Tumgik
#Americanae Charles Dickens
rausule · 10 months
Text
Tumblr media
American The Novus by Henry James, primus edidit ut Vide in mense Atlantico, a Iunio 1876 ad Maium 1877, et in forma voluminis anno 1877. Editum est in Anglia anno 1879. Auctor novum dramatavit et productus est. 1891. Versio ludi privatim impressa est eodem anno.
Christophorus Newman dives est Americanus Lutetiam visitans. Ibi occurrit Dominae Claire de Cintre, viduae et nobili familia nata; (Newman fessus est negotiis et vita frui cupit et amicus Americanus, Dominae Tristram, privatim delectatur in via negotiationis uxoris quaerendae.) Occurrit etiam Newman in Louvre, Noémie Nioche, qui codices. magnae tabulae pro vivis: pater eius fit magister Newman Gallice. Cum Novomanus notitiam suam cum fratre Claire persequitur, Marchio de Bellegarde eum obimit. Sed iunior de Bellegarde, Valentini, Novomanus amicus fit, eumque ad sororem fovendam hortatur. Claire Newman suscipit; Credit de Bellegarde et Marchione dotalicio Anglica incipiunt accipere, licet aegre, et nonnullis eorum amicis occurrisse. Ditissimus tamen est.
Newman Newman nonnullas picturas a Noemio liberaliter iubet eam dotem praebere; introducit etiam eam Valentino, quam invenit amoenam et jocundam societatem, quae omnium privilegii commodorum alacris acceptio est. Valentinus autem non stultus est et Noemiam obdurare et contentionem percipit, tamen convenit ut eam videat. Marchio interim et Marchio Dosager Claire persuasit ut pugnam abrumperet. Tunc Valentinus in duello propter Noemiam implicatur et letaliter vulneratur. Mortuo illo fastidit audire mores familiae suae, et narrat Newman ancillam dotis, Mr. de illis aliquid panis novit; ut cederet si vellet Newman cogeret; Panis domini, post funus Valentini, narrat Newman Dowager virum suum occidisse. Ad familiam accedit et eos argumentis opponit sed eos non movit. Newman eos exponere proficiscitur, sed tunc fesso horrore superatur. Testimonia destruit et in familiam Bellegardiam vertit. quod istuc melius quam ipse noverat facturum putabant. Statuerunt denique eum invitis divitiis minime ineptum esse. Clairei affectus nihili erant. Americana non omnino succedit. Causae caedis olim marchionis satis incredibilis sunt. Claire non satis interest - Valentin et Newman longe propinquiores sunt quam Newman et Claire. Sed ut praesentatio novi hominis mundi, quae ad arrogantiam inducta per saecula privilegii occurrit, liber est valde remuneratus.
Notae Americanae Charles Dickens rationem primae visitationis in USA, quae anno 1842 facta est, sex menses duravit. Nauigauit cum uxore sua Katherina et ancilla sua Anna Brown, primo Cunardo vaporarium in Britannia, mense Ianuario, et in naui dirum transitum pertulit. Dickens in Bostoniensi hospitio gratissimo potitus est, ubi ad terram appulerunt, et miro loco visum est post eorum hiemalem transitum. Primae autem notae acerbissimae venerunt cum quaestionem de librariorum libellorum suo vendito in millions in America sed non denarium auctoris unquam attigit. Exercitus eius cum dignitate vulneratus est, quod multum negotii ierant ad iter Dickens instructum et pecuniam se hospitio expendebant. In New York, infremuit moribus hominum qui eum in platea sequebantur et fores pulsare percepit, quoties in mentem venit. cella aestuat execratus.
Eius et Catharinae abiectio increvit omni itinere, quovis instituto invisebatur. Dickens commemorat omnia, quae in servitutem redacta non modo sed valido tempore visa sunt.
Americani non placent quae Dickens de illis scripserunt, sed post frigidam Martini Chuzzlewit receptionem eius fabulas tam avide quam umquam legebant.
0 notes
sidicecheilibri · 1 year
Text
I libri nominati da Rory Gilmore
1 – 1984, George Orwell
2 – Le Avventure di Huckelberry Finn, Mark Twain
3 – Alice nel Paese delle Meraviglie, Lewis Carrol
4 – Le Fantastiche Avventure di Kavalier e Clay, Michael Chabon
5 – Una Tragedia Americana, Theodore Dreiser
6 – Le Ceneri di Angela, Frank McCourt
7 – Anna Karenina, Lev Tolstoj
8 – Il Diario di Anna Frank
9 – La Guerra Archidamica, Donald Kagan
10 – L’Arte del Romanzo, Henry James
11 – L’Arte della Guerra, Sun Tzu
12 – Mentre Morivo, William Faulkner
13 – Espiazione, Ian McEvan
14 – Autobiografia di un Volto, Lucy Grealy
15 – Il Risveglio, Kate Chopin
16 – Babe, Dick King-Smith
17 – Contrattacco. La Guerra non Dichiarata Contro le Donne, Susan Faludi
18 – Balzac e la Piccola Sarta Cinese, Dai Sijie
19 – Bel Canto, Anne Pachett
20 – La Campana di Vetro, Sylvia Plath
21 – Amatissima, Toni Morrison
22 – Beowulf: una Nuova Traduzione, Seamus Heaney
23 – La Bhagavad Gita
24 – Il Piccolo Villaggio dei Sopravvissuti, Peter Duffy
25 – Bitch Rules. Consigli di Comune Buonsenso per donne Fuori dal Comune, Elizabeth Wurtzel
26 – Un Fulmine a Ciel Sereno ed altri Saggi, Mary McCarthy
27 – Il Mondo Nuovo, Adolf Huxley
28 – Brick Lane, Monica Ali
29 – Brigadoon, Alan Jay Lerner
30 – Candido, Voltaire
31 – I Racconti di Canterbury, Geoffrey Chaucer
32 – Carrie, Stephen King
33 – Catch-22, Joseph Heller
34 – Il Giovane Holden, J.D.Salinger
35 – La Tela di Carlotta, E.B.White
36 – Quelle Due, Lillian Hellman
37 – Christine, Stephen King
38 – Il Canto di Natale, Charles Dickens
39 – Arancia Meccanica, Anthony Burgess
40 – Il Codice dei Wooster, P.G.Wodehouse
41 – The Collected Stories, Eudora Welty
42 – La Commedia degli Errori, William Shakespeare
43 – Novelle, Dawn Powell
44 – Tutte le Poesie, Anne Sexton
45 – Racconti, Dorothy Parker
46 – Una Banda di Idioti, John Kennedy Toole
47 – Il03 al 09/03 Conte di Montecristo, Alexandre Dumas
48 – La Cugina Bette, Honore de Balzac
49 – Delitto e Castigo, Fedor Dostoevskij
50 – Il Petalo Cremisi e il Bianco, Michel Faber
51 – Il Crogiuolo, Arthur Miller
52 – Cujo, Stephen King
53 – Il Curioso Caso del Cane Ucciso a Mezzanotte, Mark Haddon
54 – La Figlia della Fortuna, Isabel Allende
55 – David e Lisa, Dr.Theodore Issac Rubin M.D
56 – David Copperfield, Charles Dickens
57 – Il Codice Da Vinci, Dan Brown
58 – Le Anime Morte, Nikolaj Gogol
59 – I Demoni, Fedor Dostoevskij
60 – Morte di un Commesso Viaggiatore, Arthur Miller
61 – Deenie, Judy Blume
62 – La Città Bianca e il Diavolo, Erik Larson
63 – The Dirt. Confessioni della Band più Oltraggiosa del Rock, Tommy Lee – Vince Neil – Mick Mars – Nikki Sixx
64 – La Divina Commedia, Dante Alighieri
65 – I Sublimi Segreti delle Ya-Ya Sisters, Rebecca Wells
66 – Don Chischiotte, Miguel de Cervantes
67 – A Spasso con Daisy, Alfred Uhvr
68 – Dr. Jeckill e Mr.Hide, Robert Louis Stevenson
69 – Tutti i Racconti e le Poesie, Edgar Allan Poe
70 – Eleanor Roosevelt, Blanche Wiesen Cook
71 – Electric Kool-Aid Acid Test, Tom Wolfe
72 – Lettere, Mark Dunn
73 – Eloise, Kay Thompson
74 – Emily The Strange, Roger Reger
75 – Emma, Jane Austen
76 – Il Declino dell’Impero Whiting, Richard Russo
77 – Encyclopedia Brown: Boy Detective, Donald J.Sobol
78 – Ethan Frome, Edith Wharton
79 – Etica, Spinoza
80 – Europe Through the back door, 2003, Rick Steves
81 – Eva Luna, Isabel Allende
82 – Ogni cosa è Illuminata, Jonathan Safran Foer
83 – Stravaganza, Gary Krist
84 – Farhenheit 451, Ray Bradbury
85 – Farhenheit 9/11, Michael Moore
86 – La Caduta dell’Impero di Atene, Donald Kagan
87 – Fat Land, il Paese dei Ciccioni, Greg Critser
88 – Paura e Delirio a Las Vegas, Hunter S.Thompson
89 – La Compagnia dell’Anello, J.R.R.Tolkien
90 – Il Violinista sul Tetto, Joseph Stein
91 – Le Cinque Persone che Incontri in Cielo, Mitch Albom
92 – Finnegan’s Wake, James Joyce
93 – Fletch, Gregory McDonald
94 – Fiori per Algernon, Daniel Keyes
95 – La Fortezza della Solitudine, Jonathan Lethem
96 – La Fonte Meravigliosa, Ayn Rand
97 – Frankenstein, Mary Shelley
98 – Franny e Zooeey, J.D.Salinger
99 – Quel Pazzo Venerdì, Mary Rodgers
100 – Galapagos, Kurt Vonnegut
101 – Questioni di Genere, Judith Butler
102 – George W.Bushism: The Slate Book of Accidental Wit and Wisdom of our 43rd President, Jacob Weisberg
103 – Gidget, Fredrick Kohner
104 – Ragazze Interrotte, Susanna Kaysen
105 – The Gnostic Gospels, Elaine Pagels
106 – Il Padrino, Parte I, Mario Puzo
107 – Il Dio delle Piccole Cose, Arundhati Roy
108 – La Storia dei Tre Orsi, Alvin Granowsky
109 – Via Col Vento, Margaret Mitchell
110 – Il Buon Soldato, Ford Maddox Ford
111 – Il Gospel secondo Judy Bloom
112 – Il Laureato, Charles Webb
113 – Furore, John Steinbeck
114 – Il Grande Gatsby, F.Scott Fitzgerald
115 – Grandi Speranze, Charles Dickens
116 – Il Gruppo, Mary McCarthy
117 – Amleto, William Shakespeare
118 – Harry Potter e il Calice di Fuoco, J.K.Rowling
119 – Harry Potter e la Pietra Filosofale, J.K.Rowling
120 – L’Opera Struggente di un Formidabile Genio, Dave Eggers
121 – Cuore di Tenebra, Joseph Conrad
122 – Helter Skelter: La vera storia del Caso Charles Manson, Vincent Bugliosi e Curt Gentry
123 – Enrico IV, Parte Prima, William Shakespeare
124 – Enrico IV, Parte Seconda, William Shakespeare
125 – Enrico V, William Shakespeare
126 – Alta Fedelt��, Nick Hornby
127 – La Storia del Declino e della Caduta dell’Impero Romano, Edward Gibbon
128 – Holidays on Ice: Storie, David Sedaris
129 – The Holy Barbarians, Lawrence Lipton
130 – La Casa di Sabbia e Nebbia, Andre Dubus III
131 – La Casa degli Spiriti, Isabel Allende
132 – Come Respirare Sott’acqua, Julie Orringer
133 – Come il Grinch Rubò il Natale, Dr.Seuss
134 – How the Light Gets In, M.J.Hyland
135 – Urlo, Allen Ginsberg
136 – Il Gobbo di Notre Dame, Victor Hugo
137 – Iliade, Omero
138 – Sono con la Band, Pamela des Barres
139 – A Sangue Freddo, Truman Capote
140 – Inferno, Dante
141 – …e l’Uomo Creò Satana, Jerome Lawrence e Robert E.Lee
142 – Ironweed, William J.Kennedy
143 – It takes a Village, Hilary Clinton
144 – Jane Eyre, Charlotte Bronte
145 – Il Circolo della Fortuna e della Felicità, Amy tan
146 – Giulio Cesare, William Shakespeare
147 – Il Celebre Ranocchio Saltatore della Contea di Calaveras, Mark Twain
148 – La Giungla, Upton Sinclair
149 – Just a Couple of Days, Tony Vigorito
150 – The Kitchen Boy, Robert Alexander
151 – Kitchen Confidential: Avventure Gastronomiche a New York, Anthony Bourdain
152 – Il Cacciatore di Aquiloni, Khaled Hosseini
153 – L’amante di Lady Chatterley, D.H.Lawrence
154 – L’Ultimo Impero: Saggi 1992-2000, Gore Vidal
155 – Foglie d’Erba, Walt Whitman
156 – La Leggenda di Bagger Vance, Steven Pressfield
157 – Meno di Zero, Bret Easton Ellis
158 – Lettere a un Giovane Poeta, Rainer Maria Rilke
159 – Balle! E tutti i Ballisti che Ce Le Stanno Raccontando, Al Franken
160 – Vita di Pi, Yann Martell
161 – La piccola Dorrit, Charles Dickens
162 – The little Locksmith, Katharine Butler Hathaway
163 – La piccola fiammiferaia, Hans Christian Andersen
164 – Piccole Donne, Louisa May Alcott
165 – Living History, Hilary Clinton
166 – Il signore delle Mosche, William Golding
167 – La Lotteria, ed altre storie, Shirley Jackson
168 – Amabili Resti, Alice Sebold
169 – Love Story, Eric Segal
170 – Macbeth, William Shakespeare
171 – Madame Bovary, Gustave Flaubert
172 – The Manticore, Robertson Davies
173 – Marathon Man, William Goldman
174 – Il Maestro e Margherita, Michail Bulgakov
175 – Memorie di una figlia per bene, Simone de Beauvoir
176 – Memorie del Generale W.T. Sherman, William Tecumseh Sherman
177 – L’uomo più divertente del mondo, David Sedaris
178 – The meaning of Consuelo, Judith Ortiz Cofer
179 – Mencken’s Chrestomathy, H.R. Mencken
180 – Le Allegre Comari di Windsor, William Shakespeare
181 – La Metamorfosi, Franz Kafka
182 – Middlesex, Jeoffrey Eugenides
183 – Anna dei Miracoli, William Gibson
184 – Moby Dick, Hermann Melville
185 – The Mojo Collection: The Ultimate Music Companion, Jim Irvin
186 – Moliere: la biografia, Hobart Chatfield Taylor
187 – A monetary history of the United States, Milton Friedman
188 – Monsieur Proust, Celeste Albaret
189 – A Month of Sundays: searching for the spirit and my sister, Julie Mars
190 – Festa Mobile, Ernest Hemingway
191 – Mrs Dalloway, Virginia Woolf
192 – Gli ammutinati del Bounty, Charles Nordhoff e James Norman Hall
193 – My Lai 4: A Report on the Massacre and Its Aftermath, Seymour M.Hersh
194 – My Life as Author and Editor, H.R.Mencken
195 – My life in orange: growing up with the guru, Tim Guest
196 – Myra Waldo’s Travel and Motoring Guide to Europe, 1978, Myra Waldo
197 – La custode di mia sorella, Jodi Picoult
198 – Il Nudo e il Morto, Norman Mailer
199 – Il Nome della Rosa, Umberto Eco
200 – The Namesake, Jhumpa Lahiri
201 – Il Diario di una Tata, Emma McLaughlin
202 – Nervous System: Or, Losing my Mind in Literature, Jan Lars Jensen
203 – Nuove Poesie, Emily Dickinson
204 – The New Way Things Work, David Macaulay
205 – Nickel and Dimed, Barbara Ehrenreich
206 – Notte, Elie Wiesel
207 – Northanger Abbey, Jane Austen
208 – The Norton Anthology of Theory and Criticism, William E.Cain, Laurie A.Finke, Barbara E.Johnson, John P.McGowan
209 – Racconti 1930-1942, Dawn Powell
210 – Taccuino di un Vecchio Porco, Charles Bukowski
211 – Uomini e Topi, John Steinbeck
212 – Old School, Tobias Wolff
213 – Sulla Strada, Jack Kerouac
214 – Qualcuno Volò sul Nido del Cuculo, Ken Kesey
215 – Cent’Anni di Solitudine, Gabriel Garcia Marquez
216 – The Opposite of Fate: Memories of a Writing Life, Amy Tan
217 – La Notte dell’Oracolo, Paul Auster
218 – L’Ultimo degli Uomini, Margaret Atwood
219 – Otello, William Shakespeare
220 – Il Nostro Comune Amico, Charles Dickens
221 – The Outbreak of the Peloponnesian War, Donald Kagan
222 – La Mia Africa, Karen Blixen
223 – The Outsiders, S.E. Hinton
224 – Passaggio in India, E.M.Forster
225 – The Peace of Nicias and the Sicilian Expedition, Donald Kagan
226 – Noi Siamo Infinito, Stephen Chbosky
227 – Peyton Place, Grace Metalious
228 – Il Ritratto di Dorian Gray, Oscar Wilde
229 – Pigs at the Trough, Arianna Huffington
230 – Le Avventure di Pinocchio, Carlo Collodi
231 – Please Kill Me: Il Punk nelle Parole dei Suoi Protagonisti, Legs McNeil e Gillian McCain
232 – Una Vita da Lettore, Nick Hornby
233 – The Portable Dorothy Parker, Dorothy Parker
234 – The Portable Nietzche, Fredrich Nietzche
235 – The Price of Loyalty: George W.Bush, the White House, and the Education on Paul O’Neil, Ron Suskind
236 – Orgoglio e Pregiudizio, Jane Austen
237 – Property, Valerie Martin
238 – Pushkin, La Biografia, T.J.Binyon
239 – Pigmallione, G.B.Shaw
240 – Quattrocento, James Mckean
241 – A Quiet Storm, Rachel Howzell Hall
242 – Rapunzel, I Fratelli Grimm
243 – Il Corvo ed Altre Poesie, Edgar Allan Poe
244 – Il Filo del Rasoio, W.Somerset Maugham
245 – Leggere Lolita a Teheran, Azar Nafisi
246 – Rebecca, Daphne du Maurier
247 – Rebecca of Sunnybrook Farm, Kate Douglas Wiggin
248 – The Red Tent, Anita Diamant
9 notes · View notes
renatarenatah · 2 years
Text
Eu li todos livros que Rory leu!
Por acaso, eu leio muito rápido e terminei esses livros por dias e semanas. Amei esses livros! Rory é estudiosa, tem boas escolhas para ler.
Listona com os 339 livros que Rory leu em ‘Gilmore Girls’:
1. 1 984 – George Orwell
2. As Aventuras de Huckleberry Finn – Mark Twain
3. Alice no País das Maravilhas – Lewis Carroll
4. As Incríveis Aventuras de Kavalier & Clay – Michael Chabon
5. Uma Tragédia Americana – Theodore Dreiser
6. As Cinzas de Ângela – Frank McCourt
7. Anna Karenina – Leon Tolstoy
8. O Diário de Anne Frank – Anne Frank
9. The Archidamian War – Donald Kagan
10. A Arte da Ficção – Henry James
11. A Arte da Guerra – Sun Tzu
12. Enquanto Agonizo – William Faulkner
13. Reparação – Ian McEwan
14. Autobiography of a Face – Lucy Grealy
15. The Awakening – Kate Chopin
16. Babe – Dick King-Smith
17. Backlash: The Undeclared War Against American Women – Susan Faludi
18. Balzac e a Costureirinha Chinesa – Dai Sijie
19. Bel Canto – Ann Patchett
20. A Redoma de Vidro – Sylvia Plath
21. Amada – Toni Morrison
22. Beowulf: A New Verse Translation – Seamus Heaney
23. Bagavadguitá
24. Os Irmãos Bielski – Peter Duffy
25. Bitch in Praise of Difficult Women – Elizabeth Wurtzel
26. A Bolt from the Blue and Other Essays – Mary McCarthy
27. Admirável Mundo Novo – Aldous Huxley
28. Um Lugar Chamado Brick Lane – Monica Ali
29. Brigadoon – Alan Jay Lerner
30. Cândido – Voltaire
31. Os Cantos de Cantuária – Chaucer
32. Carrie, A Estranha – Stephen King
33. Ardil 22 – Joseph Heller
34. O Apanhador no Campo de Centeio – J. D. Salinger
35. A Teia de Charlotte – E. B. White
36. The Children’s Hour – Lillian Hellman
37. Christine – Stephen King
38. Um Conto de Natal – Charles Dickens
39. Laranja Mecânica – Anthony Burgess
40. The Code of the Woosters – P.G. Wodehouse
41. The Collected Stories – Eudora Welty
42. A Comédia dos Erros – William Shakespeare
43. Complete Novels – Dawn Powell
44. The Complete Poems – Anne Sexton
45. Complete Stories – Dorothy Parker
46. Uma Confraria de Tolos – John Kennedy Toole
47. O Conde de Monte Cristo – Alexandre Dumas
48. A Vingança de Bette – Honoré de Balzac
49. Crime e Castigo – Fiodor Dostoievski
50. Pétala Escarlate, Flor Branca – Michel Faber
51. As Bruxas de Salém – Arthur Miller
52. Cão Raivoso – Stephen King
53. O Estranho Caso do Cão Morto – Mark Haddon
54. Filha da Fortuna – Isabel Allende
55. David e Lisa – Dr Theodore Issac Rubin M.D
56. David Copperfield – Charles Dickens
57. O Código da Vinci – Dan Brown
58. Almas Mortas – Nikolai Gogol
59. Os Demônios – Fiodor Dostoievski
60. A Morte de Um Caixeiro-Viajante – Arthur Miller
61. Deenie – Judy Blume
62. The Devil in the White City: Murder, Magic, and Madness at the Fair that Changed America – Erik Larson
63. The Dirt: Confessions of the World’s Most Notorious Rock Band – Tommy Lee, Vince Neil, Mick Mars e Nikki Sixx
64. A Divina Comédia – Dante Alighieri
65. Divinos Segredos – Rebecca Wells
66. Dom Quixote de La Mancha – Miguel Cervantes
67. Conduzindo Miss Daisy – Alfred Uhry
68. O Médico e o Monstro – Robert Louis Stevenson
69. Edgar Allan Poe: Complete Tales & Poems – Edgar Allan Poe
70. Eleanor Roosevelt – Blanche Wiesen Cook
71. O Teste do Ácido do Refresco Elétrico – Tom Wolfe
72. Ella Minnow Pea: A Novel in Letters – Mark Dunn
73. Eloise – Kay Thompson
74. Emily, the Strange: Os Dias Perdidos – Roger Reger
75. Emma – Jane Austen
76. Empire Falls – Richard Russo
77. Encyclopedia Brown: Boy Detective – Donald J. Sobol
78. Ethan Frome – Edith Wharton
79. Ética – Spinoza
80. Europe through the Back Door, 2003 – Rick Steves
81. Eva Luna – Isabel Allende
82. Tudo se Ilumina – Jonathan Safran Foer
83. Extravagance – Gary Krist
84. Fahrenheit 451 – Ray Bradbury
85. Fahrenheit 9/11 – Michael Moore
86. The Fall of the Athenian Empire – Donald Kagan
87. Fat Land: How Americans Became the Fattest People in the World – Greg Critser
88. Medo e Delírio em Las Vegas – Hunter S. Thompson
89. A Sociedade do Anel – J. R. R. Tolkien
90. Um Violinista no Telhado – Joseph Stein
91. As Cinco Pessoas que Você Encontra no Céu – Mitch Albom
92. Finnegan’s Wake – James Joyce
93. Fletch Venceu – Gregory McDonald
94. Flowers for Algernon – Daniel Keyes
95. The Fortress of Solitude – Jonathan Lethem
96. A Nascente – Ayn Rand
97. Frankenstein – Mary Shelley
98. Franny e Zooey – J. D. Salinger
99. Sexta-Feira Muito Louca – Mary Rodgers
100. Galápagos – Kurt Vonnegut
101. Gender Trouble – Judith Butler
102. George W. Bushism: The Slate Book of the Accidental Wit and Wisdom of our 43rd President – Jacob Weisberg
103. Gidget – Frederick Kohner
104. Garota, Interrompida – Susanna Kaysen
105. Os Evangelhos Gnósticos – Elaine Pagels
106. O Poderoso Chefão: Livro 1 – Mario Puzo
107. O Deus das Pequenas Coisas – Arundhati Roy
108. Cachinhos Dourados e os Três Ursos – Alvin Granowsky
109. E o Vento Levou – Margaret Mitchell
110. O Bom Soldado – Ford Maddox Ford
111. The Gospel According to Judy Bloom – Judy Bloom
112. A Primeira Noite de um Homem – Charles Webb
113. As Vinhas da Ira – John Steinbeck
114. O Grande Gatsby – F. Scott Fitzgerald
115. Grandes Esperanças – Charles Dickens
116. O Grupo – Mary McCarthy
117. Hamlet – William Shakespeare
118. Harry Potter e o Cálice de Fogo – J. K. Rowling
119. Harry Potter e a Pedra Filosofal – J. K. Rowling
120. A Heartbreaking Work of Staggering Genius – Dave Eggers
121. O Coração das Trevas – Joseph Conrad
122. Helter Skelter: The True Story of the Manson Murders – Vincent Bugliosi e Curt Gentry
123. Henry IV, parte I – William Shakespeare
124. Henry IV, parte II – William Shakespeare
125. Henry V – William Shakespeare
126. Alta Fidelidade – Nick Hornby
127. A História do Declínio e Queda do Império Romano – Edward Gibbon
128. Holidays on Ice: Stories – David Sedaris
129. The Holy Barbarians – Lawrence Lipton
130. Casa de Areia e Névoa – Andre Dubus III
131. A Casa dos Espíritos – Isabel Allende
132. Como Respirar Debaixo D’Água – Julie Orringer
133. Como o Grinch Roubou o Natal – Dr. Seuss
134. How the Light Gets In – M. J. Hyland
135. Uivo – Allen Ginsberg
136. O Corcunda de Notre Dame – Victor Hugo
137. A Ilíada – Homero
138. Confissões de uma Groupie: I’m With the Band – Pamela des Barres
139. A Sangue Frio – Truman Capote
140. Inferno – Dante Alighieri
141. O Vento Será tua Herança – Jerome Lawrence e Robert E. Lee
142. Ironweed – William J. Kennedy
143. It Takes a Village – Hillary Rodham Clinton
144. Jane Eyre – Charlotte Bronte
145. O Clube da Sorte da Alegria – Amy Tan
146. Júlio César – William Shakespeare
147. A Célebre Rã Saltadora do Condado de Cavaleras – Mark Twain
148. A Selva – Upton Sinclair
149. Just a Couple of Days – Tony Vigorito
150. Os Últimos Dias dos Romanov – Robert Alexander
19 notes · View notes
singeratlarge · 9 months
Text
Tumblr media
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
HAPPY BIRTHDAY to Anastacia, recording artist/singer-songwriter Ben Anderson (great to have worked with you), Rita Arya, Bill Black, Kyle Chandler, Dolores Costello, Elvira a.k.a. Cassandra Peterson (good to have met you), Will Gregory (Goldfrapp), Charles Tomlinson Griffes, Ken Kesey, Mark Kleiner, Baz Luhrmann, Roddy McDowall, Brother Jack McDuff, Lamonte McLemore (5th Dimension), Reinhold Messner, the 2010 documentary WHO IS HARRY NILSSON & WHY IS EVERYBODY TALKING ABOUT HIM?, Robert B. Parker, Joseph D. Pistone, John Ritter, Rita Rudner, The Supremes 1964 “Baby Love” single, Ty Tabor (King’s X), Michiyo Tsujimura 辻村みちよ, Fee Waybill (The Tubes—keep up the good work), and one of America’s best-known cultural ambassadors, Luke the Drifter a.k.a. The Hillbilly Shakespeare a.k.a. Mr. Lovesick Blues a.k.a. Timber Snake, singer-songwriter Hank Williams. He learned guitar from African-American blues musician Rufus Payne (a.k.a. Tee Tot), and that, along with the music of Roy Acuff and Ernest Tubb, influenced Hank’s style. 
Chronic back pain, alcoholism, and pill addiction took a toll on Hank’s heart and he died young and tragically, but in his short but hugely influential career he released 55 Top 10 singles with 12 #1 records. He’s cited as one of the essential pioneers of contemporary country music, but his reach extended into mainstream pop, rock’n’roll, and even jazz, as his songs (now considered to be American standards) were covered by hit-makers of the day—and still are. 
A 78 of Hank’s “Lovesick Blues” turned up in my house when I was kid, and on TV I watched the biopic film I SAW THE LIGHT, a song that has always been with me. In recent years I started performing regularly in assisted living homes, and my set includes Hank’s “Hey Good Lookin’” (along with “Jambalaya”). He wrote and recorded "Hey, Good Lookin'" in 1951 (it was inducted into the Grammy Hall of Fame in 2001). The song has been covered by countless artists and was a precursor to the genre known as Rockabilly. Hank was friendly with musician Jimmy Dickens. Having told Jimmy that he needed a hit record if he was going to become a star, Hank said he’d write it and penned "Hey Good Lookin'" in only 20 minutes while on a plane with Jimmy and entertainer Minnie Pearl. A week later Hank recorded it himself, jokingly telling Jimmy, "That song's too good for you!" Here’s my cover of it (recorded by Chris von Sneidern). Meanwhile, HB HW and thank you for crafting so many great songs. https://johnnyjblairsingeratlarge.bandcamp.com/track/hey-good-lookin
#hankwilliams #minniepearl #jimmydickens #americana #rockabilly #country #hillbilly #drifter #rufuspayne #johnnyjblair #singeratlarge 
2 notes · View notes
Link
Olá, como vão todos? Na pressa de planejar a história nem percebi que o título e o resumo da história tinha passado batido.
Titulo
Tudo isso tem um motivo. Odeio dar nomes as coisas. É estranho, eu admito. Geralmente deixo passar alguns capítulos para só então dar um título. Ou faço um brainstorming dos conceitos, ou palavras que mais se repetem durante a escrita; é assim que surge o meu título. Na maioria das vezes fica bem brega? Fica. Mudo o título muitas vezes até ele começar a fazer algun sentido para mim? Mudo. O legal é que encontrei algumas formas de faze-lo de uma forma melhor.
Tema ou Premissa
O título deve indicar sobre o que a história se trata. Minha história é sobre vício, então encontrar conceitos que se encaixassem nessa temática era o indicado. Encontrei a palavra “Intoxicado” que me serviu muito bem, pois a história começa por causa do personagem que teve uma overdose e fui atropelado ao mesmo tempo. Então, para mim, pareceu bem racional.
Brainstorm, Conceitos e Sinônimos
Como eu disse, se você não tem certeza, veja quais palavras se repetem e as coloque no papel junto com os conceitos usados na premissa e tema. Os misture e veja quais as ideias saem disso. Se ainda tiver dúvidas, use dicionario de sinônimos e veja quais termos podem ser mais interessantes para a história.
Verbos
Gosto muito dele, pois eles carregam bastante significados com só uma palavra, junto ao conceito. Então porque não nomear uma história com eles? Assim, podemos usá-los do jeito que quisermos. Pode ser para trazer mistério ou literalmente contar o enredo. Como… “Fragmentado”, vocês se lembram desse filme? O título não entrega todo o enredo, a não ser que você saiba sobre o plot twist, o que é o ótimo. Verbos são ótimos.
Referencias
Use referências ou frase retiradas de outros lugares. Pode ser uma música, nome da cidade onde a história acontece, outra obra literária ou nome de filmes.
“Muitos autores já se inspiraram em obras clássicas, como William Faulkner, cuja obra Sound and the Fury (O Som e a Fúria) é inspirada no solilóquio de Macbeth,[7] e John Steinbeck, que se inspirou na canção patriótica americana "The Battle Hymn of the Republic" para dar o título Grapes of Wrath (As Vinhas da Ira) a seu livro.[x]”
Perguntas do Leitor
No site do Viltoreis  também temos algumas dicas interessantes. Se trata de responder algumas perguntas e assim, nomear nossas histórias:
Sobre quem?
Forrest Gump (Winston Groom)
O Senhor dos Anéis (JRR Tolkien)
Oliver Twist (Charles Dickens)
Sobre a história?
Jogos Vorazes (Suzanne Collins)
A Caçada ao Outubro Vermelho (Tom Clancy)
O sol é para todos (Harper Lee)
Quando acontece?
1984 (George Orwell)
Mil e Uma Noites (folclore)
O amor nos tempos da cólera (Gabriel García Márquez)
Onde acontece?
Pesca de salmão no Iêmen (Paul Torday)
Montanha gelada (Charles Frazier)
Uma passagem para a Índia (EM Forster)
Sumario ou Sinopse
Esse é outro aspecto que me dá trabalho e eu acabo escrevendo qualquer coisa nas primeiras versões. A não ser que eu tenha um conceito muito bem planejado desde o incio.
Por sorte, eu encontrei no tumblr um post sobre isso e que, na verdade, eu faço exatamente o que é descrito abaixo. Então, achei legal compartilhar:
Copie as primeiras linhas da história. Pode ser uma parte qualquer ou partes que você acha interessante e que serviria de introdução para dizer as pessoas sobre o que é seu enredo, mas de forma bem resumida. Tente manter em mente a essência da sua história.
Diga quais são os principais tropes do enredo. É amor incondicional? Inimigos/Amantes? O herói que salva a mocinha? Esse pode ser uma forma descomplicada de pensar no sumário.
Faça perguntas ou apresente uma hipótese. Por exemplo, o que acontece se você pegar tal personagem e colocá-lo em tal situação?
Uma situação. [personagem] + [coisa] = [resultado]
Faça um resumo de uma frase do que possa estar acontecendo. Apenas uma. Não importa se não cobrir todos os aspectos importantes. Você sempre pode mudar isso no futuro.
Espero que esse pequeno post seja de ajuda e não se esqueçam de compartilhar e nos apoiar!
FONTE
https://guiadoestudante.abril.com.br/blog/redacao-para-o-enem-e-vestibular/titulo-na-redacao-cinco-dicas-que-podem-resolver-suas-duvidas/
https://pt.wikihow.com/Criar-um-Bom-Título-de-Livro
https://lastoneout.tumblr.com/post/651201585454678016/super-simple-low-effort-ao3-summary-methods-that
8 notes · View notes
howicantsing · 4 years
Text
tag nine people you want to know better/catch up with.
i was tagged by @brontes​ (a few days ago now, sorry!), thanks samantha! 💖
last song: both sides now by joni mitchell last film: i haven’t watched a movie in ages, but i think the last one was miss americana? currently watching: the newest season of the crown! currently reading: fable by adrienne young; if not, winter by sappho (translated by anne carson); a christmas carol by charles dickens currently craving: like… half the food from trader joe’s
tagging: @harrychristmass @herbologists @caroldavners @jbrnes @tmhnks @blarkeisendgame @exiles @tellmewhy @mcgonagalled
5 notes · View notes
Text
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
Charles Laughton.
Filmografía
Películas
- Bluebottles, The Tonic, Daydreams (1928) Dir.: Ivor Montagu
- Piccadilly (1929) Dir.: Ewald Andrea Dupont.
- Wolves (1930).
- Down River (1931) Dir. Peter Godfrey
-El caserón de las sombras (The Old Dark - House, 1932) Dir. James Whale
- Entre la espada y la pared (The Devil and the Deep, 1932) Dir. Marion Gering
- Justicia divina/El asesino de Mr. Medland (Payment Deferred, 1932) Dir. Lothar Mendes
- El signo de la cruz (The Sign of the Cross, 1932) Dir. Cecil B. De Mille
- Si yo tuviera un millón (If I Had a Million, 1932) Dirs. Ernst Lubitsch, Norman Taurog, Stephen Roberts, Norman McLeod, James Cruse, William A. - Seiter y H. Bruce Humberstone
- La isla de las almas perdidas (Island of Lost Souls, 1932) Dir. Erle C. Kenton
- La vida privada de Enrique VIII (The Private Life of Henry VIII, 1933) Dir. Alexander Korda
- White Woman (1933) Dir. Stuart Walker
- The Barretts of Wimpole Street (1934) Dir. Sidney Franklin
- Nobleza obliga (Ruggles of Red Gap, 1935) Dir. Leo McCarey
- Los miserables (Les Misérables, 1935) Dir. Richard Boleslawsky
- Rebelión a bordo (Mutiny on the Bounty, 1935) Dir. Frank Lloyd
- Rembrandt (Rembrandt, 1936) Dir. Alexander Korda
- Yo, Claudio (I, Claudius, 1937) Dir. Joseph von Sternberg.
- Bandera amarilla (Vessel of Wrath, 1938) Dir. Eric Pommer (Laughton es actor y coproductor de esta película).
- Las calles de Londres (St. Martin's Lane, 1938) Dir. Tim Whelan (Laughton es actor y coproductor de esta película).
- La posada de Jamaica (Jamaica Inn, 1939) Dir. Alfred Hitchcock (Laughton es actor y coproductor de esta película).
- Esmeralda, la zíngara (The Hunchback of Notre Dame, 1939) Dir. William Dieterle
- Laughton en la película Ellos sabían lo que querían (1940), con Carole Lombard y Frank Fay.
- They Knew What They Wanted (1940) Dir. Garson Kanin
- Casi un ángel (It Started with Eve, 1941) Dir. Henry Koster
- Se acabó la gasolina (The Tuttles of Tahiti, 1942) Dir. Charles Vidor
- Seis destinos (Tales of Manhattan, 1942) Dir. Julien Duvivier
- Stand by for Action (1943) Dir. Robert Z. Leonard
- Forever and a Day (1943) Dirs. René Clair, Edmund Goulding, Cedric Hardwicke, Frank Lloyd, Victor Saville.
-Esta tierra es mía (This Land Is Mine, 1943) Dir. Jean Renoir
- The Man from Down Under (1943) Dir. Robert Z. Leonard
- The Canterville Ghost (1944) Dir. Jules Dassin
- El sospechoso (The Suspect, 1944) Dir. Robert Siodmak
- El capitán Kidd (Captain Kidd, 1945) Dir. Rowland V. Lee
- Su primera noche (Because of Him, 1946) Dir. Richard Wallace
- Arco de triunfo (Arch of Triumph, 1947) Dir. Lewis Milestone
- El reloj asesino (The Big Clock, 1947) Dir. John Farrow
- El proceso Paradine (The Paradine Case, 1948) Dir. Alfred Hitchcock
- On our Merry way/A Miracle can Happen (1948) Dirs. King Vidor, Leslie Fenton, John Huston, George Stevens.
- The Girl from Manhattan (1948) Alfred E. Green
- Soborno (The Bribe, 1949) Dir. Robert Z. Leonard
- El hombre de la torre Eiffel (The Man on the Eiffel Tower, 1949) Dir. Burgess Meredith (codirectores no acreditados: Charles Laughton y Franchot Tone).
- No estoy sola (The Blue Veil, 1951) Dir. Curtis Bernhardt
- The Strange Door (1951) Dir. Joseph Pevney
- Cuatro páginas de la vida (O. Henry's Full House, 1952) Dir. Henry Koster
- Abbott and Costello Meet Captain Kidd (1952) Dir. Charles Lamont
- Salomé (Salome, 1953) Dir. William Dieterle
- La reina virgen (Young Bess, 1953) Dir. George Sidney
- El déspota (Hobson's Choice, 1954) Dir. David Lean
- La noche del cazador (The Night of the Hunter, 1954) Dir. Charles Laughton (no aparece como actor en la película).
T- estigo de cargo (Witness for the Prosecution, 1957) Dir. Billy Wilder
- Bajo diez banderas (Sotto dieci bandiere, 1960) Dir. Diulio Colletti
Espartaco (Spartacus, 1960) Dir, Stanley Kubrick
- Tempestad sobre Washington (Advise and Consent, 1962) Dir. Otto Preminger.
Documentales
- The Epic That Never Was (1965). Dirigido por Bill Duncalf y presentado por Dirk Bogarde. Documental de la BBC sobre el rodaje de I, Claudius con diversas escenas acabadas. (VHS, DVD).
- Callow's Laughton (1987). Documental de la Yorkshire TV-ITV dirigido por Nick Gray y presentado por Simon Callow sobre Charles Laughton.
- Charles Laughton Directs The Night of the Hunter (2002). Documental dirigido por Robert Gitt a partir de tomas descartadas de la Película.
Teatro
Debut teatral (1913). Stonyhurst College, Reino Unido
- The Private Secretary per Charles Hawtrey
Teatro amateur (hasta 1925). Scarborough, Reino Unido
- The Dear Departed por Stanley Houghton
- Trelawney of The Wells por Arthur Wing Pinero
- Hobson's Choice por Harold Brighouse
1926
- The Government Inspector. por Nicolai Gogol. Dir. Theodore Komisarjevsky
- Los puntales de la sociedad por Henrik Ibsen. Dir. Sybil Arundale
- El jardín de los cerezos por Antón Chéjov. Dir. Theodore Komisarjevsky
- Las tres hermanas por Antón Chéjov. Dir. Theodore Komisarjevsky
- Liliom por Ferencz Molnar. Dir. Theodore Komisarjevsky
1927
- The Greater Love por James B. Fagan. Dir. James B. Fagan y Lewis Casson
- Angela por Lady Bell. Dir. Lewis Casson
Vestire gli ignudi por Luigi Pirandello. Dir. Theodore Komisarjevsky
- Medea por Eurípides. Dir. Lewis Casson
- The Happy Husband por Harrison Owen. Dir. Basil Dean
- Paul Y por Dimitri Merejovski. Dir. Theodore Komisarjevsky
- Mr. Prohack por Arnold Bennet y Edward Knoblock. Dir. Theodore Komisarjevsky
1928
- A Man with Red Hair por Benn W. Levy, a partir de la novela de Hugh Walpole. Dir. Theodore Komisarjevsky
- The Making of an Immortal por George Moore. Dir. Robert Atkins
- Riverside Nights por Nigel Playfair y A.P. Herbert. Dir. Nigel Playfair
- Alibi per Michael Morton, a partir de la novela de Agatha Christie. Dir. Gerald duMaurier
- Mr. Pickwick por Cosmo Hamilton y Frank C. Reilly, a partir de la novela de Charles Dickens. Dir. Basil Dean
1929
- Beauty por Jacques Deval (adapt. inglesa: Michael Morton). Dir. Felix Edwardes
- The Silver Tassie por Sean O'Casey. Dir. Raymond Massey
1930
- French Leave por Reginald Berkeley. Dir. Eille Norwood
- On the Spot por Edgar Wallace. Dir. Edgar Wallace
1930
- Payment Deferred por Jeffrey Dell, a partir de la novela de C.S. Forrester. Dir. H.K. Ailiff
1931
-Gira americana (Chicago y Nueva York) de Payment Deferred y Alibi (esta última retítulada The Fatal Alibi y dirigida por Jed Harris).
Old Vic: temporada 1933-34. Londres. Reino Unido. Todas las obras dirigidas por Tyrone Guthrie.
El jardín de los cerezos por Antón Chéjov. Dir. Charles Laughton
1951-52 Estados Unidos y Reino Unido (Gira).
Don Juan in Hell de Man and Superman por George Bernard Shaw. Dir. Charles Laughton.
1953 Estados Unidos (Gira).
John Brown's Body por Stephen Vincent Benet. Dir. y Adaptación: Charles Laughton (no apareció como actor).
1954 Estados Unidos (Gira).
The Caine Mutiny Court Martial por Herman Wouk, a partir de su novela. Dir. Charles Laughton (no apareció como actor).
1956 Nueva York, Estados Unidos.
Major Barbara por George Bernard Shaw. Dir. Charles Laughton
1956 Londres, Reino Unido
The Party por Jane Arden. Dir. Charles Laughton
1959 Stratford-upon-Avon, Reino Unido
El sueño de una noche de verano por William Shakespeare. Dir. Peter Hall
El rey Lear por William Shakespeare. Dir. Glen Byam Shaw.
Créditos: Tomado de Wikipedia
https://es.wikipedia.org/wiki/Charles_Laughton
#HONDURASQUEDATEENCASA
#ELCINELATELEYMICKYANDONIE
3 notes · View notes
smiletic · 4 years
Text
Destaques na TV – Quarta 5/agosto
https://ift.tt/2DxK2e7
O Universal TV inicia o mês de agosto com programação inédita ! A semana se inicia com a estreia da segunda temporada de The Rookie. Inspirada em fatos reais, a série conta a história de John Nolan, um homem de 40 anos que deixa para trás sua vida confortável em uma cidade pequena para viver o sonho de ser um agente policial no Departamento de Polícia de Los Angeles. Como o novato mais velho, ele enfrenta a descrença e o preconceito de seus superiores, que acabam subestimando seu potencial. O papel do protagonista é interpretado por Nathan Fillion, um ator canadense, conhecido por seu papel na série Castle.
A nova leva de episódios mostra que após algum tempo em sua carreira como policial, John Nolan usa sua experiência de vida, com determinação e senso de humor, para acompanhar seus colegas de trabalho, vinte anos mais jovens. Na nova temporada, ele será posto à prova por uma série de novos desafios e fatos criminosos, enquanto tenta descobrir que tipo de profissional ele realmente quer ser. O elenco conta ainda com Alyssa Diaz (atriz de Narcos: México) como Angela Lopez, Melissa O’Neil (atriz de Dark Matter) como oficial Lucy Chen, Richard T. Jones (ator de Lucifer) como Sargento Wade Grey, Titus Makin Jr. (ator de Pretty Little Liars) como Jackson West, Eric Winter (ator de The Mentalist) como Tim Bradford e Mercedes Mason (atriz de Fear the Walking Dead) como Zoe Andersen.
Em sequência, o canal estreia a segunda temporada de Magnum P.I.. A série, um remake dos anos 80, acompanha a história de Thomas Magnum (Jay Hernandez – ator de Esquadrão Suicida), um ex-militar da Marinha, que retorna do Afeganistão e usa suas habilidades militares para se tornar um investigador particular no Havaí. No episódio de estreia, enquanto Magnum espera que Higgins (Perdita Weeks – atriz de Jogador N° 1, do diretor Steven Spielberg) decida se ela se tornará oficialmente sua parceira, ele assume o caso de uma esposa desaparecida que testemunhou o assassinato de seu chefe durante um assalto a banco. Além disso, Rick (Zachary Knighton – ator de A Morte Pede Carona) toma uma grande decisão sobre sua carreira. A série, que se passa em cenários paradisíacos, traz muita ação, com resoluções sempre inteligentes e bem-humoradas. Os episódios exaltam ainda o lado bon-vivant do protagonista, sem esquecer das cicatrizes deixadas por sua experiência passada na guerra, como ex-oficial norte-americano. A segunda temporada conta ainda com nomes como Stephen Hill (Maniac), Tim Kang (conhecido por seu papel na série The Mentalist) e Amy Marie Hill, uma comediante, atriz e dubladora norte-americana.
TV BRASIL Contos de Charles Dickens – 21h30
TV CULTURA A Feiticeira – 19h45
UNIVERSAL TV The Rookie – 22h10 – ESTREIA 2ª temporada Magnum – 23 h – ESTREIA 2ª temporada
AXN Hawaii 5-0 – 22 h (ep 10×12)
COMEDY CENTRAL The Office – 19h05 – exibição diária
FOXLIFE The Romeo Section – 13h52 (ep 1×03) – exibição diária The Resident – 0 h (ep 3×15) – NOVO HORÁRIO
EUROCHANNEL A Força do Destino – 21h30
Bom dia !
The post Destaques na TV – Quarta 5/agosto appeared first on Smiletic.com.
from Smiletic.com https://ift.tt/3kfAjde via IFTTT
1 note · View note
Text
15 livros que você precisa ler para se considerar um amante de livros
Para um apaixonado por livros, algumas leituras são essenciais ao longo da vida. Estas obras fundamentais contam a história da literatura, destrincham a personalidade humana e expõem as conquistas e mazelas da sociedade. Para os que desejam conhecer algumas destas obras-primas, os editores da Bula reuniram 15 ótimas indicações em uma lista.
Para um apaixonado por livros, algumas leituras são essenciais ao longo da vida. Estas obras fundamentais contam a história da literatura, destrincham os múltiplos aspectos da personalidade humana e expõem tanto as conquistas quanto as mazelas da sociedade. Para os que desejam conhecer algumas destas obras-primas, os editores da Bula reuniram 15 ótimas indicações em uma lista. Entre as selecionadas, estão alguns clássicos, como “Hamlet” (1603), de William Shakespeare; e outros exemplares mais atuais, como “O Guia do Mochileiro das Galáxias” (1979), de Douglas Adams; e “Amada” (1987), de Toni Morrison. Os livros estão organizados de acordo com a data de lançamento: do mais recente para o mais antigo.
Amada (1987), Toni Morrison
A história se passa nos anos posteriores ao fim da Guerra Civil americana. Sethe é uma ex-escrava que, após fugir com os filhos da fazenda em que era mantida, foi refugiar-se na casa da sogra. No caminho, ela dá à luz a menina Denver. Quando a sogra morre, Sethe passa a viver sozinha com Denver na casa da família, que é assombrada por espíritos. Paul, um ex-escravo, aparece para afugentar as assombrações e tudo permanece em paz até a chegada da jovem Amada, o fantasma da primeira filha de Sethe, que morreu ainda bebê. O livro ganhou o prêmio Pulitzer de 1988 e foi eleito a obra de ficção mais importante dos últimos 25 anos pelo “New York Times”, em 2006.
Meridiano de Sangue (1985), de Cormac McCarthy
Com base nos acontecimentos históricos ocorridos na fronteira entre os EUA e o México no século 19, Cormac McCarthy reinventa a mitologia do Oeste americano. A história acompanha um garoto sem nome, conhecido apenas como “kid”, que é forçado a deixar o lar ainda na infância. Para sobreviver, ele ingressa na gangue brutal do capitão John Glanton, uma companhia de mercenários que, a mando dos governantes locais, atravessa o deserto com a missão de matar o maior número possível de índios e trazer de volta seus escalpos. Glanton é acompanhado pelo juiz Holden, um personagem macabro que nunca dorme e anota em um caderno todas as suas observações cruéis.
O Conto da Aia (1985), Margaret Atwood
A história se passa em Gileade, um Estado teocrático e totalitário, localizado onde um dia existiu os Estados Unidos. Esse novo governo foi criado por um grupo fundamentalista autointitulado “Filhos de Jacó”, com o objetivo de “restaurar a ordem”. Anuladas por uma opressão sem precedentes, as mulheres não têm direitos e são divididas em categorias: esposas, marthas, salvadoras e aias. As aias pertencem ao governo e existem unicamente para procriar. Entre elas, está June, nomeada Offred, que é afastada de sua família para servir a um comandante. Apesar de ser designada para dar um filho ao seu chefe, Offred se envolve amorosamente com Nick, o motorista da família, e compartilha segredos de seu passado com ele.
O Guia do Mochileiro das Galáxias (1979), Douglas Adams
Considerado um dos maiores clássicos da literatura de ficção científica, o livro conta a história de Arthur Dent, um inglês azarado que sobrevive à destruição da Terra graças à ajuda de seu amigo, Ford Prefect, um E.T. que vivia disfarçado de ator desempregado enquanto fazia pesquisa de campo para a nova edição do Guia do Mochileiro das Galáxias, o melhor guia de viagens interplanetárias. Levado por Prefect, Arthur vive situações alucinantes viajando pelo espaço, faz novas amizades e descobre o verdadeiro sentido da vida. Esse é o primeiro volume da coleção “O Guia do Mochileiro das Galáxias”, que possui cinco livros. Adams, que também era professor e produtor de rádio, morreu em 2001.
Cem Anos de Solidão (1967), de Gabriel García Márquez
Uma das obras-primas de Gabriel García Márquez, o livro narra a fantástica e triste história da família Buendía, que vive na pequena e fictícia Macondo, ao longo de um período de cem anos. A trama acompanha as diversas gerações da família, assim como a ascensão e a queda do vilarejo em que vivem. Os Buendía nascem e morrem, vão embora ou permanecem na aldeia até seus últimos dias. O que todos possuem em comum é a luta contra a realidade e a solidão que sentem, mesmo vivendo em meio a muitos. O livro é considerado a obra que consagrou Gabriel García Márquez como um dos maiores autores do século 20.
O Mestre e Margarida (1967), de Mikhail Bulgákov
O “Mestre e Margarida” é considerado um dos grandes romances do século 20. Situado na Moscou dos anos 1930, o livro narra as peripécias de satã na cidade, acompanhado de um séquito infernal, composto por um gato falante e fanfarrão, um intérprete trapaceiro, uma bela bruxa e um capanga assustador. Seu caminho se cruza com o dos amantes Mestre e Margarida — ele um escritor mal compreendido, autor de um romance sobre Pôncio Pilatos, ela uma das personagens mais fortes da literatura russa, que, qual Orfeu, fará de tudo para reencontrar seu amado desaparecido. História de amor e desejo, sátira do mundo das letras e das pequenas e grandes vaidades humanas, além de crítica ferina, mas bem-humorada, ao regime soviético. Estima-se que a obra tenha vendido entre 90 e 100 milhões de cópias.
O Apanhador no Campo de Centeio (1951), J.D. Salinger
O livro acompanha um fim de semana da vida de Holden Caulfield, um jovem de 17 anos, estudante de um respeitado internato para rapazes, o Colégio Pencey. Ele é expulso da escola depois de tirar notas ruins, e precisa voltar mais cedo para casa no inverno. Durante o caminho de volta, o rapaz busca adiar ao máximo o encontro com os pais, fazendo uma viagem reflexiva sobre sua existência, a partir de sua peculiar visão de mundo. Antes de enfrentar os pais, ele se encontra com algumas pessoas importantes na sua vida e, junto a elas, reflete sobre as hesitações que se passam em sua mente. Desde seu lançamento, estima-se que o livro tenha vendido mais de 65 milhões de cópias.
Ficções (1944), de Jorge Luis Borges
“Ficções” reúne os contos publicados por Borges em 1941, sob o título de “O Jardim de Veredas que se Bifurcam”, e outras dez narrativas com o subtítulo de “Artifícios”. Nesses textos, o narrador inquisitivo expõe suas conjecturas e perplexidades sobre o universo, retomando motivos recorrentes em seus poemas e ensaios desde o início de sua carreira: o tempo, a eternidade, o infinito. O livro reúne alguns dos textos mais famosos de Borges, como “Funes, o Memorioso”, “A Biblioteca de Babel”, “Pierre Menard, autor do Quixote”, e “As Ruínas Circulares”. Considerado pela crítica especializada uma das obras-primas da literatura latino-americana do século 20, “Ficções” obteve, em 1961, o Prêmio Internacional de Literatura.
Pergunte ao Pó (1939), de John Fante
O livro tem como protagonista Arturo Bandini — alterego de Fante —, um sujeito ítalo-americano vivendo como aspirante a escritor em Los Angeles. Ele mora em um quarto de hotel barato, durante a década de 1930, e passa os dias caminhando pelas ruas, tentando vivenciar experiências que o inspirem a escrever um livro. Com um conto pulicado, Bandini não consegue escrever mais e, além disso, passa por muitas dificuldades financeiras. Mas, arrumar um emprego está fora de seus planos. Arturo Bandini está determinado a viver apenas de literatura, ainda que a realidade seja desanimadora. O livro também aborda a relação conturbada entre Bandini e Camilla, uma garçonete mexicana.
O Grande Gatsby (1925), de F. Scott Fitzgerald
“O Grande Gatsby” é um livro sobre a Era do Jazz nos EUA, os anos prósperos e loucos que sucederam a Primeira Guerra Mundial. Nick Carraway, um jovem comerciante, se torna amigo de seu vizinho, Jay Gatsby, um bilionário conhecido por dar festas animadas em sua mansão, em Long Island. A fortuna de Gatsby é um mistério, nenhum dos convidados das festas sabe detalhes sobre o passado do anfitrião. Um dia, Nick descobre que Gatsby só realiza esses eventos na esperança de que Daisy, sua antiga paixão, compareça a um deles por acaso. Então, o comerciante arranja um encontro entre seu amigo e Daisy. Mas, agora ela está casada com Tom Buchanan, um homem rico que tem muitas dúvidas sobre a honestidade de Gatsby.
Ulysses (1922), de James Joyce
Inspirado na “Odisseia” de Homero, “Ulysses” é ambientado em Dublin, e narra as aventuras de Leopold Bloom e seu amigo Stephen Dedalus ao longo do dia 16 de junho de 1904. Tal como o Ulisses homérico, Bloom precisa superar numerosos obstáculos e tentações até retornar ao apartamento na rua Eccles, onde sua mulher, Molly, o espera. Por meio da descrição pormenorizada de um dia na vida de um grupo de pessoas, tendo o limitado ambiente da Dublin de 1904 como enquadramento, James Joyce consegue apresentar um microcosmo de toda a experiência humana. “Ulysses” é considerado um divisor de águas na literatura, um retrato fiel e comovente do que se convencionou chamar de “o homem moderno”.
A Morte de Ivan Ilitch (1886), de Lev Tolstói
Nesta novela, Tolstói narra a história de Ivan Ilitch, um juiz de instrução que, após alcançar uma vida confortável, descobre que tem uma grave doença. A partir daí, ele passa a refletir sobre o sentido de sua existência e percebe que poucos momentos que viveu realmente tiveram significado e que seu desempenho durante a vida foi superficial, tanto no trabalho quanto nas relações sociais. Preso ao leito, diante da morte iminente, o juiz tem a oportunidade de meditar sobre sua vida, algo que as preocupações corriqueiras o impediram de fazer antes. Ivan Ilitch quer morrer para dar um fim à dor, mas seu instinto de sobrevivência insiste em fazê-lo lutar pela vida.
Grandes Esperanças (1861), de Charles Dickens
“Grandes Esperanças” é centrado em Pip, um órfão criado rigidamente pela irmã num lar humilde e disfuncional. Após herdar inesperadamente uma fortuna, ele rejeita a família e os amigos por se envergonhar da própria origem, e decide se mudar para Londres. Na nova cidade, ele conhece Estella, com quem deseja se casar. No entanto, a mulher rejeita seus sentimentos. Este livro é considerado uma das obras-primas de Charles Dickens (1812-1870). Dividido em três partes, discutindo a bondade, a culpa e o desejo de seus personagens, o romance originalmente foi escrito como um folhetim e publicado na revista literária semanal “All the Year Round”, de propriedade do próprio Dickens, entre 1860 e 1861.
Dom Quixote (1605), Miguel de Cervantes
O livro narra a história do engenhoso fidalgo Dom Quixote e de seu fiel escudeiro Sancho Pança em três incursões pelas terras da Mancha, região de Aragão e da Catalunha, na Espanha. Dom Quixote adora ler histórias de cavalaria e, de tão influenciado por elas, enlouquece e sai em busca de aventuras memoráveis, tentando imitar seus heróis favoritos e levando consigo Sancho Pança, que tem uma visão mais realista dos fatos. O clássico de Miguel de Cervantes é considerado o expoente máximo da literatura espanhola e, em 2002, foi eleito por uma comissão de escritores de 54 países o melhor livro de ficção de todos os tempos.
Hamlet (1603), de William Shakespeare
O Rei Hamlet de Dinamarca acaba de morrer, deixando seu filho, o Príncipe Hamlet, e a viúva Rainha Gertrudes. O irmão do Rei, Cláudio, logo se casa com Gertrudes, assumindo o trono. Certa noite, um fantasma aparece ao príncipe, alegando ser seu pai, e revela que foi morto por Cláudio, que o envenenou. O Príncipe Hamlet passa dias perturbado e recluso, sem saber se deve acreditar no espírito, até que descobre como saber a verdade. Ele monta uma peça de teatro encenando a morte do pai e convida toda a corte para assistir ao espetáculo. Ao ver a reação de Cláudio, que se levanta cambaleante após a cena do assassinato, Hamlet se convence de que o tio é culpado e decide se vingar.
15 livros que você precisa ler para se considerar um amante de livros publicado primeiro em https://www.revistabula.com
2 notes · View notes
shakirabrasil · 4 years
Text
Coluna: Shakira desistiu de se 'relançar' comercialmente em inglês?
Levi Tavares – Não há como negar: existe um burburinho enorme em torno do nome de Shakira. A estrela colombiana está no centro dos holofotes com a iminência do seu aguardado show de intervalo do Super Bowl, ao lado de sua colega Jennifer Lopez. No dia em que completa 43 anos de vida, a cantora chega ao palco grande em Miami para entoar os hits que coroaram sua exitosa carreira. Ainda era setembro quando o anúncio foi feito e só por anunciar estar no evento, o nome da cantora foi direto para o topo dos assuntos mais comentados do Twitter global.
Ninguém tem dúvidas de que estar no Super Bowl é uma baita vitrine para artistas do mainstream e nas palavras da própria Shakira ele é “o santo Graal da indústria fonográfica”. Estrelas como Madonna, Beyoncé, Lady Gaga, Coldplay, Bruno Mars, Maroon 5 e Justin Timberlake aproveitaram sua aparição na final da Liga Americana para explodir seus trabalhos e alavancar ainda mais a carreira. Com Shakira não deve ser diferente. Mas na contramão das expectativas e da lógica, a colombiana escolheu lançar um single em espanhol semanas antes do evento. A empolgante “Me Gusta”, uma parceria com o porto-riquenho Anuel AA, foi a aposta da cantora pré-evento. E de cara, isso suscitou uma dúvida cruel na cabeça deste colunista: por que não uma faixa em inglês?
Com uma audiência de mais de 100 milhões de expectadores nos EUA, o Super Bowl seria a plataforma ideal para Shakira explorar o mercado norte-americano fora do eixo latino, com um lançamento inédito. Mas ela não o fez. A barranquillera não lança um hit comercial na língua de Charles Dickens há pelo menos uns seis anos. Sua última incursão foi em 2014, com seu álbum homônimo, que rendeu músicas como Can’t Remember to Forget You, Empire e Dare (La La La). A recepção morna dos singles e a era interrompida pela gravdiez do seu segundo filho, podem ter desanimado Shakira de apostar na ‘América’. Há algumas evidências que TALVEZ corroborem minha linha de raciocínio.
RCA, cadê você? A primeira delas esbarra na RCA. Desde 2012, a colombiana tem um contrato para três discos de inéditas que envolve um acordo de distribuição com a Sony Music Latin Iberia e a RCA Records. Esta fica responsável pelo catálogo em inglês da artista, enquanto a Sony Latin pelos trabalhos voltados para o público latino, os majoritariamente em espanhol.
Em uma olhada rápida pelas páginas da gravadora de Nova York seria difícil imaginar que Shakira faz parte da RCA. No site oficial da casa discográfica, a colombiana aparece entre os artistas do seu casting, mas a última menção a ela foi em março de 2015, em um release sobre uma entrevista para a Revolt TV por ocasião do mês das mulheres. Desde então, parece que a estrela latina desapareceu para eles. Nas redes sociais da casa NÃO HÁ qualquer publicação recente em referencia à Shakira. Difícil imaginar que a gravadora ignoraria tantos fatos relevantes que aconteceram e vêm acontecendo na carreira de uma artista mainstream do seu casting nos últimos anos, como Grammys e um Super Bowl. A não ser que a RCA tenha sido excluída da equação, que engloba Live Nation e Sony Music Global. A coluna entrou em contato com a assessoria da gravadora, mas até o fechamento desta matéria não obtivemos resposta.
Tumblr media
(Shakira entre os artistas no site da RCA Records. Print em 28/01/2020.)
Shakira não é a única artista que tem um acordo de distribuição que aporta duas subsidiárias da Sony. Sua colega Becky G, por exemplo, também tem seu material distribuído pela RCA e Sony Latin, mas diferente de Shakira, seus lançamentos são divulgados também pela RCA, inclusive os em espanhol.
Pulando Fora do Barco Shakira não grava um single comercial em inglês desde 2014, mas esse jejum poderia ter sido menor. Estava em seus planos o lançamento de pelo menos duas faixas inéditas para álbuns de outros artistas, mas a colombiana pulou do barco no meio do caminho. Os motivos, nós relés mortais desconhecemos e talvez nunca saibamos o porquê dela ter abandonado os vocais de “Mad Love”, de Sean Paul e David Guetta, sendo coincidentemente substituída por Becky G; e de “Skrt On Me”, de Calvin Harris e Nicki Minaj.
O Boom da Música Latina A colombiana não deixou totalmente de gravar em inglês neste período, é verdade. Em seu álbum mais recente, El Dorado, há três faixas no idioma, mas nenhuma com potencial de single comercial. Desde 2016, a música cantada em espanhol, sobretudo do gênero urbano, tem experimentado um boom de popularidade sem precedentes. O fenômeno Despacito e os hits que o sucederam têm dado a tônica nas plataformas de streaming e colocado artistas como Daddy Yankee, J Balvin, Ozuna e Bad Bunny para brigar pelos postos mais altos com artistas anglo nas listas de popularidade mundo afora. O mercado fonográfico vive um momento em que não é preciso mais gravar em inglês para alcançar uma audiência global. Os tempos são outros daqueles de 2001, quando Shakira fez seu invejado crossover com um álbum majoritariamente em inglês e que vendeu mais de 13 milhões de cópias.
E a figura mais ilustre de Barranquilla tem o mercado de música latina aos seus pés. Ela é a expoente máxima do gênero. Tudo o que lança em espanhol vira ouro. Seu disco Sale el Sol (2010) vendeu mais de 4 milhões de cópias, em uma época em que a música latina não estava na moda. El Dorado (2017) explodiu nas plataformas de streaming com mais de 6 bilhões de reproduções combinadas, se tornando um dos álbuns femininos mais bem-sucedidos do seu ano em nível global. Ele foi o motor para uma exitosa turnê mundial, que lotou estádios e arenas em três continentes e atraiu quase 1 milhão de pessoas. Hoje, Shakira pode abrir mão, se quiser, de gravar em inglês para atingir seu público sem fronteiras. A língua deixou de ser uma barreira.
Essa “comodidade” e tendência de mercado também podem ter pesado na decisão de Shakira de não lançar um single em inglês às portas do Super Bowl. Este colunista que vos fala não sabe se ela ainda tem intenção de apostar em um hit feito para vingar na terra do Tio Sam nos próximos meses. Mas fato é que ela pode se dar o luxo de não fazê-lo e, não importa o idioma, Shakira ainda tem muito a oferecer a seus fãs e a sua audiência espalhada pelos quatro cantos do planeta.
*** As opiniões expressas nesta coluna são de inteira responsabilidade do autor e não expressam parcial ou totalmente a visão do Shakira Brasil.
2 notes · View notes
singeratlarge · 2 years
Text
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
HAPPY BIRTHDAY to Anastacia, recording artist/singer-songwriter Ben Anderson (great to have worked with you), Rita Arya, Bill Black, Kyle Chandler, Dolores Costello, Elvira a.k.a. Cassandra Peterson (good to have met you), Will Gregory (Goldfrapp), Charles Tomlinson Griffes, Ken Kesey, Mark Kleiner, Baz Luhrmann, Roddy McDowall, Brother Jack McDuff, Lamonte McLemore (5th Dimension), Reinhold Messner, the 2010 documentary WHO IS HARRY NILSSON & WHY IS EVERYBODY TALKING ABOUT HIM?, Robert B. Parker, Joseph D. Pistone, John Ritter, Rita Rudner, The Supremes 1964 “Baby Love” single, Ty Tabor (King’s X), Michiyo Tsujimura 辻村みちよ, Fee Waybill (The Tubes—keep up the good work), and one of America’s best-known cultural ambassadors, Luke the Drifter a.k.a. The Hillbilly Shakespeare a.k.a. Mr. Lovesick Blues a.k.a. Timber Snake, singer-songwriter Hank Williams. He learned guitar from African-American blues musician Rufus Payne (a.k.a. Tee Tot), and that, along with the music of Roy Acuff and Ernest Tubb, influenced Hank’s style. Chronic back pain, alcoholism, and pill addiction took a toll on Hank’s heart and he died young and tragically, but in his short but hugely influential career he released 55 Top 10 singles with 12 #1 records. He’s cited as one of the essential pioneers of contemporary country music, but his reach extended into mainstream pop, rock’n’roll, and even jazz, as his songs (now considered to be American standards) were covered by hit-makers of the day and still are. 
A 78 of Hank’s “Lovesick Blues” turned up in my house when I was kid, and I remember enjoying it. In recent years I started performing regularly in assisted living homes, and my set includes Hank’s “Hey Good Lookin’” (along with “Jambalaya”). He wrote and recorded "Hey, Good Lookin'" in 1951(it was inducted into the Grammy Hall of Fame in 2001). The song has been covered by countless artists and was a precursor to the genre known as Rockabilly. Hank was friendly with musician Jimmy Dickens. Having told Dickens that Dickens needed a hit record if he was going to become a star, Williams said he'd write it, and penned "Hey Good Lookin'" in only 20 minutes while on a plane with Dickens and entertainer Minnie Pearl. A week later Williams recorded it himself, jokingly telling Dickens, "That song's too good for you!" Here’s my cover of it (recorded by Chris von Sneidern). Meanwhile, HB HW and thank you for crafting so many great songs. https://johnnyjblairsingeratlarge.bandcamp.com/track/hey-good-lookin
#hankwilliams #minniepearl #jimmiedickens #americana #rockabilly #country #hillbilly #drifter #rufuspayne #johnnyjblair #singeratlarge 
8 notes · View notes
mejorunatraduccion · 5 years
Text
El gran guionista de Hollywood que odiaba Hollywood
Ben Hecht trabajó con el invento del cine americano moderno, mientras se encontraba proyectando otras cosas.
Por David Denby Traducción de: Elżbieta Bujakiewicz
Tumblr media
Ben Hecht, uno de los más grandes guionistas estadounidenses, trabajó, al final de su carrera, en una locuaz autobiografía: A Child of the Century, en donde nos cuenta lo siguiente: en 1910, a la edad de 16 años, abandonó la Universidad de Wisconsin, luego de haber asistido por tres días, y tomó un tren a Chicago. Contaba con cincuenta dólares. Habiendo dormido sobre una banqueta en la estación de tren de Chicago, trató de ir a ver una obra en el Majestic Theatre, sólo para acercarse a un pariente lejano, Manny Moyses, un vendedor de bebidas con una «gran nariz colorada». Moyses lo sacó de la fila y lo trajo para que conozca a un cliente que también tenía la nariz así, el editor del Chicago Daily Journal, un tal John C. Eastman. Esa noche, el editor estaba preparando una fiesta y necesitaba algo que pudiera destacar. Dijo al joven que lo contrataría si escribía un poema profano: un poema sobre un toro que se traga un abejorro (no pregunten). Hecht escribió el poema mientras Eastman salía a comer y luego iba al trabajo. Durante unos meses, no escribió nada para el diario, pero sirvió para acoger a personas que sufrían alguna que otra tragedia y sacar una foto de la víctima, por lo general una mujer, quien luego saldría en el diario. A los 17 años, trabajó como periodista a tiempo completo y logró lo que él llamaba una ‘ciudadanía por acomodo’ en Chicago. En su libro, Hecht recuerda las obsesiones del periodismo local allá por los años veinte: impresionantes delitos y fraudes municipales, se respiraba un ambiente de autoridad, explotación y estafa. «Los dueños de la manada llevaron a Billy Sunday para distraer a los trabajadores europeos a quienes le pagaban poco, declarando una huelga al gritarles «¡Delirio por Dios!», nos cuenta.
¿Es verdad la mayoría de todo esto? En este caso es imposible de saber, a lo mejor no sea así. Como notó Norman Mailer en 1973, «Hecht nunca fue un escritor para decir la verdad cuando un brebaje pudo dar vida a su prosa. El don de Hecht para inventar anécdotas sugiere una razón por la que tuvo tanto éxito como artista de Hollywood. Lo que Hecht obtuvo de sus años periodísticos rufianes formó su temperamento y ese temperamento, a su vez, conformó las películas americanas de los años 30. La crueldad, aspereza, la descarga de insultos y chistes, la fascinación por la violencia y lo ilícito, la división del mundo en el conocimiento (típicamente urbano y masculino) y el Servicio de Policía de Sudáfrica (SPS); tales cualidades hicieron de las comedias y melodramas de la Gran Depresión un nuevo arte americano realista, un arte que avanzaba más rápido y no era tan profunda como la vida.
El curriculum cinéfilo de Hecht es todo un enigma, en parte porque le era indiferente que apareciera su nombre en los créditos, aunque no le pagasen. Trabajó en Underworld, The Front Page (de la cual produjo, de manera sensacional, una versión eficaz de His Girl Friday), Scarface, Twentieth Century, Design for Living, Nothing Sacred, Wuthering Heights, Gunga Din, Notorious; insignificantes pero contundentes películas del cine negro, y más. Algunas de estas eran guiones originales; otras, adaptaciones y colaboraciones (junto a sus colegas Charles MacArthur o Charles Lederer); pocas veces se limitó a presentar y llevar a cabo una historia indeleble. Hecht también reunió y reavivó una película estancada como Gone with the Wind y trabajó, hasta última hora, en arreglar Stagecoach, The Shop Around the Corner, Foreign Correspondent y Gilda. Un hombre tremendamente talentoso. «Inventó el 80 % de lo que se usa hoy en las películas de Hollywood», dijo Jean-Luc Godard allá por 1968. También era frívolo, terco e indeciso. El mejor guionista de Hollywood despreciaba el cine como una «forma de arte» (lo consideraba un anexo de Parnaso), y confiaba poco en la sabiduría de los jefes y productores del estudio («idiotas que estaban a la altura de políticos mediocres que había conocido»). Un escritor siempre estaba inseguro de su identidad. Dijo que nunca se sintió como un judío hasta finales de los años treinta, pero, en los años siguientes, luchó por despertar preocupación en Hollywood y Nueva York sobre las masacres vigentes en la Europa que estaba en mano de los nazis. 
El estupendo libro Ben Hecht: Fighting Words, Moving Pictures de Adina Hoffman (de la saga Yale Jewish Lives) carga con las increíbles contradicciones de Hecht en un compacto de doscientas veinte páginas. Hoffman, nacida en Mississippi, ha vivido en Israel y ha escrito libros sobre la ciudad de Jerusalén y del poeta palestino Taha Muhammad Ali, además de trabajar como crítica de cine para Diario Jerusalem y The American Prospect. En su biografía sobre Hetch, enlaza de manera hábil a Hollywood y Nueva York, enigmas judíos estadounidenses y las complejidades de la política sionista. Inmersa en las novelas y tratados de Hecht (compleja tarea), escribe con un gran estilo sobre una figura marginal en literatura, con una gran influencia en la cultura popular del siglo XX.
Se cree que Hetch nació en 1893, en el Lower East Side de Manhattan, hijo de inmigrantes judíos de Bielorrusia y Ucrania. Pasó los primeros años de su vida en el gueto, junto a sus alegres tíos y con emocionantes visitas de celebridades del Teatro yiddish. Cuando tenía nueve o diez años, se mudó con su familia a Racine, Wisconsin, a orillas del lago Michigan, donde Hecht, por cuenta propia, tuvo alocadas aventuras juveniles, de lectura y sexo. También tocaba el violín y, durante un verano, actuaba como trapecista principiante en un circo local. «Anhelaba, crecía, lloraba, arrasaba, me sumergía en barro y me tiraba en las flores», nos dice, «y nunca salí herido ni lastimé a nadie». Este presuntuoso catálogo intenta hacerse eco de Whitman. Carl Sandburg, quien más tarde conoció a Hecht en Chicago, lo llamó «el Huck Finn judío». Sea como sea, fue un chico audaz que saltó del siglo XIX hasta la vorágine del XX.
Lo que mejor recuerda Hecht sobre sus padres incultos es que adquirieron, como regalo Bar Mitzvah, cuatro cajas llenas de obras de Shakespeare, Dickens y Twain, colecciones de bibliotecas caseras que alguna vez fueron populares en Estados Unidos. Después de eso, no le pedían gran cosa: «que fuera a la escuela, que me quedara despierto casi toda la noche leyendo todo tipo de libros y que los dejara solos. Siempre leía insaciablemente, pero (confiesa), recordaba poco lo que leía y me gustaba menos». Las palabras entraban y dejaban su mente en un caudal incesante.
En los años diecinueve, la prensa de Chicago incluía a periodistas que llevaban a cabo una labor seria como faranduleros o como corresponsales de guerra, pero Hecht estaba fascinado por la subcultura masculina del crimen y la información política, sus cigarrillos y escupideras, sus salones y prostíbulos y su poco trato con las mujeres. Desde sus repugnantes pero, al mismo tiempo, agradables temporadas entre estas escorias librescas (todas citadas por la literatura), Hecht extrajo algo memorable, el mito del periodista. En A Child of the Century, recordó:
Estoy seguro que ni lo mundano ni lo astuto de la mayoría de nosotros puede dirigir como si fuera el amo del mundo. Pero tuvimos un punto de vista. No nos encontrábamos dentro de las rutinas del deseo humano o de pretensiones sociales. No teníamos educación. Nosotros, que no sabíamos nada, hablábamos de cosas tan abrumadoras que yo, por ejemplo, salí un poco descolocado. Los políticos eran corruptos. Los líderes de las causas eran sinvergüenzas. Lo moral era una farsa llena de asesinatos, violaciones... todo «un nidito de amor». Los timadores se comían el mundo y el diablo cantaba bingo. Estos descubrimientos me llenaban de gozo.
Hecht se convirtió en un famoso periodista del pueblo. Luego de trasladarse al Chicago Daily News, escribió una innovadora columna titulada 1001 tardes en Chicago. Deambulaba por la ciudad y pasaba tiempo con gente común y corriente (un adelanto de las columnas motivacionales que Jimmy Breslin y Pete Hamill escribieron años después acerca de los neoyorquinos de la clase obrera). Casi pisando los veinte, pasó en la bohemia literaria de Chicago, bebiendo e intercambiando ideas y manuscritos con Theodore Dreiser, Sherwood Anderson, Sandburg y muchos otros miembros de lo que fue el Renacimiento literario de Chicago. Escribió historias satíricas para Smart Set de HL Mencken y el deslumbrante diario de Margaret Anderson: The Little Review y, en 1921, publicó una pretenciosa novela, Erik Dorn. El libro tiene algunos pasajes llamativos, en los que un hombre solitario divaga en un estado de incertidumbre de una gran ciudad moderna, pero los buenos momentos se pierden en un sinfín de políticas y eróticas reflexiones. Como dice Adina Hoffman, el tipo está en todos lados, volviendo de la libre asociación moderna a una novela romanticona barata. Hecht publicó otros trabajos, incluyendo una novela pornográfica que parece haber sido un intento de caer preso como mártir de la libre expresión. Carecía de paciencia y disciplina para la literatura, aunque pudo haber sido, si hubiese seguido con el periodismo, el nuevo Mencken, clavando la mirada a todo y a todos. La mejor prueba sobre el camino que no se siguió se puede leer en A Child of the Century.
A los veinte años, Hecht se casó con una colega, Marie Armstrong; pero al poco tiempo empezó a salir con la escritora y actriz Rose Caylor, jugando dos puntas, lo que llevó a cada una a escribir un libro denunciando a la otra. Con el pecho fornido, el humo del cigarrillo y la lengua larga, Hecht era, con todo y eso, una especie de trofeo. A los treinta años, se había hartado del periodismo de Chicago. En 1924, él y Caylor, a punto de casarse, se mudaron a Nueva York, donde vivieron felices, dentro de todo, por encima de sus posibilidades. Hecht estableció una asociación de dramaturgos con Charles MacArthur, otro fugitivo del periodismo de Chicago y, por un tiempo, se unió al periodístico y teatral ingenio de la Mesa Redonda del pueblo de Algonquin, algunos de ellos colaboradores del New Yorker. Luego se apartó, como un acto de supervivencia. Era un escritor que aún no encontraba su lugar.  
A fines de 1926, sin un centavo, se acostó en la cama y leyó The Decline and Fall of the Roman Empire, recibió lo que Hoffman describe como «el telegrama más legendario en la historia del cine estadounidense». El mensaje fue de su amigo Herman Mankiewicz, el futuro escritor de Citizen Kane y, más tarde, de otro miembro del grupo de Algonquin, que se había mudado a Hollywood a principios de ese año y no sentía el apoyo por parte de la compañía de Nueva York: 
¿ACEPTARÁ TRESCIENTOS DÓLARES POR SEMANA TRABAJANDO EN PARAMOUNT PICTURES? SE CUBREN TODOS LOS GASTOS. TRESCIENTOS ES UNA MISERIA. MILES LO RECHAZAN Y SÓLO LOS IMBÉCILES PELEAN POR ELLA. QUE NADIE SEPA.
Cuando Hecht llegó a Hollywood, Mankiewicz estableció algunas normas: «El héroe, al igual que la heroína, tiene que ser virgen. El villano puede acostarse con quien quiera, divertirse todo lo que quiera, engañar, robar, enriquecerse y maltratar a los sirvientes. Y al final, matarlos». No todo esto era cierto. Nadie hubiera confundido a la vampiresa del cine mudo Theda Bara con una virgen; las mujeres peligrosas y sexualmente pervertidas prosperaron en las películas sonoras hasta que, en 1934, se impuso el Código de Producción. Pero Hecht da una respuesta considerable. Decidió reemplazar a los héroes y heroínas por una película que contenga sólo villanos y prostitutas, «así no tendría que mentir», recuerda en sus memorias.
Su primer guion fue para la película muda de Josef von Sternberg Underworld (1927) que, según Hecht, estaba basado en las historias que un informante de Chicago que conoció por casualidad, en el pasillo del Hotel Beverly Wilshire, le contó. Trabajó en el guion durante una semana, creando dos mafiosas (una matona y la otra fanfarrona, y un joven que se sentía atraído por ambas). Von Sternberg convirtió la historia en una composición siniestra llena de oscuridad con personajes de poca participación. Hecht, cuya comprensión de la naturaleza visual del cine no era su fuerte, calificó los toques distintivos de von Sternberg como «sentimentales». Para su sorpresa, la historia de Underworld ganó un óscar. Primero rechazó el premio y luego dijo que lo usaría para sujetar la puerta.
Scarface de Howard Hawks (1932) contiene una poesía distinta: la desbordada furia de la guerra continua de bandas, con autos Volvo andando por calles oscuras y relucientes, disparando desde el vidrio. Hecht sabía, desde sus tiempos como periodista, que al público le encantaba los personajes extravagantes que rompieran todos los esquemas y que luego hicieran frente a las consecuencias; así que hizo, para Hawks, una historia sobre los altibajos de un matón inculto, Tony Camonte (Paul Muni), quien silba la melodía Lucia di Lammermoor de Donizetti mientras mata a sus enemigos. Tony comete un acto de violencia tan repentino que te deja con la boca abierta y muere bajo un anuncio que reza «el mundo es tuyo».
La brutal y cínica película Scarface ha sido de inspiración para muchas otras películas gángster, incluyendo, por supuesto, la escabrosa versión de Brian De Palma en 1983, en el que el mismo epitafio de burla aparece en lo alto por un zepelín. Según la versión de De Palma, en la cual Al Pacino protagoniza a un narcotraficante cubano, es lento; el ambiente o es lánguido o es violento. Hawks se mudaba de seguido y con malas intenciones; lo mismo Martin Scorsese, en otra célebre descendencia, Goodfellas (1990), una película gángster de humor barato que presenta el mismo tipo de violencia brusca que la película de Hawks. En The Departed, desde 2006, Scorsese aclamó la antigua película una vez más, colocando el mismo extracto de Lucia en la banda sonora.
Scarface salió un año después de la primera adaptación cinematográfica de The Front Page, una comedia satírica de Broadway que Hecht y MacArthur habían inventado en 1928. Esta obstinada comedia (Tennessee Williams, Kenneth Tynan y Tom Stoppard lo vieron como un hito) se establece en una sala de prensa de la corte, donde un despiadado grupo de periodistas se sientan a esperar a que ahorquen a un inocente anarquista. Los hombres son como cables pelados, provocándose unos a otros insultos, réplicas, calumnias; hablan una y otra vez, gritando a las autoridades de la oficina a través del teléfono: «escucha, Duffy, quiero que arranques toda la primera página. ¡Demonios! ¡No puede aparecer aquí!». La trama es una tormentosa historia de amor homosexual: el periodista estrella, un tipo llamado Hildy Johnson, quiere escaparse para solicitar actas de matrimonio y respetabilidad, y su editor sin escrúpulos, Walter Burns, hace todo lo posible para que siga trabajando en el diario. El material encaja mejor en la versión hetero de la película que dirigió Hawks en 1940, His Girl Friday, en la que Cary Grant interpreta a Walter Burns, un sinvergüenza; mientras que Rosalind Russell, con un traje a rayas, es Hildy, la ex esposa de Walter y la mejor periodista de la ciudad. Gran parte del lenguaje Hecht-MacArthur permanece intacto: escuchamos el ritmo frenético que Neil Simon aprendió para The Odd Couple y muchas otras comedias, todas mucho más tranquilas que ésta, con un estilo verbal más suave, en el que Aaron Sorkin se especializó.
Lo que Hecht y MacArthur crearon se convirtió en uno de los principales arquetipos del cine de los años treinta: el periodista como héroe, un hombre sin ilusiones, despreciado por la sociedad y la autoridad. Clark Gable llevó el papel al máximo en It Happened One Night; Spencer Tracy, James Stewart, Fredric March y muchos otros actores también interpretaron a periodistas arrogantes; mientras que Jean Arthur y Katharine Hepburn, al igual que Rosalind Russell, hicieron las intrépidas versiones femeninas. En los años cuarenta, la violencia y la sexualidad se han incorporado a la trama, produciendo una nueva imagen, el investigador privado, solo pero fuerte, con métodos criminalísticos de confianza. Humphrey Bogart interpretó al dramaturgo Marlowe como un tipo libre e insolente.
Hecht sentía que el público de la ciudad que crecía en la Gran Depresión quería que sus personajes anduvieran a las corridas; quería chistes zafados y sexo desenfrenado. En otra colaboración de Hawks-Hecht, Twentieth Century (1934), la guerra se convirtió en una comedia sofisticada: el productor de teatro de John Barrymore grita a la actriz Carole Lombard y ella se defiende insultando y dejándolo en ridículo. Twentieth Century fue una de las películas que estableció un modelo para un nuevo género, la comedia romántica, con amantes echándose en cara cosas y epigramas: un alboroto verbal que apartó el tono sentimental del entretenimiento convencional. La imagen se burla de los fanáticos religiosos; se trata de Nothing Sacred, la exitosa comedia que Hecht escribió para el director William Wellman en 1937, parodia a la gente lacónica en un pueblo de Vermont, así despierta una detallada y propia admiración en Nueva York. De nuevo, la prensa escrita: un periodista estrella, Wally Cook, y el editor, Oliver Stone, ambos con ganas de un artículo fantástico, se convencen de que una hermosa joven muere por una contaminación radiactiva; imponen esta farsa a sus grandes lectores. Cuando la verdad sale a la luz (la joven está en perfecto estado), el editor se lamenta y el periodista dice:
OLIVER: ¡Será peor que la Revolución Francesa! WALLY: Espero estar aquí cuando me necesites. Daré un discurso a nuestros queridos lectores antes de que nos corten la cabeza. Quiero decirles que hemos sido sus benefactores. Les dimos la oportunidad de simular que sus corazones de piedra derramaban pura bondad.
La sátira lo abarca todo: periodistas y lectores se desgastan, lo mismo sus hijos en contra de ellos y las mujeres de principios que se niegan a admitir su encargo. Nothing Sacred es la historia de Sinclair Lewis llevada al cine.
Entonces, ¿cuál era el problema con Hollywood? Hoffman lo estudia con detenimiento. Al inventar géneros, personajes y situaciones, Hecht fue una importante figura creativa. Por años, fue el escritor mejor pagado de la ciudad, una celebridad con todas las letras. Incluso disfrutó, al menos un poco, el ambiente colaborativo del estudio: «escribiste mientras el teléfono no paraba de sonar, con el jefe entrando y saliendo del taller, con el director haciendo muecas y quejándose sin mover un dedo». Suena un poco como las salas de prensa que a él tanto le entusiasmaba, y dista mucho del trabajo forzado con una azada. De todas formas, nunca duró mucho tiempo. Viajó más de veinte veces a la Costa Oeste, llevando a funcionarios, cuadros al óleo y registros suyos, cuando no trabajaba, comía bien y bebía. Luego regresó a Nyack, un pueblo en Hudson a veinticinco millas al norte de Nueva York donde, junto a Rose, vivían cerca de MacArthur, y su esposa, la actriz Helen Hayes.
En los años treinta y cuarenta, muchos buenos y grandes escritores, como Nathanael West, Dorothy Parker, Lillian Hellman, F. Scott Fitzgerald y William Faulkner, les atraía Hollywood porque se ganaba dinero con facilidad y por la oportunidad de hacer algo fascinante de manera artística, para que, al final, terminaran frustrados e incluso indignados. Pero Hecht tenía poco que perder. Como guionista, se quedó con la ética del periodista de trabajar sin esmero y sin preocuparse mucho (o aparentar que no le preocupaba) de los resultados. Al ejercer su derecho de desdén tuvo éxito, al menos en su ánimo, en no terminar siendo una víctima, aunque podría haber sido otra cosa: un cínico que subestimó el arte que lo ayudó a producir.
¿O es que sólo estaba mintiendo? Nadie que fuese completamente pesimista habría sacado tantas buenas fotos. Tampoco habría intentado dirigir películas por su cuenta: siete en total, algunas de ellas hechas con MacArthur, en el estudio Astoria, en Queens, y un par en Hollywood, incluyendo Angels Over Broadway, con Rita Hayworth y Douglas Fairbanks. Ninguno de ellos. Su mando carece de ritmo y, como dice Hoffman, el diálogo de sus películas se volvió rubicundo. Necesitaba reivindicaciones de los cuentos populares, e incluso la intromisión de productores ricachones para así dar lo mejor. La ironía se centra en el temperamento de Hecht, pero era su vida la que estaba envuelta en una ironía de la que no podía salir: lo que anhelaba (la literatura) no lo podía conseguir, y lo que despreciaba (escribir películas) sí lo consiguió. Se parecía un poco a Sir Arthur Sullivan, quien quería ser el británico Mendelssohn y produjo aburridas piezas sinfónicas y música coral, solo para alcanzar la inmortalidad con divertidas y deslumbrantes zarzuelas que escribió con W. S. Gilbert. La delgada línea entre talento y aspiración puede ser triste o no, dependiendo de cuánto sufra el artista. El escritor que se describió como «un recadero con el sueldo de un magnate petrolero» no sufría, pero en Hollywood se sentía vacío, insatisfecho, nunca fue quien quería ser.
Hecht no era creyente en absoluto, e ignoraba las organizaciones judías y las causas políticas en general. Pero en 1937 y 1938, a medida que la amenaza a los judíos europeos avanzaba, escribió una colección de cuentos sobre el tema titulado El libro de los Milagros. En uno de los cuentos, los ciudadanos leían los periódicos y descubrían que «quinientos mil judíos habían sido asesinados en Alemania, Italia, Rumania y Polonia. Otro millón más habían abandonado sus hogares para cazar en bosques, desiertos y montañas». Hecht predijo el Holocausto, como al final fue y, unos años más tarde, se enfureció cuando eso ocurrió y poca gente quería saber de ello. En noviembre de 1942, el ministerio de Asuntos Exteriores confirmó los hechos de que dos millones de judíos habían sido asesinados, sin un final en vista; The Washington Post publicó la noticia en la página 6, The Times en la página 10 y continuó minimizando la catástrofe judía durante la guerra. En 2001, Max Frankel, primer editor ejecutivo del diario, llamó a la cobertura negligente «el peor momento del siglo para el periodismo».
Durante su adolescencia, ha usurpado imágenes ajenas y se ha hecho pasar por otras personas. En tiempos de guerra, se obsesionó con preservar y afirmar una identidad propia. Los recuerdos de familias numerosas y su agitada niñez volvieron de golpe y, harto de la victimización judía, publicó artículos devastadores y anuncios sarcásticos en los periódicos sobre la masacre, con la intención de despertar a los judíos estadounidenses de la complacencia. También hizo una marcha conmemorativa en honor a los difuntos, en el Madison Square Garden, y una obra dedicada a la causa sionista, ambas con música de Kurt Weill, ampliamente considerada. Publicitó a Irgún, una Organización Militar Nacional en la Tierra de Israel, el cual comprometía la violencia contra los británicos que controlaban el territorio. Hecht se volvió tan agresivo que sus películas fueron censuradas en Reino Unido. En Estados Unidos, grupos judíos establecidos e incluso amigos estaban en su contra. Si el Lower East Side pudiese hablar, lo habría llamado Kochleffel, que en idioma yidis literalmente significa «una cuchara para cocinar»: un tipo que revuelve el caldero.
Su nuevo fervor también produjo un gran guion. En Notorious de Hitchcock (1946), una juerguista despreciable (Ingrid Bergman) va a trabajar después de la guerra para un espía estadounidense (Cary Grant) y termina en un peligroso círculo nazi de Río de Janeiro. Hecht perfeccionó y llevó los chistes de las viejas comedias estrafalarias a más ironía, mientras que Hitchcock dirigió con un dominio sin precedentes la tensión sexual. La juerguista encuentra una vida útil, incluso redención; y Hecht, con esta película antinazi, puede que haya querido hacer lo mismo por él.
Después de la guerra, instalado en Nyack, escribió obras de teatro, más ficción, reflexiones oscuras sobre la identidad judía y el nuevo Estado de Israel (un país al que nunca fue). En 1954, publicó A Child of the Century, ese vasto compendio de período de evocación, llenas de anécdotas y crisis existenciales. No se puede revivir su ficción, pero A Child of the Century, un libro tan sincero sobre el anhelo y bondad que se retrata y aprecia, podría ser editado estratégicamente en un clásico estadounidense: la autobiografía de Mark Twain.
Entretanto, antes de que falleciera a causa de una trombosis coronaria en 1964, Hecht continuó trabajando en guiones cinematográficos. Pero la censura británica había averiado su reputación comercial; su costo disminuyó y, a menudo, trabajó bajo seudónimos, como si trabajara en negro. Hollywood cambió: los jefes del estudio que Hecht había ridiculizado han muerto o se han ido; la censura se había desvanecido en parte; los antiguos géneros causaron, en gran medida, un impacto psicológico, mientras que el nuevo emprendimiento de comedias para adultos era, a menudo, explícita y de mal gusto. Aunque las películas fueron hechas con un poco más de soltura, el talento de Hecht para la sátira cínica ya no se adapta, aparte del escaso cine negro de Otto Preminger, produjo cosas poco apreciables. Era el príncipe heredero y a la vez el payaso innato del antiguo sistema. El tribunal cambió a pesar del reconocimiento, porque quien ríe último, ríe mejor.
Artículo original en The New Yorker.
2 notes · View notes
thebookwormsnest · 6 years
Photo
Tumblr media
Ho controllato il New York Times. Ho controllato il Telegraph. Ho controllato Le Monde. Ho controllato la BBC. Ho confrontato le proposte delle migliori case editrici italiane. Ho setacciato mezzo internet per poter stilare una lista al contempo più completa e più varia possibile.
E, alla fine, ce l'ho fatta.
Clicca su "Continua a leggere" per scoprire l'elenco completo dei duecento libri da leggere prima di morire! 
I DUECENTO LIBRI DA LEGGERE PRIMA DI MORIRE: L'ELENCO
(IN ORDINE ALFABETICO)
1984 – George Orwell
1Q84 – Haruki Murakami
A Christmas Carol – Charles Dickens
A ciascuno il suo – Leonardo Sciascia
A Fine Balance – Rohinton Mistry
A me le guardie! – Terry Pratchett
A sangue freddo – Truman Capote
Alice nel Paese delle Meraviglie – Lewis Carroll
Alla ricerca del tempo perduto – Marcel Proust
Altri libertini – Pier Vittorio Tondelli 
Amabili resti – Alice Sebold
Amore e Psiche – Apuleio
Anna dai capelli rossi – Lucy Maud Montgomery
Anna Karenina – Lev Tolstoj
Artemis Fowl – Eoin Colfer
Ayla figlia della Terra – Jean Auel
Bar sport – Stefano Benni
Black Beauty: autobiografia di un cavallo – Anna Sewell
Bleak House – Charles Dickens
Brideshead Revisited – Evelyn Waugh
Buchi nel deserto – Louis Sachar 
Buona apocalisse a tutti! – Terry Pratchett and Neil Gaiman
Caino e Abele – Jeffrey Archer
Canto di Natale – Charles Dickens
Casa Desolata – Charles Dickens
Cent'anni di solitudine – Gabriel García Márquez
Charlotte's Web – EB White
Cime tempestose – Emily Brontë
Comma 22 – Joseph Heller
Cristo si è fermato ad Eboli – Carlo Levi
Cuore – Edmondo de Amicis
Cuore di tenebra – Joseph Conrad
David Copperfield – Charles Dickens
Delitto e castigo – Fëdor Dostoevskij
Diario – Anne Frank
Dieci piccoli indiani – Agatha Christie
Dio di illusioni – Donna Tartt
Don Chisciotte della Mancia – Miguel de Cervantes
Dracula – Bram Stoker
Dune – Frank Herbert
Emma – Jane Austen
Fahrenheit 451 – Ray Bradbury
Favole al telefono – Gianni Rodari
Finzioni – Borges
Frankenstein – Mary Shelley
Furore – John Steinbeck
Gente di Dublino – James Joyce
Germinale – Emile Zola
Gita al faro – Virginia Woolf
Gli indifferenti – Alberto Moravia
Gormenghast – Mervyn Peake
Grandi speranze – Charles Dickens
Guerra e pace – Lev Tolstoj
Guida galattica per autostoppisti – Douglas Adams
Harry Potter – J. K. Rowling
Ho un castello nel cuore – Dodie Smith
I Buddenbrook – Thomas Mann
I cercatori di conchiglie – Rosamunde Pilcher
I Dolori del Giovane Werther – J. W. Goethe
I figli della mezzanotte – Salman Rushdie
I fiori del male – Charles Baudelaire
I fratelli Karamazov – Fedor Dostoevskij
I Malavoglia – Giovanni Verga
I Miserabili – Victor Hugo
I pilastri della terra – Ken Follett
I Promessi Sposi – Alessandro Manzoni
I Tre Moschettieri – Alexandre Dumas
Il barone rampante – Italo Calvino
Il bianco e il nero – Malorie Blackman
Il buio oltre la siepe – Harper Lee
Il Cacciatore di Aquiloni – Khaled Hosseini
Il canto del cielo – Sebastian Faulks
Il Codice da Vinci – Dan Brown
Il Colore Viola – Alice Walker
Il Commissario Maigret – George Simenon
Il Conte di Monte Cristo – Alexandre Dumas
Il diario di Bridget Jones – Helen Fielding
Il Dio delle piccole cose – Arundhati Roy
Il dottor Jekyll e Mr. Hyde – Robert Louis Stevenson
Il dottor Zivago – Boris Pasternak
Il fu Mattia Pascal – Luigi Pirandello
Il Gattopardo – Giuseppe Tomasi di Lampedusa
Il giardino dei Finzi-Contini – Giorgio Bassani
Il giardino segreto – Frances Hodgson Burnett
Il giornalino di Gian Burrasca – Vamba
Il giovane Holden – J. D. Salinger
Il grande Gatsby – Francis Scott Fitzgerald
Il leone, la strega e l'armadio – C. S. Lewis
Il maestro e Margherita – Bulgakov
Il mago – John Fowles
Il Mandolino del Capitano Corelli – Louis De Berniere
Il mondo nuovo – Aldous Huxley
Il Nome della Rosa – Umberto Eco
Il Padrino – Mario Puzo 
Il paradiso degli orchi – Daniel Pennac
Il passaggio segreto – Enid Blyton
Il Piccolo Principe – Antoine De Saint-Exupery
Il potere e la glori – Graham Greene
Il Processo – Franz Kafka
Il Profeta – Kahlil Gibran
Il profumo – Patrick Süskind
Il ragazzo giusto – Vikram Seth
Il ritratto di Dorian Gray – Oscar Wilde
Il Rosso e il Nero – Stendhal
Il signore degli anelli – J. R. R. Tolkien
Il signore della magia – Raymond E. Feist
Il signore delle mosche – William Golding
Il vecchio e il mare – Ernest Hemingway
Il velo dipinto – W. Somerset Maughan
Il vento tra i salici – Kenneth Grahame
In culo al mondo – Antonio Lobo Antunes 
Io, robot – Isaac Asimov
Jane Eyre – Charlotte Brontë
Katherine – Anya Seton
Kitchen – Banana Yoshimoto
La casa degli spiriti – Isabel Allende
La ciociara – Alberto Moravia 
La collina dei conigli – Richard Adams
La coscienza di Zeno – Italo Svevo
La Divina Commedia – Dante Alighieri
La donna in bianco – Wilkie Collins
La fabbrica di cioccolato – Roald Dahl
La famiglia Winshow – Johnathan Coe
La fattoria degli animali – George Orwell
La fattoria delle magre consolazioni – Stella Gibbons
La fiera delle vanità – William Makepeace Thackeray
La lettera scarlatta – Nathaniel Hawthorne
La luna e i falò – Cesare Pavese
La Storia – Elsa Morante
La trilogia della città di K – Agosta Kristof
La verità sul caso Harry Quebert – Joel Dicker
La versione di Barney – Mordecai Richler
L'alchimista – Paulo Coelho
L'amore ai tempi del colera – Gabriel García Márquez
L'arte della guerra – Sun Tzu
L'arte di essere felici – Arthur Schopenhauer 
Le affinità elettive – Goethe
Le avventure di Alice nel Paese delle Meraviglie – Lewis Carroll
Le Avventure di Pinocchio – Collodi
Le Avventure di Sherlock Holmes – Sir Arthur Conan Doyle
Le Cronache del Ghiaccio e del Fuoco – George R. R. Martin
Le notti bianche – Fedor Dostoevski
L'eleganza del riccio – Muriel Barbery
Lessico Familiare – Natalia Ginzburg
Lettera a un bambino mai nato – Oriana Fallaci
L'insostenibile leggerezza dell'essere – Milan Kundera
L'isola del tesoro – Robert Louis Stevenson
Lo strano caso del cane ucciso a mezzanotte – Mark Haddon
Lolita – Vladimir Nabokov
L'ombra del vento – Carlos Ruiz Zafon
L'ombra dello scorpione – Stephen King
L'opera completa di Shakespeare
Madame Bovary – Gustave Flaubert
Mattatoio n. 5 – Kurt Vonnegut 
Memorie di Adriano – Marguerite Yourcenar
Memorie di una geisha – Arthur Golden
Middlemarch – George Eliot
Moby Dick – Herman Melville
Morty l'apprendista – Terry Pratchett
Niente di nuovo sul fronte occidentale – Remarque
Night watch – Terry Pratchett
Noi, i ragazzi dello zoo di Berlino – Christiane F.
Non ora, non qui – Erri De Luca
Norwegian Wood – Haruki Murakami 
Notes From A Small Island – Bill Bryson
Oceano mare – Alessandro Baricco
Odissea – Omero
Oliver Twist – Charles Dickens
Opinioni di un clown – Heinrich Boll
Orgoglio e pregiudizio – Jane Austen
Pastorale americana – Philip Roth
Persuasione – Jane Austen
Piccole donne – Louisa May Alcott
Possession – AS Byatt
Preghiera per un amico – John Irving
Quel che resta del giorno – Kazuo Ishiguro
Queste oscure materie – Philip Pulman
Racconto di due città – Charles Dickens
Rebecca, la prima moglie – Daphne du Maurier
Ritorno a Brideshead – Evelyn Waugh
Se questo è un uomo – Primo Levi
Shining – Stephen King
Siddharta – Hermann Hesse
Sostiene Pereira – Tabucchi
Storia di una gabbianella e del gatto che le insegnò a volare – Luis Sepulveda
Suite francese – Irene Nemirovsky
Sulla strada – Jack Kerouac 
Tess dei d'Urbervilles – Thomas Hardy 
The Faraway Tree Collection – Enid Blyton
The Wasp Factory – Iain Banks
Tre Uomini in Barca – Jerome K. Jerome
Uccelli di rovo – Colleen McCullough
Ulisse – James Joyce
Un Uomo – Oriana Fallaci
Una città come Alice – Nevil Shute
Uomini e topi – John Steinbeck
Via col vento – Margaret Mitchell
Via dalla pazza folla – Thomas Hardy
Vita di Pi – Yann Martel
Winnie the Pooh – AA Milne
Mi sembra strano che autori come Baudelaire, Wilde o Shakespeare siano stati citati un'unica volta, così come il Diario di Anna Frank o Ulisse di Joyce - che per carità possono piacere o non piacere, ma sono comunque importanti dal punto di vista storico il primo ed il padre del modernismo inglese il secondo - mentre Harry Potter o Il Signore degli Anelli erano presenti in tutte le liste - anche qui, importantissimi per la storia del fantasy e perfino rivoluzionari, ma paragonarli a Shakespeare?
E voi, cosa ne pensate? Siete d'accordo, anche parzialmente, o ci sono grandi assenti? Fatemelo sapere nei reblog :)
19 notes · View notes
stardustmadness · 2 years
Text
Animés watched in 2021
Violet evergarden
Kimi no Nawa(movie)
I want to eat your pancreas(movie)
Given(movie)
The silent voice(movie)
Jujutsu Kaisen
Konojo to konojo no neko(ova?)
Hotarubi no mori e(movie)
Yuri on ice
The promised Neverland
Bunny girl senpai
Millionaire detective balance unlimited
Demon slayer
Horimiya
Demon slayer mugen train(movie)
Attack on titan
Your lie in April
Orange
Death parade
5 centimetres per second (movie)
Banana Fish
Josee the tiger and the fish(movie)
Whisper of the heart(movie)
Garden of words (movie)
Weathering with you (movie)
Takt op destiny
Shows watched in 2021
WandaVision
Anne with an e
I am not okay with this
Falcon and the winter Soldier
The chilling adventures of Sabrina(till season 2)
The end of the Fucking world
Umbrella Academy
Everything sucks
Loki
Young royals
The owl house
What if
Squid game
Never have I ever
Shadow and bone
Alex rider season 2
Hawkeye
Movies watched in 2021
Hamilton
Little women(2019)
The Goldfinch
Saina
Sherni
Black widow
Pride and prejudice (2005)
Beautiful boy
Luca
Shershah
Jungle cruise
Fear street part1,2&3
Ciao Alberto
Tick Tick Boom
No way home
Miss Americana
Encanto
Books read in 2021
Loveless-Alice Oseman
Call me by your name- André Aciman
This winter-Alice Oseman
It- Stephen King
Aristotle and Dante discover the secrets of the universe- Benjamin Alire Sáenz
Song of Achilles- Madelline Miller
Harry Potter Series book1-7 (reread)
All the young dudes- msbeanking89
Pride and Prejudice- Jane Austen
Gravity of Us- Phil Stamper
We were liars- E.Lockhart
Catcher in the rye- J.D Salinger
Red, white and Royal Blue- Casey Mcquiston
Coraline- Neil Gaiman
Six of crows- Leigh Bardugo
Starting Over- Sugaru Miaki
Crooked kingdom- Leigh Bardugo
Pumpkin heads- Rainbow Rowell& Faith Erin hicks
Everyone's an aliebn when you're a aliebn too- Jomny Seen
Cemtry Boys- Aiden Thomas
Last chance Books- Kelsey Rodkey
Picture of Dorian gray- Oscar Wilde
Shadow and bone- Leigh bardugo
Hobbit- J.R.R Tolkein
The Promised Neverland ( Vol1-8) - Kaiu Shirai and Posuka Demizu
The tea dragon society- Katie' O Neill
Siege and Storm- Leigh bardugo
Alex Rider Skeleton key(reread)- Anthony Horowitz
Alex Rider Eagle Strike(reread)- Anthony Horowitz
Ruin and Rising- Leigh bardugo
The foxhole court- Nora Sakavic
Heartstopper vol3&4- Alice oseman
Fierce fairytales- Nikita gill
Daughter of the Deep- Rick Riordan
A Christmas Carol- Charles Dickens
0 notes
smiletic · 4 years
Text
Destaques na TV – Segunda 3/agosto
https://ift.tt/2PfN8pE
Esta novidade vai para os fãs de Superstore: Uma Loja de Inconveniências!! A Warner Channel estreia com exclusividade no Brasil a 5ª temporada da série. Superstore acompanha Amy (America Ferrera), Jonah (Ben Feldman), Glenn (Mark McKinney), Dina (Lauren Ash), Garrett (Colton Dunn), Mateo (Nico Santos), Cheyenne (Nichole Bloom) e Sandra (Kaliko Kauahi), adoráveis colegas de trabalho, que formam uma família singular enquanto encaram os desafios do dia a dia em uma megaloja. Para a 5ª temporada, os admiradores da sitcom norte-americana podem esperar inúmeras confusões e gargalhadas. Além de lidar com a detenção de um colega pelo departamento de imigração, também veremos a gerente da Cloud 9 e seus funcionários lidando com um robô que ameaça roubar o emprego de todos. No ar desde 2015 e criada por Justin Spitzer, Superstore: Uma Loja de Inconveniências é uma comédia de sucesso, com fortes nomes no elenco e indicações em prêmios como Teen Choice Awards, GLAAD Media Awards e Critics’ Choice Television Awards. A série foi renovada para a sexta temporada, com previsão de estreia em 2021.
Estreia no Brasil pelo FOX Life a série The Romeo Section. Estrelada pelo escocês Andrew Airlie (Intruders; The Fixer), a produção é um thriller de espionagem que se passa em Vancouver, no Canadá, e será exibida de segunda a sexta no canal. Após os dez episódios de uma hora cada da primeira temporada, o FOX Life exibe em seguida, a partir do dia 17 de agosto no mesmo horário, a segunda temporada da série. O enredo gira em torno de Wolfgang McGee (Airlie), um ex-agente de campo que agora atua como professor universitário. Mas esta é apenas uma fachada para sua verdadeira atividade. Secretamente, McGee está no comando de uma equipe de espiões conhecidos pelo codinome de Romeu e de Julieta. A missão desses agentes é se infiltrar em meios selecionados, como indústrias, bolsa de valores, tráfico de drogas e armas, e outros para atuarem como informantes. No entanto, quando McGee se apaixona por uma de suas recrutas, ele cria uma relação obsessiva com ela, o que coloca em risco seu trabalho e suas vidas. Além de Airlie, o elenco conta ainda com Jemmy Chen (The Good Doctor), Juan Riedinger (Narcos), Stephanie Bennett (Shadow Hunters), Mathias Retamal (Intruders), Tymberlee Hill (Grey´s Anatomy) e outros.
Chega à HBO a emocionante série espanhola A Unidade / La Unidad. A Unidade é uma espetacular série policial, concentra-se precisamente na vida profissional e privada de algumas dessas pessoas. A personagem central da série é Carla (Nathalie Poza), chefe da Unidade de Investigação Policial. Quando uma das operações da Unidade acaba na detenção de Salah al Garheeb (Said El Mouden), o terrorista mais procurado do mundo, a Espanha se torna repentinamente alvo das ameaças mais sérias e perigosas. A Unidade está baseada nos testemunhos inéditos de alguns dos profissionais mais experientes na luta contra o terrorismo. Dessa base vem sem dúvida o realismo e a intensidade da série. Filmada em várias cidades de vários países, a série também possui uma fotografia impecável e impressionante. Mas a melhor parte da série são seus personagens, que, além de carregar o enorme peso da segurança de uma nação, devem lidar com os problemas pessoais comuns a todos. A Unidade não é apenas mais uma série espanhola, mas a melhor e mais intensa série policial do momento. Quem assistir a esta série nunca ficará entediado e experimentará grandes surpresas, mas talvez a mais importante de todas seja lembrar e pensar nas pessoas que, dia após dia, invisíveis e incansáveis, nos protegem do terrorismo.
TV BRASIL Contos de Charles Dickens – 21h30
WARNER Superstore – 13h30 – ESTREIA 5ª temporada
SONY The Good Doctor – 21 h (ep 2×17) The Night Shift – 21h55 (ep 1×02)
AXN Absentia – 22h55 (ep 3×04)
COMEDY CENTRAL The Office – 19h05 – exibição diária
FOXLIFE The Romeo Section – 13h52 – ESTREIA – exibição diária S.W.A.T. – SOCORRO ! SUMIRAM COM A SÉRIE
AMC NOS4A2 – 22h30 (ep 2×03)
HBO A Unidade – 22 h – ESTREIA I May Destroy You – 23 h (ep 1×08) Vida Perfeita – 23h30 (ep 1×05)
FOX PREMIUM 1 Bless This Mess – 20h35 (ep 1×02/03) Perfect Harmony. – 21h38 (ep 1×05)
FOX PREMIUM 2 Run Coyote Run – 21h25 (ep 3×06)
Bom dia !
The post Destaques na TV – Segunda 3/agosto appeared first on Smiletic.com.
from Smiletic.com https://ift.tt/3i16ESZ via IFTTT
1 note · View note
horaciogennari · 3 years
Text
MIS 15 DIAS EN DALLAS, TEXAS
Tumblr media
Era el Mejor de los Tiempos, era el Peor de los Tiempos
Por cuestiones de familia y algo de trabajo he pasado quince días en Coppell, una ciudad de los suburbios de Dallas, Texas. Si bien hace tiempo que resido en el exterior, la realidad de nuestro país no deja de golpearme a diario y más cuando la contrasto con otras sociedades. Es claro que no la sufro como cientos de amigos, familiares y empleados de mi empresa. Pero no por eso estoy ajeno a lo que ocurre. Desde afuera siempre se tiene la mirada menos contaminada, sumado a esto, los tantos años de vivir, crecer, sufrir y soñar con nuestra patria me dan una sensibilidad especial. Conmigo no va esta cuestión de “no tiene derecho de opinar ya que vive afuera”. Me paro ante él que sea para discutir todo lo que uno ha hecho y hace por Argentina.
Coppell es una ciudad de amplias residencias, calles silenciosas, árboles frondosos y de una tranquilidad soberana y absoluta. Su tránsito es casi nulo y si lo hay, allí van las grandes SUV y Pick-Up tejanas con un andar extrañamente cansino. Es una ciudad donde no hay nada que hacer y hay de todo para hacer. Paradoja, pero es así. Ninguna casa tiene rejas, los coches se estacionan en las entradas de las casas, ya que sus garajes están llenos de cientos de productos comprados sin sentido en algún momento de la vida. Las ardillas se te cruzan delante y rápidamente eligen el árbol más cercano para guarecerse en él. Los vecinos sacan a sus perros a pasear y ante cada cruce con otro residente se detienen a conversar aunque no se conozcan. Seguramente en esas caminatas también se podrá platicar con los que en “tercera edad de retiro”, se sientan afuera “a la fresca” para simplemente discurrir la vida, entre perdidas conversaciones, viendo pasar escasos autos o intercambiando furtivas frases con los paseantes de esas largas tardes. Las aceras son amplias y están en sombra casi permanente por la gran cantidad de robles. Irremediablemente cada cuatrocientos o quinientos metros, nos toparemos con un parque amplio de diversos pequeños lagos, patos y por supuesto juegos para niños. Allí llegan los pibes, tiran sus bicicletas sobre el mismo pasto y pueden pasar horas jugando en la mayor de las tranquilidades.
Antes de desembocar en mi Provocación de hoy, no quiero pasar por alto que en el trayecto manejado desde North Bay Village (mi ciudad) hasta Dallas, algo así como mil trescientas millas, he visto no solo impresionante cantidad de obras, sino por sobre todo centenas y centenas de carteles “Now Hiring”, con los cuales gasolineras, supermercados, hoteles, fábricas, empresas de logística claman por trabajadores de todos perfiles y tipos. La realidad es que no hay lugar donde no pidan mano de obra. Estados Unidos, el capitalismo y uno de los liberalismos más extremos, explota de trabajo y su economía en yunta con China, producen un círculo virtuoso como en décadas no se veía. Básicamente USA exporta carradas de servicios y productos de mucho valor agregado, tecnología y patentes al tiempo que requiere bienes de calidad a buenos precios. Solo en el 2021, la Industria Automotriz americana perderá ciento diez mil millones de dólares de ingresos por ventas ya que la demanda de autos es tan grande que ha chocado con la imposibilidad China de dar respuesta a la demanda de microchip (circuitos integrados) que requieren los autos de hoy.
Por lo menos para mí, nunca más claro el pensamiento al concluir que claramente estamos parados del lado equivocado. Seguimos levantando banderas que nos colocan cada vez más lejos del mundo desarrollado. En qué momento de nuestra locura nos hemos puesto a defender a Venezuela, Cuba, Irán, Rusia?. Pero qué cuernos nos ha pasado por la cabeza para castigar a Israel, maniatar los acuerdos con el FMI y pararnos del lado de los defaulteadores seriales? Es así como pretendemos ingresar al mundo avanzado?. En nuestro “Jardín de las Boberías” uno de sus máximos representantes, llamó (como una estúpida gracia) al primer mandatario de los Estados Unidos con el nombre de “Juan Domingo Biden” y para no dejarlo solo, nuestra primera soprano complementó que “después de todo, en USA hacen lo mismo que nosotros, planes de ayuda y Keynesianismo”. Por Dios, esto es ignorancia, maquiavelismo o decididamente son zonceras criollas?.
En mis caminatas barriales por Coppell, siempre trataba de terminar en alguna cafetería, locales de libros o de antigüedades. Esos lugares donde pareciera que el tiempo se hubiera detenido. El relajamiento es casi fronterizo casi con el aburrimiento, sin embargo las ideas bullen y se convierten en flechas que se disparan para mis escritos y también para reforzar a nuestra expansiva empresa. Charles Dickens (1812-1870) en “Historia de dos Ciudades”, nos dejó una frase que acuña perfecto para este divagar caminante: “Era el mejor de los tiempos, era el peor de los tiempos”. Mientras en el mundo desarrollado están llegando a niveles de riqueza y calidad de vida sin par, los países del “lado oscuro de la luna” se sumergen más y más en la decadencia. Para unos es la era de la sabiduría y las ciencias, para otros es la era de la locura y de los chambones. Dickens nos devuelve la razón, escribiendo que están aquellos que quieren vivir en la luz escapando de las tinieblas, sabiendo ellos que las primaveras son sinónimos de esperanzas versus los otros que deciden vivir en el invierno permanente o sea en la desesperación, al decir del gran escritor. Y Coppell, Texas, al confrontarse con los suburbios porteños donde me crie, me retuerce en una enorme tristeza.
Marc Auge, nos habla de los No Lugares como aquellos espacios que estando en ellos, no podemos percibir dentro de que país estamos. Es así, que afirma que aeropuertos, supermercados, al ejemplo, son iguales en la mayoría de las naciones. Tomando esa base de pensamiento, donde el ser humano se minimiza y da lo mismo que sea lo que fuera ya que es uno quién está perdido en un No Lugar, me planto en el pensamiento que estamos generando no solo el país de la No Vacuna, estamos impetuosamente desarrollando la No Educación, la No Justicia y lo que es peor, la No Utopía. Estamos yendo al país que René (Calle 13) invoca como “somos las sobras de los que nos robaron”. Es claro que siempre nos queda un Maradona contra Inglaterra, haciéndoles un gol con la mano o barriéndolos para dejarlos tirados con ese memorable segundo. Pero de esa forma no construimos un país. Los Maradona nos alegran la vida, pero no son sustentables como crecimiento programado. Los golpes de suerte, la soja a niveles record, la eventual piedad de algunos acreedores, no son un plan estratégico para crecer a largo plazo.
Debiéramos entrar en una era de revuelta intelectual, donde tengamos el coraje de cuestionarnos todo lo mal que hemos hecho de sesenta años para acá. Hey! Oposición circunstancial a vos también te lo digo, a los de amarillo les hablo. Podremos perdonar, pero jamás olvidar, pero por favor no aguantemos más al culpable cuando simula su inocencia. En un momento de nuestra historia decidimos creernos las mentiras de los guitarreros ya que quizás no podíamos soportar escuchar las verdades. Escuche lector, Argentina es una país pobre. Déjese de macanearse a si mismo tratando de convencerse que somos una potencia, ya que no lo somos. Desde mi posición he decidido dar batalla generando más empleo para poder exportar inteligencia nacional, escribir mucho que no es otra cosa que pensar y humildemente tratar de expandir conocimiento, como lo he hecho por más cuarenta años. Donde otros tiran piñas, yo prefiero tirar libros. Donde muchos muestran gatos por liebres con sus falsas filminas, yo prefiero empujar a jóvenes para que se animen a romper las barreras que bandadas de ladrones de sueños y bárbaros atemorizadores les cercaron. No estoy tan convencido que la batalla se deba dar desde adentro del sistema político ya que está muy amarrado y amañado, sino quizás hay que dar el grito desde afuera para generar un nuevo frente de cultura. No se puede renunciar a aquello en lo que no dejas de pensar todos los días. En Dallas, Texas, lo supe. Muchos están en el mejor de los tiempos. Nosotros estamos en el peor de los tiempos.
17 de Mayo de 2021.
Tributo a Charles Dickens (1812 – 1870)
0 notes