#thessalonica

[happiesthippo]

Young , wild and free soul.

#still23yearsoldforawhile

[whencyclopedia]

Macedon was an ancient kingdom located in the north of the Greek peninsula first inhabited by the Mackednoi tribe who, according to Herodotus, were the first to call themselves 'Hellenes' (later applied to all Greeks) and who gave the land their name. The kingdom was founded c. 7th century BCE by Caranus who seems semi-mythical and named after the god Makedon (also given as Makednos, Macedon), a son of Zeus. For centuries, the Mackednoi had little to do with southern Greece and the Greeks considered them barbarians who were useful only for the raw materials their region provided, especially timber for shipbuilding. The Mackednoi, for their part, held the Greeks in equal contempt. During the Persian invasion of 480 BCE, Macedonia was under Persian rule and compelled to provide troops for the invading force. Their participation on the Persian side does not seem to have worsened the poor relations between Macedonia and southern Greece in any way. Following the Greek victory and expulsion of the Persians, Macedon preferred to remain aloof from the rest of Greece and the squabbles and fighting which constantly took place between the Greek city-states and the southern states did the same with Macedon. All of this changed under the rule of King Phillip II (r. 359-336 BCE) who systematically brought the southern Greek city-states under his control. After Philip's assassination in 336 BCE his throne passed to his son, Alexander the Great (r. 336-323 BCE), who would spread Greek culture and civilization across the known world of antiquity. Macedon fell out of favor with southern Greece after the death of Alexander in 323 BCE with many Greeks resenting Macedonian rule and virulent antagonism expressed toward anything even remotely Macedonian. Macedon continued as an autonomous and powerful kingdom until it was annexed by Rome, along with the rest of Greece, c.146 BCE.

[anesthesia-iv-xx]

Είναι στιγμές που ρομαντικοποιώ την Σαλονικα τόσο πολύ που γίνεται τέχνη

Σεπτεμβριος 2024

[twofielder]

Coin of the Day #198 (11/18/2024)

Zeno, eastern emperor during the fall of Rome…

Roman Empire (East)

AE10 - 1.16g

Zeno 476-491 AD

Thessalonica Mint

Obverse D N ZENO AV

Bust of Zeno right, pearl-diademed, draped, cuirassed

Reverse Zeno monogram 1 in wreath

THS(?) mint

RIC X 958

[haveyoubeentothiscity]

Population: 319,045

Note that Thessaloniki is also known as Thessalonica.

The submitter commented, “It's a major city in Greece and big European tourist destination, but there's a shocking number of people, especially Americans, who have never heard of it”

[mybeautifulchristianjourney]

Paul's Blessing for the Church at Thessalonica

Now may the God of peace himself sanctify you completely, and may your spirit and soul and body be kept complete, blameless at the coming of our Lord Jesus Christ. — 1 Thessalonians 5:23 | Lexham English Bible (LEB) Lexham English Bible 2012 by Logos Bible Software. Lexham is a registered trademark of Logos Bible Software. Cross References: Luke 1:46; Romans 15:33; 1 Corinthians 1:8; 1 Corinthians 1:30; 1 Thessalonians 2:19; 1 Thessalonians 3:11; 1 Thesslonians 5:22

[craigtowens]

Takin’ Him To Rodeo Drive

The people who frequent Rodeo Drive in California tend to be self-sufficient and self-assured. How do Christian take the message of Jesus to the people on that street? We can learn a valuable lesson from Paul’s visit to Athens.

Listen to the podcast of this post by clicking on the player below, and you can also subscribe on Apple, Spotify, or Audible.  https://craigtowens.files.wordpress.com/2024/05/takin-him-to-rodeo-drive.mp3 Jesus has sent us on-mission (which means we are missionaries) to every street. We don’t go in our power, but we are empowered by the baptism of the Holy Spirit (see Luke 24:46-49).  Jesus said…

[emnacebrand]

Lady farmer

[thesynaxarium]

Today we celebrate the memory of the Holy Virgin Martyr Anysia of Thessalonica. Saint Anysia lived in Thessalonica during the time of the Roman Emperor Maximian. After the death of her parents, who had raised her in deep Christian piety, she sold all her possessions and gave her riches to the poor. She then began to live a monastic life of fasting, vigil, and prayer. During this time, Emperor Maximian issued an edict that allowed anybody to kill Christians without punishment. After much blood had been shed, Anysia was on her way to church when she was stopped by a pagan soldier who demanded that she accompany him to a certain pagan festival to offer sacrifice to the gods. Anysia gently pulled away but the soldier violently grapped her back and tried to pull the veil off her head in a provocative manner. She boldly shoved him away, spitting in his face saying, “my Lord Jesus Christ forbids you!” In a violent rage, the solder ran her through with his sword and thus the Virgin Martyr Anysia earned herself the double crown of virginity and martyrdom and 20 years of age. May she intercede for us always + #saint #anysia #thessalonica #salonica #thessaloniki #virginmartyr #martyr #martyrdom #emperor #romanemperor #maximian #persecution #christian #christians #pagan #orthodoxchristian #veil #orthodox #saintoftheday (at Thessalonikki, Greece) https://www.instagram.com/p/CmxEy9RBuet/?igshid=NGJjMDIxMWI=

[melvingaines]

Live Stream Sunday School - November 24, 2024

Acts 17:13-21

[diary-of-touli]

16/07/24

Εσύ λογικά θα νομίζεις ότι απλά κάθομαι στο κινητό μου, αλλά εγώ γράφω για'σένα. Ξέρεις σε κοιτάω τόση ώρα κάνοντας δήθεν ότι παίζω χαρτιά και ότι τάχα με ενδιαφέρει να βγει η πασιέντζα -δε βγήκε ούτε μια φορά-, αλλά εγώ απλά θέλω να κοιτάω εσένα. Ρίχνω κλεφτές ματιές που και που, εδώ κι εκεί, για να μη με πιάσεις να σε παρατηρώ, όσο εσύ ακούς τη μουσική σου και παίζεις με τα δάχτυλά σου στον αέρα τον ρυθμό της. Είσαι τόσο αφοσιωμένος σε αυτό που κάνεις που μάλλον ούτε θα με πρόσεχες. Μάλλον Sudoku παίζεις. Στην πραγματικότητα δεν έχει σημασία να με πιάσεις να σε βλέπω. Δεν είναι χαζό; Σε κοιτάω και σκέφτομαι ότι δε θέλω να με δεις, μήπως καταλάβεις ότι σε θέλω και ντραπώ. Πόσο χαζό. Λες και δεν είμαστε μαζί και δε γυρνάμε από τις πρώτες μας διακοπές. Αλλά δε θέλω πάντα να ξέρεις ότι σε θέλω τόσο πολύ. Πριν λίγο σε κοιτούσα τόσο έντονα συνεπαρμένη από τη μουσική μου και σκεφτόμουν πόσο χαρούμενη είμαι που είμαι εδώ και που είσαι κι εσύ εδώ και γενικώς "είμαστε". Σε κοιτούσα και τα μάτια μου γέμισαν κατευθείαν νερό. Πόσο όμορφος είσαι Θεέ μου; Ούτε το ξέρεις. Τόσο σοβαρός και τόσο στον κόσμο σου ταυτόχρονα, να πλέκεις στα χέρια σου τη μουσική δήθεν σαν να ξέρεις από μελωδία και ρυθμό, σαν να ασχολιόσουν χρόνια με τη μουσική. Χαλαρός, να ασχολείσαι με το κινητό σου. Ξέρω ότι θέλεις να χαλαρώσεις, άλλωστε με έχεις φάει στη μάπα μέρες ολόκληρες. Κι εγώ το ίδιο. Μεταξύ μας όμως (σκέψου σαν να το λέω χαμηλά, οσάν εξομολόγηση πολύ ντροπιαστική και αγχωτική που δε μπορώ να ξεστομίσω σε άλλο τόνο), θα ήθελα τόσο πολύ να σε φάω στη μάπα για άλλο τόσο. Και ξέρω ότι όταν τελείωνε και αυτό το τόσο θα ήθελα κι άλλο τόσο, κι άλλο τόσο. Με ενοχλεί καμιά φορά που ξέρω ότι εγώ το θέλω πιο πολύ απο εσένα αυτό, αλλά όχι γιατί δεν το θες όσο εγώ, επειδή ξέρω πως είμαι πιο ευαίσθητη προ εσένα από ό,τι εσύ σε ΄μένα. Και ειλικρινά δεν πειράζει. Δε ξέρω αν η λέξη ευαίσθητη είναι σωστή. Νιώθω πως δεν προσδιορίζει ακριβώς αυτό που θέλω να πω. Ίσως ευάλωτη; Ίσως εξαρτημένη; Όχι δε μου αρέσει αυτή η λέξη . Ίσως να πω εθισμένη. Ούτε αυτή ακούγεται πολύ ωραία ίσως, πιθανόν να ακούγεται πολύ ανθυγιεινή, αλλά νομίζω πως θα καταλήξω σε αυτήν. Δεν έχεις ιδέα οτι γράφω τόση ώρα για 'σένα. Ότι ακόμη και τώρα θέλω να ασχολούμαι με εσένα. Δε σε κατηγορώ που εσύ κάνεις τα δικά σου, γιατί είναι το απολύτως φυσιολογικό και λογικό. Εγώ πειράζει που θέλω να σε κοιτάω; Ξέρω πως σε λίγες ώρες το ταξίδι μας θα τελειώσει μια για πάντα και θα πάμε στα σπίτια μας. Δε θα σε βλέπω κάθε μέρα και ήδη έχω βουρκώσει. Όταν κάποια στιγμή το διαβάσεις ίσως να σκέφτεσαι ότι είμαι υπερβολική. Εγώ εύχομαι απλά να σκεφτείςότι σε αγαπώ απλά πολύ. Μόλις έφυγε ένα δάκρυ, αλλά το μάζεψα τόσο γρήγορα που σίγουρα δε με είδες. Αχ είσαι τόσο υπέροχος, ειλικρινά δεν έχεις ιδέα τι πράγματα μπορεί να σκεφτόμουν καθ΄όλη τη διάρκεια του ταξιδιού μας για 'σένα. Πόσο με πρόσεχες, πόσο με φρόντιζες. Δεν ήθελες να κουβαλάω πολλά μην κουραστώ, γιατί είμαι μινιόν.

21/07/24

Υ.Γ. Αυτό το γράμμα σταμάτησε εκεί, γιατί κάπου τότε νομίζω μου μίλησες και αγχώθηκα μη με ρωτήσεις τι κάνω και με "πιάσεις στα πράσσα". Εσύ τόσες μέρες νομίζεις ότι δε μου λείπεις ή έστω ότι δε μου λείπεις όσο νόμιζες ότι θα μου λείπεις ή κάτι τέτοιο. Πού να ήξερες ότι εμένα μου έλειπες πριν καν τελειώσει το ταξίδι. Για αυτό βούρκωσα και για αυτό δάκρυσα. Γιατί σκεφτόμουν το ταξίδι , ξέρεις, όπως λένε ότι περνάει από μπροστά σου σε λίγα λεπτά ολόκληρη η ζωή σου λίγο πριν πεθάνεις, έτσι κι εγώ έκανα μια γρήγορη επανάληψη όλων των ημερών στο μυαλό μου και σε κοιτούσα κρυφά και δειλά, γιατί σκεφτόμουν ότι όλο αυτό τελείωνε. Και ήταν υέροχο. Πέρασα υπέροχα ακόμη κι αν ήμουν άρρωστηκαι ήμουν με παυσίπονα, ακόμη και με τη μύτη μου μου που έτρεχε ασταμάτητα και που ταλαιπωρηθήκαμε τόσο, γιατί μάλλον η Αμοργός δε μας συμπάθησε, ακόμη και που καταδίωκαν κατσίκια και φίδια, ακόμη και με το ότι θα αφήναμε τα κόκκαλά μας στα Θολάρια. Βασικά για αυτό πέρασα υπέροχα. Που ενώ υπήρχαν όλα αυτά με εσένα πάλι υπέροχα περνούσα. Δε ξέρω τι να πρωτοθυμηθώ και δε θέλω σίγουρα να ξεχάσω· Όταν μας πήρε ο ύπνος αγκαλιά, όταν χορεύαμε στη ντίσκο, το Τρανζιστοράκι, το να διαβάζουμε δίπλα δίπλα στην παραλία το Ντιβάνι, οι συζητήσεις μετά, ακόμη και ο πρώτος μας καβγάς. Το βλέμμα σου εκείνη την ώρα, δεν το είχα ξαναδεί έτσι. Στενοχωρημένο, θλιμμένο, κάπως ίσως αγχωμένο; Δε ξέρω, νιώθω πως το βλέμμα σου εκείνη τη στιγμή έλεγε πολύ περισσότερα από ό,τι εσύ σε εμένα. Ήταν πολύ έντονο αυτό που ένιωθα όταν με άφηνες να σε βλέπω κατάματα, γιατί κυρίως με απέφευγες κοιτώντας αλλού, για να μη σε δω να βουρκώνεις. Δε θέλω να ξεχάσω όταν γύρισες και με κοίταξες και μου είπες πως ήσουν αναστατωμένος με όλο αυτό, γιατί με θες πολύ. Δε θα το κρύψω, ένιωσα σαν να το λες πρώτη φορά ή τελοσπάντων σαν να το εννοείς σοβαρά πρώτη φορά. Αυτή τη φορά είχε μια άλλη βαρύτητα αυτό που είπες για 'μένα. Ήταν πιο αληθινό, πιο σοβαρά ειπωμένο, δε ξέρω. Το ένιωσα πολύ έντονα, σαν να μην το είχα ξαναακούσει ή σαν να μην το είχα συνειδητοποιήσει ίσως μέχρι τότε. Όσο το σκέφτομαι, γυρίζει στο μυαλό μου εκείνο το βλέμμα σου, πόσο ειλικρινές. Ένιωσα τόσο σημαντική για' σένα που θα μπορούσα να λιώσω επιτόπου. Ξέρεις συνήθως σκέφτομαι απλά πόσο σημαντικός είσαι εσύ για 'μένα και όχι ότι μπορεί να ισχύει και το αντίστροφο. Να είμαι σημαντική για τη ζωή κάποιου άλλου. Για 'σένα. Είχα ειλικρινά ταρακουνηθεί όταν μου το είπες, σαν να μην το ήξερα μέχρι τότε. Και δε θα ήθελα να το ξεχάσω αυτό. Σίγουρα δε θα ήθελα να ξεχάσω κυρίως αυτό. Ποιος να μου έλεγε ότι 15 χρόνια μαζί σου στην Αμοργό θα περνούσαν λες και ήταν 9 μέρες; Κοίτα να δεις.

-Σε λατρεύω

Το τελετάμπι σου

[happiesthippo]

Who cares, it's Saturday?

[suziegallagher]

Spiritual Accompaniment Literature Reflection 1

Carter, Philip. “Spiritual Direction And The Wonder Of The Incarnation.” In Presence 28/2 (June 2022) 6-22 The dichotomy in the opening paragraphs of this article gives the implicit impression of the dichotomy of the human race. There are those who believe in the incarnation and those who do not. Quoting Armstrong’s view that the earth could be blotted out by his thumb brings us into humility…

[deweybertolini]

When Light Dispels the Darkness

As you will hear in this PODCAST, I love, love, love the ironies of history. After this, so will you. Thank you for listening, and for sharing this message!!! Please remember that depending upon your web browser and connection speed, it may take up to 60 seconds for this podcast to begin to play. God bless you richly as you listen.

[twofielder]

Coin of the Day #141 (9/22/2024)

Ooo, uh, you nearly missed it there…

Roman Province - Macedonia

AE26 - 11.91g

Gordian III 238-241 AD

Thessalonica Mint

Obverse AY K M ANT ΓOPΔIANOC

Bust of Gordian III right, laureate, draped, cuirassed, from behind

Reverse ΘECCAΛONIKEΩN

Nike advancing left, holding Kabeiros and palm

RPC VII 345

[ultrachoppedpenguinbouquet]

Paul's second missionary journey