#το μικρό βιβλίο της αποκάλυψης

[elikittim]

A Biblical Greek Translation of Hebrews 9:26 that Changes Everything We Thought We Knew About Jesus

Eli Kittim

[eli-kittim]

Is Christ asking us to hate ourselves?

By Clinical Psychologist & Bible Researcher Eli Kittim 🎓

What is the goal of rebirth?

As a clinical psychologist, I will take a minute to explain the basic differences between our “true self” (that lies buried underneath all the cultural conditioning that we have undergone) and the “persona” or the mask that we wear to perform different tasks throughout our busy day. Carl Jung stressed that if there is no conscious assimilation of unconscious contents, then we will inevitably fail to integrate our lives and achieve wholeness. That’s because those who repress their feelings of guilt and shame, and lock them up inside a dark room within their unconscious, are essentially splitting off their personality into two compartments: the conscious and the unconscious mind. Jung warns that if people don’t get in touch with their unconscious life, but only identify with their persona, they’re bound to suffer psychological turmoil. In biblical terms, some people are so detached from themselves that they’re not even aware that they’re sinners (1 Jn 1:10).

From a scriptural perspective, we’re all sinners, with a propensity for evil. The ego that has been created throughout an individual’s history is part of what the Bible calls the “carnal”(sarkikos) or “fleshly” self (1 Cor. 3.1-3). This is the unregenerate self that is always self-seeking, self-serving, and self-absorbed. And it has all the evil inclinations that the Bible speaks of. This is not the “true self” which is created in the image of God (imago dei). This is the “false self” in the image of Adam, the first sinner. That’s precisely why we need a savior to liberate us from this “false self” system so that we can, once again, become like the pre-fall Adam. The only way to achieve this goal is through a conscious assimilation of unconscious contents, and then, in the process of reliving our past traumas and fears, we will be cured (Phil. 2:12). During this cathartic and therapeutic process, we ask Christ to forgive us and to take our load off our shoulders.

If you do that, an awesome miracle will occur and your whole life will change in an instant: “your grief will turn to joy” (Jn 16:30)! And you will experience moments of intense love: “a good measure, pressed down, shaken together and running over” (Luke 6:38). You will also experience your “true self,” as if Christ himself had become your new identity (Gal. 2:20). And you will, for the first time, love yourself! You will also love others and fall madly in love with Christ. Your gratitude will become your prayer of thanksgiving. So, that’s the born-again experience in a nutshell!

Loving yourself doesn’t go against Christ’s teaching

Having laid the groundwork for understanding the two different types of self, I want to now explain which behaviors, thoughts, and emotions are healthy and appropriate to Christians, and which ones are unhealthy, inappropriate, and unchristian. The attitude of genuinely caring for oneself, accepting oneself (despite one’s shortcomings), and trusting oneself is essential not only for healthy psychological functioning but also for the Christian life. It is conducive to caring for others, accepting others, and trusting others. By contrast, hating oneself is obviously an abnormal state of affairs where one dislikes himself, sabotages himself, hurts himself, and, in some cases, even kills himself. As an illustration, the mass shootings in the US are cases in which the hate one has for one’s self is now extended to others. Bottom line, hating yourself is not a healthy attitude under any circumstances. It can also lead to various disorders (e.g. eating disorders and depression). This self-hate is often unconscious so that we don’t even realize that we dislike ourselves. Because it’s repressed in the unconscious, it’s often projected onto others, and we end up hating people without even knowing why. After all, if we don’t love ourselves at all, and we don’t even know what love is, how can we possibly attempt to love others, let alone God? How can we possibly love others if we hate ourselves? That’s precisely why self-hatred is not healthy at all, and should never be encouraged, whether in our psychological world or in our spiritual world. In fact, loving yourself (in the right way) is actually the goal of Christianity! Christianity is in the business of making lovers, not haters. A pianist practices his piano everyday. A guitarist practices his guitar everyday. A Christian ought to practice *love* everyday. Love is our goal and our most precious treasure in life. If we have love, we don’t need anything else.

1 John 4:8 writes:

He who does not love does not know God;

for God is love.

If it’s ok for God to love us, then why is it wrong for us to love ourselves? When God instructs us not to “love the world or the things in the world” (1 Jn 2:15), that’s a warning against loving our instinctual nature, that is, our desires, lusts, and passions, what Freud called the “id.” But loving the “carnal self” and loving the “genuine self” are two completely different things. We all need to be loved, to be cared for, to feel protected, and to feel worthy, rather than unworthy, unlovable, and unimportant. That’s precisely what God does during the regeneration process. He showers us with love and makes us feel special, worthy, important, and treats us like kings and queens. If you haven’t felt like that, you haven’t been reborn. Love is our currency, our lifeblood! 1 John 3:14 declares:

He who does not love abides in death.

1 John 4:16 summarizes Christian Theology thusly:

God is love, and he who abides in love

abides in God, and God abides in him.

Even the Old Testament urges us to “love the sojourner” (Deut. 10:19) and to “love the LORD your God” (Deut. 11:1). Romans 13:10 sums up love as the fulfillment of the law:

Love does no wrong to a neighbor; therefore

love is the fulfilling of the law.

Love is the greatest commandment (Matt. 22:36-40)! That’s precisely why “knowledge puffs up, but love builds up” (1 Cor. 8:1). Therefore, there’s a big difference between “selfish love” and “genuine love” (2 Cor. 6:6; 8:8). God only looks at our heart because that’s where love comes from. Galatians 5:14 commands people to “love your neighbor as yourself." But how can you love your neighbor if you hate yourself? Paul doesn’t say “hate your neighbor as yourself.” Rather, he explains that love is the fruit of the Spirit (Gal. 5:22):

But the fruit of the Spirit is love, joy, peace,

patience, kindness, goodness, faithfulness.

Thus, Paul urges us to cultivate love, to prune and water it daily so that it might grow. In Phil. 1:9, he writes:

it is my prayer that your love may abound

more and more, with knowledge and all

discernment.

Later, in Phil. 2:2, he exhorts his followers to stir up the gift that is in them:

complete my joy by being of the same mind,

having the same love.

In 1 Tim. 1:5, Paul reminds us that our mission is to awaken love from the bottom of our hearts:

the aim of our charge is love that

issues from a pure heart and a good

conscience and sincere faith.

Is Christ asking us to hate ourselves?

Many people misunderstand the Bible. When Christ uses hyperbole and says “If anyone comes to me and does not hate father and mother, … such a person cannot be my disciple” (Lk 14:26), he doesn’t mean that we should hate our parents. He means that we should love them less than Christ (which is the 1st commandment)! The same goes for the “self.” We must love ourselves less than Christ. And we must also seek to transform and transcend our “carnal self” that is selfish, greedy, lustful, angry, envious, etc. Jesus is not saying that it’s good to hate the inner you, or to hate who you truly are. In fact, loving yourself (i.e. forgiving yourself and accepting yourself) is a prerequisite condition for loving others. How can you possibly love others if you hate yourself? Luke 9:23 is teaching us how to prepare the soil of our heart for the harvest of love. Just as when we avoid consuming unhealthy foods, we should also avoid certain unhealthy or toxic behavioral patterns. Jesus is not teaching you to hate yourself or to be suicidal. He is not saying that loving yourself is a heresy. On the contrary, Jesus teaches that we should stop feeding the “false self” who loves the things of the world, namely, lust, money, sex, power, competition, greed, envy, etc. And although it may sound counterintuitive, we actually gain control over our addictions through genuine self-love (2 Tim. 1:7):

God did not give us a spirit of timidity but a

spirit of power and love and self-control.

In Luke 14:25-27, Jesus is not preaching hate. He’s not saying “Hate your neighbors as yourself.” Or “Hate your family and yourself.” No. It’s not a hate-speech. The point he is trying to make is that we must make Christ our first priority. He must take first place in our life. In other words, he must be our greatest love, and we must love him more than our family and friends, and even more than life itself. So what he’s actually saying is that he who loves me less than family and friends cannot be my disciple because he loves others more than me (idols). That’s the point. Jesus is not preaching hate.

In John 12:25, Jesus is saying the exact same thing. He who loves his self more than Christ will eventually lose it. Conversely, he who loves his life less than Christ will find it (i.e. he will find his “true self” and life-eternal). Jesus doesn’t imply that you should hate yourself, your family and children. Jesus is not psychotic.

In 2 Timothy 3:1-5, Paul uses the term φίλαυτος (philautos), which means “selfish” or “self-loving” (i.e. narcissistic), and then lists all the traits associated with this selfish love (vv. 2-4):

lovers of self, lovers of money, boastful,

arrogant, slanderers, disobedient to

parents, ungrateful, unholy, unloving,

irreconcilable, malicious gossips, without

self-control, brutal, haters of good,

treacherous, reckless, conceited, lovers of

pleasure, rather than lovers of God.

Notice that all these characteristics refer to some character flaw that is based on selfish desires or pleasures. This is not the same as loving your “true-self” humbly and genuinely. Loving who you really are in Christ is actually necessary for spiritual growth. It is the purpose of our very existence and the goal of all our struggles. To be transformed into Christ means being transformed into love. In fact, during rebirth, a great love starts to flow within us, and we begin to love ourselves as we really are. We also fall madly in love with Jesus. So no one should be preaching hate. Christianity is all about love.

“Lovers of self” refers to those people for whom everything revolves around them, thereby showing a callous disregard for others. By contrast, loving yourself in a genuine, pure, and humble way, accepting and forgiving yourself for past mistakes, is actually a very healthy and godly endeavor. Loving who you really are is not the same as being selfish, nor does it mean that you love yourself more than God.

James 3:13-16 talks of jealousy and selfish ambition, not of forgiving and accepting *yourself* in Christ’s love. For example, James 3:14-15 uses the word ἐριθεία (eritheia), which means seeking rivalries, disputes, having ambition, etc. It could be construed as a form of self-seeking but it is not, strictly speaking, talking about the self. It is this type of quarreling that is demonic, not a genuine love for yourself. In other words, whenever these feuds arise, there is anarchy and evil. James 3:14-15 writes:

if you have bitter jealousy and selfish

ambition in your heart, do not be arrogant

and so lie against the truth. This wisdom is

not that which comes down from above, but

is earthly, natural, demonic.

Conversely, loving yourself in a genuine way is not demonic, but actually the goal of Christianity!

Conclusion

Love is our goal, our aim, and our modus operandi! Instead of practicing the commandments, which are just rigid behavioral patterns, we should be cultivating love in our hearts. Paul writes in 1 Cor. 13:1-5:

If I speak in the tongues of men and of

angels, but have not love, I am a noisy gong

or a clanging cymbal. And if I have

prophetic powers, and understand all

mysteries and all knowledge, and if I have

all faith, so as to remove mountains, but

have not love, I am nothing. If I give away all

I have, and if I deliver my body to be burned,

but have not love, I gain nothing. Love is

patient and kind; love is not jealous or

boastful; it is not arrogant or rude. Love

does not insist on its own way; it is not

irritable or resentful.

Elsewhere, he says (1 Cor. 13:13):

So faith, hope, love abide, these three; but

the greatest of these is love.

1 Cor. 14:1 doesn’t say “make hate your aim.” Rather, it says “Make love your aim.” In Col. 3:14, Paul equates our new identity with love, and urges us to fully immerse ourselves in it:

And above all these put on love, which

binds everything together in perfect

harmony.

We are to seek love in every situation, at every moment! Loving ourselves is the prerequisite for loving others. Love is our goal, not our enemy. The goal is to love ourselves in Christ. Meaning that when we receive Christ’s new identity, we begin to love ourselves for the very first time, and we also stop hating ourselves for the very first time. Christ’s love is genuine and pure. It’s part of the fruit of the spirit. This love we must pursue. This is who we are in the image of God. For how can we possibly love others if we hate ourselves?

[christianspiritualworld]

Ποιος ειναι ο Αντιχριστος;

Διαβάζοντας την Αγία Γραφή παρατηρούμε πως δεν υπάρχει μόνο ένας αντίχριστος.

Ο απόστολος Ιωάννης έγραψε: «Είναι έσχατη ώρα. και καθώς ακούσατε ότι ο Aντίχριστος έρχεται, και τώρα πολλοί αντίχριστοι υπάρχουν. γι’αυτό γνωρίζουμε ότι είναι έσχατη ώρα» (Α’ Ιωαν. 2: 18).  Από το παραπάνω εδάφιο βλέπουμε ότι υπάρχει ένας Αντίχριστος που σχετίζεται με την έσχατη ώρα, ωστόσο υπάρχουν πολλοί αντίχριστοι στον κόσμο μας από την εποχή των αποστόλων.

Η έννοια της λέξεις «αντίχριστος»

Παρόλο που το θέμα του αντίχριστου προκαλεί την περιέργειά μας, και υπάρχουν πολλές απόψεις πάνω στην ερμηνεία του, την λέξη «αντίχριστος» την συναντάμε μόνο τέσσερις φορές σε ολόκληρη την Αγία Γραφή, και μόνο στις επιστολές του απόστολου Ιωάννη.

Η λέξη «αντίχριστος» μπορεί έχει δύο έννοιες, είτε «ενάντια στο Χριστό» είτε «παίρνοντας τη θέση του Χριστού».

Στην Αγία Γραφή φαίνεται να συναντάμε ένα συνδυασμό και των δυο εννοιών. Ειδωλολάτρες τύραννοι, όπως ο Νέρων ή ο Διοκλητιανός, φαίνεται να μην ταιριάζουν με την περιγραφή της Άγιας Γραφής.

Οι αντίχριστοι

Ο απόστολος Ιωάννης είπε: «Βγήκαν (οι αντίχριστοι) από ανάμεσά μας, άλλα δεν ήταν από μας. επειδή, αν ήταν από μας, θα είχαν μείνει μαζί μας.  Άλλα, βγήκαν, για να φανερωθούν ότι όλοι δεν είναι από μας»  (Α’ Ιωάννου 2: 19).

Το εδάφιο αυτό δείχνει ότι οι αντίχριστοι έχουν κάποια σχέση με τη Χριστιανική Εκκλησία, άλλα δεν συνεχίζουν να συναναστρέφονται με τους αληθινούς Χριστιανούς.

Ο απόστολος Ιωάννης έγραψε επίσης: «Επειδή, πολλοί πλάνοι μπήκαν μέσα στον κόσμο, αυτοί που δεν ομολογούν τον Ιησού Χριστό ότι ήρθε με σάρκα. αυτός είναι ο πλάνος και ο αντίχριστος»  (Β΄ Ιωάννου 7).

Οι αντίχριστοι δηλώνουν πίστη στον Χριστό, αλλά επιμένουν ότι ο Ιησούς δεν ήλθε ως πραγματικός άνθρωπος, ότι ήταν διαφορετικός από εμάς, και συνεπώς ότι δεν μπορούμε να έχουμε μια ζωή σαν τη δική του [1].

Ο γιος της απώλειας

Ο απόστολος Παύλος ανέπτυξε το παραπάνω θέμα στο 2ο κεφάλαιο της επιστολής Β΄ Θεσσαλονικείς, περιγράφοντας τον αντίχριστο με τα ονόματα, «ο άνθρωπος της αμαρτίας», «ο γιος της απώλειας» και «ο άνομος».

Μας πληροφορεί ακόμη ότι «η ημέρα του Χριστού (η Δευτέρα Παρουσία) …δεν θα έρθει, αν πρώτα δεν έρθει η αποστασία, και αποκαλυφθεί ο άνθρωπος της αμαρτίας, ο γιος της απώλειας, αυτός που αντιτάσσεται και θα υπερυψώνει τον εαυτό του ενάντια σε κάθε έναν που λέγεται θεός ή σέβασμα, ώστε να καθίσει στον ναό του Θεού ως Θεός, αποδεικνύοντας τον εαυτό του ότι είναι Θεός» (Β’ Θεσσαλονικείς 2: 4).

Στο παραπάνω εδάφιο διαβάζουμε ότι ο αντίχριστος «κάθεται στον ναό του Θεού». Στην Καινή Διαθήκη ναός είναι η Εκκλησία (Προς Εφεσίους 2: 21), συνεπώς ο αντίχριστος κάθεται πάνω στη Χριστιανική Εκκλησία, και ισχυρίζεται ότι θα πάρει την θέση του Θεού εδώ στη γη.

Ο παπισμός

Η περιγραφή αυτή μας φέρνει στο νου τον παπισμό, που για αιώνες επέμενε ότι ο Πάπας κατέχει τη θέση του Χριστού στη γη, όπως, π. χ. ο πάπας Λέων VII στην ποιμαντορική του επιστολή «Η επανένωση της Χριστιανοσύνης» στις 20 Ιουνίου 1884, δήλωσε ότι «εμείς (οι πάπες) κρατάμε εδώ στη γη τη θέση του Παντοδύναμου Θεού».

Η θεωρία ότι ο παπισμός ταυτίζεται με τον αντίχριστο βρίσκεται σε αρμονία και με το 7ο κεφάλαιο του βιβλίου του Δανιήλ, όπου το «μικρό ��έρατο» που διώκει «τους αγίους» είναι ξεκάθαρα ο μεσαιωνικός παπισμός.

Παρομοίως και στο 13ο κεφάλαιο της Αποκάλυψης περιγράφεται το θηρίο από τη θάλασσα που κάνει πόλεμο με τους αγίους, «δείχνοντας» στην παπική Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία του Μεσαίωνα.

Μολονότι πολλοί Καθολικοί, ακόμη και πάπες και ηγέτες, ήταν ειλικρινείς ψυχές που έκαναν πολλά καλά έργα, ο Σατανάς χρησιμοποίησε τον θεσμό του παπισμού, για να φέρει ψευδείς διδασκαλίες μέσα στη Χριστιανοσύνη που προώθησαν μια παραποιημένη εικόνα του Θεού. Επιπλέον, οι πόλεμοι των σταυροφόρων, η ιερά εξέταση και οι θρησκευτικοί πόλεμοι της Μεσαιωνικής περιόδου ήταν μια προσβολή προς το όνομα του Χριστού.

Ο Τελευταίος Αντίχριστος

Ωστόσο, ο απόστολος Παύλος συνεχίζει στη Β΄ Θεσσαλονικιές στο κεφάλαιο 2 να μας δείχνει ότι εκτός από τους αντίχριστους του παρελθόντος, θα υπάρξει ένας τελευταίος Αντίχριστος λίγο πριν τη Δευτέρα Παρουσία του Χριστού: «Και τότε, ο άνομος θα αποκαλυφθεί, τον οποίο ο Κύριος θα τον θανατώσει με το πνεύμα του στόματός του, και θα τον καταργήσει με την επιφάνεια της παρουσίας του» (εδ. 8).

Ο Αντίχριστος θα κάνει θαύματα για να εξαπατήσει εκείνους που δεν πιστεύουν:  «Ο οποίος θα έρθει με ενέργεια του σατανά με κάθε δύναμη και σημεία και τέρατα ψεύδους» (εδ. 9).

Το θηρίο από την άβυσσο

Αυτή η περιγραφή του τελευταίου Αντίχριστου από τον Παύλο ταιριάζει τέλεια με την περιγραφή του «θηρίου από την άβυσσο» της Αποκάλυψης. Όπως και ο «άνομος», αυτό το θηρίο είναι από το Ρωμαιοκαθολικό σύστημα, ο όγδοος από μια σειρά των τελευταίων «βασιλέων» (πάπες).

Στην Αποκάλυψη κεφάλαιο 19 το «θηρίο» αυτό, όπως «ο άνθρωπος της αμαρτίας» της Β΄ Προς Θεσσαλονικείς 2, είναι παρών κατά τη Δευτέρα Παρουσία. Και οι δυο περιγράφονται να χρησιμοποιούν θαύματα, για να πλανήσουν τους απίστους, και για τους δυο οδεύουν προς απώλεια, και οι δυο καταστρέφονται με τον ερχομό του Χριστού.

Από τις παραπάνω συγκρίσεις είναι προφανές ότι «το θηρίο» και «ο άνθρωπος της αμαρτίας» είναι το ίδιο πρόσωπο —ο αντίχριστος των τελευταίων ημερών. Το γεγονός ότι «ανεβαίνει από την άβυσσο» δείχνει ότι θα εμφανιστεί κατά τη διάρκεια της πέμπτης σάλπιγγας, όταν θα ανοιχτεί το φρέαρ της αβύσσου (Αποκάλυψη 9:1,2).

Αυτό θα συμβεί κατά τη διάρκεια του παγκόσμιου πολέμου που θα λάβει χώρα στο πρώτο μέρος της Μεγάλης Θλίψεως.

Μια πλήρης εικόνα του Αντίχριστου απαιτεί πολλές συγκρίσεις από διάφορες περικοπές. Για περισσότερες λεπτομέρειες και αποδεικτικά χωρία από την Αγία Γραφή, δες τμήματα 11: Ο Σατανάς Μιμήται τον Χριστό , 16: 13 Η Ανίερη Τριάδα, 17: 6-8 Το Θηρίο που Ήταν και δεν Είναι αν και Είναι, 17: 9-11 Τα Επτά Κεφάλια και το Παράρτημα 7 του Βιβλίο.

Οι Γνωστικοί του δευτέρου αιώνα πίστευαν ότι το φυσικό δημιούργημα ήταν κακό και γι’ αυτόν τον λόγο ο Ιησούς έπρεπε να ήταν μόνο πνευματικό ον. Πολλές Χριστιανικές αιρέσεις από τότε δίδαξαν ότι ο Ιησούς είχε ανθρώπινη υπόσταση («σαρκική») διαφορετική από τη δική μας, και κατά συνέπεια είναι αδύνατο για εμάς να ζήσουμε όπως έζησε Εκείνος. Στην επιστολή προς Εβραίους όμως, διαβάζουμε: «Επειδή, κι αυτός (Ιησούς) που αγιάζει κι αυτοί που αγιάζονται είναι όλοι από έναν… Επειδή, λοιπόν, τα παιδιά έγιναν κοινωνοί σάρκας και αίματος, κι αυτός παρόμοια έγινε μέτοχος από τα ίδια… Γι’ αυτό έπρεπε να ομοιωθεί σε όλα με τους αδελφούς… αλλ’ ο οποίος (Ιησούς) πειράχτηκε σε όλα, κατά τη δική μας ομοιότητα, χωρίς αμαρτία» (Εβραίους 2: 11, 14, 17, 4: 15). Ο απόστολος Ιωάννης δίδαξε ότι η διδασκαλία του αντίχριστου δικαιολογεί την αμαρτία καθώς παρουσιάζει τον Ιησού ως ένα υπέρτατο ον που έζησε μια τέλεια ζωή εξαιτίας της θεότητάς Του, αντί σαν κάποιον με την δική μας φύση που έζησε μια τέλεια ζωή, επειδή είχε πλήρη εξάρτηση από τον Πατέρα Του και το Άγιο Πνεύμα.

[justforbooks]

Η απερινόητη ομορφιά των αστυνομικών κειμένων, η ευφάνταστη πλοκή, η καταβύθιση στην καρδιά του σκότους, αλλά και η γοητεία της επίλυσης των γρίφων, δεν είναι μονοσήμαντες. Κάθε άλλο. Έχουν να κάνουν με μια συγκεκριμένη μήτρα που γέννησε το νουάρ και το μετέφερε από το περιθώριο των παράδοξων αφηγήσεων στις πρώτες θέσεις της εξέχουσας δραματουργίας. Διαβάζοντας ένα ένα τα αστυνομικά μυθιστορήματα που εξέδωσε πρόσφατα ο εκδοτικός οίκος Gutenberg θέλοντας να αποτίσει φόρο τιμής στις απαρχές του αστυνομικού και να καταστήσει γνωστούς στο ευρύ κοινό τους μεγάλους μάστορες των βιβλίων μυστηρίου, συναντάμε όλα τα ξεχωριστά συστατικά που έκαναν το είδος τόσο δημοφιλές: την υποβλητική ατμόσφαιρα, την αδρή σκιαγράφηση των χαρακτήρων, το παιχνίδι της αποκάλυψης του ενόχου. Για πρώτη φορά ωστόσο στα βιβλία αυτά η συνέπεια της πλοκής αναδεικνύει μια έντονη ποιητικότητα και θεατρικότητα, άμεσα συνυφασμένες με τη βικτοριανή παράδοση-αλλά και τον ίδιο τον Σαίξπηρ. "Φως! Δώστε μου περισσότερο φως" φωνάζει η κυρία Τρέβερτον στο "Θαμμένο Μυστικό" του Γουίλκι Κόλλινς υπονοώντας με σαφήνεια τη σκηνή στον Άμλετ όπου ο Κλαύδιος διακόπτει μια θεατρική παράσταση φωνάζοντας "Ανάψτε τα Φώτα!". Το θέατρο μέσα στο θέατρο, δηλαδή, με τον ίδιο τρόπο που ένα ρόδο αποκαλύπτει ένα άλλο ρόδο στον παράδοξο ποιητικό κόσμο της Γετρούδης Στάιν.

Όλα αυτά δείχνει να λαμβάνει υπόψιν ο εκδοτικός οίκος Gutenberg ίσως ο πλέον αρμόδιος για να λανσάρει τη νέα σειρά Aldina/Μυστήριο για να συστήσει στο ευρύ κοινό τα βιβλία που γέννησαν το αστυνομικό μυθιστόρημα: έχοντας ήδη συμπεριλάβει στις εκδόσεις του τη Γυναίκα με τα Άσπρα του Κόλινς μπόρεσε να δώσει στο εγχείρημα "εξερευνώντας το νουάρ" άλλο εύρος: να κατακτήσει ακόμα και τον πιο ανυποψίαστο αναγνώστη που λάτρεψε την Αγκάθα Κρίστι και να κλείσει το μάτι στον πιο υποψιασμένο που ξέρει ότι δεν μπορεί να καθρεφτιστεί στον "Ασημένιο καθρέφτη" του Ντόιλ χωρίς να καταδυθεί στη "Βυθισμένη Πολιτεία" του Έντγκαρ Άλλαν Πόου. Τα τέσσερα βιβλία που επιλέχθηκαν έτσι για να εγκαινιάσουν το νέο εγχείρημα της Aldina συνιστούν δείγματα υψηλής γραφής και συγγραφικής ευφυίας αποδεικνύοντας πως το νουάρ πάνω από όλα ήταν ένα θεσπέσιο είδος λογοτεχνικής παραπλάνησης: δηλαδή ένα περίτεχνο αφηγηματικό παιχνίδι που ακροβατεί ανάμεσα στην προφορική παράδοση, την υψηλή πρόζα, το θέατρο και την ποίηση. Πρόκειται για τα βιβλία "Ο Βραζιλιάνος αγριόγατος και άλλες ιστορίες μυστηρίου" και "Ο Ασημένιος Καθρέφτης και άλλες ιστορίες μυστηρίου" του Άρθουρ Κόναν Ντόιλ σε μετάφραση Ερρίκου Μπαρτζινόπουλου, "Το θαμμένο μυστικό" του Γουίλκι Κόλινς σε μετάφραση Άννας Παπασταύρου και "Η υπόθεση Λέβενγουορθ" της Άννα Καθριν Γκριν σε μετάφραση Ερρίκου Μπαρτζινόπουλου. Με τον τρόπο αυτό οι υπεύθυνοι του οίκου αποφάσισαν να διευρύνουν την σειρά της Aldina που φλερτάρει έντονα με την υψηλή αισθητική και τον πειραματισμό προσφέροντας εκδόσεις με φροντισμένη επιμέλεια, καλαίσθητα εξώφυλλα-και το βασικότερο- κύρος. Δεν είναι τυχαίο που στο τιμόνι της σειράς στέκεται πάντα ένας άνθρωπος με βαθιά γνώση και αγάπη για το βιβλίο η φιλόλογος Ζωή Μπέλλα η οποία συνεχίζει το έργο του συζύγου της, αείμνηστου Δημήτρη Αρμάου. Είναι ενδεικτικό ότι όλα τα βιβλία συνοδεύονται από κατατοπιστικότατα επίμετρα ή εισαγωγικά σημειώματα και φυσικά έχουν και τη φροντισμένη τυπογραφική επιμέλεια ενός γνώστη όπως ο Γιάννης Μαμάης. Άλλωστε ο βασικότερος λόγος που οι εκδόσεις Gutenberg θεσπίζουν σειρές είναι για να ανοίξουν ένα μονοπάτι που θα οδηγήσει σε μια άλλη πλευρά του λογοτεχνικού σύμπαντος, στο ξέφωτο που η λογοτεχνία έχει τόσο ανάγκη-ακόμα και μέσα από τα συμβολικά σκοτάδια. Το νουάρ γίνεται έτσι το φως που καταυγάζει την άλλη όψη του κλασικού "γιατί τα long sellers πουλάνε πάντα ενώ τα best sellers ένα πολύ μικρό χρονικό διάστημα" όπως τόνισε και στη σχετική παρουσίαση της νέας σειράς μυστηρίου της Aldina ένας εκ των εκδοτών ο Κώστας Δαρδανός αιτιολογώντας την επιλογή του οίκου να ποντάρει πάντα στα σπουδαία αναγνώσματα.

Γι' αυτό και επαναφέρει στο προσκήνιο τον Γουίλκι Κόλινς ως έναν από τους πρωτεργάτες του νουάρ: αυτόν διάβασαν όσοι θέλησαν να γράψουν βιβλίο μυστηρίου ενώ οι ηρωίδες του, όπως η Λυδία Κουίλτ από το Αρμαντέιλ θεωρούνται οι εμβληματικότερες στην ιστορία της λογοτεχνίας και του θεάτρου. Η υποβλητική ατμόσφαιρα, η μεγάλη σκηνή που επεκτείνεται και πέρα από την πραγματική ζωή σε αυτή των ονείρων, τα κρυμμένα μυστικά, ο τόπος του μυστηρίου-εν προκειμένω ο Πύργος Πορθγκένα-οι απαγορευμένες κάμαρες-η Κάμαρα της Μυρτιάς-και ένα έντονο γκοτθικό αποτύπωμα είναι τα κεντρικά χαρακτηριστικά που ανιχνεύει κανείς στο "Θαμμένο Μυστικό". Πρόκειται για ένα από τα χαρακτηριστικότερα δείγματα γραφής του Κόλλινς ο οποίος κατάφερε να σπάσει την προκατάληψη που θέλει το νουάρ να είναι άμεσα συνδεδεμένο με την αποκάλυψη του ενόχου καθώς ο ίδιος ο Κόλλινς εσκεμμένα δεν περιμένει το τέλος του βιβλίου για να αποκαλύψει το μυστικό του. Εξαιρετική η σκιαγράφηση των γυναικείων χαρακτήρων-και όχι μόνο-αφού ο ίδιος υπήρξε ένας από τους πρώτους συγγραφείς του αγγλοσαξωνικού κόσμου που κατάφερε να αποτυπώσει με τόσο έντονο τρόπο αντιφατικές γυναικείες προσωπικότητες. Η υπόθεση αφορά στα μυστικά που κρύβονται στον πύργο της Πορθγκένα: η αξιοσέβαστη κυρία Τρέβερτον, πρώην ηθοποιός και γνωστή στους υψηλούς κοινωνικούς κύκλους πεθαίνει αλλά λίγο πριν τον θάνατο της φροντίζει να αποκαλύψει το θαμμένο της μυστικό που αφορά στην κόρη της Ρόζαμοντ στην υπηρέτρια της. Πολλά χρόνια αργότερα η κόρη της Ρόζαμοντ, παντρεμένη με τον τυφλό Λέοναρντ αποφασίζει, να μάθει τι ακριβώς συμβαίνει με το παράδοξο παρελθόν της και να ανακαλύψει μια κρυμμένη ταυτότητα που θα ανατρέψει πολλά. Η υπόθεση εμπλέκει, εκτός από την κάτοχο του θαμμένου μυστικού, την υπηρέτρια της Τρέβερτον, και πολλά άλλα πρόσωπα σε ένα περίτεχνο γαιτανάκι αποκάλυψης. Υιοθετώντας αντίστοιχη μεθοδολογία και αφηγηματικούς τρόπους με το "Θαμμένο Μυστικό" ουσιαστικά ο Κόλινς προαναγγέλλει την Γυναίκα με τα Άσπρα-το εμβληματικότερο σύμφωνα με τον Μπόρχες, βιβλίο μυστηρίου στη βρετανική παράδοση. Όποιος θέλει να ανακαλύψει τι ακριβώς συνδέει το γοτθικό μυθιστόρημα με το νουάρ οφείλει να γνωρίσει τον Κόλινς και να παρασυρθεί από τον σκοτεινό του κόσμο.

Αντίστοιχα γοητευτικό πάντως είναι το σύμπαν του Άρθουρ Κόναν Ντόιλ, του διάσημου συγγραφέα του Σέρλοκ Χολμς ο οποίος υπήρξε δεινός διηγηματογράφος, λάτρης της μικρής φόρμας και της μεγάλης έκπληξης. Αποκαλυπτικές του περίπλοκου κόσμου μιας προσωπικότητας συναρπαστικής και ανεξάντλητης είναι και οι ιστορίες που ξεπηδούν από τις σελίδες των δυο συλλογών-του "Ασημένιου Καθρέφτη" και του "Βραζιλιάνου Αγριόγατου" που μας προτείνει ταυτόχρονα ο Gutenberg: εδώ συμπυκνώνονται στιγμές από μακρινά ταξίδια τα οποία είχε ακολουθήσει και ο ίδιος ο Ντόιλ, ο οποίος είχε εργαστεί όπως και ο Μέλβιλ σε φαλαινοθηρικό,από τις διαρκείς μεταφυσικ��ς αναζητήσεις, το έντονο φλερτ με τον πνευματισμό αλλά και την άμεση εμπλοκή του με τον κόσμο του μποξ-ο ίδιος υπήρξε δεινός πυγμάχος. Όλα αυτά αποτυπώνονται στις εξαιρετικά καλογραμμένες ιστορίες, φτιαγμένες με τα ατόφια υλικά της υψηλής λογοτεχνίας, με περίτεχνες περιγραφές που μοιάζουν με κομψοκέντημα και μια διάχυτη ειρωνεία που διαμόρφωσε και την προσωπικότητα του Σέρλοκ Χολμς. "Παντού, από τη Σιέρα Λεόνε και νοτιότερα, έχω συναντήσει τους ίδιους δύσοσμους βάλτους, τις ίδιες μοναχικές κοινότητες που τις ταλανίζει ο πυρετός και τα ίδια αυτοσαρκαστικά αστεία. Υπάρχει κάτι το σχεδόν θεικό σ' αυτή τη δύναμη του ανθρώπου να υπερβαίνει τις συνθήκες της ζωής του και να επιστρατεύει το μυαλό του για να διακωμωδήσει τα δεινά του σώματος του" γράφει χαρακτηριστικά σε ένα απόσπασμα από τον "Ασημένιο Καθρέφτη". Οι ανθρωπολογικές παρατηρήσεις, οι πολύ καλές ιατρικές επισημάνσεις αλλά και η παράδοξη εμμονή στις ανατολικές θρησκείες εξηγούν και το εύρος των γνώσεων που συνόδευαν κάθε ιστορία του διάσημου ενοίκου της Μπέικερ Στριτ. Χαρακτηριστική είναι η ιστορία από τον '"Βραζιλιάνο Αγριόγατο" του πλούσιου, καθώς πρέπει ήρωα με τη διεστραμμένη εμμονή να συλλέγει εξωτικά ζώα-μεταξύ των οποίων και ένας βραζιλιάνος αγριόγατος. Το τι θα γίνει στο τέλος όταν φυσικά το άγριο ζώο θα φτάσει να απειλήσει τον ανιψιό του ιδιοκτήτη μόνο η ανίκητη φαντασία ενός Κόναν Ντόιλ μπορεί να το γνωρίζει εκπλήσσοντας πάντα τον αναγνώστη. Τρία διηγήματα από τον "Ασημένιο Καθρέφτη"-Το δερμάτινο χωνί, το Παίζοντας με τη Φωτιά αλλά και το Έγινε Έγινε- είναι αποκαλυπτικά των στενών σχέσεων που διατηρούσε ο Κόναν Ντόιλ με τον πνευματισμό ενώ το ομώνυμο διήγημα Ασημένιος Καθρέφτης είναι ενδεικτικό της έντονης επιρροής που έχει ασκήσει στη γραφή του-όπως και των περισσότερων- ο Έντγκαρ Άλλαν Πόου. Ο καθρέφτης που βρίσκεται απέναντι από τον σκληρά εργαζόμενο λογιστή δεν αντικατροπτίζει μόνο μια διαφορετική όψη του ιδίου αλλά φέρνει επίσης στο φως ιστορίες δραματικές, πρόσωπα ανεκδιήγητα και περιγραφές που αποκαλύπτουν όλο το εύρος της αχαλίνωτης και ασπαίρουσας φαντασίας του Ντόιλ καθώς δεν ξέρεις ποτέ τι είναι αυτό που θα αντικρίσει κανείς "μέσα στην ασημένια κορνίζα του ήταν σα σκηνή θεάτρου, κατάφωτη, όπου βρισκόταν σ' εξέλιξη ένα δράμα".

Αλλά όλα αυτά δεν θα μετεξελίσσονταν σε ιστορία με αστυνομική πλοκή αν δεν υπήρχε αυτή η αδιανόητη εμμονή του Ντόιλ στη λεπτομέρεια, σε κάθε στοιχείο που θα μπορούσε να βοηθήσει την εξέλιξη του δράματος. Κάτι στο οποίο έδωσε ιδιαίτερη έμφαση η "μητέρα του αστυνομικού μυθιστορήματος" όπως είναι γνωστή η Άννα Κάθριν Γκριν. Όταν μάλιστα ξεκίνησε να γράφει, το είδος δεν είχε καταφέρει να αυτοπροσδιοριστεί και το μοναδικό κείμενο που ξεχώριζε ως η μήτρα του μετέπειτα ιστοριών μυστηρίου ήταν Οι δολοφονίες της οδού Μοργκ του Πόου. Η συνέπεια, ωστόσο, αυτής της γυναίκας, η οποία παρατηρούσε με τη μανιακή περιέργεια και τη ζέση μιας πραγματικής συγγραφέως, τις υποθέσεις του δικηγόρου πατέρα της, την έφερε στην κορυφή των εισηγητών του αστυνομικού μυθιστορήματος. Είχε ήδη διαβάσει τον Γουίλκι Κόλινς και αγαπούσε το μυστήριο αλλά στόχος της ήταν να αναδείξει την υπόθεση, να δώσει έμφαση στην έρευνα και στη διεξοδική παράθεση των στοιχείων που έκαναν τόσο δημοφιλές το αστυνομικό μυθιστόρημα μέχρι σήμερα. Ουσιαστικά λειτούργησε ως προάγγελος της Αγκάθα Κρίστι. "Δεν είναι τυχαίο ότι ο ήρωας της, ο Ηρακλής Πουαρό, ήταν κι αυτός ιδιόρρυθμος όπως ο Εμπενέζερ Γκράις της Γκριν, ούτε επίσης είναι τυχαίο ότι εμπνεύστηκε τη μις Τζέιν Μαρλπ ακολουθώντας το παράδειγμα της Γκριν που είχε "δημιουργήσει" την Αμέλια Μπάτεργουορθ ως βοηθό του Γκράις σε μερικές περιπέτειές του" διαβάζουμε στην εισαγωγή του Gutenberg. Και αυτή είναι ουσιαστικά η πρώτη εμφάνιση του επιθεωρητή Εμπενίζερ Γκράις ο οποίος καταγίνεται με την ενδελεχή παρατήρηση και τα έντονα διανοητικά παιχνίδια. Με την "υπόθεση Λέβενγουορθ" εντοπίζεται ο σπουδαίος ρόλος της δικαστικής προανάκρισης ενώ ταυτόχρονα δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στα ψυχολογικά κίνητρα και στην σκιαγράφηση των βαθύτερων εσωτερικών αναγκών που εξωθούν σε κάθε πράξη. Με ημερομηνία έκδοσης μόλις το 1878 είναι σχεδόν αδύνατον να πιστέψει κανείς πόσο προχωρημένη στην πρώιμη αυτή μορφή του αστυνομικού μυθιστορήματος ήταν η σκέψη μιας νεαρής συγγραφέως όπως η Γκριν. Η υπόθεση ξεκινάει με την ανακοίνωση της δολοφονίας του Λέβενγουορθ-ποιος θα μπορούσε να είναι ο ένοχος: η πανέμορφη κληρονόμος του Μαίρη ή η ξαδέλφη της Ελεάνορ η οποία δείχνει ασυνεπής όταν καλείται να προσκομίσει τα σχετικά στοιχεία. Και ποιος είναι ακριβώς ο ρόλος ενός απρόσμενου επισκέπτη; Γιατί επίσης μια υπηρέτρια φάνηκε να εξαφανίζεται πριν από τη δολοφονία; Όλα αυτά τα ερωτήματα και άλλα τόσα ξεδιπλώνουν μια καθ'όλα συναρπαστική ιστορία -καθιερώνοντας ένα είδος που θα βρει εραστές φανατικούς και αμετανόητους και θα αποκαλύψει στα υψηλά αυτά έργα της διάνοιας αφορμές για να ακονιστούν η φαντασία και η σκέψη.

Άλλωστε όπως έγραφε και ο Μπόρχες στο σπουδαίο του κείμενο "Το αστυνομικό αφήγημα" τον αναγνώστη της αστυνομικής λογοτεχνίας τον δημιούργησε-και γιατί όχι τον διαμόρφωσε;-ο Έντγκαρ Άλλαν Πόου στο βαθμό που δεν ήθελε το "αστυνομικό είδος να είναι ρεαλιστικό-το ήθελε διανοητικό, ένα είδος φανταστικό, αν θέλετε, ένα είδος που να μην εκπορεύεται μόνο από τη φαντασία, αλλά-πάνω απ' όλα-από το σύνολο της διάνοιας". (Μπόρχες, Τα Δοκίμια, μτφ Αχιλλέας Κυριακίδης, Πατάκης). Γι αυτό και στα βιβλία αυτά, σε αντίθεση με τα εύπεπτα αστυνομικά που τα διαδέχτηκαν, δεν έχει σημασία το αίμα που κυλάει ή η γοητεία της βίας αλλά αυτή ακριβώς η ωδή στη διάνοια και η αποθέωση της φαντασίας του συγγραφέα και του αναγνώστη που γίνονται ένα. Γιατί αν όλοι μας ως αναγνώστες είμαστε επινοήματα του Πόου, όπως θα επέμενε ο Μπόρχες, αντίστοιχα επινοημένοι φαντάζουμε και από εκείνα τα πρώτα αστυνομικά που μπορούν και μας γαλουχούν ακόμα.

Daily inspiration. Discover more photos at http://justforbooks.tumblr.com

[geloof-in-god]

Ένα «ταχυδρομικό περιστέρι» φέρνει ειδήσεις αποφασιστικής σημασίας

                                                    Από τη Σου Τζίε, Κίνα

Μια μέρα του 1999, μετά την ολοκλήρωση μιας συνάθροισης, ο πάστορας με πλησίασε και είπε: «Σου Τζίε, έχεις γράμμα». Μόλις το είδα, κατάλαβα ότι ήταν από μια εκκλησία που είχα ιδρύσει στο Σανντόνγκ. Πήρα το γράμμα και, καθ’ οδόν για το σπίτι, καθώς περπατούσα, αναρωτιόμουν: «Ο φάκελος είναι βαρύς, λες να έχουν συναντήσει τίποτα δυσκολίες;»

Ανυπομονούσα να φτάσω σπίτι για ν’ ανοίξω το γράμμα, όπου διάβασα: «Ειρήνη υμίν, ενώπιον του Κυρίου, αδελφή Σου! Σου γράφω για να σου πω μερικά απίστευτα νέα: Ο Κύριος Ιησούς, ο Σωτήρας μας, τον οποίον λαχταρούσαμε μέρα και νύχτα, επέστρεψε. Έχει ήδη ενσαρκωθεί εκ νέου και, μέσα από τα λόγια Του, επιτελεί το στάδιο του έργου της κρίσεως και του καθαρμού των ανθρώπων, στην Κίνα⸱ τελείωσε την Εποχή της Χάριτος και έχει ξεκινήσει την Εποχή της Βασιλείας… Ελπίζω να αποδεχτείς το νέο έργο του Θεού και να συμβαδίσεις με τα βήματά Του. Ό, τι κι αν κάνεις, μην χάσεις αυτήν την ευκαιρία στη σωτηρία του Θεού τις έσχατες ημέρες». Φτάνοντας σ’ εκείνο το σημείο, υπέστην σοκ: Δεν είχαν συναντήσει καμία δυσκολία στην πραγματικότητα, αλλά πίστευαν στην Αστραπή της Ανατολής! Ανυπομονούσα να μάθω ποιος είχε γράψει την επιστολή αυτή, έτσι γύρισα γρήγορα στην τελευταία σελίδα. Αποδείχθηκε ότι την είχε γράψει ο αδελφός Μενγκ, αλλά στο τέλος βρίσκονταν και οι υπογραφές όλων των άλλων αδελφών. Μετά την ανάγνωση όλου του γράμματος, ήμουν αποσβολωμένη. Έμεινα να το κοιτάζω ανέκφραστα για λίγο, προτού συνέλθω και πω μέσα μου: «Η Αστραπή της Ανατολής μαρτυρεί ότι ο Κύριος επέστρεψε, και έχουν κλέψει πολλά καλά πρόβατα και επικεφαλής πρόβατα από πολλά δόγματα. Ούτε που είχα διανοηθεί ποτέ ότι ο αδελφός Μενγκ από την εκκλησία του Σανντόνγκ θα πίστευε κι αυτός στην Αστραπή της Ανατολής. Η Αστραπή της Ανατολής έχει κλέψει όλους τους αδελφούς και τις αδελφές αυτής της εκκλησίας – τι μπορούμε να κάνουμε;» Όταν η σκέψη αυτή πέρασε από το μυαλό μου, ένοιωσα ακόμη μεγαλύτερη την αίσθηση του επείγοντος, αλλά το Σανντόνγκ ήταν πολύ μακριά για να ταξιδέψω ως εκεί, κι εγώ ήμουν απασχολημένη με το έργο μου εδώ. Δεν μπορούσα να πάω αμέσως. Αβοήθητη, το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν να κλάψω και να προσευχηθώ στον Κύριο: «Κύριε! Οι εν λόγω αδελφοί και αδελφές δεν πιστεύουν σε Εσένα πολύν καιρό, και δεν έχουν ακόμα γερά θεμέλια. Σε παρακαλώ, πρόσεχέ τους…»

Μετά, εξέτασα διεξοδικά τη Βίβλο και πήρα μολύβι και χαρτί για να τους γράψω την πρώτη απαντητική επιστολή. Στο γράμμα έλεγα: «Αδελφοί και αδελφές ενώπιον του Ιησού Χριστού, με όλον τον σεβασμό, σας συμβουλεύω να είστε επιφυλακτικοί. Ο Παύλος είπε: “Θαυμάζω ότι τόσον ταχέως μεταφέρεσθε από εκείνου, όστις σας εκάλεσε διά της χάριτος του Χριστού, εις άλλο ευαγγέλιον, το οποίον δεν είναι άλλο, αλλ’ υπάρχουσί τινές, οι οποίοι σας ταράττουσι και θέλουσι να μετατρέψωσι το ευαγγέλιον του Χριστού. Αλλά και εάν ημείς ή άγγελος εξ ουρανού σας κηρύττη άλλο ευαγγέλιον παρά εκείνο, το οποίον σας εκηρύξαμεν, ας ήναι ανάθεμα. Καθώς προείπομεν, και τώρα πάλιν λέγω· Εάν τις σας κηρύττη άλλο ευαγγέλιον παρά εκείνο, το οποίον παρελάβετε, ας ήναι ανάθεμα” (Γαλάτες 1:6-9). Αδελφοί και αδελφές, το να σας φέρω ενώπιον του Κυρίου, δεν ήταν εύκολη δουλειά⸱ πώς μπορέσατε να προδώσετε τον Κύριο τόσο γρήγορα; Το ανάστημά σας είναι υπερβολικά μικρό – μην ακούτε ανέμελα άλλες οδούς! Πρέπει να με ακούσετε, διότι όσα είπα σ’ εσάς είναι η αληθινή οδός. Μόνο ο Κύριος Ιησούς Χριστός είναι ο Σωτήρας μας. Και πρέπει να εμείνετε σε αυτό για πάντα…». Μόνο αφού τελείωσα τη σύνταξη και κοίταξα το οκτασέλιδο γράμμα, αισθάνθηκα να χαλαρώνω. Είπα μέσα μου: Έγραψα όλα όσα έπρεπε να γράψω, συμβουλεύτηκα όλες τις γραφές που έπρεπε να συμβουλευτώ και έγραψα όλα τα παραινετικά και ενθαρρυντικά λόγια που έπρεπε. Πιστεύω ότι, όταν το διαβάσουν, σίγουρα θα ανταποκριθούν και θα αναγνωρίσουν το λάθος τους.

Δύο εβδομάδες αργότερα, έλαβα την εξής απάντηση: «Αδελφή Σου, πρέπει να αναφέρουμε όλα όσα έχουμε δει και ακούσει, διότι ο Παντοδύναμος Θεός, στον οποίο πιστεύουμε, είναι ο επιστρέψας Κύριος Ιησούς. Είμαστε προσηλωμένοι στην αληθινή οδό και προχωράμε μπροστά⸱ ούτε κατά διάνοια δεν έχουμε προδώσει τον Κύριο, αλλά ακολουθούμε τα βήματά Του. Ανέφερες τα παρακάτω λόγια του Παύλου: “Θαυμάζω ότι τόσον ταχέως μεταφέρεσθε από εκείνου, όστις σας εκάλεσε διά της χάριτος του Χριστού, εις άλλο ευαγγέλιον, το οποίον δεν είναι άλλο, αλλ’ υπάρχουσί τινές, οι οποίοι σας ταράττουσι και θέλουσι να μετατρέψωσι το ευαγγέλιον του Χριστού” (Γαλάτες 1:6-7). Υπάρχει ένα υπόβαθρο σε όσα είπε ο Παύλος. Απλώς πρέπει να μελετήσουμε τη Βίβλο, για να μάθουμε ότι το “άλλο ευαγγέλιον” για το οποίο μίλησε τότε ο Παύλος, αναφερόταν στους Φαρισαίους, που ζητούσαν από τους ανθρώπους να τηρούν τον νόμο του Ιεχωβά⸱ δεν αναφερόταν στους ανθρώπους των εσχάτων ημερών που διαδίδουν το ευαγγέλιο της βασιλείας, καταθέτοντας μαρτυρία ότι ο Κύριος έχει ενσαρκωθεί εκ νέου και επιτελεί το έργο της κρίσεώς Του, ξεκινώντας από τον οίκο του Θεού. Όταν ο Παύλος έγραψε τη συγκεκριμένη επιστολή στις εκκλησίες της Γαλατίας, κανείς δεν κήρυττε το ευαγγέλιο της βασιλείας του Θεού. Ως εκ τούτου, το “άλλο ευαγγέλιον” για το οποίο μίλησε ο Παύλος, δεν αναφέρεται στην επιστροφή του Κυρίου και την εκτέλεση του έργου της κρίσεώς Του τις έσχατες ημέρες, ξεκινώντας από τον οίκο του Θεού. Το εν λόγω στάδιο του έργου της κρίσεως, που ο Κύριος έχει επιστρέψει για να φέρει τώρα εις πέρας, εκπληρώνει την εξής προφητεία από το Βιβλίο της Αποκάλυψης: “Και είδον άλλον άγγελον πετώμενον εις το μεσουράνημα, όστις είχεν ευαγγέλιον αιώνιον, διά να κηρύξη εις τους κατοικούντας επί της γης και εις παν έθνος και φυλήν και γλώσσαν και λαόν, και έλεγε μετά φωνής μεγάλης· Φοβήθητε τον Θεόν και δότε δόξαν εις αυτόν, διότι ήλθεν η ώρα της κρίσεως αυτού” (Αποκάλυψη 14:6-7). Το “ευαγγέλιον αιώνιον” αναφέρεται στο ευαγγέλιο της βασιλείας. Επιπλέον, η τελική αυτή σωτηρία είχε αποκαλυφθεί προ πολλού στους μαθητές του Κυρίου Ιησού από το Άγιο Πνεύμα. Όπως είπε ο Πέτρος: “Διότι έφθασεν ο καιρός του να αρχίση η κρίσις από του οίκου του Θεού” (Α΄ Πέτρου 4:17). “Οίτινες με την δύναμιν του Θεού φυλαττόμεθα διά της πίστεως, εις σωτηρίαν ετοίμην να αποκαλυφθή εν τω εσχάτω καιρώ” (Α΄ Πέτρου 1:5). Αδελφή Σου, την επιστροφή του Κυρίου δεν λαχταράμε εμείς, ως πιστοί; Τώρα, ο Κύριος έχει πράγματι επιστρέψει⸱ πρέπει να είμαστε ταπεινοί αναζητητές. Με τίποτε δεν μπορούμε να είμαστε σαν τους Φαρισαίους ως προς τη μεταχείρισή τους απέναντι στον Κύριο Ιησού, την πρώτη ενσάρκωση του Θεού, που χρησιμοποίησαν τυφλά τη γνώση της Βίβλου και τις αντιλήψεις και φαντασιώσεις τους για να οριοθετήσουν το νέο έργο του Θεού, καταδικάζοντας τον Κύριο και εναντιωνόμενοι σε Εκείνον επειδή δεν υπάκουε στον νόμο, και, στη συνέχεια, σταυρώνοντάς Τον. Οι Φαρισαίοι πίστευαν μόνο στον Ιεχωβά Θεό, αλλά δεν αποδέχτηκαν την ενσάρκωσή Του – το έργο του Κυρίου Ιησού – και, τελικά, καταδικάστηκαν και αναθεματίστηκαν από τον Κύριο. Το αιματηρό αυτό μάθημα δεν αξίζει τον προβληματισμό μας; Κανείς δεν αρνείται ότι ο Κύριος Ιησούς είναι ο Σωτήρας μας. Αλλά αν αποδεχόμαστε μόνο τον Κύριο Ιησού, και όχι την επιστροφή Του, δεν είμαστε ίδιοι με τους Φαρισαίους; Δεν έχουμε γίνει άνθρωποι που πιστεύουν στον Θεό και, όμως, Του αντιστέκονται; Επιπλέον, αδελφή Σου, δεν γίνεται να κάνουμε ό,τι λες, μόνο και μόνο επειδή εσύ μας κήρυξες το ευαγγέλιο του Κυρίου. Αυτό στο οποίο πιστεύουμε είναι ο Θεός. Ο Πέτρος και οι άλλοι απόστολοι είπαν κάποτε: “Πρέπει να πειθαρχώμεν εις τον Θεόν μάλλον παρά εις τους ανθρώπους” (Πράξεις 5:29). Και ιδιαιτέρως σε θέματα σχετικά με την έλευση του Κυρίου, απλώς δεν γίνεται να ακούμε άλλα ανθρώπινα όντα. Έχουμε ήδη καθορίσει ότι ο λόγος του Παντοδύναμου Θεού είναι η φωνή του Θεού. Ελπίζουμε να το διερευνήσεις κι εσύ αυτό».

Καθώς διάβαζα το γράμμα, ένοιωθα θυμωμένη, ενώ δεν είχα πειστεί ούτε στο ελάχιστο. Άρπαξα το βιβλίο μου με τις βιβλικές αναφορές και πήγα στη σελίδα με την εισαγωγή στο Βιβλίο των Γαλατών. Διάβασα προσεκτικά κι έμεινα κατάπληκτη: Ήταν αλήθεια! Το «άλλο ευαγγέλιον», για το οποίο μιλούσε ο Παύλος, πράγματι αναφερόταν στους Φαρισαίους που προσπαθούσαν να κάνουν τους ανθρώπους να τηρούν τον νόμο του Ιεχωβά⸱ οπωσδήποτε δεν αναφερόταν στο έργο της κρίσεως του Κυρίου, που ξεκινά από τον οίκο του Θεού άμα τη επιστροφή Του. Πώς δεν είχα παρατηρήσει όλα αυτά τα χρόνια ότι αυτό ήταν το πλαίσιο του συγκεκριμένου στίχου; Δεν είναι απορίας άξιο που δεν είχαν πειστεί. Τότε, όμως, ένας άλλος ειρμός σκέψεων πέρασε από το μυαλό μου: Ακόμα κι αν όσα είπα ήταν λάθος, αυτό και πάλι δεν αποδεικνύει ότι ο Κύριος επέστρεψε, όπως κηρύττουν εκείνοι. Ξαναδιάβασα το γράμμα από την αρχή μέχρι το τέλος και όσο το διάβαζα, τόσο πιο πολύ θύμωνα. Σκεπτόμουν: «Δεν περίμενα ότι, έπειτα από τόσο σύντομο διάστημα απουσίας, θα είχαν το θράσος να υιοθετήσουν τόσο υψηλό τόνο μαζί μου και, μάλιστα, να τολμήσουν… να τολμήσουν να με αποκαλέσουν Φαρισαίο. Μισώ τους Φαρισαίους περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον. Πώς θα μπορούσα να αντισταθώ στον Κύριο, όπως οι Φαρισαίοι; Έχω δουλέψει πολύ σκληρά για πάρα πολλά χρόνια, μοχθώντας μέρα-νύχτα για τους πιστούς. Πώς γίνεται να μην το ξέρουν;» Όσο πιο πολύ το σκεφτόμουν, τόσο πιο αναστατωμένη ένοιωθα, και σκέφτηκα: «Πώς είναι δυνατόν να με αποστομώνει μια χούφτα πιστών που ακόμα δεν βγήκαν από τ’ αβγό τους; Έχω διαβάσει άπειρες φορές τη Βίβλο – δεν υπάρχει περίπτωση να μην κερδίσω σε αυτή τη συζήτηση».

Έτσι, ξετρύπωσα για άλλη μια φορά τον στυλό μου και τους έγραψα μια δεύτερη επιστολή, λέγοντας: «Αδελφοί και αδελφές, η ειρήνη υμίν ενώπιον του Κυρίου! Η ανάγνωση της επιστολής σας μου προκάλεσε μεγάλη αναστάτωση. Δεν σας ζητώ να κάνετε ό,τι σας λέω – παρεξηγήσατε τις προθέσεις μου. Φοβάμαι μήπως παρεκκλίνετε από τον δρόμο του Κυρίου Ιησού, διότι ο Κύριος Ιησούς είπε: “Τότε εάν τις είπη προς υμάς· ��δού εδώ είναι ο Χριστός ή εδώ, μη πιστεύσητε· διότι θέλουσιν εγ��ρθή ψευδόχριστοι και ψευδοπροφήται και θέλουσι δείξει σημεία μεγάλα και τέρατα, ώστε να πλανήσωσιν, ει δυνατόν, και τους εκλεκτούς” (Κατά Ματθαίον 24:23-24). Ο Παύλος είπε επίσης: “Σας παρακαλούμεν δε, αδελφοί, περί της παρουσίας του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και της εις αυτόν επισυνάξεως ημών, να μη σαλευθήτε ταχέως από του φρονήματός σας, μηδέ να θορυβήσθε, μήτε διά πνεύματος μήτε διά λόγου μήτε δι’ επιστολής ως γραφομένης υφ’ ημών, ότι τάχα επλησίασεν ημέρα του Χριστού. Ας μη σας εξαπατήση τις κατ’ ουδένα τρόπον” (Προς Θεσσαλονικείς Β΄ 2:1-3). Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές, εν ονόματι του Κυρίου Ιησού σας ενημερώνω ότι έρχονται επικίνδυνοι καιροί τις έσχατες ημέρες, και ότι δεν πρέπει να πιστεύετε όσους κηρύττουν την έλευση του Κυρίου. Πρέπει να είμαστε πάρα πολύ προσεκτικοί και να έχουμε στο μυαλό μας τα λόγια του Κυρίου, ώστε να μην πάρουμε το λάθος μονοπάτι και Τον δυσαρεστήσουμε!»

Δύο εβδομάδες αργότερα, πήρα άλλο γράμμα εκ μέρους τους, που έλεγε: «Αδελφή Σου, οι γραφές που μας βρήκατε δεν είναι λάθος, αλλά πρέπει να είμαστε ξεκάθαροι ως προς το τι πραγματικά εννοεί ο Κύριος Ιησούς με αυτά τα λόγια και να μην παρεξηγούμε το θέλημά Του. Ο Κύριος Ιησούς μάς είπε ξεκάθαρα ότι, κατά τον ερχομό Του τις έσχατες ημέρες, ψευδόχριστοι θα κάνουν την εμφάνισή τους και θα πλασάρουν εαυτόν χρησιμοποιώντας το όνομά Του, και θα παρουσιάζουν θαύματα για να εξαπατήσουν τους ανθρώπους. Με αυτό, ο Κύριος μας λέει να κάνουμε πράξη την ικανότητα διάκρισης⸱ δεν λέει ότι όλοι όσοι κηρύττουν την έλευση του Κυρίου είναι αναληθείς. Αν, όπως λες, όλοι όσοι κηρύττουν την έλευση του Κυρίου είναι αναληθείς και πρέπει να φυλαγόμαστε από αυτούς και να τους απορρίπτουμε, τότε δεν είναι πολύ πιθανό να κλείσουμε την πόρτα στον Κύριο Ιησού, που ενσαρκώθηκε ξανά; Το λέμε αυτό, επειδή ο Κύριος είπε ότι θα έρθει ξανά. Προφανώς, η συγκεκριμένη οπτική δεν είναι σύμφωνη με το θέλημα του Κυρίου. Όσον αφορά στον διαχωρισμό ανάμεσα στον αληθινό Χριστό και τους ψευδόχριστους, σου έχουμε αντιγράψει εδώ ένα εδάφιο από τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού, και ελπίζουμε ότι θα του ρίξεις μια προσεκτική ματιά. Ο Παντοδύναμος Θεός είπε: “Αν, κατά τη σημερινή εποχή, εμφανιστεί κάποιος που μπορεί να επιδεικνύει σημεία και θαύματα, να εκβάλλει δαίμονες, να θεραπεύει τους αρρώστους και να εκτελεί θαύματα, και εάν αυτός ισχυρίζεται ότι είναι ο Ιησούς που έχει έρθει, τότε τούτο θα αποτελεί παραποίηση και μίμηση του Ιησού από τα κακά πνεύματα. Να το θυμάσαι! Ο Θεός δεν επαναλαμβάνει το ίδιο έργο. Το στάδιο του έργου του Ιησού έχει ήδη ολοκληρωθεί και ο Θεός δεν θα καταπιαστεί ποτέ ξανά με το συγκεκριμένο στάδιο” («Γνωρίζοντας το έργο του Θεού σήμερα» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»). Το έργο του Θεού δεν μπορεί να είναι πάντα αμετάβλ��το. Το έργο του Θεού είναι πάντα νέο, ποτέ παλιό, και ποτέ δεν επαναλαμβάνεται. Ακριβώς όπως το έργο του Θεού την Εποχή του Νόμου και την Εποχή της Χάριτος ήταν δύο διαφορετικά στάδια έργου. Τις έσχατες ημέρες, ο Θεός, μέσα από τα λόγια Του, έχει ήδη εκτελέσει ένα στάδιο του έργου της κρίσεως και του καθαρμού των ανθρώπων σύμφωνα με τις ανάγκες της ανθρωπότητας. Αυτό είναι ένα στάδιο σχολαστικού εξαγνισμού και σωτηρίας των ανθρώπων. Είναι πιο καινούργιο, υψηλότερο και πιο πρακτικό από τα προηγούμενα έργα. Από κάθε στάδιο του έργου του Θεού, μπορούμε να δούμε τις αλήθειες που εκφράζει Εκείνος, καθώς και τη σοφία, την εξουσία και τη δύναμη του έργου Του. Αλλά οι ψευδόχριστοι διακατέχονται από κακά πνεύματα και δεν διαθέτουν την ουσία του Θεού. Τους λείπει εντελώς η αλήθεια, οπότε είναι ανίκανοι να εκφράζουν αλήθειες, αλλά και ανίκανοι να εκφράσουν την παντοδυναμία, τη σοφία και διάθεση του Θεού. Είναι ξεκάθαρο ότι οι ψευδόχριστοι είναι εντελώς ανίκανοι να επιτελέσουν το έργο του Θεού. Οι ψευδόχριστοι μπορούν να μιμηθούν μόνο το έργο που έχει ήδη κάνει ο Κύριος Ιησούς, θεραπεύοντας αρρώστους, ξορκίζοντας δαίμονες και παρουσιάζοντας μερικά κοινά θαύματα, για να περάσουν εαυτόν ως Χριστός, προσπαθώντας να εξαπατήσουν τους ανθρώπους. Αδελφή, χρειαζόμαστε καθαρή κατανόηση των λόγων του Κυρίου⸱ δεν γίνεται να παρερμηνεύουμε το θέλημα του Κυρίου, πόσω μάλλον να σκάβουμε τον ίδιο μας τον λάκκο μόνο και μόνο επειδή τις έσχατες ημέρες κάνουν την εμφάνισή τους ψευδόχριστοι. Δεν γίνεται να μη μελετήσουμε καν το έργο της επιστροφής του Κυρίου…»

Παρ’ όλο που η συναναστροφή των αδελφών στο γράμμα ήταν καλά τεκμηριωμένη, δεν είχα καμία απολύτως πρόθεση να την αναζητήσω ή να την επεξεργαστώ. Το μόνο που με ενδιέφερε ήταν το αν είχαν αποδεχθεί ή όχι τις γραφές που τους είχα βρει και αν είχαν επιστρέψει στον Κύριο. Αναλογίστηκα τις δυο συζητήσεις στην αλληλογραφία μας και κατάλαβα ότι δεν είχαν πειστεί ούτε στο ελάχιστο. Αντίθετα, τους επέτρεψα να λογομαχήσουν μαζί μου μέχρις εξαντλήσεως, έως ότου έχασα εντελώς το κύρος μου. Έσπευσα να προσευχηθώ στον Κύριο και, εν συνεχεία, πήρα τη Βίβλο και όλα τα πνευματικά μου βιβλία και τα άπλωσα στο κρεβάτι μου. Συνέχισα να τα ξεφυλλίζω, θέλοντας να βρω μια βάση για να τους αντικρούσω. Το δωμάτιο ήταν εντελώς σιωπηλό, εκτός από το επαναλαμβανόμενο θρόισμα των σελίδων καθώς τις γύριζα. Προτού το καταλάβω, ήρθε η νύχτα κι ακόμα δεν είχα βρει τίποτα. Ήμουν τόσο κουρασμένη, που αναστέναξα βαθιά και σκέφτηκα: «Δεν είναι καθόλου εύκολο να βρω μια απάντηση σε τούτο το γράμμα». Το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν να πάρω τον στυλό μου και να γράψω τα εξής: «Αδελφοί και αδελφές, το γράμμα σας με άφησε με την αίσθηση ότι δεν είστε πια τα αξιαγάπητα αρνάκια που ήσασταν κάποτε. Δεν θέλετε καν να με ακούσετε, επιμένετε να παρεκκλίνετε από την οδό του Κυρίου, και βρίσκεστε σε πλήρη αντίθεση με εμένα. Νομίζω ότι η συμπεριφορά σας λυπεί τον Κύριο, αλλά κι εμένα. Είθε ο Κύριος Ιησούς να σας μεταστρέψει και το γράμμα αυτό να σας βοηθήσει να ��πιστρέψετε σύντομα. Αμήν!»

Έπειτα από κανά δυο εβδομάδες έλαβα νέα απάντησή τους, αλλά, προς απογοήτευσή μου, δεν είχαν επιστρέψει χάρη στην αγάπη και την ενθάρρυνσή μου. Αντίθετα, είπαν σκληρά και κατηγορηματικά: «Αδελφή Σου, είναι αλήθεια ότι μας προσηλύτισες, αλλά τον μόνο που πρέπει να ευχαριστούμε γι’ αυτό είναι ο Κύριος, επειδή Εκείνος που μας συγκέντρωσε με τη βοήθειά σου σε ένα ποίμνιο, εμάς, τα χαμένα και περιπλανώμενα πρόβατα, ήταν ο Θεός. Εσύ ήσουν απλά μια υπηρέτις που φρόντιζε το κοπάδι, αλλά μόνο ο Κύριος Ιησούς είναι ο αληθινός μας ποιμένας. Όπως είπε ο Κύριος Ιησούς: “Εγώ είμαι ο ποιμήν ο καλός, και γνωρίζω τα εμά και γνωρίζομαι υπό των εμών” (Κατά Ιωάννην 10:14). Ο Κύριος εμπιστεύεται τα πρόβατα σε κάθε άνθρωπο που εργάζεται για Εκείνον. Η ευθύνη του ατόμου είναι απλώς να τα προσέχει, και όταν ο Κύριος γυρίσει, πρέπει να επιστρέψει το κοπάδι σε Αυτόν. Αδελφή Σου, όλοι γνωρίζουμε την παραβολή των “κακών γεωργών”, για την οποία μίλησε ο Κύριος Ιησούς στη Βίβλο. Προκειμένου να καταλάβουν τον αμπελώνα διά της βίας, οι γεωργοί χτύπησαν τους υπηρέτες που ήρθαν να συλλέξουν τους καρπούς και όταν ο νοικοκύρης έστειλε τον γιο του, αυτοί τον σκότωσαν για να κάνουν δικό τους τον αμπελώνα. Όταν ο νοικοκύρης επιστρέψει, πώς θα αντιμετωπίσει αυτούς τους κακούς γεωργούς; Δεν πρέπει να είμαστε σαν αυτούς. Ο Κύριος τώρα επέστρεψε, και πρέπει να παραδώσουμε τα πρόβατα του Κυρίου στον Κύριο. Αυτή τη λογική πρέπει να έχουμε».

Η επιστολή αυτή με άφησε κατάπληκτη. Είπα μέσα μου: «Πώς γίνεται να αποκτήσουν τόση κατανόηση εν ριπή οφθαλμού; Έχουν περάσει μόλις δύο χρόνια από τότε που πήγα στο Σανντόνγκ και ίδρυσα αυτήν την εκκλησία. Όταν έφυγα, ήταν ακόμα σαν “μωρά” ως προς την πίστη τους. Ποτέ δεν πίστευα ότι, λίγους μόνο μήνες αφότου αποδέχτηκαν την Αστραπή της Ανατολής, τα λόγια τους θα περιείχαν τόση δύναμη ή ότι θα ήταν ικανοί να βρουν τόσο τέλεια εδάφια από τη Βίβλο για να καταρρίψουν τα επιχειρήματά μου, ούτε ότι εγώ θα έμενα χωρίς ούτε μία λέξη για να τους αντιτάξω». Εκείνη τη στιγμή, ήμουν πικρά απογοητευμένη και ένοιωσα ότι οι αδελφοί και οι αδελφές ήταν ακλόνητα αποφασισμένοι να ακολουθήσουν την Αστραπή της Ανατολής, ότι δεν σχεδίαζαν να γυρίσουν πίσω. Ήξερα ότι δεν θα κατάφερνα να τους πείσω να επιστρέψουν. Νοιώθοντας εντελώς αδύναμη και ανεπαρκής, τους έστειλα διστάζοντας μια τέταρτη επιστολή, όπου έλεγα: «Κάντε όπως νομίζετε. Όπως είναι γραμμένο από τα αρχαία χρόνια στη Βίβλο, ό,τι πηγάζει από τον Θεό, θα ευημερήσει και ό,τι πηγάζει από τον άνθρωπο, θα ηττηθεί. Μη μου γράψετε ξανά. Ελπίζω να είστε ικανοί να διατηρήσετε την πίστη και την αγάπη σας για τον Ιησού Χριστό».

Μετά την απόρριψη του έργου του Θεού τις έσχατες ημέρες για το οποίο μου είπαν οι αδελφοί και οι αδελφές από το Σανντόνγκ, το πνεύμα μου έγινε πιο σκοτεινό κι αδύναμο, και η γενική μου κατάσταση επιδεινώθηκε. Αν και συχνά νήστευα και προσευχόμουν και αναλογιζόμουν πώς μπορεί να έχω αμαρτήσει ενάντια στον Κύριο, δεν μπορούσα να κατανοήσω το θέλημά Του και αδυνατούσα να νοιώσω την παρουσία Του. Κατά τη διάρκεια ακριβώς εκείνης της περιόδου, οι πάστορες και οι πρεσβύτεροι εξαπέλυσαν ψευδείς κατηγορίες εναντίον μου διεκδικώντας τα χρήματα από τις προσφορές, καταφέρνοντας να με αποκλείσουν από την εκκλησία. Ήμο��ν απίστευτα δυστυχής και δεν ήξερα πού να στραφώ. Συχνά πήγαινα στην όχθη του ποταμού και έψαλλα τον ύμνο «Κύριε, είσαι ο στενότερος φίλος μου», ενώ έκλαιγα. Λαχταρούσα να επιστρέψει σύντομα ο Κύριος, για να με σώσει από τα δεινά μου.

Μια μέρα, έξι μήνες αργότερα, ενώ ετοίμαζα το μεσημεριανό, άκουσα τη πεθερά μου να με φωνάζει από την εξώπορτα. Ανοίγοντας την πόρτα, είδα μια λυγερή νεαρή γυναίκα με λεπτά χαρακτηριστικά, να στέκεται πίσω από τη πεθερά μου. Η πεθερά μου είπε: «Αυτή η νεαρή αδερφή έχει έρθει για να σε δει. Είχε μια διεύθυνση αλλά, μη μπορώντας να σε βρει, πήγε στην εκκλησία. Είπε ότι έπρεπε να σε δει επειγόντως, οπότε έσπευσα να τη φέρω». Εγώ αναμέτρησα προσεκτικά την αδελφή και είπα μέσα μου: «Πώς και δεν τη γνωρίζω;» Βλέποντάς με, εκείνη ήρθε αμέσως κοντά μου, πήρε το χέρι μου και είπε με ενθουσιασμό: «Ώστε εσύ είσαι η αδελφή Σου. Επιτέλους, σε βρήκα!» Αποσβολωμένη από τις ενέργειές της, εγώ την κοίταξα έκπληκτη και ρώτησα: «Ποια είστε; Δεν νομίζω ότι έχουμε ξανασυναντηθεί». Η ενθουσιώδης ανταπόκριση της ήταν: «Αδελφή, το επώνυμό μου είναι Γουανγκ. Βρίσκομαι εδώ χάρη στον αδελφό Μενγκ και την αδελφή Ζάο από το Σανντόνγκ. Ο αδελφός Μενγκ και οι υπόλοιποι έγραψαν ένα γράμμα στην τοπική Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού, ζητώντας μας να σκεφτούμε έναν τρόπο για να σε βρούμε οπωσδήποτε. Μας εμπιστεύτηκαν να σου πούμε για το ευαγγέλιο της βασιλείας του Θεού, επειδή εκείνοι είναι πολύ απασχολημένοι και πραγματικά δεν είχαν τον χρόνο να έρθουν αυτοπροσώπως. Δεν έχω ιδέα από πόσα χέρια πέρασε το γράμμα αυτό, αλλά έκανε μερικές βόλτες μέχρι να φτάσει σ’ εμάς. Έχω έρθει πάρα πολλές φορές, ρωτώντας για εσένα. Δεν ήταν εύκολο να σε βρω». Φτάνοντας σε αυτό το σημείο, η νεαρή αδελφή ξερόβηξε από τη συγκίνηση κι έβαλε το γράμμα στα χέρια μου. Εγώ το πήρα και διάβασα: «Η αδελφή Σου είναι αληθινή πιστή. Παρακαλούμε να τη βρείτε οπωσδήποτε και να της πείτε για το ευαγγέλιο της βασιλείας του Θεού…». Τα λόγια αυτά ζέσταναν την καρδιά μου και τα δάκρυά μου δεν έλεγαν να σταματήσουν να τρέχουν. Η πεθερά μου συγκινήθηκε και είπε: «Αυτό είναι πραγματικά έργο του Κυρίου! Αυτή είναι πραγματικά η αγάπη του Κυρίου!» Κοιτάζοντας αυτήν την καλοσυνάτη, ��ιλικρινή νεαρή αδελφή, στάθμισα τα συγκινητικά, ανυπόκριτα λόγια της επιστολής και ένιωσα την αίσθηση του επείγοντος των αδελφών να μοιραστούν μαζί μου το ευαγγέλιο της επιστροφής του Κυρίου. Το ένστικτό μου μέσα από την ψυχή μου, μού έλεγε ότι αυτή η αγάπη προερχόταν από τον Θεό. Μόνο ο Θεός αγαπά κάθε μία ψυχή τόσο και ενδιαφέρεται βαθιά για κάθε άνθρωπο που πιστεύει αληθινά σε Αυτόν. Κι έτσι, αποφάσισα ότι, τούτη τη φορά, θα αναζητούσα και θα μελετούσα το έργο του Παντοδύναμου Θεού τις έσχατες ημέρες. Δεν μπορούσα πια να αρνούμαι. Της είπα με ενθουσιασμό: «Έλα μέσα, αδελφή, και κάθισε». Εκείνη έγνεψε χαρούμενα, με τα μάτια της να λάμπουν ακόμα από τα δάκρυα.

Φάγαμε κάτι και, εν συνεχεία, προσκάλεσα και τη συνεργάτιδά μου, αδελφή Ζανγκ. Ο σύζυγός μου άκουσε ότι επρόκειτο να έχουμε συναναστροφή, και ζήτησε, κι εκείνος, άδεια. Η νεαρή αδελφή ρώτησε εγκάρδια: «Αδελφή, στο γράμμα του αδελφού Μενγκ έλεγαν ότι σου είχαν γράψει αρκετές επιστολές σχετικά με το έργο του Θεού των εσχάτων ημερών, αλλά εσύ δεν ήθελες να το αποδεχτείς. Αναρωτιέμαι ποιες είναι οι σκέψεις σου πάνω στο ζήτημα αυτό. Αν αντιμετωπίζεις δυσκολίες, αδελφή, σε παρακαλώ να τις μοιραστείς⸱ μπορούμε να συναναστραφούμε και να αναζητήσουμε μαζί». Εγώ είπα: «Αφού με ρωτάς, θα ανοιχτώ και θα σου πω. Επειδή φοβόμουν μήπως με εξαπατήσουν οι ψευδόχριστοι που κάνουν την εμφάνισή τους κατά τη διάρκεια των εσχάτων ημερών, ενέμεινα στο “όλοι όσοι κηρύττουν την έλευση του Κυρίου είναι αναληθείς”, και δεν διερεύνησα το έργο του Παντοδύναμου Θεού τις έσχατες ημέρες. Αργότερα, συλλογίστηκα αρκετά αυτά που έλεγαν ο αδελφός Μενγκ και οι άλλοι στα γράμματά τους, και σκέφτηκα ότι έβγαζαν νόημα. Η τυφλή απόρριψη εκ μέρους μας οποιουδήποτε ευαγγελίου για την επιστροφή του Κυρίου εξαιτίας της εμφάνισης ψευδόχριστων τις έσχατες ημέρες, σημαίνει ότι σκάβουμε τον ίδιον μας τον λάκκο. Ωστόσο, αν θέλουμε να καλωσορίσουμε την επιστροφή του Κυρίου, δεν είναι δυνατόν να είμαστε ανίκανοι να διακρίνουμε μεταξύ του αληθινού Χριστού και των ψευδόχριστων. Εφόσον βρίσκεσαι εδώ, σε παρακαλούμε να συναναστραφείς μαζί μας πάνω σε αυτό το θέμα». Η αδελφή Ζανγκ, ο σύζυγός μου και η πεθερά μου, ένευσαν και εκείνοι, συμφωνώντας.

Τότε, η αδελφή μάς διάβασε ένα χωρίο από τα λόγια του Θεού, όπου ο Παντοδύναμος Θεός έλεγε: «Δεν είναι δύσκολο να το μελετήσει κανείς αυτό, αλλά θα πρέπει όλοι μας να γνωρίζουμε την εξής αλήθεια: Αυτός που είναι η ενσάρκωση του Θεού θα κατέχει την ουσία του Θεού, κι αυτός που είναι η ενσάρκωση του Θεού θα κατέχει την έκφραση του Θεού. Εφόσον ο Θεός ενσαρκώνεται, φέρει το έργο που πρέπει να επιτελέσει. Εφόσον ο Θεός ενσαρκώνεται, θα εκφράζει αυτό που είναι και θα έχει την ικανότητα να μεταδώσει την αλήθεια στον άνθρωπο, να του εμφυσήσει τη ζωή και να του δείξει την οδό. Η σάρκα που δεν περιέχει την ουσία του Θεού είναι σίγουρο ότι δεν είναι η ενσάρκωση του Θεού. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία περί αυτού. Για να διερευνήσει ο άνθρωπος αν πρόκειται για την ενσάρκωση του Θεού, πρέπει να το προσδιορίσει από τη διάθεση που Αυτός εκφράζει και τον λόγο που Αυτός εκφέρει. Δηλαδή, πρέπει να κριθεί από την ουσία του Θεού κατά πόσο είναι ή όχι η ενσάρκωσή Του και κατά πόσο είναι ή όχι ο αληθινός δρόμος. Και συνεπώς, προκειμένου να προσδιοριστεί[α] αν πρόκειται για την ενσάρκωση του Θεού, το σημαντικότερο είναι να δίνουμε προσοχή στην ουσία Του (στο έργο Του, τον λόγο Του, τη διάθεσή Του και πολλά άλλα), παρά στην εξωτερική εμφάνιση. Αν ο άνθρωπος κοιτάζει μόνο την εξωτερική εμφάνισή Του και παραβλέπει την ουσία Του, τότε αυτό καταδεικνύει την άγνοια και την αφέλεια του ανθρώπου» (Πρόλογος του βιβλίου «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»). Αφού διάβασε τα λόγια του Θεού, η νεαρή αδελφή συναναστράφηκε τα εξής: «Από τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού, μπορούμε να καταλάβουμε ότι το κλειδί για τον διαχωρισμό του αληθινού Χριστού από τους ψευδόχριστους, είναι να κοιτάξει κανείς την ουσία τους. Αυτή μπορεί να γίνει αντιληπτή από το έργο, τα λόγια και τη διάθεσή τους. Ο Κύριος Ιησούς είπε κάποτε: “Εγώ είμαι η οδός και η αλήθεια και η ζωή” (Κατά Ιωάννην 14:6). Προφανώς, δεδομένου ότι Εκείνος ήταν ο ενσαρκωθείς Θεός, μπορούσε να εκφράζει την αλήθεια και να επιτελεί το έργο του Θεού⸱ μπορούσε επίσης να εκφράζει τη διάθεση του Θεού και αυτό που έχει και είναι Αυτός. Ακριβώς όπως και την Εποχή της Χάριτος, ο Κύριος Ιησούς εξέφρασε πολλές αλήθειες, εξέφρασε μια διάθεση κυρίως ελέους και αγάπης, και ολοκλήρωσε το έργο της λύτρωσης άπασας της ανθρωπότητας. Από το έργο και τα λόγια του Κυρίου Ιησού και από τη διάθεση που εξέφρασε, μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι ο Ιησούς Χριστός ήταν η αλήθεια, η οδός και η ζωή, ότι ήταν ο Ίδιος ο ενσαρκωθείς Θεός. Τώρα, ο Παντοδύναμος Θεός έχει έρθει και έχει εκφράσει όλες τις αλήθειες για να εξαγνίσει και να σώσει την ανθρωπότητα⸱ έχει επιτελέσει το έργο των εσχάτων ημερών της κρίσεως και του παιδέματος των ανθρώπων. Τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού αποκαλύπτουν την αλήθεια της διαφθοράς της ανθρωπότητας από τον Σατανά, καθώς και τη φύση και την ουσία του ανθρώπου. Μας λένε όλες τις πτυχές της αλήθειας, όπως τι είναι επίτευξη σωτηρίας, τι σημαίνει διάθεση μεταμόρφωσης και το μονοπάτι για την επίτευξή της, καθώς και τι είναι μελλοντικός προορισμός της ανθρωπότητας και ποιο θα είναι το τέλος για όλα τα είδη ανθρώπων. Τα λόγια Tου αποκαλύπτουν επίσης τα μυστήρια του έξι χιλιάδων ετών σχεδίου διαχείρισης του Θεού και τις ενσαρκώσεις, ενώ εκφράζουν και την έμφυτη διάθεση του Θεού, την ουσία Του και αυτό που έχει και είναι Αυτός. Υπό την προϋπόθεση ότι διαβάσαμε επιμελώς τα λόγια του Θεού, θα μπορέσουμε να κατανοήσουμε ότι τα λόγια που εξέφερε ο Παντοδύναμος Θεός, είναι η φωνή του Πνεύματος της αλήθειας, η οδός της κρίσεως τις έσχατες ημέρες. Το έργο του Παντοδύναμου Θεού τις έσχατες ημέρες έχει εκπληρώσει προφητείες στη Βίβλο, όπως: “Διότι έφθασεν ο καιρός του να αρχίση η κρίσις από του οίκου του Θεού” (Α΄ Πέτρου 4:17). “Όταν δε έλθη εκείνος, το Πνεύμα της αληθείας, θέλει σας οδηγήσει εις πάσαν την αλήθειαν” (Κατά Ιωάννην 16:13) και “Ο αθετών εμέ και μη δεχόμενος τους λόγους μου, έχει τον κρίνοντα αυτόν· ο λόγος, τον οποίον ελάλησα, εκείνος θέλει κρίνει αυτόν εν τη εσχάτη ημέρα” (Κατά Ιωάννην 12:48). Οι αλήθειες που έχει εκφράσει ο Παντοδύναμος Θεός, το έργο της κρίσεως, του παιδέματος και εξαγνισμού των ανθρώπων που έχει επιτελέσει, και η διάθεση που χαρακτηρίζεται από δικαιοσύνη ��ην οποία εξέφρασε Εκείνος, όλα επιβεβαιώνουν απόλυτα ότι ο Παντοδύναμος Θεός είναι η έκφραση του Χριστού των εσχάτων ημερών. Αντίθετα, οι ψευδόχριστοι δεν διαθέτουν την ουσία του Θεού. Οι περισσότεροι διακατέχονται από κακά πνεύματα ή είναι υπερβολικά αλαζονικοί δαίμονες και κακά πνεύματα που στερούνται ολοκληρωτικά λογικής. Δεν μπορούν ούτε να εκφράσουν αλήθειες για να παράσχουν τροφή στους ανθρώ��ους, ούτε να διεξαγάγουν έργο κρίσεως για να τους εξαγνίσουν. Μπορούν μόνο να εξαπατούν εκείνους τους ανόητους, αδαείς και μπερδεμένους ανθρώπους, που θέλουν να γεμίσουν την κοιλιά τους με ψωμί για να απομακρύνουν την πείνα, δείχνοντάς τους απλοϊκά σημεία και θαύματα. Επομένως, μας είναι πολύ εύκολο να διακρίνουμε ανάμεσα στον αληθινό Χριστό και τους ψευδόχριστους μέσω της εξής αρχής: Ο Χριστός είναι η αλήθεια, η οδός και η ζωή. Αυτό είναι απολύτως σύμφωνο με το θέλημα του Θεού».

Καθώς άκουγα τη συναναστροφή της αδελφής, γύριζα ξανά και ξανά στο μυαλό μου το εξής: «Τόσα χρόνια πιστεύω στον Κύριο, και πρώτη φορά ακούω τέτοια συναναστροφή. Τώρα, τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού μιλούν πολύ διεξοδικά για τον διαχωρισμό μεταξύ του αληθινού Χριστού και των ψευδόχριστων⸱ μοιάζει σαν τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού να είναι πράγματι η φωνή του Αγίου Πνεύματος. Θεέ μου! Περίμενα πάντοτε με αγωνία την επιστροφή Σου, αλλά τα τελευταία χρόνια επικεντρώθηκα αποκλειστικά στο να φυλάγομαι ενάντια στους ψευδόχριστους, και δεν είχα την καρδιά για να αναζητήσω. Δεν διερεύνησα καθόλου την επιστροφή Σου για να επιτελέσεις το έργο της κρίσεως τις έσχατες ημέρες, όπως καταθέτει μαρτυρία η Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού, απλώς της αντιστεκόμουν τυφλά και την καταδίκαζα. Κύριε, στ’ αλήθεια Σε έκλεισα απ’ έξω;» Η σκέψη αυτή έκανε την καρδιά μου να αρχίσει να σφυροκοπά. Πανικοβλήθηκα και δεν μπορούσα πλέον να κάθομαι ακίνητη, οπότε σηκώθηκα και, με το πρόσχημα ότι πήγαινα για νερό, πήγα στην κουζίνα, προσπαθώντας να ηρεμήσω λιγάκι. Ενώ έβαζα νερό, σκέφτηκα: «Η αδελφή είναι νεότατη, αλλά η συναναστροφή της πάνω στην αλήθεια είναι πολύ πρακτική. Αλλά και οι αδελφοί και οι αδελφές από το Σανντόνγκ προόδευσαν πολύ γρήγορα μετά την αποδοχή του έργου του Παντοδύναμου Θεού. Η κατανόησή τους ως προς τη Βίβλο και η γνώση τους σχετικά με το έργο του Θεού ήταν πολύ μεγαλύτερη από τη δική μου. Αυτή η οδός επιτρέπει στους ανθρώπους να κατανοήσουν την αλήθεια και να αποκτήσουν γνώση του έργου του Θεού. Αυτό δεν είναι έργο του Θεού;» Ενώ σκεπτόμουν σοβαρά όλα αυτά, ένοιωθα ταυτόχρονα ενθουσιασμό, αλλά και μεταμέλεια. Αναλογίστηκα τότε που έγραφα εκείνα τα γράμματα στους αδελφούς και τις αδελφές στο Σανντόνγκ. Κράδαινα τον στυλό μου, κατσαδιάζοντάς τους με αλαζονικό ύφος. Και στην προσέγγισή μου σχετικά με την επιστροφή του Κυρίου, όχι μόνο απέτυχα να αναζητήσω την αλήθεια και να αποδεχθώ τη συναναστροφή των αδελφών, αλλά, αντ’ αυτού, την απέκρουα και την απέρριπτα επίμονα. Θεωρούσα εαυτόν αυθεντία της αλήθειας και ήθελα όλοι οι αδελφοί και οι αδελφές να με ακούν, ενώ πίστευα και ότι έβαζα τα δυνατά μου για να υπερ��σπιστώ την αληθινή οδό. Ποτέ δεν μου πέρασε από το μυαλό ότι αντιστεκόμουν στον Θεό. Άρα αυτό δεν με καθιστούσε σύγχρονο Φαρισαίο; Εκείνη τη στιγμή, αισθάνθηκα σαν να μου είχαν ρίξει έναν κουβά κρύο νερό⸱ ένοιωθα άνευρη και αδύναμη παντού. Τα χέρια μου έτρεμαν ανεξέλεγκτα, και στο μυαλό μου αναπαρήγα ξανά και ξανά σκηνές όπου αντιστεκόμουν στον Θεό… Δεν μπόρεσα να κρατηθώ άλλο – δάκρυα άρχισαν να τρέχουν από τα μάτια μου. Μισούσα τον εαυτό μου που υπήρξα τόσο αλαζονική και τυφλή. Μετά από αρκετή ώρα, σκούπισα τα δάκρυά μου και επέστρεψα στο δωμάτιο κρατώντας ένα δίσκο με ποτήρια γεμάτα νερό. Η αδελφή με κοίταξε και ρώτησε ανήσυχα: «Αδελφή, αποδέχεσαι αυτή τη συναναστροφή;» Αναστενάζοντας, εγώ είπα κατηγορώντας τον εαυτό μου: «Ακούγοντας τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού και τη δική σου συναναστροφή, νοιώθω ότι ο Παντοδύναμος Θεός είναι ο επιστρέψας Κύριος Ιησούς. Ενώ περίμενα την κάθε μέρα για την επιστροφή του Κυρίου, ποτέ δεν φαντάστηκα ότι τώρα ο Κύριος επέστρεψε – άνετα θα κρατούσα τον ρόλο του Φαρισαίου. Έχω κάνει πραγματικά μεγάλο κακό! Αντιστάθηκα στον Θεό». Κι άρχισα να κλαίω τόσο πολύ, που ήταν αδύνατον να μιλήσω.

Αργότερα, έπειτα από κάποιο χρονικό διάστημα που πέρασε με την ανάγνωση των λόγων του Παντοδύναμου Θεού, η αδελφή Ζανγκ, η πεθερά μου, ο σύζυγός μου κι εγώ βεβαιωθήκαμε απόλυτα ότι ο Παντοδύναμος Θεός είναι ο επιστρέψας Κύριος Ιησούς. Ήμουν τόσο απίστευτα ευτυχής, που, ενθουσιασμένη, έστειλα και πέμπτο γράμμα στους αδελφούς και τις αδελφές στο Σανντόνγκ: «Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές! Δόξα τω Θεώ που, χάρη στις πολλές κοινοποιήσεις σας σχετικά με το ευαγγέλιο της βασιλείας του Θεού, τώρα έχω αποδεχτεί το έργο του Παντοδύναμου Θεού τις έσχατες ημέρες και έχω γίνει μέλος της Εκκλησίας του Παντοδύναμου Θεού. Παρ’ όλο που το αποδέχθηκα αργότερα από ό,τι εσείς, δεν θέλω να μείνω πίσω. Θα αφοσιωθώ ψυχή τε και σώματι στο να σας προφτάσω…». Εκείνη τη στιγμή, αισθάνθηκα λες και η καρδιά μου πετούσε μαζί με το γράμμα πίσω στο Σανντόνγκ, για να συναθροιστεί μαζί με τους αδελφούς και τις αδερφές μου εκεί. Δόξα τω Θεώ για την αγάπη Του!

Πηγή από: Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού

[maxmaggr]

16 Ταινίες με ζόμπι για τους λάτρεις του είδους

Λίγα είδη ταινιών τρόμου έχουν αποκτήσει τόση μεγάλη απήχηση μέσα στα χρόνια, όσο οι ταινίες με ζόμπι. Κάτι η γοητεία του κοινού με το θάνατο και η φαντασία της εκκίνησης του κόσμου εκ νέου σε μια μετα-αποκάλυπτικη ερημιά έχει κάνει τις ιστορίες ζόμπι παγκοσμίως αγαπητές. Οι ταινίες με ζόμπι ποικίλλουν ως προς το περιεχόμενο τους με κοινή αφετηρία τα αιμοβόρα αυτά πλάσματα. Ταινίες με μαύρο χιούμορ, κοινωνικοπολιτικά μηνύματα και παρεμβάσεις, ταινίες αγωνίας και τρόμου, δημιουργήθηκαν μέσα στις δεκαετίες και ξεχώρισαν ή διακρίθηκαν ως διαχρονικές. Δεν χρειάζεται απαραίτητα να οριοθετείται ο ορισμός του ''ζόμπι'', μιας και σε όλες αυτές τις ταινίες τα πλάσματα αυτά δεν ακολουθούν κάποιες συγκεκριμένες οδηγίες μόλυνσης και δημιουργίας. Έτσι, προτού δημιουργηθεί κάποιος θανατηφόρος ιός ή μας καταλάβει κάποια ομάδα ζωντανών νεκρών, ρίξτε μια ματιά σε 16 ταινίες που άλλαξαν το Box Office και μας έκαναν να αγαπήσου��ε το είδος.

1. Zombieland (2009)

Πρωταγωνιστές: Jesse Eisenberg, Emma Stone, Woody Harrelson Σκηνοθεσία: Ruben Fleischer Trailer: https://www.youtube.com/watch?v=8m9EVP8X7N8 Βαθμολογία στο IMDB: 7.6 / 10 Την ταινία προτείνει ο: Χρήστος Χριστακίδης Δεν μπορεί να ακούσει κάποιος την φράση «ταινίες με ζόμπι» και να μην του έρθει στο μυαλό το «Zombieland». Εν μέσω αποκάλυψης, ένας ντροπαλός φοιτητής (Jesse Eisenberg), ένας σκληρός τύπος (Woody Harrelson ) και δύο αδερφές ( Emma Stone, Abigail Breslin) ταξιδεύουν σε μια Αμερική γεμάτη με ζόμπι με σκοπό την επιβίωση. Το «Zombieland» είναι η ταινία που κατάφερε να συνδυάσει υποδειγματικά το horror και την κωμωδία. Το χιούμορ, τα απροσδόκητα twists αλλά και οι ξεκαρδιστικές ερμηνείες των πρωταγωνιστών θα σας εκπλήξουν. Επιπλέον, ρόλο στην ταινία έχει και ο Bill Murray ,ο οποίος υποδύεται τον... Bill Murray. Τι άλλο μένει για να πειστείτε;

2. Η νύχτα των ζωντανών νεκρών / Night of the Living Dead (1968)

Πρωταγωνιστές: Duane Jones, Judith O’Dea, Karl Hardman Σκηνοθεσία: George A. Romero Trailer: https://youtu.be/ob8vZhSjES8 Βαθμολογία στο IMDB: 7,9/10 Την ταινία προτείνει η: Ματίνα Γρόλλιου Μία από τις πλέον κλασικές ταινίες με ζόμπι (για να μην πούμε η πιο κλασική απ’ όλες) είναι «Η νύχτα των ζωντανών νεκρών» του μετρ του είδους George Romero. Εδώ δε θα δείτε πολλές σκηνές βίας κι άφθονο αίμα, αυτό το λίγο που θα δείτε όμως θα σας ταράξει μέχρι τα βάθη της ψυχής σας. Αυτό συμβαίνει γιατί η ταινία δίνει βάθος στους ανθρώπινους χαρακτήρες, τους οποίους και παρακολουθούμε από το πρώτο σοκ μέχρι την τραγική συνειδητοποίηση της κατάστασης και την απόλυτη κυριαρχία του τρόμου. Το ασπρόμαυρο της ταινίας προσδίδει ακόμα περισσότερη αγωνία από όσο θα περίμενε κανείς και τα εξαιρετικά γυρίσματα μας δίνουν μια ταινία που κάθε φαν των ζόμπι θα έπρεπε να δει.

3. Warm Bodies / Αγάπησα ένα ζόμπι (2013)

Πρωταγωνιστές: Nicholas Hoult, Dave Franco, Teresa Palmer Σκηνοθεσία: Jonathan Levine Trailer: https://www.youtube.com/watch?v=a_5yE0-edB0 | Βαθμολογία στο IMDB: 6.9/10 Την ταινία προτείνει η: Δήμητρα Κούστα Η συγκεκριμένη δεν είναι μια από τις συνηθισμένες, σκληρές, ταινίες με ζόμπι αλλά αποτελεί μια ιδιαίτερη ιστορία αγάπης. Ο R ζει την ζωή του όπως τα υπόλοιπα ζόμπι μέχρι την στιγμή που σώζει ένα κορίτσι. Τώρα, είναι αποφασισμένος να κάνει τα πάντα για να την προστατέψει από τους αιμοδιψείς φίλους του αλλά και να μείνει μαζί της παρά τις διαφορές τους. Η πρωτόγνωρη αυτή σχέση έρχεται να αλλάξει τα δεδομένα αυτής της δυστοπίας που έχει κατακλύσει η θανατηφόρα επιδημία. Η ταινία είναι βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο του Isaac Marion.

4. Dawn of the dead (1978)

Πρωταγωνιστές: Ken Foree, Scott Reiniger, David Emge, Tom Savini, Gaylen Ross, Joseph Pilato Σκηνοθεσία: George A. Romero Trailer: https://youtu.be/Yd-z5wBeFTU Βαθμολογία στο IMDB: 7.9/10 Την ταινία προτείνει η: Χριστίνα Λόνδου Οι ταινίες με ζόμπι δεν αποτελούν μόνο πραγματικότητα της εποχής, πράγμα που αποδεικνύεται από την συγκεκριμένη ταινία, η οποία παρά την παλαιότητά της παραμένει επίκαιρη στα μηνύματά της. Η υπόθεση διαδραματίζεται σε ένα εμπορικό κέντρο, όπου οι τέσσερις ήρωες προσγειώνονται με το ελικόπτερο τους σε μία προσπάθεια να βρουν καταφύγιο από την επικρατούσα παράνοια των ζόμπι. Ωστόσο, η επιλογή τους φαίνεται λάθος, αφού τελικά εγκλωβίζονται σε αυτό μαζί με εκατοντάδες άβουλα και άψυχα ζόμπι, που περιφέρονται άσκοπα καταναλώνοντας. Θα καταφέρουν οι πρωταγωνιστές να επιβιώσουν ή τους περιμένει η ίδια μοίρα; Ο George Romero βρίσκεται στο απόγειο της δημιουργίας του, παρουσιάζοντας μέσω των "νεκροζωντανών" με σατιρική κοινωνικοπολιτική διάθεση την κατανάλωση ως ναρκωτικό, την κατάρρευση της κοινωνίας και τις επιπτώσεις της στον ανθρώπινο ψυχισμό.

5. Tο Κακο: Στην εποχη των Ηρωων (2009)

Πρωταγωνιστές: Αποστόλης Τότσικας, Γιάννης Τσιμιτσέλης, Ιωάννα Παππά Σκηνοθεσία: Γιώργος και Πέτρος Νούσιας, Claudio Bolivar Trailer: https://www.youtube.com/watch?v=F98n9o0mimU Βαθμολογία στο IMDB: 5.6/10 Την ταινία προτείνει η: Ζαννίνα Μαργαρίτη Λίγοι επιζώντες του Κακού στην πρωτεύουσα παλεύουν με τους ζωντανούς – νεκρούς συμπολίτες τους με φόντο την Αθήνα. Οι εφτάψυχοι χαρακτήρες του «Αργύρη» και του «Βακιρτζή» έρχονται αντιμέτωποι δεύτερη φορά με το Κακό. Μια κατάρα που τους πάει πίσω, πριν από 3000 χρόνια, στην Αθήνα της αρχαιότητας. Τo «Κακό στην Εποχη των Ηρώων» είναι η συνέχεια της ταινίας των αδερφών Νούσια «Το Κακό». Ίσως είναι οι μοναδικές ελληνικές ταινίες με ζόμπι, γι΄αυτό και αξίζει ειδική μνεία. Μάλιστα, στο sequel έχει γίνει εμφανώς καλύτερη και πιο προσεγμένη ��ουλειά. Οι χορηγοί και οι υψηλές οικονομικές δαπάνες έδωσαν στην ταινία το επαγγελματικό ύφος που έπρεπε και φυσικά τα εφέ! Ωστόσο, η σκηνοθετική προσέγγιση δεν ήταν τόσο προσανατολισμένη στη δράση, παρόλο που υπάρχει διάχυτη και καθηλωτική για τα ελληνικά δεδομένα με splatter και κομμένα κεφάλια. Το χιούμορ και το cult στοιχείο είναι αυτά που κυριαρχούν και την κάνουν ακόμα πιο διασκεδαστική. Όπως και να έχει, ξεφεύγει από το κλασικό τρίπτυχο του σύγχρονου ελληνικού κινηματογράφου: ρομάντζο – κωμωδία – δράμα. Όντας υποψήφια για βραβείο καλύτερου μακιγιάζ από την Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου και αποσπώντας αυτό των καλύτερων εφέ, ταξίδεψε έως την αμερικανική μεγάλη οθόνη.

6. 28 Days Later (2002)

Πρωταγωνιστές: Cillian Murphy, Naomie Harris, Christopher Eccleston Σκηνοθεσία: Danny Boyle Trailer: https://www.youtube.com/watch?v=c7ynwAgQlDQ Βαθμολογία στο IMDB: 7/10 Την ταινία προτείνει η: Νικολέτα Τσακουρίδου Μια οµάδα ακτιβιστών οικολόγων απελευθερώνει από ένα ερευνητικό εργαστήριο πειραματόζωα φορείς ενός επικίνδυνου ιού. Φυσικά, όπως στις πιο πολλές ταινίες με ζόμπι, πάντα υπάρχει κάποιος που άθελα ή θελημένα ελευθερώνει κάποιον ιό. Καμία ένδειξη θεραπείας και αποτέλεσµα: µέσα σε 28 ηµέρες, έχει εξαπλωθεί σε ολόκληρη τη Βρετανία, µετατρέποντάς τη σε έρηµο τοπίο. Μια οµάδα επιζώντων προσπαθεί να επιβιώσει αγνοώντας ότι οι επιθέσεις των µολυσµένων ατόµων από τον ιό δεν είναι το µόνο πρόβληµα που θα έχουν να αντιµετωπίσουν.

7. Train to Busan / Το εξπρές των Ζωντανών Νεκρών (2016)

Πρωταγωνιστές: Yoo Gong, Yu-mi Jung, Dong-seok Ma Σκηνοθεσία: Sang-ho Yeon Trailer: https://www.youtube.com/watch?v=1ovgxN2VWNc Βαθμολογία στο IMDB: 7.5 /10 Την ταινία προτείνει η: Ζαννίνα Μαργαρίτη Η κορεάτικη παραγωγή είναι από τις πιο έξυπνες ταινίες με ζόμπι αφού όχι μόνο διατηρεί τη δράση και την αγωνία σε όλη την εξέλιξη της πλοκής αλλά προβαίνει και σε κοινωνικό σχολιασμό. Θα έλεγε κανείς πως η ταινία είναι ένας παραλληλισμός με την έξαρση των κρουσμάτων πνευμονίας που έπιασε απροετοίμαστη τη Νότια Κορέα το 2015. Απολογισμός 36 νεκροί. Είναι άραγε τόσα τα ζόμπι της ταινίας; Στα συν της είναι και το ότι δεν εγκαταλείπει την ασιατική αισθητική των ταινιών τρόμου.

8. The serpent and the rainbow / Bουντού (1988)

Πρωταγωνιστές: Bill Pullman, Cathy Tyson, Zakes Mokae Σκηνοθεσία: Wes Craven Trailer: https://www.youtube.com/watch?v=3rlOxFlWcw8 Βαθμολογία στο IMDB: 6.5/10 Την ταινία προτείνει η: Ζαννίνα Μαργαρίτη Ο σκηνοθέτης του Scream αποτυπώνει στο φιλμ του την κινηματογραφική εκδοχή του βιβλίου του Wade Davis και μας δίνει μία από τις συναρπαστικότερες ταινίες με ζόμπι. Με έναν δυναμικό και αεικίνητο Bill Pullman στον πρωταγωνιστικό ρόλο μας μεταφέρει στην Αϊτή όπου το Βουντού αποτελεί τη λαϊκή θρησκεία. Με απώτερο σκοπό του να βρει τη σκόνη που μετατρέπει τους ανθρώπους σε ζόμπι, και να την παρέχει στην φαρμακευτική εταιρεία που συνεργάζεται, μπαίνει σε μεγάλους μπελάδες. Μπορεί η vintage αισθητική να μην βρει πολλούς υποστηρικτές στο σήμερα αλλά αν το κοινό αψηφίσει αυτό το (ίσως) μειονέκτημα θα ανταμειφθεί.

9. Shaun of the Dead (2004)

Πρωταγωνιστές: Simon Pegg, Nick Frost, Bill Nighy Σκηνοθεσία: Edgar Wright Trailer: https://youtu.be/LIfcaZ4pC-4 Βαθμολογία στο IMDB: 7.9/10 Την ταινία προτείνει ο: Σπύρος Καραγεώργης Ο Shaun συγκατοικεί με τον Ed και έχει σχέση με την Liz. Όταν όμως χωρίζουν εκείνος δεν μπορεί να το ξεπεράσει. Όταν αποφασίζει όμως να την ξανακερδίσει, η προσπάθειά του διακόπτεται από μια αποκάλυψη ζόμπι. Άλλη μια κωμωδία που σατιρίζει ταινίες με ζόμπι αυτή την φορά με το μοναδικό αγγλικό χιούμορ και το σκηνοθετικό στυλ του Edgar Wright.

10. Versus (2000)

Πρωταγωνιστές: Tak Sakaguchi, Hideo Sakaki, Chieko Misaka Σκηνοθεσία: Ryûhei Kitamura Trailer: https://www.youtube.com/watch?v=wg7ljhZuJJc&t=32s Βαθμολογία στο IMDB: 6.5 /10 Την ταινία προτείνει η: Ζαννίνα Μαργαρίτη Η Ιαπωνική μαφία, το kung fu, τα splatter, οι Σαμουράι και τα ζόμπι όλα μαζί σε μια κινηματογραφική ματιά. Το Versus είναι το μικρό διαμαντάκι ανάμεσα στις ταινίες με ζόμπι για όσους αγαπούν την Ιαπωνική κουλτούρα. Σενάριο αναμενόμενο βέβαια: δύο κρατούμενοι καταφέρνουν να αποδράσουν από μια φυλακή υψίστης ασφαλείας. Καταφεύγουν έτσι σε ένα δάσος που είναι το σημείο συνάντησής τ��υ με την Ιαπωνική μαφία που θα τους παραλάμβανε. Όμως, είναι και η 444η από τις 666 πύλες προς τον άλλο κόσμο. Και θα το καταλάβουν όταν ο αρχηγός της μαφίας και ο ένας εκ των δύο πρώην φυλακισμένων σκοτωθούν πάνω στον καβγά και αναστηθούν

11. Planet Terror (2007)

Πρωταγωνιστές: Rose McGowan, Josh Brolin, Bruce Willis Σκηνοθεσία: Robert Rodriguez Trailer: https://youtu.be/KaWPHLZAZbg Βαθμολογία στο IMDB: 7.1/10 Την ταινία προτείνει ο: Σπύρος Καραγεώργης Μετά από μια καταστροφή όπου ένα βιολογικό όπλο μετατρέπει χιλιάδες πολίτες σε ζόμπι, μία ομάδα από επιζώντες προσπαθεί να μείνει ζωντανή και να το σκάσει μακριά πριν να είναι αργά. Πρόκειται για μια cult ταινία με καταιγιστική αλλά υπερβολική δράση που υπογράφει με το μοναδικό του στυλ ο Robert Rodriguez. Επίσης πολύ ωραίος τρόπος γυρίσματος που τιμά ταινίες με ζόμπι είδους των δεκαετιών 70s και 80s.

12. Les Affames / Οι Πεινασμένοι (2017)

Πρωταγωνιστές: Marc-André Grondin, Monia Chokri, Charlotte St-Martin Σκηνοθε��ία: Robin Aubert Trailer: https://www.youtube.com/watch?v=o3abQ2oRBzo Βαθμολογία στο IMDB: 5.9 /10 Την ταινία προτείνει η: Ζαννίνα Μαργαρίτη Ο ευρωπαϊκός κινηματογράφος στα καλύτερα του. Η Γαλλία αποφάσισε να επιδείξει και εκείνη το ταλέντο της στις ταινίες με ζόμπι. Αν και η βαθμολογία του είναι κάτω του 6.5 αξίζει πολύ παραπάνω ιδίως για την σκηνοθετική πινελιά της διακοπής της αφηγηματική μινιμαλιστικής ροής από απρόσμενη βία. Το μοντάζ δε, είναι άρτιο από καλλιτεχνικής άποψης και ενισχύει το σασπένς. Έχει άποψη, έχει αισθητική, έχει τον τρόπο του. Έχει και άκρατη βία. Στην ουσία ο Aubert δεν ήθελε να δώσει μία ακόμα ταινία τρόμου, γι αυτό και στο τέλος ίσως δεν απαντάει στα ερωτήματα που έθεσε. Περισσότερο τον ενδιαφέρει ο συμβολισμός για την υπεράσπιση της γης από την ιμπεριαλιστική διάθεση των ηγετών.

13. 28 Weeks Later (2007)

Πρωταγωνιστές: Robert Carlyle, Jeremy Renner, Rose Byrne Σκηνοθεσία: Juan Carlos Fresnadillo Trailer: https://www.youtube.com/watch?v=vWQSMrtPiYs Βαθμολογία στο IMDB: 7/10 Την ταινία προτείνει η: Νικολέτα Τσακουρίδου Στο κοντινό μέλλον, έξι μήνες μετά από το σημείο που η πρώτη ταινία μας είχε αφήσει, ο θανατηφόρος ιός έχει πλέον εξοντώσει ολόκληρη τη Βρετανία. Οι αμερικανικές στρατιωτικές δυνάμεις ανακοινώνουν ότι είναι και πάλι ασφαλές να κατοικηθεί η περιοχή κι έτσι ξεκινά ένα κύμα μετανάστευσης προς τη Μεγάλη Βρετανία. Μία οικογένεια θα ενωθεί ξανά, όμως ένα μέλος της κουβαλά ένα τρομερό μυστικό, γιατί ο φρικιαστικός ιός δεν έχει εξοντωθεί τελείως. Σιγά σιγά η ήρεμη ζωή που επιδίωκαν να ζήσουν στην περιοχή των επιζώντων, αρχίζει να καταστρέφεται και το μέλλον είναι αβέβαιο. Όπως και στην προηγούμενη ταινία με τα ζόμπι, όλα τα σκηνικά διαδραματίζονται ολοκληρωτικά στο πια ερημωμένο, με μια ιδιαίτερη ατμόσφαιρα στην όψη, Λονδίνο.

14. The cabin in the woods / Το μικρό σπίτι στο δάσος (2011) 

Πρωταγωνιστές: Kristen Connolly, Chris Hemsworth, Anna Hutchison Σκηνοθεσία: Drew Goddard Trailer: https://www.youtube.com/watch?v=NsIilFNNmkY Βαθμολογία στο IMDB: 7/10 Την ταινία προτείνει η: Ζαννίνα Μαργαρίτη Η ταινία δομείται με γερά θεμέλια στον αυτοσαρκασμό και στη σάτιρα και είναι από τις ταινίες με ζόμπι που προσπαθούν να δώσουν τη νέα πρόταση στο κοινό. 5 νέοι αποφασίζουν να περάσουν τη νύχτα τους σε ένα απομονωμένο σπίτι στο δάσος (αρκετά κλισέ). Τα πράγματα δυσκολεύουν όταν τα ζόμπι τους αρχίζουν να τους κυνηγούν (κάτι που κατά την άποψη μου ίσως άργησε λίγο να συμβεί). Όλο αυτό όμως παρακολουθείται από τα στελέχη μιας οργάνωσης σαν την σκοτεινή εκδοχή του BigBrother στο Truman show. Οι αναφορές σε άλλες παραγωγές συνεχίζονται κατά τη διάρκεια της ταινίας στα πλαίσια του black humor θέλοντας να συμπεριληφθεί στις καλοστημένες παρωδίες

15. Resident Evil (2002)

Πρωταγωνιστές: Milla Jovovich, Michelle Rodriguez, Ryan McCluskey Σκηνοθεσία: Paul W.S. Anderson Trailer: https://www.youtube.com/watch?v=kEutwdia8n0 Βαθμολογία στο IMDB: 6,7/10 Την ταινία προτείνει ο: Βασίλης Γκατζούδης Το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό μόλις έγινε αναφορά σε ταινίες με ζόμπι, δε θα μπορούσε να είναι άλλο από το Resident Evil. Ανήκει στην κατηγορία των ταινιών που μεταφέρθηκαν στον κινηματογράφο από βιντεοπαιχνίδια. Η ιστορία ξεκινάει όταν ένας ιός «δραπετεύει» από τις εργαστηριακές εγκαταστάσεις τής εταιρείας «Umbrella» και μετατρέπει ανθρώπους σε ζόμπι. Για να αντιμετωπιστεί, στέλνεται μια επίλεκτη στρατιωτική ομάδα με αρχηγούς την Άλις και τη Ρέιν, ώστε να προλάβουν να σώσουν τον υπόλοιπο κόσμο και από τον ιό, αλλά και από έναν ανεξέλεγκτο υπερυπολογιστή.

16. World War Z (2013)

Πρωταγωνιστές: Brad Pitt, Mireille Enos, Peter Capaldi Σκηνοθεσία: Marc Forster Trailer: https://www.youtube.com/watch?v=Md6Dvxdr0AQ Βαθμολογία στο IMDB: 7/10 Την ταινία προτείνει η: Νικολέτα Τσακουρίδου Ταινίες με ζόμπι υπάρχουν άπειρες για κάθε γούστο, είτε με έντονο gore ή blood slashing, αλλά υπάρχουν και μερικές αρκετά ψαγμένες. Το World War Z αφηγείται την ιστορία του Jerry Lane (Brad Pitt) έναν πρώην υπάλληλο του στρατού και των Ηνωμένων Εθνών, όπου μετά το ξέσπασμα μιας φονικής πανδημίας, έχει ως αποστολή να διασχίσει τον κόσμο σε έναν αγώνα ενάντια στο χρόνο, για να σταματήσει τα θανάσιμα ζόμπι, που ανατρέπουν στρατούς και κυβερνήσεις και απειλούν να αποδεκατίσουν ολόκληρη την ανθρωπότητα. Καλή ταινία που δε σε κάνει να μπουχτίζεις από θανάτους και προσθέτει και ένα παραπάνω κλικ ως προς το τι ακριβώς θέλουν τα ζόμπι. Read the full article

[maxmaggreece]

16 Ταινίες με ζόμπι για τους λάτρεις του είδους

Λίγα είδη ταινιών τρόμου έχουν αποκτήσει τόση μεγάλη απήχηση μέσα στα χρόνια, όσο οι ταινίες με ζόμπι. Κάτι η γοητεία του κοινού με το θάνατο και η φαντασία της εκκίνησης του κόσμου εκ νέου σε μια μετα-αποκάλυπτικη ερημιά έχει κάνει τις ιστορίες ζόμπι παγκοσμίως αγαπητές. Οι ταινίες με ζόμπι ποικίλλουν ως προς το περιεχόμενο τους με κοινή αφετηρία τα αιμοβόρα αυτά πλάσματα. Ταινίες με μαύρο χιούμορ, κοινωνικοπολιτικά μηνύματα και παρεμβάσεις, ταινίες αγωνίας και τρόμου, δημιουργήθηκαν μέσα στις δεκαετίες και ξεχώρισαν ή διακρίθηκαν ως διαχρονικές. Δεν χρειάζεται απαραίτητα να οριοθετείται ο ορισμός του ''ζόμπι'', μιας και σε όλες αυτές τις ταινίες τα πλάσματα αυτά δεν ακολουθούν κάποιες συγκεκριμένες οδηγίες μόλυνσης και δημιουργίας. Έτσι, προτού δημιουργηθεί κάποιος θανατηφόρος ιός ή μας καταλάβει κάποια ομάδα ζωντανών νεκρών, ρίξτε μια ματιά σε 16 ταινίες που άλλαξαν το Box Office και μας έκαναν να αγαπήσουμε το είδος.

1. Zombieland (2009)

Πρωταγωνιστές: Jesse Eisenberg, Emma Stone, Woody Harrelson Σκηνοθεσία: Ruben Fleischer Trailer: https://www.youtube.com/watch?v=8m9EVP8X7N8 Βαθμολογία στο IMDB: 7.6 / 10 Την ταινία προτείνει ο: Χρήστος Χριστακίδης Δεν μπορεί να ακούσει κάποιος την φράση «ταινίες με ζόμπι» και να μην του έρθει στο μυαλό το «Zombieland». Εν μέσω αποκάλυψης, ένας ντροπαλός φοιτητής (Jesse Eisenberg), ένας σκληρός τύπος (Woody Harrelson ) και δύο αδερφές ( Emma Stone, Abigail Breslin) ταξιδεύουν σε μια Αμερική γεμάτη με ζόμπι με σκοπό την επιβίωση. Το «Zombieland» είναι η ταινία που κατάφερε να συνδυάσει υποδειγματικά το horror και την κωμωδία. Το χιούμορ, τα απροσδόκητα twists αλλά και οι ξεκαρδιστικές ερμηνείες των πρωταγωνιστών θα σας εκπλήξουν. Επιπλέον, ρόλο στην ταινία έχει και ο Bill Murray ,ο οποίος υποδύεται τον... Bill Murray. Τι άλλο μένει για να πειστείτε;

2. Η νύχτα των ζωντανών νεκρών / Night of the Living Dead (1968)

Πρωταγωνιστές: Duane Jones, Judith O’Dea, Karl Hardman Σκηνοθεσία: George A. Romero Trailer: https://youtu.be/ob8vZhSjES8 Βαθμολογία στο IMDB: 7,9/10 Την ταινία προτείνει η: Ματίνα Γρόλλιου Μία από τις πλέον κλασικές ταινίες με ζόμπι (για να μην πούμε η πιο κλασική απ’ όλες) είναι «Η νύχτα των ζωντανών νεκρών» του μετρ του είδους George Romero. Εδώ δε θα δείτε πολλές σκηνές βίας κι άφθονο αίμα, αυτό το λίγο που θα δείτε όμως θα σας ταράξει μέχρι τα βάθη της ψυχής σας. Αυτό συμβαίνει γιατί η ταινία δίνει βάθος στους ανθρώπινους χαρακτήρες, τους οποίους και παρακολουθούμε από το πρώτο σοκ μέχρι την τραγική συνειδητοποίηση της κατάστασης και την απόλυτη κυριαρχία του τρόμου. Το ασπρόμαυρο της ταινίας προσδίδει ακόμα περισσότερη αγωνία από όσο θα περίμενε κανείς και τα εξαιρετικά γυρίσματα μας δίνουν μια ταινία που κάθε φαν των ζόμπι θα έπρεπε να δει.

3. Warm Bodies / Αγάπησα ένα ζόμπι (2013)

Πρωταγωνιστές: Nicholas Hoult, Dave Franco, Teresa Palmer Σκηνοθεσία: Jonathan Levine Trailer: https://www.youtube.com/watch?v=a_5yE0-edB0 | Βαθμολογία στο IMDB: 6.9/10 Την ταινία προτείνει η: Δήμητρα Κούστα Η συγκεκριμένη δεν είναι μια από τις συνηθισμένες, σκληρές, ταινίες με ζόμπι αλλά αποτελεί μια ιδιαίτερη ιστορία αγάπης. Ο R ζει την ζωή του όπως τα υπόλοιπα ζόμπι μέχρι την στιγμή που σώζει ένα κορίτσι. Τώρα, είναι αποφασισμένος να κάνει τα πάντα για να την προστατέψει από τους αιμοδιψείς φίλους του αλλά και να μείνει μαζί της παρά τις διαφορές τους. Η πρωτόγνωρη αυτή σχέση έρχεται να αλλάξει τα δεδομένα αυτής της δυστοπίας που έχει κατακλύσει η θανατηφόρα επιδημία. Η ταινία είναι βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο του Isaac Marion.

4. Dawn of the dead (1978)

Πρωταγωνιστές: Ken Foree, Scott Reiniger, David Emge, Tom Savini, Gaylen Ross, Joseph Pilato Σκηνοθεσία: George A. Romero Trailer: https://youtu.be/Yd-z5wBeFTU Βαθμολογία στο IMDB: 7.9/10 Την ταινία προτείνει η: Χριστίνα Λόνδου Οι ταινίες με ζόμπι δεν αποτελούν μόνο πραγματικότητα της εποχής, πράγμα που αποδεικνύεται από την συγκεκριμένη ταινία, η οποία παρά την παλαιότητά της παραμένει επίκαιρη στα μηνύματά της. Η υπόθεση διαδραματίζεται σε ένα εμπορικό κέντρο, όπου οι τέσσερις ήρωες προσγειώνονται με το ελικόπτερο τους σε μία προσπάθεια να βρουν καταφύγιο από την επικρατούσα παράνοια των ζόμπι. Ωστόσο, η επιλογή τους φαίνεται λάθος, αφού τελικά εγκλωβίζονται σε αυτό μαζί με εκατοντάδες άβουλα και άψυχα ζόμπι, που περιφέρονται άσκοπα καταναλώνοντας. Θα καταφέρουν οι πρωταγωνιστές να επιβιώσουν ή τους περιμένει η ίδια μοίρα; Ο George Romero βρίσκεται στο απόγειο της δημιουργίας του, παρουσιάζοντας μέσω των "νεκροζωντανών" με σατιρική κοινωνικοπολιτική διάθεση την κατανάλωση ως ναρκωτικό, την κατάρρευση της κοινωνίας και τις επιπτώσεις της στον ανθρώπινο ψυχισμό.

5. Tο Κακο: Στην εποχη των Ηρωων (2009)

Πρωταγωνιστές: Αποστόλης Τότσικας, Γιάννης Τσιμιτσέλης, Ιωάννα Παππά Σκηνοθεσία: Γιώργος και Πέτρος Νούσιας, Claudio Bolivar Trailer: https://www.youtube.com/watch?v=F98n9o0mimU Βαθμολογία στο IMDB: 5.6/10 Την ταινία προτείνει η: Ζαννίνα Μαργαρίτη Λίγοι επιζώντες του Κακού στην πρωτεύουσα παλεύουν με τους ζωντανούς – νεκρούς συμπολίτες τους με φόντο την Αθήνα. Οι εφτάψυχοι χαρακτήρες του «Αργύρη» και του «Βακιρτζή» έρχονται αντιμέτωποι δεύτερη φορά με το Κακό. Μια κατάρα που τους πάει πίσω, πριν από 3000 χρόνια, στην Αθήνα της αρχαιότητας. Τo «Κακό στην Εποχη των Ηρώων» είναι η συνέχεια της ταινίας των αδερφών Νούσια «Το Κακό». Ίσως είναι οι μοναδικές ελληνικές ταινίες με ζόμπι, γι΄αυτό και αξίζει ειδική μνεία. Μάλιστα, στο sequel έχει γίνει εμφανώς καλύτερη και πιο προσεγμένη δουλειά. Οι χορηγοί και οι υψηλές οικονομικές δαπάνες έδωσαν στην ταινία το επαγγελματικό ύφος που έπρεπε και φυσικά τα εφέ! Ωστόσο, η σκηνοθετική προσέγγιση δεν ήταν τόσο προσανατολισμένη στη δράση, παρόλο που υπάρχει διάχυτη και καθηλωτική για τα ελληνικά δεδομένα με splatter και κομμένα κεφάλια. Το χιούμορ και το cult στοιχείο είναι αυτά που κυριαρχούν και την κάνουν ακόμα πιο διασκεδαστική. Όπως και να έχει, ξεφεύγει από το κλασικό τρίπτυχο του σύγχρονου ελληνικού κινηματογράφου: ρομάντζο – κωμωδία – δράμα. Όντας υποψήφια για βραβείο καλύτερου μακιγιάζ από την Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου και αποσπώντας αυτό των καλύτερων εφέ, ταξίδεψε έως την αμερικανική μεγάλη οθόνη.

6. 28 Days Later (2002)

Πρωταγωνιστές: Cillian Murphy, Naomie Harris, Christopher Eccleston Σκηνοθεσία: Danny Boyle Trailer: https://www.youtube.com/watch?v=c7ynwAgQlDQ Βαθμολογία στο IMDB: 7/10 Την ταινία προτείνει η: Νικολέτα Τσακουρίδου Μια οµάδα ακτιβιστών οικολόγων απελευθερώνει από ένα ερευνητικό εργαστήριο πειραματόζωα φορείς ενός επικίνδυνου ιού. Φυσικά, όπως στις πιο πολλές ταινίες με ζόμπι, πάντα υπάρχει κάποιος που άθελα ή θελημένα ελευθερώνει κάποιον ιό. Καμία ένδειξη θεραπείας και αποτέλεσµα: µέσα σε 28 ηµέρες, έχει εξαπλωθεί σε ολόκληρη τη Βρετανία, µετατρέποντάς τη σε έρηµο τοπίο. Μια οµάδα επιζώντων προσπαθεί να επιβιώσει αγνοώντας ότι οι επιθέσεις των µολυσµένων ατόµων από τον ιό δεν είναι το µόνο πρόβληµα που θα έχουν να αντιµετωπίσουν.

7. Train to Busan / Το εξπρές των Ζωντανών Νεκρών (2016)

Πρωταγωνιστές: Yoo Gong, Yu-mi Jung, Dong-seok Ma Σκηνοθεσία: Sang-ho Yeon Trailer: https://www.youtube.com/watch?v=1ovgxN2VWNc Βαθμολογία στο IMDB: 7.5 /10 Την ταινία προτείνει η: Ζαννίνα Μαργαρίτη Η κορεάτικη παραγωγή είναι από τις πιο έξυπνες ταινίες με ζόμπι αφού όχι μόνο διατηρεί τη δράση και την αγωνία σε όλη την εξέλιξη της πλοκής αλλά προβαίνει και σε κοινωνικό σχολιασμό. Θα έλεγε κανείς πως η ταινία είναι ένας παραλληλισμός με την έξαρση των κρουσμάτων πνευμονίας που έπιασε απροετοίμαστη τη Νότια Κορέα το 2015. Απολογισμός 36 νεκροί. Είναι άραγε τόσα τα ζόμπι της ταινίας; Στα συν της είναι και το ότι δεν εγκαταλείπει την ασιατική αισθητική των ταινιών τρόμου.

8. The serpent and the rainbow / Bουντού (1988)

Πρωταγωνιστές: Bill Pullman, Cathy Tyson, Zakes Mokae Σκηνοθεσία: Wes Craven Trailer: https://www.youtube.com/watch?v=3rlOxFlWcw8 Βαθμολογία στο IMDB: 6.5/10 Την ταινία προτείνει η: Ζαννίνα Μαργαρίτη Ο σκηνοθέτης του Scream αποτυπώνει στο φιλμ του την κινηματογραφική εκδοχή του βιβλίου του Wade Davis και μας δίνει μία από τις συναρπαστικότερες ταινίες με ζόμπι. Με έναν δυναμικό και αεικίνητο Bill Pullman στον πρωταγωνιστικό ρόλο μας μεταφέρει στην Αϊτή όπου το Βουντού αποτελεί τη λαϊκή θρησκεία. Με απώτερο σκοπό του να βρει τη σκόνη που μετατρέπει τους ανθρώπους σε ζόμπι, και να την παρέχει στην φαρμακευτική εταιρεία που συνεργάζεται, μπαίνει σε μεγάλους μπελάδες. Μπορεί η vintage αισθητική να μην βρει πολλούς υποστηρικτές στο σήμερα αλλά αν το κοινό αψηφίσει αυτό το (ίσως) μειονέκτημα θα ανταμειφθεί.

9. Shaun of the Dead (2004)

Πρωταγωνιστές: Simon Pegg, Nick Frost, Bill Nighy Σκηνοθεσία: Edgar Wright Trailer: https://youtu.be/LIfcaZ4pC-4 Βαθμολογία στο IMDB: 7.9/10 Την ταινία προτείνει ο: Σπύρος Καραγεώργης Ο Shaun συγκατοικεί με τον Ed και έχει σχέση με την Liz. Όταν όμως χωρίζουν εκείνος δεν μπορεί να το ξεπεράσει. Όταν αποφασίζει όμως να την ξανακερδίσει, η προσπάθειά του διακόπτεται από μια αποκάλυψη ζόμπι. Άλλη μια κωμωδία που σατιρίζει ταινίες με ζόμπι αυτή την φορά με το μοναδικό αγγλικό χιούμορ και το σκηνοθετικό στυλ του Edgar Wright.

10. Versus (2000)

Πρωταγωνιστές: Tak Sakaguchi, Hideo Sakaki, Chieko Misaka Σκηνοθεσία: Ryûhei Kitamura Trailer: https://www.youtube.com/watch?v=wg7ljhZuJJc&t=32s Βαθμολογία στο IMDB: 6.5 /10 Την ταινία προτείνει η: Ζαννίνα Μαργαρίτη Η Ιαπωνική μαφία, το kung fu, τα splatter, οι Σαμουράι και τα ζόμπι όλα μαζί σε μια κινηματογραφική ματιά. Το Versus είναι το μικρό διαμαντάκι ανάμεσα στις ταινίες με ζόμπι για όσους αγαπούν την Ιαπωνική κουλτούρα. Σενάριο αναμενόμενο βέβαια: δύο κρατούμενοι καταφέρνουν να αποδράσουν από μια φυλακή υψίστης ασφαλείας. Καταφεύγουν έτσι σε ένα δάσος που είναι το σημείο συνάντησής του με την Ιαπωνική μαφία που θα τους παραλάμβανε. Όμως, είναι και η 444η από τις 666 πύλες προς τον άλλο κόσμο. Και θα το καταλάβουν όταν ο αρχηγός της μαφίας και ο ένας εκ των δύο πρώην φυλακισμένων σκοτωθούν πάνω στον καβγά και αναστηθούν

11. Planet Terror (2007)

Πρωταγωνιστές: Rose McGowan, Josh Brolin, Bruce Willis Σκηνοθεσία: Robert Rodriguez Trailer: https://youtu.be/KaWPHLZAZbg Βαθμολογία στο IMDB: 7.1/10 Την ταινία προτείνει ο: Σπύρος Καραγεώργης Μετά από μια καταστροφή όπου ένα βιολογικό όπλο μετατρέπει χιλιάδες πολίτες σε ζόμπι, μία ομάδα από επιζώντες προσπαθεί να μείνει ζωντανή και να το σκάσει μακριά πριν να είναι αργά. Πρόκειται για μια cult ταινία με καταιγιστική αλλά υπερβολική δράση που υπογράφει με το μοναδικό του στυλ ο Robert Rodriguez. Επίσης πολύ ωραίος τρόπος γυρίσματος που τιμά ταινίες με ζόμπι είδους των δεκαετιών 70s και 80s.

12. Les Affames / Οι Πεινασμένοι (2017)

Πρωταγωνιστές: Marc-André Grondin, Monia Chokri, Charlotte St-Martin Σκηνοθεσία: Robin Aubert Trailer: https://www.youtube.com/watch?v=o3abQ2oRBzo Βαθμολογία στο IMDB: 5.9 /10 Την ταινία προτείνει η: Ζαννίνα Μαργαρίτη Ο ευρωπαϊκός κινηματογράφος στα καλύτερα του. Η Γαλλία αποφάσισε να επιδείξει και εκείνη το ταλέντο της στις ταινίες με ζόμπι. Αν και η βαθμολογία του είναι κάτω του 6.5 αξίζει πολύ παραπάνω ιδίως για την σκηνοθετική πινελιά της διακοπής της αφηγηματική μινιμαλιστικής ροής από απρόσμενη βία. Το μοντάζ δε, είναι άρτιο από καλλιτεχνικής άποψης και ενισχύει το σασπένς. Έχει άποψη, έχει αισθητική, έχει τον τρόπο του. Έχει και άκρατη βία. Στην ουσία ο Aubert δεν ήθελε να δώσει μία ακόμα ταινία τρόμου, γι αυτό και στο τέλος ίσως δεν απαντάει στα ερωτήματα που έθεσε. Περισσότερο τον ενδιαφέρει ο συμβολισμός για την υπεράσπιση της γης από την ιμπεριαλιστική διάθεση των ηγετών.

13. 28 Weeks Later (2007)

Πρωταγωνιστές: Robert Carlyle, Jeremy Renner, Rose Byrne Σκηνοθεσία: Juan Carlos Fresnadillo Trailer: https://www.youtube.com/watch?v=vWQSMrtPiYs Βαθμολογία στο IMDB: 7/10 Την ταινία προτείνει η: Νικολέτα Τσακουρίδου Στο κοντινό μέλλον, έξι μήνες μετά από το σημείο που η πρώτη ταινία μας είχε αφήσει, ο θανατηφόρος ιός έχει πλέον εξοντώσει ολόκληρη τη Βρετανία. Οι αμερικανικές στρατιωτικές δυνάμεις ανακοινώνουν ότι είναι και πάλι ασφαλές να κατοικηθεί η περιοχή κι έτσι ξεκινά ένα κύμα μετανάστευσης προς τη Μεγάλη Βρετανία. Μία οικογένεια θα ενωθεί ξανά, όμως ένα μέλος της κουβαλά ένα τρομερό μυστικό, γιατί ο φρικιαστικός ιός δεν έχει εξοντωθεί τελείως. Σιγά σιγά η ήρεμη ζωή που επιδίωκαν να ζήσουν στην περιοχή των επιζώντων, αρχίζει να καταστρέφεται και το μέλλον είναι αβέβαιο. Όπως και στην προηγούμενη ταινία με τα ζόμπι, όλα τα σκηνικά διαδραματίζονται ολοκληρωτικά στο πια ερημωμένο, με μια ιδιαίτερη ατμόσφαιρα στην όψη, Λονδίνο.

14. The cabin in the woods / Το μικρό σπίτι στο δάσος (2011) 

Πρωταγωνιστές: Kristen Connolly, Chris Hemsworth, Anna Hutchison Σκηνοθεσία: Drew Goddard Trailer: https://www.youtube.com/watch?v=NsIilFNNmkY Βαθμολογία στο IMDB: 7/10 Την ταινία προτείνει η: Ζαννίνα Μαργαρίτη Η ταινία δομείται με γερά θεμέλια στον αυτοσαρκασμό και στη σάτιρα και είναι από τις ταινίες με ζόμπι που προσπαθούν να δώσουν τη νέα πρόταση στο κοινό. 5 νέοι αποφασίζουν να περάσουν τη νύχτα τους σε ένα απομονωμένο σπίτι στο δάσος (αρκετά κλισέ). Τα πράγματα δυσκολεύουν όταν τα ζόμπι τους αρχίζουν να τους κυνηγούν (κάτι που κατά την άποψη μου ίσως άργησε λίγο να συμβεί). Όλο αυτό όμως παρακολουθείται από τα στελέχη μιας οργάνωσης σαν την σκοτεινή εκδοχή του BigBrother στο Truman show. Οι αναφορές σε άλλες παραγωγές συνεχίζονται κατά τη διάρκεια της ταινίας στα πλαίσια του black humor θέλοντας να συμπεριληφθεί στις καλοστημένες παρωδίες

15. Resident Evil (2002)

Πρωταγωνιστές: Milla Jovovich, Michelle Rodriguez, Ryan McCluskey Σκηνοθεσία: Paul W.S. Anderson Trailer: https://www.youtube.com/watch?v=kEutwdia8n0 Βαθμολογία στο IMDB: 6,7/10 Την ταινία προτείνει ο: Βασίλης Γκατζούδης Το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό μόλις έγινε αναφορά σε ταινίες με ζόμπι, δε θα μπορούσε να είναι άλλο από το Resident Evil. Ανήκει στην κατηγορία των ταινιών που μεταφέρθηκαν στον κινηματογράφο από βιντεοπαιχνίδια. Η ιστορία ξεκινάει όταν ένας ιός «δραπετεύει» από τις εργαστηριακές εγκαταστάσεις τής εταιρείας «Umbrella» και μετατρέπει ανθρώπους σε ζόμπι. Για να αντιμετωπιστεί, στέλνεται μια επίλεκτη στρατιωτική ομάδα με αρχηγούς την Άλις και τη Ρέιν, ώστε να προλάβουν να σώσουν τον υπόλοιπο κόσμο και από τον ιό, αλλά και από έναν ανεξέλεγκτο υπερυπολογιστή.

16. World War Z (2013)

Πρωταγωνιστές: Brad Pitt, Mireille Enos, Peter Capaldi Σκηνοθεσία: Marc Forster Trailer: https://www.youtube.com/watch?v=Md6Dvxdr0AQ Βαθμολογία στο IMDB: 7/10 Την ταινία προτείνει η: Νικολέτα Τσακουρίδου Ταινίες με ζόμπι υπάρχουν άπειρες για κάθε γούστο, είτε με έντονο gore ή blood slashing, αλλά υπάρχουν και μερικές αρκετά ψαγμένες. Το World War Z αφηγείται την ιστορία του Jerry Lane (Brad Pitt) έναν πρώην υπάλληλο του στρατού και των Ηνωμένων Εθνών, όπου μετά το ξέσπασμα μιας φονικής πανδημίας, έχει ως αποστολή να διασχίσει τον κόσμο σε έναν αγώνα ενάντια στο χρόνο, για να σταματήσει τα θανάσιμα ζόμπι, που ανατρέπουν στρατούς και κυβερνήσεις και απειλούν να αποδεκατίσουν ολόκληρη την ανθρωπότητα. Καλή ταινία που δε σε κάνει να μπουχτίζεις από θανάτους και προσθέτει και ένα παραπάνω κλικ ως προς το τι ακριβώς θέλουν τα ζόμπι. Read the full article

[frapedoypoli]

Μην αγοράσεις ποτέ αυτό τον πίνακα. Ακόμα και αν στον χαρίσουν, μην τον πάρεις. Βασικά και μόνο που θα διαβάσεις αυτό το κείμενο ρισκάρεις. κ που το έγραψε παραλίγο να τρελαθεί… Το 1972 ένας φτωχός καλλιτέχνης που ζούσε στην Καλιφόρνια, ο William Stoneham, έκλεισε μια συμφωνία με μια γκαλερί. Η συμφωνία έλεγε πως θα δημιουργεί δυο έργα ζωγραφικής το μήνα για να εκτίθενται στην γκαλερί, με την τελευταία να τον πληρώνει 200 δολάρια για το κάθε ένα. Κάτι λιγότερο από να μήνα αργότερα, η πρώτη διορία του Stoneham έφτανε στη λήξη της και ο καλλιτέχνης έπρεπε οπωσδήποτε να ζωγραφίσει ένα πίνακα πριν το deadline. 

Η γυναίκα του μόλις είχε γράψει ένα ποίημα και το είχε ονομάσει «Τα χέρια που του αντιστέκονται». Το ποίημα ήταν εμπνευσμένο από τα παιδικά χρόνια του Stoneham σαν υιοθετημένο παιδί. Η έμπνευση ήρθε αμέσως στον καλλιτέχνη. Θυμήθηκε μια φωτογραφία που είχε όταν ήταν παιδί και την οποία του είχαν πάρει οι θετοί γονείς του, αλλά εκείνη είχε μείνει στην μνήμη του. 

Η φωτογραφία απεικόνιζε αυτόν ενώ στεκόταν όρθιος μπροστά από μια τζαμαρία και δίπλα του ήταν ένα μικρό κορίτσι από την γειτονιά του.

Ο πίνακας που προέκυψε ήταν λίγο πιο… creepy από την συγκεκριμένη περιγραφή. 

Το κορίτσι που στεκόταν δίπλα του δεν είχε μάτια στο πίνακα ενώ από την τζαμαρία φαινόντουσαν κάποια παιδικά χέρια που έμοιαζαν να ανήκουν σε φυλακισμένα παιδιά.

Αυτός ο πίνακας έμοιαζε να είναι στοιχειωμένος. Και σύμφωνα με διάφορους μύθους που με τα χρόνια αναπτύχθηκαν γύρω του, αυτός ο πίνακας είναι όντως στοιχειωμένος… Το 1974 το έργο του Stoneham πωλήθηκε σε μια δημοπρασία. Τον αγόρασε ο John Marley, ένας ηθοποιός του οποίου το όνομα μπορεί να μην λέει πολλά, αλλά είναι εκείνος που είχε πρωταγωνιστήσει στη θρυλική σκηνή του «Νονού» με το κεφάλι του αλόγου. 

Στο κοινό της δημοπρασίας βρισκόταν και ο φημισμένος κριτικός τέχνης Henry Seldis, ο οποίος αποθέωσε τον πίνακα στην στήλη του στους LA Times.

Το 1978 ο ηθοποίος που αγόρασε τον πίνακα πέθανε. Τρία χρόνια αργότερα, το 1981, πέθανε και ο ιδιοκτήτης της γκαλερί. Και η κατάρα των τριών χρόνων ξαναχτύπησε το 1984 όταν πέθανε και ο νέος αγοραστής των «Χεριών».

Τα ίχνη του πίνακα εξαφανίστηκαν για χρόνια. Το αλλόκοτο παρουσιαστικό του και το γεγονός ότι τρεις άνθρωποι που σχετιζόντουσαν με αυτόν πέθαναν σε απόσταση τριών χρόνων, έκαναν τον πίνακα ένα αστικό θρύλο. Κανείς δεν ήξερε αν η ιστορία αυτή ήταν όντως αληθινή. Το 2000, ο πίνακας εμφανίστηκε ξαφνικά στο eBay. Ο άνθρωπος που τον έβγαζε σε πώληση έγραφε: «Όταν έφτασε στα χέρια μας, πιστεύαμε πως είναι εξαιρετικός.

Όμως είναι στοιχειωμένος. Τα παιδιά του πίνακα ζωντανεύουν το βράδυ και περπατάνε στο δωμάτιο».

Ο ιδιοκτήτης, μάλιστα, του έργου ισχυριζόταν πως το κατάλαβε επειδή μέσα στο βράδυ γινόντουσαν περίεργα πράγματα στο σπίτι και έτσι έστησε μια κάμερα. Αυτή «έπιασε» ένα παιδί να περιφέρεται μέσα στα σκοτάδια, το οποίο έμοιαζε υπερβολικά με αυτό του πίνακα. «Αυτός ο πίνακας είναι υπερφυσικός. Αν μπορείτε να δαμάσετε αυτά τα φαινόμενα, θα σας αλλάξει τη ζωή», έγραφε ο ιδιοκτήτης και μάλιστα ζητούσε από τους επίδοξους πελάτες να του προτείνουν κάποιον ιερέα που θα μπορούσε να του εξορκίσει το σπίτι. Οι χρήστες του eBay αντέδρασαν ποικιλοτρόπως. Άλλοι πήραν στα σοβαρά αυτά που έλεγε ο ιδιοκτήτης και άλλοι έκαναν πλάκα, όμως κανείς δεν αγόρασε τον πίνακα. Τελικά, τον πήρε αντί χιλίων δολαρίων ένας ιδιοκτήτης μιας γκαλερί, ο Kim Smith. Ο πίνακας παραμένει στην γκαλερί του μέχρι και σήμερα, απούλητος: φαίνεται πως κανείς δεν θέλει να ρισκάρει να τον αποκτήσει. Αυτός που έχει την γκαλερί έχει αναφέρει πως πολλοί άνθρωποι έχουν ζητήσει να τον δουν από κοντά, αλλά κανένας δεν έκανε το βήμα να τον πάρει. Ο δημιουργός του πίνακα, όσο η φήμη του έργου του αυξανόταν, γινόταν και ο ίδιος διάσημος. Αν και ξεχασμένος άρχισε σιγά-σιγά να δέχεται τηλεφωνήματα από δημοσιογράφους και λάτρεις της μεταφυσικής αναφορικά με τον πίνακά του.

Μάλιστα, κάποια στιγμή δέχθηκε μια προσφορά από έναν ανώνυμο χρηματοδότη και συλλέκτη να του ζωγραφίσει δυο «σίκουελ» του πίνακα.

Ο ζωγράφος έφτιαξε δυο νέους πίνακες-σίκουελ του αρχικού για τον ιδιώτη συλλέκτη που ονομάστηκαν «Αντίσταση στο Κατώφλι» και «Το Κατώφλι της Αποκάλυψης». 

Ο αγοραστής αυτών των δυο δημιουργημάτων δεν αγόρασε ποτέ τον αρχικό, πρωτότυπο πίνακα. Βολεύτηκε με τα σίκουελ.

Το 2016, ο συγγραφέας Darren Kyle O’Neill δημοσίευσε ένα βιβλίο με τίτλο «Τα χέρια που του αντιστέκονται: Να είστε προσεκτικοί με αυτά που αγοράζετε», ένα δραματοποιημένο απολογισμό της ιστορίας του μυστηριώδους πίνακα.

Σε συνέντευξή του, ο O’Neill μίλησε για την δικιά του πρώτη συνάντηση με το απειλητικό έργο τέχνης: «Πρώτη φορά το είδα στο διαδίκτυο όταν έμενα στο Ντουμπάι. 

Το εκτύπωσα και το άφησα σε ένα τραπέζι δίπλα σε κάποια άλλα έγγραφα που εκτυπώθηκαν στον ίδιο εκτυπωτή με το ίδιο χαρτί. Μετά πήγα στην Ιταλία για ένα μήνα. Όταν ήρθα πίσω, ο κλιματισμός είχε καταστραφεί και όλα τα τρόφιμα είχαν χαλάσει. 

Η τηλεόραση, τα σεντόνια, η κούνια και τα ρούχα της κόρης μου, όλα τα κοστούμια μου στο ντουλάπι και τα έγγραφα είχαν μουχλιάσει. Αλλά ακριβώς δίπλα τους, το μόνο πράγμα που ήταν τελείως άθικτο ήταν η εκτύπωση του πίνακα». Μοιάζει απίθανο ότι το Χόλιγουντ ακόμα δεν έχει κάνει ταινία τούτη την αλλόκοτη ιστορία. Μάλλον δεν υπάρχει κανείς να το ρισκάρει…

ΠΗΓΗ

ΠΗΓΗ

Πηγή: http://ift.tt/2xe7TrX http://ift.tt/2xbfpWT

[fifa1613]

katana

Ζήτησε μια προσευχή | Στείλε μια ερώτηση | Πάρε ένα δωρεάν βιβλίο 😈 Προείπε το μέλλον... είσαι έτοιμος; ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΘΕΜΑΤΙΚΑ & ΕΠΙΚΑΙΡΑ ΑΡΘΡΑ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ NET | Το βιβλίο της Αποκάλυψης αναμφίβολα είναι το πιο συναρπαστικό έργο που γράφτηκε ποτέ. Ξεκινά με τα λόγια: “Μακάριος αυτός που διαβάζει, κι αυτοί που ακούν τα λόγια της προφητείας” και κλείνει με τη δήλωση “Ο Κύριος ο Θεός των αγίων ��ροφητών έστειλε τον άγγελό του, για να δείξει στους δούλους του τα όσα πρέπει να γίνουν γρήγορα” (Αποκάλυψη 1:3, 22: 6). Είναι ολοφάνερο ότι σκοπός του Θεού είναι η Εκκλησία Του να αποκτήσει μια βαθύτερη γνώση αυτού του βιβλίου. Ο Κύριος μας, λαχταρά να ξεδιπλώσει τα μηνύματα της Αποκάλυψης για να τα κατανοήσουμε, κάτι που θα συμβεί όταν ενωθούμε όλοι μαζί και ξεκινήσουμε μια μελέτη καθοδηγούμενη από το Άγιο Πνεύμα, με προσευχή και ταπείνωση. Μέσω του προφήτη Δανιήλ, ο Θεός, υπόσχεται ότι “στον έσχατο καιρό πολλοί θα περιτρέχουν, και η γνώση θα πληθυνθεί” (Δανιήλ 12:4). Όλα τα προφητικά σημεία δείχνουν ότι έχουμε φτάσει “στον έσχατο καιρό”. Είναι καιρός λοιπόν, η γνώση που έχουμε για το βιβλίο της Αποκάλυψης να πληθυνθεί! 😈περισσότερα...😈 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1 Οι συμβολισμοί στο βιβλίο της Αποκάλυψης, το χιαστό ρητορικό σχήμα, το χρονοδιάγραμμα των γεγονότων και ο Ιησούς ως μέγας Αρχιερέας ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2 Οι επτά εκκλησίες της Αποκάλυψης, η έννοια της Ιεζάβελ στην Αγία Γραφή. ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3 Η προφητική ματιά στην προτεσταντική μεταρρύθμιση. Πόσο πιστοί έμεινα οι προτεστάντες; ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4 Μπροστά στον θρόνο του Θεού, η κρίση, η ημέρα του εξιλασμού και η αποδιοπομπή του τράγου ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5 Η διερευνητική κρίση και το βιβλίο του προφήτη Δανιήλ, το Αρνίο και το βιβλίο της ζωής ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6 Οι ιππότες (ιππείς), το θυσιαστήριο και ο θάνατος ΚΕΦΑΛΑΙΟ 7 Η σφραγίδα που προστατεύει τους 144.000 και το πέρασμα μέσα από την μεγάλη θλίψη ΚΕΦΑΛΑΙΟ 8 Οι τέσσερις πρώτες σάλπιγγες, το ρίξιμο του θυμιατηρίου και οι καταστροφές που έρχονται ΚΕΦΑΛΑΙΟ 9 Οι 144.000, το άκουσμα της σάλπιγγας και η αρπαγή των πιστών ΚΕΦΑΛΑΙΟ 10 Το βιβλίο του Δανιήλ, το μικρό βιβλίο και το βδέλυγμα της ερήμωσης ΚΕΦΑΛΑΙΟ 11 Οι δύο μάρτυρες, η κιβωτός της διαθήκης και ο ναός στον ουρανό ΚΕΦΑΛΑΙΟ 12 Ο πόλεμος στον ουρανό, ο Μιχαήλ, η γυναίκα και ο δράκοντας ΚΕΦΑΛΑΙΟ 13 Τα οράματα του Δανιήλ, η σημασία του θηρίου, το χάραγμα και το 666 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 14 Το χρονοδιάγραμμα στο βιβλίο του Δανιήλ, η ώρα της κρίσης, οι 144.000, η Βαβυλώνα και το μήνυμα των τριών αγγέλων ΚΕΦΑΛΑΙΟ 15 Η οργή του Θεού, το τέλος της αμαρτίας, η ψεύτικη και η αληθινή λατρεία ΚΕΦΑΛΑΙΟ 16 Οι επτά πληγές και η επέμβαση του Θεού, η μάχη του Αρμαγεδδών ΚΕΦΑΛΑΙΟ 17 Η βαβυλώνα στην εκκλησία, το θηρίο με τα δέκα ��έρατα και η πόρνη ΚΕΦΑΛΑΙΟ 18 Η βαβυλώνα και τα ψεύτικα δόγματά της, η λατρεία της Παναγίας ΚΕΦΑΛΑΙΟ 19 Η δευτέρα παρουσία και η βασιλεία του Αρνίου ΚΕΦΑΛΑΙΟ 20 Η πρώτη ανάσταση, το δέσιμο του Σατανά, η κόλαση και η κατάσταση της ψυχής μετά τον θάνατο ΚΕΦΑΛΑΙΟ 21 Το τέλος της αμαρτίας, η αγία πόλη του Θεού στην γη μας ΚΕΦΑΛΑΙΟ 22 Αιώνια ζωή με τον Θεό δίπλα στον ποταμό με το νερό της ζωής. Το βιβλίο της προφητείας. 😈 ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Tο βιβλίο του Δανιήλ και το βιβλίο της Αποκάλυψης, η κρίση των ανθρώπων και η αιώνια διαθήκη.

[georgeveis-blog]

��ιώργος Βέης: «Θα έγραφα πάντα. Ίσως να είμαι καλός μόνο γι’ αυτό.»

Με το βιβλίο του «Ασία, Ασία» βραβεύτηκε με το Κρατικό Βραβείο Μαρτυρίας το 2002. Αλλά ως ποιητής καθιερώθηκε στην αντίληψή μας. Είναι κι αυτές οι επτά ποιητικές συλλογές του που δεν γινόταν, εξάλλου, να περάσουν απαρατήρητες.

Όπως και να ‘χει, ο Επιτετραμένος της Πρεσβείας μας στο Καμερούν Γιώργος Βέης, πρώην Πρόξενος στο Ντάτμουντ, πρώην Σύμβουλος στην Πρεσβείας μας στο Πεκίνο, πρώην Γενικός Πρόξενος στη Μελβούρνη και στο Κονγκ- Κόνγκ, έχει ενώσει ταξίδι και ποίηση στην γραφή του.

Αποδεικνύεται περίτρανα στα δυο καινούργια βιβλία που κυκλοφόρησαν σχεδόν ταυτόχρονα. Τις μαρτυρίες του από την Απω Ανατολή που εκδόθηκαν από τον Κέδρο με τον τίτλο «Στην Απαγορευμένη Πόλη» και την ποιητική συλλογή από τις εκδόσεις «Ύψιλον» με τον τίτλο «Υστερογραφία Γης».

Τις μέρες που τα δυο βιβλία του έφταναν στων βιβλιοπωλείων τις προθήκες, ο συγγραφέας τους έπρεπε να μεταβεί για να αναλάβει καθήκοντα στο Γιαουντέ του Καμερούν.

Ακολουθώντας για ακόμα μια φορά την κοινή αφετηρία που διαθέτουν στη ρίζα τους ταξίδι και ποίηση: «την εμπέδωση, δηλαδή, του ονειρικού». Αλλά και κοινό πέρας: «την αλήθεια των φαινομένων», όπως ισχυρίζεται.

– Ποίηση και ταξίδι θεωρείτε πως είναι απολύτως συγγενικά, κύριε Βέη; Στη ζωή σας, τουλάχιστον, φαίνεται να βαδίζουν πλάι- πλάι. Και μάλιστα συμπίπτουν κάπου και… εκδοτικά. Το 1999 κυκλοφορούσε το ταξιδιωτικό σας «Ασία, Ασία» και η ποιητική συλλογή «Χρυσαλλίδα στον πάγο». Κατόπιν κυκλοφορεί το ταξιδιωτικό «Στην απαγορευμένη πόλη» και το ποιητικό «Υστερόγραφο Γης».

– Ταξιδεύω είναι ο τρόπος να μάθω, να προσεγγίσω στο μέτρο του δυνατού πάντα, την μακρινή συνήθως ετερότητα, ενώ η ποίηση, αντίστοιχα, είναι το ταξίδι, ο τρόπος μύησης στον Εαυτό. Άλλωστε «όλοι μας είμαστε – με τον τρόπο μας- ναυτικοί εκ ναυτικών και όλοι μας θαλασσινοί εξ απαλών ονύχων» επισημαίνει ο ημέτερος Ανδρέας Εμπειρίκος. Ποίηση και ταξίδι μάλιστα έχουν την ίδια υπόσταση και το ίδιο αίμα, μας διδάσκει ο γάλλος συγγραφέας Ιβ Μπονφουά, θυμίζοντάς μας ότι ο Μπωντλαίρ είναι εκείνος που τόνιζε ότι από όλες τις πράξεις τις δυνατές στον άνθρωπο, αυτές είναι οι μόνες ίσως χρήσιμες και οι μόνες σκόπιμες. Ό,τι δηλαδή κατέγραψε ο Ηρόδοτος μνημειώνοντας τον διάλογο του Σόλωνα με τον Κροίσο…

– Πέρα από το γεγονός της σύμπτωσης όσον αφορά την σχεδόν ταυτόχρονη κυκλοφορία, τα δυο βιβλία, παρουσιάζουν και άλλα κοινά;

– Η ποίηση που ενυπάρχει καταστατικά στο ταξίδι και το ταξίδι για την αναζήτηση της σωστής, της κρίσιμης λέξης, που χρειάζεται απαραιτήτως το ποίημα για να διασωθεί στη μνήμη μας, είναι όψεις του ίδιου εν τέλει νομίσματος.

Τα δύο αυτά βιβλία μου, που μόλις κυκλοφόρησαν, τα «Υστερόγραφα Γης» και «Στην Απαγορευμένη Πόλη» από τις εκδόσεις «Ύψιλον» και «Κέδρος» αντιστοίχως, υποστηρίζουν εμμέσως πλην σαφώς αυτή την συνάρτηση. Τόπος και χρόνος ανάγονται δηλαδή σε δεύτερο βαθμό θέασης.

– Πρωτογράψατε ποίηση μαθητής, πρωτοεκδόσατε σε ηλικία δεκαπέντε χρονών. Τι είναι για σας η ποίηση;

– Ανήκω σ’ αυτούς που πιστεύουν σταθερά ότι η ποίηση δεν είναι πάντα παιδί της εποχής της. Θέλω να πω ότι ως η κατ’ εξοχήν τέχνη του επαίοντος- να υπογραμμίσουμε εδώ τον οξυδερκή ορισμό του Wallace Stevens, του σημαντικότερου ίσως αμερικανού ποιητή του εικοστού αιώνα, Poety is the scholar’s art- η ποίηση θα συνεχίσει και στα χρόνια που έρχονται να εκλύει οραματική σοφία, αναδιοργανώνοντας και μετασχηματίζοντας τη σκληρή ύλη του πραγματικού. Ποίηση είναι, επίσης, μια δοκιμή απεξάρτησης από τη μιζέρια του προφανούς, από την απάτη της βεβαιότητας ότι ο κόσμος δεν έχει νόημα.

– Το ταξίδι; Το πρώτο της ζωής σας ταξίδι ποιο ήταν;

– Τον Ιούνιο του 1983, σε ηλικία 28 ετών, ταξίδεψα για πρώτη φορά έξω από την Ελλάδα. Προορισμός, Νέα Υόρκη. Εκεί έζησα κι εργάστηκα, ως Πρόξενος, επί έξι χρόνια. Ήταν ένα ταξίδι αποκάλυψης από κάθε άποψη. Ο Νέος Κόσμος ήταν μια ακόμη φαντασμαγορία, μια απεικόνιση- προέκταση του Παλαιού. Είδα τις συνάφειες, τις αντιθέσεις και το αρμονικό, διαλεκτικό τους ξεπέρασμα μέσα ακριβώς από «την ποικίλη δράση των στοχαστικών προσαρμογών», όπως λέει ο Καβάφης. Να συμβαίνουν όλα αυτά, συχνότατα μπροστά στα μάτια μου- δεν ήταν μικρό πράγμα!

– Η διπλωματική σας καριέρα είναι αλληλένδετα συνδεδεμένη με το ταξίδι. Να αναφερθούμε εν τάχει σε αυτήν την παράμετρο της ζωής σας;

– Μετά την Αμερική, διορίστηκα Γενικός Πρόξενος στο Ντάρμουντ της Βόρειας Ρηνανίας- Βεστφαλίας, στον γερμανοβιομηχανικό βορρά δηλαδή, στη συνέχεια υπηρέτησα ως Σύμβουλος επί πολιτικών θεμάτων στην Πρεσβεία μας στο Πεκίνο, μετά Γενικός Πρόξενος στη Μελβούρνη, στο Χονγκ Κόνγκ και τώρα είμαι ο Επιτετραμμένος στην Πρεσβεία μας στο Γιαουντέ του Καμερούν. Είναι η πρώτη αφρικανική μου εμπειρία. Συναρπαστική, όπως αντιλαμβάνεστε.

– Ποιος ήταν ο τόπος που σας σημάδεψε, κύριε Βέη; Να υποθέσουμε η Κίνα;

– Η Κίνα ήταν και είναι ένα μεγάλο, ανοικτό Σχολείο γνώσης, αλλά και αυτογνωσίας. Ένα πέρασμα στο διαφορετικό και ένα ξεπέρασμα του «ίδιου». Μια θητεία οκτώ περίπου χρόνων στο πολύσημο σινικό τοπίο.

– Ένα ταξίδι είναι τόπος, άνθρωποι, παράδοση, νοσταλγία, αυτογνωσία…

– Και κάτι άλλο: όριο πνευματικής αναμέτρησης με το λεγόμενο «εξωτικό», το οποίο εν τέλει είναι το «άλλο». Ένα κομμάτι δηλαδή του Είναι (μας).

– Μονάχα φεύγοντας, απομακρυνόμενοι, δηλαδή, αντιλαμβανόμαστε το αληθινό μέγεθος των πραγμάτων;

– Το μέγεθος των πραγμάτων, όπως τα δεδομένα, τα γεγονότα, όλα αυτά είναι ο πρώτος βαθμός του πραγματικού. Ο δεύτερος είναι η ερμηνεία. Ο Νίτσε πήγε πιο μακριά, υποστηρίζοντας ότι μόνο οι ερμηνείες υπάρχουν, όλα τ’ άλλα είναι φευγαλέα απεικάσματα, τα φαντάσματα, μ’ άλλα λόγια, της περίφημης πλατωνικής σπηλιάς.

Φεύγοντας- επιστρέφοντας: μα πάντα είμαστε εδώ ή εκεί, στο ίδιο πάντα σημείο, δηλαδή, στη νοητική μας προαίρεση. Ουσιαστικά αμετακίνητοι, στο πάθος μας να τα μάθουμε όλα, περιδιαβάζοντας, είχε δίκιο ασφαλώς ο παράδοξος Ζήνων ο Ελεάτης. Ότι ο φτεροπόδαρος Αχιλλέας δεν θα προλάβει ποτέ την αργή χελώνα. Οι επιθυμίες μας δεν θα γίνουν ποτέ καρτ ποστάλ.

– Θα μπορούσε να είναι ένα μεταμοντέρνο μυθιστόρημα. Πως γράφτηκε «Στην απαγορευμένη πόλη»;

– Όλοι μας γράφουμε το ίδιο βιβλίο. Όσο κοινότυπο κι αν ακούγεται αυτό, περιέχει μεγάλο ποσοστό αλήθειας. Όπως το «Ασία, Ασία» έτσι και «Η απαγορευμένη Πόλη» κλείνει το μάτι στον ποιητικό στοχασμό, στην συγκριτική εθνολογική μελέτη, στη γραμματική τοπίων, στον δοκιμιακό λόγο και φυσικά στο μυθιστόρημα. Το ότι συγκλίνουν όλα αυτά, παράγοντας το βιβλίο που έχετε σήμερα στα χέρια σας, σημαίνει ότι ο ενιαίος λόγος είναι όχι μόνο αναγκαίος, αλλά και υπαρκτός.

– Και από μια «Γεωγραφία κινδύνων» πως φτάσατε στα «Υστερόγραφα γης»;

– Τα «Υστερόγραφα Γης» διερμηνεύουν άλλα τοπία απ’ ό,τι η «Γεωγραφία κινδύνων», του 1994, ενώ υπομνηματίζει ορισμένες προσφιλείς θεματολογικές αφορμές, κοινές και στις δύο αυτές ποιητικές συλλογές όπως είναι η εξασφάλιση του Προσώπου, η διατήρησή του σε πείσμα των ποικίλων, ορατών και αοράτων εχθρών του. Από την άποψη αυτή τα «Υστερόγραφα Γης» είναι εγχειρίδιο αναβαθμισμένου βίου.

– Τα κεφάλαια του βιβλίου «Στην απαγορευμένη πόλη» διαβάζονται ως ποίημα. Στα «Υστερόγραφα γης» το τελευταίο κείμενο «Χωρίς ποδήλατο» είναι πεζό. Το τελευταίο κεφάλαιο του ταξιδιωτικού «Η κινούμενη άμμος» είναι προάγγελος ενός νέου βιβλίου… Το ένα είδος εμπεριέχεται στο άλλο, το καινούργιο αναδύεται από το παλιό. Και είναι η αέναη μεταμόρφωση, το ότι παντού είστε εσείς, η βασική ύλη που είναι ίδια… Δηλαδή, «επακόλουθα» μιας «θείας Ύλης»;

– Κάθε τοπίο, κάθε άνθρωπος, κάθε ανθρώπινη σχέση βιώνεται, διαβάζεται, διερμηνεύεται πολλαχώς. Αυτήν την καλειδοσκοπική, πολύ- πρισματική πραγματικότητα ανιχνεύουν, δοκιμάζουν να ανιχνεύσουν τα ομόκεντρα βιβλία μου. Η ποίηση είναι βέβαια ο συνεκτικός κρίκος, ο κατ’ εξοχήν σπόνδυλος.

– Ένα ταξίδι είναι ερωτήσεις ή απαντήσεις;

– Ταξιδεύω για να δω. Συνήθως δεν προλαβαίνω να διατυπώσω ούτε καν ερωτήσεις. Αργότερα στο γραφείο μου, αναδιανέμοντας όλο το σχετικό μνημονικό υλικό, προσπαθώ να αποκωδικοποιήσω το ταξιδιωτικό μήνυμα. Η σημειολογία του ταξιδιού είναι από μια πλευρά η σημειολογία του Γίγνεσθαι.

– Ένα βιβλίο;

– Ένα βιβλίο είναι μια πρόταση αλλαγής, ή μια πρόταση συντήρησης. Εμείς οι αναγνώστες θα αποφασίσουμε αν θα σπάσει τον π��γο μέσα μας, για να παραφράσω εδώ τον Κάφκα.

– Το ποίημα; Αλήθεια, πως γεννιέται ένα ποίημα, κύριε Βέη;

– Τα δικά μου ποιήματα είναι σε γενικές γραμμές δοσμένα. Δεν πάω εγώ σ’ αυτά, έρχονται αυτά σε μένα. Είναι ασφαλώς μια μυστική διαδικασία. Ανήκει στο χώρο του άρρητου αυτή η παρότρυνση της ψυχής, ό,τι κινεί το χέρι δηλαδή να αρθρώσει, να βάλει σε τάξη το περιρρέον χάος. Η επεξεργασία του ποιήματος είναι άλλη υπόθεση. Είναι η πληρέστερη ανάδειξη της πρωταρχικής εκείνης ουσίας, της πρωτογενούς ποιητικής ύλης, που έρχεται κυριολεκτικά από τον χώρο των απολύτων, των Ιδεών, των κεκοιμημένων που θέλουν να αναβιώσουν, να κυκλοφορήσουν ανάμεσά μας.

– Το επίθετό σας στα κινέζικα σημαίνει δύναμη και χαμόγελο. Αλήθεια, πιστεύετε στη δύναμη των ονομάτων, κύριε Βέη;

– Έχω πάντα κοντά μου τον πλατωνικό «Κρατύλο». Την πρώτη δηλαδή απόπειρα στην Ευρώπη να ορισθεί προσφυώς το μαγικό ποιητικό έτυμον, η άλλη δηλαδή ουσία των ονομάτων. Παίζοντας με τα ονόματα οδηγούμεθα ενίοτε στο θείον. Όπως το είναι του ανθρώπου θεμελιώνεται στη γλώσσα (Χάιντεγκερ), έτσι και το όνομα καταυγάζει, αν το θελήσουμε, τη Στιγμή.

– Ένα ποίημα είναι η τοξίνη των λέξεων, ο ρυθμός, το νόημά του…

– Ένα ποίημα είναι η ανακεφαλαίωση, η περίληψη του πάθους. Ο τρόπος να ξεπεράσουμε τον τρόμο του όντος που βγήκε από την σπηλιά για να μπει στο κοσμικό Σπήλαιο. Όλα αυτά κάποτε μαζί, κάποτε χωριστά. Εξαρτάται από το συγκεκριμένο ποίημα.

– Ένα ποίημα είναι το παρελθόν μας ή το μέλλον μας;

– Είναι καθρέφτης όπου συγκλίνουν χώροι και τόποι. Εννοείται ότι τις περισσότερες φορές ο μαθηματικός χρόνος ακυρώνεται εκ των προτέρων. Συμπέρασμα: το ποίημα είναι η αποκρυστάλλωση, η αναφορά στο διαρκές, στο κατακλυσμικό παρόν.

– Θα γράφατε αλλιώς αν δεν είχατε ταξιδέψει, ή είχατε ταξιδέψει λιγότερο, κύριε Βέη;

– Θα έγραφα πάντα. Ίσως να είμαι καλός μόνο γι’ αυτό, για να δανειστώ εδώ και πάλι την ευφυή απάντηση του Μπέκετ.

– Υπάρχει έμμονη ιδέα γρ��φής; Δεδομένου του γεγονότος ότι υποστηρίζεται πως ένα βιβλίο γράφουμε όλη τη ζωή μας, μια μουσική ή έναν πίνακα; Και αν υπάρχει, οι δικές σας εμμονές, ποιες είναι;

– Μια εμμονή, πολυπρόσωπη όμως: να συναγωνιστώ ένα αγαπημένο μουσικό κομμάτι, αναπαράγοντας στο χαρτί την αίσθηση που μου έδωσε η πρώτη περιδιάβασή μου π.χ. στο Πεκίνο, ή όταν αντίκρισα για πρώτη φορά ένα καλά διατηρημένο τμήμα του Μεγάλου Σινικού τείχους.

Γίνεται κάτι τέτοιο; Μπορούμε να γράφουμε… μουσικοζωγραφιστά; Ιδού το ερώτημα- εμμονή!

– Ο χρόνος επιμηκύνεται ή συστέλλεται, ταξιδεύοντας;

– Αν όντως ο χρόνος είναι η κινητή εικόνα της αιωνιότητας, όπως μας έμαθε ο Πλάτων (τι ορισμός!), τότε κατ’ αναλογίαν ο ταξιδιωτικός χρόνος είναι η βεντάλια, το κινητό άλμπουμ των εικόνων ενός μικροχρόνου. Δηλαδή, η συστολή και η διαστολή του χρόνου είναι υπόθεση ταξιδιωτικών έξω – αντιλήψεων της συνείδησης. Ό,τι πιο υποκειμενικό γίνεται να αισθανθεί, να βιώσει κανείς.

– Γράφοντας; Είναι μια νίκη όσον αφορά τον αντίπαλο- χρόνο η ποίηση;

– Γνωρίζω ότι η ποίηση θα εξακολουθεί να ενεργεί παλίντροπα. Από τη μία θα έλκει και θα την ελκύει ο πόλος του πραγματικού και ό,τι αυτό μπορεί ενδεχομένως να σημαίνει κι από την άλλη θα την διεγείρει το φαντασιακό με όλη τη δυναμική του, με όλη την ισχύ του. Στο αναμφισβήτητο χάος που ανοίγεται καθημερινά μπροστά μας, χάος που υπονοούν, μεταξύ άλλων, και επαπειλούν με αφοπλιστική ειλικρίνεια οι πυρηνικοί εξοπλισμοί, έρχεται η ποίηση αυτών των καιρών να μας βοηθήσει να δούμε με καθαρότερο νου την τάξη στη θέση της αταξίας, τον ρυθμό στη θέση της αναλογίας και της αρρυθμίας, την ειρηνική συνύπαρξη στη θέση της εξόντωσης και του εξανδραποδισμού.

Η ποίησή μου θέλει να γράφεται όχι μόνο ��αζί με τον χρόνο, αλλά και δια του χρόνου. Η ποίησή μου θέλει να παραμείνει σύγ- χρονη, με την ευρεία έννοια του όρου.

Η συνέντευξη δόθηκε στην Ελένη Γκίκα, για το fractalart.gr

[eli-kittim]

This is a unique book that is based on special revelation, coupled with scholarly research. It provides insights into the coming apocalypse, including the sequence of end-time events, the Great Tribulation, the Antichrist, and the coming of Christ.

Eli Kittim is a Bible scholar who has published articles in numerous prestigious Biblical journals & magazines, such as Rapture Ready, the Journal of Higher Criticism, and many others. He’s the Award-Winning Author of the Christian-Nonfiction Book, The Little Book of Revelation.

Editorial Reviews:

“Beautifully written. Highly creative literary analysis. An intriguing study. Bible scholars and eschatologists may want to consider its thought-provoking ideas.” — BlueInk Review

"Your illustrations are really good. You've mastered another world than I." — Robert Eisenman, eminent biblical scholar and author of James the Brother of Jesus: The Key to Unlocking the Secrets of Early Christianity and the Dead Sea Scrolls.

Available as an ebook for $3.99

[eli-kittim]

Is the Authority of Scripture Biblical?

Eli Kittim

I have a high view of Scripture. But my authority is a Person, not a Book. My authority is God himself, as he reveals to me his will and purpose through spiritual communications. It’s one thing to say that the Bible is “authoritative,” in the sense that it’s reliable and truthful. But it’s quite another thing to say that it’s our highest authority. I think people mistakenly conflate the authority of Scripture with Cessationism, the Calvinist doctrine that spiritual gifts and prophecy ceased with the Apostolic Age. They often cite Jude 1:3 for support. But all that verse says is that “the faith” was revealed to us at some point in human history. It doesn’t say that the Godhead went out of business, took a Sabbatical, or died and left a will. The phrase—“the faith delivered once for all to God's people”—can be disambiguated by examining the context. The other passage cessationists love to quote is 1 Cor. 13:9-10. But all it says is that “we know in part and prophesy in part” because “when the perfect comes, the partial will be done away with.” But not before the complete comes. That’s the key! It doesn’t say that prophecy has ceased. That would be a misinterpretation. Besides, Acts 2:17 says that people in the end times will prophesy and see visions.

Many people are confusing Scripture’s inspiration, revelation, truthfulness, and inerrancy with the concept of “authority,” which the Oxford languages dictionary defines as “the power or right to give orders, make decisions, and enforce obedience.” In short, our highest authority is not the Church, tradition, councils, committees, or even the Bible itself. Our highest authority is Jesus Christ! In Matt. 28:18 (NASB), Christ says:

“All authority in heaven and on earth has

been given to Me”

Where does 2 Tim. 3:14–16 mention the authority of Scripture? It says that “the sacred writings … are able to give you the wisdom that leads to salvation through faith which is in Christ Jesus.” In other words, Scripture gives us wisdom and leads us to salvation which can only be found in Christ Jesus. The fact that Scripture is “inspired” doesn’t mean it represents the final authority. 2 Tim. 3:14–16 reads:

“continue in the things you have learned

and become convinced of, knowing from

whom you have learned them, and that

from childhood you have known the sacred

writings which are able to give you the

wisdom that leads to salvation through faith

which is in Christ Jesus. All Scripture is

inspired by God and beneficial for teaching,

for rebuke, for correction, for training in

righteousness.”

The fact that Scripture is God-breathed (2 Tim. 3:16) doesn’t mean that the Bible has the final say in all matters. The Spirit that inspired the Bible is the ultimate authority on all matters, not the Bible. Scripture itself does not claim to have all authority. Jesus does.

Moreover, the concept of the Sufficiency of Scripture implies that Scripture itself is all we need to interpret Scripture. But Scripture can be interpreted in 30,000 different ways. Just look at all the Protestant denominations that split due to interpretative differences. Thus, Scripture is neither sufficient to interpret itself, nor is it the final authority. Without the Holy Spirit to illuminate us, we will inevitably misinterpret it (Jn 16:13)!

Where does 2 Pet. 1:20–21 mention the authority of Scripture?

“But know this first of all, that no prophecy

of Scripture becomes a matter of

someone’s own interpretation, for no

prophecy was ever made by an act of

human will, but men moved by the Holy

Spirit spoke from God.”

All it says is that prophecy and its interpretation should be revealed by the Holy Spirit, not interpreted by human beings. If anything, it demonstrates the insufficiency of Scripture!

The fact that the Bible contains the Word of God doesn’t necessarily mean that it’s the final authority, or that it’s sufficient in and of itself, so that we don’t need anything else. If the Bible is entirely “sufficient” and adequate for all purposes, we wouldn’t need to be reborn. All we would need to do is read our Bibles. But Scripture cannot save anyone. Jesus does. The Spirit is what we need. We can be saved by the Spirit without the Bible. But we can’t be saved by the Bible without the Spirit.

The Bible does not attest to its own authority. Revelation of the Word does not mean ultimate Authority. The fact that God’s Word is true (Jn 17:17) doesn’t mean that the Bible is the highest authority in our lives. As Christ said, it is the Spirit that perfects us, not the Scriptures (Jn 16:13). Luke 24:49 reads:

“But remain … until you have been clothed

with power from on high”

John 3:5 says categorically and unequivocally:

“unless someone is born of … the

Spirit, he cannot enter the kingdom of God.”

Likewise, Romans 8:9 puts it thusly:

“But if anyone does not have the Spirit of

Christ, he does not belong to Him.”

In John 5:39-40, Jesus demonstrates the insufficiency of Scripture by saying the following:

“You examine the Scriptures because you

think that in them you have eternal life; and

it is those very Scriptures that testify about

Me; and yet you are unwilling to come to Me

so that you may have life.”

When Jesus says that all will be accomplished according to his Word (Matt. 5:18), he’s talking about prophecy, not the authority of Scripture. I’m not suggesting that Scripture errs or is contradictory. Absolutely not! But let’s not confuse the issues. The fact that the Bible contains the Word of God doesn’t necessarily mean that it’s our final authority, or that it’s entirely sufficient. That would be equivalent to Bibliolatry. The Bible is not a paper Pope. Truth and trustworthiness is one thing. Authority is another.

[eli-kittim]

Eli Kittim - The Little Book of Revelation: The First Coming of Jesus at the End of Days

伊莱·基蒂姆 启示录小书：耶稣在末日的第一次降临

एली किट्टिम - रहस्योद्घाटन की छोटी पुस्तक: दिनों के अंत में यीशु का पहला आगमन

Эли Киттим - Маленькая книга Откровения: Первое пришествие Иисуса в конце дней

‎אלי כטים - ספר ההתגלות הקטן: ביאתו הראשונה של ישוע באחרית הימים

إيلي كيتيم كتاب الرؤيا الصغير: المجيء الأول ليسوع في نهاية الأيام

Ελι Κιττίμ - Το Μικρό Βιβλίο της Αποκάλυψης: Η Πρώτη Παρουσία του Ιησού στο τέλος των Ημερών

[eli-kittim]

The Official Website of “The Little Book of Revelation”

From Goodreads Author and Bible teacher Eli Kittim

The Official Website of “The Little Book of Revelation: The First Coming of Jesus at the End of Days”

Το Μικρό Βιβλίο της Αποκάλυψης: Η Πρώτη Παρουσία του Ιησού στο τέλος των Ημερών

Από τον συγγραφέα και Βιβλολόγο ´Ελι Κιττίμ.

Νικητής του βραβείου Θρησκείας και πνευματικότητας 2015 στο Goodreads.

Ένα συναρπαστικό βιβλίο που υποστηρίζει την ελληνική καταγωγή του Ιησού (γραμμένο στα αγγλικά).

To buy this book, click on the link below. ⬇️

Για να αγοράσετε αυτό το βιβλίο, ακολουθήστε τον παρακάτω σύνδεσμο: ⬇️

δικτυακός τόπος για «Το Μικρό Βιβλίο της Αποκάλυψης: Η Πρώτη Παρουσία του Ιησού στο τέλος των Ημερών» ⬇️

[eli-kittim]

A Biblical Greek Translation of Hebrews 9:26 that Changes Everything We Thought We Knew About Jesus

By Eli Kittim 🎓

[eli-kittim]

🎥 Eli of Kittim

Rumble Channel 🎥

🕎 Eli Kittim On Bible Prophecy ✝️

————————————-

🎓📚 Award-Winning Goodreads Author & Bible Researcher Eli Kittim 📚🎓

————————————-

🌏🪐🌓🌍🌖🌎🪐