#Ηπείρου | Explore Tumblr posts and blogs

world-citizen · 4 days ago

Text

Ανακαλύψτε τις καλύτερες εκδρομές και ταξίδια στην Ευρώπη

Πόσο συχνά ονειρεύεστε για το επόμενο ταξίδι σας στην Ευρώπη; Αν η σκέψη του να ανακαλύψετε νέες πόλεις, να βιώσετε μοναδικούς πολιτισμούς και να ζήσετε αξέχαστες στιγμές σας ενθουσιάζει, τότε ήρθε η ώρα να ξεκινήσετε την προετοιμασία για το ταξίδι των ονείρων σας!

Η Mentortravel είναι εδώ για να σας καθοδηγήσει σε κάθε βήμα, προσφέροντας πακέτα που θα κάνουν τα ταξίδια σας εξωτερικού όχι μόνο εύκολα, αλλά και γεμάτα εμπειρίες.

Ανακαλύψτε ποιοι προορισμοί πρέπει να μπουν στη λίστα σας και πώς να οργανώσετε το τέλειο ταξίδι στην Ευρώπη, στην Ιταλία και στη Ρώμη, με στυλ και άνεση!

Ταξίδια στην Ευρώπη: Πώς να προγραμματίσετε την τέλεια εκδρομή

Η Ευρώπη είναι γεμάτη από εκπληκτικούς προορισμούς, αλλά πώς να διαλέξετε τον επόμενο προορισμό σας; Κάθε γωνιά της ηπείρου έχει κάτι μοναδικό να προσφέρει, από ιστορικά μνημεία και γραφικές πόλεις μέχρι φυσικά τοπία που κόβουν την ανάσα.

Αν το ταξίδι σας εξωτερικού περιλαμβάνει περισσότερους από έναν προορισμούς, καλό είναι να οργανώσετε καλά το πρόγραμμά σας.

Ταξίδια στην Ιταλία: Ζήστε τη μαγεία της «Χώρας της Λιακάδας»

Δεν υπάρχει τίποτα πιο συναρπαστικό από το να εξερευνάς την Ιταλία, μια χώρα γεμάτη πολιτισμό, γαστρονομία και ατελείωτες φυσικές ομορφιές.

Από τη Ρώμη και τη Φλωρεντία μέχρι την Αμάλφι και τη Βενετία, κάθε πόλη της Ιταλίας έχει το δικό της ξεχωριστό χρώμα και χαρακτήρα. Ταξιδεύοντας στην Ιταλία, θα έχετε την ευκαιρία να γευτείτε αυθεντική πίτσα, πασχαλιά και φυσικά ιταλικό καφέ!

Είτε το ταξίδι σας είναι για ξεκούραση είτε για εξερεύνηση, η Mentortravel σας προσφέρει οργανωμένα ταξίδια στην Ιταλία που καλύπτουν όλες τις ανάγκες σας.

Ταξίδι στην Ρώμη: Η αέναη πόλη με αμέτρητες ιστορίες

Η Ρώμη, η «Αιώνια Πόλη», είναι ένα από τα πιο μαγευτικά μέρη για να ταξιδέψει κανείς στην Ευρώπη.

Το ταξίδι στην Ρώμη είναι σαν να μπαίνεις σε ένα ζωντανό μουσείο. Από το Κολοσσαίο και την Πλατεία του Αγίου Πέτρου μέχρι την Αγορά και τις Κατακόμβες, η ιστορία ζωντανεύει σε κάθε γωνιά.

Και φυσικά, τι καλύτερο από το να περιπλανηθείτε στα γραφικά δρομάκια, να απολαύσετε ένα καφέ στην Πιάτσα Ντι Σπάνιά και να δοκιμάσετε τ�� πιο υπέροχα ιταλικά εδέσματα; Με τα ταξίδια στην Ρώμη από τη Mentortravel, θα έχετε τον καλύτερο οδηγό για να ανακαλύψετε την πόλη και να ζήσετε τη μαγεία της!

Πώς να οργανώσετε το ταξίδι σας στην Ευρώπη με την Mentortravel

Το ταξίδι στην Ευρώπη μπορεί να φαίνεται αρκετά απαιτητικό, αλλά με τη Mentortravel όλα γίνονται πολύ πιο εύκολα. Από την επιλογή του προορισμού μέχρι τη διαμονή και τις ξεναγήσεις, οι ειδικοί της Mentortravel αναλαμβάνουν κάθε λεπτομέρεια για να εξασφαλίσουν ότι το ταξίδι σας θα είναι όσο το δυνατόν πιο ευχάριστο και ξέγνοιαστο.

Ανάλογα με τον προορισμό, μπορείτε να επιλέξετε ανάμεσα σε οργανωμένα πακέτα για ταξίδια στην Ιταλία ή για ταξίδια στην Ευρώπη, που περιλαμβάνουν όλες τις σημαντικές πληροφορίες για τις δραστηριότητες και τις εκδρομές.

Η Mentortravel είναι ο ιδανικός συνεργάτης για κάθε ταξίδι σας στην Ευρώπη, προσφέροντας άψογη εξυπηρέτηση και εμπειρίες που θα σας μείνουν αξέχαστες. Είτε πρόκειται για ένα ταξίδι στην Ιταλία, είτε για μια εξερεύνηση στη Ρώμη ή σε άλλες ευρωπαϊκές πόλεις, η Mentortravel είναι εδώ για να σας καθοδηγήσει και να σας προσφέρει το καλύτερο δυνατό ταξίδι. Ετοιμαστείτε να απολαύσετε τις ομορφιές της Ευρώπης με την καλύτερη παρέα!

0 notes

rulinarulina · 4 days ago

Text

Σεισμός τώρα στα Ιωάννινα – Αισθητός σε αρκετές περιοχές (pics)

Σεισμός Τώρα: Ο σεισμός σημειώθηκε στη 01:50 μετά τα μεσάνυχτα Ασθενής σεισμική δόνηση μεγέθους 3,5 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ (σύμφωνα με την αυτόματη λύση του Ευρωπαϊκού – Μεσογειακού EMSC), σημειώθηκε στη 01:50 μετά τα μεσάνυχτα (Πέμπτη 30/1), σε περιοχή της Ηπείρου, κοντά στα Ιωάννινα. Το εστιακό βάθος του σεισμού υπολογίζεται στα 5 χλμ. Το ακριβές επίκεντρο της δόνησης εντοπίζεται 1 χλμ.…

0 notes

eclecticstarlightblogger · 6 days ago

Text

Σε κλίμα βαθιάς συγκίνησης η τελετή αποχαιρετισμού του σκηνώματος του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου Αλβανίας Αναστασίου, στα ελληνοαλβανικά σύνορα της Κακαβιάς

Σε κλίμα βαθιάς συγκίνησης και με όλες τις προβλεπόμενες τιμές πραγματοποιήθηκε στα ελληνοαλβανικά σύνορα της Κακαβιάς η τελετή αποχαιρετισμού του σκηνώματος του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου Αλβανίας Αναστασίου. Στρατιωτικό άγημα και η μπάντα της 8ης Μηχανοποιημένης Ταξιαρχίας Ηπείρου απέδωσαν τις προβλεπόμενες τιμές, ενώ παρευρισκόμενοι πιστοί, κληρικοί και αξιωματούχοι συνόδευσαν με δέος τη…

0 notes

thoughtfullyblogger · 6 days ago

Text

0 notes

greekblogs · 6 days ago

Text

0 notes

skandaladiaplokidiafthora · 6 days ago

Text

0 notes

justforbooks · 3 months ago

Text

Μιχάλης Γκανάς: Ο ποιητής της συλλογικής μας μνήμης

«Ό,τι με βασανίζει κατά βάθος είναι η οριστική απώλεια ανθρώπων, τόπων και τρόπων και το ανέφικτο της επιστροφής». Ο σημαντικός Έλληνας ποιητής έφυγε σήμερα από τη ζωή σε ηλικία 80 ετών.

«Εσύ δεν θα πεθάνεις» είναι ο στίχος από το ποίημα που έγραψε ο Μιχάλης Γκανάς για τη μητέρα του, αλλά και το πρώτο που σου έρχεται στον νου για μια απώλεια που μοιάζει σχεδόν ανήκουστη. Όχι, ο θάνατος δεν ταιριάζει στον άνθρωπο που τον δόξασε και τον οικειοποιήθηκε όσο λίγοι, μέσα από ένδοξες ποιητικές χειρονομίες, από βουτηγμένες στο αίμα μνήμες, από μικρές οπές της ημέρας που χώρεσαν στις έναστρες νύχτες, από κάθε συμφιλίωση που πετύχαινε μέσα από τις λέξεις.

Ο Μιχάλης Γκανάς, όπως έγραψαν οι κριτικοί, γεννήθηκε μεγάλος, όχι μόνο ως προς την τέχνη του αλλά και ως προς τη βεβιασμένη ενηλικίωση ενός ανθρώπου που ήξερε από μικρός πως τίποτα δεν είναι αθώο: ακόμα και η μαγεία στα μάτια του έμοιαζε με τον «Άψινθο», δηλαδή με εκείνο το φυτό από όπου έβγαινε το αψέντι, ορισμένο να ποτίζει τις συνειδήσεις, ή με το αστέρι που πέφτει, κατά την «Αποκάλυψη» του Ιωάννη, και δηλητηριάζει τα πάντα, τα ύδατα και τις ψυχές. Δεν επέλεξε, άλλωστε, τυχαία αυτόν τον τίτλο για την πιο εσχατολογική και περίτεχνη συλλογή του, όπου οι ζώντες και οι τεθνεώτες συνομιλούν επί ίσοις όροις στον σκοτεινό κόσμο που ορίζει αλλιώς το άνυδρο μέλλον. Καμία, όμως, απληστία δεν είναι ικανή να ακυρώσει το ανθρώπινο γένος, το οποίο ήταν ορισμένος ως ποιητής να εκπροσωπεί για πάντα: «Αυτοί σταμάτησαν να τραγουδούν, εγώ συνεχίζω». Και συνέχισε γνωρίζοντας πως το συλλογικό είναι απλώς η ανάσα του καθενός από εμάς, είναι η σάρκα μιας χώρας που χώρεσε με άνεση στους δωρικούς του στίχους.

Όλα τα άγρια γεγονότα που βίωσε η Ελλάδα γράφτηκαν μέσα του από τα πρώτα ήδη χρόνια της ζωής του: γεννημένος το 1944 στον Τσαμαντά Θεσπρωτίας, ένα χωριό της Ηπείρου πολύ κοντά στα ελληνοαλβανικά σύνορα, ο φύσει και θέσει Ηπειρώτης Μιχάλης Γκανάς έζησε από μικρός τις σκοτεινές επιπτώσεις της φυγής και του πολέμου. «Κανείς δεν βγαίνει αλώβητος από τις μυλόπετρες της Ιστορίας», έγραφε, και αυτήν τη διαπίστωση την ένιωσε από τεσσάρων χρονών, όταν βρέθηκαν μαζί με την οικογένεια να καταφεύγουν, κυνηγημένοι από τον Εθνικό Στρατό από το χωριό τους, στη γειτονική Αλβανία. Κρυμμένοι για καιρό σε μια σπηλιά, πάνω στο βουνό, στη Λακότρυπα, πέρασαν αναγκαστικά τα σύνορα, ξεκινώντας μια οδύσσεια που θα μείνει στη μνήμη του χαραγμένη για πάντα, μαζί με τις προφορικές αφηγήσεις που άκουγε στα ανοίκεια ξένα σύμπαντα. Επειδή η πάμφτωχη Αλβανία δεν μπορούσε να ταΐσει τα ταλαίπωρα μέλη της οικογένειας, μπαίνοντας παράνομα σε ένα πολωνικό φορτηγό βρέθηκαν στη Μεσόγειο, στα στενά του Γιβραλτάρ και κατόπιν της Μάγχης, για να καταλήξουν τελικά στη μακρινή Ουγγαρία.

«Στην Ουγγαρία κρύο πολύ. Κουβαλάγαμε ψείρες. Περνούν τα ρούχα μας από κλίβανο, μας βάζουν στα μπάνια. Μια μισοσκότεινη αίθουσα γεμάτη ατμούς και γυναίκες. Εκείνο το μαύρο χαμηλά στην κοιλιά το ‘βλεπα πρώτη φορά. Εγώ πήγαινα σχολείο, είχαμε Έλληνες δασκάλους και Ουγγαρέζους. Ούτε που μ’ άρεσε, ούτε που δε μ’ άρεσε το σχολείο τον πρώτο καιρό. Μετά, το ‘χα σε καμάρι να λέω στους δασκάλους: "Δε ξέρω". Το κάναμε πολλά παιδιά, στους Ουγγαρέζους περισσότερο», γράφει με τον πιο παραστατικό τρόπο στο αυτοβιογραφικό πεζό έργο του, που θα κυκλοφορήσει πολλά χρόνια αργότερα, το 2008, με τον τίτλο «Μητριά πατρίδα» (εκδόσεις Μελάνι). Η Ελλάδα ήταν πάντα σκαλισμένη σαν μόνιμος καημός αλλά και σαν στολίδι σε κάθε στίχο που χάραζε, όπως οι παλιοί Ηπειρώτες τεχνίτες τα περίτεχνα κοσμήματα. Η Ελλάδα του Γκανά είχε απογοήτευση αλλά και προσδοκία: «Έτσι ήταν η Ελλάδα πάντοτε, ένας δίσκος με αντίδωρα, κανένας δεν τη χόρτασε».

Στάθηκε, όμως, ο ίδιος στο μέσο της σαν ιδανικός παρατηρητής και μοναδικός προφήτης: «Βλέπω το υφαντό του κόσμου να ξηλώνεται/αόρατο το χέρι που ξηλώνει και τρέμω», έγραφε με αυτήν τη διορατική δύναμη που έχουν οι μάντεις ή οι κάτοικοι του άλλου κόσμου. Δεν είναι τυχαίο ότι μιλούσε ε�� ονόματός τους, ενσωματώνοντας στο χοϊκό του κόσμο τα μοιρολόγια και τις προφορικές αφηγήσεις, την απέραντη πραγματικότητα της «Ιλιάδας» και της «Οδύσσειας» –τις οποίες διασκεύασε με τον δικό του τρόπο– αλλά και των αγαπημένων του δημοτικών τραγουδιών. Στους στίχους του κατοικούσαν, άλλωστε, οι προσωπικοί αλλά και οι κοινοί μας νεκροί, υπαγορεύοντας ουσιαστικά ένα ελληνικό, δικό μας «Spoon River» – το ποιητικό έπος που τον επηρέασε βαθιά από τότε που το πρωτοδιάβασε. Η ανάδειξη των σκιών που έρχονται από το παρελθόν ταυτιζόταν στους στίχους του, όπως και σε αυτούς του Σεφέρη, με την αγωνία για το κοινό μέλλον: «Οι μέρες κι οι νύχτες μου/κι όλος ο χρόνος που πέρασε/Αφημένος εδώ/ενα τίποτα ή ένα σημάδι/κάτω από το γλόμπο του ήλιου. Καίει το σκοτάδι αθόρυβα/καταναλώνει τα δέντρα και τη φυλή μου./Όλα τούτα προστίθενται κάπου ή αφαιρούνται;» αναρωτιέται ρητορικά ο Μιχάλης Γκανάς στο «Οι μέρες κι οι νύχτες μου».

«Μερικοί κριτικοί με έχουν χαρακτηρίσει ποιητή της εντοπιότητας, του γενέθλιου τόπου. Θέλω να πιστεύω πως δεν είμαι μόνο αυτό. Ό,τι με βασανίζει κατά βάθος είναι η οριστική απώλεια ανθρώπων, τόπων και τρόπων και το ανέφικτο της επιστροφής. Πού; Στην παιδική ηλικία, ίσως την πραγματική πατρίδα όλων μας», εξομολογείται –πάντοτε ο λόγος του ήταν εξομολογητικός– στην επιλογή από τα «Αγαπημένα» έργα άλλων ομοτέχνων του (εκδόσεις Μεταίχμιο), εξηγώντας το πέρασμα από την αθωότητα στην ωριμότητα και από τον σκληρό κόσμο των νεκρών σε εκείνον των ονείρων. Στις αρχές της δεκαετίας του '60, αφήνοντας πίσω του τα δύσκολα εφηβικά χρόνια της προσφυγιάς, κατεβαίνει στην Αθήνα, που φαντάζει μια πόλη εχθρική, η οποία τον καλεί να προσαρμοστεί, σαν ήρωας του Μπαλζάκ, στην επίπλαστη βιτρίνα της: «Μόνο το φίδι ξέρει τι σημαίνει να αλλάζεις το πετσί σου/γι' αυτό του περισσεύει το φαρμάκι», γράφει για εκείνα τα δύσκολα πρώτα χρόνια της αργής προσαρμογής στην πόλη. Η αγωνία σύντομα όμως γίνεται λόγος και η απόγνωση δημιουργία, με τον ίδιο να ανακαλύπτει έναν δικό του τρόπο να φτιάχνει από το χάος τον κόσμο: την ποίηση. Αυτή ήρθε και τον βρήκε όταν έπεσε στα χέρια του η συλλογή με ποιήματα του Καββαδία «Μαραμπού και Πούσι» από τις εκδόσεις Γαλαξία – αν και η πρώτη επαφή με τον ανεξάντλητο ποιητικό κόσμο είχε γίνει πιο πριν, όταν αναγκάστηκε να προσποιηθεί, μαθητής ακόμα, τον άρρωστο για να τελειώσει την «Οδύσσεια» στη μετάφραση του Αργύρη Εφταλιώτη.

«Το διάστημα που διάβασα πολύ ήταν από το 1962, όταν μπήκα στη Νομική (και δεν βγήκα ποτέ), μέχρι το 1969 που πήγα στρατιώτης, αλλά και την περίοδο 1972-3 που έγινα βιβλιοπώλης στη "Δωδώνη", το βιβλιοπωλείο του Βαγγέλη Λάζου, και μετά που έγινα "έμπορος κακός" στο "Δέντρο" από το 1973-6 και ξανά στη Δωδώνη τρέχοντας από το 1976-86», εξομολογείται ο ίδιος στη συλλογή με τα «Αγαπημένα». Στα βιβλιοπωλεία γνωρίζει τους πάντες, συναναστρέ��εται με τον κύκλο των ποιητών και των λογοτεχνών, ακούει τις συμβουλές γνωστών και αγνώστων, όπως του Ρένου Αποστολίδη και του Παναγιώτη Κονδύλη, μπορεί και τοποθετεί τον καθένα στον μικρό και τον μεγάλο του ρόλο. Σχετίζεται με την ομήγυρη του Φίλιππου Βλάχου και το 1978 εκδίδει την πρώτη του συλλογή, «Ακάθιστος δείπνος», δίνοντας εξαρχής ξεχωριστό δείγμα γραφής: επρόκειτο για μια ποίηση βγαλμένη από τις ανεξίτηλες πληγές της Ιστορίας, που μιλούσε για όλους τους εσωστρεφείς, αφανείς ήρωες που πλέον μπορούσαν, σηκώνοντας ο καθείς το δικό του δοξαστικό δοξάρι, σαν ήρωες του Παπαδιαμάντη, να γίνουν άρχοντες του κόσμου. Ορίζοντας μια νέα θρησκεία που λεγόταν ποίηση, οι δικοί του ήρωες μπορούσαν να απελευθερωθούν μέσα από τις μεταφορές, να βρουν τα δικά τους όπλα.

«Είμαι και εγώ ένας Θεός μες στο δικό του σύμπαν» είναι ο στίχος του Λειβαδίτη από το «Υπόγειο» που του έδειξε τον δρόμο και την απελευθερωτική δύναμη της ποίησης. Από τους ομότεχνους και τη μούσα του παίρνει θάρρος και συνεχίζει: συναναστρέφεται τον Δάλλα, τον Κακναβάτο, τον Καψάλη, τον Κακουλίδη, όλη την παρέα των «Κειμένων» του Βλάχου, γίνεται στενός φίλος με τον Χρήστο Μπράβο, με τον οποίο μοιράζεται κοινές αγωνίες, ανοίγει έναν διάλογο με ζώντες και τεθνεώτες, όπως έλεγε ο φίλος του ο Παπαγιώργης, που δεν θα κλείσει ποτέ. Φαίνεται, επίσης, να έχει εξαρχής καλή υποδοχή στον πνευματικό κόσμο – μόνο που αντί να καταγράφει τις θετικές κριτικές προτιμά να περιγράφει περιστατικά από εκείνα τα χρόνια στα βιβλιοπωλεία.

Δούλευε στη Δωδώνη όταν, λίγο μετά την κυκλοφορία της πρώτης του συλλογής, τον επισκέφτηκε στο βιβλιοπωλείο ο Μίλτος Σαχτούρης, ένας επιβλητικός, όπως έλεγε, άνδρας με μαύρο παλτό και κόκκινο κασκόλ, και τον ζήτησε από τον ταμία. Όταν εκείνος έφτασε ενώπιόν του, ο Σαχτούρης του προέταξε το χέρι για χειραψία λέγοντάς του: «Συγχαρητήρια, εγώ που υπήρξα κυνηγός μπορώ να εκτιμήσω εκείνον τον στίχο σας, “μπεκάτσες εκθρονίζονται με θόρυβο”, χαίρετε, κύριε Γκανά». Επρόκειτο για ένα περιστατικό που ανέφερε πάντα στις συζητήσεις ως ένα από τα πιο αξιομνημόνευτα στη ζωή του. Ήταν προφανώς η στιγμή που συγχωνεύτηκε στον νου η απτή πραγματικότητα με την αλήθεια του ποιητή, αυτή του μεροκάματου με την αφοσίωση της ποιητικής πράξης.

Αυτή την αντίφαση μεταξύ της επώδυνης εμπειρίας και της μαγείας τ��ς ποίησης τη βλέπουμε και στη δεύτερη συλλογή που κυκλοφορεί ο Γκανάς το 1981 από τον Καστανιώτη, τα «Μαύρα Λιθάρια». Είναι τότε που νιώθει, όπως λέει, ότι «η ποίηση τον τραβάει από το μανίκι», όπως έλεγαν οι ανανεωτικοί αριστεροί, διά στόματος Σαββόπουλου, για το Κόμμα. Επιτέλους νιώθει, όπως έλεγε, «το τσίμπημα του οίστρου», ευλογημένο και δοξαστικό, σε μια γλώσσα χθόνια, απτή και απέριττη, που είχε σκοπό να σώσει όχι μόνο τις μνήμες των προγόνων αλλά τα ρήματα μαζί και τα φωνήεντα, που επέμενε να δοξάζει ό,τι οι άλλοι πιστεύαν πλέον ότι δεν σώζεται.

Τι κρατούσε, πάντα, ο Μιχάλης Γκανάς από όλα αυτά; Τον τόπο, τη μνήμη και την αλήθεια του, την αγάπη για τους ανθρώπους και την απόλυτη αφοσίωση στις σκιές των νεκρών. «Χάραζε ο τόπος με βουνά πολλά / κι ανάτελλε τα ζωντανά του / καλούς ανθρώπους και κακούς / νυφίτσες, αλεπούδες / μια λίμνη ως κόρην οφθαλμού / και κάστρα πατημένα. / Θα ’ναι τα Γιάννενα, ψιθύρισα / στο χιόνι και στον άγριο καιρό / γυάλινα και μαλαματένια. / Κι όσο πήγαινε η μέρα / σαν το βαπόρι σε καλά νερά / είδα και μιναρέδες κι άκουσα τα μπακίρια να βελάζουν», γράφει στα μυθικά «Γυάλινα Γιάννενα» που εκδίδει το 1989, σίγουρος πια ότι ο τόπος όπως και η τέχνη του είναι αυτά που τον ορίζουν. Ξέρει πλέον ότι με τους στίχους του μπορεί να μην αλλάξει τον κόσμο, αλλά μπορεί να τον κινητοποιήσει και να τον προβληματίσει, όπως εκμυστηρεύεται χρόνια αργότερα σε συνέντευξή του. «Δουλειά της ποίησης είναι να στέκει πάνω στις πληγές και να τις ξύνει. Έχει μια παρηγορητική δύναμη. Μια ελευθεριότητα. Μια ασύγκριτη καταφυγή σε ένα άλλο προσωπικό σύμπαν. Γι' αυτό: "Να μη κοιτάς, λοιπόν, μα να παρατηρείς. Γιατί η παρατήρηση έχει διάρκεια. Και η διάρκεια είναι πάθος"».

Και αυτό έκανε ο Γκανάς ως ποιητής και στιχουργός μέχρι τέλους. Είχε κάτι από τους αρχαίους επιγραμματιστές η ακρίβεια του λόγου του, κάτι από την απλότητα του Αλκαίου η σοφία του, από τη δαψίλεια του Ομήρου η εκφραστική του δεινότητα. Τίποτε δεν έφευγε από το μικροσκόπιο της ποιητικής παρατήρησης, που μπορούσε να συλλέγει τα καλύτερα των εκφράσεων και των ανθρώπων: οι φίλοι του έγιναν πιστοί συνοδοιπόροι – ο Λάγιος που έφυγε νωρίς, ο σοφός Καψάλης και ο Κοροπούλης, ο Ευσταθιάδης που τον έβαλε στον κόσμο της διαφήμισης, ο Παπαγιώργης.

Και κολόνα ήταν πάντα η οικογένεια: η αγαπημένη του σύζυγος, Πόπη, η επίσης ποιήτρια, που όμως είχε χαράξει δικό της δρόμο, κόρη του, Μυρσίνη, ο ανήσυχος καλλιτεχνικά Γιάννης. Στην Πόπη, που σήμερα είναι υπεύθυνη των εκδόσεων Μελάνι, αφιερώνει μερικά από τα πιο όμορφά του ποιήματα: «Επειδή είναι δύσκολο ν' αγαπάς και δυσκολότερο να αγαπάς τον ίδιο άνθρωπο για καιρό, κάνοντας σχέδια και παιδιά και καβγάδες, εκδρομές, έρωτα, χρέη και αρρώστιες, Χριστούγεννα, Κυριακές και Δευτέρες, νόστιμα φαγητά και καμένα/ θέλοντας ο καθένας να 'ναι ο άλλος γεφύρι και δέντρο και πηγή, κατά τις περιστάσεις ή και όλα μαζί στην ανάγκη», γράφει στο «Προσωπικό». Αυτή η αγάπη τον ενδιέφερε πιο πολύ και από τα βραβεία, τα οποία ήρθαν πολύ πιο εύκολα από ό,τι και ο ίδιος θα περίμενε, όπως και οι ξένες μεταφράσεις από περίοπτους εκδοτικούς οίκους και ακαδημαϊκά κέντρα – βλέπε Πανεπιστήμιο του Yale.

Πέραν όλων των άλλων βραβείων, όπως του Κρατικού, στον Μιχάλη Γκανά είχε απονεμηθεί ο Χρυσός Σταυρός του Τάγματος και της Τιμής, ενώ του είχε δοθεί τιμητική διάκριση για το σύνολο του έργου του από το Ίδρυμα Κώστα και Ελένης Ουράνη, που τελεί υπό την αιγίδα της Ακαδημίας Αθηνών. Δεν υποτίμησε κανέναν τίτλο, όπως δεν γύρισε την πλάτη στην άλλη του ιδιότητα, αυτήν του στιχουργού, που την εξήρε για τον τρόπο που έχει να βάζει την ποίηση στο στόμα των απλών ανθρώπων.

Τίποτα ανθρώπινο, άλλωστε, δεν του ήταν ξένο, είτε επρόκειτο για την αναγνώριση του Δήμου και των Σοφιστών, είτε για τις φευγαλέες αμφιβολίες. «Ο ρακοσυλλέκτης του Μποντλέρ αρχίζει να κρυφοκοιτάζει την πορφύρα του Βοναπάρτη» ήταν η φράση του Παπαγιώργη την οποία ξεχώριζε, γνωρίζοντας πως μπορούσε με άνεση να οικειοποιηθεί και τις δυο καταστάσεις και τιμές, αρκεί να του το επέτρεπαν η συγκυρία της στιγμής και ο λόγος. «Κάθεται μόνος του δίπλα στό τζάκι/δέν πίνει, δέν καπνίζει, δέ μιλάει./Στήν τηλεόραση χιονίζει/τό στρώνει ἀργά στό πάτωμα καί στό τραπέζι/καί στίς παλιές φωτογραφίες,/γνώριμα μάτια τῶν νεκρῶν» γράφει στη «Χριστουγεννιάτικη ιστορία» και θαρρεί κανείς πως δεν περιγράφει άλλον από τον εαυτό του. Ποτέ, όμως, δεν θα μπορούσε κάποιος να αναλογιστεί ότι οι ρόλοι θα αντιστρέφονταν και ότι η φωτογραφία θα έδειχνε κάποτε τον ίδιο. Πάμε στοίχημα ότι ο Μιχάλης Γκανάς ζει και βασιλεύει; Είναι πολλά τα θεριά αυτού και του άλλου κόσμου που μπορούν να το επιβεβαιώσουν.

Daily inspiration. Discover more photos at Just for Books…?

#just for books #Mιχάλης Γκανάς #in memoriam

5 notes · View notes

crisismonitor · 10 days ago

Text

Συνεδρίαση μεικτών προσήμων, με επιμέρους διορθώσεις αλλά και νέα πονταρίσματα κυρίως σε μετοχές της μεσαίας αποτίμησης ήταν η σημερινή στο ελληνικό χρηματιστήριο, το οποίο κινήθηκε σε περιορισμένο εύρος διακύμανσης, κρατώντας όμως τα περισσότερα κεκτημένα, με το Γενικό Δείκτη να κλείνει στις 1.529,57 μονάδες με οριακή πτώση 0,07%. - Διόρθωση για Aegean, ΕΛΠΕ, ΟΤΕ, Jumbo, ΑΔΜΗΕ, Κρι Κρι, Πλαστικά Θράκης - Ξανά θετική διαφοροποίηση από τον Mid Cap καλύπτει μέρος του χαμένου εδάφους - Ξεχώρισαν Σαράντης, Πειραιώς, ΔΕΗ, Lavipharm, Aktor, Noval Property, Εβροφάρμα - Νέο ράλι +9,92% από τις Αττικές Εκδόσεις, κερδίζουν 56,5% από την αρχή του χρόνου - Νέα ιστορικά υψηλά για FTSE 100 στο Λονδίνο και DAX στη Φρανκφούρτη Η αγορά κρατάει το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος των κερδών της, εν μέσω πολύ αυξημένης επιχειρηματικής κινητικότητας, πακέτων και placements, με το κλίμα στις πρώτες 15 συνεδριάσεις του 2025 να είναι πολλά υποσχόμενο. Ο FTSE 25 έχοντας παρόμοιο γράφημα με το Γ.Δ. έκλεισε στις 3.718,53 μονάδες με οριακή πτώση 0,02%, ο Mid Cap διαφοροποιήθηκε θετικά για τρίτη συνεχή συνεδρίαση κερδίζοντας 0,40% στις 2.461,41 μονάδες, ενώ ο τραπεζικός δείκτης, εν μέσω μεικτής εικόνας στον κλάδο, έκλεισε με μικρή άνοδο 0,25% στις 1.392,56 μονάδες. Η αξία συναλλαγών εκτοξεύτηκε στα 328,35 εκατ. ευρώ, όμως τα 224,48 εκατ. ευρώ έγιναν από τη Eurobank λόγω του placement από την πλευρά του Πρεμ Γουάτσα (Fairfax), ενώ συνολικά τα πακέτα της συνεδρίασης. Το placement της Eurobank ήταν αξίας 186 εκατ. ευρώ, κάτι που δείχνει ότι έγιναν και άλλες μεγάλες κινήσεις στη μετοχή – leader του τραπεζικού κλάδου. Συνολικά τα πακέτα της συνεδρίασης ανήλθαν στα 197 εκατ. ευρώ, που σημαίνει ότι ο καθαρός τζίρος της συνεδρίασης ήταν στα 131,5 εκατ. ευρώ. Τα 312,4 εκατ. ευρώ των συναλλαγών έγιναν στον Large Cap, με τα 268,4 εκατ. στις τράπεζες, ενώ στον Mid Cap έγινε τζίρος 6,89 εκατ. ευρώ. Νέα ιστορικά σε Λονδίνο – Φρανκφούρτη Όλα αυτά λαμβάνουν χώρα την ώρα που η παγκόσμια κοινότητα, κυβερνήσεις, οικονομίες και χρηματιστήρια προσπαθούν να αποκρυπτογραφήσουν τις εξελίξεις σε όλα τα πεδία, ύστερα από τις πρώτες εξαγγελίες του νέου Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ περί δασμών και άλλων μέτρων, που όμως, τουλάχιστον προς το παρόν, τις ευρωπαϊκές αγορές δεν τις έχουν επηρεάσει καθόλου, αντιθέτως… Οι ευρωπαϊκοί δείκτες κινούνται και σήμερα ανοδικά και μάλιστα τα δύο μεγαλύτερα χρηματιστήρια της Ηπείρου, αυτό του Λονδίνου και της Φρανκφούρτης, κινούνται – ξανά – σε νέα ιστορικά υψηλά, συνεχίζοντας να… τρελαίνουν επενδυτές, αναλυτές και χρηματιστές. Ο DAX της Φρανκφούρτης σήμερα έκλεισε πάνω και από τις 21.400 μονάδες και σε νέα ιστορικά ρεκόρ, ενώ ο FTSE 100 του Λονδίου επίσης έκλεισε σε νέο ιστορικό ρεκόρ και πάνω από τις 8.560 μονάδες! Από την άλλη πλευρά, ο CAC 40 του Παρισιού πλησίασε προς τις 7.900 μονάδες με νέα σημαντική άνοδο, μέσα σε ένα κλίμα… νιρβάνας, όπου οι αγορές δείχνουν να κινούνται εν πολλοίς ανεξάρτητα από την οικονομική πραγματικότητα. Προς το παρόν, οι ευρωπαϊκές αγορές κάθε άλλο παρά δυσμενώς «διαβάζουν» τις εξελίξεις με τις εξαγγελίες Τραμπ και μένει να δούμε αν προεξοφλούν κάτι παραπάνω, αν «βλέπουν» πιο μπροστά ή αν απλώς κινούνται με την κεκτημένη ταχύτητα του παγκόσμιου bull market που εν πολλοίς έχει ακυρώσει τη φυσιογνωμία των αγορών όπως τις ξέραμε για δεκαετίες. Τα στατιστικά, πρωταγωνιστές και χαμένοι Στις τράπεζες η εικόνα ήταν μεικτή, καθώς η Πειραιώς διαφοροποιήθηκε θετικά με άνοδο 1,27% κάνοντας το δεύτερο μεγαλύτερο τζίρο στην αγορά με 18,53 εκατ. ευρώ, η Εθνική έκλεισε στο +0,12%, ενώ μικρή πτώση 0,12% και 0,08% είχαν οι Alpha Bank και Eurobank. H Τρ. Κύπρου υποχώρησε κατά 0,79%, ενώ Optima Bank και Attica Bank έμειναν αμετάβλητες. Στον ευρύτερο Large Cap θετικά ξεχώρισε η Σαράντης που είχε άνοδο 4,20%, με νέο υψηλό έξι μηνών, ύστερα από τη γενναία αναβάθμιση χθες από την Εθνική Χρηματιστηριακή που έδωσε τιμή – στόχο τα 15,30 ευρώ με σύσταση outperform. Κέρδη 1,26% με νέα υψηλά 14 ετών είχε η ΔΕΗ, ενώ ήπια άνοδο είχαν οι Viohalco, Cenergy Holdings, Coca Cola HBC, ΟΠΑΠ και ElvalHalcor. Στον αντίποδα, διόρθωση 2,64% έκανε η Aegean Airlines μετά το διήμερο ράλι, στο -1,33% η Helleniq Energy, -1% η Jumbo και -1,42% o OTE. Στο χώρο της μεσαίας αποτίμησης καταγράφηκαν καλά πονταρίσματα, με τη Lavipharm να κερδίζει 5,14% με ισχυρότατο όγκο, με φόντο τη στρατηγική εμπορική συμφωνία της με την πολυεθνική iNova Pharmaceuticals για την παραγωγή του Betadine για σαράντα χώρες, η Aktor ενισχύθηκε κατά 4,38%, η Noval +4,22%, ενώ άνω του 1% ενισχύθηκαν οι AVAX, Dimand και Premia. Στην ευρύτερη αγορά, νέο ράλι +9,92% για τη μετοχή των Αττικών Εκδόσεων που κερδίζει 56,5% από την αρχή του χρόνου, ενώ κέρδη είχαν οι Μαθιός, Εβροφάρμα, Χαϊδεμένος, Έλαστρον, Βογιατζόγλου κ.λπ. Στον αντίποδα, πωλήσεις καταγράφηκαν σε Λανακάμ, ΕΚΤΕΡ, Δρομέα, ΟΛΘ, Κτήμα Λαζαρίδη, Centric κ.α. Στο σύνολο της αγοράς, 55 μετοχές είχαν άνοδο έναντι 59 με απώλειες. Read the full article

0 notes