#solmeister13

[o-kallitexnhs-o-atelhs]

«δεν έφυγες ποτέ από δω, είσαι απλά σε όποιο δωμάτιο δεν είμαι. Μου είπες "κάτι όμορφο γίνε", αλλά να γίνω εσύ δεν μπορώ.»

23/12/2023

We, Θεσσαλονίκη

"Junkie"

@solmeister13 🫠🌹

[wncradio]

Αν σε πονά πνίξε τις τύψεις σου αυτό κάνεις πάντα…

«ΞΑΝΑ» OUT NOW on Spotify

@solmeister13

[annarrchy]

ένα πρωί που ξεκινά σαν όλα τ’ άλλα πρωινά,

ένα τηλέφωνο χτυπά, κάτι έχει πάει στραβά·

μια ταραγμένη φωνή, ένα σβησμένο κερί

και μια ψυχή που φεύγει από τη γη κι εξατμίζεται.

μα είχε μάθει να παίζει, να χαίρεται τη στιγμή

και δε φοβόταν που γέρναγε, μόνο χαμογελούσε.

τώρα τρέχει στα σύννεφα με τη μηχανή,

είναι και πάλι το παιδί που να κοιμηθεί αργούσε.

είναι ειρωνία αν το σκεφτείς που έφυγε τόσο νωρίς,

αλλά κανείς δεν πρόκειται ποτέ να ξέρει, έτσι ειν’ η ζωή.

η μάνα του τις Κυριακές τον περιμένει να φανεί

και τα παιδιά του, έχουν στα μάτια τους τη χαρά του,

μα ο μεγάλος που και που, λαχταρά τον μπαμπά του.

ο μικρός, δε το κατάλαβε καλά, δεν είχε πάει καν σχολείο, όλα έγιναν ξαφνικά.

το σπάσιμο μιας σιωπής, στο ξέσπασμα της χαραυγής

αφού θα γίνουμε όλοι σύννεφα στου Άδη το βελούδινο σκοτάδι.

τα δάκρυα μιας προσευχής, να’σαι γαλήνιος κι ευτυχής να μας προσέχεις το βράδυ.

φύλακας άγγελος να’σαι και μη φοβάσαι,

γιατί εμείς σε θυμόμαστε και τώρα που κοιμάσαι.

κι αν από τον παράδεισο κοιτάζεις και χαμογελάς,

ρε μπαγάσα μας λείπεις, μη το ξεχνάς.

είναι μια φάλτσα καντάδα για τις ψυχές,

για όλες τις μικρές προσωπικές μας ουτοπίες,

γι’αυτούς που ζούνε ακόμα μεσ’τις καρδιές

και κρύβονται στις παλιές μας φωτογραφίες.

δε στα λέω αυτά απλά για να νιώσεις εντάξει,

πονάει το να χάνεις κάποιον που αγαπάς·

μα δεν πεθαίνει, τυλίγεται σε μαύρο μετάξι

και θα’ναι δίπλα σου όσο δεν τον ξεχνάς.

καμία προσευχή δεν είναι τόσο δυνατή,

που να φτάσει ως το σύμπαν που πήγες για να σου πει

όλα κείνα τα «σ’ αγαπώ» που δεν πρόλαβα να σου πω.

και είναι ανώφελο να εύχομαι να ήσουν εδώ.

ξέρεις ποιο είναι το ζήτημα; η ζωή μας είν’ ευτύχημα,

μαζί κι ατύχημα, απ’ την πρώτη ανάσα ως το ξεψύχημα·

είναι λιακάδα, καταιγίδα και μαντάρα,

είναι ο λόγος που γράφω κάθε μου μπάρα.

είναι αντάρα απ’ το ποτό, είναι σεκλέτι σκληρό,

είναι το πιο καλά κρυμμένο μυστικό·

τόσο σύνθετο, εκ πρώτης όψεως, μα είναι απλό

και το μαθαίνουν όσοι φεύγουνε και ζουν στον ουρανό.

τι ήχο κάνει η ψυχή απ' το σώμα όταν βγαίνει;

στη μνήμη περνά, στη δίνη που βαφτίσαμε μοναξιά.

ο άνθρωπος δεν το μπορεί ακίνητος να μένει,

μα η ζωή γρήγορα τρέχει και σε προλαβαίνει.

άμα τ’ αστέρια ειν’ αγάπες και τα σύννεφα ψυχές,

τα μυστικά θα ν’ αέρας κι οι στεναχώριες βροχές.

αν τα μεθύσια είναι ομίχλη και τα όνειρα πουλιά,

��σως ανήκουμε ψηλά τελικά.

μα είναι το σώμα μας χώμα και τα λόγια λουλούδια,

που ανθίζουν και μαραίνονται και γράφουν τραγούδια.

οι αποστάσεις τσιμέντο κι επαφές δρόμοι κενοί

γι’ αυτό ο άνθρωπός ανήκει στη γη και καταλήγει σ’ αυτή.

[xripaa]

[raniakarad]

[Σεληνη // Solmeister]

[nancyzcaps]

Όταν θέλω κάποιον δίπλα μου θα είναι πάντα αυτό το βιβλίο. @solmeister13

[stelloukostella]

I miss those days ❤️‍🩹

@solmeister13

[mel1naa]

@solmeister13

[welcometolostvegas]

"Ήθελε τόσα να σας πει, μα όλο μπέρδευε τα λόγια της.

Και 'σεις ψάχνατε μόνο πως να ανοίξετε τα πόδια της."

@solmeister13 - η μεθυσμένη πριγκίπισσα

[hitgirl]

Ειμαι η μεγαλυτερη φαν του @solmeister13 και εχω και αποδειξη...fight me αλλα σορρυ μιλαω μονο με φακτς

Ειμαι του 1993

Κλεεεες

[selhnh13]

@solmeister13

[o-kallitexnhs-o-atelhs]

«Και μην ξεχνάς που και που να πάρεις μια ανάσα!»

🦋

[siadikastis]

sol gurna piso i esto thlefona😞😞

@solmeister13

[annarrchy]

την εφηβεία μου αναλύω σε σημείο που μου έχει μείνει μία τελευταία απορία, και μόνο·

γιατί επέζησα; δεν είναι λογικό, είναι μαθηματικά αδύνατο.

τις ανασφάλειες δεν ξεχνάς, σαν το ποδήλατο.

συγγνώμη για όσα πω σ’αυτό το κατεβατό.

[anwfelh-elpida]

Δεν έφυγες ποτέ από εδώ

Είσαι απλά σε όποιο δωμάτιο δεν είμαι

Μου είπες

«Κάτι όμορφο γίνε»

Αλλά να γίνω εσύ δε μπορώ.

@solmeister13 ( ο ομορφότερος άνθρωπος του κόσμου)

[raniakarad]

«Αυτό είναι για όσους χάσαν τα πάντα

Για κάθε καημό που μας κόβει βαθιά

Για εκείνης της κόρης τα βρεγμένα μάτια

Για δυό συλλαβές που δεν λέω πιά»

[Το ταγκό της Μαρσό / @marseaux ]

@solmeister13