#Gert Verhulst

[doyouknowthismusical]

[handjes-draaien]

Does anyone know where I can watch all seasons of ghost rockers? (I’m in uk)

[froy]

Wat een legendarisch feest! 🤩

[ilovetheater-nl]

40-45, de Musical verkoopt in een week 30.000 kaarten

In een week tijd heeft 40-45, de Musical dertigduizend kaarten verkocht. Dat heeft Gert Verhulst van Studio 100 vanavond in de talkshow van Renze bekendgemaakt. In de korte periode na de première van 40-45 is er een run op kaarten ontstaan. ‘Dit is heel bijzonder,’ laat producent Gert Verhulst weten. ‘In België hebben we dit nog nooit gezien. 30.000 kaarten in zo’n korte periode betekent bij…

[janpeeters19fd]

Het Plopsaland-debacle: Een complex spel van macht, reputatie en verborgen agenda's

Het onderzoek naar vermeend toxisch leiderschap bij Plopsaland heeft de afgelopen periode veel stof doen opwaaien en verschillende lagen van de waarheid onthuld. Wat begon als een poging om een veiligere en respectvolle werkomgeving te garanderen, lijkt nu een veel complexer spel van macht, reputatie en zakelijke belangen te zijn.

De kern van deze kwestie ligt in de beschuldigingen die tegen voormalig CEO Steve Van den Kerkhof en zijn directieteam werden geuit. Getuigenissen van 52 (ex-)medewerkers, die door ‘De Tijd’ werden onthuld, beschuldigden Van den Kerkhof van pesterijen, vernederingen en een te hoge werkdruk. Dit leidde ertoe dat Studio 100 een onderzoek startte, uitgevoerd door advocate Christine Mussche. Wat echter begon als een zoektocht naar gerechtigheid en een oplossing voor de interne problematiek bij Plopsaland, is nu geëindigd in een juridisch en moreel kluwen.

Studio 100 nam rigoureuze maatregelen op basis van het rapport van Mussche, wat resulteerde in het ontslag van Van den Kerkhof en zijn directieteam. Op het eerste gezicht leek dit een daad van verantwoordelijkheid en daadkracht. Toch is het nu, met de conclusie van het arbeidsauditoraat dat er geen strafbare feiten zijn gepleegd, duidelijk dat de situatie complexer is dan eerst werd aangenomen. Het roept fundamentele vragen op over de juistheid van het rapport en de ware motieven achter de beslissingen die werden genomen.

De onthullingen dat bepaalde beschuldigingen in het rapport niet bleken te kloppen, zoals het gooien van een stoel naar een medewerker of het aanzetten tot abortus, brengen de geloofwaardigheid van het onderzoek in twijfel. Dit creëert niet alleen een gevoel van onrechtvaardigheid voor Van den Kerkhof, maar werpt ook een schaduw over de integriteit van de hele onderzoeksprocedure. Was het rapport van Mussche werkelijk bedoeld om het welzijn van de werknemers te beschermen, of diende het een ander, verborgen doel?

Een ander belangrijk aspect is het lucratieve contract van Van den Kerkhof, dat gebaseerd was op een commissie-regeling afhankelijk van de winst. Dit contract bleek zo lucratief dat Van den Kerkhof zelfs meer begon te verdienen dan de oprichters van Studio 100, Gert Verhulst en Hans Bourlon. Dit gegeven kan niet worden genegeerd als we naar de motieven achter zijn ontslag kijken. Het rapport lijkt te zijn gebruikt als een handige stok om Van den Kerkhof te slaan en hem te verwijderen, wat erop wijst dat zakelijke belangen en interne machtsdynamieken een grotere rol hebben gespeeld dan aanvankelijk werd toegegeven.

De rol van advocate Christine Mussche is eveneens een punt van discussie. Zij was eerder betrokken bij de zaak rond Bart De Pauw, waarin vergelijkbare methodes werden gebruikt die mensen publiekelijk in een kwaad daglicht stelden. Haar aanpak roept vragen op over objectiviteit en integriteit. Is zij werkelijk de neutrale waarheidsvinder, of worden zaken soms aangedikt en in een bepaald daglicht geplaatst om specifieke doelen te bereiken? De vraag moet gesteld worden of hier sprake is van een patroon waarbij advocatenrapporten worden gebruikt om bepaalde uitkomsten te rechtvaardigen.

Deze hele situatie werpt een lange schaduw over zowel de interne cultuur van bedrijven als over de mechanismen die geacht worden werknemers te beschermen tegen misstanden. Het is een pijnlijke illustratie van hoe ingewikkeld kwesties van leiderschap, macht en gerechtigheid kunnen zijn. Terwijl er aanvankelijk een duidelijke narratief van goed versus kwaad werd gepresenteerd, blijkt nu dat de realiteit veel genuanceerder is. Dit roept grotere vragen op over de verantwoordelijkheid van bedrijven bij het omgaan met dergelijke beschuldigingen, de rol van externe onderzoekers, en de bescherming van alle betrokken partijen.

In de kern gaat het hier om meer dan alleen de toekomst van een individu of een bedrijf. Het raakt aan de essentie van hoe we omgaan met macht en verantwoordelijkheid in de werkomgeving. Hoe we ervoor zorgen dat beschuldigingen serieus worden genomen en rechtvaardig worden onderzocht, zonder dat ze worden misbruikt voor andere doeleinden. Het roept de vraag op waar de grens ligt tussen gerechtigheid en misbruik van macht in de naam van gerechtigheid.

De zaak Van den Kerkhof laat zien dat er behoefte is aan transparantie, eerlijkheid en zorgvuldigheid in hoe dergelijke zaken worden aangepakt. De reputatieschade die is aangericht, kan niet zomaar worden teruggedraaid, en de gevolgen van deze gebeurtenissen zullen nog lang voelbaar zijn, zowel voor de betrokken individuen als voor de organisaties. Het is een waarschuwing voor ons allemaal om zorgvuldig om te gaan met beschuldigingen en de immense verantwoordelijkheid die komt kijken bij het onderzoeken en beoordelen van dergelijke complexe kwesties.

Nu het onderzoek naar de vermeende toxische werkomgeving bij Plopsaland tot een einde is gekomen zonder strafrechtelijke vervolging, blijft er een grote hoeveelheid onbeantwoorde vragen over. Het feit dat de beschuldigingen niet tot strafbare feiten hebben geleid, roept niet alleen vragen op over de werkwijze van het onderzoeksteam, maar ook over de cultuur van transparantie en integriteit binnen Studio 100 en vergelijkbare organisaties.

De impact van de situatie strekt verder dan enkel het ontslag van Steve Van den Kerkhof en zijn directieteam. Het heeft een debat aangewakkerd over hoe bedrijven omgaan met interne beschuldigingen en conflicten. In een tijd waarin maatschappelijke aandacht voor werkcultuur en leiderschapsstijlen steeds prominenter wordt, is het essentieel om te reflecteren op wat deze zaak ons leert over het proces van interne audits en de mogelijke invloed van zakelijke motieven op zulke onderzoeken.

Ten eerste is er het risico dat bedrijven, in hun poging om snel te handelen bij ernstige beschuldigingen, essentiële stappen overslaan in het proces van feitenonderzoek en het waarborgen van een eerlijk proces voor alle betrokkenen. Het feit dat het rapport van Christine Mussche nu in twijfel wordt getrokken, laat zien hoe belangrijk het is dat zulke onderzoeken zorgvuldig en objectief worden uitgevoerd. Het gebruik van dergelijke rapporten als basis voor ingrijpende beslissingen, zoals het ontslag van een CEO, moet altijd vergezeld gaan van een grondige evaluatie en de mogelijkheid voor de betrokken partij om zich te verdedigen.

Daarnaast toont deze zaak aan hoe complexe machtsdynamieken binnen bedrijven kunnen leiden tot een versmelting van zakelijke en persoonlijke motieven. Als het waar is dat het ontslag van Van den Kerkhof deels werd ingegeven door zijn lucratieve contract en de daarmee gepaard gaande interne spanningen, dan zet dit de toon voor een diepere discussie over eerlijkheid en rechtvaardigheid in de zakelijke wereld. Bedrijven moeten ervoor waken dat dergelijke conflicten niet worden afgewenteld op individuele medewerkers onder het mom van vermeende gedragsproblemen, wanneer er in werkelijkheid andere agenda's spelen.

Verder legt dit geval een vergrootglas op de rol van advocaten en externe onderzoekers in dergelijke situaties. De impact die hun rapporten kunnen hebben op de loopbaan en reputatie van individuen is enorm, wat betekent dat de methoden en integriteit van deze professionals kritisch moeten worden bekeken. Het lijkt erop dat in het geval van Christine Mussche, er sprake was van een eenzijdige benadering, waarbij de nadruk lag op beschuldigingen die achteraf niet volledig bleken te kloppen. Dit roept vragen op over de verantwoordelijkheid en ethiek van zulke onderzoeken en hoe ze kunnen worden uitgevoerd op een manier die recht doet aan alle betrokken partijen.

Deze situatie roept ook een bredere discussie op over de grenzen van leiderschap en wat tegenwoordig wordt gezien als 'toxisch'. Er is een verschuiving gaande in de verwachtingen van leiderschapsgedrag en werkcultuur, met meer nadruk op empathie, open communicatie en het welzijn van medewerkers. Hoewel het belangrijk is dat organisaties hun leiders verantwoordelijk houden voor hun gedrag, moet er ook ruimte zijn voor nuance en een eerlijke beoordeling van wat werkelijk aan de hand is. Het gevaar bestaat dat we, in onze zoektocht naar een betere werkcultuur, soms te snel oordelen zonder alle feiten grondig te hebben onderzocht.

De nasleep van deze zaak zou een kans kunnen zijn voor Studio 100, en andere bedrijven, om te reflecteren op hun eigen procedures en cultuur. Het biedt een gelegenheid om te leren van wat er is misgegaan en om systemen en processen te verbeteren, zodat toekomstige kwesties op een transparante en rechtvaardige manier kunnen worden aangepakt. Dit betekent investeren in onafhankelijke en objectieve onderzoeken, het waarborgen van de rechten van zowel klagers als beschuldigde partijen, en het ontwikkelen van een bedrijfscultuur die openheid en vertrouwen bevordert.

Het debat dat deze zaak heeft opgeroepen, zou ook aanleiding moeten zijn voor een breder gesprek over hoe we omgaan met beschuldigingen van toxisch leiderschap in het algemeen. Het is essentieel om een balans te vinden tussen het serieus nemen van klachten en het waarborgen van een eerlijk en zorgvuldig proces voor iedereen die erbij betrokken is. Beschuldigingen van toxisch gedrag mogen niet worden gebruikt als een middel om zakelijke doelen te bereiken of als een manier om zich te ontdoen van individuen die om welke reden dan ook als problematisch worden beschouwd.

[potatomushroompy]

[hethuisxdashausxhouseofxanubis]

I went to Studio 100 Rewind Party 16+ last night, which was a concert/indoor festival of the creators of Het Huis Anubis and other shows. The main creator Gert Verhulst sang three of the HHA songs he wrote: She (the male version of He), Het Huis Anubis and Path of 7 Sins. The whole room began to scream and doing the Sibuna sign and when I say room I mean the biggest concert hall of Belgium sold out with over 18.000 people. Below you find videos I made while screaming and crying (I've to post them seperately sadly)

[sarahrcubitt13]

Endgame; House of Anubis *B3* - [17.2] House of Hustle ~ Pt 2 (on Wattpad) https://www.wattpad.com/732272703-endgame-house-of-anubis-b3-17-2-house-of-hustle-%7E?utm_source=web&utm_medium=tumblr&utm_content=share_reading&wp_uname=SarahRCubitt13&wp_originator=mpn3KuDmwBEL%2FblXRRA%2BuVt2JV%2BTXab9pi4iZwYNif%2Feano2Yikzy1SQPGw5iTmG9ddgvP1%2B22Ffmbcixa%2BwERBB2ly8IHBVOhcQGcbGXBwdJEgRPYc8v97dtm3UD7Vj endgame /ˈɛn(d)ɡeɪm/ noun the final stage of a game such as chess or bridge, when a few pieces or cards remain. The Sibuna gang are back for yet another year, however, Nina Martin has not returned with them, but there are some fresh faces to make up for her absence. Eddie and Camilla both seem to be having visions of new girl KT's dying grandfather giving her a key and telling her to go to Anubis House; which means that Camilla is dragged into yet another mystery at the school because like hell she was going to let her Osirian go get himself killed because if she has learnt anything from 2 years of adventures... nothing is what it seems at their school. Plus a new teacher Miss Denby seems to hang out with Victor and Mr Sweet way too often to be normal and Camilla is sure they aren't just having tea and talking their favourite Opera. On top of all that Camilla finally finds out the truth behind her magic and her destined future. If she thought her family were Egypt mad for no reason she was soon going to learn their connection to the Egyptian times is not as superficial as just her family being fascinated by the past. If you like this book you should check out the rest of the series: Book 1: Impossible; House of Anubis Book 2: Unsteady; House of Anubis Book 4: Sibuna; And The Son of Osiris Book 5; Sibuna; And The Book of Thoth Book 6; Sibuna; And The Curse of The Pharaohs Cover by SarahRCubitt13 *Disclaimer, I do not own House of Anubis. All of that belongs to Hans Bourlon and Gert Verhulst. I, however, own Camilla-Anne Rutter and her little storyline :P I hope you enjoy it!*

[indegazettevanindegazettepuntbe]

Een fonkelend eerbetoon in Koksijde: Gert Verhulst bekroond tot ereburger https://www.westnieuws.be/een-fonkelende-eerbetoon-in-koksijde-gert-verhulst-bekroond-tot-ereburger/?utm_source=dlvr.it&utm_medium=tumblr

[doyouknowthismusical]

[ilovetheater-nl]

Gert Verhulst ontvangt Platina Ticket Award voor verkoop van meer dan 50.000 kaarten 40-45, de Musical

Met nog twee maanden tot aan de grote première in de Midden Nederland Hallen in Barneveld heeft 40-45, de Musical meer dan 50.000 kaarten verkocht. Producent en bezieler Gert Verhulst ontving afgelopen week om die reden de Platina VVTP Ticket Award. Door de grote vraag naar kaarten is tevens besloten om extra voorstellingen aan de agenda toe te voegen. ‘Het stemt mij blij dat we nu al…

[janpeeters19fd]

Plopsaland: De Achtbaan van Beschuldigingen, Vrijspraak en Valse Stoelen - Plopsaland - Steve Van den Kerkhof

Ah, Plopsaland! Het Disneyland van de Lage Landen, maar dan zonder de magie en met iets meer Vlaamse volksaard. We kunnen opgelucht ademhalen, mensen! Er zijn géén bewijzen van toxisch leiderschap gevonden bij Plopsaland. Laten we even applaudisseren voor het arbeidsauditoraat dat hier zorgvuldig de waarheid aan het licht heeft gebracht, en dan kunnen we weer verder gaan met onze levens alsof er niets aan de hand was. Een hartelijke "hoera" voor voormalig topman Steve Van den Kerkhof, die deze achtbaan van beschuldigingen met een vreugdekreet heeft verlaten. Ja, hij reageert opgelucht, en wie kan het hem kwalijk nemen? Niets zegt "vrij van schuld" als een publieke lynchpartij en het daaropvolgende ontslag op staande voet.

Maar laten we eerlijk zijn, het was allemaal slechts een klein misverstand, toch? Een paar opstandige medewerkers, wat e-mails, wat WhatsApp-berichten—je weet wel, het dagelijkse gruis van het bedrijfsleven. Wie heeft er niet eens een boze emoji gestuurd of een passief-agressieve memo ontvangen? Dat is toch gewoon hoe dingen werken? Dat de politie 20 medewerkers ondervroeg, mails en berichten doorspitte, en de arbeidsinspectie zich een dagje op het park amuseerde, is toch gewoon een standaardprocedure? Ik bedoel, dit soort dingen gebeuren dagelijks bij bedrijven. Niks om je druk over te maken.

En dan hebben we dat hele rapport van advocate Christine Mussche. Oh, Christine, Christine, waar zouden we zijn zonder jouw glasheldere analyses? Het lijkt wel of ze een script voor een slechte thriller heeft geschreven. Een gegooide stoel hier, een opmerking over abortus daar, en natuurlijk de klassieke "je laptops worden in de gaten gehouden"-trope. Het klinkt als een aflevering van een misdaadserie die net iets te ver gezocht is om echt geloofwaardig te zijn. En toch, Studio 100, de meesterbreinen achter dit hele drama, dachten: "Ja, dit is precies de stok die we nodig hadden." Of beter gezegd, de stoel die we nodig hadden, want er zijn geruchten dat Van den Kerkhof misschien wel een kampioen stoelenwerpen was. Wie weet, misschien was dat zijn geheime talent, verborgen achter die façade van een succesvolle CEO.

Maar laten we eerlijk zijn, Steve Van den Kerkhof was misschien gewoon té goed. Wie had ooit kunnen denken dat hij zó succesvol zou zijn dat hij meer zou verdienen dan de grote bazen zelf, Gert Verhulst en Hans Bourlon? Dat moet toch een klap zijn geweest. Misschien hadden ze hem beter de Plopsa-mascotte kunnen laten spelen; had hij in ieder geval nog een contract gekregen zonder commissie op basis van winst. Wie wil er nou een CEO die erin slaagt miljoenen binnen te halen? Dat is toch gewoon gênant voor de bovenbazen. En dat contract, dat ze ooit met frisse tegenzin tekenden, werd nu hun grootste nachtmerrie. Een CEO die zo veel verdient… Tja, dat kunnen we natuurlijk niet hebben, dat is toch gewoon toxisch?

En dan is er nog de fascinerende figuur van advocate Christine Mussche. Haar reputatie als de moderne versie van Judge Dredd - "Ik ben de wet!" - is haar duidelijk niet ontgaan. Ze heeft al eerder mensen aan de schandpaal genageld, want laten we wel wezen, wat is er nu leuker dan dat? Misschien heeft ze een bijbaantje bij de plaatselijke rechtbank om wat stoom af te blazen, wie zal het zeggen? Maar hé, ze vond het blijkbaar nodig om de situatie een beetje op te fleuren, een beetje drama toe te voegen, een vleugje "He Said, She Said". En wie kan haar dat kwalijk nemen? Wie houdt er niet van een goed verhaal met een vleugje sarcasme en overdrijving, zelfs als dat je toekomst en je leven er volledig mee kapot gaat? Dat is toch gewoon de moderne manier van werken?

Dus laten we deze achtbaan van beschuldigingen en drama achter ons laten. Steve is vrijgesproken, het park is open, en we kunnen weer genieten van de draaimolens en de suikerspinnen. En voor degenen die nog steeds twijfelen aan de integriteit van Plopsaland en zijn voormalige CEO: misschien is het tijd om een ritje te maken in de Plopsa-sneltram van gerechtigheid, en wie weet, komen we er dan achter dat dit allemaal slechts een groot misverstand was. Want laten we eerlijk zijn, in de wondere wereld van Plopsaland is alles mogelijk, zelfs een ontslag zonder reden.

[reneleijen]

"Dood" van zangeres als nepnieuws in cryptoreclame

Nee, zangeres Natalia is niet dood. Maar wel volgens een vals bericht op schimmige nieuwssites. Daar wordt melding gemaakt van haar tragische dood. ‘Een trieste dag voor België. We nemen afscheid van Natalia’. Ook (foto’s van) presentatoren Gert Verhulst en Lieven Van Gils werden al misbruikt. Verhulst zou vechten voor zijn leven, aldus een nepsite. En met de ‘dood’ van Van Gils ‘verloor de natie…

[evoldir]

Fwd: Course: UGroningen_Netherlands.LifeHistoryTheory.Jan14-19

Begin forwarded message: > From: evoldir@evol.biology.mcmaster.ca > Subject: Course: UGroningen_Netherlands.LifeHistoryTheory.Jan14-19 > Date: 21 December 2023 at 06:12:24 GMT > To: rdmpage@gmail.com > > > PhD course on Life History Theory, at Field station the Herdershut, > Schiermonnikoog, January 14-19 2024. > > Life History Theory deals with species-specific adaptive schemes of the > distribution of the reproductive effort over the life of an organism. The > general theoretical problem is to predict which combination of traits > will evolve under specific conditions. The concepts used are also > relevant to study within species variation in life history traits. The > one week course aims at giving an overview of the field and will discuss > methodology and recent developments. > > Contents & Structure > > The subject will be worked out on the basis of lectures, case histories, > discussion and practicals. Attention will be paid to various groups of > organisms such as birds, fishes, plants and humans. The contact with > current research projects is guaranteed as concrete examples will be > treated by scientists working in the field. In poster sessions work > and/or plans of the participating students will be discussed with the > whole group and we will use computers to illustrate some of the concepts. > > Topics and Teachers will include but are not limited to: > > Cost of reproduction, Optimality in evolutionary ecology, Aging in a > life history context (Simon Verhulst, GELIFES) > > Evolutionary genomics, Animal personalities (Kees van Oers, NIOO) > > The evolution of senescence in super-organisms, calculating fitness > (Ido Pen, GELIFES) > > Life-history evolution in plants & Plant epigenetics (Koen Verhoeven, > NIOO) > > Age and size at maturity (Tom van Dooren, CNRS, France) > > We are happy to announce that as before we will have two special guest > lecturers. Prof Gert Stulp (Sociology & Evolutionary Biology, UG) and > Dr. Sandra Bouwhuis (Life history biology, Institute of Avian Research, > Wilhelmshaven, Germany). > > Furthermore, the course will contain an overview of research done on > Schiermonnikoog as well as a field excursion led by Prof. Christiaan Both > (GELIFES). > > For more information on the preliminary programme > and to register, please visit the course website : > https://ift.tt/Rsykrog > > The course will be held on the Dutch isle of Schiermonnikoog and starts > Sunday night the 14th of January and ends Friday the 19th of Janaury. The > registration fee is € 350,- for all participants belonging to the RSEE > and affiliated research schools (PE&RC, WIMEK). All other participants > pay € 600,-. This includes lodging, meals, and the course material at > the course venue. > > There are a few slots available, first come, first serve. > > For more information, visit the website or please contact the Course > Organizers: > > Prof. Simon Verhulst

[organisationskoval]

767) Vlaanderen-Europa, Flanders-Europe, Flandria-Europa - flamandzka prywatna organizacja, która organizuje działania w ramach Święta Wspólnoty Flamandzkiej i wokół uznania zasług dla Wspólnoty Flamandzkiej w perspektywie międzynarodowej. Organizacja składa się z dwóch organizacji non-profit:

Elfdaagse Vlaanderen-Europa: organizacja i wsparcie działań w Elfdaagse (od 1 do 11 lipca) w okresie poprzedzającym Święto Wspólnoty Flamandzkiej. W 2010 roku wraz z VRT zorganizowała udaną serię koncertów Vlaanderen-Muziekland. Od 2015 roku koncert, który VRT 11 lipca Elfdaagse Vlaanderen-Europa transmituje na żywo „Vlaanderen Feest!”    

Beweging Vlaanderen-Europa: prezentacja Gulden Spoor dla wizerunku kulturowego, społecznego lub gospodarczego. Ta nagroda jest kontynuacją Nagrody Ankera, mającej na celu zachęcanie belgijskich firm do zakotwiczenia się na rynku lokalnym, którą po raz pierwszy otrzymał w 1994 roku Aimé Desimpel.

Gulden Spoor (Złote ostrogi):

2000: Eric Suy, Peter Piot, René De Feyter, Lutgart Van den Berghe, Karel Van Miert     

2001: Martin De Prycker, Jos Van Immerseel, Désiré Collen, Kim Clijsters     

2002: Pedro Brugada, Phil Bosmans, Fred Van Leuven     

2003: Catherine Verfaillie, siostra Simone    

2004: Els De Temmerman     

2005: Eddy Bruyninckx, Manu Ruys, Guido van Gheluwe     

2006: Antoon Dieusaert, Peter Leyman, Godfried Lannoo i Patricia Carson     

2007: Connie Neefs, Jean-Pierre Rondas, Gui Celen, Frans Crols, Norbert d'Hulst, Jan De Nul Group     

2008: Luc Famaey, Jeanne Devos, Urbain Vandeurzen    

2009: Dirk Vyncke, Gabriel Fehervari, Louis Verbeeck, Gwij Mandelinck     

2010: Chris Maene, Ivan Mertens, Stefan Top    

2011: Joachim Coens, Hans Bourlon, Gert Verhulst    

2012: Frans Debrabandere, Miel Cools, Esmeralda Peleman, Rugbyclub Dendermonde    

2013: Chris Lomme, Luc Devoldere, rodzina Van Rompuy (Argenta) 

2014: Jan Caeyers (muzykolog, dyrygent i beethovenista); Hein Deprez (dyrektor wykonawczy grupy UNIVEG); Luc Tack (dyrektor zarządzający Grupy Picanol); Jef Gabriels (przewodniczący Stowarzyszenia Miast i Gmin Flamandzkich)    

2015: Kamiel D'Hooghe (organista); Jan Dewilde (muzykolog); Fernand Huts (przewodniczący Katoen Natie)    

2016: Jan Verheyen, Wouter Torfs, Saskia van Uffelen, Willy Kuijpers    

2017: Jan van Doren (VOKA), Luckas Vander Taelen, Louis Verbeke, Herman Daems    

2018: Bart i Ann Claes (JBC-mode) i Stijn Brouns (człowiek teatru) 

2019: Will Tura, Niels Destadsbader i Vic Swerts (NV Soudal).

Od 2002 współorganizuje wręczenie Orderu Lwa Flamandzkiego. Pierwszym prezesem został Ryszard Celis. Od 2004 roku prezesem jest An De Moor.