, Sporen van Suiker duiken bekende Nederlanders waaronder Noraly Beyer en Typhoon in hun door slavernij getekende familiegeschiedenis.

In het kort:

De Nederlanders kijken de slavernij af van de Portugezen. Zij veroveren Portugese gebieden in Zuid-Amerika en het belangrijke steunpunt fort Elmina aan de West-Afrikaanse kust.

Er is sprake van een ‘driehoekshandel’ door de WIC en MCC. Deze compagnieën varen met goederen naar de Afrikaanse kust, die ze tegen slaven verruilen. Vervolgens worden de slaven verscheept naar Amerika en doorverkocht. Met de winst varen zij weer terug naar Nederland.

De Nederlanders verschepen van de zestiende tot de negentiende eeuw ongeveer zeshonderdduizend mannen, vrouwen en kinderen. Wereldwijd zijn er naar schatting tussen de elf en dertien miljoen slaven verhandeld.

Nederland schaft de slavernij als een van de laatste Europese landen af. In 1814 wordt de handel in slaven verboden en pas in 1863 is ook de slavernij afgeschaft. In werkelijkheid moeten de slaven nog tien jaar doorwerken volgens het ‘contractarbeid’.

Keti Koti betekent in het Surinaams ‘ketenen gebroken’ en is een viering van de vrijheid. Het feest vindt op 1 juli plaats om de afschaffing van slavernij te vieren.

[micheltaanman-blog]

Op het uiterste puntje van Cap Ferret ergens in de buurt  van de vuurtoren kan je lekker slenteren over zandpaadjes . Voor de deuren van de houten huisjes staat vaak een Citroen Mehari verreweg het zonnigste autootje wat ooit gemaakt is en de bomen zijn model palm . Lopen doe je op espadrilles . De menukaarten zijn kort en bondig : oesters met brood en pate en de wijn is wit en koel . Less is more . Ik vind het prima je kan er mee groot worden . Van vegetariërs  hebben ze hier nog niet gehoord . Later hoorden ik de reden van de petite  menukaarten . De restaurants ( Cabane ) zijn van de oesterboeren ze mogen wel direct uit zee in hun schuurtjes oesters verkopen maar geen restaurantje spelen . Voila .Uit de zelfde bron hoorden ik dat dit stukje Bordeaux ook wel “de gouden vierkanten meters” worden genoemd vanwege hun krankzinnige huizen prijzen . Zet je camper of tent lekker in de schaduw  op camping Le Truc Vert  en ontbijt met een eclairs . Feest !

  Check facebook van Cabane La Laguna 

    CAMPING LE TRUC VERT Route du Truc-Vert – 33950 LEGE-CAP-FERRET OCEAN

Citroen Mehari

Cabane De La Lagune

Het zonnigste autootje ooit gemaakt

Cabane De La Lagune

Cabane De La Lagune

Cabane De La Lagune

Cabane De La Lagune

Cabane De La Lagune

Cabane De La Lagune

Locatie

Locatie

  Oesters eten in Cap Ferret Op het uiterste puntje van Cap Ferret ergens in de buurt  van de vuurtoren kan je lekker slenteren over zandpaadjes .