#δικηγόρος

[chterzidislaw]

Τι νομικές υπηρεσίες προσφέρουμε

[amadryades]

ten years ago my dream was to study history & archaeology and I remember the teacher I was closest to discouraging me because I think and write like I do literature not history, my mind has a tendency to alter facts in favor of beauty // seven years ago she said that if I leave law school for the humanities I'll end up just as miserable as her // seven years ago I did leave law school and did not become miserable but philology faculties in Greece (and modern Greek faculties abroad) are toxic to a radioactive level// one year ago I was offered a place, then got snaked and rejected by a dream literature institution for reasons still unknown to me// the same day I vowed that within a year I will have found a job 3 times better// today I am working in a cultural heritage project where 90% of my colleagues are... historians and archaeologists and computer scientists// it's funny how life works in concentric circles and ring compositions to land you where you should have been from day one, truly the most talented author

[laborlawyerpost]

Unveiling the Pillars of Protection: Exploring the Dynamics of Insurance Law

In the labyrinth of legal frameworks governing modern societies, ασφαλιστικό δίκαιο stands tall as a vital pillar safeguarding individuals, businesses, and assets against unforeseen risks and uncertainties. From the minutiae of policy language to the intricacies of claims resolution, insurance law plays a pivotal role in shaping the landscape of risk management and financial protection.

At its core, insurance law encompasses a vast array of regulations and principles governing the creation, interpretation, and enforcement of insurance contracts. These contracts serve as the bedrock of the insurance industry, delineating the rights, obligations, and liabilities of insurers and policyholders in the event of covered losses.

One of the fundamental aspects of insurance law is the principle of utmost good faith, or uberrimae fidei, which imposes a duty of full and honest disclosure on both parties during the formation of an insurance contract. Insurers are obligated to provide clear and accurate information about the terms and conditions of coverage, while policyholders must disclose all material facts relevant to the risk being insured.

The principle of indemnity lies at the heart of insurance law, emphasizing the concept of restoring the insured to the same financial position they were in before the occurrence of a covered loss. This principle guides the assessment of claims and determines the extent of compensation payable to policyholders, taking into account factors such as the value of the insured property, depreciation, and deductibles.

Furthermore, insurance law governs the interpretation of policy language, ensuring that insurance contracts are construed in accordance with their intended purpose and the reasonable expectations of the parties involved. Courts apply various principles of contract interpretation, such as the contra proferentem rule (interpreting ambiguous terms against the drafter) and the doctrine of reasonable expectations (protecting policyholders' reasonable expectations of coverage), to resolve disputes and ambiguities in insurance policies.

Insurance law also encompasses regulatory oversight and consumer protection measures aimed at safeguarding the interests of policyholders and maintaining the stability of the insurance market. Regulatory agencies such as state insurance departments oversee insurer solvency, licensing, and market conduct to ensure compliance with statutory requirements and protect consumers from unfair practices.

In addition to governing traditional insurance products such as property, casualty, life, and health insurance, insurance law also extends to specialized areas such as marine insurance, aviation insurance, and professional liability insurance. Each category comes with its own set of legal principles, industry standards, and regulatory considerations tailored to the unique risks and complexities involved.

Moreover, insurance law intersects with various other areas of law, including tort law, contract law, and regulatory law, in cases involving insurance disputes, coverage litigation, and subrogation claims. Legal practitioners specializing in insurance law navigate this intricate web of legal doctrines and procedural rules to advocate for the rights of policyholders and insurers alike.

In conclusion, insurance law serves as a cornerstone of modern risk management, providing a framework for the creation, interpretation, and enforcement of insurance contracts that protect individuals, businesses, and society at large from the uncertainties of life and commerce. By upholding principles of good faith, indemnity, and regulatory oversight, insurance law fosters trust, stability, and resilience in an ever-changing world.

[aluminia]

Η πτυχιακή μου εργασία θα είναι το παρά πέντε ace attorney style visual novel που αξίζει το ελληνικό κοινό, το αποφάσησα

Νομίζω ότι το αληθινό μήνυμα του παρά πέντε και του ace attorney είναι ότι δε πρέπει να μπαίνεις σε ασανσέρ με αγνώστους

Ειλικρινά και εγώ το σκεφτόμουνα,,,τα parallels,,,

[justforbooks]

Λούλα Αναγνωστάκη

Σε μια από τις ελάχιστες συνεντεύξεις της, η κορυφαία θεατρική συγγραφέας της Ελλάδας, που πέθανε σαν σήμερα, μίλησε με πρωτοφανή ειλικρίνεια και απλότητα.

Γεννήθηκα στη Θεσσαλονίκη. Στην Αγία Σοφία. Τότε που άνθιζε ο πόλεμος. Πολύ μικρή, αλλά τον θυμάμαι. Tον Eμφύλιο τον έζησα, μεγάλωσα μέσα από αυτόν. Σχολείο πήγα εκεί. Ήμουν καλή, αλλά όχι πρώτη μαθήτρια. Πέρασα Νομικά στη Θεσσαλονίκη. Δεν ήθελα με τίποτα να γίνω δικηγόρος. Πήρα το πτυχίο, πήρα και το χαρτί από τον Άρειο Πάγο, έτσι, για να μη λένε. Μου φαινόταν σαχλό σκηνικό το δικαστήριο. Όλη αυτή η σοβαροφάνεια, το να φορέσεις καλό σακάκι, αυτό, το άλλο. Γελούσα με κάτι τέτοια, ενώ οι συμφοιτητές μου το έβρισκαν φυσικό.

✔ Παντρεύτηκα στην Αθήνα κι έμεινα εκεί. Αλλά τότε δεν λογάριαζα πόλεις ή πού θα μείνω. Απλώς επέλεξα την Αθήνα. Μετά την ανακάλυψα σιγά σιγά και μου άρεσε πάρα πολύ.

✔ Στην οικογένεια γράφαμε πάντα κρυφά ο ένας από τον άλλο. Ο γιος μου ο Θανάσης μόνο δημοσιευμένα τα δείχνει. Το ίδιο έκανε και ο αδερφός μου, ο Μανόλης. Περίεργος άνθρωπος ο Μανόλης. Είχε έναν κρυμμένο δυναμισμό. Τον έπιανε ο ενθουσιασμός, αλλά τον τραβούσε η γυναίκα του πίσω. Άλλα πράγματα ήθελε από τη ζωή του. Δεν ήθελε να έχει παντρευτεί, ήθελε να πάει στον ένοπλο αγώνα. Ο άντρας μου, ο Γιώργος ο Χειμωνάς, μου τα έδειχνε πριν δημοσιευτούν. Αλλά σαν τελειωμένα. Εγώ τα έδειχνα στον Γιώργο. Ήθελα τη γνώμη του. Μου έλεγε πάντα ότι ήταν ωραία, πράγμα που δεν ξέρω καθόλου αν ήταν αλήθεια.

✔ Ήθελα να γίνω γνωστή. Όχι μετά μανίας, αλλά ήθελα. Να, βλέπετε, είμαι ειλικρινής. Τον Χειμωνά δεν τον ζήλευα καθόλου. Ποτέ. Ούτε εγώ, ούτε αυτός. Τον θαύμαζα. Ήταν εξαιρετικός. Η σωστή λέξη είναι αεικίνητος. Τον γνώρισα σχεδόν ταυτόχρονα με το έργο του. Είχα διαβάσει ένα νεανικό του, τον Πεισίστρατο, αλλά φαινόταν όλο το ταλέντο του. Δεν το κατάλαβα και πολύ. Όλα τα έργα του ήταν εξαιρετικά. Και ο θαυμασμός μου εμένα ήταν αληθινός και όχι επειδή ήταν κι ένας κούκλος. Δεν θυμάμαι να τον έχω βάλει σε κάποιο θεατρικό, επειδή απλά μπορεί να τον έχω βάλει και σε όλα. Ο Θανάσης, από την άλλη, δεν διάβαζε καθόλου. Όλη την ώρα στην τηλεόραση. Και με τον Ολυμπιακό. Ήμουν κι εγώ Ολυμπιακός, παρακολουθούσα πολύ την ομάδα και θύμωνα και με όσους δεν ήταν Ολυμπιακοί.

✔ Είχα άγχος για τη δουλειά μου, αλλά είναι πιο εύκολο να είσαι απλός στη ζωή παρά στο γράψιμο. Αφιερωνόμουν πολύ σε αυτό. Αλλά έγραφα γρήγορα. Πολύ το γο��σταρα. Οι λέξεις είναι ωραίες. Δεν με δυσκόλεψε κανένα έργο. Πήγαινε σερί το γράψιμο. Την Παρέλαση την έγραψα αμέσως. Είχε δύο μονόπρακτα ο Κουν που δεν του πήγαιναν και μου είπε «γράψε μου ένα έργο». Γύρισα σπίτι και το έγραψα σ' ένα βράδυ. Τώρα μου έρχονται ιδέες, αλλά τις διώχνω. Άλλοτε τις περίμενα να έρθουν, τώρα μου έρχονται χωρίς να τις αποζητώ.

✔ Στις πρόβες πήγαινα, αλλά όχι με πάθος. Ντρεπόμουν. Οι παρεμβάσεις μου ήταν μυστικές και μόνο στον σκηνοθέτη. Αν είχα πολύ θάρρος, στον ηθοποιό. Αλλά πολύ διακριτικά. Ήθελα πάρα πολύ να γίνουν αυτές οι αλλαγές, αλλά δεν επέμενα. Ήμουν φρόνιμη. O Koυν με ρωτούσε πάντα και μόλις του έλεγα κάτι, ορμούσε στους ηθοποιούς. «Κάνε το αλλιώς, ηλίθιε». Ήταν πολύ αγχώδης, αλλά είχε ένα άγχος που πήγαινε μαζί με τη ζωή του. Συνεχώς σκεφτόταν το έργο που έκανε εκείνη την ώρα. Τίποτε άλλο. Τουλάχιστον όταν ήταν μαζί μου. Με τους δικούς του, δεν ξέρω.

✔ Οι χαρακτήρες που με τραβούσαν ήταν αυτοί που στο τέλος σκοτώνονταν. Εγώ τους κάνω υπερβολικούς τους Έλληνες. Δεν είναι. Είναι αδικημένος λαός. Όσο και αν τη χτυπάω μέσα από τα έργα μου, είμαι υπέρ της Ελλάδας.

✔ Παρά τα όσα γίνονται, δεν νιώθω την ανάγκη να πω κάτι. Η πολιτική, όπως και στα έργα μου, γίνεται ενώ εμείς ζούμε την καθημερινή μας ζωή. Την παράγουμε κι εμείς, ακολουθώντας τη σειρά. Δεν ψάχνω να βρω τις αιτίες πια που συμβαίνουν τα πράγματα. Παλιά έψαχνα. Και τσακωνόμουν για την πολιτική. Σήμερα, ας πούμε, δεν νομίζω ότι έγιναν λάθη όσον αφορά τον Εμφύλιο. Αυτό που έγινε τώρα είναι λάθος. Θα σας πω την άποψή μου λιγάκι χονδροειδώς. Πιστεύω ότι όλες οι πληγές του παρελθόντος πέρασαν. Αυτό που δεν θα περάσει είναι αυτό που γίνεται με το Μνημόνιο.

✔ Ήθελα να παίξω στο Ο ουρανός κατακόκκινος. Αλλά θα ήταν εκκεντρικό νομίζω. Ήταν ιδέα της Μαλβίνας. «Παίξ' το», μου λέει, «είναι ευκαιρία. Θα χαλάσει κόσμο». Αλλά δεν το έπαιξα. Τώρα μπορεί και να το έχω μετανιώσει που δεν το έκανα.

✔ Θύμωνα με τις κακές κριτικές, για μια μέρα όμως μόνο. Eίχα πάρει μια φορά τον Γεωργουσόπουλο τηλέφωνο και μου είχε πει «α, εσείς είστε, αριστούργημα το έργο σας» κ.λπ. και του απαντώ, «μα, πώς γίνεται, αφού εσείς το βρίζετε». Είναι περίεργοι άνθρωποι οι κριτικοί. Δεν πιστεύω σε αυτούς. Περισσότερο, δηλαδή, απ' ό,τι πιστεύω στους ανθρώπους.

✔ Έχω να δω έργο μου δέκα χρόνια. Δεν έχω καμιά περιέργεια. Μου έχει φύγει πια. Όχι, ούτε στο θέατρο, ούτε πουθενά. Δεν θέλω να βγαίνω έξω. Παλιά έβγαινα κάθε βράδυ. Εδώ, στο Κολωνάκι. Σινεμά στο Έμπασσυ, καθόμουν με τις ώρες στη Βιβλιοθήκη. Είναι ένα καφέ όπου τρώει και πίνει κανείς. Πάνε τσόκαρα, πάνε καθηγήτριες, πάνε όλοι. Τελευταία φορά βγήκα πριν από τρία χρόνια, να πάω στον οδοντογιατρό. Μου αρέσει εδώ που κάθομαι. Έρχονται εδώ άνθρωποι που θέλω, που έχω κάτι να συζητήσω μαζί τους. Βλέπω τηλεόραση, αλλά δεν διακρίνω τα γράμματα. Πολλά ελληνικά έργα, συζητήσεις και ειδήσεις. Ευτυχώς που δεν πάω θέατρο πια. Μαρτύριο είναι το θέατρο. Μαρτύριο, επειδή γράφω θέατρο.

✔ Ό,τι ώρα θέλω ξυπνάω, ό,τι ώρα θέλω κοιμάμαι, Ό,τι θέλω κάνω. Κάνω έναν περίεργο ύπνο, που είναι ταυτόχρονα ελαφρύς και βαθύς. Βλέπω φοβερά όνειρα. Αυτό είναι το μόνο ανεξήγητο. Βλέπω όνειρα τα οποία δεν έβλεπα παλιά. Πρόσωπα περίεργα, δρόμους περίεργους. Τρομερούς, μεγάλους δρόμους που ξαφνικά στενεύουν και στη στροφή βλέπω μία τρομερή μορφή. Αλλά ξυπνάω πολύ ήσυχη. Ξανακοιμάμαι και ξαναβλέπω το ίδιο όνειρο να συνεχίζεται. Αλλά αυτό δεν γινόταν ποτέ. Σηκώνομαι, ανάβω το φως, το σβήνω, ξανά το ίδιο όνειρο. Ανεβαίνω σκάλες, σκάλες. Δρόμους. Απαίσιους δρόμους. Σπίτια, το ένα δίπλα στο άλλο κι εγώ να προχωρώ ανάμεσα.

✔ Όλοι με κατηγορούν ότι δεν είμαι νοικοκυρά. Δεν μαγείρεψα ποτέ. Είχα κόμπλεξ με αυτό και το έκρυβα. Ζήλευα, όχι όμως παθολογικά. Δεν νιώθω καθόλου εκκεντρική. Αυτό που ζω τώρα, βέβαια, είναι εκκεντρικό, αλλά εγώ το βρίσκω φυσιολογικό. Επίσης, τι θα πει πνευματικός άνθρωπος; Σαχλαμάρα. Είναι μόνο αυτοί που κάθονται και σκέφτονται ένα μεγάλο πρόβλημα της κοινωνίας ή γενικότερα; Λένε «πνευματικός» και εννοούν από καθηγητές πανεπιστημίου μέχρι τυχάρπαστους ηθοποιούς.

Daily inspiration. Discover more photos at Just for Books…?

[taylorforelizabeth]

Είμαι σε δίλημμα. Δεν ξέρω αν είναι θέμα αναποφασιστικότητας, αλλά ώρες ώρες πραγματικά απορώ με το εκπαιδευτικό σύστημα που απαιτεί και περιμένει από παιδιά 17 χρόνων να αποφασίσουν για το μέλλον τους. Θέλω να ακολουθήσω ένα επάγγελμα που με εκφράζει και με κάνει να νιώθω εγώ. Με ενδιαφέρει η ψυχολογία, η νομική, αλλά και το παιδαγωγικό δημοτικής εκπαίδευσης, προς το παρών. Περισσότερο παρεκκλίνω προς την νομική. Αλλά φοβάμαι. Κάποτε είχες πει και εσύ αλλά και πολλοί άλλοι που τους μίλησα: «Μακριά από μπατσοσχολές και καλή επιτυχία!». Δεν θέλω να επιλέξω την νομική και να γίνω σαν εκείνους τους δικηγόρους, δικαστές και εισαγγελείς που δωροδοκούνται ή κλείνουν τα μάτια τους σε θέματα δικαιοσύνης. Θέλω να βοηθήσω κάθε άνθρωπο που έχει πέσει θύμα φασισμού ή οποιασδήποτε άλλης περίπτωσης. Ζητάω την γνώμη σου ως άνθρωπο που θαυμάζω, με παρακινεί και με κάνει να αισθάνομαι καλά με τον εαυτό μου. Θεωρείς ότι η νομική θεωρείται μπατσοσχολή ή είναι μια ευκαιρία για την απόδοση δικαιοσύνης και ισότητας σε οποιονδήποτε έχει πέσει θύμα;

Ποτέ των ποτών και σε κανένα σύμπαν η νομική δεν θα είναι έστω και κοντά με τις μπατσοσχολες, για τον απλούστατο λόγο και μόνο ότι η νομική, απαιτεί σκέψη. Κριτική σκέψη. U see, ο μπάτσος, αποτελεί εκτελεστικό όργανο. Ο νομικός, είτε δικηγόρος, είτε πρόεδρος του ΣΤΕ έχει αντιληφθεί το νόμο ως φιλοσοφική βάση και όχι τιμωρία/ αποτέλεσμα. Τώρα, το παιδαγωγικό ναι δεν έχει το prestige της νομικής όμως είναι λειτούργημα με όλη τη σημασία της λέξης. Όσο σημαντικός είναι ένας γιατρός, άλλο τόσο και ο δάσκαλος, το να σμιλεύεις ένα παιδικό μυαλό στον αυριανό ενεργό άνθρωπο είναι κάτι πάρα πολύ μεγάλο και θέλει χάρισμα, όρεξη και υπομονή. Η ψυχολογία παίζει ρόλο σε όλα τα παραπάνω και μπορείς να ασχοληθείς εντελώς ανεξάρτητα, είναι μια βατή επιστήμη που και αυτοδίδακτη να είσαι, θα το βρεις, όσο το ψάξεις και διαβάσεις τόσο θα μάθεις, δεν αναφέρομαι στην ψυχιατρική αλλά καθαρά στην ψυχολογία ως πεδίο. Παρ όλα αυτά, 17 χρονων είσαι ακόμα παιδί, όσο και να σε πείθουν για την ωριμότητα σου, θα διαβάσεις και στην ψυχολογία αν ποτέ ασχοληθείς, ότι μέχρι τα 23- 25 -πλέον- θεωρούμαστε έφηβοι.

Τώρα, οτιδήποτε και αν επιλέξεις σε μια διεφθαρμένη χώρα, όπως ανέκαθεν ήταν και παραμένει η Ελλάδα, είναι δική σου επιλογή κατά ποσο θα σε ρουφήξει το σύστημα, η ζωή, η μικροαστιλα και η ασχήμια αυτού του κόσμου. Γενικά αλλά και ειδικά. Το καλύτερο που μπορείς να κανεις είναι να πας με την επιλογή που ζυγίζεις καλύτερα και μπορείς να σε δεις μελλοντικά, έπειτα κανεις ειδικότητα που εκεί καθορίζεται και με τι ακριβώς ασχολείσαι και έχεις άλλη μια 2- 3ετια εκεί ώστε να αποφασίσεις αν θέλεις να σπουδάσεις ξανά σε εντελώς άλλη κατεύθυνση, ή με ο,τι εφόδια έχεις λάβει να τα εξελίξεις προς αυτό που αρχικά επέλεξες. Η νομική σου ανοίγει ΟΛΕΣ τις πόρτες λόγω της βαρύτητας που έχει ως σχολής, αν όμως επιλέξεις την εκπαίδευση εκεί ενδεχομένως να έχεις περισσότερη επαφή με τον άνθρωπο, & αντί να υπερασπίζεσαι, θα προλαμβάνεις. Μην ξεχνάς ποτέ ότι έχεις πάντα χρόνο αν πραγματικά θέλεις να τα κανεις όλα, να αλλάξεις γνώμη ή και τα δυο.

Η ζωή θα σε πάει εκεί που πρέπει, να μένεις πιστή στο μυαλό και τις αξίες σου, θα το βρεις το χάρισμα και την κλίση σου, και όταν έρθει η στιγμή, trust it ❤️

[hwraiaelenh]

Πολύ δικηγόρος

[chterzidislaw]

Υποθέσεις Αστικού Δικαίου

Το Δικηγορικό Γραφείο "Χρήστος Μ. Τερζίδης" διαθέτει πολύ μεγάλη εμπειρία και εξειδικεύεται στο Ποινικό Δίκαιο, τα Ναρκωτικά, το Δίκαιο Αλλοδαπών, το Αστικό Δίκαιο, αλλά και τη νομική ενημέρωση - εξυπηρέτηση για νομοθεσία eshop.

Εξερευνήστε τον ιστότοπό μας και μάθετε περισσότερα για εμάς!

[awesomehappystudentmagazine-blog]

Μ. Δημητρακόπουλος: Η Εύα Καϊλή δεν θα πάρει διαζύγιο - Το παιδί χρειάζεται και τους δύο κοντά του

Δεν θα προχωρήσουν σε έκδοση διαζυγίου η Εύα Καϊλή και ο Φραντσέσκο Τζόρτζι, όπως ανέφερε σε τηλεοπτική του τοποθέτηση ο δικηγόρος της Ελληνίδας πολιτικού, Μιχάλης Δημητρακόπουλος. Ο κ. Δημητρακόπουλος τόνισε πως η ανάγκη του παιδιού τους να έχει κοντά τους δύο γονείς του, είναι εκείνη που τους οδήγησε σε αυτή την απόφαση, ενώ μίλησε και για την πιθανή επιστροφή της Καϊλή στην πολιτική. «Υπάρχει…

[daily-wonders-antonis]

Νομική Σχολή και Επαγγελματικές Προοπτικές – Όλα όσα πρέπει να γνωρίζεις

Είσαι έτοιμος να μπεις στον κόσμο της Νομικής; Αν ναι, τότε βρίσκεσαι στο σωστό σημείο! Η Νομική Σχολή μπορεί να φαίνεται κάπως δύσκολη, αλλά αν αγαπάς την ανάλυση, τη σκέψη και τις προκλήσεις, τότε ίσως είναι η ιδανική επιλογή για σένα.

Ετοιμάσου να μάθεις όλα όσα χρειάζεσαι για να ξεκινήσεις το ταξίδι σου στον κόσμο της Νομικής και να ανακαλύψεις τι έχει να προσφέρει αυτή η συναρπαστική επιστήμη.

Νομικές σπουδές: Δομή και μαθήματα

Ας ρίξουμε μια πιο προσεκτική ματιά στις νομικές σπουδές. Το πρόγραμμα σπουδών στη Νομική Σχολή είναι τόσο ενδιαφέρον όσο και απαιτητικό. Αν αγαπάς την επίλυση προβλημάτων, τις αναλύσεις και φυσικά τη συζήτηση, τότε η Νομική είναι το τέλειο πεδίο για να λάμψεις!

Οι σπουδές στη Νομική περιλαμβάνουν μια σειρά από βασικά και εξειδικευμένα μαθήματα, τα οποία θα σε βοηθήσουν να κατανοήσεις την έννοια της δικαιοσύνης και να αποκτήσεις τις δεξιότητες που απαιτούνται για να πετύχεις στο νομικό κόσμο.

Ποια είναι τα βασικά μαθήματα στη Νομική Σχολή;

Όταν μπεις στη Νομική Σχολή, θα ξεκινήσεις με μαθήματα που αφορούν τις βασικές έννοιες του Δικαίου.

Το πρώτο μάθημα που θα συναντήσεις είναι η Εισαγωγή στο Δίκαιο, το οποίο σου προσφέρει τις θεμελιώδεις γνώσεις για να κατανοήσεις πώς λειτουργεί το νομικό σύστημα. Στη συνέχεια, θα έχεις μαθήματα όπως το Ποινικό Δίκαιο, το Αστικό Δίκαιο και το Διοικητικό Δίκαιο, τα οποία θα σε βοηθήσουν να κατανοήσεις τους βασικούς κανόνες που διέπουν την κοινωνία.

Ποιοι είναι οι κλάδοι της Νομικής;

Η Νομική είναι ένας πολύπλευρος κόσμος με διάφορους κλάδους. Αν και όλοι οι φοιτητές ξεκινούν από τα ίδια βασικά μαθήματα, πολύ σύντομα θα κληθείς να επιλέξεις μια εξειδίκευση.

Οι πιο δημοφιλείς κλάδοι Νομικής περιλαμβάνουν το Ποινικό Δίκαιο, το Αστικό Δίκαιο, το Εμπορικό Δίκαιο και το Διεθνές Δίκαιο. Αν σου αρέσει να ασχολείσαι με νομικά ζητήματα σε διεθνές επίπεδο, το Διεθνές Δίκαιο μπορεί να είναι η ιδανική επιλογή για εσένα.

Αν από την άλλη, σε ενδιαφέρει περισσότερο η επίλυση διαφορών και υποθέσεων, το Ποινικό ή το Αστικό Δίκαιο μπορεί να σου ταιριάζουν καλύτερα.

Ποια επαγγέλματα μπορείς να ακολουθήσεις μετά τη Νομική;

Η Νομική Σχολή σου ανοίγει πολλές πόρτες όταν πρόκειται για επαγγελματική σταδιοδρομία. Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών σου, οι επιλογές είναι πολλές και ποικίλες. Μπορείς να γίνεις δικηγόρος, δικαστής, συμβολαιογράφος, ή να εργαστείς σε διεθνείς οργανισμούς, σε εταιρείες ή ακόμα και σε δημόσιους φορείς.

Εξαρτάται από το κλάδο που έχεις επιλέξει να εξειδικευτείς. Όποια κατεύθυνση κι αν ακολουθήσεις, το σίγουρο είναι ότι τα επαγγέλματα από σχολή Νομικής είναι ατελείωτα και γεμάτα προκλήσεις!

Σεμινάρια Νομικής: Τα απαραίτητα εργαλεία για την καριέρα σου

Η συμμετοχή σε σεμινάρια Νομικής είναι εξίσου σημαντική για την καριέρα σου. Αυτά τα σεμινάρια σου επιτρέπουν να διευρύνεις τις γνώσεις σου σε εξειδικευμένα θέματα και να βελτιώσεις τις πρακτικές σου δεξιότητες.

Από διαγωνισμούς και workshops μέχρι πιο εξειδικευμένα σεμινάρια για τις τελευταίες εξελίξεις στο δίκαιο, αυτά τα εργαλεία θα σε βοηθήσουν να αποκτήσεις ανταγωνιστικό πλεονέκτημα και να διακριθείς στον επαγγελματικό τομέα.

Γιατί να σπουδάσεις Νομική;

Γιατί να επιλέξεις τη Νομική Σχολή; Εάν σου αρέσει να αναλύεις καταστάσεις, να συζητάς και να προσφέρεις λύσεις, τότε η Νομική είναι ο σωστός δρόμος για σένα.

Είναι μια επιστήμη που συνδυάζει τη λογική, την επικοινωνία και τη στρατηγική, και σου επιτρέπει να επηρεάζεις πραγματικά τη ζωή των ανθρώπων μέσα από τη δικαιοσύνη. Επιπλέον, οι επαγγελματικές προοπτικές είναι αμέτρητες, και η Νομική Σχολή μπορεί να ανοίξει τις πόρτες για μια καριέρα γεμάτη προκλήσεις και επιτυχία.

Για να κάνεις το πρώτο βήμα στον κόσμο της Νομικής, το IdEF είναι η ιδανική επιλογή για σπουδές νομικής. Με συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Paris 13 Sorbonne Paris Nord, το IdEF σου προσφέρει μια μοναδική ευκαιρία να ξεκινήσεις τη σταδιοδρομία σου σε έναν εξαιρετικό εκπαιδευτικό οργανισμό που συνδυάζει την ακαδημαϊκή αριστεία με την πρακτική γνώση.

Εξερεύνησε τις δυνατότητές σου και κάνε το πρώτο βήμα για να γίνεις ο επόμενος ηγέτης στον νομικό κόσμο!

[justforbooks]

Η εξωπραγματική ιστορία της επιμελήτριας του JP Morgan

Υπεύθυνη για τα πιο πολύτιμα αποκτήματα της ιδιωτικής συλλογής του διάσημου τραπεζίτη, η απέριττα κομψή βιβλιοθηκάριος Belle da Costa Greene ήταν μαύρη αλλά εμφανιζόταν ως λευκή στον αφρό της υψηλής κοινωνίας μέχρι και τον θάνατό της το 1950.

Κάλιο αργά παρά ποτέ. Σχεδόν εβδομήντα πέντε χρόνια μετά τον θάνατό της, η Βιβλιοθήκη και το Μουσείο Μόργκαν αποτίει φόρο τιμής στη γυναίκα που συγκέντρωσε την περίφημη ιδιωτική συλλογή, ενίσχυσε το μεγαλείο της και, πριν από έναν αιώνα, έγινε η πρώτη διευθύντρια του ιδρύματος. Διοργανώνοντας μια μεγάλη έκθεση, το ίδρυμα που συστάθηκε στη μνήμη του επιφανούς τραπεζίτη έρχεται επίσης αντιμέτωπο με τη δική του ιστορία.

Η Belle da Costa Greene ήταν μια μαύρη γυναίκα που περνούσε ως λευκή στους κόλπους της κοινωνίας της «χρυσής εποχής» στις πρώτες δεκαετίες του περασμένου αιώνα. Άγνωστο αν ο ίδιος ο Τζέι Πι Μόργκαν το γνώριζε, σίγουρα όμως δεν το έλεγε. Φήμες και μισαλλόδοξες αναφορές εμφανίζονταν πού και πού – η διάσημη μαικήνας των τεχνών Ιζαμπέλα Στιούαρτ Γκάρντνερ είχε αποκαλέσει την Γκριν «ημίαιμη» – αλλά η φυλή της παρέμεινε ένα επικίνδυνο μυστικό πολύ μετά το θάνατό της το 1950. Η αλήθεια έγινε γνωστή στο ευρύ κοινό μόνο όταν η συγγραφέας Τζιν Στράους έγραψε τη βιογραφία του Μόργκαν στα μέσα της δεκαετίας του ‘90, αλλά κι από τότε ακόμα, χρειάστηκε να περάσουν άλλα τριάντα χρόνια για να πραγματωθεί αυτή η έκθεση.

Αυτό όμως που δίνει στην έκθεση το σημαντικό ειδικό βάρος της, δεν είναι μόνο η αποκάλυψη της φυλετικής ταυτότητας της Γκριν, αλλά το απέριττο γούστο της. Ήταν μια ακριβοπληρωμένη και ευρέως διάσημη προσωπικότητα του πολιτισμού και των τεχνών, που περιπλανιόταν τόσο στα κανάλια της ακαδημαϊκής και καλλιτεχνικής κοινότητας όσο και σ’ εκείνα του χρήματος, με ακαταμάχητο σθένος. Και ο τύπος της εποχής κατέγραφε με επιμονή την τολμηρή της αίσθηση της μόδας και τον πολυτελή τρόπο ζωής της. «Επειδή είμαι βιβλιοθηκάριος δεν σημαίνει ότι πρέπει να ντύνομαι και σαν βιβλιοθηκάριος», έλεγε η ίδια.

Οι εφημερίδες αποθέωναν την ευφυΐα και το στυλ της, καταγράφοντας τόσο τους θριάμβους της ως επιμελήτρια όσο και την προτίμησή της για τα ακριβά αυτοκίνητα, τους αριστοκράτες και τους μποέμ. «Ξέρει περισσότερα για τα σπάνια βιβλία από κάθε άλλον Αμερικανό», έγραφε η Chicago Daily Tribune το 1912. «Είναι κομψή, πάντα σικ, ζωηρή και απείρως ενδιαφέρουσα… Αφήνει τα μαλλιά της μακριά, πηγαίνει σε μυστικές αποστολές στην Ευρώπη, όπου την αντιμετωπίζουν με δέος και με τρόμο οι πράκτορες των μεγάλων συλλεκτών».

Προικισμένη με ψηλά ζυγωματικά και μια έκφραση που δεν επιδεχόταν ούτε ανοησίες ούτε αντιρρήσεις, ένιωθε άνετα μπροστά στην κάμερα, όπως μαρτυρούν οι άφθονες φωτογραφίες της όπου απεικονίζεται να φορά πάντα εντυπωσιακά ρούχα. Εξίσου εντυπωσιακά ήταν και ορισμένα από τα σημαντικότερα αποκτήματά της: το περίφημο «χαρακτικό των εκατό φιορινιών» του Ρέμπραντ, το χειρόγραφο της νουβέλας «Ο κοινός μας ο φίλος», του τελευταίου βιβλίου που ολοκλήρωσε ο Τσαρλς Ντίκενς, το προσχέδιο του Τζον Κιτς για το ποίημα “On First Looking into Chapman's Homer”.

Η Μπελ Μάριον Γκρίνερ γεννήθηκε το 1879 (αν και η ίδια δήλωνε ως έτος γεννήσεως το 1883) στην Ουάσινγκτον. Η μητέρα της, Ζενεβιέβ Άιντα Φλιτ, δίδασκε μουσική ενώ ο πατέρας της, ο Ρίτσαρντ Γκρίνερ –ο πρώτος μαύρος που αποφοίτησε από το Χάρβαρντ– ήταν δικηγόρος, ένθερμος υποστηρικτής των πολιτικών δικαιωμάτων και συλλέκτης σπάνιων βιβλίων και χειρογράφων. Η κόρη του κληρονόμησε το πάθος του για το πολύτιμο χαρτί, αλλά όχι για την κοινωνική δράση. Η οικογένεια μετακόμισε στη Νέα Υόρκη το 1888 και όταν οι γονείς της χώρισαν στα μέσα της δεκαετίας του 1890, η μητέρα και τα παιδιά άρχισαν τη «μετάβασή» τους αποσύροντας την κατάληξη (-ερ) από το επώνυμο τους.

Η ανοιχτόχρωμη Ζενεβιέβ υιοθ��τησε ένα νέο μεσαίο όνομα, το Βαν Φλιτ, συνδέοντας τον εαυτό της με την παλιά ολλανδική αριστοκρατία της Νέας Υόρκης. Η Μπελ και ο αδελφός της πρόσθεσαν έναν υπαινιγμό πορτογαλικής καταγωγής (ντα Κόστα) για να εξηγήσουν τους σκούρους τόνους της επιδερμίδας τους. Οπλισμένη με τη νέα αυτή ταυτότητα, η Belle da Costa Greene βρήκε την πρώτη της δουλειά στη βιβλιοθήκη του Πρίνστον, το οποίο δεν δεχόταν μαύρους προπτυχιακούς φοιτητές μέχρι και το 1947. Εκεί γνώρισε τον Τζούνιους Σποένσερ Μόργκαν τον δεύτερο, ο οποίος τη σύστησε στον θείο του, τον διάσημο τραπεζίτη και οικονομικό παράγοντα Τζέι Πι Μόργκαν.

Η Γκριν έγινε η προσωπική βιβλιοθηκάριος του πατριάρχη το 1905, όταν το αρχιτεκτονικό γραφείο των McKim, Mead και White έβαζε ακόμη τις τελευταίες πινελιές στο παλάτι του JP Morgan στην Ανατολική 36η οδό του Μανχάταν. Έξι χρόνια αργότερα πέτυχε το πιο διάσημο απόκτημά της: Το μοναδικό διασωσμένο πλήρες αντίτυπο του “Le Morte D'Arthur” («Ο θάνατος του Αρθούρου») του Τόμας Μάλορι, που είχε τυπωθεί από τον William Caxton το 1485.

Ο Μόργκαν, πρόθυμος να πληρώσει έως και 100.000 δολάρια για αυτό το σπάνιο έργο, ενθουσιάστηκε που η Γκριν το άρπαξε για το μισό ποσό. Σε όλους τους άλλους φάνηκε υπερβολικό το αντίτιμο: «Πενήντα χιλιάδες δολάρια γι' αυτό το βιβλίο!» έγραφε μια επικεφαλίδα στο περιοδικό The World Magazine, σ’ ένα άρθρο πλαισιωμένο με σχέδια και φωτογραφίες της βιβλιοθηκάριου-σταρ με το φτερωτό καπέλο της.

Φανταχτερή στις δημόσιες εμφανίσεις, αλλά κλειστή (αναγκαστικά) στην ιδιωτική της ζωή, η Γκριν έκαψε αργότερα όλα τα ημερολόγιά της, μαζί με τις εκατοντάδες επιστολές που έλαβε από τον κατά καιρούς εραστή της και ισόβιο φίλο της, Μπέρναρντ Μπέρενσον. Γνωρίστηκαν το 1909, και ίσως εκείνη ένιωσε έναν «δεσμό εξαπάτησης» με τον εκλεπτυσμένο προτεστάντη που όμως είχε γεννηθεί Λιθουανός Εβραίος. Ευτυχώς ο Μπέρενσον κράτησε τις επιστολές της και οι επιμελητές της έκθεσης που εγκαινιάστηκε στη Νέα Υόρκη και θα διαρκέσει ως τον προσεχή Μάιο, βασίστηκαν σε μεγάλο βαθμό στο αρχείο του.

Όταν ο Μόργκαν πέθανε το 1913, ο γιος του Τζακ ανέλαβε τη διαχείριση της συλλογής του πατέρα του και η Γκριν αντιμετώπισε μια στιγμή αβεβαιότητας: Θα την κρατούσε στη θέση της; Όχι μόνο την κράτησε, αλλά ο επαγγελματικός τους δεσμός ισχυροποιήθηκε με την πάροδο του χρόνου. Κατά τη διάρκ��ια της θητείας του επέβλεψε την ίδρυση της Βιβλιοθήκης Pierpont Morgan ως δημόσιου ιδρύματος το 1924. Λίγα χρόνια αργότερα επέκτεινε το campus του ιδρύματος για να συμπεριλάβει ένα αναγνωστήριο και έναν εκθεσιακό χώρο.

Όμως το μεγάλο μυστικό της οικογένειάς της απεδείχθη τελικά θανάσιμο. Ο ανιψιός της Μπελ, ο Μπόμπι, τον οποίο είχε μεγαλώσει και ουσιαστικά υιοθετήσει, πέθανε ενώ υπηρετούσε σε μια μοίρα βομβαρδιστικών στην Ευρώπη κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Ο στρατός την ενημέρωσε ότι σκοτώθηκε στη μάχη. Στην πραγματικότητα αυτοπυροβολήθηκε, προφανώς επειδή η αρραβωνιαστικιά του, Νίνα Τέιλορ, είχε ανακαλύψει τη φυλετική του καταγωγή και η αλήθεια την ώθησε όχι μόνο να διαλύσει τον αρραβώνα αλλά και να επιμείνει στη στείρωσή του.

Δεν είναι σαφές πόσα γνώριζε η Μπελ για την μοχθηρή στάση της Νίνα, αλλά η αυτοκτονία του Μπόμπι την διέλυσε, ειδικά επειδή ήταν η τρίτη μεγάλη απώλεια της ζωής της σε σύντομο χρονικό διάστημα, μετά τους θανάτους της μητέρας της το 1941 και του Τζακ Μόργκαν το 1943. Η ίδια έζησε μέχρι το 1950, και το γεγονός ότι προσπαθούσε να παραμένει επιφανής και δραστήρια μέχρι το τέλος ίσως να ανακούφισε αυτά τα τελευταία χρόνια της ασθένειας και της θλίψης. Παρότι η Γκριν έγινε μάρτυρας δύο παγκόσμιων πολέμων καθώς και πολλών κοινωνικών αλλαγών, ο διάχυτος ρατσισμός που την κρατούσε δεμένη σε μια κατασκευασμένη προσωπικότητα δεν υποχώρησε ποτέ. Ακόμη και στο τέλος της αποδέχτηκε μια ζωή τραγικής αναλήθειας ως το τίμημα μιας εξαιρετικής καριέρας.

Daily inspiration. Discover more photos at Just for Books…?

[eclecticstarlightblogger]

Εκδήλωση μνήμης για τον Νικηφόρο Μανδηλαρά

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ Ομιλία – Εκδήλωση μνήμης «ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑΣ, Ο αγωνιστής της Δημοκρατίας, ο δημοσιογράφος, ο δικηγόρος, ο άνθρωπος !» Με την αιγίδα της «Ένωσης Ευρωπαίων Δημοσιογράφων» Ομιλεί : Πάνος Ν. Αβραμόπουλος M.Sc Δ/χος Ηλεκτρολόγος Μηχανικός Ε.Μ.Π., συγγραφέας Μέλος της «Ένωσης Ευρωπαίων Δημοσιογράφων» Χαιρετίζουν : Μιχάλης Καλαντζόπουλος Δικηγόρος, Αντιπρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου…

[thoughtfullyblogger]

Εκδήλωση μνήμης για τον Νικηφόρο Μανδηλαρά

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ Ομιλία – Εκδήλωση μνήμης «ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑΣ, Ο αγωνιστής της Δημοκρατίας, ο δημοσιογράφος, ο δικηγόρος, ο άνθρωπος !» Με την αιγίδα της «Ένωσης Ευρωπαίων Δημοσιογράφων» Ομιλεί : Πάνος Ν. Αβραμόπουλος M.Sc Δ/χος Ηλεκτρολόγος Μηχανικός Ε.Μ.Π., συγγραφέας Μέλος της «Ένωσης Ευρωπαίων Δημοσιογράφων» Χαιρετίζουν : Μιχάλης Καλαντζόπουλος Δικηγόρος, Αντιπρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου…

[greekblogs]

Εκδήλωση μνήμης για τον Νικηφόρο Μανδηλαρά

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ Ομιλία – Εκδήλωση μνήμης «ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑΣ, Ο αγωνιστής της Δημοκρατίας, ο δημοσιογράφος, ο δικηγόρος, ο άνθρωπος !» Με την αιγίδα της «Ένωσης Ευρωπαίων Δημοσιογράφων» Ομιλεί : Πάνος Ν. Αβραμόπουλος M.Sc Δ/χος Ηλεκτρολόγος Μηχανικός Ε.Μ.Π., συγγραφέας Μέλος της «Ένωσης Ευρωπαίων Δημοσιογράφων» Χαιρετίζουν : Μιχάλης Καλαντζόπουλος Δικηγόρος, Αντιπρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου…

[skandaladiaplokidiafthora]

Εκδήλωση μνήμης για τον Νικηφόρο Μανδηλαρά

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ Ομιλία – Εκδήλωση μνήμης «ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑΣ, Ο αγωνιστής της Δημοκρατίας, ο δημοσιογράφος, ο δικηγόρος, ο άνθρωπος !» Με την αιγίδα της «Ένωσης Ευρωπαίων Δημοσιογράφων» Ομιλεί : Πάνος Ν. Αβραμόπουλος M.Sc Δ/χος Ηλεκτρολόγος Μηχανικός Ε.Μ.Π., συγγραφέας Μέλος της «Ένωσης Ευρωπαίων Δημοσιογράφων» Χαιρετίζουν : Μιχάλης Καλαντζόπουλος Δικηγόρος, Αντιπρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου…