#γιατί μου το χάλασες

[prigkipissa-tou-paraskiniou]

ΓΙΑΤΙ ΜΟΥ ΤΟ ΧΑΛΑΣΕΣ MARSEAUX ✨Στίχοι✨

Βράδυ

Σ' ένα κλάμπ στο σκοτάδι

Πάλι

Μόνη αδειάζει μπουκάλι

Στάζει

Στην οθόνη το δάκρυ

Γράφει

Γιατί μου το χάλασες?

Πνιγώσουν σε μια κουταλιά νερό

Όσο εγώ για 'σένα πάλευα σε άγριες θάλασσες

Σου 'πα πως όλα για 'μας τα μπορώ

Αρκεί να 'σαι 'δω.

Μα σ' ένα τίποτα με άφησες

Τον έρωτα σκότωσες εν ψυχρώ

Μα εσύ αγάπη μου ελπίζω ν' ανάσανες

Θέλω να σε συγχαρώ

Που μ' έφτασες πια να μη σε συγχωρώ

Γιατί μου το χάλασες?

Πες μου γιατί τα παράτησες?

Τ' όνειρο που έταξες στην μέση μου το 'φησες

Γιατί με πρόδωσες?

Γιατί με σκότωσες?

Γιατί με διάλεξες αφού δε μ' αγάπησες?

Λύσε μου έστω μια απορία

Για όλη αυτή την ιστορία...

Γιατί?

Γιατί?

Γιατί μου το χάλασες?

Αυτό τραγουδούν τα κορίτσια όταν κλαίνε

Με καρδιές ραγισμένες

Οι φίλες μου μεθυσμένες

Ξενυχτάν και γυρνάν διαλυμένες

Απ' τον έρωτα κουρασμένες

πληγ��μένες λες και κάπου φταίνε

Φιλάνε με χείλη που καίνε

Όσ' ακούνε για σένα μου λένε

Δεν ήσουν εντάξει καθόλου

Άλλαξα τον αριθμό μου

Πέταξα το κινητό μου

Γιατί απ' τα νεύρα έσπασα την οθόνη του

Όταν είδα το μύνημα

Που μου εύχεσαι τα καλύτερα

Εγω δε σου εύχομαι τίποτα

Το κακό θα σε βρει από μόνο του

Γιατί μου το χάλασες?

Πες μου γιατί τα παράτησες?

Τ' όνειρο που έταξες στην μέση μου το 'φησες

Γιατί με πρόδωσες?

Γιατί με σκότωσες?

Γιατί με διάλεξες αφού δε μ' αγάπησες?

Βράδυ

Σ' ένα κλάμπ στο σκοτάδι

Πάλι

Μόνη αδειάζει μπουκάλι

Στάζει

Στην οθόνη το δάκρυ

Γράφει

Γιατί μου το χάλασες?

Πες μου γιατί τα παράτησες?

Τ' όνειρο που έταξες στην μέση μου το 'φησες

Γιατί με πρόδωσες?

Γιατί με σκότωσες?

Γιατί με διάλεξες αφού δε μ' αγάπησες?

Λύσε μου έστω μια απορία

Για όλη αυτή την ιστορία...

Γιατί?

Γιατί?

Γιατί μου το χάλασες?

@solmeister13

(icant find ti marseaux idk an exei tumblr, so tag mono ton sol:3)

(Αν έχω κάνει κάτι λάθος ή έχω χάσει κάτι ορ σαμθινγκ πειτε μ)

Enjoy!!

[prigkipissaanasfaleia]

Το "Γιατί μου το χάλασες" της marseaux θέλω τόσο πολύ να το αφιερώσω στην πρώην αλλά δεν αξίζει πια:))

[emeis]

All time classic

Στο Da bruno είχαμε καιρό να πάμε. Το είχες οργανώσει χωρίς να ξέρω κάτι αλλά το υποψιάστηκα. Με τις αλλαγές του το μαγαζί και μια φανταστική πίτσα με την κανούργια σεφ. Χωρίς γλυκάκι γιατί ήθελα παγωτό από απέναντι αλλά μου τη χάλασες γιατί εσύ δεν ήθελες και φύγαμε χωρίς να φάμε. 31.03.23

[fortizwmpyres]

Θυμάσαι όταν ήμουν μικρό κοριτσάκι και με πήγαινες βόλτες με το καρότσι για να πάψω να γκρινιάζω και να κλαίω;Θυμάσαι που σ’ έτρεχα στα πάρκα να κάνουμε κούνια κι εσύ παρόλο που πονούσαν τα πόδια σου, δε μου πες όχι ποτέ; Χατίρι δε μου χάλασες. Ή τοτε που επινες τον ελληνικό καφέ στο φλιτζάνι και το γύρναγε προσπαθοντας να σε μιμηθώ και να πω το μέλλον;Και εσυ γέλαγες ; Τα κουλουράκια κανέλας τα θυμάσαι, γιαγιά;

Η αίσθηση, η μυρωδιά, η γεύση, όλα έχουν μείνει. Αναμνήσεις απ’ το σπίτι καθε Χριστούγεννα στο τραπέζι<<Θα φάμε γλυκό μετά το μεσημεριανό! Γιούπι>>

Σε μπουκώνουν στο φαί γιατί «Αν δε φας όλο σου το φαγητό, μετά δεν έχει γλυκό!» και σου παίρνουν ζακέτες και σκούφια και κασκόλ κάθε χειμώνα (επειδή ψηλώνεις και μεγαλώνεις κάθε χρόνο), μην πουντιάσεις κι αρρωστήσεις. Αλλά ακόμα κι όταν συμβαίνει αυτό, γιατί είσαι παιδί, η ζεστή σουπίτσα απ’ τα χεράκια της σε περιμένει στο τραπέζι, σωστό γιατρικό και βάλσαμο.

Και τα χρόνια περνούν κι εσύ μεγαλώνεις και μεγαλώνει κι εκείνη κι ο κύκλος της ζωής πάντοτε σου υπενθυμίζει σκληρά πως ο χρόνος δεν είναι με το μέρος κανενός. Τη βλέπεις να γερνάει μέρα με τη μέρα, πολλές φορές απότομα και κάπως άδικα.Βλεπεις το πρόσωπο της γεμάτο χαραγμένες βαθιές ρυτίδες.Ρυτιδες και ένα σώμα γεμάτο κούραση από την σκληρή δουλειά στο χωριό.Κιομως Θα σε ρωτήσει όλο στοργή κι ενδιαφέρον πώς ήταν η μέρα σου, το βράδυ που γυρνάς αργά στο σπίτι .

Ακόμα και τώρα θα σε συμβουλέψει <<Να προσέχεις στο δρόμο, να μην μιλας σε αγνωστους,υπάρχουν επικίνδυνοι εκεί έξω. Τα βλέπω εγώ στις ειδήσεις τι γίνεται! Να βρεις ένα καλό παιδί να σε φροντίζει να σ’ αγαπάει,να είναι ερωτευμένος μαζί σου και να σε σέβεται. Να ‘ναι μορφωμένος και σοβαρός>> Γελάς εσύ κάθε φορά με όλα αυτά και λες τα δικά σου, όμως η γιαγιά ξέρει. Και ξέρεις ότι ξέρει, γιατί κι εσύ κατά βάθος αυτό θες.

Πλέον εκείνη έχει ανάγκη την απόλυτη προσοχή σου ,μην πέσει, μη χτυπήσει, μην ξεχάσει να πάρει τα χάπια της,οι ρόλοι έχουν αντιστραφεί,εσυ είσαι εκείνος που πρέπει να την προσέξει να της δείξεις αγάπη και στοργή ,να την σκεπάσει το βράδυ όταν έχει πέσει η κουβέρτα της κάτω στο πάτωμα .

Μέχρι την τελευταία πνοή. Μέχρι της τελευταίες κραυγές σιωπής πριν φύγει. Και οταν φύγει που πάει; Λες έφυγε, δεν λες πέθανε. Όσους αγαπάμε, δεν πεθαίνουν ποτέ. Ήσουν το αποκούμπι στην δική μου ιστορία απο όταν πήρες τον ρόλο, οχι της γιαγιάς , αλλά της μάνας. Σήμερα, και για πάντα ευγνώμων.

16 μηνες μακρια σου.

[charming-cherry]

PTSD γεια σου,

Σε ονόμασα έτσι επειδή έχω λόγο, ξέρω ότι δεν θα καταλάβεις ότι πάει για σένα και χαίρομαι για αυτό. Απλά θα γράφω εδω πράγματα για σένα που δεν μπορώ να στα πω διότι δεν μου εχει δωθεί η ευκαιρία μάλλον εσυ δεν μου έχεις δώσει την ευκαιρία να σου μιλήσω.

Δυστυχώς εξαιτίας σου μου γεννήθηκαν αρκετές ανασφάλειες που δεν ήξερα ότι είχα. Βασικά εσυ μου τις δημιούργησες και σε μισω για αυτό. Με χάλασες και εννοώ ψυχικά, με εκανες να χάσω το χαμόγελο μου για μήνες και το ξαναβρήκα μέσω της παράνοιας αλλά το έχασα πάλι. Σε ευχαριστώ γιατί με τον τρόπο που μου συμπεριφέρθηκες κατάλαβα τι αξίζω πραγματικά για εμένα. Και ξέρω πολύ καλά ότι εσυ δεν μου αξίζεις.

[anasfalhs1]

έχει περάσει ένας χρόνος ακριβώς. εδώ και τόσο καιρό απλά έχω την ίδια απορία, γιατί.

ναι, εσύ. ξέρεις εσύ.

γιατί να μου χαλάς την κάθε σκέψη μου;

πώς γίνεται εσύ να περνάς τέλεια μετά, και εγώ να είμαι τριπλά σκατα;

πότε θα σταματήσει όλη αυτή η κατάρα που μου έδωσες;

πες μου, έναν λόγο, είμαι εγώ ο κακός;

τι σου έκανα και με «τιμωρείς»;

δεν νομίζω να ήμουν κακός απέναντι σου, ούτε να σε πλήγωσα.

και αν το έκανα, το επιδιορθωσα με τον καλύτερο τρόπο που μπορούσα.

..δεν γίνεται να είμαι εγώ πάλι ο άτυχος της υπόθεσης και ο γκαντεμης, και ας έχω κάνει τα πάντα μα τα πάντα για να σώσω καταστάσεις.

δεν σου ζητάω να γυρίσεις, απλά φέρε πίσω αυτό που μου χάλασες : την ηρεμία μου.

[omnis888]

Είμαι περήφανος για εσένα 

και ας μη βλεπόμαστε συχνά.

Και ας έχω ξεχάσει,

να σε αγγίζω.

Είμαι περήφανος για αυτό που είσαι σήμερα,

γιατί ήμουν εκεί στο χθές σου.

Ξέρω τα δύσκολα που πέρασες,

τις φρίκες που έφαγες

και το πόσο όμορφα μεγάλωσες.

Και ας μην το αφήσαμε ποτέ μας να βγεί

το μεταξύ μας.

Και ας το παίζαμε ψαγμένοι.

‘‘Θα καταστραφούμε εμείς οι δύο’‘

Ήμασταν απλά παιδιά μωρό μου.

Φοβισμένα για το τι θα γίνει αν ήταν το μεταξύ μας πραγματικότητα.

Μα ότι έγινε, έγινε 

και ότι θα γίνει ξεχασέ το.

Είμαι περήφανος για εσένα.

Γιατί δεν χάλασες ποτέ το παρατσούκλι που σου έδωσα στην εφηβεία.

Γιατί το διατήρησες και με το παραπάνω.

Είμαι περήφανος πριγκίπισσα.

Μελ�� και αστείος.

Αλλά κυρίως περήφανος.

[psychedelicmessworld]

(1)Γεια σου Πανδώρα Γουελ θέλω τόσο πολύ να μιλήσω σε κάποιον για κάτι ίσως παράλογο.Σημερα κανονίζαμε να πάμε στο σπίτι μιας κοπέλας να αραξουμε(την Πέμπτη είχα γενέθλια) και είπα ότι δεν ξέρω αν πάω γιατί δεν μπορώ και ξαφνικά στέλνει στην ομαδική η μια φίλη μου έλεγε κάτι πρώτα και μετά θα έρθεις γιατί προσπαθούμε τόσο καιεο να σου κάνουμε μια έκπληξη και εσύ δεν δέχεσαι να έρθεις πουθενά εκείνη την στιγμή ένιωσα λες και μου πέρασαν ένα μαχαίρι στο στομάχι στέλνω και εγώ φων και λέω ευχαριστω

(2)που μου χάλασες την έκπληξη αλλά δεν πειράζει και κάνει η άλλη ότι β ακαταδεκτη ρε φίλε πουθενά δεν θέλει να έρθει και κάτι αλλά και λέει και β άλλη δεν τις χαλμε εμείς μόνη σου τις χαλάς όλα αυτά σε ψιλό αστείο μοηντ αλλά εμένα με πείραξε και αυτή την στιγμή κλαίω χωρίς να μπορώ να σταματήσω τα χέρια μου έχουν μουδιάσει νιώθω πως δεν μπορώ να ανασανω τρέμω και θέλω να κάνω εμετό. Αλλά δεν κατάλαβαν τίποτα από όλα αυτά. Ρε πσντδωρα δεν φταίνε αυτές αλλά εγώ τώρα δεν μπορώ να πάω έτσι.. (3) εμένα κάνεις ποτέ δεν μου έχει κάνει έκπληξη και τώρα μια φορά έτυχε και νιώθω ότι την χάλασα κιόλας απλά τελευταία μαζεύω μαζεύω μαζεύω και απλά χαμογελάω στα γενέθλια μου κάνεις από την οικογένεια μου δεν μου είπε χρόνια πολλά και ίσως να μην είναι καν επειδή με ξέχασε αλλλα επειδή δεν θέλουν σκι δεν φταίβ καν εγώ για αυτό αυτός που είναι ερωτευμένη μου έστειλε πριν μια βδομάδα να με ρωτήσει εάν είναι σήμερα τα γενέθλια μου(που δεν ήταν) και με ξεχασε γενικά ελάχιστοι με θυμήθηκαν και(4)Γενικά ήταν ένας δύσκολος μήνας ο αδερφός μου έχει έρθει Ελλάδα μετά από 1 χρόνο και δεν θα τον δω σχεδόν καθόλου. Και όχι μόνο αυτά απλά δεν έχω όρεξη να τα γράψω τώρα ξέρω πως είναι βλακείες αυτά που λέω αλλά θέλω κάπου να τα πω συγγνώμη

Αρχικά.. δεν μπορούσες να ξέρεις τι ετοιμάζουν και σίγουρα δε φταις εσύ για το αποτέλεσμα της κατάστασης. Θα μπορούσαν να σου πουν να έρθεις γιατί έχει γίνει κάτι σημαντικό, θα μπορούσαν να πουν κάνε μου τη χάρη και έλα για λίγο να σε δω.. θα θα θα. Δικαιολογίες και λόγοι να σε πείσουν υπάρχουν, καλή θέληση χρειάζεται. Και για να το κάνουν τόσο θέμα και να ξεκινήσουν τα ενοχικά δεν αισθάνομαι ότι την είχαν και πολύ. Εγώ προσωπικά σε θεωρώ "αστείο μουντ" τη συμπεριφορά τους απέναντι σου. Όταν μαζεύεις συνέχεια είναι λογικό να σκας κάποια στιγμή, είναι από τα χειρότερα πράγμα που μπορείς να σου κάνεις.

ΥΓ: χρόνια πολλά αν και ελαφρώς καθυστερημ��να. Ελπίζω σύντομα να βρεις φίλες που θα κοιτάξουν να σου φτιάχνουν την καθημερινότητα, όχι μια μέρα το χρόνο και μάλιστα με αποτυχημένο τρόπο.

[vasiliastwnliontariwn]

"Τα χάλασες όλα"

"Το έκανες για δεύτερη φορά"

"Μου φέρεσαι σαν παιχνίδι"

-Αν όντως πιστεύεις ότι σε θεωρώ παιχνίδι και ότι δεν ένιωσα θα φύγω για πάντα από την ζωή σου

"Ναι..γιατί αν δεν το πιστεύω θα μείνεις ας πούμε 😂"

-Να είσαι καλα μητσακο μου, Σαγαπαω.

"Θα είμαι. Και σου δεν πρόκειται. Δημήτρη με λένε"

«Μια συνομιλία. Λέξεις σε προτάσεις. Ένας συνδυασμός που ήταν αποτελειωτικός. Μου λειπεις τόσο γαμημενα πολύ. Μετανιώνω κάθε κίνηση του χεριού μου που έγραφε εκείνο το μήνυμα. Μετανιώνω κάθε ώρα και στιγμή που σε έκανα να νιώσεις χάλια. Μισώ τον εαυτό μου. Ναι πραγματικά τον μισώ. Γιατί ήσουν ίσως ο μοναδικός που αλήθεια νοιάστηκες και εγώ... εγώ.»

[fliesinmymilk]

Λεωφορεία, αμάξια, στάσεις, άνθρωποι, βλέμματα, αντικείμενα, συναισθήματα καλά και κακά.

Δε μπουχτιζεις; δε γεμίζεις κάθε μέρα; πως έχεις κενό;

Ρωτάω συχνά τον εαυτό μου τέτοια πράγματα. Δεν έχεις ψυχολογικά, οι σκέψεις σε τρώνε απλά ... Οι σκέψεις και ο αυτοματισμός που έχει καταβάλει τη κάθε μέρα σου. Βαρέθηκες λίγο - ξέρεις τι- αυτό το υπάρχω, για να υπαρχω.

Σταμάτησες να βλέπεις τα μικρά και η έμπνευση ξεθωριασε, αργά και αναπόφευκτα.

Αλλά ξέρεις τι;

Μπράβο ρε μάγκα, είναι ωραία η εικόνα σου έτσι. Ξεθωρη και θολή σαν όμορφη καλτ ταινία, γιατί δε χάλασες αλλά φθαρθηκες όμορφα, όπως ήθελες εσυ.

[stfungohome]

Κρυβόσουν μέσα στο φλασκί μου άνεμε,και έλυσα το σχοινί  γιατί αγάπησα το πως μου τραγουδούσες τα βράδυα κάτω απο το κενό του παραθύρου.Όταν βγήκες με έκανες να χορέψω,σε έναν χορό καταστροφής δίχως άυριο με αόριστο ρυθμό και βήματα,ανορθόδοξο απόλυτα,ακούγοντας ταυτόχρονα μουσικές χαμένες μέσα στις έννοιες της μελωδίας και του θορύβου,κρότους και ηχοχρώματα,μουσικά όργανα και όπλα.Και όταν ο χορός έληξε χάλασες την βάρκα μου.Γιατί;;

[mplegmena-aisthimata]

Ένα αγόρι

Κάποτε γνώρισα ένα αγόρι. Ένα αγόρι μέτριου αναστήματος, μελαχρινό με γυαλιά. Τυχαία γνωριμία μέσω κοινών φίλων σε ένα ταξίδι. Νομίζω από την πρώτη μέρα ξέραμε και οι δυό πως η σχέση μεταξύ μας δε θα μπορούσε να είναι μόνο φιλική, αν κι έπρεπε λόγω των εκατοντάδων χιλιομέτρων που μας χώριζαν. Μου άρεσε να μιλάω μαζί του. Περίμενα την ώρα που θα γυρίσει σπίτι από το σχολείο, το φροντιστήριο, την προπόνηση για να μιλήσουμε λίγο. Ήταν τόσο γλυκός μαζί μου... Ένιωθα πως νοιαζόταν πραγματικά, πως ήθελε να ξέρει οτι είμαι όντως καλά, κι αν δεν ήμουν να κάνει ότι περνά απ’το χέρι του για να το αλλάξει. Ήταν για μένα ίσως και ο ιδανικός κι ας ήταν μακρία μου...

Κάποτε γνώρισα κι ένα αγόρι με τον εγωισμό του πάνω από όλα και όλους. Ένα αγόρι που με την κάθε ευκαιρία μιλούσε για τον εαυτό του και τα κατορθώματα του. Που ποτέ δεν είχε χρόνο να μου μιλήσει και ακόμα κι όταν είχε δεν ενδιαφερόταν καν για το πως είμαι. Πολλές φορές ένιωθα ��αν να ξέχναγε οτι υπάρχω. Δεν ήμουν τόσο σημαντική όσο οι προπονήσεις του φαίνεται... Δεν τον ένοιαζε να μου μιλήσει απότομα και να μαλώσει μαζί μου και μετά να κάνει σαν να μην έγινε τίποτα. Προσπάθεια στη σχέση μας; 0. Πολλοί θα τον χαρακτήριζαν και διπρόσωπο ή υποκριτή. Έναν άνθρωπο που ανάλογα με τις ορέξεις του σου φέρεται εντελώς διαφορετικά. Τη μια μέρα μάυρο, την άλλη άσπρο, την άλλη ίσως πολύχρωμο, μα τώρα π��έον μόνο γκρίζο. Πρόσεξε μην τον ενοχλήσεις. Γιατί; Γιατί δε θα διστάσει να σε προδώσει, να σε βρίσει, να σε σχολιάσει πιπσω από την πλάτη σου. Η πηγή των πράξεων αυτών; Ανασφάλεια; Προσωπικά προβλήματα; Αδιαφορία; Εγωισμός; Απλή διπροσωπία; Νομίζω ποτέ δε θα μάθω...

Τα δύο πρόσωπα αυτά είναι δυστυχώς δύο διαφορετικές εκδοχές του ίδιου αγοριού. Ενός αγοριού που γνώρισα μα ποτέ μάλλον δεν ήξερα πραγματικά.

Το πρώτο αγόρι λοιπόν που γνώρισα είναι πλέον παρελθόν. Έχει αντικατασταθεί από την νέα εκδοχή του η οποία δεν ήρθε για καλό... την εκδοχή που καθημερινά με εκνευρίζει. Την εκδοχή που ως τώρα συγχωρούσα λόγω της αγάπης μου για το αγόρι αυτό... έφτασα όμως στα όρια μου.

Ξέρω πως αυτό δεν θα φτάσει στα χέρια του, δεν θα το αντικρίσουν τα μάτια του, δε θα διαβαστεί ποτέ απ’τη φωνή του, και καλύτερα μάλλον γιατί δε θα ‘θελα να συμβεί αυτό, μα θα ‘θελα αν μπορούσα να του πω κάτι... Αγάπη μου, αυτό το νέο πρόσωπο δε σου πάει. Αυτό το νέο πρόσωπο δεν είναι αυτό που αγάπησα, μα αυτό που πάω να μισήσω. Χάλασες πολύ και με χάνεις, το καταλαβαίνεις; Μας χάνεις όλους σιγά σιγά μα απ’ οτι βλέπω δε σε νοιάζει. Ένα τελευταίο μήνυμα λοιπόν, αφού τόσο αδιαφορείς για να ασχοληθείς: μας λείπει τόσο το αγόρι αυτό που όλοι αγαπήσαμε, γύρνα πίσω!

[solmeister13]

Όμορφος ο έρωτας στα 16 αλλά δεν ήταν έτσι για εμένα.. ερωτεύτηκα κάποιον και χάλασα σχεδόν 5 χρόνια δίνοντάς του τα πάντα, και αυτός μόλις απέκτησε φήμη απλώς με ξέχασε γιατί δεν με χρειαζόταν πια..τα τραγούδια σου με κάνουν να θυμάμαι όσα όμορφα πράγματα ένιωσα για αυτόν αλλά μου τα κατέστρεψε.. και νιώθω μειονεκτικά σε σχέση με τους συνομηλίκους μου γιατί χάλασα τα καλύτερα μου χρόνια σε αυτόν. Δεν ξέρω γιατί στα λέω τώρα αυτά.. Ελπίζω απλώς να υπάρχουν κι άλλοι που έχουν ζήσει κάτι παρόμοιο.

Δεν τα χάλασες. Μέσα σε όλα τα αρνητικά που μπορεί να έχει ο άλλος άνθρωπος, μία σχέση μιλάει εξίσου για σένα και εάν σε ��ιαμόρφωσε με τον τρόπο της σε καλύτερο άνθρωπο, τα χρόνια σου δεν πήγαν χαμένα. 

Και μόνο το να ξέρεις πως μπορείς να αγαπήσεις τόσο, σημαίνει πως τα χρόνια σου δεν πήγαν χαμένα.

[topgunmermaid]

Γιαγιά

Θυμάσαι όταν ήμουν μικρό κοριτσάκι και με πήγαινες βόλτες με το καρότσι για να πάψω να γκρινιάζω και να κλαίω;Θυμάσαι που σ’ έτρεχα στα πάρκα να κάνουμε κούνια κι εσύ παρόλο που πονούσαν τα πόδια σου, δε μου πες όχι ποτέ; Χατίρι δε μου χάλασες. Ή τοτε που επινες τον ελληνικό καφέ στο φλιτζάνι και το γύρναγε προσπαθοντας να σε μιμηθώ και να πω το μέλλον;Και εσυ γέλαγες ; Τα κουλουράκια κανέλας τα θυμάσαι, γιαγιά;

Από παιδί θυμάμαι προσπαθώ να κλέψω το γλυκό μέσα απ ‘το βάζο κι εσύ όλο νόημα και ένα πονηρό χαμόγελο να με κοιτάς, γνέφοντας μου σαν μια μικρή υπόσχεση πως θα μου βάλεις όσο θέλω, αλλά και λίγο παραπάνω, αρκεί να μην κάνω καμία ζαβολιά.

Η αίσθηση, η μυρωδιά, η γεύση, όλα έχουν μείνει. Αναμνήσεις απ’ το σπίτι καθε Χριστούγεννα στο τραπέζι<<Θα φάμε γλυκό μετά το μεσημεριανό! Γιούπι>>

***Γιαγιάδες παντός τύπου, αξία ανεκτίμητη.

Σε μπουκώνουν στο φαί γιατί «Αν δε φας όλο σου το φαγητό, μετά δεν έχει γλυκό!» και σου πλέκουν ζακέτες και σκούφια και κασκόλ κάθε χειμώνα (επειδή ψηλώνεις και μεγαλώνεις κάθε χρόνο), μην πουντιάσεις κι αρρωστήσεις. Αλλά ακόμα κι όταν συμ��αίνει αυτό, γιατί είσαι παιδί, η ζεστή σουπίτσα η ο τραχανάς απ’ τα χεράκια της σε περιμένει στο τραπέζι, σωστό γιατρικό και βάλσαμο.

Και τα χρόνια περνούν κι εσύ μεγαλώνεις και μεγαλώνει κι εκείνη κι ο κύκλος της ζωής πάντοτε σου υπενθυμίζει σκληρά πως ο χρόνος δεν είναι με το μέρος κανενός. Τη βλέπεις να γερνάει μέρα με τη μέρα, πολλές φορές απότομα και κάπως άδικα.Βλεπεις το πρόσωπο της γεμάτο χαραγμένες βαθιές ρυτίδες.Ρυτιδες και ένα σώμα γεμάτο κούραση από την σκληρή δουλειά στο χωριό.Κιομως Θα σε ρωτήσει όλο στοργή κι ενδιαφέρον πώς ήταν η μέρα σου, το βράδυ που γυρνάς αργά στο σπίτι .

Ακόμα και τώρα θα σε συμβουλέψει <<Να προσέχεις στο δρόμο, να μην μιλας σε αγνωστους,υπάρχουν επικίνδυνοι εκεί έξω. Τα βλέπω εγώ στις ειδήσεις τι γίνεται! Να βρεις ένα καλό παιδί να σε φροντίζει να σ’ αγαπάει,να είναι ερωτευμένος μαζί σου και να σε σέβεται. Να ‘ναι μορφωμένος και σοβαρός>> Γελάς εσύ κάθε φορά με όλα αυτά και λες τα δικά σου, όμως η γιαγιά ξέρει. Και ξέρεις ότι ξέρει, γιατί κι εσύ κατά βάθος αυτό θες.

Πλέον εκείνη έχει ανάγκη την απόλυτη προσοχή σου ,μην πέσει, μη χτυπήσει, μην ξεχάσει να πάρει τα χάπια της,οι ρόλοι έχουν αντιστραφεί,εσυ είσαι εκείνος που πρέπει να την προσέξει να της δείξεις αγάπη και στοργή ,να την σκεπάσει το βράδυ όταν έχει πέσει η κουβέρτα της κάτω στο πάτωμα .

****Να τις αγαπάτε τις γιαγιάδες σας παιδιά και να τις προσέχετε όσο τις έχετε. Αν η μάνα, είναι μάνα μια φορά, η γιαγιά είναι όντως δύο. Και αν πια δεν είναι, το γλυκό βύσσινο υπάρχει ακόμα εκεί να τη θυμίζει και να σας κάνει να τη ζείτε ξανά. Για πάντα.

Καλά Χριστούγεννα

Σαγαπω γιαγιά μου

[pathiasmenii]

Είναι φορές που δεν είμαι σε όνειρο.. είμαι σε πραγματικότητα και ακόμη σε σκέφτομαι.. ακόμη κι έτσι.. που είσαι στο όνειρο μου.. ήσουν ένα παλιό και άχρηστο όνειρο.. μα εγώ ποτέ δεν θα το ξεχάσω αυτό το όνειρο.. και πάντα.. πάντα μα πάντα θα θυμάμαι το ένα γαμημένο βήμα.. ένα βήμα μέχρι να γίνει πραγματικότητα. Ένα βήμα, μέχρι να το νιώσω σε όλο μου το σώμα, σε όλα μου τα κύτταρα, μέχρι να το νιώσω να γίνεται πραγματικότητα, μέχρι να το νιώσω να με λιώνει.. μα δεν το ένιωσα.. και φίλε μου; Αυτό είναι το μόνο κακό.. δεν ένιωσα το όνειρο μου να γίνεται πραγματικότητα και σε βεβαιώνω πως για μένα... Ήσουν κάτι παραπάνω από όνειρο όχι μόνο σκέτα ροζ σύννεφα. Ήσουν το νερό, η φωτιά, ο ουρανός και ο ωκεανός μου. Ήσουν τα πάντα μου. Ήσουν ο Πήγασος στον κήπο μου.. ήσουν ο σπασμένος νεροχύτης της κουζίνας.. που όταν έρχονται ξένοι άνθρωποι στο σπίτι μας θέλουν να τον χρησιμοποιήσουν μα δυστυχώς δεν βγάζει νερό... Ήσουν η φωτιά στο δάσος που βράζει την ατμόσφαιρα και όχι μόνο... Είναι ικανό να βάλει φωτιά σε όλο το δάσος. Ήσουν «το όνειρο», το όνειρο που δεν πραγματοποιήθηκε.. και δεν ξέρω άμα έχει σκοπό.. έχεις σκοπό;.. εγώ νομίζω πως έχω κουραστεί.. κουράστηκα μωρό μου.. βαρέθηκα οτιδήποτε δεν είναι ικανό να είναι δίπλα μου και να με συγκρατεί να μην πεθάνω από το κρύο και από την πείνα. Κουράστηκα να μην έρχεσαι και να μου λες πως μ'αγαπάς.. πιο πολύ από τα πάντα σε αυτό τον κόσμο.. κουράστηκα να μην είσαι εδώ και να είσαι εκεί.. βαρέθηκα.. βαρέθηκα οτιδήποτε δεδομένο.. δεδομένο γιατί όσα κάνεις εσύ, τα μισά.. το 1/3.. οι άλλοι κάνουν το 3/3..

Γιατί εσένα;; Γιατί να διαλέξω εσένα; Γιατί μωρό μου να είσαι εσύ; Μου εξηγείς ένα λεπτό γιατί; Αφού μπορεί να είσαι ο Πήγασος στον κήπο μου, μπορεί να φύγεις.. είσαι ο νεροχύτης στην κουζίνα και χάλασες.. εδώ και καιρό τώρα.. και όλοι θέλουν να σε χρησιμοποιήσουν.. δεν είσαι μόνο για μένα.. δεν είσαι μόνο για εσένα.. αφού είσαι.. η φωτιά στο δάσος.. και μπορεί να με κάψεις.. γιατί να με κάψεις; Έχω καεί ήδη αρκετές φορές στην ζωή μου.. αμέτρητες φορές μωρό μου.. κουράστηκα να καίγομαι για την πάρτη του καθενός χωρίς να υπάρχει νερό ύστερα. Κανένα νερό. Τίποτα δεν είναι σίγουρο. Και τίποτα δεν είναι δεδομένο. Να ξέρεις δεν είμαι, αφού έχω φύγει. Και τώρα που έχω φύγει, καλή τύχη στο να καις κάποιον.. απλά να ξέρεις πως κανένας δεν θα νιώσει 3/3 με το φτηνό 1/3 σου που μου έδωσες.. Το δίνεις.. και ύστερα με καις. Και εγώ έχω βράσει τόσες πολλές φορές που τώρα τελευταία άρχισα και καίγομαι.. κάηκα.. με έχεις κάψει.

Καλή τύχη μωρό μου στο να προσπαθήσεις να βράσεις άλλους ανθρώπους που δεν θα είμαι εγώ.. γιατί δεν θα είμαι εγώ.. και θα καίγονται αμέσως. Θα καίγονται ΑΜΈΣΩΣ. Αυτή είναι η διαφορά μας, θα καίγονται αμέσως.. και εγώ για την πάρτη σου έβραζα.

#11 #Σ

@pathiasmenii //1 Δεκεμβρίου, Τετάρτη του 21'//

[emeis]

Στα παλιά αλλά με νέα όψη

Στο είχα πει χθες ότι μου χάλασες το σημερινό με το Ταϋλανδέζικο σου αλλά ευτυχώς που δεν το άλλαξα γιατί ήταν πολύ πολύ καλή φάση. Το Dara Thai του Αγ. Δημητρίου μετακόμισε στο Six Dogs και η ατμόσφαιρα είναι φανταστική. Το φαγητό εξίσου καλά, πιο "στημένο" από το παλιό αλλά ωραία vibes. 

Πήραμε τα cocktails μας (ήπιες το δικό σου σε 1 λεπτό) η σαλάτα πολύ δυνατή όπως και τα κυρίως μας. Μου έκανες τις ζήλιες σου με τα παιδιά δίπλα, είπες τα καλύτερα για το μαγαζί και φύγαμε.

01.09.21