#σεξουαλική

[agoramagazine]

Καρχαρίας ετών 500!

Οι καρχαρίες της Γροιλανδίας δεν είναι από τους πιο "ευφυείς" καρχαρίες, αλλά η ανθεκτικότητά τους και οι αισθητηριακές τους ικανότητες τους καθιστούν εξαιρετικά αποτελεσματικούς στο περιβάλλον τους. Εξακολουθούν να προκαλούν το ενδιαφέρον των επιστημόνων

Οι καρχαρίες της Γροιλανδίας φτάνουν σε σεξουαλική ωριμότητα σε ηλικία περίπου 150 ετών! Οι καρχαρίες της Γροιλανδίας (Somniosus microcephalus) θεωρούνται τα μακροβιότερα γνωστά σπονδυλωτά στον πλανήτη! Σύμφωνα με έρευνες, μπορούν να ζήσουν περισσότερο από 400 χρόνια, με κάποιους επιστήμονες να εκτιμούν ότι ορισμένα άτομα φτάνουν σε ηλικία έως και 500 ετών. Αυτό το εντυπωσιακό προσδόκιμο ζωής…

[orgismenh]

Respect στα παιδιά στο πάρτι της νομικής απόψε που πέταξαν με τις κλωτσιές απ' το χώρο έναν μαλακα με την παρέα του που παρενοχλούσε κοπέλες. Τέτοια αγόρια θέλουμε ρε.

[valentin10]

Εξάρχεια : Ο Παλαιστίνιος που επιτέθηκε με λοστό στην 29χρονη, είχε συλληφθεί τον Ιούνιο για σεξουαλική επίθεση και αφέθηκε ελεύθερος

Εξάρχεια: Ο Παλαιστίνιος που επιτέθηκε με λοστό στην 29χρονη, είχε συλληφθεί τον Ιούνιο για σεξουαλική επίθεση και αφέθηκε ελεύθερος

[agnickradio]

Μάστιγα στην Ελλάδα η σεξουαλική παρενόχληση στον χώρο εργασίας

Την περασμένη Δευτέρα (30/9/2024) πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα το 1ο focus group Σε μάστιγα εξελίσσεται η σεξουαλική παρενόχληση στους εργασιακούς χώρους, καθώς σύμφωνα με νέα έρευνα, σχεδόν οι μισοί εργαζόμενοι έχουν δεχτεί ανεπιθύμητες συμπεριφορές στον χώρο εργασίας τους. Continue reading Μάστιγα στην Ελλάδα η σεξουαλική παρενόχληση στον χώρο εργασίας

[baby-mag]

[loulouditouheimona]

Το ghosting είναι ο ξαφνικός επικοινωνιακός θάνατος ανάμεσα σε δύο ανθρώπους που μοιράστηκαν κάποια στιγμή κάτι, από ένα απλό ενδιαφέρον όπως αποτυπώθηκε σε λέξεις και μηνύματα, μέχρι μια σεξουαλική εμπειρία ή ακόμα και μια σύντομη, διαπροσωπική σχέση.

[bl00dyghoul2]

Όλα ξεκίνησαν από μια απλή γρατζουνιά, τότε που έπεσα όταν ήμουν μικρή. Πόνεσα λιγο στην αρχή, και όσο περνούσαν οι μέρες, εβλεπα την γρατζουνιά να επουλώνεται.

Με τα χρόνια, κάτι περίεργο συνέβαινε στην ζωή μου, που δεν μπορώ να το εξηγήσω. Μοναξιά? Θλίψη? Δεν ήμουν καμιά φτωχή, όσα ήθελα τα είχα. Και φιλους ειχα. Αλλά και πάλι. Υπήρχε ένας κόμπος στον λαιμό μου, που έμενε εκεί.

Αυτό συνεχίστηκε για πολυ καιρό ακόμα, μέχρι που έφτασα στην κατάθλιψη. Δεν ένιωθα τίποτα. Κανένα συναίσθημα, καμία χαρά, καμία ελπίδα για ζωή. Υπήρχε όμως κάτι, που με άλλαξε. Ο πόνος. Τότε που πήρα για πρώτη φορά κάτι αιχμηρό για να το χρησιμοποιήσω πάνω μου, και είδα το αίμα μου να κυλάει, καταλαβα ότι δεν θα είμαι η ίδια πια. Πού πήγε εκεινο το αθώο κορίτσι? Τόσο γλυκό παιδι, που όλοι το αγαπούσαν. Δεν μου έφτανε η αγάπη? Τι δεν είχα που μου κόστισε την ζωή?

Ο πόνος αυτός, μετά, πέρασε στην σεξουαλική μου ζωή. Ήθελα να νιώσω κάτι, ακόμα και να είναι κάτι άσχημο. Βέβαια, εκείνα τα δευτερόλεπτα που με χαστούκιζε κάποιος, ήταν για μένα η απόλυτη ευφορία. Τόσο έντονο συναίσθημα, δεν είχα ξανανιώσει ποτέ. Άξιζε ομως? Αυτά τα λίγα δευτερόλεπτα ευτυχίας?

Μετά... κενό. Ξαναγύριζα πίσω στην ανούσια ζωή μου. Υπέφερα...

Γυρνώντας στο παρόν, είμαι σε μια πανέμορφη σχέση. Με φροντίζει. Με ποθεί. Με αγαπάει με όλη του την ψυχή. Και εγώ, υποθέτω... πώς μπορώ να καταλάβω, όταν τόσο καιρό είμαι θλιμμένη, τι είναι η αγάπη?

Έχω ηρεμήσει αρκετά. Έχω αλλάξει απο τότε. Δεν κάνω τίποτα από αυτά που έκανα παλαιότερα. Αλλά το κενό εμεινε ιδιο, μπορεί και να έγινε χειρότερα. Και νιώθω ότι κάτι λείπει. Κάτι που το μυαλό μου και το σώμα μου αναζητά. Εκείνη η εκσταση που ένιωθα, εκείνος ο οξυς πόνος. Με κυνηγάνε. Μόνο που, αναρωτιέμαι... αν γυρίσω στα παλιά, θα είναι το ίδιο?

[justforbooks]

Ο ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΚΑΙ ΜΕΛΕΤΗΤΗΣ Carl Rollyson είναι υπεύθυνος για τους δύο τόμους που καταγράφουν ολόκληρη την ζωή της Σίλβια Πλαθ μέσω των ημερολογίων, των σημειωμάτων και των αφηγήσεών της, και κυκλοφόρησαν πρόσφατα με τίτλο Sylvia Plath Day by Day Volume 1 (1932-1955), και Sylvia Plath Day by Day Volume 2 (1955-1963) αντίστοιχα. Στο παρακάτω κείμενο, ο ίδιος σταχυολογεί τις αναφορές της ποιήτριας στις δύο μεγάλες «αδυναμίες» της: το shopping και (κυρίως) το σεξ.

Στο ευρετήριο του πρώτου τόμου του βιβλίου Sylvia Plath Day by Day (1932-1955), έχω πάνω από εκατό καταχωρήσεις για shopping – μόνη της, με τη μητέρα της, με τους συντρόφους της, με τις φίλες της, με τα παιδιά που πρόσεχε ως babysitter. Τα ψώνια ήταν απολύτως απαραίτητα για την ευημερία της. Ο δεύτερος τόμος, Sylvia Plath Day by Day (1955-1963), που παρακολουθεί τη ζωή της μέχρι τις τελευταίες της μέρες, περιέχει άλλες εκατό και πλέον σχετικές καταχωρήσεις. Τα ψώνια (κατά προτίμηση σε ακριβά μαγαζιά) ανέβαζαν τη διάθεσή της όσο και η ιππασία, η ζαχαροπλαστική και η κηπουρική. Συζητούσε με τους υπαλλήλους των καταστημάτων και δημιουργούσε μια κοινότητα αμοιβαίου ενδιαφέροντος – στη Βοστώνη, στη Νέα Υόρκη, στο Λονδίνο αλλά και στο Ντέβον όπου εγκαταστάθηκε με τον Τεντ Χιουζ και όπου ο γάμος τους διαλύθηκε αφού εξόρισε τον άπιστο σύζυγό της από το σπίτι και την οικογενειακή ζωή που πίστευε ότι θα εκτιμούσε όσο και εκείνη.

Απ' όσο μπορώ να διαπιστώσω, ο Τεντ Χιουζ δεν πήγε ποτέ για ψώνια με τη Σίλβια Πλαθ. Θεωρούσε τη ροπή της στη μόδα και τις υλιστικές της επιθυμίες ασυγχώρητα επιπόλαιες και επιφανειακές. «Πρέπει να περιορίσω τη μανία μου να αγοράζω φορέματα», έγραφε στον εαυτό της στις 9 Μαΐου 1958, ενώ το παντρεμένο ζευγάρι ζούσε στο Νορθχάμπτον της Μασαχουσέτης.

Τέσσερα χρόνια αργότερα, μόνη της στο Λονδίνο στις τελευταίες της μέρες, ψώνιζε σαν τρελή, πέταγε στα σκουπίδια ��α ρούχα που φορούσε στην επαρχία, απολάμβανε ένα νέο χτένισμα αλλά και τα σφυρίγματα θαυμασμού στον δρόμο. Είχε καταπιέσει ένα μεγάλο κομμάτι του εαυτού της για να ευχαριστήσει τον άντρα του οποίου την απεριποίητη, συχνά βρόμικη εμφάνιση είχε μάθει να ανέχεται.

Η καταγραφή της ζωής της Πλαθ με βοήθησε να κατανοήσω βαθύτερα το γιατί την κέρδισε αυτός ο προβληματικός άνθρωπος. Σε ένα γράμμα της 7ης Μαΐου 1957 προς τον αδελφό της, ανέφερε τη συγγραφή ενός μυθιστορήματος (που δεν ολοκληρώθηκε ποτέ) με τον προσωρινό τίτλο Hill of Leopards, το οποίο εξερευνούσε τη «θετική αποδοχή της σύγκρουσης, της αβεβαιότητας και του πόνου ως το έδαφος για την αληθινή γνώση και τη ζωή». Έβλεπε στον Χιουζ, μια πανύψηλη φιγούρα που στεκόταν επιβλητικά ανάμεσα στους κολλητούς του στο Κέιμπριτζ, που τον λάτρευαν, ακριβώς το είδος της πρόκλησης για «θετική αποδοχή» που θα εκπλήρωνε την ίδια ως γυναίκα και καλλιτέχνη, και που κανένας άλλος άνδρας δεν είχε πλησιάσει καν στο να ικανοποιήσει.

Το πρόβλημα με τους άνδρες πριν από τον Χιουζ είναι ότι η Πλαθ τους κυρίευε εύκολα – κάποιες φορές απολάμβανε μια σεξουαλική συμβατότητα μαζί τους, αλλά στο τέλος πάντα αισθανόταν ότι τους είχε χρησιμοποιήσει εξαντλώντας την προοπτική διάρκειας της σχέσης. Ο Ρίτσαρντ Σασούν, ο μόνος υποψήφιος πριν από τον Χιουζ που η Πλαθ πίστευε ότι θα μπορούσε ενδεχομένως να είναι ισάξιός της, τ��ν εγκατέλειψε όταν εκείνη πήγε να τον αναζητήσει στο Παρίσι.

Όταν η Πλαθ διάβασε για πρώτη φορά την ποίηση του Χιουζ στις αρχές του 1956, έμεινε άναυδη από το σθένος και τη βία της – σε τέτοιο βαθμό που όταν τελικά στράφηκε εναντίον του, τον θεωρούσε δολοφόνο με κριτήριο εκείνη την πρώτη ανάγνωση. Η Πλαθ είχε ακούσει ότι ο Χιουζ ήταν μέγας γυναικοκατακτητής, ή όπως τον αποκαλούσε ένας από τους ερωτικούς της συντρόφους στο Κέιμπριτζ, «ο μεγαλύτερος "αποπλανητής" του πανεπιστημίου». Ακόμα και στον αδελφό της καυχιόταν για τους σωματικούς της καβγάδες με τον Χιουζ, αλλά του έλεγε επίσης ότι αν ποτέ προσπαθούσε πραγματικά να τον ξεπεράσει, θα τη χτυπούσε. Μια από τις αγαπημένες της ταινίες ήταν το La Belle et la Bête («Η ωραία και το τέρας») του Κοκτό.

Το 1949, η Πλαθ έγραφε στο ημερολόγιό της: «Λαχταρώ την τυφλή, καυτή και ανεύθυνη απόλαυση του να συνθλίβομ��ι πάνω στο σώμα ενός άνδρα. Θέλω να αποπλανηθώ… να ακούσω έναν άντρα να βογκάει βραχνά, γιατί εκείνη τη στιγμή είμαι η νικήτρια». Κάποια στιγμή, μετά από θεραπεία με την ψυχίατρο Ρουθ Μπάουσερ, η Πλαθ, εφοδιασμένη με διάφραγμα, άρχισε να κάνει πιο συχνά σεξ, σημειώνοντας για πρώτη φορά στις 7 Αυγούστου 1955 στο ημερολόγιό της ότι έκανε «καλό έρωτα με τον Πίτερ Ντέιβινσον», έναν επιμελητή βιβλίων.

Αφού η Πλαθ έφυγε για την Αγγλία για να σπουδάσει στο Κέιμπριτζ με υποτροφία Fulbright, ο Ντέιβισον ένιωσε χρησιμοποιημένος και προδομένος. Στις 18 Σεπτεμβρίου 1955, πάνω στο πλοίο με προορισμό την Αγγλία, είχε ένα ειδύλλιο με τον μελετητή Καρλ Σάκιν, το οποίο επίσης κατέγραψε ως «καλό έρωτα». Έφτασε στο Λονδίνο στις 29 Σεπτεμβρίου και λίγο αργότερα σημείωνε ότι «έκανε έρωτα» με τον Τζον Γουάιτσαϊντ, πρώην ερωτικό παρτενέρ της φίλης της, Σου Γουέλερ. Στο Κέιμπριτζ γνώρισε τον Μάλορι Γουόμπερ και απόλαυσαν μαζί, όπως έγραψε στο ημερολόγιό της, στις 20 Νοεμβρίου του ίδιου έτους, «μουσική & έρωτα».

Οι σεξουαλικές αναζητήσεις συνεχίστηκαν και η ερωτική σχέση της με τον Μάλορι αναβαθμίστηκε σε «καλό, δυνατό έρωτα», όπως έγραφε στις 27 Νοεμβρίου. Στις 8 Ιανουαρίου 1956, πίστευε ότι είχε φτάσει σ’ ένα είδος ερωτικού ζενίθ αφού επισκέφτηκε τον Σασούν στο Παρίσι πριν επιστρέψει στις σπουδές της στο Κέιμπριτζ και έκαναν «καλό αποχαιρετιστήριο έρωτά», μόνο και μόνο για να απογοητευτεί αναζητώντας τον λίγους μήνες αργότερα ενώ εκείνος την απέφευγε.

Ένας Άγγλος φίλος, ο Κρίστοφερ Λέβενσον, εμφανίστηκε στις 9 Φεβρουαρίου για απογευματινό καφέ και «θερμή αγάπη». Ο Γκάρι Χάουπτ, ένας φοιτητής από το Γιέιλ που είχε έρθει για σπουδές στο Κέιμπριτζ, αναφέρεται στις 17 Μαρτίου με τον κρυπτικό προδιορισμό «νυχτερινή αγάπη», ενώ στις 30 Μαρτίου ακολουθεί η τέλεση της «ερωτικής πράξης», όπως γράφει. Για καμία από τις συνευρέσεις της δεν αφιερώνει παρά μερικές λέξεις μόνο.

Στο μεσοδιάστημα μεταξύ των δύο συναντήσεων με τον Χάουπτ, στις 23 Μαρτίου, στις 5:00 π.μ. στο Λονδίνο, στην γκαρσονιέρα της οδού Rugby όπου έμενε μερικές φορές ο Χιουζ, η Πλαθ ανέφερε στο ημερολόγιό της: «πληγωμένη και ταραγμένη από την αδίστακτη συμπεριφορά του Τεντ που με αποκάλεσε με λάθος όνομα». Την είχε αποκαλέσει Σίρλεϊ, το όνομα της κοπέλας που ήταν μαζί όταν πρωτογνώρισε την Πλαθ σε ένα πάρτι στο Κέιμπριτζ, όπου η βραδιά κατέληξε με την Σίλβια να τον δαγκώνει στο πρόσωπο και τον Τεντ να της τραβά βίαια από το αυτί ένα από τα σκουλαρίκια της.

Η λέξη αγάπη (ή έρωτας) δεν υπάρχει πουθενά στην αφήγησή της για εκείνη την έντονη συνάντηση, την οποία χαρακτήριζε στις 26 Μαρτίου ως «την άγρυπνη νύχτα ολοκαυτώματος με τον Τεντ». Αλλά στις 14 Απριλίου ήταν έτοιμη για περισσότερα: «εξαντλητική νύχτα ερωτικής πράξης», ανέφερε, και «απαίσια όνειρα». Αλλά την επόμενη μέρα, προσθέτοντας μια μόνο λέξη σ’ αυτό που είχε γράψει για κάθε σεξουαλικό σύντροφο πριν από τον Χιουζ, έδωσε το στίγμα ότι είχε βρει επιτέλους τον άνθρωπό της: «καλός βίαιος έρωτας».

Η Πλαθ ήξερε ότι βρισκόταν σε ένα σημείο καμπής. Αμφέβαλλε ότι ο Χιουζ την αγαπούσε πραγματικά και έγραφε ότι ένιωθε «μαχαιρωμένη από εκείνον» ενώ συγχρόνως παρακινούσε η ίδια τον εαυτό της: «Άφησέ τον να φύγει. Έχεις τα κότσια». Αλλά εκείνος ήταν ακαταμάχητος.

Μεταξύ 19 Απριλίου και 24 Αυγούστου, το ζευγάρι έκανε έρωτα τουλάχιστον σαράντα φορές, συνευρέσεις τις οποίες η Πλαθ περιέγραφε συνήθως με προσδιορισμούς όπως «καλός» (έρωτας), «ήρεμος» αλλά και κάποιες φορές «εξαντλητικός». Έκαναν έρωτα σε ένα χωράφι, στο δωμάτιό της στο Κέιμπριτζ, στο Λονδίνο, στο Παρίσι και μια φορά σε ένα παγκάκι στο πάρκο. Παντρεύτηκαν στις 16 Ιουνίου 1956 αλλά στις 24 Σεπτεμβρίου η Σίλβια παραπονιόταν: «καθόλου καλός έρωτας από το Παρίσι και μετά, και μια αυξανόμενη αίσθηση ασφυξίας και μοναξιάς».

Η Πλαθ απολάμβανε το σκληρό δούναι και λαβείν του σεξ και του γάμου της με τον Χιουζ. Τα ημερολόγιά της αφηγούνται καυγάδες και συγκρούσεις, αλλά ποτέ καμία μετάνοια, μέχρι που ο Χιουζ αποσύρθηκε στον εαυτό του, αφού απέκτησε παιδιά, και οι σεξουαλικές επαφές μεταξύ τους ουσιαστικά τερματίστηκαν. Σε ένα γράμμα της έγραφε ότι δεν ήταν διατεθειμένη να υπομείνει τη δυσχερή θέση της «αγάμητης συζύγου».

Την τελευταία εβδομάδα της ζωής της, η Σίλβια Πλαθ –που τόσο επιμελώς κατέγραφε την σεξουαλική της δραστηριότητα, δίκην αρχείου ή ως επιμελής «λογίστρια του πηδήματος»– σταμάτησε να κρατάει ημερολόγιο, και ούτε άφησε πίσω της άλλες σημειώσεις, απ' όσο μπορούμε να γνωρίζουμε, καταλήγοντας ίσως στο συμπέρασμα ότι δεν στέρεψαν πια οι «καλοί βίαιοι έρωτες» ή οι ερωτικοί σύντροφοι που θα την βοηθούσαν να κατακτήσει αυτή τη «θετική αποδοχή της σύγκρουσης, της αβεβαιότητας & του πόνου ως το έδαφος για την αληθινή γνώση και τη ζωή».

Η αληθινή γνώση και ζωή δεν μπορούν, φυσικά, να ποσοτικοποιηθούν, και η Πλαθ δεν έζησε αριθμώντας απλώς τις μέρες και τις δραστηριότητές της – διανοητικές, κοινωνικές και σεξουαλικές. Αλλά όταν οι ��ριθμοί βγαίνουν από την αφήγηση, προκειμένου να εξορκιστεί η ανία της παρουσίασης μιας ζωής ως ευρετήριο, κάτι χάνεται επίσης. Όπως γράφει ο Τομ Στόπαρντ στο θεατρικό του έργο «Ναυάγιο»: «Η φύση δεν περιφρονεί αυτό που ζει μόνο για μια μέρα. Ρίχνει ολόκληρο τον εαυτό της σε κάθε στιγμή».

Daily inspiration. Discover more photos at Just for Books…?

[cathylo]

αν πότέ είχα την τιμή να αδειάσω μέσα σου, αν ποτέ ήθελες μια ψωλή να σε πλημμύριζε με σπέρμα, δε θα μέτραγες τις μέρες σου; εκτός αν θες εσύ παιδί..

η ψωλή που θα με πλημμύριζε με σπέρμα, θα ήταν ένας σύντροφος που θα ήθελα και παιδί μαζί του χωρίς να μετράω τις μέρες μου . Απο εκεί πέρα, σαν σεξουαλική φαντασία είναι ωραία και με διεγείρει , αλλά μέχρι εκεί . Είμαι σίγουρη πως αν υπήρχε λάθος , θα έκανα έκτρωση . Και τις μέρες δεν μπορείς να τις μετράς με σιγουριά. Είσαι γυναίκα; ξέρεις; αν θέλεις τότε ανοίγουμε έναν διάλογο για να σου πω τι μπορεί ανα πασα στιγμή να συμβεί .

[fotovoltes]

Η Έλενα Ράπτη στον αγώνα κατά της κακοποίησης των παιδιών

Ένα στα πέντε παιδιά στην Ευρώπη πέφτει θύμα κάποιας μορφής σεξουαλικής βίας ενώ το 95% των δραστών ανήκουν στον κοντινό οικογενειακό κύκλο. Για την πρόληψη της σεξουαλικής βίας, την αναγνώρισή της, τις μορφές τις αλλά και τους τρόπους αντιμετώπισής της ενημέρωσε γονείς, παιδιά και εκπαιδευτικούς των Αχαρνών η συντονίστρια της καμπάνιας «ΕΝΑ στα ΠΕΝΤΕ» του Συμβουλίου της Ευρώπης στην Ελλάδα, Υφυπουργός Τουρισμού και Βουλευτής Α’ Θεσσαλονίκης Έλενα Ράπτη στην αίθουσα εκδηλώσεων «Μάριος Δημήτριος Σουλούκος».

Στη διοργάνωση της Διεύθυνσης Παιδείας και Νέας Γενιάς του Δήμου Αχαρνών παρουσία της Δρ. Κωνσταντίνας Κωστάκου, Αστυνόμου Α’ της Υποδιεύθυνσης Προστασίας Ανηλίκων Αττικής μικροί και μεγάλοι είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν εκπαιδευτικό και οπτικό υλικό, να συζητήσουν για τη σεξουαλική θυματοποίηση και τους τρόπους αυτοπροστασίας θέτοντας παράλληλα τα δικά τους ερωτήματα. Η προστασία των παιδιών μας και η ενδυνάμωση της νέας γενιάς με το φως της γνώσης αποτελούν προτεραιότητα του Δημάρχου Αχαρνών Σπύρου Βρεττού και η δημοτική Αρχή δεν σταματά να στηρίζει κάθε στοχευμένη ενέργεια και δράση ενημέρωσης.

[h-atalanth]

Έχεις βρει το soulmate σου; Πιστεύεις στην ύπαρξή του; Πώς θα το περιέγραφες;

Να σου πω την αλήθεια ήμουν on την ώρα που το έστειλες και σκέφτηκα να απαντήσω αλλά είπα να το σκεφτώ...

Κατά τη Wikipedia

Η αδελφή ψυχή είναι ένα άτομο με το οποίο έχει κανείς μια αίσθηση βαθιάς ή φυσικής συγγένειας. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει ομοιότητα, αγάπη, ρομαντισμό, πλατωνικές σχέσεις, άνεση, οικειότητα, σεξουαλικότητα, σεξουαλική δραστηριότητα, πνευματικότητα, συμβατότητα και εμπιστοσύνη.

ή αν θες κατά το Dawson's Creek

“It's uh... Well, it's like a best friend but more. It's the one person in the world that knows you better than anyone else. It's someone who makes you a better person. Actually, they don't make you a better person, you do that yourself - because they inspire you. A soulmate is someone who you carry with you forever. It's the one person who knew you and accepted you and believed in you before anyone else did, or when no one else would. And no matter what happens, you will always love them. Nothing can ever change that.”

Για να σου απατήσω λοιπόν, ο δικός μου ορισμός ταιριάζει αρκετά με του Dawson Leery διδάσκω pop culture εδώ μέσα πάλι. Θα διαφωνίσω όμως σε κάποιους περιορισμούς που θέτει.

Ναι, σίγουρα το έχω βρει μέσα στα χρόνια και μάλιστα σε πολλά άτομα. Κυρίως γιατί πιστεύω ότι η «αδερφή ψυχή» μας δεν είναι μια. Μπορεί να έχεις πολλές αδερφές ψυχές, πολλές επιλογές στο «άλλο μισό» σου. Και για να σου εξηγήσω γιατί..το πιστεύω γιατί δεν είμαστε το ίδιο άτομο πάντα, ο άνθρωπος είναι μεταβληττός. Είναι ο χαρακτήρας του, σίγουρα, αλλά είναι και το περιβάλλον του, τα εξωτερικά κοινωνικά ερεθίσματα που παίρνει, είναι οι καλές και οι κακές εμπειρίες του.

Δεν είμαι αυτή που ήμουν στα 18. Ή αυτή που ήμουν όταν ξεκίνησα αυτό το blog. Ή ακόμα και αυτή που ήμουν πριν την τελευταία μου σχέση. Πως λοιπόν η αδερφή ψυχή μου θα είναι η ίδια και μάλιστα ένα μόνο άτομο; Αυτοί που χαρακτηρίζεις αδερφή ψυχή είναι άτομα στα οποία βλέπεις ένα κομμάτι του εαυτού σου, ένα κομμάτι που σε συμπληρώνει ή σε βοηθάει να δεις τις δυνατότητες σου για κάτι περισσότερο. Και θα πάτε παρακάτω μαζί. Εκείνη την περίοδο έστω. Μετά μπορεί να χαθείτε, να αλλάξετε, να τους κοιτάς και να απορείς πως είχες αυτή τη σχέση με αυτό το άτομο γιατί μπορεί σήμερα να μην τους ήθελες στη ζωή σου.

Δεν σημαίνει ότι σταματάς να τους αγαπάς αυτούς τους ανθρώπους. Μπορείς να ζήσεις χωρίς αυτούς, 1000%, και μπορεί να ζήσεις μια υπέροχη ζωή χωρίς αυτοί να έχουν θέση εκεί. Αλλά όταν ακούς για εκείνους ή τους δεις θα νιώσεις όπως τότε, λες και δεν πέρασε μια μέρα..κάτι μέσα σου θα αρχίσει να τραβάει προς το μέρος τους, ίσως τα μάτια σου να βουρκώνουν λίγο πιο εύκολα κιολας..αν το έχεις ζήσει ξέρεις τι εννοώ. Αλλά θες την ευτυχία τους. Ό,τι κι αν έγινε, όσο κι αν μπορεί πληγώσατε ο ένας τον άλλο ή οτιδήποτε.

Θα σου δώσω και την πιο αντιφατική παρομοίωση λοιπόν για το τι είναι soulmate.

Horcrux.

Ορίστε, το είπα. Όσο αντιφατική κι αν είναι η σύγκριση πίστεψε με, το ξέρω. Η αδερφή ψυχή σου ��ίναι ένα horcrux που κρύβει πραγματικά μέσα της κομμάτι της ψυχής σου. Ένα κομμάτι σου βρίσκεται πάντα μέσα σε κάποιον άλλο κι ένα κομμάτι του είναι μέσα σου..κι όσο νιώθετε αυτό το "τράβηγμα" μέσα σας ή θυμάστε τα παλιά, αυτό το κομμάτι του ποιοι ήσασταν θα ζει.

[valentin10]

Εξάρχεια : Ο Παλαιστίνιος που χτύπησε την 29χρονη είχε συλληφθεί για σεξουαλική επίθεση το καλοκαίρι

https://www.iefimerida.gr/ellada/exarheia-palaistinios-htypise-29hroni

[agnickradio]

Πρόληψη και αντιμετώπιση της διαδικτυακής σεξουαλικής παρενόχλησης/κακοποίησης των παιδιών και των εφήβων

Προσκαλούμε όλους τους γονείς στην ανοικτή ενημερωτική εκδήλωση αύριο Τετάρτη 2 Οκτωβρίου 2024 για την “Πρόληψη και αντιμετώπιση της διαδικτυακής σεξουαλικής παρενόχλησης/κακοποίησης των παιδιών και των εφήβων“. Continue reading Πρόληψη και αντιμετώπιση της διαδικτυακής σεξουαλικής παρενόχλησης/κακοποίησης των παιδιών και των εφήβων

[agonh-siwph]

είναι το Μεξικό μια μεγάλη Κρήτη;

τα αγροτικά με σκανάρουν

και κάτι μου λένε αλλά

δεν είναι τίποτα αν δεν τα καταλαβαίνεις;

όπως εγώ μαζί σου

οχήματα του στρατού γεμίζουν ξαφνικά την πλατεία

βάφουν τα κτήρια του πανεπιστημίου που είναι γεμάτα φεμινιστικά συνθήματα μετά απο δίμηνη κατάληψη για την σεξουαλική παρενόχληση φοιτήτριας με την απειλή όπλου

'σε πειράζει ο καπνός από το τσιγάρο;'

ποτέ δεν θα μάθω να θέτω τα όρια μου

αλλά δεν του έδωσα το τηλέφωνό μου

ίσως γιατί

όσο και αν ελκύομαι από τις επιλογές και την προσωρινότητα της μη δέσμευσης

βρίσκω πατερνς στα ταξίδια μου

και κουράστηκα να τα εντοπίζω

[loulouditouheimona]

Η σεξουαλική κακοποίηση είναι μια τρομακτική εμπειρία που μπορεί να μας ρίξει στα βαθιά, να μας κάνει να νιώσουμε χαμένοι και μόνοι. Αλλά πρέπει να θυμάσαι: είσαι πιο δυνατός από ό,τι πιστεύεις. Κάθε μέρα που ξυπνάς και συνεχίζεις να παλεύεις αυτό από μόνο του είναι μια νίκη. Μπορεί η πληγή να φαίνεται βαθιά, αλλά δεν καθορίζει το ποιος η το ποια είσαι. Στην καρδιά σου υπάρχει δύναμη, ελπίδα και αγάπη, που περιμένουν να ανθίσουν ξανά. 🌻✨ Μη σταματήσεις να προχωράς, γιατί η ζωή έχει τόσα πολλά όμορφα πράγματα να σου προσφέρει. 🍃💕

[mariexdiary]

Όλοι νομίζουν ότι είμαι μία παραληρούσα νυμφομανής. Ότι έχω ακόρεστη σεξουαλική όρεξη. Η αλήθεια είναι ότι θα προτιμούσα να διαβάσω ένα βιβλίο.