#systeembuster

[sammieschrijft]

Als mijn hart daarom vraagt

Soms voel ik me verdwijnen in oneindige structuren en wetten. Uit regels die mij beletten mijzelf te zijn. Ik wil zuiver zijn, op een heuvel staan en vrij kunnen ademen, zingen, belemmeren. Ik bedoel daarmee de wind kunnen raken. Mijn eigen frequentie kunnen en willen spreken, de zeewind willen voelen en terug schreeuwen als mijn hart daarom vraagt.

Mijn huilende hart heeft dit nodig, dit materiaal, de inkt, het blad, de pen om de wanhoop te verdrijven, om zicht te krijgen op het donker om de hoek in het bos.

Ik wil met iemand praten die snapt en zegt dat het goed komt.  Ik heb iemanden nodig die er staan als hoogspanningsmast maar van binnen zo zacht als troetelbeer zijn.

Ik moet uit deze impasse doorbreken. Uit dit niet zijn en als ik wel ben een nietje zijn die vastzit in huid of met Dolly mompelt over trauma’s. 

Uiteindelijk is het vrijheid dat er gloort. Houd vol.