#stichting

[asta-daily]

The King of Threads

Be still, be very still. The king of threads is here Do not move, while they weave your threads onto this world They will stitch your essence, consolidate your soul Move, and they will unravel their work in anger /* Pencil doodle on A6 sketchbook - Porte-mine sur carnet A6 */ Bouge pas. Ne bouge surtout pas. Le Tisseur est là Pas un geste, pendant qu'il tresse les fils de ton âme Laisse le recoudre ton être, ton essence, soit sage Gigotte, et il défera de rage son ouvrage

[dewelmedia]

Fietsend op de West-Friese Omringdijk boven op de dijk, genietend van fantastische beelden op de karakteristieke woningen onderaan de dijk en aan de andere kant het IJsselmeer. Op zoek naar een koffiestop. Deze gevonden in Onderdijk bij Grand Café De Zeedijk. Op terugweg langs de havens aan het IJsselmeer richting Medemblik, hierbij Slot Radboud passerend en langs de binnendijkse haven van Medemblik. De openstaande brug in het centrum van Medemblik zorgde nog voor een kleine oponthoud in deze mooie toerrit van 102 kilometer!

https://www.toerclubomnisport.nl

[cebozcom]

De Opkomst van Private Stichtingen in het Bedrijfsleven | CeBoz.com

De opkomst van private stichtingen in het bedrijfsleven

[k00299176]

Week 7: Movement Project

When all the pieces she stitched to the fabric I coloured them. To do that I used fabric paints that Giordana has and also my own acrylic paints. It's interesting that it isn't a nice and even coat of paint, that it's lighter in some places and darker on others.

[haarlemupdates]

De NZH-tramlijnen van Haarlem naar Alkmaar en van Amsterdam-Noord naar Purmerend en Edam/Volendam zijn het onderwerp van een nieuwe uitgave van Stichting De Nieuwe Blauwe Tram in Haarlem. Het boekje beschrijft de historie van de tramlijnen tussen 1880 en 1956, toen ook de tram van Amsterdam naar Volendam is vervangen door een bus. Rond 1880 start de aanleg van drie NZH-tramlijnen in Noord-Holland. De eerste is de lijn Haarlem – Alkmaar. Deze lijn passeert het Noordzeekanaal bij Velsen eerst met een brug, maar van 1906 tot 1924 maakt de tram gebruik van een stoompont – uniek voor West-Europa. De tramlijnen van Amsterdam naar Purmerend/Alkmaar en naar Edam/Volendam worden aangelegd vanaf 1881. Vanaf het begin zijn deze lijnen belangrijk voor de ontwikkeling van het toerisme in Waterland. In 1932 elektrificeert de NZH de lijnen naar Purmerend en Volendam. De lijnen overleven de oorlog, maar in 1949 sluit de NZH de lijn naar Purmerend en in 1956 valt datzelfde lot de lijn naar Edam/Volendam ten deel. De NZH-tramlijnen zijn van groot belang voor de economische ontwikkeling van Kennemerland en Waterland. In Waterland hebben ze ook veel bijdragen aan het toerisme naar Edam, Volendam en Marken. Stichting De Nieuwe Blauwe Tram reconstrueert in Haarlem een NZH A600-tram uit 1932. Ter ondersteuning van dit ambitieuze project geeft de stichting boekjes uit over de historie van het NZH-trambedrijf. Het boekje over de trams boven het IJ is deel 7 in de serie. De nieuwe uitgave telt 92 pagina's en meer dan 100 historische afbeeldingen van stoom- en elektrische trams tussen Haarlem en Alkmaar en in Waterland. Het boekje kost 19,95 euro en is verkrijgbaar bij diverse boekhandels in de regio en direct bij Stichting De Nieuwe Blauwe tram via https://denieuweblauwetram.nl.          

[dampfloks]

Dampflokomotive 23 023 Stoom Stichting Nederland (SSN) zu besuch bei Veluwsche Stoomtrein Maatschappij (VSM) in Apeldoorn (NL)

Terug naar Toen September 2024

Video 1920x1080 incl. Audio

Steam locomotive 23 023 Stoom Stichting Nederland (SSN) visiting the Veluwsche Stoomtrein Maatschappij (VSM) in Apeldoorn (NL)

Terug naar Toen September 2024

Video 1920x1080 incl. audio

La locomotive à vapeur 23 023 Stoom Stichting Nederland (SSN) en visite chez Veluwsche Stoomtrein Maatschappij (VSM) à Apeldoorn (NL)

Terug naar Toen septembre 2024

Vidéo 1920x1080 avec audio

[johnnyslittleanimalblog]

Tiger Hoenderdaell ED8A2828 by safi kok

[travelling-my-little-pony]

Sweet Notes went to look at a festival of light art at Battersea Power Station, so September is a month of celebrating that!

In London, England.

Here is Sweet Notes with Moonburn by Stichting Barstow - above the entrance to the station.

[huariqueje]

Civil society organizations that are taking the Dutch state to court over its position in the Gaza war receive broad support for this. Oxfam Novib, PAX and The Rights Forum are demanding in summary proceedings the immediate cessation of the supply of parts for Israeli F35 fighter planes. Amnesty International contributed to the preparation of the lawsuit and several other NGOs have now expressed their support. In addition, more than 1,000 individual Dutch people showed their support by contributing to a crowdfunding campaign. The case will be presented to the court in The Hague on Monday, December 4 at 10 a.m. and can be followed via a livestream.

[paulpingminho]

[gregdotorg]

Guy who just went to the Ellsworth Kelly retrospective again: Wow, there sure are a lot of random Ellsworth Kelly things out there all of a sudden.

Kelly made this pencil sketch/schematic [top] to produce his contribution [above] to an artist poster series commemorating the 100th anniversary of van Gogh's death. But obviously someone in Holland saved it, and now it's been flipped twice and is coming up for a third time.

[ralphbutler]

Die „Stichting Roos“, eine Tochter der Hermann van Veen Foundation, setzt sich seit Jahren weltweit für die Belange der Kinder ein. Sie hat es sich zum Ziel gemacht, ein weltweites Netz aus Gedenkstätten für alle Kinder zu schaffen, die nicht oder nur kurz Kind sein durften, aus welchen Gründen auch immer. Ausgehend von dem internationalen „Monument voor het Onbekende Kind“ in Arnheim-Delhuyzen mit 35 Steinen aus aller Welt, soll in jedem beteiligten Land ein eigenes nationales Denkmal geschaffen werden. Hermann van Veen weihte das deutsche Denkmal im Juni 2005 im Allwetterzoo ein.

Informationen über die Stiftung unter http://www.hermanvanveen.com

[comicalfellow]

Still tickets available: 'Upon A Summer's Day' regency ball at Hackfort castle in Vorden (NL) on Saturday 1 July 2023

By Stichting Reverence.

[de-meerpeen]

Er op uit: 'Verlangen door sopraan Cobi de Bruijn en pianist Hans Weenink'

[jurjenkvanderhoek]

JEZELF VERLIEZEN IN EEN KERNGEDICHT

Hoe ver kun je gaan met het versimpelen van de werkelijkheid om nog een figuratie uit te drukken. Want dat is wat abstraheren van realisme is. Zo ver gaan tot enkel de essentie overblijft, de ziel van het onderwerp. De overbodige zaken weg laten en toch nog datgene met het werk zeggen wat nodig is in het gesprek van maker tot kijker. Dat de kijker nog snapt wat jij bedoelt. Daar moet de beschouwer dan wel de nodige moeite voor doen, zoals jij de moeite moet nemen om jou minst favoriete betekenissen te schrappen om tot de meest versimpelde uitdrukking te komen. Dat de kijker de indruk heeft te zien wat jij voorzag. Hoe ver kun je gaan. Kom je dan uit op De Stijl, op Cobra of Zero? Minimaal, monochroom. In elk geval heeft Willem Adelaar dat met tekst gedaan. Zoveel woorden weggelaten om de essentie van zijn verhaal te bereiken.

De kern bloot leggen zonder omhaal, recht op het doel af. Gekscherend zou ik kunnen schrijven dat hij die teveel aan woorden heeft verloren in Berlijn. Maar dat is te flauw, want dat is de titel van zijn tekst dat als eerste uitgave van de Stichting Narteks handmatig is gedrukt in de Nartiden Reeks. Willem Adelaar toont zichzelf in een kerngedicht. In deze korte tekst, net meer lettergrepen dan een haiku, legt hij zijn ego open, is hij eerlijk en oprecht over zichzelf. Ontdoet de blanke pit van de ruwe bolster. Om zijn wezen te raken heeft hij weinig woorden nodig. Woorden die een diepere laag vrij geven. Woorden die voor meerdere uitleg vatbaar zijn.

lino @ angeline van doveren

Op deze plaats kan ik ieder woord op een gouden schaal wegen, deze ontdoen van de magie wanneer ik wil verklaren, verhelderen en duiden. Een gedicht heeft geen toelichting nodig, verdient geen commentaar. Net als een beeldend kunstwerk spreekt het voor zichzelf. Het is. Het wordt gelezen en geeft ruimte aan de gedachte. Er vallen stiltes tussen de woorden, maar deze zijn geen leegtes, het is zwijgen dat er toedoet. Kalmte om over wat gelezen is na te denken, te overwegen. Als een stilte in een gebed, om te bezinnen wat gedaan is en nog moet worden. Eigenlijk is het stil vallen zodat de gedachte vrij is om de volgende woorden binnen te laten komen. Om bedacht te zijn op wat volgt, door de aanrollende golf te worden verfrist. Zoals een stilte voor de storm. In die stilte je te wanen in het oog van de storm. In het centrum van de woorden die de kern raken. Die abstract het wezen Adelaar omschrijven. De Adelaar die zichzelf op een moment terugvond in Berlijn, hoewel hij er verloren was.

Met schrijven probeert Adelaar de in hem verborgen bronnen aan te boren. De pendel draait rond in de stilte van de tekst en wijst de basis aan die niet wordt uitgesproken. Hij is de boeman, de vogelverschrikker in het weiland van de poëzie. Dat is zijn wezen. Maar ik ben nu al te ver gegaan in het uitschrijven van zijn is. Ik ben die ik ben, is het kortste kerngedicht dat de essentie in de roos raakt. Dat is de ziel van de mens. Adelaar dicht verder, legt meer uit. Zo weinig woorden kunnen net als het non-figuratieve beelden door een ieder op gevoel worden geïnterpreteerd. De emotie geeft meerdere redenen van opvatting. Zo kunnen de illustraties bij de tekst de woorden verduidelijken, maar mij ook op een ander been zetten, het verkeerde misschien.

De druksels kunnen het abstracte realistisch maken, de versimpeling in de werkelijkheid trekken. Waar de illustrator op aanslaat is duidelijk. Het is het wezen van Adelaar, de kern van het zijn als dichter, schrijver, beeldvormer in woorden. Feitelijk is de illustrator woordvormer in beelden. Voegt in beeldmerken de tekst aan. Logo's die de kern raken. Even dichterlijk als de poëzie. Een twee-eenheid. Een dubbele uitleg van de gedachte. Op dezelfde lijn, maar met ander materiaal. Een parallel in woord en beeld.

De narthex, soms ook atrium of paradijs genoemd, is de voorhal of het portaal van een kerkgebouw. Of de Stichting Narteks daar de inspiratie vandaan heeft gehaald blijft vooralsnog onduidelijk, ook het logo geeft daartoe geen aanwijzing. Is ook van minder gewicht – plat gezegd, als het beestje maar een naam heeft en "what's in a name". Narteks wil ruimte bieden aan poëzie die de rand opzoekt. Wat die rand is wordt op de website toegelicht door de mensen achter Narteks - Harry en Angeline van Doveren. Zij twijfelen wel om het exact te benoemen, maar dat is ook van ondergeschikt belang dat precies te weten. De rand, de marge, kan voor iedere dichter anders in het bereik liggen of zelfs onbereikbaar zijn. De laatste categorie zal zich bij Narteks niet thuis voelen. Maar deze kunnen bij voldoende alledaagse uitgeverijen terecht. Wie met een miniem aantal woorden durft te zeggen hoe hij of zij zich als dichter ziet zit warm bij Narteks. Poëzie in de marge zou excentrisch genoemd kunnen worden. Dichters langs de rand zijn excentriek en zullen door de communis opinio als ongewoon, vreemd, abnormaal of onbehoorlijk worden beschouwd. Minder worden begrepen, zoals dat in algemeenheid kleeft aan het abstracte in de beeldende en beschrijvende kunst. Onbegrip maakt onbemind.

lino @ angeline van doveren

Het is tekenend hoeveel woorden die enkele regels losmaken. Zoveel impact heeft een kerngedicht dat zich langs de rand van de poëzie begeeft. Weinig tekst geeft genoeg te overdenken. De ruimte, de leegte en de stilte, tussen de woorden – het zwart van het wit – zou tot contemplatie moeten aanzetten. Het werkt echter averechts, want het staren door het venster naar een geestig elders geeft dan wel stof tot nadenken en zeker grond om te uiten. Het geeft veel reden tot overdenken en die heb ik dan ook overvloedig genomen. Het minimale maakt mijn tong los, terwijl ik eigenlijk stom en attent moet luisteren naar mijn gedachten. Het is de twijfel die daarop toeslaat, zal ik wel of moet ik niet. Schrijf ik leeg of is het genoeg en leg ik de pen terzijde, mijn wichelroede om een woordenstroom aan te slaan. Op de website van Narteks vind ik een illustratie uit de bundel, maar Angeline heeft daar letters overheen gedrukt die aangeven dat het nu genoeg is. Tot hier, anders verlies ik mezelf in mijzelf.

Verloren in Berlijn. Willem Adelaar, kerngedicht. Nartiden Reeks 1, Uitgave in beperkte oplage Stichting Narteks, 2025.