#ze pedro | Explore Tumblr posts and blogs

fabiansteinhauer · 5 months ago

Text

História e teoria de uma lei inconstante e polar

Jede Lehrveranstaltung, die ich mache, ist eine Anfängerübung. Etwas anderes als Anfängerübung kann ich nämlich nicht. Die Vorlesung in Recife, die Pedro Parini so zauberhaft treffend einen Minicurso getauft hat, ist ein Kurs im Minimalen und für die Kleinen, oder aber, wie es in Dirty Rotten Scoundrels heißt: for the children, only for the children, also für Wesen, deren Augenhöhe allenfalls die Tischkante ist.

Ich komme darum mit Cornelia Vismanns Dissertation über Akten, Medientechnik und Recht zurück, weil das ein Buch ist, das anfängt und das auf jeder Seite, von der ersten bis zur letzten, anfangen lässt, mithin selbst dadurch instituiert, in dem es Anfangen (etwa lancieren / dämmern, zaubern/ kippen/ überschreiten oder Züge machen) als Kulturtechnik wahrnehmen und (aus-)üben lässt. Der liebe Karl-Heinz Ladeur äußerst seine Kritk an Texten manchmal höflich, sagt schlicht, da würde jemand etwas über- oder unterschätzen, ohne gleich seine Maßstäbe der Schätzung und seine Kriterien mitzuliefern und damit anderen aufzudrängen. Lieber lässt er die eigene Argumentation schwach aussehen, statt die Kritisierten mit Gründen zuzuschütten. Er teilt etwas mit und eine Mitteilung ist noch keine Erfahrung, das ist höflich, weil der Kritisierte die Kritik nicht erfährt, auch nicht am eigenen Leib, es bleibt ja bei der Mitteilung. Und so liest man bei Ladeur ab und zu, dass jemand die Anfänge überschätzen würde (zum Beispiel Derrida oder die 'Leute um Kittler', zu denen Vismann gehört). Das gibt einem noch genug Spielraum, sie zu schätzen. Ich tue es.

Vismann Buch lässt anfangen. So kann man inzwischen, nach den mehr 25 Jahren, die seit dem Schreiben dieses Textes vergangen sind, ihre Überlegungen zu den Akten in Überlegungen übersetzen, die eine objektorientierte Rechtswissenschaft zu den boundary-objects, den Grenzobjekten anstellen kann oder die eine Rechtswissenschaft zu diesem Buch über Kinder anstellen kann (ich zeige gleich einmal die übersetzte Version des französischen 'Quelltextes'):

In seinen Überlegungen zum kindischen Denken benutzt Henri-Wallon den Begriff der Ultra-Dinge, die (wie Akten oder aber Grenz-Objekte) mit Fassungen, mit der Kulturtechnik des Fassens (nicht aber dem Verfassen) zu tun haben. Sie haben damit zu tun, Dinge nicht unbedingt passen zu lassen, aber passieren zu lassen, also auch durchgehen zu lassen.

Ultra-Dinge sind auch scharf und bestimmt konturiert, exakt limitiert und 'liniert', werden dabei aber von den Kinder in magischen und mantischen Praktiken verwendet - und magisch gedacht. Wallons Begriff der Ultra-Dinge taucht bei Merleau-Ponty wieder auf, also auch in Oliver Prechts Buch über den roten Faden, daher weiß ich das alles auch erst. Wie immer dort und dann, wo die Gesetze der guten Nachbarschaft wirken (also in meiner Umwelt und in meinem Milieu), stosse ich genau dann darauf, als Sabine Müller-Malls Entwurf eines juridischen Urteilens in Frankfurt diskutiert wird.

Das ist wie seit babylonischen Zeiten: Leute wie Sie, Frau Doktor, fragen nach dem, was passt. Leute wie ich fragen danach, was passiert.

Die Frage nach dem Passieren und Durchgehen taucht nicht erst mit Vismann Buch zu den Akten, nicht mit Wallons Ultra-Dingen oder Susan Leigh-Stars boundary-objects auf. Die Archäologie führt noch an den rhetorischen Institutionen,an einer Passage bei Quintilian vorbei, nämlich jener Passage, in der er seine Kriterien zum Angemessenen und Passenden ausgeschöpft hat und schlicht anmerkt, dass ab dem Augenblick, an dem eine Schöpfung an so etwas wie die Grenze der Akte und Aktionen, damit auch der Passionen gerät, beinahe, fast, schnell oder leicht Sämtliches durchgeht oder Sämtliches passiert: Paene omnia decent. Ich gebe allerings zu, dass mir schwer fällt, paene zu übersetzen und nicht leicht fällt, omnia zu übersetzen. Beinahe passt fast. Sämtliches geht allerdings. Das kindisch zu denken, also im Hinblick auf eine bemessende Zeit, die immer noch kindisch und anfänglich bleibt, die also nicht bloß deswegen, weil sie erwachsen, ist aufgibt, auch kindisch bleiben zu können, das ist ja auch nicht ganz einfach.

#história de uma lei inconstante e polar #anfängerübung

3 notes · View notes

myvalzpival · 2 years ago

Text

Tag yourself, ale jsou to OCs z Fíkusu

Albert - naprostej himbo, rozbitý brejle, vědec s vysokou, která je mu k ničemu. čertomrd ve vytahaným svetru. miluje jízdu vlakem a techno.

Antonín - čert, kterej si žije nejlepší život na zemi mezi lidma, kde může smrdět, neholit se a nikomu to nevadí. v kapse nosí myš Amálku. je kunďák a je si toho vědom. taky je právník, ale to nikdo nemusí vědět. má lowkey crush na svýho šéfa, ale nepřizná to, protože z něj ná strach.

Magda - bossbitch, která strčí každýho chlapa do kapsy. na pistoli má svůj monogram vyskládaný z krystalů. pouze Gucci, Versace a Prada. Neumí chodit v botách bez podpatku. chová činčilu.

Králíček - nabušenej španěl, himbo a beznadějně zamillovaný do Magdy, pro kterou je schopnej se převtělit i do stoličky pod její nohy. ne moc chytrej, ale za to umí dobře poslouchat svoji girlboss.

Vlčák - je gender. každej tejden jiný vlasy. ajťák, co neumí normálně sedět na židli. 7 koček and counting. nikdo neví, jak vypadá, protože co je jim po tom? poslouchá jen obskurní hudbu a nenávidí Pokáče.

Baltazar - jedinej běloch, kterýmu sluší dredy (aspoň si to sám myslí). vlastní útulek pro psy, ale dělá, že je gangster. neumí jedinej cizí jazyk a otravuje tím život ostatním. s radostí. repressed gay, very closeted. udělá cokoli pro svoji babičku.

Yveta - umí nazpaměť periodickou tabulku prvků a nebojí se ji použít! vědkyně, která nesnáší svou práci jen proto, že ji dělat musí. lowkey zabouchnutá do Alberta, ale nepřizná si to, protože spustit se s gayem je i pod její úroveň (která je někde 40 metrů pod zemí). bojí se telefonů a nesnáší videohovory.

Maxim - je v sektě, ví to a nehodlá na tom nic měnit. trpí syndromem of the chosen one, protože si ho hlavoun sekty vybral jako mazlíka. zná nazpaměť všechny karty velké i malé arkány a významy všech jejich kombinací. dřív pracoval v kasinu a umí karty míchat i se zavřenýma očima ale kradl žetony a jednihubky. rád mluví s papouškama.

Martin a Ted - k dispozici pouze v balení po dvojici. policajti, ale ne Policajti. dřív vojáci, potkali se na frontě v mezinárodní legii a hned se spolu vyspali, protože yolo. milujou kytky a takový ty babičkovský záclonky s krajkama. kakao for life. každýho, koho chytěj, nenápadně pustěj. Taťkové.

Eda - debil číslo jedna

Pan Havránek - pure soul, my poor little mew mew. nejlepší kámoš s vrchní sestrou ze špitálu, každej měsíc mají před nemocnicí rande, i když o tom ani jeden z nich neví. zatvrzelý cyklista, i když je mu pětašedesát. omylem se zkamarádil s šéfem sekty a teď si vyměňujou recepty na buchty.

Ráchel - your lipstic lesbian queen, princezna robotiky, víla anomáka. vypadá jak elfka, mlátí jako trpajzlík. žluté květované šatičky a žluté conversky. nosí merch VUTčka, aniž by tam chodila.

Ofélie - useless gay, gym bro, zvedne tě nad hlavu jednou rukou. každá ponožka jiná. sochařka a malířka. žije na zámku a obstarává sběrný dvůr, ze kterého nosí součástky Ráchel.

Šárka - píše dizertačku, i když vysoké už dávno neexistujou. důkaz útlaku žen ve výzkumu a v umění. Romka, která je odhodlaná dokázat cokoli, už jen proto, aby tě nasrala. nebojí se tmy. kouří, ale může kdykoli přestat. vlastní 16 foťáků.

Ctirad - nft a crypto bro. mansplain, manboss, manpussy. šovinista považující se za feministu. udělej mi sendvič. myslí si, že je jedinej na světě, kdo umí se skenerem. snobský hnusec.

Pedro - vždy, všude, za jakýchkoli okolností. brouk pytlík lidského pokolení. Slovák, co předstírá, že neumí česky. he did done goofed up tak často, že už to nepočítá a prostě s tím žije. v hloubi duše hodný člověk, v hloubi kalhot posera. má rád Krtečka.

BONUS : Mastif Bombin - má párty klobouček 🥳

#tobes back at it again #hezky česky #Fíkus

27 notes · View notes

ashfordvalleyhq · 2 months ago

Text

MEET MACK

Full Name → Mackenzie “Mack” Blair Fabray

Age → 32

Birthday → April 11th, 1992

Order & Type → second, solo (half-sibling)

Gender & Pronouns → non-binary, they/ze

Sexuality → queer

Occupation → bartender at Vogue Lounge, published poet

THEIR STORY

(tw: abuse , death)

Mackenzie Blair Fabray was born to Maria Flynn and Russell Fabray in Wyomissing, PA on April 11, 1992. The child of an affair, their father wasn’t present at their birth, but he was present, as much as he could be, in their early years. He wasn’t a particularly kind man, but their mother wasn’t a particularly kind woman, either, so it didn’t matter much to Mack. They knew they wouldn’t see their father often, but he gave decent gifts and when he was nice he was really nice. However, the older they got, the more inquisitive they became and they soon began asking why he was never there. As much as both parents tried to persuade the young child that he was just a very busy person, it soon became a point of contention between their parents. A point of contention that, mixed with a number of factors a young Mack never would never know about, the pair split.

In the aftermath of the breakup, when Mack was five, their mother moved them to Texas, to be closer to her family. She got caught up with a man who was abusive in nature and had little care for Mack. By the time Mack was seven, they were living with their aunt and uncle, their mother having gotten into serious legal trouble and deemed unfit to be a parent. The next few years were rough on Mack, their aunt didn’t actually want to be taking care of them but her husband was firm, and he and his mother made sure that Mack was raised right, even if Mack knew they weren’t wanted by just about everyone else.

Growing up, Mack was a hardheaded, determined, and creative soul who refused to let anyone get in their way. They knew what they wanted and weren’t afraid to fight to get it. Mack did everything from sing in the choir to stage work and beyond. They loved performing, but what they loved most was poetry. They wrote and performed their own work a handful of times, using it as a way to cope with the life they’d been handed.

When Mack was thirteen, their mother had regained custody of Mack and had married a man by the name of Pedro Delgado. This then resulted in a move to Akron, Ohio just prior to them starting high school. They attended Carmel High School, becoming an immediately active member of Vocal Adrenaline and establishing a name and place for themself. Mack took the spot of captain as a freshman and led VA to multiple championships. They thrived in the cutthroat environment, all too used to taking harsh criticism and giving it back just as well. Mack wasn’t in high school for friends, they were there to get through their mandatory four years and get out. Nothing more. No attachments.

After graduating high school, Mack went on to attend Harvard, earning a degree in comparative literature. They hadn’t entirely wanted to attend college at all, knowing that being a poet didn’t take things like degrees, but their innate interest in learning and a full ride scholarship became the driving force behind such.

Mack found out they were pregnant just prior to graduating from Harvard. Knowing they were in no position to raise a child on their own and fearing they might end up like their mother otherwise, Mack gave their son up for adoption. It’s the one regret they have in life, despite knowing it was entirely for the best. They still keep up with Xander, as his parents are still good friends of theirs, and it helps assuage the guilt, to an extent, being able to be in his life and care for him, even if not as a parent would.

Mack left Boston after the death of their Nan, their uncle’s mother who had been an important part of their time in Texas, when they were just 23. They travelled the country, living and working in various places, including performing as a poet and self-publishing a couple books, but primarily they did sex work. They continued to travel until April of 2024, when their truck broke down in Allentown. While they were only aiming to stay in the area for a short while, Mack ended up staying, finding a job at the gay club, Vogue Lounge. Part of this was that they just didn’t have the money to keep travelling. Their truck took a lot to fix, though cheaper than buying new, and it drained what savings they had. The job was supposed to just give them enough to move on, but it was slow going and they found themself renting an apartment in Ashford Valley at the beginning of May, as it was cheaper than in the city itself. As much as they don’t plan on sticking around, the town is growing on them and it wouldn’t take much for them to settle down, once and for all.

They have three books of poetry to their name: Road to Nowhere, Stars All Over, and Cold Coffee and Moonshine. While they aren’t diagnosed as such, Mack knows they’re autistic. Their son is and it wasn’t hard for them to connect the dots, though have so far refused to even try and get a diagnosis, as it’s hard enough to deal with mental health professionals given their history. On top of that, they don’t really see a reason to do so. All a diagnosis would be, for them, is proof on legal documents that they have yet another thing wrong with them. They have numerous tattoos and are constantly fending off the urge to, once again, pierce their nose and lip like they did in high school and college.

While music and performing was a large part of Mack’s high school and college years, and they have drunken choreography for every Dolly Parton song in existence, they no longer sing. They’d slowly stopped doing so after the birth of their son, but stopped entirely when their nan passed. Their nan’s funeral was the last time they sang, at all.

#avhqfabray #avhqtaken #abuse tw #death tw

1 note · View note

peterpauldoodkorte · 3 months ago

Text

De kamer ernaast

The room next door The Room Next Door is de nieuwe film van Pedro Almodóvar (Dolor Y Gloria) met schitterende hoofdrollen van Julianne Moore en Tilda Swinton. In dit intieme drama over ouder worden, leven en sterven, staat de kracht van vriendschap centraal. Ingrid (Julianne Moore) is een succesvol schrijfster die ontdekt dat een oude vriendin Martha (Tilda Swinton) ziek is. Ze waren elkaar uit…

#Armand Ouders Schoolincident Spanning Waarheid Manipulatie Vriendschap Onzekerheid Perspectief Kinderen #de kamer ernaast #dood #liefde #the room nextdoor

0 notes

tuxedo-lef · 4 days ago

Text

Ze Pedro please be careful with Fábio 🤧

#fabio vieira #he’s very precious to me #fc porto #ze pedro

0 notes

aimless-pilgrims-silva-rerum · 3 months ago

Text

Telefortepian-13 Grudzień 2024

Z końcem roku postanowiłem podzielić obecny tekst na dwa. Po pierwsze, zebrało się trochę utworów i artystów, o których mogę wspomnieć. Nie wszystkich poznałem w ciągu ostatnich parunastu dni, ale drobne notki dostaną również te, które słucham od paru miesięcy. Po drugie, kolejna część będzie mieć oprócz tradycyjnych propozycji pewną refleksję na temat całego roku, może jakieś plany, jeszcze nie zdecydowałem. Zacznijmy więc obecny przegląd utworów.

The Game Awards Orchestra 2024

LouisF - Balatro OST

Tai Tomisawa - The Twin Moon Knight (Elden Ring: Shadow Of The Erdtree OST) Corocznie najważniejszym wydarzaniem dla graczy jest The Game Awards - jedna z najważniejszych gal nagród z dziedziny elektronicznej rozrywki. W parunastu kategoriach gry startują o odebranie statuetki. Najważniejszą oczywiście jest "Gra roku", która w tym roku została obdarowana produkcja "Astro Bot". Jednak dla mnie bardziej istotniejszą jest te trzy minuty składanki motywów z sześciu nominowanych tytułów do tego "growego Oskara". Od paru roku tą orkiestralną aranżację tworzy i dyryguje Lorne Balfe, co jest osiągnięciem, bo na skomponowanie tej interpretacji ma około miesiąca. Oprócz świetnej muzyki, miło popatrzyć na niekwestionowaną gwiazdę - wenezuelskiego flecistę Pedro Eustache, który co roku zaraża swoją żywiołowością. W tym paragrafie, oprócz utworu-mashupu z gali, dorzucam jeszcze dwie. Są to oryginały, ze ścieżek dźwiękowych gier, które pojawiły się we wspomnianym miksie. Pierwszy pochodzi z czarnego konia tego roku - grze karcianej stworzonej przez jedną osobę. Nie spodziewał się takiego sukcesu, gdy wypuścił pierwsze wersje Balatro. Dostał trzy statuetki, w tym jedną za najlepszą grę niezależną i za debiut. Ścieżka dźwiękowa składa się z jednego motywu, ale bardzo przyciągającego uwagę i to jeszcze w metrum 7/4. Co ciekawe, walczył na równi z takim studiem jak From Software, które swoją nominację zgarnęło za dodatek do już obsypanego nagrodami Elden Ring. Też podsyłam świetny motyw stamtąd.

Bedřich Smetana - Vltava "The Moldau" (JB 1:112: II) Ostatnim razem podesłałem klasykę romantyzmu czeskiego, czyli operę Dvořaka. W tym samym dniu przesłuchiwałem sobie jego kolegę rodaka - Smetanę. Natrafiłem na jego poemat symfoniczny "Wełtawa", która jest drugim z jego cyklu "Mój Kraj". Jako główna rzeka Czech musiała doczekać się swojego utworu w takiej kompilacji. Główny motyw mi się strasznie spodobał i zainspirował mnie do przesłuchania innych poematów symfonicznych wracając z pracy. Gatunek ten jest w pewnym sensie ścieżką dźwiękową przed powstaniem filmów, a tym bardziej gier. Głównym celem było zilustrowanie dźwiękiem czegoś, a w tym przypadku piękna rzeki. Utwór z 1874 roku, który swoją premierę miał rok później. Z ciekawostek dotyczących kompozytora, to był kolegą Liszta, który nawet wsparł go finansowo przy zakładaniu szkoły. Mówił głównie po niemiecku, a czeskiego uczył się w drugiej połowie XIX wieku, pod wpływem przemian politycznych i narodowych. Jednak jest uznawanym za pierwszego kompozytora tworzącego muzykę czeską w charakterze.

Patch Notes: Hélène Vogelsinger

Patch Notes: JakoJako Jest wiele takich wszechświatów dźwiękowych, do których można zawędrować tylko przypadkiem. Wiele nisz, które choć ciągle muzyczne, to nazwałbym interdyscyplinarnymi. Dużo wspominałem na łamach Telefortepianiu o muzyce chiptune. Układanie dźwięk po dźwięku, na ograniczonym technologicznie sprzęcie z charakterystycznym brzmieniem 8- lub 16-bitowym. No i jakie środowisko artystów-programistów-amatorów wokół tego wyrosło. Teraz chciałbym powiedzieć o kolejnej takiej wyspie. W poprzednim miesiącu kupiłem sobie grę logiczną Signal State, która polega na kontrolowaniu przepływu sygnału używając kabelków podłączanych do modułów. Później dowiedziałem się, że istnieje coś takiego jak syntezatory modułowe, który były tam bezpośrednią inspiracją. Oczarował mnie widok tych kokpitów wylewających z siebie często nieziemskie melodie. Możliwość manipulacji dźwięku używając modułów Eurorack (najbardziej powszechny standard) jest praktycznie nieograniczony, więc wierzę, że nauka grania na tym jest bardzo długa. Znalazłem nawet bardzo ciekawy emulator VCV Rack, który pomaga bawić się taką syntezą dźwięku całkowicie za darmo i na ekranie komputera. Z propozycji podam dwie. Jedna (francuska) pokazuje jak podejście bardziej ambientowe, atmosferyczne. Można symulować takimi narzędziami dźwięki ptaków, natury, tworzyć "środowisko dźwiękowe". Druga artystka (z Berlina) dodaje do całego miksu perkusję, więc jest bardziej taneczna, trance-owa, rytmiczna. W skrócie całkowicie odmienna twarz tych samych modułów.

Foo Fighters - The Pretender

Foo Fighters - The Sky Is A Neighborhood Pozwolę sobie zmienić całkowicie klimat. Moim zadaniem tutaj nie jest bowiem usypianie ludzie ciekawych i głodnych muzyki. Nie widzę innej lepszej propozycji do obudzenia gremium niż zaserwowanie klasycznego rocka. Foo Fighters, czyli zespół perkusisty Nirvany - Dave'a Grohla - nazwę wziął od niewyjaśnionego zjawiska drobnych punków pojawiających się na niebie podczas II Wojny Światowej. Zespół, grający od 1995 roku, również jest fenomenem, choć niekoniecznie powietrznym. Od czasu do czasu powracam w szczególności do dwóch utworów. Pierwszy "Pretender" jest pierwszym singlem szóstego albumu " Echoes, Silence, Patience & Grace" wydanego z 2007 roku. Drugi "The Sky Is A Neighborhood" jest dziesięć lat starszy i został wydany jako drugi singiel dziewiątego ich albumu "Concrete and Gold". Nie mam co dodać do tego opisu, oprócz tego byście od razu przesłuchali. Dodaje takiej energii życiowej…

Irena Santor - Tych lat nie odda nikt

W roli głównej: Irena Santor – wieczór z okazji 90. urodzin

Irena Santor Największe Przeboje - YouTube A w kategorii żywotności niekwestionowaną liderką jest chyba Irena Santor. Nazywana często pierwszą damą polskiej piosenki. Źle mi to przyznać, ale byłem całkowicie pewny, że już jej z nami nie ma. Zaskoczył mnie więc jej wywiad w RMF-ie, o którym wspomniał mi tata, a który dała z okazji swoich dziewięćdziesiątych urodzin. Gdyby pomyśleć, to jest ogrom czasu. Urodziła się w 1934 roku w Papowie Biskupim (choć dorastała w Solcu Kujawskim), czyli w II RP, a teraz jest świadkiem upowszechnienia generatywnej sztucznej inteligencji. Przez osiem lat (1951-1959) solistka zespołu "Mazowsze", a później zaczęła karierę solową, którą formalnie zakończyła w 2021 roku. Jej stan zdrowia, siła i jasność umysłu, chęć życia, są pewnym ewenementem w tym wieku. We wspomnianej rozmowie powiedziała, że ciągle jest ciekawa świata, w tym wspomnianego AI, którego się troszkę boi, ale również ją fascynuje. Na uczczenie tak ważnego dla polskiej muzyki jubileuszu pozwoliłem sobie odświeżyć jej piosenki, jak np. "Tych lat nie odda nikt" skomponowaną przez Władysława Szpilmana (tego Szpilmana, tego "Pianisty") do słów Kazimierza Winklera z 1969. Drugim linkiem jest koncert z okazji tych okrągłych urodzin. Na koniec zostawiam was z jej twórczością, która w wielkiej kompilacji znajduje się w ostatnim linku. A jej samej życzę, by dożyła tych upragnionych 125 urodzin, o których mówiła.

Keith Jarrett - The Köln Concert - Part I (1/4) Keith Jarrett jest nadal żyjącym, choć już nieaktywnym na scenie pianistą jazzowym. Jednak nie natrafiłem na niego celowo i do ubiegłego tygodnia w zupełności go nie znałem. Jednak historia jednego koncertu całkowicie mnie zauroczyła, że musiałem się nią podzielić też w obecnej notce. Jest końcówka stycznia roku 1975, znany już muzyk postanawia zagrać koncert w operze Kolońskiej. Przyjechał z Zurychu zmęczony, choć organizatorka koncertu (osiemnastoletnia wówczas) wysłała im bilety, oni jednak woleli je spieniężyć. To jednak dopiero początek problemów. Okazało się, że fortepian, który zastali był innym niż umówiony - zdecydowanie mniejszy, salonowy. Na dodatek był w opłakanym stanie, całkowicie nienastrojony, ze słabymi wysokimi i niskimi rejestrami, pedały nie działały poprawnie. Jarrett niemal odmówił wykonywania na takim instrumencie. Jednak dał się jakoś przekonać, głównie dlatego, że mieli rozstawiony cały sprzęt do nagrywania. Organizatorka zamówiła dla nich stolik w restauracji, by mogli na spokojnie zjeść i poczekać na doprowadzenie fortepianu do stanu używalności. Jednak kuchnia się mocno spóźniła i dostarczyła im jedzenie, gdy musieli już wychodzić. Pianista pomyślał, że, no cóż, przynajmniej będzie mieć nagranie dla siebie. To nagranie obecnie jest najlepiej sprzedającym się albumem solisty jazzowego oraz najlepiej sprzedającym się albumem pianistycznym. W czterech częściach godzinnego koncertu dostarczył imponujący performance. Improwizacja oczarowała całą publikę, która w liczbie ponad 1400 osób przyszła posłuchać koncertu. Jarrett nie unikał mankamentów sprzętu, a włączył je do repertuaru brzmień. Przykładowo jest fragment, gdzie wykorzystuje zepsute pedały jako uderzenia perkusyjne. Podlinkowałem pierwszą część, ale polecam przesłuchać całości.

Risk of Rain 2: Seekers of the Storm | Chris Christodoulou Choć drugi dodatek do tego rougelike-a zbiera mieszane recenzje, często negatywne, to jej muzyczna ilustracja jest na wysokim poziomie. Chris Christodoulou - Grek pochodzący ze Sparty, a osiadły w Atenach - dostarcza czegoś, co mogę nazwać progresywnym rockiem. Oczywiście nie do końca, ale gitary są i mocne brzmienie jest. Z kolei charakterystyczny dźwiękowy pędzel używający elektronicznych efektów do urozmaicenia faktury jest już jakby jego podpisem. Całość albumu jest oczywiście spójna w stylu do poprzednich części serii. Motywy energetyczne przeplatają się ze spokojniejszymi, choć również niepokojącymi, jak świat gry. Też dużo wsparł go wykonem gitarowym George Karayiannis, a dziewiąta ścieżka "(The Song of Life)" jest uroczym gaworzeniem jego córki Padmé. Ten krążek jest z sierpnia tego roku, ale oczywiście szczerze zachęcam do przesłuchania jego pracy przy pierwszej części (z 2013 roku), z powodu której zyskał rozgłos. Na swoim kanale też ma odsłuch albumu z jego komentarzem dotyczącym tych utworów i technik i innych takich. Serdecznie polecam.

Blasphemous II: Mea Culpa | Carlos Viola | The Game Kitchen Carlos Viola, kompozytor dla serii gier z gatunku metroidvania "Blasphemous" w Andrzejki dostarczył nowy album. Jest to ścieżka dźwiękowa do dodatku do drugiej części wspomnianego tytułu. Podobnie jak reszta dźwięków do tej gry wypełniona jest klimatem fantazy. W paru kawałkach wykorzystuje chór. Utwór "Santa Vigilia" jest na przykład przepięknym duetem organowo-smmyczkowym. Cały album zaczyna się i kończy motywem fortepianowym. Szkoda, że kompozytor nie umieścił tutaj gitarowych brzmień, które bardzo dodawały "hiszpańskości" soundtrackowi z pierwszej części. Sama gra jest ciekawa, choć troszkę brutalna, pomimo pikselowej stylistyki. Jednak mogę tylko mówić za pierwszą część, drugiej, jak i dodatku do niego jeszcze nie ograłem.

Już pewnym stałym elementem tego miesięcznika jest ta "szybka runda" - lista utworów, od artystów, o których już coś mówiłem. Albo o tych, o których nie mam za wiele do powiedzenia.

AURORA - Unreleased Album 3 - Aurorę mogę potraktować jako moje tegoroczne odkrycie, w szczególności z jej ostatnim albumem. Ma też wiele kawałków niewypuszczonych, których fanowie zbierają w całość. To jest jedna z takich kompilacji

toasty digital - Kendrick Lamar - THE NOTORIOUS GNX- Od kolegi który interesuje się amerykańskim rapem, raz dostałem link do kanału, który miksuje podkłady i ścieżki wokali. Najpopularniejszą jego pracą jest taki fanowski album 2049, gdzie reinterpretuje twórczość Kanye Westa. Co roku też wydaje miksy świąteczne, tym razem jednak połasił się na zabawę na najnowszym albumie Kendricka, o którym już pisałem

robin peaches - Choć to nie jest dobra reklama, to można tutaj znaleźć paręnaście ciekawych utworów z Niemiec. Bardzo mi się podobają te playlisty i czasem do nich wracam. Szkoda, że kanał został już od dawna zamrożony.

Kalandra - Are You Ready? - O zespole Kalandra już wspominałem, tego września wydali kolejny album "A Frame of Mind". Bardzo przyjemny, baśniowy, poetycki i pełen natury - podobnie jak reszta ich twórczości. Dla fanów mocniejszych nordyckich brzmień polecam utwór "Bardaginn".

Kirszenbaum - Rave macabre - W ostatnim tekście był utwór zespołu Kirszenbaum. Postanowiłem podrzucić ich tytułowy singiel z nowej płyty. Wydanej w początkiem grudnia. Sam utwór, to jest dziesięć minut całkiem klimatycznych dźwięków.

awe - more music i made with my friends - Na zakończenie kolarz muzyczny, czy jak to określiłem w sierpniu "botanica". Nadal mnie taka inżynieria muzyczna interesuje, więc podrzucam ten mały dźwiękowy chaos.

Evan Call - Zoltraak - Kolega podesłał mi ten utwór, część ścieżki dźwiękowej do anime "Frieren: Beyond Journey's End". Wypełniona celtyckim brzmieniem, żywiołowością.

Na dzisiaj to tyle, słyszymy się już za niedługo.

15-16.12.2024 Miłego Adiabat

#telefortepian #muzyka #music

0 notes

koszulkapikarska · 5 months ago

Text

Bez Yamala Hiszpania i tak pokonała Serbię 3:0

W czwartej rundzie grupy D Ligi Narodów A Hiszpania zmierzyła się u siebie z Serbią. Mimo że Yamal, który miał na sobie koszulka Reprezentacji Hiszpanii, opuścił mecz ze względu na problemy z nogą, to zawodnicy mimo to utrzymali zaciekły atak i pomogli drużynie awansować do kolejnej rundy!

W 5. minucie Pedro Polo podał z prawej strony, Laporte strzelił głową z małego kąta, Hiszpania 1:0 Serbia. W 17. minucie kolejna główka Merino trafiła w framugę drzwi i nie zwiększyła prowadzenia Hiszpanii. W 54. minucie Morata wykonał mocne kopnięcie i wyleciał z bramki. W 65. minucie Fabian Ruiz podał prosto i Morata ostatecznie zdobył bramkę na 2:0. W 77. minucie Pavlovich zmierzył się z Oyarzabalem w obronie, a po potwierdzeniu przez Vara rzut karny został zmieniony na prosty czerwony rzut karny i opuścił boisko! W 77. minucie ubrany w stroje piłkarskie Rodriguez skutecznie strzelił gola, a Hiszpania przypieczętowała zwycięstwo 3:0!

#stroje piłkarskie

0 notes

voetbalshirtskopen · 5 months ago

Text

Pavlovich rode kaart, Servië verliest van Spanje

In de vierde ronde van Groep D van de UEFA Nations League A stond Spanje thuis tegenover Servië. Hoewel Yamal, die de goedkope voetbaltenues droeg, de wedstrijd miste vanwege een verborgen beenprobleem, hielden de spelers toch een felle aanval vol en hielpen ze het team door naar de volgende ronde!

In de 5e minuut maakte Pedro Polo een pass vanaf rechts, Laporte scoorde met een kopbal vanuit een kleine hoek, Spanje 1-0 Servië. In de 17e minuut raakte Merino's vervolgkopbal de deurpost en slaagde er niet in de voorsprong van Spanje uit te breiden. In de 54e minuut nam Morata een grote trap en vloog uit het doel. In de 65e minuut stuurde Fabian Ruiz een steekpass en scoorde Morata uiteindelijk de 2-0. In de 77e minuut tackelde Pavlovich Oyarzabal in de verdediging, en nadat var dit had bevestigd, werd dit omgezet in een regelrechte rode penalty en verliet hij het veld! In de 77e minuut scoorde Rodriguez, gekleed in voetbaltenues Spanje, met succes en Spanje bezegelde de overwinning met 3-0!

#goedkope voetbaltenues

0 notes

kovalski-flagsoftheworld1 · 7 months ago

Text

11) Albania (CD)

1. Flaga Aladro Kastrioty (1902). Dokument z archiwów osmańskich z 1902 roku wyjaśnia, jak Juan Pedro Aladro Kastriota, obywatel Hiszpanii, który twierdził, że pochodzi od Skanderbega, słynnego albańskiego szlachcica z XV wieku, który zbuntował się przeciwko Turkom i stał się przeszkodą w ich wczesnej ekspansji – czyniąc go w ten sposób pretendentem do tronu albańskiego — pocztówki rozdawane w kilku stolicach europejskich, a mianowicie w Paryżu, Rzymie, Atenach i Sankt Petersburgu, przedstawiające jego fotografię obok wariantowej ilustracji flagi Albanii. We fragmentach opublikowanych przez francuskie czasopismo literackie „L'Écho des Jeunes” z jego 238. numeru, z datą 1 października 1903 r., podana jest krótka sylwetka Don Juana de Aladro Kastrioti, zawierająca przemówienie, które wygłosił 31 stycznia 1902 r. i skierowane do Albańczycy, którzy wspominają, co następuje:

"„Chwalebne imię Skanderbega jest naszym sztandarem. Z tym wołaniem na ustach, w cieniu, z tą flagą, zjednoczmy się wszyscy…”

Dwugłowego orła na fladze Aladro można później zobaczyć w publikacji ogólnokrajowego magazynu Minerva, wydanie 004–005, strona 26, rok 1932.

2. Flaga Spiridona Ilo (1920). Model flagi, czasami uważany za najbardziej podobny do tego, który wzniesiono we Wlorze w Dzień Niepodległości, opiera się na ilustracji znalezionej na pocztówce z 1920 r., wyprodukowanej przez Spiridona Ilo. Flaga zatytułowana "Flamuri Kombëtar" [Flaga narodowa] ma następujący opis:

"Wspomnienie dnia wolności, kiedy flaga została podniesiona we Wlorze 28 listopada 1912 r."

3. Flagi Albańskiej Partii Narodowo-Bałkańskiej (1929). Albański badacz, uczony, orientalista i członek-założyciel Komitetu Paneuropejskiego w Albanii, Osman Myderrizi, zaproponował pomysł przyszłej flagi narodowej w ramach flagi nowej Konfederacji Bałkańskiej. Zainspirowana wydarzeniami politycznymi, które zbiegły się z ówczesnym ruchem pacyfistycznym w Europie, flaga była szczególnie znana ze względu na symbol kręgu gwiazd, obecny dziś na oficjalnej fladze Unii Europejskiej. Obie flagi przymocowane do tego samego masztu zostały opisane zgodnie:

"W cieniu tej flagi, symbolu braterstwa i jedności, narody Bałkanów odnajdą wolność, szczęście i honor" - Przyszła flaga Albanii w ramach Konfederacji Bałkańskiej; Paryż 1929

4. Flaga autochtoniczna (2014). W dniu 14 października 2014 roku około godziny 21:27 czasu lokalnego został przerwany mecz piłki nożnej Serbia-Albania rozgrywany w ramach rundy kwalifikacyjnej turnieju UEFA Euro 2016. W tym momencie nad nocnym niebem Belgradu powoli zbliżała się do boiska powiewająca flaga zwisająca z drona. Flaga na czarnym tle przedstawiała mapę pokrytą odmianą albańskiej flagi narodowej, obejmującą terytoria poza obecnymi granicami Albanii, wraz z portretami Ismaila Qemali i Isy Boletiniego z napisem „AUTOCHTON”. Mapa przypomina w pewnym stopniu etnograficzną mapę Albanii Nikolli Lako z 1913 r., uzyskaną przez Amerykańskie Towarzystwo Geograficzne w 1921 r. Podobne mapy potwierdzające historyczny zasięg etnograficzny ludności albańskojęzycznej zostały potwierdzone przez wcześniejszych autorów, takich jak Lejean (1861), Mirkovich (1867), Kieperta (1876), Saxa (1877) i Markezinisa (1905)

5. Flaga samozwańczej Republiki Chamerii (2016). Pisarz i poeta Atdhe Geci, nominowany przez tzw. all-inclusive zgromadzenia Chamsów i Arvanitów, 30 października 2016 roku ogłosił Chamerię, Republiką. Festim Lato, główny organizator i finansista wydarzenia, miał pełnić swoją funkcję jako Premier. Projekt flagi jest wzorowany na fladze narodowej i przedstawia herb w niebieskiej koronie z molosem w pozycji skokowej

6. Flaga Çerçiza Topulli (2018). Flaga podniesiona podczas meczu piłki nożnej Ligi Narodów UEFA pomiędzy Albanią a Szkocją, który odbył się 17 listopada 2018 r., przedstawia figuranta Çerçiza Topulli, przywódcy albańskiej partyzantki, ubranego w tradycyjny kapelusz bez ronda, niechlujne włosy i brodę. Obraz, choć niepowiązany, jest zaskakująco podobny do Che Guevary, co czyni go jeszcze bardziej interesującym, gdy weźmie się pod uwagę wspólnie wpisane pierwsze dwie litery imienia Çerçiz pisanego jako „Çe”, wymawiane są dokładnie tak, jak hiszpański odpowiednik „Che”

7. Flaga Isy Boletiniego (1910). Flaga Isy Boletiniego została po raz pierwszy użyta na zgromadzeniu Isniq w 1910 r. Później została podniesiona na szczycie wzgórza w Visekovcu i 12 sierpnia 1912 r. Boletini wraz z trzydziestoma swoimi ludźmi niósł ją ulicami Skopje, który w tym czasie był częścią Vilayet w Kosowie. Tej samej flagi użyto we Wlorze, kiedy Boletini i kawaleria złożona z czterystu bojowników wkroczyły do miasta w dniu, w którym Albania ogłosiła niepodległość

"Flaga jest wykonana z czerwonego jedwabiu, obramowana złotymi frędzlami, a w jej centrum znajduje się czarny dwugłowy sęp z głowami węża patrzącego w dół"

Nagrodzony tytułem Bohatera Ludu, Boletini był wybitną postacią w ruchu na rzecz niepodległej Albanii. Jest przedstawiony na obrazie Nikolet Vasii, który zainspirował słynną scenę w filmie Nëntori i Dytë z 1982 r., w której Boletini klęczy i całuje albańską flagę, podczas gdy Ismail Qemali i inni uczestnicy przyglądają się

8. Flaga Komitetu Obrony Narodowej Kosowa (1918). Komitet „Narodowej Obrony Kosowa” został utworzony w Szkodrze 1 maja 1918 r. Jego głównym celem była niepodległość Albanii, która została wyłączona z jakiegokolwiek protektoratu, oraz włączenie Kosowa do swoich granic. Najwyższy symbol flagi używanej przez komitet, pentas w kształcie kwiatu, można zobaczyć na zdjęciu z 1916 r. baneru wiszącego w szkole dla dzieci w Gjakovë, co wskazuje, że był to powszechnie używany symbol w tym regionie

9. Flaga narodowości albańskiej w Jugosławii (1986). Po długich dyskusjach władz państwowych na temat regulacji używania flag mniejszości etnicznych w Jugosławii ustalono, że obywatele Albańczycy mogą używać flagi narodowości albańskiej, ale tylko w harmonii i wyraźnie manifestując „suwerenność państwową i terytorialną oraz ich integrację w Jugosławii”. Flaga narodowości albańskiej jest definiowana przez tę grupę etniczną jako jej własny symbol, który wyraża uczucia świadomości narodowej. Ilustrację flagi opublikowała gazeta „Zëri” 8 listopada 1986 r.

10. Flaga Dardanii (1992). Flaga Prezydium Kosowa, powszechnie znana jako „Flaga Dardanii”, została wymyślona przez Ibrahima Rugovę w 1992 r., ówczesnego przywódcę politycznego Autonomicznej Prowincji Kosowa, który starał się o uznanie niepodległości po rozpadzie Jugosławii. Flaga o wymiarach 1 x 1,5 m długości jest przedstawiona na ciemnoniebieskim tle, które symbolizuje pokój. W centrum znajduje się okrągła pieczęć składająca się z dwugłowego czarnego orła, symbolu narodowego ludności albańskiej w Kosowie. Czerwone tło wewnątrz pieczęci, otoczone złotym paskiem, symbolizuje władzę. Sama tarcza uosabia królewski charakter Kosowa. Dwie sześcioramienne gwiazdy umieszczone na złotym tle symbolizują ruch słońca i życia i uważa się, że mają średniowieczne albańskie pochodzenie. Czerwone i czarne pola reprezentują kolory flagi narodowej. Biały baner unoszący się przed tarczą ilustruje biały kolor plis i tradycyjnego stroju. Na banerze widnieje napis DARDANIA, starożytna nazwa Kosowa. Złoty heksagram nad orłem został zapożyczony z flagi Skanderbega. Obecnie flaga jest oficjalnie używana przez prezydenta Kosowa

11. Flaga Armii Wyzwolenia Kosowa (1998). Emblemat na fladze Armii Wyzwolenia Kosowa został stworzony przez Adnana Asllaniego, grafika, aktywistę i członka Ruchu Ludowego Kosowa (LPK) z wioski Strezoc, dzisiejszego Presevo. Emblemat powstał pod koniec grudnia 1997 r., a w kolejnych tygodniach rozpoczęto jego masową produkcję w fabryce tekstyliów w Szwajcarii, gdzie wydrukowano pierwsze egzemplarze. Czerwony symbolizuje kolor krwi i flagi narodowej. Żółty, który promieniuje jak złoto, symbolizuje słońce i światło, które żołnierze UÇK przynieśli na ziemie, których bronili. Emblemat został następnie zaadaptowany jako symbol podczas konfliktów w Presevo i Macedonii

0 notes

koval-ptaki-birds · 7 months ago

Text

197) Nothura minor; kusacz mały, lesser nothura - gatunek kusacza występującym w siedliskach suchych trawiastych w tropikalnych regionach środkowo-wschodniej Ameryki Południowej.

Nothura mniejsza występuje w częściach południowo-wschodniej Brazylii[3], a ostatnio w jednym miejscu w środkowo-wschodnim Paragwaju. Znaleziono ją w Parku Narodowym Brasilia, Rezerwacie Biologicznym IBGE Roncador i Taguatinga w Dystrykcie Federalnym, Parku Narodowym Emas i Luziânia w Goiás oraz Parku Narodowym Serra da Canastra i Parku Narodowym Serra do Cipó w Minas Gerais, Stacji Doświadczalnej Itapetininga i Stacji Doświadczalnej Itirapina w São Paulo oraz w Laguna Blanca, departamencie San Pedro.[5]

IUCN sklasyfikowała ten gatunek jako narażony ze względu na fragmentację populacji i utratę pierwotnego siedliska.[1] Jego zasięg występowania wynosi 3000 km2 (1200 mil kwadratowych), a szacunki dotyczące dorosłych ptaków z 2000 r. określają go na około 9000, co może być nieco liberalne.[5] Siedliska zamieszkiwane przez nothurę mniejszą są szybko niszczone przez zmechanizowane rolnictwo, intensywną hodowlę bydła, zalesianie, inwazyjne trawy, nadmierne stosowanie pestycydów i coroczne wypalanie. Do 1993 r. dwie trzecie regionu Cerrado zostało poważnie lub umiarkowanie zmienione, przy czym większość zniszczeń nastąpiła po 1950 r. Rolnictwo, hodowla, pożary i pestycydy to praktyki, które mają największy wpływ na ten gatunek.[5] Nothura mniejsza jest chroniona na mocy brazylijskiego prawa i jest chroniona w Parku Narodowym Brasília, Parku Narodowym Emas i Parku Narodowym Serra da Canastra, Rezerwacie Biologicznym IBGE Roncador, Stacji Doświadczalnej Itapetininga i Stacji Doświadczalnej Itirapina. Zaproponowano zbadanie odpowiedniego siedliska w Parku Narodowym Serra do Cipó i Parku Narodowym Chapada dos Veadeiros, przy użyciu odtwarzania taśmy. Zaproponowano również zidentyfikowanie innych niechronionych obszarów odpowiedniego siedliska w północno-wschodnim Paragwaju, północnym i zachodnim Minas Gerais i Goiás.[5]

0 notes

keynewssuriname · 11 months ago

Text

President Peru urenlang ondervraagd in ‘Rolexschandaal’

Tijdens een hoorzitting heeft de Peruviaanse president Dina Boluarte verklaard dat een kostbare collectie, waaronder luxe horloges, aan haar was uitgeleend door een vriend. Deze horloges, die ze niet had aangegeven bij haar aantreden, vormen het middelpunt van een rel waarin Boluarte wordt beschuldigd van illegale verrijking. Boluarte gaf toe dat één horloge – een Rolex – daadwerkelijk van haar was. De overige horloges waren in bruikleen, omdat een vriend hoopte dat het dragen ervan door Boluarte gunstig zou zijn voor Peru, zo verklaarde ze. Een week geleden heeft de Peruviaanse Justitie het huis van Boluarte doorzocht in verband met een corruptieonderzoek. Dit onderzoek begon nadat nieuwszender La Encerrona had gemeld dat de president sinds haar aantreden veertien verschillende luxe horloges had gedragen, terwijl haar officiële inkomsten dit niet zouden rechtvaardigen. Twee dagen na de huiszoeking stapten zes ministers uit haar kabinet op. Na een verhoor van ruim vijf uur, dat achter gesloten deuren plaatsvond, erkende Boluarte in een tv-toespraak dat het aannemen van de horloges onverstandig was geweest. Ze benadrukte dat de horloges zijn teruggegeven aan de persoon van wie ze die had gekregen, de gouverneur van de regio Ayacucho. Boluarte beschreef het lopende onderzoek tegen haar als een “leugen” en een “rookgordijn”. De ‘Rolexgate’ heeft de toch al impopulaire Boluarte nog minder geliefd gemaakt bij de Peruvianen. Ondanks deze controverse is de kans klein dat ze zal worden afgezet, aangezien twee recente pogingen van de oppositie om haar af te zetten in het Congres werden afgewezen vanwege de steun van een conservatieve meerderheid. Een jaar geleden begonnen aanklagers een witwaszaak tegen onder andere Boluarte en haar voorganger, Pedro Castillo. Dit onderzoek richt zich op de financiering van de verkiezingscampagnes in 2021. De afgelopen vijf jaar heeft Peru al zes presidenten gekend, waarvan de meeste in verband zijn gebracht met corruptie. Critici beschuldigen ook de huidige regering van een toenemend autoritair karakter. Read the full article

0 notes

rankingbukmacherski · 11 months ago

Text

Jaka była najwyższa wygrana zakładu na wynik meczu FC Barcelona Real Madryt 5:0?

🎰🎲✨ Darmowe 2,250 złotych i 200 darmowych spinów kliknij! ✨🎲🎰

Jaka była najwyższa wygrana zakładu na wynik meczu FC Barcelona Real Madryt 5:0?

Najwyższa wygrana FC Barcelona nad Real Madryt 5:0 była jednym z najbardziej epickich momentów w historii klasyków piłkarskich. Wydarzenie to miało miejsce 25 listopada 2010 roku na stadionie Camp Nou w Barcelonie. Mecz ten był częścią rozgrywek Primera Division, hiszpańskiej ligi piłkarskiej, która zawsze przyciąga największe emocje i uwagę fanów na całym świecie.

FC Barcelona pod przewodnictwem legendarnego trenera Pepa Guardioli podejmowała swoich wiecznych rywali, Real Madryt. Po 90 minutach widowiskowej walki kibice Barcelony mogli świętować niesamowite zwycięstwo 5:0, które na długo zapisało się w historii klubu. Bramki dla drużyny gospodarzy zdobywali tacy gwiazdy jak Xavi, Pedro, David Villa, Jeffren Suarez i przede wszystkim Lionel Messi, który był jednym z głównych architektów tego niezwykłego triumfu.

Mecz ten nie tylko potwierdził dominację Barcelony w tamtym czasie, ale również pokazał siłę drużyny w starciach z najtrudniejszymi przeciwnikami. Zwycięstwo 5:0 nad Real Madryt było wydarzeniem niezwykle emocjonującym dla wszystkich fanów piłki nożnej, a jednocześnie dowodem na potęgę i klasę FC Barcelony podczas tego meczu.

Wygrana ta na zawsze pozostanie w pamięci kibiców obu drużyn jako jeden z najbardziej zapadających w pamięci momentów w historii starć między FC Barcelona i Real Madryt.

Zakład sportowy FC Barcelona Real Madryt to jedno z najbardziej znaczących starć w światowym futbolu. Od lat obie drużyny rywalizują ze sobą zarówno na boisku, jak i poza nim, przyciągając uwagę fanów z całego świata. FC Barcelona, znana również jako Barça, reprezentuje region Katalonii, podczas gdy Real Madryt reprezentuje stolicę Hiszpanii.

Obie drużyny mają bogatą historię sukcesów, zarówno na krajowym, jak i międzynarodowym poziomie. FC Barcelona słynie z technicznego stylu gry, opartego na posiadaniu piłki i precyzyjnych podaniach. Z kolei Real Madryt jest znany z ofensywnego podejścia do meczów, z szybkimi kontratakami i skutecznym wykorzystywaniem okazji strzeleckich.

Mecze pomiędzy tymi dwoma potęgami futbolu zawsze przyciągają ogromne zainteresowanie kibiców. El Clasico, jak nazywa się starcie pomiędzy FC Barcelona a Real Madryt, to jedno z najbardziej oczekiwanych wydarzeń w kalendarzu piłkarskim. Emocje sięgają zenitu, gdy obie drużyny spotykają się na boisku, walcząc nie tylko o zwycięstwo, ale także o prestiż i chwałę.

Rywalizacja pomiędzy FC Barcelona a Real Madryt jest nie tylko sportowa, ale także emocjonalna i kulturowa. Dla fanów obu drużyn wsparcie dla swojego ulubionego klubu staje się często integralną częścią tożsamości. Bez względu na wynik, starcia pomiędzy tymi dwoma zespołami zawsze pozostaną w pamięci kibiców jako niezapomniane chwile futbolowej pasji i rywalizacji.

W meczu pomiędzy FC Barcelona i Real Madryt zawsze bije się o zwycięstwo, przyciągając uwagę fanów piłki nożnej z całego świata. Starcia tych dwóch hiszpańskich gigantów zawsze pełne są emocji, napięcia i spektakularnych akcji. Wynik takiego meczu może być nieprzewidywalny, a kibice z zapartym tchem śledzą każdy detal.

Każde spotkanie między tymi drużynami przyciąga miliony telewidzów i kibiców na całym świecie. FC Barcelona i Real Madryt mają długą historię rywalizacji, co sprawia, że ich mecze są zawsze pełne zaangażowania i intensywnych zmagań na boisku.

Ostatnie starcie pomiędzy tymi dwoma drużynami przyniosło wiele emocji i niezapomnianych chwil dla wszystkich fanów piłki nożnej. Wynik meczu może być kluczowy dla dalszych losów obu drużyn w ligowych rozgrywkach i decydujący o ich pozycji w tabeli. Zarówno FC Barcelona, jak i Real Madryt mają w swoich składach znakomitych zawodników, którzy potrafią wywrócić wynik meczu do góry nogami zaledwie jednym strzałem.

Bez wątpienia spotkania między FC Barcelona i Real Madryt są zawsze emocjonujące i warte obejrzenia dla każdego fana futbolu. Każde starcie tych dwóch drużyn jest wyjątkowe i zapada głęboko w pamięć kibiców, niezależnie od jego wyniku.

W świecie zakładów sportowych, rekordowa wygrana zawsze przyciąga uwagę. Jest to sytuacja, w której ktoś dokonuje zakładu na określoną imprezę sportową i odnosi spektakularny sukces, zdobywając ogromną kwotę pieniędzy. Takie wydarzenia stają się często tematem gorących dyskusji wśród pasjonatów zakładów bukmacherskich.

Rekordowa wygrana zakładu sportowego może mieć różne formy. Czasami to pojedynczy gracz trafiał w przewidywania, a innym razem grupa osób dzieliła się wygraną. Bez względu na szczegóły, warto podkreślić, że taka sytuacja może zmienić życie zarówno zwycięzcy, jak i osób z nim związanych.

Co ciekawe, rekordowe wygrane zakładów sportowych zdarzają się w różnych dyscyplinach sportowych. Mogą być to zakłady na mecze piłki nożnej, tenisa, koszykówki czy nawet wyścigi konne. Ważne jest, aby podkreślić, że zakłady sportowe mają swoje ryzyko i nie zawsze kończą się sukcesem. Jednak gdy fortuna się uśmiecha, może to przynieść niezapomniane chwile radości i spełnienia.

Wygrana w zakładzie sportowym, zwłaszcza rekordowa, może być inspiracją dla innych graczy oraz stanowić potwierdzenie, że czasem warto postawić na swoje przeczucia i marzenia. Jednak należy pamiętać, że zakłady sportowe powinny być traktowane jako forma rozrywki, a nie sposób na pewne zyski. Warto cieszyć się z wygranej, ale również zachować zdrowy rozsądek i odpowiedzialność w grze.

FC Barcelona i Real Madryt to dwie najbardziej znane i renomowane drużyny piłkarskie nie tylko w Hiszpanii, ale na całym świecie. Ich rywalizacja towarzyszy fanom obu klubów od wielu lat i wciąż przyciąga uwagę milionów kibiców z całego świata. W historii meczów między tymi dwoma potęgami futbolu zdarzyło się wiele emocjonujących momentów i niezapomnianych spotkań.

Pierwsze starcie między FC Barcelona a Real Madryt miało miejsce w 1902 roku, kiedy to Barcelona wygrała 3:1. Od tamtej pory obie drużyny spotykały się regularnie na boisku, tworząc jedno z największych derby w historii futbolu. Mecze pomiędzy Barceloną i Realem zawsze przyciągały uwagę kibiców ze względu na intensywną rywalizację i piękny futbol, jaki prezentują obie ekipy.

Jednym z najbardziej pamiętnych meczów między FC Barcelona a Real Madryt był finał Ligi Mistrzów w 1998 roku, kiedy to Barcelona pokonała swojego rywala 3:1 po bramkach Ronaldinho i Rivaldo. To historyczne zwycięstwo na pewno zapadło w pamięci fanów obu klubów na zawsze.

Inne emocjonujące spotkania obejmują El Clasico w 2010 roku, gdy Barcelona pokonała Real Madryt 5:0, prezentując fantastyczny futbol pod wodzą Pepa Guardioli. To był jedyny raz, kiedy Barcelona zdobyła pięć bramek w meczu z Realem na Santiago Bernabeu.

Podsumowując, historie meczów między FC Barcelona a Real Madryt są pełne niespodzianek, emocji i pięknego futbolu. Ta legendarna rywalizacja na zawsze pozostanie jedną z najbardziej pasjonujących w historii piłki nożnej.

0 notes