#özenti

[onderkaracay]

Dil bir toplumun en önemli bayrağıdır.

Dilimizin bayrağı dalgalanıyor mu?

Yoksa bir kültür emperyalizmi soykırımı ile mi karşı karşıyayız?

İngiliz ve Arap olmadığımız halde yabancı dil hayranlığının sebebi nedir?

En üzücü olan kendi dili yerine sömürücü dillerin esiri olan iç işbirlikçilerin bundan bihaber olmaları.

Yabancı dil ile reklam, tabela ve unvan yasağı koymazsanız medya ile toplumu özenti toplumu haline getirir iseniz olacağı budur.

Üretimden koparılmış hiç bir toplum dilini bayrak olarak taşıyamaz.

] Önder KARAÇAY [

[cagdasyatirim]

[nevha]

ruhlarımızda size duyulan derin özlem, özenti ile cennette kavuşma duasıyla.

"onlar tarihin görebileceği en onurlu adamlar."

[efsunca]

( Yanlızlık güzeldir gel diyemiyor insan )

Bir Süre Sonra

Yanlızlık Bile Canını

Yakamaz İnsanın İşte O Zaman

Ne Gelen Umrunda Olur

Nede Giden

____________________ özenti malı

[sboranyk]

Ruhlarınız gevşek, hayatlarınız özenti, karakterleriniz eksik, yüreğiniz korkak ama vaziyetiniz kusursuz

[enayinil]

özenti LFJSDJFLKKSJDLFKJSLKDJFLSD

[atlantisrreborn]

Herkesi kendi çapınızda saçma bir yere sabitleyip., alakasız, saçma insanlarla birlikte olmaya yer edinmişsiniz.. Siz bu hâldeyken kimseden umut bekleyemezsiniz.. Hâl ve davranış biçimleri insanın yapısını belirleyen faktörlerdir.. Ama ne yazık ki sınıfta kalınmış bir toplum meydana geldi.. Bizler; sizler gibi vurdum duymaz, cıvık, özenti, utanmaz olmadık…. Hep bir amaç uğruna kendi yolumuzu çizdik.. Her ne kadar hep umut beslesem de bu hayata. Artık kabullendim.. (Bir tek ben varım kimseler için..) (Yalnız öleceğim..)

Her şey yarım kaldı.. Hani hikayeler tamamlanacaktı..? Sen başka hikayeye geçtin.. Yaktın geçtin…. Sevgi aşk ve ihtiras.. Artık kimsede olmayan saf duygular.. Hepsini körelttiler bizlerden.. Çok seven insan her zaman tek seven ve en acı çeken insan.. Değer bilinmesi ise karşındaki kişinin darbe yemesiyle pi��manlıklar dolu geri dönüşü kaçınılmaz olması.. Sen o kadar uyarıya, sözlere rağmen hâla kendi başına buyruk hareket ediyorsan.. Eninde sonunda bu hayat senden intikamını alır.. (Her şey sadece zaman) Kendi dürtüleriniz, sapkınlığınız yüzünden. En masum kişiler bile size kanıp hayatını karartıyor.. Etrafınıza bakın [kim normal kime göre normal..] Ama her şey insanın içinde bitiyor ve karakteri ödün vermezse kendini sakınıyor.. Ama işte o dürtüler zevkler kendilerini [özgürlük] adı altında beş para etmez kimliğe bürünmesini sağlıyor.. Yaş ilerledikçe gerçekleri görse ne olur ki ¿ Seven insan kalbinin kırıklarıyla tarihe gömüldü.. Herkeste sevgi,aşk olamaz.. Sevginin anlamını aşk'ın duygusunun ne anlam ifade ettiğini bilmeden seviyorum demek kendi kandırmacasıdır.. Sadece bilmekte yetmez. O duygular içinde olması gerekir en başından itibaren.. (Sevdiğin sevebileceğin kişiyi bulmadan önce) Herkes sevemez,aşık olamaz.. Bu hayat bizlere hâkikati göstermesine rağmen yalanı tercih edenlerle dolu.. Kendi özgüvenlerini başka yönlere çekip., düşünce yapısından yoksun bireylerin ahlaksızca hareketlerinden kaynaklanan yozlaşmış, parazit yaşam meydana gelmiştir.. Herkesin kendine göre hâkikati var ama bu hayatta sadece bir tek doğru var.. Onu idrak edemeyen toplum baştan kaybetmiştir. Sırada ne var ? Yine başkasına suç atmak mı ? Hiç mi öz eleştiri yapmazsınız..¿ Herkes yanlış sen doğrusun öyle mi.. Bir insan neden kendisini alçaltır her defasında.. Korkarım ki yarısından fazla kişi uçuruma gidiyor…. Olan yine umut edenlere oluyor.. Uzun zaman sonra son yazılarımdır belki de burada.. Artık benim için umut yok.. Sizler kendiniz çalıp kendiniz oynayın değeri olmayan ütopyanızda…

[olmekicinmivarizsadece]

Son zamanlarda Instagram yorumlarında "Ya size ne herkes müslüman olmak zorunda mı?", "Dini kimliğimi size göstemek zorunda değilim"ciler ortaya çıktı. Bunları diyenler eğer müslümansa ben bu zamandaki müslümanların kimliğinden utanıyorum. Kendi dinini küçük gören, aşağılık kompleksli ve özenti 'müslümanlardan' utanıyorum.

[yamanates34]

Ruhlarınız gevşek, hayatlarınız özenti, aşklarınız sahte, karakterleriniz eksik, yüreğiniz korkak ama vaziyetiniz kusursuz.

[leyliii]

Hâlbuki ben bu halde bile caizim onların hançerlerine

Bu halde bile boğulmadım boğdurulmadım

Eski tüfeklerden adım geçer de dönüp bakmazlarmış

Ateş olsun almazlarmış kırmızısı uçuvermiş dudaklarına

İstemedim tek buse ne nazda ne hazda gözüm var

Medrese cesetlerine nazır masallarda yıllar önce

Sene 99 ben İstanbul acemisi yıllar önce

İnmişim trenlerden adım yakama ilikli

Mustafa Kutlu’dan çıkmışım vermişim şiirlerimi

Talebeyim ama talip değilim ne yeşile ne ala

Yalnız şiir kartalların soyundan ama toy bir ağrı

Seğirtmedim bir güzele

Divan yolu tarihten başını uzatmış bir kuğu yansıması

Hava sıcak terim taze

İstanbul işte önce güzel sonra güzel sonra manidar

Ulan beni buraya alırlar mı telaşıyla Çorlulu Ali’de

Ama herkes biliyor sanki şairim ya!

Ne demek efendim burası sizler için

Buyurun tabi burası beceriksiz İslamcıların hatıralarını dinlendirmesi için

Burası gökyüzünün altında no mahrem barış çubukları için

Burası postmoderne ayna tutmak için şairler kız ayarlasın için

Şööle iç geçirsinler afallatsınlar kendilerinden kaçarken şiirlere tutulanları

O zamanlar Kanuni yeni sakal bırakmıştı halk farkında

Kanım bir uykuyu köpürtüyor ya nadasa bırakmışım mısralarımı

Masalara mekik dokuyan gözlerim bir kıza bir oğlana takıldı

Masada “Üç İstanbul”  oğlak yayınları kızda nargile

Mesnevi okuyan bir kız mı bilmem

Ama benim taşrada okuyan hayallerim ezbere almış bu manzarayı

Ben sanki dokunmuşum bilmem kaç sene sonraki serencama

Özenti deme Erkan biraz daha fazlası

Nargilesiz de olur kabul ama daha da fazlası

Çorlulu olmasa da olur ama daha fazlası

Mesnevi okuyup sigara içen mütesettir kızlar kiminle evlenir Erkan?

Mavi Marmara’dan galip dönen İslamcılarla mı?

Sakalları yüzüne nur katmışlarla yakışıklı mı?

Risale-i nur talebeleri değil Erkan olur mu?

Bak ben severim onları da onların evliliğini de

Onların yumuşacık Müslümanlıklarında semirttikleri saadetlerini de

Ben severim onların nefes alırcasına girdikleri sevapları da

Ben elbette severim nisa taifesinin pıtır pıtır çiçek açmasını

Dindar kocalarının kollarında

Ben niye sevmeyeyim Erkan evveli çile ahiri konfor olan Müslümanlığı

Ben niye beğenmeyeyim Rumeysa Nur ve Bilal’i çocukları Taha’yı

Öyle şey mi olur Erkan niye yüzüm ekşisin İsrail’i lanet mitinglerinde

4X4’lerde Filistin bayrağı bana neden vermesin gaza sevinci

İftarda Cola Turca içen kardeşlerim yıkacak bir gün İsrail’i

Kalbim mühürlendiyse o benim iman eksikliğim

Yoksa Numan Kurtulmuş iyi adam

Sen de kızma artık Başakşehir ümmetine

Mesnevi okuyan mütesettir güzel sigara içen kızlar kime âşık olur Erkan?

Esmer yüzleri cool bakarken delikanlıların

Hayatın tam içinden fırlayan tam pratik tam yerinde

Yani şiiri kullanacağı yeri iyi bilen

Biraz monna biraz rosa yani aşkı nasıl servis edeceğini iyi bilen

Kitaplarda saklı yaralar gibiyken o kızların yüzleri

Sadra şifa şeylerden güneşin gördüğü şeylerden bahseden

Aşkı 12den vurup o yüzleri yere seren

Onlara mı onlar çok onlar adisyonlara incelikler indiren

Onlar beni daha da ben seni daha da sen yapan

Deli olmadığımızı ikna için bizlere tetik düşürten

Öğrenemedik Erkan kalbin bu işlerle alakası olmadığını

Kalbin de var yeri ve zamanı olduğunu

Kalbin zamanında 7/24’ün çok fazlalığını

Mesnevi okuyup sigara içen mütesettir kızlar beni neden sevmez Erkan

Mesnevi okuyup sigara içen mütesettir kızlar beni neden sevemez Erkan

Geceleri hepsi benim sevgilimken gündüzün bozgunu ne o zaman

Aşk ayrı hayat ayrıysa kaldık bu yakada o zaman

Şairlerin gerçekten varlığına kimleri ikna etsek Erkan

Bizi gömdükleri şiirlerden hortlasak da korkutsak mı o zaman

İlham denen o......a arayı açsak mı bir zaman

Çok yorgun bir estetiğe kurban aramak değil

İsmet Özel’i seven bir kız tanıdım Erkan

Manyak mısın oğlum bu kadarı yeter mi dersen

O kadarı çok bile gerisi bonus Erkan

[halimecan]

Hayatın Güzelliği, Kırılganlıkta Gizlidir

Hayat bazen kırılgan bir saksıya benzer; görünürde basit, ama aslında kırılması kolay. Birçok insan için bir saksının kırılması, basit bir olaydır. Belki de sadece bir anlık bir üzüntü yaratır, ama kimse o saksıdaki çiçeği düşünüp, onun duyduğu acıyı anlamaz. Oysa ki çiçek, kırılan saksının içinde tutunmaya çalışan, hayata tutunabilmek için mücadele veren bir varlıktır. Onun için kırılan bir saksı, sadece bir nesnenin yok olmasından çok daha fazlasıdır; o, hayatın bir parçasıdır, duygudur, emektir, bir çaba ve sabırla büyüyen bir yaşamdır.

Hayat her zaman dışarıdan göründüğü gibi değildir. Başkalarının hayatına bakıp, "Hayat onlara güzel" demek kolaydır. Ancak, gerçekten kimse başka birinin iç dünyasına, yaşadığı zorluklara ve derinliklerine tam olarak vakıf olamaz. Her birey, kendi iç yolculuğunda bir mücadele verir, bu yolculuk bazen gizlidir, bazen de gözle görülmeyen yaralarla doludur. Başkalarının hayatı bizim gözümüzde bazen parıltılı olabilir, ancak unutmayalım ki o ışığın ardında, kim bilir neler saklıdır?

Birçok insan, dışarıdan bakıldığında hayatları mükemmel görünen diğerlerine özenti duyar, onları kıyaslar ve kendisini eksik hisseder. Ancak gerçekte, her birey kendi savaşını verir. Bazen en parlak gülüşlerin ardında en derin acılar gizlidir. Ve bazen de en sessiz insan, içindeki fırtınaları tek başına taşır. Yalnızca yüzeyine bakarak bir hayatın güzel ya da kötü olduğunu söylemek yanıltıcıdır. Zira güzellik, her bireyin içinde, onun taşıdığı yüklerle birlikte şekillenir.

Birçok insanda, başkalarının hayatlarına bakıp "Onların hayatı ne kadar güzel" dediklerini duyarız. Ancak, belki de biz farkında olmadan başkalarına bakıp onların hayatındaki güzellikleri konuşuyoruzdur. Kimi zaman, başkalarının gözlerinde hayatın ne kadar değerli olduğunu hatırlayabiliriz. Onlar, belki de bizim fark etmediğimiz bir şeyleri görüyorlardır. Herkesin hayatı kendi içinde bir anlam taşır, her kırıklık ve her acı, bir büyüme ve olgunlaşma sürecinin parçasıdır.

Öyleyse, hayatın güzelliği dışarıda, başkalarının hayatlarında değil, tam da bizim içimizde saklıdır. Başkalarının kırıkları, bizim kırıklarımız, onların mutlulukları, bizim mutlu anlarımızdır. Her birey, bir çiçek gibi, kendi saksısında tutunmak için mücadele eder ve bazen de bu mücadeleler, en kırılgan anlarımızda hayatımıza anlam katar. Unutmayalım ki; kırılan bir saksının içinde bile bir yaşam var, yeter ki onu görmek isteyelim

[krizantaem]

Özenti köpek.

HEP BU ANI BEKLEMISTIM BUNUN ICIN ÖZEL FOTOGRAFLARI SAKLIYORDUM ARTIK SALABILIRIM tskrlr

[yeniibirben]

kendi isteklerinin farkında olmayıp özenti bir hayat yaşamak…bizimle değılsın

[uyandim]

az önce instagramda art arda iki reel karşıma çıktı. ilkinde gazzede bir çocuk annesine bugün yemek alabildik diye elinde tencereyle koşuyor. ikincisinde her yeri spiderman konseptiyle döşenmiş kocaman bi odada kendi odasını temizliyor çocuk. oyuncaklarını topluyor, çamaşırlarını yıkıyor, onlarca kıyafeti için giyinme odası var ve onu düzenliyor, mutlu mutlu annesiyle yatak çarşafını değiştiriyor. onların ikisi de çocuk. aralarında olsa olsa iki yaş fark var. hiçbiri kendi yaşadığı hayatı seçmedi. filistindekilere bu hayatı reva görenler, bir gün amerikalı çocuğa da aynı şey olduğunu görseler yine kendi adalet terazilerini bugünkü gibi çalıştıracaklar mı? hiç sanmam. etraf amerikanın özenti itleriyle dolu. ikinci videoya sorumluluk sahibi çocuğa alkış yorumu atarken ilk çocuğa anası babası toprak satmasaymış yorumu yapıyor. bu şeref yoksunluğunu gördükçe midem bulanıyor. Filistin bir gün özgür olacak, umarım o gün yüzlerinizin kızardığını görürüm.

[acid-gramma]

bi de nejcore olarak adlandirilabilecek ayrı bi estetik var bence insanlar sana ozenmiyor aslında ama senin lifestyle estetigin hoslarina gittigi jcin o estetiğe uymak istiyorlar ve bu da disaridan bakınca taniyanlara seni hatırlatıyor bu yüzden özenti gibi geliyor olabilir

✨nejcore✨

[aynodndr]

Önceleri Üniversitelerde görürdük bu tür mezuniyet etkinliklerini.

Şimdilerde ise seviye lise ve ilköğretime kadar çekildi. O güne kadar soyunmayan çocuklarımız, o gün kendini özgürleşmiş hissediyor ve alabildiğince dekolte kıyafetlerle güya özgürlüğünü sergiliyor…

Ağır makyajlı, cesur dekolteli, yüksek topuklu, akıllı telefonlarını yarıştıran bu kızların on dört, on beş yaşlarında olduğuna inanmak gerçekten çok zor.

Bu çocukları Müslüman anne ve babalar yetiştirmiyor mu?

Mezuniyet gününe veya bir doğum günü partisine kadar kızının dandik (bana göre) kıyafetlerle dolaşmasına izin vermeyen ebeveynler nedense o gün buna müsaade ediyor.

Neymiş efendim kızı okulu bitirmiş.

Sanki dünyadaki açlığı son buldurtacak bir keşif yaptı!

Sanki kanserin çaresini o buldu!

Okuduğu okulu bitirdi sadece.

Yani kendine düşen görevi yaptı.

Daha dur hayata yeni başlayacak ve siz anne babalar, çocuğunuza hayat boyu lazım olacak olan ar perdesini törenlere kurban veriyorsunuz.

“Ben yaşayamadım, çocuğum yaşasın” mantığından vazgeçin.

Bu düşünce, bir teline zarar gelmesini istemediğiniz çocuğunuzun sadece bu dünya hayatında yaşaması içindir.

Oysa her anne baba o çok sevdiği çocuğunun Ahiret hayatını da düşünmelidir.

“Bir defadan bir şey olmaz” diyerek yapılan haramlar, göz ardı edilen İslam’ın emirlerinin sonu hep hüsranla bitmiştir.

O güzelim kızlarımız yarınların anneleri olacak,

gelecek nesilleri onlar yetiştirecek.

Her anne baba kızlarının Hz. Meryem gibi iffet timsali olmasını istiyor.

Ama çocuklarını yetiştirirken bu şuuru veriyor mu?

Tertemiz fıtratlı doğan çocukları, gösteriş, özenti ve kirlenmiş toplum algısına ayak uydurarak

Müslüman kimliğinden uzaklaştırıyorsun.

O cesur dekolteli kıyafetle kızının markete, pazara alışverişe gittiğini görse bir anne baba aynı hoşgörüyü gösterir mi?

Bu memleketi gavur memleketine çeviren ebeveynler bunun hesabını zor verirsiniz...

Yazıktır, günahtır

Safiye Çetinkaya