#αναρχια

[hlektras-world]

[alexdrim]

ΓΙΑ ΤΟ ΓΚΡΕΜΙΣΜΑ ΚΑΘΕ ΤΕΙΧΟΥ

Βαζω τα αυτια μου κοντα στα δικα σου και ακουω την θαλασσα

Το σκουλαρικι στα χειλι σου ποτε δεν με ενοχλησε γιατι παντα σκεφτομουν το μεσα

Θα σου γραψω γραμμα αμα μπεις για να εξομολογηθω γιατι φοβαμαι πολύ το ΑΚ

Πριν το σημειο χασης δεν με νοιαζει γιατι δεν αξιζω

Ναι ειμαι κοριτσακι του μπαμπα γιαυτο και πληγωμένο

Κατω απ τα μεγαλα μπουφαν νιωθω ζεστασια και στα σκαλια σου κάθε βραδυ θα μπορουσα να καθομαι να κλαιω

Το κανω ουτως η αλλως οπου βρω

Κάθε τριπ που ζουμε μαζι το αξιολογω και η εικονα παρμενει η ιδια

Εγω στο καθισμα διπλα σου με λυγους και χαμενη

Τα μαγουλα μου δεν ηεξερα ότι ηταν η αδυναμια σου

Όπως και του μπαμπα μου.

Μου λειπει η αισθηση του γλειμενου από σενα και ας κολλαω

Άλλο ένα ένα ταξιδι απ τα πολλα

Ιδια μοτιβα με μετρια καυλα αρκουν για να με εθισουν

[clevervoidgladiator]

Αναρχισμός και ψυχολογία

Η ανθρώπινη τάση για αμοιβαία βοήθεια καταστέλλεται περαιτέρω από εκείνους μέσα στην βιομηχανία της αποβλάκωσης που κατ' επάγγελμα προσηλυτίζουν για λογαριασμό μιας α-πολιτκής θετικής ψυχολογίας. Η έμφαση της τελευταίας στο να κατηγορούμε τους εαυτούς μας για την αλλοτρίωση και την καταπίεσή μας ενισχύεται στη συνέχεια από τις καθημερινές σχέσεις αμοιβαίας συναίνεσης όπου διαρκώς ενθαρρυνόμαστε «να είμαστε ρεαλιστές», να ακολουθούμε το πρόγραμμα, να πάψουμε να γκρινιάζουμε, να πάρουμε κανένα αντικαταθλιπτικό αν είναι ανάγκη, και, προς θεού, να δείχνουμε χαρούμενοι.

-Sakolsky (2011)

[kid-in-the-sixth-sense]

😇

[kebriones]

Να σου πω, καλύτερα που οι ξένοι δεν ξέρουν για τους Μανιάτες, αλλιώς θα τους συμπεριφέρονταν όπως συμπεριφέρονται στους Αρχαίους Σπαρτιάτες

Δεν ξερω, γιατι δεν ειναι ακριβως το ιδιο μιλιταριστικο στυλ οποτε δεν μπορεις να κανεις τους μανιατες αμερικανιά εύκολα. Πολυ αναρχια και οχι αρκετα "υπεράνθρωποι πολεμιστες", νομιζω.

[pacingthroughouthemptiness]

Καλησπέρα ή καλημέρα ανάλογα ποτέ το διαβάζεις. Θα ήθελα να σου κάνω κι εγώ μια ερώτηση μιας και από ότι βλέπω είσαι αρκετά πιο διαβασμένος από εμένα σε θέματα πολιτικής. Ακούω και βλέπω γενικά συνθήματα για φασίστες, βιαστές, κακοποίητες, μπάτσους, συστημικους κλπ που αφορούν τρόπους "εξοντωσης" να το πω γενικά. Πολλές φορές χωρίς να το πολισκευτω με εκφράζουν, βασικα εκφράζουν την οργή που νιώθω και που πολλοί δικαιολογημενα νιώθουμε για όποιον ασκεί καταπιεση. Ωστόσο,στην πραξη, είναι η αναρχια (Η και γενικά η αριστερα) υπέρ της θανατικής ποινης; Και τι άποψη έχεις για τις φυλακές όσον αφορά τέτοια είδους εγκληματα; (δεν αναφέρω αυτά που σε "αναγκαζει" το σύστημα να διαπραξεις, κλοπή, ληστεία, "τρομοκρατικη" ενέργεια κλπ).

Δε νομίζω πως το συγκεκριμένο (ειδικά) είναι θέμα διαβάσματος, αλλά πιο πολύ εμπειρικό. Οπότε δεν έχω πολλά να πω, καθώς δεν έχω βρεθεί στη θέση του θύματος συμπεριφοράς ή πράξης που να δικαιολογούσε το να σκεφτώ την αυτοδικία, πόσο μάλλον δε την εξόντωση κάποιου ατόμου.

That being said, θεωρητικά η αναρχική θεώρηση δεν είναι ούτε υπέρ των φυλακών, ούτε -εν λευκώ- υπέρ της θανατικής ποινής. Πόσο δε μάλλον μίας θανατικής ποινής που θα ορίζεται και θα εκτελείται από πλευράς αστικού κράτους.

Από κει και πέρα, προσωπικά, δε θεωρώ ότι η φυλακή έκανε καλό στον οποιοδήποτε, μπάτσο/φασίστα ή όποιον άλλο. Αφήνω κι αυτό εδώ: https://theanarchistlibrary.org/library/wayne-price-anarchy-crime-and-prisons Και προτείνω να χαζέψεις κάποια στι��μή πηγές ��χετικές με αναρχική εγκληματολογία (anarchist criminology) και radical criminology http://radicalcriminology.org/index.php/rc

[greek-memes-and-more]

ΑΡΙΣΤΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΝΑΡΧΙΑ Κινημα

Γνωριμία με τα πρόσωπα του Αντιψηφοδελτιου Επικρατείας

(Κειμενο του Σταύρου Κουχτσογλους -εκ των εν Καιρω -του 1920, από το Αναρχικό Λεξικό,εκδόσεις των συναδέλφων)

[toshiro-shomashi]

Poio vivlio diavazeis?

Η αναρχια- Κροποτκιν

[hlektras-world]

Ατοπος.

Κομοτηνή 25-2

[alexdrim]

[nevriasmenos]

"Στις 17, θυμάμαι τον Παύλο μου να είμαστε στο σπίτι. Φεύγουν να πιουν καφέ με τα παιδιά και θα βλέπανε στη συνέχεια την μπάλα. Δε θα τον έβλεπα το βράδυ, του είπα "να περάσεις καλά" και θα τον έβλεπα το πρωί με τον καφέ. Ούτε στα πιο φρικτά μου όνειρα δε φανταζόμουν ότι θα ζούσα τέτοιο βράδυ.

"Μαχαίρωσαν τον Παύλο στην Τσαλδάρη", έτσι ειδοποιήθηκε ο πατέρας του.

Είναι ένας εφιάλτης που δεν έχει τελειωμό, περιμένεις πότε θα ξυπνήσεις αλλά δεν ξυπνάς. Αυτό που έλεγα μέσα μου ήταν "ας είναι στην εντατική, να τον βρω ζωντανό".

Είναι αυτή η ρημάδα η ελπίδα, που περιμένεις και λες ότι κάτι θα γίνει».

Στο νοσοκομείο όταν έφτασα, κανείς δεν μου έλεγε τίποτα. Ποιος θα τολμούσε να το ξεστομίσ��ι. Μια ψυχολόγος που ήταν εκεί έκλαιγε, κάποια στιγμή ένας γιατρός μου είπε ότι ο Παύλος δεν ήταν ζωντανός. "Μαχαιρώθηκε στην καρδιά", μου είπε,

Ο δολοφόνος ήταν επαγγελματίας και πιάστηκε,

το έκανε η Χρυσή Αυγή.

Ήταν τρεις τα ξημερώματα.

Δεν θυμάμαι να αισθάνθηκα τίποτε για το δολοφόνο του παιδιού μου, σκεφτόμουν

πως θα ζήσω χωρίς τον Παύλο".

********************

"Δεν μπορώ να μοιραστώ αυτό που έζησα με το παιδί μου, όταν άνοιγε η πόρτα κι άκουγα το «μάνα, πού είσαι» ή όταν, δυο μέτρα παλικάρι, χωνόταν στον λαιμό μου. Τουλάχιστον χόρτασε πριν φύγει αγάπη και φροντίδα, δεν είχε παράπονα. Για μας όμως σταμάτησαν όλα. Δεν μπορώ ακόμα να μαγειρέψω τα αγαπημένα του φαγητά. Στα εγγόνια μου δεν μιλάω, το έχω αφήσει αυτό στην κόρη μου, που ξέρει πιο καλά πώς και πότε πρέπει να τους μιλήσει. Ξέρουν ότι ο Παύλος δεν θα γυρίσει από το μεγάλο ταξίδι. Η μεγάλη μου εγγονή, που τον είχε γνωρίσει, μερικές φορές θυμώνει μαζί του όταν κλαίω και του φωνάζει να γυρίσει.

Δεν αντέχω να πηγαίνω συχνά στο κοιμητήριο, έχω άρνηση, πηγαίνω όμως συνέχεια στο μνημείο. Είναι τόσα πολλά που έζησα με το παιδί μου που δεν μπορώ να ξεχωρίσω τίποτα. Από την ώρα που κράτησα τον Παύλο μωρό στην αγκαλιά μου μέχρι την τελευταία στιγμή τα έχω όλα μέσα μου. Ακόμα κι όταν μεγάλος πια έμενε με τις κοπελιές του, τους φίλους του, κάθε μέρα έκανε μια βόλτα από το σπίτι.

Όλα τα παιδιά που ήταν μαζί του εκείνο το βράδυ, μαζί και η Χρύσα, σημαδεύτηκαν για πάντα. 'Ομως δεν είναι το ίδιο με το να περιμένεις κάθε βράδυ να ακούσεις το κλειδί στην πόρτα. Δεν το λέω εγωιστικά, αλλά είναι νέα παιδιά και υποχρεωτικά θα συνεχίσουν τη ζωή τους. 'Ομως τόσα παιδιά -κι όχι μόνο όσα έζησαν τον εφιάλτη- με γνώρισαν από τότε και ήρθαν κοντά μου. Δεν θέλω να είμαι αχάριστη. 'Εχασα τον Παύλο κι απέκτησα τόσα παιδιά, κι όταν περπατάω στον δρόμο κι ακούω να με φωνάζουν «μάνα» και να με πιάνουν από τον ώμο, αυτό είναι για μένα συγκλονιστικό".

Μάγδα Φύσσα

[kid-in-the-sixth-sense]

∴

ΑΠΘ

[alitlebitpsycho]

All Cats Are Beautiful 😸

[ojuthumia]

Θυμάμαι από την μια εσένα

από την άλλη φρίκες

Λόγος απειλή x Anser: οι δυο μας