#türkçe grafik roman

[zahirevliyasi]

[se-a-ser]

yapay zeka başlarda kötü örneklerle karşımıza çıktı. doğrusu ben de bir veri deposundan ileri gidemeyeceğini düşünüyordum. Google Asistan ve Siri çok sempatik ve hayranlık vericiydi ama beni doğrular şekilde sadece internetteki kaynaklara ulaşmayı kolaylaştırıyordu

beni ilk şaşırtan yapay zeka örneği eski fotoğrafları yenileyen Remini vb. programlar oldu. arkasından anahtar kelimelerle resimler oluşturan Dall-e vb. geldi

sonra chatGPT çıktı. hem de tam Türkçe destekli ve ücretsiz olarak. arkasında hayranı olduğum Elon Musk olması da beni sevindirdi

chatGPT ilk bakışta Siri ve Google asistanı benziyor hatta onlardan daha yeteneksizmiş gibi duruyor ama biraz kullanınca öyle olmadığını hemen belli ediyor. bilgiyi internetten toparlamıyor, hatta tamamen doğru olduğunu da iddia etmiyor ve bazen doğrusunu sizden öğreniyor. laboratuvardan çıkmış hali bile bu kadar iyiyken bir sene sonra bizden öğrendikleriyle neler yapabileceğini düşünemiyorum

ödev yapmak, hikaye, roman, şiir yazmak çocuk oyuncağı ama yine de "söyleyene değil söyletene bakın" misali sizin yönlendirmeleriniz sonucu etkiliyor

öyle görünüyor ki ileride grafik, 3D, makale, yazılım vs. dahil birçok sektör faydalanmanın yanında büyük zarara uğrayacak. bir yönden üzücü ama bir yönden de umarım bir tabloya bakaraktan "Da Vinci Şifresi" diye koca bir yalanı pazarlayan, 2 afilli söz ederek kitleleri sömüren sistemin de balonu sönecek

[serguzest]

Sanat Akademisi

Üç katlı bir yapı. Pencerelerin üst kısmı yarım daire şeklinde, bu da binaya masalsı bir görünüm veriyor. Yirminci yüzyıl yapılarına öykünerek inşa edilmiş. Terastan aşağı doğru inen sarmaşıklar duvarların büyük bir kısmını kaplıyor. Kalan kısımlar sanat öğrencilerinin resimleriyle dolu. Bahçede ağaçlar ve burada yetişen öğrencilerin heykelleri var. Burası bir sanat akademisi, burada yetişen öğrenciler grafiker, ressam, yazar veya sinemacı olabiliyor. Öğrencilerin bir kısmı para vererek burada eğitim görüyor. Diğerleri, vakıfların ve derneklerin sunduğu burslarla okuyor. Pek çok zengin insan, buraya bağış yapıyor. Dünya genelinde, sanal üniversiteler olduğu gibi, bu şekilde, somut bir ortamda eğitim veren kurumlar da var.

Bu mekanın adı, Simurg Art Academy. İstanbul’un biraz dışında bir arazide inşa edilmiş. Derslerin çoğu İngilizce, ancak Türkçe işlenen dersler de var. Her bölüme en fazla otuz öğrenci alınabiliyor.

Bugün, küçük bir amfide, sanat tarihi dersi var. Profesör, ilk başta öğrencilere Paterson filmini izletiyor. Geçmişte yaşamış insanların kültürünü ve dönemin ruhunu daha iyi anlasınlar diye, yüz yıl öncesinin filmlerini temaşa etmelerini sağlıyor. Film gösteriminden sonra ders başlıyor.

Filmin son sahnesinin ardından, amfi aydınlanıyor. Öğrencilerin bir kısmı, kendi aralarında konuşuyor, bir kısmı dışarı çıkıyor. Kısa bir aradan sonra, hepsi yerlerini alıyor. Eski küçük sinema salonlarına benzeyen bir amfi burası, koltuklar daire şeklinde, sahnenin karşısında konumlanmış. Sahne epey geniş.

Profesör oldukça genç bir adam, keçi sakalı ve küpeleri var. Ayağa kalkarak İngilizce soruyor:

-Filmi beğendiniz mi?

Finli öğrenci Asgard yanıtlıyor:

-İlginç bir film. Huzur veriyor insana.

-Evet. Aranızda hiç şiir yazmış veya okumuş olanınız var mı?

Öğrenciler boş gözlerle profesöre bakıyorlar. Profesör soruyor:

-Peki şiir nedir, bilen var mı?

Annesi Türk, babası Amerikalı olan Arwen yanıtlıyor:

-Geçmişte yaşamış insanların yarattığı tuhaf bir sanat dalı.

-Aynen öyle. Bir sanat dalı. Peki bu sanatı diğerlerinden ayıran nedir Arwen?

-Sözcükleri tuhaf bir şekilde yan yana getirmekten keyif alıyorlardı. Kelimeleri, belli bir mantık dizgesinde değil, anlamsız ve absürd bir şekilde bir araya getiriyorlardı.

-Doğru. Şiiri özel kılan da bu. Fazlasıyla akıllı varlıklara dönüştük. Bu yüzden, şiir bugünün insanlarına anlamsız geliyor. Fakat atalarımız, bu ilginç sanattan epey keyif alıyordu. Aslına bakarsanız, insanın ürettiği ilk edebi eserler şiirdi. Şiir bütün edebi sanatların atasıdır. Masalları şiir formatındaydı. Tarihlerini ve tanrılarını, şiir yoluyla bir sonraki nesillere aktarıyorlardı. Hikaye, roman ve deneme daha sonra ortaya çıktı. Şiir yazarken, beden, ruh, akıl ve kainat bir olur. Bu yüzden keyiflidir. Bir tür vecd halidir. Sizi kainatla bir kılar.

Asgard sordu:

-Vecd nedir?

-Kendinden geçme hali. Zihinden kurtulmak. Meditasyon yapanlarınız bunun ne olduğunu bilir. Zihinden tamamen kurtulduğunuzda, bir şeye konsantre olduğunuzda, sizi saran maddi atmosferle bir olursunuz.

-Peki nasıl oluyor da, saçma olan insana bu hissi verebiliyor? Diye sordu Arwen.

-Bütün mesele de bu. Saçma olması. Zihin, mantık ilkelerine göre çalışır. Zihin bir cehennemdir. Saçma olan, sizi cehennemden kurtarır. Örneğin bir şair ‘bulutların üstünde bir geyik gördüm’ diyebilir. Böyle bir cümle kuran insana deli deriz. Fakat o deli değil, şairdir. Mantıktan kurtulmak özgürleştirir.

Profesör, kendisini anlayıp anlamadıklarını görmek için bir süre kalabalığa baktı. Sonra Arwen’e döndü:

-İsminin nereden geldiğini biliyor musun?

-Antik bir masal kahramanı. Yüzüklerin Efendisi adlı filmden bir karakterin adı.

-Evet. Önümüzdeki haftalarda Yüzüklerin Efendisi filmini izleyeceğiz hep beraber. Tolkien isimli bir dil profesörü tarafından yazılmış. Masalla şiirin ortak bir noktası var. İkisinde de, saçma olan, bize mantıksız gelen şeyler, çok olağanmış gibi sunulur. Neyse, şimdi şiire dönelim. Size bir şiir dinleteceğim.

Profesör elindeki kumandayı tıklayarak bir ses dosyası açtı, hoparlörlerden gelen karizmatik bir erkek sesi, Türkçe bir şiiri okumaya başladı:

Üvercinka

Böylece bir kere daha boynunlayız sayılı yerlerinden

En uzun boynun bu senin dayanmaya ya da umudu kesmemeye

Laleli'den dünyaya doğru giden bir tramvaydayız

Birden nasıl oluyor sen yüreğimi elliyorsun

Ama nasıl oluyor sen yüreğimi eller ellemez

Sevişmek bir kere daha yürürlüğe giriyor

Bütün kara parçalarında

Afrika dahil

Aydınca düşünmeyi iyi biliyorsun eksik olma

Yatakta yatmayı bildiğin kadar

Sayın Tanrıya kalırsa seninle yatmak günah, daha neler

Boşunaymış gibi bunca uzaması saçlarının

Ben böyle canlı saç görmedim ömrümde

Her telinin içinde ayrı bir kalp çarpıyor

Bütün kara parçaları için

Afrika dahil

Senin bir havan var beni asıl saran o

Onunla daha bir değere biniyor soluk almak

Sabahları acıktığı için haklı

Gününü kazanıp kurtardı diye güzel

Birçok çiçek adları gibi güzel

En tanınmış kırmızılarla açan

Bütün kara parçalarında

Afrika dahil

Birlikte mısralar düşünüyoruz ama iyi ama kötü

Boynun diyorum boynunu benim kadar kimse değerlendiremez

Bir mısra daha söylesek sanki her şey düzelecek

İki adım daha atmıyoruz bizi tutuyorlar

Böylece bizi bir kere daha tutup kurşuna diziyorlar

Zaten bizi her gün sabahtan akşama kadar kurşuna diziyorlar

Bütün kara parçalarında

Afrika dahil

Burda senin cesaretinden laf açmanın tam da sırası

Kalabalık caddelerde hürlüğün şarkısına katılırkenki

Padişah gibi cesaretti o, alımlı değme kadında yok

Aklıma kadeh tutuşların geliyor

Çiçek Pasajında akşamüstleri

Asıl yoksulluk ondan sonra başlıyor

Bütün kara parçalarında

Afrika hariç değil.

-Bu şiir, geçtiğimiz yüz yılın en önemli şairlerinden Cemal Süreya tarafından yazıldı. Türkçe bilenleriniz muhtemelen epey keyif almıştır şiirden. Ancak Türkçe bilmeyenler bile, buradaki müzikten etkilenir. Cemal Süreya harika bir şairdi. Önümüzdeki derse kadar, onun şiirlerini incelemenizi istiyorum.

Profesör yine bir süre durdu, öğrencilere baktı.

-Size ilginç bir bilgi vereyim. Geçmişte erkekler, etkilemek istedikleri kadınlara şiirler yazardı. Kendisi için şiir yazılan kadın, epey mutlu olurdu. Ayrıca, o dönemde yaşamış insanların büyük bir çoğunluğu, hayatında en az bir kez şiir yazmıştır. İnsanlar çoğunlukla ergenlik dönemlerinde şiir yazıyor, sonra yazmayı bırakıyorlardı. Ömrünün sonuna kadar şiir yazabilenler, şair oluyordu. Bu derste, dönemin ruhunu kavramanızı istiyorum. Bir bütün olarak. Mimari, sinema, tarih, şiir. O yüzden, derslerden önce size o döneme ait filmler izletiyorum. Öğrenin, geçmişte insanlar nasıl yaşardı, ne gibi sorunları vardı...

-Benim tek bildiğim, çok fazla sigara içtikleri, dedi Havel.

-Evet doğru. Ancak bu şekilde, o dönemin insanlarını genelleyemeyiz. Bütün gün sigara içen insanlar da vardı, hiç sigara içmeyenler de. Dünyaları, bizim sandığımızdan çok daha zengindi. Deliler, iş adamları, hipiler, komünistler, uyuşturucu müptelaları, şairler... Dolayısıyla, genel yargılardan kurtulmak gerek. Onlar da bizim gibiydi. Sadece, kültürleri farklıydı ve bizim bildiklerimizin yarısını bile bilmiyorlardı. O dönemde, bugünü tahmin etmeye çalışarak, tuhaf bir sanat dalı yarattılar: bilimkurgu. Bilimkurgu nedir, bilen var mı?

Havel cevapladı:

-Gelecekte hayatın nasıl olabileceğine dair tahminler içeren hikayeler..

-Doğru. Çoğu, günümüzde bütün insanların uçan arabalarla gezeceğini, yapay zekanın insanlığı kontrol edeceğini veya başka gezegenlerde devasa koloniler kurabileceğimizi hayal etmiş. Bilimkurguyla ilgili en önemli mesele, çoğunun teknoloji odaklı olması. Fakat o dönemin insanlarını bu konuda yargılayamayız. Çünkü o dönemde teknoloji o kadar büyük bir hızla gelişiyordu ki, teknoloji onların yeni tanrısıydı. Biraz da, zekalarını ortaya koymak adına, geleceğe dönük tahminler yapmışlar. İşin ilginç yanı, eserlerinde görünen bazı yeni teknolojiler, bilim insanları tarafından hayata geçirilmiş, onlara ilham vermiş. Bunun haricinde, günümüzün kültürel ve toplumsal yanını tahmin etmeye çalışmış yazarlar da var. Bunlardan biri de, yüz yıl önce Türkiye’de yaşamış bir öykücü.

Profesör biraz düşündü, yazarın ismini hatırlamaya çalıştı. Ancak ismi hatırlayamadı.

-Neyse, bilimkurgu dediğimiz şey, günümüz hakkında değil, yazıldığı dönemin ruhu hakkında çok şey söyleyen bir sanat alanı.

Profesör kısa bir ara verdi. Biraz düşündü ve konuşmaya başladı:

-Bir de sanat akımları var. Oldukça uzun bir konu. Bir fikriniz olsun diye, şimdi biraz anlatayım. Sanat akımlarının ilerleyişini, şu şekilde sıralayabiliriz, klasizm, romantizm ve modernizm. Ardından postmodernizm geliyor. Rönesans döneminde, yetenek ve çok çalışma önemliydi. O dönemin sanatçıları kusursuz heykeller ve resimler yarattılar. Ömür boyu tek bir sanat dalına odaklanarak, o alanda mükemmelleştiler. Sanayi devrimiyle beraber önce romantizm, daha sonra modernizm çıktı ortaya. O dönemde pek çok akım yaratıldı. Bunları ilerleyen derslerde işleyeceğiz. Modernizmin ardından, post-modern dönem başlar. Post modern eserlerin çoğu size komik gelebilir. Örneğin adamın biri, bir sanat galerisine pisuvar yerleştirerek bunun bir sanat eseri olduğunu iddia edebiliyordu. Hiçbir özelliği olmayan bir pisuvar. Çoğu insan için, bu bir devrimdi. Artık sanat, ömrümüzü vererek ustalaşacağımız bir alan değildi. Herhangi bir objeyi bir sanat galerisine yerleştiriyordunuz ve bu ‘şey’, bir sanat eseri olarak kabul görüyordu. Yeteneksiz ama cesur insanlar için harika bir dönemdi. Mesela şu resme bakalım.

Profesör elindeki kumandayı tıklayarak, bir resmi sahnenin arkasındaki duvara yansıttı.

-Bu resim Rothko adlı bir ressamın. Yaklaşık yüz milyon dolara satıldı. Bu rakamın değerini tahmin edemeyenler için söyleyeyim, devasa bir servet değerinde. Resme bakın, hiçbir özelliği yok değil mi? Birkaç renk kullanılmış, bir dikdörtgenin içinde başka bir dikdörtgen. İşte post-modern dönemde, sanat böyle bir şeye dönüştü. Şarlatanlar ve dahiler, aynı mekanlarda bir araya gelerek bu yeni çağı kutladılar. Saçma sapan bir objeyi bir sanat galerisine yerleştiriyordunuz, bununla alakalı kısa bir metin yazıp duvara asıyordunuz. Artık estetik, yetenek ve çok çalışmak önemsizdi. Eseri açıklarken kullandığınız kavramlar daha önemliydi. Neyse ki bu dönem de son buldu. Akıllı insanlar, bu soytarılığın saçmalığını ortaya koydu. Tabii bu durum günümüzün bazı popüler sanat eserleri için de geçerli. O gelenek, bugün varlığını sürdürüyor.

Profesör biraz düşündü ve konuşmaya devam etti:

-O dönemin ruhuyla, bugün arasındaki farkı anlamak için, Global Kültür Devrimi’nin ne olduğunu bilmemiz gerekiyor. Bu konuda bilgisi olan var mı?

-İnternet sayesinde başladı. Her türlü bilgi bütün dünyaya yayıldı, dedi Aydın.

-Evet, insanlığın yüz yıllar içerisinde ürettiği tüm bilgi, internet sayesinde tüm dünyaya yayıldı. Yüz yıl önce, bütün güç batının elindeydi. Batı medeniyetleri o kadar muazzam bir güce sahipti ki, tüm dünyayı yönetebilmekteydiler. İnternet sayesinde, siyaset ve teknoloji gibi alanlarda yüz yıllar boyunca ürettikleri bilgi, başka medeniyetler tarafından da kullanılabilir hale geldi. Bu da, gücün demokratikleşmesini sağladı.

Otomobil nasıl üretilir, bir ürün nasıl daha ucuza mal edilir, tüm bunlar internette bulunabilir bilgilere dönüştüler. Bilgi sahibi olmak, küçük bir azınlığın sahip olduğu ayrıcalık olmaktan çıktı.

Başka bir mesele daha var. Geçmişte tüm dünya, devletler tarafından yönetiliyordu. Devletle aralarında kutsal saydıkları bir bağ kurdular. Milli gurur diye bir kavram ürettiler. Falanca millet, diğerinden üstündü. Ve millet ile devlet arasında organik bir bağ vardı. Global kültür devrimi sonrasında, dünya devletler tarafından değil, şirketler tarafından yönetilmeye başladı. Ve bugünlere geldik.

Profesör kalabalığa döndü:

-Şimdi dersimizin en eğlenceli kısmına geçiyoruz: tarih canlandırmaları...

Öğrenciler sevindi, bir kısmı alkışladı, bir tanesi de ‘oley’ diye bağırdı.

-Bugünkü tarih canlandırması için, 2003 yılının İstiklal Caddesi’ni seçtim.

Profesör sahneden indi ve elindeki kumandanın düğmesine bastı. Önce ışıklar kapandı, sahne bir anda İstiklal Caddesi’nin geçmişteki haline dönüştü. Görüntüler üç boyutluydu ve bütün sahneyi dolduruyorlardı. Kot pantolonlu genç erkekler ve kızlar, kravatlı takım elbiseli adamlar, tam ortada bir tramvay yolu, arkada dükkanlar... Oldukça şenlikli bir görüntüydü. Küpeli, tuhaf saçları ve dövmeleri olan bir genç erkek herkesin ilgisini çekti. Başı örtülü kadınlar geçti, sonra mini etekli bir kadın, ardından gülerek ilerleyen hipiler. Çoğu insanın elinde sigara veya o dönemde kullanılan akıllı telefonlar vardı. Görüntüler o kadar netti ki, sahne gerçekten yüz yıl öncesinin İstiklal Caddesi gibi görünüyordu. Elbette sesler de gerçekti. Konuşan insanlar, kahkaha atanlar, müzik sesleri... Öğrencilerin çoğu büyülenmiş gibiydi, dersin en çok bu kısmını seviyorlardı. Az sonra evsiz bir adam göründü, yavaşça yürüyerek ilerledi, sonra öğrencilere baktı. Kıyafetleri çok eskiydi ve mutsuz görünüyordu. Öğrenciler sessiz bir şekilde geçmişin insanlarını izlediler. Görüntüler üç boyutlu olduğu için, gerçekmiş izlenimi veriyordu. Ayrıca görüntü kalitesi çok yüksekti. Bir süre sonra salon aydınlandı ve sahnedeki cadde görüntüsü yok oldu.

-Evet arkadaşlar, ne dikkatinizi çekti?

-Kıyafetleri çok sevimli, dedi Serap.

-Erkeklerin boynundaki şey ne? diye sordu Aydın.

-Kravat. O dönemde kravat, çağdaşlık simgesiydi. Sisteme entegre olduğunuzu gösteren bir ayrıntı.

-Çok komik, dedi Aydın.

-Öyle. Sanırım görüntülerden epey keyif aldınız. Bugünkü dersimiz bu kadar. Haftaya Big Fish filmini izleyeceğiz.

Öğrenciler yavaş hareketlerle kalktılar. Profesör son bir kez öğrencilere baktı. Bu sınıfı seviyordu.

[ankara-hediye-ve-figur]

Kim Gözleyecek Gözcüleri?Seksenli yılların ortasında Alan Moore ve Dave Gibbons, çizgi roman tarihini kökten değiştiren ve popüler kültürün çizgi roman algısını yeni baştan yazan eşsiz bir eser yarattılar: WATCHMEN. Sıklıkla çizgi romanların ciddiye alınmasını sağlayan ilk eser olduğu söylenen WATCHMEN, süper kahramanların çok yönlülüğünü, psikolojik karakter derinliğini olabilecek en gerçekçi biçimde yansıtan yegâne eser.

Amerikalı süper kahramanların varlığının bile tarihe farklı bir yön verdiği bir dünyada, Amerika Vietnam Savaşı'nı kazanmıştır, Nixon hâlâ başkandır ve Soğuk Savaş devam etmektedir. WATCHMEN bir cinayet öyküsü olarak başlasa da kısa sürede tüm gezegeni ilgilendiren bir komplonun izleri ortaya çıkar. Nihayetinde, tekrar bir araya gelmiş bu kahramanlar -Rorscach, Gece Kuşu, İpek Hayalet, Dr. Manhattan ve Ozymandias-s inançlarının sınırlarını zorlamak ve iyi ile kötünün çizgisinin nereye çizileceğini kendilerine sormak zorunda kalacaklardır.

Bu edisyonda, eserin yaratılış sürecindeki daha önce yayınlanmamış çizim taslakları ve çizer Dave Gibbons'ın yeni önsözü de metinlere eşlik ediyor.

Hugo Ödülü KazananıLocus Ödülü KazananıEısner Ödülü Kazananı

"GRAFİK ROMANDA BİR DÖNÜM NOKTASI."-Time-

"SANATKÂRLIĞIN ZİRVESİNDE BİR BAŞYAPIT."-Entertainment Weekly-

"EN BÜYÜK ESİN KAYNAKLARIMDAN."-Neil Gaiman-(Tanıtım Bülteninden)

Ürün Özellikleri:

İlk Baskı Yılı : 2016

Baskı Sayısı : 2. Basım

Dil : Türkçe

[dumbandbubblegum]

Grafikerlerin Yazı Fontu Seçerken Dikkat Etmesi Gerekenler

Grafik tasarımını yaptığınız çalışmalarda görsel öğeler kadar kullanılan metinler ve metinlerin şekli de büyük önem taşımaktadır. Nasıl ki renkler, fotoğraflar ve diğer vektörel çizimler belli bir ahenge göre yan yana getirilip konumlandırılıyorsa, taslağını oluşturacağınız çalışmanızda kullanacağınız yazı fontları da aynı şekilde, çalışmaya uygun ve yakışacak biçim ve punto (metin ölçü birimi) şeklinde kullanılmalıdır. Peki en az diğer görsel materyaller (vektörler, renkler ve fotoğraflar , JPEG ya da PNG vs.) kadar önem arz eden yazı fontu neye göre seçilir. İşte grafikerlerin yazı fontu seçerken dikkat etmesi gerekenler

1) Kurumsal bir firma için hazırladığınız bir tasarımda kullanacağınız yazı fontu mümkün olduğunca okunaklı ve sade biçimlerde olmalıdır. Aksi taktirde çok eciş bücüş, şekilli (kalp,çiçek ya da diğer küçük sembollerden oluşan) tarzda fontlar uygun olmadığı gibi, firmanın kurumsal kimliğine ve marka değerine zarar verecektir. Kullanılması uygun olan yazı fontları anlamında bir kaç örnek vermemiz gerekirse ; Helvetica font family, Calibri, Gotham font family, Times New Roman ve en bilindik  fontlardan Arial'i kullanabilirsiniz. Bunların dışında sizlere google font ailesini de önerebiliriz. Oldukça şık, modern ve sade google fontları, tasarımınıza şık bir hava katacak ve kurumsal kimliği, marka değerini artı seviyelere çekecektir.

2)Kreş, çocuk oyun parkı vb. daha eğlenceli, neşeli sektörler için kullanabileceğiniz yazı fontlarından kısaca bahsetmek gerekirse; bu yazı fontları daha sektörü yansıtan, sevimli ve renkli formlarda yazı tipleridir. Sektörle de uyumlu olduğundan asla sırıtmayacak, yaptığınız tasarıma tatlı bir dokunuş yapacaktır. Örnek vermemiz gerekirse; Comic Sans, Bellevue, Bubble Gum, Crayon Kids, Santas Big Secret vb. fontları tercih edebilirsiniz. Hem vuygulamak istenen sevimliliği verecektir, hem de tasarımınıza şıklık katacaktır.

3)Davetiye, bebek panoları, nişan ve etkinlik için yapılan tasarımlarda ise daha el yazısı karakteri yazı fontlarını tercih edebilirsiniz.Örnek vermemiz gerekirse; Monotype Corsiva, Great Vibes, Amarillo, Ananda Black, Tagettes, Watermelon Script vb. fontları kullanabilirsiniz. Böyle tek tek hepsini bir yazıda vermemiz gerekirse kesinlikle çok uzun sürecektir. Ancak yazı fontu seçmenin tabiki pratik kısa yolları vardır. Google arama motoruna yazı fontları yazdığınızda Türkçe ve İngilizce web siteleri çıkacaktır. Bu siteler üzerinden aradığınız tarzda yazı fontlarını bulabilir, önizleme seçeneği sayesinde yazıların ne şekilde görüneceğini test edebilir ve uygun gelen yazı fontları nı indirip rahatça kullanabilirsiniz.

[yitikulke]

#Repost @gunduzogut1 ・・・ Bugünün güzel haberi. Baskıları tükenen kitaplarım sessiz sedasız yeniden doğuyor. Üç kitabımın da matbaada olduğunu sevinerek öğrendim. Nehrin İki Yakası 9. Baskı, Aghartalı 2. Baskı, Masal Dağı'nın Sırrı 2. Baskı'daymış. Başta güzel ülkemin her köşesindeki Genç Okurlarıma, kıymetli Türkçe-Edebiyat Öğretmenlerime ve tüm güzel okurlarıma kitaplarıma gösterdikleri ilgilerinden dolayı sonsuz teşekkürler. Yazım aşamasında olduğum yeni roman açısından da benim için çok güzel bir moral ve motivasyon oldu. Gençlerimiz, insanlarımız kitap okumuyor diyenlere de güzel bir cevap. Tüm ekonomik zorluklara rağmen umudunu yitirmeden edebiyatımıza güzel kitaplar kazandırmak için yılmadan çalışan yayınevim Yitik Ülke Yayınları'na ve yayıncım Kadir Aydemir'e, kitapların kapak ve iç resimlerinin çizerleri Remzi San'a, TC Tahir K. Aksoy'a sevgili eşim Sema Gumus Öğüt'e, Grafik Tasarımcım Nefise Yildiz Torun'a, editörlerime, zor koşullarda matbaada emek veren çalışanlara sonsuz teşekkürler. Yaşasın Edebiyat, yaşasın Türkçemiz, yaşasın hayal kuran insanlar. Nice kıymetli okurlarımla buluşmak dileklerimle. #okul #söyleşi #edebiyat #roman #fantasy #fantastic #fantastik #fantastikedebiyat #fantastikroman #nehrinikiyakasi #nehrinikiyakası #agharta #aghartalı #aghartali #gunduzogut #gündüzöğüt #yitikülke #yitikülkeyayınları #fabisad stories #yitikulke #book #bookstagram #literature #kitap #kitapkurdu #kitaponer #kitaptavsiyesi #kitap #novella #edebiyat #edebiyatdefteri #kitapkurdu #kitapaşkı https://www.instagram.com/p/Bqxeuv1FlyS/?utm_source=ig_tumblr_share&igshid=iex88oq4yp1a

[yenioyunhaberleri]

RESIDENT EVIL 7 - Biohazard – Oyun Performansı – Oyun Özellikleri – İnceleme

24 Ocak 2017’de çıkışını gerçekleştiren oyunda, İngilizce, Fransızca, İtalyanca, Almanca, İspanyolca ve Japonca’ya arayüz, seslendirme ve alt yazı olarak tam destek sağlanırken, Brezilya Portekizcesi, Arapça, Korece, Rusça, Basitleştirilmiş Çince, Gelenekse lÇince ve Lehçe dillerine de arayüz ve alt yazı desteği sunuluyor. Türkçe ise oyunda maalesef desteklenmiyor.

Oyuna grafik açısında büyük artılar katılmış ve yenileşmiş, bu açıdan oldukça güzel bir hal almış. Adventure, re2 gibi bir şeyler çözmesi de oyunu asıl kimliğine döndürmüş ancak oyunu yaklaşık olarak 10 saatte bitirmiş biri olarak beni tatmin ettiği söylenemez.

Oyun boyunca 3 çeşit yaratık karşınıza çıkıp duruyor. Karakterler açısından pek çeşitlilik olduğu söylenemez, sürekli olarak kendini tekrar ediyor. Bu 3 yaratığın dışında 4 tane de boss karakterimiz bulunuyor. İkisini toplayınca 7 yaratık, oyunu bitirene kadar karşımıza çıkıp duruyor. Grafikler her ne kadar iyileşse de oyun, beni bu açıdan hayal kırıklığına uğrattı. Atmosfer ve mekanlar güzel.

https://www.youtube.com/watch?v=W1OUs3HwIuo

Oyunun ismini görmezden gelirsek aslında oyunu ortalama klasmanda değerlendirebiliriz. Ancak 180 TL’lik bir oyun karşımıza çıktığında üst düzey işler beklememiz gayet normal olacaktır. Kesinlikle Resident Evil standartlarında bir oyun değil. Eski oyunları gözümüzde canlandırıyor fakat sonrası yok, hepsi bu kadar.  Oyunun tüm mekaniği Condemned, Penumbra, Call of Cthulhu, Soma, Alien Isolation gibi oyunlarla aynı, PT demosu da zaten adamların en büyük dayanak noktalarından biri olmuş. Bu sistem elbette kötü değil ama Resident Evil adına da yakışmıyor.

Görsellerde başarılı olduklarını söylemiştim fakat motion blur, depth of field çok yoğun hali ile rahatsız ediyor. Ayrıca çok ciddi gren sorunu var. Mekan tasarımları eski oyunları fazlasıyla andırıyor. Oynanış oldukça rahat, türevleri ile karşılaştırıldığında bu konuda hiç eksiği yok.

Oyunun hikayesinde alıştığımız Resident Evil derinliği yok, oyunun tüm anlattığı hikaye haftalık çizgi roman hikayesi olamayacak kadar basit. Oyunun eski hikaye ve karakterle olan bağı pamuk ipliğine bağlı, biraz laf olsun diye konulmuş havası var. Sanırım yeni bir dönem başlatıyorlar. Baker aile fertleri çok zayıf, Wesker, Nemesis, Saddler, Salazar, Alexia gibi şahane kötü karakterlerin yanında bu fertler çok yavan kalmış. Boss dövüşleri basit, özensiz ve bırakın zekayı yapay zekadan bile fazlasıyla uzak. Biraz korku oyunu geçmişi olan birinin bu oyundan korkması mümkün değil, neredeyse her korku anını önceden tahmin etmek mümkün. Oyun bu konuda gerçekten çok kötü, script olarak nitelendirilen önceden hazırlanmış sahnelerin hepsini ön görebiliyorsunuz.

Eğer paranız varsa ve bu oyunu oynadıktan sonra dönüp “keşke almasaydım” demeyecekseniz, oyunu deneyebilirsiniz. Aksi taktirde yapımcının ve yayıncının kulaklarını çınlatmaya veya uzuvlarını kaşıttırmaya gerek yok.

RESIDENT EVIL 7 - Biohazard – Oyun Performansı – Oyun Özellikleri – İnceleme

[oyunhaberleri]

Oyun Haberleri, Oyun İncelemeleri - Turkgame.com

https://www.turkgame.com/resident-evil-7-biohazard-oyun-performansi-oyun-ozellikleri-inceleme/

RESIDENT EVIL 7 - Biohazard – Oyun Performansı – Oyun Özellikleri – İnceleme

24 Ocak 2017’de çıkışını gerçekleştiren oyunda, İngilizce, Fransızca, İtalyanca, Almanca, İspanyolca ve Japonca’ya arayüz, seslendirme ve alt yazı olarak tam destek sağlanırken, Brezilya Portekizcesi, Arapça, Korece, Rusça, Basitleştirilmiş Çince, Gelenekse lÇince ve Lehçe dillerine de arayüz ve alt yazı desteği sunuluyor. Türkçe ise oyunda maalesef desteklenmiyor.

Oyuna grafik açısında büyük artılar katılmış ve yenileşmiş, bu açıdan oldukça güzel bir hal almış. Adventure, re2 gibi bir şeyler çözmesi de oyunu asıl kimliğine döndürmüş ancak oyunu yaklaşık olarak 10 saatte bitirmiş biri olarak beni tatmin ettiği söylenemez.

Oyun boyunca 3 çeşit yaratık karşınıza çıkıp duruyor. Karakterler açısından pek çeşitlilik olduğu söylenemez, sürekli olarak kendini tekrar ediyor. Bu 3 yaratığın dışında 4 tane de boss karakterimiz bulunuyor. İkisini toplayınca 7 yaratık, oyunu bitirene kadar karşımıza çıkıp duruyor. Grafikler her ne kadar iyileşse de oyun, beni bu açıdan hayal kırıklığına uğrattı. Atmosfer ve mekanlar güzel.

https://www.youtube.com/watch?v=W1OUs3HwIuo

Oyunun ismini görmezden gelirsek aslında oyunu ortalama klasmanda değerlendirebiliriz. Ancak 180 TL’lik bir oyun karşımıza çıktığında üst düzey işler beklememiz gayet normal olacaktır. Kesinlikle Resident Evil standartlarında bir oyun değil. Eski oyunları gözümüzde canlandırıyor fakat sonrası yok, hepsi bu kadar.  Oyunun tüm mekaniği Condemned, Penumbra, Call of Cthulhu, Soma, Alien Isolation gibi oyunlarla aynı, PT demosu da zaten adamların en büyük dayanak noktalarından biri olmuş. Bu sistem elbette kötü değil ama Resident Evil adına da yakışmıyor.

Görsellerde başarılı olduklarını söylemiştim fakat motion blur, depth of field çok yoğun hali ile rahatsız ediyor. Ayrıca çok ciddi gren sorunu var. Mekan tasarımları eski oyunları fazlasıyla andırıyor. Oynanış oldukça rahat, türevleri ile karşılaştırıldığında bu konuda hiç eksiği yok.

Oyunun hikayesinde alıştığımız Resident Evil derinliği yok, oyunun tüm anlattığı hikaye haftalık çizgi roman hikayesi olamayacak kadar basit. Oyunun eski hikaye ve karakterle olan bağı pamuk ipliğine bağlı, biraz laf olsun diye konulmuş havası var. Sanırım yeni bir dönem başlatıyorlar. Baker aile fertleri çok zayıf, Wesker, Nemesis, Saddler, Salazar, Alexia gibi şahane kötü karakterlerin yanında bu fertler çok yavan kalmış. Boss dövüşleri basit, özensiz ve bırakın zekayı yapay zekadan bile fazlasıyla uzak. Biraz korku oyunu geçmişi olan birinin bu oyundan korkması mümkün değil, neredeyse her korku anını önceden tahmin etmek mümkün. Oyun bu konuda gerçekten çok kötü, script olarak nitelendirilen önceden hazırlanmış sahnelerin hepsini ön görebiliyorsunuz.

Eğer paranız varsa ve bu oyunu oynadıktan sonra dönüp “keşke almasaydım” demeyecekseniz, oyunu deneyebilirsiniz. Aksi taktirde yapımcının ve yayıncının kulaklarını çınlatmaya veya uzuvlarını kaşıttırmaya gerek yok.

[kralinyeri-blog]

Resident Evil 6 izle Ölümcül Deney 6 full türkçe dublaj

Resident Evil 6 izle

Güzel bir serinin daha sonuna yaklaştık.Hayatımızın bir parçası gibi olan ölümcül deney filmi artık son kez karşımıza çıkıyor.Ölümcül deney 6 full izle Her izledigimizde aksiyonun bol yaşandıgı bu filmde  adeta filmin içinde kendimizi bulup zombileri öldürüyoruz.Zombileri öldürmek bi o kadar korkutucu olsada cok eglenceli bunu oyununda yaşayarak söylüyoruz. Resident evil ile ilk tanışma Playstation konsol piyasasında da yeni olan oyunu üzerinden hayatımıza girmiştir. Etkileyici tasarım görsellik, grafik ve ses olayları üzerinde oldukça başarılı ve olağanüstü ayarlanmış oyun korku öğelerine sahiptir. Daha sonrasında Resident evli çizgi roman ve film serisi yapılmıştır. En çok dikkat çeken seri filmler arasında olmuştur.

İlk filmi Resident Evil (Ölümcül Deney) izleyici ile 2002 senesinde çekilmiş, bilimkurgu gerilim tarzında film olmuştur. son bölüm 3 Şubat 2017 tarihinde vizyona giriyor. Yine başrol oyuncusu Milla Jovovich filmin son serisinde filmde oynamaktadır. Yönetmen koltuğunda Paul W.S Anderson ilk 5 Ölümcül deney filmine imzasını atmış, bu bölümde Resident Evil 5 filminin ardındaki konuları filmde anlatmaktadır.   Click to Post

[zahirevliyasi]

Çizgi Roman Kırâathânesi XII: Özel Bir Yaz, İt, Kyoto’nun Arka Yüzü İlki cinsellikle kafayı sıyırmış iki ergenin yaz muhabbeti, ikincisi yüzeyselliğine rağmen gerilimi iş görür bir kurgu ve sonuncusu vicdan istismârı ile kaliteli olacağını sanan kötü bir manga. Karşınızda pek beğenmediğim 3 çizgi roman. 

Yazıyı okumak için tıklayınız

[zahirevliyasi]

Hitler öncesi Almanya’nın panoramasını sunan Berlin’in ilk cildi, Shakespeare’in aldatmaca ve kandırmacalarla dolu Kuru Gürültü’sü ve bana Japon yalnızlığını yaşatan Louvre’un Koruyucuları’nı inceledim. İyi okumalar 🥰 

Yazıyı okumak için tıklayınız

[zahirevliyasi]

Birbiriyle pek ilgisi olmayan üç çizgi romanı konu edindim. Ev, yaş aldıkça unutulan ve görmezden gelinen ailenin önemini anlatan başarılı bir çr. Fantastik anlatıları sevenlerin keyif alacağını düşündüğüm Made in Abyss baskı kalitesiyle göz yordu. Yalnız Kurt bildiğimiz gibi yine kâtil… Keyifli okumalar❤️ 

Yazıyı okumak için tıklayınız

[zahirevliyasi]

Kırâathâne serisinin bu yazısı diğerlerinden farklı olarak aynı manganın ilk üç cildinin bir kritiği olacak. Elimden geldiğince tarafsız durarak seriyi değerlendirmeye çalıştım. 

Yazıyı okumak için tıklayınız

[zahirevliyasi]

3 karalama daha: Sıcak çizimleri fakat sorunlu kurgusuyla Dağın Kalbi. Ken Parker özel serisinden ilk iki cilt: Cildin ortasına kadar yan karakter sandığım ama sonradan asıl kahramanın o olduğunu anladığım Norma’nın Prensi; polis kâtilliğinin açığa çıktığı Titanların Ölümü. Keyifli okumalar❤️️

 Yazıyı okumak için tıklayınız

[zahirevliyasi]

Her biri diğerinden garip hisler uyandıran 3 ÇR daha: 1. Oğlu için gölgelerle savaşan bir babanın masalı. 2. Tiksindirerek toplumsal çözülmenin resmedildiği bir çr. 3. Oğlunu kiralık evlât diye satışa koyan bir kiralık kâtilin ahlâki değerleri sorgulattığı klasik bir manga.

Keyifli okumalar❤️

[zahirevliyasi]

Bu yazının ilk çizgi romanı güzel bir Viktoryen çağı mâcerası, ikincisi dehşet verici ayrıntıları olan yumuşak bir anlatı ve sonuncusu ise mecbûrî hizmetten sarsılmaz bir dostluğa evrilen bir ilişkiyi anlatıyor. İyi okumalar ❤️ 

Yazıyı okumak için tıklayınız