#áfengi

[jaysavage712]

Índíánar í Amazonas (on Wattpad) https://www.wattpad.com/story/383229594-%C3%ADnd%C3%AD%C3%A1nar-%C3%AD-amazonas?utm_source=web&utm_medium=tumblr&utm_content=share_myworks&wp_uname=JaySavage2024 Ég textinn lýsir raunverulega og með gagnrýni sjónarhorna höfundar um innfædda samfélag, með sterkt tungumál. Þar er lýst þessu samfélagi sem fólk sem er sökkt í vímuefni, fátækt og ókunnugt, og þau eru lýst sem háðug af áfengi, eiturlyfjum og heimilisofbeldi. Höfundur telur þessi einstaklinga óhæfna til að bæta stöðu sína og lýsir þeim sem sníkjudýrum, ófærum til að lifa virðulega. Í andstöðu við þetta, ímyndar höfundur sér hvíta menn sem lausn, sem gætu "bjargað" þessari jörðu og gert hana að blómstrandi og skipulagðri stöðu, frjálsri af þeim vandamálum sem hann telur vera í innfædda samfélaginu.

[kynvillingur]

af hverju er lágmarksaldur til að kaupa áfengi 20 hér á landi ef hann er 18 á flestum öðrum stöðum í evrópu?

[fyndnarmyndir]

Tequila Sunrise Ung kona í drykkju glasi

[konrads-gaeda-klistur]

Portið

smásaga fyrir stelpurnar

Sveittir líkamar lýsast upp af fjólublá ljósinnu frá sviðinu, klístrað gólf og bassinn í beinunum. Ég er dolfallin. Hárið mitt klístrast við mig af svita á besta hátt og ég get séð fyrir mér hversu góð köld sturtan verður þegar ég kem heim. Ég vil aldrei fara heim. Glæra plastglasið er með um það bil sopa eftir og ég ýti mér milli dansandi líkama og finn af og til hendur á mjöðmunum mínum eða öxlum, kannski hálsinum. Ég er ekki að fylgjast með því, vanalega myndi ég slá í þær en einmitt núna eru þær velkomnar og ég jafnvel sakna þeirra þegar ég stíg úr þvögunni og að barnum. Eftir að sækja mér nýtt glas af eflaust ódýrasta áfengi staðsins fer ég út. Ég veit ekki með ykkur en ég er nokkuð viss um að það er alþjóðlegur sannleikur að stíga út í kalt loftið eftir að dansa í sveittri þvögu er eins og að endurfæðast. Ég drep á endurfæðingunni frekar hratt með að stinga sígó upp í mig og horfi á tvær stelpur í portinu að kyssast. Sú sem ræður ferðinni nær athyglinni minni, hvernir hún hreyfir sig með svo miklu sjálfsöryggi og hroka með hina nær kveinandi undir sér við vegginn. Hún er með axlastutt og dökkt hár, það er rauður ljómi í endunum á því, rauðar strípur? Ég hefði ekkert á móti að renna fingrunum í gegnum það. 

Hún horfir á mig og brosir áður meðan hin hverfur í hálsmálið á henni, kyssandi, snertandi og viljandi. Kannski þau höfðu öll rétt fyrir sér öll þessi ár að ég hef enga skömm því ég lít ekki frá þeim meðan ég finn nikotínið gera sitt. Ég fylgist með meðan losti byrjar að taka yfir mig, sú sem hefur pinnað hina undir sér lítur ekki frá augnarráðinu mínu og ég get einfaldlega ekki hætt að horfa. Dolfallin af valdinu sem hún hefur. 

Karó kemur út á eftir mér og byrjar að tala um bandið og tónlistina og strákana, ég hlusta alveg á hana ég lofa. Karó rífur þriðju rettuna úr munninum á mér og slær létt í brjóstið á mér, hún setur hana í sig og, ég sver til guðs þessi stelpa.

„Bassarinn var eitthvað annað aðlaðandi, sástu hann í seinastta laginu, ég held ég hafi fengið það á staðnum.“ Hún hálf muldrar meðan hún reynir að kveikja í sígarettunni, og ég hlæ. Skömm er ekki eittthvað sem á sér stað í þessari vináttu og þannig viljum við hafa það.

„Sjá þig, hlutgerandi grey manninn, Karó þetta er 21.öldin.“ Ég glotti á hana og stel rettunni aftur af henni og set upp í mig. Hún rangkvolfir augunum og slakar bakið að veggnum og lítur rétt svo inn um opnar dyrnar áður en hún snýr aftur að mér.

„Með fullri virðingu, þá mætti þessi maður gera hrikalega ósiðlega hluti við mig, betra?.. Kræst Rýn, segir ein, þú hefur ekki hætt að horfa á stelpurnar þarna. Sver, ert verri en ég“.

Hún hefur rétt fyrir sér, ég hef brennt í gegnum þrjár rettur bara starandi á stelpurnar, óskandi að ég væri ein af þeim, eða með þeim báðum kannski. Kræst. Ég sný mér frá þeim og einbeiti mér á Karó. Hún er að sporta brúnum leðurjakka sem við fundum á einhverjum markaði í Danmörku, krullað svart hár sem endar öxlum og fer út um allt í ekkert smá þröngum buxum og toppi sem felur lítið. Besta vinkona mín er semsagt heitasta veran á svæðinu, eða það finnst mér allavega, ég er ekkert mjög hlutlaus samt. Ég píri augun á rauðan spotta sem er byrjaður að myndast við hálsinn hennar. Ég get ekki stoppað mig frá að flissa  „Karó.. ertu að fá sogblett, ertu sextán ára“ 

„Andskotinn hvað..“ hún lítur niður og rúllar augunum, það mætti halda að það er uppáhalds hreyfingin hennar „motherfucker, hver gefur sogblett á djamminu.“

Ég hlæ meira, hendi rettunni í tóma dós og tek í hendina hennar til að leiða hana aftur inn þar sem bandið er byrjað að spila aftur. Huginn er samt ennþá á stelpunum og ég get ekki stoppað mig frá því að líta betur á fólkið inni, brennandi til að fá það sama og það sem ég sá í portinu. Ég brenn fyrir því og henni. Vörunum hennar, höndunum, mjöðmunum og lærunum að ýtast að mér og ég veit að ég er fallin fyrir ókunnugu rauðljóma stelpunni í portinu. 

[bishopknight0517]

NATO exercise in Iceland

Iceland: hey þar U.S. (hey there, U.S)

U.S: Hey Iceland

Iceland: tilbúinn fyrir þessa NATO æfingu? ( ready for this NATO exercise?)

U.S: Yeah. But first, where am I staying?

Iceland: þú ert hjá Reykjavik (you’re staying with Reykjavík)

Reykjavík: halló U.S (hello U.S)

U.S: Hi. Do you have any alcohol, I could have?

Reykjavík: vissu að gera (sure do)

*U.S drinks every last drop of alcohol Reykjavík has*

Reykjavík: *wide eyed and stunned* U.S þetta er allt áfengið sem ég átti (U.S that’s all the alcohol I had)

U.S: I need more

Reykjavík: *starts to panic and looks at Iceland* ég er allur út af áfengi og hann vill meira (I’m all out of alcohol and he wants more)

Iceland: *goes to his reserves of alcohol, which isn’t much* ég hélt aldrei að ég myndi nota þetta (I never thought I’d use these)

*Reykjavík gives the U.S more alcohol*

U.S: thank you

[valgardur]

Mýta og ekki mýta, spurningar...

Mýta og ekki mýta, spurningar…

Greinin Mýtan um skaðleysi frjálsrar sölu áfengis er á “upplyst.org”. Ég ætlaði að senda inn nokkrar spurningar, en þetta varð eiginlega full langt. Smá inngangur samt. Svo það fari ekkert á milli mála þá ber ég mikla virðingu fyrir greinarhöfundi og er sannfærður um að hann tekur spurningunum vel, getur kannski leiðrétt mig að einhverju (nú eða öllu) leyti eða svarað mér.. eða ef ekki, þá er ég…

[islenskar-hugsanir]

hvað MEINARU að áfengi lætur sjálfsvígshugsanir ekki hverfa????

[atlikanilldjtips]

Nokkur tips fyrir brúðkaupið þitt

Nokkur tips frá Atla Kanil brúðkaups-DJ.

1. Steggja/gæsa vídjó. Ef þú hefur ekki prófað vídjóið þá er það bilað. Þó að myndbandið spilist í tölvunni þinni heima hjá þér þá þýðir það ekki að það muni spilast í tölvunni sem þú ert að nota í salnum. Ef tölvan er tengd í  skjávarpa sem er út á miðju gólfi og tölvan ekki tengd í hljóðkerfi þá mun enginn heyra í vídjóinu. Steggja/gæsavídjó eiga (að mínu mati) aldrei að vera lengri en 5 mínútur.

2. Hafðu veislustjóra og taktu skýrt fram við hann að hann stýri veislunni eins og skipstjóri, kynna atriðin og ekki hika við að taka hlutina með trompi. 

Við Íslendingar eigum til að vera soldið vandræðalegir í svona hátíðarhöldum, en þess þarf ekki. Ef veislustjóri finnst ekki sem getur tekið stjórnað almennilega er ekkert að því að ráða einhvern til verksins.

3. Ef þú ætlar í myndatöku strax eftir athöfnina, gættu þín á tímanum.

 Mundu að þú ert með gesti sem eru að bíða eftir þér. Ef þú sérð fram á bið þá hentu í einhver skemmtilegheit með veislustjóranum, eða biddu veislustjórann um að finna upp á einhverjum leikjum sem hægt er að fara í á meðan þið eruð ekki á staðnum; td. að skrifa heillaóskir og hengja á tré, eða setja greiða í blöðrur fyrir blöðruleik seinna um kvöldið.

4. Ef þú ert veislustjóri, passaðu þig á að sulla ekki í þig of miklu áfengi og mundu að borða. 

Stress + tómur magi = sósaður veislustjóri og þú gætir misst tökin á veislunni ;)

5. Ef salurinn býður upp á hljóðkerfi og þú ætlar að vera með plötusnúð, vertu þá viss um að hljóðkerfið sé nægilega kraftmikið fyrir plötusnúð. 

Margir salir leigjast með hljóðkerfi, en eru í raun með ræðukerfi sem eru ágæt til síns brúks, en ekki nóg til að bera plötusnúð að halda partý á fullu blasti.

 Ef þú þarft að leigja hljóðkerfi geturðu leitað til Lúxor (550 1400), Exton (575 4600) og Sonik (517 7770). Það eru til fleiri leigur en þetta eru þær sem ég nota mest og treysti sjálfur.

Leigan getur komið með kerfið og sett upp og sótt (kostar pening en þá losnarðu við stressið við að standa í því), eða þú getur greitt plötusnúðnum fyrir að sjá um það (kostar stundum minna), eða ef þú kannt að setja upp hljóðkerfi geturðu sótt kerfið og skilað því sjálf(ur) og sparað smá pening.

 En bara ef þú kannt það, því annars er það aukahausverkur mitt í brúðkaupsundirbúning.

6. Ef þú ert að hugsa um að sleppa fyrsta dansinum þá mæli ég eindregið gegn því. Auðvitað er það val hvers og eins, en fyrsti dans pars sem gift hjón er líka eitthvað sem afi og amma og mamma og pabbi halda mikið upp á. 

Að bjóða fólki að dansa með þegar ca helmingur lagsins er búinn er mjög nice, og skapar stemmningu. 

Þegar veislustjórinn kynnir ykkur inn fyrir fyrsta dans er upplagt að segja fólki að þið viljið endilega fá fólk með að dansa þegar helmingur lagsins er búinn, og hann láti fólk vita. 

Það er ekki vitlaust að vera búin að biðja einhverja vini um að vera fyrst á gólfið með ykkur til að brjóta ísinn.

7. Það er upplagt að búa til lagalista yfir uppáhaldslögin ykkar og senda hann á dj’inn, helst í það minnsta viku fyrir. 

Það gefur ákveðna mynd af því hvað þið fílið í tónlist. 

Ef það eru einhver lög sem eru algjör must þá er um að gera að taka það sérstaklega fram og ekkert að því. Þetta er ykkar partí.

8. Að skipuleggja brúðkaup er risa dæmi og við Íslendingar erum líklega ein af fáum þjóðum þar sem brúðhjónin standa langmest í skipulagningunni ein. Ekki hika við að fá hjálp. 

Ef þú þekkir einhvern sem hefur t.d. reynslu af verkefnastjórnun eða viðburðastjornun er upplagt að leita til hans hennar. Gerið lista yfir allt sem þið viljið gera, og hvað þarf til þess að það gerist. 

Ákveðið hvað sé skemmtilegast og hvort einhverju sé ofaukið, og hvað hægt er að fá vini og vandamenn til að hjálpa til með. Í flestöllum tilfellum hafa aðstandendur ekkert á móti því að hjálpa til, og flestir líta á það sem heiður að geta lagt hönd á plóg. Því fleira sem er reddí langt fyrir settan dag, því minna stress.  

Ef allt lítur út fyrir að vera á leiðinni í tómt vesen geturðu leitað til fagmanna. Pink Iceland sérhæfa sig í brúðkaupum, er (að ég held) eina brúðkaupsþjónustan á landinu og þau þekkja bransann út og inn.

9. Gerðu kostnaðaráætlun svo ekkert komi þér á óvart.

10. Muna að njóta dagsins <3

Facebook síðan mín - https://www.facebook.com/atlikanill 

[frettanetid]

Þeir sem æfa eins og skepnur… DREKKA miklu meira áfengi… en þeir sem eru latari í líkamsrækt

http://frettanetid.is/their-sem-aefa-eins-og-skepnur-drekka-miklu-meira-afengi-en-their-sem-eru-latari-i-likamsraekt/?utm_source=dlvr.it&utm_medium=tumblr

[konuritonlist]

Þann 5. Maí árið 1988 í norður London fæddist Adele Laurie Blue Adkins. Hún var einkabarn Penny Adkins, sem að eignaðist Adele aðeins 18 ára gömul. Faðir Adele heitir Mark Evans en hann flúði fjölskylduna þegar Adele var aðeins 4 ára vegna ofneyslu áfengis og almennrar vanlíðan. Þannig varð Adele mikið nánari mömmu sinni heldur en Pabba sínum. Adele hafi mikin áhuga á tónlist frá unga aldri en ekki var mikið um tónlist né pening á heimilinu þannig að Adele lifði á tónlist frá 1940 þar sem það var það eina sem að móðir hennar átti.

Skólafélagi hlóð upp myndbandi af Adele að syngja á samfélagssíðuna MySpace árið 2006, myndbandið fór út um allan heim og loks náði það til XL Recordings sem bauð henni samning mánuði eftir útskiftina hennar úr BRIT tónlistarskólanum í London ama ár.

Fyrsta albúmið hennar kom út 2008 og heitir ‘19’ sem var aldur hennar þegar platan var tekin upp. „Hometown Glory“ og „Chasing Pavements“ voru fyrstu lögin til að gera góða hluti fyrir ungu söngkonuna. Annað album hennar ‘21’ varð vinsælla en hið fyrsta en á því er að finna lög eins og ‘Someone like you’ og ‘Rolling in the deep’. Albúmið vann að því er virðist endalaust af verðlaunum og er fjórða mest selda album allra tíma í Bretlandi.

Árið 2012 vann hún Óskarinn fyrir besta lagið með laginu Skyfall sem gert var fyrir mynd með sama nafni. Eftir þriggja ára pásu frá tónlistarheiminum gaf hún frá sér þriðju plötu sína, 25, sem varð samstundis mest selda plata ársins en hún sló sölumet í bæði Bretlandi og Bandaríkjunum.

Adele var nefnd tónlistakona ársins árin 2011 og 2012 og hefur selt yfir 100 milljón plötur, sem gerir hana að einum af mest seldu tónlistarmönnum(konum) �� heiminum.

[aslaugskrifar-blog]

Henrici

tvö borð til vinstri

kaffislettur og penni

gallabuxna blámi

krullur og svart

gleraugu sem gera hann spekingslegri

tvö borð til hægri

bjór og penni

svartur kjóll

krullur og dökkt

eyrnalokkar sem gera hana óáhugaverða

eitt borð til hægri

þrír, áfengi og læti

stuttar buxur og bolir

stutt og ljóst

tattoo sem gera þá aðlaðandi

[veggiesystem]

Geymsluaðferðir matvæla

Geymsla matvæla er sérstök meðhöndlun matvæla til að tryggja varðveislu þeirra um lengri tíma. Megináhersla er lögð á að hægja á eða koma í veg fyrir rotnun af völdum örvera sem spillir matnum. Til eru geymsluaðferðir sem nýta aðrar örverur, ger og sveppi til að auka geymsluþol matvæla (t.d. vín og osta). Næringargildi, bragð og áferð er meðal þess sem lögð er áhersla á að varðveita. Geymsluaðferðir eru ólíkar eftir menningu og matarhefð; það sem þykir gott í einu samfélagi, þykir ónothæft í öðru. Geymsluaðferðir miða venjulega að því að hindra vöxt gerla, sveppa og annarra örvera og koma í veg fyrir oxun sem veldur þráa í fitu. Til eru geymsluaðferðir til að koma í veg fyrir virkni efnahvata sem valda upplitun og breytingum á bragði. Sumar aðferðir fela í sér innsiglun eftir meðhöndlun til að koma í veg fyrir nýtt örverusmit (t.d. niðursuða), meðan aðrar aðferðir, eins og þurrkun, gera það að verkum að hægt er að geyma matinn í langan tíma án sérstakra íláta. Algengar aðferðir við geymslu matvæla eru þurrkun, úðaþurrkun, frostþurrkun, frysting, lofttæming, niðursuða, geislun og íblöndun efna, svo sem rotvarnarefna og óvirkra lofttegunda eins og koltvísýrings. Algengar geymsluaðferðir sem breyta bragði og áferð matvælanna eru meðal annars sultun, verkun (súrsun, kæsing, reyking og söltun) og niðurlagning (í sýróp, feiti eða áfengi).

[fyndnarmyndir]

Weird Chinese hár horn útsýni af fólki í verslun

[eolandurar]

Intervju med Sofia Olsson (snapsviseskald): O: Lovade en kompis att jag skulle intervjua en svensk – vore du intresserad? S: Ja gärna. Nu? O: Vad bra! Tack! När som helst. S: Sure jag har tid. Vill du ringa eller ska du skriva här? O: Hm kanske bäst att skriva här. Då kan jag kolla på texten senare. S: Okey okey shoot. O: Okey vänta ska bara hämta datorn! ok. Jag berättade för min kompis att du skriver snapsvisor ... S: haha O: ... kan du berätta lite om det? S: Haha okej. Men får börja från början då helt enkelt. (Hon funderar ett tag) I Uppsala har vi något som kallas för ”nationer“. Nationerna är studentföreningar som ordna middagar, baler, stora fester, kulturaktiviteter m.m. En termin var jag sånganförare för min nation vilket betydde att jag fick leda sången under alla middagar och baler den terminen. I Uppsala sjunger vi hela tiden på middagar. En sånganförare har ganska stor frihet men det viktigaste är att välja sånger som många känner igen. Det är också väldigt roligt att skriva egna snapsvisor, eller snarare ”dryckesvisor”. Det tar lite tid men det är värt det. Vad ska en bra dryckesvisa innehålla? En dryckesvisa blir roligast om den är riktad till personerna som är på just den festen där sången ska sjungas. Visan får gärna innehålla internskämt, ha hög igenkänningsfaktor och vara rolig. Jag tycker att visan bör vara skriven på rim och sjungas till en melodi som alla känner igen. En dryckesvisa behöver inte handla om sprit/öl/supa m.m. O: Vad skoj! Mycket intressant. Hur många snapsvisor eller dryckesvisor tror du du har skrivit? S: Haha inte så många. 10 kanske. Jobbar på det. O: Så bra! Men har du nån favorit? Av dem du skrivit, alltså. S: Den som flesta tycker om är en visa som vi sjunger på midsommar varje år. Den är superintern och ingen annan än vi på festen skulle förstå riktigt det roliga med den. Men den handlar om stället där vi har sommarstugor och camping som ligger bredvid. O: De brukar vara ganska interna, eller hur? S: Japp. O: Vilka poeter inspirerar ditt skrivande mest? S: Haha jadu. Kanske mest Taube. Men är ju mest inspirerad av dryckesvisetraditionen i Lund och Uppsala. Men vi gillar ju såklart Bellman också. Men mycket är bara trams. O: Håller du på med att skriva något nu? S: JAAAA. Till min vän Oddur Snorrasson. Men det tar lite tid. Men ibland kan det gå jättsnabbt. – Menar såklart Snorrason. O: Ja visst! Så trevligt! Ser verkligen fram emot den visan. S: Jag bygger myten om mig själv just nu. O: Nej då du är redan legendarisk. S: haha fantastiskt. Känner inte alls pressan nu ... O: haha ingen stress. Den blir definitivt bra. Men är det nånting du vill tillägga avslutningsvis? S: Att det är kul att skriva texter och det är kul när andra får sjunga texterna men det viktigaste är att du själv tycker att texterna är bra. Haha. O: Sofia Olsson. Snapsviseskald. Tack ska du ha. S: Haha tack själv. O: Försöker härma svenska radioprogam. Lyckades det? S: Absolut. O: Tack snälla. Visor av Sofia (och hennes kompisar) : Titanic Hundra år sen ungefär Jack Dawson han sa så här: Äta gräddtårta med blåbär det är inget jag begär. Men nått annat vill jag ha, Sockerkaka det går bra! Punch och kaffe får mig alltid att må bra. Titanic – vårens bästa fik, Titanic – Nytt och fräscht och chic’ Titanic – fattig eller rik? Vem som helst är såklart varmt välkommen hit Under turen som har gått, Mycket kärlek har vi fått Och en del av den från våran klass Men inte bara blott I en lyxig stor madrass? Nej svängom i andra klass! Eller bara gå och fika med kaptén. Titanic… Mel. Brev från kolonien Tex. (Carl Wingårdh, Per Fagerström, Sofia Olsson) Hejsan morsan, hejsan stabben här är brev från älsklingsgrabben. Vi har kul här på nationen. Vi bor fyrtioelva recentioner i en flogstakorre. Rom o Cola. Klockan tio: börja vråla. Klockan fyra: ingen viskar och på morgonen, ingen jävel diskar. Gå till skolan, procrastinera. Vad ska jag göra? Inget mera. Varför plugga som en plugghäst? Det finns omtentor men aldrig någon omfest. Går på fester som är fina, jag fick putsa skorna mina. Jag drack vin direkt från casken, Sen så minns jag inget mer från den där gasquen. (recentior= ny vid universitetet flogstakorre= studentkorridor i flogsta, flogsta ligger utanför stan klockan tio: varje kväll sker "flogstavrålet" kl 10 gasque= finmiddag) Viðtal við Sofia Olsson (snapsvísuskáld) föstudaginn 18. ágúst 2017: O: Ég lofaði vini mínum að ég tæki viðtal við Svía meðan ég er úti — hefðir þú áhuga á að vera viðmælandi minn? S: Já endilega. Núna? O: Frábært! Takk! Hvenær sem er. S: Sure ég er laus. Viltu hringja eða eigum við að skrifast á á facebook? O: Hm það væri líklega best að nota facebook. Þá get ég farið aftur yfir samtalið seinna. S: Okei okei skjóttu. O: Okei bíddu aðeins. Ég ætla bara að sækja tölvuna mína! Okei. Ég sagði vini mínum að þú skrifaðir snapsvísur ... S: Haha. O: ... gætirðu sagt mér örlítið nánar frá því? S: Haha okei. En þá verð ég einfaldlega að byrja á byrjuninni. (Hún hugsar sig um í smástund) Í Uppsölum höfum við nokkuð sem kallast „nationer“. Nationer eru stúdentafélög sem skipuleggja kvöldverðarboð, böll, stórar veislur, menningarviðburði o.s.frv. Ég var einu sinni forsöngvari Gautaborgarstúdentafélagsins í eina skólaönn og átti þá að leiða sönginn í öllum kvöldverðarboðum og böllum þá önnina. Í Uppsölum syngjum við alltaf í kvöldverðarboðum. Forsöngvarinn hefur mikið frelsi en það er mikilvægt að hann velji lög sem viðstaddir kannast við. Það er annars mjög skemmtilegt að semja eigin snapsvísur, eða öllu heldur „drykkjulög“. Það tekur dágóðan tíma að semja þær en það er þess virði. En hvað gerir gott drykkjulag? Skemmtilegustu drykkjulögin eru þau sem beinast að gestum veislunnar þar sem lagið er sungið. Það má gjarnan vera einkahúmor í laginu og gott ef sagt er frá einhverju sem allir kannast við úr eigin lífi en auk þess á lagið að vera fyndið. Mér finnst að snapsvísur verði að vera rímaðar og fluttar í þekktri tónsetningu. Snapsvísur þurfa þó ekkert endilega að fjalla um áfengi/bjór/drykkju o.s.frv. O: Mikið hljómar þetta skemmtilega! Mjög áhugavert allt saman. En hversu margar snapsvísur eða drykkjulög heldurðu að þú hafir samið allt í allt? S: Haha ekki svo margar. 10 kannski. Ég er að vinna í þessu. O: Hljómar vel! Áttu þér eitthvert uppáhald? Af vísunum sem þú hefur samið, það er að segja. S: Uppáhaldsvísa flestra í stúdentafélaginu er sú sem við syngjum árlega á Jónsmessu. Hún er eintómur einkahúmor og það eru ekki nema þeir sem mæta á hátíðina sem skilja hvað er svona fyndið við hana. Hún fjallar um stað þar sem margir í Gautaborg eiga sumarbúðstað og tjaldstæði sem er þar skammt frá. O: Það eru oft mikill einkahúmor í þessum vísum, ekki satt? S: Jámm. O: Hvaða skáld eru helstu áhrifavaldar þínir? S: Haha jahá. Ætli það sé ekki aðallega Taube. Annars sæki ég mest í drykkjulagahefð Lundar og Uppsala. Við höldum að sjálfsögðu upp á Bellman líka. En þetta er að stórum hluta tómt bull. O: Ertu að skrifa eitthvað þessa dagana? S: JÁÁÁÁ. Vísu tileinkaða vini mínum Oddi Snorrassyni. En það ætlar að taka dálítinn tíma. Stundum gengur þetta hins vegar mjög hratt fyrir sig. — Ætlaði auðvitað að segja Snorrasyni (með einu essi). O: Já einmitt! Dásamlegt! Bíð spenntur eftir henni! S: Ég er farinn að skapa einhverja goðsagnarkennda ímynd af mér hérna. O: Nei alls ekki. Ert hvort eð er lifandi goðsögn. S: Haha ljómandi. Engin pressa sum sé ... O: Haha nei ekkert stress. Vísan verður alveg áreiðanlega góð. En er eitthvað sem þú vilt segja hér að lokum? S: Bara að það er skemmtilegt að skrifa lagatexta og gaman þegar fólk syngur þá en það er þó fyrir öllu að manni sjálfum þyki textarnir góðir. Haha. O: Sofia Olsson. Snapsvísuskáld. Þakka þér fyrir komuna. S: Haha þakka þér. O: Ég er að reyna að herma eftir sænskum útvarpsþáttarstjórnendum. Tókst mér það? S: Algjörlega. O: Takk, vinan. Vísur eftir Sofia (og vini hennar) : Titanic Hundra år sen ungefär Jack Dawson han sa så här: Äta gräddtårta med blåbär det är inget jag begär. Men nått annat vill jag ha, Sockerkaka det går bra! Punch och kaffe får mig alltid att må bra. Titanic – vårens bästa fik, Titanic – Nytt och fräscht och chic’ Titanic – fattig eller rik? Vem som helst är såklart varmt välkommen hit Under turen som har gått, Mycket kärlek har vi fått Och en del av den från våran klass Men inte bara blott I en lyxig stor madrass? Nej svängom i andra klass! Eller bara gå och fika med kaptén. Titanic… Mel. Brev från kolonien Tex. (Carl Wingårdh, Per Fagerström, Sofia Olsson) Hejsan morsan, hejsan stabben här är brev från älsklingsgrabben. Vi har kul här på nationen. Vi bor fyrtioelva recentioner i en flogstakorre. Rom o Cola. Klockan tio: börja vråla. Klockan fyra: ingen viskar och på morgonen, ingen jävel diskar. Gå till skolan, procrastinera. Vad ska jag göra? Inget mera. Varför plugga som en plugghäst? Det finns omtentor men aldrig någon omfest. Går på fester som är fina, jag fick putsa skorna mina. Jag drack vin direkt från casken, Sen så minns jag inget mer från den där gasquen.

[aventuras-y-argentina-blog]

Síðustu dagarnir

Ég klikkaði aðeins og var einum of dugleg að fresta því að skrifa á bloggið um síðustu vikurnar og það sem fylgdi þannig að hér eftir verða frekar uppáhalds augnablikin frekar en ógurlega nákvæma frásögn. 

01.07 um kvöldið/nóttina hélt Luchi bekkjarsystir mín og vinkona upp á afmælið sitt og við hittumst vinahópurinn úr bekknum heima hjá henni.  Maturinn var ótrúlega góður (fengum empanadas!) og kvöldið var svosem rólegt. Við enduðum á að splitta okkur í tvo hópa; annar inni með tónlist og í ágætu stuði en annar úti með gítar og rólegt spjall. Ég fékk svo far heim í kringum 2 leytið. 

02.07 var asado þar sem öll fjölskyldan hittist, sem var nokkuð sjaldgæft enda við svo mörg og enginn með húsnæði til að koma öllum fyrir. Að þessu sinni var tilefnið að Ezequiel var loksins kominn heim. Kjötið var óvenjulega gott og svo var að sjálfsögðu eftirréttur. Það var gott að sjá hvað allir voru ánægðir með heimkomu hans. Um kvöldið labbaði ég svo heim til Jose ásamt öðrum vinum þar sem við hittumst til að halda upp á 18 ára afmælið hans. Það voru allir dauðþreyttir þannig að það var allt mjög rólegt og ég var komin heim í kvöldmat. 

04.07 áttum ég og Maud góðan dag saman og hittum svo Esteban i miðbænum um kvöldið þar sem við löbbuðum bara um og settumst svo á bekk og spjölluðum um allt milli himins og jarðar. 

05.07 hittumst við vinkonurnar úr skólanum í kaffitímanum, þetta átti að vera síðasta kveðjustundin en við ákváðum að hittast þá bara aftur einhvern morguninn og borða saman morgunmat áður en ég færi. Við fórum saman á Havanna og áttum rosalega notalega stund þar. Þær höfðu samt komið með gjafirnar mínar þann daginn þar sem næsti hittingur var bara ákveðinn á staðnum. Þær gáfu mér ógurlega fallegan ferðabolla með litlum teikningum af alskyns stöðum í Argentínu, útprentaðar myndir af okkur og fallegt hálsmen. Við kvöddumst samt í góðu skapi þar sem kveðjustundin var ekki komin. 

06.07 var síðasti dagurinn sem ég hitti Vicky. Við hittumst heima hjá henni um leið og hún var búin í skólanum, borðuðum hádegismat heima hjá henni og horfðum á mynd áður en við löbbuðum á kaffihúsið sem við fórum alltaf á til að fá okkur síðasta kaffi/kakóbollann saman. 

07.07 ætluðum við að halda síðasta stórfjölskyldu hittinginn en því miður lenti bróðir minn í bílslysi (hann var samt sem betur fer alveg í lagi en það var annað að segja um bílinn) þannig að það var ekkert úr því þetta kvöldið. Ég var svo keyrð heim til Aciar krakkanna eftir kvöldmat (að hitta þau & Esteban og Jose) þar sem spiluðum truco og spjölluðum, bara þetta venjulega og ég gisti svo heima hjá Lu. 

08.07 Við stelpurnar úr Amazonas, mínum skátaflokk, vorum búnar að vesenast með að finna dagsetningu á náttfatapartý áður en ég færi og því miður varð aldrei neitt úr því. Við enduðum því á að hittast í hádegismat heima hjá Cami. Við fengum ljómandi fínar empanadas og fórum svo beint á skátafund. Síðasti skátafundurinn minn var samt ekki venjulegur fundur heldur vorum við meirihlutann af tímanum að skera grænmeti fyrir Locro (þjóðarréttur) sem við vorum að selja daginn eftir í fjáröflun. Áður en við fórum heim voru krakkarnir svo búnir að setja saman ótrúlega frábæra myndasýningu frá öllu árinu og það voru fá augu sem fóru þurr þaðan út. Þetta var svo sannarlega viðburðarríkur laugardagur því á leiðinni heim af skátafundi rétt skrapp ég inn heima til að sækja mér föt og fór svo heim til Clari þar sem við gerðum okkur til fyrir afmæli Aciar tvíburanna. Við áttum svo frábæra en frekar stutta nótt heima hjá Aciar krökkunum í góðra vina hóp til að fagna 18 ára afmælinu þeirra. Candi, ég, Luli og Cami tókum svo leigubíl heim til þeirrar síðast nefndu þar sem við gistum allar. 

09.07 Við stelpurnar vöknuðum við vekjaraklukkuna og þrátt fyrir að vera dauðþreyttar var ekkert annað í boði en að fara á fætur. Ég þurfti að fara á fánaathöfn með Rotary og stelpurnar í skátana að gera Locro. Ég mætti helst til tímanlega en það gerði ekkert til, athöfnin var stutt og ég dró upp einn fána (alveg stolið úr mér hvaða fána en held að það sé friðarfáninn), við fengum heitt kakó og svo var allt búið á innan við klukkutíma. Ég ákvða þá að fara og hjálpa með Locro afgreiðsluna og fór svo þaðan heim til Aciar krakkanna en þau voru líka með afmælishádegismat. Ég kom svo dauðþreytt heim til mín í kringum 19:00 og var alveg dauðþreytt og langaði alveg pínu að fara að sofa en ákvað að þrauka til 21 til að komast í messu til að kveðja einstaka fólk. Ég kom svo beint heim og var steinrotuð 5 mínútum seinna. 

10.07 Þá var loksins komið að fjölskylduhittingnum og í leiðinni héldum við upp á afmæli Martins. Öll fjölskyldan mætti og okkur tókst einhvernveginn að troða okkur öllum í borðstofuna, en þröng mega sáttir sitja. Þetta var líka mín “quince-veisla” og ég var látin dansa vals við alla í fjölskyldunni. Svo dönsuðum við frænkurnar og sungum í stofunni fram á nótt þangað til það kom að kveðjustund. 

11.07 um morguninn komu einhverjir vinir mínir úr bekknum í heimsókn og við borðuðum saman morgunmat. Áður ein þau þurftu að fara gáfu þau mér ótrúlega gjöf! Það er semsagt þannig að í Argentínu gera útskriftarárgangarnir alltaf jakka/peysu þar sem allir í bekknum eiga eins. Bekkurinn minn á reyndar ekki að útskrifast en þau voru byrjuð á jakkanum sínum fyrir mörgum mánuðum. Og ég var svo ótrúlega heppin að þau gáfu mér jakkann sem bekkurinn er með nema bara aðeins snérsniðnum að mér. Þau settu á hann ártalið ‘16-’17, Argentína og Yoli (gælunafnið mitt í skólanum). Ég er ógeðslega ánægð með jakkann!! Í síestunni hitti ég svo krakkana sem komust ekki um morguninn og við fórum á Portho, í kaffitímanum mættu skátarnir heim til mín og um kvöldið hitti ég svo Maud í Alvear til að borða og við gistum svo heima hjá mér. Ég var ekki búin að pakka og var með svo mikla frestunaráráttu á því. Sem betur fer “skipaði” Maud mér að pakka og við komum öllu ofan í töskurnar. 

12.07 Ég og Maud vöknuðum ekkert alltof seint og ákváðum svo að fá okkur morgunmat á kaffihúsi í hverfinu. Einhver snillingur setti sorglegan playlista og meirihluti laganna var um kveðjustundir og að vera vinir að eilífu og ég og Maud brustum í grát og ákváðum bara að borga og drífa okkur heim. Við grétum svo í góðan hálftíma áður en hún var sótt. Þetta var ekkert smá erfitt en það hlaut að koma að þessu einhverntímann. Á meðan ég var að kveðja Maud komu skátarnir smám saman í hádegismatinn sem ég var búin að bjóða í, okkar síðustu máltíð. Það fóru nokkrir að kaupa í matinn og þegar þau komu til baka var ég vinsamlegast beðin að fara út í bíl þar sem að Nahu, Jose og Esteban héldu fyrir augun á mér og fóru með mér í óvæntan bíltúr sem endaði á Portho, uppáhalds ísbúðinni minni þar sem þeir buðu mér upp á tvær kúlur, akkúrat það sem mig vantaði til að smakka allar 64 tegundirnar sem þau eru með (nema áfengis ísarnir, langaði ekkert að smakka það). Það var samt bara þannig að bragðtegundirnar sem mig vantaði voru ekki til þannig að við keyrðum á annan Portho í Alvear mollinu þar sem við komumst að því að ein tegundin var einfaldlega hætt og hin (vatnsmelónu) er bara seld á sumrin. Þannig að ég þurfti þá bara að eiga eitthvað eftir þegar ég kem í heimsókn. Við fórum svo aftur heim til mín þar sem við borðuðum og spjölluðum svo úti í garði og áttum góðan dag. Smám saman þurfti ég svo að kveðja uppáhaldsfólkið mitt. Um kvöldið þegar allra síðustu vinir mínir þurftu að fara enduðum við öll hágrátandi í faðmlagi inni í stofu. Þetta var allt annað en auðvelt og þarna sannaði það sig svo sannarlega að það er alltaf mikið erfiðara að kveðja skiptinámslífið þitt og koma aftur heim heldur en að kveðja heimalandið þitt. Að sjá bestu vini mína gráta eins og þau gerðu braut hjartað mitt í þúsund mola. Ég þurfti svo að klára að undirbúa allar töskurnar, fara í sturtu og almennt gera mig til fyrir flugið, borðaði með fjölskyldunni minni og svaf í 3 stutta tíma. 

13.07 Kvöldið áður hafði ég eitthvað sagt við krakkana hvenær ég ætlaði að vakna og eitthvað og þegar vekjaraklukkan mín átti að hringja fékk ég símtal frá elsku Sioux strákunum og þá voru þeir bara mættir og voru fyrir utan, síðasta tækifærið til að koma mér á óvart, síðasta kveðjustundin og þeir stóðu fyrir utan og veifuðu á eftir okkur þegar ég, Arturo, Bibi og Martin keyrðum til Mendoza þar sem ég átti flug til Buenos Aires. Við vorum vel snemma í því og fengum okkur þess vegna snemmbúinn morgunmat á flugvellinum áður en ég gat gert check-in. Ég þurfti svo að borga yfirvigt á 1 tösku og borga fyrir hina ( sem var ekki í bókuninni). Til að gera allt auðveldara vildi ég ekkert vera að draga kveðjustundina á langin og hálfpartin dreif mig í gegnum öryggistékkið og ætlaði svo bara að finna mitt terminal. Í öryggisleitinni var ég svo beðin að koma aðeins til hliðar, ég þyrfti að vera viðstödd þegar taskan mín væri opnuð.... Það var samt sem betur fer ekkert vesen og það gekk allt vel og ég komst í flugið mitt til Bs.As. Ég gat lítið sem ekkert sofið í fyrsta fluginu og svo var mér svo illt í maganum. Ég ofurþreytt og óglatt sofnaði svo á gólfinu (sem var merkilega hreint) á klósettstalli í Bs. As í hálftíma-45 mín í 6 tíma biðinni minni eftir fluginu mínu til Parísar. Fljótlega fyrir flug ældi ég svo en eftir það leið mér mikið betur. Ég grét svo bara meira en smábarnið sem sat fyrir aftan mig í þessu 13 tíma flugi... fyrstu tveir tímarnir einkenndust mikið af táraflóði og snökkti áður en ég sofnaði svo. 

14.07-20.07 Ég lenti heil á húfi í París, hitti pabba og Yngva Snæ þar sem féllu enn fleiri tár en þau voru samt gleði og daginn eftir hittum við mömmu þegar hún mætti ásamt fleira fólki á hjóli til Parísar eftir langt ferðalag og ég gat ekki verið stoltari. Við áttum góða daga í París og svo var ósköp gott en líka ógurlega sérstakt þegar við lentum á Íslandi og flugfreyjan sagði í kallkerfið “velkomin heim”. Ég hitti svo smám saman alla fjölskylduna og vini, að minnsta kosti þá sem voru heima. 

[valgardur]

Lýðheilsa, plúsar og mínusar

Lýðheilsa, plúsar og mínusar

Það er mikið rætt um áfengi og lýðheilsu þessa dagana. Sumt stenst líkast til skoðun, annað er vægast sagt vafasamt og ansi finnst mér mikið um einfaldanir á (að því er virðist) flóknu samspili. Og ekki er ég sammála þeim ályktunum sem flestir virðast draga um orsakir og afleiðingar. Margir telja víst að lýðheilsu hraki umtalsvert ef minni háttar breyting verður á fyrirkomulagi á sölu á áfengi.…