#studio100
Explore tagged Tumblr posts
janouk-illustrations · 3 months ago
Text
Tumblr media
─── ⋆⋅☆⋅⋆ ──
Happy Birthday to @years-n-feather @eatingsomegreeneggos 🥳🥳 I made some fanart for you from the amazing K3!
❤️❤️❤️
─── ⋆⋅☆⋅⋆ ──
˖⋆࿐໋ Portfolio ˖⋆࿐໋ Shop ˖⋆࿐໋ Instagram ˖⋆࿐໋ About me
─── ⋆⋅☆⋅⋆ ──
16 notes · View notes
xxlisagamerxx · 8 months ago
Text
Tumblr media
Doornroosje de musical fanart 😴🌹
20 notes · View notes
hetwolvenalarm · 5 months ago
Text
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
Michiel de Meyer als Brandweerman Bill Marie
7 notes · View notes
silverfox66 · 1 year ago
Text
Je hebt nu de Studio100 SingAlong in Antwerpen en Tiktok-algoritme laat mij stukjes zien van de cast van Het Huis Anubis en hun optreden. Ik heb nu echt zin om het Huis Anubis weer terug te kijken. Was toch echt wel mijn favoriete serie vroeger.
6 notes · View notes
janpeeters19fd · 2 months ago
Text
De controversiële rol van Advocaat Christine Mussche: hoe haar onderzoek het leven van Steve Van den Kerkhof veranderde
De "Macht" van Advocaten: hoe éénzijdige rapporten levens kunnen verwoesten
Het recente onderzoek naar het vermeende toxisch leiderschap bij Plopsaland heeft veel stof doen opwaaien en plaatst nu ook het advocatenkantoor van Christine Mussche in een controversieel daglicht. Het onderzoek, dat aanvankelijk leidde tot het ontslag van CEO Steve Van den Kerkhof en zijn directieteam, is door het arbeidsauditoraat afgesloten zonder dat er strafbare feiten zijn vastgesteld. Deze conclusie roept serieuze vragen op over de rol en integriteit van het advocatenkantoor dat dit onderzoek uitvoerde en de verstrekkende gevolgen van hun rapport.
Toen ‘De Tijd’ in 2023 met getuigenissen van (ex-)medewerkers naar buiten kwam, was de verontwaardiging groot. Studio 100 schakelde Christine Mussche in om de beschuldigingen van een te hoge werkdruk, pesterijen, en vermeend agressief gedrag te onderzoeken. Het rapport dat hieruit voortkwam, leek de basis te leggen voor het drastische besluit van Studio 100 om Van den Kerkhof en zijn team te ontslaan. Echter, met het recente oordeel van het arbeidsauditoraat dat er geen strafbare feiten zijn gepleegd, komt dit rapport nu in een heel ander daglicht te staan.
Het roept een fundamentele vraag op over de macht en invloed die advocaten en hun rapporten kunnen uitoefenen op het leven van individuen. Als we de beschuldigingen in het rapport nader bekijken, valt op dat er meerdere verhalen zijn die later ontkracht werden. Zo werd er beweerd dat Van den Kerkhof een stoel naar een medewerker zou hebben gegooid, iets wat door de betreffende medewerker werd ontkend. Een ander voorbeeld is de beschuldiging dat hij aan een zwangere medewerkster vroeg of ze aan abortus had gedacht. Ook dit werd door de betrokken medewerkster ontkend. Daarnaast was er de claim dat laptops van medewerkers heimelijk werden gemonitord, een beschuldiging die bij nader inzien ongegrond bleek.
Deze onjuistheden in het rapport roepen de vraag op of het advocatenkantoor van Christine Mussche zich heeft laten leiden door andere motieven dan puur de waarheidsvinding. Heeft het kantoor voldoende zorgvuldigheid betracht bij het onderzoek? En in hoeverre kunnen advocaten zomaar rapporten opstellen die het leven van anderen ingrijpend kunnen veranderen, zonder dat hier later enige consequenties aan verbonden zijn wanneer blijkt dat de beschuldigingen onterecht zijn?
Advocatenkantoren zoals dat van Mussche hebben een aanzienlijke invloed op de uitkomsten van dergelijke onderzoeken. Een negatieve bevinding kan niet alleen de reputatie van een individu volledig vernietigen, maar kan ook leiden tot het verlies van hun baan en een blijvend stigma. In het geval van Steve Van den Kerkhof heeft het rapport van Mussche direct geleid tot zijn ontslag en het einde van zijn loopbaan bij Plopsa. Zelfs nu het arbeidsauditoraat geen strafbare feiten heeft vastgesteld, blijft de smet van de beschuldigingen op zijn naam rusten.
Dit roept de vraag op of er niet meer controle en verantwoordelijkheid zou moeten zijn bij advocatenkantoren die zulke onderzoeken uitvoeren. De macht om rapporten op te stellen die het lot van mensen bepalen, brengt een grote verantwoordelijkheid met zich mee. Het zou niet zo moeten zijn dat iemand op basis van onbewezen of later ontkrachte beschuldigingen zijn carrière en reputatie verliest, zonder dat er voor de onderzoekers consequenties zijn.
Daarnaast is er ook de kwestie van transparantie. Hoe onafhankelijk en objectief was het onderzoek van Christine Mussche? En in hoeverre worden persoonlijke meningen of vooroordelen meegenomen in dergelijke rapporten? Het feit dat dezelfde advocate betrokken was bij een ander omstreden dossier, namelijk dat van Bart De Pauw, roept nog meer vragen op. Worden zaken soms aangedikt of gepresenteerd op een manier die gunstig is voor de opdrachtgever, maar niet per se de waarheid weergeeft?
De casus van Steve Van den Kerkhof is een pijnlijk voorbeeld van hoe een onderzoek door een advocatenkantoor de loopbaan en het leven van een individu volledig kan veranderen, zelfs als later blijkt dat er geen strafbare feiten zijn gepleegd. Het roept een dringende vraag op over de rol van advocaten in dergelijke onderzoeken en of er niet meer waarborgen zouden moeten zijn om ervoor te zorgen dat hun bevindingen op een zorgvuldige, objectieve en vooral eerlijke manier tot stand komen. Want als het leven van een persoon door onjuiste beschuldigingen wordt vernietigd, wie neemt dan de verantwoordelijkheid voor die fout?
0 notes
podcastgemist · 9 months ago
Text
#230.3a - JACK&JOZEF - Gaat iedereen Podcasten?
Zelfs Eva Hoeke?
0 notes
zoueriemandzijnopmars · 7 months ago
Text
Sommige mensen: *klagen omdat Marthe bij een aantal 3 biggetjes shows werd vervangen door een understudy*
Ik, een intellectueel: “Ik kwam voor Peter Thyssen”
10 notes · View notes
kingsdodecahedron · 2 years ago
Text
Tumblr media
gona 👍
39 notes · View notes
zoueriemandzijnopmars · 1 year ago
Text
Tumblr media
Dit is mijn favoriete gedeelte 😊
het beste stuk van de 3 biggetjes musical is toen ze zeiden "het is gibber tijd" en toen gibberden ze van gib gib gib
31 notes · View notes
lgbtmi · 2 months ago
Text
hoi nederblr! doornroosje (studio100, met karen, kristel en kathleen als goede feeën) staat op videoland. dus als je afleiding wil van whatever de fuck er in nederland gaande is op het moment: hocus pocus, iedereen kan toveren en zo.
13 notes · View notes
denachtwacht · 2 months ago
Text
Now available to watch:
With a free Studio100 GO account you can watch the theatre show of de Nachtwacht - Het Vampierenbal (2022)!
Available until: ???
5 notes · View notes
handjes-draaien · 2 months ago
Text
Tumblr media
Marthe is expecting! 💙🌈🍼
Studio100 have confirmed that Marthe is expecting a baby. The little one is due early next year!
I am so happy for Marthe, her partner, k3 and all of her friends and family!
Congratulations Marthe!
💙🌈🍼
3 notes · View notes
hetwolvenalarm · 5 months ago
Text
Dit is de zomer van liefde
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
Hou me vast Stop de tijd Want in het heetste van de strijd
6 notes · View notes
xxlisagamerxx · 1 year ago
Text
Tumblr media
Put up some postcards on my Etsy!! check them out if you want :)
12 notes · View notes
janpeeters19fd · 2 months ago
Text
Het Plopsaland-debacle: Een complex spel van macht, reputatie en verborgen agenda's
Het onderzoek naar vermeend toxisch leiderschap bij Plopsaland heeft de afgelopen periode veel stof doen opwaaien en verschillende lagen van de waarheid onthuld. Wat begon als een poging om een veiligere en respectvolle werkomgeving te garanderen, lijkt nu een veel complexer spel van macht, reputatie en zakelijke belangen te zijn.
De kern van deze kwestie ligt in de beschuldigingen die tegen voormalig CEO Steve Van den Kerkhof en zijn directieteam werden geuit. Getuigenissen van 52 (ex-)medewerkers, die door ‘De Tijd’ werden onthuld, beschuldigden Van den Kerkhof van pesterijen, vernederingen en een te hoge werkdruk. Dit leidde ertoe dat Studio 100 een onderzoek startte, uitgevoerd door advocate Christine Mussche. Wat echter begon als een zoektocht naar gerechtigheid en een oplossing voor de interne problematiek bij Plopsaland, is nu geëindigd in een juridisch en moreel kluwen.
Tumblr media
Studio 100 nam rigoureuze maatregelen op basis van het rapport van Mussche, wat resulteerde in het ontslag van Van den Kerkhof en zijn directieteam. Op het eerste gezicht leek dit een daad van verantwoordelijkheid en daadkracht. Toch is het nu, met de conclusie van het arbeidsauditoraat dat er geen strafbare feiten zijn gepleegd, duidelijk dat de situatie complexer is dan eerst werd aangenomen. Het roept fundamentele vragen op over de juistheid van het rapport en de ware motieven achter de beslissingen die werden genomen.
De onthullingen dat bepaalde beschuldigingen in het rapport niet bleken te kloppen, zoals het gooien van een stoel naar een medewerker of het aanzetten tot abortus, brengen de geloofwaardigheid van het onderzoek in twijfel. Dit creëert niet alleen een gevoel van onrechtvaardigheid voor Van den Kerkhof, maar werpt ook een schaduw over de integriteit van de hele onderzoeksprocedure. Was het rapport van Mussche werkelijk bedoeld om het welzijn van de werknemers te beschermen, of diende het een ander, verborgen doel?
Een ander belangrijk aspect is het lucratieve contract van Van den Kerkhof, dat gebaseerd was op een commissie-regeling afhankelijk van de winst. Dit contract bleek zo lucratief dat Van den Kerkhof zelfs meer begon te verdienen dan de oprichters van Studio 100, Gert Verhulst en Hans Bourlon. Dit gegeven kan niet worden genegeerd als we naar de motieven achter zijn ontslag kijken. Het rapport lijkt te zijn gebruikt als een handige stok om Van den Kerkhof te slaan en hem te verwijderen, wat erop wijst dat zakelijke belangen en interne machtsdynamieken een grotere rol hebben gespeeld dan aanvankelijk werd toegegeven.
De rol van advocate Christine Mussche is eveneens een punt van discussie. Zij was eerder betrokken bij de zaak rond Bart De Pauw, waarin vergelijkbare methodes werden gebruikt die mensen publiekelijk in een kwaad daglicht stelden. Haar aanpak roept vragen op over objectiviteit en integriteit. Is zij werkelijk de neutrale waarheidsvinder, of worden zaken soms aangedikt en in een bepaald daglicht geplaatst om specifieke doelen te bereiken? De vraag moet gesteld worden of hier sprake is van een patroon waarbij advocatenrapporten worden gebruikt om bepaalde uitkomsten te rechtvaardigen.
Deze hele situatie werpt een lange schaduw over zowel de interne cultuur van bedrijven als over de mechanismen die geacht worden werknemers te beschermen tegen misstanden. Het is een pijnlijke illustratie van hoe ingewikkeld kwesties van leiderschap, macht en gerechtigheid kunnen zijn. Terwijl er aanvankelijk een duidelijke narratief van goed versus kwaad werd gepresenteerd, blijkt nu dat de realiteit veel genuanceerder is. Dit roept grotere vragen op over de verantwoordelijkheid van bedrijven bij het omgaan met dergelijke beschuldigingen, de rol van externe onderzoekers, en de bescherming van alle betrokken partijen.
In de kern gaat het hier om meer dan alleen de toekomst van een individu of een bedrijf. Het raakt aan de essentie van hoe we omgaan met macht en verantwoordelijkheid in de werkomgeving. Hoe we ervoor zorgen dat beschuldigingen serieus worden genomen en rechtvaardig worden onderzocht, zonder dat ze worden misbruikt voor andere doeleinden. Het roept de vraag op waar de grens ligt tussen gerechtigheid en misbruik van macht in de naam van gerechtigheid.
De zaak Van den Kerkhof laat zien dat er behoefte is aan transparantie, eerlijkheid en zorgvuldigheid in hoe dergelijke zaken worden aangepakt. De reputatieschade die is aangericht, kan niet zomaar worden teruggedraaid, en de gevolgen van deze gebeurtenissen zullen nog lang voelbaar zijn, zowel voor de betrokken individuen als voor de organisaties. Het is een waarschuwing voor ons allemaal om zorgvuldig om te gaan met beschuldigingen en de immense verantwoordelijkheid die komt kijken bij het onderzoeken en beoordelen van dergelijke complexe kwesties.
Nu het onderzoek naar de vermeende toxische werkomgeving bij Plopsaland tot een einde is gekomen zonder strafrechtelijke vervolging, blijft er een grote hoeveelheid onbeantwoorde vragen over. Het feit dat de beschuldigingen niet tot strafbare feiten hebben geleid, roept niet alleen vragen op over de werkwijze van het onderzoeksteam, maar ook over de cultuur van transparantie en integriteit binnen Studio 100 en vergelijkbare organisaties.
De impact van de situatie strekt verder dan enkel het ontslag van Steve Van den Kerkhof en zijn directieteam. Het heeft een debat aangewakkerd over hoe bedrijven omgaan met interne beschuldigingen en conflicten. In een tijd waarin maatschappelijke aandacht voor werkcultuur en leiderschapsstijlen steeds prominenter wordt, is het essentieel om te reflecteren op wat deze zaak ons leert over het proces van interne audits en de mogelijke invloed van zakelijke motieven op zulke onderzoeken.
Ten eerste is er het risico dat bedrijven, in hun poging om snel te handelen bij ernstige beschuldigingen, essentiële stappen overslaan in het proces van feitenonderzoek en het waarborgen van een eerlijk proces voor alle betrokkenen. Het feit dat het rapport van Christine Mussche nu in twijfel wordt getrokken, laat zien hoe belangrijk het is dat zulke onderzoeken zorgvuldig en objectief worden uitgevoerd. Het gebruik van dergelijke rapporten als basis voor ingrijpende beslissingen, zoals het ontslag van een CEO, moet altijd vergezeld gaan van een grondige evaluatie en de mogelijkheid voor de betrokken partij om zich te verdedigen.
Daarnaast toont deze zaak aan hoe complexe machtsdynamieken binnen bedrijven kunnen leiden tot een versmelting van zakelijke en persoonlijke motieven. Als het waar is dat het ontslag van Van den Kerkhof deels werd ingegeven door zijn lucratieve contract en de daarmee gepaard gaande interne spanningen, dan zet dit de toon voor een diepere discussie over eerlijkheid en rechtvaardigheid in de zakelijke wereld. Bedrijven moeten ervoor waken dat dergelijke conflicten niet worden afgewenteld op individuele medewerkers onder het mom van vermeende gedragsproblemen, wanneer er in werkelijkheid andere agenda's spelen.
Verder legt dit geval een vergrootglas op de rol van advocaten en externe onderzoekers in dergelijke situaties. De impact die hun rapporten kunnen hebben op de loopbaan en reputatie van individuen is enorm, wat betekent dat de methoden en integriteit van deze professionals kritisch moeten worden bekeken. Het lijkt erop dat in het geval van Christine Mussche, er sprake was van een eenzijdige benadering, waarbij de nadruk lag op beschuldigingen die achteraf niet volledig bleken te kloppen. Dit roept vragen op over de verantwoordelijkheid en ethiek van zulke onderzoeken en hoe ze kunnen worden uitgevoerd op een manier die recht doet aan alle betrokken partijen.
Deze situatie roept ook een bredere discussie op over de grenzen van leiderschap en wat tegenwoordig wordt gezien als 'toxisch'. Er is een verschuiving gaande in de verwachtingen van leiderschapsgedrag en werkcultuur, met meer nadruk op empathie, open communicatie en het welzijn van medewerkers. Hoewel het belangrijk is dat organisaties hun leiders verantwoordelijk houden voor hun gedrag, moet er ook ruimte zijn voor nuance en een eerlijke beoordeling van wat werkelijk aan de hand is. Het gevaar bestaat dat we, in onze zoektocht naar een betere werkcultuur, soms te snel oordelen zonder alle feiten grondig te hebben onderzocht.
De nasleep van deze zaak zou een kans kunnen zijn voor Studio 100, en andere bedrijven, om te reflecteren op hun eigen procedures en cultuur. Het biedt een gelegenheid om te leren van wat er is misgegaan en om systemen en processen te verbeteren, zodat toekomstige kwesties op een transparante en rechtvaardige manier kunnen worden aangepakt. Dit betekent investeren in onafhankelijke en objectieve onderzoeken, het waarborgen van de rechten van zowel klagers als beschuldigde partijen, en het ontwikkelen van een bedrijfscultuur die openheid en vertrouwen bevordert.
Het debat dat deze zaak heeft opgeroepen, zou ook aanleiding moeten zijn voor een breder gesprek over hoe we omgaan met beschuldigingen van toxisch leiderschap in het algemeen. Het is essentieel om een balans te vinden tussen het serieus nemen van klachten en het waarborgen van een eerlijk en zorgvuldig proces voor iedereen die erbij betrokken is. Beschuldigingen van toxisch gedrag mogen niet worden gebruikt als een middel om zakelijke doelen te bereiken of als een manier om zich te ontdoen van individuen die om welke reden dan ook als problematisch worden beschouwd.
1 note · View note
podcastgemist · 9 months ago
Text
#230.2 - JACK&JOZEF - Twijfelen over België?
Dat hoeft echt niet.
0 notes