#zo maken ze ze niet meer

[dutchjan]

October 25, 2022

[yerlesim]

ROTTERDAMBUSJEHUREN

Bent u op zoek naar een betrouwbare en comfortabele manier om door Rotterdam te reizen? Dan bent u bij ons aan het juiste adres! Met onze service van het huren van een busje in Rotterdam, bieden we u de perfecte oplossing voor groepsvervoer. Of het nu gaat om een dagtrip, een zakelijk evenement of een speciale gelegenheid, wij zorgen ervoor dat u en uw gezelschap soepel en stressvrij op uw bestemming aankomen. Onze touringcars zijn goed onderhouden en uitgerust met moderne voorzieningen om uw reis zo aangenaam mogelijk te maken. Bezoek onze Taxiss-website voor meer informatie over het huren van een touringcar in Rotterdam en ontdek de voordelen van ons serviceteam dat klaar staat om aan al uw wensen te voldoen. 

Touringcar Rotterdam

Wanneer je op zoek bent naar een betrouwbare en comfortabele manier om in Rotterdam te reizen, is het huren van een touringcar de ideale oplossing. Of je nu een bedrijfsuitje, schoolreis of een ander groepsevenement plant, een touringcar biedt voldoende ruimte voor iedereen en zorgt voor een aangename reiservaring.

Bij het huren van een touringcar Rotterdam kun je rekenen op professionele chauffeurs die de stad goed kennen. Ze kunnen je niet alleen veilig naar je bestemming brengen, maar geven ook waardevolle tips over bezienswaardigheden en activiteiten.

De voordelen van het huren van een touringcar zijn duidelijk: je reist in stijl en comfort, en het is een kosteneffectieve manier om grotere groepen te vervoeren. Hierdoor is het ook een uitstekende keuze voor een Rotterdam busje huren, omdat je de logistiek voor je hele groep in één keer kunt regelen.

Bij het kiezen van de juiste taxiss website is het belangrijk om te letten op de kwaliteit van de voertuigen en de ervaringen van eerdere klanten. Zorg ervoor dat je kiest voor een aanbieder die goede recensies heeft en transparante tarieven hanteert.

Met al deze voordelen in gedachten, is het huren van een touringcar in Rotterdam niet alleen praktisch, maar ook een slimme keuze voor elk groepsuitje.

Rotterdam Busje Huren

Bij het huren van een busje in Rotterdam zijn er verschillende opties beschikbaar die perfect aansluiten bij jouw specifieke behoeften. Of je nu een klein busje nodig hebt voor een dagje uit of een groter voertuig voor een groepsreis, er zijn tal van mogelijkheden om uit te kiezen.

Een van de belangrijkste voordelen van het huren van een busje in Rotterdam is de flexibiliteit. Je kunt zelf je route bepalen en je tijd indelen als je met vrienden, familie of collega's reist. Bovendien zorgt een busje ervoor dat iedereen samen kan reizen, wat de ervaring gezelliger maakt.

Wanneer je een Rotterdam busje huren overweegt, is het ook belangrijk om na te denken over de verfijning van de service. Veel aanbieders, zoals Taxiss, bieden niet alleen busjes aan, maar ook voorzieningen zoals GPS-navigatie, airconditioning en comfortabele zitplaatsen, wat de reis nog aangenamer maakt.

Om de beste opties te vinden, kun je onze Taxiss website bezoeken, waar je eenvoudig verschillende busjes kunt vergelijken op basis van prijs, grootte en beschikbaarheid. Vergeet niet om ook naar reviews van andere klanten te kijken om een weloverwogen keuze te maken.

Of je nu een touringcar in Rotterdam nodig hebt voor een gelegenheid of een eenvoudig busje voor een dagje uit, het huren van een voertuig is een gemakkelijke en praktische oplossing. Zorg ervoor dat je tijdig boekt om teleurstellingen te voorkomen, vooral in drukke seizoenen.

Taxiss Website

De Taxiss website biedt een gebruiksvriendelijke interface waar klanten eenvoudig de diensten kunnen verkennen, waaronder de mogelijkheid om een touringcar in Rotterdam te huren of een Rotterdam busje huren. Het platform is ontworpen met de gebruiker in gedachten, waardoor het eenvoudig is om de juiste voertuigen en opties te vinden voor zowel zakelijke als particuliere evenementen.

Met een moderne uitstraling en duidelijke navigatie kunnen bezoekers snel de informatie vinden die ze nodig hebben, zoals tarieven, beschikbaarheid en contactgegevens. De website is geoptimaliseerd voor zowel desktop als mobiele apparaten, zodat klanten hun reservering gemakkelijk kunnen maken, waar ze ook zijn.

Daarnaast biedt de Taxiss website uitgebreide informatie over de verschillende typen voertuigen die beschikbaar zijn, van luxe touringcars voor groepsreizen tot kleinere busjes voor intieme uitjes. Dit maakt het een uitstekende keuze voor iedereen die op zoek is naar transportoplossingen in en rond Rotterdam.

Neem gerust een kijkje op de Taxiss website en ontdek hoe eenvoudig het is om het juiste vervoer te regelen voor uw volgende avontuur in Rotterdam!

[polldermodel]

Hoe vaak ben je in de stad Utrecht?

- ik woon in Utrecht

- ik studeer/werk in Utrecht en ben er regelmatig

- ik studeer/werk in Utrecht maar ben er niet regelmatig

- ik heb familie/vrienden in Utrecht waardoor ik er weleens ben

- ik woonde of was vroeger regelmatig in Utrecht maar nu niet meer

- ik ben om een andere reden regelmatig of weleens in Utrecht (zeg in tags?)

- ik ben bijna nooit in Utrecht

- ik ben nog nooit in Utrecht geweest

ik hoop dat de antwoordopties in de poll passen, ik heb geprobeerd ze zo kort mogelijk te maken :]

[gewoonkarin]

Verandering en ik. Geen combinatie. Geen goede in ieder geval. Ik hou van saai. Van weten hoe een week loopt. Van een vaste poetsdag. Het is al een tijd niet saai en de komende tijd ook niet. Van de leg is ik.

Het werkt aan de ene kant verlammend. Ik plan zelf weinig tot niets. Dat lukt me nu niet. Ik zou wel wat af willen spreken maar ik weet even niet wanneer. Lastig.

Aan de andere kant werkt het activerend. Ik moet en/of wil zaken af hebben. De was en strijk bijvoorbeeld.

Volgende week start voor jongste liefje school weer. Vrijdag krijgt ze haar rooster. Fijn want dan weet ik al weer iets meer. Mijn lief start 1 september met z’n nieuwe baan en ik hoop eind oktober het nieuwe ritme daarin te hebben gevonden. Oudste liefje start ook 1 september, rooster nog onbekend dus ook daarvan hoop ik eind oktober ritme te hebben gevonden.

Ik heb de afgelopen weken anders gewerkt, andere dagen. Deze week weer redelijk normaal. Het was nodig want te rommelig naar mijn zin. Inwerken is nodig maar de tijd van loslaten start deze week.

Loslaten. Oudste liefje vertrekt morgenavond voor haar introductieweek. Kamperen op de campus. Ik ervaar hetzelfde als bij start basisschool en middelbare. Alle vertrouwen in haar maar ook zo spannend. Komt goed maar dat weet je pas zeker als het goed is gekomen.

Daarom zo strijken. Zorgen. Dat is wat ik kan. En me zorgen maken maar dat is inherent aan het moederschap. De bijnaam moederkloek heb ik niet voor niets gekregen.

Onze kleine meisjes worden groot en ik heb moeite met bijhouden. Ik wil ze bij me houden. Loslaten moet. Verandering hoort daarbij.

Ik zucht maar wat vaker. Dat geeft lucht.

[medewerkers]

WIJZIGINGEN

🌟Nieuw

Op het web kun je vanaf nu je huidige feed (dashboard, zoekopdrachten, tags en meer) verlaten zonder je zorgen te maken dat je je plek verliest wanneer je de knoppen ‘vooruit’ en ‘terug’ van je browser gebruikt.

Community’s hebben nu handige tooltips om nieuwe functies aan te geven.

Admins van community’s kunnen nu uitnodigingslinks aanmaken waarmee nieuwe leden zich bij de community kunnen aansluiten (totdat het maximumaantal leden bereikt is). De link kan worden vernieuwd als deze per ongeluk op de verkeerde plek wordt geplaatst en in dat geval wordt de oude link ongeldig gemaakt. Stuur de link naar een vriend(in), plaats hem op je blog, zet hem op een ansichtkaart of je visitekaartjes, de mogelijkheden zijn eindeloos!

Admins van community’s kunnen communityleden nu verwijderen. De optie is te vinden in het menu met de drie puntjes van de ledenlijst.

Admins van community’s ontvangen nu pushmeldingen en activiteitenitems wanneer het verzoek om hun community aan te maken, wordt goedgekeurd.

Communityleden ontvangen nu pushmeldingen en activiteitenitems wanneer ze tot moderator worden benoemd (of wanneer de titel wordt ingetrokken).

De berichteditor van de Android-app heeft een verbeterde blogselectie die nu ook community’s omvat. Je kunt dus nog sneller berichten in community’s plaatsen.

🛠️ Fixes

De exportbestanden voor privacygegevens werden voor een aantal gebruikers niet gegenereerd. Dit is ondertussen verholpen en alle bestanden zijn alsnog geëxporteerd.

‘In een andere blog of community plaatsen’ verschijnt niet langer elke keer dat je een nieuw bericht aanmaakt.

Uitgelogde gebruikers konden openbare community’s tijdelijk niet bekijken. Dit is ondertussen verholpen.

Communitymeldingen konden tijdelijk niet worden gesloten. Dit is opgelost.

De inbox voor community-uitnodigingen is aangepast voor een betere leesbaarheid.

Een aantal pushmeldingen is aangepast voor een betere leesbaarheid.

Avatars voor gebundelde activiteiten zijn verplaatst voor een betere leesbaarheid.

🚧 Nog mee bezig

Alles loopt momenteel op rolletjes.

🌱 Binnenkort

Admins van community’s zullen communityleden binnenkort volledig kunnen blokkeren (ban).

Heb je een probleem? Bekijk de bekende problemen en dien een supportverzoek in (bij voorkeur in het Engels) als je probleem daar niet tussen staat. We nemen dan zo snel mogelijk contact met je op!

Wil je feedback over iets geven? Ga dan naar onze Work in Progress-blog en ga in gesprek met de community.

Wil je Tumblr rechtstreeks met een bijdrage steunen? Bekijk dan de nieuwe Abonneebadge in TumblrMart!

[zielsvlucht]

Deuren

Soms sluiten er deuren voor ons in het leven. Wanneer iets niet meer mogelijk is. Wanneer iets niet meer gaat gebeuren. Wanneer we een keuze maken, en voor een andere deur kiezen. Wanneer anderen in onze plaats kiezen. Wanneer iets voorbij is. Zo is het leven.

We proberen altijd realistisch te zijn. Zeggen het tegen onszelf wanneer we weten dat een deur gesloten is. Dan doen we ook alvast die mentale deur dicht in ons hoofd. Zodat we in onze gedachten niet per ongeluk nog binnen gaan. Zodat we weten dat het eigenlijk verleden tijd is en dat we geen hoop mogen investeren in een gesloten deur.

Maar vaak foppen we onself. Die mentale deur in ons hoofd, is eigenlijk nog niet helemaal dicht. Je hebt het misschien zelfs op een kiertje gezet. Soms gluur je door de kier naar binnen en droom je over wat er achter die deur zou kunnen zijn. Je hoopt misschien dat met wat gelukkige levenswind in je zeilen, de deur terug kan open waaien. Je hoopt dat je ooit nog kan terugkeuren naar die ene deur, nadat alle andere deuren je hebben afgewezen.

Maar de wind zit niet altijd mee. De deurtjes in je hoofd zijn maar in je hoofd. Of je ze nu opent of sluit. Soms neemt de realiteit de overhand, en slaat de wind dat deurtje dat op een kiertje stond permanent dicht. Met je vingers er nog tussen. En dat doet pijn.

[laurasimonsdaughter]

Hoe zouden de verhalen in Sprookjes Met Geslachtsverandering verlopen als je ze zou aanpassen aan de verhaalstructuur?

Bedoel je de sprookjes uit het boek "Gender Swapped Fairy Tales" van Fransman en Plackett? Ik geloof dat ik al mijn ideeën daar over, inclusief kleine wijzigingen die ik zou maken in deze post heb gezet.

Ik denk dat het niet zo zeer de verhaalstructuur is waar ik tegenaan loop, maar dat de beschrijvingen soms rammelen. Een mannelijke Sneeuwwitje kan niet gewurgd worden door zijn shirt strak dicht te doen, dat slaat nergens op.

Maar ik ben sowieso meer fan van bestaande sprookjes helemaal omgooien en herschrijven of nieuwe sprookjes schrijven met oude bouwstenen om onze huidige genderconcepten een plek te geven ^^

[devosopmaandag]

Een tweede boog

Twee jaar terug las ik in Frankrijk 'Papyrus – Een geschiedenis van de wereld in boeken' van Irene Valejo*. Ik vond het een fantastisch boek. Toen we twee vriendinnen in Zuid Frankrijk bezochten, bleken ze een ander boek dat ik als cadeau had meegenomen al te hebben. Ik besloot mijn exemplaar van Valejo te geven, maar daarvoor moest ik wel mijn potloodstrepen uitgummen. Mijn meest belezen vriend noemde dat 'huiveringwekkend'. Om mijn gevoel van spijt te verzachten, maakte ik met mijn telefoon foto's van de betreffende pagina's.

Afgelopen week vond ik tot mijn vreugde een exemplaar bij de Terre des Hommes-boekhandel. De man die mij hielp wees mij met zachte en verontschuldigende stem op de talrijke potloodstrepen van de vorige eigenaar. Des te meer reden om het boek aan te schaffen, legde ik hem uit. Ik zou mijn strepen terugplaatsen en die van lezer A (nonymus) behouden. Het is een beetje magisch denken, om zo dat eerdere uitgummen van mij teniet te doen - wel een beetje alsof je een tweedehands jasje koopt en besluit het aan te trekken zonder het eerst te wassen. Maar dat is het lichaam. Als de geest al iets bevuilt doet hij dat geurloos.

Bij doorbladeren stelde ik vast dat het boek A buitengewoon geboeid en geraakt moet hebben. Soms zijn zelfs hele pagina door een verticale potloodlijn gemarkeerd, tekens in de kantlijn geplaatst, woorden omcirkeld. Hoewel het boek diepe indruk op mij maakte, was ik heel wat minder kwistig met het potlood. Op pagina 87 onderstrepen we beiden het zelfde fragment: “”Het rechthoekige kleitablet was een vondst. Onze blik ervaart een vreemd soort genot bij het zien van een rechthoek. Het is een evenwichtige, concrete, overzichtelijke afbakening van de ruimte.” Pagina 117:“Het ritme is niet alleen een bondgenoot van het geheugen, het is ook een katalysator van onze geneugten....”. Pagina 187: “Opsommingen hebben te maken met de orde als angstreductie, dat wil zeggen: met ons defensieve systeem om oprukkende chaos te beteugelen”. Ik las ook een aantal door A gemarkeerde passages, en genoot opnieuw.

Hoe heeft A toch afstand kunnen doen van dit 'stuk' gelezen boek? Zou A zijn overleden of is A al oud en moet materiële ballast zoveel mogelijk overboord gegooid worden: boek uit – weggeven? Zoals ik altijd pleeg te zeggen is de kracht van een boek dat ergens alleen in een kamer iemand een boek schrijft en dat veel later ergens anders iemand alleen in een kamer leest wat de ander heeft geschreven. Een boog wordt gespannen tussen twee mensen door het ding dat boek heet. En dat dat duizenden, honderdduizenden keren met het zelfde ding gebeurt. Nu wordt een andere boog gespannen: de vingers van A en van mij slaan de zelfde bladzijden om, onze potloodstrepen vloeien samen.

* Papyrus – Een geschiedenis van de wereld in boeken | Irene Valejo | vertaling Adri Boon | uitgeverij Meulenhoff 2021

[remidavs]

Bewogen weken…

Weken van vermoeidheid en herstel met tussen de rust door mooie momenten… gelukkig bracht die rust wat moest en kan ik zeggen dat we aan de helft van het eerste deel zitten… yes, al zover! ☺️ en voorlopig ook niks meer van de tumor te voelen 🤞🏻🙏 ik ga ervan uit dat dat zo blijft, maar we blijven voorzichtig he 🙃

Ik ben dankbaar voor de vele steun en hulp die het mogelijk maken om voldoende rust te nemen en de kinderen vakantie geven…

Ondanks de vermoeidheid na de korte ziekenhuisopname, probeerde ik het beste te maken, zeker met het extra weekje rust dat mijn lichaam kreeg. Dat het weekje rust niet overbodig was, merkte ik aan mijn lichaam en de blijvende vermoeidheid. Vandaar dat ik zo blij ben voor de mooie momenten die de voorbije twee weken geschonken zijn door vrienden, familie en in het bijzonder voor alles wat Jan en de kinderen en mijn ouders er extra bij nemen voor me. Extra taken, meer rekening houden met me, begrip voor hoe het loopt…

we vierden Jan zijn verjaardag in het midden van deze twee weken, maar dit was toch wel anders dan de voorbije jaren… dat belooft volgend jaar goed gemaakt te moeten worden 😉

De kinderen mochten tot twee keer toe bij vriendjes gaan spelen en hadden daar een fantastische tijd terwijl ik kon uitrusten.

We gingen naar Bruisend Balegem (tussen mijn rustbeurtjes door) waar de kinderen verwend werden met een prachtige haartooi en waar Remi zijn liefde voor Willy Sommers mocht ontdekken…

Een nicht van me kwam met haar zoontje spelen en nam het entertainment van de kinderen op zich waar ze enorm van genoten…

Ze gingen bij opa en omda zwemmen terwijl mama kon rusten en gingen op wandel en fietstocht om de allergrootste maïs in Reninge te gaan bewonderen… en of die groot was.

Tussen alle nood aan rust is dus ook voldoende tijd voor het leven en nu zeker de vakantie van de kinderen die doorgaat. We blijven gewoon doorgaan en of het nog wel een lastig wordt, natuurlijk. Het is pittig maar dat wil niet zeggen dat het ondanks alles ook geen mooie periode kan zijn…

Ik kreeg nog heerlijke bloemen van mijn collega’s en mocht tijdens de lange therapiedag met immunotherapie en chemotherapie heel wat collega’s verwelkomen en kon genieten van het gezelschap van mijn schoonzus… fijner kind je zo’n dag toch niet wensen… wetende dat zo ook de jongens een dagje samen hadden en dat Ida w er verwend werd met aandacht en heerlijk spelen in de Lieving.

🥰 gezien de omstandigheden kan ik toch alleen maar blij zijn met hoe het loopt en wie we rondom ons hebben…

Altijd een fijn weerzien van vrienden en een warm omringd zijn. Zeeeeeeer veel liefde is wat ik voel en wil uit sturen 😘❤️💕♥️

[zoueriemandzijnopmars]

Ik heb de stemwijzer net ook maar eens ingevuld, al had ik mijn keuze eigenlijk al gemaakt, dus het was meer om te vergelijken. Maar zo'n tool is eigenlijk niet genuanceerd genoeg. Ik heb bij meerdere vragen het tegenovergestelde antwoord gegeven vergeleken met de partij waarop ik ga stemmen, volgens die tool, terwijl we op het moment dat je de uitleg bekijkt we het er eigenlijk wél over eens zijn.

Het viel me specifiek op bij de vraag over euthanasie, waarbij bijvoorbeeld de SP 'tegen' stemt, terwijl ze helemaal niet volledig tegen euthanasie zijn. Ze vinden volgens de stemwijzer alleen dat er een arts bij moet komen kijken.

Eigenlijk zou ik bijna zeggen, geef de mensen die die tools maken meer tijd een maak de test dieper. Ja, de standaard stellingen, da's lekker makkelijk bij degenen die een hard no of juist cruciaal voor iemand zijn, maar er zit voor mij een aanzienlijk groot verschil tussen tegen iets klimaat gerelateerd (bijvoorbeeld) stemmen vanwege de uitvoering of andere opties, en tegen zoiets stemmen omdat het hele concept 'klimaatverandering' klinklare onzin zou zijn (niet mijn mening, maar een voorbeeld).

Dat staat er natuurlijk wel bij: je kan op individuele partijen klikken om hun beargumentatie te zien, maar dan kan het dus zo zijn dat je door (onbewuste) vooroordelen over een partij anders kiest, omdat je die beargumentatie niet los van de partij ziet.

Een tool waar je dat dus wél hebt zou een stuk handiger zijn: je krijgt stellingen, geeft je antwoord (ja/nee, geen van beide) en in een latere ronde kan je kiezen uit (geanonimiseerde) beargumentaties van de individuele partijen. In een ideale versie zouden die dan nog losstaan van de antwoorden die de partijen gegeven hebben ook, mocht je het er niet mee eens zijn of iets 'voor' of 'tegen' is, want dat komt eigenlijk gewoon aan op interpretatie van de vraag.

Ik heb hier eigenlijk niks aan toe te voegen! Helemaal mee eens!

[salernoah]

Vrijdag | 24-05-2024 | 24°C | Salerno | Dag 11

Waar moet ik beginnen..?

Sommige dingen moeten nu eenmaal zo zijn, maar klopt dat wel? Ik schijn een neus voor drama te hebben. Alsof ik het op mezelf afroep – soms wel. Vandaag was het echter niet mijn schuld. En omdat ik mijn verhalen toch nooit in de chronologische volgorde vertel, zal ik nu ook geen uitzondering maken.

In de tussentijd is er al zoveel gebeurd. In slechts drie dagen tijd. Dat terwijl ik (en met mij de rest van mijn leeftijdsgenoten) elke keer loop te mekkeren dat Salerno best wel saai is (wat tevens wel zo is). In deze drie dagen tijd heeft het een plaatsgemaakt voor het ander, net zo wisselvallig als het weer hier aan de kust; het heeft werkelijk waar geen nut om de weersvoorspelling te bekijken, want het weer verandert om de haverklap.

Vanavond voelde ik me namelijk vreselijk ongemakkelijk. Ik kon – en wilde bovendien – wel door de grond zakken. Hoe groot is de kans, dacht ik nog, en hoeveel restaurants zijn er wel niet in Salerno? Hoewel ik het antwoord schuldig moet blijven, weet ik zeker dat er behoorlijk veel restaurants zijn in Salerno. Hoe kan het dan dat ik vanavond met de meiden (Laura, Nadine en Louise) uiteten ben gegaan in het restaurant waar de Italiaanse man nummer 1 werkte, zonder te weten dat hij daar werkte, en nadat ik hem vanochtend doodleuk in een bericht heb laten weten dat ik hem niet meer wilde zien? Wist ik veel dat hij uiteraard in dat restaurant werkte? Neen, zeker niet. Nu denk je misschien: Maar wat bazelt ze toch nou allemaal? Nou, ik kan jullie verzekeren dat ik me enorm ongemakkelijk voelde, want ik had, ten eerste: helemaal niet verwacht de Italiaanse nummer 1 in kwestie te zien (ooit nog, bedoel ik dan), en ten tweede: had ik hem dan mogen tegenkomen, dan zeker niet op zijn thuisbasis, op deze dag nota bene. Maar snap je nu nog steeds niet wat het probleem is? Goh, neem van mij maar aan dat je niet gelijk de persoon in kwestie tegen het lijf wilt lopen nadat je hebt gezegd dat je hem/haar/hen niet meer bliefde te zien. En mocht je dat wel overkomen, hoe klein de kans dan ook, dan kan ik je met zekerheid zeggen: pijnlijker kan haast niet.

Het koste me enige moeite om mezelf bijeen te rapen, maar gelukkig was er geen plek meer in het restaurant (‘Al dente’) zelf, en werden we vriendelijk verzocht om naar de bar aan de overkant te gaan (hoorde bij het restaurant) om daar te eten. De meisjes bestelden pasta. Ik snakte naar een wijntje. Aangezien ik kort daarvoor al gesnackt had, bestelde ik geen pasta. Ik was enkel meegegaan voor de gezelligheid en ik had er al bijna spijt van. De pasta’s waren heerlijk (ik heb van iedereen een klein beetje geproefd) en werden geserveerd in een soort koekenpan (volgens mij wordt dit tonnarello genoemd). Na het eten ben ik gelijk naar huis gegaan. Ik had mezelf voorgenomen om op tijd te gaan slapen, maar morgen kan ik ook nog de hele dag slapen. Ik was erg moe.

Nu ik eenmaal aan het schrijven ben, merk ik dat ik me minder moe voel dan eerst. Ik heb vannacht hooguit vijf uur geslapen en heb daarom besloten vandaag niet naar de les te gaan. Ik was niet de enige die niet naar school is gegaan: Ilaria was zo dronken vannacht dat ze niet eens meer naar huis kon lopen en ze bij Carol is blijven slapen. Dat vertelde Ilaria zelf vandaag. Gisteravond ben ik met Valeria, Laura, Nadine en Louise naar een speakeasy geweest, The Black Monday Speakeasy, waar het décor een Franse bistro imiteerde. De cocktails waren goed en voor het eerst heb ik iemand een Blue Blazer zien maken, met de blauwe vlammen van de in de fik gezette alcohol. We hadden ons allemaal chic aangekleed en ons opgemaakt. Ik sprak met de meisjes af bij Louise thuis, waarna we Valeria in de bar ontmoetten. Onderweg naar de bar kwamen we Ilaria, Yves, Julien en Thijs tegen, die naar een feest gingen.

Rond elven zei ik de meiden gedag om met een nieuwe gedaagde af te spreken. Een andere Italiaanse man van bijna-negenentwintig (volgende weer dinsdag is zijn verjaardag) die net klaar was met zijn dienst. Ik had hem uitgenodigd in de bar, maar na een poosje touwtje trekken moest ik toch water bij de wijn doen en zodoende stapte ik in de auto bij een wildvreemde die ik diezelfde dag nog voor het eerst via Tinder had gesproken. Zo doet men dat als je jong en onverschrokken en tamelijk impulsief bent. Niks aan het handje, want ik leef nog. Gelukkig waren mijn vriendinnen wel bezorgd en dwongen ze me mijn livelocatie met hen te delen.

Wat doet men in de auto met een wildvreemde? Italiaans praten, natuurlijk. Ik oefende mijn Italiaans terwijl we richting Vietri sul Mare reden. De avond was sereen en er was weinig verkeer. ’s Avonds rondrijden is veel fijner dan overdag. ’s Avonds is de atmosfeer anders. Ook ’s avonds over straat fietsen vind ik heerlijk, maar dat terzijde. Ik werd thuis voor mijn deur afgezet (goddank, want ik had die dag al zo veel gelopen). Over de rest zullen we het maar niet hebben.

Ja, ik had die dag veel gelopen. Ik was die dag naar school gegaan (en weer terug naar huis), om vervolgens diezelfde middag weer naar school te lopen, omdat ik de meisjes (Laura, Louise en Nadine) zou ontmoeten om naar Vietri te gaan. De meisjes wilden naar het strand en ik was meegevraagd. Met de bus vertrokken we naar Vietri, in de hoop op het strand te kunnen genieten van de zon. Eenmaal aangekomen op het strand bleek het flink te waaien en deels bewolkt te zijn. De wolken dreven boven onze hoofden voorbij en erg genieten deden we niet. Die beloofde 28°C was een leugen. Er zat niets anders op dan aan de klim naar het centrumpje van Vietri te beginnen en dan maar terug naar Salerno te gaan. Hop, terug naar huis en omkleden en daarna weer naar het centrum om naar Louise’s huis te gaan voor de make-up. En zo kwam het dat ik op en neer bleef lopen. Onderweg naar Louise begon mijn been zelfs te zeuren en pijn te doen. Een fiets is zoveel makkelijker, maar al had ik hier een fiets, zou ik hier niet eens durven fietsen.

Eergisteren, woensdag, was daarentegen een vrij rustige en saaie dag. Na school had ik niks te doen. Nu kan ik me amper herinneren wat ik die dag heb gedaan behalve met Valeria en Ilaria op een terrasje te hebben gezeten en daarna met Ilaria souvenirs te hebben gekocht. Ik zag er tegenop om naar huis te gaan (wat moest ik daar immers doen?), dus besloot ik mezelf zo lang mogelijk bezig te houden in de stad. Beetje ronddwalen, beetje shoppen. Geld uitgeven is het enige wat ik doe, lijkt wel. Uiteindelijk ben ik na het kopen van een paar hebbedingetjes maar naar huis gelopen.

Ook vandaag heb ik weer geld uitgegeven; dit keer aan een ketting en een Italiaans non-fictief boek over Salerno. De kaft van het boek vind ik prachtig en de hoofdstukken zijn kort, wat het ideaal maakt om te lezen. Laura en Nadine waren met me meegegaan en hebben De kleine prins maar dan het Italiaans voor €3,90 gekocht. Ik wil die ook nog kopen, want het verhaal heb ik nooit gelezen.

Een kleine tip tussendoor: Geef nooit je blog door aan de mannen over wie je schrijft. Niet dat het uitmaakt wat ze van je vinden of over je denken, maar om verdere ongemakkelijke en/of pijnlijke situaties te voorkomen. (Misschien moet ik toch maar eens zorgvuldiger te werk gaan).

Het is nu 23:15 en laat zat. Zondag staat er een strandfeest op de planning, maar morgen zal het voor mij een rustdag zijn.

Oh ja, ik ben er deze week pas achtergekomen dat je hier gewoon uit de kraan kunt drinken. Ik had tot voorheen heel zuinig aan gedaan met water uit plastic flessen en bovendien water gekookt en laten afkoelen. Omdat Roni en ik in Napels niet zo goed reageerden op kraanwater, durfde ik het niet aan, maar zo blijkt het water toch te zuipen te zijn.

[mediakingbel]

De evolutie en impact van reclamebureaus

Invoering In de ingewikkelde wereld van marketing fungeren reclamebureaus als cruciale spelers, die creativiteit, strategie en marktinzicht met elkaar verweven om merken in de schijnwerpers te zetten. De evolutie van reclamebureaus weerspiegelt het dynamische landschap van media, technologie en consumentengedrag. Vanaf hun oprichting tot hun huidige status als veelzijdige entiteiten hebben deze bureaus zich voortdurend aangepast om te voldoen aan de eisen van een steeds veranderende markt. Dit artikel duikt in de geschiedenis, evolutie, rollen en toekomstperspectieven van reclamebureaus en werpt licht op hun onmisbare rol in de zakenwereld. Voor meer informatie bezoek Reclamebureau.

Een korte geschiedenis van reclamebureaus Vroeg begin Het concept van reclame is zo oud als de handel zelf. Het gestructureerde reclamebureau zoals wij dat kennen begon echter halverwege de 19e eeuw vorm te krijgen. Volney B. Palmer richtte in 1841 het eerste erkende reclamebureau op in Philadelphia. Palmers bureau fungeerde voornamelijk als makelaar voor krantenruimte, een rol die de basis legde voor toekomstige advertentiemodellen.

De opkomst van fullservicebureaus Aan het einde van de 19e en het begin van de 20e eeuw ontstonden full-service reclamebureaus. Deze bureaus kochten niet alleen mediaruimte, maar boden ook creatieve diensten, campagneplanning en marktonderzoek aan. NW Ayer & Son, opgericht in 1869, wordt vaak gezien als het eerste full-service bureau. Ze pionierden met het open contract en introduceerden het concept van creatieve afdelingen, waardoor het reclamelandschap voor altijd veranderde.

De gouden eeuw van reclame Naoorlogse bloei De periode na de Tweede Wereldoorlog markeerde de gouden eeuw van de reclame. De economische welvaart leidde tot een stijging van de consumptiegoederen, en televisie kwam naar voren als een dominant medium. Reclamebureaus floreerden en werden essentiële partners voor bedrijven die de kracht van de massamedia wilden benutten. Iconen uit deze tijd, zoals David Ogilvy, Bill Bernbach en Leo Burnett, introduceerden innovatieve ideeën die de nadruk legden op creativiteit, verhalen vertellen en emotionele verbondenheid.

De creatieve revolutie De jaren zestig en zeventig luidden een creatieve revolutie in de reclame in. Bureaus als Doyle Dane Bernbach (DDB) voerden de leiding met baanbrekende campagnes waarin creativiteit en humor voorop stonden. De beroemde ‘Think Small’-campagne van Volkswagen is een goed voorbeeld van deze verschuiving, waarbij eenvoud en slimheid worden gebruikt om een aanzienlijke impact te maken. Deze periode versterkte de rol van creatieve professionals in de reclame en benadrukte het belang van originaliteit en merkpersoonlijkheid.

De digitale transformatie Opkomst van digitale media De komst van internet aan het eind van de 20e eeuw bracht een revolutie teweeg in de reclame-industrie. Traditionele media als print, radio en televisie moesten plaats maken voor digitale platforms. Deze verschuiving bracht nieuwe kansen en uitdagingen met zich mee voor reclamebureaus. Zoekmachinemarketing, sociale media en online display-advertenties werden cruciale componenten van de advertentiemix.

Datagedreven marketing Met digitale media ontstond de mogelijkheid om enorme hoeveelheden gegevens te verzamelen en te analyseren. Reclamebureaus omarmden datagestuurde marketing en gebruikten analyses om de strategie te onderbouwen en de effectiviteit van campagnes te meten. Deze aanpak maakte preciezere targeting en gepersonaliseerde berichten mogelijk, waardoor de relevantie en impact van advertenties aanzienlijk werd vergroot.

Rollen en functies van moderne reclamebureaus Strategische planning De kern van de activiteiten van een reclamebureau is strategische planning. Dit omvat het begrijpen van de zakelijke doelstellingen, marktomstandigheden en doelgroep van de klant. Bureaus doen uitgebreid onderzoek om uitgebreide marketingstrategieën te ontwikkelen die aansluiten bij de doelstellingen van de klant. Deze strategische basis zorgt ervoor dat alle creatieve en media-inspanningen samenhangend en doelgericht zijn.

Creatieve ontwikkeling Creativiteit blijft een hoeksteen van reclame. Bureaus beschikken over teams van creatieve professionals, waaronder copywriters, art directors en ontwerpers, die samenwerken om boeiende advertenties te produceren. Deze creatieve teams creëren boodschappen die resoneren met het publiek, waarbij ze een mix van visuele en verbale elementen gebruiken om merkverhalen effectief over te brengen.

Mediaplanning en -inkoop Reclamebureaus spelen een cruciale rol bij mediaplanning en -inkoop. Zij identificeren de meest geschikte mediakanalen om de doelgroep te bereiken en onderhandelen over de beste tarieven voor mediaruimte. Deze functie vereist een diepgaand inzicht in mediaconsumptiepatronen en het vermogen om relaties met media-eigenaren te benutten.

Digitale en sociale mediamarketing In het huidige digitale tijdperk moeten reclamebureaus bedreven zijn in digitale en sociale mediamarketing. Ze beheren online campagnes op verschillende platforms, waaronder sociale media, zoekmachines en display-netwerken. Dit omvat het creëren van boeiende inhoud, het optimaliseren voor zoekmachines en het gebruiken van data-analyse om strategieën te verfijnen en de prestaties te verbeteren.

Public Relations en Geïntegreerde Marke

ting Veel reclamebureaus bieden public relations (PR)-diensten aan, waarmee ze klanten helpen hun publieke imago te beheren en effectief met belanghebbenden te communiceren. Geïntegreerde marketing, die verschillende promotiemiddelen en kanalen combineert tot een samenhangende strategie, is een ander cruciaal aanbod. Deze holistische aanpak zorgt ervoor dat alle marketinginspanningen naadloos samenwerken om de doelstellingen van de klant te bereiken.

De impact van reclamebureaus Merk bouwen Een van de belangrijkste gevolgen van reclamebureaus is hun rol bij het opbouwen van merken. Door middel van consistente en strategische berichtgeving helpen bureaus sterke, herkenbare merken te creëren die zich onderscheiden in de markt. Dit houdt niet alleen in dat gedenkwaardige advertenties worden gemaakt, maar ook dat de waarden en persoonlijkheid van het merk op alle contactpunten effectief worden gecommuniceerd.

Consumentengedrag stimuleren Reclamebureaus beïnvloeden het consumentengedrag door boodschappen te creëren die resoneren met het publiek en tot actie aanzetten. Of het nu gaat om het vergroten van het bewustzijn, het aanmoedigen van rechtszaken of het bevorderen van loyaliteit, bureaus gebruiken een mix van psychologie, creativiteit en strategie om de perceptie en het gedrag van consumenten vorm te geven.

Economische bijdragen De reclame-industrie draagt aanzienlijk bij aan de economie. Het genereert werkgelegenheid, stimuleert de vraag naar goederen en diensten en stimuleert innovatie. Door bedrijven te helpen groeien, spelen reclamebureaus een cruciale rol in de economische ontwikkeling en welvaart.

Uitdagingen voor reclamebureaus Technologische disruptie Het snelle tempo van de technologische veranderingen biedt zowel kansen als uitdagingen voor reclamebureaus. Het voorblijven van trends en het adopteren van nieuwe technologieën is essentieel, maar kan veel middelen vergen. Bureaus moeten voortdurend investeren in training en ontwikkeling om hun teams bedreven te houden in het gebruik van de nieuwste tools en platforms.

Veranderend consumentengedrag Consumentengedrag evolueert voortdurend, beïnvloed door culturele verschuivingen, technologische vooruitgang en economische omstandigheden. Reclamebureaus moeten wendbaar blijven en reageren op deze veranderingen, zodat hun strategieën relevant en effectief blijven.

Privacy en ethische zorgen Gegevensprivacy en ethische overwegingen worden steeds prominenter in de reclame-industrie. Agentschappen moeten omgaan met regelgeving zoals de Algemene Verordening Gegevensbescherming (AVG) en ervoor zorgen dat hun praktijken transparant zijn en de privacy van consumenten respecteren. Het balanceren van personalisatie met privacy is een cruciale uitdaging die zorgvuldige aandacht vereist.

De toekomst van reclamebureaus Het omarmen van AI en automatisering Kunstmatige intelligentie (AI) en automatisering zullen een belangrijke rol gaan spelen in de toekomst van reclame. Van voorspellende analyses tot geautomatiseerde contentcreatie: deze technologieën bieden het potentieel om de efficiëntie en effectiviteit te verbeteren. Bureaus die AI omarmen, kunnen meer gepersonaliseerde en tijdige campagnes leveren, waardoor de algehele prestaties worden verbeterd.

Focus op duurzaamheid en sociale verantwoordelijkheid Naarmate consumenten zich meer bewust worden van sociale en milieukwesties, zullen reclamebureaus prioriteit moeten geven aan duurzaamheid en sociale verantwoordelijkheid. Dit houdt niet alleen in dat ethische merken worden gepromoot, maar ook dat hun eigen praktijken in lijn zijn met deze waarden. Agentschappen die voor duurzaamheid pleiten, kunnen sterkere banden opbouwen met gewetensvolle consumenten en bijdragen aan positieve maatschappelijke veranderingen.

Voortdurende evolutie van de media Het medialandschap zal blijven evolueren, waarbij nieuwe platforms en formats zullen ontstaan. Reclamebureaus moeten voorop blijven lopen bij deze veranderingen, experimenteren met innovatieve benaderingen en hun strategieën dienovereenkomstig aanpassen. Dit omvat het verkennen van meeslepende technologieën zoals virtual reality (VR) en augmented reality (AR) om boeiende en gedenkwaardige merkervaringen te creëren.

Conclusie Reclamebureaus hebben een lange weg afgelegd sinds hun oprichting in de 19e eeuw. Ze zijn geëvolueerd van eenvoudige tussenpersonen tot complexe, full-service entiteiten die een cruciale rol spelen in het succes van bedrijven over de hele wereld. Nu de sector met nieuwe uitdagingen en kansen wordt geconfronteerd, moeten reclamebureaus wendbaar, innovatief en ethisch blijven. Door dit te doen kunnen ze de groei van merken blijven stimuleren, het gedrag van consumenten beïnvloeden en bijdragen aan de economische welvaart. De toekomst van reclamebureaus ligt in hun vermogen om nieuwe technologieën te benutten, prioriteit te geven aan duurzaamheid en zich aan te passen aan het steeds veranderende medialandschap, waardoor ze onmisbare partners blijven in de zakenwereld.

[oldsailors]

6-2 Avigliana

We aten gisterenavond in de Balkankelder, een nogal vreugdeloze bedoening. Er hingen wat mannen aan de bar en in de eetzaal zaten een moeder en dochter en een stel deelnemers aan de run. Dat waren een vader en een zoon, die graag hun verhaal met ons deelden over de aanschaf van hun auto en wat ze er allemaal voor werk aan gehad hadden.

We aten daar een snoekbaarsfilet en Rösti Bombay (u mag raden wie wat at), vooraf kregen we een bordje botersla, rauwkost en flink veel slasaus.

Ons Airbnb is een enorme zolder boven een soort van Keukenconcurrent en dat zien we terug in de keukenhoek, dat aanrecht meet toch al gauw 11 meter. Om kwart over zeven op, we ontbijten en laten twee bordjes en kopjes achter in de groot formaat afwasmachine.

We zijn een kwartiertje voor sluiting bij de start en halen de route voor vandaag op. We kiezen weer voor de korte route, nu van Basel naar Turijn. De opdrachten voor vandaag zijn: 1. Lever de langste spaghettisliert in die je kunt vinden. 2. Smelt twee ons fonduekaas op je hete motorblok en lever een filmpje in van dat proces. We kijken elkaar even aan en halen onze schouders op.

Vanaf Basel rijden we door de bergen naar Balsthal. Dan over de snelweg via Bern richting Lausanne, maar al vrij snel gaan we weer de B-wegen op. We slingeren ons door Zwisterland heen, jammer genoeg is de St. Gottharspas afgesloten en moeten we door de tunnel. Tot ons genoegen zien we ook nog wat sneeuw, oude verpieterde sneeuw weliswaar, maar toch. Vanaf de tunnel is het een lange afdaling naar Aosta en dan naar Turijn over de snelweg. Daar valt niet veel aan te beleven, behalve dat de uitlaat steeds meer lawaai gaat maken en wij steeds meer bij de groep gaan horen. Onderweg komen we voortdurend andere deelnemers tegen dienons dan begroeten met geclaxonneer en sirenes. Dan is het toch wel een beetje jammer dat wij er niks tegenover kunnen stellen.

Onze bnb bevindt zich aan een meertje bij Avigliana en de instructies zijn zo onduidelijk dat we eerst twee keer vastrijden in een soort van niemandsland. Het moet hier prachtig zijn, maar het is stikdonker, dus we krijgen er niet veel van mee.

Dat is ook wel een beetje de tragiek van deze onderneming, je zit de hele dag in de auto, je rijdt door de prachtigste landschappen, je ziet de indrukwekkendste middeleeuwse kastelen en kerken, maar er is geen tijd om iets te bekijken.

[medewerkers]

Wijzigingen

🌟Nieuw

We zijn de mogelijkheid voor alle berichten om op reacties te reageren en threads van één niveau diep te maken aan het uitrollen! Ga naar het Helpcentrum voor meer informatie. We zullen hier weer over berichten wanneer de uitrol is voltooid!

In het menu met de drie puntjes van aanbevolen blogs in de apps hebben we ‘Haal dit maar weg’ hernoemd naar ‘Niet geïnteresseerd in deze blog’. We hebben ook de tijd dat die blog voor je verborgen blijft voordat we hem eventueel opnieuw kunnen weergeven aanzienlijk verlengd.

Gebruikers die het e-mailadres van hun account nog niet hebben geverifieerd, kunnen niet langer berichten in community’s plaatsen of rebloggen. Vergeet dus niet om je e-mailadres te verifiëren!

Wanneer iemand tot moderator in een community wordt gepromoveerd, krijgen ze nu een pushmelding, een item over activiteiten en een nieuwe instapflow waarin ze aan de moderatiefuncties worden voorgesteld. Op dezelfde manier worden ze op de hoogte gebracht wanneer een moderator wordt gedegradeerd.

In de laatste versie van de iOS-app kun je nu zien welke specifieke versie van de app je gebruikt door naar Profiel > Instellingen te gaan en naar beneden te scrollen.

🛠️ Fixes

Gebruikers in de Filippijnen zouden weer toegang tot Tumblr moeten hebben!

De nieuwste versie van de Android-app bevat een fix voor een crash die kon optreden bij het wijzigen van het kleurenpalet van de app.

De nieuwste versie van de Android-app verhelpt ook een bug die ervoor kon zorgen dat de app crashte bij de aankoop van Tumblr Premium.

🚧 Nog mee bezig

Momenteel hebben we niets nieuws te melden.

🌱 Binnenkort

We werken nog steeds hard aan een heleboel dingen voor community’s! 

Heb je een probleem? Dien een supportverzoek in (bij voorkeur in het Engels), dan nemen we zo snel mogelijk contact met je op!

Wil je feedback over iets geven? Ga dan naar onze Work in Progress-blog en ga in gesprek met de community.

Wil je Tumblr rechtstreeks met een bijdrage steunen? Bekijk dan de nieuwe Abonneebadge in TumblrMart!

[ikmichiel]

Tik tik tik

- Juni 2023

Drie dagen geleden was het alweer vijftien jaar geleden dat hij zich oud begon te voelen. Als een mokerslag werd meneer geconfronteerd met tijd die geruisloos met hem mee gestapt had, toch onderweg nooit eens de moeite genomen had meneer alert te maken op het verstrijken daarvan. De datum had in een ander leven als een riedeltje geklonken, en bevond zich nu in de nevelen der kleine geschiedenissen die ieder van ons beleefde.

Een ander leven, een vorig leven. Eén van de ontelbaar vorige levens die meneer toen en dan definieerden. Bij een slang was dat veel duidelijker: new skin, new me. Niet zo bij de ontheemde haarloze aap in de digitale era.

Pas vijf lange jaren later zou meneer aan deze blog beginnen. Therapeutische bijwerkingen mooi meegenomen. Ook toen bevond hij zich in een ander leven als dat van vijf jaar eerder en tien jaar later. Het moest gezegd: meneer was niet jong meer. Al even niet. Hij kon ondertussen terugkijken op decennia. Shit.

Toch waren er ook zaken die nooit leken te veranderen. Enkele constanten die meneers leven vorm en structuur gaven. Ha, structuur, de heilige koe in het leven. Zonder ging niet. Zonder hoefde (het) niet.

Zo was ook dit tienjarig vodje al aan maar liefst zes bureaus geschreven. Zes bureaus, zei ter, Zes he! Zo ging dat in het leven. Wat belangrijker was - zie structuur - was dat het bed tenminste altijd identiek bleef. In al die tijd waren er bakens die als vuurtorens boven woeste golven uittorenden.

Ach, misschien was het dan allemaal toch niet zo slecht. Integendeel, zelfs. Zolang de tijd naast hem liep, gebeurde het leven gewoon. Of buitengewoon. Meneer telde zijn zegeningen en keerde terug naar zijn dag.

[jurjenkvanderhoek]

HOE COMPLEET TE VERDWIJNEN IN DE KUNST VAN EDWIN SMET

De kunst van Edwin Smet duiden is een hachelijke zaak. De abstracte composities geven niet meteen oorzaak en gevolg prijs. Het blijft vaag wat de reden is dat het er is. Toch doe ik een poging. Ik neem de moeite om de beelden in de zorgvuldig afgewerkte uitgave tot me te nemen en er iets in te zoeken, van te vinden. Het boekje is handmatig gebonden in een oplage van slechts 60 genummerde exemplaren. Het touwtje dat de bladen bijeen houdt is met aandacht geknoopt. Met net zoveel concentratie gevlochten als dat het werk erin opgenomen is vervaardigd. Het boekje geeft een klein inzicht in de portfolio van de kunstenaar. Dat inzicht verhaalt in beeld over de thema's precariteit en solidariteit. Onzekerheid en saamhorigheid.

Schildertape is het handelsmerk van Edwin Smet. Niet als grossier in verfmaterialen, maar in de hoedanigheid van kunstenaar. Hij gebruikt het plakband gemaakt van houtpulp en kleefstof niet waar deze oorspronkelijk voor bedoeld is. Hij plakt het niet langs de rand van een venster om het glas te behoeden voor spatten en streken wanneer het kozijn geverfd wordt. Smet is geen huisschilder, hij is kunstschilder. Met de tape beplakt hij zijn werk om het in principe waardeloze materiaal onderdeel te laten zijn van de compositie, het waardevol te maken. In zijn visie heeft het onbelangrijke materiaal betekenis. Voor de huis-, tuin- en keukenschilder is de tape afgerold enkel van waarde bij het verven, zolang maar daarna niet meer en wordt het onbruikbaar weggegooid. Zo niet bij Smet. Het overleeft de kliko nadat het geplakt is, het behoudt een functie. In onder meer het mij voorliggende boekje laat Smet zien hoe de tape door zijn handen geconserveerd is.

In coronatijd bleek het volk solidair. Stond men als homogene groep massaal op tegen het virus. Een klein aantal evenwel sloten zich heterogeen daarvoor uit en af. Want blijken er niet altijd uitzonderingen op de regel te zijn? Terwijl veel deuren gesloten bleven en er weinige nog opengingen, trok men zich schijnbaar gehoorzaam en gedwee terug in de huizen. Op enkele dwarsliggers na. Maar zonder dwarsliggers ontspoort een samenleving, zij houden de maatschappij bij de les ondanks dat ze meestal uit hun nek kletsen. Zonder bielzen onder de rails ontspoort de trein. 

Het is niet die solidariteit welke Smet voor ogen heeft in zijn werk, veronderstel ik. Hij werd geïnspireerd door gestapelde tafels en stoelen in het café om de hoek. Werkloos werden deze in de pandemie aan de kant gezet, wachtend op betere openingstijden. Niemand kon er aanschuiven, niets mocht er zijn, geen activiteit, geen plezier. Niets, deuren op slot en lichten uit. Die metafoor van saamhorigheid in de gestapelde meubelstukken was voor Smet reden deze in min of meer abstracte composities te verwerken. De tafel is inspiratie, in het beeld van Smet heeft het nog de functie van dragen en schragen. Evengoed kan ik langs de poten kijken, en als door een poort ziende ontvouwt zich het landschap daar achterliggend. Geen landschap zoals dat zich normaal gesproken voor mijn ogen uitstrekt, maar een onherbergzame omgeving waarin een onheilspellende toekomst opdoemt. Helemaal in stijl van de huidige toestand in de wereld. 

Het is zo, zoals het is. De kunstenaar schouwt zijn wereld. Overziet en overdenkt. Geeft commentaar in beelden. Niet meteen wordt het zo opgevat als dat het zich openbaart, maar wie anders kijkt en doorziet zal de boodschap ofwel het verhaal herkennen. In de achterliggende periode van covid bleek de bevolking opeens het Nederlandse volk. Kende de Nederlander geen verschil meer onderling en werden hindernissen geslecht, want het virus overkwam ons allemaal. Maar na die crisis viel alles weer weg en trokken de muren opnieuw op. Werden de oude gewoonten en manieren haastig opgepakt en nagelopen. Edwin Smet zag dit allemaal aan, bezag zijn omgeving en zette daarbij kanttekeningen en voetnoten. Verbeelden zijn schilderijen eerst het samenwerken, het ondersteunen van zwakkeren, dat hij inspireerde op dus de gestapelde tafels in de horeca. Verticale poten die een horizontale dwarsligger ondersteunen. Daarna beeldt hij de onzekere toekomst uit. Een zwart gat zuigt de omgeving naar zich toe. Want de toekomst is onzeker.

De kunstenaar heeft een voorkeur voor de boom als onderwerp in zijn schilderijen. Nadat de tafel uitgebreid is doorgezaagd, zet Smet gedreven een boom op. De tape in het beeld vormt het bos, zetten de stammen en maken de takken. Het is een lawaaiig woud, het hout staat niet netjes in het gelid. Op rijen zoals de Nederlandse bossen zijn aangeplant. Het is in de geest van Smet een wirwar aan laag houtgewas, een sprokkelbos. En veelal verzamelen de dunne stammen zich rond een open plek of een kleine plas. Zag ik tussen de tafelpoten in schemer de morgen gloren, de komende tijd opdoemen, in het bos is de dageraad ongewis. Er ligt een onheilspellende sfeer op de loer tussen de bomen. Spiegelt het hout zich in water, op andere plekken ligt het voor dood aan de voeten van stammen. Hoewel het beeld klaar en helder is, is de sfeer duister en dreigend. 

Smet weet die onzekere toekomst, het wankele kompas waarop de wereld koerst, in schimmige composities te duiden. In het acryl en de vernis op doek vergeet ik dat tape is gebruikt voor de afbeelding. Het is de zetting van de schildering, het gebruik van kleurcombinaties, die de sfeer bepalen. Daarover strekken rechte lijnen zich uit. Krommen inkt en houtskool zich in speelse strepen. In het essentiële surrealisme is een werkelijk gevoel weergegeven. De sfeerbeelden drukken onmiskenbaar de actualiteit af en uit. Het is minder een abstracte vormgeving, en meer een gelaagd opgebouwde en schematisch beschouwde realiteit. Waarin een kwetsbaar wegwerpproduct een belangrijk element is geworden. Ik kan beschutting zoeken onder de tafel, veilig beschermd door het blad wanneer de hemel naar beneden komt. Of ik kan me terugtrekken tussen het hout en me concentreren in stilte. Mij beraden op de neergang van de aarde. Filosoferen over opbouw en afbraak, over de afgrond waarnaar wij met zijn allen onderweg zijn. De kunst van Edwin Smet houdt mij dan nog even op de been. In zijn composities kan ik mentaal beschutting vinden. Het werpt een nieuw licht op de zaak wanneer hij voor mij een wereld inricht: een plek om te landen en naar de hemel te reiken. “How to disappear completely”, voor het moment van de beschouwing verdwenen in de tijd van Edwin Smet. Volkomen volledig. Dat is mijn duidng.

Precariteit / Solidariteit. Recent werk 2022-2024. Edwin Smet. Publicatie in eigen beheer uitgegeven. Gelimiteerde editie bij solo-expositie in CaroArtGallery Deventer, februari-maart 2024.