#tijdelijke tekening

[joriekerottier]

juni, 2024

[onnodig-genederlands]

so-so-fried-ren.tumblr.com/post/730400911364603904/this-new-kafka-story-goes-hard

Stel je voor dat je op een dag op komt dagen op werk en mensen zijn van "Jezus Christus er is hier een lijk", drijven je naar een achterkamertje en iedereen die je ziet is het er mee eens dat er nu een lijk is waar jij zit, met de gepaste hoeveelheid schok en afschuw. Je denkt dat het een soort grap is die ze uithalen, maar de mensen waarvan je weet dat ze niet van geintjes houden, of die niet zo goed zijn in acteren, behandelen je als een lijk. Ze gaan ongemakkelijk heen en weer tussen over je praten alsof je er niet bent, en vriendelijk vragen of je stil kunt zitten terwijl ze uitvogelen wie ze horen te bellen in het geval dat er willekeurig een dood lichaam op komt dagen.

ambulancepersoneel komt langs, bestuderen je grondig en zijn het er mee eens dat hoewel ze geen duidelijk teken van overleiden kunnen zien, je inderdaad dood bent, en vragen je in de ambulance te klimmen. Je wordt meegenomen naar de tijdelijke lijkenopslag van het ziekenhuis.

Onderweg vraag je of dit soort dingen vaak gebeuren, en terwijl ze je niet aan willen kijken, is het ambulancepersoneel het ermee eens dat ze nog nooit een pratend lichaam hebben gehad, al trekken ze het feit dat je uit jezelf beweegt niet in twijfel.

Je wordt uiteindelijk naar het mortuarium geleid, waar je een plaat krijgt aangewezen om op te liggen, en inmiddels stel je geen vragen meer en klim je op de kadaverplank en ga je liggen, misschien doe je een dutje, met geen idee wat er nu gaat gebeuren.

Dan wordt je wakker als iemand het mortuarium binnen loopt, en die zich absoluut de tering schrikt als je beweegt en ze zijn zo van: "gast, wat de fuck, je hoort hier niet te zijn. Dit is een plek om dode lichamen op te slaan." En als jij bent van: "ah, sorry man, ik dacht dat ik een dood lichaam was," hebben ze geen idee of je een grapje maakt of niet, en het boeit ze niet, je wordt weggejaagd.

En je gaan gewoon naar huis en je doucht, komt gewoon weer naar werk de volgende dag en niemand vraagt zich iets af.

En dat is min of meer hoe die mieren zich waarschijnlijk voelen als wetenschappers hun besproeien met Het Feromoon Waar Dode Mieren Naar Stinken, en rondhangen o[ de dodenmierenhoop totdat de geur wegtrekt."

"Ik zat te wachten op de onthulling van wat voor sociaal issue dit een metafoor voor was, dus het einde sloeg me recht in het gezicht."

"Dit nieuwe Kafka verhaal gaat snoeihard."

[datingforgeeks]

Hallo allemaal!

De laatste weken kreeg ik vaak de vraag of het mogelijk was om direct bij mij een gesigneerd exemplaar van het laatste Dating for Geeks album te bestellen, en een aantal keer de vraag of dat ook mogelijk was met eerdere delen uit de reeks. En dat is NU tijdelijk weer mogelijk!

Tot donderdag 21 november (dus nog een kleine twee weken) neem ik bestellingen aan voor persoonlijk gesigneerde Dating for Geeks albums. ALLE zestien delen uit de serie zijn weer beschikbaar, dus ook de delen die voorheen compleet uitverkocht waren. Dit is HET moment om je verzameling compleet te maken! Want dit is meteen ook de laatste keer dat ik het mogelijk maak om online gesigneerde boeken bij me te kopen. Natuurlijk blijf ik wel gewoon af en toe signeren op stripbeurzen en conventies, als ik er aanwezig ben, maar dit wordt de allerlaatste keer dat ik aan mijn eetkamertafel voor jullie in albums ga zitten tekenen.

Hoe gaat het allemaal in zijn werk? Nou, zo:

1: Maak geld over op mijn rekening! Boeken kosten €10,- per stuk en de verzending binnen Nederland kost je €6,- (€11 als je ergens anders in Europa woont!) voor 1 tot en met 5 boeken en €9,- (€20 als je ergens anders in Europa woont, sorry!) bij meer dan 5 boeken. Tel alle kosten bij elkaar op en maak het totaalbedrag over op rekeningnummer NL02 INGB 0652 2481 60 ten name van K Rubenis. Vermeld bij de mededelingen je naam en woonplaats.

2: Stuur daarna een e-mail met je naam, adres en welke boeken je wil ontvangen naar datingforgeeksshop@gmail.com. Vermeld ook voor wie de boeken gesigneerd moeten worden, en of je eventueel een voorkeur voor een bepaalde tekening hebt. Niets te ingewikkeld, alsjeblieft! Hou het bij één personage. Als je geen voorkeur doorgeeft, doe ik gewoon “iets leuks”.

3: Ga in de laatste week van november / eerste week van december bij je brievenbus zitten wachten op je bestelling! Je moet dus nog wel even geduld hebben, als je nu bestelt, want de boeken worden echt pas eind november verzonden!

Het is tot donderdag 21 november mogelijk om te bestellen! Daarna sluiten de bestellingen zodat ik zelf de boeken bij mijn uitgever kan bestellen en ze op tijd in huis heb om ze te signeren en naar jou te versturen voor de feestdagen beginnen. En er is een grote kans dat ik gedurende die signeersessies af en toe het tekenen ga live streamen op Facebook. Ik kan nog geen tijden noemen, het hangt volkomen af van hoeveel tijd ik heb, tegen die tijd. Ik laat het jullie zo snel mogelijk weten.

Dus, ren naar je rekening en e-mail, bestel die boeken en maak je gesigneerde Dating for Geeks collectie compleet! En zolang de voorraad strekt, zal ik ook bij iedere bestelling een exclusieve print of iets minder exclusieve ansichtkaart of sticker uit het Dating for Geeks archief meesturen, als extra‘tje!

Groetjes!

Kenny.

[rotterdamvanalles]

Kramen, paviljoentjes en gekleurde polyester afdakjes op het Beursplein tijdens de Manifestatie C70, 1970.

Rotterdam kiest voor de viering van het zilveren bevrijdings- en wederopbouwfeest ‘de communicatie’ als thema. Rotterdammers en bezoekers moeten in contact gebracht worden met de stad en de stormachtige ontwikkeling die Rotterdam heeft doormaakt sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog.

De manifestatie moet aantonen dat werkstad Rotterdam en leefstad Rotterdam toch hand ik hand kunnen gaan. Om de feestelijke ontmoeting van mens en stad te realiseren worden kosten nog moeite gespaard. Vijf maanden lang, van mei tot en met september 1970, zal de stad in het teken staan allerlei zeer uiteenlopende activiteiten van culturele, sportieve en educatieve aard. In tegenstelling tot de eerdere manifestaties speelt het hoofdprogramma van C70 zich af in het centrum van de stad. De Rotterdamse ondernemer en vicevoorzitter van de Kamer van Koophandel, Anton Fibbe, is benoemd als organisator. Wederopbouwarchitect Herman Bakker (bekend van o.a. het winkelcentrum Zuidplein, de Leuveflat en de Maastorenflat) is verantwoordelijk voor de vormgeving van de nieuwe tijdelijke bouwwerken in de binnenstad. In het centrum verrijzen tientallen cafeetjes en eethuizen. Zo ondergaat vooral de Coolsingel een metamorfose. Door de komst van allerlei horeca met terrassen, buitenexposities, paviljoens, een lint van driehoekige polyester afdakjes in diverse kleuren, wandelroutes en bloembakken verandert de binnenstad in een vrolijke promenade van ruim tweeënhalve kilometer. C70 bezoekers kunnen zich in een kabelbaan over het Weena, de Coolsingel, de Binnenweg en de Karel Doormanstraat laten voeren en in vogelvlucht alle attracties zien die vijf maanden lang in het centrum staan opgesteld.

De fotograaf is Anna de Ruijter en de foto komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt eveneens uit het Stadsarchief Rotterdam.

2022

[defietssite]

Na het recente faillissement van e-bikefabrikant Huyser is de hoop nu gevestigd op een doorstart. Volgens curator Amos Kroll hebben tot nu toe acht geïnteresseerde partijen zich gemeld. In afwachting van meer duidelijkheid over een mogelijke doorstart ligt het werk bij Huyser echter stil. Reden Voor Het Faillissement Het faillissement van Huyser is volgens Kroll voornamelijk het gevolg van tegenvallende verkopen na de coronaperiode. “De vraag naar fietsen was een tijd geleden enorm, en wachttijden bij leveranciers liepen flink op. Om aan de vraag te voldoen, zijn veel bestellingen geplaatst. Maar toen viel de markt stil, wat leidde tot ernstige liquiditeitsproblemen,” legt Kroll uit. Hij voegt toe: “We hebben geprobeerd het contract met de Chinese leverancier open te breken, maar dat leverde niet het gewenste resultaat op. Dit conflict veroorzaakte frictie, waardoor het moeilijker werd om aan fietsen en onderdelen te komen.” Naast de problemen met de Chinese leverancier, speelden er ook complicaties met een Slowaaks assemblagebedrijf. Hoewel Huyser formeel geen partij is in dit conflict, ondervond het bedrijf hier wel negatieve gevolgen van. Financiële Situatie En Pogingen Tot Herstel De schuldenlast van Huyser is volgens Kroll ‘substantieel’. De belangrijkste schuldeisers zijn de bank, de Belastingdienst, en de Chinese leverancier. Het bedrijf heeft een poging gedaan om de financiële situatie te stabiliseren via een Whoa-procedure. Deze poging was echter kansloos vanwege acute liquiditeitstekorten. Internationale Belangstelling Voor Doorstart Ondanks het faillissement is er nog hoop dat het merk Huyser niet zal verdwijnen. Acht partijen, zowel uit Nederland als internationaal, hebben interesse getoond in een doorstart. De meeste potentiële overnamekandidaten zijn actief in de tweewielerindustrie. Kroll is optimistisch over de kansen op een doorstart. “De interesse is een goed teken. Of er echt een doorstart komt, hangt af van de plannen van deze partijen. Ook moeten we kijken naar de rol van de Chinese leverancier. Is die nog nodig, en wat willen ze?” zegt Kroll. Hij verwacht dat er binnen twee à drie weken meer duidelijkheid zal zijn over de toekomst van het bedrijf. Geen Garantie En Service Voor Dealers Bij het faillissement had Huyser nog ongeveer zeventig dealers in Nederland en België. Deze dealers zijn inmiddels geïnformeerd en worden later opnieuw op de hoogte gebracht van de laatste ontwikkelingen. Momenteel kunnen dealers geen aanspraak maken op garantie of service, aangezien de bedrijfsactiviteiten tijdelijk zijn opgeschort. “Ik moet doen wat goed is voor de boedel,” zegt Kroll. “Het verwerken van garantieaanvragen kost geld en levert niets op. Daarom kunnen we dat nu niet faciliteren.” De zes medewerkers van Huyser zijn vrijgesteld van werk, maar kunnen indien nodig weer opgeroepen worden als de situatie verandert. Foto: Huyer Read the full article

[quran-audio-multilingual]

De Koran bevat veel verwijzingen naar Gods bestaan, Zijn eenheid en de Tekens van de Schepping. Het spreekt over het eeuwige leven van het Hiernamaals, de tijdelijke aard van het leven op Aarde, details over het leven van de profeten en hoe een goed leven te leiden en meer.

[jurjenkvanderhoek]

MARJO POSTMA SCHUILT HAAR WERK IN BESTAANDE TEKENINGEN

Over het algemeen en doorgaans wil ik objectief een tentoonstelling ingaan. De werken zonder vooroordeel en kennis van zaken bekijken. Ofwel wil ik niet vooraf geïnformeerd worden over wat ik sta te gaan zien. Ik laat me verrassen, althans dat is de bedoeling. Het gaat niet altijd op, want ik kom natuurlijk ander werk van eenzelfde kunstenaar weer eens tegen. Dan ken ik het verhaal van die maker vooraf en heb misschien op voorhand al een mening klaar. Natuurlijk zijn er kunstenaars die mij met nieuw werk kunnen intrigeren. Dat er een nieuw verhaal te vertellen is of dat er een andere ingang is tot hetzelfde verhaal.

Overwegend heb ik geen moeite met de werkelijkheid evenmin als met de abstracte wereld en veel wat daar tussenin en -door zweeft. Ieder isme en elke stijl kan me boeien en daar kan ik iets van vinden. Maar het werk dient te spreken, de compositie heeft het verhaal. Hoe het tot stand komt is van minder belang. Hoewel het wel fascinerend is. Het werk is het resultaat van het maakproces, het eindproduct. Daarin is de idee en de inspiratie van de kunstenaar samengebracht. Het verhaal ligt opgesloten in het kunstwerk en met het juiste woordenboek kan ik dat lezen. Maar een handleiding heb ik niet nodig. Spreek ik de taal niet, dan doe ik moeite deze te leren. Door te kijken kan ik ervaring op doen. Het zien geeft gevoel.

Laat ik ervan uitgaan dat ik me niet tevoren heb ingelezen. Dat ik me onbevangen en vrijmoedig begeef in de wereld van Marjo Postma. Dat ik pas op een ander moment in een volgend blog inga op achtergrond en reden. Wanneer ik de catalogus bij deze tentoonstelling in Galerie Getekend bespreek. Eigenlijk is dat boek het beeldverslag van een tijdelijke werkplek, een artist in residence, in Pergola, Italië. En is de expositie daar dan een keuze uit, aangevuld met nieuw werk. Beide kunnen dus heel goed zonder elkaar gaan. Het ene heeft minder meer met het andere van doen. Het boek is een verwerking, de expositie een nawerking. Want de kunstenaar moet door.

Dwelling in Drawing. Een schuilplaats vinden in het tekenen. De tekening is onderdak voor de idee. Postma gebruikt oude architectuurtekeningen om op te werken. Deze bestaande ondergrond is het onderkomen waar haar tekening in verblijft. Een huis om de kunst in te laten schuilen. Die bestaande tekeningen hebben gebruikssporen, zijn verkleurd en beduimeld. De kunstenaar geeft deze als het ware een nieuw leven door daar een kleurig motief op aan te brengen. Een abstracte gedachte uitgewerkt in een non-figuratieve figuratie. Een vorm die wel verbinding maakt met de werkelijkheid, maar deze daarna meteen weer loslaat en een eigen realiteit laat zien.

De bestaande lijntekening, een technische uitwerking van de idee voor een bouwwerk, wordt door Postma wel gebruikt om op te reageren. Maar ook is de reactie wel tegendraads en heeft weinig van doen met wat er aan ten grondslag ligt. Toch is deze eigenzinnige tegenbeweging ook een antwoord op de retorische vraag van het gedateerde document. Het zet bestaande belijning scherp aan, vult gekadreerde vormen kleurig in. Maar laat niet wat eerder op papier werd gezet helemaal verdwijnen. Het verleden blijft doorschijnen in het heden. Zo verbindt Postma het zijn van de tijd. Legt een relatie met wat was en wat er nu is. Want zo is het, zonder verleden is er geen heden. Ze laat zich leiden door de vroegere tijd, het is de achtergrond van haar tegenwoordige tijd.

De composities doen mij denken aan de krabbels die ik wel in de kantlijn tekende tijdens een suffe les op school of een slome vergadering. Dromerig ging mijn rede dan met me aan de haal en verliet de tijd om in een andere dimensie terecht te komen. Dan schetste ik mijn gedachte op papier. Zo lijkt Marjo Postma te werk te zijn gegaan. Haar gedachten dwalen echter van het bestaande papier af, stijgen uit boven het verdwenen moment en vormen een nieuwe tijd. In afzondering buiten het rumoer is het een toevluchtsoord voor de idee. Terug geworpen op haarzelf uit ze zich op een eigen bijzondere manier. De onderliggende tekening biedt haar houvast, het resultaat geeft mij te denken.

De tekeningen zijn zoekplaten. Een ontdekking om te achterhalen waar de oorsprong van de uitkomst ligt. Maar eigenlijk is dat van geen belang, om zo diep in de materie te duiken. Om precies te weten wat je bekijkt. De mens zoekt altijd een houvast, een verbinding met de werkelijkheid. En wanneer deze er niet is vult de gedachte die als vanzelf in. Associatief leg ik verbindingen. Gaat mijn blik relaties aan met wat ik zie. Knoop loszittende draadjes aan elkaar. Volg ik geschetste lijnen tot mijn zicht een complete voorstelling heeft gemaakt. Verlicht is mijn geest gehelderd, heb ik antwoord op mijn vraag: wat zie ik?

Dwelling in Drawing. Marjo Postma, tekeningen. Expositie bij Galerie Getekend, Stationsstraat 6 in Heerenveen. 17 maart tot en met 5 mei 2024.

[paardencoach]

Paardencoaching voor het coachpaard

Een enkele keer gebeurt het dat een paard niet alleen helpt met coachen, maar dat hij zelf ook geholpen wordt door de coaching. Een mooie ervaring, maar wel iets waar ik als coach niet altijd op bedacht ben. 

Onlangs heb ik samen met Pascal en Mo een coachee geholpen om een rouwproces door te gaan. Het was me al opgevallen dat Mo heel graag bij deze sessie wilde zijn. Van tevoren had ik met Pascal afgesproken dat hij zou helpen, maar Mo liep uit zichzelf mee. En dat mag natuurlijk! Het gebeurt wel vaker dat een paard aangeeft bij een sessie te willen zijn. Dan voelen ze een bijzondere band met de coachee of het onderwerp en hebben dan ook een duidelijke boodschap over te brengen.

Na afloop van de sessie, hebben coachee en ik de paarden uitgebreid bedankt voor hun mooie en fijne hulp - een teken voor alle deelnemers dat de coachsessie echt voorbij is en dat iedereen alle energie mag loslaten en weer helemaal zichzelf mag zijn. Een manier van werken die heel goed werkt!

Maar dit keer ging het anders. De volgende ochtend kreeg ik een berichtje van de eigenaar van Mo dat hij de hele avond tot aan die ochtend heel onrustig was. Hij was duidelijk uit zijn doen. Ze vroeg wat het kon betekenen en wat er tijdens de sessie de vorige dag was gebeurd? Ik beloofde dat ik contact zou leggen met Mo.

Ik was een beetje geschrokken. Hadden we dan toch niet goed afgesloten? Had ik iets niet gezien of gevoeld bij Mo? Toen ik het hem vroeg, liet hij me verdriet voelen. Normaal kan ik dan ook invoelen of het zijn eigen verdriet is of dat van coachee. Maar dit keer was dat niet duidelijk voor me. Daaruit maakte ik op dat het van beide een beetje was.

We hebben gepraat. Ik heb hem uitgelegd dat rouwen bij ons leven op aarde hoort. Hier is alles tijdelijk. Onherroepelijk komt aan alles een einde: het leven, zoals dat van Tinky een tijdje geleden, regenbuien die misschien wel intussen oneindig lijken, lekkere hapjes die hij regelmatig krijgt. Alles stopt op enig moment en moet losgelaten worden - het is niet anders, hoe moeilijk dat soms ook is. Overigens herinnerde zijn eigenaar me er achteraf aan dat Mo, toen hij pas bij ons op stal was, inderdaad heel veel moeite had om zijn oude leven als draver los te laten. En dat we daar ook echt wel even aan hebben gewerkt om hem daarbij te helpen.

Het andere stukje verdriet dat hij me liet voelen, was van coachee. Maar, vertelde ik hem, dat hoeft hij niet te dragen. Dat is haar stukje, waar ze nu zelf mee aan de slag is. Wij zien haar weer over een week of twee. Dan kunnen we haar verder helpen, en dat is in de eerste plaats mijn verantwoordelijkheid. Ook die hoeft hij niet op zich te nemen. Hij mag nu gewoon Mo zijn, een mooie, grote, lieve jongen en genieten van de zon én de regen én de lekkere hapjes die hij krijgt.

Intussen is het weer allemaal goed, hij kan weer glimlachen. De rust is terug.

[isrnws]

Veiligheidsadvies voor Joden

Er zijn honderd en één manieren om verzet te plegen en er zijn honderd en één momenten om je identiteit te tonen maar er zijn enkele manieren waarop je het beter op een slimme manier doet. De afgelopen dagen zijn in de wereld al 1 dode en verschillende gewonden gevallen bij confrontaties tussen Joden en Hamas zombies. Dit zijn kleine praktische dingen om je leven gemakkelijker te maken. De meeste ga je waarschijnlijk niet nodig hebben maar je gaat blij zijn als je ze in orde hebt gebracht voor dat er iets gebeurt als je ze nodig zult hebben. Veiligheidspreventie is je voorbereiden op het ergste zodat de rest zo erg niet kan worden. Maar uit de analyse van een aantal incidenten blijkt dat ze door de Hamas TikTok zombies ook gebeuren door een onmiddellijke reactie waarbij de dader blindelings onmiddellijk reageert op de Jood of het Israëlische teken zonder daarbij na te denken en ook niet meer stopt. Dit heeft zelfs ISIS niet kunnen bereiken. Sommige mensen zijn echte tijdbommen geworden. U moet niet enkel rekenen op politie of de overheid om u te beschermen. U moet ook zelf een aantal maatregelen nemen omdat u nooit weet of een Hamas TikTok zombie rond u op een bepaald moment gewoon explodeert in provocatie, duw- en trekwerk of met zijn wagen in uw voorgevel wilt rijden. Bereikbaarheid - Het eerste nummer in je telefoon is het nummer van de politie. - Je maakt in een lijst of groepmet alle telefoonnummers van je familie - Je maakt een afspraak om een verborgen noodoproep te doen zonder te spreken (vb 5 keer laten bellen en afleggen waardoor die persoon weet dat je in gevaar verkeert). - Activeer de locatie van elkaars telefoon op elkaars telefoon zodat je altijd weet waar je bent. - Zorg dat je telefoon altijd is opgeladen, koop een losse batterij en zorg dat je telefoon altijd aanstaat en als hij op stil staat dat er een sterke vibratie is. - Zorg dat je telefoon dicht bij de hand hebt. - Zorg wel dat je telefoon niet te zichtbaar is of niet gemakkelijk afneembaar is. - Gebruik niet je noodtelefoon om te filmen vb (hij kan uit je handen worden genomen). Je noodtelefoon kan dus een tweede kleinere telefoon zijn. - Zorg dat je laadkaart of abonnement van je telefoon in orde is - Leer de belangrijkste nummers uit je hoofd zodat je ze kan bellen vanop een andere telefoon - Het is beter - zeker als je Jood-zijn heel zichtbaar is van in bepaalde gevallen NIET alleen te zijn en als je dat toch bent en in een omgeving komt waar je zou kunnen bedreigd worden te weten hoe je kunt vertrekken. Identiteit online - Niemand moet je echte naam weten online als je actief wilt gaan posten online over Israël en Hamas en daarbij de confrontatie niet wilt uit de weg gaan - Er bestaan genoeg tijdelijke en privacy gratis email en andere diensten om je onder een andere naam hetzij waar te registreren onder hetzij welke naam (alleen niet die van iemand anders nemen). - Het is wel niet omdat je onder een andere naam schrijft met een verborgen identiteit dat je kan schrijven wat je wilt. Ergens zal je telefoonnummer of IP connectie wel geregistreerd zijn, hou dus altijd in je achterhoofd dat iemand altijd in België zal kunnen achterhalen wie je bent. - Er is niemand die je verplicht om reacties aan te laten, om mensen niet te blokkeren als je smerigheden schrijven of hun reacties weg te doen. Het is ook goed om ze ook niet te lezen - of enkel de interessante - want dat is beter voor je psychologische gezondheid - Indien men toch informatie over je publiceert (doxing) of je bedreigt met geweld, verkrachting of een aanslag (bedreiging) dan kan je daartegen klacht neerleggen. Maar alleen als je dat als een normale rustige verzetsdaad aanvoelt en niet als een emotioneel geladen daad. - Hou je kinderen zoveel zo ver mogelijk van de beerput van het internet en zeker wanneer het over joden gaat. - Beschouw het zo dat vandaag heel wat mensen TikTok zombies zijn geworden en in feite geen flauw benul hebben van wat er echt speelt en hoe erg de pogrom wel was en neem het hen misschien nu even niet te kwalijk maar begin met TikTok zombies ook geen discussies, in 90% van de tijd zal het je NIET helpen. - Niemand die je niet kent, moet tijdelijk je echte naam kennen als je niet zeker bent van zijn of haar intenties of houding tov je, je kan 'verwesteren' ... en ja, ook in WWII deden Joden dat maar ze werden er niet minder jood door. Het was een tijdelijke kleine bescherming, want Jood-zijn dat is in je hart en hoofd niet op je identiteitskaart. Je spreekt dit best af met je vrienden dat je Hilde Vandevijver noemt of Karel Koolmaker etc .... Gebouwen en lokalen - Overloop alle anti terrorisme procedures die sinds 2016 of vroeger werden opgesteld en controleer of alle contactgegevens kloppen en of iedereen nog weet wat wanneer te doen. - Contacteer de lokale politie en brandweer om na te gaan of hun contactgegevens en procedures rond de bescherming van Joodse en Israëlische gebouwen en vergaderingen nog kloppen en of ze die nog kennen. - Stel samen met de lokale politie een kalender op van de activiteiten voor de komende maand zodat ze weten wanneer ze een verhoogde waakzaamheid nodig hebben. - Het is beter van 1 groter evenement te hebben dan 4 kleine over hetzelfde onderwerp, dus Joodse organisaties zullen hun eigen kalenders eens moeten samenleggen. Het is gemakkelijker een groter event te beveiligen dan 4 kleine op verschillende dagen en plaatsen. - Evenementen die enkel gemeenschapsgebonden zijn moeten niet buiten de gemeenschap publiek gemaakt worden. Zelfs als die openbaar zijn (een herdenking vb). En het is beter van met 50 man veilig te zijn (en in de pers te komen) dan met een paar honderd en heel wat politie of enkele incidenten. - Elke activiteit heeft een veiligheidsprocedure met duidelijke verantwoordelijkheden voor personen. - Bekijk je gebouw als een mogelijk doelwit. Is er een sterke deur met een sterk slot en zonder breekbaar venster ernaast of in de deur ? Is er een achterdeur ? Staan er brandblusapparaten op elke verdieping en liefst niet te ver van de deur/venster (en zijn die nog bruikbaar en weet men hoe ze te gebruiken ?). Wie heeft toegang wanneer en waarom tot welke delen van het gebouw ? Is er een Saferoom ? Waar werkt de mobilofoon wel of niet en is er nog een vaste telefoon (goed idee) ? Bevinden de waardevolle dingen zich vooraan of achteraan het gebouw ? Wat zijn de vluchtroutes en waar moet je naartoe vluchten ? Bij belangrijke gebouwen dient er een verkeerverbod en betonnen blokken te zijn. - Ga niet als kleine groep Joden gaan tegenbetogen bij grote manifestaties maar vraag liever een andere verzamelplaats aan de politie redelijk ver van de grote manifestatie en die ze goed kunnen beveiligen. - Vraag aan de lokale politie van manifestaties bij of langs Joodse of Israëlische gebouwen te verbieden. Indien de organisatoren dit aanvragen is dit om te provoceren niet om te demonstreren. - Indien de gebouwen niet gekend zijn als Israëlisch is het - volgens gekend anti terrorisme advies - beter van het zo ongekend mogelijk te houden en zeker niet gemakkelijk vindbaar en zichtbaar. Het is dan veel gemakkelijker om te ontdekken wanneer de planners op zoek zijn. Haal de uiterlijke kenmerken van je wagen, bel, valies etc .... Dit is natuurlijk minder gemakkelijk voor orthodoxe joden die dus meer met andere veiligheidsmaatregelen zullen moeten rekening houden. Gelieve zaterdag UIT HET CENTRUM van Brussel te blijven als jood voor uw eigen veiligheid. België is zoveel groter en als familie zijn er ook honderden andere dingen die je samen kunt doen. Laat de Hamas Zombies maar brullen en lullen. Het Israëlische leger is Hamas op een dergelijke manier aan het systematisch vernietigen dat Hamas in paniek is en niet meer weet wat te doen. Dit zal niet op 1 dag gebeuren maar elke dag een groot stuk meer. En als de meute is voorbijgetrokken, dan zijn we er weer, opnieuw, keer op keer met steeds meer. Read the full article

[joriekerottier]

ontwikkelsubsidie / zeeuwse kunstenaarsregeling 2024

UITGANGSPUNTEN Ik werk veelal zoals ik als kind speelde: beginnen zonder te weten waarom, spelenderwijs en met de materialen die voorhanden zijn. Altijd zoekend naar wat het betekent mens te zijn. Ik zie het werkproces als een spiraal, om die om zichzelf cirkelt en materialen, ervaringen en indrukken in zich opneemt en weergeeft.      Sinds ik in 2020 moeder werd is er een continue vernieuwing van vertrouwen, flexibiliteit en grenzen bewaken in gang gezet. Dat zijn voorwaarden om ruimte te creëeren voor stilte, openheid en nieuwsgierigheid. Om in de eerste plaats met hart, hoofd en handen te ‘zijn’ in plaats van te ‘doen’. Ik noem dat ‘aandachtig aanwezig zijn’ en ervaar dat als een uitdaging, iets dat niet vanzelf gaat en ingaat tegen de verwachtingen vanuit onze maatschappij.      Mijn aandachtig aanwezig zijn brengt me materialen die voor het oprapen liggen, resten van andere processen en wat me aangereikt wordt door mensen die ik tegenkom. In Vlissingen, waar ik woon en werk, vind ik onder andere vispluis, stenen, schelpfragmenten, verpakkingsmateriaal en bouwafval. Ik maak geen onderscheid tussen organisch en industrieel materiaal. De oppervlakten tonen hun krassen, breuklijnen en kracht, het materiaal is radicaal zichzelf.      In het atelier zoek ik naar hoe het werk een soort vluchtigheid kan krijgen en maak ongefixeerde balpentekeningen op papier van divers formaat. Zodra de tekening ergens getoond word begint deze op te lossen in het licht. Tekenen is een doorlopende verkenning van en toegang tot het onbewuste. De organische vormen van de tekeningen verkennen vragen als waar liggen mijn grenzen qua fysieke en mentale energie, hoe beweegt energie in sociale situaties, wat gebeurd er in mijn en het collectieve onbewuste en wat zijn mijn waarden?      Het beeldend onderzoek vormt zich altijd vanuit het doorvoelen van wat zich om mij heen en in mij afspeelt, van wat ik gelezen heb. Gelezen als in ‘aren lezen’: verzamelen. Informatie uit boeken, uit mijn omgeving, uit wat ik in mij opnam en evaren heb. Het doorvoelen geeft aanleiding tot handelingen en de keuze van het materiaal. Na een reeks beelden kan ik dan terugkijkend zien wat mij onbewust bezig gehouden heeft.      De laatste jaren krijgt het werkproces steeds meer vorm in zoekende, tijdelijke opstellingen. Het gaat bijvoorbeeld om ‘tijdelijke stapelingen’, die bestaan uit allerhande verzamelde materialen, balpentekeningen, objecten en notities. Deze stapelingen bestaan alleen in de tentoonstelling, vallen daarna weer uiteen en kunnen in andere formuleringen weer hergebruikt worden. Dit geldt ook voor werk dat een meer object-achtig karakter lijkt te hebben, zoals archipel, dat inmiddels is vervormt en hergebruikt. Ook tekeningen met krijt op het plaveisel of in het zand op het strand behoren tot de tijdelijke werken in het werkproces.     Het kunstwerk als gefixeerd beeld heeft plaatsgemaakt voor het kunstenaarschap als proces dat altijd doorgaat, zoals het leven zelf ook altijd doorgaat. Door het hernemen van eerder gemaakt werk en het vervormen ervan bouw ik er een uitwisseling mee op waarin dezelfde materialen telkens aangevuld en letterlijk opnieuw gevormd worden.     Ik ben me ervan bewust dat het werk raakt aan vragen rond duurzaamheid, klimaatverandering, ouderschap/kunstenaarschap en mentale gezondheid in onze prestatiemaatschappij. Mijn kunstpraktijk draait niet om activisme, stelling nemen of oplossingen aandragen: het doorvoelen en vorm geven staan centraal. Vertragen, aandachtig aanwezig zijn, verwondering en spelen als oefening om met vertrouwen het onbekende tegemoet te treden. Zo verbind ik mij vanuit de plek waar ik mij bevind met anderen en de wereld.

ONTWIKKELPERIODE mei 2024 – een grijsronde schouder doorbreekt het glooiende veld. ‘Bunker’, is mijn eerste gedachte. Meteen erna: ‘ah, een rots. Uiteraard.’ We rijden door Zweden, op weg naar AIR Slipvillan in Stockholm waar ik twee weken verblijf. Een wereld van contrast met thuisbasis Vlissingen. Op de ferry richting de archipel blijf ik zoeken naar een ‘lege’ horizon – om telkens een volgend eiland te zien opdoemen. Door deze ervaringen werd ineens duidelijk hoezeer mijn artistieke werk en ik als mens gevormd zijn door het landschap, de omgeving waarin ik leef. Waar ik onderdeel van ben. Mijn denken, associaties, beeldend werk en manier van bewegen zijn hiermee voortdurend in uitwisseling. In de ontwikkelperiode wil ik de relatie tussen mijn omgeving en emotionele ruimte onderzoeken. Waaruit bestaat deze uitwisseling? Hoe is zij in beeld terug te vinden? Welke beeldelementen ontstaan in die uitwisseling? Welke betekenissen dragen zij? Ik wil bovenstaande vragen aangaan doormiddel van ateliergesprekken, wandelen in de omgeving, het lezen (verzamelen én theoretische verdieping) en experimenteren in het atelier. In plaats van alle ervaringen en indrukken terug te brengen in één beeld, zie ik voor me dat meerdere ruimtelijke objecten een soort ‘verhaal’ of ervaring weer geven, waar je je doorheen kunt bewegen. Een ruimtelijke tekening die telkens van opstelling verandert, zodat elke bezoeker een andere tekening ontmoet. Zoals de zee altijd anders is, en ook altijd hetzelfde. Deze meer performatieve aanpak zou dan kunnen overlopen van binnen- naar buitenruimtes, van presentatieplek naar openbare ruimte. In het experimenteren met deze vorm van werken wil ik onderzoeken hoe het gebruik van lijnen, perforaties en verzamelingen verbonden is aan mijn loopritme en de manier waarop door het wandelen een relatie ontstaat tussen de wandelaar en de omgeving. Naast solo-wandelingen wil ik graag experimenteren met het fungeren als gids, waarbij ik als gids bezoekers door een omgeving (installatie of buitenruimte) leidt en mijn werk/kijk/denkproces toegankelijk maak. Mijn aanwezigheid als performer/kunstenaar gaat dus een grote rol spelen in deze experimenten. Dit levert structuur op: ik kan maar op één plek tegelijk zijn, heb energie voor een x aantal mensen en geprekken per dag. In tegenstelling tot de 24/7 stroom van online beelden, zal dit werk zich alleen tonen in momenten. 

Oktober 2024 – langs windgevormde bomen en onder overwaaiende vogels loop ik. De duinen als mijn ademhaling. Lijnen in het landschap worden gedachte lijnen, de paalhoofden mijn exoskelet. Eb en vloed sturen mijn positie, langs de voortdurende transformatie van de kust. Theoretisch wil ik graag de verdieping zoeken in ‘Braiding Sweetgrass’ van Robin Wall Kimmerer, waarin zij door haar belichaming van wetenschappelijke, persoonlijke en native wisdom het belang van de relatie tussen mens en land aantoont en inspireert. Ook het boek ‘The lure of the Local’ van Lucy Lippard, een uitgebreid onderzoek naar het zintuigelijke van een plek zal inspireren en mede vorm geven aan de experimenten. Hoe zijn deze inzichten eigen te maken en te relateren aan mijn omgeving?

MOGELIJKE UITKOMSTEN Het vermoeden van nieuwe mogelijkheden in het werkproces wil ik graag fysiek en deelbaar maken in beeldend werk. En zo anderen een ingang geven in mijn artistieke ontwikkeling en het denken over emotionele en fysieke beschikbaarheid van mensen en materialen, en over de invloed van je omgeving op je lichaam, denken en leven. De ontwikkelperiode gebruik ik om de drempel die ik voel naar performatief werken te slechten en de mogelijkheden ervan te onderzoeken. Als de relatie tussen de fysieke en mentale omgeving versterkt, worden uitgangspunten helderder en het werk communicatiever. Het zal mij helpen om projecten en komende subsidieaanvragen helder te formuleren, tijdens AIR’s gerichter verder onderzoek te kunnen doen en de worteling van mijn artistieke praktijk in Zeeland te versterken.

[daklekkageopsporen78]

Omgaan met Daklekkage: een uitgebreide gids voor daklekreparatie

Daklekkage, oftewel daklekkage, is een veel voorkomend probleem waarmee huiseigenaren en vastgoedbeheerders vaak worden geconfronteerd. Een lekkend dak kan tot aanzienlijke schade leiden als het niet tijdig wordt verholpen. In dit artikel onderzoeken we de oorzaken van daklekkage en geven we waardevolle inzichten in hoe daklekken effectief kunnen worden opgespoord, voorkomen en gerepareerd.

Daklekkage begrijpen

Daklekkage verwijst naar de infiltratie van water door het daksysteem, wat om verschillende redenen kan gebeuren:

Weergerelateerde factoren: Extreme weersomstandigheden, zoals zware regenval, storm of sneeuwophoping, kunnen leiden tot schade aan het dak en vervolgens tot daklekkage.

Ouderdom en slijtage: Na verloop van tijd kunnen daken verslechteren als gevolg van natuurlijke slijtage. Dit kan resulteren in scheuren, gaten of verzwakte dakbedekkingsmaterialen, waardoor ze vatbaar worden voor lekkage.

Onjuiste installatie: Slecht geïnstalleerde dakbedekkingsmaterialen, dakbedekking of afdichtingsmiddelen kunnen kwetsbaarheden veroorzaken waardoor water er doorheen kan sijpelen.

Verstopte dakgoten en afvoeren: Opgehoopt vuil in dakgoten en afvoeren kan de stroom regenwater belemmeren, waardoor het zich op het dak verzamelt en uiteindelijk tot lekkages leidt.

Daklekkage detecteren

Het vroegtijdig opsporen van daklekkage is cruciaal om grote schade te voorkomen. Hier zijn enkele tekenen waar u op moet letten:

Watervlekken: Watervlekken op plafonds of muren zijn duidelijke aanwijzingen voor een lek in het dak.

Druipend water: Als u merkt dat er water uit uw plafond druppelt, is dit een duidelijk teken van daklekkage.

Schimmel- en meeldauwgroei: Vocht uit daklekken kan leiden tot de groei van schimmel en meeldauw, wat nadelige gevolgen voor de gezondheid kan hebben.

Beschadigde dakspanen of dakbedekkingsmaterialen: Inspecteer uw dak op ontbrekende, gebarsten of beschadigde dakspanen of dakbedekkingsmaterialen.

Daklekkage voorkomen

Het voorkomen van daklekkage is vaak kosteneffectiever dan het aanpakken van reparaties. Zo kunt u het risico op daklekken minimaliseren:

Regelmatig onderhoud: Plan jaarlijkse dakinspecties om potentiële problemen te identificeren en aan te pakken voordat ze grote problemen worden.

Verwijder vuil: Houd dakgoten en afvoeren vrij van bladeren en vuil om een goede waterafvoer te garanderen.

Snoei overhangende takken af: Overhangende takken kunnen daken beschadigen tijdens stormen, dus knip ze terug.

Juiste installatie: Zorg ervoor dat uw dak correct wordt geïnstalleerd door ervaren professionals in te huren.

Daklekkage repareren

Als u daklekkage tegenkomt, is het essentieel om dit onmiddellijk aan te pakken om verdere schade te voorkomen. Hier volgen de stappen voor het repareren van daklekken:

Identificeer de bron: Lokaliseer de bron van het lek en markeer deze voor reparatie.

Tijdelijke oplossingen: In geval van nood kunt u dakbedekking of kit gebruiken om het lek tijdelijk te stoppen totdat een professional het kan beoordelen en repareren.

Professionele hulp: Neem contact op met een erkende dakdekker om de omvang van de schade te beoordelen en de noodzakelijke reparaties uit te voeren. Ze repareren of vervangen doorgaans beschadigde dakbedekkingsmaterialen, dichten gaten af en zorgen voor een goede afvoer.

Contact us Address: Kraijenhoffstraat 137 A, 1018 RG, Amsterdam, Netherlands Phone: +31-649008139 Email: info@dakspecialist-benelux.nl Map: https://goo.gl/maps/We9mdwT6cyGUDx1h6

[the-greatwar]

Deze Groingebunker werd niet alleen door de Belgische troepen ingericht en gebruikt. Een vensteropening herbergt een merkwaardige, spitse hoefijzerboog met Arabische inscripties, wat wijst op een tijdelijke aanwezigheid van Arabisch manschappen. Ze maakten deel uit van het Franse leger, als koloniale onderdanen weliswaar. Dit is een unieke getuigenis van het bijzonder internationale karakter van de ‘Groote Oorlog’ in de Westhoek. De Arabische tekens op de Groingebunker zijn door de universiteit van Dubai ontcijferd: ‘Er is geen grotere God dan Allah. Als je in Allah gelooft, zal je zegevieren zoals de zege over Tadmoor en Namar.’ De bunker en het komgrondenlandschap zijn als monument beschermd sinds 2001 en in 2008 werd de bunker gerestaureerd.

 This Groingebunker was not only furnished and used by the Belgian troops. A window opening houses a curious pointed horseshoe arch with Arabic inscriptions, indicating a temporary presence of Arab men. They were part of the French army, admittedly as colonial subjects. This is a unique testimony to the special international character of the 'Great War' in the Westhoek. The Arabic characters on the Groingebunker have been deciphered by the University of Dubai: 'There is no greater God than Allah. If you believe in Allah, you will triumph like the victory over Tadmoor and Namar.” The bunker and the basin landscape have been protected as a monument since 2001 and in 2008 the bunker was restored.

[rotterdamvanalles]

Overzicht van het IJsselmondseplein met de officiële stoet na de officiële opening van de Van Brienenoordbrug door H.M. Koningin Juliana, 1 februari 1965.

Het plan voor de Van Brienenoordbrug dateerde al uit de vroege jaren dertig. Tijdens de regering van minister-president Colijn werd een rijkswegenplan uitgewerkt waarbij ten oosten van Rotterdam een brug over de rivier zou komen. Het geld dat hiervoor gereserveerd was, werd echter voor de Maastunnel gebruikt. Na de oorlog werd pas weer in 1959 nagedacht over de Ruit van Rotterdam. Het bouwrijp maken van de grond nam een aanvang voor of in 1961. Rond 1962 stelde de gemeenteraad de naam van de brug vast. De Van Brienenoordbrug dankt zijn naam aan het onderliggende Eiland van Brienenoord, het oord van A.W. baron van Brienen.

De brug is in zijn geheel ter plaatse gebouwd. Om de boog te kunnen bouwen werden tijdelijk twee hulppijlers in het water gebouwd. De kenmerkende diagonale kabels waar het wegdek aan is opgehangen, geven de constructie een grote vormvastheid. Dit bleek mogelijk door de bijzondere verhoudingen van de boogvorm. Het ontwerp van ir. W.J. van der Eb van Rijkswaterstaat was voor zijn tijd revolutionair slank en transparant, en heeft later vele gebouwde bruggen geïnspireerd. De technisch tekenaar die het ontwerp van ingenieur Van der Eb heeft uitgewerkt was de heer C. Verkade, die in dienst van Rijkswaterstaat onder andere ook het ontwerp van het Emmaviaduct in Groningen op tekening heeft uitgewerkt.

De Van Brienenoordbrug werd door koningin Juliana feestelijk opengesteld voor verkeer op 1 februari 1965. Ook minister Jan van Aartsen was daarbij aanwezig.

De fotograaf is Dick Lemcke en de foto komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt van Wikipedia.

[medewerkers]

Wijzigingen

🌟 Nieuws

Versie 21.8 van de iOS- en Android- app geeft nu de reden van een aanbevolen bericht aan in het dashboard. Bijvoorbeeld: Omdat je #honden volgt.

In de mobiele app is de pagina Verkennen nu voorzien van een carrousel met de titel ‘Alles wat ons aan het hart gaat’, waarin onderwerpen worden belicht die volgens ons van cruciaal belang zijn. Wij danken degenen die dit idee onder de aandacht hebben gebracht.

Er is documentatie toegevoegd aan de Tumblr API met informatie over hoe je gefilterde tags kunt beheren.

🛠️ Fixes

Een bug verholpen op 4 oktober die ervoor zorgde dat het dashboard gedurende ongeveer 30 minuten geen nieuwe berichten kon weergeven.

De gevoeligheid van de veegbeweging op het dashboard om te navigeren tussen de tabbladen ‘Abonnementen’ en ‘Interessant voor jou’ in versie 21.8 van de Android-app is aangepast.

Een bug op het web verholpen die ervoor zorgde dat, wanneer een andere pagina werd geopend nadat in het dashboard naar beneden was gescrold, dezelfde positie op die nieuwe pagina werd weergegeven.

Een bug verholpen die de uploadtijd van een video abnormaal lang kon maken bij het publiceren van een bericht.

🚧 Nog mee bezig

Op dit moment worden berichten die worden gedeeld vanaf Instagram niet goed weergegeven op Tumblr. Onze teams doen er alles aan om dit zo snel mogelijk op te lossen.

We blijven verbeteringen aanbrengen in het zoeken naar content en/of tags om ervoor te zorgen dat bepaalde speciale tekens (zoals spaties, +-tekens en koppeltekens) correct en consistent worden ondersteund.

We zijn ons ervan bewust dat oudere versies van de Tumblr-apps die gebruik maken van de ‘Donkere modus’ problemen kunnen ondervinden met donkere tekst op een donkere achtergrond in de nieuwe ‘Alles wat ons aan het hart gaat’-carrousel. Om dit probleem op te lossen, hoef je alleen maar de app te updaten.

🌱 Binnenkort

We zullen tijdelijk meldingen in de app verwijderen in versie 21.9 voor Android om ze in de toekomst minder opdringerig te maken. Bedankt dat je ons op dit ongemak hebt gewezen!

Heb je een probleem? Dien een supportverzoek in (bij voorkeur in het Engels), dan nemen we zo snel mogelijk contact met je op!

Wil je feedback over iets geven? Ga dan naar onze Work in Progress-blog en start een discussie met de community!

[overwijs]

Dag 179 – “Black”

Dit verhaal hoort bij mijn werkdag van vrijdag 5 februari.

Deze middag fiets ik naar huis met een goed gevulde tas met nakijkwerk, maar zwaarder is het lood in mijn schoenen. Na twee dagen schoolexamens ligt er dus genoeg werk op mij te wachten, werk waar ik normaal gesproken al niet zo gek op nakijken ben maar nu voel ik echt tegenzin om er mee te starten. Dat gevoel ontstond gistermiddag al.

Na nog een paar lesuren les gehad te hebben en de laatste dingen herhaald te hebben, stuur ik mijn leerlingen het lokaal uit om zich mentaal voor te bereiden op het schoolexamen, toiletpauze, even ontladen of wat dan ook.

Ondertussen bereid ik het tijdelijke lokaal in de aula voor, want daar past de hele klas tegelijkertijd in, voor het schoolexamen. Laptops aanzetten voor de leerlingen die typen in plaats van schrijven, BINAS-boekjes klaarleggen op de tafels, het examen uit de kluis laten halen, nog snel één usb-stick opsnorren, dat soort dingen.

Als ik door het open deel van de aula loop zie ik mijn leerlingen daar al wat meer gespannen een praatje maken. Ze kijken mij aan en eentje begint een gesprek, waar al gauw een paar van zijn vrienden op aanhaken.

“Mevrouw, is hij moeilijk?”

- “Ik denk dat hij gewoon te doen is voor jullie.”

“Tenminste iemand die er vertrouwen in heeft!”

- “Ik heb er zeker vertrouwen in, jullie kunnen het! Jullie zijn voorbereid.”

Wat ik daar zei speelde ik niet, de toets is wel pittig, maar ik was vol van vertrouwen. We hadden geoefend, ze hadden moeilijkere vraagstukken opgelost dan die in dit schoolexamen zitten. Het zou goed komen, ik was er van overtuigd. Spannender vond ik de toets van de dag daarna, vandaag dus.

Dus stapte ik positief de aula in, riep ze naar binnen, liet ze settelen op een plekje, spullen pakken, tassen tegen de achterwand, daarna de monden dicht, het papier uitdelen, dan de toets om uiteindelijk het startsignaal te geven. Je zag ze allemaal tegelijkertijd hun boekje open slaan en daar gingen ze.

Ondertussen tekende ik voor de aanwezigheid voor de leerlingen, regelde mijn collega een klok en schreef ik op een verrijdbaar whiteboard alle tijden waarop leerlingen het lokaal mogen verlaten als ze klaar zijn. Te beginnen met 50 minuten en dan elk kwartier tot dat we op de 100 minuten zitten en dan krijgen de leerlingen met recht op extra tijd nog maximaal twintig minuten.

Tijdens het geploeter van de leerlingen wissel ik het bureau af met rondlopen. Ik kijk hier en daar mee, beantwoord veel vragen. Al moet ik bij de meeste zeggen: “daar kan ik geen antwoord op geven”. Het valt op dat de leerlingen veel vragen stellen over de stof die ze hadden moeten leren en maar enkele omdat er iets onduidelijk is in de toets zelf of iets dergelijks.

Voordat we halverwege de tijd zijn, is de eerste leerling klaar. We checken dan altijd of de leerling geen vragen vergeten is, en ik blader dus door zijn antwoordenblad. Alle multiple choice vragen zijn beantwoord en bij alle open vragen staat een streepje. Shit. Lost for words kijk ik de leerling aan, ik probeer hem nog over te halen om nog iets te proberen, tevergeefs. En ook kort na hem zijn er al meerdere leerlingen klaar, terwijl de toets echt niet geschikt is om binnen vijftig minuten af te hebben.

Ook alle toetsen van die leerlingen blader ik door om te kijken of de vragen beantwoord zijn. Ik zie een paar vragen structureel niet aangepakt zijn, in plaats van een tekening te maken zoals de opdracht is, hebben ze gewoon willekeurig een getal op het lijntje geschreven. Ik wil vloeken, schreeuwen en eigenlijk het liefst janken. Van al mijn positiviteit is niets meer over, de moed ligt nu al op de bodem van mijn schoenen. Maar ik moet me nog even groot houden.

Tegen de eindtijd van de toets zijn er nog maar heel weinig leerlingen, als de laatste leerling weg is en mijn collega mij niet meer hoeft te helpen, blijf ik achter in de lege aula. Ik zit op de bureaustoel te kijken naar de lege ruimte voor me en ik leg mijn hoofd in mijn handen. Daar doe ik iets, wat ik niet vaak doe door resultaten van leerlingen: ik laat een traan. Ik denk aan mijn collega die regelmatig zegt: “waarom kunnen jullie ze zo druk maken om cijfers van leerlingen?”. Een terechte vraag en dat doe ik normaal ook niet, maar deze keer raakt het mij, niet vanwege de cijfers maar vanwege het resultaat. Totaal gefrustreerd zit ik daar en doe wat ik nog minder vaak doe op een donderdagmiddag, ik pak een colaatje en een zak chips en ik ga daar weer zitten.

Mijn leidinggevende komt toevallig langs samen met een collega om iets te vragen, ze zien mijn verslagenheid, we praten daar over, ik beantwoord de vragen en zij gaan weer hun weg. Weer staar ik naar de lege ruimte voor me, maar nu met chips en cola. Ik krijg een appje van mijn leidinggevende: “Ik proefde net frustratie en moedeloosheid. Vrij riskante blend. Ik ben hier tot een uurtje of half zeven, als je behoefte hebt.” Na een kort moment van twijfel, want in emotie denk ik altijd dat het beter is om alleen te zijn, app ik hem “rake analyse”. Hij appt dat hij er aan komt.

We praten wat, halen de spanning uit de lucht, zijn serieus afgewisseld met wat luchtigheid en maken af en toe een grapje, we aten wat chips. Het was moeilijk om toe te geven maar fijn dat ik toch mezelf had overtuigd dat praten misschien beter was, de chips en cola hadden namelijk nog niet het gewenste effect.

Natuurlijk kon ik op dat moment niet bepalen hoe de toets écht gemaakt was, mijn gevoel werd geleid door overhaaste conclusies van de paar dingen waar ik opgelet had. Door die ene leerling die bijna niets had kunnen maken. Het zorgde er wel voor dat de tas met toetsen er in zwaarder voelde dan hij daadwerkelijk was. Mijn doelstelling was niet om alle leerlingen op een voldoende te krijgen voor dit schoolexamen, maar stiekem hoop je het natuurlijk wel.

Net zoals mijn leerlingen twijfelde ik hierdoor vooral aan mezelf, niet aan hun, net zo min dat zij aan mij twijfelen. Twijfels over mijn impact, twijfels over alles. Bij de toets van vandaag merkte ik niet hetzelfde als gister, maar de twijfel zat nu al in mijn lijf, dus maakte vandaag geen verschil meer. Dus fiets ik naar huis en hoop ik maar dat mijn conclusies inderdaad veel te overhaast waren. Maar daarvoor zal ik het toch eerst moeten nakijken… Fijn weekend…

Hey, oh

Sheets of empty canvas

Untouched sheets of clay

Were laid spread out before me

As her body once did

All five horizons

Revolved around her soul

As the earth to the sun

Now the air I tasted and breathed

Has taken a turn

Oh and all I taught her was everything

Oh I know she gave me all that she wore

And now my bitter hands

Chafe beneath the clouds

Of what was everything

Oh the pictures have

All been washed in black

Tattooed everything

I take a walk outside

I'm surrounded by

Some kids at play

I can feel their laughter

So why do I sear

Oh, and twisted thoughts that spin

Round my head

I'm spinning

Oh, I'm spinning

How quick the sun can, drop away

And now my bitter hands

Cradle broken glass

Of what was everything

All the pictures have

All been washed in black

Tattooed everything

All the love gone bad

Turned my world to black

Tattooed all I see

All that I am

All that I'll be, yeah

Uh huh, uh huh, oh

I know someday you'll have a beautiful life

I know you'll be a star

In somebody else's sky

Het liedje luisteren doe je hier: https://open.spotify.com/track/5Xak5fmy089t0FYmh3VJiY?si=SLzjJl3MRNWZM3swy4W9QQ

De hele afspeellijst van mijn blogs hier: https://open.spotify.com/playlist/5EtxaLDydwfpnPsFrSS3Oh?si=Q38OEQ4aSDWoR42OH9Ef6A

[prehistoriceurope]

Vroegste Bewoning Nederland

In de gemeente Maastricht kan je de Belvédère-groeve vinden. Deze groeve werd gebruikt om löss te winnen maar in de jaren 80 werden er toch belangrijke ontdekkingen gemaakt die onze kijk op de Nederlandse geschiedenis heeft veranderd.

Op de plek van de groeve lag een steenfabriek die actief was tot 1982. Resten van fossielen en zelfs een menselijke onderkaak werden al gevonden in 1823 maar de dateringstechnieken waren helaas niet goed genoeg ontwikkeld om de ouderdom vast te stellen. Pas sinds de sluiting van de steenfabriek werd het mogelijk om goed en uitgebreid archeologisch onderzoek te doen bij deze groeve.

Deze archeologisch onderzoek heeft 10 jaar geduurd, van 1980-1990, en daarna werd nog 20 jaar onderzoek gedaan naar de vondsten. De uitkomst van dit onderzoek is zeer interessant want het blijkt dat niet alleen de moderne mens in Limburg heeft geleefd.

De vroegste sporen van bewoning dateren terug tot 250,000 jaar geleden. Er zijn stenen werktuigen gevonden die zijn vervaardigd door de Homo Heidelbergensis. De Heidelbergensis is de directe voorouder van de Neanderthaler en van ons, de Homo Sapiens. Een van de gevonden voorwerpen is een vuurstenen mes die gebruikssporen vertoond. Deze gebruikssporen zijn onderzocht en het blijkt dat deze mes is gebruikt voor het slachten van een wolharige neushoorn.

Niet alleen zijn er bewoningsresten van de Homo Heidelbergensis gevonden, ook zijn er voorwerpen gevonden die zijn gebruikt door de Neanderthalers. Deze dateren terug tot ongeveer 80,000 jaar geleden. Het blijkt dat de Belvédère-groeve is gebruikt als een tijdelijke kampement door de Homo Heidelbergensis en de Homo Neanderthalensis.

Er zijn ook nog sporen gevonden van de moderne mens in de Belvédère-groeve. Deze sporen dateren terug tot rond het jaar 5500v.Chr. Hier leefden dus mensen die behoorden tot de Bandkeramische cultuur. Het is simpelweg fascinerend dat deze groeve al een kwart miljoen jaar functioneerd als een plek voor bewoning. Drie mensensoorten hadden zich hier gevestigd en nu zijn wij er alleen nog.

In 1996 functioneerde de groeve als een vuilnisstort en werd het grotendeels volgegooid met afval. Een paar kleine stukken, die nog potentioneel archeologisch interessant kunnen zijn, zijn nu afgedekt met plastic voor eventueel toekomstige archeologische onderzoeken.

Hier zijn afbeeldingen van: Archeologisch onderzoek in de groeve (1981), Belvédère-groeve mes, Vuistbijl gevonden in de Belvédère-groeve, Tekening van een Heidelbergensis vrouw,