#blaasontsteking

[fransopdefiets]

Dag 2 21-5 Ommen

Brasserie Zeewolde leek gisterenavond het enige fatsoenlijke in de omgeving en het was het dichtstbij de camping. De meisjes van de bediening waarschuwden me, het is heel druk en het kan erg lang gaan duren. Nou leek mij de drukte reuze meevallen, althans zoveel mensen zag ik niet, dus ik waagde het er op. Het was tegen alle verwachtingen in lekker weer, dus waarom niet even geduld oefenen? Ik koos heel strategisch het currygerecht waarvan ik dacht, dat zal wel snel klaar zijn. En verdomd, binnen tien minuten had ik een bord curry voor mijn neus. Nou ja, curry? Heel veel zoete aardappel, winterpeen en drie schijfjes courgette in een currysaus met twee stukjes naan-brood. Dat kostte dan 18 euro. Ik wist niet of ik nu tevreden moest zijn met de snelle service of boos over de kwaliteit.

Vanmorgen was ik pas laat op pad, omdat ik probeerde mijn tent te drogen in de opkomende zon. Dat lukt natuurlijk maar half, dus je zit de hele tijd naar die tent te staren en je denkt nu inpakken, nou nee, nog 5 minuten wachten etc. Het is hetzelfde denkproces als met reven, je stelt het telkens maar uit.

Het fietsen naar Elburg valt me niet mee, wat een wind. Eigenlijk staat er de hele dag een fikse tegenwind, dus hard gaat het niet. En je fietst in de Flevopolder langs van die eindeloos lange dijken, dus het is een ware proeve van het moreel. Maar dan kom ik grote gele borden tegen met de tekst Opwekking! Ja! denk ik, dat heb ik nodig en ik spring in de pedalen. Maar helaas, de Opwekking is alweer voorbij, het is immers geen Pinksteren meer. Jammer, want ik stel me zo voor dat ik na de Opwekking zou besluiten om om te keren en naar het Heilig Land te fietsen om daar als een kruisvaarder op de fiets orde op zaken te stellen bij het graf van de Verlosser. Hoe? Dat zal de Voorzienigheid me wel laten weten als ik daar ben aangekomen.

In Elburg drink ik koffie bij een café dat een werkproject voor verstandelijk gehandicapten is, leuk om te zien hoe dat gaat. Als ik door Elburg rij, zie ik dat ik mijn fietsvest kwijt ben, maar sinds wanneer? Ik besluit toch maar een stukje terug te rijden en verdomd, daar hangt ie keurig over een fietspaaltje midden op de weg. God zegene alle Elburgers!

Van Elburg naar Zwolle en daar lunchen bij mijn nicht Piep. Zij woont in een soort hofje en haar woning is omringd met planten in potten, zodat ze toch haar eigen voortuin heeft.

Dan is er ook wat vervelend nieuws, mijn broer Tom woont in een zorginstelling voor verstandelijk gehandicapten en hij heeft een fikse blaasontsteking die ze niet onder controle krijgen. Hoge koorts en aan de zuurstof en de arts belt me om te overleggen of hij naar het ziekenhuis moet. In goed overleg besluiten we van niet, want hij trekt toch alle infusen en andere invasieve koppelingen weer uit zijn lijf, tenzij je hem continu onder zeil houdt. Hij haalt nu al voortdurend de zuurstofslang uit zijn neus en steekt hem dan in zijn mond, vertelt de arts. Dan kunnen ze hem in de instelling eigenlijk veel betere zorg geven, want dan is er continu iemand in de buurt. En als het moet, ben ik ook zo weer terug.

Voorlopig fiets ik nog even door, want het is afwachten wat er gaat gebeuren. Voor de morele ondersteuning hoef ik er in elk geval niet te zijn, want hij heeft geen idee meer wie ik ben. Maar goed, het houd me wel bezig en de onbezorgde start van mijn pensioen had ik me anders voorgesteld.

Vandaag eindig ik in Ommen op de camping. We krijgen vannacht wat regen, maar morgen is het redelijk droog en is de wind gedraaid. Yess!

Afstand 83,3

Gefietste tijd 6:02

Afstand tot de Noordkaap langs een touwtje: 2299 kilometer

[leefgezonder]

Natuurlijke remedies voorkomen blaasontsteking. Ze zijn niet alleen efficiënt, maar hebben ook geen schadelijke bijwerkingen.

Een blaasontsteking is niet alleen vervelend. Het is ook erg pijnlijk. Blaasontstekingen komen veel meer voor dan je denkt. Vooral, maar zeker niet alleen bij vrouwen.

Een blaasontsteking wordt veroorzaakt door bacteriën die je urinebuis binnendringen en zich vermenigvuldigen in de blaas.

Gelukkig kun je zelf veel doen om een blaasontsteking te voorkomen. In deze blogpost ga ik dieper in op de symptomen waar je een ontsteking van je blaas kunt herkennen.

De beste kruiden en andere natuurlijke remedies tegen een blaasontsteking:

#gezondheid, #infectie, #ontsteking, #blaasontsteking, #urineweginfectie

(via Natuurlijke remedies voorkomen blaasontsteking)

[coachsander]

#hondenziekenboeg… Na darmontsteking, vandaag laatste dag antibiotica blaasontsteking #Owen. Nog niet fit, vanmiddag #dierenarts. Vergrote lever: ontsteking of tumor. Meteen ziekenhuis opname voor infuus (spoelen), straks onderzoek. Duim je? #myview #ziek #ziekehond #jackrussell #jackrussellterrier #hond . #jackrusselllove #dog #doggy #dogs #dogsofinstagram #jackrussellsofinstagram https://instagr.am/p/Cstxdf2rUH4/

[thuistesten24]

Blaasontsteking test

 Bent u online op zoek naar een Blaasontsteking test? Een populaire webshop biedt betrouwbare thuistestkits en u kunt ook een hiv-test online kopen. U kunt ook meer thuistestkits krijgen met een betrouwbaarheid van respectievelijk meer dan 95% en 99%. Bezoek de website voor meer informatie.

[mrchocobean]

Irish moss het gezonde superfood Chondrus Crispus

IRISH MOSSook wel Chondrus Crispus of Iers Mos genaamd is geen mossoort zoals je misschien zou denken, maar een zeewier die voornamelijk langs de kust van de Atlantische Oceaan voorkomt. In Europa groeit Iers mos vooral langs de kust van Ierland, maar ook wel langs de kusten van indonesie, Bretagne, Frankrijk en in Amerika alleen langs de kust in Massachusetts. Het staat ook wel bekend als…

[laurapraat]

De hel van HG maar de liefde vanaf dag één voor je kind. Geschreven op: 14-11-21

Wat was ik gelukkig toen ik een positieve test met een haast niet zichtbare streep en een duidelijke controle streep vast hield.

Oké hoe ga ik Steffan dit vertellen dacht ik ? Ik wist dat hij op dit soort momenten er graag bij wilt zijn. Maar ik had al dagen last van een soort blaasontsteking. Dus vroeg de assistente van de huisarts toch voor de zekerheid even te testen. Ik maakte een briefje die ik om de test heen deed. Deed de test terug in het doosje en vulde deze met muisjes. Ik pakte alles in en legde het op tafel klaar. Het liefst had ik hem meteen opgebeld en het loeihard gegild. De dag leek wel vreselijk traag voorbij te gaan.

Tuurlijk was Steffan ook enorm blij met dit nieuws. ‘S avonds zijn we het meteen nog aan zijn ouders en broers gaan vertellen.

De kans dat ik weer hypermesis gravidarum zou krijgen was enorm groot. Bij Bram heb ik tot 3 dagen na de bevalling er last van gehad. Wel was het na de bevalling al een flink stuk minder. De week erop na een goede duidelijke positieve test begon de misselijkheid te komen. En al snel zat ik weer met een emmer. Medicatie opgestart en een week lang ging dit oké. Gelukkig heb ik een verloskundige die precies weet wat het inhoud en meteen mee dacht. Andere medicatie en weer ging het beter. Tot dat ik een antibiotica kuur voor een blaasontsteking erbij kreeg. Na 3 dagen zat ik weer non stop met een emmer. De eerste opname volgde de zelfde dag nog. Twee plusjes in de urine betekende dat ik al aan het uitdrogen was.

Ik kreeg een enorm fijne gynaecoloog na 2 uur aan mijn bed. Die echt wist wat alles in hield en echt oprecht mee dacht. Ik werd aan een vocht infuus gelegd en de afspraak werd gemaakt dit preventief te gaan doen. Ik ging weer fit naar huis met nog sterkere medicatie.

Maar dan breekt de Sinterklaas tijd aan. Omdat ik Bram het zo enorm gun dit jaar toch nog goed af te sluiten ging ik zo duf als een konijn toch mee naar de intocht. Ik probeerde toch leuk mee te doen en zelfs even met hem samen te dansen. Geen goed idee. Want aan het eind van de dag was ik kapot natuurlijk. De geur van al dat zoetigheid doet op zijn tijd ook niet veel goeds.

Soms is het alleen flink misselijk zijn en gewoon even liggen en een film kijken en na een paar uur ben ik weer redelijk opgeknapt.

Op andere momenten houd dit in dat ik me groot probeer te houden en probeer om alles binnen te houden. En bij thuiskomst alsnog er alles uit blijf gooien. Dat de emmer op dat moment mijn grootste vriend is waarvan ik op dat moment het kan hebben dat mijn armen hem omhelzen.

En toch voel ik me 100% anders als toen bij Bram. Ik weet denk ik nu beter wat het inhoud wat wel werkt en wat absoluut niet. Ja het ziek zijn slurpt enorm veel energie. Maar het gevoel van geluk wat vanaf dag één door je heen giert overstemt zelfs de meeste kut momenten.

Bij Bram is mij zo vaak de vraag gesteld weet je dit echt zeker ? En elke keer wist ik het ook echt zeker.

Ook nu werd er meteen weer gevraagd weet je dit zeker ? Maar nu met de boodschap dat ze nog zoveel meer hebben wat ze kunnen doen. En ja ook nu weet ik het echt zeker. Al moet ik met die emmer trouwen. Al moet ik non stop aan een infuus. Dat stukje pure geluk vanuit mijn buik wat naar mijn hart stroomt en weer terug houd me op de been.

Nog 8 maanden volhouden.

[helpmijmet]

Blaasontsteking

[mischafaalhaas]

Zondag 22 maart, dag 7: Besmetting.

Ik weet niet waar ik moet beginnen. Of ik wel moet beginnen, of het verstandig is om dit op te gaan schrijven. Het is niet alsof ik ook nog eens kolen op het vuur der massahysterie wil gooien. Ik probeer me voor te stellen wat er zou gebeuren als ik het niet op zou schrijven, en wat er zou gebeuren als ik het wél op zou schrijven. Ik besluit het toch te doen, verantwoording nemend voor de mogelijke consequenties van mijn actie. De knuppel in het hoenderhok gooien is altijd al één van m´n specialiteiten geweest. Ik heb nooit de confrontatie vermeden, ook als dat uiteindelijk nadelige gevolgen voor mij persoonlijk had. Daar ben ik gok ik dan ook kunstenaar voor. Niet schreeuwend eisen gehoord te worden, maar met zachte hand grote krachten bedwingen. Nog zo'n klein dingetje wat je leert op de kunstacademie.

Kort door de bocht: in het verpleeghuis en op de afdeling waar ik werk (psychogeratrie) zijn vandaag om 13:20 twee bewoners positief getest op het corona-virus.

Ondanks alle zorgvuldig getroffen voorzorgsmaatregelen, protocollen en regelementen is het toch gebeurd. Het is haast niet te bevatten wat voor implicaties dit gaat hebben op de bewoners, hun naasten, de verpleging, handelswijzen en alles en iedereen waar ik nu nog niet aan heb gedacht. Wat voor implicaties dit gaat hebben op mijn eigen leven, naast alles wat er al gaande was. Ik had er absoluut rekening mee gehouden dat dit zou gaan gebeuren en dat ik zelf op directe wijze er mee in aanraking zou komen; die nuchtere denkwijze schonk mij het vermogen kalm te blijven onder de situatie en thuis voorzorgsmaatregelen te treffen waar noodzakelijk. Dat is allemaal gedaan, maar ook ik ben een beetje van m'n sokken geblazen door de snelheid.

Het is belangrijk om te weten wat er en dát het gebeurt, dus ik ga de realiteit beschrijven zoals zij is, zonder toevoegingen of aftreksels. Het is zaak de ernst van de situatie onder ogen te zien, en uit de eerste hand te horen wat er gebeurt. Het is geen ver-van-je-bed-show meer, en op het moment dat je je realiseert dat jij toch niet de gedachtte uitzondering op de regel blijkt te zijn is het echt al veel te laat.

Sinds het geringste vermoeden van mogelijke besmetting op zaterdag zitten beide bewoners in isolatie op hun eigen appartementjes op advies van de arts. De ene bewoner had last van een kuch'je en wat rode ogen, maar geen koorts. Onthoud dit, want dit is belangrijk. De andere bewoner was stil, zag lijkbleek en haar gedrag was compleet anders. Waar ze normaal altijd iets ergens op aan te merken heeft was ze nu stil en viel ze steeds in slaap aan tafel. Dementerenden kunnen niet altijd meer aangeven of en waar ze pijn hebben, dus ga je al snel kijken naar vitale functies. Haar temperatuur lag heel wat hoger dan normaal en de verzorging besloot direct actie te ondernemen. Je wilt niet van het ergste uit gaan en ook niet het stempel van paniekzaaier krijgen, maar dat voor lief nemend besloot de verzorging tóch voor de zekerheid het isolatie-advies van de arts op te volgen, inclusief de mondkapjes, handschoenen, schorten en anderhalve meter afstand. Gewoon voor de zekerheid, waarschijnlijk hebben ze gewoon een fikse verkoudheid of misschien een blaasontsteking. Blaasontstekingen willen bij dementerenden namelijk nog wel eens voor afwijkend gedrag en soms hallucinaties zorgen...

Alleen al het idee dat er mogelijk een besmetting zou zijn op onze afdeling heeft al voor een flinke schifting in personeel gezorgd. Iedereen die zelf tot een risicogroep behoort of dichtbije naasten heeft die tot één van deze groepen behoren viel al af, heel begrijpelijk. Dit is niet een tijd om zelf de verzuipende held op sokken uit te gaan hangen. Rekening houdende met de mogelijke uitkomst is gisteren onze afdeling hermetisch afgesloten en er is geregeld dat ze vandaag, zondag, in de ochtend getest zouden kunnen worden. In verband met de plotselinge ontwikkelingen heeft de verzorging dubbele diensten gedraaid. Dat was uiteindelijk maar goed ook, drie kapiteins op één schip werkt niet.

De bewoner die er het ergst aan toe is gaat rap achteruit. Ze is bang, had de laatste keer dat ik haar zag nog flinke koorts en haar conditie veranderde in één nacht dermate dat ze nu wat extra zuurstof toegediend krijgt door een concentrator. Ze is nog wel mobiel, maar heeft geen ziektebesef en indien haar conditie niet verbetert zit de kans er in dat ze opgenomen moet gaan worden. Je hoopt dat het niet zo ver komt, maar niets is zo veranderlijk als dementie. Er is letterlijk geen peil op te trekken en dat is het enige wat je er over kan zeggen.

De andere bewoner heeft géén koorts, maar wel een kuch'je en een snotneus. Totaal andere symptomen dan de bewoner waar ik eerder over sprak, en toch is ook zij positief getest, terwijl zij haar normale zelf lijkt te zijn. Dat maakt dit virus zo lastig te diagnosticeren; je weet het gewoon niet zeker tot je getest bent. En laat er nou op die testen een tekort zijn.

Sinds het verlossende telefoontje zitten de bewoners waar mogelijk nu in quarantaine op hun eigen appartement, onder volledige verzorging van compleet ingepakte verzorging én bij wijze van iedere scheet wordt gerapporteerd. Meermaaldaags worden zowel verzorging als bewoners getemperatuurd, en iedere mogelijke voorzorgsmaatregel tegen verspreiding van de besmetting wordt ingezet. Omdat ik de afgelopen dagen met deze bewoners in aanraking ben geweest (donderdag, vrijdag, zaterdag en vandaag, zondag) kom ik zelf ook helemaal in een sociaal isolement terecht; werk, thuis, en het fietstochtje van zes minuten wat daartussen zit, verder niks om mogelijke (verdere) besmetting te voorkomen. Om even te refereren naar Dottie Dansi's tekstje van eerder; ik kom absoluut mijn schaduwen tegen. Ik weet niet hoe het op het werk zal gaan, hoe lang deze situatie aan zal houden en we dit in vredesnaam gaan doen met het beschikbare aantal medewerkers en de tekorten aan beschermingsmiddelen. Dat rest mij slechts één verzoek: BLIJF ALSJEBLIEFT THUIS EN HOUD JE VERD*MME AAN DE REGELS VAN SOCIAL DISTANCING. Ook jij bent vroeg of laat de lul, en als je symptomen begint te merken is het al te laat. Net als een vlooienplaag.

Wordt vervolgd. Ik ga een potje worstelen met m'n schaduwen.

[leefgezonder]

Kruiden tegen blaasontsteking zijn even doeltreffend dan medicijnen en zorgen voor geen schadelijke nevenwerkingen.

Een blaasontsteking of cystitis is een veelvoorkomende urineweginfectie die voornamelijk vrouwen treft. Het wordt veroorzaakt door bacteriën die in de urinebuis terechtkomen en zich vermenigvuldigen in de blaas. Dit kan leiden tot ontstekingen en irritatie van het slijmvlies van de blaas.

Welke kruiden werken het best tegen een blaasontsteking?

#gezondheid, #voeding, #kruiden, #blaasontsteking, #kruidentegenblaasontsteking

(via Kruiden tegen blaasontsteking)

[coachsander]

Update 2: hondenziekenboeg… Darmontsteking #Owen was na medicijnen binnen 2 dagen over. Daarna heel erg veel plassen (ook in huis). Onderzoek #dierenarts vandaag: blaasontsteking. Dus nu andere antibiotica… #myview #ziek #ziekehond #jackrussell #jackrussellterrier #hond . #jackrusselllove #dog #doggy #dogs #dogsofinstagram #jackrussellsofinstagram https://instagr.am/p/Csa_wImLPZ1/

[thuistesten24]

Getest worden is de enige manier om erachter te komen of u een urineweginfectie heeft. Blaasontsteking test jezelf urine met behulp van My care nauwkeurige urine test strips. Bestel nu! https://thuistesten24.nl/product-category/urine-test/

[wonenindealgarve]

Medronho - de vrucht van de aardbeienboom (die eigenlijk een struik is) - én een behoorlijk sterk drankje uit het zuiden van Portugal!

Dit zijn besjes van de Medronheiro - de aardbeienboom - Arbutus Unedo. Ze worden hoofdzakelijk gebruikt om er de beroemde Aguardente de Medronho van te brouwen.

De bessen smaken niet echt naar meer. Vandaar de Latijnse benaming “Unedo” - wat betekent: eet er maar 1. Het fruit en de mooie kleine bloemetjes verschijnen tegelijkertijd van oktober tot december. Het duurt een compleet jaar voordat er zich een rijpe bes gevormd heeft. Eerst zijn ze groen, dan kleuren ze via geel en oranje naar rood. De struik is altijd groen en kan wel 10 meter hoog worden. Ze zijn veel te vinden in de heuvels tussen de Algarve en de Alentejo in het zuiden van Portugal.  Medronho bessen bevatten veel pectine en daardoor zijn ze uitermate geschikt voor de bereiding van jam en dergelijke. Het fruit, evenals de bladeren, worden in de volksgeneeskunde al eeuwen gebruikt bij de behandeling van gezondheidsproblemen zoals diarree, arteriosclerose, nier- en blaasontsteking en leverziektes. De bessen bevatten veel phytochemicaliën, zoals polyphenol, waarvan men aanneemt dat ze het risico op o.a. kanker en hart- en vaatziekten verminderen. Ze zijn ook rijk aan antioxidanten, zoals vitamine C en E en caroteen. 

Voor de behandeling van problemen met de nieren of blaas kan men dit eens proberen: kook 1 liter water en voeg 20 gram bladeren van de aardbeienboom toe. Laat 10 minuten trekken en drink 3 x daags een kopje van deze thee, gedurende 3 weken. Deze thee mag eventueel met honing gezoet worden. Eet echter niet te veel verse bessen tegelijk (als je ze toch lekker vindt....), want ze bevatten ook veel tanines, waar je niet te veel van mag binnenkrijgen.

De Portugezen hebben zich al eeuwen geleden bekwaamd in het distilleren van de medronho bessen in de late winter. Na weken van plukken en van fermentatie in vaten, wordt de beroemde Aguardente de Medronho gedistilleerd. Er is ongeveer 7 tot 10 kg fruit nodig om 1 liter mendronho te distilleren. Hiervoor gebruikt men een koperen alambique die boven een houtvuur verhit wordt. Thuis distilleren is intussen officieel alleen nog toegestaan voor eigen gebruik (30 liter). De overige liters die geschonken en gedronken worden zijn slechts “onder de toonbank” verkrijgbaar. 

Een goede kwaliteit Medronho kun je herkennen door een paar druppels over je handpalmen te verdelen en je handen flink te wrijven totdat de alcohol verdampt. Als je dan ruikt, behoor je de geur van fruit te herkennen. 

[heerlijkehappen]

Een kerstklassieker cranberrysaus

De kerstperiode is vaak een periode waarin we terugkijken op het afgelopen jaar en een moment van reflectie. Waar zijn we dankbaar voor en hoe gelukkig kunnen we ons prijzen dat we aan een prachtige tafel samen kunnen genieten van lekker eten. Maar ook is dit een moment waarin vaak de gedachtes uitgaan naar de mensen die er niet meer zijn. De mensen met wie we graag nog één keer het glas hadden willen heffen. Dit recept had het recept van mijn vader moeten zijn. Al sinds ik me kan herinneren maakte hij een lekker kannetje cranberrysaus met de kerst. Hij en ik zijn beide dol op dit zoet-zure goedje en vaak schepte ik extra véél op mijn bord. Wat hád ik graag hier zijn recept met jullie willen delen, maar helaas heb ik niet meer de kans gehad het hem te vragen. Want ja soms denk je dat komt nog wel, och ik vraag het hem nog wel een keer. Tot dat ineens niet meer kan. Ik kan er alleen maar met weemoed aan terug denken en mijn eigen traditie starten met een kerstklassieker cranberrysaus van Heerlijke Happen...

Dol op dit mooie rode sausje!

Een kerstklassieker cranberrysaus

Een nieuwe traditie met een kerstklassieker cranberrysaus van Heerlijke Happen. 340 gr cranberry's4 sinaasappels150 gr kristalsuiker1 steranijs1 kaneelstokjeevt water om aan te lengen Pers de sinaasappels uit en giet het sap in een sauspan.Weeg de suiker af en voeg ook deze toe aan de pan. Voeg ook de cranberry's, de steranijs en het kaneelstokje toe en breng het geheel aan de kook. Laat rustig pruttelen tot alle bessen "geplopt" zijn. Hierna laat je op een sudderplaatje een minuutje of 20 de saus zachtjes koken. Wordt hij te dik leng hem dan een beetje aan met water. de saus wordt namelijk vrij snel dik. Je kunt deze saus prima bewaren als er wat overblijft. Doe dat in de koelkast. Als je hem weer opwarmt kun je heel gemakkelijk een beetje water toevoegen om hem weer vloeibaar te krijgen.  Je kunt ook een heerlijke volwassen versie maken door bijvoorbeeld een beetje rode port toe te voegen.   

Prima te bewaren in de koelkast. Een kerstklassieker cranberrysaus Het zal je vast niet ontgaan zijn dat deze kleine rode besjes heel gezond zijn. Veelal wordt er gezegd dat je het sap moet drinken om een blaasontsteking te voorkomen. Overigens is dat niet onomstotelijk bewezen, maar kwaad kan het ook niet. Wel met mate trouwens want deze kleine besjes bevatten veel oxaalzuur. En deze kunnen bij mensen die daar gevoelig voor zijn juist weer nierstenen bevorderen. In een saus als deze met flink wat suiker erin kunnen we niet perse meer spreken van een hele gezonde saus, maar lekker is hij wel en bij mij roept hij dus veel mooie en fijne herinneringen op. Hou jij ook zo van echte Kerstklassiekers? Ik heb er nog een paar voor je: Deze heerlijke zalm en croute met kruiden. Of een prachtige witlof tarte tatin met cranberry's.Maar ook deze konijnenbout uit de römertopf.

Alleen de kleur al, zo mooi. Read the full article

[apricotluvr]

I’m gonna get blaasontsteking at this rate

[sharaisaa-blog]

22 weken zwanger en nierbekkenontsteking.

Daar lag ik dan, met spoed opgenomen in het ziekenhuis. Ik was inmiddels 22 weken in verwachting en had tot nu toe geen enkele klachten gehad. Je zou denken de perfecte zwangerschap, niet misselijk, geen stemmingswisselingen, niet moe, ik had gewoon geen een zwangerschapssymptoom. Heerlijk was dat, tot de dag dat ik met spoed in het ziekenhuis lag.

4 weken eerder.

Ik merkte tijdens het plassen dat mijn urine een aparte geur had, wat sterker dan normaal en de kleur wat donkerder. Dus dacht ik om even de verloskundige te bellen en vragen of dat normaal is. Verloskundige: Ja hoor mevrouw, dat is heel normaal en omdat u zwanger bent ruikt uw geuren beter dan normaal gesproken.

Voor de zekerheid heb ik toch maar mijn urine laten onderzoeken bij de huisarts. Dezelfde dag werd ik nog teruggebeld, de assistente: mevrouw uw urine is in orde, u heeft alleen teveel aan witte bloedcellen, ik: en wat houd dat in dan? Assistente: ja niks ernstig ik ga het toch even overleggen met de huisarts, 2 min later, mevrouw u moet van de arts voldoende water drinken en het even een weekje aankijken. Als de urine dan nog steeds donker van kleur is kunt u de urine nog een keer laten onderzoeken. Zo gezegd zo gedaan.

Naar spoedeisende hulp.

Ik had al 2 dagen last van heftige (aanvallen zal ik het maar noemen). Ik kreeg het opeens ontzettend koud en begon te trillen waardoor ik geen controle meer had op mijn lichaam. Dit gebeurde de eerste 2 keer alleen midden in de nacht, daarna gebeurde het gedurende de dag door. Toen ik de eerste keer een aanval kreeg (donderdagnacht), ben ik naar de koelkast gelopen en heb toen een paar slokken appelsap gedronken daarna ging het meteen over. Dus ik dacht zal wel een tekort hebben aan suiker. Mijn man had niks door, want die sliep natuurlijk gewoon door en ik wou hem hiervoor niet wakker maken. Vrijdagnacht precies hetzelfde, heb dus ook weer appelsap gedronken en ben weer naar bed gegaan. Zaterdagochtend kreeg ik het weer, toen heb ik ook weer hetzelfde gedaan en heb ik ook nog wat gegeten. In de middag kwam het weer terug. Heb toen dekens erbij gepakt en mijn man heeft toen soep en nog thee gemaakt, want ik zei tegen hem ik moet gewoon wat eten dan gaat het wel over. Het werd toen idd wat minder maar ik had het nog steeds erg koud. Rond de middag/avond kreeg ik weer aanval dit keer heftiger dan alle andere keren. Mijn man kreeg mij ook niet meer rustig, mijn ademhaling ging tekeer, ik trilde alleen maar en had het onwijs koud alsof ik buiten stond midden in de winter (onder 0 graden). Hij belde meteen SEH en legde uit wat er aan de hand was. Natuurlijk wou de assistente mij ook nog even spreken. We konden meteen terecht bij een ziekenhuis in Den Haag. Nou meteen jas aan en auto in. Manlief had nog thee gemaakt en in een fles gedaan dus die kon ik onderweg nog drinken. Daar aangekomen moesten we zoals altijd weer wachten. Eindelijk aan de beurt werd mijn urine onderzocht op suiker en eventueel blaasontsteking. En ja hoor, wat bleek; ik had dus een nierbekkenontsteking opgelopen en ook mijn suikerwaardes waren aan de hoge kant. Ik mocht meteen naar de verloskunde afdeling. Daar nog uren zitten wachten tot ik eindelijk geholpen werd. Het was zo erg dat ik niet meer naar huis mocht omdat het anders niet goed zou aflopen voor mij en de kleine. Ik kreeg een infuus, er werd bloedgeprikt en ik kreeg een antibiotica voor de ontsteking. De dagen daarop waren een hel. Wat een K.. ziekenhuis. Ik moest paracetamol krijgen op het moment als ik een aanval had. Maar dat begrepen de assistentes niet. Dus ik kreeg ik elke keer de vraag waarom wilt u een paracetamol, u heeft geen temperatuurverhoging. Dan moest ik tijdens zo’n aanval even uitleggen waarom ik een paracetamol nodig had. Manlief was de eerste nacht naar huis gegaan omdat het allemaal al vermoeiend was en hij geen spullen bij zich had. Ik heb toen huilend aan de telefoon gezeten. Dit ging 3 dagen zo door totdat ik een klacht diende bij de betreffende arts. Gelukkig mocht ik 2 dagen later naar huis. En om dit nog leuker te maken bleek in het ziekenhuis dat ik zwangerschapsdiabetes had dus mocht ik gelijk aan de insuline.

Eind goed al goed.

Gelukkig is het allemaal goed gekomen, maar dit wens ik niemand toe. Er is wel een klacht verstuurd vanuit het ziekenhuis naar de verloskundige en huisarts vanwege hun nalatigheid. Aangezien dit voorkomen had kunnen worden. Weer een ervaring rijker zal ik zo maar zeggen en toch maar beter luisteren naar je lichaam.

[leefgezonder]

(via Een blaasontsteking voorkomen op een natuurlijke manier)

Een blaasontsteking voorkomen doe je best op een natuurlijke manier. Antibiotica zijn namelijk lang niet altijd de beste manier om blaasontstekingen te bestrijden. Vrouwen hebben duidelijk meer last van blaasontstekingen dan mannen. In de zomer tot maar liefst 15 procent meer. Blaasontstekingen voorkomen doe je in de eerste plaats door voldoende te drinken, vooral water. Dat is in de zomer nog belangrijker dan in de andere seizoenen. Ook wat we dagelijks eten is belangrijker. Sommige voedingsproducten werken namelijk sterk ontstekingsremmend.  Een vooral voeding rijk aan gezonde voeding rijk aan vitamine en mineralen. Vooral vitamine C

Wat eten we best wel en wat niet om pijnlijke blaasontstekingen te voorkomen?

#gezondheid, #ontsteking, #blaasontsteking