#λογαριασμό

[romios-gr]

Προκαλεί το Facebook: «Κατέβασε» λογαριασμό βιολόγου που έγραψε ότι οι βιολογικοί άντρες δεν πρέπει να παλεύουν με γυναίκες Ποιος μίλησε για ελευθερία του λόγου; Ο διάσημος εξελικτικός βιολόγος Richard Dawkins κατήγγειλε στην διεθνή διαδικτυακή κοινότητα την ασύλληπτη πρόκληση του Facebook να προβεί σε ξαφνικό και χωρίς προειδοποίηση κατέβασμα του λογαριασμού του, μετά τη δημοσίευση στην ... Περισσότερα εδώ: https://romios.gr/prokalei-to-facebook-katevase-logariasmo-viologoy-poy-egrapse-oti-oi-viologikoi-antres-den-prepei-na-paleyoyn-me-gynaikes/

[thewomengr]

Ποιος πληρώνει τελικά τον λογαριασμό;

[Γράφει η Κική Γιοβανοπούλου] Ποιος θα πληρώσει στο πρώτο ραντεβού; Να το κάνουμε μισά - μισά ή να κεράσω εγώ ως άντρας; Να κάνω κίνηση να πληρώσω ως ανεξάρτητη γυναίκα ή να περιμένω να δω αν είναι παραδοσιακός;

Ποιος θα πληρώσει στο πρώτο ραντεβού;Να το κάνουμε μισά – μισά ή να κεράσω εγώ ως άντρας;Να κάνω κίνηση να πληρώσω ως ανεξάρτητη γυναίκα ή να περιμένω να δω αν είναι παραδοσιακός;Εκείνος που πρότεινε το ραντεβού, δεν πρέπει να πληρώσει;Να πληρώσω σήμερα εγώ κι αύριο ο άλλος; Ναι, αλλά την προηγούμενη φορά είχαμε πάει για καφέ ενώ τώρα θα πάμε για φαγητό.Χμ… Το ότι οι περισσότεροι ζούμε με…

[allo-frouto]

Ο h.d. stelnei se olo to gunaikeio tumblr( just so you know )

Γιατί δεν μου κάνει εντύπωση...

[algofren]

Do your feelings hurt? Επειδή σας αποκάλεσε η αγάπη της ζωής σας τυφλοπόντικα?

Algofren can't fix that

But for every other pain, ibuprofen is here for you

My boyfriend googled “eastern mole”, went to Google images, and then proceeded to spend 10 minutes looking at those rat creatures and agreeing with himself that I look exactly like that

[psychotiko-epeisodio]

Κοίτα να δεις που μερικοί αντί να ντρέπονται οι ίδιοι,

Μας κάνουν να ντρεπόμαστε εμείς για λογαριασμό τους.

[clevervoidgladiator]

Αναρχισμός και ψυχολογία

Η ανθρώπινη τάση για αμοιβαία βοήθεια καταστέλλεται περαιτέρω από εκείνους μέσα στην βιομηχανία της αποβλάκωσης που κατ' επάγγελμα προσηλυτίζουν για λογαριασμό μιας α-πολιτκής θετικής ψυχολογίας. Η έμφαση της τελευταίας στο να κατηγορούμε τους εαυτούς μας για την αλλοτρίωση και την καταπίεσή μας ενισχύεται στη συνέχεια από τις καθημερινές σχέσεις αμοιβαίας συναίνεσης όπου διαρκώς ενθαρρυνόμαστε «να είμαστε ρεαλιστές», να ακολουθούμε το πρόγραμμα, να πάψουμε να γκρινιάζουμε, να πάρουμε κανένα αντικαταθλιπτικό αν είναι ανάγκη, και, προς θεού, να δείχνουμε χαρούμενοι.

-Sakolsky (2011)

[mple-selhnhh]

-Με ενοχλεί να ακούω το "Σ'αγαπώ",

ξέρεις, είναι πολύ ύπουλο, κρύβει μια ερώτηση,

το "Μ'αγαπάς;"

Ο άλλος λέει σ'αγαπώ για να σου ζητήσει λογαριασμό,

για να του πεις και εσύ αν τον αγαπάς,

είναι πολύ ύπουλο.

[Φτηνά τσιγάρα - 2000]

[justforbooks]

H κατά Μακ Γιούαν «Εξιλέωση» και τα σκοτάδια της παιδικής ηλικίας

Ένα μυθιστόρημα με εκτόπισμα και πολλά επίπεδα ανάγνωσης, το καλύτερο, σύμφωνα με τους Βρετανούς κριτικούς, του πολυβραβευμένου συμπατριώτη τους.

Το βιβλίο, έλεγε ο Τζον Στάινμπεκ, μοιάζει με σφήνα που χώνεται μες το θολωμένο, από τις καθημερινές σκοτούρες, μυαλό μας. Κι ένα μεγάλο μυθιστόρημα, υποστήριζε, έτσι όπως παραμερίζει βίαια νεύρα και ιστούς, αναζητώντας μια θέση να κουρνιάσει, αφήνει αποτυπώματα που μας συνοδεύουν για καιρό… Να κάτι που ισχύει στο έπακρο για το μυθιστόρημα του Ίαν Μακ Γιούαν «Εξιλέωση» (2001) το οποίο μόλις επανεκδόθηκε από τον Πατάκη, στην ίδια μετάφραση του Γιάννη Σκαρπέλου που είχε δημοσιευτεί από τη Νεφέλη το 2002. 

Ποιο έγκλημα ζητάει εξιλέωση εδώ; Ποια ψυχή ζητάει, μέσα από την αυτοτιμωρία της, κάθαρση; Η ιστορία που αφηγείται ο Μακ Γιούαν ξεκινάει την πιο καυτή μέρα του 1935 στην εξοχική κατοικία της μεγαλοαστικής οικογένειας Τάλις, εκεί όπου η δεκατριάχρονη Βρυώνη, αυτή που θα εξελιχθεί αργότερα σε σπουδαία πεζογράφο, αναμετριέται ήδη με την τέχνη της μυθοπλασίας.

Ο πατέρας της Βρυώνης βρίσκεται ακόμη στο Λονδίνο, με το πρόσχημα ότι καταστρώνει για λογαριασμό της κυβέρνησης σχέδια άμυνας για τον επερχόμενο πόλεμο, και η μητέρα της τιθασσεύει τις συνήθεις ημικρανίες της, οχυρωμένη στην κρεβατοκάμαρά της. Στο σπίτι, ωστόσο, επικρατεί οργασμός, καθώς καταφθάνουν τα τρία ξαδέλφια της, φιλοξενούμενα θύματα ενός θυελλώδους διαζυγίου, τα μεγαλύτερα αδέλφια της, ο Λίον και η Σεσίλια, φοιτητές στο Κέμπριτζ, κι ακόμα, ο Ρόμπι, ο γιός της οικονόμου του σπιτιού, που, στηριζόμενος οικονομικά από τους Τάλις, σπουδάζει κι εκείνος και μάλιστα διαπρέπει.

Εξιταρισμένη η μικρή Βρυώνη, ανυπομονεί να πρωταγωνιστήσει στη θεατρική παράσταση που ετοίμαζε προς τιμήν της οικογενειακής σύναξης. Τα σχέδιά της, όμως, ματαιώνονται. Και το εκρηκτικό μείγμα της πληγωμένης ματαιοδοξίας της, της αχαλίνωτης φαντασίας της και του ταραγμένου εφηβικού μυαλού της, θα την οδηγήσει σ’ ένα έγκλημα για το οποίο δεν θα εξιλεωθεί ποτέ.

Ακούσιος μάρτυρας της εκδήλωσης ενός υπόκωφου έρωτα (ανάμεσα στη Σεσίλια και τον Ρόμπι) και λαθραναγνώστρια μιας επιστολής που στάλθηκε κατά λάθος («Στα όνειρά μου φιλώ το μουνί σου…») η Βρυώνη θα κατατάξει τον Ρόμπι στην κατηγορία των «μανιακών». Και με την ίδια ευκολία που έπλαθε ως τώρα θεατρικούς ήρωες, θα τον καταδώσει ως βιαστή της ξαδέλφης της, ανύποπτη για τις καταστροφικές συνέπειες του ψέματός της.

Παρακολουθώντας την εξέλιξη της ιστορίας μέσα από τις διαφορετικές οπτικές γωνίες των πρωταγωνιστών της, και μεταφερόμενος από το ειδυλλιακό τοπίο της εξοχής στους κόλπους των ρημαγμένων στρατιών της Δουνκέρκης, ο αναγνώστης της «Εξιλέωσης» αντιλαμβάνεται σιγά σιγά πως οι σελίδες που ρουφά με απληστία δεν είναι παρά οι διαδοχικές γραφές του ομώνυμου μυθιστορήματος που εξέδωσε η Βρυώνη Τάλις στα βαθιά γεράματά της.

Ενός έργου στο οποίο επιστράτευσε τα διδάγματα της Βιρτζίνια Γουλφ, του Ντ. Χ. Λόρενς και του Ε.Μ. Φόρστερ, για να γαληνέψει τις ενοχές της. Όμως, αλίμονο, τους μυθιστοριογράφους, τους μικρούς αυτούς θεούς που μόνο τη φαντασία τους έχουν για όριο, δεν υπάρχει κανείς για να τους συγχωρέσει…

Ο «μακάβριος Ίαν», όπως αποκαλούσαν τον Μακ Γιούαν στο ξεκίνημά του, τότε που δημοσίευε τον «Πρώτο έρωτα», τον «Τσιμεντόκηπο» και το «Ξένοι στη Βενετία», σ’ αυτό το ώριμο και ιδιαίτερα φιλόδοξο έργο του που διαδέχτηκε το βραβευμένο με Μπούκερ «Άμστερνταμ», διεισδύει και πάλι στα σκοτάδια της παιδικής ηλικίας, ανατέμνει τις ταξικές διαφορές της βρετανικής κοινωνίας, ζωντανεύει με ανατριχιαστική δεξιότητα μια απ’ τις όψεις του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και, παράλληλα, συνοψίζει την περιπέτεια της γραφής στη διάρκεια του 20ού αιώνα. «Σφήνες» σαν την «Εξιλέωση» είναι μόνο καλοδεχούμενες.

Daily inspiration. Discover more photos at Just for Books…?

[skepsh-rypansh]

Αν σας δώσω τραπεζικό λογαριασμό θα στείλετε από 1€ να πάρω κλιματιστικό; Όχι για εμένα, το σκυλί και το παπαγαλάκι μου να λυπάστε που περνάνε καλοκαίρι στην Αθήνα♡

[daimewdis]

Υο. Θα γράψω και θα το σβήσω σε 2 ημέρες, μετακομίζω αλλάζω σπίτι τέλος του μηνός. Δεν ξέρω που θα με βγάλει, πάντως για κάποιους μήνες θα είμαι εκτός Αθήνας. Δεν έχω ιδέα που θα είμαι, που θα πάω, και για να είμαι ειλικρινής. Θα έπρεπε να με απασχολεί, όμως δεν με νοιάζει.

Γενικά, ειδικά και προσωπικά δεν με νοιάζει τίποτα. Ούτε γράφω, ούτε έχω τελειώσει τους στίχους, ούτε τίποτα.

Κάποιοι με έκριναν για την αγωγή που σταμάτησα, αλλά στα αρχίδια μου. Αυτό που χρειάζομαι δεν το έχω αγοράσει ακόμα. Μια μηχανή.

Ξενέρωσα με αρκετά πράγματα. Δεν με νοιάζει να ανοίξω το λογαριασμό μου στο Instagram, αλλά ούτε να γράφω εδώ στο tumblr. Αν ανεβάσω κάτι ή κάνω το οτιδήποτε θα ‘ναι στο tik tok και Spotify.

Μπορώ να σου πω με ειλικρίνεια πως χέστηκα για οτιδήποτε. Μπορώ να σου πω, πως και αν πεθάνει ο διπλανός μου δεν θα με πτοήσει. Μπορώ να σου πω πόσο δεν με νοιάζει τίποτα και κανένας. Μπορώ να σου πω, πως δεν διαβάζω τίποτα, και δεν ακούω τίποτα. Μπορώ να σου πω η αναισθησία μου βαράει κόκκινο. Μπορώ να σου πω, πως δεν φοράω τίποτα από χρόνια, κανένα βραχιόλι, κανένα αξεσουάρ, αλλά μάλλον στο χέρι κάτι θα φορέσω.

Με νοιάζουν τα λεφτά, χρειάζομαι λεφτά. Φοβάμαι ότι κατρακυλάω, φοβάμαι ότι πάλι θα μπλέξω και θα ρισκάρω. Τέλος του μηνός θα την κάνω, δεν ξέρω που θα με βγάλει, αλλά για ένα χρονικό διάστημα θα είμαι καλά με τους φίλους μου και κυρίως με τον Καρρά.

Αν έχω καύλες θα παίξω. Και παίζω. Δες ποιος έχω γίνει. Και γελάω, που κάποιοι τα πιστεύουν υποτιθέμενους που με ξέρουν ή με γνωρίζουν. Κι αν μου έλεγες πως πέθαινες, θα αδιαφορούσα.

Σε καμία χαρά δεν πήγα, σε καμία δυστυχία δεν πήγα. Γάμο ή κηδεία.

Το καλοκαίρι αυτοκτονώ, τις υπόλοιπες επιβιώνω.

Καπνίζω, καπνίζω πολύ.

Και η δόση που σταμάτησα πριν 2 περίπου χρόνια, θα ξεκινήσω ξανά. Μάλλον. Αναγκαστικά. Μία ή δύο. Θα δείξει.

Δεν αγαπάω τίποτα, δεν έχω τίποτα. Είμαι ελεύθερος.

Και ότι με ένοιαζε, δεν με νοιάζει. Κανένα πρόσωπο δεν βλέπω.

Πρέπει να με νοιάζει μόνο το εγώ μου. Να με boostarw.

Υγεία, λεφτά και τίποτα άλλο.

Άντε καλό χειμώνα.

Ρηχά και ρομαντικά. Μάλλον σας αγαπάω όλους.

Βαρέθηκα.

-Δαιμεώδης

[teleia-atelis]

«…Απλά με ενοχλεί να ακούω το σ’ αγαπώ.Ξέρεις είναι πολύ ύπουλο.Κρύβει μία ερώτηση, το μ’αγαπάς.Ο άλλος σου λέει σ’ αγαπώ για να σου ζητήσει ένα λογαριασμό, για να του πεις κι εσύ αν τον αγαπάς. Είναι πολύ ύπουλο »

Ρένος Χαραλαμπίδης-Φτηνά Τσιγάρα.

[darkside-cookies]

hiiii, so έχω πρόταση για φανφικ από το ταγκό.... σε φάση κάτι post-apocalyptic, που το twink (δε θυμάμαι πως τον λένε, όχι ο Στάγκογλου πάντως, κατάλαβες) ζει σε ένα εγκαταλελειμμένο σούπερ μαρκετ και είναι χρήστης του twitter που έχει έναν λογαριασμό στον οποίο ανεβάζει περίεργο φετίχ πορνό (αλλά όχι κάτι τρομερά περίεργο, περισσότερο κάτι σε φάση "μου αρέσουν οι πολυθρόνες") και με κάποιον τρόπο αυτό το ακκάουντ είναι από τα τελευταία σημάδια ανθρώπινης ζωής.... οπότε ο Στάγκογλου (που είναι ερευνητής και αναζητά τους τελευταίους ανθρώπους της γης αλλά στη πραγματικότητα ψάχν��ι τουίνκς, γιατί τώρα που εξαφανίστηκε η ανθρωπότητα μπορεί να είναι ανοιχτά γκέι) τον εντοπίζει και τον παίρνει μαζί του στην μονάδα του, εκεί που υπάρχουν και οι υπόλοιποι άνθρωποι που έχουν επιβιώσει. Αλλά ενδιάμεσα πρέπει να πολεμήσουν διάφορα ζόμπι (άλλους χαρακτήρες από την og ιστορία που έχουν μεταμορφωθεί σε ζόμπι από τον ιό που τους κάνει όλους σε φάση ζόμπι και να μην ασχολούνται με τίποτα άλλο πέρα από τη κηπουρική, οπότε είναι κάπως επικίνδυνοι γιατί και είναι ζόμπι και κυκλοφορούν με κλαδευτήρια) και κάπως έτσι αυτή η διαδρομή μέχρι τη μονάδα φέρνει τους ήρωες μας πιο κοντά... Α, επίσης είναι Χριστούγεννα. Αυτάααααα

Λοιπόν, ήρθα να δώσω κι άλλες ιδέες.... Το post-apocalyptic σκηνικό δίνει άπειρες επιλογές για την ατμόσφαιρα. Σε φάση, το εγκατελειμένο σούπερ μάρκετ είναι γεμάτο στολίδια Χριστουγέννων που είχαν ξεμείνει από τα προηγούμενα χρόνια πριν την καταστροφή. Ο λογαριασμός του twink μπορεί να είναι viral στους εναπομείναντες και γράφει “μια μέρα οι πολυθρόνες θα κατακτήσουν τον κόσμο κι εγώ θα γίνω μπαμπάς τους”. Το twink είναι αστείος, μελαγχολικός και έχει επιβιώσει περισσότερο από τύχη. Αλλα, έχει μια ανεξήγητη γοητεία που τραβά τον Στάγκογλου που είναι ένας σκληρός εξωτερικά τύπος, αλλα τρυφερός ξατα βάθος. Η εσωτερική του πάλη με την ταυτότητά του τον κάνει να εμφανίζεται κλειστός, αλλά η παρουσία του twink αρχίζει να ραγίζει την άμυνα του. Στη διάρκεια του ταξιδιού τους προς τη μονάδα, ο twink και ο Στάγκογλου περνούν από διάφορες περιπέτειες που τους φέρνουν κοντά.Ας πούμε, κάποια στιγμή, οι δυο τους βρίσκουν μια παλιά πολυθρόνα σε ένα εγκατελειμένο σπίτι που έχουνμπει για προμήθειες. Ο twink επιμένει να τη μεταφέρουν μαζί τους, κι αυτό γίνεται αφορμή για τρυφερούς διαλόγους. Οι δυο τους αναπτύσσουν αμοιβαία συναισθήματα, αλλά ο Στάγκογλου είναι επιφυλακτικός στην αρχή. Τα ζόμπι-κηπουροί τους δίνουν μια αφορμή να στηριχθούν ο ένας στον άλλο, ενώ η μαγεία των Χριστουγέννων (και μια χιονοθύελλα που τους εγκλωβίζει σ το εγκαταλειμένο σπίτι) δίνει χώρο για την ανάπτυξη της σχέσης τους. Μπορεί να φτάσουν στη μονάδα, αλλά εκεί θα ανακαλύψουν ότι η "σωτηρία" δεν είναι τόσο ειδυλλιακή όσο νόμιζαν.Ίσως αποφασίσουν να φύγουν μαζί και να ζήσουν μόνοι τους, δημιουργντας το δικό τους μικρό καταφύγιο γεμάτο πολυθρόνες και Χριστουγενν��άτικα στολίδια. Απλώς αν μπορείς μη βάλεις πολύ smut, γιατί θέλει να το διαβάσει και η ξαδέρφη μου που είναι δεκατρία. Αυτάααα 💛

ΠΟΙ@ ΤΟ ΕΣΤΕΙΛΕ ΑΥΤΟ;; Πώς γίνεται ενώ δεν ξέρεις τα ονόματά τους να είναι τόσο on point;;; Δεν μπορώ να πω τίποτα γιατί ναι, όντως ο Λαζάρου σε μια αποκάλυψη από ζόμπι θα επιβίωνε ξεκάθαρα από τύχη και αν ζούσε στο σήμερα ΟΝΤΩΣ θα είχε twitter με φετίχ πορνό. Πώς γίνεται να το ξέρεις αυτό;;; Τώρα θα πρέπει να αναγκαστώ να σκεφτώ στο μυαλό μου σκηνές που κουβαλάνε πολυθρόνες και να αναρωτηθώ σοβαρά πώς θα ήταν φάση ο Βοσκόπουλος σαν ζόμπι με κλαδευτήρι

[spermanenthoe01]

Το καλύτερο tape θα βγάζαμε μαζί μωρό μου

Αρχίζετε να γίνεστεπαραβιαστικοι και

Περίεργοι και ξεφεύγουμε

Για τελευταία φορά:

-Δεν ξέρω ποιος είναι αυτός ο μούσκεμα και πόσες ή ποιες πηδάει

-μην λέτε περίεργα και παραβιαστικα πράγματα όπως :

Ότι θα έρθετε να με βρείτε

Ότι ξέρετε πως με λένε

Ότι με είδατε

Απλά για να μου πιάσετε την κουβέντα .Θα με αναγκάσετε να ξανακλείσω τον λογαριασμό .

Παρακαλώ δείξτε σεβασμό ❤️

[atzatzoukalia]

έχω αυτο τον λογαριασμό από τα 15 μου,θα γεράσω εδω μεσα

[psychotiko-epeisodio]

Πιθανότατα να προχωρησες την ζωή σου.Να έχεις βρει εκείνη την ιδανική που τόσο απεγνωσμένα έψαχνες όσο είμασταν μαζί.Πιθανων να βλέπετε μαζί ταινίες με τον λογαριασμό του νετφλιξ που έχω αφήσει συνδεδεμένο στην τηλεόραση του σπιτιού σου και να σας παίρνει ο ύπνος ξημερώματα.

Οι γύρω μου μου λένε ότι δεν με αφορά και εγώ γελάω ειρωνικά ,γιατί κανείς δεν πρόκειται να καταλάβει.

Αν με πληγώνει;Δεν έχω ιδέα.Θα το μάθω όμως μόλις σιγουρευτώ.Δεν θέλω να σιγουρευτώ παρόλα αυτά.Δεν θέλω να ξαναακουσω τίποτα για εσένα.

Είναι εγωιστικό,αλλά και ο εγωισμός πληγώνει βαθιά.Δεν αντέχω να ξέρω ότι με διελυσες τόσο βαθιά και συνεχίζεις αμέριμνος την ζωή σου ,όσο μαζεύω τα κομμάτια της δικιάς μου ζωής.

Δεν αντέχω να ξέρω,ότι έχεις την ευλογία εσύ,να αγγίζεις έναν άνθρωπο άλλο,να μπορείς να είσαι ερωτευμένος,όταν εγώ μετά από εσένα,δεν μπορώ ούτε να το διανοηθω.Δεν μπορώ να εμπιστευτώ κανέναν,δεν αφήνω κανέναν να έρθει κοντά.Μου στερησες ένα πολύ όμορφο συναίσθημα.Και αυτό δεν αντέχω να το ξέρω.

Μα πάνω από όλα,δεν αντέχω να ξέρω,ότι επέτρεψα να μου τα κάνεις όλα αυτά.Οτι όσο εσύ ζούσες την περιπετιουλα σου, εγώ προσπαθούσα να χτίσω θεμέλια ζωής.Οτι με άφησα να βασιστώ πάνω σου εξ'ολοκληρου και άφησα εμένα στην άκρη.Προτιμησα εσένα από εμένα,

Και αυτο,

Δεν αντέχω να το ξέρω .

[tokeratosoumesa]

Ειχα ένα τυπακι εδώ που καμία φορά μιλάγαμε

Δεν ήθελε να μου πει λεπτομέρειες για αυτόν γιατί "ντρεπόταν"

Κάποιες φορές είχα πιστέψει ότι με ξέρει και κάνει τη πάπια για να μη τον καταλάβω

Κάποιες άλλες έλεγα απλά ότι πραγματικά ντρέπεται για αυτά που κάνει και λέει

Είχα σταματήσει πολλές φορές να του απαντάω αν και επέμενε

Έκανε πλάκα ότι ζηλεύει όταν έβρισκα σχέση και μου έλεγε για τα δικά του

Η το χαλάγε με πιο περίεργες ερωτήσεις και τον έκοβα

Τον είχα συνηθίσει τον μαλακα

Τον συμπάθησα αληθινά

Μου είπε και για μια κοπέλα που είχε γνωρίσει σε ένα νησί που δούλευε και την είχε ερωτευτεί λέει αλλά δε ήθελε να της το πει γιατί θα έφευγε

Μιλάγαμε δύο μέρες σχεδόν για το τι να κάνει και τελικά δεν της είπε τίποτα

Λίγο καιρό αργότερα του κλείσανε το προφίλ

Μου στέλνει μήνυμα λίγο πριν απενεργοποιηθεί ο λογαριασμός του

"μικρή μου κλείσανε τα προφίλ "

Και το είδα μέρες αργότερα ..

Στεναχωρηκα να σας πω την αλήθεια

Ήταν μια "παρέα" σε ώρες που δεν είχα πολλά να κάνω

Και γελαγα και καμία φορά με τις βλακείες του

Ήταν κάπως φίλος

Αλλά κατάλαβα κάτι από αυτή τη περίεργη γνωριμία ή ότι και αν ήταν

Αν θες να μάθεις τον άλλον

Να κρατήσεις επαφή ή

Αν θες να πεις κάτι πες το

Γιατί μετά φεύγεις από ένα νησί

Η κλείνεις ένα λογαριασμό

Και χάνεις κάθε επαφή και κάθε ευκαιρία

Σε ευχαριστώ άγνωστε μου φίλε

Ελπίζω να ξαναμιλήσουμε κάποτε

Κάπως